مهاجرت دانشمندان فضایی به برزیل و ادعاهایی در باره آینده برنامه فضایی پس از بیش از یک سال تاکید مقامات ارشد دولتی بر این که سازمان فضایی ایران به فعالیت خود زیر نظر رئیس جمهور ادامه خواهد داد، اکنون خبرها از کنترل وزرات ارتباطات بر این سازمان و تجزیه برخی از پژوهشگاه‌های آن حکایت دارد. اتفاقاتی که برخی رسانه‌های خارجی را به این گمانه‌زنی تائید نشده رسانده که برنامه فضایی ایران در سراشیبی قرار گرفته است.   تصمیم‌گیری در باره ساختار اداری مسئول ادامه برنامه فضایی ایران در روزهای اخیر علاوه بر برخی اختلافات داخلی باعث گمانه‌زنی‌های برخی رسانه‌های خارجی نیز شده است. به گزارش «تابناک»، سخنان چند روز اخیر محمد اسماعیل کفایتی مسئول بسیج مهندسان صنعتی در خصوص تعطیلی پژوهشگاه فضایی ایران که با طرح مساله خروج چند دانشمند فضایی و مهاجرت انها به برزیل همراه بود، یکی از جدی‌ترین انتقادات به تصمیمات دولت یازدهم در باره آینده برنامه فضایی ایران است. سال 1382، مجلس شورای اسلامی در ماده نهم تصویب قانون وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تصمیم گرفت که «به منظور انجام مصوبات شورای عالی فضایی کشور و امور مطالعاتی و‌پژوهشی و طراحی و مهندسی و اجرا در زمینه فناوری‌های خدمات فضایی و سنجش از‌راه دور و تقویت شبکه‌های ارتباطی و فناوری فضایی در داخل و خارج از کشور و تجمیع‌فعالیتهای حاکمیتی مرکز سنجش از راه دور ایران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و‌ با استفاده از امکانات و نیروی انسانی اداره کل طرح و مهندسی و نصب ارتباطات‌ ماهواره‌ای شرکت مخابرات ایران و اداره کل نگهداری ارتباطات ماهواره‌ای شرکت ‌مخابرات ایران و سازمان فضایی ایران وابسته به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات‌تشکیل می‌گردد. ‌سازمان مذکور دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است و برابر اساسنامه خود اداره خواهد شد و رئیس سازمان معاون وزیر خواهد بود.» هفت سال بعد، شورای ‌عالی اداری بنا به پیشنهاد معاونت توسعه مدیریت و سرمایه‌انسانی رییس‌جمهور و با هدف اعلامی ارتقای فعالیت‌های فضایی، حضور فعال و منسجم در عرصه رقابت‌های فضایی و تمرکز اختیارات، امکانات و نیروهای متخصص در یک مجموعه واحد، تصمیماتی گرفت که عده‌ای آن را خلاف قانون مصوب مجلس دانستند. بر این اساس مقرر شد که: سازمان فضایی ایران از مجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات منتزع و با کلیه تعهدات، وظایف، اختیارات، مسؤولیت‌ها، منابع مالی و انسانی و امکانات و تجهیزات وابسته به نهاد ریاست جمهوری اداره می‌شود. پژوهشکده مهندسی جهادکشاورزی با کلیه تعهدات، وظایف، اختیارات، مسؤولیت‌ها، منابع انسانی و مالی و امکانات و تجهیزات موجود در « پژوهشگاه هوافضا» ادغام می‌گردد و وابسته به سازمان فضایی ایران اداره خواهد شد. دولت احمدی‌نژاد بعدا یک تصمیم دیگر نیز گرفت و پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی ایران که از سال ۱۳۷۵ با نام پژوهشکده هوافضا فعالیت‌های خود را در زمینه تحقیقات هوافضایی آغاز کرده و در سال ۱۳۸۳ به پژوهشگاه هوافضا تغییر نام داده بود را در سال ۱۳۹۰، زیرمجموعه پژوهشگاه فضایی ایران قرار داد. به این ترتیب سازمان فضایی که طبق قانون سال 1382زیر نظر وزارت ارتباطات تشکیل شده بود، به زیر مجموعه نهاد ریاست جمهوری تبدیل شد و چندین پژوهشگاه مختلف نیز زیر مجموعه آن قرار گرفتند. تغییراتی که به موفقیت‌هایی نیز منجر شد، اگر چه مخالفان احمدی‌نژاد وی را به بهره‌برداری تبلیغاتی از این دستاوردها متهم می‌کنند. شروع دولت یازدهم از همان روزهای رای اعتماد به کابینه با مخالفت مقامات دولتی نسبت به تصمیمات دولت قبل همراه بود. کاتب از نمایندگان مجلس و واعظی وزیر پیشنهادی ارتباطات از جدایی سازمان فضایی از نهاد ریاست جمهوری و بازگرداندن آن به وزارت ارتباطات حمایت کردند و به نقل از رئیس جمهور نیز اقدامات دولت قبل را غیرقانونی دانستند. روحانی در ابتدای شهریور اکبر ترکان را در کنار چند مسئولیت دیگر، به سرپرستی سازمان فضایی نیز منصوب کرد. وی در روزهای ابتدایی و در شرایطی که میزان اطلاع خود از این سازمان را در حد یک چای خوردن می‌دانست، از بازگشت سازمان فضایی به وزارت ارتباطات ابراز بی‌اطلاعی کرد.     یک ماه بعد و در مهرماه سال 92، مقامات دولتی از تصریح رئیس‌جمهور بر حفظ یکپارچگی سازمان فضایی و ادامه فعالیت آن زیر نظر معاون اجرایی خبر می‌دادند.     یک سال بعد از این اعلام نظر شریعتمداری، در مهرماه سال جاری نیز، باز شریعتمداری بر حفظ یکپارچگی سازمان فضایی و کار آن زیر نظر رئیس‌جمهور تاکید داشت. تغییری که در لحن مقامات دولتی صورت گرفت، اشاره به کوچکتر شدن این ساختار برای چابک شدن آن بود.       آذرماه سال جاری، نشانه‌های بیشتری از تغییر در تصمیمات دولتی مشاهده شد. ابتدا متن نامه رئیس جمهور به ستاری معاون علمی و فناوری ایشان منتشر شد که به استناد اصول 124 و 126 قانون اساسی، به ترتیب اداره جلسات شورای عالی فضایی و ایجاد مرکز ملی فضایی را بر عهده او گذاشته بود. اخبار روزهای اخیر نشان می‌دهد که بر خلاف اظهارات مقامات دولتی تا مهرماه امسال که بر یکپارچگی سازمان فضایی زیر نظر رئیس جمهور تاکید داشتند، قرار است ساختار جدید سازمان فضایی ایران به شکل قدیمی خود باز گردد و بار دیگر زیر نظر وزیر ارتباطات اداره شود. هر یک از بخش‌هایی که پیش از این زیر نظر رئیس جمهور متمرکز شده بودند نیز به یکی از وزارت‌خانه‌های دولت منتقل خواهد شد. سازمان فضایی ایران و پژوهشکده تحقیقات فضایی ایران زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری خواهند شد، پژوهشگاه فضایی ایران نیز منحل خواهد شد و اجزای آن شامل پژوهشگاه هوافضا به وزارت علوم تحقیقات و پژوهشکده مهندسی به جهاد دانشگاهی سپرده می شود. مرکز ملی فضایی ذیل شورایعالی فضایی کشور به عنوان نهاد بالادستی و حاکمیتی ایجاد خواهد شد که مسئولیت آن را معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری عهده دار خواهد بود.       همین تحولات و اخبار مربوط به آن همراه با پرتاب نشدن چندین ماهواره‌ای که مدتها است کار تکمیل آن به پایان رسیده است، برخی تحلیلگران را در رسانه‌های خارجی به این نتیجه رسانده است که تغییراتی جدی در برنامه فضایی ایران در راه است و شاید این برنامه در پایان راه خود قرار گرفته باشد. جاسم السالمی که مسائل نظامی و فضایی ایران را در رسانه‌هایی از جمله دیلی‌بیست پوشش می‌دهد، در این باره در مطلبی در وبسایت مدیوم نوشته: بعد از شش سال هزینه و تبلیغات زیاد، اتفاقات نهمین روز سال جدید میلادی به معنای تعطیل شدن بی سر و صدای برنامه فضایی ایران است. دولت ایران تصمیم گرفته است که با انحلال سازمان فضایی ایران، نیروی انسانی و امکانات این سازمان را به چهار وزارتخانه و از جمله وزارتخانه‌های ارتباطات و دفاع باز گرداند. ایران برنامه فضایی خود را در دهه 1970 آغاز کرد و در سال 2002، سید محمد خاتمی رئیس جمهور وقت ایران به وزرای علوم و مخابرات دستور داد تا برنامه فضایی ایران را برای دستیابی به قابلیت‌های فضایی و به ویژه طراحی و تولید ماهواره با همکاری روسیه بنا کنند. ولی سازمان فضایی ایران با شکل فعلی ایران در واقع در سپتامبر 2010 ایجاد شد وقتی که محمود احمدی‌نژاد شورای ملی فضایی و چند موسسه تحقیقاتی کوچک را تحت نظر نهاد رئیس جمهوری قرار داد. سازمان جدید فضایی از سرمایه‌گذاری جدی دولتی بهره برد و تمرکزش را بر پرتاب‌کننده‌ها قرار داد. حداقل سه موسسه بزرگ از این برنامه حمایت می‌کردند. مرکز فضایی امام خمینی در سمنان مسئول ساخت و پرتاب راکت‌ها بود. مرکز تحقیقات فضایی در تهران بر تولید زیرسیستم‌ها نظارت داشت و مرکز رصد فضایی امام صادق در اراک کار رهگیری ماهواره‌های ایرانی و خارجی را بر عهده داشت. ده‌ها دانشگاه نیز کار حمایت از این سه مرکز اصلی را بر عهده داشتند. برنامه مورد فضایی ایران از شش سامانه پرتاب تشکیل می‌شد که سه مورد آن و نمونه‌های مربوط به آن توسط آژانس فضایی تکمیل شد. اولین روش، سیستم کاوشگر بود که بر پایه موشک زلزال 3 یا فراگ 7 ساخته شده است و دارای یک کپسول جداشونده است که با استفاده از یک چتر به زمین بر می‌گردد. همین سیستم بعضی از موجودات زنده مانند کرم، لاک‌پشت و میمون را به فضا برد. آخرین نمونه این سیستم، راکت پژوهش بود که به جای سامانه‌های سوخت جامد، بر پایه موشک سوخت مایع شهاب دو ساخته شد. دومین نوع سیستم تکمیل شده، ماهواره‌بر سفیر بود که بر پایه سیستم موشکی شهاب 3 ساخته شده است. سفیر متنوع‌ترین و موفق‌ترین سیستم ایرانی تاکنون است که سه پرتاب موفق داشته است. سیستم سفیر، ماهواره‌ای ایرانی امید و رصد را در مدار قرار داد. سیمرغ، آخرین دستاورد برنامه فضایی ایران در واقع مشابه یک سامانه کره شمالی است. سیمرغ از بزرگ شده چهار موتور موشک‌های اسکاد استفاده می‌کند تا ماهواره‌ای به وزن صد کیلوگرم را به فضا ببرد. تهران امید داشت نمونه‌ای شانزده موتوره از سیمرغ را تولید کند که توانایی بردن دو انسان به فضا را داشته باشد ولی سیمرغ تاکنون هیچ پرتاب موفقی نداشته است. سلامی پس از مرور کوتاهی بر برنامه فضایی ایران پس از سال 2010، مدعی فرار سریع مغزها و خروج دانشمندان جوان از برنامه فضایی ایران شده و به نقل از مسئول بسیج مهندسین صنعتی به مهاجرت دو نفر به برزیل اشاره کرده است.

