[center][size=6]بنام خدا[/size][/center] [center][size=6][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0159978.jpg[/img][/size] [/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0216046.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0216046.jpg[/img][/url][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0221232.jpg[/img][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0217569.jpg[/img][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0217568.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0217568.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0217567.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0217567.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0217566.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0217566.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0217565.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0217565.jpg[/img][/url][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/0216046.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_0216046.jpg[/img][/url][/center]

این صیاد تاکتیکی نیست ؟

pluton یک موشک بالستیک کوتاه برد بود. توسعه آن در حوالی دهه ی 60 آغاز شد و در سال 1974 وارد سرویس در ارتش فرانسه شد. این SRBM جایگزین Honest John ساخت آمریکا شد . pluton از سال 1993 در سرویس قرار دارد. بیش از 100 تا از این سیستم ها ساخته شده بودند و تنها 70 تایش مستقر شدند. ارتش فرانسه تنها اپراتور این موشک تاکتیکی بود.این موشک برای در هم کوبیدن پرتابگرهای موشک های هسته ای دشمن، مواضع توپخانه، فرودگاه ها، پاسگاه فرماندهی، واحد ارتباطات، و دیگر اهداف مهم در نظر گرفته شده بود. pluton یک موشک سوخت جامد تک مرحله ای بود. می توانست با کلاهک هسته ای (10/25 کیلو تن) یا متعارف شدید الانفجار متناسب گردد. حدود 60 درصد از کلاهک های هسته ای ظرفیت 10 کیلو تنی داشتند. سایر منابع ادعا می کنند که سر جنگی قدرتمند آن کمتر از 15 کیلو تن ظرفیت داشت. کلاهک های هسته ای فقط قبل از راه اندازی به موشک متصل می شدند . کلاهکها با چتر نجات مجهز شده بودند و 150 متر بالاتر از سطح زمین منفجر می شدند. در انتقالهای گروهی کلاهکهای هسته ای در کانتینرهای مهر و موم شده توسط کامیون های معمولی حمل می شدند. TEL(حمل کننده ، برپا کننده و شلیک کننده ) pluton با جرثقیل متناسب شده بود و می توانست که موشکها را از کامیون خالی کند. موشک به سیستم هدایت اینرسیایی ساده با CEP 150 متر مجهز بود. حداکثر برد موشک به 120 کیلومترمحدود شده بود، که تنها اجازه حمله به اهداف در غرب آلمان و یا در خود فرانسه را میداد. این کمبود برد منجر به توسعه نوع دور برد تر hades شد چون pluton نمی توانست به اهداف شهری شوروی برسد. موشک pluton می توانست بین 10 تا 15 دقیقه بعد از انتقال آماده پرتاب شود.پلت فرم TEL آن بر پایه ی نوع اصلاح شده ی شاسی تانک اصلی میدان نبرد AMX-30 بود. که توسط موتور دیزلی تحت توسعه 720 اسب بخاری Hispano-Suiza HS-110 نیرو می گرفت. وزن نسبتا کم موشک اجازه می دهد تا لانچر متحرک آن به آسانی مانور کند.وسایل نقلیه ی pluton TEL توسط خودرو رزمی پیاده نظام وابسته به آن ( AMX-10P ) اسکورت می شدند که برای محافظت از این سیستم موشکی در نظر گرفته شده بود . انواع super plotun، نوع بهبود یافته ای از plotun بود. این پروژه در سال 1983 به نفع پروژه hades، که در نهایت جایگزین این موشک بالستیک کوتاه برد گردید رها شد. اطلاعات کلی : ورود به خدمت : 1974 خدمه :؟ ابعاد و وزن: وزن:؟ طول:؟ عرض:؟ ارتفاع:؟ موشک: طول موشک : 7.59 متر قطر موشک : 0.65 متر وزن موشک: 2423 کیلوگرم وزن کلاهک : 500 کیلوگرم نوع کلاهک : متعارف، هسته ای محدوده آتش: 10-120 کیلومتر دقت : 150 میر تحرک: موتور Hispano-Suiza HS-110 diesel قدرت موتور: 720 اسب بخار حداکثر سرعت در جاده: 60 کیلومتر / ساعت محدوده : 600 کیلومتر مانور: گرادیان: 60٪ شیب جانبی: 25٪ مترجم \\ : منبع Copyright © 2014 military.ir

بنام یزدان پاک shahpar یک وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین تاکتیکی (UAV) طراحی شده، توسعه یافته و تولید شده توسط (GIDS) نیروهای مسلح پاکستان است.این پهپاد می تواند برای شناسایی و نظارت آنلاین، نظارت، کسب مختصات هدف، آگاهی و مدیریت بحران در ماموریت ها بر حسب موقعیت بکار رود. پهپاد shahpar در نمایشگاه دفاع بین المللی و سمینار (IDEAS) در مرکز نمایشگاه کراچی در پاکستان در نوامبر 2012 به نمایش گذاشته شد. همچنین در نمایشگاه بین المللی دفاع و کنفرانس (IDEX) در ابوظبی امارات متحده عربی در فوریه 2013 نشان داده شد. وزارت دفاع پاکستان (وزارت دفاع) اولین ناوگان پهپاد shahpar را در ارتش پاکستان و نیروی هوایی در نوامبر 2013 راه اندازی کرد. طراحی پهپاد و ویژگی های آن پهپاد متوسط بومی shahpar در همکاری با کمیسیون ملی مهندسی و علمی (NESCOM)، یک سازمان علمی و تحقیقاتی غیر نظامی تحت کنترل پاکستان توسعه داده شد. این خودرو به طول 4.2m و طول بال 6.6m و با طراحی کانارد در جلوی بال پیکربندی شده است. حداکثر وزن برخاست این پهپاد 480kg است. از ویژگیهای پهپاد قابلیت برخاست و فرود مستقل می باشد. می تواند در باند فرودگاه به طور مستقل و یا با کمک یک خلبان دستی یا چتر نجات فرود بیاید. محموله متصل به UAV shahpar shahpar را می توان با مجموعه ای از انواع محموله به اجرای عملیات شناسایی و ماموریت نظارت در طول روز و شب فرستاد . این وسیله قادر به حمل محموله های سبک در حدود 50kg است. دیگر محموله های روی این وسیله نقلیه شامل برنامه ریزی ماموریت، مدیریت و کنترل، کنترل دقیق مسیر جانبی و طولی، گزارشگیری کامل ماموریت و شبیه سازی، بهره برداری از داده های داخلی و سیستم های پخش می باشد. این وسیله همچنین با سیستم تعیین موقعیت جهانی خود مختار (GPS) بر پایه ی سیستم ردیابی و کنترل ، به همراه گزینه کنترل دستی کانال مجهز شده است . همچنین می تواند محموله های اضافی بر اساس نیاز مشتری را نیز حمل کند. سطح مقطع راداری (RCS) پهپاد به طور قابل توجهی کاهش یافته است و ویژگی های سخت افزاری استاندارد نظامی در یک سطح از استاندارد محیط زیست به نام 810F را دارا می باشد. پهپاد حرکت تصویری متعارف سطحی (MISB) را ساپورت می کند و با فرمت های تصویری سازگار است. سنسورهای پهپاد از GIDS پهپاد shahpar با آخرین تجهیزات تصویربرداری هوایی (AIE) و برجک چند حسگر (Zumr-I (EP که پشتیبان امنیت محلی بهبودیافته و تحرک پهپاد می باشد مجهز شده است.سیستم های حسگر شامل یک دوربین تصویربرداری پایان حرارتی بالا، کم نور و نزدیک مادون قرمز (IR) تلویزیونی، و یک چشم امن دامنه یاب لیزری (LRF) با طیف حدود 20KM می باشد. پهپاد همچنین با اریکا پلاس ، دوربین IR شناسایی کیفیت بالای افزوده شده و سیستم پردازش تصویرمجهز به ارائه دید طولانی در شرایط آب و هوایی سخت متناسب گشته است. سنسورهای الکترو نوری اجازه می دهند که shahpar برای فرماندهان رجوع جغرافیایی و اشاره جغرافیایی تصویری از اهداف زمینی را تامین کند .پهپاد داده های بدست آمده را از طریق دیتا لینک آنلاین تا رنج 250 کیلومتری به ایستگاه کنترل زمینی مخابره می کند. موتور و عملکرد پهپاد توسط یک موتور چهار زمانه Rotax 912 ULS pusher-type چهار سیلندر نیرو می گیرد. موتور 100hp نیرو تولید می کند. shahpar می تواند در یک سرعت کروز (150kph (81kts پرواز کند و به طور مداوم برای بیش از هفت ساعت عملیاتی باشد. حداکثر ارتفاع عملیاتی این هواپیمای بدون سرنشین 5000 متر است. بازیگران کلیدی درگیر با توسعه و ساخت پهپاد shahpar سیستم های سنسور پهپاد توسط سازمان تحقیقات مهندسی پیشرفته (AERO)، یک شرکت GIDS، در کارخانه تولید خود در نزدیکی اسلام آباد ساخته شد. یکی دیگر از شرکتهای GIDS، خدمات مهندسی اکسپرت تولید بسیاری از قطعات و سیستم های حمل باراین پهپاد را بر عهده داشت. مترجم : labester منبع : http://www.airforce-...al-vehicle-uav/

سلام . چرا لیست جدیدترین تاپیکها دیگه در سایت موجود نیست؟ و این که چرا آخرین پست ها حتی اگر همه برای یک تاپیک باشن همشون تو لیست آخرین پست ها وجود دارن ، همون آخریش باشه کافیه دیگه نیست؟ این طور آخرین پستی که خوندیم نمی دونیم چی بوده چون هر پستی وا می کنم دوباره از یه صفحه ای که کلید کرده روش باز میکنه مجبورم دستی برم جلو. این مشکلات راه حلی داره یا برا همه این جوره؟ انصافا ورژن قبلی بهتر بود. با این تاخیر چند ماهه هم کاربرا فراری شدن هم سایت بهتر نشده که بدتر شده ( آدمو سر در گم میکنه)

چه برد هایی که به این موشک نسبت ندادند برخی اساتید!!!

باتوجه به سامانه اپتیکی که داره به نظر فاقد رادار هستش

  دوست عزیز همه ی ایراداتی که شما گرفتین یه خبر خوب واسه ما تلقی میشه ! این که دست خارجی جماعت بهش نخورده ، اورجینال ساخت خودمونه icon_cheesygrin icon_cheesygrin icon_cheesygrin

از کی تا حالا تکفیریها شدند برادر

       shaurya  نوع زمینی موشک زیردریایی پرتاب k-15 هندیست . shaurya  یک موشک بالستیک هایپرسونیک سطح به سطح هست که توسط سازمان تحقیق و توسعه دفاعی (DRDO) هند توسعه یافته است. این موشک یکی از 10 موشک برتر در کلاس خود محسوب می شود با سیستم های جهت یابی ، پیشران و کنترل پیشرفته . shaurya  یک موشک کنیستر پرتاب 6.2 تنی با طول 10 متر و قطر 0.74 متر می باشد . دارای یک رنج عملیاتی متوسط از 700 تا 1900 کیلومتر و وزن محمول 180 تا 1000 کیلوگرم می باشد. می تواند یک کلاهک متعارف یا یک کلاهک هسته ای 17 KT با خود حمل کند .                                                     shaurya در واقع نوع زمین پرتاب موشک زیردریایی پرتاب k-15 هندیست . اولین تست پروازی آن در سال 2004 انجام شد. تست های موفق بیشتری صورت پذیرفت که آخرین آن در سال 2011 قبل   از اینکه در سال 2013  وارد سرویس شود صورت گرفت .    shaurya نیاز های تاکتیکی این کشور را در سناریوهای تهاجمی / دفاعی برآورده می کند. قابلیت پرتاب از کنیستر تحرک سیستم را حتی در زمینهای ناهموار و آب و هوای بد بهبود می بخشد.   سیستم پیشران آن از یک پیشران جامد دو مرحله ای برای رسیدن به سرعت 7.5 ماخ و ارتفاع پروازی 40 KM استفاده می کند. همچنین با یک ژیروسکوپ لیزری حلقوی پیشرفته تطبیق داده شده که یک دقت خوب   20-30 متر CEP بدست می دهد.         پیشران دو مرحله ای آن با بوستر مرحله ی اول سوخت جامد کار خود را آغاز می کند که موشک را به ارتفاع فشاری زیر اتمسفری  5 KM می رساند.در این نقطه مرحله دوم کار   خود را آغاز می کند و یک مکانیزم میان مرحله ای دو قسمت  موشک را از هم جدا می کند. کلاهک مرحله ی دوم به ارتفاع پروازی مطلوب افزایش یافته و مانور های پروازی برای افزایش دقت قبل از ورود مجدد   به جو انجام می گردد.دمای بیرونی به حدود 700 درجه سلسیوس افزایش می یابد و نازل کامپوزیت با پشتیبان فلزی و آستر فلونیک کربن از کلاهک و قطعات الکترونیکی مرتبط در مرحله ورود مجدد به جو حفاظت می کند.         سرعت هایپر سونیک موشک کمترین شانس را برای هر موشک رهگیر به منظور نابودی آن می دهد . علاوه براین موشک به مانند موشکهای کروز بسیار مانور پذیر است و اثر پایینی دارد که تا حد بسیاری آن را از دید ماهواره ها پنهان می دارد. بهبود های بیشتر در سیستم موشک شامل رنج عملیاتی بهتر ، دقت و محموله ی قابل حمل افزایش یافته می شود . بهبود در سرعت شانس موشک را برای گریز از رهگیرها و حمله به هدف در کمترین زمان افزایش می دهد.       منبع : http://www.military-today.com/missiles/shaurya.htm     مترجم :  [member='labester']    هرگونه کپی برداری از این مطلب بدون قید نام مترجم و سایت شرعا و عرفا بلا مانع است   

  تصویر اول مربوط به صفحه ی ویکی پدیا ی این موشک و اولین تست پرتاب اون هستش . این طور نوشته .

