اولتیماتوم روسیه به فرانسه درباره ناوهای جنگی یک مقام ارشد روسی تاکید کرد که مسکو به فرانسه تا پایان ماه نوامبر فرصت خواهد داد تا نخستین فروند از ناوهای حمل بالگرد میسترال را تحویل دهد.   به گزارش مشرق، یک منبع آگاه روسی ضمن اشاره به قرارداد تحویل ناو میسترال فرانسه به روسیه تصریح کرد: اگر پاریس تا پایان نوامبر نخستین فروند از ناوهای میسترال را به روسیه تحویل ندهد و به قرارداد خود عمل ننماید، مسکو اقدامات قانونی و حقوقی جدی را انجام خواهد داد. بر اساس این گزارش وی افزود: ما برای تغییرات مختلف آماده هستیم. ما تا پایان نوامبر صبر می کنیم و سپس اقدامات جدی خود را انجام خواهیم داد. دمیتری راگوزین معاون وزیر خارجه روسیه پیش از این گفته بود که شرکت "روس آبارون اکسپورت" به فرانسه دعوت شده تا در مراسم رسمی تحویل نخستین ناو میسترال به روسیه در 14 نوامبر یعنی امروز جمعه شرکت داشته باشد. این اظهارات در شرایطی است که ژان ایو لو درایان وزیر دفاع فرانسه به تازگی تاکید کرده است که نخستین ناو میسترال به زودی به روسیه تحویل داده خواهد شد ولی زمان دقیق آن هنوز مشخص نشده است. اطلاعات نشان می دهد که احتمال تعلیق قرارداد تحویل ناوهای میسترال به روسیه وجود دارد. روسیه و فرانسه در سال 2011 میلادی قراردادی به ارزش 1.12 میلیارد یورو برای تحویل 2 فروند ناو جنگی میسترال به امضا رسانده اند. پیش از این قرار بود روسیه یکی از دو ناو میسترال را در اکتبر یا نوامبر امسال تحویل بگیرد. دومین فروند از این ناو نیز قرار بود تا اواخر سال آینده به روسیه تحویل داده شود.

رسما دوستان ماجرا شاهد 129 رو فراموش کردن که اینقدر روی اندازه پرنده در فیلم زوم کرده اند !   بماند که این شک هم وجود دارد که واقعا در فیلم فقط یک پرنده حضور داشته یا نه !   مثل تصویر زیر تا زمانی که جناب مراتی و یا سردار حاجی زاده رو کنار آرکیو نبینید ، زیاد رو ابعاد زوم نکنید !  

گزارش ویژه ویژگی های اصلی یک توافق خوب چیست؟ با نزدیک شدن به تاریخ 27 آبان، یکی از مهم ترین سوالات پیش روی جامعه تحلیلی کشور این است که مشخصات یک توافق خوب چیست؟     محمد صدری، ایران هسته ای- با نزدیک شدن به تاریخ 27 آبان، یکی از مهم ترین سوالات پیش روی جامعه تحلیلی کشور این است که مشخصات یک توافق خوب چیست؟ تیم های مذاکره کننده ایران و 1+5 روز 27 آبان (18 نوامبر) آخرین دور از مذاکرات خود را پیش از فرارسیدن ضرب الاجل 3 آذر انجام خواهند داد. در حالی که هنوز روشن نیست که سرنوشت این مذاکرات چه خواهد بود، تلاش هایی در این زمینه آغاز شده است که توافقی که ایران بتواند آن را بپذیرد، چه ویژگی های حداقلی دارد. «ایران هسته ای» پس از مشورت با جمعی از کارشناسان شاخص های زیر را در این زمینه استخراج کرده است: توافق خوب توافقی است که در یک بازه زمانی معقول برنامه غنی سازی صنعتی را برای ایران تضمین کند. توافق خوب توافقی است که در مدت زمان توافق، زیرساخت هسته ای ایران را حفظ کند. توافق خوب توافقی است که زیرساخت تحریم ها را عملا و نه فقط روی کاغذ برچیند. توافق خوب توافقی است که غرب را تشویق به سرایت دادن فشارها به سایر حوزه نکند. توافق خوب توافقی است که فردو را به عنوان یک تاسیسات غنی سازی حفظ کند. توافق خوب توافقی است که هیچ معاهده ای را جانشین ان پی تی نکند. توافق خوب توافقی است که به اندازه کافی شفاف بوده و تضمین های معتبری در زمینه عمل طرف مقابل به تعهداتش در آن وجود داشته باشد. توافق خوب توافقی است که در زمان کوتاه بازگشت پذیر باشد. توافق خوب توافقی است که مطلقا تحقیق و توسعه را محدود نکند. توافق خوب توافقی است که هیچ تاسیسات هسته ای در آن تعطیل نشود. توافق خوب توافقی است که فقط هسته ای باشد و به بهانه موضوع هسته ای به حوزه های دیگری مانند برنامه های موشکی و نظامی ورود نکند. توافق خوب توافقی است که به سیاست داخلی در ایران گره زده نشود. توافق خوب توافقی است که همانطور که نگرانی های فوری 1+5 را رفع می کند نگرانی های فوری ایران را هم رفع کند. توافق خوب توافقی است که ایران را به مثابه یک استثنا در نظر نگیرد توافق خوب توافقی است که توافقی است که به صورت صریح از موضوع رابطه ایران و امریکا تفکیک شود.

چند صفحه قبل گذاشته شده بود ، وا با توجه به ارابه فرود ، بقیه قطعات هم احتمالا مربوط به ارکیو هست !   البته فکر نکنم بتونیم بقیه قطعات رو شناسایی بکنیم ! دوستان تصاویر بازدید رهبری رو دوباره چک کنند شاید نکته ای دیگه ای هم بوده که از قلم افتده !

[size=6][b][url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/335885"]بزرگترين ناوشکن هند به آب انداخته شد +عکس[/url][/b][/size] [b]نخست وزیر هند روز شنبه ناو « آی.ان.اس. کلکته »، بزرگترین کشتی جنگی ساخت این کشور را به آب انداخت.[/b] به گزارش [url="http://www.mashreghnews.ir/"][b]مشرق[/b][/url]، نخست وزیر هند در یک سخنرانی هنگام به آب انداختن این ناو متعلق به نیروی دریایی این کشور گفت : در عصر علم و فناوری، اطلاعات و امنیت اهمیت به سزایی دارد. ناو آی.ان.اس. کلکته (INS Kolkata) بزرگترین کشتی جنگی ناوگان دریایی تولید داخل است. با راه اندازی این ناو ، ما قدرت هند را به دیگر کشورهای جهان نشان می دهیم. به گزارش شین هوا، وی افزود: « ناو آی.ان.اس کلکته نمونه ای کامل از توانایی های فنی هند است. افسران نیروی دریایی ما در این دوره مدرن ، یک کشتی استثنایی تهیه کرده اند. امیدوارم که هند همچنان قدرتمند باشد و نیروهای مسلح ما از بقیه جهان عقب نمانند.» [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10292/684267_508.jpg[/img] این ناوشکن رادارگریز شش هزار و 800 تنی که جزء ناوشکن های کلاس کلکته نیروی دریایی هند است و در کارگاه کشتی سازی بمبئی ساخته شده، به سامانه های تسلیحاتی پیشرفته از جمله فناوری ضدزیردریایی مجهز است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10292/1529173_-_main.jpg[/img]

              به امید روزی که تصاویر دریانوردی ناوشکن ایرانی در این رده ( وزنی ) رو در سایت قرار می دیم !

