دوستان یک مقایسه ای بین این رادار میگ 29 و رادار ایتالیایی گریفو انجام می دن !

در قسمت دوم مستند خط مقدم اشاره شد که قرار بر پرتاب اولین موشک ایران به سمت بغداد بوده ، ولی لحظه های آخر از حضرت امام (ره) دستور می رسد که برای اتمام حجت ، موشک به هدف دیگری به غیر از  بغداد شلیک بشود !   که پالایشگاه کرکوک انتخاب می شه !

بلاخره تکلیف اسم های قدیر و نجم مشخص شد !   سوالی که ذهن منو مشغول کرده این هست که این مدل رادار ها ( بیشتر منظورم همتای روسی و چینی هست ! ) به صورت  آنتن جمع شده بخوان کار کنند ( یک فرضیه هست چون نمی دونم که آیا این رادارها همچین توانایی رو دارن یا نه ! ) برد رادار به چه شکلی خواهد ؟!

قضیه آلمانی ها در حد شایعه هست !   درباره گمانه زنی های درباره موتور سهند ، در صفحات قبلی بحث شده است !   اجمالا ..... سهند بر اساس تصویر زیر ، برعکس جماران و دماوند که از 2 موتور 10 هزار اسب بخاری استفاده می کنند ، از چهار موتور 5 هزار اسب بخاری ( حدودا ) استفاده می کند !     علت آن هم عدم امکان تامین موتور 10 هزار اسبی از خارج به علت تحریم ها است !   و اینکه قوی ترین  موتور موجود در داخل کشور ، موتور  RK215 یا همان بنیان 4 ( با حدود 5 هزار اسب بخار قدرت) هست که توسط شرکت  دیزل سنگین ایران ( دسا ) تحت لیسانس مان ( MAN ) تولید می شود !   پس بر این اساس ( تغییر آرایش موتور سهند و قوی ترین موتور موجود در کشور ) به احتمال زیاد از این موتور برای سهند ( همینطور موج های بعدی ) استفاده شده است !

  اگر منظور سپر دفاع موشکی هست ، گیرم که توانستیم سیستمی همپای نمونه های کشورهای پیشرفته بسازیم !   آیا این سیستم می تواند موفقیت صد در صد داشته باشد ؟!؟!   فقط کافی هست یک موشک مجهز به کلاهک هسته ای بتواند از این سپر دفاع موشکی عبور بکند ......................

