گزارش فصلی آمانو در مورد برنامه هسته‌ای ایران منتشر شد تمام ذخایر اورانیوم 20 درصد ایران به اکسید تبدیل شده/ عدم ارائه اقدام عملی جدید از سوی ایران/ ممانعت ایران از ورود بازرس آژانس/ افزایش ذخایر اورانیوم به بیش از 8 تن مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه‌ترین گزارش فصلی خود با موضوع برنامه هسته‌ای ایران را منتشر کرد.   به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه‌ترین گزارش فصلی خود با موضوع برنامه هسته‌ای ایران را منتشر کرد. بنا بر اعلام آقای آمانو، در سه ماهه اخیر میزان ذخایر اورانیوم با غنای 5درصد ایران، افزایش یافته و به بیش از 8 تن رسیده است. این رقم در گزارش پیشین مدیر کل، 7765 کیلوگرم بود و نسبت به گزارش پیش از آن، کاهش یافته بود. مدیر کل در گزارش جدید با بیان اینکه دو اقدام عملی از سومین گام چارچوب همکاری هنوز اجرایی نشده، نوشته است که ایران و آژانس توافق کرده‌اند تا بعد از تاریخ 24 نوامبر (سوم آذر) یعنی ضرب‌الاجل توافق موقت ژنو، در سریعترین زمان ممکن، دیداری فنی داشته باشند. همچنین آژانس قرار است سوالات بیشتری در رابطه با اقدامات عملی باقی‌مانده، به ایران ارائه دهد. آقای آمانو در این گزارش بار دیگر تائید کرده است که تهران به طور کامل به مفاد برنامه مشترک اقدام که سال گذشته در شهر ژنو سوئیس میان ایران و گروه 1+5 (آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان) به دست آمد و در پایان تیر ماه تمدید شد، به طور کامل پایبند بوده است. مدیر کل آژانس در بخش دیگری از این گزارش بار دیگر به تکرار ادعاها در مورد ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران پرداخته و خواستار ارائه اطلاعات بیشتر در این رابطه شده است. این گزارش همچنین اعلام کرده است که ایران برای چهارمین بار از ورود یکی از اعضای تیم بازرسی آژانس ممانعت به عمل آورده است. تهران پیش از این از همکاری برخی بازرسان با سرویس‌های اطلاعاتی ابراز نگرانی کرده بود. متن این گزارش در ادامه آمده است: GOV/2014/58 7 نوامبر 2014 اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تحولات عمده • ایران و آژانس دو نشست جداگانه در تهران داشتند تا اقدامات عملی باقی‌مانده مورد توافق به تاریخ ماه می 2014 در سومین گام از چارچوب همکاری را مورد بحث قرار دهند. • ایران هیچ توضیحی که آژانس را قادر کند تا در مورد اقدامات عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نداده و در عین حال اقدام عملی تازه‌ای نیز به عنوان گام بعدی چارچوب همکاری، پیشنهاد نکرده است. • آژانس به اجرای اقدامات نظارتی و راستی‌آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط به هسته‌ای اعلام‌شده در برنامه مشترک اقدام و تمدید آن،‌ ادامه داده است. • از زمان اجرای برنامه مشترک اقدام، ایران در هیچ یک از تأسیسات اعلام‌شده خود، UF6 را تا سطح بالاتر از اورانیوم-235 غنای 5درصد، غنی‌سازی نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 20درصد این کشور، از طریق رقیق‌سازی یا تبدیل، به اکسید اورانیوم بدل شده است. • غنی‌سازی UF6 تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5درصد، با همان نرخی که در گزارش پیشین مدیر کل عنوان شده بود، ادامه یافته است. مقدار این مواد که در فرم UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5درصد باقی مانده، به 8390.3 کیلوگرم افزایش یافته است. • هیچ قطعه مهم تازه‌ای در رآکتور IR-40 نصب نشده و هیچ فعالیت ساخت و آزمایش سوخت برای رآکتور، صورت نگرفته است. • ایران به ارائه دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های تولید سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی، ادامه داده است. A. مقدمه 1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت درجمـهوری اسـلامی ایران (ایران) می‌باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک (آنگونه که تمدید شده) می‌باشد. 2. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ایش لازم می‌باشد. 3. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک «بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چهارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیت‌های راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت‌هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با «چهارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته‌اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند. 4. همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ 24 نوامبر 2013 در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می‌دارد که «هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه‌حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می‌دهد که برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود.» بر اساس برنامه مشترک اقدام که از 20 ژانویه 2014 لازم الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، می پردازد. در جولای 2014، E3/EU+3 و ایران توافق کردند که برنامه مشترک اقدام را تا تاریخ 24 نوامبر 2014 تمدید نمایند و از آژانس درخواست کردند به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای ادامه دهد. بر اساس تائیدیه شورای حکام در ژانویه 2014، آژانس به این کار مبادرت کرد. در این رابطه، یک میلیون یورو دیگر، برای تداوم اجرای این امر، از سوی تعدادی از کشورهای عضو بر عهده گرفته شده است. 5. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/43) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می‌پردازد. B. شفاف سازی مسائل حل نشده 6. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام در قطعنامه سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد. 7. همانطور که پیش از این گزارش شد، مدیر کل در طول دیدارهایش در تهران در ماه اوت 2014، بیانیه‌های ایران در مورد تعهد واقعی که از سوی مقامات عالی‌رتبه در رابطه با اجرای چهارچوب همکاری عنوان شده و همچنین اراده اظهارشده از سوی ایران برای تسریع حل و فصل تمامی موضوعات باقی‌مانده را متذکر شد. 8. در طول دیدارهای فنی در تهران به تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014، مقامات ایران و آژانس مذاکراتی در ارتباط با اجرای دو اقدام عملی مورد توافق در ماه می 2014 در قالب گام سوم چهارچوب همکاری که هنوز اجرایی نشده، یعنی اقدامات مربوط به انجام انفجارهای مقیاس بزرگ و محاسبات ترابرد نوترونی (ضمیمه 1)، صورت دادند. آژانس در دیدار روز 7 اکتبر 2014، نگرانی‌ها در رابطه با دو اقدام عملی را با جزئیات شرح دادند. این دیدار شامل پرسش از این و به اشتراک‌گذاری اطلاعات بود. در دیدار روز 2 نوامبر 2014، ایران برخی توضیحات مربوط به انتشارات علمی منابع آزاد ارائه کرد. با این وجود، ایران هیچ توضیحاتی که آژانس را قادر سازد تا در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نکرده است. 9. توافق شد که دیدار فنی دیگری برای بحث بیشتر در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده در سریعترین زمان ممکن، پس از 24 نوامبر 2014، برگزار شود. در تدارک این نشست، آژانس پذیرفت که سوالات بیشتری به ایران ارائه کند. 10. در ارتباط با اقدامات عملی جدید، آژانس طی نامه‌ای به تاریخ 25 اوت 2014، ابتدا از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی جدیدی را که می‌خواهد در گام بعدی چهارچوب همکاری انجام دهد، پیشنهاد دهد. از آن زمان، این دعوت چندین بار تکرار شده است، از جمله در جریان دیداری در تهران به تاریخ 8 اکتبر 2014. اما ایران اقدام عملی جدیدی پیشنهاد نکرده است. C. تاسیسات اعلام شده براساس پادمان توافق شده با ایران 11. براساس توافق پادمانی، ایران 18 تأسیسات هسته ای و 9 محل در خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به صورت معمول در آن مورد استفاده قرار می گیرند LOFs)[15]) در اختیار آژانس قرار داده است. (ضمیمه II). بدیهی است که برخی از فعالیتهای صورت گرفته در شماری از این تاسیسات با قطعنامه‌های مرتبط شورای امنیت و شورای حکام به شکلی که در پایین آورده می شود، در تضاد است، آژانس همچنان به راستی‌آزمایی عدم انحراف مواد اعلام شده در این مراکز ادامه می‌دهد. D. فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی 12. مغایر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام، ایران همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در مراکز اعلام شده را به شکلی که در ذیل آورده می شود متوقف نکرده است. با این حال، از زمان 20 ژانویه 2014، با این حال از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند. 13. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ایش ‌می‌باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی می‌باشد. 14. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است: • 13397.3 کیلوگرم ( 625+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 8390.3 کیلوگرم (+625.3 کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده‌اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و • تا آن نقطه‌ای که ایران تولیدUF6غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235را متوقف کرد، با تولیدی برابر 8/447 کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III). D.1 نطنز 15. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می‌باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولید A برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار دارد. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می‌باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه کند. 16. در بخشی که شامل سانتریفیوژهای IR-2m می شود، تا تاریخ 15 اکتبر 2014، وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده‌اند، و کار نصب اولیه 12 آبشار دیگر با سانتریفیوژهایIR-2m در این واحد تکمیل شده بود. 17. تا تاریخ 15 اکتبر 2014، در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: 90 آبشار بطور کامل نصب شده بود که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌شد. همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه 36 آبشار با سانتریفیوژهایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود. 18. تا تاریخ ، ایران 146855 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه 2007 آغاز شد و مجموعا 12945 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تولید می‌کرد خوراک دهی کرده است. 19. در تاریخ 19 اکتبر 2014، ایران حدود 4118 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 2% اورانیوم 235 را به اورانیوم طبیعی رقیق کرد. 20. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیت‌های راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل کرده است. 21. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است. 22. بین 13 و 30 سپتامبر 2014، آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) را در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت اجرا کرد تا موجودی فیزیکی را همانطور که ایران در 13 سپتامبر 2014 اعلام کرده بود، راستی آزمایی کند. نتیجه (PIV) هم اکنون توسط آژانس تحت ارزیابی است. 23. محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌کند. در تاریخ 8 فوریه 2014 ایران بخش‌های بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه کرد و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک» اتخاذ شده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای 1 و 6 را به صورت به هم متصل به کار نینداخته است. 24. تا 20 ژانویه 2014 که ایران تولید UF6با غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف کرد، این کشور 8/1630 کیلوگرم UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای 1 و 6 خوراک دهی کرده یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه 2010 و در مجموع 9/201 کیلوگرم UF6با غنای 20 درصد اورانیوم 235 تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین 20 ژانویه 2014 و 10 اکتبر 2014، ایران 4/660 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا 7/62 کیلوگرم UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 تولید نمود. 25. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-5 و IR-6s به عنوان ماشین‌های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1، IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین‌های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تأیید کرده است که یک نمونه اصلی از سانتریفیوژ IR-8 بدون همچنان در جای خود برقرار مانده است اما بدون اتصال می باشد. 26. بین 19 اوت 2014 و 10 اکتبر 2014، تقریباً در مجموع 2/166 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ‌های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است. 27. بین 20 ژانویه 2014 و 20 ژوئیه 2014، ایران 4/108 کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای 20% اورانیوم 235 را رقیق کرد. 28. براساس نتایج آنالیز نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است. D.2 فردو 29. کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو: کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی‌شده تا 20 درصد اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می‌باشد. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه‌اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می‌گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ 8 فوریه 2014 اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی، ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی‌سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک» به انجام رسانده است. 30. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شد ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند بکار نگرفته است. تا تاریخ 11 اکتبر سال 2014، هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک‌دهی نشده‌اند. 31. ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 که تولید UF6غنی‌شده تا غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف نمود مقدار 1806 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خوراک‌دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر 2011 شروع شد و در مجموع تقریبا 9/245 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی‌آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای 20 ژانویه 2014 و 11 اکتبر 2014 مقدار 1683.4 کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خوراک‌دهی کرد و در مجموع 174 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را تولید کرد. 32. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فردو اعلام داشته فعالیت کرده است. D.3 سایر فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی 33. ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره‌سازی را به آژانس ارائه می‌دهد. این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است نیز طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری (نگاه کنید به ضمیمه شماره یک) از سوی ایران ارائه شد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه‌های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین سانتریفیوژهای از کار افتاده‌، شوند به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، روشنگری‌های اضافی نیز دریافت کرده است. از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعات ارائه شده از سوی ایران و اطلاعات حاصل از دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات در جهت راستی‌آزمایی، می‌تواند تایید کند که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده، همخوانی دارد.   E. فعالیت‌های بازفرآوری 34. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت‌های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شده است ایران در ژانویه سال 2014 اعلام کرده است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران به مراحل فعالیت‌های بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشند، مشغول نخواهد شد.» ایران طی نامه مورخ 27 اوت به آژانس خاطرنشان ساخته است که زمان اجرای این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. 35. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 6 اکتبر 2014 یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 7 اکتبر 2014 یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که در ایران به آنها دسترسی دارد، می‌تواند تایید کند که هیچ‌گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری در این نقاط وجود ندارد.   F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین 36. برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. البته از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته‌ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت(FMP) تولید کرده است (بند 50 زیر را ببینید.) 37. رآکتور :IR-40 رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی 150 مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می‌باشد. 38. در تاریخ 16 اکتبر 2014 میلادی، آژانس یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده کرد که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده‌اند. همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل نیز گفته شده بود، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در اوت 2014 رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد. 39. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است. 40. همانگونه که قبلاً گزارش شد، اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست، اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 مورد دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طی اعمال دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه سال 2014، آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص کنند. G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت 41. ایران شماری از فعالیت‌ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می‌دهد که با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند، برخلاف تعهدات این کشور مبنی بر به حالت تعلیق درآوردن تمام فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین می‌باشد. 42. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز کرده از جمله به موارد زیر اقدام کرده است: • 550 تن UF6 طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که 163 تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است؛ • چهار تن UF6 طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) منتقل کرده است. علاوه بر این 3/4 تن UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم-235 از FEP به EUPP انتقال یافته است. • 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم 235 را به فرایند تبدیل در EUPP تزریق کرده است. • 53 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید کرده است. • 337.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20%اورانیوم-235 (بدون تغییر نسبت به گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و 162.8 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است. 43. تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم، UF4 از UF6 ضعیف شده و قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد. 44. در تاریخ 26 جولای 2014 ایران آژانس را مطلع ساخت که در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیتهای تحقیق و توسعه روی بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت‌های تبدیل در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام می‌دهد. 45. آنگونه که نتیجه PIV انجام شده از سوی آژانس در محدوده زمانی بین 17 تا 21 می 2014، نشان می‌دهد، آژانس با توجه به عدم قطعیت اندازه‌گیری که به طور معمول با چنین تسهیلاتی در ارتباط است، موجودی که توسط ایران در 2014 مه 16 را اعلام کرد را تایید کرده است. 46. ایران اعلام کرده است که تا تاریخ 10 اوت 2014 ؛ 13.8 تن اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2 ) از طریق تبدیل UOC تولید کرده است. آژانس راستی آزمایی کرده است که تا همان تاریخ، ایران 13.2 تن اورانیـوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2) به کارخانه تولید سوخت (FMP ) منتقل کرده است. 47. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم U-235 به پودر UO2 می‌باشد. همانگونه که در گزارش قبلی اشاره شده است، ایران در می 2014 این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال کرد. بعنوان بخشی از فعالیت، ایران تا تاریخ 14 اکتبر 2014 میلادی در مجموع 4174 کیلوگرم UF6 طبیعی به پروسه تبدیل تزریق کرده و 553 کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2 ) تولید کرده است. از جولای 2014، این کارخانه فعالیت عملیاتی خود را آغاز کرده و از آن زمان ایران 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیومU-235 به پروسه تبدیل برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) تزریق کرده است. 48. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هسته‌ای تولید می‌کند (پیوست 3 را ببینید). 49. در 31 اوت و اول سپتامبر 2014، PIV و DIV از سوی آژانس در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام شده که نتایج آن اکنون در آژانس ارزیابی می‌شود. 50. در 14 اکتبر 2014، آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ انجام داد و راستی آزمایی کرد که ایران به توقف تولید مجموعه‌های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و اینکه همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند. 51. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می‌کند و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می‌کند (پیوست 3 را ببینید). 52. همانگونه که پیش‌تر گزارش شد، ایران در ژانویه 2014 بیان داشته است که «در خلال گام اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235 به UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 وجود ندارد.» ایران طی نامه ای به آژانس در تاریخ 27‌ اوت 2014 خاطرنشان ساخت که این "اقدام داوطلبانه" در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس در تاریخ های 18 و 19 اکتبر 2014 یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد. 53. آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران تا تاریخ 17 اوت 2014، جمعا" به میزان 337.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم-235 (227.6 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی نموده و به میزان 162.8 کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است . آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که 54.4 کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است. 54. آژانس راستی‌آزمایی کرده است که تا تاریخ 17 اکتبر 2014، ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 30 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که 28 مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است. H. ابعاد احتمالی نظامی 55. در گزارش های پیشین مدیرکل آژانس مسائل برجسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران و همچنین اقداماتی که لازم است ایران برای رفع این مسائل صورت دهد، مشخص شده بود. آژانس همچنان نگران وجود احتمالی فعالیت های اعلام نشده در زمینه هسته ای توسط سازمان های مرتبط نظامی، از جمله فعالیت های مربوط به تولید کلاهکی هسته ای با قابلیت نصب بر روی موشک می باشد. لازم است تا ایران همکاری کاملی را با آژانس بین المللی انرژی اتمی در زمینه تمام مسائل برجسته، به ویژه مسائلی که باعث افزایش نگرانی ها درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران می شود، داشته باشد؛ همکاری هایی شامل فراهم کردن دسترسی بدون وقفه به تمامی سایت‌های هسته ای، تجهیزات و افراد و نیز اسناد درخواست شده توسط آژانس. 56. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می‌دهد. 57. ایران در فوریه 2012 نگرانی‌های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس مطرح شده، رد کرده است. ایران در نامه‌ای به تاریخ 28 آگوست 2014 اعلام کرده که بیشتر موضوعات مطرح در ضمیمه گزارش آژانس به شماره GOV/2011/65 صرفا ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارند. 58. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند 8)، مقامات ایران و آژانس نشست هایی فنی را در تهران در تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014 برگزار کردند که طی این جلسات دو مورد از اقدامات عملی برجسته در ارتباط با انجام انفجارهای پرقدرت و نیز محاسبات مربوط به انتقال نوترون مورد بحث قرار گرفت (به ضمیمهI مراجعه شود). 59. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس از طریق مشاهده تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از سایت پارچین به این نتیجه رسیده که فعالیت های ساخت و سازی که به نظر می رسید جابه جایی یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت را به تصویر می کشد، ظاهرا متوقف شده است.فعالیت های صورت گرفته به احتمال زیاد توانایی آژانس برای انجام یک راستی آزمایی موثر را تضعیف کرده است. مهم است که ایران پاسخ سوالات آژانس را ارائه نموده و اجازه دسترسی به مکانهای مشخص مورد سوال را فراهم سازد. 60. همانطور که در گزارش های پیشین نیز مطرح شده و همانطور که مدیرکل آژانس پس از نشست های خود در تهران در ماه آگوست 2014 تأکید کرد، ضروری است تا آژانس بتواند یک ارزیابی «سیستمی» از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خود و سپس تعریف و ادغام همه موضوعات با یکدیگر در قالب یک سیستم و در نهایت نیز ارزیابی این سیستم به عنوان یک مجموعه کلی می باشد. آژانس در این زمینه آمادگی دارد تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر در نهایت با همکاری بیش از پیش ایران و نیز فراهم کردن به موقع دسترسی به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط در ایران بنا به درخواست آژانس محقق می شود. زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، به درکی از تصویر کلی مرتبط با مسائل مربوط به ابعاد احتمالی نظامی دست یابد، مدیرکل گزارشی را از ارزیابی های آژانس در این زمینه تسلیم شورای حکام خواهد کرد. I. اطلاعات طراحی 61. بر اساس مفاد توافقنامه پادمان‌ها و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 3.1 از بخش عمومی ترتیبات فرعی توافقنامه پادمان‌ها را در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی به اجرا درآورد. J. پروتکل الحاقی 62. برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. آژانس در شرایطی نیست که بتواند تضمینی معتبر درباره فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانی که ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی به عمل آورد. K. سایر موضوعات 63. در تاریخ 6 اکتبر 2014 آژانس تایید کرد که 13 مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی است که تا 20 درصد U-235 در ایران غنی سازی شده است در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار دارد. در همان تاریخ آژانس مشاهده کرد که نمونه کوچک مجموعه سوخت رآکتور آب سنگین اراک (Mini IR-40) در استخر ذخیره‌سازی قرار دارد. 64. تا تاریخ 7 اکتبر 2014، آژانس تایید کرد که یک صفحه سوخت (همانی که در گزارش پیشین مدیرکل به آن اشاره شده بود) شامل ترکیبی از U3O8 (اورانیوم غنی شده تا 20 درصد) و آلومینیم، در تاسسیات مولیبدن، ید و زنون ( MIX ) وجود داشت که از تأسیسات ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن 99 ، زنون 133 و ید 132 (99MO، 133Xe و 132I) مورد استفاده قرار گرفته است. 65. روادید یکی از اعضای گروهی که از طرف آژانس برای انجام نشست های فنی در تهران به ایران سفر می کرد، در ماه اکتبر سال 2014 صادر نشد. این چهارمین مرتبه ای است که به دلیل عدم صدور ویزا، این فرد نتوانسته برای شرکت در نشست های فنی در تهران به ایران سفر کند. برای اینکه آژانس بتواند به صورت موثر به مسائل برجسته بپردازد، لازم است تا تمامی تعیین شده توسط آژانس با تخصص لازم قادر باشند در فعالیت های فنی آژانس در ایران شرکت نمایند. L. خلاصه 66. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران تحت توافقنامه پادمان‌ها ادامه می‌دهد، آژانس در شرایطی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد و بنابراین نمی‌تواند نتیجه گیری کند که تمامی مواد هسته‌ای موجود در ایران برای فعالیت های صلح آمیز مورد استفاده قرار می گیرد. 67. ایران و آژانس در سومین گام از چهارچوب همکاری، در دو مناسبت متفاوت در تهران نشست هایی فنی را به منظور بحث درباره اقدامات عملی برجسته مورد توافق در ماه مه سال 2014 برگزار کردند. 68. ایران نه توضیحی ارائه کرده که آژانس را قادر سازد اقدامات عملی را مشخص سازد و نه هیچ اقدام عملی جدیدی را به عنوان گام بعدی در چهارچوب همکاری پیشنهاد کرده است. 69. آژانس آماده است تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر زمانی محقق خواهد شد که ایران همکاری بیشتری با آژانس داشته و دسترسی به موقع به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط با فعالیت های هسته ای در ایران بنا به درخواست آژانس فراهم گردد. زمانی که آژانس به درک تصویر کلی مسائل مرتبط با ابعاد احتمالی هسته ای برسد، مدیرکل گزارشی از ارزیابی های آژانس تسلیم شورای حکام خواهد کرد. 70. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته ای مندرج در طرح اقدام مشترک (JPA) تا زمانیکه تمدید شده ادامه می دهد. 71. مدیرکل به نحو مقتضی به ارائه گزارش خواهد پرداخت.

