در تاریخ یازدهم فبرواری 1943 دقیقا چند روز بعد از شکست المانها در استالینگراد , ژنرال کارل گوستاو امیل مانِرهِیم یکی از فرماندهان عالیرتبه ی فنلاند به والدِن وزیر دفاع فنلاند گفت که المان ممکن است جنگ را ببازد و فنلاند باید به فکر یک چاره و راه برون گشت باشد .چند روز بعد هیتلر دستوری را مبنی بر طراحی یک نقشه برای یک حمله ی سریع سوئد به الفرد یودل رئیس ستاد عملیاتی ارتش المان داد .هدف این تهاجم تصرف سوئد بود. در ان زمان فنلاند نقشی بسیار مهم و استراتژیک در جبهه های شرقی این جنگ بازی میکرد و هیتلر اماده بود تا هر کاری کند تا فنلاند را مجبور به ادامه ی جنگ به نفع جبهه ی المانیها کند . شاید منظور از تهاجم به سوئد تحت فشار قرار دادن فنلاند برای باقی ماندن در جبهه ی المانیها بود . موقعیت فنلاند و نروژ و سوئد در نقشه : [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/99106858889508233150.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_99106858889508233150.jpg[/img][/url][/center] الفرد یودل وظیفه ی طراحی نقشه ی حمله را به ژنرال رودولف باملِر فرمانده ی لشکر بیست و یکم ارتش المان در نروژ و همچنین ژنرال ادولف فون شل موکول کرد . ستاد ارتش در المان به همراه ژنرال ادولف فون شل نقشه ای را برای این کار طراحی کرد . مدارک اصلی این نقشه امروز در دسترس نیست به خاطر اینکه اکثر مدارک نظامی ارتش در پایان جنگ به وسیله ی خود المانیها نابود شدند اما بعد از جنگ ژنرال ادولف باملِر مقاله ای را در این زمینه منتشر کرد . این طرح بر اساس تهاجم از سه جهت انجام شده بود . بر طبق این طرح قسمت اعظمی از نیروهای مهاجم قرار بود برای محاصره و تسلیم نیروهای دفاعی سوئد در منطقه ی نولند (norrland ){ به مرکزیت و فرماندگی پایگاه بودِن (boden) }, به کار گرفته شود .( بودِن در 35 کیلومتری شمال شهر لولئو در شمال سوئد قرار دارد و یکی از مراکز اصلی فرماندهی نیروهای دفاعی سوئد میباشد ). این حمله قرار بود با یک حمله ی هوایی عظیم به وسیله ی هواپیماهای junkers Ju 87 معروف به stuka بر علیه پایگاه هوایی F 4 واقع در فروسون (froson) شروع شود . ( فروسون حالت جزیره ای دارد و در قسمت جنوب شهر اوستِشوند ostersund قرار دارد. این پایگاه واقع در مرکز سوئد و استان یمتلند قرار دارد).بعد از حمله ی اولیه قرار بود با نفوذ گردانها از طریق هوا برای تسخیر پایگاه هوایی اقدام شود دقیقا مثل روشی که برای تسخیر نروژ در تاریخ نهم اپریل سال 1940 انجام دادند. در این نقشه موقعیت منطقه ی نورلند در نقشه ی سوئد پیدا است: [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/99184719897508730552.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_99184719897508730552.jpg[/img][/url][/center] در این نقشه نیز موقعیت شهر های اصلی و مورد تهاجم مشخص شده است : [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/61832399298870621631.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_61832399298870621631.jpg[/img][/url][/center] برای پشتیبانی از این حمله همچنین قرار بود یک گردان زرهی(متعلق به لشکربیست و پنجم زرهی ) به همراه سه گردان پیاده از نیروهای واقع در شهر تروندهِیم نروژ از طریق ارتفاعات استان یِمتلند واقع در شهر اُوره روسون به طرف اوستِشوند حرکت کنند. هدف دوم در این طرح پاک کردن و تصرف شهر اوستِشوند از نیروهای دفاعی بود . در قسمت دیگراز این طرح قرار بود گردانهایی از طرف مرز فنلاند و سوئد به طرف شهر هاپاراندا(haparanda) واقع در سوئد نیز به حرکت در امده است و این در حالی است که نیروهای دشمن در شهر اورنخورلدسویک(ornskoldsvik) واقع در شرق سوئد فرود امده اند( احتمالا چتربازان). [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/66334301176170532345.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_66334301176170532345.jpg[/img][/url][/center] در طرف دیگری از این طرح قرار بود دو لشکر از ارتش المان از طریق مرزهای جنوب غربی از نروژ به استان وَرملند(varmland) سوئد یورش ببرند و بعد به طرف شهر کارلستاد(karlstad) ادامه دهند . جایی که منطقه ی نظامی پنجم ارتش قرار داشت.( militaromrade 5) به اختصار MilO 5 همزمان نیز واحدهای هوایی/زمینی در شهرهای سونه(sunne) واقع در 65 کیلومتری شمال کارلستاد و شیل (kil) واقع در 21 کیلومتری شمال کارلستاد از طریق هوا پیاده شوند . المانها همچنین برای نیروهای پشتیبانی که قرار بود از جنوب سوئد به طرف مرکز و شمال سوئد بیاید نیز طرحی را اماده کرده بود . در این طرح که اخرین مرحله از نقشه ی تهاجم المانی را تشکیل میداد قرار بود که سومین بخش از نیروهای مهاجم از نروژ به طرف سواحل بوهوس کوستِن (bohuskusten ) که بخش شمالی از سواحل غربی سوئد نامیده میشود هجوم ببرند . در ادامه ی این طرح قرار بود که این نیروها در شهر های اودِدِوالا (uddevalla) و بورُس(boras) مستقر شوند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/07009340205605618961.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_07009340205605618961.jpg[/img][/url][/center] نیروی هوایی المان لوفت وافه محاسبه کرده بود که نیروهای هوایی قدیمی سوئد را در اولین روز تهاجم تماما از بین ببرد . در ادامه تصمیم گرفته شده بود که به وسیله ی هواپیماههای junkers ju 87 یا stuka های المانی راههای مبادلاتی اصلی سوئد نابود شوند.مراکز راه اهن اوِستا (avesta) , فالشوپینگ (falkoping) , هالسبِری (hallsberg) و نَس شُو (nassjo) در صدر این لیست قرار داشت. با این نقشه جابجایی نیروهای سوئدی فلج میشد و یا حداقل به تعویق می افتاد.