اختلاف ایران و روسیه بر سر قیمت «اس ۳۰۰» یک خبرگزاری روسی مدعی شد روسیه و ایران بر سر «قیمت» سامانه موشکی اس 300 به اختلاف رسیده‌اند.   به گزارش مشرق، ایران قصد دارد قرارداد سامانه موشکی اس 300 را با ارزش قرارداد سال 2007 امضا کند. ارزش قرارداد سال 2007 حدود یک میلیارد دلار بود. این در حالی است که روسیه به ایران پیشنهاد داده به جای خرید سامانه موشکی «اس 300 پی ام‌یو»، سیستم‌های مدرن‌تر موسوم به «اس 300 وی 4» (آنتی 2500) را به ایران بفروشد. بنابراین گزارش، روسیه تأکید کرده سامانه موشکی اس 300 دیگر ساخته نمی‌شود، به همین دلیل در نظر دارد با افزایش ارزش قرارداد سیستم‌های موشکی قوی‌تری را به ایران بفروشد. ریاست جمهوری روسیه آوریل گذشته ممنوعیت فروش سامانه موشکی اس 300 به ایران را رفع کرد.

http://www.mashreghnews.ir/fa/news/460103/عکس-رونمایی-از-دستاوردهای-جدید-پدافند-هوایی

مشرق بررسی می‌کند/ نگاهی به سوخو۳۰؛ گزینه احتمالی‌ایران برای تجهیز نیروی هوایی +عکس مدل‌های جدید جنگنده سوخو ۳۰، بسیار مانورپذیر به‌ویژه در مدل اس‌ام، با قابلیت پرواز در برد و ارتقاع بالا با سرعت مناسب و توان حمل حجم گسترده انواع تسلیحات و سامانه‌های پیشرفته راداری و جنگ الکترونیک هستند. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، امروز خبری مهم از سوی معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری که در روسیه حضور دارد، منتشر شد که نشان می داد مذاکراتی بین طرف ایرانی و روسها درباره خرید جنگنده سوخوی 30 مطرح شده است. البته سورنا ستاری معاون علمی فناوری رئیس‌جمهور کشورمان این نکته را نیز اعلام کرده است که خرید این جنگنده بر عهده وزارت دفاع است. پیش از این نیز وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از مذاکره با روسیه برای خرید یک مدل جنگنده از این کشور خبر داده بود. با این تفاسیر می توان اینگونه برداشت کرد که جنگنده مورد نظر جمهوری اسلامی ایران برای خرید از روسیه سوخوی 30 باشد. اما سوخوی 30 چگونه جنگنده ای است و آیا مناسب نیازهای ایران می باشد؟ جنگنده چند ماموریتی سوخوی 30 در حقیقت گونه بسیار ارتقاء یافته از هواپیمای سوخوی 27 روسیه است. این هواپیما در اواخر حاکمیت شوروی سابق و به عنوان یک جنگنده چند ماموریتی سنگین و به نوعی شبیه به برنامه F-15E آمریکایی ساخته شد. تا به امروز حدود 12 مدل از جنگنده سوخوی 30 ساخته شده و به غیر از نیروی هوایی روسیه، در ارتش های 10 کشور دیگر جهان مشغول به خدمت است. در حال حاضر و بر اساس اطلاعات موجود، مدل های MK،M2 و SM از این جنگنده در روسیه در حال تولید است که البته مدل MKI این جنگنده که مخصوص نیروی هوایی هندوستان طراحی شده است در داخل خود هند در حال ساخت می باشد و از قطعات ساخت هند و فرانسه در ساخت آن استفاده می شود. سوخوی 30 چینی سری MK این جنگنده که برای بازار صادرات طراحی شده است، گونه ای از جنگنده با قابلیت های و توان نصب انواع سامانه ها با توجه به سفارش مشتری است. این سری از جنگنده های سوخوی 30 به کشورهایی مثل چین، ونزوئلا و ویتنام صادر شده است و با نام هایی مثل MK2، MK3 و MKK نیز در جهان هوانوردی شناخته می شود. در بخش راداری به طور معمول از رادارهای N001 برای این جنگنده ها استفاده می شود. این رادار در مدل های اولیه از نوع پالس داپلر بوده اما در حال حاضر مدل آرایه فازی غیر فعال آن نیز توسط دفتر طراحی Tikhomirov در روسیه تکمیل شده است. رادارهای سری ژوک روسی هم گزینه دیگر برای خریداران سوخوی 30 سری ام کا است. این رادار هم دارای گونه های پالس داپلر و هم دارای مدل آرایه فازی فعال می باشد و تا شعاع 150 کیلومتری در مقابل هواپیما را پوشش می دهد. سوخوی 30 نیروی هوایی اندونزی در بخش جنگ الکترونیک انواع غلاف های جنگال روسی قابلیت نصب بر روی این سری از جنگنده ها را دارند. یکی از نقاط مثبت این جنگنده امکان نصب سامانه های غیر روسی که به طور مثال به صورت بومی در کشورهای خریدار ساخته می شود، است. چینی ها از این قابلیت استفاده کرده و امروزه بسیاری از سامانه های جنگ الکترونیک و تسلیحات بومی خود را بر روی این جنگنده ها نصب کرده اند. سامانه های جستجوگر فروسرخ مثل OLS-27 و هدف گیری روی کلاه خلبان به همراه نمایشگرهای صفحه تخت در درون کابین از جمله دیگر قابلیت های این جنگنده به شمار می آید. در بخش سیستم پیشرانه از موتورهای سری AL-31F استفاده می شود که می تواند سرعت بیشینه ای در حدود 2100 کیلومتر در ساعت پرواز کند. برد پروازی این هواپیما در حدود 3000 کیلومتر و ارتفاع پروازی آن بیش از 17 کیلومتر است. قابلیت نصب سامانه تغییر دهنده بردار رانش بر روی این موتورها نیز وجود دارد. در بخش تسلیحات، این هواپیما توان حمل محموله رزمی در حدود 8 تن رادار که شامل انواع موشک های هوا به هوا و هوا به سطح به همراه بمب ها هدایت شونده و سقوط آزاد را دارد. موشک های هدایت رادار R-27 و R-77، موشک هدایت فروسرخ R-73، موشک های ضد کشتی و ضد رادار سری KH-31 با سرعت نزدیک به 3 برابر سرعت صوت، موشک های تاکتیکی هوا به سطح KH-29 و KH-59 به همراه بمب های هدایت شونده سری KAB-500 و KAB-1500 از سلاح هایی هستند که می توان بر روی این جنگنده حمل کرد. اما مدل بعدی که روسها در حال کار بر روی آن هستند به عنوان سوخوی 30 ام2 شناخته می شود. این هواپیما در حقیقت مدلی از جنگنده Su-30MKK است که به صورت ویژه با افزایش توان ضد کشتی برای ارتش چین ساخته شد. ذکر این نکته مهم است که در سالهای اولیه تولید سوخوی 30 ، نیروی هوایی روسیه به دلیل مشکلات مالی عملا فاقد جنگنده های این سری بود و شرکت های روسی صرفا برای صادرات این هواپیماها را تولید می کردند. مشخصات و توانایی های پروازی این مدل از جنگنده سوخوی 30 تقریبا مانند همان مدل های سری ام کا بوده که در بالا به آن پرداخته شد و حتی در برخی از گزارش ها منابعی معتقد هستند که این مدل از سوخوی 30 از نمونه های صادراتی هم ضعیف تر هستند.البته این ادعا به نظر صحیح است زیرا بر اساس اطلاعات موجود چیزی در حدود 12 الی 14 فروند از این هواپیما توسط نیروی هوایی روسیه سفارش داده شده و بیشتر در امور آموزشی و آزمایش سامانه های مختلف از آن بهره برداری می شود. سوخوی 30 ام 2 اما گونه SM را شاید بتوان یکی از برترین مدلهای جنگنده سوخوی 30 اس ام دانست. این مدل از جنگنده سوخوی 30 بر پایه مدل MKI که برای نیروی هوایی هند توسعه یافته است ساخته شده و با این تفاوت که بخش عمده از قطعات غیر روسی که هندی ها در جنگنده هایشان نصب کردند در این مدل با نمونه های روسی جایگزین شده اند. یکی از تفاوت های موجود در این مدل از سوخوی 30 با سایر گونه ها نصب بالک های کوچکی به اسم "کانارد" است که تقریبا بین محل اتصال بال و بدنه و کابین قرار دارد. در عین حال موتورهای نصب شده بر روی این جنگنده نیز از قابلیت تغییر دهند بردار رانشی برخوردار هستند که داشتن این قابلیت به همراه کانارد، مانور پذیری خارق العاده ای را به این هواپیما می بخشد. سوخوی 30 اس ام   سوخوی 30 اس ام این مدل از سوخوی 30 که به صورت اختصاصی برای نیروی هوایی روسیه توسعه یافته است از یک دستگاه رادار آرایه فازی غیر فعال BARS-R بهره می برد . این رادار از ابتدا در چند مدل مختلف توسعه یافت که مدلهای اولیه آن از گونه پالس داپلر بوده و مدل جدید آن که بر روی سوخوی 30 اس ام نصب شده است از گونه آرایه فازی غیر فعال است. برد این رادار در برخی منابع در حدود 140 کیلومتر بر علیه اهداف هوایی اعلام شده است. در بخش موتور نیز این جنگنده روسی از دو دستگاه موتور مدل AL-31FP بهره می برد و می تواند تا سرعت 2 برابر سرعت صوت پرواز کند. در بخش تسلیحات نیز این هواپیما به مانند سایر اعضای خانواده فلانکر می تواند تا حدود 8 تن سلاح را با خود حمل کند. منابع غربی اعتقاد دارند که سوخوی 30 اس ام به غیر از تسلیحات معمول این جنگنده که در بالا به آن اشاره شد، توان حمل موشک ضد کشتی یاخونت با سرعت 3 ماخ را نیز دارد. برد این مدل هم در حدود 3000 کیلومتر بوده و توان سوختگیری هوایی نیز دارد. ارتش روسیه در حال حاضر تعداد 60 فروند از این جنگنده را خریداری کرده است که بین نیروی هوایی و دریایی این کشور تقسیم می شود. یگان های هوادریای نیروی دریایی روسیه نیز از جمله کاربران جنگنده سوخوی 30 اس ام هستند. به هر حال آنچه که درباره سوخوی 30 می توان گفت این مسئله است که جنگنده ای بسیار مانور پذیر، خصوصا در مدل اس ام، با قابلیت پرواز در برد و ارتقاع بالا با سرعت مناسب و توان حمل حجم گسترده ای از انواع تسلیحات و سامانه های پیشرفته راداری و جنگ الکترونیک است که به خوبی می تواند نیازهای کشورمان را چه در ماموریت های پدافندی و چه آفندی برآورده کند. البته با قطعیت خرید این هواپیما و اعلام جزئیات بیشتر درباره جنگنده مورد نظر ایران، می توان با دقت و عمق بیشتری به معرفی آن پرداخت.

