دوستان مسلط به زبان انگلیسی ، زحمت ترجمه رو بکشند تا امثال من که از لحاظ زبانی وضعیت خوبی نداریم هم بهره ببریم !

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی ابهامات در نتیجه مذاکرات وین/ در ازای ماهانه 700 میلیون دلار چه امتیازی واگذار شده است؟ اگر توافق موقت جدیدی انجام شده باشد، در ازای ماهانه 700 میلیون دلار پرداختی از سوی امریکا، ایران چه امتیازی واگذار کرده است.   ایران هسته ای- نشانه ها حکایت از آن دارد که مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 1+5 تمدید شده است. فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلستان غروب روز دوشنبه اعلام کرد که ایران و گروه 1+5 مذاکرات خود را برای 7 ماه دیگر تمدید کرده اند. هاموند گفت که مذاکرات تا روز 10 تیر 1394 (اول ژوئیه 2015) تمدید شده است. همچنین گفته شده است که ایران ماهانه 700 میلیون دلار دیگر از دارایی های مسدود شده خود را دریافت خواهد کرد. هنوز هیچ یک از مقام های رسمی ایران این موضوع را تایید نکرده اند. ابهامات قابل توجهی در آنچه وزیر خارجه انگلستان اعلام کرده وجود دارد. 1- نخستین ابهام این است که آیا دو طرف بر سر یک چارچوب سیاسی تفاهم کرده اند یا نه. نشانه ها حکایت از آن دارد که چنین تفاهمی انجام نشده و تا ماه مارس (اسفند) به تاخیر افتاده است. 2- ابهام دوم این است که آیا توافق موقت جدیدی انجام شده است؟ اگر توافق موقت جدیدی انجام شده باشد، در ازای ماهانه 700 میلیون دلار پرداختی از سوی امریکا، ایران چه امتیازی واگذار کرده است. گفته می شود که ممکن است ایران از دست رفتن بخشی از ذخیره اورانیوم 5 درصد خود را که حدود 8300 کیلوگرم است، پذیرفته باشد. 3- ابهام دیگر این است که آیا دو طرف یک دورنما را مورد تفاهم قرار داده اند یا در واقع مذاکرات رها شده است؟ 4- چهارمین ابهام این است که زمان بندی های آینده چگونه مورد تفاهم واقع شده است و مذاکرات چگونه و کجا و با چه دستور کاری از سر گرفته خواهد شد؟ 5- ابهام پنجم در این باره است که آخرین موضع طرفین درباره موضوعات کلیدی بویژه جدول زمانی لغو تحریم ها و ظرفیت غنی سازی چه بوده است؟ 6- ابهام آخر این است که دو طرف این مسئله حقوقی در متن توافق ژنو را که می گوید گام آخر باید قبل از اینکه یک سال از آغاز توافق بگذرد، اجرا شود، چگونه حل کرده اند؟ آیا دستکاری در توافق ژنو انجام شده است؟

من به متن کاری ندارم !   اینطوری نشیدم که موتور میراژ تو سطح وازرت نیرو وجود داره !   احتمالا به عنوان کاربرد نیروگاهی !   می خواستم ببینم که درست هست یا نه !

نشریه «20 مینوت»: تمدید مذاکرات هسته‌ای ایران از لحاظ سیاسی بسیار خطرناک است نشریه فرانسوی «20 مینوت» طی گزارشی با اشاره به زمان محدود باقیمانده تا ضرب‌الاجل تعیین شده، تمدید مجدد مذاکرات هسته‌ای ایران را از لحاظ سیاسی بسیار خطرناک خواند.   به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نشریه فرانسوی «20 مینوت» طی گزارشی نوشت: دیپلمات‌های حاضر در وین از روز یکشنبه تلاش‌های خود را برای اجتناب از تمدید مذاکرات در خصوص برنامه هسته‌ای ایران تشدید کرده‌اند و تا پایان روز دوشنبه برای حصول توافق تاریخی میان ایران و قدرت‌های بزرگ زمان باقی است. امروز دوشنبه روز بسیار تعیین‌کننده‌ای از حیث حصول توافق سیاسی واقعی یا تمدید مجدد مذاکرات خواهد بود که از لحاظ سیاسی بسیار خطرناک است. بنابر اعلام یک منبع روس در گفت‌وگو با خبرگزاری ریانوستی، تمامی طرفی‌های درگیر در مذاکرات وین در حال کار بر روی دستیابی به توافق سیاسی هستند. این در حالیست که یک منبع ایرانی اعلام کرده که مجموعه مذاکرات بر جستجوی راه‌حل ممکن پیش از مهلت ضرب‌الاجل تمرکز یافته است. اختلافات عمیق ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 تنها چند ساعت تا پایان ضرب‌الاجل تعیین شده زمان دارند و این در حالیست که اختلافات عمیق میان آنها همچنان باقی است و این سناریوی تمدید احتمالی مذاکرات را تقویت می‌کند. جامعه بین‌الملل خواستار کاهش توان و ظرفیت‌های هسته‌ای ایران است حال آنکه تهران که به شدت از برنامه هسته‌ای کاملا صلح‌آمیز خود دفاع می‌کند، بر حق خود برای داشتن انرژی هسته‌ای کاملا غیرنظامی تأکید دارد و خواستار لغو تحریم‌های بین‌المللی بر اقتصاد ایران است. خبرگزاری رویترز گزارش کرده که مهلت مذاکرات راه‌حل جامع هسته‌ای ایران تا اواسط دسامبر سال جاری میلادی تمدید شده است و با اینحال یکی از منابع نزدیک به گفت‌وگوها اعلام کرده است که بعید به نظر می‌رسد که کاهش جدید تحریم‌ها صورت گیرد. یک منبع ایرانی در مذاکرات هسته‌ای وین به پایگاه روسی اسپوتنیک گفته است که تمدید مهلت مذاکرات برای رسیدن به راه‌حل جامع هسته‌ای بیش از چند ساعت یا چند روز تمدید نخواهد شد. مهلت مذاکرات جامع هسته‌ای امشب به پایان می‌رسد و هنوز شکاف‌های موجود در مذاکرات مانع از اعلام توافق نهایی شده است و دیپلمات‌ها رسیدن به توافق نهایی تا پایان امشب را بعید دانسته‌اند. امروز سوم آذر پایان ضرب‌الاجل یک ساله ایران و 1+5 برای حل اختلافات است.تازه‌ترین دور از مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به 1+5 (آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان) روز سه‌شنبه در حالی در شهر وین اتریش آغاز شد که طرفین برای رسیدن به توافق جامع تنها تا پایان امروز سوم آذر زمان دارند. بر اساس توافق موقتی که سال گذشته در شهر ژنو سوئیس به دست آمد، طرف غربی متعهد شده است تمامی تحریم‌های ایران را پس از حصول توافق جامع، لغو کند. بر اساس آن توافق که یکبار در تیر ماه تمدید شد، طرفین برای رسیدن به راهکار جامع تنها تا روز سوم آذر زمان دارند و گفته می‌شود عدم پایبندی واشنگتن و سه کشور اروپایی برای لغو تحریم‌ها بر اساس توافق ژنو، اصلی‌ترین مانع حصول توافق است.