متن کامل اوباما: در صورت توافق نهایی با ایران کنگره را هم متقاعد می کنیم اگر ایران معامله پیشنهادی دولت امریکا را بپذیرد، راضی کردن کنگره به موافقت با آن کار سختی نخواهد بود.   ایران هسته ای- باراک اوباما رییس جمهور دموکرات امریکا پس از باخت حزبش در انتخابات کنگره، در یک کنفرانس خبری گفت به دنبال راه هایی برای کار با اکثریت جمهوری خواه کنگره خواهد بود. اوباما همچنین درباره موضوع ایران گفت اگر ایران معامله پیشنهادی دولت امریکا را بپذیرد، راضی کردن کنگره به موافقت با آن کار سختی نخواهد بود. متن کل سخنان اوباما که روز 15 آبان بیان شده در ادامه می آید. *** من امروز با جان بینر صحبت کردم و به مک کانل که رهبر آتی اکثریت سنا می شود، تبریک گفتم. من به هر دوی آنان گفتم که به دنبال پایان کار این کنگره و بعد همکاری با همدیگر در دو سال آینده برای پیش بردن کشور هستم. من همچنین از اظهارات شب گذشته مک کانل برای چشم انداز همکاری با همدیگر استقبال می کنم. من روز جمعه، میزبان سران دو حزب جمهوری خواه و دمکرات در کاخ سفید هستم تا راه پیش رویمان را مشخص کنیم. شکی نیست که جمهوری خواهان شبی خوب داشتند و باید به آنان برای پویش انتخاباتی خوب تبریک گفت. فراتر از آن، من این مساله را به شما و افراد حرفه ای وامی گذارم تا نتایج انتخابات دیروز را تفسیر کنید. چیزی که به من باز می گردد این است که مردم آمریکا پیامی فرستاده اند. پیامی که در چندین انتخابات فرستاده اند؛ آنان انتظار دارند که منتخبانشان تا جایی که می توانند، سخت تلاش کنند. آنان از ما می خواهند که به جای تمرکز روی خواست های خود، روی خواست های آنان تمرکز کنیم. آنان از ما می خواهند که وظیفه خود را به جا آوریم. همه ما در هر دو حزب، وظیفه داریم که این خواست را اجابت کنیم. به عنوان رئیس جمهور، من وظیفه ای منحصر به فرد دارم تا کار خود را انجام دهم. برای همه کسانی که رای داده اند باید بگویم که صدای آنان را شنیدم و برای کسانی که نخواستند در فرایند دیروز شرکت کنند نیز باید بگویم که صدای آنان را نیز شنیدم. همه ما وظیفه داریم که آمریکایی های بیشتری را قانع کنیم که اوضاع مساعد است، آینده تضمین شده است و راهی برای جوانان وجود دارد که در آینده موفق شوند و در اینجا در واشنگتن نیز به فکر آنان هستیم. از این رو من می خواهم در همه لحظات دو سال و اندی که باقی مانده است کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام بدهم تا این کشور را امن نگاه دارم و اطمینان حاصل کنم که آمریکایی های بیشتری از رفاه آن بهره مند می شوند. این کشور از بحرانی که شش سال پیش گرفتارش شد، پیشرفت های زیادی داشته است. حقیقت این است که آمریکایی های بیشتری کار می کنند، بی کاری کاهش یافته است، آمریکایی های بیشتری بیمه درمانی دارند، کارخانه ها بیشتر شده اند، کسر بودجه ما کاهش یافته است، وابستگی ما به نفت خارجی و نیز بهای بنزین کمتر شده است. همچنین میزان تحصیل در آمریکا بیشتر شده است، نه تنها صنایع ما با بیشترین سرعت خود از دهه نود تا کنون شغل آفرینی می کنند بلکه اقتصاد ما از اقتصاد جهان جلو زده است. ولی به هر روی باید این روند تا جایی ادامه یابد که همه آمریکایی ها از مزایای رشد اقتصادی بهره مند شوند و آن را در زندگی خود حس کنند. شکی نیست که بخش عمده ای از این مساله نیازمند اقدام کنگره است و من مشتاق همکاری با کنگره جدید در دو سال آتی به سازنده ترین شکل ممکن هستم. هر باوری صرف نظر از اینکه از سوی چه گروهی طرح می شود، در صورت سازنده بودن باید مورد استقبال قرار گیرد. البته این بدان معنا نیست که ما در برخی از حوزه ها اختلاف نداشته باشیم. کنگره برخی قوانین را تصویب می کند که من نمی توانم آن را امضا کنم. همچنین اطمینان دارم که من نیز اقداماتی خواهم کرد که برخی ها در کنگره خوش نخواهند داشت. این طبیعی است و مردمسالاری ما نیز همینطور عمل می کند ولی قطعا می توانیم حوزه هایی بیابیم که می توانیم روی مسائلی به سود بخش عمده ای از مردم آمریکاست، اشتراک نظر داشته باشیم. از این رو من منتظر هستم تا جمهوری خواهان برنامه های خود را ارائه کنند و من نیز دیدگاه های خود را در حوزه هایی که اشتراک نظر داریم ارائه می کنم تا به نیازهای اقتصادی مردم آمریکا پاسخ بدهیم. برای مثال، همه در این خصوص که باید فرصت های شغلی بیشتری ایجاد و دستمزد بهتری پرداخت شود، اشتراک نظر داریم. از نظر سنتی، هر دو حزب روی ایجاد شغل و بهبود زیر ساخت های اقتصادی اشتراک نظر داشته اند. ما همچنین روی اینکه باید صادرات کشور نیز بیشتر و بازارهای جدید برای کارخانه های آمریکایی باز شود، اشتراک نظر داریم تا آمریکایی ها برای همه مردم دنیا منشاء خیر باشند. این چیزی است که من در سفر هفته آینده خود به آسیا روی آن تمرکز خواهم کرد. هر دو ما خواست های مشترکی برای نسل جوان داریم. درباره حوزه های مشترکی که می توان در کوتاه مدت با کنگره فعلی همکاری کرد؛ اول اینکه من درخواست افزایش بودجه پزشکان، دانشمندان و نیروها را به کنگره تقدیم می کنم تا اطمینان یابیم این افراد منابع لازم را برای مقابله با ابولا در آفریقا و افزایش آمادگی لازم در صورت مشاهده موارد ابتلا در داخل آمریکا را در اختیار دارند. دوم اینکه من تعامل خود را کنگره را برای اختیارات جدید در استفاده از نیروی نظامی علیه داعش شروع می کنم. جهانیان باید بدانند که ما برای این اقدامات اتحاد داریم و مردان و زنان ارتش ما نیازمند حمایت یکپارچه ما هستند. سوم اینکه در ماه سپتامبر، کنگره قانونی موقت را تصویب کرد که باعث شد دولت فعالیت های خود را تا ماه دسامبر ادامه دهد. کنگره پنج هفته فرصت دارد تا بودجه را برای همه سال مالی تصویب کند و امید دارم که آنان همین کار را در اوایل سال جاری انجام دهند. زمانی که صنایع ما به صورت منظم در حال ایجاد فرصت های شغلی هستند، نباید بی اطمینانی جدیدی را به اقتصاد جهانی و اقتصاد آمریکا وارد کنیم. مساله اینجاست که من به آینده امیدوارم و دلایل خوبی نیز برای این خوش بینی دارم. من آمریکایی های مصمم و سخت کوشی را در سراسر دنیا می بینم که از تلاش دست بر نمی دارند، بر موانع چیره می شوند و هر روز، این افراد الهام بخش من هستند. زمانی که شش سال پیش در روزی مانند دیروز که من انتخاب شدم، برخلاف آنچه که شبکه های تلویزیونی و افراد بدبین می گفتند، همچنان باور دارم که ما چیزی بیشتر مشتی ایالات آبی و قرمز هستیم. ما ایالات متحده هستیم و خواه درباره مهاجرت، تغییرات آب و هوایی، تامین بهترین مدارس ممکن برای کودکانمان، صنایعی که فرصت های شغلی، مبارزه با تروریسم و شیوع بیماری ها، باز کردن درهای فرصت برای هر کسی که سخت کوشی می کند و مسئولیت پذیری دارد، آمریکا کارهای بزرگی می تواند انجام بدهد. می توانیم کارهای بزرگ را با همکاری هم انجام بدهیم و می دهیم و من برای این مساله، چشم به همکاری های آینده دارم. سوال: شما چه نقشی در شکست حزب دموکرات داشتید؟ اوباما: همانطور که در صحبت های خود نیز گفتم، مردم آمریکا بر این باور هستند که این مجموعه خوب عمل نمی کند و پاسخگوی نیازهای آنان نیست. همچنین آنان حق دارند که مرا به عنوان رئیس جمهور مسئول بدانند تا این مجموعه را بهتر اداره کنم. من فردی هستم که از سوی همه مردم انتخاب شده ام نه اینکه منتخب ایالت خاص یا منطقه ای خاص باشم. آنها از من می خواهند تلاش بیشتری بکنم تا از برخی از اختلاف ها بکاهم، بن بست ها را بشکنم و امور را اجرایی کنم. حوزه های مشترک برای همکاری نیز همواره نمی تواند بی عیب و نقض و کامل باشد. با این حال همچنان حوزه هایی نیز هستند که می توانیم همکاری خوبی داشته باشیم که حوزه هایی مانند زیر ساخت ها و افزایش صادرات آمریکا از این جمله هستند. من هر روز به دنبال راه هایی برای بهبود کارایی در عملکردهای مختلف از جمله خدمات عمومی، توانمندی ما برای همکاری با کنگره یا تعامل با مردم آمریکا و استفاده از دیدگاه های آنان هستم. هر انتخاباتی که برگزار می شود، فرصتی برای بازتاب دیدگاه های مردم آمریکاست و اینکه چه کارهایی باید به صورت متفاوت انجام داد. چیزی که به عنوان هدف غایی من است این است که ببینیم بعد از پایان دوره ریاست جمهوری من، مردم آمریکا وضع بهتری در مقایسه با گذشته داشته باشند. همانطور که در ابتدای سخنانم نیز گفتم، جمهوری خواهان شب گذشته، شب خوبی داشتند و اکنون کاری که باید انجام بدهیم این است که با میچ مک کانل و جان بینر که ریاست هر دو مجلس کنگره را در اختیار دارند، تعامل کنیم. مردم آمریکا در این انتخابات و انتخابات دیگر این پیام را می دهند که خواستار انجام درست کارها هستند و نمی خواهند که ما به دنبال انتخابات بعدی یا امور حزبی خود باشیم بلکه به فکر حل مشکلات آنان باشیم. در خصوص مساله مهاجرت نیز باید بگویم که همواره تاکید کرده ام که ترجیح اصلی من این است که کنگره در خصوص اصلاحات جامع مهاجرت که باعث تقویت مرزها، جریان مداوم نظام قانونی مهاجرتی و جذب بهترین ها از سراسر دنیا می شود و دادن فرصت به کسانی که به خاطر مشکلاتی که دارند نمی توانند وارد آمریکا بشوند، اقدام کنند. سنا قانونی خوب با پشتوانه دو حزبی را تصویب کرده است که البته کامل و بی عیب نیست ولی قانونی هوشمندانه است که نه فقط نظام مهاجرتی بلکه اقتصاد و صنایع را در آمریکا بهبود می بخشد. من رئیس جمهور آمریکا هستم و قطعا مردم خواستار پاسخگویی بیشتر از جانب من هستند تا فردی دیگر و من نیز از این مساله استقبال می کنم. اگر چه اوضاع اقتصادی در مقایسه با آنچه که شش سال پیش با آن روبرو بودیم به مراتب بهتر شده است ولی هنوز افرادی زیادی هستند که مضطرب هستند و با مشکلاتی روبرو شده اند که در نهایت مرا مقصر می دانند یا نگران آینده فرزندان خودشان هستند. وظیفه من این است که به آنان اطمینان بدهم که این مجموعه تلاش می کند به برخی از این نگرانی ها پاسخ بدهد و البته ما نیز نتوانستیم پاسخی مناسب برای این نگرانی ها بدهیم. من این را درک می کنم؛ اگر به عملکرد واشنگتن در دو تا چهار سال گذشته نگاه کنیم که بحث ها و بن بست های زیادی وجود داشت و اقدامات قاطع چندانی دست کم در حوزه قانونی وجود نداشت که در زندگی مردم تاثیری بگذارد. از این رو باید اطمینان حاصل کنیم که کار خود را به شکلی بهتر انجام می دهیم و من نیز مصمم به این کار هستم. البته خبر خوب در ای میان این است که میچ مک کانل و جان بینر هر دو از یک حزب هستند و حال می توانند در خصوص اینکه برنامه مشترکشان چیست، تصمیم بگیرند و اکثریت لازم را برای پیشرفت در برخی از این مسائل را نیز دارا هستند. مردم آمریکا نیز اکنون نظاره گر ما هستند و می خواهند ببینند آیا در خصوص مصالحه و اقدام مثبت جدی هستیم یا نه؛ من به این دو تعهد داده ام که هر جایی که بتوانیم زمینه ای مشترک بیابیم، می توانیم آن را دنبال کنیم. سوال: از دیدگاه شما از چشم انداز مذاکرات با ایران چیست، این مذاکرات اکنون در چه مرحله ای قرار دارد و آیا در صورت رسیدن به توافق، قدرت اجرایی کردن آن را بدون همراهی کنگره دارد یا نه؟ اوباما: در خصوص ایران، با توجه به تحریم های بی سابقه ای که به اجرا گذاشته ایم که آثار واقعی و فلج کننده ای بر اقتصاد ایران داشت، آنان به میز مذاکرات آمدند و برای نخستین بار به صورت جدی در خصوص اطمینان دادن از اینکه به سوی سلاح اتمی حرکت نمی کنند، صورت دادند. همچنین آنان به قوانین (توافق) موقت پای بند بودند، موفق شدیم برنامه آنان را متوقف کنیم، در برخی موارد زرادخانه مواد هسته ای آنان را که در اختیار داشتند کاهش دهیم و مذاکراتی که صورت گرفته است سازنده بود. جامعه جهانی یکپارچه و منسجم بود و اختلاف های چندانی در اتحاد ما نبود. حتی کشورهایی مانند روسیه که با آنها اختلاف هایی داریم، با ما توافق داشتند و با ما به صورتی سازنده همکاری و تلاش کردند اطمینان یابیم راستی آزمایی کنیم و اطمینان یابیم که ایران توانمندی ساخت سلاح اتمی را ندارند که نه فقط تهدیدی برای دوستان و متحدانمان مانند اسرائیل است و باعث شروع مسابقه تسلیحاتی در منطقه می شود، بلکه در بلند مدت تهدیدی برای ما به شمار می رود. اینکه آیا واقعا می توانیم به این توافق دست یابیم یا نه، باید بگویم که این را در دو سه هفته آینده خواهیم فهمید. ما به آنان چارچوبی را ارائه کرده ایم که به آنان امکان می دهد به نیازهای صلح آمیز هسته ای خود پاسخ بدهند و اگر آنان به شکلی که رهبرانشان نیز می گویند، به دنبال ساخت سلاح اتمی نیستند و اگر این حرف واقعا درست باشد، راهی پیش روست تا تضمین های لازم به جهانیان داده شود و آنان نیز به صورت گام به گام و تصاعدی از تحریم ها خلاصی یابند و عضوی کامل در جامعه جهانی باشند. با این حال، آنان نیز مسائل سیاسی خاص خود را دارند و سابقه بی اعتمادی طولانی بین دو کشور وجود دارد. همچنین شمار زیادی از نخبگان سیاسی نیز هستند که همه چیز را در ضد آمریکایی بودن دارند و همچنان می خواهند در همه مشکلاتی که در آنجا (ایران) وجود دارد، آمریکا را مقصر قلمداد کنند؛ اینکه آنان بتوانند به صورت کامل به آنچه که به سود ایران، منطقه و دنیاست «بله» بگویند، سوالی است که هنوز جواب داده نشده است که در چند هفته آینده، پاسخ آن مشخص خواهد شد. تحریم های متفاوتی وجود دارد، تحریم های چند جانبه، تحریم های سازمان ملل و تحریم هایی که ما و این دولت به صورت یکجانبه آن را اعمال کرده است و باور دارم که هر کدام از این حوزه ها متفاوت از هم هستند. نمی خواهم گز نکرده پاره کنیم بلکه می خواهیم مطمئن شدیم که توافق به دست می آید و وقتی این توافق به دست آمد و اطمینان یافتیم که ایران از رسیدن به سلاح اتمی منع شده است، می توانیم دنیا و افکار عمومی را قانع کنیم که ایران از رسیدن به سلاح اتمی بازداشته شده است، می توانیم با کنگره تعامل کنیم. باور دارم که در این صورت می توان این بحث را برای کنگره پیش کشید که این بهترین راه برای ما برای جلوگیری از ایران اتمی و موثرتر از هر انتخاب دیگر از جمله اقدام نظامی است. با این حال، این امر مستلزم یک توافق خوب است و همانطور که بارها گفته ام، نرسیدن به توافق بهتر از رسیدن به توافقی بد است. زیرا کاری که نمی خواهیم بکنیم این است که تحریم های را برداریم، به ایران مشروعیت بدهیم و در ازای آن ساز و کارهای قابل راستی آزمایی برای اطمینان از اینکه آنان توانمندی فرار و تولید سلاح هسته ای را ندارند، در اختیار نداشته باشیم. (درباره مبارزه با داعش) همانطور که بارها درباره مبارزه با داعش گفته ام این یک برنامه بلند مدت برای یکپارچه کردن دولت عراق و نیروهای امنیتی این کشور است تا این تضمین به وجود آیند که آنها در پوشش هوایی ما بتوانند داعش را از برخی قلمروها به عقب برانند. ما شاهد ائتلاف بین المللی قدرتمندی هستیم که آنها در زمینه فراهم آوردن تجهیزات،آموزش و محموله های ضروری برای عراقی ها وارد عمل شده اند تا آنها بتوانند برای مبارزه برای آزادی سرزمینشان وارد عمل شوند. درباره سوریه اوضاع پیچیده تر است و به این زودیها حل و فصل نمی شود. تمرکز ما بر روی سوریه حل و فصل تمامی مسائل این کشور نیست بلکه منزوی کردن مناطقی است که داعش حضور دارد. به خاطر حملات هوایی ما داعش در وضعیت آسیب پذیری قرار دارد و آنها قدرت مانور پذیری خود را نسبت به گذشته از دست داده اند. مسئله ویژه ای وجود دارد و آن این است که گروهی میانه رو از مخالفان دولت سوریه را فراهم کنیم که همانند یک متحد برایمان بر روی زمین فعالیت کند. این مشکل ترین بخش کار بوده است.گروهای مخالف زیادی در سوریه از گروههای تندرو تا گروههای طرفدار دمکراسی حضور دارند. آنها با همدیگر می جنگند.آنها با رژیم می جنگند. آنها می توانند در گرفتن سرزمین هایی که داعش گرفته است،کمک کنند. این گروهها حتی می توانند به عنوان جناحی مذاکره کننده در مذاکرات سیاسی شرکت کنند که ممکن است در آینده ایجاد شود. این موضوع اغلب دشوار بوده است. همانطور که همه شما می دانید یکی از مباحثی که همیشه مطرح بوده این است که دولت اوباما باید پشتیبانی بیشتری از مخالفان دولت سوریه داشته باشد. این موضوع سبب مشکلات فراوانی در سوریه شده است. این مشکلی بوده است که ما نمی توانستیم برروی یک جناح تکیه کنیم.آنچه که ما به آزمایش آن ادامه خواهیم داد این خواهد بودکه آیا ما می توانیم بر روی یک جناح میانه رو مخالف دولت سوریه که با ثبات، موثر و یکپارچه باشد، اطمینان کنیم. تمرکز اصلی ما بر روی بیرون راندن داعش از عراق است.آنچه که ما در سوریه انجام می دهیم اول در جهت کاهش ظرفیت های داعش در پشتیبانی و اعزام نیرو به آن طرف مرزهای سوریه است. تا بتوانیم مرز بین سوریه و عراق را احیاء کنیم. عراق به آرامی در حال ایجاد امنیت در قلمروش است. این ماموریت شماره یک ما محسوب می شود. این تمرکز نخست ما است. اوضاعی در سوریه است که ما از آن برای کاهش میزان قدرت داعش استفاده می کنیم. برای مثال حمایت ما از کردها در کوبانی جائیکه آنها توانسته اند که با داعش مقابله کنند و ما حملات هوایی موثری داشته ایم، این تنها برای حل و فصل موضوع سوریه نبوده است بلکه این موضوع سبب شده است ما داعش را بیشتر تضعیف کنیم که بتوانیم به هدف نخست ماموریت مان که درباره عراق است دست پیدا کنیم. (درباره کنترل کنگره از طرف جمهوری خواهان) من دوست دارم که کاری را انجام دهم که جمهوری خواهان خواستار روی دادن آن هستند.آنچه که من متعهد به آن هستم اطمینان از این موضوع است که من آماده تعامل به درباره مسائلی هستم که آنها آماده همکاری خواهند بود. حالا هم این موضوع تغییر نیافته است زیرا من پیشنهاد همکاری در برخی حیطه ها را که آنها فکر می کنند وجود دارد می کنم. اما این حقیقت وجود دارد که آنها حالا کنترل کنگره را در دست دارند و این به این معناست که شاید آنها از اعتماد بیشتری برای تصویب لایحه های خود برخوردارند. این به این معناست که رایزنی ها پایان پذیرد و یا اینکه و ضع قدری واقعی تر شود زیرا آنها اکثریت را در اختیار دارند. برای مثال در مجلس نمایندگان آنها می توانند به اهداف بیشتری پیش از گذشته برسند. اما در نهایت آنچه که می خواهم مردم آمریکا بدانند این است و من بار دیگر آن را امروز تکرار می کنم در هر شرایطی یافتن راههایی برای پرداخت های بیشتر و این که افراد از پوشش خدمات درمانی با کیفیت بالا برخوردار باشند وجود دارد و حتی اگر به این هدف هم نرسم تلاش خواهم کرد لوایحی را تصویب کنم که قوانین ناشی از آن در راستای بهبود آینده مردم آمریکا باشد. درباره دادستان کل ما نامزدهای برجسته ای داریم که در حال بررسی آنها هستیم و در این رابطه من اعلامیه ای خواهم داشت. اگر این کار صورت پذیرد ما فردی کارا را خواهیم داشت که می تواند اعتماد مردم آمریکا را به همراه داشته باشد و بتواند به تعهدات قانونی که سنا تعیین می کند عمل کند. درباره موضوع خدمات درمانی من قصد دارم که مطمئنا خطوطی را تعیین کنم. در صورت لغو قانون من آنرا امضاء نخواهم کرد. ما از تلاشهایی که در راستای دور کردن خدمات درمانی از ده میلیون آمریکایی که آنرا هم اکنون دارند و افراد بیشتری هم می توانند آنرا داشته باشند، حمایت نمی کنیم. در برخی موارد ممکن است جمهوری خواهان پیشنهاداتی برای تغییرات در ساختار قانون ایجاد کنند که من به صراحت به آنها می گویم قانون در صورت برداشتن بخش هایی از آن کارایی لازم را نخواهد داشت. از طرف دیگر من گفته ام هیچ قانونی در صورت تصویت همیشه کامل نیست و ما زمانی می توانیم تغییراتی در آن داشته باشیم که تنها پیشنهاد لایحه بدهیم. در حقیقت اگر میچ مک کانل و جان بینر خواهان تغییراتی مسئوولیت پذیرانه درباره قانون خدمات درمانی هستند من پذیرای آنها هستم. اما آنچه را که من می خواهم به آنها یادآوری کنم این است که با وجود تمامی اختلافات اما قوانین امروز بیشتر کارا هستند. شما شاهد این موضوع هستید که امروز میلیونها نفر از خدمات درمانی بهره مند هستند که پیشتر از آن بی بهره بودند. شما شاهد افزایش شمار مراکز خدمات درمانی در ایالت هایی هستند که پیشتر مردم آنجا آنرا شاهد نبودند به طوریکه بسیاری از فرمانداران جمهوری خواه هم به این نتیجه رسیده اند که این ایده خوبی برای ایالت های انها است.