در این تاپیک عنوان شده بود که در اخبار سیما گزارشی از بازدید وابستگان نظامی کشورهای خارجی از نمایشگاه توانمندی‌های وزارت دفاع ( یکم شهریور ) پخش شده !   خوب من چند دقیقه پیش گزارشی در این باره پیدا کردم که مربوط به شبکه خبر هست ( اخبار ساعت 18 اول شهریور) !   http://www.telewebion.com/fa/1329468/1-شهریور-1394/اخبار-ساعت-18.html   این گزارش با تصویر زیر شروع شده !        لینک دانلود ( سایت شبکه خبر )

  می شه گفت این شایعه تا حدودی صحت دارد  طبق شنیده های بنده که البته می تواند درست باشد یا نه !!   یعنی هم انتخاب نهاجا سوخو 30 هست و هم از رفتا ر روسها ( طی 1-2 سال اخیر ) اینطور برداشت شده که نسبت به فروش سوخو 30 رضایت دارن !!   در رابطه با میگ 29 و میگ 35 هم من در صفحات قبل چیزهایی گفتم که کاربران گفتن که باور نکن .....   اما  میگ 29 با نیروی هوایی کاری کرده که این نیرو اگر مجبور نشه ، عمرا سراغ ایل و تبار فالکروم بره و به محض قطعی شدن ورود جنگنده های جدید ( و مورد توجه نهاجا که بشود سوخو 30 ) و حتی ورود آنها به کشور و رسیدن تعدادشون به اندازه کافی  ( و همینطور رسیدن وضعیت عملیاتی شون  به حد مطلوب نیروی هوایی ) ، میگ 29 کنار گذاشته می شود  !   توجه کنید دارم می گم اگر مجبور نشه !   یعنی اگر مسیر خرید سوخو 30 بسته بشه و تنها گزینه پیش روی نیروی هوایی بشه همین میگ 35 ، نهاجا مجبور خواهدبود  بین بد ( خرید میگ 35 ) و بدتر ( بی خیال شدن خرید جنگنده و ادامه دادن وضعیت کنونی ! ) یکی رو انتخاب بکند !   و البته 2 گزینه دیگه هم وجود داره !   1- خرید از چین که از قراری نگاه نهاجا نسبت به جنگنده چینی خوب نیست ( می شه گفت بدتر از نگاهشون به میگ 35 ) !!!   2- نگاه به داخل همراه با اراده کافی و بسیج کردن امکانات موجود در کشور    در رابطه با انتقال فن آوری و مشارکت و ... نمی شه فعلا چیزی گفت ، ولی باید این موضوع توجه بشود که مشارکت و انتقال فن آوری و تولید تحت لیسانس و غیره پروسه ای نسبتا زمان بر خواهد بود ، درحالی که ما نیازهای فوری داریم و همینطور این پنجره ای که  مثلا قرار هست باز بشود ممکن هست با اتفاقی در کوتاه ترین زمان ممکن مجداد بسته شود و دست ما بماند در حنا !