  لینک های یوتیوب صفحه قبل رو تو قسمت خالی وارد کن اینتر بزن یه لینک میده بهت دانلود کن .

p8 حامل موشک هارپون  

از تحولات اطراف فرودگاه کویرس چه خبر؟ انگار جاده حلب رقه قطع شده.

128 میلیون؟؟؟!!!!!!!!

[size=5] بنام خدا[/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/99247578803066719025.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/99247578803066719025.jpg[/img][/url] [b][color=#FF0000][color=#000000]([/color]USS Harry S[color=#000000].[/color] Truman [color=#000000]([/color]CVN[color=#000000]-[/color]75[/color][/b][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]مقدمه[/color]:[/b] [color=#000000]مراحل ساخت اولین صفحات تحتانی از مجموعه سازه ناوهواپیمابر USS Harry S. Truman با کد اختصاصی CVN-75 نیروی دریایی ایالات متحده از کلاس Nimitz ابر ناوهای هواپیمابر, در تاریخ 29 نوامبر سال 1993 توسط کمپانی Newport News Ship Building and Dry Dock Co. واقع در شهر Newport News ایالت ویرجینیا آغاز گردید. نهایتا" در تاریخ 7 سپتامبر سال 1996 عملیات ساخت این ناوهواپیمابر با حمایت مستقیم Margaret Truman Daniel دختر رئیس جمهور وقت آمریکا پایان یافت و به آب انداخته شد. پس از گذشت 4 سال و 8 ماه از آغاز مراحل ساخت CVN-75, در تاریخ 25 جولای سال 1998 میلادی, ناو هواپیمابر USS Harry S. Truman به فرماندهی کاپیتان Thomas Otterbein بطور رسمی وارد خدمت نیروی دریایی گردید. این ناو به افتخار سی و سومین رئیس جمهور ایالات متحده Harry S. Truman نام گذاری گردید. Truman پس از مرگ Franklin D. Roosevelt در تاریخ 12 آوریل سال 1945 میلادی به عنوان رئیس جمهور آمریکا برگزیده شد.[/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/37322814575048699534.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/37322814575048699534.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#000000]USS Harry S. Truman & USNS Spica [/color][/b][/color][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000]ناوهواپیمابر و اتمی USS Harry S. Truman هشتمین ناو از مجموع 10 ناو کلاس Nimitz میباشد. 2 راکتور اتمی و 4 توربین بخار فوق سنگین وظیفه چرخاندن 4 پره عظیم 25 فوتی ([i]حدود 7.6 متر[/i]) را بر عهده دارند. حداکثر سرعت این ناو فوق سنگین بیش از 30 گره دریایی میباشد. 2 راکتور اتمی این ناو تنها با یکبار سوختگیری میتوانند به مدت 50 سال در عملیات نظامی باقی بمانند و از این لحاظ دارای برد نامحدود میباشند. پس از تجزیه و تحلیل های اولیه, عرشه پرواز و خدمه آن در اواخر سال 1998 موفق به اخذ تائیدیه و آغاز تمرینات پروازی گردیدند. در ماه نوامبر سال 2000 میلادی, ناو USS Harry S. Truman به اولین ماموریت نظامی خود در منطقه دریای مدیترانه و اقیانوس هند اعزام گردید. پس از 6 ماه پشتیبانی از عملیات هوایی بر فراز عراق, نهایتا" این ناو در ماه می سال 2001 به خانه خود واقع در شهر Norfolk ایالت ویرجینیا بازگشت. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/66354551644938145272.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/66354551644938145272.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]سابقه رئیس جمهور[/color] [color=#C00000]Harry S[color=#000000].[/color] Truman[/color]:[/b][/color] [color=#000000]جنگ جهانی دوم با تسلیم آلمان نازی در مقابل نیروهای متحد آمریکا و کشورهای انگلستان, فرانسه و شوروی سابق در منطقه اروپا رو به پایان بود. جنگ در اقیانوس آرام و حمله به شبه جزیره ژاپن که منجر به کشته شدن یک میلیون سرباز گردیده بود, هم اکنون به عنوان کابوسی وحشتناک برای نیروهای متفقین تلقی میگردید. رئیس جمهور Truman در جهت جلوگیری از مرگ بیشتر سربازان در جبهه های ژاپن و تسلیم نمودن این کشور در مقابل خود, دستور بمباران اتمی هیروشیما را در تاریخ 6 آگوست سال 1945 صادر نمود. ژاپن پس از این بمباران نیز تسلیم خواسته متفقین نگردید و نهایتا" دومین بمب اتمی در تاریخ 9 آگوست بر فراز ناکازاکی رها شد. پس از این حملات سنگین, حکومت وقت ژاپن در تاریخ 2 سپتامبر همان سال, سند تسلیم شدن خود را بر روی ناوشکن USS Missouri ایالات متحده امضا نمود. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/94438731270575550722.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/94438731270575550722.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]شرح و توصیف[/color]:[/b] ناوهواپیمابر Harry S. Truman ([i]در نیروی دریایی آن را بطور اختصاری HST نیز مینمایند[/i]) دارای 333 متر طول, 78 متر عرض و ارتفاعی معادل یک ساختمان 24 طبقه (74 متر) میباشد. این ناو توانایی حمل 80 فروند هواپیمای جنگنده را در داخل بدنه خود دارا میباشد و عرشه پروازی با مساحت 4.5 هکتار مجهز به 4 آسانسور وسیع با مساحت 360 متر مربع است که در جهت حمل و انتقال هواپیماها از بخش تحتانی به بخش فوقانی مورد استفاده قرار میگیرند. در شرایط رزمی این ناو میتواند 97.000 تن تجهیزات و 6250 نفر خدمه آموزش دیده را در داخل خود جای دهد. 4 واحد تقطیر میتوانند روزانه 400.000 گالن ([i]معادل 1514164 لیتر![/i]) آب آشامیدنی را برای خدمه محیا نمایند. همچنین آشپزخانه این ابرسازه شناور, روزانه 18.000 پرس غذای گرم طبخ و آماده مینماید. [/color][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/83821267699184932154.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/83821267699184932154.jpg[/img][/url] [b][color=#000000]جنگنده فرانسوی Rafale در حال برخاست از عرشه USS Harry S. Truman[/color][/b][/color][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000]بیش از 2500 اتاق اقامتی جهت خدمه این کشتی تعبیه گردیده است و این تعداد روزانه به 25.520 تن هوای مطبوع نیاز دارند ([i]این مقدار چهت خنک سازی 2000 خانه مسکونی کافی میباشد[/i]). [/color][/color][color=#000000][color=#000000]این ناو هواپیمابر از 2 عدد لنگر عظیم Mark II بهره میبرد که پیشتر متعلق به ناو هواپیمابر (USS Forrestal (CV-59 بوده اند و وزن هریک از آنها معادل 30 تن میباشد. همچنین وزن هر عدد مهره های متصل به زنجیر نگهدارنده این لنگر معادل 160 کیلوگرم است. قیمت و ارزش تقریبی این ناو در سال 2007 معادل 4.5 میلیارد دلار تخمین زده شده است. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/11200882713509344291.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/11200882713509344291.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]نیروگاه[/color]:[/b] 2 راکتور اتمی و نسل چهارم A4W ساخت کمپانی Westinghouse وظیفه چرخش و به حرکت در آوردن 4 پره پنج تیغه ای به وزن 30 تن را بر عهده دارند. این ناوهواپیمابر با استفاده از سامانه فوق میتواند به بیشینه سرعت 56 کیلومتر در ساعت دست یابد. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/00962522040613904567.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/00962522040613904567.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]تفریحات[/color]:[/b] هنگامیکه کشتی در حرکت و ماموریت میباشد, روزنامه داخلی تحت عنوان Give 'em Hell Herald بطور روزانه چاپ و در اختیار خدمه قرار میگیرد. همچنین یک ویژه برنامه خبری به نام The Lookout بطور هفتگی ساخته و در داخل ناو پخش میشود. علاوه بر موارد فوق, واحد شادمانی روحیه, رفاه و تفریحات ناو (MWR) با همکاری دفتر امور مردمی وزارت دفاع ایالات متحده (PAO) اقدام به برگزاری بازی Bingo ([i]یکی از بازی های قدیمی در فرهنگ ملی آمریکا[/i]) در بین خدمه مینمایند. برنده این رقابت ها موفق به کسب 1000 دلار جایزه نقدی میگردد. [/color][/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/13236149130450195926.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/13236149130450195926.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]نماد مخصوص و پرچم نبرد کشتی[/color]:[/b] علامت بیضی شکل مخصوص این ناو هواپیمابر توسط خدمه پیش راه اندازی و متشکل از 2 رنگ اصلی آبی و طلایی طراحی گردیده است. با توجه به تاریخچه این کشتی, Coat of Arms و یا همان عقاب ملی ایالات متحده به عنوان نماد بین المللی و اثبات کننده قابلیت های نیروی دریایی ایالات متحده و پایگاه های آن, در سطر نماد قرار دارند. نام Truman با اقتباس از عرشه پروازی ناو دارای حالت کشیدگی میباشد و در وسط قرار گرفته است. این نماد دارای پیام اعلام آمادگی همه جانبه جهت حمایت و حفاظت از مناقع ملی آمریکا میباشد. 3 پرچم در بخش تحتانی, بیانگر حروف اختصاری HST هستند. [/color][/color] [/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/49149442282841428309.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/49149442282841428309.jpg[/img][/url] [b][color=#000000]HST Badge[/color][/b][/color][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000]پرچم نبرد Truman نیز توسط خدمه این کشتی و با اقتباس از پرچم کوچک هنگ توپخانه میدانی 129 لشگر 35 پیاده نظام و توپخانه D به فرماندهی کاپیتان نیروی زمینی, Harry Truman در جریان جنگ جهانی اول طراحی گردیده است. 2 عدد توپ با آرایش ضربدری بر روی پشت زمینه قرمز رنگ همراه با درج عبارت Give 'em hell به نشانه پیروزی رئیس جمهور Truman در جریان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال 1948 میلادی حک گردیده اند. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/76107374390394951804.gif"][img]http://captain-pilot.com/up/images/76107374390394951804.gif[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#000000]HST Battle Flag [/color][/b][/color][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#0070C0]تاریخچه کشتی[/color]:[/b][/color] [color=#000000][b][color=#C00000]پیش راه اندازی و ساخت[/color]:[/b] در تاریخ 29 نوامبر سال 1993 میلادی, صفحات تحتانی کشتی (Keel) توسط کمپانی Newport News Shipbuilding بارگزاری گردید و در تاریخ 7 سپتامبر سال 1996 نامگذاری نهایی بر روی آن انجام شد. ناو HST در ابتدا نام USS United States را بر خود گرفت اما در ماه فوریه سال 1995 این نام به افتخار فرمانده وقت نیروی دریایی به John H. Dalton تغییر یافت. در جریان ساخت این ناو, 3 نفر از خدمه کمپانی Newport News در تاریخ 12 جولای سال 1997 و در جریان نشت و انفجار در اتاقک پمپاژ گازهای متان و هیدروژن سولفید جان خود را از دست دادند. [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/70727186325727063188.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/70727186325727063188.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000]کشتی نهایتا" در تاریخ 7 سپتامبر سال 1996 به نام فعلی خود منتصب گردید و در تاریخ 13 سپتامبر همان سال به آب انداخته شد. HST اولین ماموریت برون مرزی خود را در ماه ژانویه سال 1998 و با ترک بندر Newport News آغاز نمود. پس از پایان موفقیت آمیز عملیات ساخت, کشتی در 11 ژوئن سال 1998 موفق به اتمام آزمایشات Sea Trial ([i]آخرین آزمایش حرکتی پیش از تحویل شناورهای دریایی[/i]) گردید. در طول این مدت وقفه کوتاهی به دلیل ایجاد صدای نامتعارف در کلاهک یکی از راکتورها به وجود آمد. کشتی در تاریخ 30 ژوئن همان سال بطور رسمی توسط نیروی دریایی ایالات متحده پذیرفته شد و در 25 جولای سال 1998 به پایگاه دریایی Norfolk در ایالت ویرجینیا تحویل گردید.[/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/08132716111717516135.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/08132716111717516135.jpg[/img][/url][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/01336989295412234375.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/01336989295412234375.jpg[/img][/url] [b][color=#FF0000][color=#000000]([/color]USS Harry S[color=#000000].[/color] Truman [color=#000000]([/color]CVN[color=#000000]-[/color]75[/color][/b][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#0070C0]راه انداری و افتتاح[/color]:[/b] مراسم رسمی افتتاحیه و راه اندازی ناو هواپیمابر USS Harry S. Truman با سخنرانی Bill Clinton رئیس جمهور وقت آمریکا انجام گردید. از دیگر اشخاص برجسته حاضر در آن مراسم میتوان به Ike Skelton نامزد سی و سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا, Mel Carnahan فرماندار ایالت میسوری, کاپیتان Thomas Otterbein به عنوان اولین فرمانده ناو, وزیر دفاع آمریکا William Cohen و همچنین John H. Dalton فرمانده وقت نیروی دریایی اشاره داشت. [b][color=#0070C0]تاریخ نگار و عملیات ها[/color]:[/b] [b][color=#C00000]سال های [color=#FF0000]1998-1999[/color][color=#000000]:[/color][/color][/b] Truman برای نخستین بار بطور رسمی وارد ناوگان نیروی دریایی گردید و گواهینامه صلاحیت عملکرد برای عرشه پروازی آن صادر شد. همچنین در طول این مدت آزمایشات مختلف جهت حصول اطمینان از عملکرد صحیح سامانه پرتاب و بازیابی مجدد هواپیما در شرایط اضراری به همراه آموزش تخصصی پرسنل و خدمه کشتی مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت.[/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/91576592815844596195.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/91576592815844596195.