تجربه عملیاتی نیروهای ائتلاف در عراق، افغانستان و نیروهای روسی در سوریه چیز دیگه ای میگه کشف و خنثی سازی انواع بمب های کناره جاده ای که توسط تروریست های داعش کار گذاشته شده بودند خنثی سازی بمب های کناره جاده ای با پرتابه های EFP ساخت داعش در کنار خنثی سازی در صورت ناتوانایی تیمهای عملیاتی، بی اثر کردن بمب های کناره جاده ای و در مرحله آخر از بین بردن انها که با رعایت پروتکل های ایمنی دنبال میشه بعد از کشف و خنثی سازی بمب های کناره جاده ای به یک گودال عمیق منتقل و در انجا امحا میشوند.

البته کمی از بحث اصلی تاپیک داریم دور میشیم خب این افراد اشتباه تصور میکردن به چند دلیل : 1) خنثی سازی تهدیدات بسیار ارزان تر و کم ریسک تر از برخورد مستقیم با آن خواهد بود. ارتش آمریکا حاضر در عراق با وجود مجهز بودن به تجهیزات مدرن و محافظت شده پروتکل های مخصوصی برای بررسی اشیا مشکوک در مسیر حرکت ستون های خودروی داشت علت این امر این است که بسته مشکوک که بر سر راه ستون قرار دارد مشخص نیست چه میزان مرگبار است و این امکان وجود دارد این شی مشکوک یک بمب کناره جاده ای قدرتمند باشد ( مثل کوه یخی که فقط نوکش بیرون هست) که حتی به سرنشینان داخل امرپ صدمه بزند پس بهترین روش بررسی و در صورت نیاز خنثی سازی تهدید خواهد بود تا خطر تلفات انسانی و در درجه دوم هدر رفت بدون دلیل تجهیزات به صفر برسد. 3) این مورد را نیز در نظر بگیرد حمله با بمب های کناره جاده ای ممکن است بخشی از یک کمین بزرگ تر باشد پس باید با بررسی شی و محیط اطراف تهدیدات را رصد کرد پس با دیدن شی های مشکوک ستون باید با هدایت و هوشیاری بالا وارد عمل شد. متن زیر بخشی از پروتکل نیروهای آمریکایی در برخورد با اشیا مشکوک بر سر راه ستون های خودرویی می باشد.

بر طبق اطلاعات غیر رسمی 2 نفر کشته شدند اصولا امرپ ها برای مقابله با چنین تهدیداتی حفاظت لازم را ندارند. در زمان اشغال عراق توسط نیروهای ائتلاف با ظهور بمب های کناره جاده ای با پرتابه های EFP که باعث وارد آمدن آسیب های جدی به خودروهای محفاظت شده خصوصا امرپ ها شده بود. صنایع دفاعی غربی برای در امان ماندن نیروهای نظامی بسته های ارتقا جدیدی را برای امرپ ها تعریف کردند. نمونه ای از امرپ ها مجهز به بسته حفاظتی خصوصا برای مقابله با پرتابه هایEFP همان طور که می بینید حتی درب های جلویی خودرو که محل ورود و خروج خدمه (راننده و فرمانده) هستند به زره های اضافه شونده مجهز شدند تا پرتابه های EFP همانند امرپ Kirpi ارتش ترکیه از این بخش نفوذ نکنند. پ .ن: حالا سوال اینجاست ایا با وجود این همه تجربه و درس از عملکرد امرپ ها در افغانستان ، عراق و سوریه و چالش های پیش روی این خودروهای محافظت شده ایا نیروهای مسلح فکری برای تجهیز امرپ های طوفان به تجهیزات مناسب عملیاتی افتاده اند؟؟

اثر پرتابه EFP بر روی امرپ Kirpi ارتش ترکیه نیروهای کرد YPG در سوریه با بمب کناره جاده ای مجهز به پرتابه EFP به یک امرپ Kirpi ارتش ترکیه حمله کرده اند. پرتابه EFP از چند لایه حفاظتی امرپ عبور کرده و به داخل خودرو نفوذ کرده است

شروع آزمایش ها بر روی Ripsaw M5 توسط ارتش آمریکا براساس تصاویر منتشر شده توسط وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا در ژوئن 2021 ارتش ایالات متحده آمریکا آزمایش هایی را بر روی خودرو رزمی بدون سرنشین Ripsaw M5 انجام داده است. پلتفرم بدون سرنشین Ripsaw M5 ساخته شده توسط صنایع دفاعی Textron یکی از نامزدهای شرکت در برنامه RCV نسخه متوسط است .( برای آشنایی با برنامه RCV که یکی از پلتفرم های برنامه NGCV ارتش آمریکا است بر روی لینک کلیک کنید ). ارتش آمریکا فعلا قصد دارد تا قابلیت های دستگاه رابط انسانی (HID) و فناوری های شناسایی و رزمی را مورد بررسی قرار دهد. انجام آزمایش ها بر روی پلتفرم بدون سرنشین M5 توسط ارتش امریکا پلتفرم بدون سرنشین M5 یکی از طرح های اصلی ارتش آمریکا برای ورود به بحث خودرو های بدون سرنشین با وزن متوسط است