حاشیه رسایی از جلسه امروز مجلس نمی‌دانم چرا آقای باهنر به یک باره تغییر نظر داد و از کریمی قدوسی خواست تا صراحتا اعلام کند که قانع شده یا نه؟ کریمی هم که از این کار تعجب کرده بود گفت به رأی بگذارید؛ ای کاش باهنر برای به رأی گذاشتن اصرار نمی‌کرد.   به گزارش مشرق، حجت الاسلام حمید رسایی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در سایت شخصی‌اش نوشت: امروز وزیر محترم امور خارجه برای دومین بار در خصوص عملکردش در وزارت خارجه و پرونده هسته ای در مجلس حاضر شد. دفعه قبل، حضور آقای ظریف همزمان شد با روزهایی که قرار بود برای دور جدید مذاکرات به دیدار 5+1 برود که با جمع بندی دوستان سئوال کننده و توصیه های صورت گرفته، سئوال از آقای ظریف به رأی گذاشته نشد. سئوال امروز اما محورهای مختلفی داشت. از همان ساعت های اول شروع جلسه برخی از چهره های مجلس واسطه شدند تا نماینده سئوال کنندگان - آقای کریمی قدوسی - سئوالش را پس بگیرد. وقتی با پس گرفتن سئوال موافقت نشد، رایزنی های متعددی برای به رأی نگذاشتن سئوال شروع شد. آقای دکتر حداد عادل و نواب رئیس مجلس از سئوال کنندگان خواستند تا سوال را به رأی نگذارند. آقای ظریف هم البته امروز در صحن علنی بسیار خوب صحبت کرد و به صراحت از لزوم لغو همه تحریم ها و موضوع ادامه فعالیت فردو و اراک و پایبندی به خطوط قرمز تعیین شده توسط رهبری سخن گفت. قبل از اتمام سخنان آقای کریمی قدوسی با آقای ظریف صحبت کردم و از سخنان قاطع ایشان تشکر کردم و به آقای قشقاوی گفتم که قرار نیست سئوال به رأی گذاشته شود. البته آقای ظریف هم از برخی اشاره ها و مقایسه هایی که کریمی قدوسی بین او و سریع القلم بکار برده بود، گلایه داشت. گلایه ظریف را روی کاغذ نوشتم و به آقای کریمی دادم. واقعا هم مقایسه آقای ظریف با سریع القلم که به کراوات زدن در سفرهای خارجی پایبند است و نشانه حیات و زنده بودن یک جامعه را اخذ ویزا از دانمارک می داند، درست نیست و آقای ظریف حق داشت گلایه کند. ابتدای طرح سئوال با رئیس جلسه که صحبت می کردم، آقای باهنر گفت که با کریمی قدوسی صحبت شده و قرار نیست سئوال را به رأی بگذارد. آقای کریمی قدوسی هم وقتی در دور پایانی طرح سئوال بود، قبل از اتمام سخنانش، اعلام کرد که قصد ندارد سئوال را به رأی بگذارد. طرح این نکته از پشت تریبون در حالی که هنوز چند دقیقه از ادامه سخنان آقای کریمی قدوسی باقی بود، باعث شد تا برخی از نمایندگان که منتظر به رأی گذاشتن سئوال بودند، از صحن علنی خارج شوند نمی دانم چرا آقای باهنر به یکباره تغییر نظر داد و از کریمی قدوسی خواست تا صراحتا اعلام کند که قانع شده یا نه ؟ کریمی هم که از این کار تعجب کرده بود گفت به رأی بگذارید و باهنر موضوع سئوال را به رأی گذاشت. نتیجه اعلام شده 125 موافق، 86 مخالف و 8 ممتنع شد که معنای آن 125 موافق و جمعا 94 نفر مخالف پاسخ ظریف بود. آقای ظریف هر چند رأی آورده بود اما از نحوه پایان جلسه و به رأی گذاشتن آن راضی نبود و ناراحت شد چون 94 مخالف هم برای تیم مذاکره کننده پیام خوبی ندارد. ای کاش باهنر برای به رأی گذاشتن اصرار نمی‌کرد.

فارس گزارش می‌دهد تجهیز ناوشکن جماران به سیستم منحرف‌ کننده موشک ناوشکن بومی جماران به سیستم منحرف‌کننده موشک مجهز شده است. به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، ناوشکن بومی جماران که به همراه ناو لجستیک رزمی بوشهر در قالب ناوگروه سی و دوم نداجا در آبهای آزاد و خلیج عدن به سر می‌برد، طی روزهای گذشته به منظور شرکت در رژه پایانی رزمایش ارتش، به آبهای سرزمینی بازگشت و پس از انجام رژه، این ناوگروه مجددا به ادامه ماموریت خود در آبهای آزاد پرداخت. آنچه در این حضور چند ساعته به چشم آمد، 2 تغییر مهم در سامانه‌های دفاعی و راداری این ناوشکن بومی بود. اولین تغییر -که البته خبر آن قبلا نیز منتشر شده است- ‌تجهیز جماران به رادار آرایه فازی «عصر» بود (جزئیات بیشتر) اما تغییر دوم را باید نصب «سامانه منحرف کننده موشک» یا همان سامانه «چَف» دانست که این سامانه در قسمت جلویی ناوشکن جماران و پشت توپ 76 میلی متر فجر 27 نصب شده است.   ناوشکن جماران در رژه دریایی ارتش چَف و فِلِیر ساز و کارهای دفاعی در برابر موشک های متخاصم است و در واقع فلیرها، گلوله هایی آتشینی هستند که از سامانه چَف پرتاب می ‌شوند تا سیستم های هدف گیری حساس به حرارت را گمراه کنند و با تجهیز جماران به این سامانه، یک لایه دفاعی جدید برای مقابله با سامانه های تهاجمی دشمن، روی اولین ناوشکن تماما ایرانی ایجاد شده است. در برخی از انواع چَف ها، فلیرهای پرتاب شونده، گلوله‌ های منیزیومی هشتند که پس از اشتعال برای مدت کوتاهی (کمتر از ١٠ ثانیه) با دمای ١٠٠٠ درجه سانتی گراد سوخته و در نتیجه موجب انحراف موشک ‌های متخاصم حرارتی و برخی مدل های اپتیکی می ‌شود.   سامانه چَف نصب شده بر روی ناوشکن جماران هرچند هنوز به طور مشخص نمی توان گفت این سامانه چَف به چه روشی عمل می‌کند اما نصب آن بر روی ناوشکن جماران همانند بسیاری از شناورهای مدرن موجود در ارتش های جهان، یک دستاورد مطلوب است که از آن می توان بر روی شناورهای دیگر از جمله ناوشکن‌های جدید دماوند و سهند و یا ناوهای موشک‌انداز دیگر نیز استفاده کرد.