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال [color=#FF0000]2000 [/color]اولین سفر رسمی[/color]:[/b] نخستین سفر رسمی ناوهواپیمابر Harry S. Truman در تاریخ 28 نوامبر سال 2000 میلادی و با همراهی اسکادران هوایی Carrier Air Wing 3 ملقب به CVW-3 آغاز گردید. پس از عبور از کانال سوئز, اسکادران پروازی ناو HST بیش از 869 سورتی پرواز را در جهت پشتیبانی از عملیات Southern Watch و یا همان "دیدبان جنوبی" ([i]عملیات مشترک در میان کشورهای: آمریکا, انگلستان, فرانسه و عربستان بر علیه عراق[/i]) به انجام رساند. از جمله مهمترین عملیات های انجام شده میتوان به انهدام و نابود سازی سایت های سامانه پدافند هوایی عراق در تاریخ 16 فوریه سال 2001 و در پاسخ به شلیک موشک زمین به هوای حکومت عراق به سوی هواپیمای نیروهای ائتلافی شورای امنیت سازمان ملل متحد اشاره داشت. عملیات نظامی در 27 آوریل همان سال پایان یافت و ناو HST در تاریخ 23 می سال 2001 به سوی آمریکا بازگشت. ناو در تاریخ 5 سپتامبر تحت تعمیرات و بهسازی های پروژه "افزایش قابلیت" ([i]Planned Incremental Availability و یا PIA که نوعی تعمیرات دوره ای و بروز رسانی در نیروی دریایی ایالات متحد میباشد[/i]) قرار گرفت. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/46633207123291252581.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/46633207123291252581.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال های[/color] [color=#FF0000]2002[color=#000000]-[/color]2003[/color]:[/b] HST در پنجم دسامبر 2002 و مجددا" به همراه اسکادارن پروازی CVW-3 عازم دومین سفر رسمی خود گردید. در طول این سفر کشتی از شهرهای Marseille در فرانسه, Souda Bay و Crete در یونان, Koper در کرواسی و نهایتا" اسلوونی بازدید نمود. در بین تاریخ های 19 مارس الی 18 آوریل, اسکادران پروازی بیش از 1300 سورتی پرواز رزمی در دریای مدیترانه و در جهت پشتیبانی از حمله اولیه به عراق در سال 2003 به انجام رساند. کشتی پیش از بازگشت به بندر Norfolk در تاریخ 23 می 2003 در شهر Portsmouth انگلستان توقف نمود. پس از این سفر, ناو Truman از ماه آگوست سال 2003 الی 13 فوریه 2004 تحت دومین مرحله از پروژه PIA قرار گرفت. [/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/07827729484745202627.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/07827729484745202627.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال های [color=#FF0000]2004[color=#000000]-[/color]2005[/color][/color]:[/b] در روز دوم ژوئن 2004 درخواستی مبنی بر پشتیبانی HST از عملیات Summer Pulse 04 و طرح "پاسخگویی نیروی دریایی ایالات متحده" ارسال گردید و این ناو به دریای مدیترانه اعزام شد. کشتی در بندر Naples ایتالیا پهلو گرفت و پیش از آنکه در 25 جولای همان سال به خانه بازگردد, در عملیات دریایی "شکوه عقاب" ([i]Operation Majestic Eagle[/i]) واقع در ناحیه شرقی اقیانوس آرام شرکت نمود. کشتی مجددا" در سیزدهم اوکتبر همان سال, بندر Norfolk را برای انجام سومین ماموریت گسترده خود ترک نمود و مسیر خود را به سوی Souda Bay و Crete در یونان ادامه داد. همچنین در تاریخ 20 نوامبر و در طول یک مرحله عملیاتی, ناو HST به کمک ناوهواپیمابر USS John F. Kennedy در خلیج فارس شتافت. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/98801717146808858744.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/98801717146808858744.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000]Truman و اسکادران هوایی CVW 3 مجموعا" 2577 سورتی پرواز و حدود 13000 ساعت پرواز را در جهت حمایت از عملیات آزادسازی عراق ([i]OIF و یا Operation Iraq Freedom[/i]) و عملیات حفاظت دریایی ([i]MRO و یا Maritime Security Operations[/i]) به انجام رساندند. همچنین این ناو یکبار در روز نوزدهم مارس 2005 به کمک رزم ناو USS Carl Vinson در خلیج فارس اعزام گردید. با توجه به برنامه از پیش تعیین شده جهت عبور از خط استوا و پهلو گرفتن در آفریقای جنوبی, برخی مسائل دیپلماتیک منجر به تغییر مسیر در تاریخ 19 آوریل 2005 و پیش از بازگشت به آمریکا گردید. در برنامه جدید, ناو با عبور از کانال سوئز در بندر Portsmouth انگلستان توقف نمود. [/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/25141402198099947893.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/25141402198099947893.jpg[/img][/url][/size] [size=5][color=#000000]در تاریخ 1 سپتامبر 2005 و در پی وقوع طوفان کاترینا در ایالات متحده آمریکا, Truman به یاری گارد ساحلی این کشور پرداخت. ناو در روز چهارم سپتامبر وارد خلیج مکزیک گردید و نقش پرچمدار نیروهای دریایی ایالات متحده را در یاری رساندن به آسیب دیدگان این طوفان ایفا نمود. هنگامیکه دریاسالار دوم Joseph Kilkenny به سمت فرمانده عملیات مشترک Joint Task Force (JTF) Gulf Coast ([i]عملیات مشترک در میان وزارت دفاع آمریکا و آژانس مدیریت بحران فدرال در جهتیاری رساندن به آسیب دیدگان طوفان کاترینا[/i]) منتصب گردید, ناو HST در خلیج مکزیک لنگر انداخت و به ایفای نقش خود در عملیات فراهم نمودن آب آشامیدنی جهت بازماندگان حادثه با استفاده از بالگرد پرداخت. فرماندهی این عملیات بر عهده ناو هلیکوپتر بر (USS Iwo Jima (LHD-7 قرار داشت. همچنین این ناو با ارسال غذا و تجهیزات به پایگاه هوایی JRB New Orleans موجب گردید تا این مرکز در طول بحران بطور عملیاتی باقی بماند. نهایتا" Harry S. Truman پس از 5 هفته امداد رسانی به آسیب دیدگان, در ماه اکتبر سال 2005 به بندر اصلی خود بازگشت. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/50725616572701628789.png"][img]http://captain-pilot.com/up/images/50725616572701628789.png[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2006[/color]:[/b] ناو Harry S. Truman در ماه ژانویه 2006 جهت انجام برخی تعمیرات و بهسازی ها به حوضچه های مجموعه Norfolk Naval Shipyard منتقل شد. در طول این دوره بسیاری از سامانه های الکترونیکی و نظامی ناو مورد ارتقا قرار گرفتند و همچنین برخی نقایص کوچک در بخش راکتور اتمی که نشات گرفته از جوشکاری های پیشین بودند مورد تعمیر و بهسازی قرار گرفتند. کشتی در ماه دسامبر سال 2006 این مجموعه را ترک نمود و جهت اعزام به ماموریت در ماه آوریل 2007 آماده گردید. [/color] [color=#000000][b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2007[/color]:[/b] در تاریخ 15 آگوست 2007 یک فروند هواپیمای E-2C Hawkeye پس از برخاست از عرشه ناو دچار حادثه گردید و کلیه 3 خدمه آن جان باختند. در روز پنجم ماه نوامبر همان سال, Harry S. Truman به همراه اسکادران هوایی CVW-3 با ترک بندر Norfolk چهارمین ماموریت گسترده خود را در جهت حمایت و پشتیبانی از عملیات OIF و آزادسازی عراق آغاز نمودند. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/66838616598128667059.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/66838616598128667059.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2008[/color]:[/b] HST در تاریخ 4 ژوئن سال 2008 به خانه بازگشت. کشتی در ابتدا به پایگاه دریایی Mayport در ایالت فلوریدا مراجعه نمود تا دیداری 3 روزه با دوستان و دست اندرکاران ساخت فیلم Tiger Cruise [i](یکی از فیلم های ساخته شده در خصوص حادثه 11 سپتامبر که بخشی از آن در ناوهواپیمابر USS Harry S. Truman فیلمبرداری شده است[/i]) داشته باشد. پس از اتمام این ماموریت, ناو HST موفق به دریافت چهارمین نشان Battle E ([i]نشان افتخار جهت تعداد معدودی از شناورها و تجهیزات برتر نیروی دریایی آمریکا[/i]) جهت سال 2008 و اوایل 2009 گردید. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/41342208261743007559.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/41342208261743007559.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2009[/color]:[/b] HST بیش از 7 ماه در مجموعه Norfolk Naval Shipyard تحت تعمیرات دوره ای و برنامه PIA قرار داشت و نهایتا" این تعمیرات در ماه فوریه سال 2009 پایان یافتند. در تاریخ 5 آگوست 2009 تعدادی هواپیمای پیشرفته و جنگ الکترونیک EA-18G Growlers از اسکادران های حمله الکترونیکی 129 (کد VAQ-129) و 132 (کد VAQ-132) اولین آزمایشات مربوط به مرحله فرود با استفاد سامانه مهارکننده ناو USS Harry S. Truman تمرین نمودند. [b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2010[/color]:[/b] ناو Truman به مدت 7 ماه جهت پشتیبانی از عملیات حفاظت دریایی به ناوگان پنجم و ششم دریایی ایالات متحده پیوست. Truman در تاریخ 20 ژوئن 2010 به عنوان رهبر ناوگروه دریایی ایالات متحده متشکل از 11 رزم ناو آمریکایی و 5000 نفر خدمه نظامی از کانال سوئز عبور نمود. ناو HST در طول 213 روز ماموریت خود از 4 بندر در شهرهای Marseille در فرانسه, دبی در امارات متحده عربی, منامه در بحرین, Souda Bay و Crete در یونان بازدید نمود. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/56152288299392932533.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/56152288299392932533.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000][b][color=#C00000]سال[/color] [color=#FF0000]2011[/color]:[/b] در تاریخ 2 فرویه سال 2011, فرمانده ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده در منطقه اقیانوس اطلس, ناو Truman را به عنوان برنده عنوان Battle E جهت سال 2010 انتخاب نمود. این مورد به عنوان سومین افتخار HST در کسب مقام Battle E محسوب میگردید. این کشتی در طول 12 سال سابقه عملیات خود موفق به کسب 6 عنوان برتر نیروی دریایی آمریکا گردیده است که به ترتیب در سال های 2003, 2004, 2005, 2008 و 2009 کسب گردیده اند. [/color][/size] [size=5][color=#000000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/51284796142255370835.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/51284796142255370835.jpg[/img][/url][/color][/size] [size=5][color=#000000]ناو HST در اواخر ماه مارس سال 2011 جهت انجام تعمیرات دوره ای وارد مجموعه عظیم Norfolk Naval Shipyard گردید. در طول این دوره از تعمیرات دکل مرکزی ناو با نمونه ای جدید تعویض گردید و همچنین تسلیحات دفاع نزدیک مورد بازنگری و ارتقا گسترده قرار گرفتند. همچنین سامانه خودکار شبکه دیجیتال (ADNS) جهت ایجاد ارتباط متداوم در میان ناو و تهدیدات احتمالی و همچنین ارزیابی سطح عملکرد و چگونگی انهدام آنها بر روی آن افزوده گردید. انتظار میرود تعمیرات اساسی این ناو در اوایل سال 2012 تمام شوند و Truman جهت اعزام به ششمین ماموریت برون مرزی آماده گردد. از جمله سایر موارد مهم انجام گرفته در طول Overhaul مذکور میتوان به ارتقا فضای رفاهی خدمه با نصب 2500 قفسه جدید, تعویض 4273.539 متر مربع از فضای عرشه پروازی و همچنین رنگ آمریزی بیش از 9847.722 متر مربع از بدنه آن را نام برد. متاسفانه کاپیتان Tushar Tembe فرمانده پیشین ناو HST در روز هشتم نوامبر 2011 و در اثر سقوط از روی عرشه ناو درگذشت. پس از این واقعه, کاپیتان Craig Clapperton فرماندهی ناو هواپیمابر USS Harry S. Truman را بر عهده گرفت. [color=#000000][b][color=#C00000]رادارها و تجهیزات الکترونیکی[/color]:[/b][/color] [color=#000000]رادار آرایه فازی جستجوی هوایی و 3 بعدی AN/SPS-48E (برد 410 کیلومتر)[/color] [color=#000000]رادار آرایه فازی جستجوی هوایی و 2 بعدی AN/SPS-49(V)5 (برد 480 کیلومتر)[/color] [color=#000000]رادار هدفگیری دقیق AN/SPQ-9B[/color] [color=#000000]رادار کنترل ترافیک هوایی AN/SPN-46[/color] [color=#000000]رادار کنترل ترافیک هوایی AN/SPN-43C[/color] [color=#000000]رادار کمکی جهت فرود دقیق AN/SPN-41[/color] [color=#000000]4 رادار فرستنده و گیرنده سامانه هدایت Mk-91 NSSM[/color] [color=#000000]4 رادار Mk-95[/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/46355049542812740076.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/46355049542812740076.jpg[/img][/url] [b][color=#000000][color=#000000]AN/SPN-46[/color][/color][/b][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#C00000]تجهیزات جنگ الکترونیک و مختل کننده[/color]:[/b][/color] [color=#000000]غلاف الکترونیکی اقدام متقابل SLQ-32A(V)4[/color] [color=#000000]سامانه گمراه کننده اژدرهای دریایی SLQ-25A Nixie [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/70369276596049635325.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/70369276596049635325.jpg[/img][/url] [b][color=#000000][color=#000000]SLQ-25A Nixie[/color][/color][/b][/size] [size=5][color=#000000][color=#000000][b][color=#C00000]تسلیحات[/color]:[/b][/color] [color=#000000]2 پرتابگر موشک های پدافندی Sea Sparrow[/color] [color=#000000]2 پرتابگر موشک های پدافند ضد هواپیمای RIM-116 Rolling Airframe[/color] [color=#000000]3 توپ ضد کشتی Phalanx CIWS[/color] [color=#000000]نوع و قطر زره: محرمانه [/color][/color][/size] [size=5][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10196/52431793740120541524.jpg"][img]http://captain-pilot.com/up/images/52431793740120541524.jpg[/img][/url] [b][color=#000000][color=#000000]RIM-116 Rolling Airframe[/color][/color][/b][/size] [size=5][color=#000000][b]([color=#C00000]پایان[/color])[/b][/color][/size] [size=5][size=3][color=#000000][b][color=#000000]============================[/color][/b] [b][color=#000000]ترجمه, تالیف و تنظیم: [color=#C00000]CAPTAIN PILOT[/color][/color][/b] [b][color=#000000]منابع مقاله: [url="http://www.hullnumber.com/CVN-75"]http://www.HullNumber.com[/url] و [url="http://en.wikipedia.org/wiki/USS_Harry_S._Truman_%28CVN-75%29"]http://en.Wikipedia.org[/url] و [url="http://www.centralclubs.com/captain-pilot-u93089/"]نویسنده[/url][/color][/b][/color][/size][/size] [size=3]منبع : [url="http://www.centralclubs.com/uss-harry-truman-t86278.html"]http://www.centralcl...man-t86278.html[/url][/size] لطفا تصاویر به گالری منتقل بشن

