[center][size=5][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/41498330062475884404.jpg[/img][/url] [color=#FF0000][b]MC[color=#000000]-[/color]27J Gunship [/b][/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000]MC-27J یک هواپیمای ترابری جدید و چند منظوره ساخت مشترک کمپانی های Alenia Aermacchi و ATK میباشد. این هواپیما نمونه Roll On/Roll Off یا RO/RO [i](دارای ریل های چند منظوره در داخل بدنه جهت حمل و نقل تجهیزات چرخدار)[/i] بر اساس [url="http://www.military.ir/forums/topic/27288-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D9%85%D9%84-%D9%88-%D9%86%D9%82%D9%84-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AC%DB%8C-27-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D9%86/"]C-27J Spartan[/url] است. MC-27J یک جایگزین مقرون به صرفه برای هواپیماهای مأموریت ویژه فعلی عنوان گردیده است. کمپانی Alenia برای اولین بار در جولای 2012 و در جریان برگزاری نمایشگاه هوایی Farnborough از نسخه جدید MC-27J پرده برداری نمود. همانطور که پیشتر ذکر شد, MC-27J یک نمونه چند منظوره, مسلح و دارای قابلیت RO/RO از [url="http://www.military.ir/forums/topic/27288-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D9%85%D9%84-%D9%88-%D9%86%D9%82%D9%84-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AC%DB%8C-27-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D9%86/"]C-27J Spartan[/url] میباشد. MC-27J بگونه ای طراحی شده است تا در عملیات هایی همچون: پشتیبانی از نیروی هوایی و نیروهای ویژه درگیر در حمل نقل تاکتیکی, جاسوسی, نظارت و شناسایی (ISR), عملیات های ضد تروریسم, تخلیه نیروهای نظامی و غیر نظامی از مناطق بحران و همچنین مبارزه با تهدیدات نامتقارن حضور فعال و کلیدی داشته باشد.[/color][/size] [center][size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/98375964117380386408.jpg[/img][/url][/color][/size][/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]طراحی بر اساس[/color] [color=#C00000]C-27J[/color]:[/b] MC-27J از سازه مشترک با C-27J به همراه برخی اصلاحات نظامی بهره میبرد. بنابراین Platform کلی سازه شاهد اندکی تغییرات و بهینه سازی بوده است در حالیکه تمام قابلیت های C-27J همچنان پایدار هستند. هواپیمای جدید با سیستم های مبتنی بر پالت جهت ایفای نقش در ماموریت های خاص مجهز گردیده است [i]([b]نگارنده: [/b]این موضوع یکی از زیرساخت های RO/RO میباشد که در اینجا پالت های مختلف جای خود را به تجهیزات چرخدار داده اند).[/i] MC-27J را میتوان با آرایش و چیدمان های گوناگون اعم از: حمل و نقل سربازان و محموله های باری, انتقال چتربازان, تخلیه محموله های هوایی, امداد رسانی پزشکی (MEDVAC), حمل افراد مهم و VIP و همچنین انتقال مسافر پیکربندی نمود. سلاح و خشاب (Barrel) را میتوان با توجه به ماموریت های مختلف حذف نمود تا فضای بیشتر در داخل هواپیما محیا شود. این هواپیما همچنین به سیستم حفاظت در برابر آتش و یخ زدگی نیز مجهز گردیده است. طول این هواپیما برابر با 22.7 متر, دهانه بال 28.7 متر و ارتفاع آن 9.6 متر میباشد. همچنین حداکثر وزن MC-27J در هنگام برخاست معادل 30,500 کیلوگرم تعیین گردیده است. در جولای سال 2012 کمپانی Alenia Aermacchi اعلام کرد در آینده قصد دارد برنامه را جهت ارتقا نمونه های عادی C-27J به MC-27J ارائه نماید. [/color][/size] [center][img]http://www.captain-pilot.com/up/images/15050782571095701189.jpg[/img] [size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/09630930396169201100.jpg[/img][/url] [b]C-27J Spartan[/b] [/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]کابین خلبان و سیستم های الکترونیکی[/color] ([color=#C00000]Avionic[/color]):[/b] کابین پشرفته و تماما" شیشه ای (Full Glass) هواپیمای MC-27J جهت راحتی 2 خلبان آن, با استفاده از فنون هنری و چیدمان های مبتنی بر ترکیب Ergonomic مجهز گردیده است. کابین بطور کامل با سیستم های تصویربرداری و دید در شب منتطبق میباشد. مجموعه تجهیزات الکترونیکی شامل مواردی همچون: صفحات رنگی با قابلیت های چند منظوره, واحدهای چندگانه کنترل و نمایش, نمایشگر سربالا (HUD), خلبان خودکار دیجیتال, سامانه های ناوبری GPS/INS , سیستم شناسایی دوست و دشمن (IFF), سیستم ثبت داده ها, سیستم هشداردهنده و آگاهی از عوارض زمین (TAWS) و سیستم هشدار ترافیکی و اجتناب از برخورد (TCAS) میباشند. [/color][/size] [center][size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/23561346784737825094.jpg[/img][/url] [url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/21829535056575497079.jpg[/img][/url][/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]تسلیحات [color=#C00000]MC-27J[/color] و توپ[/color] [color=#C00000]Bushmaster[/color]:[/b] سیستم تسلیحاتی مبتنی بر پالت [i](Palletized Weapon System که در اختصار PaWS نامیده میشود) [/i]وظبفه تامین قابلیت های رزمی MC-27J را بر عهده دارد. برای این منظور توپ 30 میلیمتری GAU-23 ساخت ATK با سامانه PaWS منبق گردیده است. با اینحال از سایر تسلیحات دقیق و مهمات سبک نیز میتوان بر روی این سیستم استفاده نمود. این سیستم خسارات جانبی در طول نبرد را به حداقل ممکن میرساند. PaWS را میتوان در قسمت پشت هواپیما نصب و بازنصب نمود. با اینحال نصب این سیستم کمتر از 4 ساعت زمان میبرد. توپ 30 میلیمتری GAU-23 Bushmaster منطبق با سامانه PaWS و دارای قابلیت RO/RO یک نسل جلوتر از مسلسل های پیشین میباشد. این سلاح میتواند تمام قابلیت های توپ های 25 میلیمتری M242 و Mk44 را در میادین نبرد برآورده سازد. مهمات قابل استفاده توسط این سلاح شامل نمونه های PGU-13, PGU-15 و PGU-46 با سایز 30 در 173 میلیمتر میباشند که با حداکثر نرخ 200 دور در دقیقه شلیک میگردند. مهمات از طریق یک سیستم تغذیه 2 گانه وارد سلاح میشوند. همچنین اعلام شده است نمونه های آتی این هواپیما مجهز به موشک های Hellfire جهت مقابله با تهدیدات زمینی خواهند بود.[/color][/size] [center][size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/32490068101422736513.jpeg[/img][/url][/color] [b][color=#000000]GAU-23 Bushmaster[/color][/b] [color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/07023312843457375675.jpeg[/img][/url][/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]حسگرها و سیستم های ارتباطی[/color] ([color=#C00000]Sensors and Communication System[/color]):[/b] سامانه PaWS جهت حضور در ماموریت های مختلف میتواند با طیف وسیعی از حسگرها, سیستم های ارتباطی و سامانه مدیریت نبرد منطبق گردد. این هواپیما مجهز به یک حسگر هدفیاب Electro Optical و گرمایاب به همراه سایر تجهیزات فرماندهی مدرن, کنترل و ارتباطات میباشد. MC-27J میتواند به عنوان یک پست فرماندهی مستقل و درگاهی جهت دریافت اطلاعات و ایفای نقش به عنوان مرکز کنترل شبکه فرماندهی زمینی ایفای نقش کند. این هواپیما همچنین مجهز به سیستم های جاسوسی و جمع آوری سیگنال ها (SIGINT) و نظارت و شناسایی (ISR) میباشد. سلاح به همراه سیستم شناسایی اهداف نصب شده بر روی هواپیما, در جهت پشتیبانی از ماموریت های زمینی مورد استفاده قرار میگیرند. [/color][/size] [center] [size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/46139244852401688124.jpeg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][img]http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/middle/7/0/3/2276307.jpg[/img][/b][/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]موتورها و عملکرد پروازی[/color] ([color=#C00000]Engines and Performance[/color]):[/b] MC-27J قدرت خود را با استفاده از 2 موتور AE2100D2A ساخت Rolls-Royce و دارای تکنولوژی Turboprop تامین میکند. هر موتور دارای قدرتی معادل 4637 اسب بخار میباشد و این میزان به 2 ملخ 6 پره از نوع 391/6-132-F/10 و تماما" کامپوزیتی ساخت Dowty منتقل میشود. 2 سیستم تماما" دیجیتال کنترل و مدیریت (FADEC) وظیفه کنترل موتور و ملخ ها را بر عهده دارند. برق داخلی هواپیما توسط 3 ژنراتور تامین میشود. واحد برق کمکی (APU) این اجازه را به خلبان میدهد تا در طول پرواز و در شرایط اضطراری اقدام به باز راه اندازی و Restart نمودن موتورها بنماید. سیستم سوخت شامل 4 مخزن اصلی در داخل بال ها و 2 سیستم اختصاصی تغذیه و سوخت رسانی میباشد که هریک وظیفه پمپاژ یک بال و 2 مخزن را بر عهده دارند. این هواپیما در صورت سفارش مشتری و بصورت Optional میتوان به غلاف و Probe سوختگیری هوایی نیز مجهز گردد. حداکثر سقف پرواز MC-27J معادل 30.000 پا میباشد. سرعت پیمایش افقی در پروازهای عادی (Cruise) معادل 583 کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت 602 کیلومتر در ساعت تعیین گردیده است. حداکثر برد شعاعی این هواپیما با یکبار سوختگیری معادل 1852 کیلومتر و حداکثر برد قابل پیمایش در مسیر افقی با احتساب بهترین سرعت و مصرف سوخت, 5926 کیلومتر اعلام شده است. [/color][/size] [center] [size=5][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/40291542817448161580.jpg[/img][/url] [b]Rolls Royce [/b][/color][b][color=#000000]AE2100[/color][/b][/size][/center] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]آزمایشات و بازاریابی بین المللی[/color]: [/b] در اوایل ماه جولای سال جاری (2013 میلادی) کمپانی های Alenia Aermacchi از ایتالیا و ATK از ایالات متحده آمریکا اعلام نمودند اولین مرحله از آزمایشات زمینی و پروازی هواپیمای چند منظوره MC-27J و مجهز به سلاح PaWS را با موفقیت به اتمام رسانده اند. در جریان برگزاری نمایشگاه هوایی پاریس در ماه گذشته, فیلم هایی از مجموعه آزمایشات متعدد MC-27J واقع در پایگاه هوایی Eglin در فلوریدا به نمایش گذاشته شد. در یکی از موارد, تکنیسین کمپانی ATK اقدام به شلیک هوابرد با استفاده از توپ 30 میلیمتری GAU-23 نمود. این آزمایش توسط نیروی هوایی ایالات متحده برنامه ریزی و اجرا شد و همچنین از جانب فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی نیز موفقیت آمیز قلمداد گردید. همچنین بر اساس اعلام پیشین, مرحله دوم آزمایشات که مبتنی بر موارد زمینی در جهت ارزیابی و یکپارچه سازی سلاح با حسگر Elector Optical و گرمایاب برنامه ریزی شده است, در نوامبر سال جاری و واقع در پایگاه Minnesota انجام خواهد گردید. مرحله دوم همچنین مشتمل بر آزمایش توانایی سیستم ها جهت استقرار و تجهیز هواپیما به تسلیحات هدایت پذیر همچون بمب های سقوط آزاد GBU-44 Viper Strike و راکت های AGM-176 Griffin میباشد. سازندگان اعلام نمودند هدف آنها تغییر پیکربندی C-27J به نمونه ای RO/RO در کمتر از 4 ساعت است و این در حالیست که مرحله اول آزمایش اثبات نمود این امر در کمی بیشتر از 1 ساعت قابل انجام است.[/color][/size] [center][size=5][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/96453446891455808909.jpg[/img][/url] [b][color=#000000]GBU-44 Viper Strike[/color][/b][/size][/center] [size=5][color=#000000]Ben Stone به عنوان مدیر عامل Alenia Aermacchi در آمریکای شمالی گفت: "ما انتظار داریم بیش از 50 فروند از این هواپیما طی 2 دهه آینده به تولید و فروش برسد". وی همچنین در جریان کنفرانس توجیهی خود در نمایشگاه هوایی پاریس اظهار داشت: "ما فکر میکنیم این محصول برای سایر کشورها و نیروهای نظامی در اقصی نقاط دنیا میتواند کارآمد ارزیابی گردد و قطعا" نیروی هوایی ایتالیا تنها کاربر آن نخواهد بود". او همچنین تاکید کرد: "تاکنون گفتگوهایی با مشتریان بالقوه از کشورهای خاورمیانه, آمریکای جنوبی و آسیا داشته ایم".Alenia Aermacchi همراه با شرکای کانادایی خود, یعنی کمپانی هایGeneral Dynamics Canada و DRS Technologiesاقدام به معرفی C-27J جهت پروژه انتخاب هواپیمای جستجو و نجات بال ثابت این کشور (FWSAR) نموده اند.[/color][/size] [center][size=5][color=#000000][color=#000000][url="http://captain-pilot.com/up/"][img]http://captain-pilot.com/up/images/72452442853001786410.jpg[/img][/url][/color][/color][/size] [/center] [size=5][color=#000000][b]Sources[/b][/color] [color=#000000][url="http://www.airforce-technology.com/"]www.Airforce-Technology.com[/url][/color] [color=#000000][url="http://www.ainonline.com/"]www.AinOnline.com[/url][/color] [color=#000000][url="http://www.centralclubs.com/captain-pilot-u93089/"]Author[/url][/color] [color=#000000][b]============================ ترجمه, تالیف و تنظیم: [color=#C00000]CAPTAIN PILOT[/color][/b][/color] منبع :[url="http://www.centralclubs.com/27j-t108192.html"]http://www.centralcl...7j-t108192.html[/url][/size] [size=5][size=4]با توجه به کامل بودن مقاله لطفا با تاپیک اسپارتان c-27j[/size][/size] ادغام نشود . مدیر محترم لطفا تاپیک را به همراه عکسها منتقل کنند.

[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/23/C-27J_Spartan_-_Royal_Moroccan_Air_Force.jpg/800px-C-27J_Spartan_-_Royal_Moroccan_Air_Force.jpg[/img] [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/C27_SPartan_making_condensation_spirals.jpg/749px-C27_SPartan_making_condensation_spirals.jpg[/img] برای مطالعه بیشتر منبع زبان اصلی قرار داده میشه.در ضمن فکر کنم مقاله قابلیت تکمیل شدن رو داره دوستانی که عالم به علم ترجمه هستند می تونند به تکمیل مقاله کمک کنند. [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Alenia_C-27J_Spartan"]http://en.wikipedia.org/wiki/Alenia_C-27J_Spartan[/url]

[b] [url="http://www.tabnak.ir/fa/news/386647/%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%84%D8%B2%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%B1%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA"]هواپیمای مالزیایی ربوده شده است[/url][/b] اکنون اینکه خلبان یا یک فرد آشنا به خلبانی هواپیما را ربوده باشد، دیگر یک فرضیه نیست، بلکه «جمع‌بندی» بررسی‌های صورت گرفته است. یک مقام مالزیایی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است جمع‌بندی تحقیقات نشان می‌دهد که هواپیمای بوئینگ 777 خطوط هوایی این کشور توسط فرد یا گروهی ربوده شده و مسیر حرکت آن تغییر کرده است. به گزارش فارس، یک مقام مالزیایی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است جمع‌بندی تحقیقات نشان می‌دهد که هواپیمای بوئینگ 777 خطوط هوایی این کشور توسط افرادی ربوده شده و مسیر حرکت آن تغییر کرده است. این مقام مالزیایی که خواسته نامش فاش نشود، می‌گوید اکنون اینکه خلبان یا یک فرد آشنا به خلبانی هواپیما را ربوده باشد، دیگر یک فرضیه نیست، بلکه «جمع‌بندی» بررسی‌های صورت گرفته است. به گفته وی، هنوز انگیزه هواپیماربایی مشخص نشده و معلوم نیست هواپیمای پرواز «ام‌اچ370» خطوط هوایی مالزی نهایتا به چه سرنوشتی دچار شده است. این هواپیما یک هفته قبل در حالی که یک ساعت از خروجش از «کوالالامپور» می‌گذشت از صفحه رادارها محو شده و تا الان تلاش ده‌ها تیم جست‌وجو و امداد هیچ نتیجه‌ای نداشته و اثری از هواپیما به دست نیامده است. دو روز قبل بوده که روزنامه «وال‌استریت‌ژورنال» به نقل از منابع خود گزارش داد که پالس‌های ارسالی از موتور هواپیما نشان می‌دهد که پرواز تا 4 ساعت بعد از محو شدن هواپیما از روی رادار هم ادامه داشته و مسیر پرواز هم تغییر کرده است. همین موضوع فرضیه احتمال هواپیماربایی را تقویت کرد. دیروز هم خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه و بر اساس اطلاعات رادارهای نظامی نوشت که هواپیما بعد از محو شدن از روی رادارها در مسیرهای از پیش‌تعیین شده هوانوردی مسیر انحرافی خود را پیموده و بر همین اساس می‌توان گفت که خلبان یا هرکس که هواپیما را تحت کنترل داشته، دقیقا می‌دانسته که می‌خواهد به کجا برسد. در همین حال روزنامه نیویورک‌تایمز هم بر اساس اطلاعات همین رادار نوشته است که هواپیما احتمالا بعد از چند ساعت در ارتفاعی بالاتر از حد مجاز پرواز بوئینگ 777 قرار گرفته و به همین جهت ممکن است که دچار سانحه شده و از بین رفته باشد. برخی دیگر هم می‌گویند هواپیما چندین ساعت پرواز کرده و نهایتا با اتمام سوخت سقوط کرده است. وال‌استریت‌ژورنال امروز در گزارش دیگری به نقل از مقامات هندی از آغاز جست‌وجو برای یافتن لاشه هواپیما در 572 جزیره خالی از سکنه شرق اقیانوس هند خبر داده ست. اغلب این جزایر پوشش کاملا جنگلی داشته و فرود هواپیما در آن‌ها تقریبا غیرممکن است. [url="http://www.shahrekhabar.com/analysis/1394858820587449"]http://www.shahrekha...394858820587449[/url]

کری گفته همه ی گزینه ها علیه روسیه روی میز هست حتی گزینه نظامی

حزب الله اعلام کرده هیچ یک از پایگاههایش مورد حمله واقع نشده و هیچ یک از افرادش هم شهید نشدند. منطقه ی نبی شیت در مرز لبنان و سوریه مورد ادعا بوده که شهردار این شهر هم خبر رو رد کرده و گفته منطقه مورد اصابت در خاک سوریه بوده. منبع : اخبار ساعت14 شبکه یک

بنام خدا سری چهارم تصاویر تقدیم دوستان می شود امیدوارم خوشتون بیاد. Dassault M.D.315 Flamant 1947 Dassault M.D.450 Ouragan 1949 Dassault M.D.452 Mystere II 1951 Dassault Mystere IVA 1952 Dassault M.D.453 Mystere IIIN 1952 Dassault Mystere IVB 1953 Dassault Mystere IVN 1954 Dassault M.D.550 Mirage I 1955 Dassault Super Mystere 1955 Dassault Mirage III 1956 Dassault Etendard IV 1956 Dassault Etendard II 1956 Dassault Etendard VI 1957 Dassault Etendard IVM 1958 Dassault Mirage IIIE 1961 Dassault Balzac 1962 Dassault Mystere-Falcon 20/200 1963 Dassault Mirage IIIV 1965 Dassault Mirage F1 1966 Dassault Mirage F2 1966 Dassault Mirage G / G8 1967 Dassault Mirage 5 1967 Dassault MD.320 Hirondelle 1968 Dassault Mystere-Falcon 10/100 1970 Dassault Milan 1970 Dassault Mercure 1971 Dassault Super Etendard 1974 Dassault Mirage F1.M53 1974 Dassault Mirage 50 1975 Dassault Mirage 2000 1978 Dassault Mirage 4000 1979 Dassault Rafale 1986

[font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC (Farman) NC.470, NC.471[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1937[/b][/color][/size][/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-470.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.530[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac-530.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.600[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1940[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac-600.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.701/NC.702 Martinet[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1942[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac-701.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.3021 Belphegor[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1946[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-3021.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.1070[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1947[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-1070.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-1070_1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.840 Chardonneret[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1948[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac-840.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.1071[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1948[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-1071.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.211 Cormoran[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1948[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-211.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.853/NC.854[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1949[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac-854.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAC NC.1080[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1949[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncac_nc-1080.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNCAO CAO.30[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sncao_cao-30.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNECMA C.400 Atar Volant[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1955[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/snecma_atar.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SNECMA C.450-01 Coleoptere[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1959[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/snecma_coleoptere.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SOCATA ST 10 Diplomate[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1965[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/socata_st-10.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SPAD SA.2[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1915[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/spad_a-2.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]SPCA 80[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/spca-8.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Salmson-Moineau S.M.1[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/salmson_sm-1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Salmson Type 2 / 2A2[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1917[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/salmson_2a2.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Salmson D.6 Cri-Cri[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1936[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/salmson_cricri.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Santos-Dumont Demoiselle[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1907[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/santosdumon_demoiselle.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Savory biplane[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1910[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/savory_biplane.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Schmitt variable incidence biplane[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1913[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/schmitt_biplane.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Scintex CP.301A Emeraude[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/scintex_emeraude.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Simplex-Arnoux[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1922[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/simplex_racer.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sommer biplane[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1910[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sommer_biplane.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sommer monoplane[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1911[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sommer_monoplane.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est S.E.2010 Armagnac[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_armagnac.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_armagnac_1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est SE 100 / Liore-et-Olivier LeO 50[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_se100.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_se100_1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est S.E.2410 Grognard[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1950[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_grognard.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_grognard_1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est SE 530 Mistral[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1951[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_mistral.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est S.E.2415 Grognard II[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1951[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_grognard2.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est Aquilon[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1952[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_aquilon.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_aquilon_1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana, Arial]Sud-Est SE 5000 / SE 5003 Baroudeur[/font][/b] [font=Verdana, Arial][size=1][color=gray][b]1953[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_se5000.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/sud-est_se5000_1.jpg[/IMG]

میراژ 4 [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/138573729025450_00736663.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/138573721633720_01966468.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/138573709210581_02259382.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/13857381181878_10860815.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/138573811819886_21003538.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/138573737313699_00809435.jpg[/IMG]

بالاتر از کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی، هند و ترکیه به عنوان یکی از غول های دارنده و البته سازنده چنین شناور رزمی بزرگی تبدیل خواهد کرد.!!!!!!! این قسمتش یه بلوف خیلی بزرگه .

