ساخت یک ماده مهم صنعت هوا فضا در ایران محققان دانشگاه تبریز با به کارگیری نانوذرات گرافیت، موفق به ساخت نمونه‌های آزمایشگاهی سرامیک‌های دما بالا شدند. سرامیک‌های ساخته شده، ساختار متراکم و غیرمتخلخل داشته و از چقرمگی شکست بالایی برخوردارند. در صورت دستیابی به تولید انبوه، کاربرد این کامپوزیت‌ها در صنعت هوافضا، صنایع ریخته‌گری و جوشکاری است.   به گزارش مشرق، دی‌بورید زیرکونیم (ZrB2)، در میان کامپوزیت‌های زمینه سرامیکی دما بالا، گزینه‌ مناسب و مورد توجهی است. این مواد در سیستم‌های حفاظت حرارتی برای کاربردهای هوا فضا، هواپیماهای مافوق صوت، اجزای موشک یا سایر کاربردهای صنعتی همانند الکترود قوس پلاسما و اجزای کوره استفاده می‌شود. دکتر مهدی شاهدی اصل، در خصوص دلیل انجام این تحقیق عنوان کرد: «ساخت دی‌بورید زیرکونیم به عنوان عضوی از خانواده سرامیک‌های دما بالا با مشکلات عمده‌ای همراه است. از جمله‌ می‌توان به دشواری دستیابی به چگالی کامل (ساختار غیر متخلخل) و چقرمگی شکست بالا (توانایی جذب انرژی که شکسته شدن و انهدام ماده را به تأخیر می‌اندازد) اشاره نمود. در این طرح برای بهبود ویژگی‌های مذکور در کامپوزیت‌های دی‌بورید زیرکونیم-کاربید سیلیسیم از افزودنی نانوگرافیت استفاده شده است.» طبق نتایج بررسی‌ها، استفاده از این نانوافزودنی موجب افزایش چگالی نسبی تا نزدیکی 100 درصد می‌شود و تقریباً همه تخلخل‌های نمونه از بین می‌روند. بهبود حدود 300 درصدی در چقرمگی شکست نمونه‌ی تقویت شده با نانو گرافیت نسبت به نمونه‌ سرامیکی فاقد افزودنی از دیگر دستاوردهای این پژوهش بوده است. به گفته‌ این محقق، یکی از راهکارهای پیشنهادی برای دستیابی به کامپوزیت‌های با ساختار بهینه، بهره‌گیری از فرآیندهایی است که هم‌زمان از دمای بسیار بالا و اعمال فشار بیرونی برای فشرده‌سازی مخلوط پودر استفاده می‌کنند. در این پژوهش برای ساخت نمونه‌ها از فرآیند پرس گرم استفاده شده است. نکته‌ حائز اهمیت این است که با استفاده از افزودنی نانوگرافیت، به دمای کمتری برای چگالش کامپوزیت نیاز است که صرفه‌جویی در مصرف انرژی را به دنبال دارد. بهبود ویژگی‌های مکانیکی نیز به افزایش طول عمر و قابلیت اطمینان قطعه می‌انجامد. شاهدی اصل در خصوص نحوه‌ تأثیرگذاری نانوذرات گرافیت بر بهبود خواص نمونه‌ها گفت: «پذیرش پایین تف‌جوشی توسط دی‌بورید زیرکونیم، مانع اصلی تولید قطعات فشرده بدون تخلخل است. با افزودن نانو گرافیت، نانوذرات با ناخالصی‌های اکسیدی سطح ذرات پودر واکنش می‌دهد و امکان اتصال هر چه بهتر ذرات پودر به یکدیگر را فراهم می‌سازد. همچنین چقرمگی شکست پایین این سرامیک، با حضور نانو گرافیت به عنوان فاز تقویت کننده، برطرف خواهد شد.» در بررسی نمونه‌ها از بعد ریزساختاری و فازی، از روش‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس استفاده شده است. چگالی نمونه‌ پرس گرم شده نیز به روش ارشمیدس و چگالی نظری با استفاده از قانون مخلوط‌ها محاسبه شد. همچنین چقرمگی شکست نمونه‌ها به روش اندازه‌گیری مستقیم طول ترک ایجاد شده با فرو رونده ویکرز برآورده شده است. این تحقیقات حاصل همکاری دکتر مهدی شاهدی اصل- استاد مدعو دانشگاه تبریز- و دکتر مهدی قاسمی کاکرودی- عضو هیأت علمی این دانشگاه- است که نتایج آن در مجله‌ Ceramics International (جلد 41، شماره 4، سال 2015، صفحات 5843 تا 5851) به چاپ رسیده است.

سوخوی 30 در سوریه حضور دارد؟+عکس اتاق فکری آمریکایی Institute for the Study of War با انتشتار تصویری ماهواره ای از سوریه مدعی استقرار 4 فروند جنگنده سوخوی 27 در این سوریه شده است. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، در روزهای اخیر تصاویر ماهواره ای زیادی از کشور سوریه منتشر شده است که بر اساس آن منابع غربی ادعا می کنند حجم زیادی از تجهیزات نظامی روسی وارد بندر و فرودگاه لاذقیه در سوریه شده اند. اتاق فکری آمریکایی Institute for the Study of War با انتشتار تصویری ماهواره ای از سوریه مدعی استقرار 4 فروند جنگنده سوخوی 27 در این سوریه شده است. اما کمی بررسی دقیق تر نشان می دهد که جنگنده های مذکور دو کابینه و همچنین دارای بالک های موسوم به "كانارد" هستند. تصویر مورد نظر که در توسط اندیشکده مورد نظر در توئیتر منتشر شده است تصویر واضح تر از جنگنده های مورد نظر، به بالک ها دقت کنید این بالکها که برای افزایش توان مانور پذیری جنگنده به کار می رود بر روی تعداد محدودی از جنگنده های روسی مثل سوخوی 30 اس ام، سوخوی 34 و سوخوی 33 نصب شده است. سوخوی 33 که جنگنده ای تک کابین و سوخوی 34 هم که هواپیمایی با حالت نشستن دو خدمه در کنار هم هست. فلذا می توان این گونه نتیجه گرفت که تصویر مورد نظر متعلق به جنگنده سوخوی 30 اس ام است. جنگنده سوخوی 30 اس ام نیروی هوایی روسیه جنگنده سوخوی 30 اس ام به صورت اختصاصی برای نیروی هوایی روسیه توسعه یافته است از یک دستگاه رادار آرایه فازی غیر فعال BARS-R بهره می برد . این جنگنده توان پرواز با سرعت 2 برابر سرعت صوت را دارد. در بخش تسلیحات نیز این هواپیما به مانند سایر اعضای خانواده فلانکر می تواند تا حدود 8 تن انواع سلاح هوا به هوا و هوا به سطح را با خود حمل کند. این مدل هم در حدود 3000 کیلومتر برد داشته و توان سوختگیری هوایی نیز دارد.  

عکس/ تست نمونه جدید جنگنده J-20 جدیدترین نمونه از جنگنده پنهانکار J-20 ساخت چین با شماره بدنه 2016 آزمایش های خود را آغاز کرد.    

ناوگان جنگی روسیه در راه سوریه+تصاویر همزمان با افزایش گمانه زنی ها در رابطه با پررنگ تر شدن نقش نظامی روسیه در بحران سوریه و تاسیس دومین پایگاه دریایی ارتش روسیه در بندر لاذقیه سوریه، رسانه ها تصاویر ناوگان نظام روسیه را در تنگه بسفر ترکیه منتشر کرده اند.   گروه بین الملل مشرق- همزمان با افزایش گمانه زنی ها در رابطه با پررنگ تر شدن نقش نظامی روسیه در بحران سوریه و تاسیس دومین پایگاه دریایی ارتش روسیه در بندر لاذقیه سوریه، رسانه ها تصاویر ناوگان نظام روسیه را در تنگه بسفر ترکیه منتشر کرده اند. بنابر این گزارش، رسانه های ترکیه روز کذشته تصاویری از لحظه عبور جندین رزمناو ارتش روسیه از آبهای ترکیه و ورود آنها به دربای مدیترانه با هدف رسیدن به سوریه را منتشر کرده اند. اعزام این ناوگان جنگی در حالی است که پیشتر مسکو از افزایش حضور نظامی خود در سوریه خبر داده بود. طی روزهای اخیر رسانه های غربی و عربی از تاسیس دومین پایگاه بزرگ دریایی ارتش روسیه در بندر لاذقیه سوریه خبر داده و تصاویر ماهواره ای از تخلیه انواع تسلیحات نظامی و خودروهای زرهی مدرن روسی در آن خبر داده بودند.

13 / 8 / 2015     خود گوگل ارث برای من طول سهند رو 94 و خورده ای و طول شیراز رو 95 و خورده ای اندازه گیری کرده !   اختلافی در حدود 1 متر !

گزارش فارس از شناسایی آمریکایی‌ها توسط زیردریایی غدیر در تنگه هرمز ناو هواپیمابر آمریکا متوجه حضور زیردریایی ایران در کنار خود نشد اخیرا یک فروند زیردریایی نیروی دریایی ارتش توانسته در تنگه هرمز یک فروند ناو هواپیمابر آمریکایی را شناسایی کند بدون اینکه این ناو متوجه حضور آن شود. گروه امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس- اخیرا یک فروند زیرسطحی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حین ماموریت در منطقه تنگه هرمز توانسته است با حضور در کنار یک فروند ناو هواپیمابر آمریکایی ضمن شناسایی این ناو، تصاویر آن را نیز در اختیار بگیرد. این زیردریایی از کلاس زیرسطحی‌های سبک غدیر (میدجت) بوده است. ه گفته یکی از فرماندهان این یگان، ماموریت شناسایی این ناو هواپیمابر با موفقیت کامل و «بدون اطلاع ناو آمریکایی» صورت گرفته است. اطلاعات مربوط به زمان حرکت و عبور این ناو هواپیمابر از تنگه هرمز توسط یگانهای ساحلی نداجا جمع آوری و در اختیار یگان زیر سطحی قرار گرفته بود. فرمانده یگان زیرسطحی می گوید که «اگر نیاز به درگیری عملیاتی احساس می‌شد، این یگان بدون هیچ مشکلی اقدام به عملیات می‌کرد اما چنین نیازی احساس نشد و زیردریایی غدیر پس از انجام موفق این عملیات به محل استقرار خود برگشته و اطلاعات به دست آمده در اختیار فرمانده‌هان بالاتر قرار گرفته است.» گفته شده است که اطلاعات و پارامترهای به دست آمده، برای ماموریت های آتی قابل استفاده بوده و کار را برای یگانهای شناسایی ایرانی راحت‌تر خواهد کرد. به گزارش فارس، شناسایی یگانهای سطحی، زیرسطحی و هوایی بیگانه در محدوده خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان در دستور کار روزانه نیروهای مسلح -هم در سپاه و هم در ارتش- قرار دارد.