ارتش ایالات متحده آمریکا در برنامه ای که در پیشرو دارد می خواهد كه تا سال 2021 طرح های خودروهای رزمی رباتیک مختلف را مورد ارزیابی قرار دهد و در سال 2026 بهترین آنها را به خدمت بگیرد. در نتیجه به نظر می رسد در ماه های آینده و تا پایان سال 2021 شرکت های صنایع نظامی طرحی های مختلفی را برای شرکت در این رقابت ارائه خواهند کرد. 3 شرکت، صنایع دفاعی Textron، شرکت FLIR سیستم که در زمینه تولید دورین های حرارتی تخصص دارد و Howe & Howe Tech نسل بعدی خودروهای رزمی رباتیک را طراحی و توسعه داده اند. وسیله نقلیه جدید که به نام Ripsaw M5 شناخته می شود در طول نمایشگاه AUSA 2019 رونمایی شد. اساس طرحی Ripsaw M5 ساخت یک خودرو رزمی بدون سرنشین دارای سرعت و تحرک بالا در ناهموارترین زمین ها و بدترین شرایط آب وهوایی است. پلتفرم طراحی شده این خودرو رزمی می تواند انواع ماموریت های محول شده را انجام دهد. Ripsaw M5 می تواند به راحتی به انواع مختلف سیستم های آگاهی موقعیتی و جایگاه تسلیحات کنترل از راه دور مجهز شود. وزن این خودرو زرمی بدون سرنشین 10 تن است اما توانایی آن را دارد که با افزودن تجیهزات دیگر وزن آن به 20 تن نیز برسد. در حقیقت اولین نمونه Ripsaw که در سال 2000 توسط برداران جف و مایک هاو تولید شد الهام دهند توسعه Ripsaw M5 است. نمونه های قبلی Ripsaw طی سالهای گذشته توسط ارتش امریکا جهت بررسی خودرر های نیمه خودمختار تست شد اند. اما نمونه ی ارائه شد در نمایشگاه AUSA 2019 به طور ویژه ای تکامل پیدا کرده است. نمونه ارائه شده در نمایشگاه به یک ماژول رزمی مشابه پلتفرم استرایکر Dragoon مجهز است . این نمونه Ripsaw M5 همانند استرایکر دراگون دارای توپ 30 میلیمتری XM813 بوش مستر است. برجک رزمی M5 علاوه بر یک سامانه دید دیجیتالی، به سامانه دید TacFLIR 280-HD ساخت FLIR سیستم مجهز است. این سامانه به مجموعه ای از دوربین های الکترو نوری و مادون قرمز مجهز است. در صورت نیاز و در خواست مشتری به خاطر ماژلاور بودن طراحی Ripsaw M5 می تواند تسلیحات مختلف با آرایش گوناگون را بر روی آن نصب کرد. حداکثر سرعت این خودرو رزمی بدون سرنشین 64 کیلومتر بر ساعت است. به گفته طراحان Ripsaw M5 بسیار کم سر وصدا است و می تواند به بدون جلب توجه به اهداف خود نزدیک شود. یکی از نمونه های خودرورزمی که در این Ripsaw مدل به شکل بدون سرنشین تغییر پیدا کرده است خودرو رزمی پیاده نظام استرایکر دراگون دید نظارتی TacFLIR 280-HD از دیگر ویژگی های منحصر بفرد Ripsaw M5 مجهز بودن آن به وسایل نقلیه هوایی و زمینی بدون سرنشین كوچك است. یک کوادکوپتر کوچک R80D Skyraider ( ساخت FLIR سیستم) می تواند از روی Ripsaw M5 بلند شود و بعد از انجام ماموریت به سمت خودرو M5 بازگردد و فرود آید. پهپاد R80D به هوش مصنوعی مجهز است و با پردازش پیشرفته امکان تشخیص و طبقه بندی اهداف را دارد و همچنین از توانایی پرواز نیمه خودمختار نیز بهره می برد. همچنین در جلو بدنه M5 یک دهلیز داخلی تعبیه شده است که در داخل آن خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV ( ساخت FLIR سیستم) قرار دارد. FLIR SUGV می تواند به کمک سطح شبیه داری تعبیه شده از داخل دهلیز M5 خارج شود. خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV به وزن 13 کیلوگرم می تواند به کمک بازوی تعبیه شده بر روی آن اشیاء به وزن 10 کیلوگرم را جا به جا کند در نتیحه علاوه شناسایی محیط پیرامونی می تواند در خنثی سازی بمب ها و مین ها یاری دهنده Ripsaw M5 باشد. کوادکوپتر کوچک قابلیت هماهنگ شدن با خودرو بدون سرنشین R80D Skyraider را داردRipsaw M5 خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV دهلیز خودرو بدون سرنشین M5 که در داخل آن FLIR SUGV قرار دارد خودرو های بدون سرنشین Ripsaw M5 می توانند با مجهز بودن به سیستم های مدیریت میدان نبرد باعث سرعت بخشیدن و برورزسانی سریع تر اطلاعات میدان نبرد به سایر نیروهای خودی شوند. در نتیجه به نیروهای خودی درک کلی بهتری از میدان نبرد اطرافشان می دهند. این نوع آگاهی موقعیتی در مناطقی کاملاً متراکم شهری کاملاً ضروری است. در صورت به خدمت گرفته شدن Ripsaw M5 انتظار می ورد این خودرو بدون سرنشین به عنوان نیرو شناسایی و یا محافظت از نیروهای نظامی نقش پررنگی ایفا کند.

نسخه جدید Cayman با توپ 30 میلیمتری صنایع دفاعی بلاروس نسخه جدید خودروی4x4 زرهی Cayman مجهز به توپ اتوماتیک 30 میلیمتری 2A42 را در نمایشگاه دفاعی MILEX 2021 به نمایش گذاشتند. این نسخه جدید nCayma مجهز به برجک رزمی بدون سرنشین Adunok BM-30 است. این برجک رزمی ماژولار به توپ اتوماتیک 30 میلی متری 2A42 و مسلسل7.62 میلی مترPKT مجهز شده است. وزن برجک در مجموع 1380 کیلوگرم است. با این برجک جدید، Cayman قدرت آتش بیشتری نسبت به نسخه های قبلی خواهد داشت. برجک رزمی ماژولار و بدون سرنشین Adunok BM-30 کنسول کاربری برجک رزمی Adunok BM-30 یک خودرو نسبتا کوچک با فضای داخلی محدود است اما نصب یک برجک بدون سرنشین بر روی ان باعث میشود فضای کمی از داخل خودرو اشغال شود در حین حال قابلیت های شناسایی وقدرت آتش ان افزایش یابد Cayman

Cayman یک خودرو جدید زرهی 4×4 است که توسط "کارخانه تعمیر 140 ام" برای نیروهای مسلح بلاروس ساخته شده است. اولین بار این خودرو زرهی در نمایشگاه MILEX 2017 نمایش داده شد. این وسیله نقلیه می تواند در مأموریت های شناسایی و تخریب، گشت، اسکورت، عملیات صلح، عملیات های پلیس و در ماموریت ها واکنش سریع استفاده کرد. طراحی و ویژگی های طرح Cayman شامل کابین خدمه در بخش جلو، بخش سرنشین ها در وسط و بخش نیروی محرکه در عقب قرار دارد. این خودرو زرهی براساس شاسی خودرو زرهی قدیمی BRDM-2 ساخته و طراحی شده است. ظاهر این خودرو بسیار شبیه خودرو شناسایی Fennek می باشد. طرفیت کلی Cayman 6 نفر است که می تواند از درب جانبی یا دو دریچه سقف بالای سر صندلی های راننده و سرنشین ها وارد یا خارج شوند. یک دریچه سقفی بزرگ نیز در وسط سقف برای استفاده و نصب یک سلاح نیز وجود دارد. سیستم خنک کننده درون خودرو می تواند تا بیشتر از دمای 50 درجه سانتی گراد نیز کار نمایید. همچنین کابین جلویی خدمه به سیستم گرمایشی مجهز است.بخش عقب و جلوی خودرو دارای دوربین است تا یک دید عالی برای خدمه فراهم نمایید. Cayman به سیستم های کنترل داده و سیستم های ناوبری مجهز است. این خودرو به ترتیب6 متر،2/82متر و 2/07متر طول، عرض و ارتفاع دارد.وزن این خودرو 7000 کیلوگرم است. طول یک محور 2400 میلیمتر و فاصله محور عقب و جلو 3،100 میلیمتر می باشد. نمونه اولیه Cayman که از نظر ظاهری تفاوت ها با نمونه تولیدی دارد در حقیقت برای ساخت Cayman از شاسی خودرو زرهی قدیمی BRDM-2 استفاده شده است. بلاروسی ها یک پلتفرم قدیمی را به یک خودرو جدید برای برآورد کردن نیازهای داخلی و صادرات ساخته اند.(سمت راست خودرو زرهیBRDM-2 سمت چپ خودرو زرهی Cayman ) گفته می شودCayman شباهت ظاهری با خودرو شناسایی داردFennek تسلیحات و حفاظت مدل پایه این خودرو دارای یک میله برای نصب سلاح بر روی سقف است. سلاح های همچون مسلسل Kalashnikov PKMB 7/62 میلیمتری، مسلسل سنگین 12/7 میلیمتری NSV و یا نارنجک اندازاتوماتیک30 میلیمتری AGS-17 را می توان برای این خودرو در نظر گرفت. همچنین برای جایگاه سلاح یک حفاظ تعبیه شده است تا فردی که از سلاح استفاده میکند در مقابل سلاح های کالیبر کوچک و ترکش ها محافظت شوند.در هر طرف خودرو 3 نارنجک دودزا درنظر گرفته شده است. بدنه خودرو از جلو استاندارد STANAG 4569 سطح 2 را دارد. بدنه می تواند در برابر سلاح هی تک تیرانداز با کالیبر 7/62میلیمتری مقاومت کند در حالی که در دو طرف بدنه می تواند در برابر سلاح های 7/62 و 5/45 میلیمتری مقاومت کند. در صورت نیاز مشتری می توان زره های افزودنی را برای مقابله تهدیدات بالستیک سفارش دهد.خودرو Cayman می تواند به خاطر بدنه V شکل خود و زره های اضافی تقویت در بخش زرین در برابر مین ها و بمب های کنارجاده ای مقاومت کند. Cayman دارای یک دریچه سقفی برای استفاده سلاح است همچنین یک محاظ برای فردی که از سلاح استفاده میکند در نظر گرفته شده است. کابین خدمه مجهز به شیشه های ضد گلوله است تا در برابر گلوله های کالیبر کوچک خدمه را محاظت نمایید. پیشرانه و تحرک خودرو زرهی Cayman دارای پیشرانه D-245.30E2 ،4 سیلندری باقدرت 170 اسب بخار همراه با یک گیربکس دستی 5 سرعته است. حداکثر گشتاور این پیشرانه 515 نیوتن متر در 1500 دور در دقیقه است. حداکثر سرعت این خودرو 100 کیلومتر بر ساعت، حداکثر سرعت در حالت شناوری 8 کیلومتر بر ساعت و برد 1000 کیلومتر است. این خودرو به طور کامل دوزیست است و مجهز به دو واترجت در هر طرف عقبی شاسی است که اجازه می دهد بدون هیچگونه آمادگی در آب شناور بماند واترجت ها را می توان از داخل کابین خدمه فعال کرد. حداکثر سرعت Cayman 100 کیلومتر بر ساعت و برد آن 1000 کیلومتر است. در بخش عقبی بدنه یک واتر جت در هر طرف نصب شده است و امکان دوزیست بودن را بهCayman میدهد. به طور کامل دوزیست است و حداکثر سرعت آن در حالت شناوری 8 کیلومتر بر ساعت است Cayman پیشرانه Cayman ساخت بلاروس است و حدود170 اسب بخار قدرت دارد. کاربران ساحل عاج، اولین کاربر شناخته شده خارجی خودرو زرهی Cayman است. در طول رژه 58 سالگی استقلال از فرانسه که در 7 اوت سال 2018 برگزار شد، نیروهای نظامی ساحل عاج برای اولین بار از خودروهای زرهی Cayman رونمایی کردند. نیروهای مسلح بلاروس نیز اولین سری خودرو زرهی Cayman را در 15 فوریه سال 2019 تحویل گرفتند . تیپ 103ام نیروهای ویژه بلاروس رسما نخستین سری خودرو زرهی Caymanکه شامل 9 دستگاه می باشد را به خدمت گرفته است. Cayman در رژه نیروهای مسلح ساحل عاج Cayman در اختیار تیپ 103ام نیروهای ویژه بلاروس مشخصات فنی خدمه و سرنشینان: 6نفر وزن : 7000کیلوگرم طول : 6 متر عرض :2/82 متر ارتفاع : 2/07 متر پیشرانه : دیزل D-245.30E2 با 4 سیلندر و قدرت 170 اسب بخار حداکثر سرعت : 100 کیلومتر بر ساعت حداکثر سرعت در حالت شناوری:8 کیلومتر بر ساعت برد : 1000 کیلومتر مترجم :Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است. منبع: https://www.army-technology.com/projects/cayman-armoured-vehicle/