قسمت دوم تصاویر خدمت دوستان ارائه میشه امیدوارم خوشتون بیاد [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot VII[/font][/b][/font] [font=tahoma][font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1907[/b][/color][/size][/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_7.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot XI La Manche[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1909[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_xi2.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot-SPAD S.XX[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1918[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_s-20.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 74[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1918[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_74.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 73[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1919[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_73.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 75[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1919[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_75.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot-SPAD S.33[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1920[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_s-33.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot-SPAD S.56[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1923[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_spad.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot-SPAD 81[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1923[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot_s-81.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 127[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1926[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot-127.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 165[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1926[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot-165.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 110[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1930[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot-110.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 111[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1930[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot-111.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bleriot 125[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1931[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bleriot-125.jpg[/img] [font=tahoma]................................................. [b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.81[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1932[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-81.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-80.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.200[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1933[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-200_1.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.210[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1934[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch-210.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.120[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1934[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-120.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.131[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1937[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-131.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.150-155[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1937[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-150.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.220[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1937[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch-220.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch 174/175[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch-175.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.161 / Sud-Est S.E.161 Languedoc[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-161.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.162[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1940[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-162.jpg[/img] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bloch M.B.157[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1942[/b][/color][/size] [/font][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bloch_mb-157.jpg[/img] ((پایان))

[font=tahoma][size=6][b]بنام خدا[/b][/size][/font] [font=tahoma][size=6][b][size=5][size=4]در این تاپیک قصد معرفی صنعت هوایی فرانسه از آغاز تا زمان حال رو در قالب تصاویر دارم .[/size][/size][/b][/size][/font] [font=tahoma][size=6][b][size=5][size=4]البته قسمت اول این تصاویرو فعلا قرار میدم امیدوارم خوشتون بیاد .[/size][/size][/b][/size][/font] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]ANF-Mureaux 115, 117[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1928[/b][/color][/size][/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/anf_115.jpg[/IMG] [font=tahoma]..................................... [b][font=Verdana,Arial]Aerospatiale (Fouga) CM.170 Magister / CM.175 Zephyr[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1952[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/aerospatiale_magister.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Aerospatiale SE-210 Caravelle[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1955[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/snias_caravelle.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Aerospatiale SN-601 Corvette[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1970[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/snias_corvette.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Aerospatiale Epsilon[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1977[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/aerospatiale_epsilon.jpg[/IMG] [font=tahoma]............................................. [b][font=Verdana,Arial]Albert TE.1[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1926[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/albert_te-1.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Albert A.20[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1933[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/albert_a-20.jpg[/IMG] [font=tahoma]........................................... [b][font=Verdana,Arial]Amiot 140[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1931[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/amiot-140.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Amiot 143[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1934[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/amiot-143.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Amiot 350 / 351 / 354[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/amiot-350.jpg[/IMG] [font=tahoma]................................................ [b][font=Verdana,Arial]Arnoux Tailless[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arnoux_tailless.jpg[/IMG] [font=tahoma]......................................... [b][font=Verdana,Arial]Arsenal VG 30[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1938[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vg-30.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal VG 33[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1939[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vg-33.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal VG 34 / 35 / 36[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1940[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vg-36.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal VG 39[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1940[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vg-39.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal-Delanne 10[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1941[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_delanne-10.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal VB 10[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1945[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vb-10.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Arsenal VG 90[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1949[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/arsenal_vg-90.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Aubert PA.204 Super Cigale[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1945[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/aubert_supercigale.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Avimeta 132[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/aviameta_132.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bathiat-Sanchez[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1913[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bathiat-sanchez.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bearn Minicab[/font][/b][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bearn_minicab.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bernard 20[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1929[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bernard_20.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bernard 60T[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1929[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bernard_60t.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Bernard 80 G.R.[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1930[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/bernard_80.jpg[/IMG] [font=tahoma][b][font=Verdana,Arial]Besson MB.36[/font][/b] [font=Verdana,Arial][size=1][color=gray][b]1930[/b][/color][/size] [/font][/font] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/besson_mb-36.jpg[/IMG] (( پایان))

لطفا منبع مقاله رو ذکر کنید

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1391248634' post='362692'] [color=#000000][font=Tahoma][size=3][background=rgb(239, 248, 247)]* در محوطه بیرونی این موزه همچنین می توان یکی از هنرهای شهید بزرگوار منصور ستاری را دید.[/background][/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma][size=3][background=rgb(239, 248, 247)]خودرویی به نام شمس (شهید منصور ستاری) که فرمانده وقت نهاجا خود آن را طراحی و ساخته است.[/background][/size][/font][/color] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/13921112000238_PhotoL.jpg[/img] [b]خودروی طراحی شده توسط شهید منصور ستاری[/b][/center] [color=#000000][font=Tahoma][size=3][background=rgb(239, 248, 247)]این خودروی 4 نفره با سرعت 160 کیلومتر بر ساعت از طراحی بدنه جالبی نسبت به زمان خود بروخردار است.[/background][/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma][size=3][background=rgb(239, 248, 247)]این خودرو همچنین 330 سانتی متر طول، 142 سانتی متر عرض، 150 سانتی متر ارتفاع و 4 سیلندر دارد و 47 لیتر گنجایش باک بنزین آن [/background][/size][/font][/color][color=#000000][font=Tahoma][size=2][background=rgb(239, 248, 247)]است.[/background][/size][/font][/color] [/quote] واقعا خودروسازای ما باید خجالت بکشند. بعد از سی و اندی سال هنوز ورژن های آپدیت شده ی پراید میدند بیرون!!!

[indent=1][size=4]این توپ 4 لوله، دارای برد مایل 2.5 کیلومتر و برد نهایی 7 کیلومتر در برابر اهداف هوایی بوده و نواخت تیر عملی آن 850 گلوله از هر لوله و 3400 گلوله از مجموع 4 لوله است که برای افزایش بقای رزمی‎روی توپ‎های شیلکای کشورمان، سامانه هشدار دهنده قفل لیزری با توانایی پوشش 360 درجه نصب شده است.[/size][/indent] [size=4]به گزارش [color=#FF0000][b]گروه دفاع و امنیت مشرق[/b][/color]، یگان‎های زمینی برای دفاع از نفرات و تجهیزات خود نیازمند انواعی از سامانه‎های دفاع هوایی هستند که سنخیت مناسبی با ادوات و تسلیحات معمول آنها داشته باشد. از جنگ جهانی دوم که هواپیماها به یکی از خطرناک‎ترین دشمنان نیروهای زمینی تبدیل شدند، این سامانه‎ها تنها شامل سلاح‎های توپخانه‎ای با کالیبرهای مختلف بود اما در چند دهه گذشته موشک‎های سطح به هوای دوش‎پرتاب نیز که فاقد هر گونه سامانه تخصصی جانبی هستند نیز مورد پذیرش واحدهای زمینی قرار گرفت تا حلقه کامل‎تری از پدافند را در درون خود هر یگان شکل دهد اما حلقه‎های بیرونی‎تر همچنان در اختیار واحدهای تخصصی پدافند هوایی قرار دارد. نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نزاجا) نیز از سامانه‎های پدافند هوایی توپخانه‎ای و موشک‎های دوش‎پرتاب در سازمان رزم خود بهره می‎برد و با برخورداری از تجربه گران‎بهای 8 سال دفاع مقدس و استفاده از فناوری‎های جدید، اقدام به روزآمدسازی این سامانه‎ها و در عین حال افزایش قابلیت‎های راهکنشی (تاکتیکی) آنها کرده است. اصلی‎ترین سلاح توپخانه‎ای این نیرو توپ 23 میلیمتری دو لوله به نام ZU-23-2 است. این توپ در شوروی سابق طراحی، تولید و به کشورهای بسیاری صادر و در برخی از آنها تولید شد. ایران نیز پس از انقلاب به جمع سازندگان این سلاح پیوست و سامانه‎های توپخانه‎ای مختلفی را از آن توسعه داد.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481139_218.jpg"]http://www.mashreghn.../481139_218.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ پدافند هوایی 23 میلیمتری 2 لوله[/b][/size][/center] [size=4]ساخت نمونه تک لوله برای کاربردهای دریایی، ساخت نمونه‎های 6 لوله و 8 لوله، افزودن قابلیت‎های کنترل خودکار و در آخرین فعالیت اعلام شده ساخت نمونه سه لوله چرخان (گتلینگ) از جمله کارهای ایران روی این توپ پدافند هوایی است. نوع دو لوله این سلاح 950 کیلوگرمی دارای نواخت تیر بیش از 400 گلوله در دقیقه و برد گلوله‎های آن در حدود 2 تا 2.5 کیلومتر و سرعت خروج آنها از لوله توپ 960 متر بر ثانیه است. لازم به ذکر است که امروزه هم با وجود ساخته شدن پیشرفته‎ترین سامانه‎های موشکی، سامانه‎های توپخانه‎ای به دلایل مختلف همچنان جای خود را در مجموعه‎های پدافند هوایی حفظ کرده اند. از جمله مهم‎ترین امکان، کارکرد این سلاح‎ها تا نزدیک‎ترین فاصله از آنها است در واقع سلاح‎های توپخانه‎ای از زمان رسیدن هدف به برد مؤثر خود تا زمان عبور هدف از روی آنها می‎توانند با آن درگیر شوند. در نتیجه این سلاح‎ها برای بردهای کمتر از چهار کیلومتر در برابر اهدافی با زوایای عرضی پایین و شتاب کم بسیار مؤثرند و در بردهای کمتر از یک کیلومتر می‎توانند کاملاً کشنده باشند. در واقع نزدیک‎ترین حلقه دفاعی مستقر در اطراف هدف، سامانه‎های کوتاه برد توپخانه‎ای هستند. شاید در وهله اول به نظر برسد به علت محدودیت برد، سامانه‎های توپخانه‎ای ابزاری بیهوده باشند. با این وجود، بسیاری از موشک‎های هدایت شونده دارای یک کمینه برد هستند که در آن محدوده به علت تأخیر زمان مسلح شدن فیوز و نیاز به رسیدن موشک به سرعت کافی برای ایجاد شدن نیروهای آیرودینامیکی روی سطوح و در نتیجه امکان کنترل آیرودینامیکی، غیر مؤثر هستند. موشک‎های سطح به هوا همچنین در برابر اهدافی که در ارتفاع پایین پرواز می‎کنند تا حدی دچار مشکل هستند. در این موقعیت، توپ‎های ضد هوایی این فضای خالی را که موشک در آن مؤثر نیست می‎توانند پر کنند. به علاوه توپ‎های ضدهوایی تک مأموریتی و مهمات آن در مقایسه با موشک‎های هدایت شونده سطح به هوا ارزان‎تر هستند. در نتیجه در مقایسه با موشک‎های هدایت شونده با یک بودجه معین، برای دفاع نهایی از یک منطقه می‎توان توپ‎های ضدهوایی بیشتری به کار برد. گلوله‎های توپ به طور معمول مسیر بالستیکی را بدون هدایت طی می‎کنند. مهم‎ترین عاملی که این مسیر پروازی را تغییر داده و به نوعی کنترل می‎کند زوایای هدفگیری سمت و ارتفاع توپ است. این زوایا بر اساس اطلاعات موقعیت، سرعت و شتاب هدف محاسبه می¬شوند. همچنین شرایط جوی، سرعت اولیه گلوله، وزن گلوله و نیروی پسای آن نیز در تعیین این زوایا در صورت برخوردای توپ از یک سامانه کنترل آتش نقش دارند. یکی از فعالیت‎های شاخص در نیروی زمینی ارتش نصب توپ‎های دو لوله 23 میلیمتری روی خودروهای راهکنشی و زرهی مختلف است. در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در بیشتر موارد این توپ به صورت ثابت و نصب شده روی زمین مورد استفاده قرار می‎گرفت که با نصب آن روی خودرو یک قابلیت کلیدی به آن افزوده شد که این توانمندی، افزودن تحرک بالا به این سلاح است.[/size] [center] [size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481138_313.jpg"]http://www.mashreghn.../481138_313.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ 23 میلیمتری روی خودروی تاکتیکی[/b][/size][/center] [size=4]تحرک، مزیت‎های بسیار مهمی برای یک سامانه دفاع هوایی ایجاد می‎کند از جمله سرعت بالا در استقرار و خروج از یک منطقه، حمل و نقل هوایی سریع‎تر توسط هواپیماهای ترابری، امکان جابجایی در حوالی منطقه تحت پوشش در زمان‎های مختلف که باعث کاهش احتمال کشف موقعیت آن توسط واحدهای شناسایی هوایی یا تیم‎های ضربت دشمن می‎شود، امکان همراهی واحدهای نیروهای زمینی توسط این سامانه در پیشروی‎ها و عقب‎نشینی‎ها و حضور مؤثر در صحنه عملیات و امکان افزایش پراکندگی و اختفاء در فاصله‎ای دورتر از مکان اصلی مورد نظر تا قبل از آغاز عملیات. به گزارش مشرق، توپ‎های 23 میلیمتری در نزاجا علاوه بر استفاده به صورت ثابت برای بهره‎برداری از مزایای فوق به طور وسیع و به تعداد زیاد روی خودروهای راهکنشی (تاکتیکی) با نام زوبین-1، کامیون‎ها، نفربرهای شنی‎دار خصوصاً نسل اول نفربرهای بی-ام-پی و نفربرهای چرخ‎دار بی-تی-آر نصب شده‎اند. اما آنچه بهانه نگارش این گزارش شده، نه تنها ایجاد تحرک بلکه افزودن قابلیت بسیار مهم هدفگیری با سامانه اپتیکی و کنترل سلاح از راه دور و پایدارسازی سلاح روی نفربرها است.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481136_802.jpg"]http://www.mashreghn.../481136_802.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ کنترل از راه دور 23 میلیمتری روی خودروی تاکتیکی کویران[/b][/size][/center] [size=4]برای ایجاد سامانه‎های هدفگیری و کنترل از راه دور از موتورهای الکتریکی قابل کنترل (سروو موتور) برای ایجاد حرکت چرخش لوله توپ در دو زوایه عمودی و افقی استفاده می‎شود. هدف به وسیله دوربین دیده شده و با حرکت دادن اهرم هدایت مشابه جوی-استیک، تعقیب می‎شود. همچنین می‎توان چنین سامانه‎ای را به سادگی به پردازشگر رایانه‎ای و نرم‎افزار تحلیل تصویر نیز مجهز کرد تا کار ردگیری و تعقیب هدف به صورت خودکار انجام شود.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481137_232.jpg"]http://www.mashreghn.../481137_232.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ 23 میلیمتری کنترل از راه دور روی نفربر چرخ‎دار[/b][/size][/center] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481141_506.jpg"]http://www.mashreghn.../481141_506.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ 23 میلیمتری کنترل از راه دور نصب شده روی کامیون[/b][/size][/center] [size=4]این نوع توپ 23 میلیمتری کنترل از راه دور و البته پایدار شده تا کنون روی انواع خودروهای تاکتیکی و زرهی در نزاجا در رژه‎های نیروهای مسلح به نمایش عمومی گذاشته شده است. به کمک این سامانه‎ها احتمال اصابت به هدف از 7 درصد برای توپ‎های معمولی 23 میلیمتری به چند برابر افزایش می‎یابد. خصوصاً بهره‎مندی از پایدارساز برای ایجاد امکان اجرای آتش در حال حرکت بسیار مفید است.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481140_225.jpg"]http://www.mashreghn.../481140_225.jpg[/url] [/size][/center] [center][size=4][b]توپ 23 میلیمتری کنترل از راه دور و پایدار شده روی نفربر[/b][/size][/center] [size=4]کشور سازنده این سلاح یعنی روسیه (شوروی سابق) تا کنون دو بهسازی مهم روی این توپ در نمونه‎های مستقر روی زمین انجام داده است که محصولات آن با نام‎های ZU-23M و ZU-23M1 نامیده می‎شود. این بهسازی‎ها شامل نصب سامانه الکترواپتیکی ردیابی و هدفگیری شامل دوربین دید در روز، دوربین حرارتی، مسافت‎یاب لیزری و واحد کنترل با قابلیت تشخیص و ردگیری خودکار اهداف است. یک رایانه دیجیتال به عنوان پردازشگر و یک منبع تأمین توان هم در این بهسازی به سامانه افزوده شده است. در نمونه M1 از دو فروند موشک دوش‎پرتاب ایگلا با برد 5200 متر نیز استفاده شده است که در ترکیب با سامانه الکترواپتیکی و رایانه پردازشگر، توپ و موشک عملکرد یکدیگر را پوشش می‎دهند. در نتیجه اجرای این برنامه بهسازی، توپ‎های فوق قابلیت درگیری با اهداف در شرایط آب و هوایی مختلف و دید کم را نیز بدست آورده‎اند و احتمال اصابت آنها به اهداف به 30 درصد (بیش از 4 برابر توپ معمولی) رسیده است. این به معنی اصابت 10 گلوله مرگبار 180 گرمی 23 میلیمتری به هدف در یک شلیک 5 ثانیه‎ای با نرخ آتش 400 گلوله بر دقیقه است که برای وارد کردن آسیب جدی به بسیاری از اهداف و حتی انهدام موشک‎های کروز کافی است. بنا بر این در صورت اجرای کامل بهسازی‎های مشابه روی توپ‎های 23 میلیمتری کشورمان نیز کارایی عملیاتی آنها تا چند برابر افزایش می‎یابد. زیرا به کمک دوربین‎های دید در روز و شب، صرف نظر از بهبود برد مؤثر سلاح، مسافت‎یاب ویا علامت‎گذار لیزری در کنار سامانه‎های مهار کننده سلاح و کاهش‎دهنده لگد اسلحه باعث افزایش چشمگیر دقت تیراندازی و افزایش احتمال اصابت به هدف در اولین سری شلیک می‎شوند. همانطور که ایجاد قابلیت کنترل از راه دور و هدفگیری تصویری موجب کاهش خدمه مورد نیاز به یک نفر، حفاظت از نفر کاربر توپ در برابر آتش دشمن، افزایش آمادگی عملیاتی در هر لحظه، سرعت واکنش به تهاجم دشمن خصوصاً در مناطق صعب العبور، محیط‎های خطرناک و شرایط آب و هوایی نامساعد را شده است. به علاوه تجهیز به پردازشگرهای جدید و نرم‎افزارهای تحلیل تصویر برای ایجاد ردگیری کاملاً خودکار هدف (که در صورت نیاز می‎تواند با تأیید کاربر انسانی اقدام به شلیک کند) می‎تواند در کنار قابلیت کنترل از راه دور و استقرار این توپ‎ها در اطراف مناطق تجمع نیروهای زمینی دامی به شدت کشنده برای واحدهای هوایی تهاجم زمینی دشمن مانند بالگردها و پهپادها باشد. نمونه تک لوله توپ 23 میلیمتری در ارتقاء انجام شده روی تانک اسکورپیون نیروی زمینی ارتش نیز نصب شده است که با توجه به قابلیت استفاده از آن درکاربردهای سطح به سطح و سطح به هوا و نواخت تیر بالای آن در زمینه افزایش قابلیت‎های این تانک سبک رزمی و شناسایی تأثیر مفیدی دارد. [color=#FF0000][b]شیلکا؛ سامانه‎ای از دیار ایوان مخوف[/b][/color] دیگر سلاح پدافند هوایی توپخانه‎ای موجود در سازمان رزم نزاجا توپ 23 میلیمتری 4 لوله مستقر روی خودروی زرهی به نام «ZSU-23-4 شیلکا» است که اصالتاً یک سامانه متحرک نیز محسوب می‎شود. این سامانه که از یک رادار برد کوتاه برای شناسایی اهداف بهره می‎گیرد از جمله معدود خریدهای رژیم طاغوت از شوروی سابق است که در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران همانند توپ‎های 23 میلیمتری معمولی معرفی شده در این گزارش توسط هر دو طرف استفاده می‎شد. این توپ 4 لوله دارای برد مایل 2.5 کیلومتر و برد نهایی 7 کیلومتر در برابر اهداف هوایی بوده نواخت تیر عملی آن 850 گلوله از هر لوله و 3400 گلوله از مجموع 4 لوله است به طوری که یکی از برترین خلبان جنگنده بمب‎افکن اف-4 فانتوم نیروی هوایی ارتش اظهار داشته "این توپ جنگنده حریف را اَرّه می‎کند!" به گزارش مشرق، سرعت خروج گلوله‎های این توپ از لوله بین 950 تا 1000 متر بر ثانیه بوده و سامانه تیراندازی آن نیز الکتریکی و برای خنک‎سازی بخش‎هایی از سلاح از آب استفاده می‎شود. این سامانه با هدف‎هایی در ارتفاع 50 تا 100 متر که با بیشینه سرعت 250 متر بر ثانیه (900 کیلومتر بر ساعت) پرواز می‎کنند و با هدف‎هایی با ارتفاع پرواز 100 تا 1500 متر که بیشینه سرعت 450 متر بر ثانیه (1620 کیلومتر بر ساعت در حدود 1.35 ماخ) دارند درگیر می‎شود. این توپ و خودروی زرهی 19 تا 20 تنی آن که 4 خدمه دارد قادر به حرکت با سرعت تا 50 کیلومتر بر ساعت بوده و برد رادار جستجوی هوایی آن در منابع بین 12 تا 20 کیلومتر عنوان شده است. این سامانه نیز توسط روسیه ارتقاء یافته و نمونه بهسازی شده آن «ZSU-23-4M4 اسپاگ» نامیده می‎شود. این سامانه برای دفاع از نیروهای زمینی و تأسیسات ثابت در برابر اهداف مختلف پرواز کننده در ارتفاع کم بسیار مؤثر است و می‎تواند در حال ساکن یا حرکت یا بلافاصله پس از توقف اقدام به درگیری با آنها و حتی اهداف زمینی نماید.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481132_881.jpg"]http://www.mashreghn.../481132_881.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ 23 میلیمتری 4 لوله شیلکا بهسازی شده توسط روسیه و نمونه دارای موشک دوش‎پرتاب[/b][/size][/center] [size=4]با بهسازی‎های اجرا شده روی این سامانه به طور کلی احتمال اصابت آن به هدفی که در محدوده قابلیت درگیری آن پرواز کند به عدد بسیار قابل توجه 60 درصد رسیده است که جزء بهترین مقادیر برای یک سامانه توپخانه‎ای بوده و بیشتر به احتمال اصابت موشک‎ها نزدیک است تا توپ‎ها. در این سامانه ضمن تغییر رادار مورد استفاده که به افزایش برد کشف اهداف به 34 کیلومتر منجر شده، امکان هماهنگ شدن آن با سایر سامانه‎های پدافند هوایی نیز برقرار گردیده امکان درگیری مؤثر با اهداف مانورپذیر ایجاد و تجهیزات آزمایش برخط (آنلاین) بخش‎های مختلف سامانه و نیز ادوات تمرین عملیاتی خدمه به آن افزوده شده. بهبودهای سامانه کنترل آتش در این توپ 4 لوله خودکششی سبب افزایش احتمال اصابت آن از 7 تا 12 درصد در سامانه اولیه به 30 تا 60 درصد در شرایط مختلف برای سامانه بهبودیافته گشته است. با توجه به نواخت تیر 3400 گلوله بر دقیقه معادل 56 تا 57 گلوله بر ثانیه در این سلاح با احتمال اصابت 30 تا 60 درصد و فرض اجرای 3 ثانیه‎ای آتش علیه هدف بین 51 تا 102 گلوله به هدف اصابت خواهد کرد که رقم بسیار قابل توجهی است. بهینه‎سازی‎های این سامانه به طور کلی شامل این موارد است: تعویض رادار با نمونه‎ای با کارایی بیشتر، به کارگیری پردازشگر دیجیتال، امکان دریافت اطلاعات هدف از منابع دیگر و کنترل سلاح توسط یک واحد فرماندهی، بهره‎گیری از تجهیزات آزمایش برخط و سامانه شبیه‎ساز برای تمرین خدمه در خود سامانه، به کار گیری سامانه‎های دفاعی در این توپ خودکششی برای حفاظت از آن در برابر تسلیحات هدایت‎شونده دشمن از جمله کاهش انتشار اثرات حرارتی، تجهیز به یک سامانه تهویه هوا و نیز بهره‎گیری از یک مولد توان دیزل-الکتریک که به بهبود شرایط کاری خدمه نیز کمک نموده است. همچنین این سامانه امکان تجهیز به دو پرتابگر دو فروندی موشک‎های دوش‎پرتاب ایگلا و سامانه تشخیص دوست از دشمن (IFF) را نیز در صورت نیاز دارد. بدیهی است با استفاده از پیشرفت‎های چشمگیر کشورمان در عرصه پردازش دیجیتال، بهسازی و طراحی و ساخت سامانه‎های راداری مختلف کوچک و بزرگ و ساخت سامانه‎های الکترواپتیکی مختلف ایران نیز توانایی بهسازی بومی این سامانه پدافند هوایی مؤثر را دارد. در گذشته نیز برای افزایش بقای رزمی‎روی توپ‎های شیلکای کشورمان سامانه هشدار دهنده قفل لیزری با توانایی پوشش 360 درجه نصب شده بود که نشان از توجه فرماندهان به بهسازی این سلاح دارد. [b]بهسازی توپ 30 و 57 میلیمتری[/b] یکی دیگر از سامانه‎های توپخانه‎ای موجود در سازمان رزم نزاجا توپ 30 میلیمتری 2A42 موجود در نفربرهای بی-ام-پی-2 است که توسط سامانه‎های پایدارساز در دو صفحه افقی و عمودی پشتیبانی می‎شود از 3 نوع مهمات از جمله معمولی و نفوذگر استفاده کرده و قابلیت انتخاب نرخ شلیک 200 تا 300 و 500 شلیک بر دقیقه را دارد. برد مؤثر این توپ 3000 متر در برابر اهداف هوایی بوده و قابلیت شلیک در حال حرکت را دارد. جرم پرتابه‎های این توپ، 405 گرم و سرعت خروج آن از لوله سلاح برابر 960 متر بر ثانیه است. این توپ در برابر اهداف پروازی در ارتفاع پائین مانند بالگردها بسیار مؤثر است.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481133_332.jpg"]http://www.mashreghn.../481133_332.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]توپ 57 میلیمتری دو لوله متعلق به نزاجا و توپ شیلکا در زمینه تصویر[/b][/size][/center] [size=4]آخرین نمونه از سلاح‎های توپخانه‎ای که به آن اشاره می‎نماییم سامانه پدافند هوایی 57 میلیمتری دو لوله است که مانند توپ شیلکا روی یک مجموعه زره‎پوش شنی‎دار نصب شده است. بهره‎گیری از رادار، برد مؤثر این توپ که با نام ZSU-57-2 شناخته می‎شود را از 4000 متر به 6000 متر می‎رساند که برد قابل توجهی است. سرعت خروج گلوله از لوله این سلاح حدود 1000 متر بر ثانیه است. علاوه بر رادار یک سامانه اپتیکی نیز برای هدایت این سلاح به کار می‎رود. نواخت تیر پایدار این توپ 70 شلیک در دقیقه و بیشینه آن 105 تا 120 تیر بر دقیقه عنوان شده که مقادیر قابل توجهی برای یک سلاح با این کالیبر است. نمونه کششی تک لول این توپ4660 کیلوگرم و نمونه خودکششی(مستقر بر روی خودروی زرهی) 28 تن وزن دارد و به نظر می‎رسد همچنان در نزاجا برای پدافند هوایی به کار می‎رود. سامانه‎های راداری، اپتیکی و کنترل آتش این توپ قدرتمند نیز امکان بهسازی با فناوری‎های پیشرفته موجود در کشور را داشته همانطور که سامانه پدافند هوایی سعیر متشکل از شبکه‎ای از توپ‎های کالیبر بالای 100 میلیمتری مجهز به سامانه‎های پیشرفته الکترواپتیکی بوده و برای انهدام اهداف در ارتفاع متوسط در واحدهای پدافند هوایی نیروی هوافضای سپاه مورد استفاده قرار می‎گیرد. خصوصاً در صورت مرتبط بودن توپ‎های 57 میلیمتری با شبکه یکپارچه پدافند هوایی کشور دارای عملکردی بسیار مؤثرتر خواهد بود. [color=#FF0000][b]موشک‎های دوش‎پرتاب؛ کوچک اما کاربردی[/b][/color] موشک‎های دوش‎پرتاب مختلفی از نمونه‎های مختلف سهند تا نمونه‎های جدید میثاق در نیروی زمینی ارتش مورد استفاده قرار می‎گیرد. علاوه بر استفاده از این موشک‎ها در قالب یگان‎های معمول و موتورسوار برخی واحدهای دوش‎پرتاب با استفاده از موتورسیکلت‎های چهارچرخه ساخت کشورمان به قابلیت تحرک بالا و مطمئن‎تر دست یافته‎اند که امکان عبور ایمن از مناطق ناهموار را برای واحدهای پدافند هوایی کوتاه برد برقرار می‎کند.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481134_373.jpg"]http://www.mashreghn.../481134_373.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]شلیک موشک دوش‎پرتاب[/b][/size][/center] [size=4]به گزارش مشرق، با افزوده شدن تحرک امکان تغییر موضع سریع و یا بهبود پوشش در مناطق درخواستی از یگان‎های مختلف بیشتر فراهم شده و موشک‎هایی مانند میثاق-1 که بردی بین 500 متر تا 5000 هزار متر و محدوده ارتفاعی از 25 متر تا 4000 متر دارند می‎توانند با دو برابر سرعت صوت به درگیری با مهاجمین خطرناکی که هر نیروی زمینی را تهدید می‎کند بپردازند. تأثیر بالای این سامانه‎های دوش‎پرتاب در نبرد حزب الله لبنان و مقاومت اسلامی فلسطین با بالگردهای مدرن رژیم صهیونیستی اثبات شده است.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481135_362.jpg"]http://www.mashreghn.../481135_362.jpg[/url][/size][/center] [center][size=4][b]واحدهای موشک دوش پرتاب[/b][/size][/center] [size=4]همچنین برای افزایش قابلیت‎های راهکنشی (تاکتیکی) موشک‎های دوش‎پرتاب متخصصان نزاجا سکوی چند فروندی موشک‎های دوش‎پرتاب را نیز توسعه داده‎اند. این مجموعه روی یک خودروی وانت نصب شده و توسط یک نفر خدمه به کار می‎رود. نسل اول این سامانه از دو موشک بهره‎مند بود که در نسل جدید آن تعداد موشک‎ها به 4 فروند افزایش یافته است. البته در نسل اول این سامانه تجهیزات مختلفی روبروی کاربر قرار داشت که در نمونه رونمایی شده از نسل جدید دیده نمی‎شود. به کمک این سامانه تعداد بیشتری موشک آماده شلیک توسط هر نفر قابل به کار گیری است ضمن اینکه امکان شلیک با فاصله زمانی بسیار اندک چند موشک به یک هدف نیز توسط یک نفر به وجود می‎آید. در نمونه روسی این سامانه که دو موشک ایگلا را به کار می‎گیرد چند خودروی پرتابگر امکان ارتباط و عملکرد هماهنگ با هم را نیز دارند و سامانه‎های اپتیکی و حرارتی و سامانه تشخیص دوست از دشمن نیز روی هر پرتابگر قابل به کار گیری است.[/size] [center][size=4][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/11/6/481131_391.jpg"]http://www.mashreghn.../481131_391.jpg[/url] [/size][/center] [center][size=4][b]سکوی چند فروندی موشک‎های دوش‎پرتاب ساخت نیروی زمینی ارتش[/b][/size][/center] [size=4]با در نظر داشتن دیده‎بان‎های مسلح قرارگاه پدافند هوایی خاتم الأنبیاء و ارتباط آنها به شبکه یکپارچه پدافند هوایی می‎تواند اینگونه تحلیل کرد که با ارتباط این واحدها به شبکه و اطلاع از تهدیدات امکان درگیری مؤثرتری برای این سامانه ایجاد شده و با کاهش احتمال غافلگیری، زمان مورد نیاز برای واکنش به تهدیدات بسیار کاهش خواهد یافت. به عنوان نکته پایانی باید ذکر شود تانک‎های تی-72 کشورمان قابلیت شلیک موشک ضد زره تندر را از لوله توپ 125 میلیمتری خود دارند و نیز موشک ضد زره توسن که از روی پرتابگر نصب شده روی نفربرهای بی-ام-پی-2، خودروهای راهکنشی سفیر و پرتابگرهای ثابت زمینی شلیک می‎شوند دارای قابلیت درگیری با اهداف هوایی کم‎سرعت مانند بالگردها تا برد 4هزار متر بوده که از ابتدا در طراحی آنها دیده شده و در شرایط لازم به عنوان راه حل فوری برای درگیری با دشمن مورد استفاده قرار گیرند. البته موشک‎های ضد بالگرد قائم نیز بر مبنای موشک ضد زره توفان توسعه یافته‎اند که دارای سامانه‎های هدف‎یابی پیشرفته و هدایت لیزری مقاوم به جنگ الکترونیک است و برد آن نیز بیشتر از دو موشک فوق تخمین زده می‎شود. مجموعه توپ‎های پدافند هوایی با کالیبرهای مختلف و سامانه‎های موشکی موجود در سازمان رزم نیروی زمینی با پوشش دادن بردها و ارتفاعات مختلف کار دفاع لایه آخر از واحدهای زمینی را به انجام می‎رسانند. در لایه‎های بیرونی نیز موشک‎های سطح به هوای میان‎برد متحرک کار دفاع از نیروهای زمینی در صحنه عملیات را بر عهده دارند. این سامانه‎ها با اتکا به توانمندی متخصصان داخلی ضمن متحرک شدن از سامانه‎های هدفگیری جدید و کنترل از راه دور برای بهبود قابلیت‎های عملیاتی خود بهره می‎برد. این بهسازی‎ها برای آماده شدن واحدهای نیروهای زمینی در نبردهای مدرن که در آن پهپادهای بالگرد و بال‎ثابت شناسایی و تهاجمی برای کمک در هدفگیری سریع و دقیق توپخانه و نیز تهاجم علیه واحدهای زرهی و استحکامات به یاری هواپیماهای تهاجم زمینی و بالگردهای تهاجمی می‎آیند. منبع : [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/280103/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B4%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D9%91%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D9%82%DB%8C-%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D8%B4%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D8%B4%D9%84%DB%8C%DA%A9%E2%80%8E%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B1%DA%AF%E2%80%8C%D8%A2%D9%88%D8%B1-%D8%B9%DA%A9%D8%B3"]http://www.mashreghn...های-مرگ‌آور-عکس[/url] لطفا تصاویر منتقل بشن [/size] [center][size=4][b]=======[/b][/size][/center] [center][size=4][b]---دوست عزیز لطفا هنگام اراسال تاپیک، تصاویر خارج از گالریتون رو به صورت لینک قرار بدید و از مدیران درخواست کنید تا تصاویر رو منتقل بکنند---[/b][/size][/center] [center][size=4]///Siavash75\\\[/size][/center] [center][size=4][b]=======[/b][/size][/center]

