[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote][color=#000000][right][background=rgb(248, 248, 255)]هر مایل حرکت یک خودروی استریکر 18 دلار هزینه دارد که از این نظر کم هزینه ترین خودروی زرهی ارتش ایالات متحده می باشد. بعد از استریکر ، نفربر M113 کم هزینه ترین خودروی زرهی ارتش ایالات متحده می باشد که هزینه تردد هر مایل آن معادل 48 دلار است.[/background][/right][/color][/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]این قضیه برای هر مایل رو یه نفر توضیح میده ؟[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]هزینه سوخت و استحلاک برای هر مایل 18 دلار هم به نظرم خیلیه مگه چی کار میکنه که این همه هزینه داره ؟[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]البته در مقابل هواپیما که مثلا میگفتا یه ساعت پواز تامکت 10 یا 20 هزار دلار هزینه داره خیلی به صرفه جلوه میکنه ؟[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]اگه کسی یه توضیح کلی در مورد اینطور هزینه ها بده ممنون میشم[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='cheka' timestamp='1358321195' post='294149'] [quote name='mearaji' timestamp='1358314370' post='294137'] با توجه به اینکه استفاده از امواج رادیویی در زیر آب امکان‌پذیر نیست و این پهپاد از طریق کابل کنترل میشه، امکان هک کردن بعیده! ولی فکر کنم بشه با این زیر دریایی‌های فسقلی از پشت سر بهش نزدیک شد و کابل رو قیچی کرد و بعدش تو تلویزیون رونماییش کرد [/quote] امواج رادیویی با فرکانس بسیار پایین (باند ELF) در زیر آب قابلیت استفاده دارند ولی اصلا صرفه نداره برای این ربات فسقلی ازش استفاده بشه با توجه به کابلی بودن امکان عملیاتی زیادی نداره چون با این ربات باید حتما کشتی یا هواگرد میزبان وارد منطقه بشه که در تیررس موشک های ضدکشتی ساحل به دریا و ... قرار میگیره [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]نه اگه از فیبر نوری استفاده بشه با طول موج 1550 تا 50 کیلومتر بدون مشکل میتونه به کشتی مادر در ارتباط باشه بر عکس سیم مسی این مقدار کابل حجم زیادی رو هم نمیگیره[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]واقعا خسته نباشید مقاله عالی بود[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]فقط چیزی که به نظر من رسید این بود که اگه یه احمق از همون اول سر خود دست به این گروگانگیری نمیزد این همه دردسر برای دو طرف پیش نیومد [/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]حبری از حال و روز فرمانده گروهی که کشتی رو دزدیدند ندارید ؟[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]نمیدونم این فیلم رو دیدین یا نه یکی از بچه های همین سایت آدرسش رو گاشته بود[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][url="http://www.etudfrance.com/?page_id=4097"]http://www.etudfrance.com/?page_id=4097[/url][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]که در مورد همین ساقط شدن اف 15 هی عربستان توسط اف 14 های ایرانی بود[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]هرچند خدایی جیلی خالی بندی بود و به نظرم عجر خودشون رو ذایه کردن همین مونده بود اف 22 بیاد با ایران درگیر بشه و بماند که در هیچ منطقه ای در زمان جنگ ( بجر پایگاه اصهان ) 8 تا 10 جنگنده اف 14 در یک لحظه و یک مکان حضور نداشتن [/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ولی باز دیدنش خال از لطف نیست و حس خوبی داشت[/font][/size]

بحث ها چرا یک دفعه رفت سمت وارکرافت ؟ هرچند از هر چه بگذریم سخن براکسیکار (Braxikar) خوش تر است

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='talash' timestamp='1357132528' post='291909'] عجب!!! دوستان احیانا چیزی به نام اروند رود به گوشتون خورده؟؟ تحلیلتون بسیار بچه گانست اونها صدها کیلومتر در خاک عراق پیشروی میکنن میان راحت خرمشهرو میگیرن ما و عراقیها هم مثل مردم برره مثل بز نگاشون میکنیم.... [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/hee%20hee.gif[/img] واقعا بعضی وقتا تعجب میکنم اینجا سایت نظامیست!!! [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]منظور من این بود اگه حمله بشه هدف کجا خواهد بود و اینکه رو عراق هم زیاد حساب نکنید خیلی راحت ما رو میفروشن بلاخره خودشون رو بیشتر عرب میدونن تا شیعه [/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='shsshed' timestamp='1357124650' post='291870'] [quote name='HAJJ_ABBAS' timestamp='1357121342' post='291848'] این مدل دو موتوره است یا تک موتوره؟ [/quote]دو موتوره [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]فکر نکنم دو موتوره باشه چون اگه از دو موتور استفاده شده بود 4 تا ملخ ( یا پره همین حالا یادم رفت درستش چی بود ) نصب میکردند اینطوری هم وزن برخواست بالا تر میرفت هم صدا کمتر میشد و هم برد بیشتر و مهمتر از اون ما دسترسی به این نوع موتور نداریم و فکر هم نکنم ساخته باشیم و گرنه خود این موتور خبر رونماییش از خود هلیکوپتر کم اهمیت تر نیست و اگه داشتیم در ارتقا هایی که در کبرا هامون دادیم از اون استفاده میکردیم به نظر من موتور همون موتوراستاندارد کبراهای خودمون هست .