المیادین: ایران و روسیه فردا قرارداد «اس۳۰۰» امضا می‌کنند خبرنگار شبکه المیادین اعلام کرد که ایران و روسیه فردا قرارداد تحویل موشک‌های روسی «اس۳۰۰» را امضاء می‌کنند. به گزارش مشرق، خبرنگار شبکه المیادین گزارش داد که ایران و روسیه فردا(سه‌شنبه) قرارداد تحویل اس 300 را امضاء می‌کنند. خبرگزاری اسپوتنیک روز جمعه گذشته به نقل از یک مقام ارشد روسیه گزارش داده بود که قرار است تحویل سامانه دفاعی اس ۳۰۰ به ایران هفته آینده اجرا می‌شود. قرارداد تحویل سامانه‌های دفاع موشکی اس‌300 ساخت روسیه سال 2007 بین تهران و مسکو امضا شده بود. طرف روس، به بهانه تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت از تحویل این سامانه‌های دفاعی به ایران خودداری کرده بود

کاربران توجه کنند که تصویر خارج از گالری را به صورت لینک قرار بدهند !

از کاربران خواهشنمندم تا بحث درباره ماهواره بر سیمرغ را در این تاپیک دنبال کنید !

                 

    ناوه ایرانی نیست !!!!!!!

  خود من اینو با همین کیفیت دانلود کردم و برش دادم !   من اول سعی کردم اینو از telewebion دانلود کنم ، اما بخش آرشیو ساعتیش برای من ارور می ده !   برای کیفیت بهتر یا باید منتظر بمونیم تا وزارت دفاع کلیپ با کیفیت رو منتشر کنه !   یا کاربران بشینن پای تلویزیون به امید پخش دوباره و به محض پخش اونو ذخیره کنند !   یا بخش آرشیو ساعتی telewebion برای یقیه کار بکنه !

کلیپ حماسه پایداری ( پخش شد در شبکه خبر )   دانلود  علاوه بر شلیک موشک از پهپاد فطرس ، صحنه کامل پرتاب موشک زیر آب سپاه رو هم نشان می دهد !   این پرتاب از طریق قایق های اژدر افکن سپاه انجام شده !

