کم ایلوشین گراند داشتیم اینها هم بیان اضافه بشن به بقیه

  با تشکر خب ، به جای انکه شمشیر رو بکنند تو شکم برده بدبدخت . نمیتونستند یه سطل خون گوسفن داشته باشند و از اون استفاده کنند ؟ :|

  این ابداع ایرانی ها بود و مربوط به قبل از اسلام هم میشه ولی چه کنیم که مرغ همسایه همیشه غاز هست  :-(

روز دوّم فروردين 1361، عمليات فتح‏ المبين تازه شروع شده بود. من كه خلباني هليكوپتر شینوك را برعهده داشتم، كار جابه‏ جايي نيروها به پشت خط مقدم را انجام مي‏دادم. هواپيماهاي عراقي، تلاش زيادي مي‏كردند به هرصورت ممكن، مانع اين جابه‏ جايي ‏ها شوند. لذا هميشه در كمين هليكوپترهاي CH-47 (شینوك) كه كاملن بي ‏دفاع هستند، بودند. در اين مأموريتها ما با هماهنگي هواپيماهاي اف14 پايگاه هوايي خاتمي كه به صورت CAP در اطراف ما بودند، پرواز مي‎كرديم. (CAP پوشش هوايي مرز براي جلوگيري از نفوذ هواپيماهاي دشمن است. همچنين تأمين امنيت براي هليكوپترها و يا هواپيماهايي است كه فاقد كارايي رزمي مي‏باشند.) آن روز (دوم فروردين 1361) همزمان با طلوع خورشيد، با 5 فروند هليكوپتر شینوك، جابه ‏جايي نيروهاي ويژه‏ ي كلاه‏ سبز را آغاز كرديم. ماموريت ما، انتقال بيش از 300 نفر نيروي ويژه از انديمشك به پشت نيروهاي عراقي بود. در طول مسير مرتب مواظب اطراف بوديم كه مورد اصابت قرار نگيريم. ناگهان خلبان هواپماي اف14 كه در شعاع 50 كيلومتري ما در حال CAP بود، با كلمه‏ ي رمز به ما گفت كه سريعن به زمين بنشينيم. بلافاصله محلي را براي فرود انتخاب كرده و هركدام به صورت پراكنده در گوشه ‏اي نشستيم. هنوز آخرين هليكوپتر به زمين ننشسته بود كه صداي انفجاري مهيبي به گوش رسيد. اطراف كه جستجو كرديم، متوجه شديم در فاصله كمي از ما، يك ميگ23 عراقي به زمين اصابت نموده و آتش گرفته است. به طرف هواپيما رفتيم و در كنار هواپيما، با جنازه‏ ي متلاشي شده‏ ي خلبان را كه يك سرگرد عراقي بود، روبه‏ رو شديم. ما توانستيم نقشه‏ ي نيم‏سوخته‏‎ي خلبان را كه ارزش اطلاعاتي زيادي داشت از جيب او بيرون آوريم. موشك فونيكس هواپيماي اف14 طوري به ميگ23 اصابت كرده بود كه دو فروند ميگ23 را كه به صورت Formation پرواز مي‏كردند، باهم سرنگون ساخته بود و خلبان يكي درجا كشته شده و ديگري در چند متري سطح زمين اقدام به Eject كرده بود كه موفقيت آميز نبوده و در آتش هواپيماي خودش گرفتار شده بود. آن روز با لطف خدا به خير گذشت هرچند بدون پشتيباني هوايي اف14 هاي نيروي هوايي، امكان هلي‏برن نيروها در عمليات فتح ‏المبين وجود نداشت و انجام عمليات هايي نظير بيت‏ المقدس كه منجر به آزادي خرمشهر شد با تلفات زياد، قابل انجام مي‏شد. از خاطرات سرتيپ خلبان «منوچهر رزمخواه» [url="http://ashiyaneyesimorgh.blogfa.com/tag/%D8%B3%D8%B1%D8%AA%D9%8A%D9%BE-%D8%AE%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%C2%AB%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%C2%BB"]منبع[/url]