مشرق بررسی می کند/ تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟ به طور معمول وقتی یک جنگنده به کشوری صادر می شود، هواپیمای صادراتی به نسبت نمونه های اصلی که توسط سازنده به کار می رود ضعیف تر هستند؛ اما زمانی که دو کشور به صورت مشترک در پروژه ای سرمایه گذاری می کنند، احتمال ضعیف شدن تجهیزات بسیار کمتر خواهد شد.   به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در نشست خبری اخیر خود به مناسبت روز صنعت دفاعی، ضمن بیان آخرین دستاوردها و برنامه های دفاعی کشورمان، از طرح جدید ایران برای طراحی و تولید مشترک جنگنده با کشور روسیه و موافقت این کشور با این طرح خبر داد. اما سوابق روسیه و آنچه که ایران می تواند در این شراکت به دست آورد، نکات مهمی است که به آن خواهیم پرداخت. در ابتدا باید اشاره کرد که شوروی سابق یکی از بزرگترین تولیدکنندگان هواپیما در جهان بود و محصولات هوایی این کشور خصوصا جنگنده های آن، در بسیاری از کشورهای جهان وارد خدمت شده است. از آن زمان تا به امروز دو کشور به صورت عمده، مشتری بزرگ محصولات نظامی روسی به خصوص در بخش هوایی بوده اند و حتی در کشور خود نیز اقدام به ساخت این هواپیماها کرده اند. چین و هندوستان از دهه 1950 میلادی به این سو صنعت هوایی خود را با کمک شوروی سابق پایه گذاری کردند. چین به خاطر نزدیکی فکری که با سیستم حکومتی شوروی سابق داشت، از همان ابتدای کار از کمک روسها برخوردار شده و سنگ بنای صنعت هوایی این کشور با تولید مشترک جت جنگی میگ 17 که در چین به اسم J-5 شناخته می شود، گذاشته شد. چینی ها بمب افکن H-6 را نیز بر پایه توپولوف 16 روسی ساختند؛ هواپیمایی که همچنان به صورت عمده در چین به خدمت مشغول است و البته توسط صنایع هوایی این کشور کاملا ارتقاء یافته است.   J-5 H-6 برای چند دهه در طول جنگ سرد، به دلیل بروز اختلاف بین دو غول جهان کمونیسم، روابط دو کشور رو به تیرگی رفت و کمک روسها به صنعت هوایی چین قطع شد اما چینی ها با تکیه بر توان بومی و البته به لطف برقراری روابط گرم با غرب در اواخر جنگ سرد، توانستند صنعت هواپیمایی خود را همچنان به پیش ببرند. ماه عسل بین غرب و چین در این حوزه البته دیری نپایید و با وقوع کشتار میدان تیانانمن در سال 1989 میلادی، این کمک ها از جانب غرب قطع شد. اما باز هم شانس با چینی ها یار بود و در مدت کوتاهی اتحاد شوروی از هم پاشید و روسیه با حجم زیادی بدهی و مشکلات اقتصادی، میراث دار اصلی شوروی سابق بود. چین که به تازگی دوران رشد اقتصادی خود را آغاز کرده بود به سرعت چندین قرارداد خرید سلاح را با روسها به امضاء رساند و جنگنده های سوخوی 27 را به خدمت گرفت. در ادامه چینی ها گونه ای از این هواپیما را به صورت تحت لیسانس به اسم J-11 تولید کردند که تا به امروز مدل های بسیار پیشرفته تر از آن توسط خود چینی ها مثل J-15 و J-16 ساخته شده است. J-11 امروزه نیز دو کشور در بخش بالگردی برنامه ای برای تولید گونه پیشرفته بالگرد سنگین میل 26 را در دست اقدام دارند. چینی ها به لطف برنامه ریزی صحیح توانستند از برنامه تولید تحت امتیاز سوخو 27 امروزه به یکی از کشورهای پیشرو در صنعت هوایی تبدیل شده و در بسیاری بخش ها بدون نیاز به روسها به تولید جنگنده بپردازند. اما مورد بعدی درباره تولید مشترک جنگنده با روسیه کشور هندوستان است. این کشور در ابتدای کار با تولید میگ 21 روسی به صورت تحت امتیاز کار خود را آغاز کرد و به شراکت در طرح جنگنده نسل پنجم روسیه موسوم به پاکفا رسید. هندی ها در دهه 1960 میلادی برای اولین بار میگ 21 را خریداری کردند و به دلیل عملکرد مناسب این هواپیما در خدمت هندی ها، در مجموع نزدیک به 1200 فروند از این جنگنده یا از شوروی سابق به هند وارد شده و یا در این کشور تولید شد. هندی ها تاسیسات بسیار وسیعی را برای تعمیر و نگهداری، ارتقاء و همچنین ساخت جنگنده های خود در طول سالهای بعد ساختند که میگ 21 مدل ال اف، یکی از محصولات این کارخانجات بود.   میگ 21 ال اف هندی ها برخلاف چینی ها چه در زمان جنگ سرد و چه در دوره پس از آن روابط خوبی را با اکثر کشورهای صاحب صنعت جهان حفظ کرد. در سال 2000 روابط نظامی هند و روسیه با امضاء قرارداد جنگنده های سوخوی 30 مدل ام کا آی وارد مرحله جدیدی شد. این جنگنده در تاسیسات شرکت هندی HAL ساخته می شوند و در کنار قطعات روسی، از قطعات ساخت هند و فرانسه نیز در آن استفاده می شود. در ادامه با آغاز طرح جنگنده نسل پنجم روسیه با عنوان پاکفا طرحی نیز با مشارکت هند بر اساس این جنگنده برای نیاز این کشور با عنوان فاگفا آغاز شده است.   سوخوی 30 ام کا آی در اینجا بایستی به یک نکته بسیار کلیدی و مهم اشاره کرد. در حال حاضر، میزان سقوط جنگنده های روسی ساخت شده در هند، مثل میگ 21 و 27، همچنین سوخوی 30 بسیار بالا هستند. پروژه جنگنده بومی هند به نام "تجاس" با وجود کمک های فراوان روسیه، آمریکا و فرانسه در بخش های مختلف هنوز وارد مراحل تولیدی نشده است و این در حالی است که در همین زمان، چین با وجود دسترسی بسیار کمتر به صاحبان صنعت هوایی، به لطف سرمایه گذاری و مدیریت صحیح در حال آزمایش جنگنده های نسل پنجم خود است و در بحث جنگنده های نسل 4.5 نیز تقریبا به خودکفایی کامل رسیده است. تاریخچه ساخت جنگنده در ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی قرار بود در تاسیسات شرکت صنایع هواپیما سازی ایران در اصفهان، هواپیماهای آمریکایی اف 16 مونتاژ شوند که این طرح با پیروزی انقلاب اسلامی و شکست آمریکا از مردم کشورمان، متوقف ماند. ( پ.ن : فکر کنم این تاریخچه به قبل از شهریور 1320 و اشغال کشور توسط متفقین بر می گیرده ، اون زمان در کشور کارخانه هواپیما سازی به اسم شهباز وجود داشته ! ) این اولین باری است که خبری درباره تولید مشترک یک هواپیمای رزمی با کشوری دیگر از طرف مسئولین کشور پس از پیروزی انقلاب اعلام می شود و با توجه به اینکه یکی از نقاط قوت صنایع هوایی ایران، در بخش تعمیر و نگهداری است شاید گزافه نباشد اگر بگوییم که در طول این 35 سال، اخیر متخصصان ایرانی در بحث تعمیر و نگهداری انواع جنگ افزارهای خود، خصوصا وسایل پرنده که از طرف مقام معطم رهبری به عنوان "عمردهی انقلابی" به آن اشاره شده است به متخصصانی صاحب سبک بدل شده اند. به عنوان مثال، در طول این 35 سال انواع هواپیماهای رزمی ساخت آمریکا، فرانسه، چین و روسیه در ایران به صورت اساسی تعمیر شده و ارتقاء های خاصی نیز بر روی آنها اجزاء شد که از این میان می توان به پروژه اضافه کردن قابلیت سوخت گیری هوا به هوا به میگ های 29 روسی برای اولین بار در جهان و یا نصب موشک های هوا به سطح هاوک بر زیر هواپیماهای اف 14 به عنوان یک سلاح هوا به هوا اشاره کرد. اف 14 ایرانی مجهز به موشک هاوک در بحث طراحی و ساخت جنگنده نیز جمهوری اسلامی ایران با پروژه صاعقه نشان داده است که با وجود تمامی مشکلات ناشی از تحریم ها امکان طراحی و ساخت جنگنده در داخل کشور را نیز دارد. لذا مشخص است با توجه به اشراف کامل صنایع هوایی کشورمان در بحث تعمیر،نگهداری، ساخت و حتی ارتقاء، زیر ساخت های تولید جنگنده مشترک با کشوری دیگر، تا حد قابل توجهی فراهم است. تاثیرات تولید جنگنده مشترک در ایران اما شاید این سوال برای بسیاری پیش بیاید که بحث تولید مشترک چه امتیازهایی را می تواند برای کشور ما داشته باشد؟ با طرح این مسئله و با امضاء قرارداد بین طرفین، مسلما خط تولید جنگنده یا جنگنده های مورد نظر در داخل ایران به راه خواهد یافت. این خط تولید به حجم بسیار زیادی از دستگاه ها و ماشین آلات و قطعات صنعتی بسیار پیشرفته نیاز دارد که بخشی از آنها از طریق زیر ساخت های موجود و برخی دیگر نیز برای اولین بار به کشور وارد می شود. با ورود این صنایع و قطعات به داخل کشور، کارگران و مهندسین ایرانی بایستی برای کار با این محصولات آموزش های بیشتری دیده و در نتیجه با علم روز جهان نیز بیشتر و عملا آشنا می شوند. در عین حال بسیاری از صنایع و علوم مرتبط مثل الکترونیک و مخابرات و یا هوا-فضا نیز از این شراکت سود خواهند برد. با توجه به نوع قرارداد امضاء شده، بحث انتقال فناوری مطرح می شود. که این فناوری ها می تواند در بخش های گوناگونی مثل رادار و الکترونیک پروازی، موتور، جنگ افزار و یا طراحی و ساخت بدنه باشد و به همین خاطر، بسیاری از این فناوری ها را می توان برای ارتقاء ناوگان فعلی هواپیماهای رزمی ایران نیز استفاده کرد. فناوری هایی با کاربرد مشترک بین هواپیماهای جنگی و مسافربری مثل "پرواز با سیم" یا "نمایشگرهای صفحه تخت" نیز در این قراردادها می تواند وجود داشته باشد که با نصب آنها می توان طرح های مربوط به ساخت هواپیمای مسافربری بومی را توسعه داد. در عین حال بایستی اشاره کرد که به طور معمول در بازار سلاح وقتی یک هواپیمای جنگی به کشوری صادر می شود این هواپیمای صادراتی به نسبت نمونه های اصلی که توسط سازنده به کار می رود ضعیف می شود، اما در زمانی که دو کشور به صورت مشترک در پروژه ای سرمایه گذاری می کنند، در حقیقت کشور ثانی هم بخشی از پروژه مذکور شده و احتمال ضعیف شدن تجهیزات بسیار کمتر خواهد شد. ذکر این نکته نیز در اینجا خالی از لطف نیست که روسیه به دلیل شرایط بد اقتصادی که اخیرا به آن دچار شده است برای بدست آوردن ارز به منابع مختلفی روی آورده است و از این گذر می توان با صرف هزینه بیشتر، بسیاری از فناوری های کلیدی را که شاید در شرایط عادی امکان تهیه آن نباشد را برای ایران تهیه کرد. مسئله ایجاد اشتغال و سود آوری برای کشور از دیگر نکات مثبت این طرح است. همان گونه که مشخص است برای ساخت یک جنگنده در داخل هر کشوری، به تاسیسات و کارخانه های زیادی نیاز است که بخشی از این زیرساخت ها در کشور ما موجود و برخی دیگر نیز بایستی ساخته شود. بحث دیگر نیز بازاریابی برای فروش هواپیماهای مورد نظر است. برای نمونه، امروزه چین و پاکستان به صورت مشترک در برنامه جنگنده JF-17 سرمایه گذاری کرده اند و بازاریابی برای آن را نیز به صورت مشترک بر عهده دارند. در صورت یافتن مشتری و فروش جنگنده، سود بسیار قابل توجهی متوجه جمهوری اسلامی ایران خواهد شد و برند صنایع نظامی کشورمان نیز ارتقاء خواهد یافت. کدام جنگنده ها را می توان در ایران تولید کرد؟ در عین حال مناسب است که به برخی از جنگنده های روسی که می توانند به عنوان انتخاب های بالقوه کشورمان باشند نیز اشاره کرد. یکی از اولین هواپیماها پرنده رزمی – آموزشی یاک 130 است که نیاز اصلی برای آموزش خلبان به منظور پرواز با جنگنده های پیشرفته می باشد. یک جت دو سرنشین مافوق صوت که برای آموزش پیشرفته خلبانان از آن بهره برداری می شود و در صورت لزوم توان حمل جنگ افزار خصوصا در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی را نیز دارد. در عین حال باید به طرح جنگنده آموزشی "برهان" نیز اشاره کرد که پروژه آن شباهت قابل توجهی با این هواپیما دارد و مدتهاست خبر جدیدی از تداوم فرآیند تولید آن منتشر نشده است. یاک 130 در بخش جنگنده ها می توان به چند انتخاب معروف اشاره کرد. در مرحله اول میگ 35 روسی قرار دارد که به عنوان آخرین عضو از خانواده جنگنده های سری میگ 29 شناخته می شود. توان مانوردهی خارق العاده با استفاده از موتورهای تغییردهنده بردار رانش، قابلیت حمل انواع تسلیحات هدایت شونده هوا به هوا و هوا به سطح به همراه رادار آرایه فازی فعال این پرنده را تبدیل به یک انتخاب مناسب برای ما می کند. در عین حال با توجه به وجود جنگنده میگ 29 در نهاجا مسلما زمان و هزینه کمتری برای پذیرش این جنگنده در داخل کشور صرف خواهد شد. میگ 35 اما مسلما خانواده جنگنده های سری فلانکر از شرکت سوخوی روسیه را نمی توان نادیده گرفت؛ جنگنده های چند منظوره این خانواده مثل سوخوی 30 و سوخوی 35 در حال حاضر در خط تولید حضور داشته و برای نیروی هوایی روسیه و مشتریان در حال تولید هستند. سوخوی 35 این هواپیماها، در مقایسه با خانواده میگ 29 از برد پروازی و قابلیت حمل حجم بیشتری از مهمات را داشته و در حوزه های جنگ الکترونیک نیز از پادهای جنگال بسیار پیشرفته ای بهره می برد. باید این نکته را در اینجا نیز ذکر کرد که خود روسها نیز در حال حاضر عمدتا جنگنده های ساخت شرکت سوخو را به مدل های ساخت میگ ترجیح می دهند. البته در مقایسه با جنگنده ای مثل میگ 35 برای مشتری مثل ایران، هواپیمایی مثل سوخوی 30 یا سوخوی 35 هزینه های بیشتری را چه در بخش خرید و چه در بخش راه اندازی زیرساخت ها برای تولید داخلی خواهد داشت. اگرچه همکاری روسیه با دو کشور چین و هند برای تولید جنگنده، با دو نتیجه تقریبا متفاوت همراه بوده اما می توان با مدیریت صحیح منابع مادی و انسانی، از فرصت پیش آمده نهایت بهره را برد و گام بلندی را در پیشرفت صنعت هوایی کشور برداشت.