ارزیابی راهبردی بازگشت به تاریکی؛ معنای احیای کانال مسقط چیست؟ در حالی که مقام های ایرانی و امریکایی به گفته خودشان روزانه در تماس مستقیم هستند، احیای کانال مسقط نمی تواند مانند گذشته معجزه کند.   محمد صدری، ایران هسته ای- طرف های ایرانی و امریکایی تایید کرده اند که جان کری و محمد جواد ظریف روزهای 18 و 19 آبان (9 و 10 نوامبر 2014) در مسقط عمان دیدار خواهند کرد. اتحادیه اروپا گفته است کاترین اشتون هم در این دیدار حضور خواهد داشت. وزارت خارجه امریکا در بیانیه ای اعلام کرده ویلیام برنز، وندی شرمن و جیک سالیوان، کری را در این دیدار همراهی خواهند کرد. عباس عراقچی هم گفته است قرار است ایران و 1+5 ، پس از این دیدار سه جانبه یک نشست در مسقط برگزار کنند. عراقچی گفته است که این دیدار در روز 20 آبان انجام خواهد شد. تحلیلگران می گویند در حالی که پیش تر اعلام شده بود دیدار بعدی ایران و 1+5 روز 27 آبان در وین انجام خواهد شد، انتقال مذاکرات به مسقط و عقب کشیده شدن زمان آن به مدت یک هفته دارای دو معنای مهم است: 1- نخست، این امر نشان دهنده آن است که کانال عمان مجددا میان ایران و امریکا احیا شده است. احیای کانال عمان به این معناست که امریکایی ها می خواهند روند مذاکرات را جدی تر کرده و سطح بده بستان محتمل را بالاتر ببرند. برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند درخواست برای دیدار در عمان از سوی امریکا ارائه شده است. همچنین این احتمال وجود دارد که روندی جدید از مذاکرات محرمانه میان ایران و امریکا آغاز شود؛ امری که در تهران چندان به نفع ایران ارزیابی نمی شود. 2- دوم، این امر نشان دهنده آن است که مذاکرات در روزهای آینده جدی تر خواهد شد و دو طرف قصد دارند بیشترین تلاش ممکن را برای نهایی کردن توافق به عمل بیاورند. در واقع، ورود عمان به معادله، به معنای فشرده شدن روند مذاکرات است. با این حال، تحلیلگران در این باره که عمان واقعا بتواند نقشی ویژه در به تفاهم رسیدن دو طرف ایفا کند تردید دارند. علت این است که این تحلیلگران می گویند بار قبل که عمان توانست نقشی اساسی ایفا کند به این دلیل بود که طرف های ایرانی و امریکایی هیچ تجربه جدی مذاکرات مستقیم و محرمانه ای نداشتند و عمان با گشودن این راه توانست مذاکرات هسته ای را متحول کند. اما این بار در حالی که مقام های ایرانی و امریکایی به گفته خودشان روزانه در تماس مستقیم هستند، احیای کانال مسقط نمی تواند مانند گذشته معجزه کند. علاوه بر این، همین که تیم مذاکره کننده ایران و طرف امریکایی استراتژی بازگشت به تاریکی -به تعبیر وندی شرمن- را در پیش گرفته اند نشان دهنده این است که ممکن است چیزهایی برای پنهان کردن وجود داشته باشد. شرمن هفته گذشته گفته بود مذاکرات مانند قارچ می ماند و در تاریکی بهتر رشد می کند.