گزارش ویژه سناریوی جدید مذاکرات: توافق کلی بدون روشن کردن همه جزئیات برخی شواهد نشان می دهد با نزدیک شدن به ضرب الاجل 3 آذر، تیم ایرانی بدون آنکه درباره همه جزئیات توافق شده باشد، به دنبال یک توافق کلی و مبهم با گروه 1+5 است.   حامد علوی، ایران هسته ای- برخی شواهد نشان می دهد با نزدیک شدن به ضرب الاجل 3 آذر، تیم ایرانی بدون آنکه درباره همه جزئیات توافق شده باشد، به دنبال یک توافق کلی و مبهم با گروه 1+5 است. با مشخص شدن دورنمای غیر ممکن بودن توافق نهایی پس از مذاکرات مسقط، به نظر می رسد تیم های مذاکره کننده ایران و امریکا در پی آن هستند که بدون حاصل شدن یک توافق واقعی، اعلام کنند به طور کلی به توافق رسیده اند و بحث درباره موضوعات باقی مانده را ادامه بدهند. به نظر می رسد این تاکتیک قبل از هر چیز تلاشی است برای گریز از تبعات اعلام شکست مذاکرات که هر دو طرف عقیده دارند پس از آن رسیدن به یک توافق بسیار سخت خواهد شد. یک کارشناس ارشد مطلع از موضوع به «ایران هسته ای» گفت: «هنوز چیزی نهایی نشده ولی به نظر می رسد تیم ایرانی درصدد راه انداختن نوعی نمایش مذاکراتی است». وی اضافه کرد: «واضح است که به دلیل دیدگاه های امریکا دو طرف به توافق نرسیده اند ولی می خواهند اعلام کنند توافق کردیم و بحث درباره جزئیات ادامه دارد». سیروس ناصری و عباس عراقچی این موضوع را تایید کرده اند. ناصری در نمایشگاه مطبوعات گفته است: «توافق بر سر کلیات و باقی گذاشتن جزییات به نفع جمهوری اسلامی ایران است. اگر ایران به تفاهم کلی سیاسی با 1+5 دست یابد و زمان مناسبی برای بررسی تمام جزییات با دقت تخصیص دهد به نفع کشور خواهد بود». عباس عراقچی هم پیش از این در مسقط گفته بود: «کماکان امید داریم تا سوم آذر یک توافق صورت گیرد، چه در کلیت یا حداقل در سطح کلان آن». یک ارزیابی اولیه حکایت از آن دارد که تیم ایرانی تصور می کند می تواند به این ترتیب می تواند از شکست مذاکرات و کاهش احتمال توافق جلوگیری کرده و راه را برای توافق در آینده نزدیک باز کند. اما متقابلا این خطر وجود دارد که با این روش، زیر پوشش مذاکره درباره جزئیات، یک معامله عمیقا نامتوازن شکل بگیرد.

قطرش مرحله اول گفت 3 و نیم متر !

این موشک فجر 5 رسما یک فاتح کوچک شده هست !        ما در موشک فجر 5 شاهد تکرار همان روند تیدیل راکت غیر هدایت شونده زلزال به موشک هدایت شونده خانواده فاتح ( فاتح ، خلیج فارس ، هرمز 1 و هرمز 2 ) هستیم !   در رابطه با برد این موشک  خوب برد راکت فجر 5 75 کیلومتر ذکر شده !   در تاپیک ( بررسی و مقایسه سه راکت قدرتمند زمین به زمین: فجر 5، T-300 و WS-2 ) ذکر شده :   آیا از همین تصاویر موجود می توان تشخیص داد که آیا سوخت همان ( نیترو گلیسیرین+ نیترو سلولوز) هست و یا اینکه به منظور افزایش برد ، از سوخت دیگری استفاده شده ؟!؟!   نکته بعدی درباره لانچر هست !   این سلاح چه راکت باشد و یا موشک ، موثر ترین شکل استفاده ، شلیک همزمان چندین موشک یا راکت ( یا ترکیب هردو ) هست ! راکت های فجر 5 به تعداد 4 عدد بر روی یک خودرو حمل می شوند اما موشک فجر 5 بدلیل وجود بالک های هدایت گر که غیر جمع شونده هم هستند ، قابلیت بارگزاری و پرتاب از تیوب های استوانه ای کنونی را ندارد !   البته می توان برای جبران این کار از تعداد بیشتری خودرو حامل استفاده کر که البته خطر لو رفتن محل حضور رو بیشتر می کند !   سوالی که دارم این هست که از لحاظ فنی امکان طراحی این بالک ها به صورت جمع شونده ( چیزی مثل موشک های کروز ضد کشتی ) وجود دارد ؟!؟   اگر این امکان وجود داشته باشد ، احتمالا علت عدم این کار کاهش هزینه های طراحی و تولید و کاهش پیچیدگی های ساخت باشد !   بر این اساس نیاط به طراحی تیوب جدید هست !   می توان به منظور کار به تیوب سیستم چینی WS-2 نیم نگاهی کرد !  

فیلم بریدگی داره بین این 2 تصویر !   در تصویر اول که دو تا چرخ قابل تشخیص هست ، در تصویر دوم هم علاوه بر یک چرخ ، اتصالات ( که حالت U برعکس دارد و چرخ در وسط آن قرار گرفته ) قابل تشخیص هست !

این 2 تصویر برای ابتدای گزارش هست !     در این 2 تصویر ارابه جلویی تفاوت ندارد ؟!؟!   در تصویر اول ارابه  جلو انگاری 2 تا چرخ داره ، اما در تصویر دوم یک چرخ داره !   درباره ابعاد هم انگاری ماجرای شاهد 129 فراموش شده که به چی ابعادی فکر می شد که به نصف ابعاد اصلی هم نمی رسید !

گزارش ویژه/ فوری ارزیابی اولیه از نتیجه مذاکرات مسقط ارزیابی های نشان می دهد در مذاکرات عمان پیشرفت های اعلام نشده مهمی وجود دارد ولی هنوز دو طرف در موقعیتی نیستند که بتوانند ادعا کنند به توافق نهایی دست یافته اند.   محمد صدری، ایران هسته ای- ارزیابی های نشان می دهد در مذاکرات عمان پیشرفت های اعلام نشده مهمی وجود دارد ولی هنوز دو طرف در موقعیتی نیستند که بتوانند ادعا کنند به توافق نهایی دست یافته اند. تجمیع اطلاعات موجود نشان دهنده چند حقیقت مهم است: 1- به نظر می رسد ایران و امریکا بر سر یک فرمول ترکیبی که ظرفیت غنی سازی محدودی را برای ایران تعریف می کند، به طور اصولی و نسبی توافق کرده اند. این فرمول، موضوع تعداد ماشین ها را با موضوعات دیگری مانند ذخیره مواد ایران، نوع ماشین ها، درصد غنی سازی، تحقیق و توسعه، شفافیت و نحوه تبدیل مواد ترکیب می کند. هنوز اطلاعات دقیقی از جزئیات این موضوع در دسترس نیست. 2- به نظر می رسد دو طرف درباره موضوع ظرفیت غنی سازی به نقطه ای رسیده اند که به تعبیر مقام های عمانی بازگشت ناپذیر است، اما روشن نیست که نسبت میان این فرمول تقریبا نهایی شده، با خطوط قرمزی که تیم مذاکره کننده موظف به رعایت آنها بوده چیست. 3- اینکه هیچ کدام از دو طرف، مذاکره ای برای یافتن یک فرمول تمدید توافق ژنو نکرده اند، نشان می دهد که اراده سیاسی برای یافتن فرمولی برای توافق نهایی بسیار جدی است و مسئله اصلی اکنون این است که آن فرمول پیدا می شود یا نه. شواهد نشان می دهد مهم ترین نکته باقی مانده جدول زمانی تعلیق و لغو تحریم هاست. «ایران هسته ای» مطلع شده طرف امریکایی در عمان حامل پیشنهاد جدیدی در این باره نبوده و موضع سابق خود را کماکان حفظ کرده است. موضع فعلی امریکا در این باره، برای ایران قابل قبول نیست. 4- این ارزیابی اکنون جدی است که بده بستان نهایی در شب 24 آذر یا احتمالا چند روز یا هفته پس از آن رخ خواهد داد و احتمالا امریکایی ها گزینه هایی دارند که برای لحظات پایانی ذخیره کرده اند اما روشن است که امریکا به خاطر برنینگیختن حساسیت صهیونیست ها مایل نیست به طور علنی به این موضوع تصریح کند.

