متن کامل ولی رضا نصر: توافق هسته ای تکلیف انتخابات خبرگان را معین خواهد کرد با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد.   ایران هسته ای- مشاور سابق باراک اوباما در امور ایران و خاورمیانه از دولت امریکا خواست به این موضوع توجه کند که توافق هسته ای با دولت روحانی می تواند به تغییر ترکیب انتخابات مجلس خبرگان انجامیده و خط مشی سیاسی در ایران را تغییر بدهد. ولی رضا نصر که اکنون رئیس مدرسه مطالعات بین المللی پیشرفته دانشگاه جانز هاپکینز در نیویورک است، در این مقاله فاصله مقطع زمانی کنونی تا ماه ژانویه را محتمل ترین زمان برای توافق دانسته است. متن کامل این مقاله که روز سه شنبه 29 مهر 1393 (21 اکتبر 2014) منتشر شده، در ادامه می آید. متن اصلی مقاله را اینجا ببینید. *** زمان باقی مانده تا انتخابات سراسری چهارم نوامبر در آمریکا به سرعت سپری می شود. آمریکایی ها نمی توانند قول های با ریسک بالای سیاسی دهند و ایرانی ها که از موازنه قدرت میان جمهوری خواهان و دموکرات ها در اینده مطمئن نیستند قادر به واکنش نیستند. اندکی بیش از یک سال دیگر، انتخاباتی در ایران برگزار می شود که در نهایت رهبر عالی این کشور را تعیین می کند. با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد. پیش بینی می شود وقتی ترکیب کنگره آتی مشخص شود، مذاکره کنندگان ایرانی که در پی توافق هستند، فرصت کافی خواهند داشت تاثیر کاهش تحریم ها را به رای دهندگان نشان دهند . اگر جمهوری خواهان آن گونه که پیش بینی می شود در انتخابات موفق شوند، دولت آمریکا نیز سعی خواهد کرد پیش از آغاز به کار کنگره جدید در ژانویه به توافق نهایی دست یابد. به لحاظ نظری بیشترین بخت دستیابی به توافق در چند ماه آتی است که انگیزه های دو طرف همگرا می شود. اما یک مشکل بزرگ وجود دارد: مواضع دو طرف فاصله بسیاری با هم دارد. آمریکا و متحدانش اصرار می کنند توانایی غنی سازی ایران تا اندازه ای کاهش یابد که فرار هسته ای در زمانی کوتاه منتفی شود. در مقابل ایران از هر اقدامی که به از بین بردن برنامه هسته اش تعبیر شود پرهیز می کند. ایران همچنین خواستار لغو کامل و فوری تحریم های اقتصادی است، اقدامی که مخالفان آن را غیر عملی و نسنجیده توصیف می کنند. هر توافقی نیازمند سازش دو طرف است و حتی در صورت نهایی شدن توافق، تندروهای دو کشور بدان حمله خواهند کرد، به ویژه اگر اوباما کنگره را دور زند و بیشتر تحریم ها را شخصاً لغو کند. در این صورت ایران بدیبین خواهد بود، چون رئیس جمهور بعدی می تواند تحریم ها را دوباره برقرار کند. آیا این بدان معنی است که توافقی سریع ممکن نیست و گفتگوها باید در سال اینده ادامه پیدا کند؟ لزوماً خیر. حتی اگر جمهوری خواهان ماه جاری به پیروزی چشمگیری دست یابند، ایرانی ها از خود می پرسند آیا کنگره آتی با لغو تحریم ها موافقت خواهد کرد. هر قدر دولت اوباما در چشم مذاکره کنندگان ایرانی ضعیف تر جلوه کند مطالبات آنها برای لغو گسترده تر تحریم ها بیشتر خواهد شد. در نتیجه جلب موافقت کنگره فعلی با چنین توافقی دشوارتر خواهد شد، مگر آنکه ایرانی ها در خواسته هاشان تغییر دهند. بنابراین پیروزی چشمگیر جمهوری خواهان تنها فشار بر ایران و دولت اوباما را برای امضای توافق بیشتر خواهد کرد. گزینه دیگر یعنی تمدید مذاکرات و امید داشتن به دستیابی کندتر به توافق قطعی، گزینه خوبی نیست. دلیل بد بودن این گزینه در چرخه انتخابات پیش روست. در دسامبر 2015 انتخابات مجلس ایران برگزار می شود. قانونگذارانی که مجلس خبرگان را تعیین خواهد کرد و این مجلس رهبر آتی ایران را تعیین می کند. مذاکره کنندگان ایرانی که به اهمیت اوضاع واقف هستند از هم اکنون چشم به انتخابات مجلس دارند. آمریکایی ها نیز نباید از این موضوع غافل شوند چون زمان توافق تعیین کننده نتیجه انتخابات خواهد بود. هم اکنون تندروها کنترل پارلمان را در دست دارند و برای تغییر در ترکیب آن رئیس جمهور روحانی به مزایای اقتصادی حاصل از توافق هسته نیاز دارد. آن هم خیلی زود تا بتواند رای دهندگان را تحت تاثیر قرار دهد. به بیان دیگر هر قدر زمان دستیابی به توافق هسته ای طولانی تر شود، کمتر به درد روحانی می خورد. حقیقتی که محافظه کاران ایران بدان واقفند: اگر اصلاً توافقی صورت گیرد، هر چه دیرتر بهتر است. با در نظر گرفتن تقویم انتخابات در دو کشور راهبرد کاخ سفید واضح است. در حالی که اهداف آمریکا و متحدانش یعنی سد کردن راه ایران در مسیر دستیابی به بمب هسته ای می بایست کاملاً محقق شود، آنها باید به خاطر داشته باشند نفس حصول به توافق عاملی تعیین کننده است که می تواند مشی سیاسی ایران را تغییر دهد.

با حضور امیر حاتمی صورت گرفت افتتاح خط تولید 3 سامانه مهم راداری و تحویل آن به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص) خط تولید 3 سامانه مهم راداری که توسط متخصصین صنایع الکترونیک وزارت دفاع در صا شیراز طراحی و ساخته شده است، افتتاح و به بهره‌برداری رسید.   به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، با حضور امیر سرتیپ حاتمی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و امیر فرماندهی قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص)، خط تولید 3 سامانه مهم راداری که توسط متخصصین صنایع الکترونیک وزارت دفاع در صا شیراز طراحی و ساخته شده است افتتاح و به بهره‌برداری رسید. در جریان افتتاح این خطوط تولیدی محصولات آن نیز رونمایی و به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء تحویل شد. در این مراسم امیر سرتیپ حاتمی جانشین وزیر دفاع طی سخنانی با اشاره به اینکه امروز دفاع هوشمند از ارکان یک دفاع مؤثر و کارآمد به شمار می‌رود، تصریح کرد: صنایع الکترونیک وزارت دفاع در این راستا و بمنظور تجهیز نیروهای مسلح به تجهیزات روزآمد و هوشمند اقدام به طراحی و ساخت انواع تجهیزات الکترونیکی با فناوری‌های بالا کرده که خطوط تولید سامانه‌های مهم راداری که امروز به بهره‌برداری رسیده است نمونه‌هایی از آن محسوب می‌شود. وی افزود: شرکت صنایع الکترونیک شیراز وابسته به وزارت دفاع با تولید سامانه‌های راداری مختلف در حوزه کشف و شناسایی اهداف هوایی و رادارهای سامانه سلاح پدافند هوایی نقش برجسته‌ای در پدافند هوایی کشور دارد. حاتمی گفت: این سامانه‌های راداری می‌توانند اهداف هوایی از ارتفاع پست تا ارتفاع خیلی بالا و همچنین هواپیماهای پنهان کار ( استیلت)، هواپیماهای جنگنده و موشکهای کروز را کشف کنند. جانشین وزیر دفاع با بیان اینکه رادارهای تولید شده قابلیت کار در هر شرایط جنگی و جنگ الکترونیک را دارند، گفت: شناسایی موشکهای ARM (موشکهای ضد راداری) از دیگر ویژگی‌های این سامانه‌های راداری است. حاتمی افزود: در حوزه رادارهای کشف و ردگیر، سیستم سلاح سامانه‌های راداری پدافندی مختلفی نیز در دست اجرا است که رادار حافظ به عنوان یکی از رادارهای پیشرفته با موفقیت ساخته و در حال تحویل به قرارگاه پدافند هوایی است. وی در تشریح رادار حافظ گفت: رادار حافظ یک رادار جستجوگر آرایه فازی فعال سه بعدی با برد متوسط جهت استفاده در سامانه پدافند هوایی مرصاد است. این رادار قادر است انواع پرنده‌های مهاجم از جمله جنگنده‌ها و پرنده‌های بدون سرنشین و موشکهای کروز را در ارتفاع پست و ارتفاع متوسط کشف کرده و موقعیت دقیق آنها را در سه بعد، برد و زاویه سمت و زاویه ارتفاع در اختیار رادار کنترل آتش سیستم سلاح قرار دهد. رادار حافظ همچنین قادر است پرتو را در دو بعد سمت و ارتفاع به صورت الکترونیکی و در زمان بسیار کوتاه انجام داده، اهداف را از فاصله 250 کیلومتری آشکارسازی کرده و همزمان با جستجوی اهداف، تعداد 100 هدف را ردگیری کرده و اطلاعات موقعیت آنها را در هرچند ثانیه جهت سیستم سلاح به روز رسانی کند. با توجه به حد تفکیک بالای این رادار در برد، زاویه و سرعت، این رادار می‌تواند در مقابل تهدیدات گروهی به خوبی مقابله کند. حاتمی در ادامه گفت: این رادار کاملاً تاکتیکی و دارای مداومت 24 ساعته بوده و در یک زمان بسیار کوتاه قابل گسترش و آماده انجام عملیات است و از تکنیک‌های پیشرفته و به روز ضد جنگ الکترونیک، برخوردار و قادر است در محیط‌ های حاوی اختلال و جنگ الکترونیک و همچنین در شرایط جوی و آب و هوایی مختلف نقش مؤثری را ایفا کند. جانشین وزیر دفاع، در پایان با قدردانی از متخصصین افتخار آفرین شرکت صنایع الکترونیک ایران بویژه صاشیراز که با طراحی و ساخت این سامانه‌های پیشرفته زمینه دفاع از حریم هوایی کشور را به نحو مطلوب افزایش داده‌اند، تصریح کرد: وزارت دفاع مصمم است با کار و مدیریت جهادی در سالی که به این نام مزین است با اجرای تدابیر خاص مقام معظم فرماندهی کل قوا در حوزه رادار، نیازهای نیروهای مسلح را در این حوزه به نحو شایسته‌ای تأمین کند.