کدام مذاکرات پیشرفت چندانی نداشته است!؟ کری در پیاده روهای ژنو به دنبال چیست!؟/ تلاش برای رسیدن به «توافق سیاسی» پیش از چهارماه مقرر و «کلاه گشادی» که انتظار ایران را می کشد! گروه بین الملل – رجانیوز: گزارش‌های محدود مخابره شده از فضای چند دور مذاکرات تیم ایران و امریکا حکایت از پیشرفت اندک مذاکرات دارد و هر چند که خبری درباره موضوع مذاکرات مخابره نشده است، اما به نظر می رسد موضوع اصلی این مذاکرات فشرده در ژنو و پاریس، تلاش برای رسیدن به یک «توافق سیاسی» پیش از فرا رسیدن موعد چهار ماهه پس از تمدید توافق ژنو است، «توافقی سیاسی» که ناظران مستقل ایرانی از آن به عنوان «کلاه گشاد» تدارک دیده شده برای ایران نام برده اند.     به گزارش رجانیوز، در حالی وزرای امور خارجه ایران و آمریکا طی دو نوبت در ژنو و پاریس درباره موضوع هسته ای ایران گفتگو کردند که دستور این مذاکرات دستیابی به یک «توافق سیاسی» تا پیش از 24 مارس (4 فروردین) و مطابق با آنچیزی است که پس از تمدید مذاکرات ژنو در آذرماه جاری مطرح شده است. در همین زمینه خبرگزاری رویترز نیز مدعی شده است که در جریان مذاکرات اخیر کری و ظریف پیشرفت چندانی حاصل نشده و به نظر می رسد مقامات آمریکایی به دنبال طولانی کردن روند مذاکرات تا روزهای پایانی دستیابی به «توافق سیاسی» هستند تا با توجه به فرصت کم باقی مانده بتوانند ایران را تحت فشار بگذارند. البته گفتگو برای دستیابی به «توافق سیاسی» گزاره‌ای بود که در جریان مذاکرات وین و پس از روشن شدن مخالفت اوباما با توافق نهایی، به عنوان گزینه ای برای عبور از محدودیت زمان و جلوگیری از شکست مذاکرات مطرح شد، اما مشخص نیست با وجود تمدید هفت ماهه مذاکرات و از بین رفتن محدودیت زمانی، چرا مجددا تیم ایرانی زیر بار مذاکره در این باره رفته است!؟   موضوعی که در بیانیه مشترک اشتون و ظریف در وین، اینگونه به آن اشاره شده است: «ما قصد داریم که با استفاده از شتاب ایجاد شده کنونی، مذاکرات را در کوتاه‌ترین زمان ممکن حداکثر طی چهار ماه نهایی کنیم و در صورت ضرورت از زمان باقی‌مانده تا نهم تیر ماه به منظور نهایی کردن هرگونه تعهدات کار فنی و یا نگارشی احتمالی باقی مانده استفاده کنیم.» نکته نگران کننده در این راهبرد کلی آن است که در آن یکی از ضعف‌های بزرگ توافق ژنو در حال تکرار است، بر این اساس که ذیل عنوان توافق سیاسی که یک توافق کلی است، طرف ایرانی با کلیاتی که تفسیرهای مختلف از آن قابل ارائه است سرگرم شده و در مقابل تعهداتی عینی و غیرقابل تفسیر از طرف مقابل زیر سایه چماق تحریم های کنگره گرفته می‌شود. نمایندگان سنای آمریکا، که از ابتدای سال جدید میلادی رسما کار خود را با اکثریت جمهوری‌خواه آغاز کرده، در حال حاضر دو طرح ضدایرانی را در نوبت معرفی دارند. طرح اول را «مارک کرک» و «رابرت منندز» در نظر دارند که خواهان تصویب تحریم‌های مشروط علیه ایران است که این دو در حال نهایی کردن لایحه‌ای برای تحمیل تحریم‌های شدیدتر علیه ایران در صورت عدم توافق نهایی ایران و 1+5 تا پایان 30 ژوئن سال 2015، می‌باشند. در همین حال رئیس جمهور آمریکا اعلام کرده است اگر ایران به درخواست های هسته ای کاخ سفید پاسخ مثبت ندهد از کنگره می خواهد تحریم های جدیدی علیه تهران تصویب کند. این اظهارات رئیس جمهور آمریکا در حالی مطرح می شود که هم اکنون دو طرح تحریمی جدید علیه ایران در کنگره پیگیری می شود. رئیس جمهور آمریکا روز جمعه علاوه بر این گفته است: شانس دستیابی به یک توافق هنوز کمتر از 50-50 است اما ماه‌های باقیمانده تا پایان مهلت مذاکرات تعیین خواهد کرد که آیا ایران می‌تواند پاسخ مثبتی بدهد یا نه. وی با اشاره به این‌که در صورت شکست دیپلماسی ممکن است مسأله جنگ با ایران مطرح شود،‌ گفت: اگر در حقیقت دیدگاه ما این است که مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شویم باید این احتمال را در نظر بگیریم که ممکن است دیپلماسی به نتیجه نرسد و باید به دنبال گزینه‌های دیگر برای رسیدن به این هدف باشیم. باراک اوباما در این کنفرانس خبری اظهار کرد: من از کنگره می‌خواهم تا به خاطر مذاکره‌کنندگان‌مان، دوستانمان و تمام کسانی که در این مذاکرات درگیر هستند از این کار خود دست نگه‌دارند چون می‌تواند احتمال دستیابی به یک راه‌حل دیپلماتیک را به خطر بیاندازد. رئیس‌جمهور آمریکا تأکید کرد: من هر لایحه‌ای که پیش رویم قرار گیرد وتو خواهم کرد. بر اساس گزارش های منتشر شده ، پیشنهاد جدید هسته ای آمریکا که در مذاکرات وین و مذاکرات اخیر ژنو ارائه شده، با خطوط قرمز ایران و حتی پیشنهادات اولیه آمریکا فاصله دارد و عملا صنعت هسته ای ایران را تعطیل می‌کند. در همین راستا، در مذاکرات وین با وجود امتیازات زیادی که تیم ایرانی حاضر به ارائه آن شده بود، اما جان کری در لحظات آخر و پس از تماس با اوباما از پیشنهادات اولیه خود عقب نشینی کرد و با ارائه پیشنهادات جدید عملا حصول توافق نهایی به شکست انجامید. رفتار تیم ایرانی در پذیرش خواسته آمریکایی‌ها در مذاکرات وین برای طرف مقابل این پیام را بهمراه داشته که دولت ایران به دلیل شرایط داخلی نیاز به توافق هسته ای دارد بنابراین با تغییر پیشنهادات خود در وین باز هم دنبال کوچکتر کردن غنای بسته پیشنهادی خود برآمدند، موضوعی که در مذاکرات ژنو نیز تکرار شد. در واقع طرف مقابل به این تحلیل رسیده که رفتار تیم ایرانی در موضوع هسته ای تابعی از فشارهای آمریکا شده است به این معنا که کاخ سفید هر چه فشار و محدودیت های خود را علیه ایران بیشتر کند تیم هسته ای ایران واکنش نشان داده و برای جلوگیری از فشارهای بیشتر حاضر به عقب نشینی و ارائه امتیازات بیشتر می‌شود. این روند که از توافق ژنو آغاز شده، تاکنون نیز ادامه داشته است، به گونه ای که پیشنهاد جدید آمریکایی ها بسیاری از امتیازات "حداقلی" که در «برنامه مشترک اقدام» به آن اشاره شده بود را نادیده گرفته و پذیرش خواسته های فعلی آمریک به معنای «تعطیلی» صنعت هسته‌ای ایران محسوب می شود. با این حال کاخ سفید برای اینکه تیم ایرانی را مجاب به پذیرش خواسته های «گستاخانه» خود کند، «چماق» تحریم‌های کنگره و حمله نظامی را در کنار به اصطلاح «هویج» پیشنهادات جدید روی میز گذاشته است. جان کری نیز ماموریت یافته در مذاکرات هسته ای با ظریف، راهبرد جدید آمریکا یعنی «توافق بر روی کلیات و چانه‌زنی روی جزییات» را پیگیری کند. اینکه استراتژی تیم مذاکره کننده ایرانی در برابر راهبرد تکراری آمریکا چه خواهد بود، موضوعی است که شاید تا دو ماه دیگر مشخص شود.