من شنیدم که موتورهای میراژ در سطح وازرت نیرو وجود داره ، این شنیده من صحت داره ؟!؟!

توانمندی های نیروی هوایی ایران(بخش دوم) ...1999 میلادی منبع:نشریه Aircraft Illustrated - Vol.32 N 12 - 1999 12_0027       تا این لحظه هنوز شماره مربوط به 1999_11 (بخش اول)در اینترنت نتشر نشده. به محض ارسال آن ، در این تاپیک قرار خواهد گرفت !   با تشکر از جناب Java

  اگر هم درست بفهمند ( که من شک دارم ! ) خیلی زود فراموش خواهند کرد و روز از نو ...... روزی از نو  !

متن کامل آنتونی کردزمن: توافق با ایران باید یک ضمیمه محرمانه داشته باشد یک تحلیلگر ارشد امور راهبردی در امریکا می گوید هرگونه توافق هسته ای با ایران باید یک نسخه محرمانه داشته باشد.   ایران هسته ای- یک تحلیلگر ارشد امور راهبردی در امریکا می گوید هرگونه توافق هسته ای با ایران باید یک نسخه محرمانه داشته باشد. آنتونی کردزمن تحلیلگر ارشد مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی (csis) در مقاله ای روی وب سایت این مرکز که روز 29 آبان منتشر شده، به بخش هایی از این توافق محرمانه اشاره کرده است. متن کامل مقاله کردزمن چنین است. *** موضوع اساسی توسعه تحقیقات تسلیحاتی ایران و توانایی تولید ایران در بخش هسته ای است. اکنون بعید به نظر می رسد که کشورهای عضو گروه پنج بعلاوه تا پایان نوامبر بتوانند به یک توافق جامع هسته ای با ایران دست بیابند. هر چند دستیابی به توافق جامع همچنان یک احتمال است اما احتمال دستیابی به چنین توافقی اندک است و در صورتی که توافق حاصل نشود مذاکرات تمدید خواهد شد و طرفین همدیگر را رها نخواهند کرد. بنابراین سئوالی که مطرح می شود این است که این دور از مذاکرات را چگونه ارزیابی کنیم. سه سئوال در این مرحله می توان مطرح کرد آیا توافقی واقعی حاصل خواهد شد؟ آیا مذاکرات تمدید خواهد شد؟ آیا مذاکرات منحل خواهد شد؟ تاکنون بیشتر تحلیل ها درباره مذاکرات هسته ای ایران بر ویژگی های اساسی فعالیت های ایران در بخش غنی سازی و تلاش های آن در بخش مواد شکافت پذیر متمرکز شده است. این حوزه شامل مسائل و بحث های زیر است: - تعداد سانتریفیوژها -توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته تر -اندازه و مقیاس غنی سازی اورانیوم در ایران و میزان ذخائر اورانیوم ایران -استفاده بالقوه از راکتور اراک برای تولید پلوتونیوم -ایران در چه مدت زمانی می تواند با به کارگیری این تجهیزات مواد مورد نیاز را برای تولید بمب اتمی تامین کند -توافقی که مسائل فوق را مورد توجه قرار دهد از چه میزان قدرت و قابلیت اجرایی برخوردار خواهد بود -توافقی که حاصل می شود تا چه مدت اعتبار اجرایی خواهد داشت -مشوق هایی که برای دستیابی به توافق به ایران ارائه می شوند چه مشوق هایی هستند؟ بویژه این که چه میزان از تحریم های آمریکا، سازمان ملل و اتحادیه اروپا علیه ایران لغو خواهند شد. همه این مسائل مهم هستند اما این مسائل بخشی از تلاش ها برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح های اتمی هستند تا به این ترتیب کشورهای دیگر منطقه هم از تلاش برای دستیابی به سلاح های اتمی منصرف شوند. تلاش و گفتگوها تاکنون همچنین بطور نسبی بر این نکته متمرکز بوده اند که از رسیدن ایران به نقطه عطف تولید سلاح هسته ای جلوگیری شود. محور و هدف اصلی مذاکرات تعیین مدت زمانی بوده است که ایران می تواند در این مدت زمان به اندازه کافی به مواد شکافت پذیر برای تولیدیک بمب اتمی دست بیابد. هدف این بررسی در حال حاضر تعیین میزان توانایی ایران در بخش تولید تعداد قابل توجهی از بمب های اتمی و کلاهک های موشکی نیست. نگاهی به مسائل فراتر از غنی سازی و پلوتونیوم مهم است که به یاد داشته باشیم که هدف اساسی مذاکرات هسته ای بازگرداندن فعالیت های ایران در بخش غنی سازی به حالت و وضع قبل نیست. هدف جلوگیری از دستیابی ایران به تولید و به کارگیری سلاح های اتمی است. هر توافقنامه ای که بطور متقاعدکننده از دستیابی ایران به توانایی ساخت سلاح های اتمی و بکارگیری این سلاح ها توسط ایران جلوگیری کند می تواند نیازهای امنیتی آمریکا و همپیمانان آن را در منطقه محقق کند. دستیابی به توافق یا تمدید روند مذاکرات باعث خواهد شد فعالیت های ایران را در بخش غنی سازی همچنان متوقف شود اما این وضع در عین حال به ایران اجازه می دهد که فعالیت های خود را در بخش توسعه سانتریفیوژها ادامه دهد و بتواند طرح تولید سلاح اتمی را تکمیل کند. این موضوع بر خلاف خواسته های امنیتی آمریکا است. منحل شدن مذاکرات هسته ای ایران یا رسیدن به این نتیجه که ایران صرفا خواهان تعلیق تحریم ها است باعث خواهد شد مسائل مختلفی مطرح شوند. در این وضع به سرعت این سئوال مطرح خواهد شد که ایران تا چه میزان به توسعه، توانایی تولید و بکارگیری سلاح های هسته ای نزدیک شده است؟ بر اساس این نگاه باید مسائل را فراتر از مواد شکافت پذیر مورد توجه قرار دهیم و سه فاکتور حیاتی را مورد توجه قرار دهیم. یکی از این مسائل زمان واکنش آمریکا و هم پیمانان آن برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای است. یعنی آنها چه زمانی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای دست به اقدام نظامی خواهند زد. مساله دوم ایجاد سیستم دفاعی جدید است و موضوع سوم هم ایجاد یک سیستم بازدارنده پایدار است. موضوع بمب است. در هر سه سناریویی که مطرح شد سئوالی که مطرح می شود این خواهد بود که ایران تا چه حد به تولید بمب نزدیک شده است؟ آیا ایران نیاز خواهد داشت که یک انفجار مهیب آزمایشی یا چند انفجار انجام دهد؟ ایران به چه میزان تحقیقات مخفی و فعالیت توسعه نیاز دارد؟ آمریکا و همپیمانان آن تا چه حد می توانند چنین اقداماتی را و همچنین اقدامات آینده را برای تولید مواد شکافت پذیر در ایران کشف و شناسایی کنند؟ این مسائل عوامل حیاتی در قضاوت آژانس درباره فعالیت های هسته ای ایران هستند و در تایید فعالیت های هسته ای ایران موثر هستند. اینها مسائلی هستند که «بورکه چِیر» در تحلیل جدید در مرکز سی اس آی اس ارائه کرد. این تحلیل بنام ارزیابی توافق یا عدم توافق با ایران نامگذاری شده بود. یکی از مسائل دیگر که در این تحقیق مشخص شد این بود که ایران نتوانسته است به تعهدات خود مبنی بر ارائه اطلاعات دقیق مورد نیاز آژانس بین المللی انرژی اتمی بویژه درباره برنامه تسلیحاتی در فعالیت های هسته ای خود عمل کند. گفته می شود ایران در بخش طراحی سلاح اتمی پیشرفت های قابل توجهی داشته است. همچنین گفته شده است ایران قصد دارد کلاهک های هسته ای تولید کند. این تحقیق همچنین نشان می دهد که آمریکا با وجود اهمیت حیاتی و تاثیر این عوامل در ارزیابی هر توافقنامه ای، هرگز به شکل علنی این موضوع را در گزارش های اطلاعاتی غیرعلنی خود یا مباحث مرتبط با هر توافقی مورد توجه قرار نداده است. در واقع ضرب الاجل تعیین شده برای نوامبر سال دو هزار و چهارده احتمالا بدون هیچ نوع ارزیابی علنی معناداری درباره میزان پیشرفت ایران در بخش طراحی سلاح اتمی به پایان خواهد رسید. همچنین مشخص نخواهد شد که ایران تا چه میزان می تواند با وجود امضای توافقنامه فعالیت های توسعه ای مخفی و غیرعلنی انجام دهد؟ برآورد آمریکا درباره اقدامات ایران در بخش توسعه و بکارگیری و نصب سلاح های هسته ای در برابر اقدامات ساده تری مانند تولید مواد شکافت پذیر تا چه میزان درست است؟ این مسائل برای قضاوت درباره توافقنامه نهایی حیاتی هستند. در بهترین وضع هر توافقنامه معتبر برای کنترل تسلیحات باید بر مبنای اعتماد و در عین حال قابل تایید باشد. اما باید گفت هیچ مبنایی برای اعتماد درباره فعالیت های مرتبط تسلیحاتی ایران وجود ندارد. درستی این موضوع در آینده هم بطور کامل مشخص خواهد شد چه یک توافقنامه حاصل شود چه مذاکرات تمدید شوند یا مذاکرات مختل شوند. اما در حال حاضر موفقیت مذاکرات به این معنا خواهد بود که ابعاد اصلی توافقنامه هسته ای ایران باید در بخش هایی غیرعلنی باشد. تمرکز بر تولید مواد شکافت پذیر یا تکیه بر برخی ابعاد بازرسی ها و اقدامات تاییدی بدون وجود مبنایی مورد توافق، مانند این که ایران تا چه میزان به سمت طراحی و ساخت سلاح هسته ای حرکت کرده است، قابل قبول نخواهد بود. تاخیر در توجه به این مسائل و عوامل به این معنا خواهد بود که حرکت به سمت جلو در مذاکرات هسته ای بدون ارائه تصویری از دستاوردهای ایران در بخش هسته ای و میزان وابستگی آن به اقدامات عینی مانند مواد شکافت پذیر یا آزمایش های تسلیحاتی برای موفقیت هسته ای این کشور خواهد بود. همچنین مشخص نخواهد شد که ایران در چه مدتی به توانایی قابل اعتماد در بخش هسته ای دست خواهد یافت. حرکت به سمت جلو در مذاکرات هسته ای بدون ارائه ارزیابی و تحلیلی واقعی از سوی آمریکا درباره این که برنامه موشکی ایران تا چه میزان وابسته به تسلیحاتی هسته ای است باعث خواهد شد که مشخص نشود که نیروی مسلح ایران تا چه حد به سلاح هسته ای برای جلوگیری از حملات پیشگیرانه نیاز دارد. یا در صورت تقابل با آمریکا و کشورهای خلیج فارس آیا ایران می تواند با نیروهای متعارف خود با آنها به تقابل برخیزد؟ آیا ممکن است با به کارگیری نیروهای غیرمتقارن خود صادرات نفت را از خلیج فارس متوقف کند؟ نبود چنین اطلاعاتی به این معنا است که بسیاری از ارزیابی ها که صرفا برمبنای توانایی های نظری ایران برای دستیابی به مواد شکافت پذیر ارائه می شوند ممکن است بطور غیرعادی دچار اغراق و بزرگنمایی شده باشند و در این ارزیابی ها گفته شود که ایران می تواند به توانایی هسته ای قابل قبولی دست بیابد بنابراین برای جلوگیری از حملات پیشگیرانه نیاز است. در نهایت باید گفت ضرب الاجل نوامبر خواهد رسید بدون این که مبنای مناسبی برای قضاوت درباره برنامه هسته ای ایران و توافقنامه مورد نظر در این خصوص وجود داشته باشد. هم ایران هم آمریکا در ایجاد این وضع نقش داشته اند. دولت آمریکا نتوانسته است فضایی مناسب برای قضاوت غیرمحرمانه و علنی درباره فعالیت های هسته ای ایران و ملزومات آینده و امکان و توانایی تایید توافقنامه نهایی را ارائه کند.