آزمایش دقیق بر روی پلتفرم AMPV پلتفرم خودروی چند منظوره زرهی (AMPV) که به تازگی برای جایگزینی با نفربرهای زرهی M113 ساخته شده است به لیست طولانی از تجهیزات مدرن مجهز است که پیشرفت قابل توجهی در علمکرد نسبت به نمونه قبلی خود دارد. خودروهای زرهی AMPV تقریباً 80درصد حجم داخلی بیشتر از M113 دارند همچنین قدرت ، بقا و تحرک پذیری آنها به میزان قابل توجهی بیشتر است. این خودرو زرهی از همان پیشرانه و سیستم تعلیق خودرو رزمی پیاده نظام برادلی و هویتزر خودکششی M109A7 برخوردار است درنتیجه چالش های تعمیر و نگهداری و تامین تدارکات را برای هر سه خودرو در این زمینه کاهش می دهد. با توجه به آزمایش عملیاتی AMPV که توسط سربازان قرار است سال آینده میلادی آغاز شود، در مرکز Yuma آزمایش کنندگان و پرسنل پشتیبانی در حال برنامه ریزی برای انجام تست های اولیه مختلف بر روی پلتفرم AMPV هستند. تست های همچون تحرک پذیری در مسیرهای جاده ای وخارج جاده ای و شلیک به شکل ثابت و در حال حرکت با مسلسل های 7.62 میلی متر و 12.7 میلی متر انجام شده است. با وجود انجام تست های مختلف قبل از تایید نهایی پروژه AMPV، حتی بعد از سفارش و تایید این خودروهای زرهی توسط ارتش امریکا تست های مختلف قبل از عملیاتی شدن بر روی این خودرو در حال انجام است

تصویری از نفربر M-60p ساخت یوگوسلاوی ارتش بعث عراق که به غنیمت نیروهای ایرانی در اومده است

ارسال BMP-2M ارتش روسیه به تاجیکستان ژنرال الكساندر لاپین فرمانده ناحیه نظامی مرکزی ارتش روسیه اعلام کرد تا پایان ماه ژوئیه 17 دستگاه خودرو رزمی پیاده نظام BMP-2M در پایگاه نظامی 201 روسیه در تاجیکستان مستقر می کند. ژنرال الكساندر لاپین افزود الحاق خودرو رزمی پیاده نظام بروز رسانی شده به واحدهای پیاده نظام موتوریزه ی پایگاه نظامی 201 روسیه باعث میشود توانایی رزمی انها در هر شرایطی افزایش یابد. دفتر مطبوعاتی منطقه نظامی مرکزی ارتش روسیه اعلام کرد ، خودروهای BMP-2M جایگزین تجهیزات نظامی منسوخ شده در واحدهای پیاده نظام موتوریزه می شوند. BMP-2M نسخه بروز رسانی شده خودرو رزمی پیاده نظام BMP-2 است دارای برجک دو نفره Berezhok که برجک BMP-2 اما با سلاح های و تجهیزات جدید است. BMP-2M دارای سیستم کنترل آتش و سیستم های نطارتی بروز تری است. علاوه بر سلاح های استاندارد BMP-2 یعنی توپ اتوماتیک 30 م.م و مسلسل هم محور 7.62 م.م مجهز به 4 موشک ضد زره هدایت شونده کورنت و نارنجک انداز اتوماتیک 30 میلیمتری AG-30M نیز است. برجک رزمی Berezhok منطقه نظامی مرکزی روسیه شامل ولگا ، اورال، مناطق فدرال یکپارچه سیبری و 29 منطقه دیگر در روسیه می باشد. از نظر ساختاری ، منطقه نظامی مرکزی همچنین شامل برخی از پایگاه های خارج از روسیه مانند : پایگاه نظامی 201 در تاجیکستان، پایگاه نظامی کانت در قرقیزستان و واحدهای مستقر در خاک قزاقستان است. پایگاه نظامی 201 روسیه در تاجیکستان بزرگترین مرکز نظامی روسیه در خارج از مرزهای آن است. این پایگاه نظامی در شهرهای دوشنبه و باختر مستقر است. این پایگاه نظامی متشکل از پیاده نظام موتوریزه، زرهی ، توپخانه و واحدهای شناسایی ، نیروهای پدافند هوایی ، حفاظت ش.م.ر و نیروهای سیگنال است. براساس توافق نامه ای که در اکتبر 2012 امضا شد ، پایگاه نظامی روسیه در تاجیکستان تا سال 2042 باقی خواهد ماند. به نظر میرسد با افزایش فعالیت و قدرت گرفتن نیروهای طالبان در افغانستان نیروهای روسی برای افزایش امادگی رزمی و توانایی مقابله با هر سناریو احتمالی در حال تقویت نیروهای زمینی خود در کشورهای همسایه با افغانستان همانند تاجیکستان هستند منبع