این وضعیت با به زمین نشستن یک لشکر دیگر از نیروهای المانی با پشتیبانی هوایی قوی بین شهر های واربِری (varberg) و فالکِن بری (falkenberg) شدیدتر میشد. در ادامه ی طرح المانی ها فرض را بر یک مقابله ی ضعیف گذاشته بودند با استدلال به اینکه قسمت اعظم نیروهای سوئدی در این منطقه برای دفاع از کلانشهر گوتنبرگ متمرکز شده اند. اما المانیها هرگز به فکر یک لشگرکشی به گوتنبرگ دومین بندر و شهر مهم سوئد بدونه کمک و یکجا شدن با یک گردان دیگر از نروژ در منطقه ی بورُس در استان وِستِریوتلند(vastergotland) نبودند. در ادامه نقشه ای دیگر طراحی شده بود که اگر تا اکنون سوئد تصمیم به تسلیم شدن نداشته باشد , در این صورت نیروهای المانی واقع در وَرم لند و وِستریوتلند در سه ستون به طرف استکهلم هجوم خواهند برد . ستون اول قرار بود از طریق شهر های یون شوپینگ ( jonkoping) ,لینشوپینگ (linkoping) و نورشوپینگ (norrkoping) به طرف استکهلم هجوم ببرند. همزمان ستون دوم از طریق شهر خودِه (skovde) به طرف شمال و ستون سوم نیز قرار بود از طریق شهرهای کارلسکوگا (karlskoga) ,اورِبرو (orebro) و شهرهای وستروُس /اسکیلس تونا (vasteras/eskilstun) به طرف استکهلم هجوم ببرند. در ادامه المانی ها انتظار یک حمله ی اصلی بین دشتهای باز بین شهر های وِستروُس و اُپسالا (uppsala) از طرف ارتش سوئد داشتند. همچنین احتمال داده بودند که این حمله در اطراف شهر اِنشوپینگ (enkoping) به وقوع بپیوندد. حملات هوایی در طرح المانیها یکی از فازهای اصلی حمله بود . در این فاز اسکادران پنجم نیروی هوایی قرار بود برای حمله به تمام شهرهای بزرگ سوئد ایفای نقش کنند. شهرهای مالمو استکهلم و گوتبرگ در این لیست ذکر شده بود و احتمالا مردم شهرهای هلسینگبوری (helsingborg) , کارلسکرونا( karlskrona) , کالمار (kalmar) , سودِرتَلیه (sodertalje) , اُپسالا , اِنشوپینگ و بیشتر بقیه ی شهر ها تجربه ی یک بمباران وحشتناک را تجربه میکردند. هواپیماهای المانی برای غافلگیری دورزدنهای سریع و حملات هوایی شدید ساخته شده بودند. المانها همچنین مقاوتها و حملاتی را در جاده و در امتداد سواحل و رودخانه ها بر علیه زرهپوشهای پیشروی کننده پیشبینی کرده بودند بنابراین اخرین فاز از این نقشه را پاکسازی و اقدامات برای تسلیم شدن ,تشکیل میداد . مهمترین سوالی که در این بین پیش میاید این هست که ایا این نقشه واقع بینانه بود و چقدر نزدیک بود که سوئد در معرض این تهاجم گسترده قرار بگیرد؟ همانطور که در ابتدا عرض شد با قاطعیت و اطمینان نمیتوان به این سوال پاسخ داد چون مدارک و سندهای جنگی المان در پایان جنگ همه منهدم و نابود شدند. اما با قاطعیت میتوان گفت که در نیمه ی اول سال 1943 یک پیروی نچندان ناچیز به طرف سوئد از طرف المان به وقوع پیوست. در سیزدهم مارس در یک کنفرانس بین افراد اصلی نازی دستوری را هیتلر داد که در صورت به بیرون درز کردن حتما باعث ایجاد نگرانی شدید در طرف سوئدی میگشت . لشگر بیست و پنجم زرهی المان به سنگینترین تسلیحات تهاجمی قابل تصور در مقابل ارتش بدونه تجهیزات دفاعی سوئد تجهیز میشود. کتاب روزنگار لشگر بیست و پنجم زرهی المان یک امادگی شدید را در ماههای مِی و جوئن سال 1943 نشان میدهد ( این لشگر طبق طرح ستاد عملیات ارتش نازی قرار بود در این تهاجم گسترده شرکت کند): در چهام ماه مِی همان سال نیز این لشگر در یک تمرین مشترک با لوفت وافه شرکت جست .همچنین در روز بیست و هشتم ماه مِی بین افسران هنگ و فرماندهان گردانها جلسه ای برای بررسی خصوصیات و شرائط جغرافیایی منطقه ی اسکاندیناوی برگزار شد .همچنین در هفتم ماه ژوئن تقویم اخطار رمز عبور جدیدی را دریافت کرد . در کتاب روزنگار نوشته شده است که دو هفته بعد از این تاریخ افسران اطلاعاتی سخنرانی ای درباره ی مخالفین داشته است . بر اساس اطلاعات جدیدی که در کتاب " ارتش فراموش شده " اثر اَندِش یوهانسون(anders johansson) به چاپ رسیده است , دستور داده شده بود تهاجم به سوئد در تاریخ اول ماه جولای سال 1943 ساعت 02:00 شروع شود. اما چند ساعت قبل از شروع به حمله دستور مخالفت هیتلر برای حمله امد . سوالی که باقی مانده است این است که با توجه به متن بالا سوئد میتوانست در مقابل حمله ی المانها ایستادگی کند؟ در مقابل ژنرال فون شل (adolf von schell) مصمم بود که دشمن (سوئد) توان ایستادگی در برابر نیروی تهاجی که مجهز به تسلیحات زرهی سنگین هست را ندارد. همچنین المانها حساب کرده بودند که 70 درصد از افسران و درجه دارن سوئدی گرایش به نازیسم داشتند. با وجود اغراق بودن این سخن اما با وجود بودن افسران طرفدار المان در بین ارتش سوئد باز هم نیروی دفاعی سوئد دردسرهایی را در مقابل تهاجم المان خواهد داشت . مشکلاتی که در تهاجم به نروژ نیز به چشم میخورد. این قابل تصور است که سربازان ارتش سوئد در صورت تهاجم المان با انها مقابله خواهند کرد اما برتری کامل هوایی المان اکثر تصمیمات را مشخص میکند. تجربیات کلی طی عملیاتهای نظامی در جنگ جهانی دوم و اینده نشان میدهد که برتری هوایی مبارزات زمینی را تعیین میکند. در سال 1943 نیروی هوایی سوئد متشکل از هواپیماهایی بود که دیگر کشورها چندین سال پیش ار ناوگان خود خارج کردند . مدلهایی همچون Fiat CR 4 ایتالیایی و P-35 امریکایی که در سال 1938 بعد از سفارشات از امریکا سوئد دیگر سفارشات را لغو کرد . برای مزاح خنده حتما هواپیماههای میراشمیت و فوکا ی المانی (junkers Ju 87) در مقابل این ناوگان قدیمی چرخ دستی به مشکلاتی برمیخورد. هرمان گورینگ فرمانده ی لوفت وافه بدونه اغراق به ناوگان تاوانای خود در مقابل سوئد اطمینان کرده بود که با اطمینان به پسر خواهر خوانده ی خود گفت "یک همچین کشور لعنتی مثل سوئد را میتوانیم ما تا حد مرگ پایمال کنیم ." [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/68363502363972338797.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_68363502363972338797.jpg[/img][/url][/center] اما همانطور که میدانم هیچ تهاجمی اتفاق نیافتاد .در عوض لشکر بیست و پنجم زرهی المان در اگوست 1943 از طریق فرانکفورت به طرف اروپای شرقی حرکت کرد . علت این کار ارتش در حال رشد موفقیت امیز سرخ ها در مقابل ارتش شرقی تحت فشار هیتلر بود. بنابراین ایا این استالین و ژنرالهایش بود که سوئد را از این تهاجم نجات داد؟ هرگز این را نخواهیم فهمید. [center][b][color=#b22222]ترجمه شده توسط : mohmohammadi20[/color][/b][/center] [center][b][color=#ff0000]هرگونه کپي برداری بدون درج لینک این صفحه به عنوان منبع غیرقانونی است.[/color][/b][/center]