[center][size=4][font=times new roman,times,serif][b][color=#008000]به نام خدا[/color][/b][/font][/size][/center] [size=4][font=times new roman,times,serif]سلام تانک پانزر4 بیشترین آمار استفاده رو در ارتش آلمان نازی داشت.تانکی که در همه نبردهای زرهی و غیر زرهی وجود داشت.این تانک آمار بسیار خوبی از خود به جای گذاشته.تلفات کم این تانک در مقابل تلفات سنگینی که به ارتش شوروی وارد کرد قابل توجه هست.[/font][/size] [center][size=4][font=times new roman,times,serif][b][color=#FF0000]تانک Panzerkampfwagen IV [/color][/b][/font][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Panzerkampfwagen_IV_28229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Panzerkampfwagen_IV_28229.jpg[/img][/url][/center] [b]تانک Panzerkampfwagen IV (به اختصار:Pz.Kpfw. IV)که بیشتر با نام Panzer IV شناخته میشود یک تانک سبک وزن است که از سال 1930 در آلمان نازی توسعه یافته است و به طور گسترده در جنگ جهانی دوم استفاده شده است. این تانک در اصل برای پشتیبانی از پیاده طراحی شده بود.یعنی وظیفه اصلی این تانک درگیری با تانکهای دیگر نبود.این وظیفه در جنگ جهانی دوم برعهده تانک پانزر3 بود.ولی بعدا این قابلیت هم به پانزر4 اضافه شد که بتواند با تانکهای دشمن مبارزه کند.این تانک بیشترین آمار مبارزه با تی34 های روسی را دارد. همچنین بیشترین آمار تولید تانک بین تانکهای آلمان نازی هم به هیمن تانک اختصاص دارد.ضمن اینکه این تانک پایه ای برای بسیاری دیگر از خودروهای زرهی آلمان نازی بود.از جمله خودروهای زرهی که بر پایه پانزر4 ساخته شدند عبارتند از: سلاح تهاجمی Sturmgeschütz IV ، ضدتانک Jagdpanzer IV ، توپ ضد هوایی خود کششی Wirbelwind و توپ خودکششی Brummbär.(در آخر مقاله مختصری در مورد این مدل ها،همراه با عکس توضیحاتی داده خواهد شد.) قدرتمند و قابل اعتماد ! این لقبی است که فرماندهان در اتاق های جنگ به این تانک دادند...این تانک بیشترین آمار تولید و استفاده را بین تانکهای آلمانی جنگ جهانی دوم دارد و همچنین تنها تانکی است که تولید آن در جنگ جهانی دوم به طول مستمر ادامه یافت.تولید آن از سال1936 شروع شد و در سال 1945 به پایان رسید و در این بین در حدود8،800 عدد از آن ساخته شد. تغییرات و ارتقاهایی که اغلب برای مقابله با تانکهای متفقین در طراحی آن شد باعث بقا پذیری و ماندگاری استثنایی آن شد. این ارتقاها شامل افزایش زره،تقویت سلاح و تعویض آن با سلاح جدیدتر و.. میشود.البته در اواخر جنگ به خاطر فشاری که به آلمان می آمد و تانکها باید سریعتر ساخته میشدند تغییراتی در آن داده شد که ساده تر باشد تا سریعتر ساخته شود. این تانک بیشترین مقدار صادرات را در بین تانکهای آلمان نازی دارد.این تانک در حدود 300 عدد به دوستان آلمان نازی مثل فنلاند،اسپانیا،رومانی و بلغارستان صادر شد. این تانک آنقدر خوب بود که بعد از جنگ جهانی دوم توسط سوریه تعدادی از فرانسه و چکسلواکی خریداری شد و در جنگ 6 روزه 1967 مورد استفاده قرار گرفت ![/b] [b][color=#FF0000]تاریخچه توسعه:[/color][/b] [b][color=#0000FF]ریشه پانزر4[/color][/b] [b]پانزر4 در واقع زاییده افکار ژنرال نوآور جنگ های زرهی ، مخترع شیوه حمله Blitzkrieg(حمله برق آسا)یعنی ژنرال هینز گودریان(Heinz Guderian) است.این تانک در اصل برای پشتیبانی از پیاده نظام،درگیری با ضد تانکها و درگیری با استحکامات دشمن در نظر گرفته شده بود. در ایده آل ترین وضعیت میبایست در هر گردان تانک به ازای هر 3 دستگاه تانک پانزر 3 ، یک دستگاه تانک پانزر 4 نیز وجود داشته باشد. در 11 ژانویه 1934 ارتش آلمان نازی دستورالعملی نوشت که رهنمود لازم برای طراحی یک تراکتور متوسط ارائه شده بود و منظور از تراکتور در این نامه همان تانک بود که براساس عهدنامه ورسای آلمان ها اجازه تولید آن را نداشتند. همچنین مقرر شده بود که تانک جدید میبایست مجهز به توپهای 75 میلیمتری هویتزر باشند حال آنکه تانک های پانزر 3 به توپهای 37 میلی متری مسلح بودند. وزن این تانک نیز براساس رهنمود ارائه شده میبایست بین 24 - 26 تن میبود. به منظور پنهان ماندن کار تولید این تانک آلمان ها این پروژه را با نام پروژه Begleitwagen (به اختصار BW)میخواندند.شرکت های MAN، Krupp ، و Rheinmetall-Borsig هر کدام کار بر روی طرح مورد نظر را شروع کردند و بعد از مدتی هر کدادم از شرکت ها،نمونه های آزمایشی خود را ساختند.طرح شرکت Krupp به نظر بهتر از بقیه می آمد.برای همین طرح این شرکت برای توسعه انتخاب شد. شاسی طرح تانک کروپ به صورت interleaved suspension شش چرخ بود.(به چرخ هایی که به صورت چند لایه در شاسی تانک نصب شوند مدل interleaved suspension میگویند.برای درک بهتر به عکسهای زیر توجه کنید [/b] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/interleaved_suspension_28229.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_interleaved_suspension_28229.JPG[/img] [/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/interleaved_suspension_28129.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_interleaved_suspension_28129.jpg[/img][/url][/center] [b]ولی ارتش آلمان در این قسمت طرح دستکاری کرد و گفت بهتر است این سیستم را به سیستم [url="http://s4.picofile.com/file/7797113438/5468484.jpg"][i]torsion bar [/i][/url]تغییر داد. البته به خاطر اینکه ارتش آلمان سریعا به یک تانک جدید نیاز داشت زیاد روی طرح تمرکز نکرد و پیشنهاد های دیگری نداد و برای همین شرکت کورپ هم تغییرات مورد نظر خود را اعمال کرد و تانک را به مرحله تولید رساند.کورپ سیستم تانک خود را به سیستم double-bogie suspension تغییر داد.همچنین کمک فنرهای آن را هم به روش leaf spring ساخت.این سیستم را در چرخ های قطارها میتوانید ببینید.[/b] [center][b]سیستم double-bogie suspension:[/b][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Bettendorf_truck_at_Illinois_Railway_Museum.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Bettendorf_truck_at_Illinois_Railway_Museum.JPG[/img][/url][/center] [center][b]روش leaf spring:[/b][/center] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/leaf_spring_suspension.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_leaf_spring_suspension.jpg[/img][/url][/center] [b]نمونه آزمایشی پانزر4 ، 5 خدمه داشت که شامل:اپراتور رادیو و تیربارچی(1 نفر هم به عنوان تیربارچی و هم به عنوان اپراتور رادیو عمل میکرد)،توپچی ، فرمانده تانک و لودر میشد. طبق معمول موتور در عقب بود،توپچی و فرمانده در برجک می نشستند،راننده،تیربارچی-امپراتور رادیو هم در سمت راست و چپ جلو تانک می نشستند. فرمانده زیر دریچه برجک می نشست.توپچی در سمت چپ خزانه توپ و لودر هم در سمت راست خزانه توپ می نشست. گلوله های آماده شلیک هم در کنار لودر بارگیری میشدند. بالاخره پروژه در سال 1936 با نام پروژه Versuchskraftfahrzeug 622 (به اختصار Vs.Kfz. 622) در کارخانه Krupp Grusonwerk AG واقع در ماگدبورگ وارد خط تولید شد.[/b] [b]اولین نوع پانزر4 هایی که در سال 1936 در خط تولید قرار گرفتند Ausführung A نام داشتند که به طور خلاصه Ausf. A خوانده میشود و به معنی نوعA است.موتور این تانک را که HL 108TR نام داشت شرکت Maybach ساخته بود که قدرتی معادل 183.87 کیلووات را به تانک میداد.سیستم انتقال این تانک هم از نوع SGR 75 بو که 5 دنده به جلو و 1 دنده به عقب داشت. این سیستم و موتور مجموعا در جاده سرعت 31 کیلومتر در ساعت را به تانک میدادند. سلاح اصلی این تانک یک توپ 75 میلی متری Kampfwagenkanone 37 L/24 (بهKwK 37 L/24)بود که در اصل برای شلیک گلوله های HE (شدید الانفجار)ساخته شده بود.این تانک برای پشتیبانی از پیاده نظام ساخته میشد پس این نوع توپ برای تانک ایده آل بود. البته این توپ توانایی شلیک گلوله های ضد زره Panzergranate (به معنی پرتابه شکافنده زره)را هم میتوانست شلیک کند.این گلوله با سرعت دهانه 430 متر بر ثانیه از توپ شلیک میشد و میتوانست در برد 700 متر در زرهی به ضخامت 43 میلی متر با شیب 30 درجه نفوذ کند.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer-4-pzkpfw-iv.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzer-4-pzkpfw-iv.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر4 Ausf. C[/i][/center] [b]این تانک یک تیربار 7.62 میلی متری از نوع MG 34 هم محور با توپ داشت و یک تیربار هم از همین نوع در قسمت جلوی بدنه نصب بود.این سلاح ها سلاح های ثانویه پانزر4 نوعA را تشکیل میدهند. زره فولادی تانک Ausf. A در قسمت جلوی شاسی 14.5 میلی متر ضخامت داشت و در قسمت جلوی برجک ضخامت به 20 میلی متر میرسید . این زره قادر بود در مقابل گلوله های سلاح های انفرادی،توپ های سبک،سلاح های ضد تانک سبک و ترکش نارنجکها مقاومت کند. بعد از اینکه 35 تانک از نوع Ausf. A ساخته شد،در سال 1937 سازندگان به سمت تولید Ausf. B رفتند. تغییراتی که در نوع B دیده میشد شامل تعویض موتور قبلی با موتور قدرتمندتر 220.65 کیلوواتی Maybach HL 120TR ، تعویض سیستم انتقال قبلی با سیستم انتقال جدیدتر SSG 75که 6 دنده به جلو و 1 دنده به عقب داشت. با این تغییرات وزن تانک به 16 تن رسید و سرعت این تانک نیز به 39 کیلومتر در ساعت رسید. همچنین با تغییراتی که در زره داده شد قدرت مقاومت زره این تانک در بیشترین مقدار به 30 میلی متر رسید.تیربار هم محور هم برداشته شد و به جای آن یک دریچه pistol port گذاشته شد.[/b] [center][i]برای درک راحت تر pistol port به عکس زیر نگاه کنید که pistol port یک تانک را نشان میدهد[/i] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/m3-light-tank-stuart-pistol-port-01.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_m3-light-tank-stuart-pistol-port-01.png[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/M4A2_Sherman_Arromanches_Pistol_Port.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_M4A2_Sherman_Arromanches_Pistol_Port.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/t30-heavy-tank_Pistol_Port.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_t30-heavy-tank_Pistol_Port.jpg[/img][/url][/center] [b]قبل از سال 1938 و شروع ساخت Ausf. C چهل و دو عدد Ausf. B ساخته شد.زره برجک در این نوع،یعنی در Ausf. C 30 میلی متر ضخامت داشت و اینکه وزن این تانک به 18 تن رسید.بعد از اینکه 40 عدد Ausf. C ساخته شد،موتورهای این تانکها با موتور قوی تر HL 120TRM تعویض شد.این موتور 300 اسب بخار نیرو تولید میکرد.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer_IV_ausf_C.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzer_IV_ausf_C.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر4 Ausf. C[/i] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer_iv_engine-HL_120TRM.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_panzer_iv_engine-HL_120TRM.jpg[/img][/url][/center] [center][i]موتور قوی تر HL 120TRM. این موتور 300 اسب بخار نیرو تولید میکرد.[/i][/center] [b]بعد از اینکه آخرین 140 دستگاه Ausf. C تا آگوست سال 1939 ساخته شدند،خط تولید به تولید Ausf. D روی آورد. 248 دستگاه از این نوع ساخته شد.تیربار جلوی بدنه تغییر کرد و همچنین gun mantlet خارجی هم روی تانک نصب شد. gun mantlet یک تکه زره است که آن را اطراف سلاح اصلی نصب میکنند تا هم جلوی برجک و هم آن قسمت از عقب توپ که بیرون است را پوشش دهد.[/b] برای مثال،gun mantlet تانک پانتر: [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Bundesarchiv_Bild_101I-476-2051-33A2C_Italien2C_Panzer_V_28Panther29.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Bundesarchiv_Bild_101I-476-2051-33A2C_Italien2C_Panzer_V_28Panther29.jpg[/img][/url][/center] [b]بعدا دوباره زره تقویت شد و اینبار زره طرفین تانک به 20 میلی متر افزایش یافت. بعد از اینکه در سپتامبر سال 1939 ارتش آلمان نازی به لهستان حمله ور شد،آلمانی ها تصمیم گرفتند که مقدار تولید پانزر4 را افزایش دهند تا به مقیاس زیاد در جنگ از آن استفاده کنند.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer_IV_ausf_D_wading.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzer_IV_ausf_D_wading.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzerkampfwagen_iv.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzerkampfwagen_iv.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر 4 Ausf. D[/i][/center] [b]تانک های پانزر4 آلمانی در لهستان با قدرت هر چه تمام تر پیش میرفتند.هیچ کدام از تانک های لهستانی PT-7 قادر به مقابله با این تانک نبودند. ولی بعد از اینکه در نبرد سال 1940 فرانسه تانک های قویتر انگلیسی متلیدا 1 و متلیدا2 مقابل پانزر ها ظاهر شدند کار مقداری مشکل شد.زره این تانکها ضخیمتر بود و برای همین به توپی قویتر نیاز بود. آلمانی ها برای رع این مشکل تصمیم گرفتند از روی توپ ضد تانک Pak 38 یک توپ 50 میلی متری ساخته و بر روی پانزر4 Ausf. Dنصب کنند.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/5_cm_Pak_38_Cannon.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_5_cm_Pak_38_Cannon.jpg[/img][/url][/center] [center][i]توپ pak38[/i][/center] [b]اما به خاطر پیروزی سریع آلمان در نبرد فرانسه،80 تانکی که از این نوع سفارش داده شده بود قبل از اینکه در خط تولید قرار بگیرد کنسل شد.[/b] [b]در سال 1940 تانک پانزر4 Ausf. E معرفی شد.زره این تانک در قسمت جلو با زره اضافی ، جمعا 50 میلی متر ضخامت داشت .مدل های قدیمی تر هم به این استاندارد رسیدند و به خدمت بازگشتند.280 عدد تانک پانزر 4 Ausf. E بین دسامبر سال 1939 تا آپریل 1940 ساخته شدند. در آپریل سال 1941 ساخت تانک پانزر4 از نوع Ausf. F آغاز شد.این تانک در قسمت جلوی برجک و بدنه بدون زره اضافی 50 میلی متر ضخامت زره داشت.در حالی که پانزر4 Ausf. E با زره اضافی به این مقدار رسیده بود.همچنین زره طرفین نیز به 30 میلی متر افزایش یافت.با این تغییرات،وزن تانک به 22.3 تن رسید.همچنین عرض شنی های تانک از 380 میلی متر به 400 میلی متر افزایش یافت تا تانک در خارج از جاده راحت تر حرکت کند.همچنین تغییراتی در چرخ خورشیدی تانک داده شد.بعد از ساخت Ausf. F ،نوبت به نوع Ausf. F1 رسید و سپس Ausf. F2. در مجموع 464 عدد Ausf. F و Ausf. F1 و Ausf. F2 بین آپریل سال 1940 تا مارس 1941 ساخته شد که 25 عدد از آنها Ausf. F2 بودند.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer_iv_ausf_b.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzer_iv_ausf_b.jpg[/img][/url] [i]پانزر4 از نوع Ausf. F1 [/i][/center] [b]در 26 می سال 1941 ، چند هفته قبل از آغاز عملیات بارباروسا(حمله آلمان نازی به شوروی) در یک کنفرانس که با حضور هیتلر برگذار شد،تصمیم بر این شد که توپ اصلی تانک پانزر4 بهبود بخشیده شود. برای همین منظور،شرکت Krupp تصمیم گرفت تا توپ 50 میلی متری L/60 (سلاح توپ Pak 38)را بدون اینکه تغییر دهد،بر روی تانک نصب کند.لازم به ذکر است در نمونه های قبلی ، نوع لوله کوتاه این توپ نصب شده بود. اولین نمونه پروتوتایپ در 15 نوامبر سال 1941 تحویل داده شد.در چند ماه اول عملیات بارباروسا،وقتی ارتش آلمان نازی با تانک های متوسط تی34 و سنگین KV-1 روبرو شد،متوجه شد که به تانکی با سلاح های قوی نیاز دارد. در ماه نوامبر سال 1941،یعنی در همان سالی که اولین نمونه از پانزر با توپ 50 میلی متری جدید ساخته شد،نصب توپ های 50 میلی متری لوله بلند بر روی پانزر4 ها لغو شد ! در عوض،شرکت Krupp تصمیم گرفت در توسعه توپ جدید شرکت Rheinmetall که Pak 40 L/46 نام داشت شریک شود و آن را بر روی پانزرهای خود نصب کند.این توپ ، 75 میلی متری بود که میتوانست بسیار قدرتمندتر از توپ 50 میلی متری L/60 ظاهر شود.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Pak40_parola_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Pak40_parola_1.jpg[/img][/url] [b]نمونه زمینی توپ Pak 40 L/46[/b][/center] [b]به خاطر اینکه طول recoil این توپ زیاد بود،(recoil به فنر یا سیستمی گفته میشود که بعد از هر شلیک،توپ را که به عقب آمده،به حالت اول خود برمیگرداند.)و برای برجک پانزر4 مناسب نبود،شرکت Krupp طول این سیستم(recoil ) را کمتر کرد. نتیجه این کار،توپ 75 میلی متری KwK 40 L/43 شد. توپ جدید باعث شده بود،وقتی تانک پانزر گلوله شکافنده زره شلیک کند،سرعت دماغه آن به 990 متر بر ثانیه برسد.در حالی که سرعت دماغه گلوله شیک شده از توپ قبلی،430 متر بر ثانیه بود. در ابتدا،بر روی توپ یک محفظه گلوله و یک فشار شکن(به انگلیسی:muzzle brake) نصب شد.فشار شکن نصب شده،50 درصد کار recoil که اندازه اش کمتر شده بود را انجام میداد. توپ KwK 40 L/43 با شلیک گلوله های Panzergranate 39،میتوانست در زرهی فولادی به ضخامت 77 میلی متر در فاصله 1,830 متر نفوذ کند. تانک Ausf. F که توپ جدید KwK 40 L/43 را در اختیار داشت،Ausf. F2نام گرفت.وزن این تانک به 23.6 میرسید. از مارس 1942 تا جولای 1942 ، 175 عراده تانک پانزر4 Ausf. F2 ساخته شد. سه ماه بعد از اینکه خط تولید Ausf. F راه افتاده بود،اسم این تانک به Ausf. G تغییر یافت.[/b] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Panzer_IV_with_KwK_40-L43_Cannon.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Panzer_IV_with_KwK_40-L43_Cannon.jpg[/img][/url] [i]تانک Ausf. F2 که توپ KwK 40 L/43 بر روی آن نصب شده بود تا بتواند در مقابل تانک های جدید تی34 و KV روسی ظاهر شود[/i][/center] [b]در طول زمانی که این تانک(Ausf. G ) ساخته میشد،یعنی از می سال 1942 تا ژوئن 1943 ،تانک پانزر4 Ausf. G دچار تغییراتی،از جمله ارتقا زره شد.که باعث میشد بقا پذیری تانک در میدان نبرد بیشتر شود ولی با افزایش زره جلوی تانک، همزمان،باعث میشد تانک سنگین شود،برای همین،برای جلوگیری از افزایش بیش از اندازه زره،زره های 20 میلی متری اضافی که به طرفین تانک نصب شده بود برداشته شد و به جای آنها،زره اصلی طرفین تانک به 30 میلی متر افزایش یافت. حال،زره اضافی که میشد به تانک اضافه کرد به قسمت جلوی شاسی اضافه شد که شامل یک تکه فولاد 30 میلی متری میشد که به جلوی تانک جوش داده میشد. با این کار،زره جلوی تانک به 80 میلی متر میرسید. با اضافه کردن این زره ها به تانک،زره تانک به حد مطلوبی رسید و بقاپذیری آن به شدت افزایش یافت ولی با این وجود،در 8 نوامبر سال 1942 از میدان نبرد گزارش هایی رسید که حاکی از آین بود که به خاطر افزایش وزن تانک،در قسمت رانندگی تانک مشکلاتی به وجود آمده است. بعد از این،تصمیم بر این شد که 50% از پانزر4 هایی که ساخته میشوند به زره 30 میلی متری مجهز باشند.در 5 ژوئن 1943 آدولف هیتلر شخصا دستور داد که تمام پانزر4 هایی که ساخته میشوند ، ضخامت زرهشان در قسمت جلو باید 80 میلی متر باشد. برای اینکه ساخت این تانک راحت تر شود،روزنه های دیدی که در اطراف برجک ایجاد میشد ، برداشته شدند و همینطور دو قفسه برای حمل چرخ های یدکی در قسمت چپ محافظ شنی نصب شد.در کنار اینها،قفسه ای هم حمل 7 شنی یدکی در شیب قسمت جلوی شاسی نصب شد. برای اینکه این تانک بتواند در دماهای بالا به راحتی عملیات کند،سیستم تهویه موتور با ایجاد روزنه هایی در کنار موتور و عقب تانک بهبود یافت.برای آب و هوای سرد هم بر روی موتور سیستم خنک کننده با آب گرم نصب شد. یک چراغ بهتر و قویتر با چراغ قبلی تعویض شد و پورت سیگنال بالای برجک هم حذف شد. دریچه دید 2 تایی cupola فرمانده با یک دریچه تک دور قدیمی عوض شد و زره cupola افزایش یافت. بالاخره در 19 مارس 1943 اولین تانک پانزر4 با زره دامن مانند(skirt)به نمایش گذاشته شد. در آپریل سال 1943 توپ KwK 40 L/43 تانک پانزر4 با توپ 75 میلی متری لوله بلندتر KwK 40 L/48 تعویض شد.این توپ فشار شکن و سیستم recoil بهتری داشت. مدل بعدی تانک پانزر4 ، یعنی Ausf. H،از آپریل سال 1943 وارد مرحله تولید شد.در این مدل شاهد یک زره یک پارچه 80 میلی متری در قسمت جلوی شاسی هستیم. آلمانی ها برای مقابله با مین های مغناطیسی که با چسبیدن به تانک عمل میکردند روش جالبی را اختراع کردند.آنها پوشش Zimmerit را به تانکهای خود اضافه میکردند.این پوشش در اکثر تانکهای جدید آلمان نازی به چشم میخوردند. حتما تا به حال این پوشش را بر روی تانکهای آلمان نازی دیده اید و حتی از خود پرسیده اید که چرا زره تانکهای آلمانی اینگونه است !؟[/b] [center][b]پوشش Zimmerit بر روی تانک تایگر2[/b] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/king_tiger_zimmerit.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_king_tiger_zimmerit.jpg[/img][/url][/center] [b]در پانزر4 Ausf. H هم پوشش Zimmerit بر روی تمام قسمت های عمودی تانک کشیده شد. طرفین و برجک زره های اضافی داشتند.زره اضافی طرفین شاسی به ضخامت 5 میلی متر بود و ضخامت زره اضافی برجک 8 میلی متر بود. در سقف هم یک دریچه برای پرتاب Nahverteidigungswaffe گذاشته شد.Nahverteidigungswaffe از اولین نارنجکهای دودزایی است که بر روی تانکها نصب شد. با این تغییرات و چند تغییر کوچک دیگر،وزن تانک به 25 تن رسید.[/b] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Pz_IV_Saumur_Ausf__H_with_zimmerit_armor.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Pz_IV_Saumur_Ausf__H_with_zimmerit_armor.jpg[/img][/url] [i]یک تانک پانزر4 Ausf. H با پوشش Zimmerit ،زره اضافی برجک و زره اضافی skirt در اطراف بدنه[/i][/center] [b]به خاطر تلفاتی که آلمانی ها در اواخر جنگ میدادند و مجبور بودند تانک های جدید را سریعتر وارد خدمت کنند،تصمیم بر این شد که سرعت تولید پانزر4 افزایش یابد.به همین منظور،ژنراتور الکتریکی که برجک تانک را به حرکت در می آورد برداشته شد و پس از این برجک باید با دست حرکت داده میشد.به جای این ژنراتور مخزن سوخت اضافی 200 لیتری نصب شد و به همین خاطر برد عملیاتی تانک بر روی جاده به 320 کیلومتر رسید.روزنه های دید روی تانک حذف شدند و رادیاتور موتور هم به شکلی ساده تر ساخته شد.علاوه بر اینها،لوله های اگزوز هم با مهار کننده شعله تعویض شدند.از اواخر سال 1944 هم پوشش Zimmerit دیگر روی خودورهای زرهی و تانکهای آلمانی کشیده نمیشد.زره های دامن مانندا اطراف تانک هم برداشته شدند.برای اینکه سرعت ساخت بیشتر از این شود هم return rollers (غلطک های بازگرداننده)های تانک را از 4 عدد به 3 عدد کاهش دادند.[/b] [center][i]return rollers (غلطک های بازگرداننده)در تصویر زیر دیده میشود.به چرخ کوچکی که در قسمت بالا قرار دارد return rollers میگویند[/i] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/return_rollers.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_return_rollers.jpg[/img][/url][/center] [b]بعدا در پیشنهادی،تلاش شد تا برجک تانک Panther که از همان توپ 75 میلی متری پانزر4 ،البته با لوله بلندتر(با نام L/70) استفاده میکرد بر روی پانزر4 ها نصب شود. البته این کار ناموفق بود و بعد از نصب برجک Panther بر روی پانزر4 معلوم شد که پانزر4 توانایی حمل و کنترل این برجک را ندارد.[/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer_iv__Ausf__J.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_panzer_iv__Ausf__J.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر4 Ausf. J که آخرین مدل ساخته شده از سری پانزر4 میباشد.در این مدل تغییراتی ایجاد شد تا ساخت آن سریعتر انجام شود[/i][/center] [b][color=#FF0000][size=4]مراحل و چگونگی تولید پانزر4 [/size][/color][/b] تانک پانزر 4 در ابتدا فقط برای وظایف محدودی مثل پشتیبانی از پیاده نظام ساخته شد،پس تنها سازنده آن کروپ(Krupp ) بود. قبل از شروع نبرد لهستان در سال 1939،تنها 262 عدد پانزر4 ساخته شده بود.35 عدد آنها Ausf. A بودند،42 عدد Ausf. B،140 عدد Ausf. C و 45 عدد آن هم Ausf. D بودند. بعد از حمله به لهستان،وقتی تصمیم بر این شد که پانزر4 تانک اصلی لشکرهای زرهی آلمانی شود،ساخت این تانک به کارخانه Nibelungenwerke هم سپرده شد.این کارخانه در یک شهر اتریشی به نام St. Valentin واقع است. وقتی Ausf. E معرفی شد،ساخت این تانک افزایش یافت به طوری که 223 عدد فقط از این نوع به ارتش آلمان تحویل شد. در سال 1941 ، 462 عدد Ausf. F و Ausf. F2 ساخته شد.با این اوضاع ، مقدار تولید سالیانه پانزر4 ، 4 برابر تولید سالیانه قبل از شروع جنگ جهانی دوم شده بود. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/panzer.png[/img][/center] بعد از اینکه انواع جدیدتر پانزر4 ظهور کرد،تعداد کارخانه های سازنده به 3 عدد رسید.Vomag واقع در شهر Plauen،کارخانه جدیدی بود که به جمع سازندگان پانزر4 پیوست. در سال 1941 ، میانگین تولید ماهانه 39 تانک بود.این مقدار در سال 1942 به 83 ،در سال 1943 به 252 و در سال 1944 به 300 عدد در ماه رسید. در دسامبر سال 1943 کارخانه کروپ ساخت پانزر4 را رها کرده و شروع به ساخت Sturmgeschütz IV کرد.در بهار سال 1944 کارخانه Vomag هم شروع به ساخت Jagdpanzer IV کرد و تولید پانزر4 را رها کرد.با این اوضاع،تنها تولید کننده پانزر4 Nibelungenwerke شد. کارخانه های آلمانی در اواخر جنگ به شدت توسط متفقین بمباران زمینی و هوایی میشد.کارخانه Nibelungenwerke از این بمباران ها بی نصیب نماند و در اکتبر سال 1944 توسط بمب افکن های متفقین بمباران شد و به شدت آسیب دید.به طوری که بعد از مقداری تعمیر ماهیانه فقط 55 تانک تولید میکرد. [b][color=#FF0000]صادرات تانک پانزر4[/color][/b] تانک پانزر4 تانکی بود که بیشتر از هر تانک آلمانی دیگری به کشورهای دوست صادر شد.در سال 1942 آلمان 11 تانک پانزر4 به رومانی و 32 تانک به مجارستان تحویل داد.بیشتر این تانک های در اواخر1942 و اوایل 1943 در جبهه شرق منهدم شدند.در طول جنگ،رومانی 120 مدل از انواع پانزر4 هارا از آلمان دریافت کرد.برای ارتش بلغارستان هم ، آلمان در حدود 91 تانک پانزر4 ساخت.همچنین 12 عدد هم به ایتالیا داده شد. این تانک ها به ایتالیا داده شدند تا خدمه تانک ایتالیایی با این تانک ها آموزش ببینند ولی در اواسط سال 1943 وقتی متفقین به ایتالیا حمله کردند،آلمان آنهارا پس گرفت.دولت اسپانیا هم 100 تانک پانزر4 در سال 1943 از آلمان درخواست کرد.اما فقط 20 تای آنها در دسامبر تحویل داده شدند. فنلاند هم 30 پانزر4 درخواست کرد ولی آلمان توانست فقط 15 عدد از آنهارا بسازد و در سال 1944 تحویل دهد. در همان سال ، یعنی1944،بین 62 تا 72 پانزر4 به مجارستان داده شد ولی 20 تای آنها را آلمان پس گرفت تا از خود دفاع کند.در مجموع،در حدود 297 عدد از انواع پانزر4 در طول جنگ به متحدین آلمان داده شد. [b][color=#FF0000]پانزر4 در میدان نبرد[/color][/b] پانزر4 تنها تانک آلمانی است که در طول جنگ جهانی دوم،از اول تا آخر جنگ،در خط تولید و جبهه های نبرد باقی ماند. این تانک 30% از کل تانک های ورماخت(نیروی زمینی آلمان)را شامل میشد. [b][color=#FF0000][size=4]پانزر4 در جبهه غربی و شمال آفریقا (1939–1942)[/size][/color][/b] [size=4]زمانی که ارتش آلمان نازی به لهستان یورش برد،نیروهای زرهی اش را 1,445 تانک پانزر1 ، 1,223 پانزر2 ، 98 پانزر3 و 211 پانزر4 تشکیل میدادند.فقط 10% از خودرو های زرهی آلمان را خودرو های مدرن تشکیل مدادند. لشکر یکم زرهی آلمان از مدل های مختلف پانزر،تقریبا به طور مساوی در اختیار داشت.17 پانزر1 ، 18 پانزر2 ، 28 پانزر3 و 14 پانزر4 تعداد تانک های هر گردان این لشکر بودند.بقیه لشکر ها اکثرا از تانک های قدیمی و منسوخ پانزر(مثل پانزر1 و 2) استفاده میکردند.برای مثال،تعداد زیادی از گردان ها به 34 پانزر1 ، 33 پانزر2 ،5پانزر3 و 6 پانزر4 مجهز بودند. اگرچه ارتش لهستان هم فقط200 تانک داشت که میتوانستند با تانک های سبک آلمان مقابله کنند.در این میان،توپ های ضد تانک زمینی لسهتانی ها تهدید جدی تری به حساب می آمدند.این توپ ها باعث میشدند آلمانی ها به استفاده از پانزر4 علاقه بیشتری نشان دهند. با وجود افزایش تولید و استفاده تانک های متوسط پانزر3 و 4 ، باز هم در زمان حمله به فرانسه در سال 1940،اکثریت لشکر های زرهی آلمانی را تانک های سبک تشکیل میدادند. با توجه به دستورات ژنرال هاینز گودریان،ورماخت(ارتش زمینی آلمان)با 523 تانک پانزر1 ، 955 پانزر2 ، 349 پانزر3 و 278 پانزر4 ، 106 پانزر35 و 228 پانزر38 به فرانسه یورش برد. به خاطر استفاده از رادیوهای تاکتیکی و همچنین به خاطر تاکتیک های برتر آلمان نازی،آلمان توانست در نابود کردن تانک های دشمن،از متفقین سبقت بگیرد و توانست نیروی زرهی انگلستان و فرانسه را راحت شکست بدهد.تانک پانزر4 در زمان حمله به فرانسه در سال 1940،از توپ 75 میلی متری KwK 37 L/24 استفاده میکرد که کار را برای حمله به تانک های فرانسوی Somua S35 و Char B1 سخت میکرد.تانک Somua S35 در ضخمیترین قسمت دارای 55 میلی متر زره بود در حالی که توپ KwK 37 L/24 تانک پانزر4 فقط میتوانست در برد700 متر 43 میلی متر نفوذ کند. علاوه بر این،تانک انگلیسی Matilda Mk II زره ضخیمی داشت.به طوری که در قسمت جلوی شاسی و برجک زرهش 70 میلی متر ضخامت داشت و در طرفین نیز زرهش ضخماتی 65 میلی متری داشت.با اینحال،نیروهای زرهی آلمان با تاکتیک هایی که داشتند خیلی قدرتمند ظاهر شدند.در نبرد فرانسه متفقین دارای 14000 تانک بودند،در حالی که آلمان با 2500 تانک به فرانسه یورش برد.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/bundesarchiv_bild_nordafrika_panzer_IV_turm.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_bundesarchiv_bild_nordafrika_panzer_IV_turm.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر4 Ausf. E که مورد هدف چندین گلوله قرار گرفته است و سوراخ ها دیده میشوند.توپ این تانک نیز مورد اصابت قرار گرفته[/i][/center] [size=4]بعد از نبرد فرانسه،تانک پانزر4 قبل از شروع خط تولید پانزر4 با توپ لوله بلند، همراه با آفریکا کرپس(AFRICA KORPS)(لشکر آلمانی که با فرماندهی ژنرال اروین رومل به آفریقا رفت تا به ایتالیا کمک کند)به آفریقا برده شد و به خاطر زره بهتر و همچنان توپ قوی تر،به جای تانک پانزر3 استفاده شد.البته هر دو تانک پانزر4 و پانزر3 در منهدم کردن تانک متیلدا2 با مشکل مواجه بودند.اما برای توپ 40 میلی متری QF 2 pounder تانک متیلدا2 ،منهدم ساختن پانزر3 و تا حدودی پانزر4 زیاد سخت نبود.مشکل اصلی متیلدا2 سرعت پایین آن بود.(14 کیلومتر بر ساعت در خارج از جاده! ) در آگوست سال 1942 ژنرال اروین رومل فقط 27 عدد پانزر4 Ausf. F2 که با توپ L/43 مسلح شده بودند دریافت کرد ! او همین مقدار را به خط مقدم نبرد فرستاد.توپ بلندتر پانزر4 میتوانست تمام تانک های آمریکایی و انگلیسی را در برد های بیش از 1500 متر منهدم سازد. بیشتر این تانک ها بین آگوست و اکتبر1942 در آفریقا ظاهر شدند.تعداد این تانک ها در آفریقا بسیار کم بود و رومل در برابر سیل تانک های متفقین نمیتوانست کاری از پیش ببرد.اگر رومل تانک های بیشتری دریافت میکرد شاید نبرد آفریقا به نفع آلمان تمام میشد.[/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/crusader_tank_and_german_panzer_tank.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_crusader_tank_and_german_panzer_tank.jpg[/img][/url][/center] [center]تانک کروسیدر از کنار تانک پانزر4 در حال سوختن میگذرد - شمال آفریقا - عملیات کروسیدر[/center] [size=4]همچنین پانزر4 در اوایل سال 1941 در حمله به یوگسلاوی و یونان مقداری استفاده شد.[/size] [b][size=4][color=#FF0000]پانزر4 در اتحاد جماهیر شوروی، (1941-1945)[/color][/size][/b] [size=4]وقتی که عملیات بارباروسا ([i]Operation Barbarossa[/i]) شروع شد و آلمانی ها وارد خاک شوروی شدند،تانک های KV-1 و T-34 شوروی بهتر از آنچه تصور میشد ظاهر شدند.این امر باعث شد آلمانی ها به فکر ارتقا پانزر4 بیفتند.به همین منظور توپ 75 میلی متری لوله کوتاه،با توپ 75 میلی متری لوله بلند که سرعت دهانه بیشتری داشت تعویض شد. این به این معنی بود که توپ جدید میتوانست زره تی34 را با هر زاویه ای در برد بیش از 1200 متر بشکافد و آن را منهدم سازد. توپ 75 میلی متری KwK 40 L/43 لوله بلند میتوانست زره تی34 را با زاویه های متفاوت بین 1000 الی 1600 متر بشکافد.نصب توپ جدید بر روی پانزر4 ها در بهار 1942 آغاز شد و تا حمله تابستان(حمله آلمان نازی به منطقه قفقاز و استالینگراد) 135 عدد از این نوع آماده شرکت در عملیات بودند. در آن زمان،تنها تانکی که میتواسنت به راحتی با تانک های KV-1 و T-34 درگیری شود همین تانک یعنی Ausf. F2 بود.این تانک ها نقش مهمی در حوادث بین ژوئن 1942 و مارس 1943 بازی کردند.همینطور پانزر4 تکیه گاه اصلی لشکرهای زرهی آلمان نازی شد.تانک تایگر1 هم تا سپتامبر 1942 به ارتش آلمان تحویل داده شد ولی به خاطر اینکه تعدادشان کم بود نمیتوانستند ضربات محکمی به ارتش شوروی بزنند.تانک پانتر هم تا می1943 به ارتش آلمان در شوروی تحویل داده نشد. برای همین ارتش آلمان مجبور بود که به پانزر4 تکیه کند.این تکیه به پانزر4 باعث شد که تعداد پانزر4 های مندهم شده بالا برود.در سال 1942در شرق، 502 پانزر4 منهدم شد.البته در مقابل تلفاتی که به نیروی زرهی شوروی وارد کرده بودند این مقدار تلفات زیاد به نظر نمی آمد..برای همین در 1943 هم پانزر4 نقش اصلی را در عملیات ها بازی میکرد.مخصوصا در عملیات کورسک،این تانک نقش بسیار مهمی بازی کرد.در نبرد کورسک،تنها کمتر از 250 تانک آلمان منهدم شد ولی در مقابل تلفاتی 1600 تانکی به شوروی زدند ! در سال 1943 هم تانک های پانتر و تایگر1 به خاطر تعداد کم نتواسنتند جای پانزر4 را بگیرند.در طول سال 1943 ارتش آلمان 2,352 پانزر4 از دست داد.این مقدار تلفات در مقابل تلفات شوروی بسیار کم بود ولی ارتش آلمان به خاطر مشکلاتی که داشت (مانند جنگیدن در چندین جبهه غربی و شرقی و منابع کم)نمیتوانست تانک های جدید و جایگزین زیادی بسازد.همینطور به خاطر اینکه ارتش آلمان نمیتواسنت تانک پانتر را به مقدار زیاد تولید کند در سال 1944 هم پانزر4 تانک اصلی ارتش های زرهی آلمان باقی ماند.مخصوصا لشکر دوم زرهی اس اس به مقدار زیاد از این تانک استفاده میکرد.[/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/russland_panzer_IV.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_russland_panzer_IV.jpg[/img][/url] [i]تانک پانزر4 Ausf. H از لشکر 12 زرهی - 1944 - شوروی[/i][/center] [size=4]در ژانویه سال 1945 ، 287 تانک پانزر4 در جبهه شرقی منهدم شدند.تخمین زده میشود که بیشترین مقدار پانزر4 در جبهه شرقی منهدم شده است.75% از پانزر4 های منهدم شده در طول جنگ،در شرق منهدم شده اند.یعنی نزدیک به 6,153 پانزر4.[/size] [b][color=#FF0000][size=4]پانزر4 در جبهه فرانسه و غرب(1944-1945)[/size][/color][/b] [size=4]قبل از حمله متفقین به نرماندی در 6 ژوئن 1944 ، نصف تانک های آلمانی در غرب پانزر4 بودند. ارتقا های متعدد روی تانک پانزر4 باعث شد این تانک تا آخر جنگ نیرومند و به عنوان یک تانک قابل اعتماد باقی بماند.در نبردهای متعدد در نرماندی،تانک های پانزر4 و ضد تانک های آلمانی(که پانزر4 از توپ آنها استفاده میکرد)تلفات سنگینی به نیروی زرهی متفقین زدند.این در حالی بود که برتری هوایی کاملا با متفقین بود.غربی ها برای مقابله با تانک پانزر4 ، بیشتر از هر تاتک دیگری از تانک شرمن استفاده میکردند.این تانک اگرچه از نظر مکانیکی قابل اعتماد بود ولی زره و توپ ضعیف تری نسبت به پانزر4 داشت.شرمن در مقابل مدل های قدیمی پانزر4 میتوانست از خود دفاع کند ولی در مقابل نمونه های جدید پانزر4 ، پانتر و تایگر به مشکل بر میخورد.این مشکل تا حدی جدی بود که شرمن نمیتوانست زره تانک پانتر و تایگر را بشکافد.فاصله هم مهم نبود ! حتی در فواصل کم هم توپ شرمن قادر به این کار نبود.بدنه مدل های جدید پانزر4 با 80 میلیمتر ضخامت به راحتی میتوانستند در مقابل گلوله های شلیک شده از توپ 75 میلی متری شرمن مقاومت کنند.ولی برجک پانزر4 ها آسیب پذیر بودند.[/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Paris_Panzer_IV_der_LSSAH_vor_Triumphbogen.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Paris_Panzer_IV_der_LSSAH_vor_Triumphbogen.jpg[/img][/url] [i]یک پانزر4 ausf G از لشکر یکم زرهی اس اس در نزدیکی های پاریس-1942[/i][/center] [size=4]انگلیسی ها برای تقویت قوای زرهی خود، توپ تانک های شرمن خود را با توپ های 76 میلی متری لوله بلند QF 17 pounder تعویض کردند که قدرتمند تر بود.نتیجه،تانک فایرفلای شد.در آن زمان،فایرفلای تنها تانکی بود که میتوانست با تمام تانک های آلمانی درگیر شود.در روز اول حمله به نرماندی،تقریبا 324 فایرفلای آماده نبرد بودند.از روز اول عملیات D-Day تا روز آخر آن،در حدود 550 فایرفلای ساخته شد.تانک دیگری که به توپ 76 میلی متری 17 پوندی مجهز شد،تانک Cruiser Mk VIII Challenger بود.تانک های شرمن آمریکایی هم با توپ 76 میلی متری M1 مجهز شدند که با توپ پانزر4 برابری میکرد. با اینحال،با اینکه تانک های آلمانی قوی تر بودند،در 29 آگوست 1944،زمانی که باقی مانده نیروهای لشکر پنجم زرهی و لشکر هفتم آلمان در حال عقب نشینی از فرانسه به خاک آلمان بودند،به خاطر دو حادثه و نبرد بزرگ(یکی نبرد فالیس و دیگری نبرد رود سن)ورماخت(نیروی زمینی آلمان)هزینه زیادی پرداخت...از 2300 تانک و ضد تانک آلمانی که 750 عدد آنها پانزر4 بودند به خار این دو نبرد،2,200 منهدم شدند و از دست رفتند.سپهبد والتر مدل به هلیتر اینگونه گزارش داد:از لشکر های زرهی من در حدود 6 یا 5 تانک برای هر لشکر باقی مانده است... در طول زمستان 1944-45 از تانک پانزر4 ، بیشتر از هر تانک دیگری استفاده شد.مخصوصا در حمله جنگل آردن از پانزر4 زیاد اسفتاده شد.برای همین پانزر4 تلفات بیشتری نسبت به دیگر تانک های آلمان داد.یکی از دلایلی که پانزر4 ها تلفات زیادی دادند این بود که قوای زرهی آلمان به شدت تضعیف شده بود و این به خاطر مشکل سوخت رسانی به نیروهای زرهی در غرب بود.بیشتر نیروهای آلمانی در غرب سوخت کافی برای انجام عملیات های خود نداشتند.[/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Vojni_muzej_Beograd_Panzer_IV.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Vojni_muzej_Beograd_Panzer_IV.JPG[/img][/url] [i]تانک پانزر4 در موزه نظامی بلگراد در صربستان[/i][/center] [b][color=#FF0000][size=4]دیگر استفاده کنندگان تانک پانزر4[/size][/color][/b] [b][color=#0000FF]فنلاند[/color][/b] [size=4]فنلاندی ها 15 پانزر4 نو را به ارزش 5,000,000 مارک (مارک فنلاندی)خریداری کردند.(حدود دو برابر قیمت تولید).این پانزر4 ها خیلی دیر تحویل گرفته شدند برای همین نتوانستند در نبرد با شوروی به کمک فنلاند ببایند.اما وقتی فنلاند تسلیم شوروی شد،این تانک ها بر علیه خود آلمانی ها،وقتی که آلمانی ها در حال عقب نشینی از فنلاند بودند استفاده شدند.بعد از جنگ جهانی دوم،این تانک ها به عنوان تانک های آموزشی مورد استفاده فنلاند قرار گرفتند.[/size] [b][color=#0000FF]بلغارستان[/color][/b] [size=4]بعد از 1945 ارتش بلغارستان برجک تانک های پانزر4 باقی مانده اش را در آورد و به عنوان توپ های دفاعی در خط دفاعی در طول مرز با ترکیه نصب کرد.اسم این خط دفاعی Krali Marko بود که بعد از سقوط کومونیسم در 1989،از بین رفت.[/size] [b][color=#0000FF]اسپانیا[/color][/b] [size=4]اسپانیا 12 عدد پانزر4 از نمونه Ausf H دریافت کرد.یعنی نصب تعدادی که درخواست کرده بود.تانک پانزر4 بهترین تانک اسپانیا از 1944 تا 1954 بود.اسپانیا تانک های پانزر4 خود را به سوریه فروخت ولی 3 عدد از آنهارا هنوز هم نگه داشته است.این 3 پانزر4 هر کدام در یک موزه در اسپانیا قرار داده شده اند.[/size] [color=#0000FF][b]رومانی[/b][/color] [size=4]بیشتر تانک های پانزر4 رومانی که دریافت شدند بین سال های 1944 و 45 در نبردها از بین رفتند.این تانک ها در ارتش رومانی T4 نام گرفته بودند و توسط هنگ دوم زرهی رومانی استفاده میشدند.در 9 می 1945 رومانی فقط 2 عدد پانزر4 داشت.بعد از جنگ،ارتش رومانی از روسیه 50 عدد پانزر4 دریافت کرد.این تانک ها از نمونه های مختلف بودند و البته شکل و شمایل درستی نداشتند.بسیاری از این تانک ها قطعات کافی نداشتند و قطعاتشان گم شده بود ! به هر حال ، این تانک ها تا سال 1950 در خدمت رومانی باقی ماندند.بعد از این تاریخ،ارتش رومانی فقط از تانک های روسی استفاده کرد.تا سال 1954 بیشتر پانزر4 های ارتش رومانی اوراق شدند.ولی تعدادی از آنها باقی ماندند.[/size] [color=#0000FF][b]سوریه[/b][/color] [size=4]سوریه بین 1950 و 52 ، 60 عدد پانزر4 که در فرانسه تعمیر شده بودند را خریداری کرد.همینطور در سال 1954 50 عدد دیگر هم از چکسلواکی خریداری کرد.هیمطنرو 17 عدد دیگر از اسپانیا خریداری کرد.بیشتر این تانک ها در نبرد با اسرائیل مورد استفاده قرار گرفتند.[/size] [center][color=#FF0000][b]پانزر4 های سوری در موزه[/b][/color] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Pz_IVG_latrun_Syria.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Pz_IVG_latrun_Syria.jpg[/img][/url] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Syria_panzer_iv.png[/img] [i]پانزر4 سوری غنیمت گرفته شده در ارتفاعات جولان[/i][/center] [b][size=4][color=#FF0000]پانزر4 های به غنیمت گرفته شده در خدمت[/color][/size][/b] [size=4]ارتش شوروی تعداد زیادی از خودرو های زرهی آلمان نازی، مخصوصا پانزر4 را به غنیمت گرفت.تعدادی از آنها به صورت موقت به خدت گرفته شدند و تعدادی هم برای آموزش استفاده شدند.ارتش لهستان آزاد هم حداقل یکی از پانزر4 هارا در ایتالیا به غنیمت گرفت و استفاده کرد. فرانسه هم حداقل یکی از آنهارا استفاده کرد.[/size] [b][color=#FF0000][size=4]نمونه های مختلف پانزر4[/size][/color][/b] [size=4]در زمان جنگ جهانی دوم،به خاطر فلسفه طراحی خاص آلمانی ها که نصب یک سلاح ضد تانک قوی بر روی شاسی یک تانک بود، شاسی پانزر4 تبدیل به چندین نابودگر تانک(Tank destroyer)تبدیل شد.تانک های Jagdpanzer_IV ، Sturmgeschütz III و Sturmgeschütz IV که سلاح های ضد تانک زمینی بر روی آنها نصب شده بود هر سه بر اساس شاسی پانزر4 ساخته شده بودند.تانک های Jagdpanzer_IV و Sturmgeschütz IV هر دو از توپ 75 میلی متری L/48 استفاده میکردند..این تانک ها قدرت دفاعی را به شدت افزایش میدادند.ساختن این نابودگرهای تانک راحت تر بود و سریعتر ساخته میشدند،همچنین ارزانتر بودند.اما به خاطر اینکه مقدار درجه چرخش لوله بسیار کم بود(در تانک های برجک دار 360 درجه است،در تانک های بدون برجک بسیار کمتر است.)تعداد تقریبا کمی از آنها ساخته شد. تقریبا 1,980 عدد Jagdpanzer IV و در حدود 1,140 عدد Sturmgeschütz IV ساخته شد.دیگر تانک دسترویر ،یعنی Panzer IV/70 هم بر اساس پانزر4 ساخته شد و از توپ 75 میلی متری L/70 استفاده میکرد که توپ اصلی تانک پانتر بود.[/size] [center][i]تانک Jagdpanzer IV[/i] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/jagdpanzer_iv.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_jagdpanzer_iv.jpg[/img][/url] [i]تانک Sturmgeschütz IV[/i] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/sturmgeschutz_iv_-_Stug_44.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_sturmgeschutz_iv_-_Stug_44.JPG[/img][/url][/center] [size=4]نوع دیگر پانزر4 ،زره پوشی به نامPanzerbefehlswagen IV (به اختصار Pz.Bef.Wg. IV)است که زرهش پوش فرماندهیست. وسیله های اضافی این خودرو فرماندهی شامل رادیو های اضافی ،قفسه حمل وسایل،دستگاه تبدیل برق ضعیف به برق قوی،جعبه های اتصال،سیم کشی،آنتنها و ژنراتورهای برقی کمکی میشد.برای اینکه فضای کافی برای نصب این وسایل فراهم شود،تعداد گلوله های ذخیره از 87 به 72 عدد کاهش پیدا کردند و محفظه آنها کوچکتر شد.این زره پوش میتوانست با زره پوش های نزدیک خود،نفرات نزدیک و حتی هواپیماها ارتباط برقرار کرده و دستورات لازم را به آنها بدهد.17 عدد از این زره پوش ها بر اساس شاسی پانزر4 Ausf. J ساخته شد.همچنین 88 عدد دیگر از شاسی پانزر4 ولی مقداری متفاوت تر استفاده کردند. دیگر زره پوش که بر اساس شاسی پانزر4 ساخته شده است، زره پوش نام بلند Panzerbeobachtungswagen IV(به اختصارPz.Beob.Wg. IV) است ! این زره پوش در اصل یک ناظر توپخانه یا artillery observer است.این زره پوش هم مثل زره پوش فرماندهی که در بالا به آن اشاره شد تجهیزات رادیویی بیشتر و ژنراتور الکتریکی اضافی داشت که در گوشه عقب سمت چپ وسط تانک نصب شده بودند.این زره پوش با توپ های خود کششی Wespe و Hummel همکاری میکرد. زره پوش بعدی که بر اساس شاسی پانزر4 ساخته شده توپ 150 میلی متری لوله کوتاه خودکششی Brummbär Sturmpanzer IV است که در اصل وظیفه پشتیبانی نزدیک از پیاده نظام را داشت.این زره پوش در ابتدا برای چهار واحد زرهی (واحد های 216, 217, 218 و 219) ارسال شد و برای اولین بار در نبرد زرهی کورسک در شوروی و در ایتالیا در سال 1943 استفاده شد.دو نوع Brummbär ساخته شد.یک مدل بر روی mantlet خود(که در قسمت دوم توضیح داده شده)مسلسل داشت و مدل دیگر این مسلسل را نداشت.[/size] [center][i]توپ 150 میلی متری Brummbär[/i][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/150mm_brummbar_panzer.jpg[/img][/center] [size=4]علاوه بر اینها،یک زره پوش دیگر هم بر اساس پانزر4 ساخته شد توپ خودکششی 105 میلی متری بود که Heuschrecke (به معنی آتش بازی کوچک) نامیده میشد.این توپ خودکششی تولید نشد. 4 نوع مختلف توپ ضد هوایی خودکششی با شاسی پانزر4 ساخته شده است.اولی Flakpanzer IV Möbelwagen بود که یک توپ 37 میلی متری بر روی آن نصب شده بود.240 عدد از این توپ ضد هوایی بین سال های 1944 و 45 ساخته شد.در اواخر سال 1944 یک Flakpanzer جدید با نام Wirbelwind (به معنی گردباد) طراحی شد که زرهی به اندازه کافی ضخیم داشت تا از خدمه محافظت کند و همچنین برجک آن گردان بود.توپ این ضد هوایی خودکششی ، توپ 4 لوله 20 میلی متری Flakvierling 38 بود.100 عدد از این سیستم پدافندی ساخته شد.65 خودرو شبیه به این ساخته شدند که Ostwind (باد شرقی) نام داشتند.تفاوت بین این و سیستم پدافندی گردباد در سلاح آنان بود.باد شرقی از توپ 37 میلی متر تک لوله استفاده می کرد.این خودرو طراحی شد تا جای گردباد را بگیرد.نمونه نهایی این خودرو Kugelblitz (توپ رعد و برق) نام گرفت.ولی فقط 2 الی 6 عدد از آن ساخته شد.این خودرو یک برجک با توپ 30 میلی متری 2 قلوی ضد هوایی در اختیار داشت. شاید با دیدن این خودرو یاد بی ام پی1 بیفتید...[/size] [center][i]Kugelblitz[/i][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/kugelblitz_1_35.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_kugelblitz_1_35.jpg[/img][/url][/center] [center][i]Flakpanzer IV Möbelwagen[/i][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Flakpanzer_IV_Mobelwagen.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Flakpanzer_IV_Mobelwagen.jpg[/img][/url][/center] [center][i]Ostwind [/i][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Flakpanzer_Ostwind.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Flakpanzer_Ostwind.jpg[/img][/url][/center] [center][i]Wirbelwind[/i][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Flakpanzer_Wirbelwind.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Flakpanzer_Wirbelwind.jpg[/img][/url][/center] [size=4]شاسی تانک پانزر4 طوری طراحی شده بود که امکان استفاده از آن در زمینه های مختلف وجود داشت.از برجک فرماندهی گرفته تا توپ خودکششی و توپ ضد هوایی بر روی شاسی پانزر4 نصب شد و در همه آنها این شاسی درست عمل کرد.هویتزر خود کششی Hummel که در مجموع در حدود 666 عدد از آن ساخته شد ، توپ ضد تانک خود کششی SdKfz 164 Nashorn که از توپ 88 میلی متری استفاده میکرد و 473 از آن ساخته شد.برای محمات رسانی به هویتزرهای خود کششی در میدان نبرد،خودرو های زره پوش بر اساس شاسی پانزر4 ساخته شدند که 150 گلوله را حمل میکردند. یکی دیگر از انواع نادر زره پوش هایی که بر اساس پانزر4 ساخته شدند،خودرو بازیابی Bergepanzer IV است.تقریبا 21 عدد پانزر4 بین سالهای 44 و 45 به پشت خطوط آورده شدند تا به این زره پوش تبدیل شوند.تغییرات شامل حذف برجک،اضافه کردن یک پوشش چوبی و نصب یک جرثقیل 2 تنی با سیم بکسل قوی میشد.[/size] [center] [b][color=#FF0000][size=4]اطلاعات کلی تانک پانزر4 - Panzer 4[/size][/color][/b][/center] [center]نوع:تانک متوسط کشور سازنده:آلمان نازی -------------------------------------- تاریخ خدمت:از 1939 تا 1945در آلمان - تا 1967 در دیگر کشورها کشورهای استفاده کننده:آلمان نازی - رومانی - ترکیه - بلغارستان - مجارستان فنلاند - اسپانیا - کرواسی - سوریه جنگ ها:جنگ جهانی دوم - جنگ 1948 اسرائیل و اعراب - جنگ 6 روزه -------------------------------------- طراح:کروپ سال طراحی:1936 کارخانه های سازنده:کروپ - Steyr-Daimler-Puch قیمت هر تانک:103,462 رایش مارک سال های ساخت:1936 تا 1945 تعداد ساخته شده:از 8,800 تا 9,870 حدس زده میشود -------------------------------------- وزن:25 تن طول:5.92 متر بدون توپ - 7.02 متر با لوله توپ عرض:2.88 متر ارتفاع:2.68 متر خدمه:5 نفر شامل:فرمانده،راننده،توپچی� �گلوله گذار،اپراتور رادیو،تیربارچی زره:10–88 میلی متر با زره اضافی سلاح اصلی:توپ 75 میلی متری L/48 سلاح ثانویه:2 عدد مسلسل 7.92 میلی متری ام جی34 موتور:موتور 12 سیلندری 296 اسب بخاری HL 120 TRM V12 قدرت به وزن:12 اسب بخار به تن سیستم تعلیق:leaf spring مخزن سوخت:470 لیتری برد عملیاتی:200کیلومتر سرعت:42 کیلومتر جاده - 16 کیلومتر خارج از جاده[/center] [center][b][size=4][color=#FF0000]پایان[/color][/size][/b][/center] [center][size=4][font=times new roman,times,serif]یک انسان با ذوق برداشته هر چی عکس از مدلهای مختلف تانک پانزر-4 در موزه های مختلف بوده در یک فایل [/font][/size][size=4][font=times new roman,times,serif][url="http://www.persiangig.com/pages/download/?dl=http://wars-and-history.persiangig.com/document/Surviving_Panzer_IV_variants.pdf"]پی دی اف[/url][/font][/size][size=4][font=times new roman,times,serif] جمع آوری کرده. نگاهی بهش بیاندازید. کم بدک نیست. [/font][/size] [size=4][font=times new roman,times,serif]منبع : [/font][/size][url="http://www.forum.reich-history.com/thread465.html"]http://www.forum.rei.../thread465.html[/url] [size=4][font=times new roman,times,serif][url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/category/2/page/10"]http://wars-and-hist...egory/2/page/10[/url][/font][/size] امیدوارم تکراری نباشه !!![/center] [center]ببخشید خیلی طولانی شد لطفا تصاویر منتقل بشند [/center] [color=#008080][size=2]---------------------------------[/size][/color] [color=#008080][size=2]ویرایش و سپس منتقل شد. [/size][/color] [color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color]