مخزن های خارجی تانک های تی-72 سپاه تانک های تی-72 سپاه نوع متفاوتی از مخزن های خارجی را دارند. این مخزنهای با نمونه مخزنهای سوخت استاندارد تی-72 متفاوت است. به نظر میرسد این مخزن های بومی و ساخت خود سپاه باشد. این نوع مخزن ها ارتفاعی کمتر از نمونه استاندارد دارند اما طول آنها بیشتر است. برای پر کردن این مخزن های از سوخت یک درب در بخش بالای قرار دارد. همچنین یک شیر در بخش کناری برای خالی کردن مخزن تعبیه شده است. البته این امکان نیز وجود دارد این مخزنها برای ذخیره سازی آب ( با توجه به اینکه هیچ گونه اتصالی بین مخزنها و موتور تاکنون دیده نشده است و تعبیه شیر تخلیه برای مخزن ) و استفاده خدمه هم کاربرد داشته باشد تانک های تی-72 سپاه مجهز به مخزن خارجی بومی تانک های تی-72 ام بروز رسانی سپاه که به حشد نحویل داده شد نیز دارای همین نوع مخزن هستند. مخزن خارجی استاندارد تانک های تی-72

تصاویر مراحل ساخت بدنه و نصب آن بر روی نسخه اولیه تانک الکفیل--1

در سال 2017 شیخ میثم الزیدی سرپرست گردان العباس(ع) از زیر شاخه های نیروهای حشد الشعبی اعلام کرد در حال کار بر روی ساخت یک تانک جدید است و نمونه اولیه ان در سال 2018 ساخته خواهد شد. نمونه اولیه این تانک ذر 12ژوئن سال2019 با همراهی بخشی از مسئولان عراقی و مقامات حشدالشعبی رونمایی شد. تانک مذکور الکفیل -1 نامگذاری شده بود. با توجه به بحث های حاشیه ای مربوط به ساخت یک تانک توسط گروهای شیعی در عراق شیخ میثم الزیدی عنوان کرده بود این برنامه با هماهنگی فرمانده رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و زیر نظر وزارت دفاع انجام شده و نمونه نهایی به وزارت دفاع تحویل داده میشود. رونمایی از تانک الکفیل-1 تانک الکفیل-1 براساس تانک تی-55/54 ساخت شوروی و یا تانک های منشا گرفته از آن مانند تایپ-69 چینی ساخته شده است. این طرح برای علیماتی کردن و عمر دهی تانک های از دره خارج برنامه ریزی شده است تا انها دوباره به میدان نبرد بازگردند. نیروهای حشدالشعبی با کمک تجربیاتی که از جنگ با تروریستهای داعش وبررسی تانک مدرن ابرامز کسب کرده اندM1A1 توانسته اند این تانک را بسازند. در عراق گورستان های بزرگ اداوت زرهی به خاطر چندین جنگ ایجاد شده است. در نتیجه نیروهای حشدالشعبی در نظر داشتن با استفاده از قطعات سالم خودروهای زرهی از رده خارج و ابتکار خود یک تانک بسازند. در حقیقت برنامه تانک الکفیل-1 برنامه ای برای استفاده از ظرفیت تانکهای از رده خارج است که در گورستانهای زرهی این کشور بلااستفاده افتاده اند. نیروهای حشد الشعبی در طول نبرد با داعش از چنین ظرفیتی برای تقویت قدرت رزمی خود استفاده کرده بودند به عنوان مثال انها چند دستگاه تانک چیفیتن ،تی-72 و تی-55 را با کمک قطعات سالم بازیابی کردند. گردان العباس (ع) اطلاعات فنی زیادی از تانک جدید خود منتشر نکرده اند در نتیجه متن پیشروی با بررسی منایع مختلف، تصاویر گرفته شده از تانک الکفیل تنظیم شده است. بخش اول تغییرات که در تانک الکفیل-1 بسیار به چشم می اید تغییر در ساختار برجک تانک است. تصاویر تانک الکفیل-1 نشان میدهد فرم و اندازه برجک بسیار متفاوت از برجک تانک تی-55/54 است در نتیجه برای این تانک یک برجک جدید ساخته و طراحی شده است. احتمالا الگو ساختاری برجک جدید از روی برجک تانک اسرائیلی مرکاوا مارک 1 الگو برداری شده است. طراحان الکفیل با الگو برداری از تانک های مدرن جهانی همانند تانک های ابرامز عراقی در بخش پشت برجک یک مخزن ذخیره امن مهمات تعبیه کرده اند تا در صورت حمله به تانک، مهمات در یک بخش امن قرار داشته باشند درنتجه شانس زنده مانی خدمه در میدان نبرد افزایش یابد. وزن، سرعت گردش و میزان حفاظت این برجک جدید مشخص نیست. گفته می شود این برجک به شکل کاملا برقی ساخته شده است. نمونه گرافیکی تانک الکفیل-1 فرم برجک در تانک الکفیل در مقایسه با تانک تی-55/54 بسیار متفاوت است دریچه های که در بخش عقبی برجک تانک الکفیل-1 که محل قرارگیری امن مهمات است شکل بدنه تانک نیز در مقایسه با تانک تی-55/54 با تغییراتی همراه است.علت تغییرات در بدنه ، افزایش حفاظت تانک به شکل سرتاسری است در تمامی بخش های بدنه از صفخات زره های جدید استفاده شده است. بخش های سیستم تعلیق و تحرک تانک الکفیل-1 همان اجزای تانک تی-55/54 می باشد. علاوه بر افزودن صفحات زره های غیر واکنشی به بدنه و برجک ، در بخش کناره بدنه و برجک به نظر میرسد بلوک های شبیه زره های واکنشی نصب شده است. با توجه به شکل طراحی برجک برای حفاظت از حلقه برجک در بخش عقبی برجک از زره های گوی و زنجیر استفاده شده است. طراحان تانک الکفیل به درستی متوجه اهمیت حفاظت از حلقه برجک تانک شده اند اما فراموش کرده اند حلقه برجک در بخش کناری وبخش جلویی تانک به شدت در معرض خطر قرار دارد. صفحات زره این تانک به شکل جوشکاری کارگاهی به یکدگیر متصل شده اند در نتیحه درمیزان مقاومت مناسب آن می توان تردید داشت. بلوکهای شبیه بلوک های زره های واکنشی در بخش کناری بدنه و برجک نصب شده است زره واکنشی کناره شاسی بر روی یک صفحه قرار دارند. این صحفات کناره شاسی مجهز به لولا هست تا در صورت نیاز به بررسی شاسی و اجزای حرکتی این صفحات رو به بالا باز شوند. در بخش جلوی بدنه یک پله برای سوار شدن راحتر خدمه تعبیه شده است حفاظت بخش پشتی برجک با زره های گوی و زنجیر با تغییر برجک، سیستم های نظارتی استاندار تانک تی-54/55 نیز حذف شده است. سایت نطارتی جدید توپچی در بخش جلویی برجک در بالایی لوله توپ تانک قرار دارد. این سیستم نظارتی در یک محفظه زرهی نصب شده است تا از ترکش ها و سلاح های باکالیبر پایین در امان باشد. البته این سیستم نظارتی یک سیستم الکتروالپتیک نامتعارف برای خودروهای رزمی است. برخی منابع این سیستم الکترواپتیک تجاری را ساخت شرکت فلر آمریکا با برد 14 کیلومتر می دانند. در زیر این سیستم نظارتی نیز یک سامانه دیگر قرار دارد این بخش احتمالا یک مسافت‌یاب لیزری تجاری ساخت فلر است. فرمانده تانک فاقد یک دید مستقل و برای بررسی محیط وشناسایی اهداف است. فرمانده تانک باید از سایت نطارتی جایگاه سلاح کنترل از راه دور استفاده کند. تانک الکفیل-1 دارای یک جایگاه سلاح کنترل از راه دور مسلح به مسلسل12/7 میلیمتری ام-2 کالیبر-50 است. این جایگاه سلاح کنترل از راه دور دارای یک سایت نطارتی است که احتمالا فرمانده تانک با کمک آن به بررسی محیط میپرازد. این احتمال وجود دارد که فرمانده علاوه بر استفاده از سایت نظارتی سلاح کنترل از راه دور بتواند از دید نظارتی توپچی تیز برای بررسی اهداف استفاده کند.