[center][size=4][size=6]بنام خداوند بخشایشگر مهربان[/size][/size][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun.jpg[/img][/center] [size=4]اورال تایفون خودرو حفاظت شده مقاوم در برابر کمین به عنوان بخشی از برنامه بزرگ خودرو تایفون روسیه توسعه داده شد. گاهی اوقات به عنوان Taifun-U نیز نامیده می شود. یکی دیگر ازاعضای این خانواده KamAZ Taifun MRAP است . درجه بالایی از وجوه مشترک بین وسایل نقلیه مختلف از این خانواده وجود دارد. اورال Taifun برای اولین بار در سال 2011 پا به عرصه ی ظهور گذاشت.اعلام شده که این خودرو زرهی در سال 2014 وارد خدمت ارتش روسیه می شود. نقش اصلی اورال Taifun MRAP حمل سربازان در معابر رزمی که احتمال وجود مین و بمب های دست ساز در آن زیاد است می باشد.در کاربرد دیگر این خودرو می تواند به عنوان پست فرماندهی ، آمبولانس زرهی ، حمل تجهیزات تخصصی، سلاح، و یا انجام نقش های دیگرایفای وظیفه کند. دو نسخه از اورال MRAP وجود دارد. اورال-63095 یک وسیله نقلیه مدولار است. از اتاقک زره ​​پوشی که 10 سرباز به علاوه سه خدمه را می تواند حمل کند تشکیل یافته است. نمونه دیگر اورال-63099 هست که دارای بدنه یکپارچه می باشد. این نمونه می تواند 14 سرباز به علاوه دوخدمه را حمل کند. کابین جای راننده و سرنشین است. اورال MRAP نیز با پیکربندی 4X4 موجود است. اورال-53099 در سال 2013 ظاهر شد. بدنه یکپارچه این زره پوش می تواند 10 سرباز را حمل کند. کاملا با یک وسیله نقلیه 6X6 یک شکل می باشد. نسخه 8X8 نیز ارائه شده است.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun_l1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_ural_taifun_l1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun_l2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_ural_taifun_l2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun_l3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_ural_taifun_l3.jpg[/img][/url][/center] [size=4]خودرو دارای زره ​​کامپوزیت چند لایه، ساخته شده از فولاد و سرامیک هست. ادعا شده است که وسیله نقلیه حفاظت همه جانبه در برابر گلوله های 14.5 میلیمتری ضد زره از فاصله دور را فراهم می کند. بدنه V شکل ، انفجار مین در زیر خودرو را به طرف بیرون منحرف می کند. ادعا شده است که خودرو در برابر انفجار معادل 8 کیلوگرم TNT در هر نقطه زیر بدنه مقاوم است. خودرو با سیستم حفاظت NBC نیز تجهیز شده است. راه ورود و خروج وسیله نقلیه از طریق درب عقب فراهم شده. همچنین دریچه سقف برای خروج اضطراری در صورت آسیب وسیله نقلیه وجود دارد. خودرو می تواند با ایستگاه سلاح کنترل از راه دور مجهز به تیربار 7.62 میلی متر یا 12.7 میلی متر تسلیح شود. همچنین پورت هایی برای شلیک سربازان ارائه شده است. اورال MRAP توسط موتور دیزل توربوشارژ در حال توسعه 450 اسب بخاری YaMZ-5367 نیرو می گیرد. این موتور به خصوص برای نیازهای نظامی توسعه داده شده است که بر روی کاماز Taifun MRAP نیز استفاده می شود. موتور با گیربکس اتوماتیک 6 سرعته آلیسون جفت شده است.[/size] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun_l4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_ural_taifun_l4.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/ural_taifun_l5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_ural_taifun_l5.jpg[/img][/url][/center] [size=4]انواع : * اورال-63095 مجهز به ماژول های زره ​​پوش با 3 خدمه و 12 سرباز . * اورال-63099 دارای بدنه یکپارچه ابا 3 خدمه و 16 سرباز . * اورال-53099 خودرو با پیکربندی 4X4 که بدنه یکپارچه زره پوش می تواند 10 سرباز را حمل کند. به طور کامل با مدل 6X6 متحد الشکل است. این مورد در سال 2013 پای به عرصه نهاد.[/size] [center][b][size=4]اطلاعات کلی:[/size][/b][/center] [center][size=4]خدمه : 2 نفر قابلیت حمل : 10/14 سرباز[/size][/center] [center] [size=4][b]ابعاد و وزن:[/b][/size] [size=4]وزن: 24 تن[/size] [size=4]طول ~ 9 متر[/size] [size=4]عرض ~ 2.5 متر[/size] [size=4]ارتفاع ~ 3.1 متر[/size][/center] [center] [size=4][b]جنگ افزار:[/b][/size] [size=4]1× 12.7 میلی متر[/size][/center] [center] [size=4][b]تحرک :[/b][/size] [size=4]موتور: YaMZ-5367 دیزل[/size][/center] [center][size=4]قدرت موتور: 450 اسب بخار[/size][/center] [center][size=4]حداکثر سرعت در جاده: 105 کیلومتر / ساعت[/size][/center] [center][size=4]محدوده 800 1کیلومتر[/size][/center] [center][size=4][b]مانور:[/b] شیب: 60٪[/size][/center] [center][size=4]شیب های جانبی: 30٪ گام عمودی: 0.6 متر[/size][/center] [center][size=4]عمق روی : 0.6 ~ 1 متر[/size][/center] [center][size=4][color=#0000CD]مترجم[/color][color=#FF0000] : labester[/color][/size][/center] [center][url="http://www.military-today.com/apc/ural_taifun.htm"][b][size=4]منبع [/size][/b][/url][/center] [center][size=4][color=#FF0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرگونه برداشت از مطلب فوق صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری به عنوان منبع مجاز است[/font][/b][/color][/size][/center]

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/1280px-USNS_Invincible_28T-AGM_2429.jpg[/IMG][/center] کشتی ردیاب USNS Invincible (شکست ناپذیر) البته سابقا معروف به ex-AGOS 10، یکی از دو کشتی (دیگری با نام USNS Howard O. Lorenzen) ردیاب موشکی که توسط فرماندهی نظامی Sealift است که تحت نظر این ارگان اداره می شود. رادار بسیار قوی این کشتی بنام Cobra Gemini dual band و بر روی امواج X band و S band فعال می باشد.مانند دیگر اعضای کلاس( Stalwart) که عهده دار نظارت بر اقیانوس هستند ، ماموریت اصلی کشتی Invincible(شکست ناپذیر) گشت زنی در اقیانوس به دنبال زیردریایی با نظارت بر سنسور آرایه فازی (SURTASS) آنها و همچنین آرایه بزرگ سونار منفعل زیر دریایی ها می باشد. این کشتی در تاریخ 4 آوریل 2000 از AGOS 10 به USNS Invincible مورد طبقه بندی مجدد قرار گرفت و پس از آن به عنوان یک کشتی جستجو گر دارای ابزار دقیق محدوده برد موشکی نامگذاری شد. [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/Military_Sealift_Command_seal.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_Military_Sealift_Command_seal.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/1280px-USNS_Invincible_28T-AGOS_1029_SURTASS_gear.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/thumb_1280px-USNS_Invincible_28T-AGOS_1029_SURTASS_gear.jpg[/IMG][/url][/center] کشتی Invincible(شکست ناپذیر)توسط نیروی هوایی ایالات متحده برای حمایت از جمع آوری داده ها بر روی موشک های بالستیک تحت پلتفرم رادار دو بانده ی توسعه یافته فراهم می کند و همچنین برای عملکرد کاملتر فرماندهی نظامی Sealift از نیروی هوایی ایالات متحده برای نظارت و سیستم ردیاب راداری در محدوده ی آبی خود استفاده می نماید. کشتی Invincible(شکست ناپذیر) در سال 2012 به خلیج فارس اعزام و با کاروان مین یابی بریتانیا اقدام به عبور از طریق تنگه هرمز در روز 19 ماه مه 2012 گرفت. [center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/usns_invincible_t_agm_24.jpg[/IMG][/center] [center][size="3"][color="#FF0000"]مشخصات و توانمندی ها[/color][/size] سفارش : ژانویه 20، 1982 سازنده: شرکت Boatbuilding تاکوما، واشنگتن آب اندازی : 2 مه 1986 نصب قطعات و راه اندازی : نوامبر 8، 1986 سرویس دهی : از 30 ژانویه 1987 سرنوشت: در خدمت فرماندهی نظامی Sealift تا کنون جابه جایی: 2،285 تن بار کامل طول: 224 فوت (68 متر) عرض : 43 فوت (13 متر) آبخور: 16 فوت (4.9 متر) پیشرانه: چهار ژنراتور دیزل، دو شفت هر یک 3،200 اسب بخار سرعت: 11 گره (20 کیلومتر در ساعت معادل 13 مایل در ساعت) خدمه : افسران 7 نفر داوطلب خدمت سربازی 13نفر و مکمل 18 نفر غیرنظامی و یا 18 نفر از پرسنل ارتش سیستم های پردازش: سنسور و Cobra Gemini [/center] [center][size=5][url="http://www.arteshi.com/showthread.php?t=15506"][color=#ff0000]منبع[/color][/url][/size][/center]

گلوبال هاوک در حال سوخت گیری از یه گلوبال دیگه!