این تصویر (  به نظر میاد که گرافیکی باشه ! ) برای برنامه ثریا هست ؛ چطوری ما تا به حال متوجه اش نشدیم ؟!

بلاخره مبنا موتور شهاب 3 هست !   به قولی سفیر همون شهاب 4 معروف هست !   منظور من از اعمال تغییرات بیشتر روی قدر هست که نمونه توسعه یافته شهاب 3 هست !   و اینکه به صورت زمین به زمین ، سفیر چقدر می تونه برد داشته باشه ؟!؟

اطلاعات بیشتری درباره سفیر 1-C هست ؟!؟   وزن محموله ای که می تونه حمل کنه چه قدره !   می شه تخمین زد که سفیر به صورت زمین به زمین چه قدر برد دارد ؟!؟   با توجه این موضوع که موتور در اصل موتور شهاب 3 هست ، آیا تغییرات موتور سفیر بر روی شهاب 3 و قدر اعمال شده ؟!؟

به طور صریح بگم که روسها از لحاظ عقلی مشکل دارن !   اونها فقط یک سانتی چشمشون رو می بینند !

به نظر میاد که در کل مجموعه ارتش ( به غیر پدافند که مشترک محسوب می شود ! ) فقط نیروی دریایی هست که برای آینده خود برنامه ( راهبرد ) دارد ، ولی این برنامه در زمان قبل از افزایش فشار ها ( قبل از 1389 ) ریخته شده و نیاز به بازبینی دارد ( چرا که به نظر من کاهش فشار ها خیال خامی بیش نیست ) !   با توجه به تجهیزات محور بودن نیروی دریایی ، در بازبینی این این راهبرد یا برنامه در موضوع تولید تجهیزات باید بدنبال راهکارهایی بود که 1- هزینه ها را کاهش بدهد 2- سرعت کار رو افزایش بدهد 3- نتیجه یک محصول قابل اتکا باشد !   البته این مبحث بشدت گسترده هست و نیاز به یک تاپیک مجزا دارد !