گزارش ویژه کارشناسان: تحریم های جدید کنگره علیه ایران تصویب می شود اوباما بی میل نیست قانونی در کنگره تصویب شود که قدرت چانه زنی تیم وی در مذاکرات را بالا ببرد.   حامد علوی، ایران هسته ای- کارشناسان در تهران عقیده دارند تحریم های جدید کنگره علیه ایران تصویب خواهد شد. طی روزهای گذشته مقام های کنگره امریکا گفته اند طرح جدید تحریم ایران را به زودی به رای خواهند گذاشت و متقابلا دولت امریکا هم اعلام کرده مخالف اعمال هرگونه تحریم جدید است. این مباحثات هم اکنون به فضای غالب رسانه ای درباره برنامه هسته ای ایران در امریکا تبدیل شده است. هم اکنون در سنای امریکا دو طرح درباره برنامه هسته ای روی میز قرار دارد. طرح نخست را رابرت منندز سناتور دموکرات و مارک کرک سناتور جمهوریخواه ارائه کرده‌اند. در قالب قانون مطرح شده از سوی آنها، در صورتی که تهران از امضای توافق‌نامه نهایی امتناع کند، تحریم‌های جدیدی به صورت تقریباً‌ خودکار در تاریخی از پیش تعیین شده، اعمال خواهد شد. طرح دوم متعلق به باب کروکر رییس جدید کمیته ورابط خارجی سناست. طرح وی این هدف را دنبال می‌کند که قانونی تصویب شود که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا را مجبور کند هر گونه توافقی درباره برنامه هسته‌ای ایران را به رای کنگره منوط کند. در واقع این طرح بدان معناست که کنگره می تواندبا توافق نهایی مخالفت کند. هنوز مشخص نیست که دقیقا کدام طرح به رای گذاشته خواهد شد و این مایکل مک کانل رییس سناست که تصمیم می گیرد نتیجه نهایی چه باشد. با این حال، بنابر اعلام برخی مناع آگاه به بلومبرگ ویو در روز 26 دی، مک کانل رهبر اکثریت جدید سنا متعهد شده است که لایحه کِرِک و منندز را در اواخر فوریه یا اوائل مارس در صحن علنی سنا مطرح کند. این بدان معناست که تا آن زمان طرح های موجود باید در هم ادغام شوند. با توجه به اکثریت داشتن جمهوری خواهان در سنا و مجلس نمایندگان، و همراهی برخی دموکرات ها با آنها، کارشناسان می گویند شانس تصویب این طرح ها بالاست. اگر نمایندگان کنگره با اکثریتی بیش از دو سوم این طرح ها را تصویب کنند رییس جمهور امریکا اجازه وتوی آن را نخواهد داشت. کارشناسان در تهران می گویند اگرچه اوباما اختیارات زیادی در حوزه های سیاست خارجی دارد ولی آشکارا در زمینه مقابله با سنا کم کاری کرده است. به عقیده این کارشناسان علت احتمالا این است که اوباما بی میل نیست قانونی در کنگره تصویب شود که قدرت چانه زنی تیم وی در مذاکرات را بالا ببرد. ناظران می گویند بعید است جمهوری خواهان بتوانند اکثریت دو سوم را فراهم کنند. هنوز روشن نیست که واکنش دولت حسن روحانی به این اقدامات جدید چه خواهد بود ولی برخی کارشناسان می گویند اگر دولت روحانی به وضعیت التماس گونه خود برای توافق هسته ای ادامه بدهد، احتمالا رفتار کنگره رادیکال تر خواهد شد.