گزارش مشرق از جزییات خرید پدافندی کشورمان/ «4 گردان اس 300» شامل چند سامانه راداری و شلیک موشک است؟ +عکس هر گردان سامانه های سری اس 300 پی ام یو بر اساس تعریف استاندارد، از 4 آتشبار تشکیل می شوند که هر آتشبار نیز از 4 پرتابگر موشک و مجموعه ای از سامانه های رادار بهره می برد و با این حساب، ایران با خرید 4 گردان، حداقل بیش از 10 و حداکثر 16 آتشبار مدرن اس 300 با 4 مجموعه کامل راداری و پشتیبانی دریافت خواهد کرد. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، روز سه شنبه و در جریان نشست خبری سردار دهقان وزیر دفاع کشورمان رسما اعلام شد که جمهوری اسلامی ایران بر اساس قراردادی که هفته آینده با طرف روسی امضاء خواهد شد، به 4 گردان از سامانه پدافندی اس 300 که به‌روزرسانی شده اند، دست پیدا خواهد کرد. اگرچه در سالهای گذشته برخی رسانه ها از پیوستن 5 گردان از این سامانه به یگانهای پدافندی کشورمان خبر داده بودند، اما از زمان اعلام این خبر جدید بسیاری از کاربران و مردم علاقمند کشورمان، این سوال را مطرح می کنند که 4 گردان به چه معناست و در حقیقت با خرید 4 گردان چه تعداد موشک و رادار مربوط به این سامانه به کشور وارد خواهد شد؟ در پاسخ به این سوال باید اینگونه گفت که بر اساس استانداردهای اعلامی، هر گردان سامانه های سری اس 300 پی ام یو به طور کلی از 4 آتشبار تشکیل می شوند که هر آتشبار نیز به صورت استاندارد، از 4 پرتابگر موشک و سامانه های رادار بهره می برد. البته با توجه به نیاز کاربر می توان تعداد پرتابگر را تا 6 تا نیز افزایش داد که در ادامه این مطلب به تخمین این تحویل مهم بر اساس استانداردهای اعلامی، پرداخته خواهد شد. ذکر این نکته نیز مهم است که ساختار هر گردان از سیستم اس 300 با توجه به نیاز مشتری می تواند به اشکال بسیار متفاوتی شکل بگیرد و به همین دلیل ممکن است یک مدل سامانه اس 300 در کشورهای مختلف، با سامانه های مختلف عرضه شود. برای نمونه سامانه های راداری که در ادامه به آن پرداخته می شود می توانند به تنهایی در یک گردان نقش آفرینی کنند ولی مثلا اگر کاربر نیاز داشته باشد که آتشبارهای خود را از همدیگر فاصله دهد، نیاز به تعداد بیشتری از رادارها برای هر آتشبار خواهد بود. قلب هر گردان اس 300 سری پی ام یو، یک پست فرماندهی مدل 54K62E است. این سامانه فرماندهی متحرک هماهنگ کننده کلیه امور آتش بار و محل حضور پرنسل فرماندهی یگان مربوط بوده و تمام اطلاعات پردازش شده به این واحد منتقل و دستورات لازم از جمله دستور شلیک از این پست فرماندهی به نیروهای تابعه ارسال می شود. این سیستم معمولا بر روی یک دستگاه خودروی Ural 532361 سوار می شود.   پست فرماندهی مدل 54K62E در عین حال، یک دستگاه خودروی بررسی مربوط به محل قرارگیری سایت موشکی از مدل 1T12M2 در هر آتشبار حضور دارد که وظیفه آن پایش شرایط محیطی و انتخاب محل مناسب با توجه به اطلاعات بدست آمده و کسب شده از محیط اطراف برای انتخاب بهترین مکان به منظور استقرار آتش بار مورد نظر است که این سیستم معمولا بر روی شاسی GAZ-66 یا UAZ-3151 سوار می شود. 1T12M2 در کنار موارد فوق، یک دستگاه رادار مدل 30N6E2 وجود دارد که وظیفه جستجو و همچنین هدایت موشک های پرتاب شده را به عهده داشته و می تواند وظیفه کشف و رهگیری را نیز بر عهده داشته باشد. این سامانه راداری آرایه فازی که در باند ایکس فعالیت می کند توان کشف اهداف تا فاصله 300 کیلومتری را داشته و می تواند تا 100 هدف را شناسایی کند. این سامانه راداری بر روی یک شاسی مدل MAZ-79100 قرار گرفته است و ظرف مدت 5 دقیقه آماده به کار می شود.   رادار 30N6E2 رادار بعدی که در آتشبارهای اس 300 قرار دارد یک عدد سامانه 64N6E2 است؛ راداری که وظیفه جستجو فضای مورد نظر را داشته و از گونه آرایه فازی می باشد. این رادار که ملقب به "پرنده بزرگ" است به نوعی به عنوان سامانه ایجیس زمینی شناخته می شود و در حقیقت در کلاس رادار معروف نیروی دریایی آمریکا قرار دارد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که میزان برون دهی این رادار در مقایسه با ایجیس آمریکایی 30 درصد بیشتر است. این رادار از توان مقابله بسیار بالا در برابر جنگ الکترونیک برخوردار بوده و می تواند حدود 200 هدف را کشف کرده و همزمان هدایت موشک ها برای درگیری با 12 هدف را بر عهده بگیرد.   سامانه 64N6E2 این رادار توان شناسایی تام اهداف پرده اعم از هواپیماهای رزمی، پهپادها، موشک های کروز و بالستیک را نیز دارد. برد کشف هدف این سیستم در برابر هواپیماهای جدید با سطح مقطع پایین رادارای در حدود 270 کیلومتر است که این رادار هم بر روی یک کشندهMAZ-79100 نصب می شود. اما رادار بعدی که در آتشبار اس 300 حضور دارد مدل 96L6E است. این رادار هدف یاب در فرکانس C فعالیت کرده و تخصص آن کشف پرنده های پنهان کار است. این رادار متحرک روسی بردی در حدود 300 کیلومتر داشته و می توان آن را برای شرایط مختلف به منظور جستجو در ارتفاع پایین و بسیار پایین و یا ارتفاع بالا تنظیم کرد. این رادار توان تعقیب همزمان تا 100 هدف را داشته و می تواند پوششی 360 درجه از محیط اطراف خود داشته باشد که این رادار روسی بر روی یک کشنده MZKT-7930 نصب می شود.   