گزارش ویژه/ فوری ظریف در کدام تیم بازی می کند؟ انتشاری پوستری با شعار عجیب «هیچ توافقی بدتر از توافق نکردن نیست»، از گوشه ای دیگر از سیاست های مشکوک وزارت خارجه در مذاکرات هسته ای پرده برداشت.     حامد علوی، ایران هسته ای- انتشاری پوستری با شعار عجیب «هیچ توافقی بدتر از توافق نکردن نیست»، از گوشه ای دیگر از سیاست های مشکوک وزارت خارجه در مذاکرات هسته ای پرده برداشت. صبح روز چهارشنبه 9 مهر 1393 (اول اکتبر 2014) پوستری با امضای چند سینما گر از جمله مجید مجیدی، محمدمهدی عسگرپور، سیدرضا میرکریمی، رخشان بنی اعتماد، عباس کیارستمی، اصغر فرهادی منتشر شد که اصلی ترین جمله نقش بسته بر روی آن این عبارت بود: There is no deal that is worse than ‘No deal’: هیچ توافقی وجود ندارد که بدتر از توافق نکردن باشد! در حالی که ابتدا تصور می شد این پوستر ممکن است ابتکار خود این سینماگران یا جهت داده شده از خارج از کشور باشد، ساعتی بعد با کمال تعجب روشن شد که این پوستر از سوی آقای محمد جواد ظریف وزیر خارجه برای این سینما گران ارسال شده و از آنها خواسته شده آن را امضا کنند؛ و برخی از آنها از جمله مجید مجیدی هم با اعتماد به وزارت خارجه و بدون دقت در محتوای پوستر، با درج نام و عکس خود در آن موافقت کرده اند. مجیدی خود در این باره گفته است: «چند روز پیش از سوی آقای جواد ظریف وزیر امور خارجه با ما تماسی گرفته و خواسته شد که عده‌ای از هنرمندان که وجهه بین‌المللی دارند در مسیر مذاکرات هسته‌ای و برای احقاق حقوق حقه مردم ایران، دولت را یاری رسانند و به همین منظور پوستری از سوی وزارتخانه آماده شد که ما نیز آن را تایید کردیم و موکدا تشکیل یک کمپین را رد می‌کنم». این اقدام از سوی محمد جواد ظریف در حالی انجام شده است که بیش از چند روز از انتشار فیلم و متن کامل سخنان وی در شورای روابط خارجی امریکا نمی گذرد. وی در آن سخنرانی هم از غربی ها خواسته بود با تیم فعلی توافق کنند تا این تیم بتواند انتخابات مجلس در سال آینده را از رقبای خود ببرد. پیام اصلی این پوستر این است که تیم مذاکره کننده عملا هیچ خط قرمزی را قبول ندارد و عقیده دارد به هر قیمتی و صرف نظر از محتوا، باید با غرب به توافق برسد. این موضع، با سخنان صریح آقای ظریف مبنی بر اینکه هدف تیم وی از مذاکرات هسته ای نه صیانت از منافع ملی بلکه نگهبانی از منافع سیاسی یک جریان خاص است، کاملا تطابق دارد و این پرسش را به طور جدی بوجود آورده است که آیا وی می تواند حافظ منافع و حقوق ملت ایران در مذاکرات هسته ای باشد؟ عبارت «هیچ توافقی بدتر از یک توافق بد نیست» در حالی از سوی آقای ظریف به عنوان یک شعار مذاکراتی اعلام شده، که امریکایی ها برای توصیف موضع خودشان از جمله «توافق نکردن بهتر از توافق بد است» استفاده می کنند! این پوستر بویژه از این حیث محل تامل جدی است که به زبان انگلیسی و خطاب به غربی ها منتشر شده است. تنها پیامی که طرف غربی می تواند از این پوستر بگیرد –مخصوصا حالا که روشن شده ظریف پشت صحنه داستان بوده- این است که تیم مذاکره کننده هیچ اعتقادی به خطوط قرمز و صیانت از فناوری هسته ای ندارد و صرفا به هر قیمتی در صدد رسیدن به یک توافق است. صرفا از موضع مذاکراتی هم که به موضوع بنگریم نتیجه ارسال چنین آدرسی به غرب سخت تر شدن موضع آن در مذاکرات و اصرار آنها بر نقض خطوط قرمز ایران خواهد بود. مهم ترین سوالی که اکنون باید به آن جواب داد این است که آیا آقای ظریف، با چنین راهبردها و سیاست ها، نماینده امینی برای ملت ایران در مذاکراتی است که بناست در آن درباره اساسی ترین حقوق ملت ایران تصمیم گرفته شود؟ آخرین خبر درباره این پوستر هم این است که وزارت خارجه با صدور بیانیه ای از اقدام سینما گران دفاع و از آن تشکر کرده است و به این ترتیب محتوای پوستر را به موضع رسمی خود تبدیل نموده است.