[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='senaps' timestamp='1357125767' post='291875'] بنده فکر میکنم که اینجور درگیری ها طولانی و بسیار هزینه بره..... در صورتی که میشه هزینه کرد و نوع های جدید از بمب های بزرگ و پر‌قدرت ساخت.... در داخل خود کشورهاشون مستقر کرد و مثلا با شروع جنگ، ما ستون های زرهی کوچیکمون و موشک و راکت باران رو شروع میکنیم، اما طبق فرمایش رهبری، اونها رو از داخل با بمب‌گذاری های متعدد در مراکز عمومی و مردمی متلاشی بکنیم.... مثلا ایستگاه‌های مترو و چند فرودگاه و چند تا کارخونه و سیستم های لوله کشی و برق رو به تلی از خاک تبدیل کنی، سریعا طول چند دقیقه نیمی از کشور به یغما میره!!! اینکار روحیه‌ی دشمن رو ضعیف میکنه.... [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ناراحت نشین ولی من این بمب گذاری ها رو از زبون آقا نشنیدم این جور جنگیدن به نظر من کار ترسو هاست.[/font][/size] [font=arial, helvetica, sans-serif][size=5]با جناب 100 من کاملا موافقم اگه حمله ای بشه مثل زمان صدام برای گرفتن خوزستان انجام میشه نه کل کشور و هرچند خبر رو نمایی از طوفان 2 بسیار خوشحال کننده است ولی در کوتاه مدت دردی از ما دوا نمیکنه[/size][/font]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]خواستم یه توضیح اضافه کنم که ما پهنای باند اینترنت مون تا چند سال پیش یه STM-1 برای کل کشور بود که از طریق فیبر و اتصال به بندر فوجیره ایران به اینترنت متصل میشد . و در مورد STM-1 هم اگه بخوام به طور خلاصه توضیح بگم برابر با 63 تا E1 یا همون 2048 kb/s یا 2mb/s که با بیت های مدیریتی در نهایت به سرعت 155 مگابیت در ثانیه میرسه که با یه حساب سر انگشتی میفهمیم که همچین سرعتی برای کل کشور خیلی پایین هست .[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]بعد از اون چون خود مسعولین متوجه پایین بودن سرعت شدند تصمص بر این شد تا سرعت تا سطح STM-4 یا 622 مگابیت در ثانیه افزایش پیدا کنه و سطح دسترسی اینترنت کل کشور به دنیا در همین اندازه است که توسط فیبر و سیستم هواوی برای کل کشور تعمین میشه .[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ولی در 2 3 سال اخیر اتفاقات جالبی برای ایران افتاد که یکی از ائنه عبور مسیر فیبر نوری ابریشم از طریق ایران هست که این مثیر با پهنای باند با در ( زیاد مطوئن نیستم این رو باید بپرسم ) 250 گیگ در ثانیه کل آسیا رو به اروپا وصل میکنه س دیگه لازم نیست اینترنت خود رو از امارا ، کویت یا ترکیه بگیریم و خودمون دسترسی مستقیم داریم و همینطور نصب دستگاه های مخابراتی OTM که 2 ماهی از نصبشون ( البته از یه سال قبل خریداری شده بودن ) میگذره و توانایی انتقال 48 لاندا رو روی یه تار فیبر داره .[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]که هر لاندا برابر با 4 تا STM-64 میباشد .که خود سرعت بینظیر و پهنای باند عالی رو در اختیار کشور میگذاره و توانایی استفادده از اینترنت با سرعت خیلی بالا از طریق زیرساخت ها فراهم هست. [/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]و در مورد سرعت 128 برای خانه ها هم فقط همون اوایل سخت گیری میکردن ( البته در شهرستان های کوچک این قانون برقرار هست ) اما در همین شهر شیراز سرعت دانلود خود من روی 320 کیلو هست با سرعت 256 خریداری شده و همینطور سرعت 2 مگ هم یکی از دوستان خودم گرفته پس مشکل قانونی فکر نکنم داشته باشه البته بماند که بعضی شرکت ها 512 میفروشند ولی نهایتن سرعت دانلود به 30کیلو هم نمیرسد.[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]عربستان علاقه‌مند به معامله جدید تسلیحاتی با آلمان است. این بار پادشاهی سعودی خواستار خرید تانک‌های جستجوگر سلاح‌های کشتارجمعی سه‌گانه اتمی، بیولوژیک و شیمیایی است. گفته ‌می‌شود آلمان موافقت اولیه خود را اعلام کرده است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]به گزارش شفقنا، دویچه وله نوشت: میان صنایع تسلیحاتی آلمان و عربستان سعودی احتمالا معامله تازه دیگری در راه است. به گزارش روزنامه آلمانی "بیلد ام زونتاگ" با استناد به محافلی که در این معامله دست دارند، مساله بر سر صادرات ۳۰ دستگاه تانک جست وجوگر سلاح‌های سه‌گانه اتمی، بیولوژیک و شیمیایی، موسوم به سلاح‌های "ABC" از نوع "دینگو" است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]شرکت‌های تولید‌کننده‌ی این تانک عبارتند از شرکت تانک‌‌سازی آلمانی "کراوس−مافای وگمان" و شرکت "بروکر دالتونیک" از شهر لایپزیگ. قیمت ارسال ۳۰ دستگاه تانک مدل "دینگو" بالغ بر ۱۰۰ میلیون یورو خواهد بود.