متن کامل گزارش آژانس از اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است.   ایران هسته ای- آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است. متن کامل این گزارش چنین است: *** بسمه تعالی گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران وضعیت برنامه هسته‌ای ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام دوشنبه 28 مهر 1393 20 اکتبر 2014 GOV/INF/2014/23 گزارش مدیر کل . همانطور که در سند GOV/2014/2 عنوان شده بود، گزارش پیش رو اطلاعاتی را در مورد وضعیت برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با «اقدامات داوطلبانه» که ایران به عنوان بخشی از برنامه مشترک اقدام که در 24 نوامبر 2013 بین ایران و گروه E3+3 مورد توافق قرار گرفت، با اجرای آن‌ها موافقت کرد، ارائه می‌کند. برنامه مشترک اقدام در تاریخ 20 ژانویه 2014، در ابتدا برای یک دوره 6 ماهه اجرایی شد. مدت اجرای برنامه مشترک اقدام، در تاریخ 24 جولای 2014 تا 24 نوامبر 2014 تمدید شد. 2. آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 20 ژانویه تاکنون، ایران: I) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود اقدام به غنی‌سازی بالای 5 درصد نکرده است؛ II) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود از آبشارها در وضعیت به هم پیوسته استفاده نکرده است؛ III) مقدار 108.4 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 با غنای 20درصد را رقیق کرده است (به نحوی که سطح غنای آن بیش از U-235 5% نباشد). IV) مقدار 100 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 20درصد را به منظور تولید اکسید اورانیوم، در کارخانه تولید صفحات سوختی به روند تبدیل تزریق کرده است؛ V) در کارخانه تولید صفحات سوختی هیچ خط تبدیلی برای بازگرداندن اکسید اورانیوم به وضعیت UF6 نداشته؛ VI) هیچ «پیشرفت بیشتری» در فعالیت‌هایش در کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP)، کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FFEP) یا رآکتور اراک (رآکتور IR-40) انجام نداده است، از جمله در زمینه تولید یا آزمایش سوخت برای رآکتورIR-40؛ VII) پرسشنامه اطلاعات طراحی بروزشده‌ای برای رآکتور IR-40 ارائه کرده و با آژانس بر سر یک پادمان ایمنی برای رآکتور به توافق رسیده است (بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده و اقدامات پادمانی مورد توافق در 5 می 2014)؛ VIII) مقدار 1505 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5 درصد را برای تبدیل به اکسید اورانیوم، به پروسه تبدیل کارخانه پودر UO2 تزریق کرده است؛ IX) به فعالیت‌های تحقیقات و توسعه تحت پادمان‌ها در کارخانه پایلوت غنی‌سازی سوخت (PFEP) ادامه داده است، بدون آنکه اورانیوم غنی‌شده‌ای انباشت کند؛ X) در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیاسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدیوم، ید و زنون و هیچ‌یک از تأسیساتی که آژانس به آن‌ها دسترسی دارد، اقدامات مرتبط با بازفرآوری انجام نداده است؛ XI) دسترسی مدیریت‌شده به معدن اورانیوم و آسیاب «گچین»، همچنین معدن اورانیوم «ساغند» و کارخانه تولید اورانیوم اردکان، به علاوه اطلاعات مربوط به آن‌ها را فراهم کرده است؛ XII) به ارائه دسترسی روزانه به تأسیسات غنی‌سازی در نطنز و فردو ادامه داده است؛ XIII) به ارائه دوره‌ای دسترسی به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی ادامه داده و اطلاعات مربوطه به آن‌ها را فراهم کرده است؛ XIV) در ارتباط با نظارت پیشرفته، موارد زیر را ارائه داده است؛ • نقشه‌های تأسیسات هسته‌ای و توضیحات مربوط به هریک از ساختمان‌های هر سایت؛ • توضیحات مربوط به ابعاد فعالیت‌هایی که در هریک از مکان‌های دخیل در فعالیت‌های مشخص هسته‌ای، صورت می‌گیرد؛ • اطلاعات مربوط به معادن و آسیاب‌ها و همچنین مواد اولیه. 3. علاوه بر این، آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 24 جولای 2014، ایران: I) 17/1 کیلوگرم از U3O8 تبدیل شده از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 5% درصد را برای تولید قطعات سوختی رآکتور تحقیقاتی تهران استفاده کرده است. II) حدود 4118 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 2درصد را تا سطح غنای اورانیوم طبیعی، رقیق کرده است.

ارزیابی راهبردی دنیس راس: اگر تا 24 نوامبر توافق نشود ایران سطح غنی سازی خود را به شدت افزایش می دهد یکی از مذاکره کنندگان گروه 1+5 به من گفت که انتظار دارد که اگر تا پایان مذاکرات توافقی حاصل نشود ایرانی ها میزان غنی سازی خود را به شدت بالا ببرند.   ایران هسته ای- مشاور ارشد پیشین رییس جمهور امریکا در مقاله ای سناریوهای آتی مذاکرات هسته ای در صورت عدم توافق تا 3 آذر (24 نوامبر) را بررسی کرد. دنیس راس در مقاله ای در روز 24 مهر 1393 (16 اکتبر 2014) در وب سایت فارین فرز (ارگان شواری روابط خارجی امریکا) احتمال داده است که توافق نهایی تا روز 24 نوامبر حاصل نشود. متن کامل این مقاله در ادامه می آید. نسخه اصلی مقاله را در اینجا ببینید. *** این موضوعی تصادفی نیست که تمامی کسانی که در مذاکرات اتمی ایران حضور دارند به سختی درباره رسیدن به توافقی جامع تا بیست و چهارم نوامبر ابراز خوش بینی می کنند. دولت های ایران و آمریکا به دیدارهای منظم خود ادامه می دهند که آخرین مورد آن در هفته گذشته در وین بود اما نشانه های کمی از پیشرفت مشاهده می شود. در حقیقت موضوع هرگونه توافق که بر اساس عقب نشینی ایران از برنامه اتمی اش در برابر کاهش تحریم ها است به نظر می رسد که به طور قابل توجهی دور از دسترس باشد. به جای این موضوع ایرانی ها بر روی کاهش تحریم ها در برابر تنها یک شفافیت محدود درباره برنامه اتمی در مقیاس صنعتی خود پافشاری می کنند. اما واشنگتن از مدتها پیش بر روی این موضوع پافشاری می کند که ایران معاهده ان.پی.تی را نقض کرده است و یک شفافیت محدود کافی نیست و علاوه بر این هم اعلام کرده است که با برنامه اتمی در مقیاس صنعتی موافقت نمی کند و آماده است تنها با توانایی غنی سازی محدود اورانیوم موافقت کند.بنابراین رسیدن به توافق فراگیر تا 24 نوامبر به نظر می رسد که نامحتمل باشد. برای اطمینان ایرانی ها می توانند در آخرین لحظه درباره سانتریفیوژها و شمار کلی آنها و همچنین برون ده آنها و مدت قرارداد عقب نشینی کنند. در برابر واشنگتن می تواند عقب نشینی های بیشتری در ساعت یازده داشته باشد. یکی از مذاکره کنندگان گروه 1+5 به من گفت که انتظار دارد که اگر تا پایان مذاکرات توافقی حاصل نشود ایرانی ها میزان غنی سازی خود را به شدت بالا ببرند. تهران می بایستی که غنی سازی اورانیوم را به میزان بیست درصد از سر بگیرد و آن را با نسل بعدی سانتریفیوژهای خود انجام دهد و میزان ذخیر اورانیوم غنی سازی شده خود را افزایش دهد. این موضوع می تواند زمان لازم برای این کشور به منظور تولید اورانیوم تسلیحاتی را بدهد و بتواند آن را مخفی کند و در برابر آمریکا هم نخواهد توانست بیش از این مطمئن باشد که بتواند ایران را از دستیابی به سلاح اتمی منع کند. آمریکا به این موضوع چگونه پاسخ خواهد داد؟ در گام نخست مطمئنا تحریم های سخت تری بر ضد ایران وضع خواهد کرد و جامعه بین المللی را بر ضد آنها به راه خواهد انداخت. مهمترین این تحریم ها می تواند به گونه ای طراحی شود که سدی در برابر توانایی ایران برای صادرات نفتش ایجاد کند. با وجود تحریم ها، تمایل دولت اسرائیل برای اجرای حملات هوایی بر ضد برنامه اتمی ایران مطمئنا رشد پیدا خواهد کرد. آیا این ترادف خطرناک وقایعی است که به نظر می رسد روی دهد؟ این ممکن است اما نه گروه 1+5 و نه ایرانی ها علاقه ای به افزایش تنش ندارندو هر دو طرف به دنبال راهی به خروج از آن هستند. این احتمال وجود دارد که با تمدید مذاکرات موافقت شود. نفع این چنین تمدیدی برای غرب این خواهد بود که برنامه اتمی ایران متوقف شده است و جمهوری اسلامی ایران به طرف رسیدن به قابلیت اتمی تسلیحاتی حرکت نخواهد کرد. در برابر هم ایرانی ها کمک های اقتصادی بیشتری دریافت می کنند اگرچه ساختار اصلی رژیم تحریم ها هم دست نخورده باقی می ماند. جوفی ژوزف مقام پیشین شورای امنیت ملی آمریکا توصیه کرده است که حفظ وضع کنونی به بی اطمینانی و خطر نبود توافق ارجحیت دارد و فضای لازم را برای احتمال رسیدن به توافقی جامع و با دوام باقی می گذارد. یک احتمال دیگر می تواند توافقی ناقص از طرف دو طرف باشد که بیانگر توافق درباره چندین موضوع از جمله طراحی مجدد راکتور آب سنگین اراک، پیکره بندی مجدد فوردو به سمت تاسیساتی تحقیقاتی، تقویت پروتکل های راستی آزمایی برای بازرسان اتمی و ادامه مذاکره بر روی حیطه هایی باشد که هنوز نبود توافق به طور عمده مشاهده می شود. در هر مورد، دیپلماسی باید ادامه پیدا کند و تحریم های جدید وجود نداشته باشد. واشنگتن باید بپذیرد که نمی تواند به فوریت برنامه اتمی ایران را به عقب براند اگر چه هنوز امید دارد که در طول زمان می تواند این کار را صورت دهد. این روش ارزش بررسی را دارد اما هنوز دلایلی وجود دارد که درباره عملی شدن آن شک داشته باشیم. این روش ضرورتا در وضع کنونی جدید یک برنامه اتمی را برای ایران به رسمیت می شناسد به طوری که این کشور را تنها دو تا سه ماه از اینکه بتواند اورانیوم در سطح تسلیحات را غنی سازی کند دور خواهد کرد. با وجود اینکه کاهش کنونی قیمت نفت فشارهای جدید قابل توجهی بر ایران ایجاد کرده است اما بسیار دشوار خواهد بود که درباره این روش ایرانی ها بخواهند که درباره مقیاس غنی سازی برنامه اتمی خود عقب نشینی هایی داشته باشند.آیا آمریکا باید با مقدار غنی سازی کنونی موافقت کند؟ آنهایی که آری بگویند به طور شفاف خطراتی را که می تواند منطقه را گرفتار کند درک می کنند. در نهایت این احتمال وجود دارد که تمدید به این روش به سبب فشارهای سیاسی در آمریکا ممکن نباشد. در نبود عقب نشینی قابل توجه ایران از برنامه اتمی اش،کنگره آمریکا غیرمحتمل است که با ادامه صبر و شکیبایی موافقت کند. در حقیقت انتخابات نوامبر می تواند سبب ایجاد اکثریت جمهوری خواه در سنا شود و احتمال وضع تحریم های جدید بر ضد ایران در صورت شکست مذاکرات کنونی زیاد است. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا ممکن است حق وتوی تحریم های جدید را برای خود محفوظ بداند اما ممکن است در امضای آن به عنوان یک قانون با فشارهای سیاسی زیادی روبرو شود. روش دیگر می تواند نوع پاسخ به ضرب الاجل آتی مذاکرات و اجتناب از هر گونه توافق بر سر تمدید رسمی مذاکرات باشد. این درک ضمنی که ایران بایستی برنامه اتمی اش را محدود کند و تحریم های بیشتری وجود نداشته باشد، وجود دارد. بایستی یک وقفه رسمی در مذاکرات 1+5 برای چندین ماه وجود داشته باشد اما نشست های سه جانبه بین وزیر خارجه ایران با جان کری وزیر خارجه آمریکا وکاترین اشتون مسئول سیاستگذاری خارجی اتحادیه اروپا در جریان باشد تا درباره از سرگیری مذاکرات تصمیم گیری کنند. این موضوع نشان خواهد داد که دیپلماسی ادامه دارد. این نگرانی وجود دارد که قطع مذاکرات سبب افزایش تنش در همه طرف ها شود که باید از آن اجتناب شود. نگرانی های دوجانبه درباره تهدید داعش می تواند این انگیزه را به طرفین بدهد که از تقابل خود داری کنند. اجتناب از تمدید مذاکرات و نشست های سه جانبه می تواند منافعی داشته باشد. با این گزینه نه کسی مجبور خواهد بود که از تمدید دفاع کند و نه کسی با آن مخالفت کند. پیش از این هم در بسیاری از مذاکرات بین المللی ضرب الاجل هایی برای توافق تعیین شده است که در زمان مذکور توافق میسر نبوده است اما تمایل برای از بین رفتن روند مذاکرات مشاهده می شده است. این موضوع را می توان در مذاکرات بین اسرائیل و فلسطینی ها دید. البته این روش از نظر سیاسی بسیار فریبنده است و به نظر نمی رسد که دو طرف بتوانند آن را به سرانجام برسانند. نیروهای سپاه پاسداران و دیگر محافظه کاران در ایران غیرمحتمل است در برابر نبود توافق از خود صبر و شکیبایی نشان دهند و احتمال این موضوع در هنگام وضع تحریم های جدید از طرف کنگره آمریکا در صورت مشاهده نکردن تعهدی رسمی از طرف ایران برای محدود کردن برنامه اتمی اش دو چندان می شود. با در نظر گرفتن این موضوع که ایرانی ها تمایلی برای عقب نشینی از مواضع خود در مذاکرات ندارند این احتمال وجود دارد که آنها برنامه ای برای دور زدن مذاکرات داشته باشند. برای مثال راهبرد آنها می تواند این باشد که در مذاکرات از مواضع خود عقب نشینی نکنند و اگر توافق و یا تمدیدی نباشد خطوط کلی توافق موقت را رعایت کنند. حالا با اعلام این موضوع که ایران هیچ نفعی در دستیابی به بمب ندارد آنها می توانند به دنبال حمایت جامعه بین المللی برآیند و درخواست پایان تحریم ها را داشته باشند.گفته شده که تهران بر روی این موضوع حساب کرده است که رژیم تحریم ها با گذشت زمان حتی در نبود عقب نشینی از مواضعش حذف می شود و این موضوع را که تهران اعلام کرده است که در دستیابی به بمب اتمی نفعی ندارد، معقولانه به نظر خواهد آمد. اگر چه ممکن است ایران برنامه ای برای دور زدن مذاکرات داشته باشد اما گروه 1+5 هم برنامه خاص خود را دارد. در حقیقت حتی اگر ایرانی ها هم انعطاف زیادی در مذاکرات نشان دهند اما گروه 1+5 جزئیات کمی درباره روش خود نشان داده است. در نهایت این احتمال کمتر وجود دارد که شاهد توافقی فراگیر در زمان حاضر باشیم. اگر اینگونه باشد گروه 1+5 باید درباره آنچه پس از بیست و پنجم نوامبر روی خواهد داد به خوبی فکر کنند. پیش از بررسی گزینه های احتمالی انتظار تا بیست و پنج نوامبر می تواند اشتباه بزرگی باشد.

