اي كه گفتي يعني چه ؟! confused :lol:

دعوا ...!!!!!!!!! :lol: ما و اين كارا

نه عزيزم نداره . :lol:

اگر من يك امريكايي معمولي كاتوليك بودم كه تو يك شهر كوچيك بدون هياهو واسه خودم با خونوادم زندگي ميكردم. اولا : اصلا ايران كجاست ؟ دوما : واقعا تو اسياست ؟ به نظر من ما با اين همه فاصله به اونا مگه مغز ... خورديم كه خونه زندگيمون رو ول كنيم بچه هامون رو به كشتن بديم كه شايد از اون ور دنيا به ما حمله كنند ؟ پس چه لزومي داره اين ارامش رو خراب كنم .

من هم نگفتم عكسهاي تاپيك مربوط به تي 50 هستش و حتي نميگم اطلاعات مقاله مورد نظر كاملا درسته حرف شما درسته و من هم قبول دارم روسها ساخت اين هواپيما رو اغاز كردن و حتي پيش پرداخت نمونه ازمايشي اش رو هم دادن ولي نمونه ازمايشي تا قبل از 2010 اماده نميشه و منظور من اين بود كه هر عكس و طرحي از اين هواپيما زاييده تخيلات نويسنده مقاله مورد نظره شما اگر جاي روسها بوديد از چيز به اين مهمي و سري عكس و طرح ميداديد ؟ تازه مگه غير از اينه كه طرح اوليه شفق هم مال روسهاست ؟ در ضمن منبع من ويكيپديا نيست ويك سايت روسيه ! عكس ميگ هم به اين دليل گذاشته شده كه اين پروژه در ابتدا بوسيله وزارت دفاع به مناقصه گذاشته شد و اين هم طرح ميگ بود كه برنده نشد اين متن اصلي مقاله مورد نظر : Estimated Performance: ---------------------------------- Dimensions (m): - wing 14,2; S=78,8 m2 - length 22 - height 6,05 Weight (kg): - max 37000 - normal 26000 - empty 18500 Fuel (kg): 10300 Combat load (kg): - max 7500 - AA max 2260 conformal Speed (km/h): - max 2100; M2,0; - rate of climb 350 m/s - min 0 OVT - cruise 1300 Alt (m): 20000 Flight range (km): 4000/5500 (2x2000kg) - supersonic 2500 Runway (m): 350 (w/o OVT) G-force (g): 10-11 EPR: 0,05 m2 Wing overload (kg/m2): - max 470 - normal 330 Thrust-to-weight ratio: - max 0,84 - normal 1,19 Fuel rate: 2,55 kg/km Flight time: 3,3 h Engine: AL-41F - thrust 2x15500/2x9800 - compressor: diameter 932mm, 3 steps - weight 1350 kg - pressure increase 4,2-4,5 - life time 4000 hours - overhaul life 1500 hours - nozzle: weight: 380 kg deviation angle +-16 deg in any direction, +-20 deg flat deviation speed: 60 deg/sec Electronics: N050(?)BRLS AFAR/AESA Freq: 3mm Diameter: 0,7m Targets: 32 (8) Range: 400 km; EPR 3 m2: 160 km; azimut +-70 deg; 90/-50 deg Power: 4000 Wt Weight: 65-80 kg Armament: ? 2x30mm gun Hardpoints: ? 8 (conf.), 2*4 Development of Russia's LFI (logkiy frontovoi istrebitel) lightweight tactical fighter has been dramatically accelerated after the Russian Air Force decided its priorities for the next 10 years. Revealed here exclusively as the I-2000 (Istrebitel {fighter} 2000) project, the aircraft is due to become operational in 2005 as Russia's basic front-line fighter. It is also likely to become the leading export product of the Russian aircraft industry. Available information on the I-2000 indicates that it will be closely comparable to the US Joint Strike Fighter, operating in both the air-to-air and air-to-surface roles. The aircraft comes from a long line of Mikoyan lightweight fighters, such as the MiG-15 and MiG-21. It is about the same size as the MiG-21 (shorter by 1.3m but wider by 4.5m), but noticeably smaller than its immediate predecessor, the MiG-29. Take-off weight is estimated at around 12 tonnes; maximum take-off weight at about 16 tonnes. [1] In early 2002 Sukhoi was chosen as prime contractor for the planned Russian fifth-generation fighter is called