همیشه هر تکنیکی که عوض بشه تا یک مدت تاثیر گذار هست تا بدل اش کشف بشه   پدرم تعریف میکرد در ... یک رادار خراب شده بود و من برای تعمیر اش اونجا بودم و داشتم روی رادار کار میکردم ، بعد از تعمیر ردار با همانگی با ... رادار رو برای تست روشن کردم ، رادار روشن بود و داشت درست کار میکرد که یک دفعه از بیسیم اطلاع دادن سریع رادار رو خاموش کن و ازش فاصله بگیر من سریع با خودم گفتم ضد رادار تو منطقه هست و رادار رو خاموش کردم و سری دور شدم ولی چیزی نگذشت که موشک اومد و خورد به رادار و رادار منهدم شد .   که خود پدرم هم زخمی میشه   عیب رادار های ثابت   بعد تر نیرو اومد را رادار ها رو متحرک کرد ، چون موشک ها ( موشک های فرانسوی ) بعد از اینکه رادار خاموش میشد باز به همون نقطه که رادار بود میخوردند و اگه رادار ثابت بود نابودی اش حتمی بود بعد که رادار ها متحرک شدند یه رادار شناسایی میکرد ، جنگنده بعثی میومد اون رو بزنه و شلیک میکرد این هم روشن میموند بعد خاموش اش میکردن و رادار رو حرکت میدادند و موشک پشت رادار و جای قبلیش میخورد زمین تو این فاصله هواپیمای مادر قشنگ توی دید رادار زمینی می اومد و با رادار دیگه که خاموش و منتظر بود رهگیری و نابود میشد با این شیوه بد پوسی از رادار زن های عراقی کنده شد