[quote name='PersianKing' timestamp='1390864697' post='362030'] از شما و نویسنده ی اصلی تاپیک تشکّر میکنم ولی خب آخه عزیزدل برادر، چرا قبلش یک سرچی نمیزنی که با خیال راحت تاپیک بزنی؟! در این مورد تاپیک از قبل نداشتیم، مخصوصاً به این کاملی، ولی خب یکی دو تاپیک داشتیم که معرفی فهرست وار و مختصری از تانک های آلمان در جنگ جهانی دوم داشتند. 37 تا تصویر!![img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/time%20out%20-%20New!.gif[/img] عزیزدل خب گاماس گاماس، یک ضرب این همه تصویر گذاشتی، همه مدیران فرار کردن و کسی نبود منتقلش کنه خب! حق دارن والا![img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/whew!.gif[/img] یک مقدار خوندنش هم سخت شده ولی خب باز هم به نوبه خودم تشکر میکنم، یک مقاله جامع و کامل راجع به یکی از مهمترین تانک ها یجنگ جهانی دوم برای سایت تهیه شد... [/quote] سلام دوست عزیز ما تا حالا هر چی سرچ کردیمو تاپیک زدیم گفتن تکراریه . این یکیم سرچ کردیم زدیم اون کارم برای محکم کاری بود خلاصه متشکرم