بله خودم ترجمه کردم . من زیاد به پست دادن وارد نیستم . انشالله در اینده بهتر میشم

نویسنده ی این مقاله پیر اندِرش لوندِستروم هست([b]Per-Anders Lundstrom)[/b] . یکی از سه نفری که مرکز مطالعات تاریخ نظامی سوئد رو تشکیل دادن.مقاله ی اصلی تو کامپیوترم هست .

رفته شرکت اموزشی نظامی تشکیل داده . ببینید چقدر ایمانش به کشورش قویه .

این مطالب به دور از واقعیات هست . هروقت سازمان میراث فرهنگی اومد اینها رو بر اساس تحقیقات رسمی واقعی با استفاده از کارشناسان خبره اثبات کرد من قبول میکنم .

ساب 21 یکی از بهترین جنگنده هایی بود که شرکت ساب موفق به تولید ان گشت . این جنگنده بین سالهای 1945 تا 1953 در خدمت ارتش سوئد بود . این هواپیما دارای دو نمونه میباشد. هواپیمای شکاری که با کد J21 شناسایی میشود و هواپیمای حمله کننده که با کد A21 شناسایی میشود . Jبه معنای Jakt و A به معنای Attack. یکی از خصوصیاتی که در ساب 21 دیده میشود بدنه و پلتفرم غیر معمول ان میباشد. به طوری که این هواپیما دارای دو دم در انتهای ان سکانهای افقی در وسط و عمودی به موازات دم هواپیما قرار دارد . یکی از خصوصیات دیگر این هواپیما محل قرار گیری پروانه و موتور هواپیما میباشد که در انتهای ان قرار داد طوری که ادم فکر میکند بهپادهای امروزی مشتق شده از روی این هواپیما میباشد . خوبی که این نوع قرار گیری موتور و پروانه ها در عقب هواپیما داشت دید خوبی بود که به خلبان میداد . اما معایبی که این طرح و نوع قرار گیری داشت خنک کنندگی موتور و همچنین اسیب دیدن خلبان در موقع خارج شدن اظطراری از هواپیما بود . اما با هوشیاری مهندسین این طرح شرکت ساب صندلیهایی را تولید کرد که با انفجاربارون سیاه(مطمئن نیستم) به هوا پرت میشدند که در واقع اولین صندلیهای اجک بودند . این صندلی ها به وسیله ی انفجاری که صورت میگرفت قادر بود که خلبان را بالاتر از ارتفاع پروانه های هواپیما و در واقع بالاتر از محدوده ی خطر پرتاپ کند. در واقع اولین بار این سوئدی ها و به طور روشنتر این شرکت ساب بود که توانسته بود صندلی های اجک را اختراع کند ولی به خاطر ثبت نکردن پتنت ان باعث شدند که شرکت انگلیسی مارتین به این کار اقدام کند . این هواپیما اولین هواپیمایی بود که دارای nosewell میبود که به معنای قرار گیری ارابه های فرود جلو در نوک هواپیما میباشد . در دیگر مدلها در جلوی هواپیما دو چرخ قرار داشت و در انتها یک چرخ ولی در این طرح بر خلاق دیگر مدلها یک چرخ در جلو قرار داشت و دو چرخ در بدنه ی هواپیما. در وهله ی اول شرکت سه عدد نمونه ی ازمایشی از این هواپیما را تولید کرد که اولین نمونه ی ان در تاریخ 30 جولای 1943 به وسیله ی خلبان ازمایشی شرکت کلِیس اسمیت(claes smith) ازمایش شد . در شروع تست به خاطر کوتاه بودن طول باند شرکت ساب هواپیما به لبه ی باند منتقل شد که این کار باعث شد ارابه های فرود هواپیما اسیب ببیند و در موقع فرود در پایگاه مقصد ارابه های فرود دچار نقص فنی شوند . ولی حادثه ی دیگری به وقوع نپیوست و این نوید خوشی برای شرکت بود تا 298 فروند از این جنگنده را طی سالهای 1945تا 1949 طی سه مرحله به نیروی دفاعی سوئد تحویل دهد. به خاطر اینکه ساب 21 اولین هواپیما با ارابه ی فرود در نوک بود برای اموزش خلبانها در قسمت اربه ی فرود سه عدد از هواپیماهای SK 14 اصلاحاتی انجام شد تا خلبانان بتوانند فرود با این نوع اربه ی فرود را یاد بگیرند . این سه مدل با کد SK14N شناخته میشوند. همینطور که در عکسهای زیر میبینید تغییران در ارابه ی فرود این هواپیما کاملا مشهود هست . این هواپیما (Saab 21) دارای سه مدل بودند که عمدتا بر اساس تسلیحاتی که حمل میکردند و بر اساس نقشهایی که داشتند نامگذاری میشدند. J 21A-1 J 21A-2 این دو مدل در نقش هواپیماههای شکاری بودند. و با کد Saab J21 معرفی شدند J 21A- 3 مجهز به اویزگاههای بمب و موشک . این مدل با نامهای B 21A-3 یا A 21A هم نامیده میشود. که با نام عمومی Saab A21 معرفی شدند. مدل Saab J21: این مدل اولین پرواز خود را در 20 دسامبر سال 1944 انجام داد. بین سالهای 1945و 1946 بیش از ده ها فروند از این مدل به فرودگاه نظامی با کد F8 barkarby برای تستها و ارزیابی تاکتیکهای جنگی منتقل شدند. ارزیابی ها نشان داد که این هواپیما برای ماموریتهای محوله مناسب بودند ولی به خاطر محل قرار گیری موتور به مشکلاتی مثل مشکل در خنک کندگی و خطر سیب رساندن به خلبان موقع خروج اضطراری در هوا برخورد کردند. که ساب با تولید اوین صندلی های اجکت این مشکل را رفع نمود . در سال 1946 پایگاه F9 save اولین اسکادران J21 را به خود دید و در ادامه پایگاه F12 kalmar هواپیماهای B17 خود را با مدل J21 عوض کردند.