تاریخ: 9 ژوئن 1982 محل:دره بقاع؛ لبنان نتیجه: پیروزی قاطع اسرائیل متخاصمین اسرائیل فرماندهان دیود ایوری؛فرمانده نیروی هوایی اسرائیل استعداد رزمی 90 فروند جنگنده دست کم1اسکادران پهپاد 1 فروند بوئینگ707 دست کم یک فروند آواکس ئی-2سی تلفات بدون تلفات سوریه فرماندهان مصطفی طلاس؛وزیر دفاع استعداد رزمی 100 فروند جنگنده 19 آتشبار سام تلفات 82 فروند هواپیما و تمامی سایتهای موشک سام در طی تجاوز نظامی اسرائیل به لبنان در سال 1982، نیروی هوایی این کشور تصمیم گرفت تا موشکهای سام سوری را ،که در دره بقاع موضع گرفته بودند، از سر راه خود بردارد. عملیاتی که صورت گرفت به صورت خیره کننده ای موفقیت آمیز بود. برای اولین بار در تاریخ جنگهای مدرن یک نیروی هوایی غربی توانسته بود تمامی شبکه ضد هوایی ساخت روسیه را نابود کند. به علاوه، نیروی هوایی سوریه تعداد زیادی از پرنده هایش را در طی این عملیات از دست داد. پیش زمینه؛ شکست در جنگ یوم کیپور ارتش مصر برای زمینه سازی تهاجم به خط دفاع بارلو و بازپسگیری صحرای سینا با یك تهدید کاملا جدی مواجه بود؛ نیروی هوایی قدرتمند اسرائیل. نیروی هوایی اسرائیل در طی جنگ 6 روزه با ضربه سنگینی که به اعراب وارد کرد سبب شد تا اسرائیل در یک هجوم برق آسا به پیروزی برسد. مصری ها می دانستند که اگر ابتکار عمل را از دست نیروی هوایی اسرائیل خارج نکنند دوباره مجبور به تحمل ضربه ای دیگر خواهند بود. بنابر این، آنها در فاصله بین سالهای 1967 تا 1973 بر روی تقویت شبکه دفاع هوایی خود سرمایه گذاری هنگفتی کردند و زمانی که شیپور جنگ نواخته شد نیروی دفاع هوایی مصر 20 سایت متحرک سام-6، 70 سایت سام-2، 65 سایت سام-3، 3000 تیر موشک دوش پرتاب سام-7 و بیش از 2500 قبضه توپ ضدهوایی را در خدمت داشت. همین شبکه ضدهوایی در روز اول جنگ ضربه سختی به نیروی هوایی اسرائیل وارد کردند و 50 فروند هواپیمای اسرائیل را ساقط کردند. ضعف پشتیبانی هوایی سبب شد تا مصری ها به سرعت در مواضع دفاعی اسرائیل نفوذ کنند تا خط نفوذناپذیر بارلو در بهت و حیرت جهانیان در عرض چند روز سقوط کند. عزر وایزمن ،فرمانده سابق ارتش اسرائیل، در روز 14 اکتبر گفت:"بال جنگنده ها توسط موشکهای سام چیده شد." درسی که نیروی هوایی اسرائیل از این شکست گرفت آن بود که برای هر عملیات نظامی در آینده باید ابتدا تهدید موشکهای سام را برطرف کند. صنایع نظامی اسرائیل دست بکار شدند تا با همکاری ارتش این کشور راهکاری برای سرکوب دفاع هوایی اعراب بیابند. در روز 28 می 1980 اسرائیلی ها توانستند دو سایت سام-9 ارتش لبنان را در نزدیک صیدا با موشکهای هدایت شونده هدف قراردهند. رسانه های اسرائیلی با خوشحالی این حمله را خط پایانی بر توفق سامها اعلام کردند اما فرمانده نیروی هوایی اسرائیل ،دیوید ایوری، این نتیجه گیری را زودباورانه خواند و ادعا کرد که سام-9 از نظر فنی برتری خاصی نسبت به نسلهای قبل از خود ندارد. نخست وزیر وقت اسرائیل ،مناخیم بگین، اعلام کرد که اسرائیل می تواند در عرض 2 ساعت تمام موشکهای سام دشمن را از کار بیاندازد ولی ایوری از تأیید این ادعا سرباززد. بحران موشکی در روز 28 آوریل 1981 جنگنده های اف-16 اسرائیلی دو فروند هلیکوپتر سوری را بر فراز لبنان ساقط کردند. سوریه پاسخ این حرکت اسرائیل را با مستقر کردن موشکهای سام در دره بقاع لبنان داد. موشکها سام به خودی خود تهدید جدیدی نبودند. سوریه قبلا هم در مرز لبنان-اسرائیل چند آتشبار سام برپا کرده بود. اما این بار مسئله پیچیده تر شده بود. از یکسو توانایی بازدارندگی اسرائیل با این موشکهای سام جدید زیر سوال رفته بود و از سوی دیگر یک حمله به لبنان ممکن بود که به رویارویی نظامی با سوریه ختم شود. اسرائیلی ها تصمیم گرفتند با یک حمله پیشگیرانه به استقبال سوریه بروند ولی بدشدن وضعیت هوا در روز حمله ،30 آوریل، آنها را منصرف کرد. زمانی که هوا بهتر شد اولویت نیروی هوایی اسرائیل عوض شده بود؛ حمله به رآکتور هسته ای عراق. فشار آمریکا نیز سبب شد تا اسرائیل برنامه حمله به سایتهای موشکی سوریه در بقاع را موقتا کنار گذارد. تهاجم پیشگیرانه به سایتهای سوری عملیات "آبدزدک" نام گرفت و به بایگانی سپرده شد. یک سایت موشکی سوریه واقع در دره بقاع لبنان در روز 14 دسامبر کنشت قانونی را تصویب کرد که بلندی های جولان را ضمیمه خاک اسرائیل می کرد. حافظ اسد در واکنش تصمیم به اقدام نظامی گرفت اما حقیقت این بود که نیروهای نظامی او در شرایط آرمانی برای جنگ نبودند. 