شب گذشته ، رئیس مجلس شورای اسلامی در حاشیه سفر به کشور جیبوتی ، از ناوشکن جمهوری اسلامی ایران جماران که در بندر جیبوتی پهلو گرفته است ، بازدید کردند .  

اندیشکده واشنگتن: مشکلات و معایب لغو تحریم‌های ایران اشراف: مذاکره‌کنندگان ایرانی بر لغو پیش از موعد تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان بخشی از هرگونه توافق تأکید و اصرار دارند و مقامات آمریکا نیز آماده‌اند تا تحریم‌ها را لغو کنند. این در حالی است که در صورت لغو تحریم‌ها، اعمال مجدد تحریم‌ها علیه ایران سریع و آسان نخواهد بود و این امر احتمالاً با مشکلاتی روبرو خواهد شد. به گزارش اشراف، اندیشکده واشنگتن در یادداشتی به قلم «مایکل سینگ» مدیرعامل این مؤسسه به بررسی موضوع لغو تحریم‌های ایران پرداخته است. در این گزارش آمده است لغو تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران از سوی دولت آمریکا در حالی اتفاق می‌افتد که مذاکره‌کنندگان ایران در طی روند مذاکرات امتیازات چندانی را اعطاء نکرده‌اند. نویسنده در ادامه عنوان می‌کند که در طی آخرین دور مذاکرات هسته‌ای ایران که در عمان برگزار شد مذاکره‌کنندگان ایرانی بر لغو پیش از موعد تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان بخشی از هرگونه توافق تأکید و اصرار داشتند و مقامات آمریکا نیز آماده‌اند تا تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران را لغو نمایند. این در حالی است که در صورت لغو تحریم‌های اعمال‌شده از سوی سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان اعمال تحریم‌های مجدد علیه ایران سریع و آسان نخواهد بود و این امر احتمالاً با مشکلاتی روبروست. نویسنده در پایان عنوان می‌کند که توافق پیش رو باید از قدرت و استحکام کافی برای مقابله با ایران برخوردار باشد و مقامات کاخ سفید نیز باید رویکرد و سیاست‌های وسیع و همه‌جانبه‌تری را در قبال ایران اتخاذ کنند. مرکز رصد راهبردی اشراف بدون تایید محتوا و ادعاهای مطرح شده در این گزارش، ترجمه آن را صرفا جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌های غربی منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش‌ها هرگز مورد تأیید اشراف نمی‌باشد. ■ یکی از موضوعات اصلی و مورد منازعه در روند مذاکرات لغو تحریم‌ها است ■ در موضوع لغو تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران باید گفت که باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا کارآمدترین ابزار مقابله با دیگر فعالیت‌های غیرقانونی ایران را بی‌اثر ساخته و به نظام ایران به خاطر قدم‌هایی که تاکنون برنداشته پاداش‌های بسیاری داده است. در حال حاضر زمان زیادی تا پایان مذاکرات بر سر برنامه هسته‌ای ایران باقی نمانده است و یکی از موضوعات اصلی و مورد منازعه در روند مذاکرات همان لغو تحریم‌ها است. اما بدون شک این تنها موضوع مورد بحث در این مذاکرات نیست. بر طبق گزارش‌ها در آخرین دور مذاکرات که در عمان برگزار شد، مذاکره‌کنندگان ایرانی بر لغو پیش از موعد تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان بخشی از هرگونه توافقی تأکید و اصرار داشتند. بر طبق سایر گزارش‌های دیگر دولت اوباما نیز آماده است تا در همان مراحل اول اجرای توافق تمامی تحریم‌های مرتبط با پرونده هسته‌ای ایران را به حالت تعلیق درآورد. ■ کنگره مانع اصلی مذاکرات ایران و آمریکاست ■ هم درخواست ایران و هم پیشنهاد آمریکا هر دو نشان از تلاش برای از میان برداشتن یک مانع از این میان دارد و این مانع همان کنگره آمریکا است. مقامات کاخ سفید به خوبی می‌دانند که اگر بخواهند به صورت پیش از موعد تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران را به عنوان بخشی از یک توافق لغو نمایند به احتمال زیاد با مخالفت گروهی از نمایندگان کنگره این کشور روبرو خواهند شد و مخالفان کنگره این امر را به سختی خواهند پذیرفت، بنابراین در این شرایط رئیس‌جمهور آمریکا به ناچار به اختیارات خود در زمینه لغو تحریم‌ها متوسل خواهد شد. ایران نیز به نوبه خود احتمالاً درمی‌یابد که حمایت نامطمئن و غیرقطعی از هرگونه توافقی در آمریکا به معنای آن است که شانس بسیار کمی برای لغو تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران وجود دارد، مرحله‌ای که حق وتوی آمریکا می‌تواند به‌راحتی از آن جلوگیری کند. ■ نقش و تأثیر سازمان ملل متحد در اعمال تحریم‌ها علیه ایران ■ اما هر دو گام برای آمریکا بسیار مشکل‌ساز خواهد بود. پس از لغو و برداشته‌شدن تحریم‌های سازمان ملل، در صورت تقلب و یا تخطی ایران از مفاد توافق، اعمال دوباره، سریع و آسان این تحریم‌ها بسیار مشکل خواهد بود. اگرچه دو کشور روسیه و چین بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ میلادی در شش نوبت به اعمال تحریم‌ها علیه ایران رأی مثبت داده‌اند، اما به احتمال بسیار زیاد آنها با هرگونه اعمال تحریم‌های جدید و مجدد علیه ایران مخالفت خواهند کرد. معیارها و اقدامات سازمان ملل اساس و بخش عمده بسیاری از تحریم‌های بین‌المللی را تشکیل می‌دهد و این سازمان ملل است که مبنا و زیرساخت‌های قانونی به منظور اعمال تحریم‌های بی‌شمار علیه ایران را بوجود می‌آورد. پس در صورتی که قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در این موضوع لغو شوند، این زیرساخت‌های قانونی نیز به خودی خود از هم فرومی‌پاشند. بنابراین به نظر می‌رسد لغو تحریم‌های سازمان ملل باید در مراحل نهایی هرگونه توافقی قرار داشته باشد نه در مرحله ابتدایی آن. ■ تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران تنها به خاطر برنامه هسته‌ای این کشور نیست ■ یکی از پیچیدگی‌ها و دشواری‌های موجود در زمینه لغو تحریم‌های آمریکا علیه ایران عبارت “تحریم‌های مرتبط با مسئله هسته‌ای” است، عبارتی که به وضوح در متن توافق موقت میان ایران و گروه ۱+۵ در نوامبر سال گذشته با عنوان «طرح اقدام مشترک» دیده می‌شود اما این آن چیزی نیست که در قانون آمریکا بدان اشاره شده باشد. در واقع اکثر تحریم‌های اعمال‌شده از سوی ایران تنها به تلاش‌های هسته‌ای این کشور محدود نمی‌شوند بلکه با دیگر اقدامات غیرقانونی این کشور نیز مرتبط هستند. به عنوان مثال، به واسطه اعلام پول‌شویی در سیستم بانکی ایران از سوی وزارت خزانه‌داری آمریکا، علیه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تحریم‌هایی اعمال شد. یکی دیگر از موارد این تحریم‌ها مشارکت ایران در حمایت مالی از تروریسم است. در مقابل، برخی از اقداماتی که به وضوح با فعالیت‌های هسته‌ای این کشور در ارتباط هستند (به عنوان مثال، قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد) تحریم‌های دیگری را نیز شامل می‌شوند که حتی در صورت انعقاد هرگونه توافق نهایی با ایران باید همچنان حفظ شده و ادامه پیدا کنند که یکی از این موارد ممنوعیت صادرات اسلحه به ایران است. ■ دولت اوباما در بی‌اثر کردن تحریم‌ها علیه ایران نقش بسزایی داشته است ■ در موضوع لغو تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران باید گفت که باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا کارآمدترین ابزار مقابله با دیگر فعالیت‌های غیرقانونی ایران را بی‌اثر ساخته و به نظام ایران به خاطر قدم‌هایی که تاکنون برنداشته پاداش‌های بسیاری داده است. این امر می‌تواند تا حدی یکی از تأثیرات جانبی شیوه تدوین قوانین زیربنایی و اصلی باشد. اما اگر توافق پیش‌رو از استحکام و قدرت کافی برخوردار باشد، و یا اگر کاخ‌سفید و کنگره آمریکا بتوانند شیوه و عملکرد ویژه‌ای را به منظور مقابله با دیگر فعالیت‌های غیرقانونی ایران و همچنین حمایت از تروریسم ابداع کنند، و حتی بهتر از آن اگر ایران با توقف این اقدامات و فعالیت‌ها به عنوان بخشی از توافق موافقت نماید در آن صورت این مسیر هموارتر خواهد شد. اما به جای تمرکز صرف بر روی کنگره آمریکا برای حل این مسئله، دولت اوباما باید سیاست گسترده‌تری را در قبال ایران و منطقه خاورمیانه اتخاذ نموده و برای توافقی تلاش کند که از پشتیبانی و حمایت تمامی گروه‌های سیاسی آمریکا برخوردار باشد.

