با اندیشه تکمیل هواپیمایی برای جانشینی اف-104 که ضمن دارا بودن برتری چشمگیری نسبت به آن ، تا حد امکان از اجزای استافایتر استفاده کند،دفتر توسعه پروژه های لاکهید(اسکانک ورکس)در اواسط سال 1961(اوایل 1340) یک مطالعه درون سازمانی را برای خلق یک نمونه بسیار ارتقا یافته،ولی با حداقل تغییرات نسبت به اف-104 موجود آغاز کرد.رهیافت جانسون به طرح جدید با احتیاط و با حفظ بدنه اصلی اف -104 تا حد امکان بود تا امکان فروش آن را افزایش دهد.لذا گزینه های تغییر عمده بدنه، کنار گذاشته شدند و تغییر بال مشهور ذوزنقه ای آن در مرکز توجه قرار گرفت. به علاوه جانسون و تیم طراحی او تصمیم به استفاده از موتور کاملاً جدید گرفتند و انتظار داشتند که با موتور جدید،مقدورات پروازی را بطور چشمگیری افزایش دهند.این مهم از طریق افزایش نسبت کشش به وزن و کاهش مصرف سوخت ، امکان پذیر می شد. در طی یک دوره 24 ماهه،در حدود 700طرح مورد بررسی قرار گرفتند که توسط کلی جانسون و تیم طراحی اش در اسکانک ورکس با عناوین سی ال -900 (CL-900) تا سی ال 1600 (CL-1600)مشخص می شدند.طرح های گوناگون یک و دو موتوه بررسی شدند و هرکدام از آنها از لحاظ میزان مشابهت با اف 104 و افزایش نسبی مقدورات پروازی نسبت به استارفایتر بررسی گردیدند. تعجبی نداشت که بازار پرسود اروپا و در واقع بازار جهانی جنگنده ها، مورد توجه سایر شرکت های بزرگ هواپیماسازی ایالات متحده آمریکا در مورد رقابت برای طراحی جنگنده جدید این نیرو با نام اف-ایکس (بعدها ،اف 15)قرارگیرد،که تقریباً تمامی شرکتهای هواپیما سازی اقدام به طراحی جنگنده هایی برای پاسخگویی به نیازهای آتی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و کشورهای خریدار خارجی،نمودند. در اوایل 1971(اواخر 1349)، "کلی جانسون"،پیشتاز ارائه برای ساخت نمونه اولیه پروازی برای طراحی جنگنده پیشرفته بود.لاکهید پیشنهاد خود را در 14 ژانویه (24دی) به نیروی هوایی ایالات متحده ارائه کرد.درپی آن "نورثروپ" در 31 ژانویه (11 بهمن) ،"بوئینگ" در فوریه(بهمن)و شرکت "ال تی وی" در ماه ژوئن(خرداد) طرح های خود را ارائه کردند. تردید قابل توجهی در وزارت دفاع وجود داشت که انگیزه این شرکت ها در این جریان ارائه پیشنهادات ،جلب توجه نیروی هوایی ایالات متحده برای بررسی سیستم های تسلیحاتی بالقوه تازه است.از میان تمامی احتمالات ،وزارت دفاع احساس می کرد که این علاقه توسط مافیای جنگنده * ایجاد شده است که نگران آن بودند که پروژه های آتی F-x (بعدها F-15) و ای-ایکس(بعهدها A-10) بودجه هواپیمای تاکتیکی نیروی هوایی ایالات متحده را در دهه بعد به انحصار خود درآورد.آنها (مافیای جنگنده) خواهان آن بودند که یک جنگنده اثبات گر (نمونه پروازی از یک جنگنده تازه سبک وزن)،زمانی که اروپا تصمیم به جایگزینی جنگنده اف -104 گرفت ،موجود باشد. تا بهار 1971(1350) تلاشهای لاکهید در اطراف طرح "سی ال-1200 لنسر"(CL-1200 Lancer) متمرکز شد.به منظور کسب بودجه برای ساخت نمونه اولیه ،لاکهید به تاکتیک های نامتعارفی رو آورد.جانسون 2 تعهدنامه خرید از سوی 2 کشور اروپایی و نیز چند شرکت قطعه سازی آمریکایی برای تأمین قطعات عمده و سیستم های فرعی ایکس-27 با هزینه خود شرکت ها را برای نمونه اولیه این هواپیما ، تهیه کرد. نمونه CL-1200 Lancer[/align] به عنوان مثال، لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان غربی) با تأمین یک فروند جنگنده 2 نفره تی اف-104جی (TF-104G) و هلند با ارائه جنگنده یک نفره اف 104جی(F-104G) در این برنامه مشارکت کردند.انتظار می رفت که صرفه جویی های زیادی با استفاده از این هواپیماها حاصل شود.زیرا دماغه،کابین خلبان و بسیاری از تجهیزات مرتبط آنها در سی ال- 1200 عملاً همان تجهیزات بکار رفته در اف-104 جی(یا اف 104 اس ایتالیا) بودند. به علاوه شرکت پرات اند ویتنی نیز موافقت کرد که 3 موتور TF-30W-100 متعلق به هواپیمای F-111F را برای استفاده در این هواپیما ، به همراه تأمین قطعات یدکی و پشتیبانی تعمیراتی را در طول دوره آزمایشات پروازی ، فراهم کند.به همین ترتیب شرکتهای عمده آمریکایی دیگر،نظیر "هیوز"،"هانی ول" و "گارت" نیز موافقت خود را برای شرکت در این پروژه اعلام کردند. با در اختیار داشتن چنین تعهدات و مشارکت چشمگیری و با فرض اینکه نیروی هوایی با ارائه موتورهای تی اف -30 توسط پرات اند ویتنی موافقت می کند، لاکهید پیشنهاد ساخت و انجام آزمایشات پروازی 2 فروند هواپیمای تحقیقاتی سی ال – 1200(لنسر) را به مبلغ 30 میلیون دلار ، به نیروی هوایی ایالات متحده، پیشنهادکرد.بخش عمده ای از این پروژه 18 ماهه،در شعبه مشهور اسکانک ورکس لاکهید واقع در بوربنک (Burbank) کالیفرنیا ، انجام می شد. جانسون ادعا می کرد نیروی هوایی در صورت موافقت با تأمین مالی این پیشنهاد،استفاده های بالقوه بسیاری از این طرح خواهد برد.این استفاده ها عبارت بودند از:اطلاعات آزمایشات پروازی از طرح جنگنده ای که قادر به مقابله با تهدیدات آتی جنگنده های شوروی است؛اطلاعات در مورد فلاپهای مانوری قابل تنظیم خودکار در لبه های حمله و فرار بال و بررسی مقدورات پروازی هواپیمایی با نصف قیمت پروژه اف-ایکس و برتر از آخرین مدل های جنگنده میراژ(میراژ-اف1) فرانسوی. این مورد آخر، یکبار دیگر دیدگاه جانسون را در مورد بازار جنگنده اروپایی آشکار کرد.جانسون ،کشورهای عضو ناتو را قلمرو شرکت لاکهید به شمار می آورد و حاضر به پذیرش هیچ رقیبی نبود؛(حتی شرکت نورثروپ با جنگنده F-5E و هواپیمای آتی پی -530 کبرا که بعهدها به F/A-18تبدیل شد).این احساس با تمایل جانسون به کسب پشتیبانی سیاسی و مالی برای سی ال-1200 ضمن علاقمند کردن کشورهایی که در آغاز خواهان پشتیبانی از برنامه این هواپیما نبودند،تاکید می شد. زمانی که سخنانی از تاکتیک های جانسون به گوش طرفداران پروژه جنگنده های اف-ایکس(F-15) و وی اف-ایکس(F-14) در وزارت دفاع ایالات متحده رسید،آنها نگران شدند که سی ال-1200 ، می تواند بطور بالقوه به رقیبی برای کسب بودجه شده و حتی احتمالاً با عث لغو برنامه شود.در نتیجه تیم های بازبینی ،به سرعت برای بررسی طرح پیشنهادی لاکهید و با هدف از هم پاشیدن آن تشکیل شدند.یک بررسی سریع توسط نیروی هوایی ایالات متحده ، به برخی از مزایای طرح پیشنهادی لاکهید را تأیید کرد: یک جنگنده پیشرفته دیگر برای دهه 70 میلادی(50 شمسی)،ایجاد یک خط تولید ثانوی در شرایط بروز بحران؛یک رقیب باقوه برای جنگنده میراژ جدید داسو فرانسه (میراژ اف-1)؛و سرانجام گام دیگری به پیش - هرچند غیر متعارف- درساخت نمونه اولیه هواپیما. طولی نکشید ابتکار جانسون در نمونه سازی اولیه هواپیما،توسط سایر شرکتهای آمریکایی ، اقتباس شد.در واقع،نورثروپ ، از لاکهید تقلید کرد و با ارائه طرحی مشابه برای هواپیمای پی 530 این شرکت و ال تی وی با ارائه چندین طرح پیشرفته از هواپیمای ای-7 و وی-1000 چندان از لاکهید عقب تر نبود. [align=center][/align] نیروی هوایی آمریکا در همین زمان،به مطالعه در مورد طرح لاکهید ادامه می داد و تا آغاز سال 1971(1349) متوجه مشکلاتی در رابطه با طرح پیشنهادی شد.به عنوان مثال،نیروی هوایی هواپیمای اف 104جی در خدمت نداشت و نمی توانست از آن برای تأمین قطعات یدکی در برنامه استفاده کند.به علاوه تمایلی به پذیرفتن 2 هواپیمای مجانی از سوی متحدان اروپایی خود نداشت.زیرا بدون تردید ،این هواپیماها با تقاضاهایی از سوی کشورهای ارائه دهنده آنها ، همراه بودند.به علاوه زمان 18ماهه برنامه،فقط شامل 6ماه آزمایشات پروازی بود که 3 ماه آن توسط لاکهید وفقط 3 ماه دیگر توسط نیروی هوایی انجام می شد.در ضمن ،لاکهید خواهان آن بود که 2 نمونه اولیه پروازی باید به لاکهید بازپس داده شوند تا به عنوان اثباتگر پروازی به ویژه در هلند و آلمان مورد استفاده قرار گیرند.آشکار بود تمایل برای فروش این هواپیما به نیروی هوایی ایالات متحده ، زیاد نبود. افزایش مخالفتها از سوی پنتاگون و نیروی هوایی،جانسون را وادار به ایجاد تغییر در برخی از درخواست هایش نمود تا بتواند پشتیبانی نیروی هوایی را بدست آورد.در همین زمان وزارت دفاع نگران این موضوع بود که زمان آزمایشات پروازی بسیار کوتاه است؛و پس از صرف حداقل 30 میلیون دلار ،نیروی هوایی عملاً هیچ سخت افزاری را بدست نمی آورد و اینکه بازگرداندن هواپیماها به لاکهید ،منجر به شکایت از سوی شرکتهای رقیب شود-مبنی بر اینکه نیروی هوایی به یک شرکت در تکمیل نمونه اولیه هواپیمایی کمک کرده که فقط برای فروش به کشورهای خارجی ساخته شده است. این نگرانی ها به همراه پرسش هایی در همین رابطه از سوی مقامات بلندپایه نیروی هوایی باعث شدند که جانسون در اوایل مارس 1971(اسفند1349)،پیشنهاد خود را به نحو چشمگیری تغییر دهد.او پیشنهاد کرد که نیروی هوایی در پایان دوره آزمایش ها،نمونه های ساخته شده را در اختیار بگیرد!!! و پروژه بیشتر حالت تحقیقاتی بیابد و هواپیما به سیستمهای کنترل آتش و سایر تجهیزات مرتبط با هواپیمای جنگی مجهز نشود. [align=center][/align] در نتیجه جهت گیری مجدد پروژه، نیروی هوایی موافقت کرد که عنوان رسمی ایکس-27 را به این هواپیما اختصاص دهد.این کار دلالت بر ماهیت آزمایشی و تحقیقاتی پروژه می کرد و به نیروی هوایی تضمین می داد که این هواپیما رقابت مستقیمی با برنامه در دست اجرای اف-ایکس(اف-15)نخواهد داشت.با اینکه نیروی هوایی اکنون به موجودیت پروژه سی ال-1200/ایکس-27 رسمیت بخشیده بود ولی بودجه آن سوی کنگره(مجلس قانونگذاری)تصویب نشده بود و هیچ تضمینی برای ادامه پروژه وجود نداشت.در همین زمان ، شرکت لاکهید به دلیل مشکلات فزاینده مالی ، به جانسون اطلاع داد که قصد دارد شعبه بسیار مشهور اسکانک ورکس را تعطیل کند،مگر اینکه این شعبه بتواند هزینه های خود را تأمین کند.در واکنش به این موضوع کلی جانسون این موضوع را به اطلاع وزارت دفاع رساند و احتمال دنیای بدون اسکانک ورکس را به آنها گوشزد کرد.این اقدام جانسون ،نتیجه قابل پیش بینی داشت.در طی آوریل 1971(فروردین1350) نیروی هوایی بطور رسمی تصویب برنامه ایکس-27 را تقاضا کرد.قرارداد تنظیم شد و امضای آن قریب الوقوع به نظر می رسید؛ ولی اندکی بعد،برنامه ناگهان خاتمه یافت.لغو برنامه ایکس-27 به دلیل چندین مسئله همزمان بود که نخستین آن همانطور که اشاره شد – مشکلات مالی لاکهید در این پروژه بود.محدودیتهای ایکس-27 به عنوان یک بستر آزمایشی تکنولوژی و اینکه طرح پیشنهادی پی -530 نورثروپ ،نیز جذابیتهای خود را داشت از دلایل دیگر این موضوع بودند. لغو پشتیبانی وزارت دفاع و عدم حمایت مالی لاکهید منجر به خاتمه این پروژه گردید ولی پیش بینی ها در مورد تعطیلی اسکانک ورکس غلط از آب درآمد و این شعبه نه تنها به فعالیتهای خود ادامه داد،بلکه چندین پروژه پردرآمد را نیز نصیب لاکهید نمود. نتیجه گیری برنامه قابل ستایش جنگنده سبک وزن ایکس-27 درسی بود در مورد مانورهای سیاسی و نیز تجربه ای جالب در تکنولوژی جنگنده.حمله به خوبی مهندسی شده کلی جانسون به دیوان سالاری وزارت دفاع،جائیکه دولت و شرکتهای هواپیما سازی جذب بازی تکمیل جنگنده تازه لاکهید شدند،برای همیشه نشانه ای از بازاریابی نبوغ آمیز جانسون باقی خواهد ماند.متأسفانه-برای لاکهید-بازاریابی فوق العاده جانسون به مانع سیاسی برخورد کرد و جو رقابتی شرکت ها نیز بر آن غلبه کرد.رقابت بر علیه برنامه های پرطرفدار اف-ایکس(که بعدها به اف-15 ایگل ساخت مکدانل داگلاس تبدیل شد)و وی اف-ایکس(که سرانجام به اف-14 تامکت ساخت شرکت گرومن تبدیل گردید)،نشان داد که موانع سیاسی بزرگتر از آن هستند که لاکهید و جانسون بتوانند بر آنها غلبه کنند.در نتیجه برنامه جنگنده لنسر ناپدید گردید و به همراه آن ، آخرین امید لاکهید در تداوم برنامه تغییر نهایی اف-104 به فراموشی سپرده شد. مشخصات فنی: - طول : 56 فوت و 4 اینچ (18.08 متر) - فاصله دو نوک بال : 28 فوت و 8 اینچ (8.74 متر) - ارتفاع : 16 فوت و 4 اینچ (4.98 متر) - سطح بال : 311 فوت مربع (28.93 متر مربع) - وزن خالی : 17250 پوند (7824 کیلوگرم) - وزن ناخالص : 32500 پوند (14742 کیلوگرم) - موتور : يک دستگاه موتور توربوفن TF-30W-100 با حداکثر نیروی 15000 پوند(6800 کیلوگرم معادل 66.68 کیلو نیوتن) بدون پس سوز و 25000پوند(11340 کیلوگرم معادل 111.13 کیلونیوتن) با حداکثر پس سوز - حداکثر سرعت : 1450 مایل بر ساعت (2320 کیلومتر بر ساعت معادل 2.2 ماخ) - حداکثر برد : 2100 مایل (3380 کیلومتر) - سقف پرواز : 60 هزار فوت (18300 متر) تهیه و تنظیم :Hamed_713 منبع : دوماهنامه هواپیما - شماره 5 مطالب مرتبط با مافياي تسليحات در ايالات متحده: مجتمع های نظامی-صنعتی،آغاز سلطه مافیای تسلیحاتی پایان کار گربه های گرومن-چرا با زنبورهای سرخ؟؟؟