6 روز بعد کابینه اسرائیل به دعوت شارون ،وزیر دفاع، و رافائل ایتان ،رئیس ستاد مشترک، گرد هم آمدند تا برای حمله به لبنان برنامه ریزی کنند. بگین با این تصمیم موافق بود اما دیگراعضای کابینه با طرح حمله به لبنان مخالفت کردند و بگین این طرح را از دستور خارج کرد. . آمادی سازی در روز 8 ژوئن 1982 و در حالیکه سربازان اسرائیلی به سوی جزین پیشروی می کردند، بگین قسمتی از نطق خود در کنشت را خطاب به سوری ها بیان کرد و آنها را از دخالت در جنگ لبنان بازداشت. "یکبار دیگر می گویم که ما علاقه ای به جنگ با سوریه نداریم. من از همین جا به پرزیدنت اسد اعلام می کنم که به سربازانش بگوید کاری به کار سربازان اسرائیلی نداشته باشند تا برای آنها اتفاق بدی نیافتد. ما امیدواریم برخوردی با ارتش سوریه نداشته باشیم. اگر به 40 کیلومتری مرز برسیم عملیات نظامی پایان می یابد. من مستقیما به رئیس جمهور سوریه پیام می دهم. او می داند که چگونه به قرارها احترام بگذارد. او با ما یك قرارداد آتش بس امضا کرد و به آن وفادار بود. او جلوی حرکات تروریستی را گرفت. اگر او به این آتش بس در هم لبنان عمل کند هیچ یك از سربازان سوری آسیب نخواهند دید." همان شب شارون به اعضای ستاد فرماندهی شمال گفت: "ما مطمئن هستیم که در برابر سوریه قرارخواهیم گرفت" و استدلال کرد که بهتر است عمیق تر در لبنان نفوذ کنند. در ساعت 11 شب اسرائیلی ها وارد عین زحله شدند و ناچار شدند برای بازکردن راهشان با یك لشکر زرهی سوریه ،که در آنجا موضع گرفته بود، وارد جنگ شوند. یکوتیل آدام ،رئیس وقت موساد، از این نگران بود که کابینه در جریان کلی جنگ و اهداف آن قرارنگرفته باشد. به هرحال، شارون به امیر دروری ،فرمانده ستاد شمال، فرمان داد تا وارد دره بقاع شود. همزمان ، ایوری فهمید که پهپادهای اسرائیلی رد 6 پرتابگر متحرک سام-6 دیگر را گرفته اند که از جولان به سمت بقاع حرکت می کنند. اسرائیلی ها این حرکت را یک حرکت دفاعی برای دفاع از دمشق ارزیابی کردند ، ونه تلافی حمله اسرائیل به لبنان، و همین تحلیل سبب شد تا ایوری تشویق شود تا هرچه زودتر به سایتهای موشکی سوریه حمله کند. ظاهرا سوریه موشکهایش را به نحوی آرایش داده بود تا بیشتر جلوی حرکت احتمالی اسرائیل به سمت دمشق را سدکنند تا نفوذ اسرائیل به سمت بیروت را. فردای آن روز، شارون در جلسه کابینه بیان کرد که سوریه لشکر سوم زرهی خود را به سمت جنوب حرکت داده است. دروری مخالف حمله به سوریها بود و آن را حرکتی غیرضروری تشخیص می داد. ایتان موضعی دوپهلو داشت و ادعا می کرد که باید با یك حمله محدود به سوریها به آنها پیام داد که بیشتر از این دخالت نکنند. وزیر مخابرات ، مردخای زیپوری، ادعاکرد که شارون از نقشه اولیه عملیات ،پیشروی 40 کیلومتری به داخل خاک لبنان، تجاوز کرده است. شارون گفت که 40 کیلومتر را از شمالی ترین نقطه اسرائیل در متولا اندازه گیری کرده و سایتهای موشکی سوریه را تهدیدی بر علیه نیروهای اسرائیل در عین زحله اعلام کرد. یوسف بورگ ،وزیر کشور، اشاره کرد که بر خلاف خواست کابینه درگیری با سوریها قریب الوقوع است و حمله به سایتهای موشکی سوریه به یک جنگ سراسری با سوریه ختم خواهدشد. شارون به فشاری که سربازان را در جبهه آسیب پذیر کرده بود تأکید کرد. بگین رو به رئیس ستاد ایوری ،آموس امیر، کرد و از وی پرسید در صورت حمله تلفات اسرائیل چقدر خواهد بود؟ امیر جواب داد: "من نمی توانم بدون تلفات بودن در این عملیات را تضمین کنم اما تلفاتمان خیلی کم خواهد بود". عملیات آبدزدک دوباره در دستور کار قرارگرفت. نبرد صبح روز نهم ژوئن هواپیماهای اسرائیل در آسمان لبنان در سه سطح جداگانه پرواز می کردند. کفیرها و اسکای هاوک ها در طول خط ساحلی از صیدا به بیروت عملیات پشتیبانی هوایی نزدیک انجام می دادند و به مواضع سازمان آزادی بخش فلسطین یورش می بردند. در ارتفاع 10000 پایی تعدادی جنگنده حلقه زده بودند و منتظر فرمان بودند. بالاتر از همه آواکس های ئی-2سی ساخت آمریکا کنترل فضای منطقه را در دست داشتند و فعالیتها را هماهنگ می کردند. قرار بود که اولین حمله هوایی به رادارهای سوری ،که در بالای کوه باروخ نصب شده بودند، انجام شود. سایتهای موشکی سوریه ترکیبی از موشکهای سام-2، سام-3 و سام-6 بودند. آواکس ئی-2سی ملقب به "چشم شاهین" در ساعت 10 صبح به ایوری چراغ سبز داده شد اما او حمله را تا ساعت 2 بعد از ظهر به تأخیر انداخت. در ساعت 1:30 ایتان به ایوری فرمان حمله داد و هواپیماهای اسرائیلی به هوا برخواستند. اولین موج حمله از 96 فروند اف-15 و اف-16 و موج دوم ،که باید در ساعت 3:50 به موشکهای سام حمله می کرد، از 92 فروند هواپیما تشکیل شده بود. زمانی که حمله شروع شد سوریه به هواپیماهایش ،که در حال گشت بودند، دستور داد تا به پایگاه هایشان برگشته و فرود بیایند. فرماندهان نیروی هوایی سوریه گمان می کردند که اسرائیل جنگنده هایش را به یک عملیات گسترده آتش به دلخواه فرستاده است و هر هواگردی را سرنگون می کند. آنها توانایی سایتهای موشکی شان را آنقدر بالا می دانستند که گمان می کردند تنها با اتکا به موشکهای سام می توانند جلوی پیشروی جنگنده های اسرائیلی را بگیرند و به جنگنده هایش نیازی ندارند. هواپیماهای اسرائیلی برای اختلال در رادارهای سوری از غلافهای جنگ الکترونیکی استفاده می کردند. سرفرماندهی ارتش اسرائیل در تل آویو برای ایوری یک تصویر همزمان از وضعیت نبرد فراهم کرده بود. آواکسها تمام اطلاعاتشان از صحنه را به سرفرماندهی ارسال می کردند. یک اسکادارن پهپاد شناسایی تادیران ماستیف دست کم دو پرنده در حال پرواز داشتند که اطلاعات موقعیت موشکهای سام را گزارش می کردند. یک ارتباط دو طرفه صوتی بین ایوری و خلبانها به او اجازه می داد تا نبرد را شخصا هدایت کند. اولین حرکت اسرائیل پرواز ماستیف ها بود که سبب می شد سام های سوری مجبور شوند رادارهای خود را روشن کنند. سوریها باور کردند که توسط تعداد زیادی هواپیما مورد حمله قرارگرفته اند. زمانی که ماستیف ها توسط رادارهای سوری رهگیری شدند سیگنالهای ارسال شده توسط آنها به پهپادهای اسکات ،که خارج از برد موشکهای سام پرواز می کردند، رله می شد و از آنجا سیگنالها به آواکسها مخابره می شدند. این اطلاعات توسط ئی-2سی و یک فروند بوئینگ707 مجهز به تجهیزات جنگ الکترونیک تجزیه و تحلیل می شد. پس از اینکه سایتهای موشکی سوری پهپادها را نشانه می گرفتند اف-15ها و اف-16 ها باید امنیت آسمان نبرد را تأمین می کردند تا فانتوم های اسرائیلی بتوانند با موشکهای ضدتشعشع آ.جی.ام-78 و آ.جی.ام-45 به سایتهای موشکی سوریه حمله کنند. سوریها گزارش کردند که 57 تیر موشک سام-6 را بدون حتی یک شکار موفق شلیک کردند. پهپاد اسکات پهپاد ماستیف فانتوم های اسرائیلی که در عملیات آبدزدک شرکت کردند به این نشان مزین شدند. بعدها ایتان گفت:" من از دید عملیاتی می توانم بگویم که سالها قبل ازاین عملیات ما از پهپادهای کوچک استفاده می کردیم و مواضع موشکی سوریه را شناسایی کرده بودیم. همچنین ما به برتری الکترونیکی دست یافته بودیم که می توانستیم رادارهای سوری را کور کنیم یا از کار بیاندازیم. ما آنها را بی اثر کردیم تا ایمنی پروازهایمان را تأمین کنیم." حقیقت این است که اسرائیل ماکتی از سایتهای سوری در صحرای نقب ساخته بود و خلبانهای اسرائیلی عملیات آبدزدک را بارها در آن منطقه شبیه سازی کرده بودند. اف-16 اسرائیلی که 7پیروزی هوایی در برابر جنگنده های سوری داشته است. سوریه حمله اسرائیل را با به پرواز در آوردن 100 فروند جنگنده پاسخ گفت. اولین هواپیماهای سوری که به دفاع برخواستند تعدادی میگ-21، میگ-23 و سوخو-20 بودند. این هواپیماها برای جنگیدن به اطلاعات پایگاه های زمینی وابسته بودند. رهگیرهای سوری از موج وی.