ارزیابی راهبردی کاسبان واقعی تحریم کاسبان واقعی تحریم کسانی هستند که مسبب تحریم ها شدند، بعد با سر دست گرفتن آن تحریم ها به محیط گفتمانی انتخابات 92 شکل دادند، پس از آن به بهانه لغو تحریم به جان سرمایه های راهبردی کشور در حوزه هسته ای افتادند و حالا هم نقشه ریخته اند که از طریق بالا و پایین کردن تحریم ها انتخابات آینده را ببرند.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - نگاهی ولو از سر اجمال به گفتمان اقتصاد سیاسی دولت و جریان های نزدیک به آن در دوسال گذشته، آشکارا به ما می گوید این گفتمان «تحریم پایه» بوده است. در واقع دولت –و به دنبال آن جریان اصلاح طلب- تقریبا تمامی مبارزات سیاسی و پروژه های رسانه ای خود را بر پایه مفهوم تحریم بنا کرده است و هنوز هم، هر زمان که کار به رویارویی با رقبا می رسد، نخستین مفهومی که به میان بحث می دوانند مفهوم تحریم است. به یک معنا اگر کسی در جست وگوی دال مرکزی گفتمان اعتدال باشد، تحریم مناسب ترین مفهومی است که به آن خواهد رسید. این مفهوم، تاکنون به مثابه کلیدی عمل کرده است که دولت تصور می کند با آن می توان هر در بسته ای را گشود یا اگر نشد، تخریب کرد. بقیه مفاهیم اصلی هم که دولت در حوزه عمومی از آن تغذیه می کند، به یک معنا خروجی های این اصطلاح است. به عنوان نمونه تلاش برای یکسره فسادآلود نشان دادن کارنامه دولت های نهم و دهم بر دروغ گویی سیستماتیک درباره نحوه مدیریت تحریم در این دو دولت استوار شده است. حتی وقتی کار به مواجهه با برخی نهادهای انقلابی می رسد دولت ابایی ندارد با بی انصافی تمام به گونه ای سخن بگوید که گویی این نهادها سر و سری با کسب و کار ناشی از دور زدن تحریم دارند. منتقدان دولت کاسبان تحریم خوانده می شوند. گفته می شود که هدف مذاکرات هسته ای هم در اصل لغو تحریم هاست نه حفظ فناوری هسته ای، چرا که آنگونه که رییس جمهور دیروز گفت «آرمان های ما به سانتریفیوژها متصل نشده است». مفاهیم بنیادینی مانند اقتصاد مقاومتی و استقلال هم به تحریم گره زده شده است. به ما می گویند اقتصاد ما زمانی مقاومتی است یا زمانی واقعا مستقل هستیم که تحریم نباشیم. رییس جمهور دیروز حتی به ما آموخت که معنی جدید واژه انزوا هم تحریم شدن به سبب مقاومت در موضوع هسته ای است. و آخر از همه، مفاهیم روزمره اقتصادی مانند رشد، تورم و توسعه هم به عنوان خروجی های وضعیتی در نظر گرفته می شود که تحریم ها برچیده شده باشد. ملاحظه می کنید که در نظام فکری و ادبیات سیاسی دولت واژه تحریم و مشتقات آن جایگاهی بسیار ویژه دارد. دولت حسن روحانی نه فقط می خواهد از طریق مقدم داشتن لغو تحریم بر حفظ هر نوع سرمایه استراتژیکی مانند برنامه غنی سازی و مانند آن، مذاکرات خود با کشورهای غربی را به سرانجام برساند، بله تصور می کند اینجا نقطه ای است که می تواند حریفان سیاسی خود را هم گیر بیندازد، دچار تنگنا کند و هر مبارزه سیاسی یا رسانه ای را از آنها ببرد. پیش فرض همه این بحث ها هم این است که جریان انقلابی و رویکردها و روش های آن در مذاکرات هسته ای، و اساسا نوع نگاه آن به مفاهیمی مانند استقلال، آرمان های انقلابی، قدرت ملی و ارتباط با جهان خارج است که کشور را در گرداب تحریم ها فرو برده است. برنامه سیاسی آقای روحانی آشکارا این است که با مقصر سازی تفکر انقلابی و مقاومتی در موضوع اعمال تحریم ها، اولا آنها را مقابل افکار عمومی قرار بدهد و همان جا نگه دارد و ثانیا با گره زدن راه حل مشکلات اقتصادی کشور به مفهوم «خروج از انزوا» و «لغو تحریم» نتیجه بگیرد که مخالفت با امتیازدهی در موضوع هسته ای به معنای مخالفت با بهبود معیشت مردم است. سخنان مکرر آقای رییس جمهور در این زمینه هیچ تردیدی باقی نگذاشته که قصد دارند این راه را انتها بروند چرا که هم زمین زیر پای خود را محکم می بینند و هم آینده مسیر را تضمین شده. سوال این است که آیا واقعا این بازی همانقدر ثمربخش است که دولتی ها تصور می کنند؟ راقم این سطور هفته گذشته در پژوهشی بلند به طور اساسی استدلال کرده است که علت اصلی اعمال تحریم های به ظاهر فلج کننده علیه ایران از خرداد 89 به بعد نه سیاست های هسته ای ایران بلکه تلاش غرب برای پاسخ دادن به تقاضای جریان فتنه، احیای این جریان، قدرتمند کردن آن و به هم ریختن محیط داخلی ایران با هدف ایجاد زمین بازی وسیع تر برای آن بوده است. آن نوشته استدلال می کند که پس از آشکار شدن قابلیت های فتنه، هدف گذاری های خلع سلاحی تحریم ها تا حدود زیادی تعدیل شد و هدف های مرتبط با دستکاری در محیط سیاست داخلی و افکار عمومی ایران، در صورتبندی تحریم ها جای آن را گرفت. تا امروز، هیچ کس، نه درون دولت و نه از میان خیل حامیان فتنه علاقه –والبته توان- پاسخ دادن به آن نوشته و ارائه یک صورتبندی نظری و کدیک رقیب را نداشته است. اگر نتیجه گیری آن پژوهش درست باشد –که یقینا هست- کل نظام گفتمانی تحریم پایه بر باد خواهد رفت. اساسا بانیان تحریم های اقتصادی از قطعنامه 1929 بعه بعد، انقلابیون مدیریت کننده پرونده هسته ای نبوده اند بلکه مقصر اصلی در این میان کسانی هستند که روند راهبردی تغییر محاسبات غرب را –که در حال نتیجه دادن بود- مختل کرده و امریکا را متقاعد کردند که اگر تحریم ها را با دیگر گزینه های فشار تلفیق کند در زمانی کوتاه قادر خواهند بود محاسبات مردم و حاکمان در ایران را یکسره تغییر داده و به نفع خود دگرگون کند. از این منظر، تمرکز بر موضوع تحریم و تبعات آن، اتفاق سست ترین تکیه گاهی است که دولت می تواند بر تکیه کند. امروز زمان طلبکاری نیست. آقای دکتر روحانی اگر به دنبال مقصران واقعی وضعیت فعلی و علاج بنیادین مسئله است، بهتر است «سرچشمه های طمع غرب در ایران» را کور کند نه اینکه نیمی از وزارتخانه های خود را و و بیش از نیم بدنه اجرایی دولت خود را به حامیان کسانی بسپارد که انتهای سال 88 به واشینگتن رفتند و التماس کردند که خواهش می کنیم ملت ما را تحریم کنید! اگر امروز آقای روحانی اندک سرمایه ای در اختیار دارد که آن را روی میز بگذارد و در ازای آن امتیاز بخواهد، محصول مقاومت آنهایی است که اجازه ندادند پروژه شکنجه اقتصادی ملت ایران به نتیجه برسد نه آنها که خود مسبب تحریم ها شدند، بعد با سر دست گرفتن آن تحریم ها به محیط گفتمانی انتخابات 92 شکل دادند، پس از آن به بهانه لغو تحریم به جان سرمایه های راهبردی کشور در حوزه هسته ای افتادند و حالا هم نقشه ریخته اند که از طریق بالا و پایین کردن تحریم ها انتخابات آینده را ببرند. اگر کسی حقیقتا در پی کاسبان تحریم می گردد، که همان متقضاین و بانیان و مدافعان تحریم هستند، آدرسی بهتر از این نخواهد یافت.