[size=6] (( بنام خدا ))[/size] [size=5]همین طور یک چشم به ستاره‌‌‌های آسمان و یک چشم به جلو، رفتیم تا رسیدیم به تک گذرگاه منطقه که پر بود از پروانه و خمپاره‌‌‌ها و پاکت‌‌‌های خالی سیگار‌‌‌های سرمه‌‌‌ای رنگ عراقی که حق نداشتیم به آنها دست بزنیم تا دشمن به منطقه حساس نشه.[/size] [size=5]حوادث و اتفاقاتی که در سال‌های دفاع مقدس رخ می ‌داد همگی دارای حکمت‌هایی است که اگر کمی در بیاندیشید به نتایج خیلی خوبی خواهید رسید. مانند آنچه که پیش روی شماست:[/size] [size=5]ساعت یازده شب حرکت کردیم. پنچ نفر بودیم؛ چهار نفر هم دو ساعت قبل از ما رفته بودند. قرار بود صبح به هم برسیم. داشتیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفتیم توی شیار «کانی سخت» که دست عراق بود. دوازده تا پایگاه اونجا داشت که چهار تاش بغل هم، روی یال سمت چپ شیار بود و سمت راستش هم پاسگاه «صدپلکان» بود. اواخر تابستان سال شصت و پنج بود.[/size] [size=5]جلودارمون یک دوربین دید در شب داشت با دو تا نارنجک و یک اسلحه. بقیه بچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها هم فقط کلاش و نارنجک داشتند. من اسلحه نداشتم؛ فقط دو تا دوربین عکاسی داشتم برای اسلاید و عکس و یک سمعک که برای گذشتن از کمین‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عراقی لازم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، اما دوست نداشتم روشن نگهش دارم. آرامشم رو به هم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌زد و حواسم رو پرت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.[/size] [size=5]اوایل حرکت، فقط ستاره بادبادکی و خوشه پروین و صورت فلکی ذات الکرسی توی آسمون بود و دبّ اکبر بعداً از سمت شمال شرقی پیدایش شد. با فاصله پانزده متر از هم حرکت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردیم و من خوشحال بودم از این‌‌‌‌‌‌‌‌‌که نفر آخر بودم.[/size] [size=5]چون اگر کمین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوردیم، اول، نفر آخر ستون رو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌زدن که فرصت فرار نداشته باشد و بهتر بود که من باشم. چون من توی منطقه مهمون بودم و بار اولم بود که این راه رو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفتم، اما بچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگه، جزء گشتی‌‌‌‌‌‌‌‌‌های منطقه بودند و با کار مداوم هر شب، اطلاعات و تجربیات زیادی داشتند که حیف بود از دست بروند.[/size] [size=5]محمود جلوتر از همه گاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گاهی می‌‌‌ایستاد و به اطراف، حتی به پشت سر، با دوربین نگاه می‌کرد و بعد دوباره راه می‌‌‌افتاد؛ و هر وقت می‌‌‌نشست یا می‌‌‌ایستاد، ما هم همان کار را می‌‌‌کردیم.[/size] [size=5]همین طور یک چشم به ستاره‌‌‌های آسمان و یک چشم به جلو، رفتیم تا رسیدیم به تک گذرگاه منطقه که پر بود از پروانه و خمپاره‌‌‌ها و پاکت‌‌‌های خالی سیگار‌‌‌های سرمه‌‌‌ای رنگ عراقی که حق نداشتیم به آنها دست بزنیم تا دشمن به منطقه حساس نشه. وقت نماز صبح بود. در کنار گودال کوچکی که پر از آب بود به نوبت نماز خواندیم؛ البته با کفش. چون امکان کمین خوردن بود.[/size] [size=5]محمود دستور داد قبل از اقامه نماز، دوربین‌‌‌ها را در جایی پنهان کنم. خواستم آنها را در زیر قطعه سنگی که با علف‌‌‌های هرز پوشیده شده بود، پنهان کنم که در آن هوای نیمه تاریک، چشمم به یک مار کبرای بزرگ و قطور که روی تخته سنگی چنبره زده بود، افتاد؛ بدون این‌‌‌که ذره‌‌‌ای تغییر جا بدهد، تمام بدنش حرکت می‌‌‌کرد و این حرکت حلقوی تا آخرین حلقه چنبره‌‌‌اش می‌‌‌رفت.[/size] [size=5]کله‌‌‌اش مثلثی شکل بود. محمود با دست اشاره کرد که کنار بروم. من هم چند متر عقب رفتم و در کنار گودال آب، نمازم را اقامه کردم. تا من نماز را تمام کنم، چهار نفری هم که قبل از ما حرکت کرده بودند، پیش ما آمدند و با سه نفری که می‌‌‌گفتند: «باید مار را بکشیم»، مخالفت می‌‌‌کردند.[/size] [size=5]اون سه نفر می‌‌‌گفتند: «اینجا تک گذرگاهی است و ما علاوه بر این‌‌‌که باید چند ساعت اینجا منتظر بمانیم، فردا هم باید از همین جا برگردیم و چون مار همیشه کنار آب زندگی می‌‌‌کنه، بنابراین امکان خطرناک بودنش هست و باید کشته بشه.» بقیه بچه‌‌‌ها هم معتقد بودند که گناه داره و اینجا هم بیابان خداست و اطلاق موذی هم صحیح نیست و کاری هم که به ما نداره، ولش کنیم بهتره.[/size] [size=5]بالاخره قبل از طلوع آفتاب دوباره حرکت کردیم و تا پشت آخرین تپه‌‌‌های زیر قرارگاه‌‌‌های عراقی رفتیم. منظره خوبی پیدا کردیم. مجبور بودیم تمام طول روز را همانجا بمانیم و شب در تاریکی برگردیم. بالاخره اوایل شب برگشتیم و گرسنه و تشنه، دوباره رسیدیم به تک گذرگاه.[/size] [size=5]عجیب بود که بعد از حدود دوازده ساعتی که گذشته بود، مار هنوز در جای قبلی خودش بود و حرکت دوری خودش را داشت! چه مار بزرگی هم بود! قمقمه‌‌‌ها را پر کردیم و نشستیم به استراحت؛ محمود و یکی از بچه‌‌‌ها هم به نگهبانی دو طرف شیار مشغول شدند.[/size] [size=5]این اتفاق عجیب اونجا کشف شد که همین مار که در گرگ و میش اذان صبح قصد کشتنش را داشتیم، ما را نجات داده بود! چون چند متر پایین‌‌‌تر، پشت پیچ شیار، دو نفر از گشتی‌‌‌های کمین عراقی را بعد از رفتن ما نیش زده بود و از آن دو، یکی کشته شده بود و یکی هم هنوز نفس می‌‌‌کشید و در حال اغما بود.[/size] [size=5]به سرعت به حالت آماده باش در آمدیم و عراقی زنده را خلع سلاح کردیم. قرار شد او را کول کنیم و با خودمان ببریم. محمود اجازه نداد اسلحة عراقی کشته شده را برداریم و دستور داد که: «مار را بکش و بنداز توی کوله!»[/size] [size=5]من هم مثل بقیه، مخالف بودم. چرا باید ناجی خودمان را می‌‌‌کشتیم؟ محمود توضیح داد که برای شناسایی نوع زهر و درمان عراقی نیش خورده، لازم است مار را هم با خودمان ببریم. نظرم این‌‌‌طور بود که به خاطر نجات دشمن خونخوارمون نباید دوستمونو بکشیم و این مار، دوست و ناجی ما بود، اما محمود توضیح داد که: «این عراقی اسیر ماست و ما به دستور اسلام عزیز مجبوریم برای حفظ جان او مار را بکشیم.»[/size] [size=5]آخر سر، خود محمود جلو آمد و با چشمان پر از اشک، قنداق تفنگش را محکم توی سر مار کوبید و بعد هم نشست به زار زدن.[/size] [size=5]منبع :[url="http://www.bata.ir/%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%DA%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%AA/"]http://www.bata.ir/م...عملیات-را-نجات/[/url][/size]