تصاویر جدید جنگنده نسل پنج J-31 ساخت جمهوری خلق چین اگر چین این جنگنده را با قیمت مناسب ( کمتر از دیگر رقیبان نسل پنجی ) وبا کیفیت قابل قبول و خدمات پس از فروش به بازار جهانی ارایه کند ، از طرف بسیار از کشورها ( به ویژه کشورها جهان سوم ) مورد استقبال قرار خواهد گرفت و سود خوبی برای چینی ها به ارمغان خواهد آورد ! و البته اگر شرایط برای ما محیا می بود ، یک گزینه خوب برای سرمایه گزاری بود و اگر هم می شد اون رو در داخل به صورت تحت لیسانس تولید کرد دیگه عالی می شد !

گزارش ویژه مصاحبه اوباما: تاکتیک چانه زنی نه بیان واقعیت کارشناسان می گویند اظهارنظر اخیر باراک اوباما درباره «احتمال عدم نتیجه بخشی مذاکرات» بیش از آنکه بیان واقعیت باشد، نوعی چانه زنی سطح بالا در دقیقه 90 است.   ایران هسته ای- کارشناسان می گویند اظهارنظر اخیر باراک اوباما درباره «احتمال عدم نتیجه بخشی مذاکرات» بیش از آنکه بیان واقعیت باشد، نوعی چانه زنی سطح بالا در دقیقه 90 است. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا روز یکشنبه در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی CBS امریکا اعلام کرد میان ایران و کشورهای قدرتمند غربی در خصوص موافقتنامه هسته ای، هنوز شکاف بزرگی ‌ وجود دارد. اوباما گفت که هدف از این موافقتنامه، تضمین این موضوع است که تهران قادر نخواهد بود تسلیحات هسته ای تولید کند. وی افزود توافق میان دو طرف ممکن است محقق نشود. اوباما این جملات را در روزی بیان کرد که جان کری، محمد جواد ظریف و کاترین اشتون در مسقط عمان در حال انجام مذاکرات فینال درباره توافق جامع هسته ای هستند. هنوز هیچ جزئیاتی از مذاکرات مسقط که قابل اتکا باشد، به دست نیامده است. با این حال، کارشناسان می گویند هدف اوباما از این مصاحبه بیشتر این بوده است که اعلام کند امریکا نگرانی و هراسی از شکست مذاکرات ندارد و طرفی که باید از شکست مذاکرات بترسد ایران است. یک دیپلمات علی رتبه در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «این یک تاکتیک کلاسیک است. وقتی حتما می خواهید توافق کنید باید بگویید برایم مهم نیست که توافق می شود یا نه؟ حتی شاید لازم باشد به طور تاکتیکی میز معامله را به هم بزنید. ولی همه اینها مقدمه توافق کردن است نه توافق نکردن». به همین دلیل است که کارشناسان در تهران می گویند مصاحبه اخیر رییس جمهور امریکا را جدی نگرفته اند. مذاکرات مسقط روز سه شنبه، 20 آبان پایان خواهد یافت.

کدام تحریم رفته بود که حالا بخواد برگرده ؟!؟!؟!؟ بانکی و نفتی که سرجاشه و دارایی هامون هم مسدوده ! اون چیزهایی که آقایون دربرابر الماس هامون گرفتن و اسمش رو گذاشتن امتیاز ، ارزشش در حد خروس قندیه ! - یکی از این به اصطلاح امتیازات مربوط به خودروسازی بود ، پس چرا تولید L-90 که تو سخترین شرایط هم تولیدش ادامه پیدا کرد متوقف شده ؟!؟! - یکی دیگش درباره هواپیما بود ؛ چه شد ؟!؟ فقط شامل هواپیماهای بوئینگی که ما قبل از انقلاب مستقیم از امریکا خریدیم شد! مگر از آن هواپیماها بجز 747 ها که بازنشستگی آنها هم شروع شده ( اگر هم بازنشسته نشن و حادثه ندن ، تا چند وقت دیگه اون فرودگاهایی که الان اجازه فرود اینها رو می دهند ، مثل اروپائیان دیگر اجازه فرود نخواهند داد ) ، هواپیمای دیگه ای هم از قبل انقلاب مانده ؟!؟ بماند آخرسر فقط دفترچه راهنما به ما دادن ! لپ کلام منتقدین این بود که همه برگ ها برنده مون رو یکجا خرج نشه ( که شد ! ) و هم اندازه و هم شان اینها امتیاز گرفته بشه ( که گرفته نشد ) ! تاریخ قضاوت خواهد کرد ! الان فضا غبار آلوده ، امان از روزی که این غبارها بخوابه !

 

حالا که بحث ماهواره برها شده ....   درباره سیمرغ شنیدم که مشکلش عدم برابری تراست 3 موتور مرحله اول هست !   آیا این موضوع صحت داره ؟!؟   آیا نمیشه از یک موتور قوی بجای 3 موتور استفاده کرد ؟!؟ البته طبق شنیده هام این موضوع دلیل غیر فنی داره !