برای حفاطت هرچه بیشتر از سلاح کنترل از راه دور در اطراف آن صفحات زره ای ضخیم نصب شده است تا در برابر حملات دشمن آسیب نبیند. نکته منفی تانک الکفیل-1 نبود پریسکوپ و یا سیستم های نظارتی غیرالکتریکی برای توپچی و فرمانده تانک است(الیته بر روی دهلیز فرمانده می تواند یک پریسکوپ ساده را دید اما ان هم دید 360 ندارد و دید بسیار محدودی دارد) در صورت بروز مشکلات برقی و یا فنی دیده خدمه به راحتی کور می شود پس لازم است خدمه به سیستم های نظارتی غیرالکتریکی ثانویه مجهز شوند. سیستم نطارتی توپچی و بخش مسافت یاب لیزری که در بالای توپ نصب شده است- در این تصویر مخشص است که حفاظ سیستم نطارتی توپچی بسیار ضعیف است. جایگاه سلاح کنترل از راه دور راننده تانک علاوه بر دید الکترواپتیک که در بخش جلویی سینه تانک قرار دارد به پریسکوپ جهت هدایت تانک نیز مجهز است. سیستم الکترواپتیک راننده تانک به ان اجازه می دهد در شب و روز و تمامی شرایط محیطی وظیفه هدایت تانک را برعهده داشته باشد. علاوه بر سیستم نظارتی راننده که در جلوی تانک قرار دارد 3 دوربین دیگر در بخش های کناری و عقبی تانک نصب شده است. این دوربین ها به خدمه اجازه میدهد یک دید 360 درجه از محیط اطراف تانک داشته باشند و در محیط های شهری که خدمه دید محدود دارند این دید 360 انها را جهت هدایت بهتر تانک یاری میکند. خصوصا در هنگامی که پیاده نظام در پشت سر تانک در حال حرکت هست چنین دیدی به خدمه اجازه میدهد در هنگام حرکت رو به عفب به نیروهای خودی اسیب نزنند. برای بخش روشنایی تانک مجهز به لامپ های ال ای دی در جلو تانک است. در بخش سینه تانک دو دریچه ی مثلثی شکل قرار دارد که مشخص نیست برای چه منظور در ان قسمت نصب شده است. تعداد خدمه تانک همانند نمونه تانک های تی-55/54 همان 4 نفر (راننده، توپچی، فرماننده و لودر) است. بخش جلویی تانک - بر روی سینه تانک می تواند بخش الکترواپتیک راننده را مشاهده کرد سلاح اصلی تانک الکیفل-1 همان توپ 100 میلیمتری استاندارد تانک های تی-55/54 مدل D-10T است. این مدل توپ در میدان نبرد کنونی برای مقابله با تانک های اصلی میدان نبرد بسیار ضعیف است اما برای مقابله با تروریست ها و یا جهت اجرای اتش پشتیبانی می تواند مناسب باشد. به غیر از جایگاه سلاح کنترل از راه دور، در بخش دهلیز توپچی نیز محل نصب مسلسل وجود دارد که می توان مسلسل های سنگین 12/7 میلیمتری را بر روی ان نصب کرد. برخی منایع ادعا می کنند این تانک مجهز به مسلسل هم محور 7/62 میلیمتری نیز هست ( البته در تصاویری مشخص نیست). با توجه به سیستم های نظارتی تجاری که برای این تانک انتخاب شده است و وجود نداشتن هیچ گونه سنسوری خارجی به احتمال زیاد این تانک فاقد یک سیستم کنترل اتش و کامپیوتر بالستیک باشد پس احتمال میزان دقت شلیک ها در این تانک تفاوتی با نمونه استاندارد تی-54/55 نداشته باشد. البته منایع نزدیک به گردان العباس(ع) ادعا دارند این تانک مجهز به سیستم کنتزل اتش پیشرفته است و دقت شلیک های ان نیز بهبود یافته است. در بخش عقبی برجک می توان یک انتن مخابراتی را مشاهده کرده که نشان دهنده میدهد این تانک به یک سیستم مخابراتی جدید مجهز شده است. تانک الکفیل-1 مجهز به 6 نارنجک انداز دودزا است که در هر طرف برجک 3 نارنجک انداز قرار دارد. . نیروهای گردان العباس(ع) ادعا می کنند برای تانک الکفیل-1 از یک پیشرانه جدید دیزلی 12 سیلندری با قدرت 580 اسب بخار استفاده کرده اند. اما در حقیقیت این پیشرانه جدید نیست پیشرانه های 580 اسب بخار متعلق به تانک های تایپ 69 هستند. تنها نکته که در بخش پیشرانه تغییر کرده است مربوط به بخش اگزوز است.. برخلاف اگزوز تانک تی-55/54 و تایپ 69 که در بخش کناری بدنه سمت چپ قرار دارد سیستم اگزوز الکفیل-1 به بخش عقبی بدنه منتقل شده است. بخش کناری تانک که می توان دروبین کناری ان را مشاهده کرد نمای عقبی تانک الکفیل-1- در این تصویر می توان سیستم اگزوز (گوشه سمت چپ) و دوربین عقب نگر تانک را مشاهده کرد در این تصویر مشخص است که صفحات زره های دور تا دور پیشرانه گرفته اند کارگاهی کوچکی که در آن تانک الکفیل-1 ساخته شده است در کل تانک الکفیل-1 را شاید اولین گام نیروهای عراقی بعد از صدام حسین برای داشتن تجهیزات بومی دانست. با توجه به مجهول بودن بسیاری از بخش ها مثل مقدار مقاومت زره های بدنه وبرجک، سیستم کنترل اتش، شکل و چیدمان تجهیزات داخلی تانک و ... نمی تواند گفت این تانک تا چه اندازه مناسب نبرد های کنونی است. برخی اخبار در عراق می گوید وزارت دفاع طرح الکفیل-1 را نپذیرفته است. می توان مناسب نبودن و ضعیف بودن طرح را از جمله دلایل رد شدن الکفیل-1 به شمار آورد زیرا این طرح در یک کارگاه کوچک و با تجهیزات ساده ساخته شده است در نتیجه احتمال ضعیف بودن طرح به علت دردسترس نبودن تجهیزات مناسب بسیار بالاست. با توجه به اینکه ارتش عراق در برنامه ریزیهای خود درحال نوسازی بخش زرهی با خرید تانک تی-90 اس و خودرو رزمی بی ام پی -3 روسی است هزینه کردن برای تانک های نظیر الکفیل-1 شاید مقرون به صرفه نباشد و اولیت های بخش دفاعی عراق به سمت خرید و نوسازی تجهیزات متمرکز شده باشد. در کل به نظر می رسد به خاطر تفاوت در برنامه ریزی ها بخش دفاعی و فضای خاص سیاسی در عراق طراح های این چنینی که خارج از وزارت دفاع در جریان است به نتیجه ای نرسد. اگر مسئولان لشکری و کشوری عراقی راه حلی برای این موارد در نظر نگیرند نه تنها به مشکل رونمایی های نمایشی دچار می شوند بلکه طرح های موازی در این کشور اغاز می شود . ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