[center]«به نام حق»[/center] [center][size=7][b][font=courier new,courier,monospace][color=#0000ff]Nesher[/color][/font][/b][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/IAI_Nesher_28229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_IAI_Nesher_28229.jpg[/img][/url][/center] هنگامی که به تاریخ جنگهای اعراب و اسرائیل می نگرید، به اسم جنگنده ناآشنایی موسوم به «نشر» بر می خورید. تولید این جنگنده در سالهایی که اسرائیل با دولتهای عربی، دست و پنجه نرم می کرد و دچار مشکلات فراوانی برای تهیه ادوات و هواپیماهای نظامی مورد نیاز خود بود، بسیار قابل توجه است. این راهی بود که اسرائیل پیمود تا بخشی از هواپیماهای نظامی مورد نیاز خود را بتواند در داخل تولید کند. نشر (به انگلیسی Nesher) که در زبان عبری به معنای کرکس است، اولین جنگنده ای بود که در اسرائیل تولید شد و با تولید بسیار موفق این جنگنده،‌ راه برای ساخت جنگنده های پیشرفته تر «کفیر» و «لاوی» هموار گشت. در آن زمان، نیروی هوایی اسرائیل (IAF) ملاحظه کرد که این جنگنده، به طور موقت، توان نیروی هوایی را به میزان قابل ملاحظه ای بالا می برد. در واقع تولید و ورود به خدمت این جنگنده، یک دوره میانی قبل از در سرویس قرار گرفتن جنگنده های پیشرفته تر نظیر «لاوی» بود. تجربیات حاصل از تولید و استفاده از «نشر» راهگشای خوبی برای پیشرفت صنایع هواپیماسازی اسرائیل گشت. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/IAI_Nesher_28429.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_IAI_Nesher_28429.jpg[/img][/url] [color=#008000]نشر از نمای روبرو[/color][/center] در آن زمان، قرار بود با ورود به خدمت جنگنده های بهتر، هواپیماهای نشر بازنشسته شوند. نشر 10 سال در نیروی هوایی اسرائیل با موفقیت تمام، انجام وظیفه کرد تا به نقطه اوج خود – یعنی نبرد یام کیپور (1973) – رسید و در آن جنگ بود که پیروزیهای فراوانی در نبردهای هوایی و حمله به اهداف زمینی اعراب، کسب کرد. [size=5][b][color=#ff0000]تاریخچه عملیات جنگی[/color][/b][/size] اولین جنگنده‌ نشر که رسماً به اولین اسکادران عملیاتی نیروی هوایی تحویل شد به تاریخ می 1971 (اردیبهشت 1350) در پایگاه هوایی Hatzor فرود آمد و توسط خلبان باسابقه نیروی هوایی (دنی شاپیرا) مورد آزمایش قرار گرفت. به دلیل درگیری اعراب و اسرائیل، دولت فرانسه از تحویل مابقی میراژ3 های خریداری شده خودداری کرده بود، از این رو در طول ماه های بعد و با موفق بودن طراحی این جنگنده، تعداد دیگری از این جنگنده به اسکادران های ناقص میراژ3 اضافه شدند تا اسکادران های میراژ3، توان عملیاتی خود را بازیابند. بسیاری به دلیل شباهت بسیار زیاد این جنگنده با میراژ۳، بر این عقیده هستند که این جنگنده، کپی ای از میراژ۳ فرانسوی است. هنگامی که تعداد قابل ملاحظه ای از نشرها در IAI (کارخانجات هواپیماسازی اسرائیل) تولید شد، دو اسکادران، منحصراً (بدون میراژ3) از نشرها، تشکیل یافت. اولین اسکادران در پایگاه هوایی Etzion به تاریخ سپتامبر 1972 و دیگری به تاریخ مارس 1973 در پایگاه هوایی Hatzor استقرار یافتند. با شروع جنگ یوم کیپور به تاریخ اکتبر 1973، نیروی هوایی اسرائیل، 40 فروند نشر در سه اسکادران (یک اسکادران اولیه و دو اسکادران جدید) در خدمت داشت. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/IAI_Nesher_28329.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_IAI_Nesher_28329.jpg[/img][/url] [color=#008000]یک فروند نشر بر فراز بلندیهای جولان[/color][/center] اگرچه نشر در اصل برای حملات علیه اهداف زمینی طراحی شده بود، ولی در ضمن جنگ، برای نبردهای هوایی نیز از آن استفاده شد. در آن زمان فرمانده نیروی هوایی، تصمیم گرفت تا از جنگنده های F-4D (فانتوم) و «اسکای هاوک» بر علیه اهداف زمینی استفاده کند و از جنگنده های میراژ3 و نشر برای نبرد با هواپیماهای دشمن و ایجاد برتری هوایی در مناطق درگیری، بهره ببرد. [size=5][b][color=#ff0000]نبرد یوم کیپور (1973)[/color][/b][/size] در طول نبرد یوم کیپور، نشرها به خوبی از عهده وظایف خود برآمدند،‌ تعدادی زیادی از میگ ها و سوخوهای اعراب را به راحتی ساقط کردند و نشان دادند که جنگنده ای بسیار خوب و نسبت به میگ های21 مانورپذیرتر هستند، ضمن اینکه از نظر کیفیت قطعات تولیدی نیز در سطح بسیار مناسبی بودند. مطابق آماری که بلافاصله پس از اتمام جنگ انتشار یافت، نشرها در 117 نبرد هوایی در جنگ یوم کیپور شرکت جسته بودند که شامل 65 نبرد هوایی در سوریه و 52 نبرد در مصر بود. 227 هواپیمای دشمن در این نبردهای هوایی ساقط شده بودند که در مقابل تنها 6 فروند جنگندهء ‌نشر سرنگون شده بود که این 6 جنگنده نشر نیز در مأموریت شناسایی بودند و توسط پدافند زمینی مورد هدف قرار گرفته بودند. در این میان، اسکادران نشر متعلق به پایگاه هوایی Etzion سرآمد بقیه بود و 42 هواپیمای اعراب را ساقط کرده بود و تنها یک فروند هواپیمای نشر از دست داده بود. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/IAI_Nesher_28129.jpg[/img] [color=#008000]جنگنده Dagger B که یک گونه صادراتی از نشر بود[/color][/center] نشرها در عملیات شناسایی – ضربتی چندان موفق نبودند. آنها فقط در چند مأموریت زمینی شرکت داشتند: حمله به اهدافی در بلندی های جولان و نقاطی در نوار غزه. عملیات در آن مناطق، بسیار سنگین و فشرده بود و هر خلبان نیروی هوایی، می بایست در طول هر روز، چندین عملیات جنگی را انجام می داد. نبرد یوم کیپور، ثابت نمود که تقویت نیروی هوایی با جنگنده های نشر، چقدر مؤثر بوده است و مقامات وزارت دفاع را بسیار متقاعد کرد که به تولید و توسعه این جنگنده در IAI (صنایع هواپیماسازی اسرائیل) ادامه دهند. با ورود جنگنده های «کفیر» به خدمت، به تدریج از نقش عملیاتی نشرها کاسته شد. سپس در اواخر سال 1976، همه ‌جنگنده های نشر در قالب دو اسکادران ادغام شدند و به پایگاه هوایی Eitam (جنوب صحرای سینا) انتقال یافتند. در اواخر دهه 1970، با تولید انبوه جنگنده «کفیر»، هواپیماهای نشر و میراژ3 با کفیر جایگزین شدند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/FAA_Nesher.jpg"][color=#008000][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/FAA_Nesher.jpg[/img][/color][/url] [color=#008000]جنگنده Dagger نیروی هوایی آرژانتین (جولای 1981)[/color][/center] «کفیر» از نشر بسیار پیشرفته تر دارای عملکردی بهتر و سیستم هایی بسیار پیچیده تر و کارآمدتر از نشر بود و با وجود کفیر سرمایه گذاری در جهت ارتقاء سیستم های نشر، معقول و اقتصادی به نظر نمی رسید. در سال 1981، کفیر به طور کامل، جای نشر را در نیروی هوایی گرفت و جنگنده های نشر جهت فروش به دیگر کشورها، مورد نوسازی و تعمیرات اساسی قرار گرفتند. نشرها به کشور آرژانتین فروخته شدند که در آنجا با نامگذاری مجدد، به نام Dagger (به معنای خنجر) شناخته شدند و در چند عملیات موفق علیه انگلستان در جنگ فالکلند (1982) شرکت جستند. [size=5][color=#ff0000][b]مشخصات فنی جنگنده نشر[/b][/color][/size] مأموریت اولیه: جنگنده تک سرنشینه چندمأموریته(Multi Role) سازنده: اسرائیل تاریخچه خدمتی نخستین پرواز: 1971 ورود به خدمت: 1972 بازنشستگی: 1977 در اسرائیل و 2012 در آرژانتین [size=5][b]ابعاد[/b][/size] طول: 15.55 متر فاصلهء دو سر بال: 8.22 متر ارتفاع: 4.25 متر [size=5][b]توانمندی ها[/b][/size] حداکثر سرعت: 2.1 ماخ = 2400 کیلومتر بر ساعت سقف پرواز خدمتی: 17000 متر برد: 1300 کیلومتر [size=5][b]وزن[/b][/size] وزن خالی: 6600 کیلوگرم حداکثر وزن قابل بار گذاری شده: 13500 کیلوگرم [b][size=5]پیشرانه[/size][/b] موتور Atar 09 ساخت اسنکما (فرانسه) با کشش 4280 کیلوگرم تعداد ساخته شده: 61 فروند منبع:[url="http://newcoy.persianblog.ir/"]http://newcoy.persianblog.ir/[/url] لطفاً تصاویر منتقل بشند [color=#008080][size=2]---------------------------------------[/size][/color] [color=#008080][size=2]تصاویر منتقل و تاپیک بازگشایی شد[/size][/color] [color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color]

[quote name='SoheilEsy' timestamp='1385832684' post='350705'] حماسه رو بذار کنار فطرس ! خوب الان چیزی که به ذهنت میرسه رو بگو ؟ [/quote] یعنی قاهری با اندازه بزرگتر رونمایی خواهد شد ؟

موشک سرجنت در سال 1961 به وسیله شرکت اسپری رند ساخته شد و در سال 1962 به نیروی زمینی ارتش آمریکا تحویل گردید و جایگزین نمودن آن به جای موش کورپال در نیروی زمینی آمریکا و اروپای غربی تا سال 1963 به طول انجامید.در سال 1972 با طراحی و ساخت موشک جدید MGM-52 لانس به تدریج موشک سرجنت جای خود را به موشک جدید داد و در سال 1077 موشک MGM-29 از خدمت کنار گذاشته شد. طراحی موشک SRBM در سال 1953 آغز شد.توسعه ی موشک بالستیک سرجنت به در خواست نیروی زمینی ارتش آمریکا و به منظور جایگزینی هسته ای در خصوص موشک سطح به سطح SSMA-17 انجام پذیرفت.در طراحی موشک سرجنت مقرر گردید مواردی مانند قابلیت حمل مناسب تر و همچنین امکان قابلیت حمل هوایی در مقایسه با کورپورال در نظر گرفته شود.اینکه موشک مذکور طی چند دقیق توسط شش خدمه آماده ی پرتاب گردد از جمله پارامترهای دیگر مورد در خواست نیروی زمینی آمریکا در طراحی و توسعه موشک جدید بود.تاسال 1955 بررسی های انجام شده نشان دادند که استفاده از سرجنگی هسته ای برای توسعه موشک جدید عملی خواهد بود.در اواخر سال 1957 میزان تسلیحات هسته ای آمریکا فوق العاده کاهش یافت و در واقع مسیر تصمیم گیری برای توسعه یک سرجنگی جدید برای این موشک باز گردید بنابراین سرجنگی جدید W-52 در سال 1961 وارد خدمت شد. موشک SRBM سرجنت از نظر عملکرد شبیه به راکت های انست جان آمریکا و فراگ 7 روسی بود با این تفاوت که این موشک سرجنت از نوع هدایت شونده و دارای موتور سوخت جامد باست موشک سرجنت دارای یک بدنه تمام فلزی استوانه ای و چهار بالک ثابت صلیبی شکل در انتهای بدنه است. طول موشک سرجنت 51/10 متر و قطر بدنه 79/0 متر و فاصله بین دو نوک بالک ها در حدود 78/1 متر و وزن آن در لحظه پرتاب 4580 کیلوگرم است.سیستم هدایت و کنترل موشک مذکور از نوع اینرسی و توسط شرکت اسپری تویلد شده بود. شایان ذکر است لبه فرار بالک ها متحرک بوده و به قسمت ثابت بالک لولا شده بودند که در اینجا تغییر جهت با تکیه پیشرانش موتور بسیار موثرند.پیشرانه موشک از نوع سوخت جامد M-53 است که دارای 22700 کیلوگرم با وزنی معادل 3200 کیلوگرم است. سرجنگی موشک MGM-29 از نوع شدید الانفجار معمولی و یا هسته ای است که با توجه به نیازهای عملیاتی قابل استفاده خواهد بود. در نهایت سرجنگی هسته ای W-52 با بازدهی 60 کیلوتن و وزن حدود 500 کیلوگرم برای موشک سرجنت در نظر گرفته شد.موشک سرجنت با زاویه 75 درجه پرتاب می گردد و حداکثر برد آن 135 کیلومتر برد و حداقل برد آن 40 کیلوگرم است. منبع : http://military-tech...og.com/post/617 لطفا یکی از دوستان تصاویرو منتقل کنند