موشک پیشرفته تر از فاتح !   نمونه های پیشرفته تر خانواده فاتح و یا موشک روسی اسکندر ؟!؟   من خبرهایی درباره وجود اسکندر در ایران ( در سطح فضای مجازی ) خوندم !   این موضوع تا چه اندازه صحت داره ؟!؟

انتقاد بسیج مهندسان از تلاش برای تعطیلی پژوهشگاه فضایی مسئول بسیج مهندسان صنعتی گفت: سازمان فضایی که در دولت قبل شرایط خوبی برای آن در نظر گرفته شده بود حتی می توانست تقویت شود که متاسفانه شاهد هستیم یک سالی است که روند خوبی در حوزه علم و فناوری در این دولت وجود ندارد.   به گزارش مشرق، محمد اسماعیل کفایتی مسئول بسیج مهندسان صنعتی در خصوص تعطیلی پژوهشگاه فضایی ایران توسط دولت اظهار داشت: اگر بخواهیم یک رصد کلی درباره پژوهشگاه فضایی داشته باشیم می بینیم که در همه کشورها چنین پژوهشگاه هایی وجود دارد که ما متاسفانه آن را در کشورمان تعطیل می کنیم. وی افزود: کلا در بحث های تکنولوژی خیلی از کشورها برنامه دارند، چه کشورهای در حال توسعه چه کشور های توسعه یافته، اما دیدگاهی در کشور ما وجود دارد که مانع این است که ما بتوانیم یک جایگاه خوب در این تکنولوژی برسیم و ابر قدرت شویم. مسئول بسیج مهندسان صنعتی خاطرنشان کرد: به اعتقاد ما این دیدگاهی که در کشور وجود دارد اشتباه است چرا که اگر ما در بحث های علمی عقب بیفتیم واقعا دچار ضرر و زیان خواهیم شد. کفایتی تصریح کرد: ما می توانیم در آینده فرصت ها و فضای خوبی را درباره مباحث علمی داشته باشیم و باید گفت بحث هوا فضا اگر کمرنگ شود و آن طوری که باید و شاید به آن توجه نشود در آینده ما را عقب خواهد انداخت. وی تاکید کرد: حتی کشور برزیل با آن همه سرمایه هنوز نتوانسته که ماهواره به فضا ارسال کند و حتی آن زمانی که ما ماهواره را به فضا فرستادیم کشور کره با همکاری روسیه هم نتوانسته بود که ماهواره به فضا ارسال کند. مسئول بسیج مهندسان صنعتی خاطرنشان کرد: اما علی رغم تمام محدودیت های شرق و غرب و تحریم و مشکلاتی که وجود داشت ما ماهواره به فضا فرستادیم و حتی روس ها در این زمینه که به ما تعهد داشتند هم کمک نکردند. کفایتی افزود: این نکته را هم باید گفت که ما در این زمینه ماهواره بر درست کردیم و همچنین اقدامات موثری را در زمینه هوا فضا انجام دادیم. مسئول بسیج مهندسان صنعتی خاطر نشان کرد: ما دو تن از دانشمندان خودمان را از دست دادیم،آنها متاسفانه به کشور برزیل رفتند،این را هم باید بگویم که دو دانشمند بزرگ خودمان را به خاطر نفوذ قوی که برخی از کشور ها داشتند از ما گرفتند که این یک خسارت بزرگ برای ما محسوب می شود. وی تصریح کرد: قطعا این روندی که در حال حاضر وجود دارد را مثبت ارزیابی نمی کنیم،صحبت هایی که در این زمینه عنوان می شود به عنوان مثال آقایان زیبا کلام و شیرزاد که درباره برنامه های هسته ای اظهار نظر می کنند باید گفت به این شکل نیست. کفایتی تاکید کرد: در مسائل هسته ای اگر تا سال 2040 کشوری هسته ای نداشته باشد از دور خارج هستند و در هیچ زمینه ای نمی توانند مدیریت داشته باشند. مسئول بسیج مهندسان صنعتی افزود: درباره اظهار نظرهای برخی از افراد باید گفت این افراد یا خیلی پرت هستند یا مغرض حتی می توان این طور بیان کرد که حتی در جهت اهداف دشمن هم قدم بر می دارند. وی خاطرنشان کرد: این رشد علمی که ده ها سال است شکل گرفته نباید به راحتی کمرنگ شود؛سازمان فضایی که در دولت قبل شرایط خوبی برای آن در نظر گرفته شده بود حتی می توانست تقویت شود که متاسفانه شاهد هستیم یک سالی است که روند خوبی در حوزه علم و فناوری دانشگاه ها وجود ندارد. کفایتی تاکید کرد: قرار است که ما یک بیانیه صادر کنیم و ابعاد بیشتری را باز کنیم که امیدواریم بتوانیم به اهداف خودمان برسیم.

  منظورم این هست که در صورت اشکال و یا حتی از بین رفتن یکی از قسمت ها ، اون یکی قسمت توانایی انجام کار رو داره و در این صورت توانایی ش ( برد و ... ) به چه شکلی خواهد بود ؟!؟

یعنی سوم خرداد از لحاظ برد و .... از نجم قوی تر هست ؟!؟   یک سوال دیگر هم پرسیده بودم :     یک فرضیه هست چون نمی دونم که آیا این رادارها همچین توانایی رو دارن یا نه !

با سلام و عرض تشکر بابت اطمینانی که به من شده  :rose:

پیرو مشکلات مطرح شده در استاتوس !   من از صبح مشکل تصاویر دارم !   تصاویر با ابعاد اصلی برای من غیر قابل نمایش هست ، بجاش یک صفحه بنفش برام باز می شه !   http://upload7.ir/uploads/00f4c88e46cbc9781ebdd976a09af8f9f0daaa9c.jpg   با ف ی ل ت ر شکن امتحان کردم ، تصاویر باز شد !   راهنمایی داخل استاتوس ، تا جایی که فهمیدم ، انجام دادم ، ولی اثر نکرد !   اگر راهنمایی همون راهنمایی داخل استاتوس هست ....   لطفا به صورت ساده شده ( من از وازگان رایانه چیزی نمی دونم ! ) و به صورت تصویری باشه !   پ . ن : طبق راهنمایی آخرین استاتوس ( دو تا دی ان اس 192.168.1.1 و 8.8.8.8 رو اضافه کردم و کلا دیگه مشکلی ندارم ) عمل کردم ، مشکل فعلا رفع شده !