اچ.اف استفاده می کردند و امیدوار بودند تا ارتباطشان را با پستهای فرماندهی خود از دست ندهند. دستگاه های جنگ الکترونیک اسرائیل ارتباطات میگهای سوری را از پستهای کنترل زمینی قطع و آنها را در برابر حملات اف-15 ها و اف-16 های اسرائیلی ،که توسط آواکس هدایت می شدند، آسیب پذیرکردند. اسرائیل قبلا پهپادهایش را بر فراز 3 فرودگاه اصلی نیروی هوایی سوریه مستقر کرده بود و آنها زمان و موقعیت برخواستن جنگنده های سوری را گزارش می کردند. این اطلاعات به آواکسهای اسرائیلی می رسید. اسرائیلی ها می دانستند که دستگاه های اخطاردهنده نصب شده بر روی میگها فقط حمله از پشت و جلو را اعلام می کنند و اگر موشکی از پهلو،پایین یا بالا به آنها شلیک شود خلبان میگ اخطاری دریافت نمی کند. آواکسها جنگنده های اسرائیلی را به موقعیتی هدایت کردند که آنها بتوانند از پهلو به میگهایی که از روی باند برمی خواستند حمله کنند. چون دستگاه های مخابراتی پستهای کنترل زمینی توسط اسرائیلی ها مختل شده بود آنها نمی توانستند به خلبانهایشان هیچ اخطاری بدهند. ایتان درباره پاسخ سوریه به عملیات آبدزدک گفت:" اولین واکنش سوریه در پاسخ به حمله به سایتهای موشکی به پرواز درآوردن هواپیماهای اسکرمبل بود... هر هواپیمایی که از یك خط فرضی عبور کرد و به سمت نیروهای ما به پرواز درآمد ساقط شد. این خط فرضی برد موشکهای سام داخل خاک سوریه بود. آنها هرچه که توانستند انجام دادند و بعد سرجایشان نشستند." با آغازشب، سوریه 29 جنگنده و 17 سایت موشکی اش را از دست داده بود. اسرائیل هیچ تلفاتی نداشت. در ساعت 4 بعد از ظهر اسرائیل عملیاتش را متوقف کرد. پس از نبرد همان شب نیروی زمینی اسرائیل تیپ 47 زرهی سوریه را در بعلبلک شکست داد و فردا صبح نیز 6 سایت موشکی دیگر را نابودکرد. 2 سایت از روز قبل باقی مانده بود و 4 سایت دیگر همان شب توسط سوریه به داخل دره بقاع وارد شده بودند. مصطفی طلاس ،وزیر دفاع وقت سوریه، به حافظ اسد گفت که "جنگنده های سوریه منسوخ و موشکهای ضدهوای اش بلااستفاده هستند و بدون پوشش هوایی امکان جنگ زمینی هم وجود ندارد." شارون بعدها گفت:"اگر ما با پیشروی سوریه مدارا می کردیم 600 دستگاه تانک آنها تحت پوشش موشکهای ضدهوایی قرار می گرفتند و موشکهای سوری هواپیماهای ما را شکار می کردند. چاره ای دیگر جز نابودی موشکهای سام سوری نداشتیم." او این عملیات را نقطه عطف جنگ دانست. در روز چهارشنبه اسد طلاس را به مسکو فرستاد تا یک چتر موشکی کامل از روسها بگیرد. روسها با درخواست سوریه مخالفت کردند اما تعداد زیادی تجهیزات جنگی در فرودگاه هایشان جمع کردند تا به سوریه بفرستند. آنها مارشال پاول استپانویچ کوتاخوف را به سوریه فرستادند تا ببیند که بر سر سامهای سوریه چه آمده است. روسها می ترسیدند که ناتو از همین روش برای حمله به سایتهای موشکی شرق اروپا استفاده کند. در روز نهم ژوئن اسد با فیلیپ حبیب ،میانجی دولت آمریکا، ملاقات کرد و پیشنهادات او را رد کرد. او گفت که برای رسیدن به آتش بس اول باید اسرائیل نیروهایش را کاملا از لبنان خارج کند. رونالد ریگان شخصا به بگین و اسد تلفن کرد تا توافق آنها را برای یک آتش بس در ساعت 6 صبح روز دهم ژوئن جلب کند. تا ظهر جمعه ،که آتش بس برقرار شد، اسرائیل توانسته بود 82 فروند جنگنده سوری را بدون تلفات در رزم هوایی ساقط کند. یک سال بعد آمریکا سپهبد جان چین ،رئیس برنامه ریز و عملیات ستادمشترک، را به اسرائیل فرستاد تا درسهای عملیات آبدزدک را فرابگیرد. در سال 1991 ایوری یک ژنرال چک را ملاقات کرد که در سال 1982 مأمور به خدمت در مسکو بوده است. او به ایوری یادآوری کرد که این عملیات به روسها ثابت کرد که تکنولوژی غربی از تکنولوژی آنها خیلی برتر است و از نظر او ضربه ای که در بقاع وارد شد انگیزه ای در جهت اصلاحات گورباچف شد. رضاکیانی موحد منبع -------------------------- با تشکّر، تاپیک منتقل شد PersianKing