اسکادرانهای F 15 soderhamn سویمن و اخرین اسکادرانی بود که مجهز به این مدل شدند. در واقع ساب به فکر تولید هشت اسکادران از این نوع هواپیما بود ولی به خاطر مناسب نبودن برای نقش هواپیمای شکارچی ساب تولید این هواپیما را لغو کرد و شروع به تحقیقات و تولید هواپیماهای حمله کننده گرفت. نقشی که در ان سقف پروازی و مانورهای کند زیاد مهم نبود . نتایج تحقیقات منجر به تولید مدل A21 شد .این مدل مدل Saab A21: در طی تستهایی که مدل J21 در پایگاه F8 barkarby انجام شد دریافتند که پلتفرم و فرم هواپیما و دیگر فاکتورهایی که در این هواپیما به کار رفته بود این هواپیما را همچنین مناسب بمب افکن میکرد . .بنابر این نیروی هوایی سفارش 120 نمونه از B21 که در واقع همان J21 ولی با قابلیت بمب افکن بود را داد این تعداد قرار بود تحویل پایگاههای F 6 karlborg و F 7 satenas شود . این مدل مجهز به یک رگبار 20 میلیمتری بود ولی هیچگاه این مدل تولید نشد تصمیم گرفته شد بر روی هواپیماهای جنگنده سرمایه گذاری کنند. مدل جدید با نام J 21A- 3 معرفی شد . که مدل A21 را تشکیل میدادند .اولین سری از این مدل به اسکادران F 7 Satenas تحویل داده شد.همچنین این مدل هواپیماها اصلی اسکادران F 6 karlborg را تشکیل دادند. این مدل مجهز به درگاههای اویز راکت و موشک زیر بالها بود و میتوانست دو عدد راکت هیجده سانتی متری یا هشت عدد راکتهای چهارده و نیم سانتی متری و یا دو عدد بمب ناپالم را حمل کنند. در سال 1945 با خاتمه ی جنگ جهانی دوم نیروی هوایی سوئد به فکر باز طراحی ساب 21 افتاد . با خاتمه ی جنگ و دسترسی به موتورهای جت خارجی نیروی هوایی سوئد طرحی را به تصویب رساند که طی ان با اصلاحات کمتر ساب 21 را بتوان به موتور جت مجهز کرد . طی جنگ جهانی دوم المانها با میراشمیت me 262 توجه جهانیان را به موتور جت جلب کرد و طی بعد از جنگ جهانی سوئد هم به فکر استفاده از این نوع موتور در هواپیماهای خود افتاد . برای تولید موتور جت نیاز بود که با طرز کار این نوع موتورها اشنا شد بنابر این نیروی هوایی سوئد طرحی را به تصویب رساند که تعدادی از هواپیماهای ساب 21 به مدل Rea که مختصر شده ی کلمه ی Reaktionsmorotr بود مجهز شود . در ان برهمه از زمان در سوئد به موتورهای جت موتورهای واکنشی یا Reaktionsmotor گفته میشد.( استفاده از کلمه ی موتورهای واکنشی در بقیه ی کشورها خبر ندارم ).نمونه ی جدید با کد saab 21R شناسایی میشود . در روز 10 مارس 1947 اولین نمونه از مدل Saab 21R مورد ازمایش قرار گرفت این ازمایش موفق امیز در فرودگاه نظامی برُوالا(با کد F 13 bravalla) که امروزه در شهر نورشوپینگ قرار دارد به وقوع پیوست. طی نتایج موفیقت امیز سفارش 60 فروند ازاین نوع در دو مدل Saab 21RA و Sabb 21RB داده شد . هر مدل سی عدد . مدل Saab 21RA مجهز به موتورهای جت تولیدی شرکتی بریتانیایی به نام de havilland Goblin-motors شده بود . شرکت ولوو ایرو volvo aero ( که در ان زمان FSA نامیده میشد ) توانست مجوز تولید تحت لیسانس این موتور را از شرکت بریتانیایی de havilland goblin motors بگیرد و سی عدد از مدل Saab 21RB مجهز به این موتورهای تولید داخل شدند. این موتور با کد RM1 شناخته میشود که در هواپیماهای J28 vampire خریداری شده از بریتانیا هم استفاده شدند. مجهز به موتور جت نام: ساب 21 مدل ها : J21 و A21 و Saab 21R خدمه: یک نفر اولین پرواز :سی جولای 1943 طول :10.45 متر ارتفاع:3.98 متر طول دو بال : 11.6 متر وزن:3.25 تن ماکسیمم وزن برخاست:4.413 تن تسلیحات : مشترک در تمامی مدلها یک عدد توپ بیست میلیمتری hispano suiza 404 دو عدد مسلسل سیزده میلیمتری ساخت بوفوش در نوک. دو عدد مسلسل سیزده میلیمتری ساخت بوفوش در بالها. تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer

دلایلش رو نمیدونم ولی به خاطر اینکه ارابه ی فرود رو توی دماغه ی هواپیما گذاشتن این باعث میشه که ارتفاع دماغه از زمین کم بشه این برخورد پروانه رو با زمین بیشتر میکنه . برای داشتن یک هارمونی خوب به خاطر طرح خاص هواپیما شاید موتور رو منتقل کردن. بعد برای جاسازی مسلسلها توی نوز هم میتونه یکی از دلایل باشه .

من هم یه مستند دیگه بودم که توی یکی از زیردریایی های بلوک شرق بود احتمالا شوروی .اطراف محل خوابشون کلی لوله و شیر و تنظیم کنننده ی فشار بودش که من واقعا به حالشون تاسف خوردم . تختشون هم به اندازه ی یک برانکارد امبولانس . وقتی میخوابیدی روی اون به اصلاح تخت دست رو نمیتونستی کاملا به طرف بالا دراز کنی .

تانک لئوپارد یکی از بهترینها و به قولی بهترین تانک اصلی میدان نبرد میباشد و این موضوع باعث شده که توجه خیلی از کشورها به این تانک جلب بشود . یکی از این کشورها سوئد میباشد که از دیرباز مبادلات نظامی با المان داشته چه طی جنگ جهانی دوم که المان از سوئد تسلیحات وارد میکرد و این مبادلات تا اکنون ادامه داشته است. یکی از محصولات المانی مورد استفاده در ارتش سوئد تانک لئوپارد 2 میباشد . این تانک با توجه به شرائط خاص سوئد مورد بازبینی و اصلاحاتی قرار گرفته است . این تانک stridsvagn 122 نامیده میشود به معنای وسیله ی نقلیه ی جنگی 122 میباشد و بر اساس تانک لئوپارد 2a5 ساخته و مورد اصلاحات قرار گرفته است. کانال تلویزیونی دیسکاوری ورژن سوئدی تانک لئوپارد 2 یا همان stridsvagn 122 را بهترین تانک سنگین که تا اکنون تولید شده دانسته است . تا کنون 120 عدد از این نوع تانک تولید گشته است. ساختمان کلی این تانک همچون تانک لئوپارد 2 هست که در ان راننده در سمت راست و محل قرار گیری مهمات در سمت چپ قرار دارد. سیستم اتش هالوکربنی این تانک درقسممت عقب راننده قرار دارد و موتور در انتهای بدنه ی تانک قرار گرفته است . در برجک فرمانده ی تانک در سمت راست و مسئول اتش در قسمت جلو و پایینتر از فرمانده و همچنین مسئول مهمات در قسمت چپ برجک قرار گرفته است . اواخر دهه ی هشتاد میلادی صنایع تولیدی وزارت دفاع سوئد (FMV) تحقیقاتی را در دست داشت که همچون تانکهای به روز و مدرن ان زمان همچون ابرامز امریکایی تی هفتاد و دو روسی و لئوپارد 2 المانی یک تانک خانگی بر اساس تکنولوژی های پیشرفته تولید نماید .نتایج تحقیقات و همچنین جنگ کویت در ان زمان نشان داد که سوئد نیاز مبرمی و سریع به یک تانک بر اساس تکنولوژی پیشرفته دارد . نتایج تحقیقات منجر به طراحی تانکی به نام stridsvagn 2000 شده بود ولی به خاطر هزینه های بالای تولیدی و زمان نسبتا طولانی برای تولید باعث شد که وزارت دفاع این پروژه را منحل کند بنابراین دولت سوئد خرید از یک کشور خارجی را مطرح کرد و این طرح در تصویبات سال 1992 وزارت دفاع سوئد گنجانده شد .(تصویبات 1992 وزارت دفاع مجموعه تصویباتی بود که چشم انداز و طرحهای نیروی دفاعی سوئد رو مشخص میکرد. ) این طرح یا پروژه با نام Stridsvagn Ny یا وسیله ی نقلیه ی جنگنده ی جدید بزرگترین قراداد بین صنایع تولیدی وزارت دفاع و تولید کننده ی یک کشور خارجی بود که تا کنون بسته میشد . پاییز 1992 تستهای رانندگی تانک و همچنین تستهای زمستانی هر دو مدل ابرامز M1A1 و لئوپارد 2 بهبود یافته یا leopard 2a5 اغاز گشت. در ژانویه ی 1993 فرانسه با تانک لکلرک خود وارد مناقطه شد در حالی که بریتانیا بنا بر درخواست شخصی تانک چلنجر 2 خود را از مناقصه در جوئن 1992 بیرون کشید. در واقع فرانسه با این کار جای بریتانیا را در مناقصه گرفت . نمونه تستهایی که انجام شد میتوان به تستهای شلیک گلوله های انفجاری بر مدولار های حفاظتی در اطراف شاسی و برجک در حالی که با لایه های حفاظتی بالستیکی محافظت شده بودند و همچنین بدونه لایه های حفاظتی بالستیکی. این لایه های حفاظتی بالستیکی تولیدی شرکت akers krutbruk (تولیدی باروت اُکِر) به همراه یک شرکت مهندسی المانی بودند. در طی ازمایشات یک ژنرال چهار ستاره ی امریکای دریافت که استفاده از این لایه های حفاظتی بالستیکی میتواند حفاظت تانک را تا پنجاه و صد دردصد در تانکهای امریکایی و فرانسوی افزایش دهد. ( در مورد اینکه یک ژنرال امریکایی اینو کشف کرد نامطمئن هستم). این مجموعه ازمایشات هم در کشورهای اصلی تولید کننده ی تانک و همچنین در مرکز ازمایشات وزارت دفاع در کارلبوری (FFK) انجام شد . همچنین مرکز پژوهشهای وزارت دفاع (FOA) توانست با برسی اثرات طول موجهای ثبت شده کشف کند که چطور تانکهای مختلف میتوانستند به وسیله ی اشکارسازهای مادون قرمز و رادها و دیگر اشکارسازها کشف شوند. در دسامبر 1993 ازمایشات و تستها با موفقیت به اتمام رسید نتایج بررسی ها و تستها نشان داد که تانک لکلرک اگرچه پتانسیل خیلی خوبی داشت اما در راههای طولانی چیزی که مورد نیاز سوئد بود به اندازه ی کافی موفق ظاهر نشد . در نتیجه انتخابهای وزارت دفاع فقط دو تا بود . تانک لئوپارد دو که در تحرک سیستم اتش و حفاظت کاملا برتر بود و همچنین تانک ابرامز که در قابل اطمینان بودن و تعمیر و نگهداری و همچنین در سیستم یکپارچه ی مدیریت برتر بود . با وجودی که شرکت تولید کننده ی امریکایی یک میلیارد تخفیف قایل شد و کلینتون شخصا برای بررسی معامله با کارل بیلد نخست وزیر وقت سوئد دیدار داشت ولی سرانجام لئوپارد مورد حمایت سوئد قرار گرفت و سرانجام در تاریخ 20 جوئن 1994 قرارداد 120 عراده تانک و 90 عراده ی دیگر در صورت لزوم با شرکت krauss maffie wehrtechnik بسته شد . این قراردا خرید تولید تحت لیسانس و همچنین تعمیر و نگهداری و اموزش خدمه را شامل میشد . 29 عراده از تانکها در کنسرسیوم krauss maffie wehrtechnik تولید و 91 عراده ی دیگر در سوئد تحت لیسانس شرکت تولید شود. در سوئد شرکتهای بوفوش(bofors) برای ساخت برجک تانک و شرکت هَگلوندز (hagglunds) عهده دار تولید شاسی و دیگر اجزای تانک شد. تانکها stridsvagn 122 را یدک کشیدند. به این وسیله سوئد هم وارد کلوب استفاده کنندگان لئوپارد کشت تا این کلوب به 17 کشور برسد. در اوایل سال 2000 سوئد به همراه لهستان نروژ المان و سوئیس تحقیقاتی برای توسعه ی حفاظت در برابر مین به انجام رسانید . تحقیقات با موفقیت به همراه بود و تانکهایی که به این اپشن مجهز شدند با نام stridsvagn 122B شناخته میشوند. این تانک جایگزین تانکهای stridsvagn 103 و stridsvagn 101R/102R وstridsvagn 104 گشته است . stridsvagn 122 داری پیشرانه ای دیزل و دوازده سیلندری با قدرت 1500 اسب بخار هست .