گزارش ویژه/ فوری احتمال تمرکز توافق موقت جدید بر کاهش اساسی ذخیره اورانیوم 5 درصد ایران برخی منابع می گویند اگر حصول توافق نهایی تا روز 3 آذر ممکن نباشد، احتمال دارد یک توافق موقت جدید میان دو طرف روی ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز شود.   حامد علوی، ایران هسته ای- برخی منابع می گویند اگر حصول توافق نهایی تا روز 3 آذر ممکن نباشد، احتمال دارد یک توافق موقت جدید میان دو طرف روی ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز شود. ایران و گروه 1+5 اکنون مشغول مذاکراتی فشرده هستند که هدف از آن رسیدن به یک توافق جامع و بلند مدت تا روز 3 آذر (24 نوامبر) است. اما اخیرا نشانه هایی ظاهر شده است از اینکه ممکن است به دلیل اختلاف نظر جدی درباره دو موضوع ظرفیت غنی سازی و جدول زمانی لغو تحریم ها و همچنین زمان بر بودن نگارش ضمائم توافق، حصول توافق نهایی تا 3 آذر ممکن نباشد و در نتیجه دو طرف مجددا به سمت امضای یک توافق موقت جدید حرکت کنند. اگرچه منابعی که «ایران هسته ای» با آنها مشورت کرده می گویند احتمال نهایی شدن یک توافق هسته ای جامع، بیش از تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید است. با این حال برخی منابع می گویند اگر قرار بر تدوین یک توافق موقت جدید باشد، تصمیم امریکایی ها این است که این بار بر کاهش اساسی ذخیره اورانیوم 5 درصد ایران تمرکز کنند. به گفته این منابع، توافق ژنو به طور کامل بر خنثی سازی ذخیره مواد 20 درصد ایران تمرکز داشت و توافق موقت جدید –در صورت حصول- ذخیره مواد 5 درصد ایران را هدف خواهد گرفت. تئوری پس پرده، در ذهن امریکایی ها این است که در صورتی که قرار باشد ایران ماشین های فعال خود را کاهش ندهد، ذخیره مواد هسته ای ایران باید به گونه ای کاهش پیدا کند که زمان Break out به بیش از 6 ماه افزایش یابد. کارشناسان فنی می گویند این مستلزم آن است که اولا ایران ذخیره مواد وجود 5 درصد خود را به زیر 1000 کیلو کاهش دهد -و این احتمالا جز از طریق صادرات به روش دیگری مقدور نخواهد بود- و ثانیا حجم تولید و انباشت مواد ایران به شدت کاهش یابد. خبرگزاری امریکایی ها آسوشیتدپرس هفته گذشته گزارشی با این مضمون منتشر کرد. این خبرگزاری در گزارشی به قلم جرج جان در روز 24 مهر نوشت: «یکی از پیشنهادهایی که امریکا ارائه داده است این است که ایران تعداد بیشتری سانتریفوژ در اختیار داشته باشد،‌ مشروط بر این که موافقت کند که میزان ذخیره اورانیوم غنای پایین خود را کاهش دهد. اورانیوم غنای پایین هم می تواند به عنوان سوخت راکتورهای هسته ای مورد استفاده قرار گیرد و هم می تواند به سادگی به اورانیوم غنای بالات تبدیل شده و در ساخت بمب هسته ای به کار رود». کارشناسان در تهران جزئیات این گزارش را تایید نمی کنند ولی عقیده دارند ممکن است اصل این موضوع که یک توافق موقت جدید بر ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز خواهد بود، صحیح باشد. اگر این گزارش ها صحت داشته باشد، باید گفت اتفاق بدی برای برنامه هسته ای ایران در حال رخ دادن است چرا که بدون اینکه هیچ کاهش اساسی در تحریم ها رخ داده باشد، ایران مهم ترین جنبه از قدرت هسته ای خود یعنی مواد هسته ای را از دست می دهد. منابع مطلع در تهران می گویند تیم ایرانی با این پیشنهاد موافقت نکرده است.