  اگه گفتی عکس مال کجا هست ؟

با تشکر از گرداورنده مقاله ( فانتوم فقط فانتوم E اون هم از نوع شناسایی اش هرکی هم حرفی داره بیاد جلو  bring_it_on  :waitung:  :24:  ، نبود ؟  icon_cheesygrin  icon_cheesygrin  icon_cheesygrin  )   این مقاله ها آدم رو اذیت میکنه ، مترسی چیزی بگب که نویسنده برای گفتن اش در بعد برنامه داشته باشه بنابر این مجبور میشی کمی دست به عصا راه بری   خرید فانتوم ها از آمریکا بعد از مسخره بازی های آمریکا و ندادن  و نفروختنشون به ما  به خاطر یه کاتالیزور هم بود و اون خرید میراژ توسط ایران به جای فانتوم بود   در مورد حاضر بودن در جنگ هم فانتوم های سری D ما که در جنگ ظفار حضور فعال داشتند و اولین شلیک موشک دوش پرتاب به جنگنده های ما هم در این جنگ بود که توسط خلبان دیفیت میشه       یک جفت فانتوم ایرانی بر فراز عمان. آنها در منهدم کردن پایگاه های شورشیان نقش مهمی بازی کردند اما به دلیل نبودن اهداف مناسب همیشه برای انجام عملیات پشتیبانی نزدیک مناسب نبودند. اغلب توپهای آنها از دیگر سلاح هایشان مؤثرتر بود و به همین دلیل اف-4 دی های ایران در عمان همیشه یک پد مسلسل خارجی در زیر بدنه حمل می کردند.   http://www.military.ir/forums/topic/22868-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%B8%D9%81%D8%A7%D8%B1/#entry277627

  خدا بیاموزت اش  از انجمن اخراج شد

  همین مدل ساده ی ما رو مفتی و با پول پرداخت شده ی ما دادن اسرائیل و هنوز هم پرواز میکنه ( البته ارتقاع هم داشته )

  هند فیتر نداره https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Indian_military_aircraft   منظور شما میگ 21 یا فیشبد هند هست . میگ 21 رادار داره پس میتونه یه کارایی بکنه ولی سوخو 22 هیچ راداری نداره

  در داگفایت خوب عمل میکنه ؟  icon_eek  icon_eek  icon_eek با کدوم رادار و با کدوم موشک ؟   سوخو 22 توانایی های خیلی خوبی برای cas داره و اهداف زمینی رو خیلی خوب میزن و موشک زد رادار هم همینطور ولی در بعد هوایی حرفی برای گفتن نداره

  icon_eek  icon_eek  icon_eek اگه موردی نداره توضیح میدید ؟

خیلی ممنون خدا رو شکر از اون دوتا فاجعه ی استتار دم در عکسی نگذاشتید یک سری از تجهیزات هم کم بود که به امید خدا تکمیل اش میکنم

تا اونا که من میدونم ایران همیشه اقتصاد اش مبتی بر نفت بوده و نه مالیات . بر عکس اکثر کشورها همین حرفتون یعنی شما هیچ اعتقادی به خودکفایی و ... ندارید

  هیچ ربطی به تفکر ملی نداره اینها بیان اینترنت درت و با قیمت مناسب بدهند . هیچکی سراغ خارجی حتی رایگان اش نمیره   چطور میخوان قیمت حامل های انرژی رو به قیمت جهانی نزدیک کنند ولی قیمت امسال اینترنت رو چندبرابر قیمت جهانی میدن به ملت ؟

  تولید ملی رببط اش به اینترنت گرون و با قطعی زیاد چی هست ؟ نکنه بنا هست اینترنت رو هم تولید کنیم ؟

  هنوز منتظر منبع شما هستیم

شما یه درصد فکر کنید این تکفیری ها و ... که الان وسط جنگ راحت از اینترنت استفاده میکنند ، بعد از اومدن این چه حالی بکنند . نیاز به بیسیم هم ندارند از طریغ شبکه های اجتماعی و اسکایپ و ... میرن عملیات   شما یه درصد فکر کنید آمریکا با همچین طرحی چه جاسوسی از ملت میکنه و چقدر اطلاعات مختلف رو کش میره از دنیا   شما یه درصد فکر کنید اگه این سیستم راه بیفته چه حالی بکنیم ما . مرده شور سرویس دهنده های اینترنت ایران رو ببره   خدا از سر پارازیت انداز نگذره ، بلند بگو آمین

  همچین هم استراتژی عجیبی نیست ما خودمون از ایران باستان ابداع کننده ی این شیوه بودیم

  بسم الله خودت شروع کن

  اون حرف رو همینطوری و در جواب دوستمون زدم ( پس نمیخواد به عنوان یک کار عملی و به قولی پدافند غیر عامل نگاه کنی ) ولی نه لزوما زیر کوه و زیر زمین که خاطر ایمکه با سطح زمین فاصله داره خنک هست و اونقدر هم پایین نرفتی که بخواد گرم بشه با یه انرژی خیلی کم میشه همه رو منجمد کرد . هرچند نیازی زیادی به برق هم نیست و ترکیبات شیمیایی هم میتونه کمک کنه