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]دولت عربستان سعودی قصد دارد در درازمدت تا ۱۰۰ دستگاه از این مدل تانک خریداری کند. به گزارش این روزنامه، مذاکره با وزارت دفاع عربستان برای انعقاد این سفارش در مراحل پایانی خود است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]"بیلد ام زونتاگ" می‌افزاید، نهاد "شورای فدرال در امور امنیت" آلمان طی یک نشست محرمانه موافقت اولیه‌ی خود را با این معامله اعلام کرده و مسیر را برای مذاکره میان تولیدکنندگان و دولت عربستان سعودی هموار ساخته، هرچند که مجوز قطعی برای این معامله هنوز صادر نشده است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]تانک "دینگو"، یک آزمایشگاه متحرک پیشرفته[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]تانک مدل "دینگو" قرار است جایگزین ۳۶ دستگاه تانک جستجوگر مدل "فوکس" (روباه) شود که شرکت تیسن آلمان در سال ۱۹۹۱ به عربستان سعودی فروخته بود.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]"دینگو ۲" تانک جستجوگر سلاح‌های سه‌گانه‌ی اتمی، بیولوژیک و شیمیایی است که به یک تیربار مسلح است. این مدل تانک که نوعی آزمایشگاه متحرک و مجهز به پیشرفته‌‌ترین فناوری است، می‌تواند پس از هر حمله، مواد تهاجمی اتمی، بیولوژیک و شیمیایی را شناسایی کرده و از زمین و هوا نمونه‌برداری کند.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]شرکت "بروکر دالتونیک" با یک دستگاه شبیه‌ساخته، دوره‌هایی تعلیمی را برای کار با این دستگاه برای سربازان کارشناس ارتش عربستان ترتیب خواهد داد.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]از قرا معلوم رهبری ریاض به فناوری تسلیحاتی آلمان بسیار علاقه‌مند است. ولی در آلمان معامله با حکومت خودکامه‌ای همانند عربستان سعودی، امری است بسیار مناقشه‌برانگیز. این کشور متهم به نقض موازین حقوق بشر است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]دولت عربستان در اوایل ماه دسامبر تقاضای خرید چند صد دستگاه تانک ویژه مقابله با شورش‌‌ها، مدل "بوکسر" را کرده بود. پیش از این نیز پادشاهی سعودی به خرید ۲۰۰ دستگاه تانک رزمی مدل "لئوپارد" تمایل نشان داده بود.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]در این رابطه دولت آلمان مورد انتقاد شدید اپوزیسیون پارلمانی است. کلاوس زایبرت، سخنگوی دولت، می‌گوید که از نظر دولت متبوع‌اش عربستان سعودی یک "عامل ثبات" در منطقه است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]حجم صادرات تسلیحاتی آلمان به عربستان در سال گذشته ۳۰ میلیون یورو بوده، و این در حالی است که اجازه صادرات ۱۳۰ میلیون یورو صادر شده بوده است. جزییات این نوع صادرات به طور معمول با ماه‌ها تأخیر در گزارش صادرات تسلیحاتی دولت آلمان منتشر می‌شود.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]و همینطور خرید تانک لئوپارد جدید[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]عربستان سعودی قصد دارد 600 تا 800 عراده تانک لئوپارد از آلمان خریداری کند که این رقم 2 برابر تعدادی است که پیش از این اعلام شده بود. عربستان از سال گذشته قراردادی برای خرید 300 عراده تانک با آلمان منعقد کرده بود با این حال روزنامه آلمانی "بیلد" خبری منتشر کرد که حاکی از 2 برابر شدن تعداد تانک‌های درخواستی عربستان و افزایش ارزش این قرارداد به حدود 10 میلیارد یورو است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]قرارداد فروش ۳۰۰ عراده تانک هم اکنون برای اجرایی شدن باید به امضای ۸ تن از وزرای آلمان و "آنگلا مرکل" صدراعظم این کشور که هرگونه معامله تسلیحاتی باید زیر نظر وی انجام شود، برسد.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]این در حالی است که همچنان در دولت آلمان مخالفت‌ها برای فروش تسلیحات به عربستان ادامه دارد و وزارت خارجه و دفاع هر 2 به دلیل مسایل امنیتی و رعایت حقوق‌بشر با چنین معامله ای مخالف هستند.با این حال وزارت اقتصاد آلمان چنین معامله‌ای را در جهت رونق محصولات دفاعی داخلی موثر می داند. به خصوص که مبادلات تسلیحاتی آلمان کاهش یافته است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]بیلد همچنین نوشت که یک کارخانه اسپانیایی این تانکها را تحت لیسانس آلمان تولید خواهد کرد و عربستان مایل است قبل از ماه رمضان قرارداد خرید این تانک ها را نهایی کند.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]نخستین‌بار خبر تصمیم عربستان برای خرید تانک از آلمان در جولای ۲۰۱۱ منتشر شد که انتقادهای فراوانی را در داخل آلمان متوجه دولت این کشور کرد.[/font][/size] [font=arial, helvetica, sans-serif][size=5][url="http://www.ghatreh.com/news/nn12353758/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AF%D9%88%DB%8C%DA%86%D9%87-%D9%88%D9%84%D9%87-%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%B6%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9"]منبع [/url]1[/size][/font] [font=arial, helvetica, sans-serif][size=5][url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910403001122"]منبع [/url]2[/size][/font]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]واقعا حیف [/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]یعنی کسی برای جون این عزیزان هیچ ارزشی قائل نیست . نه جلیقه زد گلوله ای نه دوربینی روی تفنگ ها چه تغییری نسبت به جنگ 8 ساله در نیرو های ما داده شده ؟