[quote name='hammed' timestamp='1407786966' post='401199'] آیا ایران هم توانایی ساخت همچین رادارهایی رو داره؟ [/quote] بله . در واقع داخل این گنبد رادار آرایه فازی وجود داره که کشور ما در زمینه تولید انواع آن فعال است [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10289/par_installation_144.jpg[/IMG]

مقدمه تصور عمومی از نیروی هوایی عراق در سالهای جنگ، نیرویی آماتور، ترسو و بی کفایت است. نقش رسانه ها به خصوص سینمای جنگ و تمایلات ذهنی ما برای دون شمردن دشمن متجاوز در شکل گیری این برداشت بی تاثیر نبوده است، اما در حقیقت خلبانهای عراقی در شمار قابل ملاحظه ای از درگیریهای هوایی حریف دست و پا بسته ای نبودند، بارها اقدام به دور زدن شبکه دفاع هوایی کشور کردند و یا به انجام عملیات بمباران دوربرد در خاک کشورمان مبادرت ورزیدندکه بمباران نیروگاه نکا، رادار اسدآباد، پل راه آهن قطور خوی، مهمات سازی پارچین، پایانه نفتی لارک، فرودگاه شیراز، صنایع دفاع شیراز و پالایشگاه تهران از آن جمله اند. در حقیقت در ابتدای جنگ به دلیل آموزش بهتر و هواپیماهای پیشرفته تر، نیروی هوایی ایران علی رغم زمینگیری بخش بزرگی از ناوگان رزمی کشور بزودی توانست کفه ترازو را پس از دوره کوتاه نابسامانیهای ابتدای جنگ به نفع خود تغییر دهد. در ادامه جنگ اما عراق به جنگنده های مدرن و مرغوبتر میراژ و مدلهای جدیدتر هواپیماهای روسی نظیر Su-22M4 و MiG-21bis مجهز شد. همچنین دریافت تسلیحات هوشمند، تلوزیونی، لیزری و راداری، استخدام تانکر سوخترسان، تجهیز نمونه هایی از پرنده های روسی به پراب سوختگیری هوایی، اجازه استفاده از فضای عربستان و کویت، دسترسی به عکسهای ماهواره ای و اطلاعات راداری آواکسهای آمریکایی و ... یاری رسان عراق در جنگی نابرابر بود که در آن سوی میدان، ایران به کانابالایز کردن (اسقاط کردن هواپیما برای استفاده از قطعات آن بر روی هواپیماهای دیگر)، خرید هواپیماهای مستعمل چینی و پرواز با رادارهای ناقص روی آورده بود. اعزام دانشجو به فرانسه عراقیها را با استانداردهای بسیار مرغوبتر غربی و تاکتیکهای مدرن آشنا کرد، پادهای ECM قوی نظیر غلاف اخلالگر سایکامور و Buddy Refueling آنها را به اعماق بیشتر و بیشتری در خاک ایران در طول سالهای پایانی جنگ رساند. مهاجمان عراق بارها بدون برانگیختن شبکه دفاع هوایی ایران ماموریت خود را انجام و به بدون مزاحمت به درون مرزهای خود باز گشتند. با وجود بهره گیری از تمامی این امکانات و ابزار، عراق قادر به استفاده بهینه از این خوان گسترده نشد و کارنامه مناسبی برجای نگذاشت. در این سوی مرز اما تیزپروازان آسمان کشور و دلاوران نگهداری و تعمیرات در زیر تیغ تحریمها با تلاشی ستودنی و درخشان با حضوری حماسی و ممکن کردن بسیاری از ناممکنها، برگهایی زرین به افتخارات نیروی هوایی ارتش افزودند. از آنجا که جنگنده میراژ اف 1 یکی از نمادهای نیروی هوایی عراق در زمان جنگ با ایران به شمار می رفت، در مطلب پیش رو مروری داریم بر کارنامه این جنگنده در جریان جنگ هشت ساله. میراژ از لحاظ لغوی به معنای "سراب" است و نام این پست نیز بر این اساس انتخاب شده است : سراب بین النهرین پیشینه ورود میراژ به نیروی هوایی عراق نیروی هوایی عراق در دهه 1970، قرارداد خرید جنگنده‌های چندماموریته میراژ اف-1 را با فرانسویها امضا کرد و بین سالهای 1980 تا 1988، تعداد 93 فروند جنگنده شکاری بمب‌افکن میراژ اف-1 نوع EQ و 15 فروند نوع دوسرنشینه BQ را دریافت نمود که جمعا 108 فروند می‌شد. دست کم 21 جنگنده میراژ اف-1 نیز پس از حمله ارتش عراق به کویت و تحریمهای سازمان ملل بر ضد این کشور، هیچگاه تحویل نشدند. عراقیها میراژهای اف-1 را به صورت گسترده در جنگ هشت ساله با ایران به کار گرفتند. عراق، جنگنده‌های میراژ اف1 را در پنج مرحله زمانی دریافت کرد و بدین جهت نمی‌‌توان تمام ویژگیهای آنها را عین هم دانست. دو دسته نخستین میراژها، 32 فروند بودند که غلاف سوختگیری هوایی نداشتند. پس از مدتی، 61 فروند دیگر تحویل گشتند. آخرین دسته که 38 فروند بودند، برای حمل و پرتاب موشکهای ضدکشتی اگزوسه AM39 Exocet پیکربندی شدند. برخی منابع نیز گزارش کرده‌اند دسته 38 فروندی آخر، مجهز به رادار بهینه شده برای پرتاب موشک اگزوسه به نام Agave شده بودند (رادار جنگنده ضدکشتی سوپر اتاندارد) و برخی دیگر از منابع این ادعا را رد کرده و اظهار می‌دارند این دسته از میراژها رادار سیرانو 4 ام (Cyrano IVM) را در اختیار داشتند که برای پرتاب موشکهای اگزوسه، برخی دگرگونی‌های کوچک را پذیرا گشته بودند. از این دسته 38 فروندی، 18 فروند آخری دارای گیرنده اخطار راداری دیجیتال از نوع SHERLOC بودند. پیش از آن، گیرنده اخطار راداری نوع BF بر روی جنگنده‌های میراژ اف یک EQ نصب می‌شد. تمامی میراژهای اف1 عراقی، اعم از تک سرنشینه و دوسرنشینه‌، یک آنتن HF در قسمت دم خود داشتند. همچنین تمامی میراژهای ضربتی و شکاری نیروی هوایی عراق، قسمت رویشان با پوشش شکلاتی روشن و زیرشان قهوه‌ای روشن رنگ‌آمیزی شده بود. میراژهای اف یک EQ نیروی هوایی عراق که توانمندی پرتاب موشکهای ضدکشتی اگزوسه را داشتند، به صورت استتار دریایی درآمده و قسمت رویشان به رنگ آبی و قسمت زیرین بدنه‌شان، خاکستری روشن بود. میراژهای عراقی به طور معمول جنگ افزارهای ساخت فرانسه همچون موشکهای هوا به هوایMagic R-550 و Super 530، راکت‌اندازهای 68 و 100 میلی‌متری، موشکهای ضدرادار ARMAT و موشکهای لیزری هوا به زمین AS-30L به همراه غلاف لیزری ATLIS را حمل و استفاده می‌کردند. فرانسویها در سال 1988، برای مدتی از فروش موشکهای AS-30L به عراق خودداری کردند، زیرا عراقیها نوآوری به خرج داده و با استفاده از غلاف نشانه‌روی لیزری ATLIS توانسته بودند موشکهای روسی هدایت لیزری Kh-29L (نام ناتو = کج AS-14 Kedge) را برای حمل و پرتاب با جنگنده‌های میراژ اف1 سازگار کنند. عراقیها همچنین توانسته بودند غلاف سوختگیری هوایی میراژ F1C-200 را بر روی جنگنده‌های میگ-23 نصب کنند. میراژ وارد می شود در بین سالهای 1982 تا 1988، (سالهای پس از آزادسازی خرمشهر) جنگنده‌های میراژ F1-EQ عراقی به شدت درگیر نبرد شدند. ادعا شده که این جنگنده‌ها توانستند 35 جنگنده اف-4 و اف-5 و یک فروند اف-14 تامکت را در تاریخ 22 نوامبر 1982 سرنگون سازند. تعداد 7 میراژ F1-EQ در جریان این نبردها سرنگون شدند و تعداد زیادی از میراژهای آسیب دیده نیز درون هواپیماهای باربری Il-76 به فرانسه برده شدند تا تعمیر گردند. افزون بر اینها، میراژهای عراقی، به طور مرتب ماموریتهای هوا به زمین را بر ضد نیروهای ایرانی به انجام می‌رساندند و شمار زیادی موشک ضدکشتی اگزوسه را به سمت تانکرهای نفتکش در خلیج فارس که حامل نفت ایران بودند، شلیک کردند. هرچند اگزوسه بسیار دقیق بود، اما در مواردی عملکرد ناامیدکننده ای داشت. اگزوسه برای یافتن هدف، نیازمند شناورهای بزرگ بود اما گاهی اوقات نیاز بود تا به شناورهای کوچک نیز حمله شود. ترکیب موشک ضدکشتی اگزوسه و میراژ اف1 برای نیروی دریایی نابود شده عراق، حکم جایگزین را داشتند. در سالهای 1983 و 1984 پیش از ورود میراژهای جدید اف1 که توانایی حمل و پرتاب موشک اگزوسه را داشتند، عراقیها موشک اگزوسه را بر روی هلیکوپترهای فرانسوی سوپر فرلون و پنج فروند هواپیمای سوپر اتاندارد نصب کرده بودند. اما به دلیل تعداد اندک و برد کم هواگردهای پرتاب کننده اگزوسه، آنها نتوانستند در دوره زمانی یاد شده، تأثیر چندانی بر روند صادرات نفت جمهوری اسلامی ایفا کنند. میراژ عراقی در حال شلیک موشک اگزوسه با ورود نخستین سری از میراژهای ضدکشتی سری EQ5، روند جنگ نفتکشها به سرعت دگرگون گردید. میراژهای اف یک EQ5 و EQ6 از آخرین گونه رادار سیرانو 4 به نام سیرانو چهار ام (Cyrano IV-M) بهره می بردند. در این رادار جدید، یک حالت هوا به سطح ویژه شکار کشتی پیش بینی شده بود. سامانه پیشرفته ناوبری اینرسیایی ساخت SAGEM که امکان پرواز خودکار به سمت هدف را بر اساس داده‏های وارد شده در حافظه کامپیوتر سیستم می‏بخشید، نمایشگر سربالای ساخت Thomson-CSF و فاصله‏یاب لیزری از جمله تجهیزات میراژ اف یک EQ5 بودند. عراقیها ابتدا میراژ اف یک EQ5 را با یک موشک ضدکشتی اگزوسه در جایگاه میانی بدنه، و دو مخزن سوخت 1200 لیتری RP-15 در زیر هر بال به میدان می فرستادند. خلبان میراژ نیز به دلیل سنگینی هواپیما و نداشتن موشکهای هوا به هوا، می‏بایست به دور از چشم تامکتهای ایران پرواز کند. از سال 1985، عراقیها