برجک این تانک تماما الکترونیکی بوده و قابلیت گردشی 360 درجه را فراهم میکندو دارای چهار خدمه هست. فرمانده افسر اتش و افسر لودر در برج و راننده ی تانک در محل کنترل تانک واقع در شاسی . این تانک نمونه ی توسعه یافته بر اساس تانک لئوپارد دو میباشد که در یک مناقطه توانست تانکهای لکلرک فرانسوی و ابرامز امریکایی را شکست دهد . تانک مجهز به یک توپ 120 میلیمتری و همچنین به دو عدد مسلسل 7.62 میلیمتری میباشد و در کنار این تسلیحات تانک به یک باطری یا یک واحد پرتاپ نارنجکهای دودزا هم مجهز شده است . توپ اصلی این تانک میتواند هدفهایی به فاصله ی 4000 متری را هدف قرار دهد. مدل دیگری از این تانک که در سوئد مشغول خدمت میباشد stridsvagn 121 میباشد یا همان تانک لئوپارد 2A4. در زمانی که مذاکرات برای خرید تانک لئوپارد دو بین سوئد و المان (مدل 2A5) جریان داشت المان به سقف تولید تانک که بر اساس پیمان دو به علاوه ی چهار تعیین شده بود رسید . بنابر این برای تولید تانک به سوئد پیشنهاد لیزینک یا اجاره ی 160 عدد تانک لئوپارد 2A4 را داد که مورد موافقت سوئد قرار گرفت بنابر این سوئد قرارداد اجاره ی تانکهای T80U را که برای نیم سال بود لغو کرد. چون تحویل این تانکها همزمان با تحویل تانکهای خریداری شده بود و به خاطر داشتن توپ 120 میلیمتری بر اساس سیستم نامگذاری سوئد این تانکها نام strdisvagn 121 را انتخاب کردند. تنها اصلاحی که در این تانکها دادند استفاده از رادیوی ارتباطی سوئدی و رنگ امیزی بر اساس استتار سوئد بود .به جز شش عدد از این تانکها مابقی به کشور المان عودت داده شده اند و قرار داد اجاره هم پایان یافته است . این شش عدد تانک از هم جدا و به شرکت ruag در سوئیس تحویل داده شد تا به مدل تانک مهندسی ارتقاء یابند. این شش مدل با نام ingenjorbandvagn 120 شناخته میشوند. تانک bargningsbandvagn 120 یا تانک یدک کش 120 نمونه ی سوئدی تانک یدک کش Bergepanzer 3 Buffel vil میباشد که بر اساس پلتفرم لئوپارد توسعه یافته است . در کل شانزده عدد از این نوع سفارش داده شده است که اولین نمونه ها در شش جوئن 2002 و مابقی تا نوامبر 2003 تحویل سوئد داده شد .در سال 2011 یک یدک کش از این نوع تحویل سوئد گشت . این نمونه در مقایسه با نمونه های قبلی دارای سطح حفاظت بالا میباشد که مخصوصا برای ماموریتهای خارج از کشور سوئد توسعه یافته است . این مدل با نام bargningsbandvagn 120B شناخته میشود. تیپهایی که تانکها در انها مشغول خدمت هستند: همانطور که گفته شد در 20 ژوئن دولت کال بیلدت نخست وزیر وقت سوئد تصمیم به خرید 120 عدد تانک لئوپارد بهبودیافته یا leopard 2a5 و 90 عدد دیگر در صورت درخواست و همچنین بنا به پیشنهاد المان تصمیم به اجاره ی 160 عدد از این تانکها که از مدل 2a4 بودند گرفت. بر اساس تصمیمات وزارت دفاع قرار بود که تیپهای نوربوتن (norrbottensbrigaden) که در شمال سوئد و در شهر بودِن (boden) قرار دارد و به اختصار MekB 19 نامیده میشود و تیپ اِسکارابوری (skaraborgsbrigaden) که در نزدیکی شهر گوتنبرگ و در شهر خوده (skovde)قرار دارد و به اختصار PB 8 نامیده میشود و همچنین تیپ اژدهای اسکُونه (skanska dragonbrigaden ) که در شهر هَسلِهولم (hassleholm) قرار دارد و به اختصار PB 9 نامیده میشود مجهز به تانکهای stridsvagn 122 شوند. اما برای اینکه تیپ اِسکارابوری به این تانکها مجهز شود لازم بود که وزارت دفاع 90 تانکی در صورت نیاز در قرار داد امده بود را هم سفارش بدهد ولی با پاسخ منفی وزارت دفاع تیپ اِسکارابوری تانکهای leopard 2A4 که با نام stridsvagn 121 نامیده میشد را انتخاب کند. و مابقی تانکهای لئوپارد 2a4 بین تیپهای سودرا اِسکُونسکا (sodra skanska brigaden) و تیپ سودر مانلَند (sodermanlandsbrigaden) و تیپ اژدهای اسکونه تقسیم شد که بعد از سال 2002 تمام این تانکها عودت داده شدند. بر اساس اعلام insatsorganisationen که به اختصار IO-14 خوانده میشود حداقل سه عدد از این تانکها بر اساس نیاز های امروز ارتش وارد سفارش و وارد خدمت خواهد شد. طی سال 2011 وزارت دفاع چهار عدد Stridsvagn 122B که دارای حفاظت ضد مین هست و همچنین یک عدد Bärgningsbandvagn 120B تحویل گرفته است . طبق گزارش سالیانه ی وزارت دفاع این پنج عدد قرار است در ماموریتهای خارج از کشور شرکت کنند. تفاوتهای نمونه ی سوئدی و المانی : این تانک همنطور که گفته شد بر اساس تانک لئوپارد المان ورژن 2a5 ساخته شده ولی با تغییرات و بهبودهای محسوس . بزرگترین بهبودی که stridsvagn 122 در مقایسه با نمونه ی المانی دارد زره پوش تانک به همراه زره حفاظتی فولادی تانک میباشد که کاملا از نو بر روی بدنه ی تانک طراحی و تولید گشته است . مسئول این کار شرکت سوئدی SSAB میباشد که بزرگترین کنسرسیوم تولید فولاد در کشورهای اروپای شمالی میباشد . همچنین در نمونه ی سوئدی از مدولار های حفاظتی که محصول مشترک شرکت سوئدی akers krutbruk و شرکت المانی Ingenieurburo Deisenroth است استفاده شده است . تانکهایstridsvagn 122 به رادیوی تولیدی اریکسون به نام ra-180 که اختصار شده ی radio 180 میباشد مجهز شده اند . باند مورد استفاده در این سیستم , باند بین 30 تا 87 مگاهرتز میباشد .در کنار این سیستم تانکها مجهز به یک تلفن داخلی به نام LTS 90 تولیدی اریکسون برای مکالمات داخلی میباشد . تانک برای استتار و کاهش اثارت مادون قرمزی موتور و قطعات میکانیکی و همچنین برای پوشش اشکال منظم از یک تور چند لایه به نام kamouflagenatssystem استفاده میکند. هر دو تانک stridsvagn 122 و 121 از گلوله های ضد زره که به گلوله های انرژی جنبشی ضد زره استفاده میکنند . همچنین بر روی تانکهای سوئدی لایه های حفاظتی بر روی برجک و بر روی بدنه به همراه دریچه های ضخیمتر برای خدمه ی تانک اعمال شده است که حفاظت بیشتری را در مقابل بمبهای خوشه ای وهمچنین در مقابل بمبهایی که بر بالای تانک منفجر میشوند به ارمغان می اورد.