دقیقا این فاکتور اثرگذاری و مهم هست برای همین در برخی طراحی تانک های مدرن لود دستی را انتخاب میکند چون به شکل عملی و در واقعیت تفاوتی بین نرخ اتش لود دستی و خودکار ایجاد نمیشود پس نمی توان از آن چشم پوشی کرد کلیپی که در پست قبلی قرار دادم مربوط به لود دستی در حال حرکت هست اگه کلیپ رو با دقت نگاه کنید میبیند فرد لودر با کمترین مشکل لود مهمات 120 م.م را انجام میدهد نقص فنی هم در لودر خودکار میتونه تانک رو عملا از کار بندازه

به هیچ وجه جنبه تبلغاتی نداره... این یک تمرین برای افزایش امادگی جسمی و ذهنی فرد لودر هست. همچنین نشان میدهد در حالت استاندار لود دستی سرعت بیشتری از لود خودکار دارد. نکته اول در عمل لازم نیست در یک بازه زمانی کوتاه همه گلوله های تانک را در در داخل توپ قرار دهید. در یک نبرد واقعی نرخ آتش یک تانک به نرخ اتش4 یا 8 گلوله در دقیقه نمیرسد. قطعا در یک نبرد با شرایط واقعی نرخ اتش یک تانک هیچگاه به حد استاندار خود نمیرسد. علل مختلفی باعث افزایش زمان نرخ آتش در تانک ها میشود مانند زمان بر بودن زمان شناسایی اهداف تا شلیک ، تقسیم بندی اهداف بین واحدهای زرهی حاضر در منطقه و... . نکته دوم شاید به نظر برسد تانک های با اتولودر نرخ آتش بالاتری دارن اما در یک شرایط واقعی تانک های با بارگذار دستی میتواند به هم اندازه نرخ اتش داشته باشند (با احتساب زمان شناسایی هدف تا اجرای اتش) . مزیت اصلی بارگذار خودکار در تانک های امروزی کاهش تعداد خدمه است. به همین علت است که برخی کشورها هنوز بارگذار دستی را انتخاب میکنند. در اینده در صورتی افزایش کالیبر توپ ها قطعا نیروی انسانی توانایی بارگذاری مهمات کالیبر بالاتر از 120 میلیمتری به شکل دستی را نخواهد داشت در ان زمان قطعا بارگذار خودکار یک انتخاب نیست بلکه ویژگی هست که باید استفاده بشود. لود دستی در حال حرکت و زمین ناهموار هم به مدد سیستم های تعلیق به اسانی ممکن است اگرچه میتواند اثر منفی بر سرعت زمان بارگذاری هم بگذارد

تصویری از یک خودرو زرهی M1117 نیروهای ارتش افغانستان که توانسته است در مقابل سلاح سبک طالبان (احتمالا یک تک تیرانداز ) مقاوت کند یک گلوله به شیشه ضد گلوله جلویی خودرو و یک گلوله دیگر به محافظ تیربارچی اثابت کرده است و حداقل جان دو سرباز را حفظ کرده است. اهمیت و عملکرد شیشه های ضد گلوله در جنگهای اخیر خصوصا در افغانستان، عراق و سوریه نشان داده است که این شیشه ها میتواند در برابر سلاحهای سبک و ترکشهای کشنده جان خدمه و سرنشینهای خودرو های زرهی را حفظ نمایید.

چند نکته را به بحث دوستان اضافه کنم 1) بروز رسانی تانک تی-72 ام طراحی شده توسط سپاه و تانک کرار وزرات دفاع به نوعی هردو از بروز رسانی تانک های تی-90 یعنی مدل M و MS الگو برداری شده است. اما هدف نسخه تی-72 ام سپاه ساخت یک نسخه ارزان و ساده در مقابل تانک کرار و نسخه های بروز رسانی شده تی-90 است. در حقیقت نسخه تی-72 ام سپاه برخلاف کرار بدون ساخت یک برجک جوشکاری شده طراحی شده است در نتیجه هزینه تولید بسته بروز رسانی به طور قابل توجه ای کاهش پیدا میکند. در نتیجه در برجک این تانک زاویه های جدیدی به برجک اضافه نمیشود. بر همین اساس نصب زره های واکنشی در بخش کناری برجک دارای یک ضعف ساختاری است. تفاوت زاویه های ایجاد شده دربرجک جوشکاری شده با ریخته گری 2) برای بررسی ساختار زره های واکنشی کناری برجک این تانک بهتر است نگاه دقیقتری به آن بیندازیم زره های کناری این بروز رسانی بر روی یک قاب فلزی سوار است و زره های واکنشی بر روی این ردیف پیچ شده است. ابتدای زره های کناری به برجک تانک متصل است. بخش وسطی این ردیف با کمک یک تیغه فلزی به برجک متصل است و بخش انتهای به زره قفسی پشت برجک متصل است. محل اتصال بخش حفاظتی کنار برجک نمای نزدیک از تیغه فلری که باعث اتصال بخش حفاظتی کناری به برجک شده است 3) علاوه بر اسیبی که پرتابه های شدید النفجار بر زره های کناری این تانک میتواند وارد کنند، خود زره های واکنشی به علت وجود مواد منفجر میتواند به صفحه ای که بر روی آن نصب شده اند آسیب بزنند. به همین دلیل است که به شکل معمول نصب زره های واکنشی با مواد منفجر بر روی خودروهای زرهی سبک و متوسط انجام نمیشوند چون این زره های واکنشی در صورت فعال شدن میتواند به زره غیر فعال خود خودروهای زرهی سبک و متوسط آسیب وارد کند. عموما نصب زره واکنشی بر روی این طیف از خودروهای زرهی با تقویت زره زیرین همراه است. یااینکه از زره های واکنشی با مواد منجفره کم یا بدون مواد منفجره استفاده میشود. 4) با اولین برخورد پرتابه های شدید النفجار و فعال شدن مواد منفجر زره های واکنشی ساختار حفاظتی کناری برجک صدمه شدیدی ببنید اما به علت وجود زره های واکنشی و نصب به شکل فاصله دار میتواند بقاپذیری تانک افزایش پیدا کند که در مقابل نمونه استاندار تی-72 ام حرکت رو به جلویی خواهد بود .شاید بهتر بود به جای الگوبرداری از چینش زره های واکنشی تانک تی-90 ام و ام اس که دارای برجک جوشکاری شده هستند از چینش طرح های بروز رسانی تی-72 بی 3 و تی-80 بی وی ام استفاده میشد. 5) با این حال به نظر میرسد بتوان با افزایش اتصلات صفحات کناری به برجک با تیغه های فلزی مقاومت زره های کناری تانک را بهبود بخشید.

خانواده تایفون های هوابرد سه نسخه ای طراحی شده برای خودروهای 4x4 هوابرد زرهی Kamaz Typhoon این نسخه ها شامل نسخه رزمی مجهز به برجک رزمی 32V01 با توپ اتوماتیک 30 میلیمتری 2a42، نسخه کنترل فرماندهی و نسحه خمپاره انداز خودکششی مجهز به برجک رزمی با خمپاره انداز 82 م.م و مسلسل 7.62 م.م

انصارالله یمن در عملیات اخیر در استان البیضاء در شهرستان های الصومعه و الزاهر نشان داد با وجود تسلط نیروهای ائتلاف در اسمان قادر به استفاده از توان زرهی خودش هر چند به شکل محدود است. تانک تی-62 نیروهای انصارالله یمن در استان البیضاء

12 کیلومتر برد برای مهمات تانک ؟؟؟؟! برد موثر اتش تانکی مثل تی-55 کمتر از 2 کیلومتر هست . همان برد 6 کیلومتر هم برای تانکی مثل تی55 و تی -62 بسیار عجیبه ! حتی در صورت صحیح بودن این اعداد اگر این عدد 12 و 6 کیلومتر را حداکثر برد ممکن در نظر بگیرم تفاوت برد موثر و حداکثر برد نشان میدهد این تقاوت تاثیر در میدان نبرد نخواهد داشت چون برد موثر اتش در میدان نبرد اثر گذار هست. اهمیت برد موثر اتش را درعملیات طوفان صحرا میتوان به وضوح دید تانکهای ابرامز با برد موثر بیشتر خارج از برد موثر تانکهای عراقی انها را شکار میکردند.

