صرفا یه طرح عادی برای تست سرعته...وجود خارجی نداره و طرح خود شرکت سازندس...(منظورم از وجود خارجی هواپیمای جنگیه)

اگر ساکن تهران هستید شاید بتونید تو گمرک پیدا کنید.

آقایون نظرتون راجع این پوتینا و قیمتشون چیه؟ http://uupload.ir/files/61wj_img_20151013_194827.jpg اینو میگفت کره ای و قیمتشم 170 تومن بود. http://uupload.ir/files/f62f_img_20151013_194824.jpg اینم میگفت چینیه قیمتشم 110 تومن بود. میرزه؟تو گمرک یا حسن آباد میشه بهترشو پیدا کرد؟

[center]بسم الله الرحمن الرحیم[/center] [center][img]http://www.militaryfactory.com/aircraft/imgs/grumman-f14-tomcat_2.jpg[/img][/center] [center][color=blue]MiG-31 Foxhound [/color][/center] [center][img]http://lh6.ggpht.com/_cTaLGgz4Ru8/SdBqAYcsR7I/AAAAAAAALZw/TExyqz9H6jY/mig-31.jpg[/img][/center] [color=blue]بدون شک قدرت رهگیری نیروی هوایی است که به عنوان نخستین نیروی دفاعی هر کشوری در مقابل تهدید های هوایی دشمنان عمل می کند. اگر این قدرت رهگیری از توان بالقوه ای برخوردار بوده و بتواند با کمک خلبانان کارآزموده اولین تهاجم دشمن را به خوبی دفع نماید، باید مطمئن بود که دشمن فکر حمله از راه نیروی هوایی اش را فراموش خواهد کرد و برعکس این قضیه هم صادق است. در طول تاریخ هوانوردی، هواپیماهای جنگنده رهگیر همیشه از مهم ترین بخش های نیروی هوایی هر کشور بوده اند و قدرت آن ها به منزله قدرت کل نیروی هوایی آن کشور است. در مقاله زیر به بررسی توانایی های عملیاتی دو فروند از به نام ترین و مخوف ترین جنگنده رهگیر های جهان، هواپیماهای F-14 Tomcat و MiG-31 Foxhound پرداخته و قابلیت های این دو جنگنده را با یکدیگر مقایسه خواهیم کرد:[/color] [size=5]تاریخچه جنگنده F-14 Tomcat[/size] [left][img]http://www.sharemation.com/ar6/Newcoy/Air/f14_d.jpg?uniq=-gaahlr[/img][/left] [center][b]هواپیمای رهگیر F-14D سوپر تامکت، نمای جانبی [/b][/center] [center][b][img]http://www.militaryfactory.com/aircraft/imgs/grumman-f14-tomcat_4.jpg[/img][/b][/center] گربه ملوس نیروی دریایی آمریکا برای نخستین بار پرواز خود را در سال 1970 انجام داد. تامکت به عنوان جانشینی برای فانتوم روی عرشه ناوهای هواپیمابر آمده بود تا به همه ثابت کند که افسانه ای ها تکرار هم می شوند. این هواپیما مجهز به سیستم های راداری بسیار قدرتمند و یک سیستم تسلیحاتی بی نظیر در زمان خود به نام فینیکس بود که شهرت عجیبی را برای این جنگنده ساخت گرومن به ارمغان آورد. همین آوازه باعث شد که توجه ایران به سمت این جنگنده جلب شده و تعداد 79 فروند از این جنگنده به نیروی هوایی آن زمان کشورمان تحویل شود. ساخت F-14 مقدمه ای شد برای احساس خطر شوروی در مقابل جنگنده جدید و طراحی نسل جدید جنگنده های روسی، مانند سوخو Su-27 و MiG-29 که هر دو با الهام از جنگنده F-14 ساخته شدند و شکل ظاهری آن ها مصداق این مدعاست. تامکت نقایص خود را به خوبی در سایه سیستم موشکی بی نظیرش پوشانده بود، اما یکی دو حادثه که منجر به سقوط تامکت گردید موجب آغاز تحقیقاتی برای اطلاع از علت سقوط شد که نتیجه، ضعف شدید موتورهای هواپیما برای چنین بدنه و سیستم های سنگین بود. سرانجام، تامکت های مدل A با موتورهای TF-30-P414A ساخت پرات اند ویتنی به تدریج با جنگنده های جدید تامکت +A، مدل B و در نهایت مدل D یا سوپر تامکت تعویض شدند. مدل های بعدی تامکت همگی از موتورهای قدرتمند GE-F110 ساخت جنرال الکتریک برای پرواز بهره می بردند. هر چند که حیات سی و شش ساله تامکت امسال-2006 ظاهراً با بازنشست کردن تامکت به پایان رسیده است، اما هنوز هم زمزمه هایی برای بازگشت این جنگنده به روی عرشه ناوها و حتی خدمت در نیروی هوایی شنیده می شود. [size=5]تاریخچه جنگنده MiG-31 Foxhound[/size] [center][b]هواپیمای رهگیر میگ[/b][b]MiG-25، نمای جانبی[/b][/center] [center][img]http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up8/36213281557429704094.jpg[/img][/center] اعلام آغاز به کار ساخت بمب افکن دوربرد و مافوق صوت XB-70 توسط آمریکا باعث بروز سر و صداهای بسیاری در شوروی سابق شد. ظاهراً همه حرف ها و احادیث حکایت از آن داشت که در آن زمان شوروی فاقد جنگنده رهگیری برای مقابله با بمب افکن عجیب و غریب آمریکا بود و این برای شوروی چیزی کمتر از یک فاجعه نبود. شرکت هواپیماسازی میکویان گورویچ به سرعت دست به کار شد و طرح جنگنده ای با سرعت بسیار زیاد و سقف پرواز بالا را به مقامات شوروی تسلیم کرد. این طرح بعد ها میگ MiG-25 با لقب Foxbat شناخته شد. فاکس بت جنگنده ای بزرگ و درشت اندام بود، موتورهای به مراتب بزرگتری نسبت به جنگنده های هم عصر خود داشت، بسیار سریع پرواز می کرد و گاه سرعت این جنگنده به 3 ماخ هم می رسید و ارتفاع پرواز آن بیش از 20 کیلومتر بود و ظاهراً چیزی از سرعت آن کم نداشت. اما میگ MiG-25 ضعفهای بسیای هم داشت. برای مثال قدرت مانورپذیری آن به طرز وحشتناکی ناچیز بود، رادار آن بسیار ناکارآمد بود و دریک کلام، این هواپیمایی نبود که از پس رهگیری هواپیماهایی مثل B-70 یا SR-71 بر بیاید. با این که میگ MiG-25 هرگز هواپیمایی نبود که بتواند چنان تهدید عمده ای برای آمریکا به وجود آورد، اما ترسناک ترین جنگنده برای خلبانان آمریکایی همین میگ MiG-25 بود. تا اینکه در سال 1976 یک فروند میگ MiG-25 نیروی هوایی شوروی به خلبانی ویکتور بلنکو در ژاپن به زمین نشست. هواپیمای فاکس بت به دست آمریکاییها افتاد و رازهای آن در مدت کمی بر ملا شد و دیگر واهمه ای برای خلبانان آمریکایی از این جنگنده باقی نگذاشت. پس از آشکار شدن توانایی های میگ MiG-25 برای غربیها، روس ها به فکر ساخت جنگنده ای بر پایه ی فاکس بت منتها با توانایی های کاملاً غیر قابل مقایسه با این جنگنده افتادند. البته ویکتور بلنکو پیشتر خبر از طراحی جنگنده ای کاملاً جدید و به روز با نام سوپر فاکس بت داده بود. نتیجه هواپیمای آزمایشی Ye-155MP بود که برای نخستین بار در سال 1975به پرواز درآمد. این پرنده نام MiG-31 را با لقب Foxhound به معنای سگ شکاری به خود اختصاص داد. فاکس هاوند در یک نگاه بسیار شبیه به میگ 25 بود، اما بزرگتر و مستحکم تر از فاکس بت بود. این جنگنده با اینکه بر پایه فاکس بت ساخته شده بود، اما هواپیمایی بسیار مدرن و البته قابل اطمینان بود. به کار بردن مقادیر بیشتری تیتانیوم و آلومینیوم در سازه این هواپیما باعث توانایی تحمل شتاب G بیشتر شده بود و موتورهای جدید توربوفن با مصرف کمتر، برد بیشتر هواپیما را تضمین می کردند. همچنین تسلیحات جدید و رادار قدرتمند از میگ MiG-31 یک رهگیر تمام عیار ساخته بود. [size=5]گربه نر آمریکایی به نبرد سگ شکاری روسی می رود![/size] در شرایط حال، به نظر می رسد قدرتمند ترین و مقتدر ترین رهگیرهای حال حاضر جهان، هواپیماهای F-14 و MiG-31 باشند. از این جهت که این دو جنگنده همیشه در مباحث مختلف مقابل یکدیگر قرار گرفته اند و خواه یا ناخواه به عنوان رقبای سرسخت یکدیگر به شمار می روند، مقایسه فنی این دو هواپیما خالی از لطف نخواهد بود. در این مقایسه، فاکتورهای مختلف و موارد گوناگون بین هر دو جنگنده سنجیده شده و نسبت به یکدیگر مقایسه می شوند. در هر بخش، ده امتیاز در نظر گرفته شده است. هر چه جنگنده مورد نظر امتیاز بالاتری کسب نماید، به منزله برتری آن جنگنده در داشتن شرایط فاکتور مقایسه است. حال به مقایسه فنی دو جنگنده می پردازیم و سعی خواهیم کرد که حتی الامکان بیشتر عوامل و فاکتور ها برای مقایسه در نظر گرفته شوند تا مقایسه هرچه بیشتر نمایانگر محاسن و معایب دو جنگنده نسبت به یکدیگر باشد: *ابعاد و خصوصیات ظاهری- Dimensions and Appearance Sepcs: دو هواپیمای MiG-31 فاکس هاوند و F-14 تامکت هر دو از کلاس هواپیماهای جنگنده بزرگ و سنگین وزن هستند. فاکس هاوند طولی حدود 21 متر و دهنه بالی حدود 14 متر دارد. در مقابل تامکت طولی برابر با 19 متر و فاصله دو سر بالی در حدود 19.5 متر در حالت باز و 11.5 متر در حالت بسته دارد. هر دو هواپیما برای حفظ پایداری طولی از سکان های عمودی دو قلو استفاده می کنند. F-14 مجهز به سیستم بال های متغیر است در حالی که فاکس هاوند فاقد چنین سیستمی است. ترمزهای هوایی فاکس هاوند در زیر ورودی موتورها قرار دارند و به صورت دوتایی به سمت پایین باز می شوند و ترمزهای تامکت که به بال پروانه ای مشهورند، در فاصله بین دو موتور در قسمت عقب هواپیما واقع شده اند و به صورت دوتایی، یکی به سمت بالا و یکی به سمت پایین باز می شوند. ارابه های فرود دماغه دو هواپیما مشابه است اما ارابه های فرود اصلی فاکس هاوند به صورت دو چرخ پشت سر هم قرار گرفته اند در حالی که در تامکت دو چرخ هر ارابه اصلی کنار هم نصب شده اند. تامکت دارای هشت پایلون نصب تسلیحات-شش عدد در زیز بدنه و در تونل بین موتورها و دو عدد در زیر ریشه بالهاست. فاکس هاوند نیز دارای هشت مقر نصب تسلیحات- چهار عدد زیر بدنه و چهار عدد زیر بال هاست. بدنه ی هر دو هواپیما به حالتی طراحی شده است که بتواند در ایجاد نیروی برای بیشتر دخالت نماید. فاصله بین موتورها در تامکت بسیار زیاد و در فاکس هاوند بسیار کم است و کلاً حجم ورودی ها و خروجی های فاکس هاوند بیشتر است. این بخش فقط برای آشنایی با خصوصیات ظاهری دو جنگنده آورده شده و تاثیری در امتیاز دهی مقایسه ندارد. [color=red]*حداکثر سرعت-Maximum Speed:[/color] یکی از مورد توجه ترین مشخصه های هواپیماهای جنگنده، سرعت فوق العاده بالای آن هاست که به کمک آن جنگنده ها می توانند به سرعت وارد میدان نبرد شده، در کمترین زمان ممکن درگیر شوند و بتوانند به موقع صحنه نبرد را ترک نمایند. مسئله بالاترین سرعت ممکن چه برای جنگنده-رهگیر ها چه برای جنگنده-بمب افکن ها اهمیت ویژه ای دارد، چرا که جنگنده رهگیر باید بتواند به موقع به جنگنده های متخاصم رسیده و با آن ها وارد نبرد شود و یک جنگنده-بمب افکن نیز باید بتواند پس از بمباران برای فرار از دست رهگیر های دشمن به سرعت خاک کشور دشمن را ترک گوید. برادر بزرگ میگ MiG-31، یعنی MiG-25 سرعترین هواپیمای عملیاتی جهان است و این رکورد هنوز هم که هنوز است برای فاکس بت حفظ شده است. ظاهراً سرعت زیاد از فاکس بت برای فاکس هاوند به ارث رسیده است چرا که این جنگنده به مدد موتورهای نیرومندش می تواند تا 2.83 ماخ در ارتفاعات سرعت بگیرد. MiG-31 در ارتفاع پایین می تواند به سرعت 1.23 ماخ نیز برسد. در مقابل، F-14 در ارتفاعات می تواند به سرعت 2.37 ماخ رسیده و در ارتفاع پایین نیز سرعت این هواپیما تا 1.2 ماخ بالا می رود. همان گونه که معلوم است، در این مورد مقایسه تامکت مغلوب سرعت بالای فاکس هاوند می شود. MiG-31 از ده امتیاز این مقایسه ده امتیاز کامل و تامکت از ده امتیاز هشت امتیاز دریافت می کند. [color=red]*سقف پرواز خدمتی-Service Ceilling: [/color]اهمیت سقف پرواز خدمتی از آن جهت است که هواپیمای جنگنده بتواند در ارتفاعی پرواز کند که مصرف سوخت کمتر شده در نتیجه برد هواپیما بیشتر شود. با افزایش ارتفاع، تراکم مولکول های هوا به شدت کم شده و مقاومت کمتری از سوی هوا بر هواپیما اعمال می شود. مقاومت کمتر به معنای امکان اعمال قدرت کمتر موتور و در نتیجه کاهش مصرف سوخت است. همچنین، موتورهای جت امروز بهترین کارائی خود را در ارتفاعات بالا به نمایش می گذارند. گاهی اوقات، در نبردهای تن به تن هواپیماهای جنگنده برای فرار از دست حریفانشان به ارتفاعات بالاتری که هواپیمای دشمن توانایی دستیابی به آن را ندارند صعود می کنند و بدین صورت هر چند برای مدت کوتاه، ولی خود را از مهلکه نجات می دهند. میگ MiG-25 در یک پرواز به یاد ماندنی سقف پرواز مطلق هواپیماهای جنگنده جهان را شکسته و به ارتفاع 37 کیلومتری زمین صعود کرد. باز هم، قدرت ارتفاع گیری بالا در MiG-31 هم وجود دارد. فاکس هاوند می تواند به ارتفاع 20600 متری زمین دست پیدا کند در حالی که تامکت می تواند تنها تا ارتفاع 17300 متری اوج بگیرد. در این مورد مقایسه باز هم برگ برنده با MiG-31 است و فاکس هاوند از ده امتیاز نه امتیاز و تامکت از ده امتیاز هفت امتیاز کسب می کند. [color=red]*برد گذری و عملیاتی-Ferry and Combat Range: [/color]یکی از مهم ترین معیار ها و ویژگی های هواپیماهای نظامی و غیر نظامی برد این گونه هواپیماهاست. برد یک هواپیما عبارتست از میزان مسافتی که یک هواپیما می تواند طی کند. البته طی مسافت تحت شرایط مختلفی امکان پذیر است که از این جهت ما به دو دسته برد عملیاتی و برد گذری اشاره می کنیم. برد عملیاتی به میزان مسافت قابل طی شدن توسط هواپیمایی گفته می شود که می تواند با تسلیحات کامل و تانک های سوخت پر آن مسیر را طی نماید. این مقدار معمولاً نصف حساب می شود چرا که هواپیماهای نظامی نمی توانند در خاک دشمن فرود بیایند و مجبورند حداقل از توانایی طی کردن مسافت رفت برای طی کردن مسافت برگشت برخوردار باشند. اما برد گذری به میزان مسافتی گفته می شود که هواپیما می تواند بدون هیچ گونه تسلیحاتی و با تانک های سوخت پر در بهینه ترین سرعت و ارتفاع طی نماید که همیشه این میزان برد از برد عملیاتی بیشتر است. هواپیمایی با برد زیاد می تواند بدون ترس از اتمام سوخت به عملیات بپردازد و با خیال آسوده به پایگاه خود بازگردد. هواپیمای MiG-31 دارای برد گذری 3250 کیلومتر و برد عملیاتی 750 کیلومتر و هواپیمای F-14 دارای برد گذری 3200 کیلومتر و برد عملیاتی 920 کیلومتر است. هر دو هواپیما به دلیل استفاده از موتورهای توربوفن با ضریب کنارگذر پایین برد نسبتاً زیادی دارند. هم هواپیمای MiG-31 و هم F-14 قابلیت سوختگیری هوایی دارند که در صورت انجام آن برد آن ها تا دو برابر می تواند افزایش یابد. این دو هواپیما از نظر برد بسیار مشابه هم هستند، اما برد عملیاتی بیشتر تامکت باعث پیش افتادن این جنگنده می شود. در این مقایسه، تامکت با دریافت نه امتیاز از ده امتیاز بالاتر از فاکس هاوند با دریافت هشت امتیاز از ده امتیاز قرار می گیرد. [color=red]*موتورها یا پیشرانه ها-Propulsion System[/color]: از اصلی ترین بخش های تشکیل دهنده هر هواپیمایی قسمت پیشرانش یا موتورهای آن هواپیماست. داشتن عمر خدمتی بالا، تطبیق با انواع شرایط پروازی، نسبت قدرت به وزن بالا، مصرف سوخت کم، TBO بالا، سر و صدای کم، عدم به جاگذاری خط دود در آسمان و واکنش سریع به تغییرات قدرت همه از مشخصه های یک موتور جت ایده آل هستند. میگ MiG-31 در مدل های اولیه از موتور R-15BD-300 ساخت تومانسکی با قدرت نزدیک به 24000 پاوند استفاده می کرد. مدل A جنگنده F-14 