قسمت چهارم ... ماموریت دریایی   دولت ( نظام جمهوری اسلامی )  ایران ماموریت حفاظت از خلیج فارس را به نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار کرد ، حال آنکه نیرو های دریایی و هوایی ایران موظف به حراست و تامین امنیت تنگه هرمز و دریای عمان شده بودند . تحت راهبرد جدید ( جمهوری اسلامی ایران) ، نیروی هوایی به تقویت و افزایش قابلیت ها و توان رزمی پایگاه دهم ( مشرف بر دریای عمان) به وسیله تجهیز این پایگاه به تعدادی از اف 4 دی های موجود روی آورده بود . در این هنگام پایگاه نهم تاکتیکی اف 4 ئی ها را به منظور انجام عملیات هشدار واکنش سریع (QRA) گماشته و محیا ساخته بود ، حال آنکه میراژ های F-1 به منظور شکل گیری یک اسکادارن جدید در این پایگاه اختصاص یافته بودند .   F-4D در پایگاه یکم تاکتیکی ( مهرآباد ) به شماره سریال 6714-3 و میراژ 6205-3 . آن ها عازم دزفول بودند که هر دو بعدا" در نمایشگاه هوایی همان پایگاه (وحدتی) در ایران شرکت کردند .   فروند میراژ آماده عملیات به تاریخ 10 ام تا 16 ام ماه می سال 2010 میلادی در پایگاه تاکتیکی دهم به منظور شرکت در رزمایش دریایی بر فراز دریایی عمان که ولایت 89 نامیده شده بود استقرار یافتند . در آن زمان به استثنای میراژ F-1 بی کیو 3 ( F1BQ-3 ) به شماره سریال 6407-3 ، 4 فروند میراژ عملیاتی دیگر در شرایط غیر استاندارد و سر رسید عمر عملیاتی نگهداری می شدند . تیم اورهال میراژ F-1 مشهد در روند بازسازی دو فروند میراژ F-1 ایی کیو 6 ( F1EQ-6 ) به شماره سریال های 6209-3 و 6210-3 تجدید نظر کرده و آنان را مسترد ساخت .اتمام برنامه اورهال به علت محدودیت های اعمال شده از سوی سازمان ملل متحد در پی تحریم های واصله از سوی این سازمان علیه ایران ، به تاخیر افتاد . این درحالی بود که شرکت صنایع هواپیما سازی ایران هنوز حتی قادر به تهیه تایر های میراژ های 6205-3 و 6403-3 هم نبود ، در حالی که سه فروند میراژ دیگر به شماره سریال های 6201-3 ، 6203-3 و 6204-3 از همدان به منظور بازسازی و طی دوره اورهال به شرکت صنایع هواپیما سازی ایران منتقل شده بودند .     در یکم دسامبر 2013 ، دو فروند میراژ اف 1 ایی کیو 6 ( F1EQ-6 ) به شماره سریال 6210-3 و بی کیو 3 به شماره سریال 6407-3 ، که از نوع بومی پایلون های داخلی آلکان همراه با تانک های سوختی رها شدنی به ظرفیت 275 گالن (1014 لیتر) برای اولین بار در پرواز بدون توقف 882 مایلی (1420 کیلومتری) از پایگاه دهم تاکتیکی (برادران دلحامد) مستقر در کنارک به سوی پایگاه یکم تاکتیکی شهید لشگری در تهران ، استفاده می کنند . هر دو جت به منظور بازسازی به تهران و شرکت صنایع هواپیمایی ایران مراجعه کرده بودند . پس از شکست های پیاپی شرکت صنایع هواپیمایی ایران در بدست آوردن قطعات یدکی شامل چتر ترمز ، پایلون ها ، لانچر ها و حتی موتورهای اسنکما آتار 9 کی 50 پروژه میراژ بسته شد تا در سال 2010 ملغی گردد .   نخستین میراژ بازسای شده توسط شرکت صنایع هواپیمایی ایران دلال های متعددی در آپریل 2011 یافته شد ، پس از آن که پروژه معلق شده بود ، توافق نامه ای توسط شرکت صنایع هواپیمایی ایران با این دلالان به منظور تهیه قطعات یدکی ضروری شامل 50 دستگاه موتور توربوجت آتار 9 کی 50 به امضا رسیده بود . شرکت صنایع هواپیمایی ایران بودجه مورد نیاز را دریافت کرده و محموله ای از 14 دستگاه موتور را به همراه قطعات یدکی ضروری سفارش داد ، که آن هم از فرانسه ، آفریقای جنوبی و لیبی وارد شد .     یک نما از مجتمع شرکت صنایع هواپیمایی ایران ، کارگاه شماره 1 در میانه سال 2011 میلادی ، تمامی هواپیما های نمایش داده شده مورد بازسازی قرار گرفته و مجددا" به نیروی هوایی ایران پیوستند . میراژF-1 دو سرنشینه 6403-3 ، هنگامی که میراژ F-1 ایی کیو 1 ( F1EQ-1 ) به شماره سریال 6202-3 در سال های دهه 1990 میلادی در پایگاه سوم تاکتیکی دیده شده بود رنگ استتار قدیمی آبی/ خاکستری را تن پوش خود داشت . شرکت صنایع هواپیمایی ایران حالا قادر بود که با دقت پروژه را مجددا" فعال کند ، متخصص فنی بازنشسته میراژ اف 1 در نیروی هوایی ایران به نام سرهنگ جی و تیم او بر روی میراژ 6205-3 کارکرده و این هواگرد در دسامبر 2011 آماده چک های تاکسی شد . جت 6205-3 نخستین پرواز بازبینی کاربردی [فنی] خود را در 10ام ژانویه 2012 به انجام رساند . عنقریب پس از تیک آف سرهنگ اچ متوجه قفل بودن الویتور ها (سکان های افقی) حین پرواز شد در حالی تنها در ارتفاع 300 پایی (91 متری) قرار داشت ، او در ادامه مجبور به انجام فرود اضطراری در فرودگاه مهرآباد شد . پس از قفل شدن الویتور ها سرهنگ اچ از زبانه های تِرایم برای صعود و فرود ارتفاع خود به منظور بالا و پایین راندن هواپیما استفاده کرد . دلیل بروز این حادثه نقص فنی [عملکرد ناقص] سامانه خلبان خودکار عنوان شده است .      میراژ F-1 ایی کیو 6 ( F1EQ-6 ) به شماره سریال 6212-3 (سابق 4651) در 16 اکتبر 1993 ملبس به رنگ استتار خاکستری تیره نخستین پرواز خود را در دستان سرهنگ بهروز نقدی در پایگاه پایگاه سوم تاکتیکی به انجام رساند . اف 1 نامبرده هم اکنون در حال گذراندن بازسازی در مشهد است .   11 روز بعد هواپیمای مورد نظر تست های فنی پروازی دیگری را به انجام رسانده و در نهایت با موفقیت همه آن ها را پشت سر گذاشت . این میراژ می توانست هم اکنون در حال آماده سای برای مرحله بعدی تست ها شامل اریابی پایلون ها و تانک های رها شدنی سوخت باشد .   ادامه دارد ...... منبع ترجمه

 