مقاله مهم نیویورک تایمز درباره آینده مذاکرات دولت اوباما در توافق نهایی به دنبال لغو تحریم های کنگره نیست دولت باراک اوباما به دلیل اجتناب از درگیری سیاسی با کنگره، قصد ندارد برای لغو تحریم های کنگره علیه ایران پس از توافق نهایی تلاش کند و صرفا به تعلیق این تحریم ها بسنده خواهد کرد.   ایران هسته ای- روزنامه نیویورک تایمز در مقاله ای خبر داده است که دولت باراک اوباما به دلیل اجتناب از درگیری سیاسی با کنگره، قصد ندارد برای لغو تحریم های کنگره علیه ایران پس از توافق نهایی تلاش کند و صرفا به تعلیق این تحریم ها بسنده خواهد کرد. «ایران هسته ای» ترجمه کامل مقاله نیویورک تایمز را به سبب اهمیت آن منتشر می کند و تا ساعاتی دیگر به تحلیل آن خواهد پرداخت. این مقاله روز یکشنبه 27 مهر 1393 (19 اکتبر 2014) به قلم دیوید سانجر نوشته شده است. متن اصلی مقاله را اینجا ببینید. *** هیچکس نمی داند آیا دولت اوباما ظرف پنج هفته آینده موفق خواهد شد توافقی با ایران منعقد سازد که بسیاری ها در کاخ سفید آنرا مهمترین قرارداد دوره ریاست جمهوری وی می دانند، توافقی که مانع از دستیابی ایران به توانایی ساخت سلاح هسته ای شود. اما کاخ سفید یک تصمیم مهم اتخاذ کرده است و آن اینکه در صورت حصول توافق، باراک اوباما رئیس جمهور تا جایی که بتواند مانع از رای گیری کنگره در آن مورد خواهد شد. با اینکه مذاکره کنندگان هنوز در مورد تعداد سانتریفیوژهای عملیاتی مجاز در ایران و مکانهای مورد بازدید بازرسان بحث می کنند، به گفته مقامات آمریکایی و ایرانی، ایرانیان تلویحا گفته اندکه، حداقل بطور موقت، «تعلیق» تحریم های سختی را که به شدت درآمد نفتی آنها را کاهش داده و روابط بانکی شان را با غرب قطع کرده است، خواهند پذیرفت. به گفته مقامات رسمی، وزارت خزانه داری آمریکا در یک مطالعه مفصل که آن را علنی نکرده است، به این نتیجه رسیده است که اوباما از اختیارات لازم برای تعلیق اکثریت وسیع آن تحریم ها بدون آنکه نیاز به رای کنگره باشد، برخوردار است. اما اوباما نمی تواند آن تحریم ها را به طور دائم لغو کند. فقط کنگره قادر به چنین کاری است. حتی اگر دموکراتها ماه آینده بر سنا مسلط شوند، مشاوران اوباما به این نتیجه رسیده اند که احتمالا در این رای گیری شکست خواهند خورد. یک مقام رسمی عالی رتبه گفت: ما در توافق جامعی که طی چند سال حاصل شود، در پی قانون کنگره نیستیم. مقامات کاخ سفید می گویند کنگره نباید از این طرح متعجب شود. آنها به مباحثات اوایل امسال در کنگره اشاره دارند که مذاکره کنندگان ارشد بهترین راه تضمین پیروی ایران از تعهداتش را تعلیق گام به گام تحریم ها می دانستند؛ با درک ضمنی اینکه رئیس جمهور می تواند آن تحریم ها را با همان سرعتی که لغو می کند، باز گرداند. برنادت میهن سخنگوی شورای امنیت ملی روز جمعه گفت: «ما این مسئله را روشن کرده ایم که هرگونه رژیم تحریم های بین المللی و آمریکا ابتدا تعلیق خواهد شد و لغو تحریم ها فقط منوط به آن است که IAEA (آژانس بین المللی انرژی اتمی) تایید کند ایران معیارهای جدی اساسی را رعایت کرده است. ما باید مطمئن شویم که تمکین ایران واقعی است و طی یک دوره زمانی دوام دارد». اما بسیاری اعضاء کنگره آن طرح را تلاش دولت اوباما برای کنار نگاه داشتن آنها (از این موضوع)‌ می دانند. برخی مقامات اسرائیلی نیز همین دیدگاه را دارند و رای کنگره را بهترین راه برای محدودکردن هر نوع قراردادی می دانند که اوباما ممکن است منعقد نماید. میهن می گوید: «کنگره در سیاست ما در قبال ایران نقش دارد» اما اعضاء کنگره خواهان نقشی وسیع تر از مشورت و توصیه اند. هر توافقی بین ایران و کشورهای طرف مذاکره با آن - آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین- یک پیمان رسمی نخواهد بود و بدین ترتیب به دو سوم رای سنا نیاز نخواهد داشت. سناتور رابرت منِندز دموکرات نیوجرسی و رئیس کمیسیون روابط خارجی سنا آخر هفته گذشته گفت: «اگر یک قرارداد احتمالی بطور اساسی و عملی برنامه تسلیحات هسته ای غیرقانونی ایران را برنچیند، انتظار دارم کنگره واکنش نشان دهد. در هیچ توافقی نمی توان به ایران اجازه داد در آستانه تبدیل به یک دولت هسته ای باشد». وی از حامیان قانون تشدید تحریم ها در صورت عدم حصول توافق تا بیست و چهار نوامبر بوده است. سناتور جمهوری خواه مارک کِرک از ایلی نویز و از منتقدان برجسته مذاکرات گفت: «کنگره به رئیس جمهور اجازه نخواهد داد تحریم هایی را که با رای قاطع در سنا بر ضد ایران تصویب شد، بطور یکجانبه لغو کند»، وی به رای گیری سال 2010 اشاره داشت که به موجب آن سخت ترین مجموعه تحریم ها اعمال شد. چنین اظهارنظرهایی دولت اوباما را نگران ساخته است و این مسئله را خاطرنشان می کند که برای حصول توافق با ایران، اوباما نه یک مذاکره بلکه سه مذاکره را باید پشت سر بگذارد. اول، مذاکره بین مذاکره کنندگان اوباما و تیم تحت رهبری محمد جواد ظریف وزیر خارجه زبده ایران. دوم، مذاکره بین ظریف و نیروهایی در تهران که هیچ نفعی از حصول توافق عایدشان نمی شود و تحت رهبری بسیاری اعضاء سپاه پاسداران و بسیاری روحانیون قرار دارند. بازیگر مهم در آن تلاش آیت الله علی خامنه ای (رهبر معظم ایران) است که مجددا معیارهای خاصی برای هر توافقی صادر کرده است، از جمله نهایتا توسعه تقریبا ده برابری برنامه غنی سازی اورانیوم در ایران. سوم، مذاکره بین اوباما و کنگره. ظریف تابستان گذشته در مصاحبه ای گفت که کار اوباما برای متقاعد کردن کنگره «سخت تر» از کار او در قبولاندن یک قرارداد در تهران است. این گفته ممکن است رجزخوانی باشد اما شاید کاملا غلط نباشد. بسیاری جزئیات مذاکرات همچنان مخفی است. وندی شرمن مذاکره کننده ارشد (آمریکا) و معاون وزیر خارجه در امور سیاسی که نامزد اصلی برای احراز سمت مقام دوم وزارت خارجه در ماه آینده است، با رهبران کنگره به توافق رسید که در زمانی که مذاکرات جریان دارد، از گزارش علنی در کنگره اجتناب ورزد و در عوض گزارشهای محرمانه ای در کمیسیونهای اصلی کنگره ارائه خواهد داد. اما این مسئله روشن است که درکنار سرنوشت بزرگترین مراکز هسته ای ایران- نطنز و فوردو، محل غنی سازی اورانیوم، و یک راکتور آب سنگین در اراک که بسیاری نگرانند که بتواند پلوتونیوم قابل کاربرد در سلاح تولید کند، مذاکرات با دقت بر نحوه تعلیق تحریم ها متمرکز بوده است. از نظر آمریکایی ها تحریم ها بزرگترین اهرم فشار برای آنها است. بسیاری ایرانیان عادی آنها را موضوع اصلی مذاکرات می دانند که (لغو آنها) می تواند به تقویت اقتصاد، ارتباط مجدد با جهان و پایان یافتن انزوای ایران بیانجامد. به همین علت، بسیاری ها بهترین گزینه اوباما را در صورت عدم حصول توافق تا ضرب الاجل تعیین شده،‌ ادامه مذاکره می دانند، احتمالی که هم مقامات ایرانی و هم آمریکایی مطرح کرده اند. کریم سجادپور از بنیاد کارنگی برای صلح بین الملل می گوید: «از حالا تا سال 2017، هدف اوباما این است که از تولید یک بمب ایرانی و بمباران ایران جلوگیری کند. اگر کنگره تصویب تحریم های بیشتر را لازم بداند، بهترین راه برای اینکار ایجاد بازدارندگی خواهد بود، در اصل بگوید که در صورت از سرگیری فعالیتهای متوقف شده ایران، تحریم های جدیدی اعمال می شود». اما اوباما نیز تحت فشار است. ترکهایی در رژیم تحریم ها در حال بروز است. بهار امسال به دولت اوباما درباره افزایش خرید نفت ایران توسط چین که تضعیف تحریم ها بنظر میرسد، هشدار داده شد. اخیرا ارقام دوباره کاهش یافته است. بااین وجود این مسئله موضوع گفتگوهای پشت پرده بین مقامات آمریکایی و چینی است. خواست ایرانیان بسیار فراتر از تعلیق تحریم های تحت رهبری آمریکا است.آنها همچنین خواستار خاتمه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل اند که صادرات مواد «دارای کاربرد دوگانه» را که هم مصارف غیرنظامی دارند و هم قابل کاربرد در برنامه های هسته ای و موشکی اند، ممنوع می کنند. آن قطعنامه ها یک مبنای حقوقی در اختیار آمریکا و متحدانش قرار داد تا خواستار بازرسی محموله های ارسالی به ایران شوند که ممکن است بخشی از یک برنامه مخفی باشد. در درون آژانس های اطلاعاتی آمریکا بزرگترین نگرانی این است که اگر ایران احساس کند تاسیسات کنونی اش بیش از حد تحت کنترل قرار دارد، بار دیگر به روشهای مخفی برای دستیابی به فناوری هسته ای روی آورد؛ خرید آن از کره شمالی یا ساخت آن در یکی از صدها تونل خود. یک مقام عالی رتبه اطلاعاتی گفت: «اخیرا از این چیزها زیاد ندیده ایم. اما طی ده سال گذشته سه برنامه مخفی در ایران کشف کرده ایم و دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم چهارمین مورد وجود ندارد».