تامکت نیز از موتور TF-30-P412/414A با قدرت 20000 پاوند بهره می برد. اگر ماکزیمم وزن تیک آف دو جنگنده با توجه به قدرت موتورها مقایسه شود-MiG-31 با بیشترین وزن 41 تن و F-14 با بیشترین وزن 31 تن- مشاهده می شود که نسبت قدرت به وزن هواپیمای تامکت مدل A بیشتر است و از این نظر تامکت جلوتر از فاکس هاوند قرار می گیرد. اما در مدل های بعدی، MiG-31 مجهز به موتورهای توربوفن D-30F6 ساخت سولوویف با قدرت 34170 پوند و F-14A+/B/D به موتورهای توربوفن GE-F110-400 ساخت جنرال الکتریک با قدرت 27000 پوند شدند. اگر مقایسه قدرت بر وزن بین آخرین مدل های فاکس هاوند و تامکت صورت بگیرد، می بینیم که فاکس هاوند با اختلاف بسیار کمی تامکت را پشت سر می گذارد که می توان این اختلاف را نادیده گرفت و دو جنگنده را از این لحاظ در یک سطح فرض کرد. ورودی ها و خروجی های موتورهای فاکس هاوند بسیار بزرگ هستند و حجم موتورهای این هواپیما به طور کلی از موتورهای هواپیماهای مشابه بیشتر است. سر و صدای موتورهای تامکت بسیار کمتر از موتورهای فاکس هاوند است اما چه مدل های اولیه فاکس هاوند چه تامکت دارای مشکل به جا گذاشتن خط دود در آسمان هستند. در این مورد مقایسه دو جنگنده در یک سطح قرار می گیرند و از ده امتیاز، نه امتیاز به هریک از جنگنده ها تعلق می گیرد. [color=red]*مانورپذیری-Maneuverability: [/color]در نبردهای داگفایت یا جنگ های هوایی بسیار نزدیک که پر از تعقیب و گریز های هواپیماهای جنگنده به دنبال هم است تعیین کننده ترین عامل موفقیت یک هواپیما می تواند مانورپذیری آن باشد. شعاع دورزدن کوچکتر، سرعت دورزدن بیشتر، تحمل شتاب جی بیشتر و سرعت استال کمتر از عوامل تاثیر گذار در مانورپذیری یک جنگنده هستند. هر دو هواپیمای مورد بحث ما هواپیماهایی سنگین وزن، بزرگ و تنبل هستند و مانورپذیری آن چنانی در حد اعلاء ندارند. از هواپیمای MiG-31 که از بدنه پایه MiG-25 به عنوان یکی از مانورناپذیرترین جنگنده های جهان استفاده می کند باید مانورپذیری در حد یک هواپیمای مسافربری را از آن انتظار داشت! اما هواپیمای F-14 به مدد استفاده از سیستم سنگین و گرانقیمت بال های متغیر و بالچه های جانبی دارای مانورپذیری به مراتب بهتری است. فاکس هاوند می تواند تا 6 جی نیروی شتاب گرانشی زمین را تحمل کند و این در حالیست که تامکت به راحتی تا 9 جی شتاب جاذبه را تحمل می نماید. تامکت بر خلاف فاکس هاوند مشکلی برای پرواز در سرعت های پایین و ارتفاع پایین ندارد اما فاکس هاوند به طور عمده در این سرعت ها کمی ناپایدار است. سرعت صعود تامکت به ارتفاعات در حدود 9400 متر بر دقیقه است در حالی که سرعت صعود MiG-31 برابر 12400 متر بر دقیقه است که فاکس هاوند این مسئله را مدیون موتورهای قدرتمندش است. F-14 قادر است با استفاده از حالت بال های کاملاً باز با سرعت 230 کیلومتر بر ساعت تیک آف کند، در حالی که MiG-31 برای تیک آف باید تا حدود 290 الی 300 کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد. به طور کلی در مانورپذیری و مشخصه های آیرودینامیکی تامکت یک سر و گردن از فاکس هاوند بالاتر است. تامکت 8 امتیاز و فاکس هاوند 6 امتیاز از ده امتیاز این مقایسه را دریافت می کند. [color=red]*وضعیت دید و کاکپیت-Cockpit View:[/color] با وجود پیشرفت سیستم های راداری و شناسایی تا سطحی که باور آن نیز مشکل است، اما یک قاعده کلی وجود دارد که می گوید: «خلبان همیشه به چشمان خود بیشتر اعتماد دارد تا تجهیزاتی که برای استفاده وی گذاشته شده است.» به همین دلیل وضعیت دید خلبان تاثیر بسیار زیادی در عملکرد وی دارد. اهمیت این مسئله در نبردهای هوایی نزدیک و نیاز به آگاهی بصری از وضعیت دشمن معلوم می شود. در هواپیمای MiG-31 همانند MiG-25 خلبان عمیقاً در داخل کاکپیت قرار می گیرد و دید بسیار محدود است. این وضعیت کاکپیت فاکس هاوند بیشتر به هواپیماهای شناسایی شبیه است تا یک هواپیمای رهگیر و هنوز هم این یکی از نقایص عمده MiG-31 محسوب می شود. اما دید در هواپیمای تامکت در حدی قابل قبول بوده و خلبان به خوبی کنترل اطراف خویش را در دست دارد. با اینکه MiG-31 حدود 5 تا 7 سال پس از تامکت به پرواز در آمده، اما کاکپیت این هواپیما از تجهیزات آنالوگ بیشتری نسبت به تامکت برخوردار است. دو سرنشینه بودن هر دو هواپیما امکان استفاده از این هواپیماها به عنوان هواپیماهای آموزشی بدون کم ترین تغییری را می دهد. در هواپیماهای MiG-31 و F-14 یک مجموعه ساده از کنترل های پرواز و پریسکوپ های جمع شونده وجود دارد تا در شرایط اضطراری خلبان عقب قادر به فرود آوردن هواپیما باشد. هر دو هواپیما مجهز به سیستم نمایشگر سربالا یا HUD برای نمایش اطلاعات پروازی در جلوی چشمان خلبان هستند. در این مقایسه نیز تامکت با دریافت نه امتیاز از ده امتیاز بالاتر از فاکس هاوند با دریافت هفت امتیاز از ده امتیاز قرار می گیرد. [color=red]*سیستم های راداری-RADAR Systems: [/color]یکی از بزرگترین پیشرفت های علم هوانوردی اختراع رادار و به کارگیری آن در هواپیماهای نظامی به طور گسترده بود. با آشکار شدن اهمیت فوق العاده وجود سیستم های راداری، رادارهای شناسایی قدرتمندی در طی دوران مختلف برای هواپیماهای جنگنده ساخته شدند. به کمک رادار می توان بدون نیاز به دیدن هواپیماهای دشمن، آن ها را از فواصل دورتر شناسایی و خود را برای حمله به آن ها آماده کرد. هم هواپیمای MiG-31 و هم F-14 از سیستم های راداری بسیار قدرتمند و مشهوری برخوردارند که برای رهگیرهایی در این سطح ضروری به نظر می رسد. یکی از مهم ترین عواملی که نقش عمده ای را در به شهرت رساندن تامکت ایفا کرد رادار فوق پیشرفته-در زمان خود- AN/AWG-9 بود که با توانایی شناسایی 24 هدف همزمان و توانایی مورد هدف قرار دادن 6 عدد از آن ها به صورت همزمان تا سال ها از آن به عنوان بی نظیر ترین رادار نصب شده روی هواپیماهای جنگنده یاد می شد. این قضیه تا جایی پیش رفت که حتی در جنگ تحمیلی ایران-عراق، از رادار AWG-9 در قالب هواپیمای تامکت به عنوان مینی آواکس استفاده شد. این رادار توانایی اسکن شعاع 370 کیلومتری را داراست، مضاف بر اینکه اگر محدودیت اندازه آنتن این رادار نبود، AWG-9 قادر به اسکن شعاع 700 کیلومتری نیز می باشد. این رادار بعد ها در هواپیمای F-14D ارتقا یافته و کاملاً دیجیتالی شد و قابلیت ایجاد دیتالینک در آن تعبیه گشت و از آن زمان به بعد این مدل از رادار، AN/APG-71 نامیده شد.اما در آن سوی قضیه، میگ MiG-31 قرار دارد که رادار این جنگنده نیز غوغایی در عرصه رادارهای پیشرفته ایجاد کرده است. رادار ملقب به «زاسلون» با کد SBI-16 که در مدل های قدیمیتر MiG-31 به کار رفته است توانایی اسکن فضای 200 کیلومتری اطراف خود را دارد و قادر است 10 هدف را به طور همزمان در نظر گرفته و به چهار عدد آن ها شلیک نماید. در مدل MiG-31BM همین رادار دچار تغییرات و بهبود هایی گردید و پس از آن با نام Zaslon-M یا کد S-800 شناخته شد. این رادار توانایی هایی مشابه AN/APG-71 دارد، قادر است فضای 400 کیلومتری اطراف اسکن کرده، 24 هدف را همزمان شناسایی نموده و به 6 عدد آنان حمله نماید. گفته می شود که این رادار به حدی قدرتمند است که حتی می تواند جنگنده های خفاکار یا Stealth را نیز شناسایی کند. MiG-31 در حقیقت نخستین هواپیمایی بود که قابلیت نگاه به پایین-شلیک به پایین واقعی داشت. رادار این هواپیما حتی به اهدافی که در پشت سر هواپیما قرار دارند نیز حساس است. بسیاری بر این عقیده اند که رادار زاسلون از روی نمونه های رادار AN/AWG-9 ساخته شده است و تکنولوژی آن مشابه تکنولوژی همان رادار است. در این مقایسه، ظاهراً دو جنگنده تقریباً در یک سطح قرار دارند و هر دو هواپیما از ده امتیاز این مرحله، نه امتیاز دریافت می کنند. [color=red]*تسلیحات قابل حمل- Armament: [/color]توانایی ها و ویژگی های هواپیماهای جنگنده یک طرف، تسلیحات قابل حمل آن ها یک طرف. چرا؟ پاسخ معلوم است. یک هواپیمای جنگنده با تمام توانایی هایش سعی در درست هدایت کردن تسلیحات به سمت دشمن و تاثیرگذاری آن تسلیحات به بیشترین حد و وارد آوردن بیشترین ضربه بر پیکره نظامی دشمن دارد. یک هواپیمای جنگنده قدرتمند بدون تسلیحات هیچ است و بیشتر به یک هواپیمای مسافربری می ماند که یک یا دو مسافر را به گردش می برد. هواپیماهای رهگیر بیشتر از هر اسلحه ای به موشک های هوا به هوای قدرتمند، کاری و دقیق احتیاج دارند. هواپیمای F-14 تامکت مجهز به سیستم موشکی دوربرد فینیکس، موشک نزدیک برد سایدوایندر و موشک های میان برد اسپارو و در برخی نمونه ها موشک های آمرام است. شاید به نام ترین موشک هوا به هوا همان موشک فینیکس AIM-54 باشد که تنها هواپیمای عملیاتی حمل کننده آن تامکت است. این موشک به تعداد شش فروند روی تامکت نصب شده و قابلیت رهگیری شش هدف در فاصله بیش از 160 کیلومتر را به صورت همزمان به این هواپیما می دهد. کلاهک جنگی این موشک بسیار قدرتمند است و حتی با منفجر شدن در کنار هواپیمای قربانی می تواند به نابودی هدف بینجامد. البته موشک های AIM-54 مدل C برد 160 کیلومتری دارند و موشک های مدل A تنها تا 120 کیلومتر قادر به رهگیری هدف می باشند. رادار این موشک از نوع هدف یاب فعال است و پس از شلیک شدن نیازی به هواپیمای مادر ندارد. موشک دیگر قابل حمل موشک سایدوایندر AIM-9 است که یکی از کاربرد ترین موشک های هوا به هواست. این موشک کوچک یک موشک حرارت یاب است و بردی کمتر از 10 کیلومتر دارد. موشک اسپارو AIM-7 نیز یک موشک هدایت راداری نیمه فعال است که بردی بین 30 تا 40 کیلومتر دارد. موشک AIM-120 آمرام نیز فقط در برخی موارد برای انجام تست روی تامکت نصب شد و در غیر این صورت استفاده انبوه نداشته است. از سوی دیگر MiG-31 با کلکسیونی از بهترین موشک های هوا به هوای روسی در انتظار گربه آمریکایی نشسته است. موشک های R-27 با برد 150 کیلومتر، R-33 با برد 160 کیلومتر، R-37 با برد بیش از 300 کیلومتر، R-40 با برد پنجاه کیلومتر، R-60 با برد 10 کیلومتر، R-73 با برد 30 کیلومتر و R-77 با برد 120 کیلومتر موشک های هوا به هوای قابل حمل توسط میگ MiG-31 هستند. در این میان، موشک های دوربرد بسیاری به چشم می خورند که برد آن ها از موشک فینیکس بیشتر است، اما تنها موشک های R-33 و R-37 در حد فینیکس شناخته شده اند. با توجه به تنوع موشک های هوا به هوای فاکس هاوند و برد بیشتر اکثر موشک های آن و قدرت انفجاری بالای برخی موشک های آن مانند آکرید R-40 این هواپیما از نظر قدرت رهگیری در سطح بالاتری نسبت به تامکت قرار می گیرد. در مورد توانایی های هوا به زمین فاکس هاوند باید گفت که در مدل BM این توانایی ها تقویت شده و این هواپیما می تواند موشک های هوا به زمین Kh-31P و Kh-58 را نیز حمل نماید. هواپیمای F-14 هم البته در مدل D قادر به حمل بمب های GBU-16 و موشک های AGM-88 HARM و AGM-84 SLAM می باشد. اصولاً این دو جنگنده رهگیر برای حملات هوا به زمین ساخته نشده اند و توانایی کنونی آن ها هم برای انجام این گونه حملات در اثر نیازها و توانمندی های این جنگنده ها برای انجام حتی این گونه حملات به وجود آمده است. از نظر تسلیحات قابل حمل، فاکس هاوند از ده امتیاز موفق به کسب هر ده امتیاز کامل شده و تامکت تنها موفق به دریافت هفت امتیاز می گردد و بدین ترتیب MiG-31BM در رتبه بالاتری نسبت به F-14D قرار می گیرد. [color=red]*سیستم های دیگر-Other Systems: [/color]در بعضی مدل های میگ MiG-25 و خصوصاً مدل های شناسایی دوربین هایی برای عملیات شناسایی نیز وجود داشت. وجود یک چنین دوربین هایی یا سنسور های احتمالی در هواپیمای MiG-31 هنوز معلوم نیست. در مقابل، تامکت از نظر سیستم های جانبی دیگر مقام بالاتری دارد، چرا که این جنگنده به راحتی می تواند تبدیل به یک هواپیمای شناسایی کامل شود و این کار با نصب سیستم TARPS-Tactical Airborne Reconnaisance Pod System امکان پذیر می شود. همچنین سیستم ناوبری و هدف گیری شبانه LANTIRN-Low Altitude Night Targetting and Infra Red Navigation توانایی های هوا به زمین این جنگنده بازهم افزایش می یابد. هر دو هواپیما مجهز به سیستم اسکن مادون قرمز حرارتی هواپیماهای دشمن یا IRST-Infra Red Search and Track هستند، مضاف بر این که F-14 به سیستم دیگری مشابه IRST با نام FLIR-Front Looking Infra Red نیز مجهز است. در این مورد مقایسه تامکت از ده امتیاز نه امتیاز را دریافت کرده و فاکس هاوند هم از ده امتیاز هفت امتیاز را دریافت می کند و بدین ترتیب در این قسمت MiG-31 مغلوب توانایی الکترونیکی تامکت می شود. [color=red]*قابلیت خفاکاری- Stealth Capability:[/color] قابلیت خفاکاری که از خصوصیات جنگنده های نسل پنجم است، با استفاده از مواد مخصوص جاذب راداری و طراحی ویژه بدنه هواپیما مانع تشخیص این گونه هواپیماها به وسیله رادار می شود. جنگنده های مورد مقایسه این بحث از نسل چهارم جنگنده ها هستند و در هیچ یک قابلیت های خفاکاری دیده نمی شود. امتیاز هر دو جنگنده از این بخش از ده امتیاز صفر امتیاز است. [color=red]*هزینه های خرید و نگهداری- Purchase and Maintenance Costs:[/color] یکی از عواملی که ممکن است کشوری را به خرید یا عدم خرید یک جنگنده ترغیب و تشویق نماید، قیمت جنگنده و البته هزینه های نگهداری آن است. هواپیمای MiG-31BM چهل میلیون دلار قیمت دارد و تامکت های F-14D دارای قیمتی برابر با سی و هشت میلیون دلار می باشند. تفاوت قیمت خرید دو جنگنده تقریباً نسبت به کل قیمت ناچیز است، اما از قرار معلوم هزینه نگهداری تامکت بسیار بیشتر از هزینه های نگهداری MiG-31 است. ظاهراً دلیل نیروی دریایی آمریکا برای بازنشسته کردن این جنگنده پیشرفته نیز همین سرسام آور بودن هزینه های نگهداری آن بوده است. از این لحاظ، تامکت در رتبه پایین تری نسبت به فاکس هاوند قرار می گیرد. F-14 از ده امتیاز هفت امتیاز و MiG-31 از ده امتیاز نه امتیاز دریافت می کند. [size=5]نتیجه گیری کلی مقایسه[/size] همانطور که از نظرتان گذشت، در هر بخش امتیازات مربوطه با توجه به قابلیت های هر جنگنده به آن ها اعطا شد. جمع کلی امتیازات برابر با 84 امتیاز از 110 امتیاز برای MiG-31 فاکس هاوند و 82 امتیاز از 110 امتیاز برای F-14 تامکت است. در این مقایسه از نظر نتیجه کلی، میگ MiG-31 در رده بالاتری نسبت به F-14 تامکت قرار می گیرد و این بدین معنیست که فاکس هاوند در کل می تواند جنگنده-رهگیری موثرتر، ارزان قیمت تر و مجهزتر نسبت به تامکت برای نیروی هوایی کشورهای مختلف باشد و در عین حال از پشتیبانی قطعات یدکی و غیره تا سالیان سال بهره مند باشد منبع:hawax.blogfa.com