رژيم صهيونيستي با وجود در اختيار داشتن سيستم ضدموشكي پاتريوت، تا قبل از بکارگیری این سامانه جدید فاقد فن آوري خاص انهدام راكت ها در آسمان قبل از اصابت آن به خاك اسراييل بود.راه حل مقابله با راکتها برای سامانه های پدافندی بسیار مشکل است. چون با توجه به تعدد پرتاب از مناطق متنوع و همچنین فاصله کوتاه زمانی بین زمان شلیک و برخورد،رهگیری این راکتها را برای انهدام با مشکل مواجه می کند. موشك داراي ساز و كار هدايت كننده از قبيل ليزري، راديويي، تلويزيوني و... است و درگیری با آن ساده تر است ولي راكت اين طور نيست. بلكه راكت عمدتاً لوله اي استوانه اي شكل است كه يك سر جنگي انفجاري حمل مي كند و توسط نوعي سيستم رانش كه با سوخت جامد كار مي كند قوه محركه خود را به دست مي آورد و قاعدتاً دارای برد کم،قدرت تخریب پایین و یا دقت برخورد ضعیف هستند. بنابراین سیستم آزمایش شده یا دارای تکنولوژی بسیار بالایی است که آن را قادر به درگیری با راکتها می کند یا اینکه طرحی تبلیغاتی برای ایجاد آرامش و کاهش ترس مردم از راکتهای حماس است.