رادار 96L6E دو سامانه راداری مهم دیگر در مجموعه هر گردان اس 300 حضور دارند که یکی از آنها رادار 36D6E ملقب به "Tin Shield" است. این رادار که معمولا توسط کشنده های Maz-79100 کشیده می شوند راداری در باند S با وظیفه جستجو و کشف است که می تواند هدف پرنده ای با سطح مقطع راداری 0.1 متر مربع را از فاصله 45 کیلومتری کشف کند.   رادار 36D6E رادار بعدی که مخصوص جستجو و کشف اهداف در ارتفاع پایین است 76N6 ملقب به "Clam Shell" است. این رادار هم که به مانده نمونه قبلی به صورت کشنده است که از کشنده های MAZ-537 بهره می برد. این رادار که در باند I فعالیت می کند بردی در حدود 120 کیلومتر دارد.   رادار 76N6 اما به سامانه حمل کننده موشک ها می رسیم که معمولا در حالت استاندارد، 4 فروند موشک را با خود حمل می کند. پرتابگر 5P85TE یک گونه از این پرتابگرها هستند که البته خودکششی نبود و بر روی شاسی هایی مثل مدل KrAZ-260 نصب می شود. نوع بعدی پرتاب گرهای خودکششی 5P85SE هستند که از جمله آخرین مدل های طراحی شده برای خانواده اس 300 پی ام یو می باشند. این کشنده های مستقل از شاسی MAZ-543 Uragan استفاده می کنند. موشک های خانواده اس 300 پی ام یو را می توان بر روی هر کدام از این دو مدل پرتاب گر حمل و شلیک کرد که نوع آن بسته به سفارش مشتری می باشد.   کشنده 5P85SE در کنار همه مواری که در بالا به اختصار ذکر شد، خودروی کشنده و حامل جرثقیل 22T6-2E2 وظیفه حمله موشک های اضافی و سوار کردن آنها بر روی سامانه های پرتابگر را دارد.   جرثقیل و حامل موشک 22T6-2E2 یکی از نکات مهم دیگر درباره هر گردان اس 300 این است که آتشبارها چقدر می توانند از یکدیگر فاصله گرفته و فضای بیشتری را تحت پوشش قرار بدهند؟ همان گونه که در بالا اشاره شد هر گردان اس 300 به طور استاندارد از 4 آتشبار تشکیل شده است. حال برای پوشش دادن مساحت بیشتر با این آتشبارها که توان دور شدن از پست فرماندهی تا فاصله حدود 150 کیلومتری را دارند نیازمندی هایی وجود دارد. در صورتی که کل آتشبارهای یک گردان نزدیک به هم باشند امکان استفاده از یک مجموعه از رادارهای اشاره شده در بالا وجود دارد اما در صورتی که تعداد رادارهای کافی سفارش داده شود و با هر آتش بار همراه شود، این سامانه ها می تواند در این شعاع از پست فرماندهی به عملیات بپردازند. سخنان فوق به این معناست که در حالت استاندارد تعریف شده برای هر گردان، 4 آتش بار با یک مجموعه از سامانه های ذکر شده در بالا تشکیل گردان کامل را می دهند اما بنا به ضرورت ها و سفارش مشتری، توان عملیاتی کردن هر آتشبار با استفاده از سامانه های مکمل بالا نیز وجود دارد، یعنی حداکثر 16 آتش بار اس 300 با 16 مجموعه راداری و پشتیبانی معرفی شده در این مطلب، اما در تعریف کلاسیک، 16 آتشبار با 4 زنجیره بالا، عملیاتی می شوند. اما نکته بعدی برای انجام این حالت از عملیات آتش بارها به صورت دور از یکدیگر، لزوم وجود سامانه های تامین انرژی است که پست های متحرک حامل ژانراتورها تولید کننده برق می باشند. حتی خودروهای کشنده حامل آشپزخانه و محل استراحت برای خدمه هر آتش بار سامانه اس 300 نیز وجود دارد که با توجه به نیاز و سفارش مشتری می توان آنها را به خدمت گرفته و در سازمان هر آتش بار به کار برد.   خودروی پشتیبانی سامانه اس 300   ژانراتور برق مستقل سامانه اس 300 نکته جالب دیگر که منابع روسی درباره مدل جدید سامانه های سری اس 300 پی ام یو اعلام کرده اند - و بر اساس اعلام رسانه ها، ایران نیز قرار است به مدلهای جدید این سامانه دست پیدا کند - این مسئله است که این سیستم ها توان کنترل سیستم موشکی اس 200 را نیز دارند و می توان موشک های این سامانه را با استفاده از مجموعه راداری پیشرفته به کار رفته در خانواده اس 300 پی ام یو شلیک و به سمت هدف هدایت کرد. این خاصیت با توجه به وجود موشک اس 200 در ساختار پدافندی کشور، کمک بسیار بزرگی به یکپارچه کردن سامانه دفاع هوایی کشور خواهد کرد. البته این سیستم توان شبکه شدن با موشک های پیشرفته برد کوتاه روسی مثل تور یا بوک را نیز دارد که البته لازمه آن نصب سامانه هایی بر روی پست فرماندهی مورد نظر است که با توجه به سفارش مشتری قابل نصب است. همان گونه که در بالا توضیح داده شد سامانه اس 300 یک مجموعه بسیار گسترده از پرتاب گرها، رادارها و خودروهای پشتیبانی است که در کنار هم یکی از نیرومندترین سامانه های دفاع هوایی و موشکی دنیا را شکل می دهند و صد البته، این سامانه را می توان با توجه به سفارش مشتری به اشکال بسیار متفاوتی شکل داد اما باید صبر کرد و دید که در نهایت اس 300 ایرانی به چه صورتی به کشور تحویل داده خواهد شد؟