متن کامل اسراییل منشا اسناد ساختگی آژانس درباره برنامه هسته ای ایران یک تحلیلگر برجسته امریکایی در مقاله ای استدلال کرده است که اسنادی که آژانس بین المللی انرژی اتمی موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) را بر اساس آن استوار کرده، جعلی است.   ایران هسته ای- یک تحلیلگر برجسته امریکایی در مقاله ای استدلال کرده است که اسنادی که آژانس بین المللی انرژی اتمی موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) را بر اساس آن استوار کرده، جعلی است. گرت پورتر، که اخیرا تازه ترین کتاب او با نام «بحران ساختگی» به فارسی ترجمه و منتشر شده، در این مقاله که روز شنبه 26 مهر در وب سایت آنتی وار منتشر شده، با استناد به دیدگاه های مدیران و کارشناسان آژانس این مسئله را تبیین کرده است. متن کامل مقاله وی در این باره چنین است. *** دیپلماتهای غربی طی هفته های اخیر با استناد به یک سند اطلاعاتی در تحقیقات آژانس، از ایران به علت کوتاهی در ارائه اطلاعات لازم به آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره آزمایش مواد انفجاری با قدرت بالا با هدف تولید سلاح هسته ای انتقاد کرده اند. اما درستی این سند نه تنها همچنان بدون تایید باقی مانده است بلکه تنها با استناد به اظهارات یک دانشمند خارجی تهیه شده است. افشای اولیه این سند به اوایل سال 2008 باز می گردد، درست زمانی که برآوردهای اطلاعاتی آمریکا درباره فعالیت هسته ای ایران در ماه دسامبر منتشر شد و مفاد آن مغایر با منافع اسرائیل بود و به گونه ای مشکوک که متن آن به رسانه های خبری درز کرد. آژانس بین المللی انرژی اتمی مدتها به این سند استناد می کند؛ سندی که یک کشور ناشناس عضو این آژانس ارائه کرده و مدرکی کلیدی در توجیه شک و تردید به ماهیت برنامه هسته ای ایران محسوب می شود و اثبات اینکه ایران بر فعالیت های گذشته خود در زمینه تلاش برای تولید سلاح هسته ای سرپوش می گذارد. آژانس در گزارش سپتامبر سال 2008 خود اعلام کرد بود در این سند ‌آزمایش های ایران در ارتباط با تولید اولیه یک چاشنی کروی با قدرت انفجاری بالا مناسب برای یک سلاح هسته ای شرح داده می شود. ولی در نامه رسمی ایران به دبیرخانه آژانس صحت این سند زیر سئوال برده و اعلام شده است در این سند هیچ مدرکی دال بر ارتباط آن با ایران یا تهیه آن از سوی ایران ارائه نشده است. آژانس هرگز به نامه ایران پاسخ نداده است. ولی ماجرای انتشار سند فعالیت ایران در زمینه تولید چاشنی با قدرت انفجاری بالا و گزارشهای اطلاعاتی مربوط در گزارش نوامبر سال 2011 آژانس، سئوالات زیادی را درباره متن سند به وجود آورد. در آن گزارش به نقل از سند مزبور آمده بود این آزمایشها با استفاده از تعداد زیادی کابل های فیبر نوری نظارت شده و به نقل از گزارشهای اطلاعاتی تاکید شده بود یک کارشناس خارجی گفته است در انجام این آزمایش ها به ایران کمک کرده است. این فردی که در آن گزارش از وی نام برده شده کسی نیست جز ویاچسلاو دانیلنکو، دانشمند اوکراینی که اصلا یک کارشناس مسائل هسته ای نیست و در زمینه صنایع نانو الماس تخصص دارد. دانیلنکو از سال 2000 تا 2005 در سمینارهای مختلف در این خصوص در ایران شرکت و سخنرانی کرده است و یک مقاله علمی درباره کاربرد کابل های فیبر نوری در نظارت بر امواج شوکهای انفجاری را در سال 1992 تهیه کرده است که متن آن در اینترنت قابل دسترسی است. همین اطلاعات فرصت لازم را در اختیار سرویس های اطلاعاتی خارجی قرار داده است تا گزارشی را در ارتباط با آزمایش های انفجاری با قدرت بالا از سوی ایران تهیه کنند که با تسلیحات هسته ای و البته با دانیلنکو ربط پیدا می کند. انتشار مقاله علمی دانیلنکو ظاهرا بخش پادمانهای آژانس بین المللی انرژی اتمی را متقاعد کرده است که این سند اعتبار و صحت دارد. چیزی که حتی بیشتر شک برانگیز است این است که بلافاصله پس از انتشار این سند، همان کشوری که آن را به آژانس ارائه کرده بود ادعا کرد گزارشهای اطلاعاتی در اختیار دارد که نشان می دهد یک سیلند بسیار بزرگ در مجتمع پارچین وجود دارد که برای انجام آزمایشهایی که در این گزارش بدان اشاره شده کاملا مناسب است. در این گزارش بار دیگر با استناد به مفاد مقاله علمی اینترنتی ادعا شده بود شخص دانیلنکو طراح اصلی این سیلندر است. بدین ترتیب کل داستان به دو یافته اطلاعاتی بسیار سهل الوصول مربوط می شود که طی مدت بسیار کوتاهی پیدا شده و هر دوی آنها به یک فرد خاص و مقاله انتشار یافته وی در اینترنت مربوط می شود. این در حالیست سیلندری که دانیلنکو در مقاله خود آن را ترسیم کرده بود ،‌به وضوح برای تولید نانو الماس ها و نه آزمایشهای تولید بمب طراحی شده بود. رابرت کلی، رئیس وقت هیئت نظارتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در عراق، اعلام کرده است برداشت آژانس از نصب این سیلندر در پارچین تا مارس سال 2000، برداشتی نادرست و غیر متحمل است زیرا دانیلنکو در مقاله خود گفته بود در سال 2000 هنوز در مرحله طراحی و تکمیل این سیلندر قرار داشته است. رابرت کلی که در زمینه تسلیحات هسته ای نیز کارشناس است در این باره تاکید می کند این سیلندر برای انجام آزمایشهای انفجاری توصیف شده هیچ کارایی ندارد. این سند در اوایل سال 2008 و تحت شرایطی منتشر شد که همه شواهد و قرائن بر نقش اسرائیل در ارائه آن دلالت دارد. بندی در گزارش بازنگری دفاعی بین المللی موسسه جینز به تاریخ چهارده مارس سال 2008 به اسنادی اشاره دارد که منحصرا از سوی ‌منبعی مرتبط با سرویس اطلاعاتی غرب در اختیار جینز قرار گرفته است. این مسئله نشان می دهد پشت ماجرای درز این سند دستور کاری سیاسی قرار داشته است. کلی می نویسد: «تصاویر ترسیم شده تماما با گزارش برآوردهای اطلاعات ملی آمریکا که دسامبر سال 2007 منتشر شد و در آن تاکید شده است تهران در سال 2003 برنامه سلاح هسته ای خود را متوقف کرده است ، مغایرت دارد». این همان استدلالی بود که مقامات اسرائیلی و حامیان آنها در آمریکا در واکنش به گزارش برآوردهای اطلاعاتی آمریکا مطرح می کردند و سعی داشتند نشان دهند این گزارش اعتبار ندارد. آژانس بین المللی انرژی اتمی نخستین بار در ضمیمه ای در گزارش مه سال 2008 خود و اندکی پس از درز این سند به موسسه جینز، به موضوع چاشنی های انفجاری اشاره کرد. دیوید البرایت مدیر موسسه علوم و امنیت بین المللی که از رابطه نزدیکی با اولی هاینونن معاون دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی برخوردار است در مصاحبه ای با من در سپتامبر سال 2008 اعلام کرده بود هاینونن به وی گفته است سندی که در ابتدای آن سال در اختیار وی قرار گرفته، ‌حدس و گمان های وی را درباره اسناد اطلاعاتی جمع آوری شده تقویت کرده است. آلبرایت اعلام کرد این اسناد ‌احتمالا ‌از سوی اسرائیل ارائه شده است. محمد البرادعی مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز به صحت و اعتبار همه اسنادی که آمریکا درباره ایران در اختیار آژانس قرار داده بود ، بسیار بد بین بود. وی جایی در خاطرات خود در سال 2011 با اشاره به این اسناد می نویسد: «‌هیچکس نمی داند آیا آنها واقعی و مستدل بودند». البرادعی خاطر نشان می کند در تابستان سال 2009 نیز آژانس اسناد بیشتری را در رابطه با برنامه هسته ای ایران از اسرائیل دریافت کرد. این اسناد جدید شامل یک سند دو صفحه ای به زبان فارسی بود که در آن مفاد برنامه چهارساله ایران برای تولید چاشنی اولیه نوترونی برای یک واکنش زنجیره ای شکافت هسته ای تشریح شده بود. رابرت کلی می گوید البرادعی دریافته بود این اسناد فاقد اعتبار هستند زیرا هیچ زنجیره ای از سنخیت، منبع قابل شناسایی و هیچ نشانه ای رسمی یا هر چیز دیگری که اعتبار و درستی آن را تایید کند وجود نداشت. یعنی همان ایراداتی که ایران درباره سند مربوط به چاشنی های انفجاری مطرح کرده بود. بدین ترتیب بود که البرادعی در برابر فشارهای آمریکا و متحدان اروپایی آن در سال 2009 مبنی بر انشتار گزارشی در این زمینه و دیگر اسناد از جمله سند چاشنی های انفجاری در قالب ضمیمه ای به گزارش آژانس مقاومت کرد. ولی یوکیا آمانو جانشین البرادعی این ضمیمه را که ائتلاف ضد ایرانی پیشتر در نوامبر سال 2011 خواستار انتشار آن شده بود، منتشر کرد. به موجب اظهارات یک مقام سابق آژانس که خواست نامش فاش نشود آمانو بعدها به همکارانش در آژانس گفت در آن زمان چاره ای جز این کار نداشته است زیرا به آمریکا قول داده بود به عنوان بخشی از توافق با واشنگتن برای کسب حمایت این کشور از تصدی سمت دبیر ملی آژانس در شورای حکام، این گزارش ضد ایرانی را منتشر کند.

نسبت به ابعاد زیر دریایی ، ابعاد اژدر درسته ؟!؟!؟

  http://www.hisutton.com/Fateh-Class_Submarine.html   اگر نکته خاصی داشت ، دوستان زحمت ترجمش رو بکشن !

من تازه  رسیدم خونه!   شاسی این یوز ( اسمش ) تویوتا لندکروز هست !   تصاویر دست آقا سینا هست که همراه با قرار دادنشون در تاپیک ، توضیحات لازم رو هم می نویسن ! 

با ورود لقمان به خدمت  خارک بازنشسته نمیشه ، فقط ( شاید ) ماموریت آموزشی از روی دوشش برداشته باشه !   اما ماموریت اصلی خارک یعنی پشتیبانی ناوگان در مناطق دوردست سرجاشه و با افزایش تعداد  ناوهای جنگی ( با ورود موج های جدید ) سنگین تر هم میشه !    همینطور اگر به خارک بگیم پیر ، پس به بقیه ناوگان ما چی باید بگیم ؟!؟!

گزارش ویژه ادعای مرکز تحقیقات اطلاعاتی فرانسه درباره دست داشتن اسراییل در انفجار پارچین یک مرکز مطالعات اطلاعاتی فرانسه ادعا کرده است که انفجار اخیر در پارچین عملیاتی از سوی رژیم صهیونیستی بوده است.   ایران هسته ای- یک مرکز مطالعات اطلاعاتی فرانسه ادعا کرده است که انفجار اخیر در پارچین عملیاتی از سوی رژیم صهیونیستی بوده است. «ایران هسته ای» متن کامل مقاله آلن رودیه تحلیلگر مرکز مطالعات اطلاعاتی فرانسه را جهت اطلاع تحلیلگران داخلی منتشر می کند اما لازم می داند این نکته را تذکر بدهد که ارزیابی این مرکز مبتنی بر اطلاعات غیر دقیق و همچنین –به احتمال زیاد- بخشی از پروژه های عملیات روانی جامعه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی است. این مقاله روز چهارشنبه 23 مهر 1393 (15 اکتبر 2014) روی وب سایت این مرکز منتشر شده است. متن اصلی این مقاله را اینجا ببینید. *** روز یکشنبه پنجم اکتبر انفجار بسیار شدیدی در مجتمع نظامی- صنعتی پارچین ایران روی داد. دو ساختمان به طور کامل ویران شدند و به چهار ساختمان دیگر به درجات مختلفی خسارت وارد شد. درختان اطراف مجتمع نیز سوختند. بر اثر صدای انفجار شدیدی که تا تهران در فاصله 30 کیلومتری شنیده شد، همه شیشه های منازل همجوار نیز خرد شدند. مقامات ایرانی با تصادفی عنوان کردن این واقعه، اعلام کردند « در یکی از کارگاه های تولید مواد منفجره در شرق تهران آتش سوزی روی داده است و بر اثر آن متاسفانه دو نفر از کارکنان آنجا کشته شده اند». تاریخ تاسیس مجمتع پارچین به دوره شاه برمی گردد. این مجتمع برای ذخیره و آزمایش انواع مختلف مواد منفجره در نظر گرفته شده بود. این مجتمع همچنین برای ساخت موشک های بالستیک با سوخت مایع نظیر نسخه های مختلف موشک شهاب 3 نیز مورد استفاده قرار گرفته است. بازدید بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی از آنجا از نوامبر سال 2005 ممنوع شده است. ایرانی ها برای انجام آزمایش هایی به منظور ایجاد واکنش های زنجیره ای برای انجام انفجار هسته ای در این پایگاه به شدت مورد سوءظن قرار دارند. عکس های ماهواره ای چیزی شبیه به ساختمانی را نشان می دهد که مخزن انفجارهایی را که می تواند برای تجربه های هیدرودینامیکی مورد استفاده قرار گیرد، پنهان کرده است. با وجود این، محل انفجار با کارگاهی که مورد سوءظن است و در منطقه شمالی تر پایگاه قرار دارد، مطابقت نمی کند. از طرف دیگر این ساختمان مورد سوءظن در سال 2012 پاکسازی شد تا نشانه های آزمایش های انجام شده در آنجا از بین برود. پایگاه به طور کامل با آب شستشو داده شد و دو ساختمان ضمیمه آن تخریب شد. این عمل نگران کننده است زیرا می توان از آن نتیجه گرفت که آزمایش هایی که از سال 2005 تا سال 2012 در آنجا انجام گرفته بود، ممکن است در این سال خاتمه یافته باشد. هفت سال تحقیقات برای رسیدن به نتایج علمی مورد انتظار، یعنی انفجار کلاسیکی که برای آغاز واکنش زنجیره ای لازم است، به خوبی کفایت می کند. هفتم اکتبر یک خودرو گشتی اسرائیلی در مرز لبنان در منطقه ای که به «مزارع شبعا» معروف است مورد حمله قرار گرفت و دو نظامی اسرائیلی بر اثر انفجار زخمی شدند. بلافاصله هسته شهید حسن علی حیدر از مقاومت اسلامی و عضو حزب الله که پنجم سپتامبر در حالی که یک سامانه نظارتی را که توسط اسرائیل مستقر شده بود، شناسایی می کرد، کشته شد، مسئولیت این حمله را به عهده گرفت. بنابراین حزب الله لبنان هیچ تمایلی ندارد که امروز با اسرائیل در درگیری های جدی وارد شود. حزب الله اکنون برای دفاع از رژیم سوریه و شرکت در عملیات عراق بسیار مشغول است و حدود 800 نفر از مبارزان خود را در جریان آن از دست داده است. بنابراین نمی خواهد جبهه جدیدی باز کند که ممکن است به طور قابل ملاحظه ای آن را ضعیف کند. با توجه به اینکه در شمال لبنان نیز توسط سنی های افراطی تهدید می شود. در واقع این حمله پیغامی بود که از طرف تهران به اسرائیل مخابره شده بود که به نوعی اسرائیل را به انفجار پارچین متهم می کرد. در زمانی که مذاکرات پنج به علاوه یک از سر گرفته می شود، ایران به این ترتیب اعلام می کند که هشدار اسرائیل را که با آن مواجه است، درک کرده است. توجه به این نکته نیز لازم است که حزب الله نیز توسط ارتش آزاد سوریه در مرز اسرائیل و سوریه در شمال غرب درعا دچار مشکل شده است. اسرائیلی ها از این وضع که می بینند نفوذ رقیب اصلی آنها در این منطقه راهبردی زیر سوال می رود، ناراضی نیستند. این نخستین بار نیست که پایگاه های حساس ایران با حوادث عجیبی مواجه می شود و برخی از دانشمندان آن در حوادث های اسرار آمیز کشته می شوند. به طور مثال سردار حسن مقدم، فرمانده برنامه موشک های بالستیک ایران دوازدهم نوامبر سال 2011 در انفجاری که در پایگاه ساخت موشک های تحت مدیریت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، روی داد، کشته شد. این عملیات در صورتی که تایید شود، یکی از این موارد و بیشتر نشانگر حوزه ای نمادین است تا تاکتیکی. در واقع، این واقعه به هیچ وجه از سرعت تلاش نظامی-هسته ای ایران نخواهد کاست زیرا به نقاط حساس آن ضربه وارد نکرده است. اما برای کسانی که هنوز تردید دارند، این مطلب را تایید خواهد کرد که اسرائیل به مقابله با برنامه هسته ای دشمن اصلی خود در منطقه، ایران، اگر لازم باشد به طور مسلحانه ادامه خواهد داد.