  تصاویر برای یک ناو نیست !   اولی سهنده    دومی شیراز !!!!!!!!!!!!!!!!   تو گزارش 20:30 که ناقص بود،  از جماران 3 نام برده شد که فکر کردم همینی هست که پشت دریادار سیاری است ، اما در گزارش شبکه خبر که کامل بود ، خود دریادار سیاری گفت که این شیرازه !     ممکنه !   ولی اگر آشیانه باشه ، شاید بتونه در حد 212 تو خودش جا بده !   فقط هم جا بده ، کار دیگه ای ( مثل تعمیرات و .....) غیر قابل انجامه !

آشیانه بالگرد یعنی ؟!     بعد این دودکشش کجاست ؟!       از چشم ملت دور نمونده ، ولی دربارش چیزی نمی دونستیم !   فقط فرمانده کارخانجات نداجا تو ثریا گفته بود این سازه یک شناور تحقیقاتی در ابعاد موج هست !   بعدا هم تو اینترنت اسم شیراز پخش شد که حالا مشخص شد که صحت داشته !

کی ، کدوم بخش ؟!

مسکو: ایران با عبور هواپیماهای روسی از آسمانش به سمت سوریه موافقت کرده است سفارت روسیه اعلام کرد که تهران با عبور هواپیماهای کمک رسان روسیه به سوریه از حریم هوایی این کشور موافقت کرده است. به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، «ماکسیم سوسولوف» معاون خبری سفارت روسیه در تهران به خبرگزاری ایتارتاس گفته است که تهران با عبور هواپیماهای کمک رسان روسیه به سوریه از حریم هوایی خود موافقت کرده است. پیش از این کشورهای یونان و مجارستان تحت فشارهای آمریکا از ورود هواپیماهای کمک رسان روسی به سمت سوریه مخالفت کرده بودند. وزارت خارجه روسیه روز قبل نیز گفت که به دنبال استفاده از مسیرهای جایگزین برای ارسال کمکهای خود به دمشق هستیم.

فلانکس از گاتلینگ 20 م م  M61 Vulcan استفاده می کند و همه هم می دانیم اکثر جنگنده های امریکایی به این گاتلینگ مجهز هستند ، به ویژه فانتوم و تامکت که در کشور ما خدمت می کنند !   و قطعا نیروی هوایی علاوه بر گاتلینگ هایی که بر روی جنگنده هایش سوار است ، تعدادی هم به عنوان ذخایر یدکی در اختیار دارد !   ممکن است نیروی هوایی حاضر بشود تعدادی ( البته محدود خواهد بود ! ) را به نیروی دریایی بفروشد ( نمی گم بدهد ، می گم بفروشد ! ) و نیروی دریایی از این گاتلینگ ها در یک CIWS  بومی استفاده کند !   و البته با توجه به همین استفاده گسترده این گاتلینگ در جنگنده های امریکایی ، احتمالا در بازار سیاه موجود باشد ( و ممکن است که نیروی هوایی در اینباره از بازار سیاه خرید داشته باشد ) و نیروی دریایی می تواند علاوه بر خرید از نیروی هوایی ( و یا در صورت عدم همکاری نیروی هوایی ) سراغ بازار سیاه برود که مشخص هست که قیمت بیشتری خواهد داشت !   و البته در هر صورت تعداد این گاتلینگ ها محدود خواهد بود  ( مگر اینکه نیروی دریایی بتواند تعداد قابل توجهی ولکان بدست بیاورد که بعیده و یا صنایع دفاع بتواند این گاتلینگ رو ولو با کیفیت پائین تر بسازد که زمان بر است  ) و نیروی دریایی مجبور می شود الویت بندی کند و ناوگان با اهمیت بیشتر ( مثل 7 موج کلاس ) رو در ابتدا مجهز بکند !   البته یک راه دیگه وجود داره که در صورت محیا بودن شرایط معقول تر هست و آن نگاه به روسیه و چین !   شاید روسها و چینی حاضر به دادن تکنولوژی گاتلینگ به ایران نشن ، ولی در عوض خود گتلینگ آماده و حتی CIWS  به ما بفروشن !   در صورت باز شدن آن پنجره ای که منتظرش هستیم ( در حد خرید سوخو 30 ) و در صورت تامین منابع مالی ، می توانیم از روسها یا چینی ها گاتلینگ ( در تعداد انبوه ) خریداری کنیم !   در رابطه سیستم کنترل آتش و رادار ...... شاید بشود از سیستم اسکای گارد سامانه اورلیکن ( و یا نمونه ایرانیش سماوات ) به عنوان مبنا استفاده کرد !

 

                                                تصاویر ایسنا: [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471176700_Farzad2BKhabooshani-7~10.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471181427_Farzad2BKhabooshani-18.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471178011_Farzad2BKhabooshani-11.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471176030_Farzad2BKhabooshani-5~0.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471176030_Farzad2BKhabooshani-5.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471182675_Farzad2BKhabooshani-20.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471182145_Farzad2BKhabooshani-19.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471181193_Farzad2BKhabooshani-17.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471178401_Farzad2BKhabooshani-12.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471178619_Farzad2BKhabooshani-13.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471180413_Farzad2BKhabooshani-15.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/1441471180616_Farzad2BKhabooshani-16.jpg][/url]

ارزیابی راهبردی درباره اهمیت معادله تعلیق در برابر تعلیق معادله برجام تنها در صورتی متوازن خواهد بود که ایران تمامی فرمول های مبتنی بر برچیدن با فرمول های مبتنی بر تعلیق جایگزین کند. مهدی محمدی، ایران هسته ای - تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی بر اینکه اولا ایران خواهان رفع (لغو) تحریم ها بوده نه تعلیق آن و ثانیا در صورت اصرار طرف غربی بر تعلیق تحریم ها، ایران نیز متقابلا صرفا برخی فعالیت هایش را تعلیق خواهد کرد، می تواند کل معادله اجرای برجام را تغییر دهد. از ماه ها قبل، این بحث در مباحثات علنی و خصوصی با تیم محترم مذاکره کننده وجود داشت که اگر غربی ها صرفا حاضر به تعلیق تحریم ها هستند –به معنای توقف اجرای قوانین تحریم و حفظ زیرساخت حقوقی آنها در بلند مدت- ایران نیز صرفا باید به تعلیق برخی فعالیت های های هسته ای خود بپردازد نه بیشتر. به یاد ندارم که این بحث حتی یک بار هم پاسخی درخور پیدا کرده باشد ولی اگر به متن برجام مراجعه کنیم روشن است که معادله نهفته در برجام معادله تعلیق-برچیدن است نه تعلیق-تعلیق. در ازای تعلیق هایی که از سوی 1+5 وعده داده شده، آنچه از سوی ایران رخ می دهد برچیدن برنامه هسته ای است نه تعلیق آن. بسیار مهم است توجه کنیم وقتی نوبت به برنامه هسته ای ایران برسد، فرق میان تعلیق و برچیدن، موضوعی بسیار با اهمیت است که تفاوت هایی بنیادین ایجاد می کند. در برجام ایران باید حدود 12 هزار ماشین سانتریفیوژ را از نطنز و فردو برچیند، در صورتی که اگر بنا بر تعلیق بود، این ماشین ها می توانست برجای خویش بماند و صرفا گاز به آنها تزریق نشود. در برجام ایران متعهد است، ذخیره مواد خود را به زیر 300 کیلوگرم برساند. اگر بنا بر تعلیق بود، ذخیره مواد فعلی ایران می توانست پلمپ شود و مواد تازه تولید شده، اکسید گردد. در برجام ایران موظف است قلب راکتور اراک را خارج و آن را با بتن پر کند. در صورت تعلیق، یکی از سناریوها می توانست این باشد که قلب راکتور فعلی اراک سر جای خود باقی بماند و ایران صرفا از سوخت گذاری در این راکتور خودداری کند (هم زمان این امکان وجود داشت که ساخت یک راکتور آب سنگین دیگر با طراحی مفهومی جدید، درمکانی دیگر آغاز شود.) ملاحظه می کنید که در تمامی این موارد تعلیق به معنای حفظ زیرساخت و جلوگیری از توسعه یا عملیاتی شدن آن است در حالی که برچیدن به معنای منهدم کردن زیرساخت است. معادله برجام تنها در صورتی متوازن خواهد بود که ایران تمامی فرمول های مبتنی بر برچیدن با فرمول های مبتنی بر تعلیق جایگزین کند. اهمیت اصلی این موضوع از آنجا نشئت می گیرد که در صورت تعلیق فعالیت ها به جای برچیدن آنها، زمان بازگشت پذیری تعهدات ایران به طرز قابل ملاحظه ای کاهش خواهد یافت. در واقع تازه در این صورت است که می توان ادعا کرد از حیث بازگشت پذیری، تعهدات ایران و 1+5 تا حدودی متوازن خواهد شد. بازگشت پذیری سریع، تنها تضمین واقعی است که می تواند ایران را به طور نسبی از عمل غرب به تعهداتش مطمئن کند والا در صورتی که غرب مطمئن باشد ایران هیچ روشی برای بازگشت سریع به مرحله ماقبل توافق ندارد، انگیزه ای هم برای اجرای کامل تعهداتش در حوزه تحریم ها نخواهد داشت. اکنون شاید یکی از تکالیف مهم مجلس رسیدگی به این مسئله و اصلاح موارد مندرج در برجام است. این بحث البته ربطی به این ندارد که تعهدات واقعی 1+5 درباره تحریم ها در برجام چیست و چرا رهبر معظم انقلاب اسلامی نگران حفظ زیرساخت تحریم ها هستند. در این باره در فرصتی دیگر سخن خواهیم گفت.