  این که نیروی هوایی سر تعمیر و نگه داری میگ 29 کلی گرفتاری کشیده و می کشه رو باور نکنم ؟!؟!؟

    اولین جنگنده ای که در لیست بازنشستگی قرار دارد ، میگ 29 هست !   تعمیر و نگه داری میگ 29 نیروی هوایی رو رسما اسفالت کرده ، به حدی که نیروی هوایی اگر امکان خرید پیدا کند ( و دستش برای خرید باز باشد ) سراغ ایل و تبار فالکروم نخواهد رفت !   از قراری بعد میگ 29 ، نوبت سوخو 24 خواهد بود !

ایران، هواپیمای روسی"ایل ـ 76" خریداری می‌کند +عکس دیپلماسی - ممکن است هواپیمای ترابری نظامی روسی"ایل ـ 76 ام دی ـ 90 آ" (نوع مدرنیزه شده هواپیمای "ایل ـ 76" ) در سال 2017 برای اولین بار صادر شود و ایران، الجزایر، آفریقای جنوبی و قزاقستان از جمله خریداران احتمالی آن هستند. به گزارش مشرق به نقل از بخش رسانه ای سفارت ایران در مسکو، ممکن است هواپیمای ترابری نظامی روسی"ایل ـ 76 ام دی ـ 90 آ" (نوع مدرنیزه شده هواپیمای "ایل ـ 76" ) در سال 2017 برای اولین بار صادر شود و ایران، الجزایر، آفریقای جنوبی و قزاقستان از جمله خریداران احتمالی آن هستند. این خبر را سرگئی دمنتییف، مدیرکل کارخانه تولید کننده به نام "آویا استارـ اس پی" اعلام کرد.     پیشتر سرگئی کرونف، یکی از مقامات "روس آبارون اکسپورت"، شرکت دولتی صادرات و واردات تسلیحات و تجهیزات نظامی روسیه در ژوئن سال 2015 به خبرنگاران اعلام کرده بود سفارش هایی از کشور های خارجی درباره خریداری 25 تا 30 فروند "ایل ـ 76 ام دی ـ 90 آ" از سه نوع ترابری، مخصوص سوخت گیری و شناسایی دریافت شده است. در حال حاضر کارخانه "آویا استارـ اس پی" در حال ساخت بیش از 10 فروند از این هواپیماها است. به گزارش سایت روسی "لنتا. رو"، هواپیمای "ایل ـ 76 ام دی ـ 90 آ" ثمره مدرنیزاسیون هواپیمای "ایل ـ 76" است که سابقا در تاشکند تولید می شد و حالا در شهر اولیانوفسک روسیه تولید می شود. این هواپیما قادر به حمل تا 60 تن بار بوده و دارای موتور کم سرو صدای "پ اس ـ 90 آ ـ 76" و دستگاه های جدید رادیو الکترونیکی است. هواپیمای "ایل ـ 76 ام دی ـ 90 آ" برای نقل و انتقال و پیاده کردن نفر، ماشین های نظامی سنگین و بزرگ و بارهای مختلف در نظر گرفته شده است.

17 / 7 / 2015  

  در رابطه با ایران عرض کنم که از قراری نهاجا ( با توجه به تجربیاتش ) به ویژه در این رده بیشتر به جنگنده دو سرنشینه اعتقاد دارد ، به همین دلیل ما اسم سوخو 30 وحتی تعداد مدنظر ( 120 فروندی که قبلا در سایت عنوان شده )  رو بیشتر می شنویم !   از طرف دیگر آیا روسها حاضر به فروش سوخو 35 به ایران هستند یا نه ؟!

دیدار موشکی وزیر دفاع با نمایندگان ملت+عکس نمایندگان کمیسیون امنیت ملی مجلس طی نشستی با سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از آخرین پیشرفت‌های صنعت دفاعی و بویژه صنایع موشکی مطلع شدند. به گزارش مشرق به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، در آستانه 31 مرداد روز صنعت دفاعی علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به همراه اعضای این کمیسیون با حضور در نمایشگاه توانمندی‌های وزارت دفاع از نزدیک با دستاوردها و پیشرفت‌های صنعت دفاعی آشنا شدند. در ادامه اعضای کمیسیون مذکور طی نشستی با سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از آخرین پیشرفت‌های صنعت دفاعی و بویژه صنایع موشکی نیز مطلع شدند. در این نشست سردار دهقان طی سخنانی با بیان اینکه وزارت دفاع تولید اقلام راهبردی دفاعی در حوزه های موشکی، دریایی و پدافندی را رشد داده است، افزود :برای اجرای این مهم، پروژه‌های تحقیقاتی و صنعتی متناسب با تامین تسلیحات نیروهای مسلح و ارتقاء بنیه دفاعی کشور تقویت شده است.       وزیر دفاع گفت: تلاش ما این است خدمات شایسته ای نیز به شاغلین و بازنشستگان نیروهای مسلح ارائه و سطح معیشتی آن ها را ارتقاء دهیم و لازم است اعتبارات مورد نیاز و کسری‌ها در بودجه جبران شود. وزیر دفاع تصریح کرد: در طول این دو سال رابطه وزارت دفاع با دولت و مجلس به نحوی تنظیم شده است که بتوانیم با حمایت دولت و مجلس پشتیبانی حداکثری از نیروهای مسلح کشور به طور مستمر محقق شود که در این راستا با همکاری کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی برغم محدودیت‌ها وتحریم‌ها، ارائه خدمات و کمک‌های مقتضی به نیروهای مسلح تقویت شده است. دهقان با تاکید بر بالا بردن میزان آمادگی و توان مدیریتی دفاعی کشور گفت: در داخل سازمان های وزارت دفاع، با اجرای طرح آمایش صنعتی و بهینه سازی، تلاش کردیم قطب های صنعتی – تولیدی مناسبی ایجاد و موازی کاری ها را به حداقل و یا به صفر برسانیم. در پایان بازدید از نمایشگاه و این نشست علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس طی سخنانی با تبریک موفقیت‌های بزرگ صنعت دفاعی کشور در عرصه‌های مختلف و اعلام قدردانی و حمایت هم جانبه نمایندگان ملت به ویژه اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران، گفت: بدون تردید این روند رو به رشد در آینده نیز استمرار خواهد داشت و آن تصوری که آمریکایی ها فکر می کنند با برجام می توانند بر قدرت دفاعی کشور تاثیر گذار باشند، حتما اتفاق نخواهد افتاد. رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس افزود: مجموعه ساختار نظامی جمهوری اسلامی ایران، تحت فرماندهی فرمانده معظم کل قوا، از استقلال کاملی برخوردار است و ما هم به عنوان مدافعین حقوق ملت حتما حمایت همه جانبه خودمان را چه به لحاظ بودجه و چه به لحاظ حمایت های قانونی از وزارت دفاع و صنعت دفاعی انجام خواهیم داد. بروجردی در پایان با بیان اینکه صنایع موشکی و صنعت دفاعی جمهوری اسلامی ایران با استحکام و اقتدار به جلو می رود، تصریح کرد: تنها عامل بازدارنده برای دفاع کشور و تمامیت ارضی همین سلاح های متعارف است و ما همواره سلاح های شیمیایی و هسته ای را تحریم کرده‌ایم و این حرمت با توجه به تجربه تلخ 8 سال تجاوز به کشور و دوران سخت دفاع مقدس ، به عنوان یک راهبرد تغییر ناپذیر تداوم دارد.