احتمال سقوط براي هر هواپيمايي وجود دارد حتي اگر بسيار پيشرفته باشد.نمونه آن سقوط بمب افكن B2 در خليج گوام بود كه علي رغم اينكه اين بمب افكن برترين هواپيماي دنيا بود اما سقوط كرد و جزو پر هزينه ترين حوادث غير طبيعي قرار گرفت. حال اگر اين بمب افكن اتمي بود يا اينكه سلاحي مرگبار حمل مي كرد چه اتفاقي مي افتاد؟؟

[align=center] منبع: ريتون [/align] موشك معروف هوا به هواي سايدوايندر بر عليه اهداف متحرك زميني و دريائي تست ميشود. برنامه قابل نصب بر روي موشك سايدوايندر باعث امكان شليك موشك بر عليه اهداف متحرك (با سرعت بالا) زميني و دريائي خواهد شد. 3 آزموني كه از اين موشك گرفته شد نشان دهنده اين است كه AIM-9X Sidewinder ميتواند بر روي اهداف زميني و دريائي تمركز نمايد. قدم بعدي اين است كه خلبانان بتوانند به راحتي هدف گيري و بر عليه اهداف شليك نمايند. مطلب بالا به نقل از Jeffrey White, مدير برنامه AIM-9X نقل شده است. وي ميافزايد آزمونهاي فوق طي سال جاري انجام خواند گرفت. ورژن هاي مختلفي از Sidewinder از اواسط دهه 50 ميلادي در خدمت نيروي هوائي آمريكا تاكنون بوده اند. نيروي هوائي آمريكا براي هر تير موشك AIM-9X ، مبلغ 84.000 دلار پرداخت كرده است. فرماندهي نبرد هوائي درخواست جديدترين ورژن Sidewinder را كرده است زيرا خواهان به خدمت گيري موشكي با قابليت همزمان هوا به هوا و هوا به زمين ميباشد. اين باعث خواهد شد تا يك جنگنده همزمان بدون نياز به فرود و تعويض تسليحات به گشت هوائي و ماموريت حمله به اهداف زميني اعزام شود. كلنل Eric Theisen ,رئيس بخش برنامه هاي پيشرفته معتقد است كه اين قابليت دوگانه در سناريو هائي كه محدوديت زمان و كمبود سلاح هاي موثر هوا به زمين فاكتور تعيين كننده ايست نقش مهمي را ايفا خواهد كرد. قابليت هوا- به زمين در مرحله نخست بر روي جنگنده F-15C Eagle, كه فقط به ماموريت گشت هوائي اعزام ميشود اضافه خواهد شد. همچنين اين موشك داراي ادوات استاندارد جهت نصب بر رويF-16، A-10، F-22 ، F/A-18، F-35 نيز ميباشد. درست مشابه يك درگيري هوا- به هوا، خلبان نخست سنسورهاي مادون قرمز موشك را بر روي هدف زميني نشانه گيري كرده و در مرحله بعد منتظر مي ماند تا موشك بر روي هدف قفل نموده و در مرحله آخر شليك موشك توسط خلبان. از اين مرحله به بعد AIM-9X توسط سيستم هدايت جوينده حرارتي خود به تعقيب شكار خود مي پردازد. قابليت شليك بر عليه اهداف زميني به تغيير سخت افزار نياز ندارد ولي برنامه جديدي بايد بر روي سيستم هدايتي هر كدام از موشك ها دانلود شود. در September, موشك Sidewinder شليك شده از يك فروند F-16C باعث نابودي يك فروند قايق تندرو در خليج مكزيك شد. F-16 ديگري با شليك يك تير موشك AIM-9X باعث غرق قايقي در April 2008 گشت و در آخر در سال 2007 شليك يك تير موشك از F-15C به نابودي يك دستگاه نفربر زرهي انجاميد. آزمون هاي فوق مهر تائيدي بر اين نكته هستند كه ورژن جديد سايدوايندر توانائي انهدام اهداف متحرك زميني را داراست. شركت ريتون در مورد ارتفاع شليك موشك ها هيچ توضيحي نداده است. ژانويه 2010 Air Force Times Shahryar از سنترال كلابز