احتمالا بعد از اشکال موتور قصد برگشتن داشته چون شهرک آزادی تو قسمت شمالی باند واقع هست و اگر قرار بود مستقیم سقوط کنه باید روی تهرانسر یا اون سر باند یعنی سمت سه راه آذری سقوط میکرد.

امیدوارم خبر حقیقت نداشته باشه که بعید میدونم ورداشتیم اورهال فرمودیم بعد فی سبیل الله تقدیم اونا کردیم یعنی با این وضعیت باید یه فکری به حاله این آقایون کرد غرامت جنگو که ندادن خسارت که زدن بهشون این همه حال دادیم تازه اینارم بعد از کلی هزینه ی نگهداری و این داستانا پس دادیم. نکنه فکر کردن نیروی هواییمون میخواد با قاهرو این داستانا سره پا بمونه؟

[right]اینا چه با امکانات کامل هم تظاهرات میکنن ماسک و سپر کم مونده پشتیبانی هوایی هم خبر کنن.[/right]

این به این بزرگیه پس c-5 galaxyعجب هیکلی داره باید

آقايون منم اين سلاح رو طراحي كردم يه كارشناسي دربارش بزنيد بي زحمت . http://upload7.ir/images/82879234079301603794.jpg

آقايون بحث درباره ي وجود جنگنده هاي احتمالي داخل ايران بود كه اين امر باعث شد من ياد چند ماه پيش بيفتم: ما تهرانسر زندگي ميكنيم و به باند پرواز فوق العاده نزديكيم يعني دقيقا هواپيما ها از بالاي منزل رد ميشن نميخوام درباريه ميگ يا سوخو صحبت كنم ولي حدود دو ماه پيش حدودا ساعت 9الي10 صبح بود كه طبق روال معمول چند جنگنده(عموما ميگ-29)از فرودگاه پريدن ما هم كه عشق اين چيزا بلالا پشته بوم بوديم نشستيم تماشا كردن .اينجا اينقدري به باند نزديك هست كه فاصله ي جنگنده ها تا زمين خيلي كمه و به راحتي ميشه نوع هواپيما رو تشخيص داد اون روز كه من دارم تعريف ميكنم داشتم اونهارو نگاه ميكردم اول يك ميگ-29 بلند شد و بعد از طي مسير چرخيد زياد دور نشده بود چون كاملا داشتم با چشم دنبالش ميكردم ميگ به سمت فرودگاه برگشت بعد از شايد كمتر از پنج دقيقه دو فروند ميگ(يك تك سر نشين وديگري دو سرنشين)پريدن وبه فاصله ي كمي يك جنگنده پريد كه شباهت عجيبي به اف-16 داشت ولي قسمت جلويي جنگنده نظره منو جلب كرد و او به خاطر شكل خاص قسمت جلويي جنگنده بود كه بسيار كم شبيه به جنگنده ي شفق بود نميتونم درست تو متن ترسيمش كنم خلاصه بگم اف-5 اف-4 صاعقه و امثال اينها نبود چون تو اين چند ساله اينقدري جنگنده ديدم كه بتونم ايتهارو از هم تميز بدم وجالبتر براي من سرعت زياد اين جنگنده و ارتفاع زيادش بود كه نصبت به جنگنده هايي كه قبلا به پرواز در ميومدن بيشتر بود. اگر حتي شك داشتم كه اف-16 هست اين حرفارو نميزدم چون حداقل ميدونيم تعدادي اف-16 تو ايران موجود هست ولي اين مسئله اي كه تعريف كردم و ديدم بحثش جداست... شرمنده قصدم اصلا به انحراف كشيدن اين تاپيك نيست ولي خوب اين موضوع يك مدت ذهنم رو مشغول كرده بود ولي خوب ارزش تاپيك زدن هم نداشت

[right]ديديم همه عكس اين سياوش5 طراحي كردن ما هم اومديم طراحي كنيم اين در اومد:[/right] [right][img]http://upload7.ir/images/60886456648858008936.jpg[/img][/right]

خدايا اي دمه عيدي يه عكس با حال با استتار مشتي با اطلاعات كامل درباره ي اين اسلحه سياوش5 برامون نازل بفرما....

آقا عجب چیزی دمه شما گرم نصفه شبی درست کردم رفتم وسط حال و پذیرایی عین بچه ها هی پر میدم هر هر میخندم خیلی چیزه ملسیه.