رادار عصر بر روی جماران

در صورت عدم ارئه پیشنهاد جدید از سوی امریکا در موضوع تحریم ها جدی می شود احتمال شکست در مذاکرات مسقط روشن است که امریکا مایل به لغو هیچ تحریمی نیست و در بهترین حالت می خواهد بخشی –و نه تمام- تحریم ها را به نحو موقت و بازگشت پذیر تعلیق کند.   حامد علوی، ایران هسته ای- شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که اگر دولت امریکا در مذاکرات مسقط طرح جدیدی درباره تحریم ها عرضه نکند، این مذاکرات شکست خواهد خورد. برخی منابع می گویند پیشنهادهایی که تاکنون امریکایی ها در این مورد ارائه کرده اند به هیچ وجه راضی کننده نبوده است. اطلاعات موجود نشان می دهد پیشنهادهای امریکا درباره 4 مسیر فعلی تحریم علیه ایران چنین بوده است: 1- امریکا اعلام کرده است قادر به تعلیق یا لغو قطعنامه های شورای امنیت نیست چرا که این قطعنامه ها فقط در موضوع هسته ای صادر نشده است. 2- موضع دولت امریکا درباره تحریم های یک جانبه اعمال شده از سوی کنگره این است که اساسا لغو این تحریم ها در اختیار دولت نیست و دولت صرفا می تواند به کنگره مراجعه کرده و برای متقاعد کردن آن به لغو تحریم ها تلاش کند. امریکایی ها گفته اند این کار را حداقل دو سال پس از تصویب توافق نهایی و به شرطی انجام خواهند داد که ایران در این مدت تمکین خود از توافق را نشان داده باشد. در مقطع زمانی پس از توافق جامع، رییس جمهور صرفا قول تعلیق موقت تحریم های کنگره را داده است. 3- درباره تحریم های اتحادیه اروپا، ادعا شده است که این تحریم ها بلافاصله پس از توافق نهایی از سوی شورای اروپا تعلیق خواهد شد. 4- همچنین در زمینه تحریم های یک جانبه ای که بر اساس فرمان های اجرایی رییس جمهور امریکا اعمال شده، آنچه تیم مذاکره کننده امریکا در مذاکرات گفته این است که تحریم هایی که اتباع و شرکت های غیر امریکایی را هدف می گیرد تعلیق خواهد شد اما تحریم هایی که اتباع و شرکت های امریکایی را از تجارت با ایران منع می کند، بر جای خود خواهد ماند. به این ترتیب، روشن است که امریکا مایل به لغو هیچ تحریمی نیست و در بهترین حالت می خواهد بخشی –و نه تمام- تحریم ها را به نحو موقت و بازگشت پذیر تعلیق کند. در این باره در تهران کم و بیش اجماع وجود دارد که در مقابل چنین پیشنهادی، درخواست های امریکا برای اعمال محدودیت های شدید و بسیار طولانی مدت بر برنامه هسته ای ایران به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. شنیده ها حکایت از آن دارد که امریکایی ها در مذاکرات لغو نهایی تحریم ها را به تعیین تکلیف برنامه موشکی، اجرای طولانی مدت پروتکل الحاقی در ایران و همچنین گزارش آژانس مبنی بر حل موضوع PMD مشروط کرده اند. این بدان معناست که حتی در بلند مدت هم امیدی به لغو تحریم ها وجود ندارد. تحلیلگران می گویند اگر امریکا در مسقط پیشنهاد جدیدی در این باره عرضه نکند، قطعا ایران تمایلی به پذیرش پیشنهاد فعلی امریکا نخواهد داشت و بنابراین مذاکرات شکست خواهد خورد.

ولایتی در جمع خبرنگاران: بنا ندارم به عمان سفر کنم/ اطلاعی از نامه اوباما به رهبری ندارم رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به اخبار منتشر شده مبنی بر سفر وی به عمان گفت: نه به عمان رفته‌ام و نه بنا دارم به عمان سفر کنم.   به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، علی‌اکبر ولایتی رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در حاشیه دیدار با هیات کویتی که عصر امروز یکشنبه برگزار شد، در جمع خبرنگاران، در پاسخ به فارس، در واکنش به اخباری مبنی بر سفر وی به عمان گفت: این خبر درستی نیست چراکه من نه به عمان رفته‌ام و نه بنا دارم به این مناسبت به عمان سفر کنم و اصلا چنین بحثی در ایران مطرح نشده است. وی ادامه داد: آنچه در برخی رسانه‌ها با منشا غربی و آمریکایی منتشر شده است هیچ مبنایی ندارد. رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سوالی مبنی بر نامه اوباما به رهبری گفت: بنده اطلاعی از آنچه آمریکایی‌ها ادعا کردند ندارم و باید از خود آنها بپرسید که چگونه چنین خبری را پخش کردند. ولایتی در پاسخ به سوالی مبنی بر تحریم‌های اعمال شده علیه ایران، گفت: آنچه ما از آمریکایی‌ها می‌بینیم موجب شگفتی ما نخواهد شد چون آمریکا از زمان مذاکرات به این طرف خلاف تعهدات خود تحریم‌های متعددی را اضافه کرده است در حالی که هیچ تحریمی نباید به تحریم‌های قبلی اضافه می‌شد و بلکه باید از تحریم‌های قبلی کاسته می‌شد، متناسب با کاری که ایران انجام داد. وی با بیان اینکه ایران به تعهدات خود عمل کرده است اما آمریکایی‌ها به تعهدات خود عمل نکرده‌اند، گفت: آنها تنها بخش کوچکی از دارایی‌های خود را که متعلق به خود ایران بوده است را آزاد کرده‌اند؛ با سلطه‌ای که به ناحق در انتقال پول در بین کشورها وجود دارد بنابراین تحریم‌های جدید نیز موجب تاسف ماست اما موجب تعجب‌مان نشده است. ولایتی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر ارزیابی نتیجه مذاکرات هسته‌ای، اظهار داشت: تا آنجایی که مربوط به ایران می‌شود ایران به مذاکرات و مبانی‌ای که از ابتدا اعلام کرده پایبند است؛ گفت‌وگوها و حرکت تیم مذاکره‌کننده به ریاست ظریف در چارچوب ترسیم شده توسط مقام معظم رهبری است که تاکنون آنان در این چارچوب حرکت کردند. رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه روش مذاکره‌کنندگان کشورمان روشن است، خاطرنشان کرد: ما اهداف مشخصی داریم و از منافع حقه ایران در جهت استفاده صلح‌آمیز هسته‌ای به قصد استفاده صنعتی و نه تنها استفاده نمایشی دفاع می‌کنیم چرا که انرژی هسته‌ای پاک‌ترین انرژی است و ایران به وسیله امضای معاهده ان.پی.تی این حق را دارد که در چارچوب مقررات بین‌المللی تا آنجایی که توان و فن علمی‌اش اجازه می‌دهد از این امر استفاده کند. وی با اشاره به گزارش بازرسان آژانس تصریح کرد: از حقوق حقه ایران در ارتباط با فردو، نطنز، اراک و تعداد سانتریفیوژ‌ها یا میزان غنی سازی گذشت نخواهیم کرد و همه اینها را حفظ خواهیم کرد و هیچ چیز ایران را محدود نمی‌کند. رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه طرف مقابل باید به عهد خود وفا کند، تصریح کرد: هنگامی که بازرسان آژانس بارها و بارها تائید کرده‌اند که هیچ نشانه انحرافی در استفاده صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای به استفاده نظامی مشاهده نشده است دیگر وظیفه آنهاست که هرچه زودتر به قول خودشان عمل کرده و تحریم‌ها را بردارند و ایران بتواند متناسب با نیازهای خود کار غنی‌سازی را ادامه دهد. ولایتی همچنین در تشریح دیدار خود با هیأت کویتی گفت: دیداری که امروز با هیأت کویتی به ریاست عبدالرضا اسیری و تعداد دیگری از اساتید دانشگاه و مقامات سیاسی کویت داشتیم از دشمن بود. وی ادامه داد: این گفت‌وگوها وسیله ارتباطی بین مسئولان ایران و نخبگان کویتی که می‌تواند در جهت تعمیق روابط دو کشور کمک کند و چون اساتید دانشگاه و علمای اجتماعی و سیاسی دیدارشان با متفکران و اساتید دانشگاه ایران در حوزه‌های علمیه در مشهد و قم موجب تشکیل روابط دو کشور و تعمیق روابط می‌شود. عبدالرضا رئیسی رئیس دانشکده علوم اجتماعی کویت نیز در حاشیه این دیدار با بیان اینکه اعتقاد داریم ارتباط بین این دو کشور ایران و کویت موجب تقویت روابط بین کشورها و ملت‌هاست، تصریح کرد: بهترین نقش در این زمینه را ارگان‌ها و موسسات دولتی و اجتماعی و فرهنگی ایفا می‌کنند زیرا این ارگان‌ها برای پرورش فرهنگ‌سازی و تربیت افراد و ملت‌ها نقش دارند. رئیس هیأت کویتی با اشاره به مشترکات فرهنگی تاریخی و اجتماعی میان ایران و کویت تصریح کرد: امیدواریم رابطه این دو کشور تقویت شود، یکی از نمادها در ایران بازار کویتی‌هاست که ما اعتقاد داریم ارتباط در برقرار کردن با جمهوری اسلامی ایران یک ضرورت استراتژیک و اساسی است. وی در پایان با ابراز علاقه‌اش دیدار موسسات ایران تصریح کرد: ما پس از مشهد و تهران به قم و اصفهان می‌رویم و پس از بازگشت کویت دیدگاه‌های خودمان را در ارگان‌های رسمی و غیررسمی مطرح می‌کنیم.