در پی پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل دولت های دست نشانده شوروی در اروپای شرقی ، این دولتها اقدام به توسعه صنعت هوانوردی خود به منظور ارائه نمایشی از پیشرفت و ترقی ، علیرغم کمبودها و نارسایی های فراوان اجتماعی و اقتصادی داخلی این کشورها- نمودند. یوگوسلاوی نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نبود، بلکه در طی این سالها ، موفق تر از سایر کشورهای اروپای شرقی اقدام به طراحی و ساخت چندین هواپیمای رزمی درجه دو نمود. در نخستین سالهای دهه 80 میلادی (60 شمسی) و همزمان با آغاز مشکلات داخلی اجتماعی و سیاسی در این کشور،که در دهه بعد به فروپاشی و تجزیه آن انجامید ، دولت یوگسلاوی برنامه جاه طلبانه ای را آغاز کرد.طراحی یک هواپیمای رزمی درجه یک با معیارهای جهانی.این هواپیما که « نووی آویون » (Novi Avion) یا «هواپیمای نو» نامیده می شد،بزرگترین و بلند پروازانه ترین برنامه در میان کشورهای اروپای شرقی تا کنون بوده است.برنامه ای که با فروپاشی یوگوسلاوی به فراموشی سپرده شد. دراین گزارش به داستان کوتاه این هواپیمای نو ، از آغاز تا انجام نافرجام آن می پردازیم. زمینه تاریخی در سال 1990 و همزمان با اوجگیری بحران داخلی یوگوسلاوی،تصاویری از ماکت یک هواپیمای جدید با نشان نیروی هوایی این کشور در نشریات هوافضای غرب منتشر شد.این هواپیمای کوچک یک موتوره شباهت عجیبی به جنگنده رافال فرانسه داشت که از خاستگاه و میراث فنی آن خبر می داد.با اینکه این هواپیما در آن زمان هنوز فاصله ای طولانی با پرواز داشت، با اینحال برنامه آن یک دهه قبل از آن آغاز شده و تا آن هنگام صدها میلیون دلار برای آن هزینه شده بود. در پی اعلام نیاز نیروی هوایی یوگوسلاوی به یک جنگنده تازه برای جانشینی میگ 21 در پایان قرن ، دولت این کشور نیز با اعتقاد به اینکه برنامه های توسعه هوانوردی به پیشرفت تمامی کشورها کمک می کند و نیز به امید کسب سهمی از درآمد هواپیماهای جنگنده ، بویژه بخشی که پس از لغو برنامه « اف 20» رها شده بود ، برنامه طراحی و ساخت جنگنده جدیدی را آغاز کرد که نووی آویون نامیده شد. هدف از این برنامه، تکمیل یک هواپیمای پیشرفته رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت بود که قادر به انجام ماموریتهای پدافند هوایی، حمله به مواضع زمینی و اکتشافی ، در دهه نخست قرن بیست و یکم باشد.این هواپیما در ضمن ، می بایستی دارای قابلیت مانور زیاد و توانایی پرواز ما فوق صوت در هر ارتفاع پروازی بوده و در سازه آن از مواد پیشرفته کامپوزیتی به نحو گسترده ای استفاده می شد. برای پاسخگویی به چنین چالش های فنی بزرگی،مطالعات اولیه و امکان سنجی در ابتدای دهه80 میلادی (60 شمسی)با یاری چند شرکت اروپایی آغاز شد و علیرغم وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، که از سرعت برنامه می کاست ، فعالیتها در این زمینه ادامه یافت و در نیمه دوم دهه 80 پایان گرفت.درضمن از شرکتهای خارجی درخواست شد که پیشنهادات خود را برای پشتیبانی تکنولوژیکی از پروژه نووی آویون ارائه کنند.ظاهراً بهترین پیشنهاد از سوی شرکت «داسو» فرانسه ارائه شد و این شرکت به عنوان شریک تجاری انتخاب گردید. برنامه ریزی و ایجاد زیرساخت انستیتو نیروی هوایی یوگسلاوی به عنوان مرجع اصلی در پروژه نووی آویون، بیش از 50 فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه را انجام داد و تجهیزات پیشرفته ای را برای تعدادی از آزمایشگاه ها به منظور نوسازی و آماده شدن برای اجرای برنامه خریداری و نصب کرد.این موارد شامل آزمایشگاه تحقیقات مواد،با تاکید به مواد پیشرفته کامپوزیت؛یک تونل باد ماورای صوت با توانایی عملکرد تا سرعت 4 ماخ که در سال 1986(1365) عملیاتی شد و یک تونل باد مادون صوت با محفظه آزمایش 2.5 در 2.5 متر و قادر به انجام آزمایشات آیرودینامیکی تا سرعت 0.95 ماخ شرکت «سوکو» (Soko) سازنده هواپیمای رزمی یوگوسلاوی، که پیش از آن هواپیمای «اورائو» (Orao)، «گالب»(Galeb) و «سوپر گالب» (Super Galeb) را طراحی و ساخته بود یک «اتوکلاو» (AutoClave) (محفظه پخت و عمل آوری مواد کامپوزیت در دما و فشار زیاد) را خریداری کرده و یک کارگاه مواد کامپوزیت ساخته بود.با اینکه این امکانات برای ساخت برخی از قطعات هواپیمای ایرباس – 340، به عنوان پیمانکار فرعی تهیه شدند، با اینحال سوکو قصد داشت که از آن برای ساخت اجزای نووی آویون استفاده کند. مقدورات پروازی از طراحان نووی آویون خواسته شد که این هواپیما را با مقدورات پروازی مشابه رقبای جهانی آن طراحی کنند. به طوریکه در زمان ورود به خدمت در زمره پیشرفته ترین جنگنده ها در کلاس خود باشد.در همین ارتباط، انستیتو نیروی هوایی یوگوسلاوی، تکنولوژی های در دست توسعه را مطالعه کرده و هواپیمای رزمی جدید را با کمک شرکتهای مهم هواپیما سازی طراحی کرده و تاثیر آن را بر تاکتیک های رزم هوایی بررسی نمود. فرمانده وقت نیروی هوایی یوگوسلاوی طی مصاحبه ای در سال 1990 اظهار داشت:« ما یک هواپیمای رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت طراحی کردیم که مقدورات پروازی آن پاسخگوی نیازهای ما برای ماموریت های هوا به زمین و پدافند هوایی خواهدبود. اینها نیازهای عملیاتی و تاکتیکی و شرایط منطقه ما هستند. مقدورات پروازی مورد نیاز اعلام شده برای نووی آویون عبارت بودند از : - نسبت کشش به وزن بیش از 1 - سرعت پیوسته(با حداکثر پس سوز) در محدوده 1.4 تا 1.6 ماخ در حین مانور با شتاب 4 جی در ارتفاع 20هزارفوت (6100 متر) - حداکثر سرعت در سطح دریا بیش از 1.1 ماخ و در ارتفاع 36 هزار فوت(11هزار متر) 1.8 ماخ - سرعت گردش لحظه ای (کوتاه مدت) نووی آویون در ارتفاع 3هزارمتری(9800 فوت) می بایستی 24 درجه بر ثانیه و سرعت گردش پیوسته آن در همان ارتفاع ، مابین 13 تا 15 درجه بر ثانیه باشد. - قطر دایره گردش لحظه ای این هواپیما با سرعت مادون صوت و در ارتفاع پایین نمی بایستی از 500 تا 600 متر بیشتر باشد. ویژگی های نووی آویون برای دستیابی به مقدورات پروازی اشاره شده در بالا، طراحان یوگوسلاو با کمک و راهنمایی طراحان داسو فرانسه ، هواپیمایی با بال دلتا و کانارد ، شبیه جنگنده فرانسوی « رافال »طراحی کردند.ورودی های هوا نیز همانند نمونه بزرگترفرانسوی آن ، بصورت مایل در دو طرف بدنه قرار داشتند. به منظور کاستن از وزن و دستیابی به مقدورات پروازی مورد نیاز ، استفاده گسترده ای از مواد پیشرفته کامپوزیت در بدنه هواپیما پیش بینی شده بود و قرار بود که از آخرین دستاوردهای تکنولوژی غربی، شامل رادار و سیستمهای کنترل آتش ، ناوبری،جنگ الکترونیک،نمایشگرهای داخل کابین و .... در این هواپیما استفاده شود. نمايي از كاكپيت نووي آويون موتور دستیابی به ، نسبت کشش به وزن بیش از یک برای جنگنده سبک وزن یوگوسلاوی نیازمند استفاده از موتوری پیشرفته با حداکثر وزن رانش 9 تن(با پس سوز) بود. چندین موتور برای این هواپیما از سوی سازندگان موتورهای غربی پیشنهاد شدند که عبارت بودند از: - موتور اف-404 ساخت جنرال الکتریک آمریکا - آر بی -199 ساخت کنسرسیوم اروپایی توربو یونیون - ام 88 ساخت اسنکما فرانسه - پی دبلیو-1122 ساخت پرات اند ویتنی آمریکا به همراه هریک از آنها هم ، سطوح متفاوتی از مشارکت صنعتی در این پروژه به یوگوسلاوی پیشنهاد شد. با اینکه تا زمان لغو پروژه در پی آغاز جنگ داخلی ، هیچ یک از این موتور ها رسماً به عنوان برنده رقابت اعلام نشد، با اینحال به نظر می رسید که با توجه به سطح مشارکت فرانسه در این برنامه ، ام 88 موتور منتخب برای نووی آویون باشد. موتور ام 88 ساخت شركت اسكنما فرانس آرزوهای بزرگ یوگوسلاوی برنامه هواپیمای نو را با آرزوهای بزرگی آغاز کرد.فرمانده وقت نیروی هوایی این کشور، زمانی اظهار داشت که « این هواپیما می رود که پیچیده ترین تولید علمی و صنعتی کشور ما باشد.درنتیجه،پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری را ایجاد و تقویت خواهد کرد.ما از حدود 180 تکنولوژی و مواد جدید صحبت می کنیم که به زودی از صنعت هوانوری به سایر بخش های صنعتی انتقال خواهند یافت.» یوگوسلاوی در ضمن به فروش هواپیمای سبک وزن رزمی آینده اش در بازار جهانی، بویژه به دلیل عدم وجود رقیبی در آن بخش از بازار، نیز امید بسته بود.این کشور نیاز جهانی به یک هواپیمای رزمی سبک وزن چند منظوره یک موتوره مافوق صورت را در حدود 400 تا 600 فروند برآورد کرده بود و انتظار داشت که از فروش هواپیمای خود سود کلانی بدست آورد. مقامات یوگوسلاو در مصاحبه های خود عنوان می کردند که « تقریباً تمامی نسل جدید هواپیماهای رزمی جهان بزرگتر از نووی آویون هستند و بهای آنها نیز تقریباً 2 برابر است. لذا منطقی است که اگر انتظار داشته باشیم که این هواپیما مورد علاقه بسیاری از کشورهای کوچک و متوسط باشد.با اینحال ، نووی آویون می تواند نظر بعضی از کشورهای بزرگ را نیز به خود جلب کند.» از سوی دیگر، از دیدگاه دولتمردان صرب یوگسلاوی، «هواپیمای نو» نمایانگر عزم ملی،اقتدار دولتی و نشان دهنده توانایی این کشور در غلبه بر بحران های حاد و عمیق سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اش بود.کشوری که تنها 2 سال پس از اعلام رسمی برنامه نووی آویون و در پی جنگ داخلی از هم فرو پاشید.در پی این فروپاشی ، برنامه این هواپیما هم علیرغم صرف هزینه سالانه 150 تا 200 میلیون دلار در طی یک دهه ، به فراموشی سپرده شد و تنها یادگار باقی مانده از آن، صفحاتی در مجلات هوانوردی و ماکتهایی بود که معلوم نیست به چه سرنوشتی دچار شدند. مشخصات فنی ] طول : 13.75 متر(45 فوت و 1.5 اینچ) پهنای بال (بدون موشک) : 8 متر (26 فوت و 3 اینچ) ارتفاع : 4.87 متر (16 فوت) پهنای کانارد : 3.55 متر (11 فوت و4 اینچ) سطح بال : 30 متر مربع (323 فوت مربع) وزن خالی : 6247 کیلوگرم (13770 پوند) حداکثر وزن برخاستن : 13400 کیلوگرم(29500 پوند) حداکثر وزن سوخت داخلی : 2565 کیلوگرم (5655 پوند) حداکثر سرعت : 1.88 ماخ حداکثر سرعت اوجگیری : 15000 متر(49200 فوت) بر دقیقه شعاع عمل رزمی(پشتیبانی نزدیک هوایی) : 216-539 ناتیکال مایل(400 – 1000 کیلومتر) برد عبوری : 2031 ناتیکال مایل (3765 کیلومتر) = تصويري از جنگنده سويدي JAS-39_Gripen كه شباهت فراواني به Novi Avion دارد. تصوير جنگنده رافال فرانسه تهیه و تنظیم :Hamed_713 منبع : دوماهنامه هواپیما - شماره 5

به عقيده من هم هواپيماي جالبي به نظر مي رسه.البته ضعفهايي هم داره كه قابل ارتقاست و در حيطه نظامي براي گشتهاي دريايي مناسب است. با تشكر از مطلب خوب و مفيد شما.

طراحي كاملا مهندسي بدنه در كنار سيستم هاي الكترونيك و ديد عالي همچنين بهره گيري از بالچه هاي كانارد به منظور افزايش قدرت مانور و توانايي حركت چرخشي عالي از ويژگيهايي است كه اين هواپيما را در زمان خود و حتي در حال حاضر مي توانست مطرح كرده و بازار مناسبي را در رقابت با جنگنده هاي همتراز ايجاد كند. [quote]اعتبار قابل توجهی به برنامه اختصاص داده بودند سالانه 150 الی 200 میلیون دلار برای یک کشور با اقتصاد ضعیف زیاد هست و اگر این هزینه را صرف مردم میکردند احتمالا درگیریهای داخلی بعدی پیش نمی آمد.[/quote] اين هزينه براي كشوري مثل يوگسلاوي با آن شرايط بحراني بسيار سنگين بود.اما براي طراحي و ساخت يك جنگنده بومي مطرح در حال حاضر به بيش از اين مبلغ در سال نياز است.

ضمن تشكر از بابت مقاله كامل و خوب شما

مطلب بسيار جالبي بود. حماقتهاي ابرقدرتها در جنگ سرد تمامي نداشت و هريك سعي داشت با پيشي گرفتن از ديگري هرچه بيشتر قدرتنمايي كند. سقوط اين هواپيما در هر شرايطي بسيار فاجعه بار است.چه مورد هدف قرار بگيرد و يا اينكه بر اثر يك نقص فني سقوط كند.با اين حال خدا رو شكر كه از شر يكي از اين ابرقدرتها خلاص شديم .ان شا ا... فروپاشي دوميش رو هم ببينيم.

اساس پيشرفت سرمايه گذاري در صنعت است.هميشه اين سرمايه گذاري ها جواب نمي ده اما در اكثر مواقع نتيجه آزمايشات موفقيت آميز است.

بسيار عالي از اين پهپادها در خطوط اول جبهه جنگ براي جمع آوري اطلاعات از وضعيت دشمن و همچنين در عملياتهاي ضد تروريستي و مبارزه با مواد مخدر استفاده مي شود.