the PAK FA [ Perspektivnyi Aviatsionnyi Kompleks Frontovoi Aviatsyi - Future Air Complex for Tactical Air Forces]. This intermediate class twin-engined fighter will be larger than a MiG-29 and smaller than a Su-27. The aircraft will feature a long combat radius, supersonic cruise speed, low radar cross section, supermaneuverability, and the ability to make short takeoffs and landings. In accordance with the technical requirements, the PAK FA will have a normal takeoff weight of 20 tons, which is close to the average normal takeoff weight of the two American airplanes, the F-35 JSF (17.2 tons) and the F-22 (24 tons). The new fighter (a medium version) will have a traditional wing form, though the experience gathered as a result of Berkut's test flights will be taken in consideration when designing the fighter. It is supposed that it will be created using the Stealth technology, and equipped with two AL-41F engines by the Saturn scientific and industrial enterprise, a radar system with an active phased array (to all appearances, it will be produced by the Fazatron-NIIR corporation), and high-precision weapons. The government commission decided on 26 April 2002 to choose the Sukhoi holding company as the head company to develop and produce the fighter of the fifth generation. The prototype of the PAK FA would take-off in 2006 and that in 2010 the aircraft would be ready for series production. The first deliveries, both for Russian armed forces and for export, would be possible in 2011-12. The new airplane is being proposed to be brought from the concept design to a prototype series in less than 9 years. Historically, fourth and fifth generation fighters have not been created in less than 15 years. The Russian government has promised to allocate 1.5 billion dollars for the PAK FA through 2010. But the Russian Air Force is receiving less than 200 million dollars a year during this period, and will spend it primarily on other needs. The prices and sources of funding will determine the destiny of the whole program. To date officials agree that the program will cost $1.5 billion. However, $1.5 billion is the sum needed for creating a new generation of avionics for the fighter (considering the fact that pre-production models of the phased array have already been produced, and will soon be tested). Completion of the AL-41F engine (present readiness is 30 percent) will require, in the opinion of the boss of Rosaviakosmos, 600 - 800 million dollars. Saturn said that launching of production of the AL-41F engine would take $150 million. An improved version of the AL-31F will be used on the aircraft originally (though it is not clear how these heavy motors are reconciled with the concept of a 20-ton fighter). The upgrade of these engines will require expenditures of 1.2-1.5 billion dollars. And finally, designers will have to spend several hundred millions of dollars on creating a new airframe. According to some reports, India and Russia have agreed to jointly develop this fifth-generation fighter, under a scheduled with entery into service in 2009. This would be the first such joint development venture between the two countries. [8]منبع : 08.2007 VVS CINC PAK-FA project documentation transferred to plant-manufacturer اميدوارم بدرد بخوره