در این متن نویسنده هیچ مدرک معتبری ارائه نمیده که تانک الکفیل-1 با کمک چین وقطعات چینی ساخته شده است. در تاپیک تانک الکفیل-1 بررسی شد که تانک الکفیل-1 که در حال حاضر فقط در حد نمونه ازمایشی هست و یک بروز رسانی کارگاهی با قطعات عمدتا تجاری توسط نیروهای حشد الشعبی ساخته شده است. با گذشت چند سال از معرفی تانک الکفیل-1 توسط حشد خبری از این بروز رسانی نیست و در رژه اخیر حشد تمامی تانک های تی-55/تایپ59 و تایپ 69 فاقد بروز رسانی هستند. حتی خبری از تانک الکفیل-2 نیز نیست. از طرفی بسیار بعید با این وضعیت پیچیده عراق تنش حشد الشعبی با نیرویهای آمریکا و تا حدودی با دولت عراق ، چین ها به حشد الشعبی جهت بروز رسانی تانک ها تی-55/تایپ 59 کمک نظامی کنند و خودشان را وارد این معرکه کنند. تانک های تی-55/تایپ 59 و تایپ 69 بدون بروز رسانی در رژه نظامی اخیر حشد الشعبی کیفیت نصب و نوع زیر سیستم های تانک به خوبی نشان میدهد الکفیل-1 بروز رسانی کارگاهی با قطعات عمدتا تجاری ساخته شده است کیفیت ساخت و زیر سیستم های تانک الکفیل-1 را با تانک مثل تایپ 59G که در افریقا به فروش میرسد مقایسه کنید. تانک تایپ 59G مجهز به سیستم کنترل آتش مدرن هستند (سمت راست تایپ59G در تانزانیا - سمت چپ تایپ59G در چاد)

شبیه ساز BMP-2 ارتش شبیه ساز BMP-2 برای آموزش خدمه در تیپ 37 زرهی شیراز ارتش این شبیه ساز ثابت برای هر 3 خدمه BMP-2 یعنی راننده، توپچی و فرمانده به شکل همزمان استفاده میشود.