وسعت قابل توجهی از سطح زمین راکویرهاو بیابان ها تشکیل داده است،آب و هوا وزمین این مناطق ویژگی خاصی نسبت به سایر نقاط داشته که معمولا انسان تحمل ماندن درآن را ندارد.بهترین واحدهای نظامی هم هنگام نبرد در این مناطق با مشکلاتی روبرو خواهند شد که در صورت آشنا نبودن با تاکتیک عملیات کویر شکست میخورند،به جز نیروهای دشمن خطرات ناشی از گرما،گرسنگی،تشنگی وبروز بیماریهای گوناگون انسان را تهدید میکند گاهی موفقیت در عملیات کویرسرنوشت نهایی پیروزی جنگ را رقم می زندوتاریخ بارها شاهد این موضوع بوده است. درسالهای ابتدایی جنگ جهانی دوم،آلمان نازی شکست های مکرری را برپیکره متفقین وارد کرده وتوانسته بود با شعار شکست ناپذیری روحیه متفقین را متزلزل کند،اما سرنوشت این شکست ناپذیری در تاریخ 23 اکتبر1942 تغییر کرد،دراین تاریخ ارتش هشتم انگلیس به فرماندهی ژنرال مونتگمری نبرد سنگینی رابانیروهای آلمانی به فرماندهی ژنرال رومل آغاز کرد.این نبرد درصحرای شمال آفریقا ودر جبهه العلمین به وقوع پیوست.قبل از شروع عملیات ژنرال مونتگمری خطاب به نیروهایش چنین اظهار می کند:نبردی که هم اکنون در شرف وقوع است،یکی از تعیین کننده ترین نبردهای تاریخ میباشد و نقطه عطفی در جنگ خواهد بود.این نبردبزرگ به خاطر شرایط خاص کویر و جاه طلبی هیتلر به شکست آلمانی ها منجر شد وضربه سنگینی را به متحدین وارد ساخت،به طوریکه چرچیل نخست وزیر وقت انگلیس درباره این پیروزی گفت:پیش از العلمین مایک پیروزی نداشتیم وپس از آن هم یک شکست نخوردیم.البته این جمله چرچیل حقیقت محض نمیباشد اما به این مساله اشاره میکند که این موفقیت کلیدی برای گشایش پیروزی بعدی است. صدام حسین سابق عراق که طی هشت سال جنگ با ایران نتوانسته بود به اهداف خود برسد جهت جبران شکست خود درتاریخ 2 اوت 1990 به کویت حمله و آن را اشغال نمود،شورای امنیت سازمان ملل متحد در اولین قطعنامه خود خواستار خروج بی قید وشرط عراق از کویت شد،ولی عراقی ها این قطعنامه وقطعنامه های بعدی را نادیده گرفتند،سرانجام شورای امنیت دستور اجرای عملیات نظامی بر علیه نیروهای عراقی جهت خروج آنها از کویت را صادر کرد.آمریکایی ها باسازمان دادن نیروهای چند ملیتی خود را آماده جنگ نمودند،صدام هم میخواست با جنگ روانی علیه غرب آن ها را از حمله به عراق منصرف کند،اما سرانجام آمریکا ونیروهای چند ملیتی این جنگ را در تاریخ 17 ژانویه 1991 با تهاجم شدید هوایی آغاز وچند روز بعد هم نبرد زمینی گسترده ای را در کویر اجرا کردند،سربازان عراقی دراین جنگ گرسنه وتشنه در حالی که روحیه خود را از دست داده بودند شکست خوردند وصدام هم با خفت وخواری به خواسته های آمریکا تن داد،هرچند که در این عملیات به سبب ملاحظات سیاسی حکومت صدام را سرنگون نکردند ولی اورا چنان ضعیف نمودند که هر لحظه اراده کنند اورا از میان بردارند که البته چند سال پیش هم این کار را کردند. باتوجه به این تجارب نیروهای نظامی می بایستی عملیات کویر را فرا گیرند تادر صورت کشیده شدن جنگ به مناطق کویری به خوبی از پس دشمن برآیند،در این راستاباید با کویر و خصوصیات آن آشناشد. کویر به نقاط شنی وریگزار خشک وبی آب وعلف اطلاق می گردد،درجه آن در روز بالای 50 درجه سانتیگراد بوده و درشب افت ناگهانی دما دارد،این امر باعث ایجاد بادهای طوفانی میشود و همه چیزرا در زیر شن مدفون می کند.بارش باران در کویر بسیار کم ودر خلان چند دقیقه با بارش تند اتفاق می افتد که لجن زارهایی از خود باقی گذاشته و باعث کندی عبور و مرور می شود.درختانی خاردار و گیاهانی کم ارتفاع در کویر میباشند که از آن جهت سایبان و اختفا می توان بهره جست.جانوران خطرناکی از قبیل مار،عقرب و رطیل در کویر زندگی می کنند و حشرات کویری هم خطرات به مراتب بیشتری دارند چون ناقل بیماری های بیشماری هستند. آب در کویر کیمیاست به ندرت میتوان و به ندرت میتوان آن را پیدا نمود،آب مهمترین نیاز انسان در کویر است، باید بیشتر از تعرق بدن آب نوشید و نوشیدن کم آب خطرناک می باشد،برای یافتن آب باید علائم و نشانه های وجود آن را پیدا کردواشتباها به سوی سراب پیش نرفت، بهترین روش از طریق دنبال کردن مسیر پرواز پرندگان است .دقت کنید که نوشیدن آب های کویری ممکن است انسان را به بیماری های گوناگون مبتلا کند،در برخی موارد آب دارای مواد اسیدی یا قلیایی بوده که در این صورت باجوشاندن استر لیزه کردن هم قابل شرب نمی شود. فرد نظامی باید با آب و هوا خو بگیرد و این بدان معناست که سیستم خنک کننده بدن او در مقابله با گرمای شدید کویری تنظیم شود، افراد قوی سریع با این آب و هوا خو میگرند ولی افراد چاق یا معتاد به مشروبات الکلی بیش از سایرین در معرض خطرات ناشی از گرما قرار دارند و خیلی سریع از پا درمی آیند.افراد نظامی در کویر باید از انجام فعالیتهای سنگین در روز خودداری کنند،اگر فردی در کویر گم شد و یا از دست دشمن فرار کرد باید در هنگام شب یا هنگام طلوع و غروب آفتاب راهپیمایی کند.در روز،بادهای گرم درجه حرارت بدن را بالا می برد و در اکثر مواقع با تعرق زیاد،آب و نمک بدن کم شده و صدمات جبران ناپذیر و حتی خطر مرگ را در پی دارد. انقباضات عضلانی ناشی از گرما هم به خاطر عرق ریزی و کم شدن نمک بدن رخ میدهد وتشنجات موضعی دردناکی را در دست ،پا و شکم پدید می آورد که با آشامیدن کمی آب نمک تحت نظر پزشک رفق میگردد،لازم به ذکر است که آشامیدن آب بی نمک حال بیمار را بدتر می نماید.گرما زدگی یا آفتاب زدگی که در اثر ریزش شدید عرق به وجود می آید ناتوانی جسمی انسان را به دنبال دارد،در این حالت درجه حرارت بدن به بالای 40 درجه سانتیگراد رسیده و اگر بیمار به موقع معالجه نشود بیهوش ،دچار تشنج یا دیوانه شده و سریع می میرد.هنگام گرما زدگی باید بیمار را سریع به سایه برد،لباسهای اورا در آورد وبه وی آب خنک خوراند،بدن اورا ماساژ داد وخنک کرد، سپس بیمار را بعد از انجام کمک های اولیه سریع به درمانگاه انتقال داد.گرمازدگی در افرادی که با آب و هوای کویر خو نگرفته اند اتفاق می افتد.آفتاب سوختگی هم جز عوارض کویری است که پوست بدن در اثر تابش شدید خورشید می سوزد،این وضعیت در افرادی که پوست حساسی دارند بیشتر اتفاق افتاده و برای پیشگیری باید از کرم و مایعات ضد آفتاب استفاده کرد که البته صددرصد محافظ نیستند.بادهای کویری هم مشکلاتی را به وجود آورده وباعث اذیت و آزار و محدودیت دید می شود در هنگام اجرای عملیات کویر باید نفرات را به دقت و باتوجه به آرایش دشمن به صورت پراکنده چید و باساختن وسایل دروغین دشمن را فریب داد،از روش های فرو رفتن در زمین برای اختفا و از روییدنی های کویر جهت استتار استفاده نمود،باید مراقب انعکاس نور در اشیا براق بود.حرکت در کویر همراه گرد و خاک است،گرد و خاک یکی از عوامل شناسایی در کویر می باشد،دیده بان ها به خصوص در هنگام طوفان بایستی عینک های مخصوص به چشم بزنند و به نور خورشید هم نگاه نکنند تا دید آنها تار نشود،دیده بانی در بعضی از شب های مهتابی حتی از روزهم بهتر است. افراد قبل از عملیات همیشه غذای کمی خورده تا دچار حالت تهوع نشوند،برای عبور از تپه های شنی باید از سینه کش آن که به قله می رسد رد نشده و از دامنه های پایین آن عبور کرد،قبل از تردد از نقاطی که زیر دید دشمن قرار خواهد گرفت بایستی دقت داشت که گاهی تا چند روز جا پای افراد در شن باقی می ماند.در صورت تیر اندازی دشمن هنگام زمین گیر شدن چشم ها را بسته تا شن به داخل آن نرود.موقع ساختن سنگر اطراف آن را کیسه های شنی گذاشت تا باد سنگر را پر نکند.انتخاب پوشاک در عملیات کویر بسیار مهم است،تجربه نشان داده پوشاک کافی بدن را در برابر سوزش آفتاب ،سرما و نیش حشرات محفوظ می دارد.از پوشیدن لباسهای تنگ اجتناب کرده وشب هنگام تمامی لباس هارا پوشید،در صورت نبودن لباس کافی و گرم مقداری کاغذ داخل لباس قرار داد، اگر لباس خیس شد سریع آن را خشک نمود.به هیچ وجه نباید با پای برهنه درکویر پیاده روی کرد،این کار به پاها آسیب جدی وارد می کند.محل استراحت نفرات باید دور از مناطق باتلاقی انتخاب شود،برای در امان ماندن از نیش حشرات صورت، دست ها وقسمت های باز بدن را گل مالی نمود،نیش حشرات باعث بروز بیماری های مهلکی میشود.نگهداری از جنگ افزار ها در کویر باید با دقت کامل انجام گیرد ونظافت سلاح را هر روز انجام داد،سلاح را بعد از شستشو کاملا خشک کرد ونباید به هیچ عنوان روغنکاری شود،زیرا روغن باعش چسبیدن شن و ماسه به قطعات سلاح می گردد،در مواقعی که از سلاح استفاده نمی شود لوله آن را با پارچه پوشاند.رانندگی در کویر هم مستلزم رعایت نکات ویژه است در این راستا باید باد لاستیک ها را مقداری کم کرد و رانندگی در سرعت های پایین انجام پذیرد،از گاز دادن و ترمز کردن ناگهانی خودداری نمود چون اینکار باعث فرو رفتن خودرو در شن ماسه می شود، هنگام دور زدن باید میدان دید وسیعی گرفت و از پیچیدن تند که موجب چپ شدن خودرو میشود خودداری کرد. منبع:ماهنامه جنگ افزار شماره 23