تحلیلی بر مواضع اخیر اوباما؛ ماجرای"در باغ سبز آمریکایی" چیست؟/ چرا رئیس جمهور آمریکا با ایران مهربان شد؟ اظهارات اوباما بازتاب های مختلفی داشت اما همه تحلیلگران بر اینکه اوباما با لحنی متفاوت ایران را خطاب قرار داد و قدرت منطقه ای ایران را به صراحت به رسمیت شناخت، اجماع داشتند. اما پرسش اینجاست که دلیل این مهربانی یک باره رئیس جمهور آمریکا چیست؟   گروه بین‌الملل مشرق - نطق های سیاسی اخیر اوباما حاکی از تلاش برای نشان دادن چراغ سبز به ایران است. وی در سخنان خود بر این نکته تأکید دارد که آمریکا از گام های ایران برای دستیابی به توافق هسته ای استقبال می کند و دولت فعلی حاکم در آمریکا بهترین گزینه برای ایران در مسیر معامله هسته ای است.   به نظر می رسد اوباما با رسیدن به مراحل پایانی حکومت خود و با آگاهی از جایگاه صهیونیست ها در کنگره و قدرت و نفوذ لابی های شبکه ای قدرتمند، سختی های راه ایران برای رسیدن به توافق را به خوبی درک کرده است. از این جهت به دنبال آن است تا در صورت شکست مذاکرات کارنامه خود را مبری از این شکست کرده و ایران را مقصر این رویداد معرفی کند. اوباما در مصاحبه اخیر خود با رادیو ملی آمریکا، ضمن اشاره به اهمیت توافق هسته ای ایران، برای اولین بار به صورت صریح به تاثیر ایران در معادلات جهانی و منطقه‌ای اشاره و تأکید کرد که ایران در صورتیکه با توافق بلندمدت در زمینه برنامه هسته‌ای خود موافقت کند می‌تواند به یک «قدرت بسیار موفق منطقه‌ای» تبدیل شود. اوباما همچنین اظهار داشت: «ایران شانس این را دارند که تکلیف خود را با جهان مشخص کند. ایران باید فرصت رسیدن به توافق نهایی که می‌تواند تحریم‌های فلج‌کننده علیه این کشور را لغو کند، غنیمت شمرد.» اظهارات اوباما بازتاب های مختلفی داشت اما همه تحلیلگران بر اینکه اوباما با لحنی متفاوت ایران را خطاب قرار داد و قدرت منطقه ای ایران را به صراحت به رسمیت شناخت، اجماع داشتند. اما پرسش اینجاست که دلیل این مهربانی یک باره رئیس جمهور آمریکا چیست؟   ایران بارها در رویدادهای منطقه نشان داده که نه تنها یک قدرت بزرگ منطقه ای است بلکه همواره در راستای ثبات و استقلال منطقه گام برمی دارد. با وجود این، اوباما در کنار سایر رؤسای جمهور آمریکا، ایران را نه قدرت با ثبات منطقه ای، بلکه یکی از مشکلات و چالش های خاورمیانه می خواند که می بایست برای مهار آن به هر اقدامی چنگ زد. اوباما حتی در این راه گزینه نظامی را روی میز آورد و برای خوشایند صهیونیست ها، تحریم های گسترده را بر ایران اعمال کرد. وی در سخنرانی های خود از تحریم های ایران با عنوان پیروزی های کارنامه خود یاد کرده و تداوم آنها را بارها وعده داده بود. رئیس جمهور آمریکا پس از گسترش فعالیت های دیپلماسی کشور در موضوع هسته ای نیز تلاش کرد تا روی چندان خوشی به آن نشان ندهد و از این رو همواره نقاط ضعف روند مذاکرات از جمله کاستی های ایران در روند اعتمادسازی را متذکر می شد. اما اکنون اوباما از ایران به عنوان قدرت منطقه ای یاد می کند و با ترغیب ایران جهت تلاش برای توافق، موفقیت بیش از پیش ایران در منطقه در نتیجه توافق را پیش بینی می کند. آنچه واضح است اینکه اعتراف اوباما در مورد قدرت هسته ای ایران، نشانگر تغییر تاکتیکی و راهبردی در مقابل ایران است که چندی است شکل گرفته است.   کاخ سفید به این نتیجه رسیده است که اهداف آمریکا در خاورمیانه با سیاست خصمانه و یکجانبه علیه ایران عملی نخواهد شد. حضور قدرتمند و موثر نیروهای ایران در عراق و سوریه در مقابل تروریست های داعش و گمروههای افراط گرا و نقش مهم ایران در عقب نشینی و تغییر معادله تروریست ها ثابت کرد که تنها کشوری که می تواند ثبات در خاورمیانه را تضمیین نماید، ایران است. ایران، قدرتمندانه کنترل کامل بر گروه های شبه نظامی شیعی را در دست دارد در حالی که کشورهای عربی علی رغم ادعاهای خود، هیچ گونه کنترلی بر هیچ جریان افراط گرا و فعالی در منطقه ندارند. اگرچه تأثیر عملکرد ایران در این تغییر تاکتیکی، پوشیده نیست اما به نظر می رسد که هدف اوباما از لحن دلجویانه خود در قبال ایران، فراتر از بیدار شدن از خواب غفلت و شناخت یکباره قدرت و حسن نیت ایران در منطقه است. واقعیت امر آن است که اوباما رئیس‌جمهور آمریکا از دستیابی به توافق هسته ای با ایران منافع زیادی را به دست خواهد آورد. وی می خواهد به هر طریق ممکن موفقیت در دستیابی به توافق هسته ای با ایران را در کارنامه سیاست خارجی خود به ثبت برساند.   اوباما از این مسئله آگاه است که ورود جمهوریخواهان به کاخ سفید، سیل عظیمی از انتقادات به سیاست خارجی دولت اوباما را در پی خواهد داشت. به ویژه آنکه اسرائیل مانند یک لاش‌خور گرسنه آماده میهمانی خداحافظی اوباما و ورود همدستان جمهوریخواه خود است تا فشارهای خود برای تنگ تر کردن عرصه بر ایران به سرانجام برساند. این در حالی است که توافق هسته‌ای با ایران می‌تواند به عنوان موفقیتی بزرگ برای اوباما در عرصه سیاست خارجی آمریکا به عمل آمده و به مانند یک محافظ در برابر انتقادات جمهوریخواهان عمل کند. با وجود این اوباما برای دستیابی به هدف خود تا کنون، فقط از ابزار سخن استفاده کرده است و صرفا در عمل شعار به نقش ایران اعتراف می کند. در واقع وی فقط در باغ بهشت را به ایران نشان می دهد بدون آنکه در عمل گامی برای توافق هسته ای انجام داده باشد. اوباما در صحبت‌های اخیر خود سه گام را جلوی پای ایران قرا می‌دهد؛ گام اول، شفاف سازی؛ گام دوم، راستی آزمایی و گام سوم را تنها تعلق تحریم‌ها و نه حذف تحریم‌ها اعلام می کند. و بر این اساس اصطلاحا توپ را به زمین ایران پرتاب می کند. روشن است که تاکتیک فعلی اوباما، بازی در زمین ایران برای دور نگاه داشتن خود از ضربه های حریف جمهوریخواه است. این در حالی است که تیم هسته ای و نیز حاکمیت ایران بارها آماگی برای توافق هسته ای منصفانه و در چارچوب منافع ملی را بازگو کرده اند.   با این حال در مجموع شرایط فعلی و آمادگی دولت اوباما، ایران را در پیچ تاریخی مهمی قرار داده است. بر این اساس دیپلماسی سیاست خارجی ایران باید نه در چارچوب اظهارات اوباما و معادله و فرمولی که کاخ سفید تعریف کرده است بلکه باید با گامهایی هوشمندانه و زیرکانه بستر فعلی را مغتنم دانسته و مطالبات ایران را برای دستیابی به یک توافق منصفانه به صورت جدی پیگیری کند. تأکید بر آمادگی و استقبال ایران برای توافق بر سر موضوع هسته ای، و نیز حذف تحریم ها و رفع نگرانی های دو طرف محورهایی است که دیپلماسی خارجی کشور باید بر آنها تأکید داشته و نیز برای پیشبرد این سیاست در بستر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، چاره اندیشی کند.

صالحی از کدام خبر پشت پرده در مذاکرات وین رونمایی کرد!؟/ ماجرای مخالفت دقیقه 90 اوباما با توافق، با وجود امتیازات فراوان طرف ایرانی/ آیا مسئولان دولت تدبیر از خیانت آمریکایی‌ها در وین درس می‌گیرند؟ دور جدید مذاکرات هسته‌ای در حالی قرار است 24 دی ماه در ژنو برگزار شود که در جریان مذاکرات دور قبل علی رغم موافقت طرف ایرانی با پیشنهاد آمریکایی ها و به علت زیاده خواهی های کاخ سفید توافق نهایی منعقد نشد. به گزارش رجانیوز، اخبار رسیده حاکی از آن است که با وجود امتیازات زیادی که تیم ایرانی حاضر به ارائه آن شده است، اما جان کری در لحظات آخر و پس از تماس با اوباما از پیشنهاد خود عقب نشینی کرد و عملا حصول توافق نهایی به شکست انجامید. در همین راستا، علی اکبر صالحی در برنامه تلویزیونی نگاه یک درباره جزییاتی از مذاکرات وین گفته بود: «تقریبا به تفاهم کامل رسیده بودند و کلیات تقریبا پذیرفته شده بود. اتفاقی افتاد که طرف مقابل عقب نشینی کرد. نمی‌توانم به جزییات بپردازم. دو سه روز بعد از این قضیه نخست‌وزیر رژیم غاصب صهیونیستی اعلام کرد که ما نگذاشتیم آنها به تفاهم برسند. کری اعلام کرد ما در هماهنگی کامل با اسرائیل هستیم. دست‌های فراوانی در کار است. آنها منافعشان را در ادامه بحران می‌بینند. ما گفتیم چون از ابتدای امر با حسن نیت وارد و اراده سیاسی برای حل موضوع وارد شده و صادقانه به تمام مسائل پاسخ داده و انعطاف لازم را نشان دادیم. آب سنگین را چگونه حل کردیم و حتی در غنی سازی چه کارهایی کردیم و چه پیشنهادی دادیم.» هر چند مذاکرات وین به توافق نهایی ختم نشد اما بر اساس اخبار موجود، علی رقم امتیازات فراوانی که طرف ایرانی حاضر به ارائه آن شده است، باز هم طرف امریکایی بهانه جویی کرده است. این در حالی است که گفته می شود جان کری انتظار نداشته است طرف ایرانی تا این حد حاضر به ارائه امتیاز شود. پس از این موضوع وزیر امور خارجه آمریکا در تماس تلفنی با رئیس جمهور این کشور، جزییات مذاکرات خود با ظریف را به وی اطلاع داد. اما نکته جالب توجه آنکه اوباما پس از رایزنی و مشورت به کری اطلاع میدهد که از امضای توافق نهایی خودداری کرده و بار دیگر توافق ژنو تمدید شود. جان کری نیز در دیدار بعدی خود با ظریف بدون آنکه دلیل موجه ای برای مخالفت با امضای توافق نهایی داشته باشد، حصول توافق را به ماه های آتی موکول کرد و خواهان برگزاری مذاکرات کارشناسی شده است. با این حال اقدام مقامات آمریکایی در عقب نشینی از پیشنهاد خود بیانگر 3 نکته مهم است: اول آنکه برخلاف تصور برخی از مقامات داخلی، نمی‌توان به وعده ها و اظهارات مقامات آمریکایی اعتماد کرد. وقتی کاخ سفید صراحتا پیشنهاد خود را در کمتر از 24 ساعت نادیده می گیرد و بدون آنکه دلیلی بیاورد تعهد خود را تغییر می‌دهد طبیعی است پس از حصول توافق با تفسیر خاص خود از تعهداتشان شانه خالی کنند. همانند آنچه که درباره توافق ژنو اتفاق افتاد. دوم، رفتار آمریکایی ها در مذاکرات وین بار دیگر این گزاره را اثبات کرد که اگر در برابر فشار و خواسته کاخ سفید عقب نشینی کرده و آن خواسته مورد قبول واقع شود، نه تنها از فشارها کم نمی شود بلکه خواسته ها و انتظارات افزایش پیدا می کند. سوم مقامات دولتی ایران پیش از آنکه چاره کار حل مشکلات اقتصادی را در سیاست خارجی و بستن با «کدخدا» بدانند باید از طرز رفتار آمریکایی ها در وین این نکته را دریافته باشند که کاخ سفید پس از حصول توافق احتمالی نیز فشار خود به ایران را حفظ و چه بسا بیشتر می کند در چنین حالتی، ایران پس از توافق، هم صنعت هسته ای خود را تقریبا تعطیل کرده است و هم آنکه برخلاف تصور برخی دولتی‌ها، هیچ گشایش اقتصادی حاصل نشده و به بازار نیز ضربه ای اساسی وارد می شود. در واقع خیانت مقامات آمریکایی که در مذاکرات وین از سوی تیم مذاکره کننده هسته ای و مسئولان دولت به وضوح مشاهده شد می‌تواند نقطه آغازی برای تغییر دیدگاه دولتی ها باشد. اما این سئوال مطرح است آیا این تغییر رویکرد در مسئولان دولت «تدبیر» اتفاق می افتد؟