                                            منبع : سایت نهاجا

متن کامل کری: چیزی جز تغییر رفتار ایران نمی خواهیم وزیر خارجه امریکا تاکید کرد امریکا نهایتا چیزی جز تغییر رفتار ایران نمی خواهد. این شاید برای اولین بار است که یک مقام ارشد دولتی در امریکا تصریح می کند مقصود دولت امریکا از براندازی در ایران، همان تغییر رفتار است.   ایران هسته ای- جان کری، وزیر خارجه امریکا تاکید کرد امریکا نهایتا چیزی جز تغییر رفتار ایران نمی خواهد.   این شاید برای اولین بار است که یک مقام ارشد دولتی در امریکا تصریح می کند مقصود دولت امریکا از براندازی در ایران، همان تغییر رفتار است.   متن کامل سخنان جان کری در مرکز قانون اساسی امریکا در فیلادلفیای امریکا که روز چهارشنبه 11 شهریور 1394 ایراد شده، در ادامه می آید.   ***    دو ماه پیش آمریکا و پنج کشور دیگر ازجمله اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد در وین به موافقتنامه ای با ایران دست یافتند که می تواند به گونه ای مسالمت آمیز از خطر برنامه هسته ای تهران جلوگیری کند.   هفته آینده کنگره رای گیری درباره حمایت از این موافقتنامه را آغاز خواهد کرد.   همانطور که رئیس جمهور باراک اوباما نیز گفته است این موافقتنامه می تواند هدف ما را محقق کند.   این موافقتنامه می تواند آمریکا، اسرائیل و کشورهای خلیج (فارس ) را امن تر سازد.   من توضیح خواهم داد که موافقتنامه به دست آمده چگونه می تواند از طریق فراهم کردن امکان دسترسی تضمین کند برنامه هسته ای ایران صلح آمیز باقی خواهد ماند.   دانشمندان از این موافقتنامه استقبال کرده اند زیرا از طریق یک روند راستی آزمایی و بازرسی محکم می تواند از دستیابی ایران به مواد مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای جلوگیری کند.   من نشان خواهم داد که چرا طرح توافق شده باعث امن تر شدن آمریکا، اسرائیل، کشورهای خلیج فارس و جهان خواهد شد.   من توضیح خواهم داد که این طرح توافق شده دسترسی مورد نیاز را در اختیار ما قرار خواهد داد تا اطمینان پیدا کنیم که برنامه هسته ای ایران کاملا صلح آمیز باقی خواهد ماند. ما همچنین همه گزینه ها را برای واکنش به خودداری ایران از عمل کردن به تعهداتش برای خودمان حفظ خواهیم کرد.   من روشن خواهم کرد که مولفه های کلیدی این موافقتنامه برای 10 یا 15 سال ادامه نخواهد یافت. برخی از آنها برای 20 یا 25 سال و حتی برخی نیز برای همیشه ادامه خواهد یافت.   هرگونه استدلالی که علیه موافقتنامه به دست آمده با ایران مطرح می شود باید یک واقعیت را در نظر بگیرد و آن اینکه از زمانی که رئیس جمهور اوباما و رئیس جمهور حسن روحانی این روند دیپلماتیک را آغاز کردند و ماه ژوئیه به نتیجه رسید تا چه حد برسر برنامه هسته ای ایران پیشرفت حاصل شده است و اینکه به کدام سمت در حرکت است.   دو سال قبل یعنی ماه سپتامبر سال 2013 ما با وضعی روبرو بودیم که ایران قبلا به چرخه سوخت هسته ای احاطه یافته بود و توانسته بود اورانیوم غنی شده کافی را ذخیره سازی کند و با غنی سازی این ماده در سطح بالاتر می توانست به ماده مورد نیاز برای ساخت 10 تا 12 بمب هسته ای دست یابد. ایران پیشتر توانسته بود اورانیوم را در سطح 20 درصد غنی سازی کند که تا دستیابی به سطح تسلیحاتی فاصله چندانی نداشت. ایران همچنین پیشتر بیش از 10 هزار سانتریفوژ را نصب کرده است و در حال تکمیل کردن ساخت رآکتوری بود که با استفاده از آن می تواند به پلوتونیوم برای ساخت بمب دست یابد.   ما به خوبی به خاطر داریم بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پاییز گذشته تصویری از بمب را در دست گرفت تا نشان دهد تا چه اندازه برنامه هسته ای ایران خطرناک شده است و وی در سال دوهزار وسیزده به همان تریبون بازگشت تا هشدار دهد ایران در حال تثیبیت موقعیت خود است و چنین نقل کرد که ایران به سرعت در تلاش برای ساخت بمب است، قبل از آن که جامعه بین المللی بتواند آن را شناسایی کند و کمتر قابل پیشگیری است. نخست وزیر اسرائیل درست گفته بود.   زمان گریز هسته ای ایران که فاصله زمانی لازم برای تولید مواد شکافت پذیر کافی برای یک بمب است، کاهش یافته و به دو ماه رسیده بود.   هر چند که می دانیم استفاده از این مواد شکافت پذیر برای ساخت خود بمب به زمان بیشتری نیاز دارد.   پیام نخست وزیر اسرائیل روشن بود. ایران به صورت موفقیت آمیز خود را به کشور در آستانه هسته ای شدن تبدیل کرده بود.ما در دولت اوباما به خوبی درباره این حقیقت مشکل ساز آگاه بودیم.   مهمتر این که ما در حال پاسخ به آن بودیم. این سابقه انکار ناپذیر است در این دو دولت در آمریکا، این آمریکا بود که جهان را در گرد آمدن در کنار هم علیه تهران رهبری کرد و یکی از شدیدترین رژیم های بین المللی تحریم ایجاد شد اما ما باید با حقیقت روشن نیز روبرو شویم. تحریم ها به تنهایی موجب نمی شود که کار انجام شود و حتی به انجام دادن آن نزدیک شویم.این تحریم ها علاوه براین که نتوانست تلاش خستگی ناپذیر ایران برای توانایی تسلیحات هسته ای را متوقف کند بلکه حتی نتوانست آن را کند کند.   بنابراین رئیس جمهور اوباما اقدام کرد. وی بر قول خود تاکید کرد که ایران هرگز اجازه نخواهد داشت سلاح هسته ای داشته باشد. وی از این اصل در هر جایی در جامعه بین المللی به شدت حمایت کرد. وی عزم خود را نشان داد که فراتر از تحریم ها حرکت کندو راهی برای علاوه بر متوقف کردن بلکه به عقب راندن پیشرفت سریع برنامه هسته ای ایران بیابد.   زمانی که ما راهبرد خود را ایجاد کردیم، ما شبکه بزرگی را به وجود آوردیم تا بیشترین کارشناسان را در دسترس قرار دهیم.   ما با آژانس بین المللی انرژی اتمی و جامعه اطلاعاتی خود نشستیم تا اطمینان یابیم استاندارد راستی آزمایی که در کاغذ بدنبال آن بودیم،در عمل کارایی داشته باشد.   ما با کنگره و متحدان بین المللی و دوستان خود رایزنی کردیم.   ما به دقت همه گام هایی را که باید برای مسدود کردن همه مسیرهای احتمالی ایران برای دستیابی به بمب برداریم، بررسی کردیم و البته به خوبی می دانیم هر پیشنهاد، هر بند و هر جزییاتی باید به همراه نظارت شدید باشد.   ما این را می دانیم و به همین جهت از همان ابتدا روشن ساختیم که به کمتر از توافقی که جامع،قابل راستی آزمایی، موثر و دوره طولانی باشد، راضی نخواهیم شد.   ما با توافق موقت،طرح اقدام مشترک، شروع کردیم که در ژنو به آن رسیدیم.این توافق موقت از طریق دیپلماتیک به چیزی رسید که تحریم به تنهایی نتوانست آن را انجام بدهد یا نمی تواند انجام دهد.   این توافق موقت پیشرفت فعالیت های هسته ای ایران را متوقف کرد و مهم است که یادآور شوم، شما بسیار درباره آن شنیدید اما مهم است که یادآور شوم که ایران از بیش از نوزده ماه پیش تاکنون از همه الزامات این طرح (اقدام مشترک) تبعیت کرده است اما این فقط نخستین گام بود.ما از آن لحظه به سمت جلو حرکت کردیم و بدنبال توافق گسترده تر و پایدارتر رفتیم. ما با تاکید مواضع اصلی خود،حفظ اتحاد در بین گروه و شرکای متنوع به توافق خوب و موثری که بدنبال آن بودیم،رسیدیم.من امروز و روزهای پیش رو از شما می پرسم، همانطور که از اعضای کنگره در این ماه گذشته پرسیده ایم،حقایق درباره آنچه را که ما به آن رسیدیم،بررسی و خود قضاوت کنید.   اختلاف بین جایی که در دو سال پیش بودیم وجایی که اکنون هستیم و جایی که می توانیم در آینده باشیم.(را بررسی کنید)   بدون این توافق،آنچه که زمان گریز هسته ای ایران نامیده می شود، حدود دو ماه بود.   با این توافق، این زمان با فاکتورشش ( نوعی معادله ریاضی ) دست کم به یکسال افزایش خواهد یافت و برای یک دهه یا بیشتر در این سطح باقی می ماند.   بدون این توافق، ایران می توانست سانتریفوژ در حال فعالیت خود را طی یک شب دو برابر کند و به توسعه طراحی های کارامدتر ادامه دهد.   با این توافق، سانتریفوژهای ایران دو سوم به مدت ده سال کاهش خواهد یافت. بدون این توافق، ایران می توانست به توسعه ذخایر اورانیوم غنی شده خود ادامه دهد که اکنون بیش از دوازده هزار کیلو گرم است.   این مقدار در صورتی که بیشتر غنی سازی شود برای ساخت چندین بمب کافی است. با این توافق، این ذخایر کاهش خواهد یافت و 98 درصد تقلیل خواهد شد و به مدت 15 سال بیش از سیصد کیلوگرم نخواهد شد. بدون این توافق، راکتور آب سنگین اراک ایران بزودی می توانست هر سال پولوتونیوم کافی در حد تلسیحاتی برای یک یا دو بمب بسازد.   با این توافق، قلب این راکتور برچیده و با بتن پر خواهد شد و ایران هرگز اجازه نخواهد داشت پلوتونیوم در حد تسلیحاتی تولید کند.   بدون این توافق، آژانس بین المللی انرژی اتمی به مکان های اعلام نشده در ایران و فعالیت های مظنونانه آنها که احتمال دارد اتفاق بیافتد، دسترسی مطمئن نداشت.   آژانس بین الملللی انرژی اتمی می توانست بدنبال دسترسی باشد اما اگر ایران رد می کرد، شیوه مطمئن برای حل مناقشه در زمان مناسب نداشت که ما را به جایی که الان در آن هستیم برساند و این بن بست بود. با این توافق،آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند به هر جایی که شواهد نشان دهد، دسترسی پیدا کند.   هیچ تاسیساتی اعم از اعلام شده یا نشده ممنوعیت دسترسی نخواهد داشت و زمان خاصی برای اطمینان از دسترسی وجود خواهد داشت.  این الزام برای هیچ کشوری به کار برده نشده است. این برنامه بی سابقه و منحصر به فرد است.   علاوه بر این آژانس بین المللی انرژی اتمی بازرسان بیشتری در حال فعالیت در ایران خواهد داشت و از فناوری مدرن مانند نظارت زنده بر غنی سازی، مهروموم الکترونیکی و دوربین ها بیست و چهارساعته فعال استفاده خواهد کرد. علاوه بر این، ایران توافق کرده است هرگز فناوری های اصلی لازم برای دستگاه انفجاری هسته ای را دنبال نکند.   بنابراین، این توافق علاوه بر این که درباره کاهش مواد شکافت پذیراست مسئله مهم تسلیحاتی شدن را در برمی گیرد.   ما به خاطر همه این محدودیت ها و تضمین ها می توانیم به این جمع بندی برسیم که بدون این توافق، ایرانی ها چندین مسیر ممکن برای بمب دارند اما با این توافق هیچ مسیری ندارند.   مسیر پلوتونیوم ایران مسدود خواهد شد زیرا راکتور برای تولید پولوتونیوم برای بمب نخواهد داشت و دست کم به مدت 15 سال راکتور آب سنگین جدید دیگری نخواهد ساخت یا وارد فرآوری مجدد نخواهد شد و پس از آن، ما این توانایی را خواهیم داشت که بدانیم آنها دقیقا در حال انجام چه کاری هستند.   مسیرهای اورانیوم ایران به خاطر کاهش شدید ظرفیت غنی سازی اورانیوم ایران و به خاطر این که این کشور به مدت پانزده سال اورانیوم را بالاتر از سطح 67/3 درصد غنی سازی نخواهد کرد، مسدود خواهد شد.   اجازه دهید به صورت شفاف بگویم که هیچ کس نمی تواند با ذخایر سیصد کیلوگرم اورانیوم غنی شده در حد فقط سه ممیز شصت وهفت درصد بمب بسازد. این کار ممکن نیست.   در نهایت این که مسیر مخفی ایران برای سلاح هسته ای نیز مسدود خواهد شد. براساس طرح ما، نظارت بیست و چهارساعته بر تاسیسات اصلی ایران دایر خواهد بود.   به محض این که ما اجرای آن را شروع کنیم، بازرسان خواهند توانست اورانیوم را از استخراج معدن تا آسیاب، تبدیل به کیک زرد،گاز و سرانجام زباله، رد یابی کنند.   این بدان معنا است که برای دست کم یک ربع قرن، همه فعالیت ها در زنجیره سوخت هسته ای تحت بازرسی بیشتر قرار خواهد گرفت و آژانس بین المللی انرژی اتمی به مدت بیست سال بر تولید اجزا اصلی سانتریفوژ در ایران نظارت خواهد کرد تا اطمینان دهد به برنامه مخفی منحرف نشود.   