  اگه آب رو منجمد کنی مقاومت اش از بتن هم بیشتر میشه ( فکر کنم )

  من هم نظرم اینه که اولویت رو بگذاریم رو پاسگاه های مرزی مون و انها رو تجهیز کنیم حالا با یه خورده تغییر نسبت به چیزی که شما گفتید   مثلا نظر من اینه که پایگاه ها به طور سه گوش و مثلثی با 3 برجک بتنی در هر راس باشه که روی هر برجک هم توپ 30 یا 40 میلیمری بعلاوه ی فضایی برای تک تیرانداز ( اگه بودجه فراهم باشه و بشه تیربارهای ریموت کنترل گذاشت که نورعلا نور هست ) در این مثلث هم محل استراحت و به قولی محل فرماندهی و محل فرود هلیکوپتر و ... بعلاوه خمپاره 81 و خمپاره 160 وفا و 2 قبضه توپخانه ی 155 یا 130 قبل اش هم نقشه اطراف منتقه کامل در اومده باشه و گراها گرفته شده باشه تا به محض اینکه در هر جایی از محدوده ی برد تجهیزات چیزی دیده شد از روی گراهای بدست آمده اجاری آتش دقیق بشه برای دیدبانی هم میشه از رادار رازیت یا دوربین های با قابلیت موشن دیتکشن استفاده کرد که میشه اونها رو به وسیله ی یک بالن در ارتفاع مناسب ( دور از دسترس دوشپرتاب ها ) قرار داد تا از بالا به نحو احسنت کل منطقه پایش بشه و به خاطر زاویه از بالا نشه از عوارض و پستی و بلندی ها استفده کنن و خودشون رو مخفی کنند . اینطوری نیاز به گشتزنی پهپاد ها هم نیست و اگه به هر دلیلی پهپادی نبود ما هنوز اشراف مون را با هزینه ی خیلی خیلی کم حفظ میکنیم   البته این فقط به درد حالت تدافعی میخوره برای حالت تهاجمی ما باید حواسمون رو متوجه نیروی هوایی کنیم خیلی راحت و با هزینه ی خیلی کم میشه برنامه ای رو توسعه داد که بگه یک بمب ام کا 82 اگر از ارتفاع n و با سرعت x رها بشه به کجا برخورد میکنه با همین کار ساده ( کاری که آمریکایی ها در جنگ جهانی دوم کردند و تا حدود زیادی دقت بمباران فرشی شون رو ارتقاع دادند ) با همون تجهیزات کننی و بدن هیچ هزینه ی اضافه ای میشه بمباران دقیق و خوبی داشت اینطوری تمام پرنده های دو کابین ما ( فانتوم  ، اف 5 اف ، فنسر ) میتونن با تجهیزات نرمال بمباران خوبی انجان بدن ( یکی خلبان ، اونیکی هم توی تبلت یا موبایل یا لبتاب یا ... اعداد رو وارد میکنه ) ( ارتفاع هواپیما ، سرعت هواپیما و ...  )   حالا یه خورده بیشتر بخوان هزینه کنن باید کیت های هدایت لیزری ساخته باشه تا بشه همون mk ها رو نقطه زن کرد. هوانیروز رو هم واقعا ترجیح میدم درگیر نشه و فعلا همون وظیفه ی ترابری اش رئ انجام بده چون متاسفانه با سطح حفاظت کمی که کبری ها و ... دارند واقعا اسیب پذیر هستند   و پهپاد های رزمی با مداومت پروازی خوب    در مورد نیروی زمینی آفند کننده یا دفاع کننده ( به جز پاسگاه های مرزی ) تیم های تک تیرانداز 3 یا 5 نفره  تیم های ضد زره برای مقابله با زره پوش های انتحاری  امرپ با محافظت مقبول و تحرک بالا ( این یکی هزینه بردار هست ) تیم های هوابرد با تعداد بالا که مثل چی رو سرشون خراب بشن یا پشتشون فرود بیان و محاصره کنن یا ... . لازمه اش اینه که هرکولس ها و ایلوشین ها در وضعیت خوبی باشن  با همین هوابرد میشه قیامت رو جلوی چشماشون بیاریم

  یعنی میخوای بگب امام خمینی فارسی اش اینطوری بوده ؟ من خیال کردن روسی نوشتی دادی گوگل ترنسلیت ترجمه کرده