       

2014 Air Force Monthly   طرح ارتقا حبیب بر روی میراژهای ایرانی به قلم بابک تقوایی !             برای دانلود اصل مجله می توانید به این تاپیک مراجعه کنید !   با تشکر از جناب arash666   دوستان زحمت ترجمه رو بکشند  :rose:

توکانوهای سپاه در نمایشگاه       

سی و دومین ناو گروه اعزامی نیروی دریایی ارتش شامل ناوشکن جماران و ناو بوشهر که همزمان با عاشورای حسینی به منظور تامین امنیت خطوط کشتی رانی ایران از بندرعباس به شمال اقیانوس هند و خلیج عدن اعزام شده است.                    

مشخص هست که این خبر یک شوک منفی سنگین  به ما وارد کرده !   شوکی که ماجراهای حماسه و قاهر در برابرش هیچ هست !   ما از وقتی که تیر و تفنگ رو شناختیم و به وادی میلیتاریستی علاقه پیدا کردیم و واردش شدیم ، شفق رو شناختیم !   همراه با فکر به شفق سنمون بالاتر رفت ، شب ها با آرزوهایی که دربارش داشتیم و امیدوار به اینکه شاید فردا خبری بشه به خواب رفتیم ، چه بسا خوابش هم دیدیم !   زمانی که خبر یکی دوسال قبل مشرق اومد که پروزه متوقف نشده ، کلی به وجد اومدیم !   شفق فانتزی نسل ما بود و باهاش بزرگ شدیم !   این خبر به خود من بدجور ضربه زده ، از ظهر دیروز حال خوشی ندارم که بارز ترین نشانش به هم ریختن ذهنم هست !   دوستان می گن تکنولوژی نداریم !   بله ما تکنولوژی روز رو نداریم ، اما با همونی هم که داشتیم می تونستیم از شفق یک جت کارآمد بسازیم که نیاز آموزشی و رزمی سبک ما رو تا چند دهه آینده برطرف بکنه !   اما این قراره برای کدوم نیروی هوایی بپره !   نیروی هوایی سالها پیش پروزه یاحسین رو که در زمان خودش پیشرو محسوب می شده رو راحت می گذاره کنار و در حالی که یک پروژه پیشرفته در کشور وجود داره ، مجدد می ره یک پروژه جدید به نام کوثر شروع می کنه !

قطعا اگر آقایون نیروی هوایی بجای هدر دادن بودجه شون ، اونو دراین پروژه تزریق می کردن ، ما حداقل 5 سال قبل شاهد پروازش بودیم !   ای کاش می شد به رهبری نامه بنویسیم و ازشون بخوایم که جلوی موازی کاری رو بگیرن !

به خدا همه اینا با تغییر و تحول که لازمش سرمایه هست ، قابل حله !   ولی وقتی نیرویی که باید کاربر اصلیش باشه و توش سرمایه گذاری کنه ، خودش یه پروزه دیگری رو شروع کرده ، ما چه انتظاری می تونیم داشته باشیم !

خوب نزدیک ترین موتور به این توان 15 ، همین جی 85 هست !   حالا نکته جالبترش اینه که آقایون نیروی هوایی بجای سرمایه گذاری تو همین پروژه ( که حالا امکان تغییرات مثل تبدیل یک موتور به دو موتور توش هست  ) ، رفتن یه پروژه جدید ( کوثر) شروع کردن !

تو ویکی توان موتور جی 85 رو ۱۵٫۵ کیلونیوتن ذکر کرده !   احتمالا موتورش همین جی 85 هست تو بیان میزان توانش خوردش رو ذکر نکردن !