بنابراین اگر ایران تصمیم به فریبکاری گیرد باید کاری بیشتر از تاسیسات مخفی فرآوری در اعماق زیر زمین انجام دهد. آنها باید زنجیره تامین هسته ای کاملا مخفی ایجاد کنند.   منبع مخفی اورانیوم، تاسیسات مخفی آسیاب، تاسیسات مخفی تبدیل، تاسیسات مخفی غنی سازی داشته باشند.   جامعه اطلاعاتی ما و وزارت نیرو ما که برنامه هسته ای ما و تسلیحات هسته ای ما را مدیریت می کنند، هردو توافق دارند که ایران هرگز نمی تواند راهی برای چنین فریبکاری بیابد و ما اگر تردید داشته باشیم که فعالیت های غیرقانونی در حال انجام است، یا آژانس بین المللی انرژی اتمی به دسترسی لازم برای کشف حقیقت پیدا می کند یا این که ایران درمعرض نقض این توافق قرار می گیرد و تحریم های مربوط به هسته ای می توانند سریع بازگردند.   ما همچنین در صورت لزوم گزینه های دیگری برای اطمینان از تبعیت خواهیم داشت.   با توجه به همه این الزامات، جای تعجب نیست که برخی از دانشمندان پیشتاز در آمریکا،کارشناسان منع تکثیر و دیگران از این طرح (جامع اقدام مشترک) حمایت کرده اند. بیش از شصت مقامات سابق در امنیت ملی، بیش از صد سفرای بازنشسته که در دوره های رئیس جمهور دموکرات یا جمهوریخواه کار کرده اند و ژنرال ها و دریاسالارهای بازنشسته در نیروهای مسلح ما در حال حمایت از این طرح هستند.   برنت اسکوکرافت نام بزرگی در امنیت آمریکا در قرن گذشته و اکنون است و به عنوان مشاور امنیت ملی برای دو رئیس جمهور جمهوریخواه خدمت کرد نیز از بین بسیاری از شخصیت های محترم حامی این توافق است.   این طرح در سطح بین المللی، بجز یک استثنا مورد حمایت بیش از صد کشور قرار گرفت که موضع رسمی گرفتند. این توافق همچنین مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت و پانزده رای موافق درباره هیچ رای مخالف داشت.   این مطالب به خصوص با توجه به این که پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و همه آنها قدرت های هسته ای هستند علاوه براین که مطلب مهمی در رابطه با کیفیت این طرح (جامع اقدام مشترک) نشان می دهد بلکه کسانی را که معتقدند آمریکا می تواند از این توافق بدون وارد کردن آسیب شدید به شهرت بین المللی، روابط و منافع ما دور شود، به فکر وادار می سازد.   شاید شما این ادعا را شنیده باشید که به خاطر قدرت ما، قدرت بانک های ما، همه کاری که ما آمریکایی ها در صورت رد این طرح در کنگره می توانیم انجام دهیم این است که به میز چانه زنی بازگردیم و سینه های خود را سپر کنیم و خواستار توافق بهتر شویم.   من از یک منتقدی شنیدم که وی می گوید از تحریم ها استفاده می کند تا ایران از بین اقتصاد و برنامه هسته ای یکی را انتخاب کند. این حرف بی ربطی است و با هیچ واقعیتی سازگار نیست.   همانطور که دیک گفته است من رئیس کمیته روابط خارجی سنا در زمان تحریم های مختلف علیه ایران بودم اما به خاطر داشته باشید حتی شدیدترین محدودیت ها برنامه هسته ای ایران را از سرعت گرفتن به سمت جلو متوقف نکرد.   به خاطر داشته باشید حتی سخت ترین تحریم ها هم نتوانست پیشرفت سریع برنامه هسته ای ایران را متوقف کند. سانتریفیوژهای ایران از چند صد دستگاه به پنج هزار و سپس به نوزده هزار دستگاه افزایش پیدا کرد. اگر این توافق رد شود، آنهایی که در مخالفت با توافق رای دادند نخواهند توانست به شما بگویند ایران سال آینده یا سال پس از آن چند دستگاه سانتریفیوژ در اختیار خواهد داشت. اما اگر این توافق تایید شود ما قادر خواهیم بود به شما بگوییم ایران چند داستگاه سانتریفیوژ دارد. همچنین دقیقا می توانیم بگوییم محدودیت هایی که برای برنامه هسته ای ایران کدام است. حقیقت این است که نه تحریم ها و نه تهدیدها بودند که در نهایت پیشرفت فعالیت های هسته ای را متوقف کردند. تحریم ها موجب شد افراد بر سر میز مذاکره بنشینند و آغاز گفتگوها و بویژه گفتگوهایی که اخیرا در وین پایان یافت، پیشرفت برنامه هسته ای ایران را متوقف کرد. فقط در سایه این گفتگوها بود که ایران از دست ذخایر اورانیوم غنی شده با غنای 20 درصد خلاص شد. فقط در سایه این گفتگوها بود که ایران نصب سانتریفیوژهای بیشتر را متوقف کرد و پیشرفت رآکتور اراک از حرکت باز ماند. فقط در سایه این گفتگوها بود که ایران پذیرفت در همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی بیشتر همکاری کند و برای خروج از بن بست ایجاد شده به مذاکره بنشیند. حالا به وجدان خود رجوع کنید و ببیند اگر اکنون برگردیم به ایران بگوییم فراموش کن، توافق بی توافق، بیا برگردیم به پله نخست، آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شرکای ما که همه از این توافق استقبال و از آن حمایت کرده اند چه واکنشی نشان خواهند داد؟ همه آنها آماده اجرای آن هستند اگر ما توافق را رد کنیم چه واکنشی نشان خواهند داد؟ فکر می کنید بر سر نظام چندجانبه تحریم ها که سبب شد ایران بر سر میز مذاکره بنشیند چه خواهد آمد؟ پاسخ خیلی ساده و سر راست است. نه تنها آن عزمی را که برای تحت فشار قرار دادن ایران با هدف محدود کردن برنامه هسته ای اش ایجاد کرده ایم از دست خواهیم داد، بلکه تقریبا اطمینان داریم که آنها (شرکای ما) حرکت در جهت مخالف را در دستور کار قرار خواهند داد. باید به خاطر داشته باشیم، تحریم ها فقط یک سوی داستان را عذاب نمی دهند بلکه برای طرف های دیگری که مجبور شده اند از منافع تجاری خود چشم بپوشند تا از آنها پیروی کنند نیز درد آورند.   باید از دولت رئیس جمهور اوباما و دولت جورج دبلیو بوش قدردانی کرد که موفق شدند کشورها را متقاعد کنند مشکلات اقتصادی را پذیرفته و نظام جامع تحریم هایی را که بر ایران تحمیل شد بوجود آورند. بسیاری از کشورهایی که تمایل داشتند با ایران تجارت کنند به علت تحریم ها تجارت با ایران را متوقف کردند و این کار را به این علت انجام دادند که می خواستند جلوی دستیابی ایران را به سلاح هسته ای بگیرند. آنها بیش از ما تمایل به این کار داشتند و به همین علت هم بود که می خواستند گفتگوها به نتیجه برسد و باز به همین علت بود که در تاکید بر پایبندی ایران به تعهداتش به ما پیوستند. اما اگر آمریکا از این توافق خارج شود دیگر ما را همراهی نخواهند کرد چرا که بر این باور بودند هدف از تحمیل تحریم ها همین توافق بوده است و آنها ما را همراهی نمی کنند اگر از آنان بخواهیم بیش از این فداکاری کنند و منافع تجاری و بانک های خود را قربانی مخالفت آمریکا با توافقی کنند که همه آنان از آن حمایت می کنند و فقط کنگره آمریکا با آن مخالف است. از این رو همانگونه که بارها تاکید کرده ام اگر این توافق را رد کنیم نظام چندجانبه تحریم ها از هم می پاشد و فشارها بر ایران کم می شود و اهرم مذاکره که الان در اختیار داریم اگر کامل از بین نرود دست کم کارآیی خود را از دست خواهد داد. روشن است این مسیری نیست که به گفته برخی منتقدان برای دستیابی به، به اصطلاح توافقی بهتر ختم شود. این مسیر، موضع آمریکا را به شدت تضعیف می کند و خاورمیانه را در شرایطی بسیار خطرناک تر قرار می دهد. این دیدگاهی که مطرح کردم به هیچ روی دیدگاهی حزبی و جناحی نیست. هنری پلسون، وزیر خزانه داری دولت جورج بوش در طراحی مراحل ابتدایی نظام تحریم ها ضد ایران دخالت داشت. اما همین شخص در جای دیگری گفته است: «کاملا غیر واقع بینانه است اگر تصور کنیم در صورت مخالفت آمریکا با این توافق، نظام چندجانبه تحریم ها همچون گذشته حفظ شود». و پل واکر، رئیس فدرال رزرو (خزانه داری کل) در دوره ریاست جمهوری ریگان گفت: «این توافق، همان توافقی است که انتظارش را داشتیم. اگر تصور کنیم می توانیم یک جانبه نظام تحریم ها را ضد ایران حفظ کنیم اصلا عاقلانه نیست». لذا پیش از مخالفت با این توافق باید چند لحظه ای تامل کنیم و ببینیم رد کردن آن چه پیامدهایی خواهد داشت. رد این توافق، تندروها را در ایران و آنهایی را که شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و حتی مرگ بر روحانی سر می دهند و روزنامه نگاران را فقط به علت اینکه کارشان را انجام می دهند محاکمه می کنند در موضع قوی تری قرار می دهد. شواهدی مستند وجود دارد مبنی بر اینکه تندروترین جناح ها و افراد در ایران، جناح هایی هستند که می خواهند این توافق ناکام بماند و مخالفت آنان گویای تمام آن چیزی است که شما لازم است بدانید.   از همان ابتدا، این تندروها بودند که هشدار می دادند مذاکره با آمریکا وقت تلف کردن است. چرا باید الان آمریکایی ها دست به اقدامی بزنند که بر ادعای آنان صحه بگذارد. صریح بگویم، مخالفت با این توافق، نشانی از عزم و اراده آمریکا به ایران نخواهد فرستاد بلکه پیامی کاملا گیج کننده به جهان مخابره می شود و بیشتر مردم دنیا از درک آن عاجز خواهند بود. مردم دنیا شنیده اند که آمریکا بارها و بارها درباره خطر برنامه هسته ای ایران هشدار داده و شاهد بوده اند که دو سال تلاش کرده ایم توافقی را بدست آوریم که این برنامه را محدود می کند و حمایت خود را فقط به این علت اعلام کرده اند که گفته ایم این توافق، جهان را امن تر خواهد کرد. حال اگر آنها این موضوع را درک نکنند که چگونه آمریکا می خواهد از نتیجه ای که با مشقت زیاد بدست آورده چشم پوشی کند چه کسی آنان را مقصر می داند؟ این درحالی است که هیچ گزینه قابل دفاع و اصلا هیچ گزینه ای برای این توافق نداریم. ضربه ای از این مهلک تر و دردناک تر به اعتبار آمریکا جای دیگری سراغ نداریم و به شما بگویم این ضربه نه تنها در این مورد خاص به آمریکا وارد می شود بلکه اعتبار کشور را به لحاظ نظامی، اقتصادی، سیاسی و حتی معنوی زیر سوال می برد. برای مخالفت یک جانبه با این توافق، هزینه ای سرسام آور پرداخت خواهیم کرد. دوستان، همانگونه که گفته شد من سال هاست در مشاغل دولتی خدمت می کنم و در این مدت مجبور شده ام تصمیم های سختی بگیرم. برخی ها هستند که عقیده دارند تصمیم گیری در حمایت یا مخالفت با توافق ایران فقط یک انتخاب است و من به عقیده آنان و خودشان احترام می گذارم. اما به علت محدودیت های بسیار سخت گیرانه ای که برای برنامه هسته ای ایران در این توافق لحاظ شده و توضیح داده شد و به علت پیشرفت قابل ملاحظه ای که این برنامه پیش از آغاز گفتگوها بدست آورده بود و اگر از توافق خارج شویم این پیشرفت با شدت و سرعت ادامه پیدا خواهد کرد و به علت در اختیار نداشتن گزینه ای مناسبتر برای این طرحی که ریخته شده، منافع این توافق به نقص ها و کاستی های احتمالی آن می چربد. قطعا جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای از جمله اهدافی است که همه گروه های سیاسی در آمریکا از آن حمایت می کنند. کشورهای همه قاره های دنیا هم از این هدف پشتیبانی می کنند.   حال، بحث و مناقشه ای را که بر سر این موضوع در جریان است چگونه می توان تشریح کرد؟ پاسخ خوبی که می توان به این پرسش داد این است که حتی پیش از آنکه جوهر این توافق خشک شود شروع کردند به بمباران دولت با این افسانه که این توافق قرار است چه کند و این بمباران هنوز هم ادامه دارد. بخشی از این افسانه بر پایه آن است که این توافق تا حدودی بر مبنای اعتماد به ایران قرار داده شده و ادعاهایی هم مطرح شده مبنی بر اینکه ایران تاکنون بارها درباره سیاست هایی که قرار بوده در سطح بین المللی دنبال کند تغییر مسیر داده است. منتقدان بارها و بارها به ما می گویند نمی توان به ایران اعتماد کرد اما این افسانه ای بیش نیست، چرا؟ چون هیچ بند یا پاراگرافی در این توافق وجود ندارد که بر مبنای قول یا اعتماد قرار داشته باشد. ساز و کاری را که ما با تهران ایجاد کردیم فقط و فقط بر اساس راستی آزمایی و سند است. به همین علت است که ساختار توافق به این شکل قرار داده شده است. به همین علت است که تخفیف در تحریم ها به شدت با عملکرد ایران در ارتباط است و به همین علت است که دست نیافتنی ترین نظام نظارتی و بازرسی را که تاکنون هیچ جا وجود نداشته در این توافق گنجانده ایم. همین منتقدان به این حقیقت اشاره می کنند که آمریکا دو دهه پیش، چارچوب توافق با کره شمالی را امضا کرد اما آن توافق در تحقق اهدافش ناکام ماند و به ما می گویند باید از آن توافق درس می گرفتیم. خوب واقعیت این است که از آن توافق درس گرفتیم.   توافق با کره شمالی فقط چهارصفحه بود و فقط درباره پلوتونیم بحث می کرد. توافق با ایران در 159 صفحه با جزئیات نگاشته شده و همه مسیرهای بالقوه و احتمالی تهران را برای دستیابی به بمب در بر می گیرد و بویژه بر پایه قواعد شفاف سازی آژانس بین المللی انرژی اتمی که در پروتکل الحاقی آمده قرار داده شده است که حتی دودهه پیش وقتی توافق با کره شمالی امضا شد وجود خارجی هم نداشتند و با درنظر گرفتن مفاد گفتگوها با کره شمالی بر سر آن بحث شده است.   واقعیت این است که اگر ما به ایران با این فکر که در آستانه میانه روتر شدن قرار گرفته است، اعتماد می کردیم چندان نیازی به این توافق نبود اما ما این کار را نکردیم.   ما هیچ چیزی جز این نمی خواهیم که ایران در عمل، کار متفاوت انجام دهد اما حتی برای یک دقیقه هم روی آن حساب باز نکردیم. حمایت ایران از گروههای تروریستی و کمک آن به خشونت فرقه ای سیاست های اخیر آن نیست بلکه بازتاب استنباط رهبران این کشور از منافع دراز مدت ملی ایران است و هیچ ملاکی وجود ندارد تا انتظار داشته باشیم این محاسبات آنها در آینده نزدیک تغییر کند.   به همین جهت قویا معتقدیم در صورتی که به ایران اجازه داشتن سلاح هسته ای داده شود، از هر مشکلی در خاورمیانه، هر تهدیدی برای اسرائیل و دوستان ما در منطقه، خطرناک تر خواهد بود. این حرف اجتناب ناپذیراست. ما به همین جهت به شدت وفعالانه در تلاش برای حفظ منافع ما و متحدان ما هستیم. به خاطر چالشی که ایران پیش روی ما قرار می دهد، ما وارد تعامل بی سابقه برای همکاری نظامی، اطلاعاتی، امنیتی با اسرائیل دوست ومتحد ما شدیم. ما مصمم هستیم متحد ما بتواند با تهدید امنیتی جدید و پیچیده مقابله کند و درباره برتری نظامی کامل خود اطمینان داشته باشد. ما هر روز برای اعمال تحریم ها در جلوگیری از سازمان های تروریستی نظیر حماس، حزب الله از بدست آوردن تامین مالی،تسلیحاتی که به دنبال آن هستند از ایران یا بسیاری از منابع دیگر با اسرائیل همکاری می کنیم و ما برای این که اسرائیل بتواند دشمنان خود را از حملات مرگبار و تحریک آمیز علیه مردم اسرائیل متوقف کند، در کنار اسرائیل خواهیم بود.   از سال 2009، ما بیست میلیارد دلار در قالب تامین مالی خارجی در زمینه نظامی برای اسرائیل فراهم کردیم و این بیش از نیمی از تامین مالی است که برای کشورها در سراسر جهان فراهم می کنیم.   ما علاوه بر این و فراتر از آن، 3 میلیارد دلار برای تولید و استقرار باتری های گنبد آهنین و دیگر برنامه ها و سامانه های دفاع موشکی سرمایه گذاری کردیم و ما در جنگ پیشین غزه شاهد بودیم که به خاطر این سامانه جان مردم در اسرائیل نجات یافت. ما حق دسترسی ویژه به تسلیحات پیشرفته مانند جنگنده اف 35 را به اسرائیل دادیم. اسرائیل تنها کشوری در خاورمیانه است که آمریکا این جنگنده نسل پنجم را به آنها فروخته است. رئیس جمهور اخیرا اجازه بسته تامین گسترده تسلیحاتی را صادر کرد که شامل مهمات نفوذ کننده به زیرزمین و موشک های هوا به هوا است و ما امیدواریم به یادداشت تفاهم جدیدی در طرح کمک نظامی برسیم که منجر به همکاری فشرده امنیتی ما در دهه آینده خواهد شد.   حمایت ما به لحاظ دیپلماتیک نیز از اسرائیل همچنان کاملا قوی است. ما به مخالفت هر تلاشی برای نامشروع جلوه دادن کشور یهودی یا تصویب قطعنامه جانبدارانه علیه آن در نهادهای بین المللی ادامه می دهیم. اکنون من شخصا درک می کنم به هیچ وجه نمی توان گفت که درباره نگرانی ها در اسرائیل درباره ایران و پیامدهای احتمالی این توافق یا رد این توافق برامنیت اسرائیل اغراق می شود. من در تمام سفرهای خود به اسرائیل موضع اسرائیل را متوجه شدم. در حقیقت من به عنوان وزیر امور خارجه بارها به اسرائیل سفر کردم و برابر با یک ماه را در اسرائیل سپری کردم. حتی وقتی که سفر هوایی در جریان جنگ قبلی غزه لغو شد، دستور دادم هواپیمای من در فرودگاه بن گوریون فرود آید و این کار را به نشانه حمایت انجام دادم. من در یاد واشم که بنای یادبود برای شش میلیون کشته شدگان (هلوکاست)است، حاضر شدم و با تمام وجودم شرارت عمیق هلوکاست را حس کردم که هرگز فراموش نخواهد شد.   من به داخل پناهگاهی در کریات شمونه رفتم که کودکان مجبور بودند خانه ها و مدارس خود را ترک کنندو در آنجا در برابر راکت ها پناه بیاورند.   من از سدروت بازدید کردم و شاهد بقایای موشک های دست ساز شلیک شده از غزه بودم. موشک هایی که به هیچ هدفی جز ایجاد ترس در بین خانواده های اسرائیلی شلیک نشد. من سوار جت اسرائیل شدم و شاهد کوچک بودن حریم هوایی اسرائیل بودم که همزمان امکان نگاه کردن همه همسایگان در این کشور وجود دارد. من دست های خودم را به دیوار ندبه رساندم و برای صلح اسرائیل، منطقه و جهان دعا کردم. من این فروتنی را انجام دادم تا همه از تعهد من برای امنیت اسرائیل مطلع شوند. تعهدی که من در بیست و هشت سال در سنا نشان دادم و به عنوان وزیر امور خارجه کاملا درباره انتخابی که اسرائیل باید انجام دهد و تاثیر آن بر موجودیت آن، مطلع هستم. من این عقیده را درک می کنم که اسرائیل بیش از هر کشور دیگری نمی تواند در دفاع از امنیت خود دچار اشتباه شود. من در حالی که با احترام با نظر نخست وزیر بنیامین نتانیاهو درباره منافع توافق ایران اختلاف دارم، هرگز ذره ای ریشه های نگرانی وی یا هر اسرائیلی دیگری را زیر سوال نمی برم اما من به مانند رئیس جمهور اوباما، سران ارشد دفاعی و نظامی ما و حتی برخی از بسیاری از مقامات نظامی و اطلاعاتی اسرائیل متقاعد شدم که این توافق ما در جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای در مسیر درستی قرار می دهد.   مردم اسرائیل با این توافق امنیت بیشتری خواهند داشت و این برای مردم منطقه نیز چنین خواهد بود. ما برای اطمینان کامل از این مسئله، در حال برداشتن گام های خاص و دور از تصور برای هماهنگی با دوستان کشورهای خلیج (فارس) هستیم. رئیس جمهور اوباما میزبان سران این کشورها در کمپ دیوید در اوایل امسال بود. من ماه گذشته با آنها دیدار کردم و ما اواخر این هفته به ورود ملک سلیمان به واشنگتن خوشامد خواهیم گفت. سران خلیج (فارس) در نگرانی های عمیق ما درباره سیاست ایران در خاورمیانه شریک هستند اما آنها همچنین با برنامه هسته ای ایران خطر را حس کردند. ما باید در هر دو جبهه پاسخ دهیم و پاسخ خواهیم داد. ما مطمئن خواهیم شد که ایران به تعهدات خود براساس توافق هسته ای پایبند است و به تقویت شراکت امنیتی خود ادامه خواهیم داد.   ما مصمم هستیم دوستان خلیج (فارس) ما حمایت مورد نیاز سیاسی ونظامی را داشته باشند و به همین منظور ما در حال همکاری با آنها برای ایجاد سامانه دفاع موشکی بالستیک در شبه جزیره عرب و فراهم کردن آموزش برای عملیات ویژه، اجازه انتقال فوری تسلیحات، تقویت امنیت مجازی و ورود به رزمایش بزرگ نظامی و افزایش جلوگیری از انتقال غیرقانونی تسلیحات ایران هستیم.   ما همچنین در حال تقویت همکاری و حمایت در نبرد علیه تهدید پیش روی آنها، ما وهمه تمدن ها هستیم که نیروهای ترور بین الملل از جمله عوامل و دست نشانده های آنها ایجاد می کنند.   ما از این طریق این گام ها و دیگر گام ها خواهیم توانست فشار بین المللی بر ایران را حفظ کنیم.   تحریم های آمریکا به خاطر حمایت تهران از تروریسم و سابقه حقوق بشری آن اعمال شد. این تحریم ها و همچنین تحریم ها ی ما برای جلوگیری از تکثیر موشک های بالستیک و انتقال تسلیحات متعارف سر جای خود باقی است. ممنوعیت شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره انتقال تسلیحات برای حزب الله، شبه نظامیان شیعه در عراق، شورشیان حوثی در یمن وهمه این تحریم ها سرجای خود باقی است.   ما همچنان از تهران می خواهیم تا اطلاعاتی درباره یک آمریکایی که چند سال پیش در ایران مفقود شد، فراهم کند و شهروندان آمریکایی را که دولت این کشور به صورت ناعادلانه زندانی کرده است،آزاد کند. ما همه تلاش خود را به کار خواهیم بست تا شهروندان ما سالم به جایی که متعلق به آن هستند، به خانه ها و خانواده ها ی خود بازگردند.تردیدی نیست که آمریکا با همه ابزار امنیت ملی موجود با همه سیاست های ایران در برهم زدن ثبات مخالفت خواهد کرد. توافق ایران براساس اثبات است و براساس اعتماد نیست.   من در نامه ای که امروز به همه اعضای کنگره فرستادم، روشن ساختم که این دولت آماده همکاری با آنها برای تصویب قانونی است که نگرانی های مشترک درباره امنیت منطقه ای را برطرف و بر توافقی تاکید کند که با شرکای بین المللی با آن برسیم.   دومین انتقاد این است که این توافق تاحدودی به تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای مشروعیت خواهد بخشید.   من این مسئله را یادآور می شوم. بله ایران سالها برنامه صلح آمیز هسته ای داشت و شما براساس منع تکثیر می توانید این کار را انجام دهید و هرگز گزینه واقع گرایانه برای تغییر این روند وجود نداشته است اما درک این واقعیت به معنای مشروعیت بخشیدن به تسلیحات هسته ای نیست. در حقیقت این توافق کاری برعکس انجام می دهد. براساس پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران از دنبال کردن سلاح هسته ای منع شده است.این نکته مهمی است. بنابراین می خواهم مطمئن شوم همه درک می کنند که جامعه بین المللی به ایران نمی گوید که نمی تواند برای 15 سال سلاح هسته ای داشته باشد. ما به ایران می گوییم که نمی تواند سلاح هسته ای داشته باشد. تمام. در پانزده سال، بیست ساله یا بیست و پنج ساله ایران این اتفاق روی نخواهد داد. در حقیقت ایران براساس این توافق مستلزم است پروتکل الحاقی آژانس بین المللی انرژی اتمی را امضاء و از آن تبعیت کند که من پیش تر اشاره کردم این پروتکل الحاقی از تجربه کره شمالی بدست آمد. پروتکل الحاقی خواهان بازرسی از تمام تاسیسات هسته ای است. معنای آن این است که برنامه هسته ای ایران برای همیشه در معرض بازرسی های منظم قرار خواهد گرفت. ایران باید برای همیشه دسترسی به همه تاسیسات هسته ای خود فراهم کند. ایران باید برای همیشه به صورت مناسب به درخواست دسترسی به هر نوع سایت مورد شک و تردید پاسخ دهد و اگر ایران در هر زمانی به فعالیت هسته ای مبادرت کند که با برنامه کاملا صلح آمیز سازگاری ندارد، این نقض توافق برای همیشه خواهد بود.   ما از این نقض به موقع مطلع خواهیم شد و همه گزینه ها برای پاسخ چه دیپلماتیک و چه بازگشت به تحریم ها یا راههای دیگر را خواهیم داشت.   مطمئن باشید این توافق به ما ابزار بی سابقه می دهد تا همه مواقع ایران را به خاطر اقدامات و تصمیمات خود مسئول بدانیم.   اکنون درست است که برخی از محدودیت های خاص که ما به صورت موفقیت آمیز مذاکره درباره آنها را به پایان بردیم، قرار است به صورت دوره ای در برخی از موارد 10 یا 15 ویا بیست و پنج ساله تخفیف یابد اما این برخلاف منطق است که تمام این توافق را با وجود همه محدودیت های همیشگی ان پی تی که ایران باید از آن تبعیت کند، به این دلیل از بین ببریم. اگر خانه شما آتش گیرد و شعله ور شود شما می خواهید به خاطر احتمال آتش سوزی در پانزده سال دیگر از مهار آن خودداری کنید، مسلما چنین نیست. شما آتش را خاموش می کنید و از وقت اضافه برای آماده شدن در آینده استفاده می کنید.   