[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='shsshed' timestamp='1356636827' post='290741'] از تعریف جنگنده سبک ویکی پدیا میشه فهمید که اف 16 و 18 و 5 نیست شاید چیزی مثل اف 15 و14 ما باید برای اینده سرمایه گزاری کنیم و اینده با uav ها است و به نظر من با این پیشرفت ها و غنیمت ها در بحث پهباد , ما در 20 سال اینده که دوره بدون سرنشین ها است به یک مرجع جنگنده های uav نبدیل می شویم [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]البته من موافق نیستم و به فرض محال اگر ما تا 20 سال دیگه به همچین توانایی برسیم آمریکا تا 5 سال دیگه به این توانایی رسیده و فکر نمیکنید مه سطح تکنولوژی ما و آمریکا در یک سطح خواهد بود ! [/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ولی سوال اصلی من از شما این است که ایران در این 20 سال چه خواد کرد و چه راهکاری را مد نظر قرار خواهد داد ؟ آیا ارتقا موشک ها و استفاده از پدافند هر چه قدر قدرتمند برای کشوری با اندازه ایران و کوهستان های بسیار که نقطه کور های راداری زیادی رو در اختیار نیروهای محاجم قرار میدهد خواهد داشت ؟[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]و سوال دیگر یعنی جنگنده هایی مثل اف 5 یا اف 4 یل حتی اف 14 و میگ 29 ها قرار تا 20 سال دیگه در خدمت باقی بمونن و نباید فکری برای جایگزینی آنها کرد ؟[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]چرا تو زمستون لخت بودن اینا ؟ ( به خاطر نشون دادن خالکوبی هاست ؟ )[/font][/size]

[center][size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://wars-and-history.persiangig.com/iran-soviet-border-wars-and-history.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]در زمان رژیم گذشته محمدرضا پهلوی با صرف میلیاردها دلار دست به خریدهای نظامی گسترده ای زد تا ارتش ایران را به بالاترین سطوح برساند ، بعضی کارشناسان حجم و تکتولوژی این خریدها را بیش از تسلط بر منطقه و برنامه های نظامی ایران را فرا منطقه ای می دانند. عمده ی این خریدها از ایالات متحده آمریکا صورت می گرفت. سردمداران آمریکا و غربی هدفشان از تسلیح رژیم ایران تا به این حد متحد بودن ایران در جنگ احتمالی با شوروی بود. از آنجا که ایران دارای مرز مشترک طولانی با روسها بود و خط مقدم بلوک غرب در مقابل تجاوز احتمالی روسها را تشکیل داده ، باید از سرازیر شدن نیروها و لشگرهای زرهی شوروی به منطقه خاورمیانه جلوگیری کرده و تا رسیدن قوای کمکی در مقابل آنها مقاومت کند. شاید گزاف نباشد که گوییم شوروی بزرگترین لشگرهای زرهی را در اختیار داشت. و توان تانکها و خودروهای زرهی شوروی در آن زمان هم سطح و بیشتر از نمونه های غربی بود. اصلی ترین نیروهای ایران برای سد کردن پیشروی این لشگرهای زرهی هوانیروز و نیروی هوایی بودند که تمرینات و آموزشهایی را برای مقابله با این هجومها دیده بودند. همین نیروها زمانی که صدام حسین جنگ علیه ایران را آغاز کرده و آرزوی فتح چند روزه ایران را داشت، پیشروی لشگرهای زرهی عراق را متوقف و کند کرده و ضربات کوبنده ای را به آنها وارد کردند.بر طبق آمار ، عراق در زمان آغاز جنگ 2850 تانک و نزدیک به 2000 نفربر زرهی مسلح در اختیار داشت و در سال آخر جنگ این تعداد به بیش از 4500 تانک افزایش یافته بود. فیلم زیر یک لشگر زرهی شامل 600 تانک و 1500 نفربر زرهی و مسلح شوروی در مرز ایران و شوروی در دهه ی 80 را نشان می دهد و این تنها گوشه ای از نیروهای شوروی در مرز با ایران است. دیدن این فیلم[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif] به ما زمانی که در مقالات از حمله ی چندین لشکر زرهی سخن به میان می آید کمک بیشتری در فهم آن می کند به عنوان مثال نبرد کورسک در جنگ جهانی دوم و یا چندین لشگر زرهی عراق در خرمشهر در عملیات آزادسازی آن وعملیاتهای دیگر .. دیدن این فیلم علت آن هزینه ها و آموزشها را نیز بیشتر برای ما نشان می دهد و می توان تجسم کرد زمانی که لشگرهای زرهی عراق به ایران یورش آوردند به چه معناست و نیروهای ایرانی با چه چیزی روبه رو می شدند.[/font][/size] [center][size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][url="http://s2.picofile.com/file/7356817525/%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C_%D8%A7%D8%B2_%D9%84%D8%B4%DA%AF%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%B1%D8%B2_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%88_%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%87%D9%87_%DB%8C_80.flv.html"]مشاهده و دریافت Download[/url][/font][/size][/center] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]محمدحسین پاز[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/347"]منبع[/url][/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356259647' post='289909'] [quote name='MERCEDES' timestamp='1356246111' post='289870'] دوستان بهتر نیست بجای نمره منفی جواب مرحمت کنید؟؟ من نظرم اینه که این جنگنده ها بخاطر تحریم ها علیه ایران هرگز بازنشسته نمیشن ، و ایران هم توانایی لازم برای ساخت جنگنده های هم سطح رو نداره (نظر من اینه ، اگر غلطه اصلاحش کنید) قضیه خرید هم که کلا منتفیه ، شما راه دیگه ای میدونید؟ ضمنا یه چیزی داریم به نام Fatigue که در هر صورت عارض جنگنده های ایران خواهد شد (شده) و با لحاظ کردن ضعف ایران در متالورژی برای جایگزینی استراکچر هرروز شاهد سقوط پرنده ها (که امیدوارم با شهادت فرزندان این مرز و بوم همراه نباشه) خواهیم بود [/quote] اولا) آمار سقوط های نهاجای جنگ دیده و تحریم کشیده ما از نیروی هوایی پر خرج و پر زرق و برق کشورهای همسایه که شما آرزوش رو دارید به مراتب کمتره. حتی با آمار سقوط های قبل از انقلاب که همین جنگنده ها نو و تحت پشتیبانی فنی سازنده بودن هم قابل مقایسه نیست؛ به عنوان مثال سوانح منجر به سقوط تامکت های ما از 55 تا 57 دو فروند و از 58 تا 91 سه یا چهار فروند بوده (شک از منه) ثانیا) جنگنده یعنی رادار و موتور، پس وقتی ما رادار و موتور جنگنده هامون رو با نمونه های جدیدی که حالا به هر طریق تهیه شدن تعویض می کنیم، در واقع مثل اینه که یه جنگنده جدید رو وارد خدمت کرده باشیم؛ رفع خستگی سازه هم برای هسایی که جنگنده سوراخ سوراخ شده با ترکش سه تیر سام-3 رو مجددا عملیاتی کرده کاری نداره. ثالثا) ساخت جنگنده از ساخت ناو هزار و خورده ای تنی و سانتریفیوژ و موتور موشک ماهواره بر سخت تر نیست ولی با توجه به هزینه گزافی که داره و محدودیت منابع کشور در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی تا زمانی که فانتوم ها و تامکت ها قابلیت عمردهی و خدمت داشته باشند در اولویت نیست بودجه اش به بخش های ضروری تر مثل هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند و نداجا اختصاص داده میشه. [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]سقوط های قبل از انقلاب رو بذارید به حساب تازه کار بودن و جونی خلبان های ما در اون دوره که داشتن رو این جنگنده ها آموزش میدیدند همونطور که میدونید خلبان های ما در آمریکا دوره های مقدماتی رو میگذروندن و آموزش هایی مثل پرواز در ارتفاع پست و شلیک موشک یا هدف قرار دادن اهداف با بمب های سقوط آزاد تماما در ایران آموزش داده میشد و در این آموزش ها سقوط جنگنده هم چیز عجیبی نیست در مورد سقوط تامکت ها هم با وجود موتور مشکل سازش و تحویل تازه اون به ایران سقوط اونها هم چیز عجیبی نیست که همین سقوط ها و آموزش ها سبب کار آزموده تر شدن نیرو های ما شد که در جنگ هم خودش رو نشون داد .[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]و اینکه چرا بعد ار انقلاب سقوط هایی از این دست کمتر شد به خاطر کارآزمودگی خلبان های ما بعد از جنگ و به قولی آشنا شدن با زیر و بم این جنگنده ها در این سال ها بوده که با آموزش خوب به خلبان های تازه کار از آمار این سقوط ها کاسته شده.[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='hosm' timestamp='1356227277' post='289852'] دست شما درد نکنه. مقاله خوب و کاملی بود بی زحمت تعداد خدمه را اصلاح کنید چون در متن 13 و در انتها حدود 9 نوشته شده. [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]با تشکر از دقت نظرتون[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ولی نمیدونم چرا اجازه ویرایش پست اول رو ندارم و [/font][/size][font=arial, helvetica, sans-serif][size=5]متاسفانه[/size][/font][font=arial, helvetica, sans-serif][size=5] نمیتونم درستش کنم[/size][/font]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://www.johnweeks.com/b36/b36_large.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]بمب افکن B-36 موسوم به Peacemaker ساخت شرکت کانویر، یک بمب افکن استراتژیک آمریکایی محسوب می شد که از 1949 تا 1959 در خدمت نیروی هوایی آمریکا بود. این بمب افکن یکی از ابرسلاحهای قرن بیستم محسوب می شود که در زمان خود از لحاظ سیاسی و نظامی دارای تاثیر مهم و قابل توجهی بود. B-36 نخستین بمب افکن استراتژیک قاره پیما بود که به شکل عملیاتی مورد استفاده قرار گرفت و اولین هواپیمایی بود که قابلیت حمل سلاحهای گرما هسته ای را داشت، اما رکوردهای آن به همین جا ختم نمی شود. B-36 دارای بزرگترین موتورهای پیستونی هوایی بود و درهیچ هواپیمایی از چنین موتورهای غول پیکر پیستونی استفاده نشده است. بسیاری از صاحب نظران B-36 را در زمره بزرگ ترین هواپیماهای نظامی که تا به حال ساخته شده قرار می دهند. جالب است بدانید که این هواپیما با دهنه بالی بالغ بر 70 متر در بین کلیه هواپیماهای رزمی (یعنی به استثنای هواپیماهای ترابری نظامی) که تاکنون به دست بشر ساخته شده است، رکورددار است. این بمب افکن حتی نسبت به بسیاری از هواپیماهای غول پیکر ترابری بزرگتر است.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://www.fas.org/nuke/guide/usa/bomber/b-36-DFSC8408873_JPG.