گزارش ویژه واکنش سخنگوی وزارت خارجه امریکا به گزارش 6000 سانتریفیوژ به دنبال انتشار گزارشی از سوی وب سایت «ایران هسته ای» درباره پذیرش 6000 ماشین سانتریفیوژ از سوی امریکا، سخنگوی وزارت خارجه امریکا از موضع گیری صریح در این باره خودداری کرد.   ایران هسته ای- به دنبال انتشار گزارشی از سوی وب سایت «ایران هسته ای» درباره پذیرش 6000 ماشین سانتریفیوژ از سوی امریکا، سخنگوی وزارت خارجه امریکا از موضع گیری صریح در این باره خودداری کرد. جنیفر ساکی که در نشست روزانه با خبرنگاران در واشینگتن سخن می گفت، در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید «آیا آمریکا آنطور که سایت ایرانی(ایران هسته‌ای) گفته، با این موضوع که ایران شش هزار سانتریفیوژ داشته باشد، موافقت کرده است» گفت: «همانطور که می دانید مذاکرات کارشناسان فنی در حال انجام است و ظاهرا نتیجه ای دربر نداشته است. تا زمانی که درباره تمامی موارد توافق نباشد توافقی حاصل نخواهد شد.من قصد ندارم که اظهارنظری درباره پیشنهادات و گزارشهای دیگر داشته باشم. نظر ما بر این خواهد بود که قصد نداریم با روش های غیرقابل راستی آزمایی موافقت کنیم و ما قولی نمی دهیم که نتوانیم به آن عمل کنیم». وی اضافه کرده است: «هدف از ابتدا این بوده است که راه های دستیابی ایران به سلاح اتمی مسدود شود.راههای زیادی وجود دارد که این هدف ما محسوب می شود. مطمئنا سانتریفیوژ ها و تعداد آنها مورد بحث است. این به معنای جلوگیری از تولید سوخت برای سلاحی است که به اورانیوم و یا پولوتونیم نیاز دارد. عوامل گوناگونی باید بررسی شود و من فکر نکنم که هدف ما تغییر یافته است». ساکی گفته است: «هیچ توافقی بهتر از توافق بد است.این موضوع تغییر نیافته است. موضوعات زیادی بررسی می شود که قصد نداریم جزئیات همه آنها را اینجا بیان کنیم». همچنان که از متن سخنان وی پیداست، ساکی گزارش «ایران هسته ای» را رد نکرده است.

گزارش ویژه امریکا 6000 ماشین را پذیرفت هنوز درباره ظرفیت غنی سازی میان ایران و 1+5 توافقی انجام نشده است اما دولت امریکا اعلام کرده آماده است 6000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد.   ایران هسته ای- برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند هنوز درباره ظرفیت غنی سازی میان ایران و 1+5 توافقی انجام نشده است اما دولت امریکا اعلام کرده آماده است 6000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد. در حالی که کمتر از 3 هفته به پایان مهلت مذاکرات ایران و 1+5 باقی مانده، ایران و این گروه هنوز نتوانسته اند دیدگاه خود درباره تعداد سانتریفیوژهایی که ایران می تواند در طول گام نهایی حفظ کند را بر هم منطبق کنند. این موضوع، به همراه مسئله جدول زمانی تعلیق و لغو تحریم ها، مهم ترین موضوع باقی مانده در مذاکرات است. ایران هم اکنون 9600 ماشین سانتریفیوژ فعال دارد و خواهان آن است که کل این تعداد را در طول گام نهایی حفظ کند. تعداد کل ماشین های نصب شده ایران و در فردو نطنز 21000 ماشین است. همه این ماشین ها از نوع اول (IR-1) هستند و اورانیوم را حداکثر تا 5 درصد اورانیوم 235 غنی می کنند. دولت امریکا از ابتدای مذاکرات بر سر توافق جامع تا کنون بارها موضع خود را درباره تعداد سانتریفیوژها تغییر داده است. امریکایی ها در اوایل مذاکرات اعلام کردند فقط می توانند فعالیت 500 ماشین را در ایران بپذیرند. بعد این عدد به 1500، 4500 و نهایتا 6000 ماشین تغییر یافت. این امر از دید کارشناسان نشان دهنده این است که دولت امریکا متناوبا دیدگاه خود درباره تعداد ماشین های مجاز را تعدیل کرده و این امر می تواند همچنان ادامه داشته باشد، بنابراین تیم مذاکره کننده ایران نباید هرگز تصور کند عدد اعلام شده، عدد آخر است. همین باعث شده، برخی موضوع را اینگونه جمع بندی کنند که مسئله تعداد ماشین ها دیگر یک مانع عمده بر سر راه توافق جامعع محسوب نمی شود و مشکل الی بر سر تحریم هاست. لازم است یادآوری شود تیم مذاکره کننده متعهد است درباره ظرفیت غنی سازی به خط قرمزی پای بند باشد که می گوید تنها عاملی که ظرفیت غنی سازی ایران را تعیین می کند نیاز ایران است.

از سوی افخم صورت گرفت تکذیب ادعای موافقت ایران با انتقال بخشی از اورانیوم غنی شده به روسیه سخنگوی وزارت خارجه کشورمان ادعای نیویورک تایمز مبنی بر انتقال بخشی از اورانیوم غنی شده ایران به روسیه را تکذیب کرد. به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به ادعای نیویورک تایمز مبنی بر موافقت ایران با انتقال بخشی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود به روسیه در صورت دستیابی به توافق، برای چندمین بار تاکید کرد که هیچ یک از گمانه زنی‌ها و شایعاتی که توسط برخی رسانه‌های خارجی و با اغراض خاص سیاسی صورت می‌گیرد مورد تایید نیست. وی تلاش این رسانه‌ها برای تخریب فضای سیاسی موجود پیش از آغاز دور جدید مذاکرات را تقبیح کرد و گفت: مذاکره کنندگان ایرانی بدون توجه به این جوسازی‌ها و صرفاً با در نظر داشتن منافع ملی و حقوق مردم ایران در مذاکرات حضور پیدا خواهند کرد.

آغاز سناریوی مذاکره در رسانه و مقصر جلوه دادن تهران نیویورک‌تایمز مدعی موافقت ایران با انتقال ذخایر اورانیوم به روسیه شد روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی، مدعی شده است که ایران پذیرفته در صورت دستیابی به توافقی جامع، بخش زیادی از ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به روسیه منتقل کند.     به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی که آغاز سناریوی مذاکره در رسانه و نهایتا مقصر جلوه دادن ایران در شکست احتمالی مذاکرات به نظر می‌رسد، مدعی موافقت ایران با انتقال بخش اعظم ذخایر اورانیومی خود به روسیه، در صورت رسیدن به توافقی فراگیر شده است. این روزنامه با نقل این موضوع از «مقامات و دیپلمات‌های دخیل در مذاکرات»، نوشته است که موافقت ایران با ایران یک گشایش بزرگ در مذاکراتی است که تاکنون در بن‌بست بوده است. این گزارش می‌افزاید: «بر اساس توافق ارائه شده، روس‌ها اورانیوم را به میله‌های سوختی مخصوص نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر تبدیل می‌کنند. اورانیوم در صورتی که به شکل میله‌های سوختی دربیاید، دیگر به سختی می‌تواند برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به کار گرفته شود. این اقدام می‌تواند تا حد زیادی نگرانی‌های غرب در مورد ذخایر ایران را کاهش دهد، هرچند که چنین توافقی تمامی راه‌های دستیابی به بمب را مسدود نمی‌کند.» ایران و گروه موسوم به 1+5 سال گذشته در شهر ژنو سوئیس به توافق موقتی دست یافتند که بر اساس آن باید نهایتا تا روز 24 نوامبر (سوم آذر) بر سر راهکاری جامع به توافق برسند. وزیران خارجه ایران و آمریکا هفته آینده در حالی در مسقط پایتخت عمان دیدار می‌کنند که گفته می‌شود همچنان بر سر موضوعات مختلف از جمله تعداد سانتریفیوژها، نحوه لغو تحریم‌ها، سرنوشت نیروگاه آب سنگین اراک و همچنان روال انجام بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بین طرفین اختلاف وجود دارد. نیویورک‌تایمز به نقل از «یک آمریکایی عمیقا دخیل در این مباحث»، نوشته است: «اگر توافق ایران-روسیه محقق شود، می‌تواند سنگ بنای چیزی بسیار بزرگتر باشد.» «وندی شرمن» نماینده آمریکا در مذاکرات هسته‌ای که روز دوشنبه به عنوان قائم مقام وزارت خارجه آمریکا نیز معرفی شده بود، پیش از این در سخنرانی که در سخنرانی‌ای گفته بود «ما پیشرفت قابل‌توجهی بر سر مسائلی که به نظر می‌رسید امکان حل آن‌ها وجود ندارد، به دست آورده‌ایم.» نیویورک‌تایمز همچنین با بیان اینکه روسیه و آمریکا در ماه‌های اخیر روابط پرتنشی داشته‌اند، در عین حال به نقل از یک مقام ارشد شورای امنیت ملی آمریکا نوشته است: «واقعیت این است که باید بگوئیم روسیه در این مذاکرات نقش واقعا مفیدی ایفا کرده است.» به گفته این مقام آمریکایی، روسیه همراه با دیگر کشورها تلاش کرده است تا «ایده‌هایی خلاقانه و معقول ارائه کند که هدف اصلی یعنی مسدود کردن تمامی مسیرهای ایران به سمت سلاح هسته‌ای را حفظ کند.» این مقام همچنین گفته است: «با وجود اختلاف نظرهایی که در موضوعات سیاست خارجی داریم، روسیه در مذاکرات کاملا با دیگر کشورها متحد مانده است.» در ادامه این گزارش که نحوه تنظیمش، آن را بیشتر به تلاشی برای راضی کردن ایران و روسیه تبدیل کرده، آمده است که پذیرش این پیشنهاد، برای روسیه هم منافع اقتصادی و هم منافع سیاسی خواهد داشت. این قرارداد علاوه بر آنکه مبلغ خوبی به واسطه انجام تبدیل اورانیوم به سوخت نصیب مسکو می‌کند، نقش انحصاری این کشور در تأمین تغذیه رآکتور ایران را نیز حفظ می‌کند و در عین حال روسیه را در موضع خوبی برای ساخت رآکتورهای دیگر در آینده قرار می‌دهد. به نوشته نیویورک‌تایمز، این توافق همچنین «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه را در مرکز توافقی قرار می‌دهد که می‌تواند آینده خاورمیانه را تعیین کند. نیویورک‌تایمز همچنین تصریح کرده است که آمریکا اگر بخواهد زمان دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را افزایش دهد، چاره‌ای جز توافق با روسیه ندارد، چراکه ایران باید بخش قابل‌توجهی از 28 هزار پوند (12700 کیلوگرم) اورانیومی را که بنا بر اعلام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اختیار دارد، کنار بگذارد. در حالی که نیویورک‌تایمز در ابتدای گزارش مدعی پذیرش این طرح از سوی ایران شده، به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی نوشته است «آنچه کمتر قطعی است، این است که آیا ایران این طرح معقول را می‌پذیرد، (یا) به درخواست‌های زیاده‌خواهانه که همراستا با نیازهای عملی هسته‌ای این کشور نیست، ادامه می‌دهد.» بنا بر این گزارش، انتظار می‌رود کری در مذاکرات مسقط نیز علاوه بر موضوعات دیگر، بحث سقف ذخایر اورانیومی که می‌تواند در ایران بماند را نیز مطرح کند. نیویورک‌تایمز در ادامه به دروغ ایران را عامل شکست طرح سال 2009 و توافق با برزیل و ترکیه برای انتقال اورانیوم به کشور ثالث و دریافت سوخت معرفی کرده است. این گزارش با بیان اینکه انجام این توافق از سوی روسیه و ایران نیز با پیچیدگی‌هایی روبروست، نوشته است: «از دید ایالات متحده، موافقتنامه سوخت اجازه می‌دهد تا مذاکره‌کنندگان انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند. اگر ایران بخش زیادی از سوخت خود را از کشور خارج کند، به ایالات متحده و شرکای مذاکره‌کننده‌اش اجازه می‌دهد تا با توافقی که شمار سانتریفیوژ‌های فعال بیشتری را بپذیرد، موافقت کنند.» در حالی که در توافق ژنو میزان غنی‌سازی ایران را «نیازهای عملی» تهران مشخص می‌کند، کشورهای غربی از جمله آمریکا مفهوم ابداعی «زمان گریز» را به عنوان اصل قرار داده و می‌گویند تعداد سانتریفیوژها و میزان غنی‌سازی باید بر اساس میزان فاصله فرضی ایران با بمب محاسبه شود. کری پیش از این گفته است که این زمان باید بیش از یک سال باشد.

برادر سینا در این باره بیشتر می دونن ، ولی فکر کنم در حال حاضر توانایی فنی کافی برای پروژه ای مثل خرمشهر وجود دارد !   ولی شاید موضوع  اصلی هزینه و تعداد کم t-72 موجود در کشور هست ، مگر اینکه طرح به شکلی باشد که قابل اعمال بر روی دیگر تانک روسی / چینی موجود در کشور باشد و یا حداقل برخی قطعات قابل استفاده بر روی دیگر تانک ها رو داشته باشد  !   و اگر طرح  ما عددی بود ، به فکر تجاری سازی و صادرات آن باشیم ( با توجه به تعداد فراوان این تانک در جهان ! )   البته به نظر من تولید انبوه  ذوالفقار با وضعیت کنونی به صرفه تر هست به 2 دلیل :   1- تولید و به خدمت گرفتن حداقل 1000 دستگاه که همین تعداد باعث به صرفه تر شدن ارتقا های آینده می شه !   2-  ذوالفقار برای ارتقا های بعدی جای مانور بیشتری دارد !

اکونومیست گزارش داد: ۴ ناحیه مورد بحث در مذاکرات هسته‌ای/ غرب خواهان عقب‌گرد طولانی مدت ایران در مسیر هسته‌ای است یک هفته نامه انگلیسی در مطلبی نوشت: غرب خواهان اعمال محدودیت ۲۰ ساله بر برنامه‌های هسته‌ای ایران است و در این میان تحریم‌ها مرحله به مرحله از میان خواهند رفت.   به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، هفته نامه انگلیسی «اکونومیست» امروز (شنبه) طی تحلیلی در زمینه آینده مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه 1+ 5 تحت عنوان «چرخش‌های دیپلماتیک» نوشت: گروه آمریکایی حاضر در مذاکرات هسته‌ای در تلاش برای کنترل کردن سطح توقعات هستند. این در حالی است که « وندی شرمن»، رییس تیم آمریکایی حاضر در مذاکرات اخیرا اعلام داشت ایران بر اساس توافق مقدماتی سال گذشته به تعهدات خود عمل کرده است. البته مشکل اصلی میزان غنی سازی اورانیوم ایران همچنان پابرجاست . *۴ ناحیه مورد بحث در مذاکرات هسته‌ای به نوشته این نشریه، اختلاف‌های عمیق ماه‌هاست که بین طرفین مشاهده می‌‌شود . 4 ناحیه‌ای که طرف مقابل مذاکرات ایران نسبت به آن نگران است عبارت از میزان غنی سازی، نقطه طغیان هسته‌ای ایران که با تولید میزان کافی چاشنی انفجاری برای تولید بمب هسته‌ای بستگی دارد و 2همچنین نگرانی شفاف سازی ایران در زمینه فعالیت های گذشته در ساخت کلاهک‌های هسته‌ای و سرانجام مدت زمان اعمال محدودیت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. بنابر این گزارش، ایران در زمینه میزان سانتریفیوژها برخلاف توقع غرب عنوان می‌کند که سانتریفیوژ‌های موجود را از بین نخواهد برد و باید قادر باشد تا آن‌ها را به سطح مطلوب برای تامین سوخت نیروگاه بوشهر برساند. *خواسته غرب تحمیل 20 سال محدودیت بر فعالیت هسته‌ای است از سوی دیگر غرب خواهان توافق (محدودیت) تا 20 سال است و در این میان تحریم‌ها مرحله به مرحله از میان خواهند رفت. اما ایران نیز انتظار دارد تا اکثر تحریم‌ها به فوریت برطرف شوند و محدودیت بر برنامه‌های هسته‌ایش نیز بیش از 5 سال نباشد. در زمینه فعالیت بر ساخت کلاهک هسته‌ای نیز ایرانیان می‌گویند با توجه به اسناد سابق نیازی به آشکار سازی دیگر نیست. اکونومیست در ادامه مطلب خود نوشت: البته پیشنهادهای دیگر در این باره وجود دارد که در صورت وجود اطمینان بین طرفین به همدیگر امکان اجرای آن وجود دارد. از جمله می‌توان در این باره به توقف 3 ساله برنامه‌های هسته‌ای ایران اشاره داشت که زمان طغیان هسته‌ای ایران را از 2 تا 3 ماه به 9 تا 12 ماه می‌رساند. *ایران در سال 2031 به سطح کنونی توانمندی هسته‌ای باز خواهد گشت بر این اساس ایران در سال 2031 به میزان فعلی سطح غنی سازی باز خواهد گشت که البته ناظران بین‌المللی نیز در طول زمان رضایت خود را از برنامه‌های هسته‌ای ایران اعلام خواهند داشت. این هفته‌نامه انگلیسی در خاتمه مطلب خود نوشت: جایگزین بسیار محتمل در مسیر حصول توافق هسته‌ای «تمدید مذاکرات» است که البته خطر تشدید تحریم‌ها و تولید سانتریفیوژهای شتاب دهنده را نیز در پی خواهد داشت. حتی اگر توافق مقدماتی جدیدی صورت گیرد، گفت‌وگو در برخی موارد مهم چون تاسیسات تولید آب سنگین اراک در عوض تعدیل در تحریم‌های تحمیلی نیز وجود دارد . در خاتمه باید افزود خارج شدن از میز مذاکرات به نفع منافع هیچ کدام از طرفین نیست.