گزارش ویژه/ اختصاصی ایران با دستور کار پیشین به ژنو می رود تیم ایرانی در حالی برای دور جدید مذاکرات به ژنو می رود که به نظر می رسد هیچ دستور العمل جدیدی به همراه ندارد.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- تیم ایرانی در حالی برای دور جدید مذاکرات به ژنو می رود که به نظر می رسد هیچ دستور العمل جدیدی به همراه ندارد. مذاکرات ایران و گروه 1+5 از روز چهارشنبه 24 دی آغاز و تا روز یکشنبه 28 دی ادامه خواهد داشت. کارشناسان می گویند این مذاکرات بر اصلی ترین نقاط اختلاف میان دو طرف متمرکز است اما خطوط قرمز و سبز تیم ایرانی در این مذاکرات تغییر نکرده است. متقابلا، به گفته برخی منابع نزدیک به مذاکرات، ایران انتظار دارد امریکا با دستور کار متفاوتی به این مذاکرات بیاید. یک دیپلمات در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «واقعیت این است که مذاکرات ژانویه یکی از آخرین فرصت هایی است که تیم ایرانی در اختیار خواهد داشت تا بسنجد که توافق نهایی اساسا امکانپذیر است یا خیر». وی ادامه داد: «اگر نشان هایی از انعطاف دیده نشود، تهران خود را برای شکست مذاکرات آماده خواهد کرد». منابع سیاسی می گویند یکی از اصلی ترین علت های حساسیت شرایط این است که دو طرف مجبور هستند تا روز 10 اسفند به توافق سیاسی درباره اصول دست پیدا کنند. این موضوعی است که به عنوان یک ضرب الاجل در مذاکرات وین 6 مورد توافق قرار گرفته است. کارشناسان در تهران می گویند تنها چیزی که می تواند به مذاکرات آنقدر سرعت بدهد که چنین توافقی ممکن شود این است که امریکا این بار در مقابل درخواست های دقیقه 90 نتانیاهو مقاومت کند و برخی خطوط قرمز خود را تعدیل کند. همچنین، برخی دیپلمات ها می گویند ممکن است روسیه ابتکارهای جدیدی در مورد ظرفیت غنی سازی مطرح کرده باشد. سرگی ریابکوف روز دوشنبه 22 دی را در تهران گذراند. تحلیلگران در تهران عقیده دارند موضعی که اکنون امریکا درباره درباره 4 مسئله ظرفیت غنی سازی، جدول زمانی لغو تحریم ها، طول گام هایی اتخاذ کرده حرف آخر نیست و این کشور در دقیقه 90 از برخی از دیدگاه های فعلی خود کوتاه خواهد آمد منتها ممکن است این امر زمانی اتفاق بیفتد که دیگر دیر شده باشد. یک دیپلمات به «ایران هسته ای» گفت: «واضح است که امریکا در دقیقه نود از چیزهایی کوتاه خواهد آمد ولی ممکن است کشتن مکرر زمان، به قیمت نابود شدن مذاکرات تمام شود. مذاکره یعنی چانه زنی در زمان مناسب و کوتاه آمدن در زمان مناسب». در عین حال، این باور به طور عمومی در تهران وجود دارد که امریکا تا مجبور نباشد درباره مسائل اساسی امتیاز نخواهد داد و تنها چیزی که می تواند این اجبار را ایجاد کند، دور نمای تاریک فضای سیاسی پس ازعدم توافق است.

دوقطبی واقعی هسته‌ای سناریوی جاری از سوی جریان حامی دولت اکنون این است که جامعه به دو قطب موافق و مخالف توافق هسته‌ای تجزیه شود.   مشرق- ایران و گروه 1+5 این هفته دور تازه‌ای از مذاکرات هسته‌ای را آغاز می‌کنند. مانند همیشه، طلیعه مذاکرات دیدار وزرای خارجه ایران و آمریکاست که زمانی تصور می‌شد حتی یک بار محقق شدن آن می‌تواند گره مذاکرات هسته‌ای را برای همیشه باز کند اما الان بدل به یک موضوع کسالت‌بار و تشریفاتی شده است. همچنان دو طرف اصرار دارند هیچ چیز از متن مذاکرات به بیرون درز نکند و این را رمز استمرار و توفیق مذاکرات می‌دانند. نقش بازیگران رده 3 هم در حال شفاف‌تر شدن است و اعراب خلیج فارس، برخی با هدف کارشکنی و برخی دیگر با هدف دلالی، فعال‌تر شده‌اند. یک نکته کلی که با وجود محدودیت شدید اطلاعات می‌توان قاطعانه بر آن تاکید کرد این است که مشکل اصلی در مذاکرات مشکل سیاسی است نه تکنیکی و فنی. مذاکرات در وین 6 یعنی جایی که به ناگهان گزینه تمدید 7 ماهه مذاکرات روی میز گذاشته شد، به لحاظ فنی در وضعیتی قرار داشت که امکان یک تفاهم سیاسی بر سر اصول منتفی نبود اما ناگهان ملاحظات سیاسی آمریکا، ورق را برگرداند. اصل مساله این است که دولت آمریکا باور دارد - یا اگر هم نداشته باشد دیگران آن را متقاعد کرده‌اند- که اگر زمان بخرد و بر فشارهای خود اضافه کند، می‌تواند به توافقی با ایران برسد بهتر از آنچه در مذاکرات وین 6 در آستانه دستیابی به آن قرار داشت. دقیقا به همین دلیل اولا آمریکایی‌ها موضع خود را درباره 3 مساله اصلی تحریم‌ها، ظرفیت غنی‌سازی و طول زمان گام نهایی ناگهان به موضع اسرائیل بسیار نزدیک کردند و ثانیا در یک توافق دوجانبه با عربستان سعودی سعی کردند فشار اقتصادی بر ایران در 7 ماه آینده را چنان شدید کنند که جامعه ایرانی به این جمع‌بندی برسد که در شرایط عدم یک توافق هسته‌ای، کشور وارد یک بحران اقتصادی بی‌سابقه خواهد شد. همزمان در داخل کشور، کسانی داخل و خارج از دولت (ولی همسو با آن) همانند شرایط آستانه انتخابات خرداد 92، سعی می‌کنند جامعه را درباره این موضوع دچار شکاف کنند. سناریوی جاری از سوی جریان حامی دولت اکنون این است که جامعه به دو قطب موافق و مخالف توافق هسته‌ای تجزیه شود. فرض طراحان این پروژه این است که در این دوقطبی اولا یک قطب بسیار بزرگ‌تر و قدرتمندتر از قطب دیگر خواهد بود و بنابراین آن را درون خود هضم خواهد کرد و ثانیا حتی اگر این عملیات قطبی‌سازی به نتیجه مطلوب نرسد، حداقل این است که می‌تواند انرژی سیاسی و اجتماعی‌ای تولید کند که در انتخابات به کار خواهد آمد. آنچه هم که بشدت از بیان آن جلوگیری می‌شود و ظاهرا بناست اجازه داده نشود افکار عمومی هرگز به کنه آن پی ببرد این است که دعوای اصلی اساسا هرگز بر این نبوده - و الان هم نیست- که عده‌ای هوادار توافق هسته‌ای هستند و عده‌ای توافق را نفی می‌کنند بلکه دوقطبی واقعی میان کسانی است که طرفدار توافق هسته‌ای بدون لغو تحریم‌ها هستند و آنها که توافق هسته‌ای را با لغو تحریم‌ها می‌خواهند. جناحی درون دولت و جریان اصلاحات امروز طرفدار توافق هسته‌ای بدون لغو تحریم‌هاست. آمریکایی‌ها هیچ ابهامی در این باره باقی نگذاشته‌اند که حتی در صورت نهایی شدن توافق هسته‌ای همه تحریم‌ها را یکجا و در یک زمان برنخواهند داشت. این نکته‌ای است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در عالی‌ترین سطح هم آن را اعلام کردند. با این وجود، وقتی کسانی برای توافق یقه چاک می‌کنند و حتی آدرس رفراندوم می‌دهند، در واقع خواهان آن هستند که کشور دارایی هسته‌ای خود را تقدیم آمریکا کند و در موضوع تحریم‌ها هم هیچ چیز به دست نیاورد. متقابلا طیف دیگری –که بدون تردید اکثریت قاطع افکار عمومی از آنها حمایت می‌کند- خواهان آن هستند که بدون لغو کامل تحریم‌ها معامله‌ای صورت نگیرد اما اگر آمریکایی‌ها لغو کامل تحریم‌ها را پذیرفتند در حوزه‌های مجاز سخت‌گیری نشود. سروصدای عظیمی که طیف حامی دولت در هفته‌های گذشته به راه انداخته‌اند همه با این هدف است که صدای این طیف دوم شنیده نشود. در واقع چندان عیبی هم ندارد که دولتی‌ها با سر و صدا یا داغ و درفش، صدایی را که می‌گوید باید همه تحریم‌ها در هرگونه توافق هسته‌ای برداشته شود، بایکوت کنند. روزی که توافق انجام شود - اگر چنین روزی اصلاً از راه برسد- این سوال که با تحریم‌ها چه کردید، مهم‌ترین سوالی است که باید به آن پاسخ بدهند و آن روز از «سخنان نالازم» هم کاری ساخته نخواهد بود.