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی گمانه هایی درباره مذاکرات مسقط کارشناسان عقیده دارند اگر امریکا دیدگاه خود را درباره زمان گریز هسته ای تغییر ندهد، توافق نهایی ممکن نخواهد بود.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- بررسی مجموعه اطلاعات موجود نشان می دهد مذاکرات مسقط، مهم ترین مذاکرات 4 ماه گذشته است و شکست یا عدم شکست این مذاکرات است که تکلیف توافق نهایی را معین می کند. ایران و امریکا با حضور کاترین اشتون روزهای یکشنبه و دوشنبه 18 و 19 آبان 1393 (9 و 10 نوامبر 2014) به مدت دو روز در مسقط عمان مذاکره خواهند کرد. برخی شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که این مذاکرات به پیشنهاد امریکا به مسقط منتقل شده است. در روز 20 آبان (11 نوامبر) نمایندگان گروه 1+5 هم در مسقط حاضر می شوند و مذاکرات اصلی ایران و 1+5 برگزار خواهد شد. کارشناسان می گویند اگر مذاکرات مسقط به سرانجام نرسد، تقریبا قطعی است که توافق نهایی تا قبل از 3 آذر حاصل نخواهد شد. به عقیده این کارشناسان، مذاکرات مسقط معین خواهد کرد که ایران و 1+5 باید در زمان باقی مانده همچنان درباره توافق جامع مذاکره کنند یا باید وقت خود را صرف تدوین یک توافق موقت جدید و تمدید مذاکرات نمایند. یک منبع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «اگر در مسقط توافق اصولی روی دو موضوع اصلی جدول زمانی تعلیق و لغو تحریم ها و ظرفیت غنی سازی صورت نگیرد، باید مذاکرات درباره توافق جامع را شکست خورده به حساب آورد. ولی اگر توافق اصولی حاصل شود، راه برای توافق گشوده خواهد شد». وی ادامه داد: «حتی اگر توافق اصولی در مسقط حاصل شود، باز هم بعید است دو طرف بتوانند تا روز 3 آذر به یک متن قابل امضا برسند و احتمالا به تمدید کاری چند هفته ای مذاکرات نیاز خواهند داشت». برخی منابع می گویند مسئله شفافیت، تحقیق و توسعه و اراک به طور کامل حل و فصل شده است. کارشناسان عقیده دارند اگر امریکا دیدگاه خود را درباره زمان گریز هسته ای تغییر ندهد، توافق نهایی ممکن نخواهد بود. دولت امریکا اعلام کرده است می خواهد زمان گریز هسته ای ایران حداقل یک سال باشد و این بدان معناست که تعداد ماشین های ایران حداکثر نمی تواند از 5000 عدد فراتر برود. «ایران هسته ای» پیش از این خبر داده بود که امریکا با حداکثر 6000 ماشین در ایران موافقت کرده است. این در حالی است که ایران خواهان حفظ تمام 10200 ماشین فعال خود در طول گام نهایی است. شنیده ها حکایت از آن دارد که احتمال دارد مصالحه هایی از قبیل در نظر گرفتن تعداد ماشین ها و ذخیره مواد قابل انباشت در یک فرمول مشترک، راهی به سمت تغییر دیدگاه امریکا درباره تعداد ماشین ها بگشاید. اما درباره تحریم ها هیچ دورنمایی از توافق مشاهده نمی شود. دولت امریکا فعلا حاضر به انجام کاری بیش از تعلیق برخی از تحریم های یک جانبه نیست در حالی که ایران خواهان برچیده شدن همه تحریم های موجود است. برخی ناظران می گویند امریکا در مسقط پیشنهاد جدیدی در این باره به همراه خواهد آورد. باراک اوباما اخیرا گفته است که اگر ایران پیشهاد امریکا را بپذیرد، دولت وی قادر به راضی کردن کنگره و جلب موافقت آن خواهد بود. در مجموع کارشناسان احتمال شکست مذاکرات مسقط را اندک ارزیابی می کنند. اعضای گروه 1+5 امروز در وین دیدار می کنند و سپس راهی عمان خواهند شد.