در داخل تانک نیز لایه های حفاظتی برای حفاظت در مقابل گلوله های انرژی جنبشی ضد زره و همچنین برای حفاظت در مقابل گلوله های سوراخ کننده ی بدنه نصب شده هست . لایه های حفاظتی کناره های برجک نیز از اصلاحات سوئدی ها نیز در امان نمانده اند . در قسمت موتور نیز بهینه سازی هایی انجام شده است . در قسمت سیستم خنک سازی موتور یک سیستم تشخیص اتش نصب شده است تا از مکیدن اتش در این قسمت جلوگیری کند. جعبه های ذخیره سازی مهمات خارج از تانک نیز بهینه سازی شده است . با بهینه سازی هایی که انجام شد وزن تانک نزدیک به هفت تن افزایش پیدا کرد بنابراین سیستم تعلیق به وسیله ی میله های پیچشی متصل به شاسی تقویت شدند.( Torsion-bar suspens) توپ این تانک نیز همان لوله ی رین متال استفاده شده رد بقیه ی تانکهای لئوپارد هست ولی تولید تحت لیسانس در کارخانه جات بوفوش. اما در قسمت خنثی سازی لگد توپ اصلاحاتی ایجاد شده است که در اینده در صورت اپگرید کردن نیز بتوان از سیستم اتش تانک leopard 2A6 استفاده کرد. در قسمت برجک نیز سیستم هیدورلیکی چرخش برجک با سیستم الکترونیکی تعویض شده است که باعث افزایش دقت شده است . سپر نصب شده در جلوی تانک نیز سیستم کنترل اتش را محافظت میکند و از ایجاد ترک در این قسمتهای حساس جلوگیری میکند. سیستم پرتاپ نارجک دودزا ساخت شرکت wegmann با مدل galix تولیدی شرکت GIAT تعویض گشته . مدل جدید بر خلاق مدل قبلی دارای چهار جایگاه پرتاپ نارنجک دودزا میباشد . مدل قبلی دارای هشت جایگاه بود. کالیبر هر جایگاه 80.4 میلیمتری میباشد. در مدلهای جدید نارنجکها بهینه یافته شده اند و میتواند بهتر تانک را برابر اشکارسازهای مادون قرمز محافظت کنند و تا حداکثر دو دقیقه قابلیت پوشش تانک را دارد. همچنین قابلیتهایی که به این تانک اضافه شده است همانند: در قسمت راننده تانک مجهز به دوربینهای دید در شب شده است . در تانکهای المانی این قسمت وجود ندارد. فرمانده ی تانک هم دارای اسکوپهای مادون قرمز شده است . در مدلهای المانی فقط افسر اتش دارای اسکوپ مادون قرمز بود. کامپیوتر کنترل اتش در این تانک میتواند دوازده گلوله ی مختلف را مدیریت کند . انقلاب واقعی که در این تانک رخ داده است کامپیوتری شدن سیستم کنترل تانک میباشد . این سیستم ساخت شرکت سوئدی celsius tech systems AB میباشد . این سیستم(TCCS) نمونه ی توسعه یافته و کامل شده ی سیستم کنترل تانک leopard 2a5 میباشد.یکی از قابلیتهای این سیستم به این صورت است که در صفحه ی نمایش مقابل فرمانده ی تانک موقعیت تانک و همچنین موقعیت تانکهای دوست روی یک نقشه نشان داده میشود همچنین اطلاعتی مثل اطلاعات ناوبری تاکتیکهای جنگی وضعیت کنونی تانک قابل نمایش در این سیستم میباشد. کامپیوتر تمام اطلاعاتی که به سیستم داده میشود را فورا و به طور مداوم بین استفاده کنندگان (لینک شده ها) به اشتراک میگذارد و این به این معنی است که تمام افراد میتواند بفهمند که چه کسی در جریان چه اطلاعاتی هست و چه تانکی میتواند تانک فرماندهی گردان باشد همچنین این سیستم میتواند بر اتش توپخانه نیز کنترل داشته باشد . (همون ارچر). همچنین راننده مجهز به یک صفحه ی نمایش شده است که اطلاعات مورد نیاز را میتوان بر ان نمایش داد به طور مثال فرمانده ی تانک میتواند مسیر حرکت را برای راننده بفرستد.( در منبع گفته شده است که به صورت نقطه چین یا خط چین نمایش میده) سیستم حفاظت در برابر ش.م.ر جدید تانک stridsvagn 122 بار دیگر مورد ارتقاء و بهینه سازی قرار گرفت که مدل جدید با نام stridsvagn 122B شناخته میشود .این مدل از حفاظهایی همچون ضد مین بهره میبرد . در این مدل از زره های خارجی مدولار کامپیوزتی AMAP استفاده شده .این زره ها ساخت شرکت IBD Deisenroths هست. شرکت IBD یکی از شرکتهای اقماری akers Krut protection AB محسوب میشه . این زره حفاظتی جدید میتواند تانک را در برابر پرتابه های انفجاری و همچنین در مقابل گلوله ها و پرتاپه های ضد زره حفاظت میکند. استفاده از این زره ها وزن تانک را فقط 350 کیلوگرم افزایش داده است . همچنین صنایع تولیدی وزارت دفاع FMV برای نشان دادن فناوری و طرحی برای اینده مدلی رابر مبنای stridsvagn 122B در حال طراحی و ساخت دارد که با نام +stridsvagn 122B نامیده میشود . اطلاعات فنی : مشترک در تمامی مدلها (Stridsvagn 121 / Stridsvagn 122 / Stridsvagn 122B) خدمه: چهار نفر . فرمانده . راننده . افسر اتش . افسر مهمات. موتور:MTU-12-cylinder-Dieselmotor MB 873-Ka 501 به همراه یک جفت توربو.حجم موتور 47.6 لیتری . حداکثر 2600 دور بر دقیقه.دارای دنده ی اتوماتیک هیدرومکانیکی چهار دنده جلو و دو دنده عقب مجهز به ریتادر یا کند کننده و همچنین ترمزهای دیسکی. قدرت موتور:1500 اسب بخار.(1103 کیلووات) طول به علاوه ی لوله ی تانک . برجک رو به جلو: 9.67 متر در مدل 121 / 9.97 متر در مدل 122 / 10.97 متر در مدل 122B عرض : 3.75 متر در مدل 121 / 3.78 متر در مدل 122 / 3.78 متر در مدل 122B ارتفاع : 2.99 متر در مدل 121 / 3.00 متر در مدل 122 / 3.03 متر در مدل 122B وزن : 52 تن در مدل 121 / 57.3 تن در مدل 122 /57.67 تن در مدل 122B حداکثر سرعت : 68 کیلومتر جلو و 31 کیلومتر عقب در مدل 121 / 62 کیلومتر جلو و 29 کیلومتر عقب در مدلهای 122 و 122B حجم مخزن سوخت : محدود شده تا 900 لیتر .در زمان جنگ قابل افزایش تا 1160 لیتر زمان چرخ 360 درجه ای تانک: 10 ثانیه در همه ی مدلها زمان چرخش 360 درجه ای برجک : 10 ثانیه مدل 121 / 9 ثانیه مدلهای 122 و 122B توپ: همه ی مدلها دارای توپ بدونه خان 120 میلیمتری L-44 راین متال . مدلهای سوئدی مجهز به توپ تولیدی تحت لیسانس راین متان . مسلسل: مسلسل KSP- 94 بر روی برجک یکی در کنار دریچه ی افسر مهمات , پرتاپگر نارنجکهای دودزا تولیدی شرکت wegmann در مدل 121 مسلسل KSP-94 بر روی برجک یکی در کنار دریچه ی افسر مهمات , پرتاپگر نارجک مدل gallix از شرکت GIAT. سیستم هدایت: رادیو در مدل 121 و در مدلها 122 و 122B مجهز به هدایت و مدیرت یکپارچه ی کامپیوتری. مقاومت در برابر راکت ضد زره نوع راکت نامعلوم ) 810 تا 1290 میلیمتر در مدل 121 و 1290تا 1960 میلیمتر در مدل 122 مدل 122B نامعلوم. تعداد گلوله قابل حمل :42 عدد در همه ی مدلها. شعاع عملیاتی : 550 کیلومتر در همه ی مدلها. قیمت : 5.7 میلیون دلار مدل 122 / مدل 121 تحت اجاره ی سوئد بود / مدل 122B قیمت نامعلوم