درسته با اينكه روسيه تعداد رزمناوهاي كمتري داره ولي اين رزمناو ميتونه جاي اقلا 3 تا رزمناو كاربرد داشته باشه .

به نظر سريع و چابك مياد البته كمي هم شبيه نفر برهاي روسيه است

موشک بالستیک اتمی LGM-118 Peacekeeper "MX" از سال 1966 و در سالهای اغازین جنگ سرد امریکا و شوروی وارد یک رقابت تسلیحاتی جدید شدند و این رقابت چیزی نبود جز رقابت موشکی . به همین دلیل بیشتر موشکهای بالستیک دو کشور در سالهای جنگ سرد ساخته شدند . موشک موسوم به " حافظ صلح " ( ! ) از همین دسته بود . در سال 1972 نیروی هوایی امریکا به طور رسمی خبر ازمایش موفقیت امیز این موشک را تایید کرد . اما تولید عملیاتی ان عملا 5 سال طول کشید . این موشک دارای سوخت جامد است و از سیلو پرتاب میشود . این موشک دارای سیستم پرتاب 4 مرحلهای مانند سیستم "cold launch" است . در سال 1980 امریکا تصمیم گرفت تا 200 فروند از این موشک را مجهز کند تا از طریق سامانه های متحرک هم قابل پرتاب شوند . اما به دلایلی این طرح در سال 1981 کنسل شد . این موشک مجهز به 10 کلاهک MK . 21 است که هریک 300 کیلو تن قدرت دارند . سیستم هدایت ان INERTIAL و دقت هدف گیری ان 120 متر است که برای موشکی اتمی فوقالعاده است . با امضای پیمان SART مخفف ( Strategic Arms Reduction Treaty ) ( کاهش سلاحهای اتمی و استراتژیک بین روسیه و امریکا ) در سال 1993 ، تولید این موشک به انتهای عمر خود رسید . طبق این پیمان تا سال 2005 تعداد 118 فروند از این موشک منهدم شده اند . مشخصات طول : 21.6 متر قطر : 2.34 متر وزن : 88.3 تن سرعت : 24100 کیلومتر بر ساعت سقف ارتفاع : 800 کیلومتر برد : 10900 کیلومتر تعداد مراحل موشک : 4 مرحله پیشرانه در مرحله 1 : راکت Thiokol SR118 با سوخت جامد به قدرت 2225 کیلو نیوتن پیشرانه در مرحله 2 : راکت Aerojet SR119 با سوخت جامد به قدرت 1225 کیلو نیوتن پیشرانه در مرحله 3 : راکت Hercules SR120 با سوخت جامد به قدرت 290 کیلو نیوتن پیشرانه در مرحله اخر : راکت با قابلیت شروع به کار در صورت لزوم با سوخت جامد کلاهک : W-87-0 با 10 کلاهک MK-21 و قدرت 300 کیلو نیوتن لطفا در صورت اسفاده در جای دیگر با من هماهنگ کنید .

ولي تعداد از 100 فروند خيلي بيشتر بود من كل مقاله رو ترجمه نكردم چون نوشته بود به دليل زير زميني بودن دپوي موشكها و حمل و نقل بوسيله تونلهاي زير زميني جاسوسان و ماهواره هاي روسي تعداد اون رو خيلي كم ميدونستند و لي بعد از جنگ سرد و پيمان سارت مشخص شد نزديك 500 فروند داشتند .

قابلي نداشت :lol: اما امريكاييها رو چه حسابي اسم اين موشك رو حافظ صلح يا Peacekeeper گذاشتن نميدونم شايد خواستن از نظر ادبي پارادوكس ايجاد كنن !!!