میراژهای خود را علاوه بر موشک اگزوسه و دو تانک سوخت، به دو موشک هوا به هوای مجیک دو R-550 (که از زوایای بسیار بازتری به سمت هدف پرتاب می‏شد و در برابر جنگ الکترونیک مصونیت بهتری نسبت به مجیک یک داشت)، غلافهای اخلاگر ECM و پرتاب کننده‏های Chaff/Flare مجهز ساختند. میراژها در سکوت کامل رادیویی و ارتفاع پست به نفتکشهای ایران نزدیک شده و پس از پرتاب موشک اگزوسه به سرعت از منطقه خارج می شدند. میراژها سعی می‏کردند پیش از پرتاب موشک اگزوسه، وارد نبرد هوایی با تامکتهای ایران نشوند و اگر هم به ناچار وارد درگیری می‏شدند، ابتدا تانکهای سوخت خود را رها می‏کردند تا سبک شوند، سپس با بهره‏گیری از موشکهای گرمایاب جدید R-550، وارد نبرد نزدیک هوایی با تامکتهای ایران می‏شدند. با برگزیده شدن ژنرال حمید شعبان به سمت فرماندهی نیروی هوایی عراق در سال 1984، این نیرو به جای پرسه زدن و نبرد در خطوط درگیری جبهه‏ها، به انجام ماموریت در عمق خاک ایران و عملیاتهای استراتژیک بمباران هوایی تغییر جهت داد. بدین ترتیب دگرگونی اساسی در زمینه تئوری‏های بهره‎گیری از نیروی هوایی عراق که مشابه اندیشه‏های ژنرال عدنان خیرالله (وزیر دفاع عراق، برادر زن و پسردایی صدام) بود به وجود آمد. ژنرال حمید شعبان به خوبی از توانمندی‏های میراژ اف یک EQ6 جهت عملی کردن تئوری خود سود برد. تحت فرماندهی این ژنرال عراقی، میراژهای اف-1 حملات ضربتی بسیار موفقی را در دوردست‏ترین نقاط ایران انجام دادند که انجام آنها پیشتر برای عراقیها در خواب و رویا امکانپذیر بود. به نظر می‏رسد بمباران پالایشگاه اصفهان در سال 1365، نخستین مورد از چنین حملاتی بوده است. روشهای نوین بکار رفته در این عملیات، مقامهای اطلاعاتی آمریکا را در حیرت فرود برد و آنها از عراق خواستند تا جزئیات این حمله را در اختیارشان بگذارد. اما صدام، پاسخ این درخواست را وابسته به دریافت اطلاعاتی از جزئیات حمله هوایی آمریکا به مقر معمر القذافی (دیکتاتور لیبی) دانست. در ساعت 13:58 روز 14 فروردین 1367، دو فروند جنگنده میراژ اف1 عراقی جهت بمباران پالایشگاه و نیروگاه برق اصفهان، وارد رینگ پدافند 23 م م و اسکای گارد پالایشگاه می‏شوند. میراژ لیدر هدف قرار گرفته و در محل سرنگون می‏شود و میراژ دوم که آسیب دیده بود، هنگام بازگشت به زمین برخورد می‏کند. در طی سال ماقبل (1366) نیروی هوایی عراق حملات ضربتی بسیاری از این دست انجام داده بود. حمله به تأسیسات مخابرات ماهواره ای اسدآباد همدان که در دو نوبت باعث خسارات بسیار سنگین و از کار افتادن آنتن‏های آن و تخریب کامل دستگاههای مخابراتی و قطع ارتباط ماهواره‏ای ایران گردید از آن جمله است. همچنین بمباران پالایشگاه تهران در بهمن 1366 که باعث شد دست کم یک هفته پالایشگاه در آتش بسوزد و تهران را ابری خاکستری فرا بگیرد و همچنین می‏توان به دو مرتبه بمباران نیروگاه برق نکا و بمباران نیروگاه برق رامین اهواز نیز اشاره کرد. خلبان اسیر میراژ اف1 عراقی که هواپیمایش در جریان بمباران پالایشگاه اصفهان هدف قرار گرفت و سرنگون شد. آخرین حمله هوایی میراژهای عراق به ایران، گمان می رود عملیات نابودسازی سایت رادار سوباشی در نزدیکی همدان باشد که در 4 امرداد 1367 هنگام جابه جایی بین دو شیفت انجام گرفت و بیشتر پرسنل هر دو شیفت، جان خود را از دست دادند. جنگ نفتکشها در ماههای پایانی سال 1366 و ابتدای سال 1367 به اوج خود رسید و هر روز عراقیها اعلام می‏کردند که به یک یا چند هدف بزرگ دریایی در خلیج فارس حمله کرده‏اند. سازمان بین المللی اینترکو تانکر در گزارش سال 1366 خود هشدار داد که میزان کشتیهای از دست رفته در جنگ نفتکشها به 10 میلیون و 186 هزار تن رسیده است. این در حالی بود که میزان کشتیهای غرق شده در جریان جنگ جهانی دوم، 24 میلیون تن بود. شرکت سرشناس بیمه لویدز در لندن که کشتیهای تجاری را در سراسر جهان بیمه حوادث می‏کند، نرخ بیمه خود را برای کشتیهای ورودی به تنگه هرمز تا 50 درصد افزایش داد. بر اساس برآورد کارشناسان این شرکت، درصد سالم ماندن ورود و خروج یک کشتی به خلیج فارس، به حدود 50 درصد رسیده بود. نیروی هوایی عراق از 29 آگوست تا یکم سپتامبر 1987، به مدت چهار شبانه روز پی در پی، به نفتکشها و تاسیسات نفتی ایران در خلیج فارس حمله برد و بدین ترتیب قیمت اجاره نفتکش در خلیج فارس به یکباره 3 برابر گردید. در جریان بمباران تأسیسات نفتی سیری که مهمترین ترمینال نفتی ایران پس از خارک بود، میراژهای عراقی 900 کیلومتر در عمق فضای ایران پرواز کردند که در مجموع رفت و برگشت، دست کم 1800 کیلومتر را در آسمان طی نمودند. در این حمله به بزرگترین نفتکش جهان با نام سی وایز جاینت (Sea Wise Giant) با 564739 تن نفت خام که در اجاره ایران بود و همچنین یک سکوی ثابت تلمبه نفت، خسارات بسیار سنگینی وارد شد. تأسیسات به شدت آتش گرفتند و شدت آتش‏سوزی به حدی بود که کارکنان شرکت نفت مجبور شدند همه نفتکشها را برای انجام عملیات امداد و خاموش کردن آتش از هم جدا کنند و همین مسئله، باعث اختلال جدی در کار صادرات نفت جمهوری اسلامی به خارج گردید. جنگنده‏های میراژ عراق، پس از پایان حمله به تاسیسات جزیره سیری، آنقدر سوخت داشتند که حمله‏ای نیز به تاسیسات زمینی جزیره سیری انجام دهند و آنها را با مسلسل به گلوله ببندند. پس از این حمله، جمهوری اسلامی نفتکشهای خود را بازهم دورتر برد و آنها را به آخرین نقطه خلیج فارس در تنگه هرمز و جزیره لارک منتقل کرد. به تاریخ 13 مهر 1365 (برابر 5 اکتبر 1987) میراژهای عراقی به تاسیسات جزیره لارک که در فاصله 1150 کیلومتری ساحل عراق (2300 کیلومتر رفت و برگشت) از خلیج فارس بود، حمله کردند و خسارات بسیار سنگینی به بار آوردند. در جریان حملات دوربرد میراژها عراقی به نیروگاه برق نکا در غرب مازندران که در سالهای 1986 و 1987 انجام گرفت، بخش بسیار بزرگی از تاسیسات این نیروگاه از بین رفت و خسارتهای فراوانی به سوئیچینگهای 230 کیلوولت آن وارد آمد. خلیج فارس منطقه‏ای بسیار گسترده و بدون هیچگونه نشانی مشخص ناوبری همچون کوه، جنگل و دره است. بدین جهت خلبانان عراقی برای پروازهای بسیار طولانی، نمی‏توانستند همانند پروازهای روی خشکی، از نشانی‏های مشخصی برای ناوبری درست بهره ببرند. برد رادارهای جستجو و مراقبت عراق نیز تا مرز کویت می‏رسید و پس از آن خلبانان میراژ بودند و صدها کیلومتر پرواز پیوسته بر روی آب که آنها با تکیه بر سامانه‏های پیشرفته ناوبری میراژ اف1 و آموزشهای بهتری که در فرانسه می‏دیدند، قادر به انجام آن می‏شدند. صدام در حال اعطای نشان به ژنرال حمید شعبان پس از درگیری فوریه 1988 (برابر 20 بهمن 1366) که در جریان آن سه فروند Mirage F1EQ5 توسط یک تامکت ایرانی سرنگون شدند، عراقیها تاکتیک حملات خود در خلیج فارس را تغییر دادند و میراژهای مسلح به اگزوسه را در پناه شکاریهای میگ-23، میگ-25 و در برخی موارد بمب افکن‏های سنگین Tu-22B به جنگ نفتکشها فرستادند. موشک اگزوسه با وجود دقت خوب و برد مناسب، برای شکار نفتکشها چندان مناسب نبود. این موشک اساسا فاقد توانایی لازم برای غرق کردن شناورهایی با وزن بیش از 8000 تن بود و تنها به آنها آسیب می‏زد و این در حالی بود که وزن بیشتر نفتکشها بیش از این مقدار بود. همچنین نفتکشها دارای جداره فولادی بسیار مقاوم و چندلایه بودند که این نیز خود به مانند یک زره ضخیم و نفوذناپذیر در برابر برخورد موشک اگزوسه عمل می‏کرد. به جز این باید رفتار عجیب نفت خام موجود در مخازن نفتکشها را نیز یادآور شد که شعله ناشی از انفجار سرجنگی موشک اگزوسه را خاموش می‏کرد. ژنرال حمید شعبان در پیشبرد اهداف خود و اجرای تئوری‏های جنگیش ناچار بود نظر موافق صدام را نیز داشته باشد. صدام که اساسا در امور نظامی صاحب نظر محسوب نمی شد، پافشاری زیادی داشت که پیش از انجام هر حمله هوایی، با وی مشورت شود؛ زیرا بیشتر دوست داشت اهداف سیاسی بمباران شوند. حمید شعبان در سال 1985 اندک مدتی پس از فرماندهی نیروی هوایی عراق، با کمک عدنان خیرالله صدام را متقاعد کرد که از اعمال نظر شخصی بر عملیاتهای نیروی هوایی عراق و گزینش اهداف دست بردارد و این کار را به شخص حمید شعبان واگذار کند. با باز گذاشتن دست فرماندهان نیروی هوایی عراق، کارایی این نیرو تا حد زیادی افزایش پیدا کرد. همین امر نیز به محبوبیت حمید شعبان بسیار افزود و بدین جهت نیز پس از پایان جنگ هشت ساله، حمید شعبان یکی از نخستین ژنرالهای عراقی بود که به دستور صدام از ارتش عراق تصفیه گردید. منبع