پيكربندي چند رديفه M-55 عملكرد عملياتي مناسب تري نسبت به U-2 ايجاد مي كند.اما سرعت پايين آن در ارتفاع بالا مانورپذيري هواپيما را كاهش مي دهد.

بسيار عالي بود و لذت بردم.با تشكر از آقاي کیانی موحد نكته اي كه توجه من رو در اين مقاله به خودش جلب كرد اصرار و فشارمردم براي بازسازي اين كشتي جنگي بود كه نشان از تعصب مردم نسبت به مواردي است كه به آن افتخار مي كنند.يا براي آنها افتخار آفريده. در واقع يك كشتي كه سالهاي سال از عمر آن مي گذرد به يك نماد و سنبل براي مردم تبديل شده و سعي درحفظ آن براي هميشه دارند. جا دارد كه ما هم نسبت به افتخار آفريني ها توجه بيشتري داشته و با ايجاد نمادهايي سعي در حفظ رشادتهاي جوانان اين مرز و بوم در همه عرصه هاي مجاهدت علمي و عملي داشته باشيم.(ضمن اينكه افتخار آفرينيهاي آنها در جهت بسط استعمار و تسلط به دنيا صورت گرفته و افتخارات ما براي حفظ ارزشهاي انساني و الهي صورت گرفته).

از دوستان عزيز خواهشمندم كه براي مطالبي كه ارايه مي كنند و نويسنده اون مطلب نيستند منبع اصلي رو قيد كنند .باتشكر [url=http://www.centralclubs.com/forum-f182/topic-t63718.html#p255730]لینک ادعای یک کاربر سنترال کلاب در مورد موضوع این تاپیک[/url]

شعبه مشهور اسکانک ورکس (Skunk Works) شرکت لاکهید مارتین از یک طرح هواپیما بدون سرنشین استیلث با سیستم پیشرانش دوگانه برای پاسخگویی به نیازهای نیروی هوایی ایالات متحده در برنامه «ام کیو ایکس» (MQ-X) به منظور جانشینی هواپیماهای بدون سرنشین «ام کیو-1 پریدیتور» (MQ-1 Predator) و «ام کیو-9 ریپر»(MQ-9 Reaper) نیروی هوایی پرده برداشت. این هواپیما از دو موتور جت برای پراز سریع استفاده کرده و سپس موتور توربودیزل با قدرت 300 اسب بخار ، که یک پروانه را می چرخاند را برای پرواز طولانی بکار می گیرد.با استفاده از هر دو موتور ، این هواپیما می تواند به ارتفاع بیشتری دست یابد. بابدنه ای در اندازه اف 22 و اف 35 این هواپیمای بدون سرنشین دارای محفظه های حمل سلاح و حسگر در داخل بدنه بوده و پروانه آن ، در بالای انتهای بدنه و میان سکنهای به شکل «V» قرار دارد تا آن را از امواج رادار مخفی کند. بال هایی با پهنای متفاوت را برای انجام ماموریتهای مختلف می توان در این هواپیما نصب کرد.برای انجام ماموریتهای تهاجمی ، با پرواز در ارتفاع متوسط در حدود 25 هزار فوت(7600 متر) ، بال با پهنای کمتر، سرعت بیشتری را به بهای تداوم پرواز کمتر فراهم می کند.با نصب بالهای پهن تر، این هواپیمای بدون سرنشین قادر به عملیات در ارتفاع حدود 40 هزار فوت(12 هزار متر) به مدت طولانی تر خواهد بود. نیروی هوایی سرگرم نهایی کردن نیازهای خود برای هواپیمای ام کیو ایکس است و شرکتهای هواپیما سازی انتظار انتشار آن در آینده نزدیک را دارند. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا اعلام کرده که می خواهد هواپیمای جدید در سال 2015(1394) وارد خدمت شود. Predator C (اونجر)همپاي جنگنده هاي نسل 5 ايالات متحده منبع : aviationweek

واريور جان از لطف شما سپاسگذارم در مورد حمل تسليحات هنوز چيزي گفته نشده اما به احتمال زياد بمبهای هدایت لیزری 500 پاوندی GBU-49 كه مجهز به یک کیت آنبورد GPS میباشند و هواپيما را قادر میسازد تا در هرگونه شرایط جوی بمبهای خود را بدون نیاز به سیستم نشانه گذار لیزری پرتاب کند.در كنار موشكهاي هوا به زمين هلفاير - GBU-12 و GBU-38

فرماندهی نیروی هوایی هند پس از سانحه سقوط هواپیمای سوخو 30 در زمان پرواز تمرینی ، پرواز یکصد جنگنده روسی سوخو را متوقف کرده است. به نوشته روزنامه اینترنتی روسی ایزوستیا نماینده نیروی هوایی هند اعلام کرد در حال حاضر کارشناسان در حال بازرسی تمامی جنگنده های سوخو هستند. گفتنی است دومین سانحه سقوط هواپیمای سوخو در هند در سال جاری در نزدیکی شهر جایسالمر در ایالت راجستان رخ داد اما خوشبختانه دو خلبان به خاطر خروج به موقع جان سالم به در بردند. این سانحه به فاصله پنج روز پس از ان رخ دادکه رئیس جمهور هند با یک جنگنده سوخو-سی که پیشرفته ترین هواپیمای موجود در ترکیب نیروی هوایی هند محسوب می شود پرواز و امکانات و سطح فنی ان را در سطح عالی ارزیابی کرد. نخستین سانحه جنگنده سوخو-سی در هند سی ام اوریل در همان ایالت راجستان رخ داد و طی ان یک خلبان کشته شد. نتایج رسمی تحقیقات مربوط به علت سانحه منتشر نشده اند.

[quote]من به این موضوع فکر می کنم اگر موشکی مثل فنیکس روی این جنگنده نصب بشه که بتوان با AN/APG-77 سازگار بشه این جنگنده خطرش خیلی بیشتر از الان می شه اگر دوستان اطلاعاتی راجع به AN/APG-81 رادار f35 هم بدهند ممنون می شم[/quote] سامانهء AN/APG-81 يك رادار فعال جستجوگر الكترونيكي (AESA) مي‏باشد كه توسط بخش سيستم‏هاي الكترونيكي كارخانجات نورثروپ - گرومن جهت نصب در جنگندهء F-35 طراحي و ساخته شده است. كارخانه وستينگهاوس الكترونيك سيستمز (كه در سال 1996 به مالكيت نورثروپ - گرومن درآمد)، و كمپاني هيوز ايركرافت (كه اين شركت نيز در سال 1997 توسط رايتئون خريداري گرديد)، به تاريخ فوريه 1996، قراردادي را جهت ساخت سامانهء الكترونيكي موسوم به MIRFS/MFA امضاء كردند. (Multifunction Integrated RF System/Multifunction Array) كارخانجات لاكهيد مارتين و نورثروپ - گرومن، به عنوان برندهء نهايي مناقصهء ساخت جنگندهء تهاجمي مشترك (JSF) برگزيده شدند و قرارداد نهايي طراحي و ساخت سيستم‏ها (SDD) نيز به تاريخ 26 اكتبر 2001 به امضاء رسيد. رادار AN/APG-81 به عنوان رتبهء دوّم و ادامه دهندهء تكنولوژي رادار جنگندهء اف-22 يعني رادار AN/APG-77 قرار مي‏گيرد. انتظار مي‎رود تعداد 3000 دستگاه از اين رادار داراي اسكن الكترونيكي، جهت نصب بر روي جنگنده‏هاي اف-35 ساخته شود و توليد آن تا فراتر از سال 2035 نيز ادامه يابد و تعداد بيشتري نيز براي ساير كشورها آماده گردد. تا تاريخ آگوست 2007، تعداد 8 دستگاه از اين رادار ساخته و تحويل گرديد. اولين سه قسمت نرم‏افزاري رادار نيز تكميل شده و در پرواز واقعي نيز مورد آزمايش قرار گرفته و طبق برنامهء زمان‏بندي كارخانجات نورثروپ - گرومن، تحويل شده است. قابليتهاي رادار AN/APG-81 شامل قابليت رزم هوايي رادار AN/APG-77 به اضافهء قابليتهاي بسيار پيشرفتهء ويژهء عمليات زميني است كه شامل تهيهء نقشهء بسيار باكيفيت از سطح زمين، شناسايي و ردگيري اهداف متحرك چندگانهء زميني، تشخيص وضعيت جنگ زميني، جنگ الكترونيك، و ارتباطات مخابراتي بسيار عريض (با سرعت بالا) با مراكز فرماندهي و كنترل مي‏باشد.