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]بی-36، یک غول به تمام معنا[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]داستان پیدایش B-36 به اوایل سال 1941 بر می گردد، زمانی که آمریکا هنوز وارد جنگ جهانی دوم نشده بود. در آن زمان سران آمریکا نگران این بودند که در صورت شکست انگلستان برابر آلمان نازی، استفاده از خاک انگلستان به عنوان پایگاهی برای هواپیماهای آمریکایی جهت حمله به آلمان میسر نخواهد بود و در صورت وقوع این اتفاق برای حمله مستقیم از آمریکا به آلمان آمادگی لازم وجود ندارد. این نگرانی موجب شد تا فرماندهی هوایی آمریکا در 11 آوریل 1941 مشخصات زیر را برای یک بمب افکن فوق دوربرد تعیین نماید : حداکثر سرعت 720 کیلومتر بر ساعت، بیشینه ارتفاع پروازی 13700 متر، حداکثر برد در ارتفاع 7600 متری برابر 19300 کیلومتر. واضح بود که تولید چنین هواپیمایی در کوتاه مدت سخت و دشوار است، به همین دلیل فرماندهی هوایی در 19 آگوست همان سال تغییراتی در مشخصات در خواستی داد و برد آن را به 16000 کیلومتر و شعاع عملیاتی آن را (با حمل حدود 45 تن بمب) به حدود 6400 کیلومتر تعدیل کرد. طرحهای زیادی داده شد اما در نهایت طرح کمپانی Consolidated Vultee که بعدها Convair نامیده شد، برنده طراحی و ساخت اولین بمب افکن از کلاس قاره پیمای آمریکا شد. با گذشت زمان و افول قدرت آلمان در اواخر جنگ لزوم دستیابی به بمب افکنهای قاره پیما برای آمریکا کم اهمیت شد. گرچه این طرح معلق نشد، ولی ادامه آن روندی کند یافت. سرانجام جنگ جهانی دوم بدون حضور B-36 تمام شد و B-36 اولین پرواز ازمایشی خود را در آگوست 1946 انجام داد.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/XB-36_first_flight.jpg/763px-XB-36_first_flight.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]نخستین پرواز XB-36[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]در آغاز عصر هواپیماهای جت این هواپیما هنوز توسط موتورهای پیستونی ملخ دار به پیش رانده می شد، اما رقیب جت آن یعنی بویینگ B-47 Stratojet که تا سال 1953 کاملا عملیاتی نشده بود، فاقد برد کافی برای رسیدن به خاک دشمن اصلی ایالات متحده (اتحاد جماهیر شوروی) و قابلیت حمل بمبهای اتمی بزرگ آن زمان بود. تا سال 1955 یعنی سال حضور B-52 افسانه ای، بمب افکن B-36 تنها بمب افکن قاره پیمای واقعی ایالات متحده بود که می‌توانست تمامی انواع بمبهای اتمی و عادی را حمل کند. ظرفیت حمل بار آن چهار برابر B-29 و حتی بیشتر از B-29 غول پیکر بود. B-36 هواپیمایی کند و فاقد توانایی سوختگیری هوایی بود، اما می توانست ماموریتهایی تا فاصله 5500 کیلومتری از پایگاه خود را انجام دهد. مداومت پروازی آن تا40 ساعت پرواز می رسید. مساحت بالهای عظیم آن و شش موتور پیستونی 28 سیلندر به آن قابلیت پرواز تا ارتفاعی را می دادند که برای چنین هواپیمایی غیر عادی می نمود و آنرا بالاتر از دسترس شکاری های جت و دفاع ضدهوایی آن زمان قرار می داد. با افزوده شدن چهار موتور جت، این هواپیما توانست در سال 1954 به ارتفاع 16800 متری دست یابد.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5c/B-36aarrivalcarswell1948.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]عظمت بمب افکن بی-36 در قیاس با بمب افکن بی-29[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]کاربری این هواپیما امری بسیار دشوار بود. تعداد 13 خدمه لازم بود تا این غول 50 متری را در پرواز نگه دارد که بیشترین تعداد برای یک هواپیمای بمب افکن است. با فاصله دو نوک بال 70 متر این هواپیما هنوز رکورددار محسوب می شود. تا زمان ساخت توپولف تی یو 160 بلک جک توسط اتحاد جماهیر شوروی (با طول 54 متر) بی 36 بزرگترین هواپیمای نظامی دنیا بشمار می رفت.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/B-36_Peacemaker_-_personnel_and_equipment.jpg/780px-B-36_Peacemaker_-_personnel_and_equipment.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]خدمه و تجهیزات لازم برای آماده سازی و به پرواز درآوردن یک فروند بی-36[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]اندازه این بمب افکن دو برابر سوپربمب افکن قبلی آمریکا یعنی B-29 بود. دهانه بال و ارتفاع دم حتی از AN-22 هم بیشتر بود. در زمینه بال مشخصات حیرت انگیز است: دهانه بال 70 متر و مساحت آن 443.32 متر مربع است! مزیت این مساحت، افزایش قابلیت حمل سوخت و برد بیشتر و قدرت مانور در ارتفاع بالا بود. در آن زمان هیچ کدام از هواپیماهای رزمی آمریکا قادر به پرواز در در بیش از 12200 متر نبودند، اما B-36 قابلیت این کار را داشت. موتور این هواپیما هم مانند خودش عجیب و غیرعادی بود. این هواپیما از 6 موتور پیستونی بزرگ و 28 سیلندر مدل R-4360 Pratt & whithny استفاده می کرد. هر موتور، ملخی 3 پره داشت که در قسمت انتهایی موتور تعبیه شده بود و از این لحاظ نیز دارای چیدمان جالبی بود.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1b/NB-36H_producing_contrails_in_flight.jpg/800px-NB-36H_producing_contrails_in_flight.