اهمیت تسلیحات ترکیبی در عملیات شهری شکست و موفقیت یک گروهان پیاده نظام جهان به طور فزاینده ای به سمت شهرنشینی گرایش دارد. در آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی و اروپا ، بین 75-82 درصد از جمعیت در مناطق شهری زندگی می کنند. سازمان ملل متحد پیش بینی کرده است که 68 درصد از کل جمعیت جهان تا سال 2050 در محیط های شهری زندگی می کنند. تقریباً هر درگیری عمده در 80 سال گذشته اهمیت استراتژیک پایدار مناطق شهری را ثابت می کند، از نبردهایی مانند آخن و استالینگراد در جنگ جهانی دوم گرفته تا نبردها بر سر رقه و موصل در سال های اخیر اتفاق افتاده است. گروه جنگ نامتقارن ارتش ایالات متحده در گزارش خود در مورد جنگ شهری ، تاکتیک شماره یک خود را که کمتر آموخته است ، بیان می کند: استفاده از تسلیحات ترکیبی در عملیات شهری ضروری است، خودرو های زرهی از پیاده نظام پشتیبانی می کند و پیاده نظام از خودروهای زرهی پشتیبانی می کند." ضروری است که گروهانهای پیاده نظام مزایای تسلیحات ترکیبی واقعی را درک کنند و برای دستیابی به هماهنگی تسلیحات ترکیبی در نبردهای شهری تلاش کنند. در این مقاله بخشی از اقدامات و نتایج عملکرد یک گروهان تفنگ دار در مرکز آموزش ملی (NTC)، فورت اروین، کالیفرنیا ارائه شده است. پیچیدگی نبردهای شهری کاملاً مستند است. زمین های شهری به طور طبیعی برای مدافعین سودمند است . از طرفی نیروهای ارتش ایالات متحده آمریکا معمولاً خود را به عنوان مهاجم در جریان عملیات شهری در نظر میگیرند. نرخ بالای تلفات نظامی و نیاز به محافظت به طور مداوم از هر ساختمانی که از نیروهای دشمن گرفته شده است باعث می شود درگیری در شهرها بر واحدهای نظامی فشار زیادی وارد نماید. واحدها نظامی باید با چالش ارتباطات، آسیب پذیری ادوات زرهی در برابر سلاح های ضد زره انفرادی و عدم تحرک تاکتیکی معمول پیاده نظام کنار بیایند. گروهان پیاده نظام سواره دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که آنها را قادر می سازد در مقایسه با گروهان های پیاده نظام در مناطق شهری به طور موثرتری مبارزه کنند. در حقیقت واحدهای زرهی و مکانیزه از توانایی یگان های پیاده نظام برای فعالیت در مناطق با محدودیت شدید مانند مناطق شهری، جنگلها و مناطق کوهستانی، همراه با تحرک و قدرت آتش ذاتی واحدهای زرهی بهره می برند. به عنوان نمونه وظایف گروه های رزمی استرایکر در گروهان های پیاده نظام تفنگدار درعملیات شهری شامل جابه جایی جوخه های پیاده نظام در یک منطقه شهری، استفاده از تسلیحات کنترل از راه دور مسلح به مسلسلهای 12/7 میلیمتری، نارنجک اندازهای اتوماتیک MK-19 و یا توپ 105 میلیمتری ( در نسخه MGS استرایکر) با ایمنی ودقت بالا برای نابودی مکانهای نیروهای متخاصم که به شدت تقویت شده است. همچنین این خودروهای رزمی با کمک زره از خود و سربازان پیاده نظام محافظت میکنند. گروه های رزمی زرهی و گروهان های پیاده نظام اغلب در تلاشند تا به طور کاملا مستقل از توانایی عناصر پیاده و موتوری خود استفاده کنند و بنابراین در مبارزه موثر با استفاده از بازوهای ترکیبی شکست می خورند. گروهان پیاده نظام سواره دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که آنها را قادر می سازد در مقایسه با گروهان های پیاده نظام در مناطق شهری به طور موثرتری مبارزه کنند. در مرکز آموزش ملی (NTC) ، گروهان های پیاده نظام به دو سمت کامل مختلف گرایش پیدا می کنند: یا به ندرت از عناصر پیاده استفاده می کنند و بر روی مبارزات با خودروهای نظامی تمرکز می کنند یا به طور کامل بر روی مبارزه با عناصر پیاده و محروم از خودروهای نظامی متمرکز می شوند. به طور خاص، گروهان های پیاده نظامی که در NTC با ادغام سیستم رزمی خود در نبردهای شهری مبارزه می کنند نیز غالبا فقط از نیروهای پیاده پشتیبانی نشده برای پاکسازی اهداف پیچیده شهری استفاده می کنند و یا برنامه ریزی کافی برای ادغام موثر خودروهای رزمی برخودار نیستند. طی یک چرخش اخیر در NTC، یک گروهان پیاده نظام سواره موفقیت های مختلفی را در عملیات شهری کسب کرد. قدرت رزمی این گروهان شامل 13 خودرو رزمی، چهار چوخه تفنگدار ، سه چوخه تیربارچی/ضد زره بود. استراتژی آموزشی این گروهان به شدت بر روی عملیات پیاده نظام سواره متمرکز شده بود. فرماندهان گروهان در بخش آموزش موتوری غفلت کرده اند و بیشتر خودروهای رزمی را در تمرینات نظامی در سطح جوخه ودسته درگیر حمل و نقل و پشتیبانی آتش محدود کرده بودند. برنامه های تاکتیکی اولیه در این گروهان شامل راهپیمایی طولانی مدت پیاده نظام تحت پوشش تاریکی هوا بود. خودروهای رزمی این گروهان نیز فقط وظیفه انتقال پیاده نظام به محل پیاده شدن نیروها را بر عهده داشتند و تا پایان زمان انجام ماموریت در همان نقطه باقی می مانند. وقتی نیروها به اولین هدف شهری خود نزدیک می شدند، برنامه ریزی کرده بودند که به شکل مخفیانه موانع اطراف شهر از قبیل سیم های خاردار را از میان بردارند و به دنبال آن واحدهای پیاده به پاکسازی هدف بپردازند. هیچ برنامه عمدی برای شرکت خودروهای رزمی در عملیات وجود نداشت و گروهان از خودروها در محل پیاده شدن پیاده نظام که تا هدف 4 کیلومتر فاصله داشت جدا شد. در طی عملیات پاکسازی ، این گروهان پس از استقرار و محکم کردن موقعیت خود متحمل تلفات سنگینی شد و ادامه تلفات گروهان هنگامی بود که با نقطه قوت دشمن که نمی توانستند به طور مثر آنها را سرکوب یا نابود کنند بروز کرد. این گروهان بعد از یک مکث تاکتیکی و سازماندهی مجدد نیروها، خودروهای رزمی خود را برای تکمیل مأموریت به جلو آورد. در پایان عملیات از 39 نفر زخمی در حین عملیات 37 نفر آنها بر اثر جراحات کشته شدند در مقابل نیروهای مدافع فقط 15 نفر کشته دادند. جدول مقایسه میزان تلفات و جراحت نیروهای خودی و دشمن چالش های این گروهان در اولین هدف شهری خود به دلیل مهارت آن در اجرای رزمایش در سطح جوخه نبود. جوخه ها و دسته ها از بهترین نیروهای آموزش دیده ها در عملیات های پیاده نظام سواره بودند. عمده ی ناتوانی این سازمان دراین مبارزات مربوط به ناتوانی در شکست موقعیت های نیرومند مدافعین و انجام انتقال موثر مجروحین محل حادثه بود. با داشتن برنامه ای آگاهانه برای ادغام خودروهای نظامی در گروهان، می توان هر دو این کاستی ها را برطرف کرد. فرماندهان گروهان با درک این موضوع ،برنامه ریزی گسترده تری را انجام دادند که خودروها آنها را برای هدف بعدی شهری در نظر گرفته شد همراهی کنند. در مرحله بعدی بعد از اینکه واحدهای پیاده نظام در شهر مستقر شدند هر گونه سلاح ضد تانک را از منطقه اولیه از بین بردند. خودروهای رزمی به سمت بالا حرکت می کنند و از یک تا دو بلوک پشتی جوخه های پیاده نظام را پشتیبانی میکنند. سپس جوخه های پیاده نظام جلو می روند و تهدیدهای ضد تانک بعدی را از بین می برند و خودروهای رزمی برای پشتیبانی از پیاده نظام پیشرو با قدرت آتش در دسترس خواهند بود. این گروهان در اجرای عملیات برای دستیابی به هدف دوم شهری بسیار موفق تر بود. این گروهان چندین بار خودروهای رزمی خود را به جلو فراخوانده تا دشمنی که سربازان نمی توانند به طور موثر با تسلیحات سبک خود آنها را نابود کنند، درگیر شوند. 32 نفر از سربازن این گروهان در هدف دوم شهری زخمی شدند در حالی 25 نفر از مدافعین در شهر را کشتند. سلاح های سنگین سوار بر خودروهای رزمی 13 نفر از مدافعین در شهر را کشته بودند. با کمک پیاده نظام که وظیفه مقابله با تیم های ضد زره مدافعین را داشتند هیچ خودرو رزمی منهدم نشد. بخش عمده برنامه ادغام خودروهای رزمی و پیاده نظام این گروهان را قادر ساخت تا نقاط قوت دشمن را از بین ببرد و به سرعت زخمی ها را به پشت خطوط درگیری و بخش های درمانی و مراقبتی با سطح بالاتر منتقل کند. بخش عمده برنامه ادغام خودروهای رزمی و پیاده نظام این گروهان را قادر ساخت تا به سرعت زخمی ها را به پشت خطوط درگیری و بخش های درمانی و مراقبتی با سطح بالاتر منتقل کند. فرماندهان عموما به علت خطر از دست دادن خودروهای رزمی ، آنها را وارد مناطق شهری نمی کنند. اما خطر افزایش تلفات جوخه های پیاده نظام سواره كه بدون خودروهای زرمی خود فعالیت می كنند به ندرت در نظر گرفته می شود. همانطور که مشاهده می شود، احتمال عدم موفقیت در گروه های پیاده نظام، چه در هنگام درگیری اولیه و چه از نظر بقا پس از مجروح شدن در صورت عدم پشتیبانی خودروهای رزمی بسیار بیشتر است. عناصر پیاده نظام سواره و خودروهای رزمی یک گروهان باید در تمام مراحل عملیات در محدوده و فاصله پشتیبانی از هم باقی بمانند، در نتیجه مزایای عملکرد هر یک را به حداکثر میرسانند و خطرات مربوط به هر عنصر را به طور جداگانه کاهش می دهند. احتمال عدم موفقیت در گروه های پیاده نظام، چه در هنگام درگیری اولیه و چه از نظر بقا پس از مجروح شدن در صورت عدم پشتیبانی خودروهای رزمی بسیار بیشتر است. البته باید بیاد داشت برنامه های تاکتیکی که برای یک نبرد شهری که در بالا شرح داده شد لزوماً پاسخ صحیح یا نادرست برای هر سناریوی مشخص نیست. در عوض، این تمرین نشان میدهد هم افزایی دو عنصر با هم خطرات مرتبط با عدم انجام عملیات تسلیحاتی ترکیبی در سطح گروهان را کاهش می دهد. همچنین این تمرین نشان میدهد چگونه یک گروهان پس از درس گرفتن از اشتباهات خود توانسته است به موفقیت برسد. مهم است که به یاد داشته باشیم هنگام انجام عملیات شهری، هر دو عنصر یک گروهان پیاده نظام سوار شده را در برنامه تاکتیکی ادغام کنید. سربازان پیاده نظام می توانند سلاح های ضد تانک را از بین ببرند ، از کمین در نزدیکی واحدهای نظامی جلوگیری کنند و ساختمان ها و بلوک های شهر را به طور موثر پاک سازی کنند. این وظایف زمین میدان نبرد را ایمن می کند ، امنیت خودروها را تأمین می کند و به حفظ حرکت واحدها کمک خواهد کرد . خودروهای رزمی میتواند با سیستم های نظارتی و سلاح های برد بلند خود مراقبت و پشتیبانی فوق العاده ای را فراهم کنند. همچنین میتوانند مجروحین و کشته ها را از محل درگیری خارج نمایند. این وظایف پیاده نظام را قادر می سازد تا به پیشروی خود ادامه دهد در حالی که اطمینان حاصل می کند هنگام برخورد با نقاط قوت دشمن توانایی حرکت از دست نخواهد رفت. این ضروری است که فرماندهان از توانایی های کامل ارائه شده توسط هر یک از عناصر تیم تسلیحاتی ترکیبی آگاه باشند و از مزایای کامل هر دو برای شکستن و نابودی دشمن استفاده می کنند.

طوفان سرخ تانک تایپ 96 ارتش آزادی بخش خلق چین