  حرفش کاملا درسته !   خدا به خاطر این کشور ، عمر طولانی به رهبری بده !   ولی بلاخره عمر آدمی زمانی تمام می شه !   متاسفانه همین الان هم خلا رهبری بعدی نظام به شدت احساس می شه !   زمان امام ، برای رهبری بعدی چندین گزینه مطرح و شناخته شده وجود داشته ، ولی حالا چی ؟!؟

دشمنان ما مجهز به تسلیحات هسته ای هستند و امریکایی ها هم که عملا ما رو تهدید به استفاده از سلاح هسته ای کردند !   خوب گزینه ما برای دفاع و بالاتر از آن ایجاد بازدارندگی چی هست ؟!؟!   آیا به غیر ایجاد بازدارندگی هسته ای ، گزینه دیگری برای ما وجود دارد ؟!؟

     

  قطعا همینطوره !   در این یکسال ، همچین اتفاقاتی اونقدر افتاده که دیگه جایی برای شک و تردید باقی نمی گذاره !   لغو رزمایش موشکی ، لغو رزمایش ولایت 92 ( سیاری زمان 7 آذر به عناوین مختلف به این موضوع اشاره داشتن ، !) عدم برگزاری مراسم الحاق دماوند و رونمایی فاتح علارغم اعلام چندین و چندباره ، جلوگیری از ورود متخصصین کره شمالی ، تبدیل رزمایش ولایت 93 به این رزمایش ، سکون کامل برنامه فضایی و .....