[font=courier new,courier,monospace][size=5][color=#000000][color=#333399]خاطره ای از: سرهنگ خلبان، عباس رمضانی [/color][/color][/size][/font] [color=#000000][color=#ffffff]-[/color][/color] [color=#000000][color=#ff6600][b]به یکباره هواپیمای شماره یک را دیدم که توسط پدافند راداری و موشکی دشمن هدف قرار گرفته بود و آتشی به طول تقریبی 10متراز انتهای آن زبانه می کشید. [/b][/color][/color] [size=1] [/size][color=#000000][color=#008000][b]ابتدا بدون از دست دادن فرصت، منطقه از پیش تعیین شده را به شدت بمباران نمودم و پس از بمباران تمام افکارم را متوجه هواپیمای شماره یک ساختم.[/b][/color][/color] [color=#000000][color=#ffffff][color=#000000][b][color=#ff00ff][color=#000080]ناگهان هدف پدافند راداری و موشکی دشمن قرار گرفتم که از نوع پیشرفته ای بود و در اولین لحظه هواپیما را از کنترل من خارج کرد[/color].[/color] [/b][/color][/color][/color] [size=1] [/size][color=#000000][color=#800080][b]چتر نجات به آرامی باز شد و در همین لحظه هواپیمای من به صخره ای برخورد کرد و به کوهی از آتش تبدیل شد.[/b][/color][/color] [color=#000000][color=#ffffff]-[/color] 23مرداد ماه 1365بود. با این که در صبح آن روز ماموریت های انهدامی مختلفی توسط خلبانان شجاع نیروی هوایی بر روی چندین نقطه از مواضع مهم نظامی و اقتصادی عراق انجام شده بود، اما با این حال در بعد از ظهر که از نظر دشمن زمان غیر معقولی به نظر می رسید، از طریق فرماندهی عملیات ماموریتی به ما محول شد. پروازهای عصر هنگام تا زمان غروب آفتاب، به دلایل بسیاری خطرناکند. در چنین زمانی شرایط جوی برای پرواز مساعد نیست. چرا که هدف به خاطر ایجاد سایه های شدید و نیز گرد و خاکی بودن هوا به درستی نمایان نیست. دید خلبانان نیز به خاطر زاویه تابش آفتاب کم است و در عوض دشمن، دید کامل دارد. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]به سوی هدف پرواز کردیم[/color][/b] فرماندهی عملیات مایل بود که با انجام عملیات در فواصل مختلف زمانی حتی در زمان غیر قابل انتظار برای عراقی ها، دشمن غافلگیر شود. در ساعت 6بعد از ظهر آن روز من و یکی دیگر از همکاران خلبان (سرهنگ خلبان یوسف سمندریان) در غالب دو گروه پروازی، باند را به قصد بمباران اهداف از پیش تعین شده در خاک عراق ترک کردیم. هواپیما از میان قطعات پاره پاره ابرها به سرعت می گذشت. اشعه طلایی خورشید به داخل کابین می تابید و چشمانم را به شدت آزار می داد. به ناچار هواپیما را در موقعیت مناسبی قرار دادم تا از نور مستقیم خورشید در امان باشم. هماهنگی خود را با گروه پروازی شماره یک کاملا حفظ می کردم. به نزدیکی مرز عراق رسیدیم. تا این لحظه هیچ برخوردی با هواپیماهای شکاری دشمن نداشتیم. طبق دستورات صادر شده از فرماندهی عملیات ماموریت داشتیم مخازن سوخت دشمن را در شمال سلیمانیه و در نقطه ای که از حساسیت خاصی برخوردار بود و توسط نیروهای بعثی به شدت محافظت می شد، بمباران نماییم.[/color] [color=#ffffff]-[/color] [color=#000000][b][color=#ed3a56]وارد خاک عراق شدیم ولی هواپیمای شماره یک را زدند[/color][/b] به محض ورود به خاک عراق، عرض ارادتی به آقا اباعبدالله الحسین(ع) و اباالفضل العباس(ع) کردیم، آرایش پروازی خود را تغییر داده و به طرف غرب گردش کردیم. هنوز به هدف نرسیده بودیم که در دید رادارهای دشمن قرار گرفتیم. نیروهای عراقی با ایجاد سدی از آتش می خواستند ما را متواری کنند اما آتشباران آنها در تصمیم و اراده ما خللی وارد نمی کرد. گهگاه گلوله های ریز و درشت به هواپیما اصابت می کردند که باعث تنفر یبشتر ما نسبت به دشمن می شدند و ما را در انهدام هدف مصمم تر می ساختند. هنوز چند مایل با هدف فاصله داشتیم، از دور دکل ها و تاسیسات به وضوح مشخص بودند. در این حال به یکباره هواپیمای شماره یک را دیدم که توسط پدافند راداری و موشکی دشمن هدف قرار گرفته بود و آتشی به طول تقریبی 10متراز انتهای آن زبانه می کشید و چون من در سمت راست هواپیما پرواز می کردم او قادر به گردش به راست نبود. سریعا موقعیت خود را تغییر دادم و از طریق رادیو، سمندریان را در جریان آتش گرفتن هواپیمایش قرار دادم. او در جریان سانحه بود و از من راهنمایی خواست. گفتم: - بگرد به سمت راست در غیر این صورت از بالای سلیمانیه سر در می آوری. او گردش به راستی انجام داد و تا حدودی از مهلکه دور شد. شرایط موجود به شدت آزارم می داد. هنوز بمب هایم را بر روی هدف رها نکرده بودم و هواپیما سنگین بود. با سرعتی تقریبا معادل هزار کیلومتر در ساعت در حرکت بودم. مترصد فرصتی بودم تا به سمندریان کمک کنم. چه باید می کردم؟ اندیشه های مختلفی به ذهنم خطور کرد اگر خدای نکرده تنها به پایگاه بر می گشتم چگونه باید وضعیت او را به زن و فرزندانش اطلاع می دادم؟ [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]هدف را بمباران کردم[/color] [/b] از آن جا که ماموریت های مختلفی بر روی منطقه انجام داده بودم، آن جا را به خوبی می شناختم. به همین دلیل ابتدا بدون از دست دادن فرصت، منطقه از پیش تعیین شده را به شدت بمباران نمودم و پس از بمباران تمام افکارم را متوجه هواپیمای شماره یک ساختم. با بحرانی شدن اوضاع چه باید می کردم؟ به کلی خودم را گم کرده بودم. از طرفی دوست و همکارم دچار سانحه شده بود و از طرف دیگر در خاک دشمن پرواز می کردم. در هر صورت به سمت پایگاه پرواز کردم مسیری که حدس می زدم شماره یک هم همان را انتخاب کرده باشد. با تغییر سمت 180درجه به دنبال شماره یک خود گشتم. او را ندیدم از طریق رادیو تماس گرفتم: - شماره یک وضعیت خودت را به من اطلاع بده. جوابی نشنیدم. مجددا به سمت راست گردش کردم. از دور شماره یک را دیدم که خیلی از هواپیمای من عقب افتاده و درحال پرپر زدن است. مشخص بود هواپیما دیگر توان آن را ندارد که حتی تا نزدیک ترین پایگاه دوام بیاورد. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]شماره یک سقوط کرد[/color][/b] بار دیگر سراسیمه با او تماس گرفتم: - شماره یک جواب بده. و خلبان درحالی که از لحن صدایش آشکارا اضطراب و نگرانی احساس می شد در جمله کوتاهی گفت: - هواپیما در کنترل من نیست. از او خواستم سریعا هواپیما را ترک کند. هنوز لحظه ای از آخرین تماس من با او نگذشته بود که دیدم هواپیمایش پایین و پایین تر رفت و با شیرجه ای محکم به زمین خورد و از دید من خارج شد. خیلی منقلب شدم چرا که از سرنوشت همکارم چیزی نفهمیدم. آیا او کابین را ترک کرده بود؟ ذهنم بسیار مغشوش بود. قطع امید کردن از نجات دوستم سمندریان، برایم دشوار بود ولی در آن شرایط کاری از دستم ساخته نبود هیچ کاری جز دعا کردن برای سلامتی او . . . [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]ناگهان همه چیز به هم ریخت[/color][/b] سرانجام به قصد ترک منطقه دشمن ارتفاع پرواز را کاهش داده و بر سرعت خود افزودم. اما ناگهان هدف پدافند راداری و موشکی دشمن قرار گرفتم که از نوع پیشرفته ای بود و در اولین لحظه هواپیما را از کنترل من خارج کرد. هواپیما با سرعتی معادل 500نات، هر لحظه از بال چپ به بال راست در می آمد. تمامی عقربه های نشان دهنده سیر نزولی یافته و به سمت صفر در حرکت بودند. چراغ های اعلام وضعیت اضطراری روشن شده و همگی از وضعیت بد هواپیما خبر می دادند. آژیر وضعیت اضطراری هواپیما چون پتکی بر مغزم می کوبید و همه چیز مرا به ترک هواپیما فرا می خواند. مهم تر از همه این که هر دو موتور سمت چپ و راست هواپیما در آتش می سوختند. هواپیما آتش گرفته بود و چرخ ها هم بی موقع باز شده بودند. . . . . در آن لحظات پر اضطراب تمامی دستورالعمل های پروازی را در ذهنم مرور کردم. باید سرعت خود را به حدی می رساندم که امکان ترک هواپیما را بیابم. به همین دلیل دست خود را محکم بر سر دسته فرمان(استیک) کوبیدم تا از سرعت خود بکاهم. هواپیما ناگهان از بال چپ به بال راست در آمد و من از بالای کاناپی به عمق صندلی ام فرو افتادم. فرصتی پیش آمد که دستم را به دستگیره رها کننده صندلی برسانم اما برای لحظه ای حس کردم هواپیما به کنترل من در آمده است. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]هواپیما را ترک کردم[/color] [/b] با زدن دکمه ای باک مرکزی را که خالی هم بود به منظور کم کردن وزن هواپیما رها کردم. بار دیگر از بال راست به چپ در آمدم. در این لحظات آن قدر ارتفاع پرواز کم بود که فکر می کردم به زودی به صخره ها و ستیغ کوه ها برخورد خواهم کرد. در چنین شرایطی که با مرگ دست و پنجه نرم می کردم توانستم خود را به آن سوی ارتفاعات مشرف بر منطقه سلیمانیه برسانم. بر روی دره عمیقی قرار گرفتم هواپیما به کلی تعادل خود را از دست داد و از اختیار من خارج شد، ثانیه ای بعد نیز قفل کرد و به حالت شیرجه در آمد. دستی بر روی استیک زدم و همزمان در آخرین ارتباط رادیویی ام با رادار، به او اطلاع دادم که آماده ترک هواپیما هستم. دماغه هواپیما 40درجه به پایین افتاد. پاها و سر خود را برای پرش آماده کردم. هر دو دستگیره صندلی و کاناپی را کشیدم و لحظه ای بعد خود را در دل آسمان یافتم. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]به سختی فرود آمدم و بی هوش شدم[/color][/b] به سرعت درحال سقوط بودم. مکان فرودم دامنه ای جنگلی در کنار همان دره عمیق بود. چتر نجات به آرامی باز شد و در همین لحظه هواپیمای من به صخره ای برخورد کرد و به کوهی از آتش تبدیل شد. متوجه شدم که ساعد هر دو دست و مهره های گردنم به هنگام پرش به لبه کابین برخورد نموده و به شدت آسیب دیده است. اما خدا را شکر کردم که سقوط من در دره، باعث شده بود که ارتفاع لازم برای فرود را بیابم. فکر می کردم فرود مناسبی خواهم داشت، که ناگهان با ضربه ای محکم در فضایی خالی از درخت فرود آمدم. درد شدیدی تمام بدنم را فرا گرفت. درحالی که زمین و آسمان دور سرم می چرخید، برای لحظاتی تعدادی از دوستان شهیدم پیش چشمم مجسم شدند. آنها را شناختم و سعی کردم صدای شان کنم ولی نتوانستم. تصویرها از پیش چشمم محو شدند. دوباره درد شدیدی تمام بدنم را فرا گرفت و بی هوش شدم. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]به بررسی اوضاع مشغول بودم که . . .[/color][/b] به هوش که آمدم دیدم در لبه پرتگاه عمیقی قرار گرفته ام و چتر نجاتم که به صخره ای گیر کرده بود مانع از سقوطم شده است. احساس مبهمی از غم و شادی، غوغای عجیبی در دلم ایجاد کرده بود. شادی به خاطر نجات از هواپیمای در هم شکسته درحال سقوط و غم ناشی از احتمال اسارت. می خواستم چتر نجاتم را که نقطه دید خوبی برای افراد دشمن بود از صخره جدا کرده و در جایی مخفی کنم ولی قادر به این کار نبودم. قلبم به شدت می تپید و خون ریزی و درد زیاد به تدریج طاقتم را ربوده بود. با زحمت زیاد جعبه کمک های اولیه را که به همراه داشتم باز نموده و به پانسمان موقت زخم هایم پرداختم. [color=#ffffff]-[/color][/color] [color=#000000][b][color=#ed3a56]آیا شانس نجات از دست دشمن را داشتم؟[/color][/b] با آن که به کمک خداوند بزرگ امید داشتم اما زخمی بودنم، نامشخص بودن موقعیت خودم و عراقی ها، نزدیک بودن تاریکی هوا و همچنین لاشه هواپیمای منهدم شده و چتر نجات که دشمن را به سوی من هدایت می کرد، دست به دست هم داده بودند تا یاس و تردید را در وجود من تقویت کنند. به بررسی دقیق منطقه پرداختم و سعی کردم به وسیله قطب نما جهتی را برای حرکت انتخاب کنم. ناگهان صداهایی در دره پیچید. صدای ماشین و صحبت کردن آدم ها بود. برای این که اطلاعات کم تری به دشمن داده باشم، چاله ای کندم و لوازم غیر ضروری و حتی نقشه و کاغذهای درون کیفم را در آن دفن کردم. لحظاتی بعد صداها تقویت شدند. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]توسط اعضای "اتحادیه میهنی کردستان عراق" دستگیر شدم[/color][/b] به جاده ای که در پایین دره قرار داشتف خیره شدم اتومبیل سفید رنگی را دیدم که از فاصله تقریبا یک کیلومتری به سمت من می آمد. لحظه ای بعد به من رسیده و توقف کرد. چند نفر از آن خارج شدند و گویی شکار زخم خورده ای را دیده باشند، با شتاب و هیجان از سینه کش کوه بالا آمدند. راه گریزی نبود چرا که قادر به بالا رفتن از کوه نبودم. چیزی به غروب آفتاب باقی نمانده بود. بدون تردید سرنوشتی جز اسارت نداشتم. در همین فکر بودم که با صدای ناهنجاری از پشت سر، بر جایم میخکوب شدم. درحالی که کوچک ترین حرکت حساب نشده ای می توانست به سقوطم در پرتگاه منجر شود، رویم را بدان سوی برگرداندم. مردی را دیدم که با انواع و اقسام تجهیزات مسلح بود و درحالی که اسلحه خود را به سمت من گرفته بود به زبان کردی چیزهایی می گفت که من نفهمیدم. زبانم که لای دندان هایم گیر کرده بود و خون ریزی داشت، قدرت سخن گفتن را از من سلب کرده بود. به همین دلیل نمی توانستم جواب آن مرد کرد را که از من اسلحه می خواست بدهم. او نیز عصبانی شده و آماده شلیک شد. وحشت سراپای وجودم را فرا گرفت. با اشاره به او فهماندم که اسلحه ندارم و چاقویی را که به همراه داشتم برای او انداختم. با خشونت از من پرسید ایرانی هستم یا عراقی؟ و وقتی فهمید ایرانی ام، رفتارش با من کمی نرم تر شد و کمکم کرد تا از خطر سقوط رهایی یابم. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]کردهای عراقی به من کمک کردند و مرا تحویل نیروهای ایرانی دادند [/color][/b] گروه کردها کامل شد و دور من حلقه زدند. یکی از آنها که فارسی می دانست اسم و مشخصات مرا پرسید و برای اطمینان از من کارت شناسایی خواست. وقتی از ایرانی بودن من مطمئن شدند با هم مشورتی کردند و همان که فارسی می دانست رو به من کرد و گفت: - ناراحت نباش ما تو را پیش دوستانت خواهیم برد. تعجب کردم من آن جا در خاک دشمن چه دوستانی می توانستم داشته باشم؟ از آنها پرسیدم شما که هستید؟ گفتند: - ما اعضای اتحادیه میهنی کردستان عراق هستیم. کردها کمک زیادی به من کردند. آنها درحالی که هر لحظه خطر سر رسیدن عراقی ها وجود داشت، چتر را از من باز کردند و مرا از منطقه خطر خارج ساختند و به کلبه ای در همان حوالی بردند و لباس کردی بر من پوشاندند. حتی بعد از پانسمان زخم هایم دو سه روز در آن جا از من مراقبت نمودند تا کمی بهبود یافتم. سپس به وسیله قاطر مرا به نیروهای سپاه پاسداران که در کردستان عراق مستقر بودند، تحویل دادند. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]عراقی ها برای تحویل دادنم جایزه تعیین کرده بودند[/color] [/b] در مدت اقامتم در خاک عراق و در کنار برادران کرد عراقی، هواپیماهای شناسایی عراق هر روز بر فراز منطقه گشت می زد و برای دستگیری من اطلاعیه ای نیز به طور مرتب از تلویزیون عراق پخش می شد که از مردم عراق و ملت کرد می خواست که با دستگیری و تحویل دادن من به دولت عراق جوایز ارزنده ای دریافت نمایند. اما خوشبختانه من سالم به خاک میهن اسلامی مان باز گشتم. [color=#ffffff]-[/color] [b][color=#ed3a56]ورود به میهن اسلامی[/color] [/b] با ورود به میهن و بازگشت به فضای کار و زندگی، آن چه آزارم می داد بی اطلاعی از سرنوشت دوست و همکارم یوسف سمندریان بود. من خروج او را از هواپیما ندیده بودم اما از آن جا که سرعت ترک کابین توسط خلبان در لحظات اولیه بسیار زیاد است و در این شرایط نمی توان خلبان را با چشم غیر مسلح دید، احتمال می دادم او نجات یافته و به دست عراقی ها اسیر شده باشد. که همین گونه نیز بود. او هواپیما را ترک گفته و به اسارت نیروهای عراقی درآمده بود و سرانجام با عزت و سر بلندی به همراه دیگر آزادگان سلحشور و قهرمان کشورمان، به خاک میهن اسلامی باز گشت.[/color] منبع : [url="http://newcoy.persianblog.ir/post/372"]http://newcoy.persianblog.ir/post/372[/url]