از کاربران درخواست دارم که اگر در 31 مرداد ( و تا 2-3 رو بعدش ) خبری یا رونمایی شد ، در همین تاپیک منعکس کنید !

رزیابی راهبردی هشدارهای امنیت ملی در فضای پساتوافق برجام تبعات سیاسی گسترده تری خواهد داشت که شکل دادن به آن و کنترل آن، مهم ترین مسئله امنیت ملی ایران در چند سال آینده و یکی از مهم ترین مسائل سیاست خارجی امریکا همزمان با آن خواهد بود.   مهدی محمدی، وطن امروز- چه برجام رد شود چه تایید، اکنون در مرحله پساتوافق قرار داریم. اگر برجام رد شود، این مرحله آکنده از تبعات یک توافق شکست خورده خواهد بود و اگر تایید شود، محیط امنیت ملی ایران از دو جنبه عمیقا دستخوش تغییر می شود؛ نخست، از جنبه اجرای برجام در ایران که من معتقدم برخی شاخص های امنیت ملی ایران را به نحوبازگشت ناپذیر جابجا خواهد کرد، و دوم، از حیث برنامه ای که امریکا برای دو محیط سیاست داخلی ایران و منطقه خاورمیانه طراحی کرده و تلاش برای اجرای این برنامه ها، برخی پارامترهای امنیت ملی ایران را به طور بنیادین تحت تاثیر قرار خواهد داد.   پیش از این گفته ام که مسئله اصلی درباره برجام متن آن نیست بلکه مسئله اصلی این است که این توافق بناست مقدمه اجرای چه پروژه هایی باشد. هم ایران و هم امریکا می خواهند با فرمول خود وارد دوران پساتوافق شوند. به تعبیر دیگر، برجام تبعات سیاسی گسترده تری خواهد داشت که شکل دادن به آن و کنترل آن، مهم ترین مسئله امنیت ملی ایران در چند سال آینده و یکی از مهم ترین مسائل سیاست خارجی امریکا همزمان با آن خواهد بود. مسئله اصلی و بنیادین این نیست که درون برجام چه نوشته شده –اگرچه این مسئله نیز در جای خود  اهمیتی ویژه دارد- بلکه مسئله اصلی این است که برجام زیرساخت اجرای کدام پروژه ها خواهد بود و کدام طرف موفق خواهد شد الزامات و نتایج این متن را به استخدام اهداف آینده خود درآورد. تبعات غیر هسته ای برجام به نحو خارق العاده ای تعیین کننده تر از تبعات هسته ای آن است. منازعه بزرگ اینجاست و برنده و بازنده اصلی نیز همین جا معلوم خواهد شد.   کالین کال مشاور امنیت ملی جوبایدن دیروز در موسسه مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشینگتن گفته است امریکا یک طرح راهبردی از پیش آماده برای مرحله پساتوافق دارد. حتی اگر این کدصریح از یک مقام امنیت ملی امریکا را هم در اختیار نداشتیم، باز به سادگی می شد حدس زد که چنین طراحی راهبردی وجود دارد. نشانه های روشنی در دست است که ثابت می کند توافق هسته ای بخشی از یک برنامه –یا شاید بهتر باشد بگوییم تفاهم- بزرگتر است. اگر کمی خطر کنیم، می توان ادعا کرد این پازل بزرگتر –اگر نگوییم همه؛ لااقل بخشی از آن- در سطوح نیمه پنهان، مذاکره شده و درباره آن تفاهم هایی صورت گرفته است. پازل بزرگ حداقل 3 تکه دارد: مسئله هسته ای، مسئله آینده قدرت در ایران و مسئله منطقه. برجام فقط یک تکه از این پازل است که نوری بر آن افکنده شده و بقیه بخش ها هنوز در تاریکی قرار دارد. به دلیل به هم پیوستگی عمیق تکه های این پازل به یکدیگر، و تاثیرات قابل توجهی که تعیین تکلیف هر یک بر دیگری دارد، غیرمنطقی است که فکر کنیم توافق هسته ای بدون نظرداشت سرنوشت دو تکه دیگر پازل حاصل آمده است. آنچه امریکایی ها در حدود یک ماه گذشته –پس از اعلام برجام- گفته اند در واقع نشان دهنده محاسبات آنها درباره دوران پسا توافق بویژه در دو محیط منطقه ای و داخلی ایران است و این جنبه از مباحثات درونی امریکا اکنون بسیار مهم تر از نزاعی است که ظاهرا میان کنگره و دولت در جریان است. امریکایی ها اگرچه ظاهرا در حال توجیه کنگره هستند، ولی در واقع کاری که می کنند آکار کردن پیش فرض های داخلی و منطقه ای برجام و همچنین برنامه ای است که برای این دو حوزه در سر دارند.   برای سیستم سیاستگذاری امنیت ملی ایران،  ایران داشتن یک درک صحیح، مستند و راهبردی از چشم انداز وسیع تری که امریکا سعی می کند توافق هسته ای را بخشی از آن جلوه بدهد (یا قرار بدهد) فوری ترین مسئله است.   دو نکته زیر مقدمه ای برای ورود به این بحث تمهید می کند.   یکم- دولت اوباما شرط بسته است که توافق هسته ای محیط سیاست داخلی و در نتیجه آن معادله قدرت در ایران را دگرگون خواهد کرد، طوری که روزی که محدودیت های برجام پایان یابد –اگر چنین روزی اساسا وجود داشته باشد- ایرانی نوین بر سر کار خواهد بود که از صفر شدن زمان گریز هسته ای در آن نباید نگران بود. امریکایی ها سعی می کنند در اظهارات علنی خود در این باره محتاط باشند ولی واضح است که روی این موضوع بیش از هر چیز دیگر حساب کرده اند. اگر بخواهم از یک تعبیر صریح تر استفاده کنم، نوعی اطمینان خاطر در امریکا وجود دارد که توافق هسته ای مقدمه براندازی جمهوری اسلامی است نه مقدمه پذیرش آن به مثابه یک قدرت هسته ای پس از 10 یا 15 سال. تامل در ادبیات راهبردی که از سوی مقام ها، نشریات و مراکز مطالعات استراتژیک در امریکا در حال تولید است، جزئیات بسیار خوبی از دینامیزم حصول این تغییر در ایران –آنگونه که امریکا محاسبه یا برنامه ریزی کرده- در اختیار ما می گذارد.   بیش از هر چیز امریکایی ها روی 3 عامل حساب کرده اند: 1- افزایش تعامل با ایران که از دید آنها بیش از آنکه به معنای راه یافتن ایران به جامعه بین المللی باشد به معنای راه یافتن امریکا به درون ایران است. (امریکایی ها سال هاست می گویند مشکل اصلی آنها این است که در ایران حضور ندارند.) 2- قدرت گرفتن آنچه آنها بخش خصوصی سکولار می نامند از طریق افزایش تعامل مهندسی شده اقتصادی با آن که معتقدند در میان مدت جامعه سیاسی ایران را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد و 3- تسخیر افکار عمومی ایران و ایدئولوژی زدایی از آن در طول زمان بویژه از طریق شکل دهی مستمر به دوقطبی هایی است که یک سوی آن برنامه های امنیت ملی ایران قرار دارد و سوی دیگر آن معیشت به گروگان گرفته شده مردم.   برای تست این الگو، نگاه امریکایی ها به دوردست ها دوخته نشده است. آنها مشخصا به همین انتخابات مجلس می نگرند که چند ماه دیگر برگزار خواهد شد. این انتخابات از این حیث که آشکار کند کدام دسته از نیروهای سیاسی، همکاران پروژه امریکا برای دستکاری در معادله قدرت در ایران هستند، بسیار تعیین کنده خواهد بود و این صدها برابر مهم تر از توافق هسته ای و اتفاقی است که درون تاسیاست هسته ای ایران رخ خواهد داد.   دوم- تکه دوم پازل ماهیتی ژئوپلتیکی دارد. از بیش از یک سال قبل امریکایی ها طراحی استراتژی را آغاز کردند که هدف از آن جلوگیری از تبدیل توافق هسته ای به ابزار افزایش قدرت ژئوپلتیکی ایران بود. برخلاف بسیاری از تحلیل های موجود من عقیده دارم اساس برنامه ژئوپلتیکی فعلی امریکا نه جلوگیری از هزینه شدن پول ناشی از توافق توسط ایران در محیط های منطقه ای است و نه حتی ابتکار عمل های نظامی- امنیتی – سیاسی برای دگرگون کردن سرنوشت پرونده های اصلی منطقه. اساس این برنامه، تا آنجا که به ایران مربوط است، وادار کردن ایران به آغاز مذاکرات منطقه ای با امریکاست. اینجا هم کلیدواژه خوش رنگ و لعاب تعامل نقش اصلی را ایفا می کند. امریکایی ها تصور می کنند اگر بتوانند هم زیر ساخت ارتباط و هم مدل مذاکراتی شکل گرفته در پرونده هسته ای را به پرونده منطقه سرایت بدهند و ایران را سر میز مذاکره ژئوپلتیکی بنشانند، بخش سخت ماجرا را پشت سر گذاشته اند. دقیقا از همین جاست که موضوع به دیگر تکه های پازل از جمله محیط سیاست داخلی ایران گره می خورد. امریکایی ها می خواهند بگویند –و کسانی در داخل ایران دقیقا همین موضع را تکرار می کنند- که اگر یک توافق خوب در موضوع هسته ای حاصل شد، چرا تکرار این تجربه درباره مسائل منطقه ممکن نباشد؟ این صورت دیگر همان تعبیری است که رییس جمهور اخیرا علاقمند به تکرار آن شده مبنی بر اینکه قدرت سیاسی (کنایه از توان مذاکره با 1+5) در مدیریت بحران های منطقه ای، از قدرت نظامی و امنیتی ایران کارسازتر و مهم تر است. این البته ظاهر قضیه است. طراحی امریکا این است که اولا با نشاندن ایران پای میز مذاکره، ایران را وادار به پذیرش اصل بده بستان درباره موضوعات منطقه ای کرده و مذاکرات را بر چند وچون آن متمرکز کند. ثانیا امریکایی ها تصور می کنند به محض نشستن ایران پای میز، می توانند با استفاده از توانایی های شبکه همکار خود در ایران، دوقطبی را که در انتخابات 92 درباره مسئله هسته ای شکل گرفت، این بار درباره مسائل منطقه ای بازسازی کنند و به این ترتیب یک بار دیگر –به زعم خودشان- به سرنوشت انتخابات ها در ایران شکل بدهند. در واقع، از دید امریکا، آغاز مذاکرات ژئوپلتیکی، نیروهایی را در ایران فعال خواهد کرد که عقب راندن آنها برای جریان انقلابی به سادگی ممکن نیست. و ثالثا امریکا تصور می کند انتقال سیاستگذاری ژئوپلتیکی در ایران به بخش دیپلماتیک دستور کار منطقه ای ایران را تغییر خواهد داد و ایران دیگر نمی تواند هم زمان با پیگیری راهبرد معاملاتی پای میز، راهبرد مقاومتی را در میدان پیش ببرد و به این ترتیب عملا وارد دورانی از محافظه کاری در موضوعات منطقه ای خواهد شد.   علائمی از اینکه امریکایی ها همه انرژی خود را بر گشودن این دو باب –باب مداخله در سیاست داخلی و باب نشاندن ایران پای میز مذاکره ژئوپلتیکی- متمرکز کرده اند وجود دارد که باید آنها را بسیار جدی گرفت. اگر این باب ها گشوده شود یعنی برجام بدل به ابزار راهبردی امریکا علیه ایران تبدیل شده و اگر این پروژه مدیریت شود، می توان از توافق هسته ای فرصت ساخت.