گزارش ویژه آیا سرمایه مواد هسته ای ایران به روسیه می رود؟ یک خبرگزاری غربی ادعا کرده است که ایران و 1+5 توافق کرده اند مواد هسته ای ایران به روسیه منتقل شود.   ایران هسته ای- یک خبرگزاری غربی ادعا کرده است که ایران و 1+5 توافق کرده اند مواد هسته ای ایران به روسیه منتقل شود. خبرگزاری آسوشیتدپرس روز جمعه 12 دی گزارش داد که این توافق به طور موقت میان ایران و امریکا حاصل شده است. آسوشیتدپرس به نقل از دو دیپلمات غربی نوشته است ایران پذیرفته بخش زیادی از مواد تا 5 درصد غنای خود را به روسیه منتقل کند. این مواد در روسیه احتمالا تبدیل به مجتمع های سوخت خواهند شد. به نوشته ای پی، این دو دیپلمات که خواستند نامشان فاش نشود همچنین اعلام کردند مذاکره کنندگان (دو طرف)‌ در ماه دسامبر برای اولین بار توانستند فهرستی را تهیه کنند که در آن حوزه های توافقی بالقوه و رویکردهای گوناگون در خصوص مسائل اختلافی باقیمانده مشخص شده است. این خبرگزاری ادامه داده است که دیپلمات ها خاطرنشان کردند در گفت وگوهای پیشین بین ایران و گروه 1+5 حتی توافق کردن در خصوص فهرستی از اقداماتی که باید دو طرف انجام دهند مشکل بود و این امر از اختلافات گسترده بین ایران و قدرت های جهانی حکایت داشت. منابع مستقل در گفت وگو با «ایران هسته ای» این خبر را تایید نکردند. این منابع به طور بسیار اجمالی گفتند مذاکره جدیدی میان ایران و 1+5 انجام نشده و در نتیجه توافقی هم وجود نداشته است. یک منبع گفت: «مذاکرات در همان وضعیت زمان تمدید 7 ماهه قرار دارد». با این حال، برخی منابع تایید می کنند دو طرف در زمینه ذخیره مواد هسته ای ایران در حال نزدیک شدن به یک سلسله توافقات هستند. لازم به ذکر است که هرگونه خروج مواد شکافت پذیر از کشور خط قرمز ایران در مذاکرات هسته ای است.

از سنترال کلاب !  

  تصاویر واقعی هست ، البته از وضعیت این پروزه که برزیلی ها اجرا کردن ، اطلاعی نداریم !       اما .....   در ابتدا باید این سوال پاسخ داده بشه که هدف ما از بهینه سازی پلتفرم تایگر چیست ؟!؟!   1- هدف ما داشتن یک جنگنده ای هست تا 30 سال آینده ( و حتی بیشتر ) در خدمت ما باقی بماند ، که در این صورت تغییرات باید گسترده باشد و پرهزینه  !   2- هدف ما یک راه حل موقت و فوری ( در این برهه زمانی ) هست که بتواند ( مثلا ) به اندازه 10 سال ( حداکثر ) زمان برای ما بخرد ، که در این صورت تغییرات سازه ای ( به ویژه از نوع گسترده ) که باعث افزایش هزینه می شود ، توجیه ناپذیر خواهد بود !   البته هردو این گزینه ها قابل اجرا هست !   یعنی ابتدا گزینه 2 اجرا بشه تا 10 سال برای ما زمان بخره و در این 10 سال در راستای گزینه 1 بر مبنای تغییرات گسترده پلتفرم تایگر ، یک جنگنده نسل 4.5 به بالا طراحی و بسازیم ، اما مساله بعدی تولید انبوه هست !   برای تولید انبوه یک جنگنده ، نیاز به یک زنجیره صنعتی هست و در حال حاضر وضعیت ما در حد یک زنجیره کارگاهی هست!   و اگر بخواهیم همون 10 سال دیگه به فکر صنعتی کردن زنجیره طراحی و تولید بشیم ، در بهترین حالت اسفالت خواهیم شد !   پس باید از همین حال به فکر باشیم !   و بهترین راه حل همان گزینه 2 هست ، یعنی فقط به بهینه سازی ناوگان موجود تایگر بسنده نکنیم و با تولید انبوه نمونه های نوساز ( به نظر من در حد تولید 12 فروند در ماه و رساندن کل موجودی به بیش از 200 تا 300 فروند که البته فقط در نهاجا خدمت نکنند ! ) زنجیره موجود رو صنعتی کنیم !   و البته این زنجیره برای انواع دیگری از هواگردها هم هست !   سوال ..............   آقایون نیروی هوایی تا به حال همچین حساب و کتابی کردن که چی می خوان و چیکار می خوان بکنند ؟!؟!