زیردریایی پیشرفته 955/935 Borei class پس از فروپاشی نظام کمونیستی شوروی بحران سیاسی و اقتصادی روسیه را فرا گرفت . این بحران سبب شد که روسها از نظر به روز کردن و تجهیز نیروهای نظامی خود چند سال از رقیب دیرینه خود امریکا عقب بیفتند . مشکل اساسی روسها در ان زمان یعنی اوایل دوران حکومت روسیه پس از فروپاشی ، فرسودگی و کهنگی ادوات و تجهیزات بود که با توجه به پایان عمر بسیاری از تجهیزات ، گریبانگیر انها شده بود . ضمن اینکه طرحهای بسیاری از زمان شوروی باقیمانده بود . در این اثنا روسها حتی مجبور شدند برخی پروژه های ناتمام که چیزی به اتمام انها نمانده بود را اوراق و به فروش برسانند . این مشکلات اقتصادی در نیروی دریایی به دلیل هزینه اورهال و نگهداری زیاد بیشتر به چشم می امد . مشکلات به قدری زیاد بود که انها را مجبور کرد برخی از زیردریاییها و کشتی های جنگی را به دلیل هزینه زیاد نگهداری با اینکه عمر مفیدشان تمام نشده بود اوراق و از رده خارج کنند . این روند تا سال 1998 ادامه داشت . در سال 1998 طبق برنامه ترمیم و نوسازی ناوگان دریایی روسیه برنامه ای برای طراحی زیردریایی نسل چهارم استراتژیک که نسل جدید این زیردریاییها به حساب می اید تدوین و در دستورالعمل قرار گرفت . اما به دلیل وضعیت بد اقتصادی این طرح مسکوت ماند چون عملا اجرای ان دران زمان امکان پذیر نبود . اما بالا خره در سال 2004 این پروژه شروع به کار کرد و تمامی طراحی ها و نقشه ها نیز به روز شد . این پروژه به شرکت معتبر کشتی سازی Severodvinsk که سازنده بیشتر زیردریاییهای اتمی استراتژیک روسیه است واگذار شد . مهمترین نکته در مورد این کلاس پیشرفته مجهز کردن ان به مجموعه سیستم پرتاب موشک بالستیک اتمی D-19UTH میباشد . این سیستم جایگزین سیستم D-9 که در زیر دریاییهای قبلی به کار گرفته میشد شده است . مزایای این سیستم شلیک موشکهای اتمی با سوخت کاملا جامد است که برد بیشتر و دقت بالاتری دارند و میتوانند از روی اب و زیر اب شلیک شوند . در حال حاضر روسیه 3 فروند را در حال ساخت دارد که بدین شرح میباشند : زیردریایی YURI DOLGORUKY شروع ساخت : جولای 2003 پیشرفت : 60 درصد در سال 2007 تحویل: 2008 زیردریایی ALEKSANDR NEVSKIY شروع ساخت : مارچ 2004 پیشرفت : 55 درصد در سال 2007 تحویل : 2009 زیردریایی : VLADIMIR MONOMAKH شروع ساخت : مارچ 2006 پیشرفت : 12 درصد در سال 2007 تحویل : 2011 مشخصات ( مورد تایید نمیباشند) وزن : 14720 تن روی اب 24000 تن زیر اب حداکثر عمق : 450 متر سرعت روی اب : 15 گره سرعت زیر اب : 29 گره ابعاد طول : 170 متر عرض : 13.5 متر ابخور : 9 متر الیاژ بدنه : فولاد ضد مغناطیس موتورها : 2 راکتور با تربین دنده ای گازی متصل به 2 پره قدرت موتور : ؟ پرسنل : 107 نفر استقامت در زیر اب : 100 روز متوالی تسلیحات 20 موشک SS-NX-30 Bulava 8 مقر اژدر انداز 25.6 اینچی ( 650 م م ) مجموعا 24 اژدر به علاوه مین دریایی راکت انداز RPK-7/SS-N-16 Veter راکت اژدر ASROC VA-111 Schval SAET-60M اژدرهای Type 65-76,Type 65K در صورت استفاده از این مطلب در مکان دیگر بامن هماهنگ کنید [align=center] [/align]

كاملا روسها در زمينه موشكي و زير سطحي نه تنها از امريكا برترن بلكه تو دنيا رقيب ندارن . ما يه استادي داشتيم كه مدتي روسيه بود . ميگفت؛ مي دونيم كه روسها در صنايع سنگين پيشرفتن و هواپيما و كشتي و ... از اين قبيل رو خوب ميسازن . استاد ما ميگفت : روسها اين تكنولوژي رو برعكس امريكاييها مديون دستگاه نيستن بلكه مديون كار هاي سخت محاسباتي ان . ( جريان مال 5-4 سال پيشه ) ميگفت شايد باور نكنيد كه مهندساي روسي به خاطر كمبود بودجه با اين كامپيوتر نفتي هاي 7-8 سال قبل كار ميكنن و فقط باهاش يك سري محاسبات معمولي انجام ميدن چه برسه به طراحي با اتوكد . همه طرحها رو دستي و با ابزارهاي نقشه كشي ميكشيدن ( قابل توجه ما ايرونيا كه ميگيم امكانات كمه )اين طرحهاي مدرن رو با دست ميكشيدن نه با كامپيوتر يعني حتي يك پنتيوم 1 هم نداشتن !! البته حالا الان كه وضع ماليشون خوب شده خيلي سريع دارن پيشرفت ميكنن . :lol:

شاه اگر عرضه داشت بحرين و دو دستي نميداد بره ! at_wits'_end_new!