رزیابی راهبردی برجام باید به ‌شدت مشروط و مقید شود در بهترین حالت برجام باید به‌شدت مشروط و مقید شود، اجرای برجام بدون درنظر گرفتن ملاحظات جدی امنیت ملی ایران امکان‌پذیر نخواهد بود.   ایران هسته ای - مهدی محمدی معتقد است؛ در بهترین حالت برجام باید به‌شدت مشروط و مقید شود، اجرای برجام بدون درنظر گرفتن ملاحظات جدی امنیت ملی ایران امکان‌پذیر نخواهد بود.   مهدی محمدی کارشناس ارشد مسائل هسته‌ای و سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم درباره موضوع برجام و بررسی‌های مراجع رسمی قانونی کشور درباره آن مطالبی را مطرح کرد. متن این گفت‌وگو به‌شرح ذیل است:   * آقای محمدی، فکر می‌کنید روند بررسی برجام اکنون در چه مرحله‌ای قرار دارد؟   -  این چیزی است که مسئولین باید درباره آن حرف بزنند. من تصور می‌کنم بررسی برجام یک امر بسیار جدی است. کسانی مایل بودند و هنوز هم هستند که بررسی برجام را تبدیل به یک موضوع تشریفاتی بکنند. تلاش‌های زیادی هم در این زمینه انجام شد ولی خوب، ظاهراً موفق نشده‌اند. حتی به‌نظر من اصلی‌ترین هدف صدور قطعنامه شورای امنیت تقریباً بلافاصله پس از توافق هم همین بود. الآن روی جزئیات تمرکز ویژه‌ای شده است. مدتها طول خواهد کشید تا بطون این متن مفصل و پیچیده بر کشور آشکار شود. حتی در مواردی تیم مذاکره کننده هم به نکاتی در توافق پی خواهد برد که تاکنون به آن دقت نکرده بود.   * می‌توانید به نمونه‌هایی اشاره کنید؟   - من نمی‌خواهم وارد جزئیات شوم ولی مثلاً تحریم‌ها یک نمونه خوب است. جزئیات اینکه واقعاً در حوزه تحریم‌ها چه اتفاقی افتاده تازه در حال آشکار شدن است. سؤال بزرگ این است: آیا همان تعلیق تحریم هم واقعاً انجام خواهد شد؟ و مهمتر از این، آیا آن هدف اصلی یعنی ایجاد گشایش اقتصادی محقق خواهد شد؟ جواب دادن به این سؤال‌ها به هیچ وجه آسان نیست.  نمونه دیگر رژیم دسترسی و بازرسی چندلایه‌ای است که در متن برجام وجود دارد. ما در اینجا حداقل با یک رژیم 5 لایه موجه هستیم: اجرای پادمان در ایران که متمرکز بر پیگیری مواد هسته‌ای خواهد بود. اجرای پروتکل در ایران که اساساً متمرکز بر تأسیساتی است که به‌عنوان تأسیسات هسته‌ای اظهار نشده است ولی همچنان موضوع اصلی آن ردگیری مواد هسته‌ای است. توافق بر سر یک رژیم ویژه دسترسی و بازرسی به‌منظور حل و فصل PMD که در مرز میان برنامه هسته‌ای و برنامه نظامی قرار دارد. نظام راستی آزمایی اجرای برجام در ایران که هیچ ضابطه دقیقی برای آن معین نشده است. نظام دسترسی و بازرسی مبتنی بر فهرست NSG. مثلاً درباره NSG تازه جزئیات در حال آشکار شدن است، اینها چیزهایی نیست که در همان نگاه اول به توافق بتوان دریافت، فقط در یک فرآیند بررسی دقیق است که امکان فهم این جزئیات فراهم می‌شود.   * فکر می‌کنید نهایتاً چه اتفاقی رخ خواهد داد؟   - باید صبر کرد و دید. رهبر معظم انقلاب اسلامی به‌صراحت هم احتمال رد داده‌اند و هم احتمال تأیید. من فکر می‌کنم علاوه بر شورای عالی امنیت ملی ضرورت دارد مجلس هم وارد مسئله شود. بدون شک برجام تعهدات بلندمدت و بسیار جدی برای کشور ایجاد می‌کند که مجلس باید درباره آن نظر بدهد. قانونی هم در مجلس وجود دارد که احراز پایبندی یا عدم پایبندی برجام به مفاد آن قانون وظیفه مجلس است. با این حال در بهترین حالت برجام، باید به‌شدت مشروط و مقید شود، اجرای برجام بدون درنظر گرفتن ملاحظات جدی امنیت ملی ایران امکان‌پذیر نخواهد بود. اساساً در فرآیند اجرا ایران به یک استراتژی امنیت ملی جدید نیاز خواهد داشت، مواردی در برجام وجود دارد که در عمل باید مورد تجدید نظر اساسی قرار بگیرد.   * اما گفته شده که این متن تحفظ‌بردار نیست و ایران باید کلّیت آن را رد کند یا بپذیرد.   - از حیث حقوقی این درست است ولی از جنبه سیاسی نه. اگر دولت آمریکا خواهان اجرای این توافق است ــ که من فکر می‌کنم هست ــ باید تحفظات ایران را بپذیرد. در مواردی مذاکره مجدد لازم است که هیچ ایرادی ندارد انجام بشود، به‌ویژه در حوزه تحریم‌ها اگر این توافق دارای گپهای اساسی باشد این چیزی نیست که بتوان در مقابل آن تسامح کرد. بالاخره همه این امتیازها داده شده که در زمینه تحریم گشایشی ایجاد شود.   * ارزیابی‌تان از واکنش‌هایی که این روزها در آمریکا به برجام نشان داده می‌شود، چیست؟   - به‌نظر من این فضا را نباید زیاده از حد جدی گرفت، حتی اگر کنگره برجام را رد کند، اوباما آرای کافی برای وتوی آن در مجلس نمایندگان را دارد و بنابراین توافق اجرا خواهد شد و باید به اجرای آن فکر کرد، مگر اینکه در ایران تصمیم متفاوتی گرفته شود. حرفهایی هم که این روزها در آمریکا زده می‌شود، چه از جانب دولت و از سوی کنگره، به‌نظر من ارزشش بیشتر از این جهت است که محاسبات آمریکا را برای دوران پساتوافق نشان می‌دهد. ما باید از این جنبه به این مباحثات نگاه کنیم. آمریکایی‌ها دارند به ما می‌گویند درباره آینده چگونه فکر می‌کنند و چه برنامه‌هایی برای آن دارند، خصوصاً در دو حوزه سیاست داخلی ایران و مسائل منطقه‌ای، آمریکایی‌ها یک طراحی ویژه برای دوران پساتوافق دارند که من فکر می‌کنم بخشهایی از آن با برخی در داخل تفاهم شده است، این جنبه از موضوع خیلی مهمتر از تمرکز روی اختلافات کنگره و دولت است.