اوباما از اتحاد پشت پرده جمهوری خواهان و دموکرات ها علیه ایران پرده برداشت جمله طلایی مرد شکست خورده هیچ دلیل حقیقتا قابل دفاعی در دست نیست که نشان دهد جمهوری خواهان یا اسراییل باور دارند نهایتا می توانند برنامه هسته ای ایران را محدودتر از آنی کنند که قرار است در معامله پیشنهادی اوباما به ایران بشود.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - باراک اوباما روز پنج شنبه پرده از راز مهمی برداشت که لازم است در داخل ایران بویژه از سوی حامیان دیپلماسی هسته ای دولت مورد توجه عمیق قرار گیرد. اوباما در سخنانی که می توان آن را بیانیه باخت دموکرات ها هم نامید، وقتی به موضوع ایران رسید گفت اگر ایران معامله پیشنهادی امریکا را بپذیرد، اوباما و دولتش کنگره را به پذیرش این معامله راضی خواهند کرد. این جمله رییس جمهور امریکا می تواند به فهم دقیق مناسبات دولت امریکا از یک سو و مجموعه جناحی که در واشینگتن به عنوان تندروها شناخته می شوند (جمهوری خواهان، لابی اسراییل و حتی دولت نتاینیاهو) کمکی موثر بکند. در ایران، یک پیش فرض عموما بحث ناشده نزد بسیاری از تحلیلگران خصوصا در جریان چپ (که دولت روحانی را هم می توان نزدیک به آنها دانست) وجود دارد که می گوید در امریکا یک جناح حقیقتا میانه رو وجود دارد که خواهان اجتناب از رویارویی و حل مشکلات با ایران از طریق دیپلماسی است. این عده، باراک اوباما خصوصا وزیر خارجه اش جان کری را چهره های شاخص این جریان میانه رو معرفی می کنند و بر همین اساس نتیجه می گیرند ایران باید فرصت روی کار بودن این جریان در امریکا را مغتنم بشمارد و حتی به قیمت کوتاه آمدن از برخی مواضع خود هم که شده، با آنها درباره موضوع هسته ای به توافق برسد. معنی دیگر این نوع نگاه به موضوع این است که اگر این فرصت از کف برود و فی المثل جمهوری خواهان کاخ سفید را هم در امریکا فتح کنند –امری که به دلیل کاندیداتوری هیلاری کلینتون از حزب دموکرات در انتخابات آینده امریکا چندان محتمل نیست- آن وقت دوران تاریک و سیاهی فرا خواهد رسید که در آن نه فقط نمی توان به حصول توافقی دیپلماتیک امیدوار بود، بلکه حتی ممکن است واشینگتن ریسک اقداماتی متهوارانه تر مانند اقدامات نظامی علیه ایران را هم بپذیرد. حقیقت این است که این دیدگاه بیش از آنکه توصیفی از واقعیت های جامعه سیاسی در واشینگتن باشد، نوعی اصل جزمی است که بیشتر حامیان سازش در سیاست خارجی به آن بال و پر داده اند. وقتی به شواهد نظر کنیم، این تصویر از دیدگاه ها در جامعه سیاسی امریکا نسبت به ایران نه توان تبیین واقعیت ها و شواهد موجود را دارد و نه قدرت پیش بینی سناریوهای محتمل را. آنچه در حقیقت اوباما در این جمله طلایی به ما می گوید این است که پس پرده درباره یک فرمول خاص از مهار هسته ای ایران میان دو حزب –و حتی می توان گفت میان دولت امریکا و اسراییل- تفاهم شده و بخش بزرگی از نزاعی که ظاهرا میان آنها در جریان است را بیشتر باید حمل بر نوعی تقسیم کار به منظور کمتر کردن امتیازهایی دانست که بناست به ایران واگذار شود (بویژه در حوزه تحریم ها) و بیشینه سازی امتیازهایی که قرار است امریکا از ایران دریافت کند. نکات زیر این موضوع را روشن می کند: 1- کنگره اکنون به گونه ای برخورد می کند که گویی هر معامله را که در آن غنی سازی ایران حتی به مقدار اندک به رسمیت شناخته شده باشد مطلقا رد خواهد کرد و نه تنها اجازه لغو تحریم ها را نمی دهد بلکه ممکن است با هدف وادار کردن ایران به عقب نشینی بیشتر تحریم های جدیدی هم اعمال کند. این در حالی است که –همانطور که بعضا به رسانه ها هم درز کرده است- حتی موضع اسراییل هم دیگر غنی سازی صفر نیست و اختلافی هم اگر میان امریکا و اسراییل وجود دارد بر سر این است که ابعاد برنامه غنی سازی که ایران مجاز به حفظ آن است، چقدر باید باشد. جمهوری خواهان نیز هیچ گزینه ای برای وادار کردن ایران به پذیرش صفر کردن ظرفیت غنی سازی اش ندارند و اینکه غنی سازی ایران بخش ضروری از هرگونه معامله احتمالی است، اکنون یک سیاست دو حزبی در امریکاست. 2- برخلاف آنچه عموما تصور می شود، امکان ناپذیر بودن حمله نظامی به ایران، میراث جمهوری خواهان برای دموکرات هاست نه چیزی که دموکرات ها خود آن را کشف کرده باشند. مایکل هایدن آخرین رییس سازمان سیا در دولت بوش پسر زمانی گفته بود که قبل از روی کار آمدن دولت اوباما و هنگامی که او هنوز رییس سازمان سیا بود این موضوع یک بار به دقت بررسی شد که آیا گزینه نظامی می تواند برنامه هسته ای ایران را از بین ببرد یا حداقل برای مدت زمانی طولانی به تاخیر بیندازد. هایدن می گوید همان موقع نتیجه ارزیابی این بود که هیچ گزینه نظامی واقعا موثری علیه برنامه هسته ای ایران وجود ندارد. مهم تر از این، تئوریسین اصلی احمقانه بودن هرگونه حمله نظامی به ایران رابرت گیتس جمهوری خواه است که در دوره اول دولت اوباما هم وزیر دفاع بود. این جمله معروف گیتس که اگر امروز به ایران حمله کنیم، فردا فرزندان ما باید در خاک امریکا با ایرانی ها بجنگند، اصلی است که هنوز هم سیاستمداران در واشینگتن بر اساس آن درباره ایران تصمیم می گیرند. بنابراین این تصور که جمهوری خواهان در صورتی که کار را به دست بگیرند، ممکن است به سمت رادیکال کردن سیاست امریکا علیه ایران حتی تا مرز درگیری نظامی حرکت کنند، صرفا یک شوخی است که دیگر حتی در اسراییل هم جدی گرفته نمی شود. 3- نکته سوم این است که هیچ دلیل حقیقتا قابل دفاعی در دست نیست که نشان دهد جمهوری خواهان یا اسراییل باور دارند نهایتا می توانند برنامه هسته ای ایران را محدودتر از آنی کنند که قرار است در معامله پیشنهادی اوباما به ایران بشود. در واقع یک معنای مهم جمله اوباما هم این است که جمهوری خواهان و دموکرات ها در امریکا اجماع دارند که برنامه هسته ای ایران را بیش از یک حد مشخص نمی توان محدود کرد و فرض رشد خطی امتیازهایی که ایران حاضر به واگذاری آن است تحت تاثیر رشد خطی فشارها، واقع بینانه نیست. برخی از استراتژیست های صریح اللهجه تر در امریکا مانند آنتونی کردزمن حتی گفته اند سطحی از محدودیت که ایران در توافق ژنو پذیرفت و بناست در توافق نهایی بیشتر هم بشود، حتی با حمله نظامی به ایران هم قابل حصول نیست و توافق ژنو کاری کرده که با حمله نظامی نمی شد کرد! بنابراین کاملا منطقی است اگر بپذیریم حتی اسراییلی ها از روند فعلی راضی هستند و عقیده ندارند که اگر روش هایی که ظاهرا آنها پیشنهاد می دهند در پیش گرفته شود، می تواند ایران را وادار به امتیازدهی بیشتر بکند. دقیقا به همین دلیل است که اسراییلی ها و جمهوری خواهان هم بر خلاف ژست هایی که می گیرند خواستار تداوم همین مسیری هستند که دولت اوباما در پیش گرفته و حتی اگر واشینگتن توسط صهیونیست ها تسخیر هم بشود، کاری جز اینکه جان کری و وندی شرمن اکنون می کنند، نخواهند کرد. شاهد روشن بر این مدعا این است که چند هفته پیش وقتی زمزمه امکان ناپذیر بودن توافق نهایی با ایران و ضرورت تمدید دوباره توافق ژنو بلند شد، بر خلاف همه فضاسازی هایی که تا قبل از آن شده بود، دیدیم که نه کنگره و نه اسراییل با آن مخالفت جدی نکردند و عملا نشان دادند که با تمدید موافقند. 4- واضح است که بزرگترین نگرانی جمهوری خواهان و اسراییل این است که رژیم تحریم ها علیه ایران بیش از حد آسیب ببیند. من پیش تر در جای دیگری نوشته ام که برای غربی ها حفظ رژیم تحریم ها حتی از اینکه ایران سلاح هسته ای نسازد هم مهم تر است چرا که از دید تیم فعلی در امریکا تحریم تنها ابزاری است که توانسته به طور موثر محاسبات امنیت ملی ایران را تغییر دهد. در اینجا هم اختلافی میان اوباما و جمهوری خواهان نیست. آخرین اطلاعات موجود نشان می دهد امریکایی ها حداقل تا دو سال پس از امضای توافق نهایی قصد ندارند برای مشارکت دادن کنگره در فرآیند کاهش تحریم ها حتی به کنگره مراجعه بکنند. در واقع روشن است که دولت اوباما هم باور دارد که ابزار تحریم را باید مادام که رقابت راهبردی ایران و غرب در منطقه ادامه دارد در دست خود حفظ کند و حتی اگر تحریم ها روی کاغذ لغو شود، عملا لغو نخواهد شد. اما فراتر بردن تحریم ها از حد فعلی از سوی هیچ گروهی در امریکا عاقلانه ارزیابی نمی شود. همانطور که الیزابت روزنبرگ تحلیلگر ارشد امور تحریم ها در وزارت خزانه داری امریکا اخیرا در نیویورک تایمز نوشته اگر هم تا امروز تحریم ها نتیجه ای داشته محصول اجرای اجماعی آنها از سوی تعداد زیادی از کشورها بوده است. تشدید تحریم ها بدون شک به اجماع فعلی که در اجرای تحریم ها وجود دارد آسیب خواهد زد و به این ترتیب از قدرت تاثیر تحریم ها به شدت خواهد کاست. فرض بنیادین دو حزبی در جامعه سیاسی امریکا این است که تحریم ارزشمند ترین ابزاری است که اکنون غرب علیه ایران در اختیار دارد و در نتیجه منطقی است که فرض کنیم هیچ اقدام احمقانه ای برای تخریب آن صورت نخواهد گرفت. نتیجه این بحث این است که اختلاف های جمهوری خواهان و دموکرات ها و به عبارت دقیق تر اختلاف های اسراییل و امریکا درباره ایران به نحو برنامه ریزی شده و سیستماتیک بزرگنمایی شده است. دموکرات ها بیش از جمهوری خواهان با ایران مهربان نبوده اند و جمهوری خواهان هم نخواهند توانست بیش از دموکرات ها با ایران خشونت بورزند. سقف توان غرب برای تولید فشار بر ایران همین است که اکنون می بینیم و چه جمهوری خواهان بر سر کار باشند و چه دموکرات ها، در توان واقعی غرب برای فشار بر ایران تغییر معناداری ایجاد نخواهد شد.