[quote name='Electro_officer' timestamp='1376994196' post='331400'] خوشحالم که یک نفر به دوستانی که فعالیت علمی می‌کنند افزوده شده است. یاد پهبادهای خودمون افتادم... حداکثر سرعت تو مدل مجهز به موتور جت چقدر بوده؟ [/quote] از شما ممنونم سرعت ساب 21R حدود 0.84م ماخ یا حدود 930 کیلومتر بر ساعت وبرد عملیاتی هم 450 کیلومتر بدونه تانکرهای اضافه ی سوخت .ارتفاع پروازی هم 12000 متر و در مدل پروانه ای حداکثر سرعت 640 کیلومتر بر ساعت و رنج پروازی هم 750 کیلومتر و سقف ارتفاع پروازی هم 11000 متر

همه جاسوسی میکنن حتی ایران . اگه کسی جاسوسی نکنه واقعا یه احمق به تمام معنا هستش. برای پیشبرد اهداف هر کشوری جاسوسی یکی از لازمه هاش هست . مخصوصا برای ما .

یه سوال میکنم . به نظرتون اگه یک نفر رو با جلیق ی ضد گلوله دوربین دید در شب با یه اسکوپ مجهز به تخمین مصافت لیزری بگیرن مکنه به جرم جاسوسی محاکمه اش کنن؟ یا مثلا فقط دستگیرش میکنن و بعد مامورا میرن دنبال مدرک ؟ بعد اینکه چه وسایلی اگه به همراه فرد باشه ممکنه ظن به جاسوسی بشه؟ مثلا یه پوتین و شلوار و لباس خارجی چقدر تو ظنین کردن مامورین مهمه؟

احتمال انحلال قانونی اخوان المسلمین به گوش میرسه .

کودتا چیه داداش . من فوق فوق بتونم یه ترور در سطح معاون وزیر انجام بدم .

[quote name='arminheidari' timestamp='1376621416' post='330288'] [url="http://www.military.ir/forums/statuses/all/"]http://www.military....s/statuses/all/[/url] [/quote] [b] متاسفیم ، ولی سطح دسترسی شما اجازه چنین کاری را به شما نمی دهد![/b] این پیغام رو میده .

سطح درجه ی کاربری من اجازه ی دسترسی به استاتوس ها رو نمیده . من رفتم عضو ماسونری بشم حداقل

تا وقتی که نقش سیاسی ایران فعالتر نشده ناو هواپیمابر خرج اضافی هست .

طرحهای جدید روسی هم اکثرا چند ملیتی شدن . این یعنی هزینه ی کمتر و کیفیت بهتر

[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1376507415' post='329989'] خیلی دلم می خواد بدونم اگه دولتی که به هر نحوی از انحاء کوچکترین مراوده ای با ایران یا به هر نحوی از انحاء کوچکترین مشکلی با آرمانشهر جامعه متمدن و بشردوست جهان آزاد ایالات متحده کبیر داشت، تو یه صبح تا ظهر [b]2200 نفر[/b] رو وسط خیابون های پایتختش سلاخی می کرد الآن دوستانی بعضی جاهاشون عروسیه چه موضعی داشتن و چیا می گفتن !!! [/quote] من به خاطر کشته شدن سلفی ها ناراحت نیستم . خوشحال هستم . من به خاطر کشته شدن بی گناهان این بین ناراحتم . من ناراحتم که کشورشون به این وضع افتاد .

[quote name='skywave' timestamp='1376468399' post='329783'] خدا رحم کرده توی آبهای اقیانوس هند نبوده تو بندر خودشون بوده وگرنه میگفتن کار پاکستان بوده و کار به درگیری این 2 تا میرسید اونم تو این شرایط منطقه [/quote] از کجا معلوم کار پاکستان نبوده؟ تو هفته ی قبل کنسولگری هند تو افغانستان مورد حمله قرار گرفت تو جامو و کشمیر قسمت هند هم چند سرباز کشته شدن . الان هم این زیردریایی . ISI خیلی خبره هست

تنها راه کار مقابله با انتحاری جلوگیری از نفوذش هست . انتحاری انواع مختلفی داره یکی که میخواد نفوذ کنه به موانع . یکی میخواد چند نفر رو با خودش ببره اون دنیا . یکی میخواد به دنیا چیزی رو بفهمونه و انواع دیگه . این انواعی که تو سوریه انجام شده برای نفوذ بوده و فعلا اثری از نوع دوم یعنی انتحار بین مردم رو ندیدم یا شاید شده و من نمیدونم . برای مقابله با انتحاری که باری نفوذ به پایگاه یا تاسیات اقدام میکنه بهترین راه حل استفاده از موانع مختلف هست مهمترین مانع جلوی این نوع انتهاری اولین لایه هست یا خارجی ترین لایه ی حفاظتی هست . این لایه باید به قدری بتواند جلوی انتهاری رو بگیره که نیروها واکنش لازمه رو بتونن انجام بدن . و وقتی که قسمتی از لایه ی خارجی منهدم شد باید سریع اون قسمت رو ترمیم کرد . اما بهترین راه حل به نظر من انفجار پیش از موعد هست . با هرچیزی که میشه .

اینطور فکر نکنید . ناو رو فعلا نمیتونیم به جز فریب سامانه های دفاعی شکست داد . یا اینکه مهمات سیستمها تموم بشه .

تنگه ی هرمز به صورت سابق اهمیت استراتژیک خودش رو نداره . بعد اینکه کانادا حدود ده بیست سالی میشه که نفت رو از شن فراوری میکنه و از این نظر کانادا چیزی در حد کویت نفتخیز هست . به نقل از مستندی که در این باره دیدم . بعد این تکنولوژی جدیدی که میگن نمیدونم چی هست ولی هر چی هست باعث میشه کشورهایی مثل گرینلند سوئد هم به فکر استخراج با این روش باشن . تعجب نکنید خیلی از کشورها هستن که نفت مخلوط با شن دارن ولی به خاطر هزینه بر بودن استخراج هیچکاری نکردن . بعد نفت دریای شمال رو هم فراموش نکنید .غرب تولید نفت رو تو مناطق دیگه افزایش میده برای جبران کمبود و پایین نگهداشتن نفت . اگه جنگی اینجا شروع بشه خاتمه ای خواهد داشت و به خاطر پاره از مسائل این جنگ هرگز فرسایشی نخواهد بود و تو کمترین زمان ممکن تمومش میکنن . چه غرب شکست بخوره چه پیروز بشه . و اگه غرب شکست بخوره هرگز جنگ رو تا پیروزی ادامه نمیدن و با وجودی که شکست میخورن جنگ رو تموم میکنه و این باعث میشه که استراتژی اکثر کشورها در قبال مسائل تغییر کنه . کاری که غرب کرد این هست که وابستگی خودش رو به تنگه ی هرمز تا حدودی کاهش داده ولی تا زمانی که به صورت صد در صد از وابستگی در بیاد هنوز چند سالی مونده و این کمتر از ده ساله . ده سال دیگه تنگه ی هرمز اهمیت خودش رو از دست میده این یعنی اهرم فشار رو میگیرن . محتمل ترین اهرم فشار بعد از این تنگه به نظر من سرمایه گذاری هایی هست که روی بعضی کشورها انجام دادیم اگه نتیجه بده . فعلا فقط سوریه و حزب الله نتیجه داده . اهرم فشار بعدی ما میتونه بمب اتم باشه . بعد اینکه خیلی ها گفتن که با تحریم نفت ایران قیمتها به چند صد دلار برای هر بشکه خواهد رسید ولی عملا تغییر چندانی نکرد. هیچ مرکز بورس سهامی سقوط نکرد . هیچکدوم از کشورها ورشکسته نشدن به خاطر مسئله ی نفت ایران .

از شعور شما به دوره که به توهین کنید . اوضاع جامو و کشمیر هم زیاد مناسب نیست و چند روز پیش باز هم تو قسمت تحت کنترل هند چند سرباز هندی کشته شده . به نظرم تو این منطقه هم یک مسابقه ی تسلیحانی در حال انجام هست . با ورود این ناو هواپیما بر هند میتونه یک پایگاه شناور هم در نزدیکی مرزهای جنوبی پاکستان داشته باشه و به خاطر روابط نه چنان خوب افغانستان با پاکستان در صورتی که یک جنگ به وقوع بپیونده پاکستان عمق استراتژیک زیادی نداره و در صورت عقب نشینی نمیتونه به بنادر جنوبش تکیه کنه

این یک رزمایش در حد یک پادگان بوده . فکر نکنم انچنان مهم بوده باشه . از این رزمایشا تو اکثر کشورها تو حد پادگان اجرا میشه . سالی چند بار