برای ناوگان شمال ناو پشتیبان در نظر گرفته شده !   چیزی مثل  بندرعباس !   البته ناوگان جنوب هم احتیاج داره چون که این رده از ناوگان ما عمری ازشون گذشته و همینطور کفاف پشتیبانی ناوهای آینده ما رو شاید نتونن بدن !

این ماکت از پایه مشکل داره !   معلوم نیست ساخت این ماکت ها رو به کی می سپارن !

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی جزئیات مذاکرات و توافقات در وین 7 جمع بندی «ایران هسته ای» از مجموعه اطلاعات در دسترس نشان می دهد در مذکرات وین 7 پیشرفت قابل توجهی در موضوعات اختلافی میان ایران و 1+5 رخ داده است.   محمد صدری، ایران هسته ای- جمع بندی «ایران هسته ای» از مجموعه اطلاعات در دسترس نشان می دهد در مذکرات وین 7 پیشرفت قابل توجهی در موضوعات اختلافی میان ایران و 1+5 رخ داده است. جزئیات چندانی از این پیشرفت ها که رسما تایید شده باشد در دسترس قرار ندارد اما کنار هم گذاشتن مجموعه اطلاعات نشان می دهد هم تیم ایرانی و هم 1+5 از میزان حرکت به جلو در این مذاکرات راضی هستند. محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه و رییس تیم مذاکره کننده ایران گفته است که دو طرف در همه موضوعات پیشرفت داشته اند. یک مقام امریکایی ناشناس هم که احتمالا وندی شرمن است، به خبرنگاران در وین گفته است که اختلاف های میان دو طرف کمتر شده است. اگرچه هر دو طرف گفته اند که هنوز اختلاف هایی در برخی موضوعات اساسی باقی مانده، ولی ارزیابی «ایران هسته ای» نشان می دهد 40 روز مانده با پایان مهلت مذاکرات، شکاف ها در موضوعات اساسی میان دو طرف کمتر شده است. «ایران هسته ای» نتوانست در این باره که کدام طرف دیدگاه خود را تعدیل کرده، به جمع بندی نهایی برسد. برخی کارشناسان در تهران می گویند به همین دلیل است که هم ایران و هم امریکا به صراحت کار روی گزینه تمدید مذاکرات را نفی کرده و گفته اند می خواهند تا 3 آذر به توافق نهایی برسند. یک منبع به «ایران هسته ای» گفت: «اختلاف های باقی مانده کلا بر دو دسته است. دسته اول اختلافاتی است که هر دو طرف می دانند قابل حل است و فقط باید درباره جزئیات فنی آن مذاکره بیشتری بکنند. اراک و فردو از این جنس است. دسته دوم اختلاف ها، اختلافاتی است که مستلزم تصمیم گیری سیاسی است. تعداد سانتریفیوژها و جدول زمانی تعلیق تحریم ها را می توان در این دسته جای داد». وی ادامه داد: «قاعدتا درباره موضوعات دسته دوم، در دقیقه 90 تصمیم گیری خواهد شد». ارزیابی «ایران هسته ای» از اطلاعات موجود نشان می دهد در مذاکرات وین 7 درباره موضوع غنی سازی میان دو طرف پیشرفت هایی ایجاد شده است. وب سایت شبکه تلویزیونی بلومبرگ این موضوع را روز 24 مهر تایید کرد. هنوز اطلاعات بیشتری در این باره وجود ندارد. آخرین موضع مذاکراتی دو طرف در این باره این بوده است که ایران خواستار حفظ کلیه ماشین های فعال خود (10200 عدد) بوده ولی امریکایی ها حداکثر نصف این مقدار را پذیرفته بودند. «ایران هسته ای» نتوانست اطلاعاتی از اینکه درباره موضوع تحریم ها هم پیشرفتی ایجاد شده یا نه به دست بیاورد. اکنون مهم ترین موضوع بحث درباره موضوع تحریم ها فهرستی است که امریکایی ها برای لغو تحریم های یک جانبه بلافاصله پس از حصول توافق نهایی آماده کرده اند اما ایران آن را قبول ندارد. یکی از معضلات در این بحث که برخی منابع به آن اشاره کرده اند این است که برخی اشخاص و نهادهای ایرانی بیش از یک بار تحریم شده اند. اما در مجموع، علائم حاکی از آن است که حرکت به سمت توافق نهایی سرعت بیشتری گرفته است.

       