ولی عجب ماکت هایی  از تجهیزاتشون ساختن !   دقیق و خوش ساخت به نظر میان !   خوبه نداجا ساخت ماکت هاشو بده دست ماکت سازان سپاه !

1- طبق آخرین بروزرسانی گوگل ارث جنگنده ها حاضر در نمایشگاه ( جز میراژ ) رو به محوطه تاسیسات تعمیراتی تامکت منقل کرده اند و شاید هنوز اونجا باشن !   2 - از 747 تصویر پائین در ابتدا تاپیک عکس داشتیم ، تصویر دیگر از هواپیما در زمان برپایی نمایشگاه ! نکته خاصی نداره جز یک رادار که شاید مصباح باشه !   در تصویر ، سمت چپ و بالای سر محافظ این رادار دیده می شه !  

تو این شب ها برای سلامتی حاج قاسم دعا کنیم که خدایی ناکرده حادثه ای براشون رخ نده ! این مملکت حالا حالاها به حاج قاسم احتیاج داره !

  واقعا هم به همین راحتی !   ما تا رمضان سال پیش ، با وجود عدم اطلاع رسانی رسمی به وسیله اطلاعیه های مربوط به محدودیت پروازی بر فراز سمنان متوجه می شدیم که خبری هست ، حالا ممکن بود تاخیر بخوره ، لغو بشه ، شکست بخوره و ..... ، اما می دانستیم خبری هست و احتمال پرتاب وجود داره !

بدلیل عدم انتقال تصاویر ، مجبور به حذف پست قبلی و بارگزاری مجدد آن با تصاویر منتقل شده به گالری شدم ! تصویربزرگ ( سراسری ) این سوخو-24 ام کا ، 6851-3 ، از حالت ذخیره در شیراز اخیراً به وضعیت عملیاتی درآمده است.این هواپیما یکی از جت های نیروی هوایی سابق عراق بود و تمایل بود که اینها برای تمرین با اسکادران آموزشی 71 مورد استفاده قرار گیرند. يك نوع هواپيما كه به طور مداوم در طی بيش از 30 سال گذشته در نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، فعال بوده، Su-24 فنسر مي باشد.از زمان انحلال اتحاد جماهير شوروي در سال 1991 ، ايالات متحده و اسرائيل براي زمينگير كردن دائمي ناوگان فنسر ايران ، قاطعانه سعي در مجاب كردن و فشار به روسيه در زمینه پشتيباني آموزش خدمه پروازي و زميني و ارائه قطعات يدكي به منظور تعمير و نگهداري كرده اند.در نتیجه ناوگان براي دوره ای چند ساله بي دندان شد و تعداد هواپيماهاي عملياتي در سال 2002 از مجموع حدوداً 40 جت به 9 فروند، تنزل يافت.همچنين در طول دهه 90 ميلادي به علت آموزش و تعمير و نگهداري نامناسب، تعدادي سقوط مرگبار اتفاق افتاد و 4 خلبان جان خود را از دست دادند. فنسرهای 6804-3 ( جلویی ) و 6805-3 در هنگام پاشیدن سوخت به منظور کاهش وزن هواپیما برای فرود در مهرآباد، پس از یک پرواز تمرینی در می سال 1993 هر چند اخيراً نيروي هوايي ايران بسيار بيشتر خودكفا شده و مهارت هايش در آموزش و تعمير و نگهداري رشد يافته است. فنسر در گذر زمان در پايان جنگ ايران و عراق در سال 1988 ، نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران حدود نيمي از ناوگان جت هاي جنگنده اش را از دست داده بود.قبل از جنگ؛ 9 اسكادران شكاري به F- 4 D و F- 4 E مكدانل داگلاس فانتوم II مجهز بود، اما در سال 1988 تنها 4 اسكادران وجود داشت.ناوگان نورثروپ F- 5 E تايگر II ، وضعيت تاسف آور مشابهي داشت.ايران هنوز هم از عراق ترس داشت،چرا كه نيروي هوايي عراق تبديل به پنجمين نيروي هوايي جهان در هر دو بعد قدرت و اندازه شده بود.نيروي هوايي ايران فقط حدود 230 فروند F- 4 D/E ، F- 5 E / F و F-14 A داشت كه تنها حدود 60 درصد آنها قابل پرواز بودند.ايران براي بازسازي توانايي هاي نظامي اش به اتحاد جماهير شوروي به عنوان تنها شانس نگاه مي كرد، و پس از آتش بس در كمترين زمان ممكن؛ روابطش را با شوروي بهبود بخشيد.ايران در سال 1989 قراردادي 800 ميليون دلاري ( 500 ميليون يورويي ) براي خريد 12 فروند Su-24 MK همراه با طيفي از موشك هاي هوا به سطح ، ضد رادار و بمب ها امضا كرد- براي مثال 50 خا-29 ال ، 50 خا-29 تی ، 50 خا-58 یو ، 12 غلاف تسلیحاتی فانتسماگوری آ ، 50 خا-25 ام ال ، 20 کاب-1500 ال ، 3 سيستم سوخترساني هوا به هواي ساخالين UPAZ-1 A و يكسري بمب هاي آهنی، غلاف هاي تسليحاتي و پرتابگرهاي راكتي؛ همه در توافقنامه گنجانده شده بود.30 خلبان با سابقه F- 4 و F- 5 انتخاب و براي آموزش خلباني و تيراندازي به اتحاد جماهير شوروي فرستاده شدند. به خاطر عدم دسترسی به هيچ نوعی از شبيه ساز Su-24 ، قبل از شروع پروازهاي آموزشي و تيراندازي، آنها با يك شبيه ساز Su-22 ؛ تمرین پرواز انجام دادند.10 خلبان موفق به پرتاب زنده موشك هوا به هواي هدايت مادون قرمز R-60 MK شدند و اکثر آنها در طول دوره آشنايي ، شليك زنده Kh-25 ML را تجربه کردند.تكنسين هاي ايراني- كه قبلاً روي F-4 E و F-14 A كار مي كردند- 6 ماه آموزش را سپري كردند،اگرچه به آنها اجازه يادگيري همه چيز درباره سیستم های جنگ الکترونیک ،گيرنده هشدار راداري و هدفيابي هواپیما داده نشد. 6 فروند نخست فنسر در تابستان سال 1990 برای شکل دهی اسكادران 12 شكاري- تاكتيكي به پايگاه هوايي مهرآباد در تهران تحويل داده شد.مشاوران نظامي روس و تكنسين ها نيز با آنها آمدند.سوخوها بسيار بزرگتر از اندازه پناهگاه های بتني بودند كه پيش از آن توسط F-4 ها مورد استفاده بود،بنابراين آنها در فضاي باز پارك شدند.تا آن زمان نيمي از نخستین گروه خلبانان ايراني به عنوان معلم خلبان آموزش ديده بودند،بنابراین پروازهاي آموزش تیراندازی و پروازی شروع شد.دومين دسته 6 تايي فنسرها در سال 1991 تحويل داده شد و آخرين گروه از خلبانان ، فارق التحصيل شدند.زماني كه اتحاد جماهير شوروي در سال 1992 فروپاشيد،دولت جديد روسيه در توافقات نظامي با ايران پيمان شكني كرد ، تكنسين هاي روس؛ رفتند و آموزش مكانيك هاي ايراني در سال 1993 متوقف شد.حال نيروي هوايي ایران باید روی خودش حساب می کرد. Su-24 MK به شماره سریال 6857-3 ( جلویی) و 6810 – 3 در رزمایش نیروی هوایی ایران در آگوست سال 2010 در همدان در غرب ایران . 2 تیر آموزشی بمب های سقوط آزاد FAB-100 توسط هر دو هواپیما حمل می شوند. 6857-3 در آن زمان کاملاً عملیاتی نبود. سوانح فنسرهای ایرانی- عامل انسانی عامل انسانی علت اصلی سقوط های Su-24 MK نیروی هوایی ایران است. 2 سانحه در نیمه نخست دهه 90 میلادی به سبب استفاده نادرست خلبانان از فلپ های هواپیماها ، منجر به واماندگی و سقوط آنها شده است.در سانحه دیگری در آوریل سال 2008 ، خدمه یک فروند Su-24 MK ارابه فرود را پس از 3 بار نشست سالم بر روی باند مهرآباد، شکستند.در آخرین سانحه که در 10 آوریل سال 2011 روی داد، یک فروند Su-24 MK پس از 5 مرتبه غلت زدن حول محور طولی در طول تمرین تیراندازی به زمین برخورد کرد.هر دو خدمه اقدام به خروج اظطراری کردند اما خلبان، سرهنگ فغانی به علت عملکرد نادرست صندلی پران K-36 DM ، کشته شد. 2 فروند سوخو-24 ، 6807-3 ( جلویی ) و 6811 -3 – در طی یک فرمیشن پروازی در کنار کوه دماوند، مرتفع ترین نقطه خاورمیانه با 18،536 پا ( متر 5650 ) دیده می شوند . این تصویر در سال 1993 زمانی که این هواپیماها در خدمت اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی بودند، گرفته شده است. هدیه ای از عراق در طی جنگ ایران و عراق در سال 1986 ، نیروی هوایی پیشین عراق ( IrAF ) به دنبال خرید جنگنده-بمب افکن Su-24 MK ، نسخه صادراتی Su-24 M ، از روسیه بود .در سال 1986 ، 2 فروند Su-24 MK برای ارزیابی و آزمایش به عراق فرستاده شدند.عراق تصمیم به خرید 18 فروند برای جایگزینی بمب افکن های پروازی باقیمانده توپولف Tu-16 و Tu-22 گرفت و معامله ای در سال 1988 به امضا رسید.همزمان با ایران، آموزش خلبانان آینده فنسرهای عراقی و خدمه زمینی شان در روسیه شروع شد و در ژوئن 1989 نخستین 2 فروند Su-24 MK برای شکل دهی اسکادران هشتم به پایگاه هوایی البکر در شمال بغداد ، تحویل داده شد.نیروی هوایی پیشین عراق تا سال 1990 ، 18 فروند فنسر در اسکادران هشتم داشت و طرحی نیز برای شکل دهی دومین اسکادران ( اسکادران دهم ) با 18 فروند Su-24 MK دیگر داشت.7 فروند دیگر قبل از تجاوز عراق به کویت توسط اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شده بود، اما این تجاوز ؛ سبب لغو تمام موافقتنامه های نظامی با شماری از کشورها شد.خلبانان Su-24 MK عراقی در ماموریت های رزمی با تجربه نبودند؛ بنابراین دور از جنگ نگه داشته شدند.در 27 ژانویه سال 1991 ، 25 فروند سوخو-24 ام کا ، 25 فروند Su-22 فیتر از نسخه های مختلف همراه با 7 فروند Su-25 K فراگفوت به سمت ایران رهسپارشدند تا به بیش از 70 فروند هواپیمای عراقی دیگر که در هفته های گذشته فرار کرده بودند، بپیوندند. یک فروند ( 24635 ) نقص سیستم هیدرولیک داشت و ماموریت خلبانش ناتمام ماند، هواپیمای دیگری ( 24631 ) راهش را گم کرد ، خدمه در حال خروج از داخل ابر به رشته کوهی در نزدیکی کرمانشاه برخورد کردند .افسر ناوبری ، به صورت ایمن خروج اظطراری کرد اما خلبان هنگامی که جنگنده به قله کوه برخورد کرد، کشته شد. بقیه به پایگاه شکاری-تاکتیکی سوم همدان ( سابقاً پایگاه هوایی شاهرخی ) در غرب ایران رسیدند، اما یک فروند Su-24 MK ( 24659 ) در هنگام فرود بدلیل کمبود سوخت و دریافت برخی آسیب های جزئی مجبور به انحراف به سمت باند اظطراری در شمال غربی پایگاه شد. این هواپیما برای بیشتر از 3 هفته زیر تور استتار باقی ماند و در نهایت توسط کامیون به سمت همدان یدک کشیده شد ، جایی که این هواپیما توسط تکنسین های ایرانی؛ بازسازی شد.جنگنده دیگری ( 24648 ) که به دنبال ترکیدن یکی از لاستیک هایش، فرود سختی داشت و به شدت آسیب دیده بود ، عاقبت به خاطر قطعات یدکی؛ اوراق شد.فنسرهای عراقی نخستین هواپیماهای فراری نیروی هوایی پیشین عراق بودند که پس از دستور فرمانده کل نیرو، سرتیپ منصور ستاری در سال 1992 به خدمت نیروی هوایی ایران در آمدند. Su-24 MK های قابل پرواز به سمت پایگاه یکم شکاری در تهران پرواز کردند در حالی که 24652 همراه با 24629 ( نوک بال راستشان در هنگام ورود در اثر برخورد با یک دیوار ، صدمه دیده بود ) در پایگاه سوم شکاری به منظور تعمیر، باقی ماندند.فنسرهای عراقی؛ پیشرفته ترین ماشین های ایرانی ها نبوده و قدیمی تر بودند- Su-24 های نیروی هوایی ایران زوائد آئرودینامیکی مربع شکلی داشتند که پخش کننده های چف و فلیر APP-161 در آن جای می گرفت و تفاوت هایی نیز در سیستم های ناوبری، دفاع از خود و تسلیحاتی بین آنها وجود داشت.   3-6801 ، یکی از معدود فنسرهای کاملاً عملیاتی در سال 2011 بود.پخش کننده مربع شکل چف/ فلیر APP-161 قابل مشاهده است ، نشانه ای که این هواپیما یکی از هواپیماهای خریداری شده از اتحاد جماهیر شوروی است. انتقال به شيراز در فوريه سال 1993 ، 30 فروند جنگنده- بمب افكن همراه با 8 فروند هواپيماي ترابري در يك رژه هوايي به مناسبت تاسيس نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، شركت كردند.5 فروند Su-24 MK از اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي هم در میان گروه پروازی حاضر بر فراز ميدان آزادي ( شهياد سابق ) حضور داشتند.در بازگشت؛ هنگام نشستن در فرودگاه مهرآباد، یک فروند Su-24 با توپولفTu-154 M به شناسه EP-ITD متعلق به ايران ايرتورز،كه در حال برخواست بود، برخورد كرد.Su-24 با شماره سریال 6802-3 به هدایت سرگرد حق شناس متلاشی شد، علاوه بر مرگ هر دو خدمه فنسر ؛ 119 مسافر و 12 خدمه پروازي Tu-154 نیز فوت کردند.بازرسي ،كنترل ترافيك هوايي را به دليل دادن اجازه به خلبان Tu-154 براي برخواست؛ مورد انتقاد قرار داد.در نتيجه سر فرماندهي نيروي هوايي ايران تصميم به انتقال تمام Su-24 MK هاي اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي به پايگاه هفتم شكاري شيراز در جنوب ايران مابين اكتبر 1993 و مارس 1994 نمود.   Su-24 MK به شماره سریال 6810-3 مجهز به غلاف سوخت رسانی هوا به هوای ساخالین UPAZ-1A - فنسرها با استفاده از این سیستم قادر به سوخت رسانی به " همنوع " هستند. اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی دارای 32 فروند Su-24 MK بود اما 4 فروند به عنوان NORS ( غیر عملیاتی آماده برای ذخیره ) طبقه بندی شده بودندو مجبور بودند برای انجام پروازهای گشتی آماده شوند.شیراز دومین پایگاه هوایی بزرگ پس از پایگاه یکم شکاری مهرآباد بود،با دو باند با طول بیش از 4000 متر ( 13000 فوت ) ، 4 رمپ نظامی و 18 آشیانه هواپیمای مقاوم سازی شده، گر چه آنها به اندازه کافی خانه بزرگی برای Su-24 MK ها نبودند.در سپتامبر 1994 نخستین گروه از معلم خلبانان Su-24 MK نیروی هوایی ایران از جمله نخستین گروهی که در سال 1989 به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شدند؛ فارق التحصیل گردیدند.تعداد فنسرها با توانایی کامل عملیاتی به دلیل نبود پشتیبانی تعمیر و نگهداری از جانب روسیه و بازنشستگی نخستین گروه از تکنسین ها در سن 50 سالگی، پایین بود.مسئولیت تعمیر و نگهداری اسکادران به تعداد انگشت شماری تکنسین با مهارت پایین که در روسیه آموزش ندیده بودند؛ منتقل شد- آنها فقط یک اطلاعات ابتدایی از هواپیما ناشی از یک دوره آشنایی داشتند.هیچ متخصصی در زمینه حسگرهای تلویزیونی/ مادون قرمز در نورِکمِ KAYRA-24 M و آشکار ساز لیزری یا سیستم های گیرنده هشدار راداری SPO- 10 و SPO- 15 وجود نداشت.تا سال 1997 تنها 2 جت با توانایی کامل عملیاتی وجود داشت که همراه با بقیه ناوگان غیرفعال به تعمیرات اساسی عمده ای نیازمند بودند.در حالی که روسیه به منظور اطمینان بخشی از خطرناک نبودن این هواپیمای تهاجمی به اسرائیل نزدیک شده بود ، نیروی هوایی ایران ایده های دیگری داشت و در حال مهیا کردن سفارشات فنی جدید با استفاده از اطلاعات قزاقستان و اکراین به منظور آغاز تعمیرات اساسی هواپیما به شکل بومی بود.   این سوخو-24 ام کا ، 6856-3 ، توسط واحد فنی اسکادران 72 شکاری-تاکتیکی به وضعیت کاملاً عملیاتی ارتقا یافته است.مهندسان تعمیر و نگهداری با کارکنانی از نیروی هوایی ایران در سال 2010 بر روی آن کار کرده اند. این هواپیما به یک موشک ضد رادار Kh-58 U و غلاف " Fantasmagorie A" برای رزمایشی در تبریز در سپتامبر سال 2011 ، مجهز شده است.   Su-24 MK به شماره سریال 6860-3 در حال استفاده از سیستم چتر کند ساز دوقلوی خود ، این هواپیما در سال 2010 تعمیر اساسی و مدرنیزه شده است. این هواپیما در زیر بال در حال حمل پرتابگرهای AKU-58 مربوط به موشک های هوا به سطح Kh-59 L است. سر فرماندهی نیروی هوایی ایران به معاونت پشتیبانی لجستیک، معاونت خودکفایی و گردان فنی اسکادران شکاری-تاکتیکی 71 ، دستور داد تا برای تعمیرات اساسی Su-24 MK ها، آماده شوند.آشیانه مناسبی در شیراز وجود نداشت ، بنابراین نیروی هوایی تصمیم به شکافتن و تغییراتی اندک در سقف 3 آشیانه مقاوم سازی شده گرفت تا جای دادن یک فنسر در هر کدام ، امکان پذیر شود. برخی تجهیزات " غربی سازی " شده بودند، برای مثال گیرنده-فرستنده سیستم تشخیص دوست از دشمن SRO-1P برای کار با تجهیزات غربی دیگر هواپیماهای نیروی هوایی ایران، سازگار شده بود.در ابتدای دهه اول قرن 21 ، [ پایگاه ] شیراز کار را برای مهیا کردن مکان اسکان بهتری برای Su-24 MK ها شامل- 2 رمپ جدید ، 9 پناهگاه بتنی محافظت شده و یک سیستم ILS/ SHORAN برای ناوبری به عهده گرفت.   فنسر به شماره سریال 6810-3 یکی از 2 فروند Su-24 MK که در حال حمل غلاف سوخترسان هوا به هوای ساخالین UPAZ-1Aدر طی رژه هوایی روز ارتش در آوریل سال 2013 دیده می شود . در 18 آوریل ، نیروی هوایی ایران با 21 فروند هواپیما در رژه هوایی روز ارتش شرکت کرد- 2 فروند Su-24 MK در حالت سوخت رسانی به همنوع، پرواز کردند. تا سال 2006 ، نیروی هوایی ایران قادر به تعمیرات اساسی 2 فروند Su-24 MK در هر سال بود اما مسئولیت تعمیر و نگهداری به صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) منتقل شد ، که برای ایجاد ناوگانی با استاندارد Su-24 M2 از روسیه درخواست کمک کرد. توافقنامه ای در سال 2007 به امضا رسید که بر طبق آن قرار بود یک مرکز تعمیرات اساسی در داخل یکی از آشیانه های مهرآباد ساخته شود.اما تحریم های اعمال شده توسط رئیس جمهور روسیه؛ ولادیمیر پوتین، منجر به لغو پروژه در سال 2008 شد.اعتقاد بر این است که صنایع هواپیمایی ایران کمک هایی از بلاروس در قالب قطعات یدکی و سفارشات فنی به منظور تعمیر و نگهداری سیستم های حساس همچون سیستم های دفاعی کمکی، جنگ الکترونیک و تسلیحاتی؛ دریافت کرده است.   Su-24 MK نیروی هوایی پیشین عراق به شماره سریال 6852-3 ، در حال حاضر یکی از هواپیماهای کاملاً عملیاتی اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی است.این هواپیما در سال 2010 توسط پایگاه هفتم شکاری ارتقا یافت.   2 فروند Su-24 MK مجهز به مخازن سوخت خارجی PTB-3000 در طی یک فرمیشن پروازی بر فراز پایگاه هوایی دزفول در غرب ایران. گروه ، نخستین تعمیر اساسی بومی خود را در سال 2009 آغاز و در فوریه سال 2012 به پایان رساند و هواپیما تحویل داده شد و به واحد خود در ماه مارس؛ بازگشت.فنسری که کار آن به پایان رسیده بود، مزین به طرح استتار آسیای صغیر II ( مشابه ناوگان F-4 و F-5 نیروی هوایی ایران ) بود.در همین حال، نخستین فنسر مدرنیزه شیرازی، 6801-3 ( c/n 4160652103116 ) در تابستان سال 2010 از خط تعمیر خارج شد و به اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی در یک الگوی استتار جدید4 رنگ، بازگشت. این هواپیما نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود و با یک سیستم هدفیابی کایرا، مجهز شده بود.دومین هواپیما پس از گذشت 4 ماه از سال بعد؛ یعنی در مارس سال 2011 از خط تعمیر خارج شد .   Su-24 MK به شماره سریال 6801-3 در حالی که بمب های سقوط آزاد FAB-100 زیر بالهایش جای گرفته است برای شرکت در یک ماموریت شبانه در طول رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر سال 2011 آماده می شود.   Su-24 ها در شیراز ؛ تمرینات منظمی با همتایان قدیمی شان ، F-4E فانتوم II های نیروی هوایی ایران دارند. فنسرهای کاملاً عملیاتی 6801-3 نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود که در رزمایشی در پایگاه سوم شکاری همدان مابین 1 – 7 آگوست سال 2010 شرکت کرد.خلبانان فنسر ، یک هدف ساختگی را در شب با بمب های سقوط آزاد FAB-500 و هدایت لیزری FAB-500 L ، بمباران کردند.در بهار سال 2011 ، نیروی هوایی ایران اولین شلیک زنده موفقیت آمیز موشک ضد رادار( Kh-58U ( AS-11 Kilter را بر ضد یک هدف شبیه سازی شده در نزدیکی شیراز به انجام رساند.رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر آن سال شاهد صف آرایی 5 فروند Su-24 MK کاملاً عملیاتی از اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی در پایگاه دوم شکاری تبریز در دوردست شمال ایران بود، جایی که فنسرها برای اولین بار در سال های اخیر سوختگیری هوا به هوا را با بوئینگ هایKC-707 نیروی هوایی ایران ، تمرین کردند ( مادربزرگ های ایرانی، ماهنامه نیروی هوایی ، اکتبر 2013 دیده شود) .امسال نیروی هوایی ایران 2 فروند Su-24 MK مدرنیزه شده دیگر را از صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) و مرکز تعمیرات اساسی پایگاه هفتم شکاری شیراز دریافت کرد و حداقل 4 فروند دیگر نیز تا مارس سال 2014 تحویل داده خواهد شد.در ماه اکتبر ؛ 2 تیر موشک KAB-1500 L تولیدی وزارت دفاع ایران از یک Su-24 MK در میدان تیر سمنان در مرکز ایران با موفقیت شلیک شد.سرفرماندهی نیروی هوایی ایران آموزش های پروازی و تیراندازی خدمه فنسر را به منظور بالا بردن آمادگی رزمی، افزایش داده است.در اواخر جولای، 5 فروند F-4E از اسکادران 91 شکاری-تاکتیکی به منظور تمرین تیراندازی مشترک با فنسرهای اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی ، به شیراز اعزام شدند.2 سورتی پرواز تهاجم زمینی برد بلند پس از سوختگیری هوا به هوا ، از شیراز به سمت میدان تیر سمنان انجام شد.تا پایان سال 2016 ، حداقل 12 فروند Su-24 MK دیگر تعمیر اساسی و مدرنیزه خواهد شد و ناوگانی با حدود 24 فروند هواپیمای عملیاتی به وجود خواهد آورد. منبع ( ترجمه ) : سنترال کلاب