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]چیدمان ملخ در عقب موتورهای غول پیکر پیستونی بی-36[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]به علت سنگینی و بزرگی، این بمب افکن برای بلند شدن احتیاج به باندی طولانی داشت و به منظور کاهش آن و افزایش سرعت برخاستن، شرکت کنویر، 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک J47-19 را به بمب افکن اضافه کرد. این موتورها در هنگام بلند شدن توان موثری را در اختیار آن قرار می دادند، ولی در زمان پرواز معمول برای صرفه جویی در سوخت خاموش می شدند. از لحاظ تعداد موتور نیز B-36 با 10 موتور رکورددار بود. B-36 دارای مخازن داخلی بمب بود که می توانست تا 39 تن بمب حمل کند. پس از عملیاتی شدن هواپیما تصمیم گرفته شد که هواپیما قادر به حمل بمب اتمی نیز باشد. در ضمن تا قبل از ساخت B-52، بمب افکن B-36 تنها هواپیمایی بود که قادر به حمل بمب هیدروژنی نسل اول (mark-17) بود. این بمبها 19 تن وزن داشتند. B-36 برای دفاع از خود، 6 برجک توپ کنترل از راه دور داشت که در هر کدام دو قبضه توپ 20 میلیمتری نصب بود و یکی در دم و یکی در نوک هواپیما قرار داشت که می توانستند دیواری از آتش را در برابر دشمن فراهم سازند.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/B-36GunTurret.jpg/800px-B-36GunTurret.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]دو توپ 20 میلیمتری M-24A1 نصب شده در یکی از برجکهای بی-36[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]اما کار به اینجا ختم نمی شد. چون تقریبا یک سوم B-36های تولید شده برای شناسایی به کار گرفته شدند، تا قبل از ظهور هواپیمای جاسوسی لاکهید مارتین U-2، هواپیمای B-36 تنها هواپیمای آمریکایی بود که م یتوانست از پایگاهی در آمریکا به پرواز درآمده و عملیات جاسوسی در قاره آسیا را انجام دهد. ضمن اینکه دوربینهای بزرگ جاسوسی آن زمان در B-36 بهتر جا می شدند.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/16/021001-O-9999J-002.jpg/766px-021001-O-9999J-002.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]RB-36D از گونه های شناسایی بی-36 به شمار می رفت[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]B-36 بر خلاف همتای جدیدترش B-52 که در چندین جنگ شرکت کرده است، در هیچ جنگی شرکت نداشت و حتی گلوله ای نیز شلیک نکرد، اما همیشه به عنوان اهرمی باز دارنده از سوی آمریکا در برابر شوروی به کار گرفته شد و تهدید این بمب افکن را م یتوان بازدارنده جنگ بین آمریکا وشوروی دانست و به همین علت این هواپیما به Peacemaker (به معنای مصلح یا منادی صلح) ملقب شد.[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/60/B-36_F-84F_FICON.jpg[/img][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]مشخصات B-36:[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ورود رسمی به خدمت: 1949 تاریخ بازنشستگی: 12 فوریه 1959 تعداد خدمه: حدود 13 نفر هزینه ساخت در آن زمان: 3.7 میلیون دلار طول: 50 متر دهانه بال: 70.10 متر ارتفاع: 14.22 متر مساحت بال: 443 متر مربع وزن خالی: 77 تن بیشینه وزن برخاست: 185 تن بیشینه وزن تسلیحات قابل حمل: 40 تن نیروی محرکه: 6 موتور پیستونی R-4360 پرات اند ویتنی و 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک J47-19 سرعت کروز: 627 KM/S بیشینه سرعت در ارتفاع 11000 متری: 660 کیلومتر بر ساعت سقف پرواز: 12160 متر حداکثر برد: 10945 کیلومتر با 40 تن بمب[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]_____________________________________________________________ منابع:[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ماهنامه نوآور[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]newcoy.persianblog.ir[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]armys.mihanblog.com[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]scitech.blogsky.com[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]en.wikipedia.org[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]گردآوری و تنظیم: کاوه[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][url="http://newcoy.persianblog.ir/post/513/"]منبع[/url][/font][/size] [color=#ff0000]********************************[/color] [color=#ff0000]ویرایش شد [/color] [color=#ff0000]F14AA[/color]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]چیزی که برای من سوال هست اینه که برد رادار های اف 4 دی اولیه تنها 8 کیلومتر ( یا مایل ) هست که البته با توجه به اندازه رادار عجیبه .[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]حال استفاده از این جنگنده برای آموزش معقول به نظر میرسه ولی نمیدونم چرا به عنوان آلرت از این پرنده استفاده کردن . چون معمولا جنگنده های آلرت بهترین و به قولی سر حال ترین جنگنده های هر پایگاه هستن فکر کنم F 5 E رو آلرت میزاشتن بهتر بود هو برد رادارش بیشتر بود و هم چابک تر و مانور پذیر تر[/font][/size]

حالا شما کلش رو ول کردی چسبیدی به یک کلمه ؟ نخسته حلجی!