گزارش ویژه مشاور سابق اوباما: اسراییل با تمدید توافق ژنو مخالف نیست اسرائیلی ها مطمئنا تمدید مذاکرات را به جای دست یابی به یک توافق نامه هسته ای بد ترجیح می دهند که به ایران اجازه می دهد ظرفیت غنی سازی خود را به صورت قابل توجهی حفظ کند.   ایران هسته ای- مشاور سابق باراک اوباما در امور کنترل تسلیحات و عضو سابق تیم مذاکره کننده امریکا در گروه 1+5 می گوید اسراییل هم با تمدید توافق ژنو مخالف نیست. گری سیمور، روز 20 مهر 1393 (12 اکتبر 2014) در مصاحبه ای با برنارد گوئرتزمن که روی وب سایت شورای روابط خارجی امریک منتشر شده، آخرین دیدگاه های امریکا درباره مذاکرات هسته ای را تشریح کرده است. دیدگاه های وی از این حیث حائز اهمیت است که دارای اطلاعات معتبری از پشت پرده دیدگاه های مقام های امریکایی و اسراییلی است. متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است. متن اصلی را اینجا ببنید. *** گوئرتزمن: تاکنون چندین دور مذاکرات دوجانبه بین ایران و آمریکا بر سر برنامه هسته ای تهران برگزار شده است اما تاکنون شاهد حصول توافقی در این زمینه نبوده ایم و به نظر می رسد مذاکرات در روز 24 ماه نوامبر به پایان خواهد رسید. شما در مجموع روابط ایران و آمریکا را چگونه ارزیابی می کنید؟ سیمور: تا حدود زیادی واضح است که حسن روحانی رئیس جمهور ایران در شرایط دشواری قرار گرفته است. مردم ایران امیدوار بودند او بتواند به توافق نامه هسته ای دست یابد زیرا چنین توافق نامه ای درها را به سوی برقراری روابطی گسترده تر و بهتر با واشنگتن باز می کرد. اما او در زمینه دست یابی به این توافق با محدودیت های زیادی مواجه است و واضح است که آنچه که او برای رسیدن به توافق با آمریکا در نظر گرفته و آماده کرده است برای واشنگتن بسیار کم است. بنابراین، در حال حاضر مردم ایران پیش بینی می کنند تا پایان ماه نوامبر دو طرف به توافق هسته ای دست نخواهند یافت. به عبارت دیگر، ظهور گروه دولت اسلامی عراق و شام - داعش - سبب شده است آمریکا و ایران - دست کم از نظر تاکتیکی - با دشمنی مشترک مواجه شوند و همین موضوع انگیزه های دو طرف را برای خودداری از رویارویی بر سر موضوع هسته ای - دست کم در مدت زمانی که دو طرف بر سر شکست دادن دولت اسلامی عراق و شام در حال همکاری با یکدیگر هستند - افزایش می دهد. گوئرتزمن: آیا بر این باورید آمریکا در زمینه موضوع هسته ای امتیازاتی به ایران خواهد داد تا بدین ترتیب هم پیمانی میان این دو کشور برای مقابله با دولت اسلامی عراق و شام تقویت شود؟ سیمور: این گونه فکر نمی کنم. این حق ایران است که خواهان انعطاف پذیری درباره موضوع هسته ای شود تا آنها بتوانند بر سر موضوعات دیگر همکاری کنند از جمله در افغانستان یا در حال حاضر در مبارزه با دولت اسلامی عراق و شام در عراق. اما موضع آمریکا این است که ایران نیز به اندازه آمریکا از شکست دادن دولت اسلامی سود می برد، بنابراین، فکر نمی کنم واشنگتن آماده دادن امتیازاتی به ایران در این باره باشد زیرا بر این باور است ایران باید با دولت اسلامی مقابله کند زیرا منافعش این گونه ایجاب می کند. گوئرتزمن: اجازه دهید درباره مذاکرات هسته ای صحبت کنیم. چه عاملی سبب دست یابی به توافق هسته ای بین دو طرف می شود؟ سیمور: موضوع مهم در این مذاکرات همواره ظرفیت ایران برای تولید مواد در سطح ساخت تسلیحات هسته ای بوده است بنابراین، حجم و میزان برنامه غنی سازی ایران از اهمیت زیادی برخوردار است همانند شمار و نوع سانتریفوژها ، ذخیره اورانیوم با غنای پایین، محدودیت در انجام تحقیقات و توسعه و غیره. و زمانی که مذاکره درباره چنین جزئیاتی آغاز می شود مشخص می شود که دو طرف اختلافات گسترده ای با یکدیگر دارند. آمریکا خواهان آنست که ایران به صورت قابل توجهی ذخایر کنونی سانتریفوژهای خود را کاهش دهد. گوئرتزمن: آیا ایران ده هزار سانتریفوژ در اختیار دارد؟ سیمور: ایران حدود ده هزار سانتریفوژ دارد که عملیاتی هستند. آنها ده هزار سانتریفوژ دیگر در اختیار دارند که نصب کرده اند اما عملیاتی نیستند و آمریکا - دست کم در موضع اولیه اش - در پی کاهش تعداد این ده هزار سانتریفوژ به حدود هزار و 500 عدد بود که برای پاسخ گویی به نیازهای ایران و تولید سوخت برای رئاکتورهای تحقیقاتی اش کافی است. دوم این که؛ آمریکا خواهان آنست که این محدودیت به مدت 20 سال پا بر جا بماند. ایرانی ها، از سوی دیگر، تحت فشارهای شدید آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران قرار دارند که با هر گونه کاهش در ظرفیت کنونی غنی سازی تهران مخالف است و تأکید می کند ایران باید تا سال 2021 بتواند حجم صنعتی غنی سازی خود را افزایش دهد. با توجه به وجود چنین اختلافاتی و وجود شواهد کمی درباره انعطاف پذیری طرف مقابل، دشوار است بتوانیم شاهد دست یابی به توافق نامه جامع هسته ای بین دو طرف تا پایان ماه نوامبر باشیم. گوئرتزمن: آیا می توانیم پیش بینی کنیم دو طرف - که شامل گروه 1+5 متشکل از آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان - و همچنین طرف ایرانی است، همانند اتفاقی که در تابستان گذشته رخ داد بتوانند مدت زمان مذاکرات هسته ای را تمدید کنند؟ سیمور: دو طرف در تلاش برای دریافتن این موضوع هستند که آیا امکان تمدید مذاکرات هسته ای وجود دارد یا خیر زیرا شرایط در حال حاضر به گونه ای است که می توان انتظار چنین اقدامی را داشت. از نقطه نظر ایران؛ تمدید مذاکرات سبب خواهد شد تحریم های بیشتری علیه تهران اعمال نشود و آنها در عین حال می توانند برنامه هسته ای خود را نیز ادامه دهند. از نقطه نظر آمریکا، ما در حال محدود کردن بیشتر عناصر برنامه هسته ای ایران هستیم و در عین حال رژیم تحریم ها نیز بر سر جای خود باقیست. علاوه بر این، دو طرف در جلوگیری از رویارویی و همچنین عدم افزایش تنش ها بر سر موضوع هسته ای نفع می برند زیرا چنین تنش هایی سبب ایجاد اختلال در روند مبارزه علیه دولت اسلامی عراق و شام می شود. من پیش بینی می کنم با نزدیک شدن به ضرب الاجل ماه نوامبر تلاش برای فراهم کردن زمینه توافق موقت دیگری صورت گیرد. از آنجایی که دو طرف بر سر شماری از موضوعات از قبیل ایجاد تغییراتی در رئاکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک و تأسیسات غنی سازی فردو و تبدیل کردن آنها به تأسیساتی تحقیقاتی به توافق هایی دست یافته اند، از نظر تئوری، در برخی زمینه ها به منظور دست یابی به توافقی موقت دیگری در ازای کاهش تحریم های بیشتر، پیشرفت هایی صورت گرفته است. در آن صورت، می توان انتظار داشت ضرب الاجل دیگری در تلاش برای دست یابی به توافق نامه جامع هسته ای تعیین شود. گوئرتزمن: قرار است مذاکرات هسته ای در روز 24 ماه نوامبر یعنی پس از برگزاری انتخابات کنگره آمریکا به پایان برسد. آیا کنگره آمریکا در جهت برداشتن گام موقت دیگری حرکت خواهد کرد؟ سیمور: پیش بینی در این زمینه کار دشواری است زیرا این موضوع به جزییات طرح مربوط به تمدید مذاکرات بستگی دارد و این که آیا می توان در ازای کاهش حجمی منطقی از تحریم ها؛ محدودیت های بیشتری بر برنامه هسته ای ایران اعمال کرد یا خیر. برنامه اقدام مشترک - که یک سال است از اجرایی شدن آن می گذرد - به صورتی یکنواخت و ملایم رو به جلو حرکت کرده است. این برنامه در محدود کردن بسیاری از جنبه های برنامه هسته ای ایران و کاهش تحریم ها بدون تضعیف کردن روند اعمال تحریم های بیشتر، موثر بوده است. بنابراین، روندی مثبت وجود دارد که بر اساس آن می توان تمدید مذاکرات هسته ای را توجیه کرد اما مطمئنا شماری بسیاری در کنگره وجود دارند که مظنوند ایران در پی ایجاد تأخیر و خرید زمان است بنابراین، تمدید مذاکرات هسته ای به واقع سبب حل و فصل این موضوع نخواهد شد. و این موضوع که جمهوری خواهان کنترل کنگره را در دست داشته باشند یا خیر، مطمئنا بر توانایی کنگره در تصویب لوایحی علیه خواسته های کاخ سفید در این باره تأثیر خواهد گذاشت. و البته این موضوع به دیدگاه های برخی کشورهای دیگر از جمله اسرائیل بستگی دارد. اسرائیلی ها تا حدودی از این موضوع خشنود شده اند که برنامه اقدام مشترک در کند کردن تلاش های هسته ای ایران بدون لغو رژیم تحریم ها موثر بوده است. اسرائیلی ها مطمئنا تمدید مذاکرات را به جای دست یابی به یک توافق نامه هسته ای بد ترجیح می دهند که به ایران اجازه می دهد ظرفیت غنی سازی خود را به صورت قابل توجهی حفظ کند و از این رو، دولت آمریکا هیچ گونه انعطاف پذیری در این باره از خود نشان نمی دهد. گوئرتزمن: ایران همواره آشکارا ادعا می کند هیچ علاقه ای به دست یابی به سلاح هسته ای ندارد . با این حال، چرا آنها به این همه سانتریفوژ نیاز دارند؟ سیمور: آنها می گویند به شمار زیادی سانتریفوژ برای تولید سوخت با غنای پایین برای نیروگاه هسته ای بوشهر نیاز دارند. در حال حاضر، سوخت این نیروگاه از سوی روس ها تأمین می شود، روس هایی که مایلند و خوشحال می شوند برای همیشه سوخت این نیروگاه را تأمین کنند. ایرانی ها می گویند نمی توانند برای انتقال سوخت مورد نیاز خود روی روس ها حساب کنند، بنابراین، آنها باید خودشان توانایی تولید اورانیوم با غنای پایین را داشته باشند. این موضوع - لزوم استقلال در زمینه تولید انرژی هسته ای - متأسفانه در داخل ایران با حمایت هایی مواجه شده است اما در خارج از ایران هیچ کسی بر این باور نیست که هدف اولیه ایران همان چیزی باشد که مقامات آن بر زبان می آورند. در عوض، این امر به ایران توانایی تولید سریع شمار زیادی از اورانیوم - در سطح ساخت تسلیحات هسته ای - را می دهد و آنها در صورتی که تصمیم به ساخت سلاح هسته ای بگیرند مواد مورد نیاز آن را در اختیار خواهند داشت. این امر همچنین بهانه ای می شود تا ایران بتواند در تلاش برای ساخت تأسیاست غنی سازی مخفی بر آید، همان کاری که آنها در گذشته انجام دادند. بنابراین، دو دیدگاه متفاوت در این زمینه وجود دارد. ایرانی ها می گویند برای برنامه هسته ای صلح آمیز خود به برنامه غنی سازی نیاز دارند و آمریکا و دیگر کشورها می گویند این تنها بهانه ای برای ایران به منظور توسعه گزینه ساخت تسلیحات هسته ای است. گوئرتزمن: آیا فکر می کنید ایرانی ها واقعا خواهان حفظ گزینه ساخت تسلیحات هسته ای هستند؟ سیمور: مطمئنا. آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران بر این باور است که ایران باید گزینه ساخت سلاح های هسته ای را هم برای دفاع از ایران در مقابل شیطان بزرگ - آمریکا - و همه شیطان های کوچک و همچنین به منظور استیلای ایران بر منطقه، مد نظر داشته باشد. تا مادامی که رهبر معظم ایران بر سر قدرت است، او در اختیار داشتن قابلیت ساخت تسلیحات هسته ای را عنصری مهم در سیاست خارجی ایران می داند و تا مادامی که او بر سر قدرت است بعید به نظر می رسد این دیدگاه تغییر یابد.

گزارش ویژه مذاکرات وین 7 تکلیف توافق نهایی را روشن می کند مذاکرات وین 7 که کارشناسان در تهران از آن به عنوان مذاکرات سرنوشت یاد می کنند، از صبح روز سه شنبه 22 مهر 1393 (14 اکتبر 2014) در وین آغاز شد.   حامد علوی، ایران هسته ای- مذاکرات وین 7 که کارشناسان در تهران از آن به عنوان مذاکرات سرنوشت یاد می کنند، از صبح روز سه شنبه 22 مهر 1393 (14 اکتبر 2014) در وین آغاز شد. همانطور که «ایران هسته ای» پیش از این گزارش داده است، باور کارشناسان این است که اگر در این مذاکرات درباره مسائل اصلی –که مایکل مان سخنگوی کاترین اشتون آنها را المان های کلیدی خوانده است- تفاهم نشود، تقریبا با اطمینان می توان گفت که تا روز 3 آذر (24 نوامبر) توافقی حاصل نخواهد شد. محمد جواد ظریف، وزیر خارجه و رییس تیم مذاکره کننده هسته ای ایران صبح روز سه شنبه در بدو ورود به وین گفته است که حصول توافق در این دور از مذاکرات بعید است. وی گفته است: «رسیدن به توافق در این مذاکرات بسیار بعید است به‌خاطر اینکه موضوعاتی که هنوز باقی مانده که باید حل و فصل شوند، موضوعات بسیار زیادی هستند. همان‌طور که رییس جمهوری کشورمان مطرح کرد در مورد اصل موضوعات تفاهم کلی وجود دارد، اما آن چه که در چند دور اخیر در موردش بحث و گفت‌وگو شده است در مورد جزییات است، مواردی مانند حجم غنی سازی، نحوه و زمان‌بندی رفع تحریم‌ها که بسیار با اهمیت و حیاتی هستند». ظریف اضافه کرده است: «ما امیدواریم که طرف مقابل با پذیرفتن واقعیاتی در که صحنه منطقه‌ ای و بین‌المللی است و هم واقعیات برنامه هسته‌ای که ایران که یک برنامه پیشرفته صلح‌آمیز هسته‌ای است، بتواند به یک راه حل دست پیدا کند که به نفع همه است و ما تمام تلاش خود را به کار خواهیم برد که از این چند روز مذاکره در وین برای حل مشکلات بهترین استفاده را بکنیم». حسن روحانی هم دوشنبه شب گفته است که دو طرف قطعا در مذاکرات به تفاهم می رسند. توجه به این نکته اهمیت دارد که هیچ کس انتظار ندارد توافق نهایی در این دور از مذاکرات حاصل شود بلکه آنچه از این مذاکرات انتظار می رود این است که تکلیف امکان پذیر بودن یا امکان پذیر نبودن توافق نهایی را تا روز 3 آذر روشن کند. اگر مذاکرات وین 7 به نتیجه نرسد، تیم های ایران و 1+5 احتمالا بقیه زمان خود را صرف یافتن فرمولی برای رسیدن به یک توافق موقت جدید خواهند کرد. برخی منابع می گویند یک توافق موقت جدید ممکن است روی ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز شود. این در حالی است که ایران این امکان را دارد که یک طرفه مذاکرات را لغو کرده و به وضعیت پیش از توافق ژنو بازگردد؛ امری که بسیاری از کارشناسان عقیده دارند قدرت چانه زنی آن را به شدت بالا خواهد برد. ظریف، کری و اشتون روز چهارشنبه 23 مهر ملاقات خواهند کرد.