[quote]رادار اف 14 هم خوبه البته تامكت منظورمه[/quote] رادار نیمه دیجیتال AN/AWG-9 در عصر خود بسيار پيچيده و پيشرفته بود اما در حال حاضر چند اشكال براي اين رادار وجود دارد. اول قديمي بودن رادار و عدم توليد قطعات و لوازم نگهداري.(از رده خارج شدن آن) تطبيق مشكل آن با تسليحات جديد. آسيب پذيري در برابر جنگ الكترونيك و... البته در قياس با رادرهاي امروزي نسبت به برخي از آنها برتري داشته و هنوز قابل اعتماد است.به شرط وجود تسليحات هماهنگ با آن مثل موشك مرگبا فينيكس.

من در بين اويونيك هواپيماهاي جنگنده بهترين اويونيك رو متعلق به رپتور مي دونم. رادار AN/APG-77 نصب شده بر روي جنگندهء رادرگريز و فوق پيشرفتهء F/A-22 Raptor، امروزه در جهان، داراي بيشترين ميزان برد كشف و شناسايي، و كمترين تشعشعاتي است كه ممكن است دشمن را متوجه خود ساخته و باعث شناسايي شدن اف22 گردند. سيستم شناسايي اهداف هوايي تعبيه شده در اف22، اين امكان را ميسر مي‎سازد تا همكاري تنگاتنگي با شكاري‏هاي اف-15 و اف-16 به انجام رساند و مشخصات اهداف شناسايي شدهء خود را به سيستم آنها انتقال دهد گيرندهء اخطار راداري AN/ALR-94 كه يك سامانهء Passive (غيرفعال = بدون تشعشع) محسوب مي‏‎شود، قادر است تمامي سيگنالهاي راداري را در محدوده‎اي بسيار وسيع در اطراف جنگندهء اف22 شناسايي نمايد. اين سامانهء اطلاعات خود را با تركيب سيگنالهاي دريافت شده از بيش از 30 دستگاه آنتن كه به شكل كاملن آئروديناميكي در بالها و بدنهء اف22 جايگذاري شده‏اند، بدست مي‏آورد؛ - كه طبق ادعاي رئيس پيشين كارخانجات لاكهيد مارتين، آقاي تام باربيج، - مخلوطي از پيشرفته‏‎ترين و بالاترين تكنولوژي الكترونيك در ساخت آن به كار گرفته شده است. اين سامانه (گيرندهء اخطار راداري) داراي بردي فراتر از 250 ناتيكال مايل مي‏باشد كه از برد رادار اف22 نيز فراتر مي‎رود. اين سامانه، به خلبان اف-22 اين امكان را مي‎‏دهد تا كمتر از رادار هواپيما بهره ببرد و بدين ترتيب، احتمال شناسايي هواپيما و مخفي‏كاري آن در برابر رادارهاي دشمن، به حداقل ممكن برسد. به دليل برد بيشتر سامانهء گيرندهء اخطار راداري نسبت به سيستم رادار، به هنگامي كه اهداف هوايي دشمن در حال نزديك شدن به اف22 هستند، سامانهء AN/ALR-94، به طور خودكار، راهنمايي‏هاي لازم را جهت رهگيري نشدن جنگنده، در اختيار رادار AN/APG-77 قرار مي‏دهد. اين اطلاعات تنها به وسيلهء آنتن بسيار كوچكي كه بين 2 + تا 2 - درجه در سطح افق به اطراف مي‏چرخد، در اختيار گيرندهء اخطار راداري قرار داده مي‎شود. سامانهء‌ رادار AN/APG-77 كه از نوع اسكن الكترونيكي يا AESA محسوب مي‎گردد، به منظور ايجاد برتري هوايي با لحاظ عمليات ضربتي ساخته شده است. اصلي‏ترين ويژگي اين رادار، قابليت حداقل اثرگذاري يا مشاهده شدن توسط دشمن، ديد فعال و پيوسته، و اسكن الكترونيكي اهداف چندگانه هوايي در همه‏گونه شرائط گوناگون آب و هوايي مي‏‎باشد. رادار AN/APG-77 در هر ثانيه، 1000 بار تغيير فركانس مي‎دهد تا احتمال شناسايي شدنش توسط دشمن، به حداقل ممكن كاهش پيدا كند. اين رادار همچنين قادر است با انتشار امواجي، گيرنده‎ها و حسگرهاي دشمن را لبريز و مغشوش نمايد و بدين ترتيب، امكان يك حملهء الكترونيكي براي اف22 محيا مي‏‎گردد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_f22_parts.jpg[/img][/align] گيرندهء اخطار راداري، اطلاعات خود را با تركيب سيگنالهاي دريافت شده از بيش از 30 دستگاه آنتن كه به شكل كاملن آئروديناميكي در بالها و بدنهء اف22 جايگذاري شده‏اند، بدست مي‏آورد اطلاعات كسب شده توسط آنتن رادار، توسط دو تراشهء بسيار پيشرفتهء ساخت شركت Raytheon مورد پردازش قرار مي‏گيرد. (اين دو تراشه، در اصطلاح CIP يا Common Integrated Processor نام دارند.) هر CIP در فركانس كاري 10.5 گيگاهرتز كار مي‏كند و 300 مگابايت حافظه دارد. اطلاعات مورد نياز، از طريق رادار و ساير سامانه‎هاي مستقيم و غيرمستقيم جمع‏آوري شده و سپس توسط CIP مورد پالايش قرار مي‎گيرد و سپس به شكلي قابل فهم و آسان بر روي نمايشگرهاي درون كابين در اختيار خلبان قرار داده مي‎شود تا خلبان در وضعيتهاي دشوار، قادر به ادامهء نبرد باشد. نرم افزارهاي مورد استفاده در اف22، تركيبي از 1.7 ميليون خط برنامه هستند كه اغلبشان، اطلاعات كسب شده توسط آنتن رادار را مورد پردازش قرار مي‏‎دهند. برد رادار اف22 چيزي در حدود 125 تا 150 مايل تخمين زده مي‎شود، با اين حال، برنامه‏اي جهت افزايش برد آن تا 250 مايل و بيشتر و استفاده از آنتن‏هاي گيرندهء افزون‏تر، تدارك ديده شده است. جنگندهء اف22، داراي برخي ويژگيها و قابليتهاي بسيار خاص نسبت به اندازه و وظيفهء تعريف شده‏اش مي‏‎باشد. به عنوان مثال اين جنگنده قادر است تهديدات و خطرات احتمالي موجود كشف شده را از طريق خطوط داده، از هواپيماي شناسايي و تحليل‏گر خطرات موسوم به RC-135 Rivet Joint كسب نمايد. به دليل حفظ قابليت مخفي‏كاري پيش‏بيني شده در اف22، برخي از ادوات و سامانه‎ها، آن چنان كه بايد قدرتمند طراحي نشده‏اند، و در برخي مواقع نياز است تا جنگنده،‌ صدها مايل به سمت ميدان جنگ نزديك شود تا جبران اين نواقص گردد. رادار اف22 كه به صورت «كمتر قابل شناسايي شدن» طراحي شده است، داراي قابليت انتقال داده با پهناي وسيع مي‎باشد كه امكان تبادل حجم عظيمي از اطلاعات با سرعت بالا را با گيرنده و فرستنده‏هاي خودي فراهم مي‎سازد. (اين قابليت در اصطلاح Broadband ناميده مي‏شود.) اف22 همچنين قادر است اطلاعات كسب شدهء خود را به به اف22 ديگر انتقال دهد و بدين ترتيب، نيازي به مكالمهء راديويي كه باعث شنود احتمالي توسط دشمن مي‏شود، نخواهد داشت. خط انتقال دادهء موسوم به IEEE-1394B منحصرن جهت جنگندهء اف-22 طراحي و ساخته شده است كه از روي سامانهء انتقال دادهء تجاري IEEE-1394 برگرفته شده است كه اغلب بر روي كامپيوترهاي شخصي استفاده مي‏‎گردد. اين خط انتقال داده، بعدها بر روي جنگندهء اف-35 نيز تعبيه و نصب گرديد. سامانهء رادار AN/APG-77 كه توسط بخش سيستم‏هاي الكترونيكي كمپاني نورثروپ - گرومن، به طور ويژه براي نصب بر روي جنگندهء اف22 طراحي و ساخته شده است، مجهز به بيش از 2000 ماجول گيرنده و فرستنده مي‏باشد كه باعث افزايش سرعت پردازش اطلاعات، كم شدن سطح مقطع راداري، و افزايش پهناي باند انتقال داده مي‎گردد. گونه‌ء AN/APG-77v1 كه امروزه براي نصب بر روي اف22 توليد مي‎گردد، داراي قابليت كامل انجام عمليات زميني، تهيهء نقشهء مجازي از سطح زمين و شناسايي، ردگيري و هدفگيري اهداف متحرك زميني مي‏باشد. (اين عمليات در اصطلاح GMTI يا GMTT ناميده مي‎شود كه مخفف عبارت ground moving target indication and track مي‏باشد.) برخي مشخصات رادار AN/APG-77 سازنده: نورثروپ - گرومن برد شناسايي: 125 مايل (در مدل جديد 250 مايل) نوع: اسكن فعال الكترونيكي آرايه‎‏اي موسوم به AESA يا active electronically scanned array وظيفه: ايجاد برتري هوايي به همراه قابليت شناسايي، ردگيري و حمله به اهداف زميني پردازشگر: يك برد الكترونيكي داراي دو ميكروپراسسور ساخت Raytheon با قدرت پردازش 10.5 گيگاهرتز و 300 مگابايت حافظه ديد: 120 درجه در افق و ارتفاع [align=center]F-22's communications-navigation - identification upper-surface aperture locations [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/f22_800.jpg[/img] F-22's clectronic Warfare antennas location: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/f223.jpg[/img][/align]