منظور من بیشتر اخراجی ها 1 بود ، چون کاملا در ژانر دفاع مقدس قرار می گیرد !   و همینطور بر اساس واقعیت و شخصیت واقعی ( مجید سوزوکی ) ساخته شده !

باید به اخراجی ها پرداخته بشود !   به ویژه اخراجی ها 1 ......   چرا که واقعیت هایی که هیچ وقت گفته نشد رو بیان کرد !   یه قول بعضی ده نمکی جعبه سیاه جنگ رو باز کرد !   بعد از اخراجی ها هست که بسیاری از خاطرات ناگفته که کسی جرات بیانش را نداشت ، بازگو می شود !   اخراجی ها پاتک سنگینی بود بر علیه فیلم های ضد جنگ که به اسم دفاع مقدس ساخته شدن و میشن !   پاتک سنگینی بود بر علیه فیلم های به شدت مصنوعی که درباره جنگ ساخته شدن !   اخراجی ها 1 علارغم کمبود ها در سینمای دفاع مقدس ماندگار شد و این ماندگاری غیر قابل کتمان هست !

اطلاعات جدید درباره دور تازه مذاکرات ایران و 1+5 در ژنو موضعی که امریکا از مذاکرات وین 6 به این طرف اتخاذ کرده و همچنان هم بر آن اصرار دارد از نظر ما یک موضع کاملا تحقیر آمیز است. ظرفیت غنی سازی که امریکا حاضر است برای ایران بپذیرد مساوی صفر است.   محمد صدری، ایران هسته ای- دیپلمات ها در تهران می گویند از دور جدید مذاکرات هسته ای که از روز 24 دی در ژنو آغاز می شود، انتظار بالایی ندارند. به گفته برخی منابع مطلع که «ایران هسته ای» با آنها مشورت کرده، موضع مذاکراتی صلب و تغییر ناپذیر امریکا از مذاکرات وین 6 به این سو، مذاکرات را دچار نوعی بن بست کرده که اگرچه هیچ کدام از دو طرف مایل نیست به آن اذعان کند، اما تبدیل به یک واقعیت انکار ناپذیر درون اتاق مذاکره شده است. یک دیپلمات در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «موضعی که امریکا از مذاکرات وین 6 به این طرف اتخاذ کرده و همچنان هم بر آن اصرار دارد از نظر ما یک موضع کاملا تحقیر آمیز است. ظرفیت غنی سازی که امریکا حاضر است برای ایران بپذیرد مساوی صفر است». یک دیپلمات دیگر که در زمینه تحریم ها کار می کند، ضمن تایید این موضوع اضافه کرد: «امریکا حاضر به تعدیل موضع خود درباره تحریم ها نیست و بر تعلیق گام به گام تحریم ها طی مدت زمانی حدود 15 سال اصرار دارد». وی در ادامه گفت: «زمانی که امریکایی ها برای عادی سازی پرونده پیشنهاد داده اند، از این هم بسیار طولانی تر است». اطلاعات موجود نشان می دهد دستور کار دور آتی مذاکرات بر همین اساس شکل خواهد گرفت. جان کری و محمد جواد ظریف روز 24 دی در ژنو ملاقات می کنند. پس از آن تیم های کارشناسی ایران و 1+5 طی 3 روز مذاکره خواهند کرد و سپس در روز 28 دی (18 ژانویه) مذاکرات ایران و 1+5 در سطح معاونان وزیر انجام می شود. برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند ایران و 1+5 در مذاکرات دسامبر روی جدولی توافق کرده اند که مواردی را که امکان توافق درباره آنها وجود دارد از موارد غیر آن تفکیک می کند. با این حال، تمرکز اصلی مذاکرات همچنان روی مسئله تحریم هاست. رهبر معظم انقلاب اسلامی هفته گذشته تاکید کردند ایران خواستار لغو یک جا و یکپارچه تحریم هاست. شنیده ها حاکی است طرفین تصمیم دارند در دور جدید مذاکرات مواردی را که توافق بر سر آنها ممکن تشخیص داده شده، نهایی کنند. تلاش دو طرف این است که تا قبل از پایان سال، توافق سیاسی میان ایران و 1+5 نهایی شود.

  وقتی پشت قضیه تز های مربوط به انقلاب های رنگی یا مخملی وجود داشته باشد ، عقبش به تیر 78 و غیر برسد ، دیگه ساده محسوب نمی شود !

منظور از بازدارندگی هسته ای  صرفا ساخت بمب هسته ای نیست !   همین که توانایی بلقوه ما در حدی باشه که سریع تبدیل بشه به بلفعل ، تا حدودی بازدارندگی رو برای ما ایجاد می کنه ، که البته به نظر من میزان بازدارندگیش 50 درصد توانایی بلفعل ( داشتن سلاح به صورت آماده ) هست !   که البته مشخصه که غربی ها همین رو هم نمی خوان !

خیلی جالبه !   یعنی غرب بگذاره که جمهوری اسلامی ایران با عقاید ، ارزش ها و آرمان هایی که داره ، تبدیل بشه به یک قدرت اقتصادی که بعد هم به وسیله این قدرت اقتصادی تو بقیه موارد هم خودش رو بکشه بالا !   یا غربی ها عقلشون پاره سنگ برداشته ( که اقداماتشون خلافش رو ثابت می کنه ) !   یا برخی از هموطنان از مرحله خوش باوری و زود باوری ، چند مرحله جلوتر رفتن و با سرعت زیادم دارن پیش می رن !

اگر مردم ما عبرت می گرفتن ، همون ده سال پیش عبرت می گرفتن !   خیلی از فشارها روی کشور زمانی شروع  شد که خواستیم عقب نشینی ها همین آقایون رو جبران کنیم !

این است قدرت پیروان خط رزم آرا با نام جدید تدبیر و امید ......

در قسمت دفاعی ، مشرق برای تیتر این مطلب از عکس زیر استفاده کرده !  

و اینکه آیا نجم مثل همتای روسی نیاز به پوشش نداره ؟!؟