امريكاييا هم تا چند سال ديگه مشكل فرسودگي ادوات يقشون رو ميگيره اون وقت روسها ازشون چند گام مي افتن جلو !

از اين ناو قرار بود 5 فروند ساخته بشه كه فقط يكي ساخته شد و در خدمت ناوگان روسيه و در درياي شمال در حال انجام وظيفست .

اين سيلو متعلق به موشك SS-NX-26 Oniks است كه اگر خوب به عكس دقت كنيد در داخل كشتي قرار دارند و دريجه هاي پرتاب اون مشخصند ( در نماي از بالا 20 دريچه موشك مشخصند ) اين موشك بيش از 800 كيلومتر برد داره و داراي كلاهك اتمي 20 كيلوتني است و هر رزمناو و ناو هواپيما بري رو به اعماق اقيانوس ميفرسته .

حقيقتش به خاطر خستگي زياد حوصله ترجمه بقيه مقالش رو نداشتم ! :lol:

من قبل از ارسال اين تاپيك . تاپيك شما رو ديدم بهتون برنخوره اولا وقتي هنوز اين هواپيما ساخته نشده پس عكسي هم ازش وجود نداره چطور با اطمينان اين حرف رو ميزنيد اين عكسها همه طرح تخيلي هستن دوما شما چطور عضو سايتيد كه تاپيك من رو كامل نميخونيد : پس وقتي تاپيكي مكمل تاپيك قبليه تكراري نيست سوما تاپيك شما بيشتر در مورد F-22 بود تا T-50 خودتون قضاوت كنيد چقدر در مورد اين هواپيما تو تاپيك خودتون اطلاعات گداشتين ؟ لطفا اول تاپيك رو خوب مطالعه بفرمايين و سطحي ازش نگذرين

مشخصات کامل SUKHOI T-50 چندی پیش یکی از دوستان اقدام به ایجاد تاپیکی در مورد T-50 و F-22 کرده بود اما اطلاعات T-50 در ان چندان دقیق و زیاد نبود . در این تاپیک اطلاعات کامل این هواپیمای مدرن روسی را مورد بررسی قرار میدهیم . در سال 2002 شرکت روسی سوخوی با سفارش نیروی هوایی روسیه پروژه ای را برای ساخت هواپیمای نسل پنجم اغاز کرد که در ابتدا نام ان را PAK – FA SUKHOI T-50 گذاشتند PAK مخفف ( Perspektivnyi Aviatsionnyi Kompleks Frontovoi Aviatsyi - Future Air Complex for Tactical Air Forces ) . در این طرح به مشخصات مهمی از قبیل سرعت کروز ، برد سوپر سونیک ، رادار گریزی ، شعاع عملیاتی بالا ، مانور زیاد و کم شدن فاصله باند برخاستن و فرود و ... در نظر گرفته شد . طبق محاسبات بهترین وزن تیک اف برای این هواپیما 20 تن در نظر گرفته شده است . طراحی موتورها و بدنه رادار گریز ان توسط شرکت Saturn و رادار ان توسط Fazatron-NIIR می باشد . طبق پیش بینیها اولین نمونه ازمایشی این هواپیما تا سال 2010 اماده پرواز خواهد شد و تولید اصلی ان از سال 2012 اغاز خواهد شد . دولت روسیه تا رسیدن پروژه به مرحله ازمایشی طبق قرارداد 1.5 میلیارد دلار پرداخت خواهد کرد که 200 میلیون دلار پیش قرارداد ان را تاکنون پرداخت کرده است . این مبلغ ( 1.5 ميليارد دلار ) صرفا برای تحقیق و ساخت مدل ازمایشی بکار برده میشود . مشخصات : ابعاد : طول بال : 14.2 متر مساحت بالها : 78.8 متر مربع طول هواپیما : 22 متر ارتفاع : 6.05 متر وزن : ماکسیمم : 37 هزار کیلوگرم نرمال : 26 هزار کیلوگرم خالی : 18500 کیلوگرم سوخت : 10300 کیلوگرم میزان حمل مهمات : 7500 کیلوگرم ماکسیمم AA 2260 کیلوگرم سرعت : حداکثر : 2100 کیلومتر بر ساعت سرعت اوجگیری : 350 متر بر ثانیه سرعت کروز : 1300 کیلومتر بر ساعت حداکثر ارتفاع پروازی : 20 هزار متر شعاع عملیاتی : 4000 کیلومتر بدون مخزن اضافی / 5500 کیلومتر با دو مخزن 2000 کیلوگرمی شعاع عملیاتی با سرعت سوپر سونیک : 2500 کیلومتر طول باند پرواز : 350 متر فشار قابل تحمل G : 10-11 EPR متر مربع 0.5 حداکثر تحمل وزن لود زیر بالها : ماکسیمم : 470 کیلوگرم بر متر مربع نرمال : 330 کیلوگرم بر متر مربع نسبت تراست به وزن : ماکسیمم : 0.84 نرمال : 1.19 مصرف سوخت میانگین : 2.55 کیلوگرم در هر کیلومتر حداکثر زمان یک پرواز : 3.3 ساعت موتورها AL-41F دارا ی نیروی تراست 2x15500/2x9800 قطر کمپرسور : 932 میلیمتر وزن هر موتور : 1350 کیلومتر طول عمر موتور : 4000 ساعت پروازی زمان کارکرد تا اورهال : 1500 ساعت پس سوزها وزن : 380 کیلوگرم دارای بردار رانش و قابلیت چرخش به هر سو تا مثبت منفی 16 درجه سرعت چرخش : 60 درجه بر ثانیه تجهیزات الکترونیک رادار N050(?)BRLS AFAR/AESA فرکانس : 3 م م قطر رادار : 0.7 متر قابلیت شناسایی 32 هدف همزمان برد : 400 کیلومتر( EPR 3 متر مربع : 160 کیلومتر ) بین مثبت منفی 70 درجه قدرت : 4000 وات وزن : حدود 85 کیلوگرم تسلیحات : 2 توپ 30 م م موشکها : ؟ [align=center] [/align]