دشمنان شیعه دست در دست هم؛ حضور خلبانان بعثی این بار در عملیات علیه شیعیان یمن با سرنگونی رژیم صدام، بسیاری از افسران نظامی، انتظامی و امنیتی رژیم بعث به کشورهای عربی منطقه از جمله یمن، مصر، اردن، بحرین و امارات متحده عربی پیوسته‌اند. ذکر این نکته لازم است که علی عبدالله صالح، رئیس‌جمهور یمن، فارغ‌التحصیل دانشگاه نظامی بغداد بوده و با اعضای حزب بعث و صدام معدوم، روابط ویژه‌ای داشته است. ضمن اینکه عزت‌ ابراهیم‌‌الدوری، معاون صدام، هم‌اکنون در یمن است، «یحیی‌الحوثی» از سخنگویان جنبش انقلابی شیعیان یمن، در گفت‌‌وگو با رادیو دیده‌بان عراق، از مشارکت گروهی از خلبانان بعثی رژیم ساقط شده صدام معدوم در عملیا‌ت‌های گسترده بمباران‌های هوایی نیروی هوایی یمن علیه شیعیان زیدی پرده برداشت. به گزارش «تابناک» گروه خلبانان بعثی شرکت‌کننده در این عملیا‌ت‌ها با استفاده از هواپیماهای «سوخو» و «نیک» بر فراز مناطق «صعده» و «حرب‌السفیان»، مواضع شیعیان را بمباران می‌‌کنند. این خلبانان بعثی که در اواخر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در اسپانیا و فرانسه آموزش دیده‌اند، پس از سقوط حکومت صدام، در یک شهرک نظامی حومه صنعا استقرار یافته‌ و هم‌اکنون در نیروی هوایی یمن ـ که ساختاری مشابه نیروی هوایی رژیم بعثی عراق دارد ـ مشغول به کارند. بنابر این گزارش، میزان خطای عملیاتی خلبانان یمنی، باعث شده است که رژیم یمن از این خلبانان بعثی که با رمز سعدون در نیروی هوایی یمن مشغول به فعالیت هستند، بهره گیرند؛ این خلبانان که در جنگ صدام علیه ملت ایران با هواپیماهای پیشرفته «میگ 25» و «میگ 22» و «سوخو 22» و «میراژ F1» و مدل‌‌های Q5 و Q6 پروازهای عملیاتی داشته‌اند، به مراتب از خلبانان کم تجربه یمنی کارآزموده‌ترند. این گزارش می‌افزاید: برخی از افسران عالی‌رتبه نیروی زمینی رژیم بعثی نیز در عملیات‌های زمینی علیه شیعیان زیدی در یمن شرکت دارند. یادآور می‌شود، برخی از خلبانان بعثی حاضر در این عملیات‌ها، سابقه استفاده از بمب‌های شیمیایی علیه نیروهای ایرانی در سال‌های پایانی جنگ را نیز در پرونده خود دارند. این گزارش در پایان آورده است که با سرنگونی رژیم صدام، بسیاری از افسران نظامی، انتظامی و امنیتی رژیم بعث به کشورهای عربی منطقه از جمله یمن، مصر، اردن، بحرین و امارات متحده عربی پیوسته‌اند. ذکر این نکته لازم است که علی عبدالله صالح، رئیس‌جمهور یمن، فارغ‌التحصیل دانشگاه نظامی بغداد بوده و با اعضای حزب بعث و صدام معدوم، روابط ویژه‌ای داشته است. گفتنی است آگاهان مسائل عراق می‌گویند: عزت‌ ابراهیم‌‌الدوری، معاون صدام، هم‌اکنون در یمن است، این منابع همچنین خاطرنشان می‌کنند، یمن و عربستان در حالی در کشتار شیعیان یمن مشارکت دارند که تا چندی پیش به دلیل اختلافات شدید مرزی، دچار مشکلات عدیده بوده و حتی عربستان، شماری از کارگران یمنی را از کشور خود بیرون کرده بود. تابناک

[align=center]دبی 09: امارات جنگنده نسل پنجم میخواهد[/align] [align=center] عکس: نمایشگاه هوائی دوبی09[/align] یک مقام بلند پایه نظامی امارات اعلام کرد که کشورش مشتاقانه علاقمند به دریافت جنگنده های نسل پنجم میباشد. این مطلب به نقل از ژنرال ابراهیم ناصر العلوی جانشین فرمانده نیروی هوائی امارات نقل شده است. احتمالا F-35 تنها جنگنده نسل پنجم قابل فروش تا دهه آینده به کشورهای مورد علاقه باشد. J-12 چین و PAK/FA هندی- روسی در مراحل مقدماتی توسعه میباشند. سابق بر این نام امارات متحده عربی در لیست اسامی کشورهای علاقمند به دریافت F-35 پس از سال 2013 از جمله انگلیس- استرالیا- اسرائیل به چشم نمیخورد. همچنین امارات جت آموزشی پیشرفته Aermacchi M-346 را برای آموزش جنگنده های جدید Lockheed F-16E/F Block 60 انتخاب کرده است. در همین راستا نیروی هوائی آمریکا نیز در حال بررسی خرید M-346 برای خلبانان آینده F-35 میباشد. 15 نوامبر 09 فلایت Shahryar - centralclubs لینک منبع:سنترال کلابز

[align=center][color=red][b]دبی 09: امارات جنگنده نسل پنجم میخواهد[/b][/color][/align] [align=center][img]http://www.flightglobal.com/airspace/photos/dubai09/images/38080/425x308/f-22-raptor-performs-a-flying-display-at-the.jpg[/img] [color=orange]عکس: نمایشگاه هوائی دوبی0[/color][color=orange]9[/color][/align] یک مقام بلند پایه نظامی امارات اعلام کرد که کشورش مشتاقانه علاقمند به دریافت جنگنده های نسل پنجم میباشد. این مطلب به نقل از ژنرال ابراهیم ناصر العلوی جانشین فرمانده نیروی هوائی امارات نقل شده است. احتمالا F-35 تنها جنگنده نسل پنجم قابل فروش تا دهه آینده به کشورهای مورد علاقه باشد. J-12 چین و PAK/FA هندی- روسی در مراحل مقدماتی توسعه میباشند. سابق بر این نام امارات متحده عربی در لیست اسامی کشورهای علاقمند به دریافت F-35 پس از سال 2013 از جمله انگلیس- استرالیا- اسرائیل به چشم نمیخورد. همچنین امارات جت آموزشی پیشرفته Aermacchi M-346 را برای آموزش جنگنده های جدید Lockheed F-16E/F Block 60 انتخاب کرده است. در همین راستا نیروی هوائی آمریکا نیز در حال بررسی خرید M-346 برای خلبانان آینده F-35 میباشد. [color=indigo][b]15 نوامبر 09 فلایت Shahryar - centralclubs [/b][/color]

[b]ایلنا: جانشين نيروي هوايي ارتش گفت: بزرگترين تيراندازي هوا به زمين (گانري) جنگنده‌هاي نيروي هوايي ارتش با شركت پايگاه‌هاي شكاري نيروي هوايي برگزار مي‌شود. [/b] [align=center][img]http://www.iribnews.ir/News%5CPhoto%5C59964_c038b816-f0d1-4ae0-832f-244b6ac93bee.jpg[/img][/align] امير خلبان دره‌باغي با اعلام اين خبر افزود: ارزيابي آمادگي توان رزمي خلبانان شكاري و ارتقاء توان تاكتيكي، عملياتي، همتاسازي، آموزش و انتقال تجارب كاركنان قديمي به كاركنان جوان در بخش‌هاي عملياتي و نگهداري تجهيزات فني از اهداف مهم برگزاري اين تيراندازي هوا به زمين است. وي با توجه به مراحل مختلف اين تيراندازي گفت: اين برنامه شامل مرحله گسترش جنگنده‌ها، مرحله پروازهاي تمريني و مرحله انجام تيراندازي با بمب‌هاي جنگي مي‌باشد. جانشين نيروي هوايي ارتش در ادامه خاطرنشان كرد: پايگاه چهارم يكي از مهمترين و اثربخش‌ترين پايگاه‌هاي در طول دوران دفاع مقدس براي حراست از مرزهاي ايران اسلامي بوده است و همواره به عنوان خط مقدم و دژ مستحكم دفاع از آرمان‌هاي انقلاب اسلامي ايران بوده و با تقديم دهها شهيد جانباز و آزاده در تاريخ پر افتخار اين مرز و بوم به نيكويي درخشيده است. امير دره باغي گفت: امروز خلبانان جوان نيروي هوايي ارتش با حضور در اين پايگاه گوشه ديگري از قدرت و اقتدار نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران را در دفاع از آرمان‌هاي حضرت امام خميني(ره) و مقام عظماي ولايت به منصه ظهور خواهند گذاشت. لينك منبع : http://asriran.com/fa/pages/?cid=89770