در آستانه سررسید مهلت توافق جامع مطرح شد تازه ترین پیشنهاد موسسه پوششی سیا به آژانس: اعلام کنید ایران سلاح هسته ای می سازد! در خصوص ایران نیز آژانس باید این گونه نتیجه‌گیری کند که ایران به احتمال زیاد تا سال 2004 میلادی، برنامه تحقیق و توسعه‌ای ساختار یافته ای در زمینه تسلیحات هسته‌ای دنبال کرده است.   ایران هسته ای- یک موسسه امریکایی که همکار بخش فنی سازمان اطلاعات مرکزی این کشور است در تازه ترین ارزیابی خود به آژانس بین المللی انرژی اتمی پیشنهاد کرد برای وادار کردن ایران به همکاری درباره PMD (ابعاد احتمالی نظامی) پیش از سر رسیدن مهلت 24 نوامبر، اعلام کند به این نتیجه رسیده است که ایران زمانی در حال ساخت سلاح هسته ای بوده و شاید هنوز هم باشد. اولی هاینونن و دیوید آلبرایت دو کارشناس موسسه علوم و امنیت بین المللی در واشینگتن این پیشنهاد را روز چهارشنبه 14 آبان 1393 (5 نوامبر 2014) در مقاله ای که روی وب سایت این موسسه منتشر شده، ارائه کرده اند. متن اصلی مقاله را اینجا ببینید. متن کامل مقاله در ادامه می آید. *** به رغم تلاش های فوق العاده آژانس بین المللی انرژی اتمی در طول یکسال گذشته، چیز زیادی به دانسته‌های این سازمان درباره ایران افزوده نشده است که به بازرسان اجازه دهد نگرانی های خود را درباره اقدامات گذشته و چه بسا ادامه دار این کشور در زمینه تسلیحات هسته‌ای، حل و فصل کنند. آژانس بین المللی انرژی اتمی همچنین این اواخر نتوانست با ایران در زمینه چگونگی رسیدگی به مسائل باقی‌مانده هسته ای به توافق برسد. یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس نیز در سفر اخیر خود به واشنگتن بارها بر این مسئله تأکید کرد که باید به مسائل نظامی هسته‌ای رسیدگی و آنها را حل و فصل کرد. زمان آن رسیده است قبل از اینکه عدم پیشرفت آژانس در حل و فصل این مسائل سد راه تلاش قدرت های جهانی و ایران برای دستیابی به توافق هسته ای تا روز 24 نوامبر شود، آژانس مسیر تازه‌ای را در پیش بگیرد. لازم است که آژانس با حمایت آمریکا فوراً در این زمینه اقدام کند. اکنون سال‌ها است که بازرسان از جمهوری اسلامی می‌خواهند درباره شواهد بسیاری توضیح دهد که نشان می دهد ایران پیش از سال 2004 میلادی سرگرم توسعه جنگ افزار هسته‌ای بوده و ممکن است بخشی از این کارها یا اقدامات مرتبط را بعداً و حتی تا خود الان ادامه داده باشد. مهلت تعیین شده در روز بیست و چهارم نوامبر برای دستیابی ایران و قدرت های جهانی به توافقِ بلند مدت در مذاکرات که تضمین کند برنامه هسته ای ایران کاملاً صلح آمیز خواهد بود، به سرعت نزدیک می‌شود. پیش از دستیابی به توافق نهایی لازم است درباره این مسئله محوری پیشرفت ملموسی حاصل شود که آیا ایران روی (تولید) جنگ افزارهای هسته ای کار کرده و آیا قابلیت لازم را برای از سرگیری دوباره این تلاش ها در آینده حفظ کرده است یا خیر. ظاهراً بعید است که قبل از فرارسیدن مهلت تعیین شده در ماه نوامبر، همه نگرانی های باقی‌مانده آژانس درباره تلاش های نظامیِ هسته‌ای در ایران برطرف شود. بنابراین، آژانس بین المللی انرژی اتمی برای اینکه روند (مذاکرات) را به سمت دستیابی به توافق جلو ببرد، باید حل و فصل مسائل را به دو مرحله تقسیم کند: نخستین مرحله در هفته‌های آینده رخ خواهد داد و نشان می‌دهد که ایران با جدیت می‌کوشد نگرانی های آژانس را برطرف کند. مرحله دوم نیز به پس از امضای توافقنامه جامع موکول خواهد شد و کاهش تحریم ها را منوط به این خواهد کرد که ایران، نگرانی‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای نظامی خود را به شیوه کامل و قابل راستی‌آزمایی برطرف کند. در مرحله اول، اقدام آژانس بین المللی انرژی اتمی باید همان رویه ای باشد که در خصوص رآکتور هسته‌ای مخفی سوریه در پیش گرفت؛ رآکتوری که اسرائیل در سال 2007 میلادی آن را بمباران کرد. بعد از تکذیب ها و خودداری چند ساله سوریه از همکاری، آژانس بین المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی در سال 2011 میلادی این گونه نتیجه گیری کرد که ساختمان تخریب شده به احتمال زیاد رآکتور هسته‌ای بوده است. در خصوص ایران نیز آژانس باید این گونه نتیجه‌گیری کند که ایران به احتمال زیاد تا سال 2004 میلادی، برنامه تحقیق و توسعه‌ای ساختار یافته ای در زمینه تسلیحات هسته‌ای دنبال کرده است؛ برخی فعالیت‌های مرتبط با توسعه تجهیزات انفجاری هسته‌ای نیز احتمالاً بعد از سال 2003 میلادی ادامه داشته و چه بسا هم اکنون نیز ادامه دارد. این نتیجه گیری برای همه کسانی که مسئله هسته ای ایران را در ده سال گذشته پیگیری می‌کنند، اصلاً غیرمنتظره نخواهد بود و عملاً همان نتیجه‌ای است که دستگاه های اطلاعاتی آمریکا و اغلب دیگر قدرت ها به آن رسیده اند. آمریکا نیز برای آن که این مسئله را برای ایران جا بیندازد اواخر ماه اوت امسال، « سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی» (سپند) در تهران را تحریم کرد؛ گفته می شود که مسئولیت اصلی این سازمان که در سال 2011 میلادی تأسیس شده، پژوهش در حوزه ساخت و توسعه تسلیحات هسته ای است. ایران نیز به نوبه خود باید چند گام را در مرحله