[quote name='aZ0zA9' timestamp='1371118077' post='315788'] یعنی اگه جنگ بشه من از همینجا پا برهنه میدوم جنگ(البته میدونم که فعلا جنگی نیست) [/quote] عزیز پا برهنه نرو زخمی میشی در ضمن اگر بخوای از اینجا مستقیم بری خیلی طول میکشه اونم پا برهنه تازه اگر برسی پادگان آموزشی چون معرفی نامه نداره برت میگردونن بعد تا زخمات خوب بشه طول میکشه خوب چه کاریه اصلا بیا با هم میریم با اتوبوس یا هر چیزه دیگه...عجله کاره شیطونه!

[right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m01_37959021.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m01_37959021.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m02_RTR30J1A.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m02_RTR30J1A.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m03_RTR2XML3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m03_RTR2XML3.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m10_44179626.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m10_44179626.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m11_07066148.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m11_07066148.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m08_39110746.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m08_39110746.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m06_RTR2XUS6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m06_RTR2XUS6.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m05_RTR2VO55.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m05_RTR2VO55.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m14_44023480.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m14_44023480.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m16_RTR2YLVR.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m16_RTR2YLVR.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m12_17032479.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m12_17032479.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m18_42810893.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m18_42810893.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m17_38574729.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m17_38574729.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m20_08144859.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m20_08144859.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m19_21207771.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m19_21207771.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m22_06167574.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m22_06167574.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m23_09159081.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m23_09159081.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m25_04080076.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m25_04080076.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m26_RTR2N1EN.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m26_RTR2N1EN.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m28_RTR31FNQ.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m28_RTR31FNQ.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m31_RTR2ZP08.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m31_RTR2ZP08.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m30_30022578.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m30_30022578.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m32_40413306.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m32_40413306.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m33_41974260.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m33_41974260.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m34_32696497.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m34_32696497.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m36_14028657.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m36_14028657.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m37_40413191.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m37_40413191.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m38_08055352.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m38_08055352.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m39_09129298.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m39_09129298.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m42_43331782.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m42_43331782.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m44_RTR2XIQ7.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m44_RTR2XIQ7.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m15_RTR2Z0GQ.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m15_RTR2Z0GQ.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m24_RTR2WRAO.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m24_RTR2WRAO.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m27_RTR324AR.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m27_RTR324AR.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m35_01038859.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m35_01038859.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m43_RTR2RB48.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m43_RTR2RB48.jpg[/img][/url][/right] [right][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m41_40692216.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m41_40692216.jpg[/img][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/s_m40_43940821.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_s_m40_43940821.jpg[/IMG][/url][/right] [right][url="http://abramz.blogfa.com/"]منبع[/url][/right]

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1365947597' post='306860'] [color=#FF0000][size=5][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]30- قرار دادن عکس از سایتی دیگر ممنوع می باشد و در صورت نداشتن اکانت گالری باید عکس را بصورت لینک در پست خود قرار داده و از مدیر بخش درخواست انتقال آن به گالری را نمایید. همچنین کاربرانی که دارای اکانت گالری هستند مجاز به این کار نبوده و در صورت مشاهده با کاربر خاطی برخورد خواهد شد.[/b][/font][/size][/color] [url="http://www.military.ir/forums/topic/21925-%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D8%AA/"]http://www.military....25-قوانین-سایت/[/url] [/quote] [right]سلام کاملا حق با شماست درمورد اینکه نباید از سایت دیگه باشه که صد در صد من نمیتونم برم مکزیک و از این صوانح عکس بگیرم ولی در این مورد که باید اکانت گالری داشته باشم تا حالا چندبار سعی کردم که متاسفانه بی سراتجام بوده و به همین دلیل تا کنون خیلی از عکسهای جالبی که به دستم رسیده رو نتونستم داخل سایت برای دیگر عزیزان نمایش بدم اما بنده این تصایر را با علم بر قوانین فوق نمایش دادم و باز هم میگم حق با شماست اما اگر توانایی ایجاد اکانت را در گالری داشتم حتما اینکار را میکردم[/right] [right]در کل شرمنده.[/right]

http://www.irinn.ir/video/7733/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%AA%D9%88%D9%86%D9%84-%D8%A8%D8%A7%D8%AF

[right]با سلام[/right] [right]واقعا دمشون گرم من کار ندارم این خوشگله که رونمایی کردن ماکتش بود یا نه و دوستم ندارم بدونم چون مطمئنم که در واقعیت وجود داره و حقیقتا تو این اوضاع به یک خبر خوب در این حد احتیاج داشتم.[/right] [right]فقط من نمیدونم چرا یک سری هنوز به اون خود باوری نرسیدن آقا چه باور کنی چه نکنی ایران جت ساخته اونم از نوع رادار گریزش نشون به اون نشون که صدبار به ما از این وعده های رونمایی دادن عملی نشد پس وقتی این یدونه رونمایی شده دیگه چرا دنباله زیر بقل مار میگردید خیلی سخته باور کنیم که انقلابمون دیگه یه جوون بی تجربه نیست و داره پخته میشه حالا باید به جای معرفی جتهای خارجی انشاالله جتهای داخلی رو بررسی کنیم نمونشم همین [b]زیبای مشکی[/b].[/right]

دوستان ببینم زانئی این آقا جای عجیبی قرار گرفته یا من اینجوری احساس میکنم؟ [img]http://img4up.com/up2/60651864916940337908.jpg[/img]

دوستان اگر به فیلم شلیک محرم دقت کنید بعد از شروع شلیک خاک های خاک ریزه روبرو دوچاره تغییر میشن. http://upload7.ir/imgs/2014-04/88833362049190936048.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/11865237368216800661.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/72574259399644085260.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/10180541733693912424.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/09183362530943965394.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/44280862332468299595.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-04/31668977114651232445.jpg به خصوص در دو تصویر زیر: [img]http://upload7.ir/imgs/2014-04/27177486877529323983.jpg[/img] [img]http://upload7.ir/imgs/2014-04/31167103326596276113.jpg[/img]

درست است که خداوند دواردهمین چراغش را از ما پنهان کرد ولی شمعی برایمان فرستاد تا ببیند رسم پروانگی بلد هستیم یا نه.... انشاالله که هیچوقت جنگ نشه ولی اگر شد به امید خدا با دوری از هر شعار و ریا تا آخر پای ولایت می ایستیم