دوستان من! معنایی ندارد که به این نتیجه برسیم که باید رای منفی دهیم به این خاطر که آنچه که باید در پانزده سال آینده اتفاق بیافتد، الان اتفاق بیافتد زیرا اگر این توافق رد شود، باید با همه دلایل ممکن برای نگرانی درباره آینده، اکنون، فورا در ماههای پیش رو با آن مقابله شود. ایران بار دیگر و بزودی برنامه خود را به پیش می برد. ما مزایای توافقی که شامل همه این محدودیت ها است، از دست خواهیم داد و چراغ سبز به همه چیز که تلاش می کنیم از آن جلوگیری کنیم، خواهیم داد. باید بگویم که این نتیجه ای نیست که ما می خواهیم و این نتیجه ای نیست که برای کشور ما و متحدان ما وجهان خوب باشد.   انتقاد سوم که فنی تر است این است که ایران راهی برای رهایی از تاسیسات هسته ای مخفی می یابد زیرا این توافق مهلت حداکثر 24 روزه برای دسترسی به سایت مشکوک می دهد.   حقیقت این است که به هیچ وجه در 24 روز یا 24 ماه و حتی 24 سال نابودی همه مدارک فعالیت های غیرقانونی که درباره مواد شکافت پذیر روی داده است، امکان پذیر نیست زیرا شما به خاطر ماهیت مواد شکافت پذیر و عناصر آن نمی توانید شواهد را با دفن کردن یا انداختن در توالت یا جابجایی آن در میانه شب از بین ببرید. مواد ممکن است بروند اما رد آن سالها باقی می ماند و بیست و چهار روز زمان زیادی نیست.   براساس این توافق، اگر مناقشه ای درباره دسترسی به هرجایی باشد،آمریکا و متحدان اروپایی ما درباره آن تصمیم گیری می کنند و ما زمانی که سایتی را پیدا کردیم که پرسش هایی درباره آن مطرح است، همواره آن را نگاه خواهیم کرد تا به بازرسان اجازه ورود به آن داده شود. اجازه دهید تاکید کنم. آمریکا و جامعه بین المللی بی وقفه ایران را نظارت خواهند کرد و شما می توانید مطمئن باشید که اگر ما چیزی ببینیم، کاری انجام می دهیم. این توافق ابزار گسترده به ما برای اجرا می دهد و ما از آنها استفاده خواهیم کرد. استانداردی که ما به کار خواهیم برد در دو کلمه خلاصه خواهد شد، تحمل صفر.   هیچ راهی وجود ندارد که تضمین دهیم ایران به وعده های خود عمل می کند و به همین جهت این توافق براساس وعده ها یا اعتماد نیست اما می توانیم تضمین دهیم که اگر ایران تصمیم گیرد این توافق را نقض کند، درباره نقض هر توافقی که داده است، تاسف خواهد خورد. انتقادهای زیادی از این توافق می شود که آخرین آن اقتصادی است که مهم است. این انتقاد که تخفیف تحریم هایی که ایران دریافت خواهد کرد، بسیار سخاوتمندانه یا خطرناک است. مسلما گفتگوهایی که در وین مانند هر نوع مذاکرات جدی به پایان رسید شامل این مسئله بود. ایران تخفیف تحریم ها را می خواست و جهان می خواست درباره ماهیت کاملا صلح آمیز برنامه ایران اطمینان یابد. بنابراین بدون معامله هیچ توافقی حاصل نمی شود و ایران با محدودیت ها بسیار مهم که با آن موافقت کرد، موافقت نمی کرد اما برخی تخفیف تحریم ها را مبنای رد این توافق قرار می دهند و این منطق به دلایل مختلف مردود است. مهمتر از همه این است که در صورت نقض نکردن ایران، این تحریم ها بدون توجه به کاری که ما انجام دادیم، از بین می رود. این توهم در بین اعضای کنگره وجود دارد که می توانند این طرح را رد کنند و همچنان بتوانند کشورهایی مانند چین، ژاپن،کره جنوبی، ترکیه و هند مشتریان اصلی نفت ایران را ترغیب کنند به حمایت تحریم ها که برای آنها میلیاردها دلار هر سال هزینه داشته است، ادامه دهند. این اتفاق روی نخواهد داد. فراموش نکنید. پولی که در نتیجه تحریم ها مسدود شد در برخی از بانک های آمریکا و تحت کنترل آمریکا نیست. این پول ها در کشورهایی مسدود و گرو گذاشته شده است که ایران با آنها معاملات تجاری دارد. ما این پول را نداریم و نمی توانیم بر آن کنترل کنیم و به هر صورت اگر ما از این توافق کنار رویم، آزاد خواهد شد. به خاطر داشته باشید درباره میزان پولی که ایران براساس تخفیف تحریم ها دریافت خواهد کرد، هم اکنون نیز هزینه آن مشخص شده است و آنها با نیازهای برآورده نشده اقتصادی روبرو هستند.   ایران زیرساخت انرژی فلج شده دارد و باید آن را بازسازی کند تا بتواند نفت تولید کند. بخش کشاورزی ایران نیازمند شدید سرمایه گذاری است. تعهدات گسترده برای مستمری بگیران دارد. منابع ارزی قابل توجهی به پروژهای تحت رهبری خارجی ها اختصاص یافته است و جمعیت شهروندان انتظار دارند برچیده شدن تحریم ها موجب بهبود محسوس کیفیت زندگی آنها شود. تخفیف تحریم ها تفاوت قابل توجهی بر آنچه که ایران در سطح بین المللی می تواند انجام دهد،ایجاد نخواهد کرد. اشتباه نکنید نکته مهم درباره این توافق این نیست که ایران را قادر می سازد چه کاری می تواند انجام دهد بلکه در این است که ایران را در انجام چه کاری متوقف می کند و آن ساخت تسلیحات هسته ای است.   پیش از پایان مایلم درباره ماهیت بحثی سخن بگویم که هم اکنون درگیر آن هستیم. برخی طرفداران این توافق از جمله خودم را متهم کرده اند به متوسل شدن به سناریوهایی با هدف ایجاد رعب و وحشت. عجیب تر اینکه همان افرادی که این اتهام ها را مطرح می کنند همان افرادی هستند که در یک سال گذشته مشغول اتهام زنی بوده اند. حقیقت این است که اگر کنگره با این توافق مخالفت کند، نمی توانیم با قطعیت بگوئیم ایران چه واکنشی نشان خواهد داد. اما می دانیم ایران آنچه را که می گوید عملی خواهد کرد و این یعنی به توسعه فعالیت های هسته ای ادامه خواهد داد و می دانیم محدودیت های شدیدی را که ایران هم اکنون پذیرفته دیگر اعمال شدنی نخواهند بود، زیرا دیگر توافقی در میان نخواهد بود. آنگاه ایران آزاد خواهد بود هزاران سانترفیوژ پیشرفته را وارد چرخه سوخت کند. ذخایر اورانیوم کمتر غنی شده اش را گسترش دهد و ذخایر اورانیوم غنی شده اش تا میزان 20 درصد را دوباره بازسازی کند و آزاد خواهد بود برای تولید پلوتونیوم قابل استفاده در ساخت سلاح اقدام نماید و تحقیقاتش را در زمینه تولید سلاح آغاز کند و آنگاه فکر می کنید چه کسی مسئول همه این اقدام ها خواهد بود؟ قطعا ایران مسئول نیست زیرا ایران داشت آماده می شد توافق را اجرا کند. و دیگر دلیلی ندارد بر سر میز مذاکره بازگردد. بدانید که دنیا کسانی را مسئول خواهد دانست که اجماع را شکستند، به شرکای ما در مذاکرات پشت کردند و توصیه های مقام های نظامی ارشد و دانشمندان برجسته را نادیده گرفتند. دنیا، آمریکا را مقصر خواهد شناخت و لذا همان افرادی که هم اکنون دارند ما را به وحشت افکنی متهم می کنند، ناگهان شروع خواهند کرد به هشدار دادن که برنامه هسته ای ایران بار دیگر دارد از کنترل خارج می شود و باید به هر قیمتی شده آن را متوقف کرد. به نظر شما چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آنگاه اقدام نظامی تحت فشار در دستور کار قرار خواهد گرفت. آمریکا مجبور خواهد شد توان نظامی منحصر به فرد خود را برای مختل کردن برنامه هسته ای ایران به کار بگیرد. زیرا گفتگو دیگر کارساز نخواهد بود چراکه یکبار آن را امتحان کرده ایم. رئیس جمهور اوباما به روشنی اعلام کرده است آمریکا هر کاری لازم باشد برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای انجام می دهد. اما تفاوت مهم در اینجاست که آمریکا دیگر حمایت دنیا را نخواهد داشت آنگونه که امروز داریم. به خاطر اینکه ثمره دیپلماسی را رد کردیم ما را مسئول بحرانی خواهند دانست که می خواستیم از وقوع آن جلوگیری کنیم اما در نهایت آغاز گر بحران شناخته خواهیم شد. لذا سوال اینجاست چرا خودمان را در موضعی قرار بدهیم که مجبور شویم آن گزینه را انتخاب کنیم؟ بویژه اینکه گزینه ای بهتر وجود دارد، گزینه ای که از حمایت گسترده ای برخوردار است. گزینه ای که به ثبات و امنیت بیشتر ختم می شود و امروز مجبور نیستیم هیچ یک از گزینه هایی را که در اختیار داریم برای تحقق آن از دست بدهیم. لذا هم اکنون باید تصمیم بگیریم. مخالفت با این توافق، هیچ چیزی را حل نمی کند زیرا اگر آن را رد کنیم هیچ یک از مسائلی را که قرار است مرتفع شوند آسانتر نخواهیم کرد. هیچ کدام. نه برنامه هسته ای ایران، نه حمایت ایران از تروریسم، نه فعالیت های فرقه گرایانه و نه موضوع نقض حقوق بشر در ایران و نه مخالفتش را با اسرائیل. مخالفت با این توافق، خواه عمدی باشد یا غیر عمد، سیاست رکود ملی خواهد بود.   مخالفت با توافق ما را مستقیما به نقطه ای باز می گرداند که دو سال پیش در آن قرار داشتیم. وقتی به آن نقطه بازگردیم دیگر هیچ گزینه یا طرح واقع بینانه ای در اختیار نخواهیم داشت. در مقابل، حمایت از این توافق، حمایت و اجماع جامعه بین المللی را مستحکم تر می کند در حمایت از طرحی که بر اساس آن ایران هیچگاه به سلاح هسته ای دست پیدا نخواهد کرد. و چنین طرحی، سایه تهدید را از منطقه ای شکننده و آسیب پذیر دور خواهد کرد و میل به اقدام برای دستیابی به سلاح هسته ای را در دیگران از بین می برد، شهروندان و متحدان ما را امن تر می سازد و این اطمینان را به دنیا بازمی گرداند که سخت ترین مشکلات را می توان با موفقیت از راه دیپلماتیک حل و فصل کرد. سیاست خارجی دولت آمریکا در بهترین حالت از قدرتی عظیم برخوردار است و هدف روشنی را دنبال می کند و تا جایی که امکان داشته باشد متکی به دلیل و منطق است. بارها و بارها نشان داده شده که کشور ما در جایی که لازم باشد از توسل به روز ترسی ندارد. اما امید وارزش ها به ما حکم می کند راه هایی را انتخاب کنیم که به صلح ختم می شوند. توافق ایران منعکس کننده عزم و اراده ماست در حفاظت از منافع شهروندان و جلوگیری از بیشتر زیان دیدن مردم دنیا. اما این توافق همچنین انعکاس دانش و آگاهی ماست از اینکه محکم ترین بنیان برای امنیت، بسیج کردن ملت های دنیاست در دفاع جسورانه و فعالانه از حاکمیت قانون. 228 سال پیش در ماه سپتامبر، بنجامین فرانکلین در همین فیلادلفیا به پا خاست و برای پایان دادن به بحث ها بر سر قانون اساسی آمریکا اقدام کرد. وی به گروهی از مخاطبان خود که شامل مخالفان متن قانون بودند گفت، سازش و مصالحه امری ضروری است. و امکان ندارد که همه به کلیه آن چیزی که می خواهند دست پیدا کنند. وی پس از بررسی دقیق همه سخنان مخالفان وموافقان متن قانون گفت: «من با این قانون اساسی موافقم، زیرا انتظار چیزی بهتر از آن را ندارم، و نیز مطمئن نیستم که این قانون، بهترین قانون نباشد». هم وطنان، من این افتخار را داشته ام که در زمان جنگ و صلح به این کشور خدمت کنم و صلح بهتر است. شاهد بودم که رهبران این کشور با آینده نگری باور نکردنی گام برداشته اند و نیز شاهد بوده ام آنها اشتباهات فاجعه آمیزی مرتکب شده اند و بدون فکر کردن به پیامدها کشور را درگیر جنگ کرده اند. تا آنجایی که به فرانکلین مربوط می شود می توانم ادعا کنم و ادعا می کنم وی در بصیرت و آگاهی منحصر به فرد بود و باید به داشتن چنین جذبه ای در بحث و موشکافی بنیانگذاران کشورمان افتخار کنیم. با داشتن تجربه ای به اندازه یک عمر بر این باور دارم که توافق ایران، گامی بسیار سازنده و مثبت است در شرایطی که حل و فصل مشکلات و کاستن از خطر، نسبت به گذشته بسیار فوری تر به نظر می رسد بویژه در خاورمیانه. توافق ایران، درگیری ها فرقه ای و افراط گرایانه را که در منطقه در جریان است کاهش نمی دهد اما تاریخ از آن به عنوان نقطه عطف یاد خواهد کرد. توافق ایران اتفاقی است که در آن طرفداران ثبات و امنیت، ابتکار عمل را از دست نابود کنندگان امید ربوده اند. و ما این را نشان دادیم هر وقت برای داشتن بهترین ها برای خود و ملت مان اقدام کنیم، صاحب نیرویی عظیم می شویم تا با اتکا به آن دنیایی امن تر و بهتر بسازیم. این کاری است که در روزهای آینده خواهیم کرد.