این بروز رسانی گوگل ارث شامل تاریخ های قدیمی تر هم هست که همراه با آخریت تاریخ اضافه شده است !   این یک روندی رو نشون می ده از بازگشت سهند به حوضچه و بعد آغاز انتقال قطعات سازه جدید به حوضچه و مونتاژ ( اتصال ) و رفتن جماران به حوضچه شرقی به منظور نصب رادار عصر تا 2014/9/14    فکر تا زمانی که قسمت پشت این سازه  تکمیل نشه ، داخل حوضچه آب نمی اندازند !   من احساس می کنم که تکمیل این سازه طولانی شده !   نحوه اتصال بدنه هم با سهند متفاوته !   طبق تصاویر منتشر شده ، سازه سهند در 3 بخش بزرگ ( که هرکدام هم تکمیل بودن ) به حوضچه منتقل شدن و به هم متصل شدن ، در حالی که این سازه از عقب باز هست و تکمیل نشده !

بروز رسانی جدید !   2014/9/14      

                                           

               

پیشنهاد می کنم که کلمه قدیمی رو از عنوان تاپیک خذف بشه !   گل پشت و رو نداره  :rose:     

ارزیابی راهبردی چرا تمدید دوباره توافق ژنو به نفع ایران نیست؟ تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید، با استراتژی امریکا مبنی بر برچیدن تدریجی زیرساخت صنعت هسته ای ایران بدون هرگونه دستکاری جدی در رژیم تحریم ها کاملا منطبق است.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - دقیقا یک ماه دیگر تا فرارسیدن زمانی که ایران و 1+5 باید بتوانند قبل از آن یک توافق جامع هسته ای را نهایی کنند باقی مانده است. با وجود اینکه هر دو طرف می گویند زمان باقی مانده برای رسیدن به یک توافق نهایی کافی است، اما زمزمه های تمدید مذاکرات از همین حالا بلند شده است. تعداد قابل توجهی از کارشناسان نزدیک به مذاکرات –که رابرت آینهورن در راس آنها قرار دارد- با اطمینان گفته اند دو طرف در هفته های آینده قادر به دستیابی به یک توافق نهایی نخواهند بود و در نتیجه بهتر است که از همین حالا به فکر راهی برای تداوم مذاکرات پس از ضرب الاجل 3 آذر باشند. یکی از مهم ترین سوالاتی که اکنون باید به آن پاسخ داد این است که آیا تمدید مذاکرات هسته ای در قالب یک توافق موقت جدید به نفع ایران است؟ دقت در متن مذاکرات هیچ ارزیابی قاطعی در این باره که تا روز 3 آذر توافقی حاصل خواهد شد یا نه، به دست نمی دهد. در واقع می توان گفت حتی مذاکره کنندگان نیز نمی دانند تا آن روز دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد. بویژه درباره ظرفیت غنی سازی که ایران می تواند در طول گام نهایی حفظ کند و درباره چگونگی و جدول زمانی لغو تحریم ها، میان دو طرف شکاف های عمده ای وجود دارد. به طور بسیار خلاصه، ایران با برچیدن هیچ بخشی از برنامه غنی سازی فعلی خود موافق نیست چرا که در این صورت اولا این فناوری راهبردی را که تا کنون یکی از عوامل اصلی بازدارنده در مقابل تهدیدات دشمن بوده از دست خواهد داد و ثانیا، پذیرفتن محرومیت طولانی مدت از زیرساخت صنعتی غنی سازی از حیث راهبردی به این معنا خواهد بود که استراتژی فشار برای تغییر محاسبات ایران کارآمد است و این می تواند امریکا را متقاعد کند که پروژه فشار را نه فقط ادامه داده بلکه به حوزه های دیگر هم سرایت دهد. به این ترتیب، ایران نه فقط غنی سازی بلکه بسیاری چیزهای دیگر را هم از دست خواهد داد. بر این اساس، موضع ایران این است که صرفا درباره جدول زمانی گذار از وضعیت فعلی به 190 هزار سو مذاکره می کند نه درباره محدودیت وضعیت برنامه فعلی غنی سازی. درباره تحریم ها، وضع به مراتب بدتر است. در نوشته ای دیگر، جداگانه به این موضوع خواهیم پرداخت اما در اینجا به اشارت این مقدار می توان گفت که امریکایی ها نه تنها قصد ندارند پس از توافق نهایی به قطعنامه های شورای امنیت دست بزنند، بلکه درباره تحریم های یک جانبه هم قصد دارند فقط به تعلیق بخشی از مصوبات کنگره از سوی رییس جمهور بسنده کنند و برای سال ها –آنطور که خودشان گفته اند- مصوبات کنگره را برقرار نگهدارند. متقابلا ایران خواهان آن است که همه تحریم های داخل و خارج شواری امنیت یک جا تعلیق و سپس در زمان کوتاهی لغو شود. طرفداران تمدید مذاکرات می گویند درست است که درباره این دو موضوع شکاف عمیقی میان دو طرف وجود دارد، اما مسائل دیگری مانند سرنوشت فردو، تحقیق و توسعه، راکتور اراک و میزان شفافیت و بازرسی ها وجود دارد که مذاکرات درباره آنها تقریبا به نتیجه رسیده و می توان از آنها برای تدوین یک توافق موقت جدید استفاده کرد و زمان بیشتری برای مذاکره درباره مسائل دشوارتر خرید. چنین روایتی از مطلوبیت تمدید مذاکرات برخی نکات بسیار اساسی را نادیده می گیرد: 1- قبل از هر چیز، تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید، با استراتژی امریکا مبنی بر برچیدن تدریجی زیرساخت صنعت هسته ای ایران بدون هرگونه دستکاری جدی در رژیم تحریم ها کاملا منطبق است. امریکایی ها می دانند که برچیدن یکباره برنامه هسته ای ایران ممکن نیست. بنابراین راهبردی را در پیش گرفته اند که در طولانی مدت تاسیسات حساس هسته ای ایران را تعطیل کرده و ذخیره مواد هسته ای ایران را تهی کنند. تمدید توافق ژنو کاملا با این استراتژی منطبق است و هرگز به ایجاد یک تغییر اساسی در رژیم تحریم ها منجر نخواهد شد. 2- اگر فرض کنیم همچنان هدف نهایی مذاکره کنندگان ایران دست یابی به یک توافق نهایی است، پذیرش یک توافق موقت جدید که در آن بخش های بیشتری از برنامه هسته ای ایران دچار آسیب شود، قدرت چانه زنی ایران در مذاکرات دشوارتر بعدی را به نحو اساسی کاهش خواهد داد. اگر امریکایی ها، حس کنند بدون اینکه چیز زیادی روی میز گذاشته باشند در حال رسیدن به اهداف خود هستند، چه انگیزه ای برای امتیاز دهی خواهند داشت؟ یک توافق موقت جدید، دست ایران را در هرگونه مذاکره آتی خالی می کند و در حالی که منازعه راهبرد ایران و امریکا ادامه خواهد داشت، موضع ایران را تضعیف خواهد کرد. 3- نکته بعدی این است که اگر واقعا قرار است امریکا موضع خود را تعدیل کرده و یک توافق خوب با ایران را بپذیرد، زمانی بهتر از حالا وجود ندارد. اگر اکنون توافقی حاصل نشود، چه عاملی در آینده وجود دارد که باور کنیم وجود آن عامل رسیدن به یک توافق را تسهیل خواهد کرد؟ دولت امریکا اکنون باید چند تصمیم اساسی بگیرد. چیز زیادی برای مذاکره کردن باقی نمانده و خلاقیت برای یافتن راه حل های فنی جدید هم نخواهد توانست بار عدم اتخاذ چنین تصمیم هایی را سبک کند. حدود 10 روز دیگر، به احتمال زیاد، جمهوری خواهان مجلس سنا را هم به دست خواهند گرفت و آن وقت، دولت اوباما فقط تا ژانویه وقت خواهد داشت که تصمیمات تمام کننده درباره مذاکرات هسته ای ایران را بگیرد. اگر بناست تا ژانویه یک متن قابل امضا وجود داشته باشد، زمانی جز چند هفته باقی مانده برای توافق روی اصول وجود نخواهد داشت. 4- آقای روحانی و وزیر خارجه اش بارها گفته اند حتی اگر توافقی رخ ندهد، دیوار تحریم ها ترک برداشته و هرگز وضعیت سابق قابل تکرار نخواهد بود. اگر دولت به واقع به سخنی که می گوید باور دارد، نباید از شکست مذاکرات هراس داشته باشد. امریکایی ها چاره ای جز تداوم مذاکرات و رسیدن به یک توافق با ایران نخواهند داشت. چه جمهوری خواهان سر کار بیایند و چه دموکرات ها، در سرجمع قدرت تقابلی امریکا با ایران –بویژه با وضعیت فعلی منطقه- افزایشی ایجاد نخواهد شد. اگر دولت به واقع خواهان رسیدن به یک توافق خوب است باید امریکا را متقاعد کند که در وضعیت استیصال و اضطرار نیست و این با سخنرانی و موضع گیری ممکن نخواهد بود. مخالفت قاطع با تمدید مذاکرات و اصرار بر اینکه تکلیف بحث باید همین حالا روشن شود، امریکا را از این سوء تفاهم که ایران در هر حال خواهان توافق است و هیچ توافقی را بدتر از توافق نکردن نمی داند خارج خواهد کرد. تنها آن وقت است که ممکن است مشت امریکا واقعا باز شود. 5- عدم تمدید توافق ژنو به هیچ وجه به معنای قطع یا ترک مذاکرات نیست. روشن است که در حالی که ایران به لحاظ فنی به وضعیت ماقبل ژنو برگشته هم مذاکرات می تواند ادامه پیدا کند. اساسا قابل باور نیست که امریکایی ها تحت هیچ شرایطی میز مذاکره را ترک کنند. برای تبدیل مذاکرات فعلی به یک مذاکرات معنادار، یک شوک لازم است و مخالفت با تمدید می تواند این شوک را ایجاد کند.