اختصاصی مشرق/ رونمایی از «برهان»؛ جدیدترین جنگنده ایرانی +عکس جنگنده برهان یک هواپیما رزمی ساب سونیک تک موتوره است که توان سامانه پیشرانه آن 15KN و سرعت آن 0/65 ماخ بوده و برد نهایی این جنگنده نیز 1800 کیلومتر اعلام شده است.     به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، اجرای آموزش های پروازی در سطوح مختلف برای تربیت هر چه کاملتر خلبانان هوپیماهای جنگی بسیار اهمیت دارد و از این رو وجود هواپیمای آموزشی پیشرفته در ناوگان یک نیروی هوایی از اهمیت بالایی برخوردار است. در ایران و با توجه به شرایط جدید، جت آموزشی «شفق» برای رفع نیاز به چنین هواپیمایی طراحی شد. این پروژه از سال 1377 توسط مجموعه هایی از وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح آغاز شد و در آن زمان برنامه ای 5 ساله برای رسیدن به نمونه پروازی مد نظر بوده است. اما مدتها بود هیچ خبری از سوی مسئولان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در خصوص تولید این جنگنده اعلام نمی شد تا اینکه سردار وحیدی این طلسم را شکست و در گفتگوی اختصاصی با مشرق، به بیان مواردی مهم درباره این جنگنده ایرانی پرداخت. وی در این گفتگو با رد موضوع توقف ساخت این جنگنده در کشور گفت: طراحی به‌روز و ساخت این جنگنده ایرانی همچنان در دستور کار قرار دارد و برنامه ریزی و تلاش برای تولید آن همچنان ادامه خواهد داشت.   جنگنده شفق     اما در حاشیه برگزاری نمایشگاه هوایی کیش، سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح اقدام به معرفی یک جنگنده چند منظوره به نام "برهان" کرده است که شباهت زیادی به هواپیمای شفق دارد و به نظر می رسد ادامه ساخت آن جنگنده باشد. تست جنگنده "برهان" در تونل باد ملی نوبری قائم مقام بخش تجاری و صادرات پژوهشکده سازمان صنایع هوایی در گفتگو با خبرنگار اعزامی مشرق به بیان توضیحاتی در خصوص این جنگنده پرداخت و اظهار داشت: جنگنده برهان همان پروژه شفق است که در حدود 9 سال پیش به صورت مشترک بین ایران و روسیه انجام و طراحی این جنگنده نیز انجام شد که این هواپیما در آن زمان رقیب یاک 130 به حساب می آمد. به گفته وی، این جنگنده تا مرحله "Detail Design" هم پیش رفت اما مرحله ساخت باقی ماند و در حال حاضر در صورتی که سرمایه گذاری، مخصوصا سرمایه گذار خارجی وجود داشته باشد این طرح به صورت مشترک قابل اجرا می باشد. این مقام مسئول در سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح با اشاره به اینکه «ماک آپ یک به یک» این هواپیما نیز تولید شده است، افزود: ما آمادگی داریم که این محصول را به نتیجه برسانیم و حتی بهینه سازی هایی هم بر روی آن انجام شده است. به عنوان مثال برای آن از یک سکان عمودی استفاده شده است و حتی در تونل باد ملی نیز تست شده است.   ماک آپ یک به یک جنگنده برهان   به گزارش مشرق، بر اساس اطلاعات مندرج در این نمایشگاه، جنگنده برهان یک هواپیما رزمی ساب سونیک تک موتوره است که توان سامانه پیشرانه آن 15KN و سرعت آن 0/65 ماخ می باشد. وزن خالی این جنگنده 2800 کیلوگرم بوده و توان حمل 1200 کیلوگرم محموله را نیز دارد. برد نهایی این جنگنده نیز 1800 کیلومتر می باشد. "برهان" توان مانور منفی 3 تا مثبت 8 جی را دارا می باشد. با توجه به اینکه تمامی اجزا و پیش نیازهای ساخت این جنگنده در داخل کشور انجام شده و حتی به مرحله تست تونل باد نیز رسیده است، باید منتظر ماند و دید، با توجه بیشتر مسئولان کشورمان، چه زمانی این جنگنده جدید راهی آسمانهای ایران خواهد شد.

گزارش ویژه سناریوهای پایان مذاکرات وین احتمال دست یابی به توافق نهایی در این دور از مذاکرات بیش از 50 درصد ارزیابی نمی شود مگر اینکه دولت امریکا حامل پیشنهاد جدیدی درباره نحوه ارتباط دهی جدول زمانی لغو تحریم ها و محدودیت هایی که بناست بر نامه هسته ای ایران اعمال شود، ارائه کند.   محمد صدری، ایران هسته ای- دور نهایی مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 در وین اتریش آغاز شد. تیم های مذاکره کننده ایران و 1+5 از صبح روز سه شنبه 27 آبان 1393 (19 نوامبر 2014) گفت وگوهای خود را آغاز کرده اند. احتمال دست یابی به توافق نهایی در این دور از مذاکرات بیش از 50 درصد ارزیابی نمی شود مگر اینکه دولت امریکا حامل پیشنهاد جدیدی درباره نحوه ارتباط دهی جدول زمانی لغو تحریم ها و محدودیت هایی که بناست بر نامه هسته ای ایران اعمال شود، ارائه کند. وندی شرمن مذاکره کننده ارشد امریکا صبح روز سه شنبه گفته است «زمان آن رسیده که کار مذاکرات را تمام کنیم»؛ اما ناظران می گویند این بدان معنا نیست که امریکا پیشنهاد جدیدی عرضه خواهد کرد. «ایران هسته ای» پیش از این خبر داده بود که امریکا در مسقط پیشنهادی عرضه کرده که برنامه غنی سازی ایران را به نحو بسیار شدیدی محدود می کند، اما در مقابل لغو تحریم ها را به یک بازه زمانی بسیار بلند مدت (بیش از 10 سال) احاله می دهد. ابراهیم کارخانه، رییس کمیته هسته ای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، روز دوشنبه این موضوع را تایید کرد. کارشناسان در تهران می گویند هر پیشنهادی که شامل تعلیق فوری همه تحریم های اعمال شده علیه ایران نباشد، برای ایران قابل پذیرش نخواهد بود. هنوز روشن نیست که مذاکرات وین چگونه به انتها خواهد رسید اما احتمال شکست مطلق مذاکرات ضعیف ارزیابی می شود. با این حال، اگر دورنمای مذاکرات روشن نباشد، تمدید آن نیز بخت چندانی برای موفقیت نخواهد داشت. یک دیپلمات در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «آنچه تا امروز مذاکرات را به جلو برده اراده سیاسی قدرتمند دو طرف بوده است. محتوای مذاکرات اکنون از این اراده سیاسی پشتیبانی نمی کند و شکاف بسیار جدی در حل ایجاد شدن است. یکی از محتمل ترین سناریوها این است که لااقل در تهران دیگر اراده سیاسی سابق برای تداوم مذاکرات وجود نداشته باشد». در این صورت یک احتمال این است که مذاکرات به حالت نیمه کاره رها شود.

یک موضوع مهم درباره تجهیز کشور به تسلیحات جدید ، بحث اقتصادی و چگونگی تامین بودجه آن هست ، به نحوی که به اقتصاد ملی فشار زیادی وارد نکند !   در کشورهای سازنده تلاش می شه که بخشی از بودجه رو از طریق فروش تسلیحات به کشورهای دیگه تامین کنند !   راهبردی که در کشور ما عملا مغفول مانده !   البته شرایط جهانی و تحریم ها هم دخیل در موضوع هست ، اما می شه فعلا بر فروش تجهیزاتی که دفاعی و ضد تروریستی محسوب می شوند تمرکز کرد !   در همین بخش پدافند هوایی ، شاید فروش باور و رعد به دلیل شباهت به سیستم های روسی چالش بر انگیز باشد ، اما می شه با تبدیل موشک های صیاد 2 و 3 به یک سیستم مستقل  ، اون رو با قیمت در بازار تسلیحاتی جهان عرضه کرد !   در داخل هم این سیستم می تونه به عنوان مکمل ارزان قیمت تر باور مطرح بشه !