[center]بسم الله الرحمن الرحیم[/center] [center]http://up.persianv.com/images/89lf47iz8ghiie11fi85.jpg[/center] [center] بودجه سیاه بودجه ای است که به طور مخفیانه از درآمد کلی یک کشور برای اهداف گوناگون کنار گذاشته می شود. بودجه سیاه اکثرا با تحقیقات نظامی سر و کار دارد و به دلیل امنیت ملی کشورها مخفی نگه داشته می شود. پروژه هایی که با بودجه سیاه اجرا می شوند به پروژه های سیاه مشهور هستند و اطلاعاتی در مورد آنها به عموم داده نمی شود. بودجه سیاه بودجه ای است که به طور مخفیانه از درآمد کلی یک کشور، یک سازمان، یک وزارتخاته یا شرکت به طرق مختلف برای اهداف گوناگون کنار گذاشته می شود. بودجه سیاه اکثرا با [color=#000000]تحقیقات نظامی[/color] سر و کار دارد. این بودجه به دلیل امنیت ملی کشورها مخفی نگه داشته می شود. پروژه هایی که با بودجه سیاه اجرا می شوند به پروژه های سیاه مشهور هستند و اطلاعاتی در مورد آنها به عموم داده نمی شود.[/center] در آمریکا و انگلستان «پروژه سیاه» به پروژه های مخفی و طبقه بندی شده نظامی و دفاعی گفته می شود که از طرف دولت، افراد نظامی، و شرکت های مرتبط با امور دفاعی اشاره ای به وجود آنها نمی شود. برای مثال از این دست پروژه ها می توان به ساخت هواپیمای ([url="http://en.wikipedia.org/wiki/F-117_Nighthawk"]F-117 Nighthawk[/url]) در صنایع هوایی نظامی آمریکا اشاره کرد که قادر به انجام عملیات های مخفی است. بمب افکن [url="http://en.wikipedia.org/wiki/B-2_Spirit"]B-2 Spirit[/url] یکی دیگر از این نمونه هاست که پروژه ساخت آنها کاملا محرمانه بوده و تا زمان صدور اجازه انتشار خبر عمومی وجود چنین چیزی انکار می شد. [color=#000099]F-117 Nighthawk[/color] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144656_806.jpg [color=#000099] بمب افکن B-2 Spirit[/color] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144572_503.jpg [color=#000099] [/color] [right]با این که جنگ سرد سال هاست که تمام شده است اما کماکان برنامه های سیا، آژانس امنیت ملی و وزارت دفاع از کنگره و مردم آمریکا مخفی نگه داشته می شود. برنامه های بودجه سیاه برای ماهواره های جاسوسی، موشک های کروز جدید، رادارهای لیزری، هواپیماهایی که تغییر رنگ می دهند و هلی کوپترهایی که از سیستم های تعقیب می گریزند هزینه می شود. برای پوشش دادن هزینه های امنیتی تحقیقات در مورد تسلیحات، بودجه سیاه از اصلی ترین بخش های برنامه های طبقه بندی شده است که از جنگ جهانی دوم تا کنون هر سال افزایش داده شده است. این مقدار بودجه حتی از پول خرج شده برای بخش آموزشی نیز بیشتر است. [color=#FF0000][b]بودجه سیاه و تدابیر امنیتی [/b][/color][color=#FF0000]:[/color][/right] [right] [/right] [right] این بودجه ها و محل هزینه آنها نه تنها از کشورهای دیگر و خارجیان پنهان نگه داشته می شود بلکه حتی نمایندگان مردم نیز هیچ اطلاعی در مورد آنها ندارند. گاهی تعداد معدودی از اعضای کنگره در جریان امور مربوط به بودجه های سیاه قرار می گیرند و در مورد برخی پروژه ها نیز هیچ گونه اطلاعاتی به کنگره داده نمی شود. بخش زیادی از این بودجه برای ساخت تجهیزات جاسوسی مانند ماهواره های جاسوسی خرج می شود. برای مثال در سال 1994 آژانس امنیت ملی، آژانس اطلاعات و امنیت دفاعی و سازمان مرکزی شبیه سازی هر کدام به ترتیب 5/3 میلیارد، 621 و 122 میلیون دلار در بخش تحقیقات بر روی ماهواره های جاسوسی هزینه کرده اند. [/right] [right]بودجه سیاه آمریکا تحت تدابیر حفاظت اطلاعاتی سخت گیرانه ای است. از زمان ساخت بمب اتمی، آمریکا هزاران میلیارد دلار برای توسعه تکنولوژی های پیشرفته ای که فقط کارایی نظامی دارند؛ هزینه کرده است. از سوی دیگر، کنگره آمریکا کمترین میزان نظارت بر این برنامه ها را دارد و اطلاعاتی که در این مورد به عموم داده می شود چیزی در حد صفر است. این پروژه ها از زمان دولت روزولت در سال 1942 شروع شدند. طی این دوره بمب اتمی ساخته شد که [color=#0000CD]پر هزینه ترین مورد از پروژه های سیاه[/color] در آمریکا محسوب می شود. قیمت تمام شده بمب اتمی برای آمریکا 28 میلیلارد دلار بود و تدابیر امنیتی اتخاذ شده در طول ساخت آن غیر قابل تصور می نماید.[/right] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144644_597.jpg [color=#000099][b]قیمت تمام شده بمب اتمی برای آمریکا 28 میلیلارد دلار بود[/b][/color] [right] هنگامی که دنیا در شگفتی بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی بود کنگره آمریکا نیز از سوی دیگر در حیرت مانده بود؛ زیرا که حتی کنگره از ساختن چنین بمبی با این قدرت تخریب اطلاعات کاملی در دست نداشت. در سال 1945 ترومن از اینکه می شنید در دوره او چنین بمبی ساخته شده است متعجب بود. مشاور علمی ترومن، وانر بوش (Vannear Bush) و وزیر جنگ هنری استیمسون (Henry Stimson) در این مورد به او اطلاعات کمی داده بودند. بعد از جنگ تازه موضوع در کنگره مطرح شد و در مورد در اختیار داشتن مدیریت بمب اتمی تصمیم گیری انجام گرفت که حاصل آن تصویب لایحه انرژی اتمی در سال 1946 بود. [color=#FF0000][b]منطقه 51[/b][/color][color=#FF0000] :[/color] اطلاعات مربوط به برنامه های توسعه بمب های اتمی در حدی طبقه بندی امنیتی شد که از بعضی جنبه های آن حتی رئیس جمهور نیز نباید مطلع می شد! برنامه شامل تولید [color=#0000CD]70000 بمب اتمی[/color] بود که در ناحیه ناشناخته ای موسوم به [color=#0000CD]«منطقه 51»[/color] اجرا شد. بر اساس لایحه فقط افرادی از برنامه ها مطلع می شدند که از نظر اطلاعاتی به صورت «ضرورت اطلاع» طبقه بندی می شدند که به ندرت شامل رئیس جمهور می شد! به علاوه نگهبانان «منطقه 51» دستور داشتند هر جنبنده ای را که به آن ناحیه نزدیک می شود را بدون کوچکترین تردیدی به رگبار ببندند و بکشند. برای این کار هیچ نیازی به اخطار هم نبود.[/right] [center] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144569_818.jpg [size=4][b]تابلوی هشدار منطقه 51 که نسبت به هرگونه نزدیک شدن شدیدا تذکر می دهد[/b][/size] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144568_879.jpg [b]عکس هوایی از تاسیسات موجد در منطقه 51[/b][/center] [right] [color=#FF0000][b]مسابقه بین ابرقدرت ها :[/b][/color] [color=#000000]در سال 1957 شوروی اولین ماهواره ساخت بشر را در مدار قرار داد که نشان می داد این کشور دارای موشکی شده است که به راحتی می تواند هر منطقه ای از زمین را هدف قرار دهد. آمریکا در برابر این موفقیت روس ها احساس سرخوردگی می کرد. نگرانی بیشتر از این بابت بود که روس ها می توانستند از فضا اطلاعاتی در مورد پایگاه های نظامی مخفی در آمریکا به دست بیاورند. در پاسخ به این پیشرفت شوروی بودجه سیاه و در نتیجه پروژه سیاه [color=#000099]«پرنده کثیف» [/color]اجرا شد و هواپیمایی ساخته شد که می توانست از ناحیه مرز شوروی در قطب شمال وارد این کشور شده و به جمع آوری اطلاعات در مورد تاسیسات موشکی شوروی بپردازد. با توجه به تاریکی 24 ساعته قطب، شوروی برای هرچه بیشتر مخفی نگه داشتن آزمایش ها، بخشی از ساخت و سازهای نظامی خود را به آن منطقه انتقال داده بود. «پرنده کثیف» از همین امتیاز تاریکی 24 ساعته استفاده کرده و به جمع آوری اطلاعات می پرداخت. [/color] [color=#FF0000][b]مقایسه بودجه سیاه پنتاگون با کل بودجه نظامی چند کشور پیشرفته[/b][/color][b] [/b][color=#FF0000][b]:[/b][/color] [color=#000000]به طور کلی آنچه مسلم است این است که وزارت دفاع آمریکا بودجه سیاهی دارد که برای طرح های نظامی امنیتی فوق العاده مهمی هزینه می کند.[/color] [color=#000000]هزینه سالانه پروژه های سیاه وزارت دفاع آمریکا برای سال 2008 در حدود[color=#000099] 32 میلیارد دلار[/color] تخمین زده می شد که این تخمین برای سال 2009 به [color=#000099]50 میلیارد دلار [/color]رسید. این بودجه در سال 2011 به 53 میلیارد دلار افزایش یافت. بودجه های سیاه دولت آمریکا در سال های اخیر سالانه افزایش هنگفتی یافته است و از کل بودجه نظامی بسیاری از کشورها نیز بیشتر شده است. [/color] [color=#000000]بدین ترتیب می توان فهرست زیر را مورد توجه قرار داد :[/color] [color=#000000]1- نیروهای مسلح اصلی آمریکا: [color=#000099]490 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]2- نیروهای مسلح انگلستان: [color=#000099]60 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]3- نیروهای مسلح چین: [color=#000099]58 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]4- نیروهای مسلح فرانسه [color=#000099]54 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]5- بودجه سیاه آمریکا: [color=#000099]50 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]6- بودجه دفاعی ژاپن: [color=#000099]44 میلیارد دلار[/color][/color] [color=#000000]با توجه به این لیست می بینیم که بودجه تخصیص داده شده به برنامه های مخفی پنتاگون مقداری برابر با کل بودجه نظامی انگلستان، فرانسه و ژاپن دارد. هم اکنون بودجه مافوق سری یا سیاه ارتش آمریکا برابر با بودجه کل هزینه شده برای دومین برنامه سنگین و هزینه بر دفاعی دنیا در انگلستان است. بخشی از این بودجه هنگفت در تحقیقاتی که با نام کلی «برنامه های ویژه» خوانده می شود مصرف دارد که از نظر طبقه بندی امنیت ملی فوق سری محسوب می شوند. این هزینه ها در حالی انجام می گرفت و هنوز نیز ادامه دارد که بخشی از مردم آمریکا در شرایط بد اقتصادی به سر می برند.[/color] [color=#000000]برای مثال گفته می شود که پایگاه "<a href="[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Dulce_Base"]http://en.wikipedia....iki/Dulce_Base"[/url] title="Dulce Base">Dulce Base" در ایالت نیومکزیکو آمریکا با چنین بودجه ای در حال ساخته شدن است. علاوه بر آن، آزمایش ها و پروژه های نظامی فراوانی وجود دارند که گفته می شود بودجه آنها از محل بودجه سیاه تامین می شود. منطقه [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Area_51"]Area 51[/url] در ایالت نوادا یکی دیگر از پروژه های سیاه بود که شرح آن در بالا آمد. در بخش تکنولوژیک، ماهواره های الکترو اوپتیکال، که داده ها را از طیف های الکترومغناطیسی به دست می آورند و امنیت سایبر از مهمترین محل های صرف بودجه سیا می باشند. بمب افکن های پیشرفته ای مانند هواپیمای مافوق صوت « "[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Aurora_%28aircraft%29"]Aurora[/url]"» که برای اولین بار در سال 1986 در لیست درخواست بودجه پنتاگون به صورت یک رمز دیده شد از مهمترین چروژه های سیاه ارتش بوده است. در آن سال 8 میلیون دلار برای این پروژه در نظر گرفته شد که سال بعد این بودجه به 3/2 میلیارد دلار افزایش یافت. در سال 1988 دیگر خبری از پروژه نبود و محققین مستقل دریافتند که این پروژه در واقع دنباله پروژه هواپیمای جاسوسی SR-71 بوده است و با نام جدیدی برای ادامه آن پروژه بودجه دریافت شده است تا احیانا صرف چنین هزینه سنگینی برای رقبای تسلیحاتی شک برانگیز نشود.[/color][/right] [center] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144571_777.jpg [color=#FF0000][b]Aurora[/b][/color][/center] [right] هواپیمای ([color=#000099]Mcdonnell Douglas Avenger A-2[/color]) از اولین محصولات «منطقه 51» بود. این هواپیما در آسمان روز نیز دیده نمی شد. سیستم الکترو-کرومیک این هواپیما را قادر می کرد که با محیط پروازی اش همرنگ شود. تولید این هواپیما در سال 1991 به دستور دیک چنی متوقف شد. بمب افکن [color=#000000]([/color][color=#000099]Northrop b-2[/color]) از دیگر محصولات «منطقه 51» بود که برای تولید آن 3/2 میلیارد دلار هزینه صرف شد که بسیار بیشتر از قیمت مقدار طلای معادل با وزن این هواپیما است. b-2 برای گریز از رادار در حال پرواز از بازتابش استفاده می کند.[/right] [center][color=#000099]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144658_411.jpg[/color][/center] [center][color=#000099]بمب افکن Northrop b-2[/color][/center] [color=#FF0000][b]بودجه سیاه سیا :[/b][/color] بودجه سیا هیچگاه علنی نمی شود. بخشی از بودجه سیاه تخصیص داده شده به سیا نیز در پروژه های نظامی هزینه می شود. برای مثال هواپیمای جاسوسی [color=#0000CD]«پرنده سیاه»[/color] در طی جنگ سرد از طریق همین بودجه ها توسط سیا ساخته شد. به علاوه سیا از این بودجه در عملیات های خارج از مرزی خود در اقدامات تروریستی و راه اندازی شورش به نفع منافع آمریکا نیز استفاده می کند. برای مثال سیا در مسلح کردن افراد شورشی در کشورهای مختلف از جمله یمن و پاکستان و این اواخر در سوریه برای انجام عملیات هایی به نفع آمریکا نقش داشته است. در واقع عملیات های شبه نظامی سیا جای خاصی در بودجه سیاه برای خود دارد. اما بخش اعظم این بودجه در سیا برای ساخت و مدیریت ماهواره های جاسوسی سیا مصرف می شود که سلاح محسوب نمی شوند ولی کاربرد نظامی استراتژیک دارند. بودجه سیاه سیا می تواند با بودجه کل آژانس امنیت ملی آمریکا برابری کند که در سال 2008 در حدود 17 میلیارد دلار بود. [right][color=#FF0000][b]افشاکنندگان رمز و رازهای بودجه های سیاه[/b][/color][b] [/b][color=#FF0000][b]:[/b][/color][/right] تا کنون دو نفر از افراد مرتبط با «منطقه 51» به افشای اطلاعاتی در مورد پروژه های آن دست زده اند. [color=#FF0000]فیل اشنایدر [/color](Phil Schneider) که یک زمین شناس بود؛ در سال 1995 یک کنفرانس مطبوعاتی برگذار کرد و بعضی از اسرار پروژه های سیاه این پایگاه را فاش نمود. این افشا به مذاق دستگاه امنیتی آمریکا خوش نیامد و بعد از چند ماه جسد فیل در خانه اش کشف شد. دکتر [color=#FF0000]دن بوریش[/color] (Dr. Dan Burish) دومین فردی بود که دست به افشای اطلاعات در مورد بودجه ها و پروژه های سیاه زد و به سرنوشت اشنایدر دچار شد. او از شاگردان [color=#FF0000]ادوارد تلر[/color] (Edward teller) پدر بمب هیدروژنی آمریکا بود. [center]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144660_739.jpg [color=#000099][size=2][size=2][b]دن بوریش افشاگر اطلاعات بودجه ها و پروژه های سیاه[/b][/size][/size][/color] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144661_569.jpg [color=#000099][size=2][b]جسد بوریش که به طرز مرموزی به قتل رسیده است[/b][/size][/color][/center] دن بوریش اطلاعات بسیار تعجب آوری در مورد بودجه ها و پروژه های سیاه برملا کرد. او ادعا می کرد در داخل «منطقه 51» نیز سطح بندی امنیتی شدیدی موجود است. او می گفت که در S-4، بخشی که بالاترین درجه امنیتی را در منطقه 51 دارد؛ کار می کرده است. پس از شروع به افشاگری، مدارک مربوط به مقطع دکتری و تحصیلات عالی او در دانشگاه هایی که در آنها درس خوانده بود مفقود شد. به این ترتیب با از بین بردن گذشته تحصیلی او، سیستم امنیتی سعی در بی اهمیت و مهمل جلوه دادن ادعاهای او کرد. [color=#FF0000]پل مک گینیس[/color] (McGinnis Paul) نیز از اولین کسانی بود که موضوع بودجه های سیاه را پیگیری کرد و به رمز گشایی بودجه ها و پروژه های سیاه پرداخت. او به دلیل علاقه اش به صنایع هوایی مطالعاتی را در مورد بودجه های تخصیص داده شده به این صنعت شروع کرد و در میان تحقیقات شخصی خودش متوجه شد پول بسیار بسیار هنگفتی از جیب مالیات دهندگان آمریکایی در پروژه های عجیب و غیر ضروری خرج می شود. [color=#FF0000]استیو افرگود[/color] (Steve Aftergood) از محققین دیگری بود که در روشن کردن اذهان عمومی در آمریکا در مورد بودجه های سیاه به خصوص در مورد [color=#0000CD]بمب [/color][color=#0000CD]A-[/color] تلاش زیادی کرد. او موفق شد لیستی از پروه های سیاه را در وبسایتی ([url="http://awpi.com/IntelWeb/"]http://awpi.com/IntelWeb/[/url]) افشا کند. [right][b] [/b][size=2][color=#FF0000][size=2][b]پل مک گینیس [/b][/size][/color][/size][/right] [right]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144665_533.jpeg[/right] [right][size=2][b][color=#FF0000]استیو افرگود[/color][/b][/size] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/15/144666_526.jpg[/right] [right] [b] [/b][/right] [right][b] [/b][size=2][color=#FF0000][size=2][b] [/b] [/size][/color][/size] این افراد منتقد هزینه کردن بودجه های هنگفت در طرح هایی هستند که نه کنگره و نه حتی گاهی رئیس جمهور کشور از آنها خبری ندارند. پروژه هایی مانند بمب افکن B-2 و سیستم ماهواره ای [color=#0000CD]Milstar[/color][color=#0000CD] [/color]هزینه بسیار بیشتری از آنچه که پیش بینی می شد خرج برداشته اند و منتقدین از بابت به هدر دادن مالیات های مردم آمریکا در مسیر این پروژه ها به شدت نگران و معترضند و سوال ساده ای که مطرح می کنند این است که آیا مردم خودشان نمی توانند پولشان را در راه های بهتری و برای چیزهای مفیدتری خرج کنند؟ در حالی که بخش کثیری از مردم آمریکا برای نشان دادن اعتراض خود به بی عدالتی های اقتصادی از جنبش وال استریت حمایت می کنند آیا دلیلی غیر از شهوت جنگ طلبی و استیلا جویی برای تخصیص بودجه های میلیارد دلاری مخفی برای اسباب بازی های سری سازمان سیا و ارتش آمریکا می تواند وجود داشته باشد؟! منبع:[url="http://black-army.mihanblog.com/post/1628"]http://black-army.mi...g.com/post/1628[/url][/right]