گزارش ویژه امریکا برای ایران ‘دوره تمکین’ تعریف می کند دولت امریکا مفهوم جدیدی به نام «دوره تمکین» در مذاکرات هسته ای با ایران اختراع کرده است.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- دقت در برخی مطالبی که اخیرا منابع غربی درباره مذاکرات هسته ای منتشر کرده اند نشان دهنده این است که دولت امریکا مفهوم جدیدی به نام «دوره تمکین» در مذاکرات هسته ای با ایران اختراع کرده است. روزنامه وال استریت ژورنال در مقاله ای که روز پنج شنبه اول آبان (23 اکتبر) منتشر کرده از قول یک مقام امریکایی نوشته است که امریکا خواهان آن است که ایران حداقل در یک دوره زمانی حداقل دو ساله تمکین خود را به توافق نهایی نشان دهد و آنگاه تازه دولت امریکا تلاش خود برای لغو تحریم ها از سوی کنگره را آغاز خواهد کرد. این نخستین بار است که مقام های امریکایی به صراحت از مفهوم دوره تمکین سخن می گویند. اساس مسئله این است که دولت امریکا می گوید بلافاصله پس از توافق نهایی قادر به درخواست از کنگره برای برچیدن زیر ساخت قانونی تحریم ها نیست و برای این کار لازم است که ایران در یک دوره زمانی کم و بیش طولانی تمکین خود از توافق نهایی را نشان دهد. وال استریت ژورنال نوشته است که این دوره بیش از دو سال خواهد بود. لازم است به این نکته توجه شود که دوره تمکین، مفهومی غیر از دوره گام نهایی است که دو طرف درباره آن در حال مذاکره هستند و امریکایی ها گفته اند می خواهند حداقل 10 سال باشد. مهم ترین پرسش در مقابل این است که چه ضمانتی وجود دارد که امریکا به یک توافق نهایی احتمالی تمکین کند و اگر نکرد، ایران متقابلا چه ابزاری برای پاسخ دهی به آن خواهد داشت؟

از سوی روزنامه وال استریت ژورنال جزئیات جدید از مذاکرات ایران و 1+5 فاش شد+ متن اصلی کاخ سفید به دنبال معامله ای است که نوعی دوره آزمایشی را برای ایران تعریف می کند؛ دوره ای که در آن تحریم ها به حال تعلیق در می آیند تا زمانی که تهران وفاداری خود را به مفاد توافق را نشان دهد.   ایران هسته ای- یک روزنامه امریکایی جزئیات جدیدی از مذاکرات میان ایران و 1+5 را فاش کرد. روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی که روز پنج شنبه اول آبان 1393 (23 اکتبر 2014) منتشر شده، از قول یک مقام بلند پایه امریکایی نوشته است که مقام های دولت امریکا قصد دارد حدود 4000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرند. متن اصلی مقاله را اینجا ببنید. متن کامل مقاله وال استریت ژورنال که به قلم جی سالمون و کارول لی نوشته شده، چنین است: *** دولت اوباما تلاش می کند زمینه را برای پذیرش معامله هسته ای احتمالی با ایران فراهم کند. دولت اوباما سرگرم تبلیغ برای توافق هسته ای احتمالی با ایران، در بین متحدان، کنگره و سیاستگذاران آمریکایی است تا پیش از ضرب الاجل اواخر نوامبر، به حمایت آنها دست یابد. مقامات ارشد در مصاحبه های این هفته تاکید کردند اختلافات عمده ای بین تهران و قدرت های جهان همچنان وجود دارد اما در مذاکرات اخیر در وین و نیویورک، پیشرفت مهمی حاصل شده است. از این رو کاخ سفید تصمیم گرفته است وضعیت یک معامله احتمالی با تهران و شایستگی های بالقوه آن را به شکلی جدی تر برای طرف های مختلف مطرح کند. یک مقام ارشد آمریکا که درباره ایران فعالیت دارد، گفت: «این یک دوره کار شدید است و این فرصتی است برای اینکه به افراد بگوییم ما در کجا قرار داریم. یک تلاش شدت یافته برای نشان دادن این مسئله به افراد وجود دارد که این معامله ممکن است چگونه باشد». یکی از افراد مشخص دولت در این تلاش، وندی شرمن معاون وزارت خارجه و مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا با ایران است. شرمن روز پنج شنبه طولانی ترین نطق خود را درباره وضعیت مذاکرات از زمانی که او این سمت را احراز کرده است، مطرح و بر لزوم اینکه ایران از فرصت موجود در عرصه دیپلماسی باید بهره ببرد و به انزوای بین المللی خود پایان دهد، تاکید کرد. وی به اجتماعی که در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی گرد هم آمده بودند، گفت: «ما در موضوعی که در آغاز سخت به نظر می رسید، پیشرفتی چشمگیر داشته ایم. ما سوءتفاهم ها را پاک کرده ایم و بحث های مفصلی درباره هر یک از بخش های یک متن احتمالی برگزار کرده ایم. با این حال همچون هر ابتکار عمل دیپلماتیک پیچیده و فنی، این یک پازل است که قطعات زیادی آن را از درون بهم پیوند می دهد». مقام های آمریکایی، ایرانی و اروپایی در هفته های اخیر گفته اند موانع اصلی در راه معامله، همچنان ظرفیت تولید سوخت ایران در آینده و روند لغو احتمالی تحریم های غرب به دنبال توافق است. دولت اوباما در آغاز خواستار برچیده شدن کامل حدود بیست هزار سانتریفوژ ایران شد که برای تولید سوخت هسته ای، اورانیوم را غنی سازی می کنند. تهران اعلام کرد برای اینکه سوخت کافی برای راکتورهای برق کشور تولید کند، به سانتریفوژهایی پنج برابر این رقم نیاز دارد. نشانه هایی از مصالحه احتمالی، در روزهای اخیر در رسانه های ایران آشکار شده است. این رسانه ها گزارش می دهند تهران و طرف های مذاکره کننده اش در گروه 1+5، بر تعداد چهار هزار سانتریفوژ تمرکز کرده اند. مقامات آمریکایی این رقم را نه تایید کردند و نه رد.کارشناسان خارجی گفتند این تعداد نزد 1+5 و کنگره پذیرفتنی است زیرا توانایی ایران را برای تولید سوخت قابل استفاده در تسلیحات، مهار می کند. یک مقام ارشد آمریکایی گفت: «به سادگی نمی توان از یک تعداد خاص سانتریفوژ سخن گفت، زیرا این اقدام باید به شکل یک بسته کلی در نظر گرفته شود. ما به دنبال راه هایی هستیم که به شکل اساسی بتوانند مسیر هر گونه تلفیق احتمالی را که به رسیدن به تسلیحات کمک می کنند، ببندیم». نظر کردن کاخ سفید به کنگره در بستن توافق با ایران، مهم خواهد بود. موضوع جایگاه کنگره، موضوعی بحث انگیز است. کاخ سفید استدلال می کند که این توافق یک معامده رسمی نیست که نیاز به تایید کنگره داشته باشد. قانونگذاران برجسته آمریکا، تهدید می کنند در صورتی که این معامله نتواند به اندازه کافی توانمندی های هسته ای تهران را به عقب ببرد، تحریم های جدیدی را علیه ایران وضع می کنند. قانونگذاران طرفدار اسرائیل ابراز نگرانی کرده اند و از دولت خواسته اند پیش از شکل دادن به یک موافقت نامه با تهران، آن را در معرض قضاوت کنگره قرار دهد. اد رویس رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «زمانی که کنگره که در رسیدن به تحریم های قوی و رساندن مذاکرات به این نقطه نقش اساسی داشت، به این صراحت نادیده گرفته شود، به سختی می توان انتظار یک توافق محکم را داشت». مسئولان دولت پیش بینی می کنند رایزنی ها در هفته های آتی، شدت گیرد، زیرا باراک اوباما تلاش می کند از رویارویی با کنگره بر سر کاهش تحریم ها پیشگیری کند؛ موضوعی که نه تنها انتقاد جمهوریخواهان را بر می انگیزد بلکه موجب دودستگی در حزب خود او نیز می شود. کاخ سفید به دنبال معامله ای است که نوعی دوره آزمایشی را برای ایران تعریف می کند؛ دوره ای که در آن تحریم ها به حال تعلیق در می آیند تا زمانی که تهران وفاداری خود را به مفاد توافق طی مدت زمان مشخص شده، نشان دهد. فقط پس از طی این مدت زمان است که تحریم ها لغو خواهند شد. یک مقام ارشد دولت آمریکا گفت این دوره زمانی احتمالا بیش از دو سال خواهد بود. این مقام گفت: «در اینباره شروطی وجود دارد. در قالب یک توافق کلی جامع، ترکیبی از اقدامات قانونی و اجرایی وجود خواهد داشت، اما اینکه این اقدامات متفاوت در چه نقطه ای صورت می گیرند، موضوعی است که ما به علت نبود معامله نمی توانیم درباره آن اظهار نظر کنیم». آمریکا صرفا قصد دارد تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای را لغو کند و نه تحریم هایی را که به موضوعات دیگر نظیر حقوق بشر مرتبط هستند.اما مقامات اذعان دارند که بسیاری از این تحریم ها در هم تنیده اند و جدا کردن تحریم های هسته ای از آنها دشوار است. مقام ارشد دولت آمریکا گفت اوباما که برایش معامله هسته ای یک اولویت به شمار می رود، به طور منظم گزارش هایی در این باره دریافت می کند. انتظار می رود با نزدیک شدن ضرب الاجل، او حتی بیشتر و از نزدیک تر در جریان تحولات مذاکرات قرار گیرد. مقام ارشد دولت آمریکا گفت: «ما به هر ثانیه از زمان باقیمانده تا 24 نوامبر نیاز خواهیم داشت. هدف رسیدن به توافقی تا این تاریخ است اما مشخص نیست آیا ای توافق تصویب خواهد شد یا نه». مخالفت متحدان خاورمیانه واشنگتن، مشخصا اسرائیل و عربستان سعودی، نیز دورنمای این معامله را کاهش می دهند. مقامات اسرائیلی با توجه به اینکه ضرب الاجل بیست و چهار نوامبر نزدیک می شود، به شکل فزاینده از موضع دولت اوباما در مذاکرات ابراز نگرانی کرده اند. اسرائیل خواستار برچیده شدن کامل توانمندی های تولید سوخت هسته ای ایران است، این خواسته را مقامات آمریکایی، غیرواقع بینانه می دانند. اسرائیل در صورتی که معامله با ایران به اندازه کافی محکم به نظر نرسد، حق حمله به مراکز هسته ای ایران را برای خود محفوظ می داند. و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل ممکن است به دنبال بسیج کردن قانونگذاران طرفدار اسرائیل علیه توافق هسته ای با تهران برآید. موشه یعلون وزیر دفاع اسرائیل، بین ملاقات ها با مقامات آمریکایی از جمله چاک هیگل وزیر دفاع آمریکا، به خبرنگاران گفت: «مسئله ایران ما را نگران می کند. این موضوع که آیا توافقی وجود خواهد داشت یانه و اینکه چه توافقی شکل می گیرد، ما را نگران می کند...ما دیدگاه های خود را ابراز می کنیم».