نکته ای که در فمایشات علی آقا توجه من رو جلب کرد ارتقا تانک ها در سال 1960 در اسرائیل هست که بعد هم شروع به ساخت میراژ 5 میکنن که در اون سال و با توجه به تازه تاسیس بودن کشور اسرائیل یک موفقیت واقعا چشمگیر برای این کشور هست و همین کارها باعث این بوده تا حالا خیلی راحت شرع به ساخت تسلیحاتی کنه که هر کدوم به راحتی در بین برترین های هم کلاس خودشون قرار داره و نکته ناراحت کننده این هست که اون زمان که اسرائیل این کارها رو انجام میداده ایران چیکار میکرده ؟

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='javad48' timestamp='1355923005' post='289490'] قول میدم حد اقل تا 10 سال دیگه f14 های ما باز نشسته نشن [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]اگه از من بپرسی اف 14 که خوبه ، اف 5 و اف 4 ها هم همچنان هستند[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]البته نمیشه انتظار داشت در وضعیت اقتصادی کنونی در مورد ساخت جنگنده جدید هزینه ای بشه در مورد خرید هم که اصلا فکرش رو هم نکنید[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='SAEID' timestamp='1355758371' post='289070'] اگر فرض کنیم اف15 قابلیت حمل و شلیک موشک فینیکس را دارد در ان حال نظر دوستان چگونه است؟ به عنوان مثال [url="http://www.nasa.gov/centers/dryden/research/Phoenix/phoenixmissile.html"]http://www.nasa.gov/...nixmissile.html[/url] شلیک موشک فینیکس توسط اف15 در سرعت 2 ماخ برای دستیابی به سرعت بیش از 5 ماخ از نظر تاریخی هم نیروی هوایی امریکا از سفارش موشکهای AIM-54 و AIM-47 صرف نظر کرد و ترجیح داد اف15ها را موشک اسپارو و بعدها با امرام تجهیز نماید ولی در صورت موافقت طرحی ارایه شده بود مبنی بر حمل دو تیر موشک فینیکس در پایلونهای زیر بال اف15 یعنی هر فروند توان حمل حداقل دو تیر موشک فینیکس را داشت. [/quote][/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]عجیبا قریبا[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]یعنی رادار این اف 15 با رادار اف 14 یکی هست ؟ چون این موشک و رادار رو برای همدیگه ساختن[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]حالا به فرض استفاده هر دو پرنده از یک رادار کدوم برتر ( چون اف 15 در این شرایط همچین ساده و کم خرج نیست )[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]اگر اف 15 گرفته بودیم تولید آمرام بعد از انقلاب بود پس به این موشک دسترسی نداشتیم پس فقط به دو موشک سایدواندر و اسپارو محدود میشد که برد درگیری رو بسیار کاهش میداد و خود این میتونه یه دلیل برای این باشه که چرا اف 14 انتخاب شد ( چون ترکیب موشک هاش تغریبا کامل بود )[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]سلام[/font][/size] [size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]ممنون میشم یکی برای من بی سواد هم یه توضیحی بده تا بدونم این چیه دقیقا[/font][/size]

با سلام به دوستان اول بگم خرید اف 14 خیلی ربطی به میگ 25 نداشت چون اگه برای اون کار میخواستنش لباس مخصوص برای ارتفاع بالا رو هم میخریدن که در جنگ خلبان هامون به مشکلی بر نخورن ( فکر کنم میگ 25 برای ایران بیشتر بهانه ای بود تا آمریکا رو مجاب کنه که ابن اسلحه استراتژیکش رو در اختیار ایران قرار بده ، دقیقا مثل اینکه الان یک کشور بخواد از آمریکا اف 22 بخره که نشون دهنده اراده زیاد ایران برای به خدمت گرفتن این جنگنده بر اساس استراتژی ها نظامی خودش بوده ) یکی از مهم ترین علت ها به نظر من همون قضیه رادار بینظیر این جنگنده بود تا بتونه یه پوشش سراسری رو برای ما داشته باشه ( البته نه کاملا به این خاطر میم که ایران لگه اشتباه نکنم 5 آواکس در لیست خرید هاش بود ) و دلیل دیگه استفاده از اون ها در ناو هواپیما بر بود که ایران سفارش 4 عدد از اونها رو داده بود که قرار بود در چابهار بندر گاهی هم برای این امور ساخته بشه واستفاده از اف 18 به جای اف 15 برای جایگزینی با اف 4 به همین دلیل ناو نشینی این جنگنده بود . در ضمن من خودم یکی از سینه چاکان این گربه افسانه ای هستم که چه در جنگ و چه بعد از اون خدمات بینظیری برای کشور انجام داده و چه بسا بودن حتی یک تامکت در منطقه باعث کنسل شدن ماموریت جنگنده های عراقی میشد . ولی همونطور که بهتر میدونید در عملیت گشتی که این پرنده شرکت داشت اکثرا به صورت تک فروندی در منطقه بود ( به جز مواقعی که تانکر های سوخت رسان و یا کشتی ها نفت کش رو اسکورت میکردن ) که بعضا درگیری های یک اف 14 با تعداد زیادی از جنگنده های عراقی رو شاهد بودیم حال اگر به جای 70 فروند تامکت 280 اف 15 داشتیم باز هم مجبور میشدیم به صورت تک فروندی رو در روی دشمن قرار بگیریم ؟ و اگر 70 فروند خرید سری دوم را هم در نظر بگیریم میشود 560 اف 15 در مقابل 140 اف 14 همین تعداد به راحتی گویای این است که با کدامیک پوشش بهتری برای کل کشور میتوانستیم داشته باشیم البته در مورد نبرد از راه دور که اف 15 هیچ برتری بر اف 14 نداره به طوری که بعد از هدف قرار گرفتن اف 4 ما به وسیکه اف 15 عربستان اف 14 های ما روی اف 15 قفل راداری میکنن و با دستور اکید از ایستگاه زمینی ( که درگیر نشن ) قفل خود را شکسته و به محل گشت زنی خود بر میگردن که این اتفاق باعث اعتراض های زیادی در بین خلبان های ما میشه که چرا اجازه درگیری صادر نشده ( که علتش خودش مثنوی 70 من هست و از روبطی به این تایپیک ندارد ) البته این ها رو به صورت کلی گفت سوال اصلی من در پست اول تایپبک از عزیزان این بود که به فارض ما 280 فروند اف 15 به جای 70 فروند اف 14 قبل از انقلاب خریده بودیم با وجود تمام نقاط قوت و ضعفی که این دو دارند و اتفاقاتی که بعد از انقلاب افتاد و تحویل ندادن تجهیزات و جنگنده های خریداری شده به ما و با علم به این که اف 14 های ما از اسپارو ها و سایدواندرهای موجود در کشور نمیتونستن به راحتی استفاده کنن در صورتی که اگه اف 15 بود این موشکل نبود و محدودیتی نداشتن در زمان جنگ اگر اف 15 داشتیم برای ما سود مند تر بود یا اف 14 ؟ پی ان : ( فکر کنم بعضی از دوستان فیلم رو هم ندیدن توصیه میکنم یه نگاه بندازین بد نیست )