[size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]زمانی که روند جنگ جهانی دوم به ضرر متحدین برگشت آلمان، ایتالیا و ژاپن برای به دست آوردن برتری ، دست کم در سطح تاکتیکی، به ابتکارهای ناامیدانه ای روی آوردند.[/font][/size][/font][/size] [size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]شناخته شده ترین این ابتکارها پروازهای انتحاری خلبانهای ژاپنی بود که در بین جهانیان به [/font][/size][size=4][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Kamikaze"]کامیکازه[/url][/size][size=5][font=Times New Roman] معروف شدند. آنها فکر می کردند که غرق کردن یا از کارانداختن یک ناوجنگی ارزش زندگی یک خلبان و هواپیمایش را دارد. این معادله بسیار ساده بود اما تاکتیکهای دفاعی نیروی دریایی آمریکا، جنگنده های بیشمارشان و توپهای ضدهوایی که بر روی کشتی هایشان نصب کردند چنان تلفاتی به کامیکازه ها وارد کردند که برتری تاکتیکی آنها را به کمترین کاهش داد.[/font][/size][/font][/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Kamikaze_zero.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Kamikaze_zero.jpg[/img][/url][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=3][color=#ff0000]حمله انتحاری یک فروند زیروی ژاپنی به نبرد ناومیسوری[/color][/size][/font][/size][/center] [size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]نیروی دریایی ژاپنی به کامیکازه هایش یک [/font][/size][size=4][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Shinyo_%28suicide_boat%29"]قایق انفجاری[/url][/size][size=5][font=Times New Roman] نیز افزود تا توانایی های هجومی اش را در سطح دریا افزایش دهد. قبل از تسلیم شدن، نیروی دریایی ژاپن در حدود 6000 فروند قایق انفجاری شینیو ساخته بود که بیشتر آنها به خرج انفجاری یا 2 بمب زیرآبی مجهز شده بودند این قایق ها تنها در زمان حمله آمریکا به جزیره اکیناوا به کار گرفته شدند و 200-300 فروند از آنها که به دشمن حمله کردند تنها توانستند یک فروند لندینگ کرافت را غرق کرده و به 5 فروند شناور دیگر آسیب برسانند.[/font][/size][/font][/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/shynyw.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_shynyw.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/ShinyoBoat.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_ShinyoBoat.jpg[/img][/url][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=3][color=#ff0000]قایق انتحاری شینیو[/color][/size][/font][/size][/center] [size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]نازیها نیز در اواخر جنگ به ساخت یک نمونه قایق انفجاری روی آوردند. آنها تولید قایق انفجاری خود را در تعداد زیادی از کارگاه های قایق سازی سواحل شمالی آلمان پی گرفتند و آنها را اسپرنگ بوت یا قایق انفجاری نامیدند. این قایقهای کوچک چوبی از یک یا دو موتور اتومبیل نیرو می گرفتند و به یک صندلی پران ،که از هوای فشرده استفاده می کرد، مجهزشده بودند. قایقران باید پس از اینکه قایق خود را در مسیر برخورد با شناور دشمن قرار می داد در فاصله 100 متری صندلی خود را فعال می کرد و بیرون می پرید. البته اینکه چرا آلمان در انتهای جنگ به ساخت چنین وسیله ای روی آورد اسباب تعجب است چرا که آنها به سرعت از شرق و غرب در حال عقب نشینی بودند و دیگر نبردهای زمینی بودند که سرنوشت جنگ را مشخص می کردند نه نبردهای دریایی.[/font][/size][/font][/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/almn.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_almn.jpg[/img][/url][/center] [size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]ایتالیایی ها ،اما، در این گونه کوششها پیشگام بودند. آنها قایقهای ام.تی.ام خود را بر اساس نمونه های قایق ام. ای.تی ،متعلق به دوران قبل از جنگ، ساختند. ام.تی.ام رویه ای برزنتی و بدنه ای چوبی داشت. ام.تی.ام به اندازه ای کوچک بود که می توانست توسط هواپیماهای آبنشین اس-55 حمل شود. این قایقهای انفجاری نیز دارای خرج انفجاری بودند که در زمان برخورد به شناور دشمن منفجر می شد. در سالهای 38-39 تعداد 38 فروند از این قایقها ساخته شد که 2 فروند از آنها توانستند رزمناو اچ.ام.اس یورک را در ماه مارس 1941 غرق کنند. قایق ام.تی.آر نمونه کوچکتر ام.تی.ام بود که برای حمل توسط زیردریایی طراحی شده بود. ام.تی.اس و ام.تی.اس.ام اژدرهای انسانی کوچکی بودند که یکی از آنها توانست ناوشکن انگلیسی اچ.ام.اس اریگ را در سال 1942 غرق کند. نمونه بهسازی شده ام.تی.اس.ام با نام ام.تی.اس.ام.آ می توانست 50 کیلوگرم مهمات بیشتر حمل کند و برد آن به 465 کیلومتر می رسید.[/font][/size][/font][/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/ytlyyy.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_ytlyyy.jpg[/img][/url][/center] [center] [/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]شینیو[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]قایق انتحاری سریع السیر[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]وزن[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1350 تا 2150 کیلوگرم[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]طول[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]5.1 تا 6.5متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]عرض[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1.67 تا 1.86 متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]آبخور[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]0.33 متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]پیشرانه[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1 یا دو موتور بنزینی[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]قدرت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]62 تا 134 اسب بخار[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]سرعت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]20 تا 28 گره[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]تسلیحات[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]2000 کیلوگرم تی.ان.تی یا دو بمب زیرآبی 120 کیلوگرمی تایپ 98 و 2 عدد راکت 120 میلیمتری[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]خدمه[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1 نفر[/font][/size][/font][/size][/center] [center] [/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]اسپرنگ بوت[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]قایق انتحاری سریع السیر[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]وزن[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]؟[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]طول[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]4.35 متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]عرض[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1.25 متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]آبخور[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]؟متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]پیشرانه[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1 یا دو موتور بنزینی[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]قدرت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]62 تا 134 اسب بخار[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]سرعت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]35 تا 40 گره[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]تسلیحات[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]300 کیلوگرم خرج انفجاری[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]خدمه[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1 نفر[/font][/size][/font][/size][/center] [center] [/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]ام.تی.ام[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]قایق انتحاری سریع [/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]السیر[/font][/size][/b][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]وزن[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1000 کیلوگرم[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]طول[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]6.1 متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]عرض[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1.6متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]آبخور[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]؟ متر[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]پیشرانه[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]1 موتور [/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]قدرت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]95 اسب بخار[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]سرعت[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]29 گره[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]تسلیحات[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]300 کیلوگرم دو خرج انفجاری[/font][/size][/font][/size][/center] [center][size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman]خدمه[/font][/size][/font][/size][/center] [size=6][font=Times New Roman][size=5][font=Times New Roman] 1 نفر[/font][/size][/font][/size] [size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman]رضاکیانی موحد[/font][/size][/b][/font][/size] [size=6][font=Times New Roman][b][size=5][font=Times New Roman][size=3]منتشر شده در ماهنامه جنگ افزار[/size][/font][/size][/b][/font][/size] [size=6][font=Times New Roman][size=1][size=4]منبع : [url="http://wars-and-history.com/post/category/18/page/2"]http://wars-and-hist...egory/18/page/2[/url][/size][/size][/font][/size] [size=6][font=Times New Roman][size=3]مدیر محترم لطفا عکسا رو به گالری اانتقال بدند [/size][/font][/size]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5]با آغاز جنگ جهانی دوم، ژاپن توانست با بهره گیری از جنگنده های معروف زیرو [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]برتری هوایی خود را بر متفقین تحمیل کند. این هواپیما نسبت به رقبایش مانورپذیری [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بهتری داشت و مهارت خلبانان ژاپنی آن را به صورت سلاحی کشنده درآورده بود.[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]اما در طول جنگ ژاپن از توسعه و ساخت هواپیماهای جدیدتر غفلت کرد و زمانی که نسل [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]جدید جنگنده های آمریکایی مانند موستانگ وارد کارزار شدند زیروها در برابرشان حرفی [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]برای گفتن نداشتند. در انتهای جنگ ژاپنی ها به خودشان آمدند و با ساختن شکاری های [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]جدید -مانند رایدن- تصمیم گرفتند که این عقب ماندگی را جبران کنند اما دیگر برای آنها [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]خیلی دیر شده بود.[/size][/center][/font] [center][size=5][img]http://www.warbirdsresourcegroup.org/IJARG/images/shinden-1.jpg[/img][/size][/center] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]در ماه های انتهایی جنگ، بمباران های هوایی آمریکا توسط بمب افکنهای غول پیکر [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بی-29 عرصه را برای ژاپنی ها تنگتر کرد. این بمب افکنها -که در ارتفاعی خیلی زیاد [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]پرواز می کردند- در آرایشهای بزرگ سرمی رسیدند و هیچ شهر یا کارخانه ای از [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]حملاتشان مصون نمی ماند. از سوی دیگر، ژاپنی ها هواپیمایی که بتواند در آن ارتفاع به [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]مقابله با بی-29 برخیزد در اختیار نداشتند. نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برای مقابله با [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]تهاجم بی-29 های آمریکایی نیاز به رهگیری بسیار پرقدرت تر از هواپیماهای موجود [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]داشت. این رهگیر باید توانایی پروازدر ارتفاع بالا و با سرعتهای زیاد را می داشت و [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]همچنین به توپهایی مجهز می شد که بتوانند در زره ضخیم بی-29 نفوذکنند.[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]پروژه ساخت هواپیمای جدید در یوکوسوکا و زیر نظر ماسئوکی سورونو آغازشد. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]طراحان یک طرح جدید و در ،آن زمان، انقلابی ارائه دادند. بالهای این هواپیما درعقب [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]قرارگرفته و سکان افقی آن به جلو آورده شده بود. به علاوه، موتور هواپیما -برخلاف [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]طرح های معمول آن زمان- در انتهای بدنه نصب شده بود. هواپیمای جدید شیندن (آذرخش [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]پرشکوه) نام گرفت.[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5][img]http://www.militaryspot.com/gallery/data/517/medium/shinden.JPG[/img][/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5] برای آزمایش[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]این ساختار جدید تصمیم گرفته شد تا 3 فروند هواپیمای بی موتور در اندازه های اصلی [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بسازند تا آزمایشهای مقدماتی پرواز بر روی آنها انجام شود. اندکی بعد طرح، طراحان و [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]نمونه های آزمایشی برای توسعه بیشتر به کیوشو فرستاده شدند. علت اصلی این انتقال آن [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بود که کارخانه کیوشو نسبت به دیگر کارخانه های هواپیماسازی ژاپن سفارشات کمتری [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]داشت و پرسنل آن می توانستند وقت بیشتری را صرف طرح جدید کنند. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]آزمایشهای پروازی بر روی شیندن در تاریخ سوم آگوست 1945 -سه روز قبل از پرتاب [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بمب اتمی بر روی هیروشیما- آغازشد. تنها چند اشکال جزئی در هواپیمای جدید پیداشدند و [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]شیندن برای تولید انبوه برگزیده شد. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]اما تنها 2 فروند نمونه اصلی از شیندن ساخته شد چرا که بمباران هسته ای ژاپن این کشور [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]را مجبور به متارکه جنگ کرد. نمونه اولی اکنون در موزه هوا-فضای ملی آمریکا قرار [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]دارد و تنها نمونه ای است که به صورت واقعی پرواز کرده است. نمونه دوم قرار بود که [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]به موتور جت مجهز شود. نصب موتور جت بر روی شیندن از روی میز نقشه کشی [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]فراترنرفت. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]چون طرح از مرحله آزمایش جلوتر نرفت متفقین اسم خاصی برای شیندن انتخاب نکردند. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]خوانندگان باید دقت کنند که تشابه اسمی بین این هواپیما و دیگر جنگنده ژاپنی با نام "شیدن" [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]اسباب سردرگمی آنها نشود.[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5][img]http://www.ww2aircraft.net/forum/attachments/aviation/24663d1299421663t-advanced-designs-kyushu_j7w_shinden_141.jpg[/img][/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]اگر شیندن به تولید انبوه می رسید نه تنها یک هماورد ممتاز در برابر جنگنده های متفقین [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]بود بلکه یکی از شاخص ترین هواپیماهای زمان خود به شمار می رفت.[/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]پس از جنگ جهانی دوم شرکت ساآب سوئد ساخت هواپیماهایی با ظاهر شیندن را ادامه داد [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]و طرح های موفقی چون ساآب35 دراگن، ساآب37 ویگن و ساآب 39 گریپن را ارائه داد. [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]این هواپیماها ثابت کردند که ژاپنی ها در طراحی هواپیمای جدید خود راه درستی را [/size][/center][/font] [font=times new roman,times,serif][center][size=5]انتخاب کرده بودند.[/size][/center][/font] [center] [/center] [font=times new roman,times,serif][center] [center][size=5][b]نیروی محرکه[/b][/size][/center] [center][size=5]قدرت:2130 اسب بخار[/size][/center] [center][size=5]موتور: 2موتور میتسوبیشی 12 سیلندر[color=black]Ha-43 [/color][/size][/center] [center][size=5]نسبت قدرت به وزن: 432 اسب بخار/تن[/size][/center] [center][size=5]جداکثرسرعت:750 کیلومتر بر ساعت[/size][/center] [center][size=5]بردعملیاتی: 852 کیلومتر[/size][/center] [center][size=5]سقف پرواز عملیاتی: 12000متر[/size][/center] [center][size=5]نرخ صعود: 750 متر در دقیه[/size][/center] [center][size=5][b]متفرقه[/b][/size][/center] [center][size=5]وزن خالی:3645 کیلوگرم[/size][/center] [center][size=5]وزن بارگیری شده: 4928 کیلوگرم[/size][/center] [center][size=5]حداکثر وزن: 5228 کیلوگرم[/size][/center] [center][size=5]طول:9.66 متر[/size][/center] [center][size=5]عرض:11.11متر[/size][/center] [center][size=5]ارتفاع:3.92متر[/size][/center] [center][size=5]مساحت بال: 20.5 متر مربع[/size][/center] [center][size=5]بار بال: 240 کیلوگرم/ متر مربع[/size][/center] [center][size=5]خدمه:1 نفر[/size][/center] [center][size=5][b]تولید[/b][/size][/center] [center][size=5]تولیدکننده: کیوشو هیکوکی کا.کا.[/size][/center] [center][size=5]تعداد:2 فروند[/size][/center] [center][size=5]از: بهار 1945[/size][/center] [center][size=5]تا:بهار 1945[/size][/center] [center][size=5]اولین پرواز: سوم آگوست 1945[/size][/center] [center][size=5] [/size][/center] [center][size=5] [/size][/center] [center][size=5][b]تسلیحات[/b][/size][/center] [center][size=5]5 قبضه توپ 30 میلیمتری تایپ5 به همراه ؟ گلوله[/size][/center] [center][size=5]2 بمب 60 کیلوگرمی [/size][/center] [/font][/center] [center][size=5] [size=3][b]رضاکیانی موحد[/b][/size][/size][/center] [center] [size=3][b]انتشار یافته در ماهنامه جنگ افزار[/b][/size][/center] [center][size=5][size=3]منبع : [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/78"]http://wars-and-history.mihanblog.com/post/78[/url][/size][/size][/center] [center][size=2]لطفا یکی از دوستان تصاویرو به گالری انتقال بدند [/size][/center]

گاهی بعضی از جوانترها طعنه می زنند که" زمانی که کشورهای پیشرفته هواپیماهای رادارگریز و زیردریایی های هسته ای می سازند ساخت تسلیحات با تکنولوژی پایین تر از جانب صنایع دفاعی ایران چه مفهومی دارد؟" نگاهی کوتاه به جنگهای 50 سال اخیر ،مانند جنگ ویتنام یا جنگ ایران-عراق، نشان می دهد که همیشه طرف برنده آن کسی نیست که سلاح هایی مدرنتر دارد. در صحنه جنگ آن کس موفق تر عمل می کند که از کمترین امکانات بیشترین بهره را ببرد. نگاهی به مقاله زیر نشان می دهد حتی آنانکه در حوزه هوافضا دست به ساختن هواپیماهای رادارگریز و گران قیمتی مانند بمب افکن بی-2 یا جنگنده اف-22 می زنند نیز از امکانات در دسترس شان چگونه استفاده می کنند. هواپیمای ای.تی-802یو در حقیقت یک هواپیمای سمپاشی و آتش نشانی بود که توسط شرکت ایرتراکتور طراحی و به بازار عرضه شد. در سال 2008 و پس از فراخوان نیروی هوایی آمریکا برای برنامه "هواپیمایی ضربتی-شناسایی سبک" شرکت ایرتراکتور تصمیم گرفت تا نمونه ای از ای.تی-802 را برای انجام عملیات پشتیبانی نزدیک هوایی یا شناسایی بسازد. ایرتراکتور با نصب زره در قسمتهای کابین و موتور، تعویض شیشه های کابین با شیشه ضدگلوله و مخازن سوخت ضدنشت هواپیمای جدیدش را ای.تی-802یو نام نهاد و آن را در نمایشگاه هوایی پاریس همان سال به نمایش درآورد. ای.تی-802 درحین عملیات آتش نشانی ای.تی-802یو در نمایشگاه هوایی پاریس2008 کاکپیت ایرتراکتور802 9 جایگاه سلاح ،که در زیر بدنه و بالهای این هواپیما نصب شدند، به ای.تی-802 اجازه می دهند تا حجم وسیعی از سلاح ها را با خود حمل کند. از جمله سلاح های محمول این هواپیما می توان به گاتلینگ کالیبر 50 سه لوله جی.ای.یو-10آ، راکت انداز 7 لوله ام-206 و بمبهای 500پاوندی مارک-82 اشاره کرد. مشتری می تواند در صورت نیاز جایگاه های حمل سلاح را تا 15 جایگاه توسعه دهد. همچنین به سفارش مشتری می توان سیستمهای پیشرفته تری مانند کلاهخود مجهز به نمایشگر، سیستم هدایت آتش، هدف یاب برای بمب یا موشکهای لیزری مانند موشک هلفایر، یا انواع دوربینهای شناسایی را بر روی ای.تی-802 نصب کرد. گاتلینگ 3لوله و راکت انداز در زیر بال ای.تی802یو ای.تی-802 به یک بیسیم چند کاناله ساخت ولفسبرگ فلکسکام مجهز شده است که خدمه می توانند به وسیله آن با افسران مقدم ناظر هوایی مستقر در صحنه عملیات تماس برقرار کنند تا به صورت مؤثرتری مواضع دشمن را بمباران کنند. برای انجام عملیات شناسایی می توان ای.تی-802 را به یک برجک مخصوص در زیر بدنه مجهز کرد که جایگاه نصب دوربین ام.اکس-15دی ساخت وسکام می باشد. با مجهز شدن ای.تی-802 به کانال ارتباط داده ،به سفارش مشتری، فرماندهان عملیات می توانند تصویر کاملی از صحنه نبرد در زمان واقعی داشته باشند. این اطلاعات می تواند برای تغذیه دیگر قرارگاه های عملیاتی، هواپیماهای دیگر و ناظران مقدم هوایی استفاده شود. ای.تی-802 با نصب دوربینهای دید در شب می تواند در هر گونه عملیات شبانه رزمی بکارگرفته شود. مداومت پروازی ای.تی-802 در حدود 10 ساعت است که می توان با نصب مخزن سوخت خارجی آن را افزایش داد. ای.تو-802یو به دو بمب 500 پاوندی مارک-82 مسلح شده است. جلوتر از چرخها و در زیر بدنه برجک دوربین دیده می شود. برجک نصب دوربین و دیگر سنسورها برای عملیات شناسایی یا نظارتی. این هواپیما ارزش رزمی خود را در عملیات مبارزه با مواد مخدر نشان داده است. با وجود بیش از 200 اصابت گلوله خدمه ای.تی802 تا کنون حتی یک زخمی هم در طی عملیات رزمی نداشته اند. تحویل ای.تی-802یو به نیروی هوایی آمریکا از ژانویه 2011 آغاز شده است. ای.تی-802یو مشخصات سازنده ایرتراکتور طول 10.87متر عرض بال 18متر ارتفاع 3.5متر سطح بال 37.3مترمربع وزن خالی 2903کیلوگرم حداکثر وزن در هنگام بلندشدن 7257کیلوگرم پیشرانه 1دستگاه موتور توربوپراپ پی.تی6آ ساخت پرت اند ویتنی توان 1600 اسب بخار حداکثرسرعت 370کیلومتر/ساعت سرعت پیمایش افقی 300کیلومتر/ساعت برد 2963کیلومتر مداومت پروازی 10ساعت سقف پرواز عملیاتی 7620متر تسلیحات 9 جایگاه نصب سلاح در زیربدنه و بال برای حمل انواع بمب، موشک، راکت انداز یا مسلسل به وزن 4100کیلوگرم <