نخست بردارد؛ اولاً اینکه ایران باید گام به ظاهر کوچکی بردارد و هیچ چیزی نگوید (مخالفت نکند). این گام، کوچک اما مهم است، زیرا ایران همواره ابعاد نظامی احتمالی (برنامه هسته ای خود) خود را انکار کرده، آنها را جعلی و بی اساس خوانده و به تلاش ها برای رسیدگی به این ابعاد معترض بوده است. گرچه این بار نیز احتمالاً واکنش و شعارهای ایران تغییر نخواهد کرد، شاید ایران بخواهد برای فیصله دادن به این مسئله به فکر راه متفاوتی باشد. ایران، سپس باید به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه دسترسی کامل به تأسیسات نظامی پارچین را در ارتباط با توسعه جنگ افزارهای هسته ای و همچنین یکی دیگر از اماکن مرتبط با نگرانی های آژانس که این سازمان هم اینک نیز بازدید از آنها را خواستار شده است، بدهد. تهران همچنین به آژانس اجازه خواهد داد که دست کم با برخی دانشمندان مهم درباره نگرانی های خود گفتگو و مصاحبه کند. در مرحله دوم یا همان دوره اجرای توافقنامه بلند مدت (هسته‌ای)، کاهش تحریم های مهم اقتصادی و مالی باید منوط به این باشد که ایران همه مسائل باقی‌مانده آژانس را در زمینه ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای خود به شیوه قابل راستی‌آزمایی حل و فصل کند. بدین ترتیب ایران انگیزه لازم برای فیصله دادن به این مسائل، و آژانس نیز زمان لازم برای این کار خواهد داشت. موافقت ایران با مرحله اول این طرح، محکِ خوبی است تا دریابیم آیا این کشور قصد دارد بعد از امضای توافقنامه جامع نیز به همکاری نکردن با آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه دهد یا خیر. هم اکنون، تهران می‌کوشد بدون رسیدگی به نگرانی های اساسی جامعه بین الملل درباره تسلیحات هسته‌ای که تحریم های متعدد سازمان ملل را به همراه داشت، به توافق (جامع) برسد. اگر ایران موفق شود، آنگاه تشویق خواهد شد که فقط تظاهر به همکاری کند، بدون اینکه لازم باشد واقعاً در این زمینه اقدام کند. در واقع تهران ممکن است تصور کند که می‌تواند این روند را تا ابد ادامه دهد و با بهره‌مندی از مزایای آن، تحریم های باقی مانده و توافق های صورت گرفته برای راستی آزمایی های جدید را تضعیف کند. ایران همچنین ممکن است در محاسبات خود به این نتیجه برسد که نیازی به برداشتن هیچ یک از تحریم های مرتبط با نگرانی های آژانس بین المللی انرژی اتمی ندارد. زیرا اگر همه تحریم های مهم به نگرانی های آژانس مرتبط باشد، آنگاه اصلاً توافقی در کار نخواهد بود. با وجود این، پس از (انتشار )جمع‌بندی اولیه آژانس بین المللی انرژی اتمی از مرحله اول این طرح مبنی بر اینکه ایران برنامه تسلیحات هسته ای داشته است، اگر ایران به خودداری از همکاری با آژانس ادامه دهد، آنگاه گروه 1+5 و دیگر اعضای جامعه بین الملل توجیه لازم را برای متوقف کردن روند کاهش تحریم ها و حتی اقدام برای افزایش تحریم ها در اختیار خواهند داشت. آژانس همچنین با بررسی پارچین و دیگر تأسیسات نظامی پیش از امضای توافقنامه (جامع هسته‌ای)، گام بزرگی را برای مقابله با تلاش های ایران برداشته است که می‌کوشد اجازه دسترسی بازرسان را به همه تأسیسات نظامی خود در طول اجرای توافقنامه سلب کند. مقامات ایران، زمستان پارسال نیز به مذاکره کنندگان آمریکایی گفته بودند یکی از خطوط قرمز اساسی ایران آن است که آژانس بین المللی انرژی اتمی نباید به تأسیسات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا دیگر مراکز نظامی مانند پارچین دسترسی داشته باشد. اما باید پرسید برای ادامه فعالیت‌های ممنوعه و سری مانند غنی سازی اورانیوم و بهره برداری تسلیحاتی از انرژی هسته‌ای در آینده، چه مکانی را امن‌تر و مطمئن تر از این تأسیسات می‌توان یافت؟ وعده ایران برای امضای پروتکل الحاقی آژانس و تسهیل فرآیند راستی آزمایی برای آژانس بین المللی انرژی اتمی، لزوماً دسترسی (به مراکز نظامی) را تضمین نخواهد کرد. هم اکنون نیز طبق توافقنامه جامع پادمان ها، این حق قانونی آژانس است که به مراکز نظامی (ایران) دسترسی داشته باشد. بنابراین، قطع نظر از اینکه توافقنامه بلند مدت هسته ای چه نکات دیگری را به همراه خواهد داشت، تبعیت (ایران) و دسترسی (به مراکز نظامی) اصلاً تضمین شده نیست، به ویژه اینکه تحریم های بین المللی برداشته می شود و جامعه بین المللی نیز دیگر اهرم لازم را در اختیار نخواهد داشت. ایران همچنین اقداماتی را برای «شفاف سازی هسته ای» فراتر از چارچوب توافق پادمان ها و پروتکل الحاقی، پیشنهاد کرده است. با وجود این، تجربه اوایل دهه 1990 میلادی و بعد از آن دوباره بعد از سال 2003 میلادی نشان داده است که اقدامات داوطلبانه ایران در عمل کارساز نبوده است. هنوز برای دستیابی به توافق جامع و ماندگار، طبق زمان تعیین شده، فرصت باقی است. با وجود این، امضای توافقنامه با ایران بدون اینکه تهران نشان دهد به تسلیحات هسته ای پشت کرده است، حماقت خواهد بود؛ زیرا ایران نشان داده است که همکاری نکردن در بلند مدت نتیجه خواهد داد و دوام آوردن در برابر نظام تحریم هایی که جنبه مجازات دارند، بلایی موقت است.

http://forum.zeyroon.com/topic/797-سوخوی-24-فنسر-،-شمشیرباز-کمونیست/