[center]بسم الله الرحمن الرحیم[/center] [center] [url="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/HMS_Daring-1.jpg/800px-HMS_Daring-1.jpg"]http://upload.wikime...MS_Daring-1.jpg[/url][/center] [center] اچ‌ام‌اس درینگ یک ناوشکن دفاع هوایی از تیپ ۴۵ یا کلاس دی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا و هفتمین کشتی است که دارای این نام می‌باشد. این کشتی در سال ۲۰۰۶ در رودخانه کلاید به آب انداخته شد و در طول سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ به هدایت کشتی‌ها پرداخته است. این کشتی در دسامبر ۲۰۰۸ به نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تحویل گردیده و برای اولین بار در ژانویه ۲۰۰۹ به پایگاه بندری خود در پورتسموث وارد گشت. به عنوان اولین ناوشکن هدایت و رهبری که بعد از ناوهای تیپ ۴۲ در دهه ۱۹۷۰ برای نیروی دریایی سلطنتی ساخته شده، کشتی مذکور توجه رسانه‌ها و عموم مردم را به خود جلب کرده است. قیمت تقریبی ۶٫۶ میلیارد پوند برای شش کشتی نشان از سرمایه‌گذاری قابل توجه برای نیازهای آینده نیروی دریایی سلطنتی است.[/center] [center] [url="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9b/HMSDaring.jpg"]http://upload.wikime...b/HMSDaring.jpg[/url][/center] [center] [color=#FF0000]فعالیت‌های کنونی [/color] درینگ اولین موشک از نوع افعی دریا (به انگلیسی: Sea Viper) را در جریان یک مانور در در می ۲۰۱۱ شلیک کرد. درینگ در حال حاضر به دو سیستم دفاع نزدیک فالانکس سی‌دبلیو‌آی‌اس که در دو طرف ساختار بالایی آن نصب گردیده مجهز شده است. در تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۱۲، نیروی دریایی بریتانیا اعلام کرد درینگ برای انجام اولین ماموریت خود بندر پورتسموث را ترک و برای استقرار و بکارگیری به خلیج فارس اعزام خواهد گشت. درینگ پس از عبور از کانال سوئز وارد خلیج فارس شده و جایگرین ناوچه تیپ ۲۳ در منطقه آبی مذکور می‌گردد. [color=#FF0000]طراحی [/color] [color=#006600]طرح‌های رادارگریز [/color] بارزترین نقطه طراحی این ناوشکن لبه‌های راست و صاف و منظم و عدم درهم و برهم بودن تجهیزات و طراحی در قسمت فوقانی و عرشه آن است. این نوع طراحی باعث سطح مقطع راداری کم درینگ گشته و توانایی رادارگریز بودن را به آن می‌دهد. گمانه‌زنی مطبوعات حاکی از آن است که طراحی خاص درینگ باعث گشته کشتی مذکور در رادار سایر شناورها اثری در حد قایق ماهیگیری داشته باشد.[/center] [center][color=#FF0000][url="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/d/df/Daring_Crest.jpg"]http://upload.wikime...aring_Crest.jpg[/url][/color][/center] [center][color=#CCCCCC]نشانHMS Daring[/color][/center] [center][color=#FF0000]امکانات رفاهی ملوانان [/color][/center] [center]بارها در مطبوعات به این نکته اشاره شده که درینگ اولین کشتی جنگی بریتانیا است که دارای امکانات ایمیل و سیستم‌های سرگرمی (از جمله نقاط شارژ آی پد) است. با این حال، درینگ اولین شناور نیروی دریایی سلطنتی است که دارای فضاهای زندگی مشترک برای تطابق ملوانان زن و مرد است؛ دوش‌های همگانی و امکانات توالت به خوابگاههای انفرادی راه پیدا کرده و خوابگاههای شش نفره برای رتبه‌بندی تازه‌واردها به تطبیق ترکیب ملوانان زن و مرد انعطاف بسیار بیشتری داده است. هرچند همچون سایر شناورها مردان و زنان در فضاهای جداگانه می‌خوابند.[/center] [center][color=#FF0000]دفاع هوایی پیشرفته [/color] کلاس درینگ اغلب به عنوان قویترین شناورهای دفاع هوایی شناخته می‌شوند. توانایی کشتی بر روی رادار چند منظوره سمپسون (به انگلیسی: SAMPSON) که قابلیت کشف صدها هدف در فاصله فراتر از ۴۰۰ کیلومتر را داشته و سیستم موشکی افعی دریا آن تمرکز یافته است. به علاوه رادار نظارت هوایی سه بعدی اس۱۸۵۰ام (به انگلیسی: S1850M) درینگ قادر به کشف و تشخیص بیش از ۱٬۰۰۰ هدف در فاصله بیشتر از ۴۰۰ کیلومتر است. همچنین قادر به تشخیص اجسام خارج اتمسفر از قبیل موشک‌های بالستیک است.[/center] [center][color=#FF0000][url="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/80/HMS_Daring_and_USS_Enterprise.jpg"]http://upload.wikime..._Enterprise.jpg[/url][/color][/center] [center]HMS Daringدرکنار ناو هواپیمابرUSS Enterprise[/center] [center][color=#FF0000]سیستم‌ها و تسلیحات [/color][/center] [right][color=#006600]سیستم موشکی افعی دریا[/color] ۱× SAMPSON رادار ردیابی هوایی چند منظوره با برد ۴۰۰ کیلومتر ۱× S1850M رادار نظارت هوایی سه بعدی - برد ۴۰۰ کیلومتر. توانایی ردیابی تا ۱٬۰۰۰ هدف از جمله اشیاء خارج از جو مانند موشک بالستیک ۴۸ × موشک‌های آستر ۱۵ و ۳۰ در ۴۸ لانچر عمودی SYLVER A50. موشک‌ها به شرح زیر است؛ آستر ۱۵ - موشک برد کوتاه و متوسط ضدهوایی - برد ۲ - ۳۰ کیلومتر آستر ۳۰ - موشک برد بلند ضدهوایی و ضد موشک بالستیک - برد ۳ - ۱۲۰ کیلومتر [color=#006600]ضد کشتی [/color] ۴ × Sea Skua موشک ضد کشتی. سوار شده بر روی هلیکوپتر Lynx HMA 8 ۱ × ۴٫۵ اینچی توپ دریایی ضد کشتی Mark 8 ۸ × RGM - 84 موشک هارپون که قابلیت پرتاب از لانچرهای چهارتایی را دارد اما استفاده از آن در شرایط کنونی در دستور کار نیست. [color=#006600]توپ‌ها [/color] ۱ × ۴٫۵ اینچی توپ دریایی مدل Mark 8 ۲ × اورلیکن ۳۰mm ۲ × تیربار سنگین (گاتلینگ) و تا ۶ × مسلسل ۲ × فالانکس ۲۰mm سیستم دفاع نزدیک [color=#006600]ضد زیردریایی [/color] ۱ × سونار MFS 7000 ۲ × اژدر Sting Ray سوار شده بر روی هلیکوپتر Lynx HMA 8 یا هلیکوپتر Merlin HM1[/right] [right] [color=#FF0000]اطلاعات کلی[/color] نوع کشتی ناوشکن هدایت موشک کلاس ناوشکن کشور سازنده انگلستان [color=#006600]مشخصات[/color] طول کشتی ۱۵۲٫۴ متر پهنای بدنه ۲۱٫۲ متر ارتفاع ستون ۷٫۴ متر بارگیری استاندارد ۸٬۰۰۰ تن نوع موتور ۲ شفت یکپارچه پیشران اکتریکی (IEP) ۲ × توربین گازی رولز رویس ۲ × دیزل ژنراتورWärtsilä 12V200هر کدام ۲ مگاوات ۲ × موتور الکتریکی Converteamهر کدام ۲۰ مگاوات تعداد خدمه ۱۹۰ نفر سرعت ۵۴Km/h برد عملیاتی ۱۳٬۰۰۰ کیلومتر در سرعت (۳۳Km/h) [color=#006600]جنگ‌افزارها[/color] [color=#CCCCCC]توپخانه [/color] ۱ × ۴٫۵ اینچی توپ دریایی مدل Mark 8 ۲ × تیربار سنگین (گاتلینگ) ۶ × مسلسل ۲ × فالانکس ۲۰mm [color=#006600]سیستم دفاع نزدیک[/color] سیستم موشکی ۴ × Sea Skua موشک ضد کشتی ۲ × ۴ موشک هارپون که قابلیت پرتاب از لانچرهای چهارتایی (نصب نشده) موشک کروز تاماهاک بی‌جی‌ام-۱۰۹ضد ساحل [color=#006600]رادار [/color] SAMPSON رادار ردیابی هوایی S1850M رادار نظارت هوایی سه بعدی ۲ × ریتون رادار باند I(نوع 1047) ۱ × ریتون گروه راداری E / F(نوع 1048) سیستم‌های الکترو-نوری کنترل آتش فوق الکترونیک سری ۲۵۰۰ (EOGCS) توپخانه ضدهوایی ۲ × اورلیکن ۳۰mm موشک دفاع هوایی سیستم موشکی افعی دریا 48 × موشک‌های آستر ۱۵ و ۳۰در ۴۸ لانچر عمودی SYLVER A50 آستر ۱۵ آستر ۳۰ جنگ الکترونیک • UTA 16 سیستم دفاع اژدر سطحی کشتی تله Airbone SYS IDS300[/right] [right] [color=#006600]هواگردهای قابل حمل [/color] ۱-۲ × هلیکوپتر Lynx HMA8[/right] [right] ۱ × هلیکوپتر Westland Merlin HM1[/right] [right][url="http://hawax.blogfa.com/post/231"]منبع[/url][/right]