خوب با توجه به فتوای مقام معظم رهبری ، حرامه !   اما اگر این موضوع تبدیل به مطالبه عمومی بشه ، شاید بتونه روی محاسبات غربی ها تاثیر بگذاره !   خوب به صورت ساده هدف غربی ها از فشار بر مردم ایران این هست که مردم بگن ما هسته ای نمی خوایم ( و پیشروی سنگر به سنگر به سوی نابودی نظام و حتی ایران برای همیشه )!   حالا اگر مردم برعکس عمل کنند ، یعنی مردم با خودشون فکر کنند که ما برای بمب نداشته تحریم شدیم ( و همزمان به این فکر کنند که این بمب چه قدر تاثیر داره که غرب دنبال جلوگیری دست یابی دیگر کشورها هست ! ) و بگن ما بمب هسته ای می خواهیم !   به غیر از امکان تاثیر بر محاسبات غربی ها ، می تونه به عنوان یک ابزار اتحاد ساز مطرح بشه ( در برهه کنونی )  و مقاومت مردم رو در برابر فشارها افزایش بده !

روحانی: در مذاکرات هسته ای حتما تفاهم می شود اگر بر فرض مسائلی پیش بیاید که ما نمی دانیم که می توانیم همه مسائل را حل کنیم، به هر حال یک راه حلی برای آن مسئله هسته ای پیدا می شود و حتماً دو طرف به تفاهم می رسند.   ایران هسته ای- حسن روحانی، رییس جمهور اسلامی ایران در یک گفت وگوی تلویزیونی تاکید کرد که ایران و 1+5 در مذاکرات هسته ای حتما به تفاهم می رسند. این گفت وگو یک شب قبل از عزیمت تیم مذاکره کننده هسته ای ایران به وین و انجام مذاکرات سرنوشت ساز امروز و فردا انجام شد. متن پیاده شده از تصویر اظهارات آقای رییس جمهور که دوشنبه شب 21 مهر 1393 (13 اکتبر 2014) انجام شده است، چنین است. *** مردم احساس کردند که دولت در زمینه سیاست خارجی با منطق، کارشناسی و با تبحر حرکت می کند. البته روبروی ما قدرت های بزرگ هستند. ایران با شش قدرت جهان بحث می کند و با منطق و استدلال به توافق و هرچند توافق شش ماهه می رسد، قدم مهمی است که دولت برداشته است. بعد از مذاکرات ژنو به کارآفرینان گفتم ما کار خود را انجام دادیم و حالا نوبت شماست. مردم احساس می کنند تلاطم های خارجی کاهش یافته است و در زمینه هسته ای هر حرکتی انجام دهیم مردم می دانند که در چارچوب روابط و تعامل سازنده با جهان است. اکنون در اجلاس های بین المللی، کشور بزرگی نیست که داوطلب مذاکره و ملاقات با مسئولان کشورمان نباشد در حالی که در گذشته وقتی با مقامات ما ملاقات می کردند گاهی زبان نصیحت داشتند اما امروز زبان سؤال دارند و درباره منطقه، اقتصاد ایران و مسائل مختلف کشور و جهان پرسش می کنند. اصولا سیاست خارجی ما حرکت و گامی رو به جلو داشته است. البته بحث هسته ای از مباحث مهم ماست و در قدم نخست موفق شدیم به توافق موقت دست پیدا کنیم واکنون کار بزرگی پیش رو داریم که توافق نهایی است. این موضوعی است که 12 سال میان ایران و کشورهای بزرگ جهان از جمله گروه کشورهای 1+5 و آن اوایل مذاکره ایران با سه کشور اروپایی برقرار بوده است و معضل 12 ساله را یک روزه ، دو روزه و یک ماهه نمی توان حل کرد اما قدم های خوبی برداشتیم. ما امروز در کلیات مسئله اتفاق نظر با 1+5 داریم. البته جزئیات هم خیلی مهم است و راجع به آن جزئیات بحث های مهمی داریم. امروز 1+5 قبول کرده است که موضوع هسته ای ایران و حق ایران را به رسمیت بشناسد و اینکه ایران برای چند سال و چه شرایطی را بپذیرد و آن هم محدود، جای بحث است. در اینکه تحریم باید برداشته شود جای اختلاف نظر نیست و حالا از کی شروع و کی تمام شود، مسائل مهمی است اما در کلیات مسائل توافق داریم. در اینکه در نطنز باید غنی سازی انجام شود و اینکه فردو مرکزی برای ایران است و همچنین در اینکه در اراک نیاز به نیروگاه داریم، جای بحث وجود ندارد و اینکه ویژگی این نیروگاه چه و چگونه باشد، داریم بحث می کنیم. گام بزرگی امروز برداشته شده و کلیات مسئله امروز مورد توافق نظر در دو طرف است. دیگر هیچ کس بدنبال این نیست که ایران غنی سازی نکند و این بحث فراموش، منتفی و حذف شده است. در اینکه ایران باید برای رادیوداروهایش یک نیروگاه داشته باشد، دیگر بحثی نیست. حتی اینکه ایران در کنار غنی سازی از سایر فناوریهای مدرن هسته ای باید برخوردار باشد، یکی از مباحث ما با 1+5 است. اکنون کشورهایی در 1+5 داوطلبند که به محض توافق با ما وارد گفتگو شوند. رئیس جمهور فرانسه در سفر اخیر ما به نیویورک مطرح کرد که پس از توافق، تعاملات هسته ای با ایران خواهد داشت و می گفت قصد دارد در بحث هسته ای، فناوریهای مدرن را در اختیار ایران بگذارد. اینکه ایران باید همه فناوریهای مدرن هسته ای را در اختیار داشته باشد مورد اتفاق نظر است. البته وقتی می گوییم ما یعنی همه ملت ایران، و تا کنون نیز هر کاری که کرده ایم ملت ایران انجام داده است و اگر در مذاکرات هسته ای ما موفقیتی به دست آورده ایم به خاطر حمایت ملت ایران بوده است. ما به عنوان نماینده ملت ایران در مذاکرات حضور پیدا می کنیم و همه دارند حمایت می کنند و اگر این تفاهم و توافق بین قوای سه گانه و حمایت های مقام معظم رهبری نبود و اگر ملت ایران در این زمینه همصدا و همفکر نبود ما خیلی مشکل داشتیم. من پاسخ سؤال شما را این گونه می دهم که موضوع هسته ای بازگشت ناپذیر است یعنی هیچ وقت ما به عقب برنخواهیم گشت و ما به شرایطی رسیده ایم که به یک سال قبل برنمی گردیم اما اینکه چگونه پیشرفت کنیم و آیا در این چهل روز باقیمانده همه مسائل تمام می شود و توافق نهایی می شود یا بخشی باقی می ماند یا احتمالاً تمدید می شود یا نمی شود؛ اینها مباحثی است که مطرح است و اراده ما نیز بر این است و فکر می کنیم در همین چهل روز باقیمانده همه مسائل قابل حل و فصل نهایی است و می تواند حل و تمام شود. اما اگر بر فرض مسائلی پیش بیاید که ما نمی دانیم که می توانیم همه مسائل را حل کنیم، به هر حال یک راه حلی برای آن مسئله هسته ای پیدا می شود و حتماً دو طرف به تفاهم می رسند. می خواهم به ملت بزرگ ایران بگویم که دنیا هم قبول کرده که ایران باید دارای فناوری هسته ای باشد و هم پذیرفته که این مسئله از طریق مذاکره حل و فصل شود و هم همه قبول کرده اند که این تفاهم برد- برد و به نفع همه خواهد بود. امسال در نیویورک نه تنها کشورهای اروپایی بلکه مقامات همه کشورهایی که ما با آنها ملاقات داشتیم ؛ در واقع در اجلاس شانگهای و نیویورک ما با 1+5 جز با آن یک با پنج تای آنها در سطح بسیار بالا ملاقات داشتیم که چهار تای آنها در سطح سران و آن یکی نیز در سطح وزیرخارجه بود ؛ همه آنها به این مسئله اعتراف داشتند که مسئله باید حل شود و حتی یکی از سران این کشورها می گفت که ما دیگر خسته شده ایم و باید هر طوری که هست این مسئله را تمام کنیم. این نشان می دهد که شرایط عوض شده و این شرایط را ملت ما عوض کرده است و دنیا می داند که اراده دولت و ملت بر چه قرار گرفته و ما امیدواریم این مسئله در مسیر حل خود و مسیری که به نفع منطقه و جهان است قرار گیرد. ما همه تلاش های خود را در این راه به کار گرفته ایم و خواهیم گرفت.

فانتوم که به صورت استاندارد HUD نداره !

با توجه به پیشینه اصطلاحات وزنی در کشور ، احتمالا چیزی در رده کبرا منظور باشه !   الان فیلم رو دیدم ، سردار حاجی زاده می گن بالگرد دیگری که حالا اون سنگین تره ..........   منظور سردار بالگرد سنگین در رده آپاچی نیست ، بلکه منظور بالگردی هست که سنگین تر از شاهد 285 خواهد بود ، که حالا ممکنه به وزن کبرا هم نرسه !   پنجره های این Ansat ، عجیب منو یاد 285 خودمون می اندازه !   به نظر من بالگرد تهاجمی آینده شاهد XXX بر اساس بهسازی گسترده شاهد 285 خواهد بود !   دوستان فتوشاپ کار بسم الله ، یه 285 دو نفره می خوام  icon_cheesygrin   برای تغییرات نسبت به 285 ، ظاهر این Ansat مدنظرتون باشه !    درباره قوای محرکه ( موتور و سیستم انتقال قدرت ) به نظر من شاید قوای محرکه با سبا 248 یا همان پنها 2 یکسان باشد !   به نظر من 2 نکته وجود داره که پنها 2 ، طراحیش متعلق به صنایع هوایی شاهد باشه !   1- ظاهر شبیه به شاهد 274 ( که 285 نمونه تهاجمی آن هست ) که به نظر میاد که با توسعه شاهد 274 به وجود آمده !   2- عدد 248 ، عدد 3 رقمی که با عدد 2 شروع می شه ، که تا به حال ما استفاده از عدد 3 رقمی که با 2 آغاز می شه رو در بالگردهای شاهد دیدیم !

اسمش رو فراموش کردم ، ولی بلای جون تالاب انزلی شده !

قضیه این 3 موتور جت داره جالب تر می شه !

  محل سابق لانچر سی کت مشخصه !   همینطور فکر کنم بشه جای این 20 م م ها  ، در ساده ترین حالت این 23 م م دولول کنترلی رو نصب کرد !