[indent=1]شاید داشتن زیردریایی اتمی برای بسیاری از کشورهای دنیا یک افتخار و توان رزمی بالا محسوب شود، اما اطلاع از اینکه مخاطرات و دردسرهای ناشی از داشتن این تجهیزات مدرن تا چه حد است، می تواند ذوق و شوق خرید آنرا تا حد زیادی کاهش دهد. البته می توان برخی از این زیردریایی ها را همچنان در عمق دریاها مشاهده کرد.[/indent] [color=#FF0000][color=#000000]به گزارش[/color] [b]گروه دفاع و امنیت مشرق[/b][/color]، زیردریایی های اتمی به عنوان یکی از پیشرفته ترین تولیدات بشر شناخته می شوند که می توانند برای مدت زیادی در زیر آب به عملیات بپردازند. این زیردریایی ها از سیستم پیشران اتمی بهره برده و همین راکتورهای اتمی هستند که به این شناورها چنین توانایی های بالایی را می بخشند. اما این تجهیزات غول آسا نیز از خطر غرق شدن مصون نیستند. بر اساس آمارهای رسمی تاکنون 9 فروند زیردریایی اتمی در دنیا غرق شده است کهدر این مطلب با این زیردریایی های به تاریخ پیوسته، آشنا می شویم. [b]USS Thresher[/b] زیردریایی آمریکایی USS Thresher یکی از دو زیردریایی اتمی آمریکا است که در 10 آوریل 1963 در اقیانوس اطلس غرق شد. در جریان غرق این زیردریایی تمامی 129 خدمه آن جان باختند و این حادثه به عنوان مرگبارترین حادثه تاریخ زیرسطحی ها تا به امروز باقی مانده است. این زیردریایی آمریکایی همچنین اولین زیر سطحی اتمی در جهان بود که غرق شده است. USS Thresher از کلاس زیردریایی های تهاجمی Permit بود. این زیردریایی ها تهاجمی به وزن 4 هزار تن از یک راکتور اتمی و دو توربین بخار بهره برده و با اژدر و همچنین موشکهای ضد کشتی مسلح می شد. 14 فروند از این زیرسطحی های اتمی ساخته شده که تمامی آنها به غیر از USS Thresher از خدمت بازنشسته شدند. در 9 آوریل 1963 این زیردریایی پس از طی یک دوره تعمیر و بازبینی سنگین و در فاصله 350 کیلومتری از ساحل ماساچوست آمریکا به انجام تمرین های قوس به عمق حداکثری پرداخت. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419683_787.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419683_787.jpg[/img][/url][/center] در طول روز 9 و نیمه شب 10 آوریل این مانورها انجام شده و زیردریایی مورد نظر ارتباط خود را با کشتی امدادی "اسکای لارک" که در منطقه حضور داشت حفظ کرد. در حالی که این زیردریایی در حال نزدیک شدن به عمق 400 متری بود، کشتی اسکای لارک مکالمات همراه با اختلالی از USS Thresher دریافت کرد و سپس ارتباطات قطع شد. عملیات نجات به سرعت آغاز شده و 15 کشتی از نیروی دریایی آمریکا به سرعت در محل حاضر شدند اما پس از تلاش های بسیار متوجه شدند که این زیردریایی به همراه تمامی خدمه آن به اعماق آبها رفته اند. تحقیقات گسترده ای پس از غرق این زیردریایی در آمریکا انجام و در نهایت اعلام شد که دلیل غرق این زیردریایی مشکل در لوله های این شناور در بخش اتاق مهندسی بوده است. مشکل در این بخش به از دست رفتن نیروی الکتریسیته و در نهایت پایین رفتن و غرق این زیردریایی منجر شده است. نیروی دریایی آمریکا پس از این حادثه و در طی برنامه سنگین و پر هزینه ای به نام " SAFSUB " طراحی و ساخت و مسائل ایمنی در زیردریایی های اتمی خود را مورد بازنگری کلی قرار داد. [b]USS Scorpion[/b] اما زیردریایی بعدی آمریکایی که غرق شد، عقرب نام دارد. غرق این زیردریایی و مسائل و نظریات گوناگون درباره علت آن تا به امروز ادامه داشته و بسیاری از افراد، دلایل ارائه شده توسط مقامات را درباره علت غرق آن نمی پذیرند. این زیردریایی اتمی متعلق به نیروی دریایی آمریکا در تاریخ 22 می 1968 میلادی در میانه اقیانوس اطلس غرق شده و به در عمق نزدیک به 3500 متری اقیانوس قرار گرفت. "اسکورپین" از کلاس زیردریایی های Skipjack بوده و وزنی در حدود 3 هزار تن داشت و از یک دستگاه راکتور اتمی نیرو می گرفت. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419682_400.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419682_400.jpg[/img][/url][/center] اما غرق ناگهانی و داستانهای مطرح شده درباره سرنوشت آن تا به امروز ادامه دارد. نظریاتی مثل انفجار اژدر درون زیردریایی تا بحث حمله زیرسطحی های شوروی به این زیردریایی جزء دلایل غرق آن مطرح شده است. یکی از دلایل مطرح شده بحث فعال شدن یکی از اژدرهای این زیردریایی است. بعضی از کارشناسان معتقد هستند که این اژدر در زیردریایی فعال شده و پس از پرتاب و با استفاده از جستجو گر صوتی خود بر روی خود زیردریایی قفل و به آن برخورد کرده است. نظریه دیگر بحث منفجر شدن یکی از اژدرها در داخل زیردریایی و غرق "اسکورپین" است. نظریه بعدی در خصوص عملکرد اشتباه سامانه تخلیه زباله زیردریایی است. بر اساس این نظریه این سیستم که برای تخلیه زباله های تولیدی در زیردریایی به کار می رود در هنگام عملکرد دچار مشکل شده و به ورود آب و به هم خوردن فشار و در نتیجه غرق این زیردریایی منجر شده است. اما نظریه بعدی که یکی از حساس ترین بحثها درباره تاریخ جنگ سرد است. بعضی از کارشناسان معتقد هستند که "اسکورپین" در جریان یک عملیات شناسایی و جاسوسی از یگان های شناور شوروی سابق در اقیانوس اطلس توسط زیردریایی های شوروی مورد اصابت اژدر قرار گرفته و غرق شده است اما تا به امروز و حتی پس از فروپاشی شوروی سابق مقامات دو کشور در این خصوص به تکذیب کردن این مسئله پرداخته اند. یک نکته در این میان مشخص است و آن هم این که این زیردریایی دارای سامانه های شنود و جاسوسی بوده و مسلما در جریان ماموریت خود به جاسوسی از روسها پرداخته است. اما سرنوشت این عقرب آمریکایی و این که واقعا 99 خدمه این زیردریایی به چه دلیل جان باختند همچنان به عنوان یکی از بزرگترین رازهای جنگ سرد باقی مانده است. [b]K-27[/b] اما اتحاد شوروی سابق نیز در خصوص حوادث مربوط به زیردریایی های اتمی ید طولایی دارد. اولین حادثه اتمی در نیروی دریایی شوروی مربوط به زیردریایی اتمی " K-27 " است. این شناور زیر سطحی شوروی یک شناور آزمایشی بود که برای آزمایش نوع جدیدی از راکتورهای هسته ای از نوع " VT-1 " ساخته شده بود. این زیردریایی در سال 1965 در ناوگان شمالی نیروی دریایی شوروی سابق وارد خدمت شد. کارشناسان معتقد هستند که خدمه این شناور از ابتدای کار با راکتور جدید مشکل داشته و آموزش های کافی برای شرایط اضطراری را ندیده بودند. در نهایت در 24 می 1968 با کاهش شدید قدرت در یکی از راکتورهای این زیردریایی مشکل آغاز شد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419678_478.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419678_478.jpg[/img][/url][/center] خدمه این زیردریایی به دلیل کمبود آموزش و بی توجه به این اصل که راکتور مورد نظر در حال تابش تشعشعات مضر است به کار تعمیر آن مشغول شده و تنها زمانی متوجه اشتباه مرگبار خود شدند که 9 تن از خدمه دوز مرگباری از تشعشع را دریافت کرده بودند. بعد از این حادثه زیردریایی مذکور به ساحل منتقل شده و تا سال 1979 در ساحل به عنوان یک بستر آزمایشی در خصوص سامانه های پیشران اتمی استفاده شد. در نهایت و پس از اطمینان از امنیت سامانه های اتمی و راکتورهای آن زیردریایی K-27 به تاریخ 6 سپتامبر 1982 در سواحل روسیه در اقیانوس منجمد شمالی غرق شد. تجربیات کسب شده با این زیردریایی در ساخت نسل جدید زیردریایی های اتمی شوروی لحاظ شد. [b]K-8[/b] زیردریایی اتمی بعدی که به آن خواهیم پرداخت زیرسطحی " K-8 " از کلاس "نوامبر" نیروی دریایی شوروی سابق است. این زیردریایی در دو مرحله و در فاصله زمانی نزدیک به 10 سال از یک دیگر دچار حادثه شد که در جریان حادثه دوم غرق شد. این زیردریایی تهاجمی با وزنی در حدود 4500 تن و داشتن 104 خدمه از 2 راکتور اتمی نیرو می گرفت. اما حادثه اول در 13 اکتبر 1960 رخ داد که در طی آن یکی از راکتورهای زیردریایی در سامانه خنک کننده دچار مشکل شده و قلب راکتور در معرض آب شدن قرار گرفت. خدمه این زیردریایی توانستند به موقع سامانه اضطراری خنک کننده را فعال کرده و از انفجار جلوگیری کنند. در طی این حادثه تعدادی از خدمه دچار مسمویت با گازهای سمی منتشر شده از راکتور شدند. اما حادثه دوم که به فاصله 10 سال از اولی رخ داد باعث غرق این زیردریایی شد. در جریان رزمایش "اقیانوس 70" در سال 1970 میلادی و در اقیانوس اطلس این زیردریایی دچار آتش سوزی در دو بخش شد. این حادثه در عمق 120 متری دریا رخ داده و باعث شد تا هر دو راکتور اتمی زیردریایی خاموش شود. فرمانده زیردریایی به سرعت شناور را به سطح دریا منتقل کرده و با اعلام شرایط فوق العاده خدمه را از زیردریایی تخلیه کرد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419679_908.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419679_908.jpg[/img][/url][/center] در این زمان یک کشتی کمکی برای یدک کشیدن زیردریایی وارد شده و به همین دلیل و برای کنترل زیردریایی 52 نفر از خدمه وارد زیردریایی شدند. در زمان انجام عملیات کشیدن " K-8 " دریا شدیدا طوفانی شده و به دلیل آسیبهای وارده به زیردریایی گاز مونواکسید کربن به سرعت وارد بخش های مختلف شده و تمام 52 خدمه حاضر جان خود را از دست دادند. این زیردریایی نهایتا به همراه 4 عدد اژدر مسلح به سر جنگی اتمی در عمق 4680 متر در فاصله 490 کیلومتری از سواحل شمال غرب اسپانیا در اقیانوس اطلس غرق شد. 73 تن از خدمه این شناور که قبلا از آن خارج شده بودند نجات یافتند. [b]K-219[/b] یکی دیگر از ماجراهای بسیار حساس جنگ سرد که تا به امروز در سایه ای از پنهان کاری باقی مانده است مربوط به زیردریایی اتمی K-219 شوروی سابق است که به تاریخ 3 اکتبر 1986 در آتلانتیک شمالی غرق شد. این زیردریایی که از گونه حامل موشکهای بالستیک قاره پیما بود جزء کلاس یانکی به حساب آمده و 16 موشک بالستیک اتمی شامل 34 سرجنگی هسته ای را با خود حمل می کرد. بر اساس اخبار موجود انفجاری در یکی از پرتابگرهای موشکی این زیردریایی رخ داده و باعث نفوذ آب به درون پرتاب گر موشک مورد نظر شده است. تا به امروز دلیل دقیق این حادثه مشخص نشده است اما بعضی از کارشناسان برخورد این زیردریایی با زیردریایی آمریکایی "یو اس اس آگوستا" را علت این امر می دانند، مسئله ای که تا به امروز از طرف نیروی دریایی آمریکا و همچنین روسها تکذیب می شود. البته یک نکته نیز توسط آمریکایی ها تایید شده و آن هم این است که حضور آگوستا در آن منطقه تایید شده و اندکی پس از این حادثه این زیردریایی نیز به دلیل با برخورد با جسمی ناشناس مجبور به برگشت به آمریکا شده است. اما بعد از کشف نفوذ آب کاپیتان کشتی به سرعت دستور امن کردن بخش های مختلف را صادر کرد و در این پروسه تعدادی از ملوانان در نزدیکی پرتاب گر شماره 6 باقی ماندند. بعد از 5 دقیقه این بخش منفجر شد و در نتیجه آن 3 ملوان کشته شدند. باقی مانده موشک مورد نظر با سرجنگی خود به درون دریا پرتاب شد. پس از این حادثه زیردریایی روسی به سرعت به سطح آب آمده و راکتورهای خود را خاموش کرد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419680_295.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419680_295.jpg[/img][/url][/center] کاپیتان کشتی با توجه به شرایط موجود دستور یدکش شدن کشتی به سمت شوروی و تخلیه کلیه پرسنل را صادر کرد. پس از تخلیه پرسنل و کمی پس از آغاز عملیات یدکشی به دلیل بروز شرایط جوی زیردریایی مورد نظر با موشکهای اتمی خود به زیر آب رفته و غرق شد. [color=#FF0000]در سال 1988 میلادی کشتی تحقیقاتی شوروی با نقشه برداری از زیردریایی متوجه شد که درب بسیاری از پرتابگرهای موجود در زیردریایی باز شده و موشکهای اتمی توسط افراد یا گروههای ناشناس از آن خارج شده است.[/color] [b]K-287[/b] زیردریایی دیگر در لیست ما یک نمونه یکتا در نیروی دریایی شوروی با عنوان کلاس "مایک" است. این زیردریایی اتمی تهاجمی ساخت دفتر طراحی رابین در شوروی سابق بوده و تنها زیردریایی این کلاس " K-287 " بود که به تاریخ 31 دسامبر 1984 وارد خدمت نیروی دریایی شوروی سابق شد. هدف از ساخت این زیردریایی بیشتر تست بخشی از فناوری های جدید برای استفاده در نسل جدید زیردریایی های اتمی بود اما در عین حال این شناور زیر سطحی کاملا مسلح و آماده به رزم نیز بود. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419675_928.jpeg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419675_928.jpeg[/img][/url][/center] این زیردریایی در 7 آورویل 1989 در دریای بارنت غرق شد. این زیردریایی در این تاریخ با آتش سوزی در بخش مهندسی در انتهای ناو مواجه شده و علی رغم به کار بستن اقدامات امنیتی آتش به بخش های گوناگون سرایت کرده و زیردریایی با از دست رفتن نیرو مواجه شد. در این حالت زیردریایی به سرعت به سطح آمده و به تخلیه خدمه اقدام کرد. در جریان آتش سوزی 4 نفر از خدمه به دلیل دود و آتش جان باختند اما در حدود 38 تن دیگر که در آبهای سرد دریای بارنت شناور بودند به دلیل سرما و یا غرق شدگی جان باختند. در حدود 30 نفر از خدمه این زیردریایی نیز از این حادثه جان به در بردند. مرگ این تعداد از خدمه شوک بزرگی در جامعه آن روز شوروی به حساب می آمده و باعث شد تا با علنی شدن موضوع تحقیق کاملی در این خصوص صورت گرفته و اطلاعات محرمانه زیادی برای اولین بار در رسانه های آن کشور منتشر شد. این زیردریایی در حال حاضر یک راکتور اتمی و دو اژدر مسلح به سر جنگی هسته ای در کف دریای بارنت در نزدیکی کشور نروژ قرار دارد. [b]K-429[/b] شاید یکی از جالب ترین موارد که چگونه یک تصمیم اشتباه می تواند به فاجعه بدل شود را بتوان در داستان زیردریایی " K-429 " نیروی دریایی شوروی سابق جستجو کرد. این زیردریایی اتمی شوروی سابق که از کلاس "چارلی 1" به شمار می آید در 31 اکتبر 1972 به عنوان یک زیردریایی تهاجمی به ناوگان اقیانوس آرام ارتش شوروی وارد شد. در بهار سال 1983 و پس از یک گشت رزمی بسیار طولانی این زیردریایی به پایگاه خود بازگشته و قرار شد که تا پاییز تحت برنامه تعمییر و بازبینی قرار گیرد. بسیاری از خدمه این زیردریایی نیز به جهت استفاده از مرخصی به نقاط مختلف رفته و از زیردریایی خود دور شدند. در ماه ژوئن و در فصل تابستان به ناگاه به فرمانده زیردریایی "نیکولای سووروف " دستور داده شد که برای یک تمرین فوری بایستی با زیردریایی " K-429 " به دریا بازگردد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419677_192.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419677_192.jpg[/img][/url][/center] وی به فرماندهان یادآور شد که در حال حاضر زیردریایی برای خدمت آماده نبود و بسیاری از خدمه نیز در دسترس نیستند. فرماندهان وی را تهدید کردند که در صورت سرپیچی از دستورات عضویت وی در حزب کمونیست لغو می شود و در نتیجه سمت فرماندهی را از دست خواهد. در نهایت وی با 120 خدمه که یک سوم آنها هرگز در این زیردریایی حضور نداشته و تمرینات لازم را انجام نداده بودند به دریا رفت. در ابتدا به وی دستور داده شد که به سرعت به محل شلیک آزمایشی اژدر مراجعه کند. وی با رد دستور به دنبال پروسه استاندارد و انجام غوص اولیه رفت. در این مرحله سامانه تخلیه هوای زیردریایی که عمل ورود آب برای زیر آب رفتن و تخلیه برای بالا رفتن را کنترل می کند به دلیل عدم تعمیر صحیح کار نکرده و موجب وارد شدن 420 تن آب به مخازن زیردریایی شد. فرمانده زیردریایی دستور حرکت سریع برای سطح را صادر کرد اما خدمه مورد نظر به دلیل عدم آشنایی باعث از دست رفتن بخشی از فشار هوای داخل مخازن شد. وسایل نجات مورد نیاز در مخازنی در بیرون زیردریایی وجود داشتند و برای خدمه ای که در درون زیردریایی بودند امکان دسترسی به آنها وجود نداشت. در نهایت دو نفر از خدمه زیردریایی با استفاده از لباس های ویژه و با استفاده از پرتابگرهای اژدر از زیردریایی خارج شده و خود را به ساحل رساندند. در نهایت با اعلام خبر عملیات نجات آغاز شد و در جریان عملیات نیز دو ملوان دیگر جان باختند. این زیردریایی پس از پایان عملیات نجات به سطح آب آورده شده و به بندر مورد نظر منتقل شده و پس از انجام عملیات های لازم بر روی راکتور اتمی از خدمت خارج شد. [b]K-141[/b] زیردریایی روسی "K-141" که با نام کورسک شناخته می شود یکی از زیردریایی های حامل موشک کروز نیروی دریایی روسیه از کلاس اوسکار بود. این زیردریایی اتمی با وزن 16 هزار تن از راکتور اتمی نیرو گرفته و دارای 112 نفر خدمه است. زیردریایی مورد نظر در جریان یک رزمایش نیروی دریایی روسیه در دریای بارنت به تاریخ 12 آگوست سال 2000 میلادی غرق شد. بر اساس گزارش رسمی نیروی دریایی روسیه نشت اسید به کار رفته در سامانه پیشرانه یکی از اژدرهای این زیردریایی باعث انفجار شده است. البته در خصوص این زیردریایی و این که چه اتفاقی برای آن رخ داده است نیز بحث های گسترده ای درباره نظریه برخورد با زیر سطحی های آمریکایی منتشر شده است. بر اساس اطلاعات موجود دو زیردریایی آمریکایی و یک زیردریایی انگلیسی در نزدیکی محل رزمایش در حال رصد تحرکات نیروی دریایی روسیه بودند و پس از وقوع حادثه برای کورسک به سرعت محل را ترک کردند. البته به مانند سایر موارد چه آمریکایی ها ، روسها و انگلیسی ها هرگونه بحثی درباره برخورد دو زیردریایی را رد می کنند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419681_283.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419681_283.jpg[/img][/url][/center] در زمان وقوع حادثه مشخص شد که تعدادی از خدمه زیردریایی پس از انفجار زنده مانده و در بخشی از آن جمع شده اند. دولتهای انگلستان و هلند به روسها پیشنهاد کمک دادند تا بتوانند خدمه باقی مانده در زیردریایی را نجات بدهند اما روسها این پیشنهاد را قبول نکردند و در نتیجه خدمه باقی مانده نیز در اثر اتمام اکسیژن جان باختند. پس از مدتی و با همکاری یک شرکت هلندی لاشه زیردریایی کورسک از زیر آب خارج شد. تحقیقات به عمل آمده مشخص کرد که انفجار اولیه باعث انفجار چند اژدر دیگر نیز شده که بر اثر آنها 95 تن از 118 خدمه زیردریایی درآن جان باختند. [b]K-159[/b] اما آخرین زیردریایی لیست ما باز هم ساخت شوروی سابق و از کلاس "نوامبر" به شمار می آید. این زیردریایی اتمی در سال 1963 میلادی در ناوگان شمال نیروی دریایی شوروی سابق وارد خدمت شد. در سال 1965 میلادی این زیردریایی دچار مشکل در بخش راکتور اتمی خود شده پس از نشت مواد رادیواکتیو از آن برای مدت دو سال برای تعمیر و بازبینی به بندرگاه منتقل شد. نهایتا این زیردریایی روسی در سال 1989 میلادی از خدمت بازنشسته شد. قرار بر این بود که این زیردریایی روسی اوراق شده و راکتورهای آن از درونش خارج شوند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/419676_353.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_419676_353.jpg[/img][/url][/center] این عملیات به دلیل فروپاشی شوروی و کمبود بودجه در سالهای دهه 90 میلادی با تاخیر مواجه شد. در نهایت در 28 آگوست 2003 این زیردریایی با حرکت در سطح به همراه 10 ملوان به سمت بندر پولیارنی در دریای بارنت حرکت کرد. اما آنها در میان راه با یک تند باد شدید رو به رو شدند که به از دست رفتن آلات شناور ماندن کمکی در اطراف زیردریایی منجر شده و زیردریایی غرق شد. تنها یک تن از خدمه موفق به فرار شده و 9 خدمه دیگر در این حادثه جان باختند. باقی مانده لاشه این زیردریایی در حال حاضر در عمق 238 متری دریای بارنت به همراه راکتور اتمی آن قرار دارد. [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/253288/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-9-%D8%BA%D9%88%D9%84-%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C-%D8%BA%D8%B1%D9%82-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1"]http://www.mashreghn...-غرق-شده-تصاویر[/url]

[size=5]سی و سه سال پیش در هفتم مهر سال 1360 پنج تن از فرماندهان ارشد ارتش و سپاه که جهت تقدیم گزارش عملیات ثامن‏ الائمه به رهبر انقلاب عازم تهران بودند در نزدیکی تهران در نتیجه سانحه سقوط هواپیمای هرکولس سی 130 به شهادت می رسند. این هواپیما با 40 نفر سرنشین و 27 مجروح و پیکر 32 تن از شهدای عملیات ثامن‏ الائمه از فرودگاه اهواز به مقصد تهران به پرواز در آمده بود، اما در 30 کیلومتری فرودگاه مهرآباد در جنوب غربی کهریزک دچار سانحه شد و آتش گرفت.[/size] [size=5]در این واقعه 49 نفر از سرنشینان هواپیما از جمله پنج فرمانده ارشد جنگ به نام های سرلشکر ولی‏ الله فلاحی (جانشین ستاد مشترک ارتش)، سرتیپ سید موسی نامجو (نماینده امام در شورای عالی دفاع و فرمانده دانشکده افسری)، سرتیپ جواد فکوری (فرمانده نیروی هوایی و مشاور در ستاد مشترک ارتش)، یوسف کلاهدوز (قائم مقام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) و محمدعلی جهان‏ آرا (فرمانده سپاه خرمشهر) جان باختند.[/size] [size=5]روزنامه های جمهوری اسلامی و اطلاعات دو روز بعد فهرستی از شهدای احتمالی حادثه سقوط سی- 130 منتشر کردند که در هر دوی آنها نامی از شهید محمد جهان‌آرا نبود. رادیو و تلویزیون نیز همچون مطبوعات که آن زمان بیشتر اخبارشان متاثر از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بود، اشاره‌ای به نام فرمانده شهید سپاه خرمشهر نکرد.[/size] [size=5]این سکوت خبری ادامه داشت تا این که سپاه در اطلاعیه مراسم چهلمین روز شهادت سرنشینان سی 130 در مدرسه فیضیه قم، در کنار نام 4 فرمانده شهید ارتش و سپاه، به نام شهید محمد جهان‌آرا نیز اشاره کرد. در این اطلاعیه روز 18 آبان ماه منتشر شد، آمده بود: «به مناسبت چهلمین روز شهادت سرداران شهید برادران ارتشی فلاحی، نامجو، فکوری و برادران پاسدار کلاهدوز، جهان‌آرا و دیگر شهدای سانحه هوایی مجلس بزرگداشتی در شهر خون و قیام در مدرسه فیضیه قم از ساعت 14:30 تا 16:30 امروز (دوشنبه) برپاست به پاس احترام به خون این شهیدان عزیز و تاکید بر ادامه راه‌شان تا پیروزی نهایی اسلام بر کفر و همگام با روحانیت متعهد و بیدارمان در این مجلس شرکت می‌کنیم».[/size] http://newcoy.persiangig.com/image/C-130_Crash/C-130-3.jpg [size=5][color=#993366]فرماندهان ارشد نظامی که در سانحه کهریزک به شهادت رسیدند[/color][/size] [size=5]هرچند ابهام‌ها درباره دلایل سقوط هواپیمای سی-130 ارتش پابرجاست و روایت‌های گوناگونی از واقعه بیان شده است اما روایت کمک ‌خلبان این پرواز، مستندتر از دیگر روایت ها است. محمود خرم‌دل که از بازماندگان این حادثه است، سال ها بعد، در مصاحبه با ماهنامه صنایع هوایی می گوید: هفتم مهرماه سال 1360 بود ما در منطقه (پایگاه مهرآباد) آماده بودیم. ساعت 9 صبح، خبر دادند که یک پرواز تهران - بوشهر- اهواز، و برگشت به تهران داریم. برای انجام بازرسی‌های اولیه هواپیما رفتیم. همه چیز عالی بود و هرکولس C-130 سیار، قبراق و سرپا به نظر می‌رسید. پس از بازرسی و تماس با برج، از پست فرماندهی خبر دادند که استارت نزنید چون قرار است چند نفر از اشخاص مهم (VIP) را با این هواپیما به اهواز منتقل کنید.[/size] [size=5]به همین دلیل آغاز پرواز تا بعد از ظهر به تعویق افتاد. گروه پنج نفره(VIP) شامل رئیس مالی سپاه خراسان و همراهانشان و یک پیک سیاسی بود. البته این پیک سیاسی در بوشهر پیاده می‌شد. مسیر اصفهان، شیراز، بوشهر را پیمودیم و همه چیز خوب پیش می‌رفت. در فرودگاه بوشهر پیک را پیاده کردیم و به سمت اهواز ادامه پرواز دادیم. همین که از باند پرواز بلند شدیم از تهران تماس گرفتند که چون وضعیت اهواز قرمز است به اهواز نروید و برگردید شیراز. ما نیز مسیرمان را به سمت شیراز عوض کردیم.[/size] [size=5]پس از طی مسیر رفته رفته داشتیم آماده فرود در باند شیراز می‌شدیم که دوباره از تهران تماس گرفتند و گفتند باید بروید اهواز، پروازتان عملیاتی است. مانیز اطاعت امر کردیم و حدود ساعت 19 به اهواز رسیدیم. به برج اعلام کردم تا برای چند لحظه چراغ‌های باند را برایمان روشن کند. نشستیم دور زدیم و هواپیما را رو به قسمت سوختسان نگه داشتیم. (برای برگشت به تهران) 54 نفر مجروح ،22 شهید ،33 نفر مسافر و 9 خدمه پروازی در هواپیما بودند. 4 نفر را هم که نمی‌توانستند راه بروند به وسیله برانکاردهای متصل به بدنه هواپیما حمل می‌کردیم.[/size] [size=5]در محوطه فرودگاه امیران، فلاحی و فکوری قدم زدند و روبه‌روی در سالن نیز گروه VIP شامل سردارانی همچون نامجو، کلاهدوز، جهان‌آرا و محافظانشان بودند. از تیمسار فلاحی خواستیم که داخل کابین خلبان بنشیند. وی تبسم کرد و گفت: نه! در آن صورت محافظان ناراحت می‌شوند.[/size] [size=5]حدود ساعت 20 در کوه‌های حسن‌آباد قم بودیم. برای نخستین بار بدهکار شده بودم. پسرم نیز تازه به دنیا آمده بود. از پنجره به بیرون نگاه کردم گفتم: خدایا! من برای نخستین بار بدهکار شدم، نکند نتوانم بدهی مردم را پرداخت کنم. توی همین فکرها بودم که یک لحظه تمام برق‌های هواپیما قطع شد! ظلمات کامل. یک لحظه احساس کردم هواپیما ایستاده، موتورها به طور کامل خاموش شدند. به کمک چراغ قوه بیرون را نگاه کردم دیدم ملخ‌ها فقط با نیروی باد می‌چرخند.[/size] [size=5]شرایط بسیار سخت و هولناکی بود! نخستین کاری که کردم از ساک پرواز چراغ قوه را در آوردم دیدم دور موتور به 10 تا 15 رسیده است. یک ناوبر به اسم محمدی و سه مهندس پرواز (2 معلم مهندس پرواز که برای چک پروازی و سروان تهرانی که حدود 23 - 24 سال داشت) نیز در کابین حضور داشتند. تهرانی، کارت عروسی‌اش را روز قبل پخش کرده بود و می‌خواست دو روز بعد ازدواج کند. پس از چند لحظه امیر فکوری به کابین آمد و به خدمه گفت: «خونسرد باشید! قطعی کامل در سیستم الکترونیکی به وجود آمده است. تا تهران 20 دقیقه بیشتر راه نداریم».[/size] [size=5]ظلمات و سکوت کامل بود. فقط سمت حرم شاه عبدالعظیم چند تا چراغ دیدم. وی چراغ قوه را از دست من گرفت، اول به دورسنج موتور و بعد به خود موتورها نگاه کرد احساس کردم متوجه شده که مشکل فقط الکترونیکی نیست. وی با سرعت از کابین خارج شد و با یکی از مهندسین پرواز رفتند تا چرخ‌ها را به صورت دستی باز کنند. من به تهران خبر دادم و اعلام وضعیت اضطراری کردم. اما از عملیات به ما گفتند: «موتور بده!» من گفتم موتورم رفته. آنها فکر می‌کردند که بحث هواپیماربایی است و برای همین هم برای کمک به جای بالگرد، دو تا F-4 را فرستادند.[/size] [size=5]برایم مسجل شد که می‌خوریم زمین، ولی شانس بیاوریم هواپیما بیشتر با وزنش می‌آمد و پرواز سرشی انجام نمی‌داد ولی چون تریم کرده بودم روی بال نرفت و کله نکرد! وقتی که فهمیدم داریم می‌خوریم زمین با لحنی عاشقانه به خدا گفتم: خدایا! الان گفتم کمکم کن! اینطوری کمک می‌کنی؟! هواپیما داشت با وزنش پایین می‌آمد! آنجا یک رودخانه بود و در 15 متری آن یک تپه قرار داشت که در فاصله تپه تا رودخانه چند حلقه چاه قنات بودند.[/size] [size=5]هواپیما پس از اصابت به زمین 11 متر کشیده شد و چرخ سمت چپ چون قفل نشده بود جمع شد و دوباره بالا رفت و به همین دلیل بال سمت چپ پایین آمد و موتور شماره 1 به همین دهنه چاه قنات برخورد کرد و در اثر شکستن ملخ، بنزین روی دماغه هواپیما پاشیده شد و شیشه جلوی ما آتش گرفت. پای من بین صندلی و کنسول مرکزی هواپیما گیر کرده بود و آتش جلوی ما شعله می‌زد! کمربندم را باز نمودم. ضامن پنجره اضطراری را کشیدم و آن را باز کردم. پایم به آهن کنسول مرکزی پایین گیر کرده بود و آهن آن، پوست و استخوانم را تراشیده بود. با سختی خودم را از پنجره کشیدم بالا و از ارتفاع 3 متری به پایین پرت شدم.[/size] [size=5]وقتی روی زمین افتادم ،دیدم زیر بال یک نفر افتاده و صورتش پر از خاک و خون بود و یک پایش قطع شده بود. او را از هواپیما دور کردم، کمی بعد یک نفر را در حال قدم زدن در محوطه سقوط دیدم. اول ترسیدم! بعد رفتم دیدم لباس بیمارستان پوشیده، جالب اینکه وی از جمله مجروحانی بود که در حالت عادی نمی‌توانست راه برود. پیش از سانحه خود را از سوراخی که به واسطه شکستن استرات چرخ سمت راست در بدنه ایجاد شده بیرون کشیده بود. جالب اینجاست که وی به قدری مجروح بود که مادرش در فرودگاه از من خواسته بود که چون امید زیادی به زنده ماندنش نیست، او را به یک بیمارستان خوب بفرستیم.[/size] [size=5]18مسافر و چهار نفر از خدمه توانستند از این سانحه جان سالم به در ببرند. کمی بعد مخزن مرکزی منفجر شد و منطقه بزرگی را آتش فرا گرفت. هواپیما در لحظه انفجار حدود 8000 پاوند سوخت داشت. هواپیماهای F-4 که آمده بودند، وضعیت ما را گزارش کردند و حدود 45 دقیقه بعد یک بالگرد بل -214 برای نجات ما آمد.[/size] [url="http://newcoy.persianblog.ir/post/589/"][size=5]http://newcoy.persianblog.ir/post/589/[/size][/url] [color=#ff0000][size=5]تصاویر خارج از گالری فقط به صورت لینک گذاشته بشن[/size][/color] [color=#ff0000][size=5]از دوستانی که اکانت دارند بخواهید تصاویر را براتون در گالری آپلود کنند[/size][/color] [color=#ff0000][size=5]ممنون آنتی وار[/size][/color]