[center]بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم[/center] [center] [center][img]http://www.airpower.at/news03/1201_jsf-gap/mirage2000_1.jpg[/img] [img]http://www.airforce-technology.com/projects/su_30mk/images/Su-30MK_5.jpg[/img] [font="tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif"]میراژF-2000 سوخو30MK[/font] [right] [/right][/center] [color=#CCCCCC][right][color=#000000]نسه، همیشه به دنبال ساخت محصولاتی بوده اند که به نوعی از همتای خارجی خود برتر بوده و قابل رقابت با آن باشد. در این مقاله، هواپیماهای سوخو Su-30 MK روسی و میراژ 2000 فرانسوی مورد مقایسه گرفته و توانایی تاکتیکی و عملیاتی آنان سنجیده خواهد شد. هواپیمای Su-30 MK، آشکارا سعی در حفظ شکل ظاهری و همچنین توانایی های خود نزدیک به نیاکان او یعنی هواپیمای معروف سوخو 27 فلانکر، با تمرکز بر روی افزایش توانایی های چند ماموریتی خود، دارد. این هواپیما، به کلاس هواپیماهای اصطلاحاً «سنگین وزن» تعلق دارد. بزرگترین ویژگی این هواپیما، استقلال و مستقل بودن آن از پایگاه های زمینی-البته نه به طور کامل- برای حمله به اهداف زمینی یا هوایی خویش یا عملیات رهگیری است، به طوری که ظاهراً نیازی به اطلاعات هدف گیری از پایگاه های زمینی ندارد[/color][/right][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000][img]http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up9/57158846973237507352.jpg[/img][/color][/right][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000] [b]Mirage 2000-5[/b] [/color] [color=#000000]اما هواپیمای میراژ 2000، هواپیمایی سبک وزن است که اصولاً برای عملیات دفاع هوایی در صورت حمله دشمن با اتکاء کامل بر پشتیبانی اطلاعاتی زمینی تولید شده است. اما، آخرین گونه این هواپیما یعنی میراژ M-2000-5، به طور قابل توجهی در حال فروش جهانی است و بیشتر کشورها در صدد خرید آن هستند. این هواپیمای فرانسوی، در عملیات دور از خانه به دلیل ضغف سیستم های شناسایی خود، به راحتی مغلوب حریف خود یعنی Su-30 MK که دارای استقلال عملیاتی از پایگاه خانه است، می شود. البته مقایسه این دو هواپیما، از لحاظ پایه ای چندان صحیح نیست، به این دلیل که هر یک از این دو هواپیما به کلاسی مخصوص بستگی داشته و دارای امتیازات منحصر به فرد در زمینه های تخصصی خود می باشند. اما باز نیز مواردی وجود دارد که بتواند بین این دو هواپیما به مقایسه گذاشته شده و در توانایی هر یک سنجیده شود. عملکرد بهینه هواپیمای Su-30 MK را می توان به پیکربندی درست ساختاری و آیرودینامیکی آن نسبت داد. [/color][/right][/color] [color=#CCCCCC][center][color=#000000][img]http://www.veafotoaqui.com/images/Mirage_2000D.jpg[/img][/color][/center][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000]از لحاظ قدرت آیرودینامیکی، واقعاً Su-30 MK مانند تمام هواپیماهای خانواده فلانکر رقیبی ندارد. در مقابل، ویژگی های آیرودینامیکی هواپیمای میراژ، چندان معلوم نمی باشد، اگرچه شکل بال های دلتا و مثلثی و بدون دم بودن آن-که در اکثر هواپیماهای اروپایی پست های قبلی وجود داشت- در سرعت های مافوق صوت بسیار موثر و مفید است. مانورپذیری بی همتای سوخو در تمام دنیا شناخته شده و تصدیق شده است. موتورهای با قابلیت منحرف کردن قدرت موتور به جهت دلخواه، این جنگنده را قادر می سازند که برای مثال به خوبی از عهده مانور کبرا بر آمده و حتی گاه مانور هایی در زاویه حمله 180 درجه انجام دهد. این مانورهای بی نظیر را نمی توان عادی نامید، بلکه باید از آن ها به عنوان «فوق العاده» یاد کرد که یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در جنگ های هوایی نزدیک یا تن به تن است. این قابلیت بیشتر به علت دارا بودن سیستم الکترونیکی کنترل موتور/هواپیما ممکن شده که در طی آن، سیستمی هوشمند به طور اتوماتیک زاویه مورد نیاز برای سطوح کنترلی مانند شهپر ها و همچنین زاویه انحراف خروجی موتورها محاسبه کرده و بر اساس آن هواپیما تغییر جهت می دهد. امنیت پرواز نیز با یک سیستم محدود کننده شتاب گرانشی زمین-که توسط آن یا شتاب گرانشی زیاد می شود که به علت آن وزن تا 9 برابر سنگین تر شده و خون به مغز خلبان نمی رسد یا حالت منفی به خود گرفته و وزن سبک تر می شود و خون زیادی به مغز می رسد و در هر دو حالت باعث مختل ساختن فعالیت می شود- که شتاب جی را در وضعیت های مختلف کنترل کرده و محدود می کند. بدین گونه خلبان در این هواپیما با راحتی تمام می تواند به عملیات بپردازد. هواپیمای میراژ 2000 به طرزی کاملاً معمولی پرواز کرده و به انجام ماموریت می پردازد. این هواپیما،دارای سیستم انحراف قدرت موتور نبوده و حداکثر زاویه حمله آن از 25 تا 28 درجه تجاوز نمی کند. البته این هواپیما از نظر تحمل شتاب گرانشی زمین، برتری به مقدار بسیار ناچیز 5/0 جی دارد که حتی در نظر نمی آید. البته میراژ با وجود ضعف هایی که داراست، قابلیت چرخیدن به جهات مختلف را با سرعت بالا داراست و پیکربندی بال دلتا شکل آن و فلپ های داخلی برای تنظیم وضعیت دماغه هواپیما، جنگنده فرانسوی را قادر می سازد که بدون تالل و معطلی از حالت پرواز عادی و افقی، به حالت اوجی گیری کاملاً عمودی در آید. همچنین برخورداری از تنها یک موتور و همچنین وزن سبک تر نسبت به سوخو، موجب برتری این هواپیما از نظر چالاکی در جست و خیز های هوایی و همچنین مصرف سوخت کمتر و هزینه های نگهداری کاهش یافته می شود[/color]. [/right][/color] [color=#CCCCCC][right][img]http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up9/51091343715475800508.jpg[/img][/right][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000] [b]Su-30 Mk[/b] ناگفته نماند که جنگنده میراژ از توانایی پرواز در ارتفاع پایین با سرعت بالا نیز برخوردار بوده و همچنین نسل جدید این هواپیما یعنی میراژ M-2000-9، از رادارهای جدیدی برای بهبود عملیات هوا به زمین خود سود می برد. دو هواپیمای سوخو و میراژ، از نظر سقف پرواز، سرعت و قابلیت شتابگیری تقریباً در سطح یکسانی قرار دارند و سنگینی هواپیمای سوخو در مقابل میراژ، با داشتن یک موتور بیشتر نسبت به میراژ 2000 جبران شده است که با این اوصاف، این دو هواپیما در زمان یکسانی به منطقه درگیری می رسند. اما با این حال، توانایی رهگیری سوخو با شعاع عملیاتی 3.000 کیلومتری، 45% نسبت به میراژ بیشتر بوده و می تواند یک کشور نسبتاً متوسط از نظر مساحت را به خوبی پوشش دهد[/color].[/right][/color] [color=#CCCCCC][center][img]http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/2/4/2/1230242.jpg[/img][/center][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000]هواپیمای سوخو، همچنین امتیاز دو خلبان بودن را داراست که به آن امکانات وسیع و دقت عمل بیشتر از نظر بمباران های هوایی و غیره را می دهد و از این لحاظ، این مسئله برای میراژ تک نفره یک ضعف تلقی می شود. از لحاظ قابلیت حمل سلاح، سوخو قادر است تا 40% سلاح بیشتری نسبت به میراژ حمل نماید و این ویژگی این توانایی را به سوخو می دهد که در یک حمله هوا به زمین، تعداد بیشتری از اهداف زمینی را نابود سازد. از سوی دیگر، پیشرانه ها یا موتورهای هواپیمای سوخو، نقش غیر قابل انکاری در افزایش کارائی و عملکرد این هواپیما دارند. موتور AL-31 FP سوخو در مقابل موتور M53-P2 ساخت سنکما موتوری بهینه تر از نظر مصرف ویژه سوخت است. این موتورها، حتی در شرایط بحرانی مانند مانورهای بسیار سخت که در آن ها هوای مورد نیاز موتور به دلیل وضعیت ویژه ورودی ها به خوبی تامین نمی شود، عملکرد ثابت و نسبتاً یکسانی را حفظ می کنند[/color]. [/right][/color] [color=#CCCCCC][center][img]http://files.air-attack.com/MIL/su30mk/su-30mkk_3view.jpg[/img][/center][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000]در این مقایسه، نقش اویونیک یا سیستم های الکترونیکی هواپیما به راستی غیر قابل چشم پوشی است. اجازه بدهید نگاهی نیز به سیستم های اویونیکی هواپیماهای مورد مقایسه بیندازیم. برتری رادار Su-30 MK از نظر برد تشخیص رادار، تجسس، ضد اغتشاش بودن و توانایی برای شلیک موشک های فعال و نیمه فعال کارائی و تاثیر فوق العاده ای را در نبرد های دور از خانه به ارمغان می آورد. در نبرد علیه اهداف زمینی، توانایی های راداری دو جنگنده تقریبا ً یکسان می باشد. تمام هواپیماهای مدرن روسی، شامل Su-30 MK، به مقر مکان یابی نوری مجهزند که این سیستم، قادر است به طور خودکار اهداف هوایی را شناسایی کرده و بر روی آنان قفل نماید، و سپس با دقت بالایی فاصله و مختصات و سایر مشخصات آنان را نمایان سازد. این سیستم، دقت هدف یابی را افزایش و زمان جستجو را به طور موثری کاهش می دهد. مصونیت رادار این هواپیما در مقابل سیستم های ECM مغشوش کننده رادار، آن را قادر می سازد که بدون هیچ گونه مشکلی آسمان را تجسس نمایند. برای ماموریت های زمینی، چه میراژ چه سوخو مجهز به سیستم جستجو کننده هدف نوری می باشند که تقریباً دارای خصوصیات مشترکی هستند. هواپیماهای جنگنده مدرن روسی، کلاً دارای خصوصیت بقاپذیری فراوانی هستند. برای مثال، در هواپیمای Su-30 MK از سیستم های جلوگیری کننده نشت سوخت و همچنین دستگاه های اطفاء حریق بسیار عالی بهره برده می شود که بقاپذیری این هواپیما را به مقدار 20% نسبت به هواپیماهای کلاس میراژ 2000 افزایش می دهند. از لحاظ برد موشک های مورد استفاده، تسلیحات هوا به هوای Su-30 MK دارای حدود 30% برد بیشتر نسبت به موشک های به کار رفته در میراژ-مانند سوپرماترا- هستند و امکاناتی چون قابلیت شلیک از فواصل دورتر را نسبت به حریف خود فراهم می آورند. لازم به ذکر است که هواپیمای سوخو Su-30 MK از 12 مقر تسلیحاتی و میراژ 2000 از 9 مقر برای حمل سلاح ها سود می جوید. قابلیت حمل دو برابر بمب در سوخو در مقابل میراژ، باعث کاهش تعداد سورتی پروازهایی می شود که برای نابودی مجموعه ای از اهداف زمینی مورد نیاز است، و در نتیجه این عمل، تعداد تلفات ممکن هوایی کاهش می یابد. در کل، می توان به این نتیجه رسید که به کارگیری جنگنده ای دوربرد با قابلیت استقلال از پایگاه های زمینی برای فراهم آوردن اطلاعات مورد نیاز به واسطه سیستم های پیشرفته به کارفته، بسیار مقرون به صرفه تر از انجام نبرد با تعداد زیادی جنگنده کوتاه برد، غیر موثر و در عین حال با توانایی های کمتر و وابسته است و نهایتاً، با اوصاف و شرایط موجود در این مقایسه کلی، هواپیمای[/color][color=#000000]Su-30 MK در سطح برتری بالاتری نسبت به هواپیمای میراژ قرار می گیرد.[/color][/right][/color] [color=#CCCCCC][right][color=#000000]منبع:[url="http://hawax.blogfa.com/post/131"]http://hawax.blogfa.com/post/131[/url][/color][/right][/color]