از آخرین تصاویری که قرار دادم مشخص هست که دماوند برای تحویل در 7 آذر آماده بوده !   حتی کدگذاری هم شده !   بعد ........... چی ........... در آوردن موتور ؟!؟!   ناو رو باید تیکه پاره کنند تا موتور رو در بیارن !   موج های بعدی هم مثل سهند  قرار هست بجای 2 موتور 10000 اسب بخاری ، از 4 موتور ( حدودا ) 5000 اسب بخاری استفاده بکنند !   و در همچین رده ای موتور RK215 در داخل به صورت تحت لیسانس تولید می شه ( همون بنیان ) !   و این موتور ( مانند دیگر موتور های دیزل سنگین ) با توجه به طراحی برای کاربردهای مختلف ( نیروگاهی ، لکوموتیور رانی ، حفاری و .... ) ، عملا قابلیت نصب رو شناورها رو دارد !  

بازدید استاندار گیلان از ناو دماوند ( 93/9/22 )         تو دومین عکس ، عدد هفت مشخصه !

در انتقاد از سخنان اخیر اوباما: یک روزنامه آمریکایی: اوباما خیال می‌کند تهران یک روستاست! روزنامه امریکن اسپکتاتور (Spectator) طی یادداشتی به نقد اظهارات اوباما در مصاحبه اخیرش با رادیو ملی آمریکا (NPR) پرداخت. به گزارش خبرگزاری مهر، امریکن اسپکتاتور این یادداشت را تحت عنوان "یادداشتی برای اوباما: ایران هم اکنون یک قدرت منطقه‌ای موفق است" منتشر کرده است. نگارنده با توهم آمیز خواندن اظهارات اوباما، به این قسمت از سخنان وی اشاره می‌کند که گفته: «وقتی که من به عنوان رئیس جمهور شروع به فعالیت کردم، کشورهای جهان اتفاق نظر نداشتند و ایران در حال استفاده از این شرایط بود؛ اما در حال حاضر جهان متحد شده است و این به دلیل اقداماتی است که ما انجام داده ایم. ایران اکنون منزوی شده است. آنها یک راه برای خروج از انزوا دارند و باید از آن استفاده کنند. چرا که اگر این کار را انجام دهند -با توجه به استعدادهای باورنکردنی و منابع و مهارت هایی که در ایران وجود دارد- می توانند یک قدرت منطقه‎ای بسیار موفق باشند که در عین حال به قوانین و هنجارهای بین المللی پایبند هستند و این برای همه خوب خواهد بود؛ برای آمریکا خوب خواهد بود، برای منطقه خوب خواهد بود و از همه مهمتر برای ایران خوب خواهد بود.» نگارنده سپس در این رابطه می نویسد: «[با شنیدن حرف های اوباما] به یاد صحنه‎ای از یک فیلم افتادم که بازیگر از شخص مقابلش می‎پرسید: "به من بگو آسمان در دنیای تو چه رنگی است؟" اوباما در دنیای خود خیال می‌کند ایران منزوی شده است؛ همانطور که گمان می‌کند روسیه منزوی است. اما آخرین باری که من بررسی کردم، روسیه، کریمه را به خاک خود ملحق کرده و به اوکراین نیروی نظامی اعزام کرده بود.» در ادامه این نوشتار آمده است: «متاسفانه باید به اوباما بگویم، ایران در حال حاضر یک قدرت موفق منطقه‌ای است که در عراق و سوریه إعمال نفوذ می‌کند.» نگارنده، عزم و اراده اوباما برای دستیابی به توافق هسته ای با ایران "آن هم به هر قیمت ممکن" را دلیلی روشن بر موفقیت ایران خوانده و در ادامه می‎نویسد: «در صورتی که ایران به سلاح هسته‎ای دستیابی پیدا کند، از یک قدرت موفق منطقه‎ای به یک قدرت جهانی تبدیل خواهد شد.» در انتهای این یادداشت آمده است: «ما نمی‎توانیم از اوباما انتظار زیادی داشته باشیم؛ او گمان می‎کند که تهران یک روستاست!»     متاسفانه من در آپارات عضو نیستم و به اونجا آشنایی ندارم !

                                             

  خوبه این فایل صوتی در آپارات قرار داده بشه !