[quote name='Goebbels' timestamp='1407555155' post='400249'] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]اژدر پیشرفته نیزه ماهی ساخت صنایع نظامی BAE به منظور مقابله با تهدیدات زیرسطحی و سطحی در دریا و محدوده های ساحلی در یگان زیرسطحی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا بکار گرفته می شود. كلاهك انفجاري 300 كيلويي اين اژدر از يك ماده ي پليمري انفجاري (PBX) ساخته شده و با فلز آلومينيم تقويت شده است . نيزه ماهي از [size=5][color=#FF0000]سيستم هدايت سيمي[/color][/size] و همچنين سونار اكتيو-پسيو برخوردار است [/size][/font] [/quote] هدایت سیمی ؟ مثل برخی موشک های ضد تانک؟

[center][font=comic sans ms,cursive][size=6]بنام خدا[/size][/font][/center] [size=4]«معارف جنگ» مجموعه‌اي از يافته‌ها، ذخاير و دست آوردهاي جبهه‌هاي نبرد حـق عليـه بـاطل اسـت كه خداوند متعال به پاس فداكاري ها، ايثارگري ها و بركت خون شهداي والامقام، نصيب رزمندگان اسلام نمـوده و از سينـه‌هاي جوشان آنها به سينه‌هاي پاك وتشنة نسل جوان انقلاب اسلامي منتقل مي‌گردد. [/size] [right][size=4]هیئت معارف جنگ شهید صیاد در راستای انتقال فرهنگ و روحیات رزمندگان سلحشور به نسل جوان از طریق بیان تاریخ و وقایع 8 سال دفاع مقدس در قالب دوره های آموزشی مدون، اقدام به تدوین و انتشار یک جلد کتاب آموزشی در قطع وزیری با بیش از 550 صفحه نموده است تا آموزشهای ارائه شده در این خصوص بر اساس متنی مدون و مستند ارائه گردد و علاوه بر استفاده محققان و پژوهشگران عرصة دفاع مقدس، مرجع مطالعاتی فرا گیران این دوره ها قرار گیرد. آموزش معارف جنگ از سال 1374 به صورت نظری و ميدانی برای هر دوره از دانشجويان سال3 دانشگاه افسری امام علی (ع) نيروی زمينی و از سال 1382 برای كليه دانشگاههاي افسری ارتش جمهوري اسلامي ايران به اجرا در آمده و تا زمان نگارش اين كتاب بیش از 20 هزار نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاه های مذکور را در دو مرحله نظري و میدانی تحت آموزش قرار داده است. هيئت معارف جنگ همچنين از سال 1388 آموزش کارکنان وظیفه در مقاطع تحصیلی فوق ديپلم، لیسانس، فوق ليسانس و دکترا در مراکز آموزش وظیفه را پی ریزی نمود و این عزیزان در زمان آموزش مقدماتي و قبل از عزیمت به یگان های سازمانی خود به مدت 16 ساعت آموزش معارف جنگ را در ساعات فوق برنامه طی نموده که تا زمان تدوین این کتاب بیش از 100 هزار نفر از کارکنان وظیفه كه فارغ‌التحصيل دانشگاهها و مراكز آموزش عالي كشور مي باشند، آموزش نظری معارف جنگ را فرا گرفته‌اند. این کتاب که براساس تحقیقات و پژوهشهای گسترده و عمیق محققان و پژوهشگران، پیشکسوتان و فرماندهان دوران دفاع مقدس ارتش جمهوری اسلامی ایران تدوین گردیده شامل مجموعه منابع آموزشي دوره نظري معارف جنگ به مدت 50 ساعت براي دانشجويان دانشگاه‌هاي افسري آجا است.[/size] [/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_1.pdf"](بخش اول كتاب (سابقه ي تاريخي روابط و اختلافات مرزي ايران و عراق / سرتيپ2 ستاد مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_2.pdf"](بخش دوم كتاب (نقش ارتش در تامين ثبات و امنيت داخلي كردستان / سرتيپ ستاد سيد حسام هاشمي، سرتيپ2 ستاد احمد اسدي[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_3.pdf"]بخش سوم كتاب (سال اول جنگ تحميلي / سرتيپ2 ستاد سيد علي اكبر موسوي قويدل[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_4.pdf"](بخش چهارم كتاب (تثبيت اوليه دشمن مبناي همة پيروزي‌ها در 8 سال دفاع مقدس / سرتيپ2 ستاد مسعود بختیاری[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_5.pdf"](بخش پنجم كتاب (عمليات ثامن الائمه عليه السلام - شكست حصر آبادان / سرتيپ2 ستاد روح‌الله سروري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_6.pdf"](بخش ششم كتاب (عمليات طريق القدس / سرتيپ2 ستاد مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_7.pdf"](بخش هفتم كتاب (عمليات فتح‌المبين / سرتيپ2 ستاد محسن شاهان بهبهاني[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_8.pdf"](بخش هشتم كتاب (عمليات بيت‌المقدس / سرتيپ2 ستاد مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_9.pdf"](بخش نهم كتاب (علل تداوم جنگ / سرتیپ 2 بازنشسته علی نیک فرد[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_10.pdf"](بخش دهم كتاب (عمليات نظامي در جبهه جنوب پس از آزادي خرمشهر تا پايان جنگ / سرتيپ2 ستاد مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_11.pdf"](بخش یازدهم كتاب (عمليات نظامي در جبهه غرب پس از آزادي خرمشهر / سرتيپ2 ستاد علي نيكفرد[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_12.pdf"](بخش دوازدهم كتاب (عمليات نظامی در منطقه عملياتي شمالغرب / سرتيپ2 ستاد مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_13.pdf"](بخش سیزدهم كتاب (آماد و پشتيباني (لجستيك) نزاجا در جنگ تحميلي / سرتيپ2 ستاد مرتضي بايندريان[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_14.pdf"](بخش چهاردهم كتاب (هوانیروز در دفاع مقدس / قسمت معارف جنگ هوانيروز[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_15.pdf"](بخش پانزدهم كتاب (نيروي هوايي در دفاع مقدس / سرتيپ2 خلبان سيد اسماعيل موسوي[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_16.pdf"](بخش شانزدهم كتاب (پدافند هوايي در دفاع مقدس / سرتيپ هوايي براتعلي غلامي[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_17.pdf"](بخش هفدهم كتاب (نيروي دريايي در دفاع مقدس / دريادار دوم محمد زاهدي[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_18.pdf"](بخش هجدهم كتاب (نقش جهاد سازندگي در دفاع مقدس[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_19.pdf"](بخش نوزدهم كتاب (عملکرد سیاست های فرامنطقه ای و شورای امنیت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران / دكتر حسين حميدي‌نيا[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_20.pdf"](بخش بیستم كتاب (كاربرد سلاح هاي شيميائي و ميكروبي توسط نيروهاي عراق عليه ايران اسلامي / سرتيپ 2 ستاد حسين مباركي[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_21.pdf"](بخش بیست و یکم كتاب (امام و فرماندهي راهبردي دفاع مقدس / سرتيپ2 مسعود بختياري[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_22.pdf"](بخش بیست و دوم كتاب (فرماندهی امام خمینی بر دفاع مقدس / سرتيپ ستاد سيد ناصر حسيني[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_23.pdf"](بخش بیست و سوم كتاب (چرا خود را پيروز جنگ مي‌دانيم؟ / سرتيپ ستاد ناصر آراسته[/url][/size][/right] [right][size=4][url="http://maarefjang.ir/images/stories/Chapter_24.pdf"](بخش بیست و چهارم كتاب (چرا خود را پيروز جنگ مي‌دانيم؟ / سرتيپ ستاد سيد ناصر حسيني[/url][/size][/right] [right]توصیه می شود بخشهای 14 تا 18 حتما مطالعه شود.در ضمن به همراه متن تصاویری نیز قرار داده شده.[/right] [right][size=4][size=5]منبع :[/size] [url="http://maarefjang.ir/index.php/2012-11-18-07-05-40/493-ketab-amoozesh"]http://maarefjang.ir/index.php/2012-11-18-07-05-40/493-ketab-amoozesh[/url][/size][/right]