[center]بسم الله الرحمن الرحیم[/center] [right]امیدوارم این تاپیک تکراری نباشه من نگاه کردم ولی پستی با این مضمون ندیدم اگر تکراریست پیشاپیش معذرت میخوام[/right] [right][b]جنگ‌افزار هسته‌ای[/b] [u]سلاح هایی[/u] هستند که در آن‌ها از [u]انیرژی[/u] حاصل از [u]شکافت[/u] یا [u]همجوشی هسته ای[/u] برای تخریب و کشتار استفاده می‌شود.[/right] [right]این سلاح‌ها در طول تاریخ تنها ۲ بار توسط [u]آمریکا[/u] مورد استفاده قرار گرفت[/right] [center][url="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e0/Nagasakibomb.jpg"][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Nagasakibomb.jpg/502px-Nagasakibomb.jpg[/img][/url].[/center] [b] بمب اتمی[/b] [right]بمب اتمی نام رایج وسایل انفجاری است که در آن‌ها از انرژی آزاد شده در فرآیند [u]شکافت هسته ای[/u]، یا [u]گداخت هسته ای[/u] برای تخریب استفاده می‌شود. بمب‌های اتمی که برمبنای گداخت کار می‌کنند نسل نوین بمب اتمی هستند و قدرتی بسیار بیشتر از بمب‌های شکافتی دارند. مبنای آزاد شدن انرژی در هر دو نوع بمب اتمی تبدیل ماده به انرژی (E = mc2)است اما در بمب‌های گداختی جرم بیشتری از ماده به انرژی تبدیل می‌شود. نخستین بمب اتمی که بمبی [u]پلوتنیومی[/u](از نوع شکافتی) بود در سال ۱۹۴۵م در جریان جنگ جهانی دوم در آمریکا ساخته و در شانزدهم ژوئیهٔ ۱۹۴۵م در صحرای آلاموگوردو در نیو مکزیکوی آمریکا آزمایش شد. آمریکا تنها کشوری است که از بمب اتمی (شکافتی-اورانیومی در [u]هیروشیما[/u] وشکافتی - پلوتونیومی در [u]ناگازاکی[/u]) استفاده نظامی کرده‌است. شوروی در سال ۱۹۴۹ دارای بمب اتمی شد.[/right] [right]اختراع این سلاح، ریشه طولانی در تاریخ علم فیزیک و شیمی دارد اما استفاده از دانش به دست آمده، برای ساخت بمب اتمی بیشتر به روبرت اوپنهایمر و ادوارد تلر نسبت داده می‌شود.[/right] [b] تاریخچهٔ سلاح‌های هسته‌ای[/b] [right]اولین تلاش‌ها در جهت ساخت بمب اتمی در آلمان نازی آغاز گشت. در این دوران، شیمیدانی به نام پل هارتک از اساتید دانشگاه هامبورگ به توان بالقوه نیروی اتمی برای کاربردهای نظامی پی برد. وی در ۲۴ فوریه ۱۹۳۹ امکان استفاده از انرژی هسته‌ای به عنوان یک سلاح با توان تخریبی نا محدود را طی نامه‌ای به وزارت جنگ در برلین اطلاع داد. به‌دنبال این امر گروهی برای تحقیق در این رابطه تشکیل شد و وارنرهاینزبرگ فیزیکدان برجسته آلمانی به طور غیر رسمی سرپرست تیم تحقیقاتی آلمان برای ساخت بمب هسته‌ای گشت.[/right] [center][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/77/Trinity_Test_Fireball_25ms.jpg[/img][/center] [right]در همین زمان، آلبرت انیشتن طی نامه معروف خود به روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا خطر دستیابی آلمان به تولید بمب اتمی را گوشزد کرد. متعاقب این اخطار روزولت دستور ایجاد [u]پروژه ی منهتن[/u] با هدف تحقیق در این رابطه و تولید بمب اتمی را با همکاری کشور انگلستان صادر کرد. برای این پروژه تأسیساتی در لوس آلاموس در ایالت نیومکزیکو، اوک ریج ایالت تنسی و همفورد ایالت واشنگتن به کار گرفته شدند و تیمی از برجسته‌ترین دانشمندان آن دوران به استخدام این پروژه در آمدند. محققان آلمانی موفق به تولید بمب اتمی نشدند. اگرچه ادعاهایی در زمینه آزمایش نوعی ابزار هسته‌ای توسط نازی‌ها پیش از پایان جنگ جهانی دوم مطرح شده است. اما تیم آمریکایی به سرپرستی فیزیکدان برجسته، جی آر اوپنهایمر موفق به ساخت عملی اولین بمب هسته‌ای شد که در ۱۶ جولای ۱۹۴۵ در ناحیه‌ای موسوم به ترینیتی در نیومکزیکو آزمایش شد.[/right] [right]به فاصله کوتاهی در ۶ آگوست ۱۹۴۵، بمب افکن اسکادران ۵۰۹ نیروی هوایی آمریکا موسوم به Enola Gay(که اکنون در موزه‌ای در [u]واشنگتن[/u] نگهداری می‌شود)، از پایگاهی در جنوب [u]اقیانوس آرام[/u] به پرواز در آمد و در ساعت ۸:۱۵ دقیقه به وقت محلی، بمب موسوم به [u]پسر کوچک[/u] را بر شهر هیروشیمی ژاپن منفجر ساخت و بدین ترتیب نام کشور ایالات متحده آمریکا را برای همیشه در تاریخ تنها کشور استفاده از سلاح کشتار جمعی در تاریخ بشریت ثبت نمود . این بمب که در طراحی آن از ۶۴ کیلوگرم [u]اورانیوم[/u] استفاده شده بود، از ارتفاع ۹۶۰۰ متری رها شد و در ارتفاع ۵۸۰ متری سطح زمین با شدتی معادل با انفجار ۱۵ هزار تن TNT منفجر شد. مجموع تلفات اولیه و کشته شدگان ناشی از عوارض این جمایت بزرگ ضد بشری را بالغ بر ۱۴۰۰۰۰ نفر تخمین می‌زنند. سه روز بعد در ۹ آگوست انفجار بمب [u]مرد چاق[/u] در شهر ناگازاکی ژاپن موجب کشتار ۷۴۰۰۰ نفر انسان بی گناه دیگر شد. این بمب که از پلوتونیوم به عنوان ماده شکافت پذیر استفاده می‌کرد، انفجاری به شدت ۲۱ کیلوتن TNT ایجاد کرد. بمب دیگری نیز در پروژه منهتن تولید شده بود که هرگز از آن استفاده نشد.[/right] [right]پس از پایان جنگ دوم جهانی دانشمندان در آمریکا به تحقیق در رابطه با تسلیحات هسته‌ای ادامه دادند. اگرچه این تصور وجود داشت که هیچ کشوری دیگری در دنیا نمی‌تواند تا پیش از سال ۱۹۵۵ به فناوری ساخت سلاح هسته‌ای دست یابد، اما [u]کلاوس فیوکس[/u] یکی از فیزیکدانان آلمانی که در رابطه با مواد فوق انفجاری (High Explosive) با تیم اوپنهایمر همکاری می‌کرد، طرح‌ها و جزئیات طراحی بمب آزمایش شده در ترینیتی را در اختیار جاسوسان شوروی قرار داد. به این ترتیب در ۲۹ آگوست ۱۹۴۹ اتحاد جماهیر سوسیالیستی اولین آزمایش اتمی خود را با موفقیت انجام داد و غرب را در وحشت فرو برد. این انفجار اثر زیادی در تسریع جنگ سرد گذارد و موجب ایجاد رقابت تسلیحاتی بین آمریکا و شوروی گردید.[/right] [right]پس از آن ایالات متحده جهت حفظ برتری تسلیحاتی خود، تحقیق در رابطه با ساخت بمب گداختی(یا هیدروژنی) یا به عبارت دقیقتر، تسلیحات [u]گرما-هسته ای[/u] (Termo- Nuclear) را آغاز کرد.پیش از این [u]اوپنهایمر[/u] به دلیل اتخاذ مواضعی علیه ساخت تسلیحات هسته‌ای از سرپرستی پروژه کنار گذارده شد و [u]ادواردتلر[/u] هدایت عملی پروژه ساخت [u]بمب هیدروژنی[/u] را برعهده گرفت. نخستین آزمایش یک وسیله گرما-هسته ای با اسم رمز مایک در نوامبر سال ۱۹۵۲ در جزیره کوچکی به نام الوگاب در مجاورت انی وتاک در [u]جزایر مارشال[/u] انجام شد.وزن تجهیزات به کار رفته در این انفجار شامل دستگاه‌های تبرید به بیش از ۶۵ تن می‌رسید. از آنجایی که در این سیستم مستقیما از ایزوتوپهای [u]دوتریوم[/u] و تریتیوم مایع استفاده می‌شد، به آن لقب بمب خیس(wet bomb) داده بودند .پیش بینی می‌شد که قدرت این انفجار معادل یک یا دو مگاتن تی ان تی باشد. اما برخلاف انتظار شدت انفجار معادل ۱۰٫۴ مگاتن تی ان تی بود. نتایج انفجار بسیار هراسناک بود. قطر گوی آتشین حاصل از این انفجار به ۵ کیلومتر رسید. جزیره الوگالب تقریباً تبخیر شد و حفره‌ای به عمق ۸۰۰ متر و شعاع دهانه ۳ کیلومتر برجای ماند.[/right] [b] نکاتی در مورد بمب اتمی[/b] [list] [*]منطقه انفجار بمب‌های هسته‌ای به پنج قسمت تقسیم می‌شود:۱- منطقه تبخیر ۲- منطقه تخریب کلی ۳- منطقه آسیب شدید گرمایی ۴- منطقه آسیب شدید انفجاری ۵- منطقه آسیب شدید باد و آتش. در منطقه تبخیر درجه حرارتی معادل سیصد میلیون درجه سانتیگراد بوجود می‌آید و هر چیزی، از فلز گرفته تا انسان و حیوان، در این درجه حرارت آتش نمی‌گیرد بلکه بخار می‌شود. [/list][list] [*]آثار زیانبار این انفجار حتی تا شعاع پنجاه کیلومتری وجود دارد و موج انفجار آن که حامل انرژی زیادی است می‌تواند میلیون‌ها دلار تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر ماهواره‌ها و یا سیستم‌های مخابراتی را به مشتی آهن پاره تبدیل کند و همه آنها را از کار بیندازد. [/list][list] [*]اینها همه آثار ظاهری و فوری بمب‌های هسته‌ای است . پس از انفجار تا سال‌های طولانی تشعشعات زیانبار رادیواکتیو مانع ادامه حیات موجودات زنده در محل‌های نزدیک به انفجار می‌شود. [/list][list] [*]پرتو رادیو اکتیو از پرتوهای آلفا، بتا، گاما و تابش نوترونی تشکیل شده‌است. نوع آلفای آن بسیار خطرناک است ولی توان نفوذ اندکی دارد.این پرتو در بافت زنده تنها کمتر از ۱۰۰ میکرون نفوذ می‌کند اما برای آن ویرانگر است. [/list][list] [*]پرتوی گاما از دیوار و سنگ نیز عبور می‌کند.هر ۹ میلی‌متر سرب یا هر ۲۵ متر هوا شدت تابش آن را نصف می‌کند. این پرتو نیز با توجه به فرکانس بسیار بالا، انرژی زیادی دارد که اگر به بدن انسان برخورد کند از ساختار سلولی آن عبور کرده و در مسیر حرکت خود باعث تخریب ماده [u]دزوکسی ریبو نوکلئیک اسید[/u] یا همان DNA شده و سرانجام زمینه را برای پیدایش انواع سرطان ها، سندرم ها ونقایص غیر قابل درمان دیگر فراهم می‌کند وحتی این نقایص به نسل‌های آینده نیز منتقل خواهد شد. برای جلوگیری از نفوذ تابش گاما به حدود ۱۰ سانتی‌متر دیوارهٔ سربی نیاز است [*] [b] بمب اتمی نوع A[/b] ساخت این نوع بمب اتمی بسیار ساده می‌باشد و تنها به مقدار کافی اورانیوم با خلوص مناسب که به روش مناسبی قالب گیری شده باشد (فرم نیم کروی)احتیاج دارد. در این روش اورانیوم قالب گیری شده توسط تفنگ ساده‌ای مورد هدف قرار می‌گیرد. این تفنگ مانند تفنگ جنگی بسیار ساده‌ای می‌باشد که تنها با باروت و یا هر چیز قابل انفجار دیگری پرشده و گلوله آن تنها اورانیوم غنی شده می‌باشد.برخورد دو قطعه اورانیوم باعث انفجار هسته‌ای می‌شود.بعلت اینکه دو قطعه اورانیوم همدیگر را دفع می‌کنند روش قالب گیری نیم کروی مهمترین بخش این کار می‌باشد. [b] تعداد بمب‌های اتمی موجود در جهان[/b] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Nuclear_weapon_programs_worldwide_oct2006.png"][img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/c/cd/Nuclear_weapon_programs_worldwide_oct2006.png/300px-Nuclear_weapon_programs_worldwide_oct2006.png[/img][/url] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Nuclear_weapon_programs_worldwide_oct2006.png"][img]http://bits.wikimedia.org/static-1.20wmf8/skins/common/images/magnify-clip-rtl.png[/img][/url] نقشه جهان بر اساس برخورداری کشورها از سلاح یا فناوری هسته‌ای ‏ [size=2][color=#E90F0F][background=#E90F0F] [/background][/color] پنج کشور که رسما دارای سلاح هسته‌ای هستند[/size] ‏ [size=2][color=#F08000][background=#F08000] [/background][/color] سایر کشورهای دارای سلاح هسته‌ای[/size] ‏ [size=2][color=#FFC34D][background=#FFC34D] [/background][/color] کشورهایی که در خصوص توسعه فناوری یا سلاح هسته‌ای مورد سوء ظن هستند[/size] ‏ [size=2][color=#003AFF][background=#003AFF] [/background][/color] کشورهایی که زمانی برنامه توسعه فناوری یا سلاح هسته‌ای داشته اند[/size] ‏ [size=2][color=#E664AC][background=#E664AC] [/background][/color] کشورهایی که دارای سلاح هسته‌ای هستند اما به طور گسترده آن را تولید نکرده اند[/size] بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، در کنفرانس سلاح‌های هسته‌ای سازمان ملل در [u]مکزیکو سیتی[/u] که شصت و دومین کنفرانس سالانه از این نوع محسوب میشد بیان کرد که تا تاریخ9سپتامبر ۲۰۰۹ حدود ۲۰٬۰۰۰ بمب اتمی در جهان ساخته شده است [b] کشورهای دارای جنگ افزار هسته ای[/b] کشورهای دارای [u]حق وتو[/u] (انگلستان، [u]فرانسه[/u]، [u]روسیه[/u]، امریکا، چین) به علاوه کشورهای هند، [u]پاکستان[/u]، [u]اسرائیل[/u] و [u]کره شمالی[/u] تا کنون به فن آوری این جنگ افزار دست یافته اند. [b] انواع بمب اتمی[/b] [*][u]بمب حاصل از شکافت[/u] (A-Bomb) [*][u]بمب حاصل از هم جوشی[/u] (H-Bomb) [*][u]بمب نوترونی[/u] (N-Bomb) [/list] [b] پدافند هسته‌ای[/b] [right]استفاده از سلاح‌های اتمی به دلیل اثرات و ویژگی‌های خاصی بوده که سایر جنگ افزارها چنین قابلیتی ندارند از جمله:[/right][list=1] [*]ایجاد خسارت‌های سنگین جانی و مالی [*]غیر قابل استفاده کردن و آلودگی محیط [*]تهدید طرف مقابل و تحت فشار گذاشتن طرف مقابل برای قبول خواسته‌ها [*]تغییر توازن قدرت درجنگ [*]وسعت شعاع تخریب و خسارات هنگفت [*]استفاده سریع در هر شرایط [*]نفوذ اثرات تخریبی آن در [u]تاسیسات[/u] [/list] [right]البته با وجود این قابلیت‌ها کشورها [u]و دولتهای دارنده ی سلاح هسته ای[/u] با مشکلاتی رو به رو اند به شرح زیر:[/right][list=1] [*]مخالف اذهان عمومی جهان است. [*]عمدهٔ تجهیزات و تأسیسات را نابود می‌سازد که خود دشمن نیز ممکن است به آن نیاز پیدا کند. [*]آلودگی شدید هسته‌ای که باعث عدم استفاده از منطقه می‌گردد. [*]عدم کنترل شعاع آلودگی که در اثر کم بودن ممکن است آن خسارت مورد نظر وارد نشود و همچنین با زیاد شدن شعاع آلودگی ممکن است به نیروهای خودی آسیب برسد. [/list] [b] اثرات و مراحل انفجار هسته‌ای[/b] [b] نورانفجار[/b] [right]اولین نشانه یک حمله اتمی نور خیره کننده آن است که مقداری از خورشید درخشنده تر است و مانند فلاش عکاسی یا صاعقه است و نگاه کردن به آن حتی چند ثانیه می‌تواند انسان را نابینا کند و حتی در مواردی باعث نابینایی کامل خواهد شد[/right] [b] تشعشع حرارتی[/b] [list] [*]گوی آتشین تشکیل شده که دمای مرکز آن به چند میلیون درجه سانتیگراد می‌رسد (حتی از سطح خورشید هم بیشتر می‌شود). [*]هرچیزی را در نزدیکی خود به خاکستر سفیدی تبدیل می‌کند وجود باد هم می‌تواند به این عمل کمک نماید. [*]در همان دو الی سه ثانیه اول تشکیل می‌شود و با سرعتی معادل دو برابر سرعت صوت به راه می افتد وهرچه بر سر راهش باشد پرتاب و نابود میکند. [*]اجسامی که توسط موج انفجار متلاشی شده مانند گلوله به پرواز در می‌آیند و آثار ناشی از آن تهدید جدی برای انسان به شمار می‌رود. [*]خود موج انفجار نیز بر اعصاب انسان تاثیر گذاشته و باعث عدم تعادل (موقت یا دائم) می‌گردد که به اصطلاح به آن موجی شدن میگوییم و همچنین باعث آسیب‌های شدید بر پرده گوش و دیافراگم قفسه سینه می‌شود که به ترتیب در اثر برخورد موج با پرده گوش و دومی دراثر باز ماندن دهان انسان یا تنفس هنگام آمدن موج است که عوارض آنها کری---ودومی مرگ است . [/list] [b] تشعشع هسته‌ای[/b] [right]این تشعشعات بسیار خطرناک و به محض انفجار بمب در تمام نقاط پخش می‌شود که شامل چهار دسته‌اند:[/right] [b] آلفا[/b] [right]این ذره برد و قدرت نفوذ کمتری نسبت به سایر ذرات دارد و توسط یک ورق کاغذ یا پارچه یا پوست انسان متوقف می‌شود.[/right] [b] بتا[/b] [right]این ذره از ذرات آلفا قدرت نفوذ بیشتری دارد ولی دارای برد کمتری می‌باشد و توسط یک صفحه فلزی با ضخامت بیش از سه میلیمتر متوقف می‌شود.[/right] [b] گاما[/b] [right]این اشعه مانند امواج رادیویی دارای برد بسیار زیادی می‌باشد، قدرت نفوذ و تخریب این اشعه بسیارزیاد است. یک لایه ۱۵سانتیمتری بتن یا یک لایه ۲۰ سانتیمتری خاک فقط نیمی از این اشعه را می‌گیرد و همان نیمی دیگر اثرات زیانبار خود را بر جای میگذارد.[/right] [b] نتترون[/b] [b] نوترون نیز مانند گاما هم بسیار زیانبار است هم دارای برد بسیار زیادی می‌باشد و قدرت نفوذ و تخریب بسیار زیادی دارد با این تفاوت که نوترون ذره است و گاما اشعه. اثر تخریبی آن در موجودات زنده بیشتر است تا اشیاء.در صورت انفجار بسیار کشنده خواهد بود[/b] [b] منبع:[url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%D8%B1_%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C"]http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%D8%B1_%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C[/url][/b]