گزارش ویژه دام تمدید آنچه در مسقط اتفاق افتاده عملا این بوده است که امریکا از ایران خواسته برنامه غنی سازی خود را به طور بلند مدت واگذار کند و متقابلا تا زمانی بلند در آینده انتظار لغو واقعی تحریم ها را نداشته باشد.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - مذاکرات هسته ای در وضعیتی بسیار مبهم قرار دارد. وقتی به درون اتاق مذاکره نگاه می کنیم چند حقیقت بسیار مهم نمایان است: 1- مذاکرات با نقطه ای که بتوان آن را برد-برد نامید فاصله ای بسیار زیاد دارد. 2- جنش شکاف های موجود، مذاکراتی نیست، یعنی مسئله این نیست که دو طرف باید مذاکره بیشتری بکنند تا بتوانند درباره مسائل باقیمانده تفاهم کنند، بلکه جنس شکاف ها کاملا سیاسی و راهبردی و ناشی از نوع خاص نگاه امریکایی ها به نتیجه ای است که باید از این مذاکرات بیرون بیاید. 3- نشانه ای از اینکه آنچه اکنون در مذاکرات می گذرد، تاکتیکی برای امتیاز گیری در دقیقه 90 باشد، وجود ندارد. در واقع نمی توان فرض کرد امریکایی ها چیزی گفته اند که بناست بعدا از آن کوتاه بیایند. موضع فعلی امریکا را، بر اساس شناخت از اصولی که این موضع بر آن استوار شده، می توان موضع واقعی امریکا دانست. 4- از دید امریکا ایران یک طرف مذاکره نیست که باید چیزی بگیرد و چیزی بدهد. ایران، یک متهم است که باید هر چه دارد بدهد و در مقابل به هرچه گرفت راضی شود. 5- اصول حاکم بر مذاکرات، اصول هسته ای نیست. نگاه به مشروح مباحثات کاملا آشکار می کند که امریکایی ها به هیچ وجه –بر خلاف آنچه می گویند- روی بستن راه های حرکت ایران به سمت سلاح هسته ای متمرکز نیستند، بلکه هدف واقعی که تعقیب می کنند این است که با ایجاد هراس از آینده، ایران را وادار به پذیرش یک توافق بسیار بد بکنند که نه فقط برنامه هسته ای ایران را به شدت دچار آسیب می کند بلکه به نحو بی شرمانه ای محیط داخلی ایران را نیز هدف می گیرد. بر اساس این 5 اصل، که یک توصیف محتاطانه اما دقیق از محتوای مذاکرات هسته ای بویژه پس از مذاکرات مسقط است، نکات زیر دارای اهمیت اساسی است: 1- اولین و مهم ترین نکته این است که امریکا در پی گرفتن یک باج بزرگ در ایران است. اتفاقی که در مذاکرات مسقط رخ داده هیچ معنایی جز این ندارد. اگرچه برخی معتقدند سفت شدن ناگهانی موضع مذاکراتی امریکا در مذاکرات مسقط صرفا یک تاکتیک کلاسیک مذاکراتی است –که بر اساس آن دو طرف در دقیقه 90 باید چنان رفتارکنند که گویی هیچ ترسی از شکست مذاکرات ندارند و این طرف مقابل است که باید امتیاز بدهد- اما برخی نشانه ها به ما می گوید آنچه در حال رخ دادن است چیزی فراتر از ظاهرسازی است. آنچه در مسقط اتفاق افتاده عملا این بوده است که امریکا از ایران خواسته برنامه غنی سازی خود را به طور بلند مدت واگذار کند و متقابلا تا زمانی بلند در آینده انتظار لغو واقعی تحریم ها را نداشته باشد. این نوع رفتار مذاکراتی، در حالی که عمق نیاز دولت اوباما به توافق با ایران روشن است، در واقع به این معناست که امریکایی ها تصور می کنند طرفی که باید امتیاز بدهد و از شکست مذاکرات بترسد، ایران است. سوال این است که چه عواملی چنین وضعیتی را بوجود آورده است؟ 2- این سوال بسیار اساسی است که چرا و چگونه مذاکرات به وضعیت فعلی رسیده است؟ شکل دیگر این سوال این است که بپرسیم چه چیز باعث شده امریکایی ها تصور کنند می توانند امتیازی بسیار بزرگ از ایران بگیرند بی آنکه هیچ چیز درخوری ارائه کنند؟ چه چیز بده بستان را به باج خواهی و برد-برد را به برد-باخت بدل کرده است؟ من تصور می کنم اصلی ترین مسئله این است که در مشی دولت آقای روحانی هیچ چیز وجود نداشته است که امریکایی ها را متقاعد کند باید با این دولت به عنوان یک طرف قدرتمند مذاکراتی رفتار کنند و به آن امتیاز بدهند. اگر نگوییم همه، لااقل برخی از بخش های دولت، آشکارا امریکا را شریکی تصور می کرده اند که می توان با آن در حوزه نگرانی های مشترک به تفاهم رسید. همین بخش ها از دولت دشمنی امریکا با ایران را نگرانی هایی مشروع می خواندند که ایران خود نیز در بوجود آوردن آنها مقصر بوده و باید برای حل آنها به فرآیند اعتمادسازی تن بدهد. متولیان همین بخش ها بودند که شرط خروج ایران از فضای امنیتی را کوتاه آمدن در موضوع هسته ای اعلام می کردند. همین بخش ها امریکا را کم و بیش متقاعد کردند که در عمل، اعتقادی به یک استراتژی درون زای اقتصادی ندارند و می خواهند تمام بار اقتصاد کشور را به دوش یک توافق هسته ای بگذارند که تحریم ها را تعدیل می کند. و مهم تر از همه، همین بخش ها بودند که به امریکا گفتند آینده سیاسی آنها در گرو توافق هسته ای است و بدون یک توافق –توافقی که تاکید شد محتوایش هر چه باشد بهتر از توافق نکردن است- از صحنه سیاسی کشور حذف خواهند شد. ارسال این آدرس های اشتباه بود که مذاکرات را به وضعیت فعلی کشاند والا چرا امریکایی که در منطقه در مانده شده و هیچ راهی جز آویختن از ریسمان ایران نمی بیند، باید در مسقط به خود جرئت بدهد و از تعلیق همه چیز در ازای هیچ سخن بگوید؟ نتیجه این بحث یک جمله بیش نیست: آن روز که شما به چشم دوست به امریکایی ها نگاه می کردید، آنها شما را دشمن ترین دشمنان خود می دانستند. 3- اکنون زمزمه هایی بلند شده است که مذاکرات تمدید خواهد شد. هنوز روشن نیست که مکانیسم این تمدید چگونه خواهد بود ولی دو طرف می گویند که هرگز تن به شکست کامل مذاکرات نخواهند داد. سوال اصلی و مهم این است که بر چه اساس تیم مذاکره کننده به این نتیجه رسیده است که تمدید مذاکرات به سود ایران است. آیا تعطیل شدن بخشی دیگر از برنامه هسته ای ایران در ازای چند صد هزار دلار پول، روندی است که منافع ایران در آن نهفته باشد یا آنگونه که پیش تر در یادداشتی نوشته ام کل این داستان بازی امریکاست که به تدریج برگ های هسته ای ایران را از ایران بگیرد و در مقابل هیچ دستکاری جدی در تحریم ها نکند؟ مهم تر از این، واقعا چه تضمینی وجود دارد که در صورت تمدید مذاکرات و خرید زمان بیشتر، امریکایی ها موضع خود را تغییر بدهند و آینده مذاکرات بهتر از گذشته آن باشد؟ در حقیقت، موضوع کم و بیش روشن است: یا توافق کنید یا این روند را همین جا خاتمه بدهید.