31 / 7 / 2015  

تفاهم ایران و روسیه برای تولید موتور هواپیما در سفر هیات بلند پایه ایران به روسیه که همزمان با برگزاری نمایشگاه هوایی ماکس 2015 در شهر ژوکوفسکی بود، تفاهمنامه دوجانبه ای در خصوص همکاری مشترک در زمینه تولید موتورهای توربینی با مجموعه "کنسرسیوم طراحی و ساخت توربین‌های گاز و موتور هواپیما" به امضاء رسیده است.   به گزارش مشرق، دکتر منطقی در گفتگو با اسپوتنیک بیان نمود پیشرانی علم و فناوری صنعت هوایی در دیگر زمینه ها و منافع حاصل از سرریز فناوریهای توسعه یافته یا بومی سازی شده به دیگر بخش ها نیز از جمله دیگر عواملی هستند که صنعت هوایی تجاری را، هم در سطح ملی و هم سطح جهانی، به یک بخش راهبردی تبدیل کرده است. اهمیت موتورهای توربینی و کاربرد گسترده آن‌ها در توسعه کشورها باعث شده است کشورهایی که روابط اقتصادی مشترکی برای رقابت در صحنه جهانی دارند در زمینه طراحی و تولید آن‌ها سرمایه‌گذاری مشترک انجام دهند. کشور روسیه و ایران با توجه به روابط نزدیک اقتصادی می‌توانند در این زمینه همکاری مشترکی انجام دهند و به همین علت کشور ما آمادگی کامل دارد با "کنسرسیوم طراحی و ساخت توربین‌های گاز و موتور هواپیما" همکاری مشترک خود را در زمینه سرمایه‌گذاری، طراحی، تولید و ارتقاء پلتفرم موتور توربینی نسل جدید جهت کاربری‌های اقتصادی انجام دهد. "کنسرسیوم طراحی و ساخت توربین‌های گاز و موتور هواپیما" در حال حاضر یکی از بزرگترین مجموعه‌های طراحی و تولید موتور توربینی در جهان است. از طرفی کشور ما هم می‌تواند بازار بسیار مناسبی برای انتقال فناوری‌های آن مجموعه باشد و هم با پتانسیل قوی سرمایه انسانی کشور می‌توان در جهت انتقال فناوری به صورت کنسرسیوم و ارتقاء محصولات فعلی سهم مناسبی در بازار تولید موتورهای توربینی آینده جهان ایفا نمود. در همین راستا، در این سفر تفاهم نامه همکاری مشترک در زمینه تولید موتورهای توربینی با مجموعه مذکور در کنسرسیومی از شرکت های ایرانی به امضا رسیده است.

باور ( که از قراری مابین pmu1 و pmu2 قرار می گیرد ) از تلاش پیشرفته تر ، قوی تر و البته پیچیده تر و گرانتر است !   تلاش در صورت تبدیل شدن به یک سیستم مستقل واقعی ، می تواند یک مکمل ارزان قیمت و ساده تر برای باور باشد و هم یک محصول برای صادرات !

    با تشکر از java / centralclubs دوستانی که می تونند زحمت ترجمه رو بکشند !

سردار دهقان: با روسها برای خرید سوخو گفتگو کردیم وزیر دفاع ایران از گفتگو با روسیه برای خرید جنگنده های سوخوی پیشرفته از این کشور خبر داد. به گزارش مشرق، شبکه تلویزیونی المیادین لحظاتی پیش در خبر فوری گزارش داد: "حسین دهقان،" وزیر دفاع ایران در گفتگو با این شبکه تاکید کرد ایران به تعهداتش در توافقنامه هسته‌ای پایبند خواهد بود، اما اگر طرف مقابل به تعهداتش عمل نکند، این کشور پاسخ قاطعی خواهد داد. وی اعلام کرد مسکو تحویل سامانه موشک‌های اس سیصد به ایران را از اواخر امسال آغاز خواهد کرد. وزیر دفاع ایران همچنین از گفتگو با روسیه برای خرید جنگنده های سوخوی پیشرفته از این کشور خبر داد.