متن کامل شرمن: هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نمی پذیریم+ پرسش ها و پاسخ ها مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود.   ایران هسته ای- وندی شرمن معاون وزیر خارجه و رییس تیم امریکایی مذاکره کننده در 1+5، پنج شنبه شب (اول آبان 1393/ 23 اکتبر 2014) طی سخنانی در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی واشینگتن آخرین دیدگاه های امریکا درباره مذاکرات هسته ای با ایران را تشریح کرد. شرمن در این سخنرانی گفته است که امریکا هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نخواهد پذیرفت. متن اصلی سخنان وی را اینجا ببنید. متن کامل سخنرانی شرمن در ادامه می آید. *** مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی به خاطر برگزاری کنفرانسی مانند این کنفرانس شهرت دارد و مردان و زنانی که در سیاست تصمیم می گیرند می توانند با افرادی که درباره سیاست فکر می کنند،گفتگو کنند و این یک نیاز است. من از دوستانم در مرکز کارنگی و نمایندگان انستیتو امور بین المللی نروژ تشکر می کنم. نروژ در دهه های اخیر نقش واقعا منحصر به فردی در دیپلماسی خاورمیانه ایفا کرده است. بنابراین از نقش نروژ تشکر می کنیم. نروژ در کمتر از دو هفته پیش به برگزاری کنفرانس بازسازی غزه در قاهره کمک کرد.آمریکا از ادامه مشارکت نروژ استقبال می کند. تا آنجا که می دانم هدف اصلی این همایش فوق العاده تحلیل راهبرد گفتگوی هسته ای جمهوری اسلامی ایران است. من بسیار دوست داشتم ساکت بمانم و شما این راهبرد را برای من تشریح کنید زیرا من هر چه بیشتر درباره آن بدانم بهتر است. البته من می خواستم از این فرصت استفاده کنم درباره انگیزه ها و روند های تصمیم گیری افراد گروه و تیم من در جریان این گفتگوها صحبت کنم اما جای تعجب ندارد که من باید از این فرصت صرف نظر کنم زیرا از زمانی که گفتگوهای هسته ای شروع شده است من با مچ پیچ خورده، بینی شکسته و انگشت کوچک شده (اشاره ای به افزایش انتقادات علیه وی در آمریکا ) که در صفحه نخست نیویورک تایمز بیشتر مشهور است، مواجه شدم و نمی خواهم بعداز ظهر امروز با حرف های خود کارم به جراحی دندان برسد و باید مراقب باشم. صادقانه بگویم چند هفته پیش زمانی که من دعوت اینستاینبرگ (رئیس دانشکده مکسویل) را دریافت کردم، نمی دانستم این وقت بد یا خوبی است تا آشکارا درباره روند مذاکرات صحبت کنم. در حقیقت زمان مهم است. همانطور که می دانید گفتگوها 1+5 و ایران یا ایی سه به علاوه سه تا مهلت 24 نوامبر تمدید شده است و مسلما من نمی خواهم امروز چیزی بگویم که فرصت ما برای موفقیت این گفتگوها را به خطر اندازد. همانطور مادلین آلبرایت وزیرامور خارجه سابق و دوست عزیز من گفته است مذاکرات مانند قارچ است. اغلب بهترین رشد را در تاریکی دارند. بهرحال درباره بسیاری از جنبه های موضوع همایش می توانیم صحبت کنیم و آن روابط ایران و غرب است. در آغاز باید تاکید کنم مذاکرات 1+5 مهم است. ایران مجهز به تسلیحات هسته ای موجب افزایش عناصر غیرقابل قبول بی ثباتی و خطر در بخشی از جهان خواهد شد که هم اکنون از بی ثباتی و خطر بسیاری رنج می برد. اگر تهران چنین سلاحی داشته باشد، دیگر کشورها در منطقه ممکن است همین هدف را دنبال کنند و موجب رقابت فاجعه بار تسلیحاتی شود و می تواند شکاف فرقه ای را که ریشه اصلی تنش در خاورمیانه است را افزایش دهد و رژیم جهانی منع تکثیر را تضعیف کند و این در حالی است که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا همواره به فکر تقویت این رژیم منع تکثیر است. به همین جهت رئیس جمهور آمریکا وعده داده است اطمینان می دهد ایران تسلیحات هسته ای بدست نخواهد آورد. ما ترجیح می دهیم به این هدف از راه دیپلماتیک برسیم اما اشتباه نکنید حداقل درخواست ما واضح است. ایران نباید تسلیحات هسته ای بدست آورد و بدست نخواهد آورد. ایران پس از ژانویه گذشته که ما اجرای چارچوب گفتگو موسوم به طرح اقدام مشترک را آغاز کردیم،گام های مهمی در مسیر درست برداشته است. ایران در عوضِ کاهش محدود تحریم ها، متعهد شد در حالی که تحریم ها ادامه دارد، ترکیب مهم فعالیت های هسته ای خود را متوقف کند و حتی به عقب بازگرداند. به ویژه ایران توسعه ظرفیت غنی سازی خود را متوقف کرده است و ذخایر هگزفلوراید در حد کم غنی شده را ثابت نگه داشته است و تولید غنی سازی اورانیوم در حد بیست درصد را متوقف کرده است و موافقت کرده است راکتور آب سنگین اراک را پیشرفته تر نسازد و در را برای دسترسی بی سابقه و روزانه بازرسان به تاسیسات نطنز و فردو باز بگذارد. در آن زمان که طرح مشترک اعلام شد، بسیاری از ناظران تردید های قوی خود درباره عمل کردن ایران به تعهدات خود را اعلام کردند اما براساس گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای، ایران آنچه را که وعده داده، انجام داده است. نتیجه این شد که برنامه هسته ای به نسبت چند سال گذشته محدودتر و شفاف تر شود. در عوض،1+5 به وعده خود برای کاهش محدود تحریم ها عمل کرده است.کاهش بیشتر تحریم ها فقط زمانی حاصل می شود که ما بتوانیم به توافق جامع دست پیدا کنم که نگرانی های جامعه بین المللی را برطرف می کند. در صورتی که چنین توافقی به صورت کامل اجرا شود، اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است و مردم ایران را قادر می سازد بدنبال آینده درخشان تر باشند. ما البته آگاه هستیم این روند مذاکرات بحث برانگیز است. برخی نگران هستند این گفتگوها ناکام خواهد ماند و برخی دیگر می ترسند که موفق شود. بسیاری پرسش ها و تردیدهایی دارند. همانطور که گفتگوهای ما به جلو می رود، دولت اوباما به صورت منظم با اعضای کنگره و بسیاری از شرکای خارجی ما از جمله اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج (فارس)رایزنی می کند. ما نگرانی های مختلف شنیده ایم و بیشترین تلاش خود را می کنیم تا به پرسش های سخت درباره ماهیت و مفاد توافق پاسخ دهیم و در عین حال بر تعهد قوی خود بر امنیت منطقه تاکید می کنیم. این گفتگوها ارزشمند است و همچنان ارزشمند خواهد بود و عقیده ما را درباره این که هر گزینه ای خطراتی دارد، تقویت خواهد کرد. تصمیم برای یافتن راه حل دیپلماتیک، تصمیم درستی است و ما هنوز باید کارهای سختی انجام دهیم. همانطور که ما به مهلت بیست وچهارم نوامبر نزدیک می شویم، پادمان ارزشمند از جمله طرح اقدام مشترک همچنان در حال اجرا شدن است. هدف ما اکنون این است که به طرح جامع و پایدار برسیم که به صورت موثر همه مسیرهای بالقوه ایران برای رسیدن به مواد شکاف پذیر برای سلاح هسته ای را مسدود می کند. چنین طرحی ایران را از تولید سوخت اورانیم یا پولوتونیوم برای سلاح بازخواهد داشت. بازرسی و نظارت همچنین بهترین شیوه برای جلوگیری از فرآوری مخفی این مواد است وهر نوع تلاش تهران برای خروج از الزامات خود را آنقدر آشکار و وقت گیر می سازد که به موفقیت منجر نخواهد شد. با توجه به خطرات، جای تعجب نیست گفتگوهای ما که در مسیر مشورتی پیش می رود، چندان سریع نباشد. هفته گذشته، همکاران 1+5 و من در وین بودیم و دقیق تر بگویم در یک هتل محبوس بودیم. هیئت ایرانی به ریاست محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مذاکره کننده ارشد 1+5 ریاست این گفتگوها را برعهده داشتند. هردو طرف را تیم کارشناسان فنی همراهی می کردند که به ما کمک می کردند همه گزینه ها را درک کنیم.گفتگوهای ما از همان آغاز جدی بود. این گفتگوها همچنین به شکل های مختلف انجام شد. ما در ژنو، نیویورک و وین گفتگوهایی داشتیم که این گفتگوها دوجانبه، سه جانبه و چندجانبه بودند. ما برخی از جلسات را برای اصول و برخی از جلسات دیگر مشخص کردن پارامترهای فنی خاص اختصاص دادیم. این نشست در سطوح مختلف بود. متخصصان وروسای هیئت ها دیدار می کردند وگاهی مانند هفته گذشته در اروپا، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا کرسی آمریکا را در اختیار داشت. پوشیده نیست که در بین دولت های 1+5 برخی اختلافات عمده درباره موضوعات برجسته در جهان وجود دارد اما درباره برنامه هسته ای ایران همبستگی شعار ما بوده است. همه ما برای یک هدف کار می کنیم.گروه ما به همین منظور پیشنهاداتی به ایران داده است که منصفانه، قابل اجرا و منطبق با خواسته اعلام شده تهران برای داشتن برنامه صلح آمیز هسته ای پایدار است و دانش هسته ای این کشور و نیازهای اقتصادی آن را در نظر گرفته است. رهبر معظم ایران بارها گفته است دولتش آرزو و نیت تولید تسلیحات هسته ای را ندارد. در حقیقت وی گفته است چنین پروژه ای براساس اسلام ممنوع خواهد بود. بنابراین پیشنهاد ما مطابق با موضع علنی اعلام شده ایران است. اگر ایران واقعا می خواهد اختلافات خود با جامعه بین المللی را حل کند و برچیدن تحریم های اقتصادی را تسریع سازد، فرصتی بهتر از الان تا بیست و چهارم نوامبر ندارد. اکنون زمان پایان دادن کار است.آیا این اتفاق خواهد افتاد؟من نمی دانم. من می توانم به شما بگویم همه اجزای طرح که باید مورد توافق دو طرف قرار گیرد، بر روی میز است. ما پیشرفت قابل توجهی در موضوعاتی داشتیم که ابتدا دشوار به نظر می رسید. ما سوء تفاهم ها را کنار زدیم و گفتگوهای جامع درباره همه عناصر متن احتمالی برگزار کردیم. بهرحال به مانند هر ابتکار دیپلماتیک و فنی پیچیده، این پازلی با قطعات زیاد و به هم پیوسته است. به همین جهت تمرکز به هر یکی از موضوعات به قیمت نادیده گرفتن موضوع دیگر اشتباه است. هر یک از اجزا مهم اعم از زیرساخت، انبار (موادهسته ای) یا تحقیق یا نوع تجهیزات یا مسئله زمان یا ترتیب( اجزا) مهم هستند اما یک بخشی که درباره آن به نوعی به خاطر اظهارات علنی ایران، اظهار نظرات بیشتری شد، نگرانی درباره اندازه و مقیاس ظرفیت غنی سازی جمهوری اسلامی ایران بود. مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود. اگر به این صورت بود ما هرگز نیازی به این گفتگوهای دشوار و پرزحمت نداشتیم. شورای امنیت به دلایلی ایران را تحریم کرد زیرا دولت این کشور الزامات خود براساس معاهده منع تکثیر را نقض کرد و وارد فعالیت های مخفی هسته ای مرتبط با تسلیحاتی شد و شفافیت کمتری در گزارش به آژانس های بین المللی از خود نشان داد.این مسیر تردید بسیار زیادی ایجاد کرد که نمی تواند به تنهایی با حرف و وعده های تهران برطرف شود.جهان فقط درصورتی و در زمانی که ایران گام های متقاعد کننده و قابل راستی آزمایی برای نشان دادن کاملا صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود و صلح آمیز باقی ماندن این برنامه بردارد، تصمیم خواهد گرفت تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای را تعلیق و سپس برچیند. این استاندارد معقولی است که ایران می تواند آن را برآورده سازد. این استانداردی است که ایران باید آن را برآورده سازد و این برای پایان دادن به انزوای بین المللی ایران حیاتی است. دولت اوباما تصریح می کند که در دیپلماسی گاهی اوقات عقیده خوبی است که دستورالعمل را باز کنیم تا بلکه سبک وسنگین کردن یک موضوع منجر به انعطاف پذیری در مسئله دیگر شود. با توجه به آشوب در خاورمیانه، درخواست ارتباط دادن مسئله هسته ای به موضوعات دیگر قابل درک است. به هرحال همه طرف ها توافق دارند که این مذاکرات باید یک مسیر، مشارکت کنندگان مشخص، منطق و مرز مشخص داشته باشد. ما بر روی یک کار تمرکز داریم و آن اطمینان از دست نیافتن ایران به تسلیحات هسته ای است. باید یادآور شوم در نشست های جداگانه در حاشیه هر یک از گفتگوهای (هسته ای) ما، من و تیم من نگرانی هایمان را درباره وضعیت شهروندان مفقود شده یا بازداشت شده آمریکایی در ایران اعلام می کنیم. برای من به عنوان معاون وزیر امور خارجه آمریکا هیچ چیزی مهمتر از اطمینان از رفتار مناسب با شهروندان آمریکایی نیست. باید امیر حکمتی، سعید عابدینی، جیسون رضائیان بدون تاخیر اجازه بازگشت در کنار خانواده شان داده شود و ما همه تلاش خود را برای یافتن پاسخ به پرسش ها درباره محل نگهداری و سلامت رابرت لوینسون و بازگشت او به خانه انجام می دهیم. یک توافق هسته ای بدست آید یا نیاید، آمریکا به ابراز نگرانی های همیشگی خود درباره سیاست های ایران که ثبات منطقه ای را تضعیف می کندو منطبق با هنجارها و ارزش های جهانی نیست، ادامه می دهد. ما همچنان دولت ایران را در همه جنبه های سابقه حقوق بشری خود و اقدامات این کشور که اختلافات فرقه ای را دامن می زند، مسئول می دانیم. سیاست ما در قبال هر کشوری این است که تعامل در یک موضوع منجر به سکوت ما درباره موضوعات دیگر نخواهد شد. جان کندی بیش از پنجاه سال پیش در مراسم سوگند ریاست جمهوری در دوران جنگ سرد گفت آیا همکاری، روزی جنگل سوء ظن که غرب را از شرق جدا کرده است، به عقب می راند. امروز کسانی در آمریکا هستند که به همه حرف هایی که رهبران ایران می گویند اعتمادی ندارند و بسیاری در ایران نیز می پرسند آیا آمریکا به تعهدات خودپایبند است. مسلما اگر جنگل بی اعتمادی وجود نداشته باشد، دست کم بیشه زار بی اعتمادی بین دو طرف وجود دارد. با توجه به اتفاقاتی که در دهه های گذشته روی داده است، چگونه این بی اعتمادی نمی تواند وجود داشته باشد اما من می توانم به شما به طور قطعی بگویم که آمریکا هیچ طرحی را که نتواند راستی آزمایی کند، نخواهد پذیرفت و ما وعده هایی نخواهیم داد که نتوانیم به آن عمل کنیم. ما علاوه براین که خواهان حسن نیت هستیم، حسن نیت نشان خواهیم داد. رئیس جمهور آمریکا و سران ایران پاییز گذشته تصمیم گرفتند امکان گفتگوهای مستقیم درباره موضوع هسته ای را آزمایش کنند اما هردو طرف با مقاومت ها و انتقادهایی به خاطر این اقدام جسورانه روبرو شدند اما هنوز هردو طرف مسیر خطرات دیپلماسی را بر تردید گزینه های دیگر ترجیح می دهند. ماهنوز نمی دانیم عواقب کامل این تصمیم چه خواهد بود اما جهان هم اکنون بهتر از زمانی است که رهبران دو طرف این آغاز (گفتگوها )را نادیده می گرفتند. با این همه اتفاقاتی که امروز در خاورمیانه اتفاق می افتد، اگر برنامه هسته ای ایران بی حرکت نمی شدو در عوض با سرعت کامل به سمت انبار بیشتر و ظرفیت غنی سازی اورانیوم بیشتر وتولید پولوتونیوم در سطح تسلیحاتی و شفافیت کمتر پیش می رفت، عامل ثبات دهنده وجود نداشت. اگرچه تا به امروز روند گفتگوهای ما نتوانسته است امیدهای عالی ما را برآورده سازداما همچنان بیش از انتظارات بسیاری از ناظران است.اشتباه نکنید. اجماع درباره طرح جامع نیاز به تصمیمات بسیار دشواری دارد و ما در این زمینه سپاسگزار هستیم. این مذاکرات آسان نیست اما منفعت آن فوق العاده و حیاتی است که ما این موضوع را درک کنیم زیرا پذیرفتن و اجرای طرح جامع دورنمای مردم در هر جایی از جهان را بهبود می بخشد و موجب کاهش نگرانی ها و افزایش امنیت در سراسر خاورمیانه خواهد شد. این موجب رونق بیشتر (اقتصادی ) بدون از دست رفتن شرافت مردم ایران خواهد شد. این (توافق ) متحدان وشرکای ما را دربرابر تهدید جدید و خطرناک حفظ خواهد کرد و انگیزه را برای رقابت هسته ای منطقه ای کاهش خواهد داد و رژیم منع تکثیر بین المللی را تقویت خواهد کرد. این (توافق) موجب می شود شهروندان ما امنیت بیشتری داشته باشندو بار دیگر ظرفیت دیپلماسی مستقیم برای دستیابی به راه حل برد -برد را نشان خواهد دادکه به هیچ راه دیگر دست یافتنی نخواهد بود. دیپلماسی در مقایسه با هر گزینه دیگری می تواند راه حل پایدارتر درباره مسائل مربوط به فعالیت های هسته ی ایران ایجاد کند. تقریبا حدود هشتصد سال پیش، سعدی شاعر ایران به شنوندگان توصیه کرد تا صبر داشته باشند. هر راحتی پس از دشواری ها حاصل خواهد شد. با وجود مذاکرات فشرده گروه 1+5 امروز ما هنوز در مرحله دشواری قرار داریم. ما باید عاقلانه از زمان باقیمانده استفاده کنیم. آمریکا و متحدان آن آماده هستند از این فرصت تاریخی برای حل نگرانی های ما درباره برنامه هسته ای ایران استفاده کنند. ما امیدواریم رهبران در تهران با گام های لازم برای اطمینان بخشیدن به جهان مبنی بر این که این برنامه کاملا صلح آمیزاست، موافقت کنند و در نتیجه به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک پایان دهندو زندگی مردم خود را بهبود بخشند. اگر این اتفاق روی ندهد، همه، ایران را مسئول خواهند دانست. ما ایران را ترغیب می کنیم تصمیم درستی گیرد، علاوه بر آن ما مصمم هستیم اقدامات لازم را برای حفظ امنیت آمریکا و بهبود صلح وثبات در سراسر جهان برداریم. ما امیدواریم ایران تصمیم درستی بگیرد و ما نیز آماده هستیم این کار را انجام دهیم. سوال: چگونه طرف ها می توانند اختلافات خود را حل کنند؟ شرمن: طرفها با تلاش بسیار می توانند اختلافات را حل کنند. ما زمان زیادی را در کنار یکدیگر سپری کرده ایم. ما مسائل یکدیگر را درک می کنیم. همه ما توافق داریم که ایران نباید به تسلیحات هسته ای دست یابد و ما باید طرحی را به پیش ببریم که همه مسیرها برای دستیابی به مواد شکاف پذیر برای تسلیحات هسته ای بسته شود و صلح آمیز بودن ایران به شیوه راستی آزمایی و به صورت واقعی آشکار شود. صادقانه بگویم فرانسه،آلمان، انگلیس، چین یا روسیه هیچکدام در این گروه نمی خواهند در این زمینه معامله کنند زیرا به نفع هیچ کس نیست یک کشور دیگر دارای هسته ای به این گروه اضافه شود. سوال: آیا تحریم های مربوط به تروریسم یا حقوق بشری ایران با وجود توافق به قوت خود باقی می ماند؟ شرمن: ما از همان آغاز روشن ساختیم که تحریم های مربوط به حقوق بشر و تروریسم موضوعات جداگانه ای است. بنابراین گفتگو فقط درباره تحریم های مربوط به هسته ای است که اگر به توافق برسیم تعلیق و سپس برچیده می شوندو تفاوت بسیاری برای ایران ایجاد خواهد کرد. سوال: پس از توافق هسته ای چه کاری می شود در سوریه، عراق و درباره داعش انجام داد؟ شرمن: من فکر می کنم این گمانه زنی است و نیازی به گفتگو درباره آن در حال حاضر نیست. همانطور که رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا گفته اند ایران چندان از داعش خشنود نیست. ما بدنبال تضعیف و نابودی داعش هستیم اما در حال حاضر در حال هماهنگی نیستیم و همه تمرکز ما بر روی مذاکرات هسته ای است. همانطور که در اظهارات خود گفتم اگر ایران بدنبال دستیابی به تسلیحات هسته ای برود، پیامد جدی برای ثبات در خاورمیانه خواهد داشت. بنابراین این اولویت نخست ما است. سوال: در صورت نرسیدن به توافق و اعمال نشدن محدودیت ها بر ایران چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شرمن: شدت اوضاع (تنش) در همه طرف ها شکل خواهد گرفت و هیچکدام از اینها خوب نیست. به همین جهت می گویم خطرات در اینجا زیاد است. منظورم این نیست که ما توافق بد یا نیمه بد خواهیم داشت بلکه ما نیاز به توافقی خواهیم داشت که هدف ما را برآورده سازد. ایران نتواند به تسلیحات هسته ای دست یابد و همه مسیرها برای مواد شکاف پذیر به صورت قابل راستی آزمایی بسته شوند. ما برای این هدف تلاش می کنیم زیرا گزینه دیگر وحشتناک خواهد بود.

جهت مقایسه ! تفاوت هاشون مشهوده !

همونجا هم گفتم که موتور تصویر زیر با توجه به ابعاد و شکل احتمالا موتور نمونه ایرانی اسکن ایگل هست !     اما این موتور بیش از همه نظر منو جلب کرد !     حواسمون نبود که از تابلوی مشخصات موتورها عکس جدا بگیریم !