من هم اين عيد باستاني رو به همه تبريك ميگم . انشالله كه سال جديد سال خوبي براي همه باشه . rose

اين هليكپتر با تمام رادار گريزيش از نظر تهاجمي و حمل تسليحات قابل مقايسه با كاموف50 يا اپاچي و ميل 28 نيست پس چه لزومي داشت پروژش ادامه پيدا كنه .

مطلب تكراريه !!!

دوست عزيز اگر اين تاپيكها رو دنبال كرده باشي متوجه ميشي كه من ذكر كردم كه زيردرياييها به تهاجمي و استراتژيك تقسيم ميشوند . زير درياييهاي استراتژيك مثل دلتا و تايفون براي شليك موشكهاي بالستيك طراحي شدند و در اعماق اب حركت ميكنند . ما نيازي به اين زير درياييها نداريم چون اولا مجهز به موشكهاي دور برد بالستيك نيستيم دوما در خليج فارس جايي براي اين زيردرياييها وجود نداره اين زيردرياييها به درد همون درياي يخزده شمال و ابهاي عميق اقيانوس ارام مي خورند كه ردشون رو توعمق 400-500 متري به اين راحتي نميشه گرفت . :lol:

بنظر می رسد که مسئله استقرار سپر ضد موشکی آمریکا برای دفاع در برابر ضربات احتمالی موشکی از سوی ایران، تنها به استقرار تجهیزات آمریکایی در دو کشور لهستان و چک ختم نمی شود و ایالات متحده بدنبال جای دیگری در اروپا برای استقرار سپر ضد موشکی خود است. آژانس دفاع موشکی آمریکا قصد دارد ایستگاهی راداری با قابلیت تحرک و دقت فوق العاده را در کشوری نزدیک به ایران مستقر کند. فعلاً محل احتمالی استقرار این تجهیزات را ترکیه می نامند. در آمریکا معتقدند که تجهیزاتی که قرار است در لهستان و چک مستقر شوند نمی توانند از "تمامی متفقین" دفاع کنند و در زمان ضربه موشکی از سوی ایران، کشورهای یونان، بلغارستان، رومانی و ترکیه آسیب می بینند. در نشست سران ناتو که در ماه آپریل در بخارست برگزار خواهد شد، رایزنی هایی در رابطه با این مسئله انجام خواهد شد که چگونه می توان "از این تهدید نجات یافت". استقرار تجهیزات راداری کمک می کند که با دقت بالا و کیفیت عالی موشک ها را پیگیری کرده و کلاهک واقعی را از غیر واقعی تشخیص دهند. در عین حال "جون رود" معاون وزیر خارجه آمریکا که به امور تسلیحاتی می پردازد، در کنفرانسی مطبوعاتی با حضور خبرنگاران خارجی از تایید این خبر که در حال حاضر در جستجوی سومین محل برای استقرار تجهیزات سیستم دفاع ضد موشکی آمریکا در خاک اروپا هستند، امتناع کرد. Die Presse ، خبرگزاری «نووستی» روسیه، 23 اسفند ماه