گزارش ویژه/ فوری حدس هایی درباره آینده مذاکرات هسته ای/ شرایط ‘پسا مسقط’ چگونه است؟ ناظران در تهران عقیده دارند نشانه های اندکی وجود دارد که بر اساس آن بتوان نتیجه گرفت مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 نجات خواهد یافت.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- ناظران در تهران عقیده دارند نشانه های اندکی وجود دارد که بر اساس آن بتوان نتیجه گرفت مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 نجات خواهد یافت. روز 3 آذر (24 نوامبر) آخرین زمانی است که دو طرف فرصت دارند یک توافق جامع بلند مدت درباره برنامه هسته ای ایران را نهایی کنند. این در حالی است که دیپلمات ها در تهران مذاکرات مسقط را یک گام بزرگ رو به عقب می دانند. برخی شنیده ها حکایت از آن دارد که امریکایی ها در این مذاکرات حاضر نشده اند به طور رسمی از بیش از 4500 ماشین را در ایران بپذیرند. همچنین زمان عادی شدن پرونده ایران در مسقط، چیزی حدود 30 سال پیشنهاد شده است. متقابلا، طرف امریکایی هیچ پیشنهاد معناداری درباره تحریم ها ارائه نکرده است. مطابق پیشنهادهای فعلی که امریکا روی میز گذاشته، از ایران می خواهد بخش بزرگی –تقریبا همه- زیر ساخت هسته ای خود را برچیند و در ازای آن صرفا یک جدول زمانی بیش از 10 ساله برای تعلیق بخشی –ونه همه- تحریم ها ارائه می کند. کارشناسان می گویند به این ترتیب چیزی که امریکا از ایران می خواهد این است که همه چیز را واگذار کند و در مقابل هم هیچ چیز نخواهد. دوره زمانی مدنظر امریکا هم آنچنان بلند طراحی شده است که حقیقتا هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند دورنمای فضای سیاسی پس از آن دوران در تهران و در واشینگتن چه خواهد بود. یک دیپلمات ارشد در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «وضعیت را می توان اینطور توصیف کرد که امریکایی ها آشکارا می خواهند از ایران یک امتیاز بزرگ بگیرند ولی امتیازهایی را که خود باید روی میز بگذارند به آینده ای بلند مدت، به شدت مبهم و عمیقا مشروط احاله بدهند». کارشناسان عقیده دارند با وجود اینکه دولت حسن روحانی به شدت علاقمند به نهایی کردن یک توافق با 1+5 است، شرایط فعلی به آن اجازه این کار را نخواهد داد. حداکثر چیزی که فعلا می توان انتظار داشت این است که گفت وگو برای مدت زمان مشخصی در آینده تمدید شود و البته پس از آن زمان هم چشم اندازی برای تمدید مذاکرات وجود نخواهد داشت. برخی ناظران می گویند هنوز نمی توان با قاطعیت گفت که در شب 3 آذر چه اتفاقی رخ خواهد داد اما این موضوع منتفی نیست که در دقایق پایانی مصالحه ای حاصل شود. برخی طرف ها ابراز علاقه کرده اند که دو طرف به جای یک معامله شامل جزئیات، معامله ای کلی بر سر یک سلسله اصول انجام داده و مذاکره درباره جزئیات را ادامه بدهند. حدس زده می شود سفر امروز یوسف بن علوی وزیر خارجه عمان به تهران در همین راستا باشد.

ادامه جنجال بر سر قرارداد ناوهای میسترال پس از انتشار گزارش هایی درباره اظهارات یک مسئول ناشناس روس که به فرانسه دو هفته مهلت داد نخستین ناو هلیکوپتربر میسترال را به روسیه تحویل دهد وگرنه ممکن است با درخواست غرامت مواجه شود، مانوئل والس نخست وزیر فرانسه گفت این کشور تسلیم فشارها نمی شود.   به گزارش مشرق، فرانسه چندین ماه در برابر فشارهای واشنگتن و دیگر متحدانش برای لغو قرارداد یک میلیارد و دویست میلیون یورویی با روسیه مقاومت کرده است. فرانسه در ماه سپتامبر اعلام کرد نخستین ناو میسترال ساخته شده برای روسیه به نام «ولادی وستوک» را در صورتی تحویل روسیه خواهد داد که اوکراین شاهد برقراری آتش بس دائم و راه حل سیاسی باشد. با وخیم شدن اوضاع در اوکراین، فرانسه بار دیگر به علت این قرارداد مورد انتقاد قرار گرفت و مسکو نیز تلاش کرد از این مسئله برای ایجاد اختلاف بین پاریس و متحدانش استفاده کند. والس به خبرنگاران گفت: «اکنون شرایط برای تحویل دادن ناو میسترال مناسب نیست. فرانسه به قراردادهایش پایبند است ولی فرانسه کشوری است که خواستار صلح در اوکراین است و تصمیم های خود را بدون تاثیر پذیرفتن از فشار خارجی اتخاذ می کند». رسانه های روسیه روز جمعه به نقل از منبعی که نامش فاش نشد اعلام کردند در صورتی که فرانسه نخستین ناو میسترال را تا پایان نوامبر به روسیه تحویل ندهد، ممکن است مسکو خواستار دریافت غرامت شود. فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه اواخر اکتبر گفته بود در ماه نوامبر درباره تحویل ناو میسترال به روسیه تصمیم خواهد گرفت ولی ژان ایو لودریان روز چهارشنبه در پارلمان فرانسه گفت به شرکت سازنده میسترال مجوز تحویل این ناو به روسیه داده نشده است. وی گفت در شرایط کنونی نمی توان زمان تحویل این ناو را مشخص کرد. از طرف دیگر گوتیه ریبینسکی کارشناس مسائل سیاست بین المللی درباره اقدام فرانسه در تحویل ندادن ناو بالگردبر میسترال به روسیه و اینکه چرا تحویل این ناو تا این حد برای روسیه مهم است گفت این ناو از امکانات زیادی برخوردار است علاوه بر امکانات نظامی دارای امکانات بیمارستانی و مراقبت های پزشکی نیز است. در نتیجه اگر فرانسه در شرایط کنونی ناو میسترال را به روسیه تحویل دهد در واقع کمک به توان نظامی روسیه در اعمال فشار بیشتر بر اوکراین است . به ویژه آنکه اکنون روسیه شبه جزیره کریمه را نیز به خاک خود ضمیمه کرده است. وی افزود اگر فرانسه این ناو را نیز تحویل ندهد زیر پا گذاشتن قرارداد از طرف پاریس به حساب می آید. در چنین حالتی هم اعتبار فرانسه در جهان به عنوان کشوری که به تعهدات قراردادی خود عمل نمی کندمخدوش می شود، هم افراد زیادی که در تاسیسات کشتی سازی کار می کنند بیکار خواهند داشت.