روز گذشته باری دیگر جهان به فکر حقیقت داشتن تهدید انجام عملیات نظامی از سوی آمریکا علیه ایران افتاد. دلیل آن نیز استعفای "ویلیام فلون" فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق و افغانستان بود که به خود اجازه داد در صحت سناریوی نظامی برای حل مشکل هسته ای ایران تردید کند. روز گذشته "جرج بوش" رئیس جمهور آمریکا از ویلیام فلون که 63 سال دارد، قدردانی کرده و گفت که یقین دارد فرمانده نقش مهمی در "دستیابی به پیشرفت در عراق و افغانستان" ایفا کرده است. اما همین استعفای فلون جهان را به اندیشه درباره جنگ جدید واداشت. فلون از سال 2006 این مقام را بر عهده داشت. در آمریکا این گام وی را مرتبط با انتشار مطلبی در نشریه Square با عنوان "فردی بین صلح و جنگ" می دانند که در آن فلون بعنوان فرمانده ای جلوه داده شده که مخالف حمله به ایران است. در همین مقاله فرض می رود که استعفای احتمالی فرمانده بدین معنا خواهد بود که دولت بوش قصد دارد عملیات نظامی علیه تهران را تا پایان سال جاری آغاز کند. به گفته "جف مورل" دبیر مطبوعاتی پنتاگون، کاخ سفید هیچ ارتباطی با استعفای فلون ندارد. خود فلون اعلامیه ای ویژه در دفتر مرکزی فرماندهی در فلوریدا منتشر کرد که در آن این گام خود را توضیح داده و می گوید که مطالب مندرج در مطبوعات درباره اختلاف نظرات وی با رئیس جمهور آمریکا پیرامون سیاست خارجی "خدمت موثر به منافع آمریکا را دشوار می سازند". "الکساندر ولادیمیروف" معاون رئیس شورای کارشناسان نظامی روسیه تاکید می کند که فلون پاسخگوی بخش نظامی از اجرای سیاست کاخ سفید در عراق و افغانستان بود. این کارشناس می گوید که فلون حقیقتاً گفته است که نگران جنگ آمریکا با ایران است. به گفته وی، ممکن که فرمانده آمریکا که خود را بعنوان دیپلماتی فهمیده نشان داده است، متوجه بی فایده بودن تلاش نظامیان برای نشاندن دموکراسی غربی و نامفهوم برای ساکنین عراق و افغانستان شده باشد. "روبرت گیتز" وزیر دفاع آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی ویژه ای اطلاع داد که استعفای فلون را پذیرفته است. به گفته وی، فرض این که استعفای فلون بمعنای آماده سازی جنگ با ایران است، خنده دار می باشد. "هیلاری کلینتون" کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا معتقد است که استعفای این فرمانده دولت بوش را بیدار می کند تا از راه حل دیپماتیک برای حل مشکل هسته ای ایران استفاده کنند و نه مناقشه نظامی. "جون کری" سناتور دموکرات آمریکایی هشدار می دهد که "استعفای فلون نباید راهگشای جنگ شتاب آمیز با ایران باشد". روزنامه ورمیا نووستی، خبرگزاری «نووستی» روسیه، 23 اسفند ماه