گزارش ویژه جزئیاتی از توافقات ایران و 1+5 در مذاکرات نیویورک اطلاعات علنی منتشر شده از سوی امریکایی ها نشان دهنده این است که بر خلاف آنچه به طور عمومی در فضای رسانه ای گفته می شود پیشرفت های مهمی در مذاکرات نیویورک رخ داده است.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- اطلاعات علنی منتشر شده از سوی امریکایی ها نشان دهنده این است که بر خلاف آنچه به طور عمومی در فضای رسانه ای گفته می شود پیشرفت های مهمی در مذاکرات نیویورک رخ داده است. یکی از مهم ترین موارد که از سوی مقام های امریکایی در مصاحبه با خبرگزاری های غربی طرح شده این است که امریکایی ها در این مذاکرات پذیرفته اند مجموعه تحریم های یک جانبه بلافاصله پس از توافق نهایی یک جا تعلیق شود. این موضوعی است که تا پیش از این مورد توافق قرار نگرفته بود. مقام های امریکایی البته هیچ ضمانتی در این باره نداده اند که این تحریم ها که مبنای اصلی آنها قوانین کنگره امریکاست، بالاخره لغو خواهد شد. به عبارت دیگر، ایران در مقابل اعمال تغییرات تقریبا یازگشت ناپذیر در برنامه هسته ای خود، صرفا یک «تسکین موقت» در تحریم ها را هدیه می گیرد. اکنون ظاهرا مسئله باقی مانده میان ایران و 1+5 این است که تحریم های شورای امنیت چه زمانی تعلیق خواهد شد. اطلاعات منتشر شده نشان می دهد امریکایی ها می گویند نمی توانند تحریم های شورای امنیت را بلافاصله پس از توافق نهایی تعلیق کنند و این امر نیازمند زمان بیشتری است. علاوه بر این، مقام های امریکایی ناشناس به خبرگزاری های غربی گفته اند درباره موضوع تحقیق و توسعه هم در نیویورک توافق تقریبا نهایی صورت گرفته است. هنوز اطلاعاتی از جزئیات این موضوع وجود ندارد ولی می دانیم که در توافق ژنو از ایران خواسته شده بود از گسترش برنامه تحقیق و توسعه خود خوداری کرده و برنامه را به وضع فعلی آن محدود کند. خبر دیگر درباره مذاکرات نیویورک این است که در این مذاکرات درباره موضوع شفافیت هم جمع بندی تقریبا نهایی انجام شده است. امریکا مدت هاست با مشارکت آژانس بین المللی انرژی اتمی سرگرم تدوین یک نظام راستی آزمایی ویژه برای درج در متن توافق نهایی است. مقام های امریکایی پس از مذاکرات نیویورک گفته اند مذاکرات در این زمینه تا حدود زیادی به نتیجه رسیده است. همچنین درباره اراک هم گفت وگوها از مرحله ای دشوار عبور کرده است. یک مقام امریکایی روز بعد از مذاکرات نیویورک گفته است که اراک دیگر مانعی برای توافق هسته ای نخواهد بود. حسین موسویان که اکنون بسیار به تیم مذاکره کننده دولت آقای روحانی نزدیک است، موضوع را اینگونه جمع بندی کرده است مذاکرات در نیویورک 20 درصد پیشرفت داشته است. اما درصد واقعی ظاهرا باید بسیار بیشتر باشد. به این ترتیب به نظر می رسد اظهارات رسانه ای مطرح شده درباره عدم پیشرفت جدی در مذاکرات را چندان نباید جدی گرفت. تنها عدم پیشرفت واقعی، بحث درباره تعداد ماشین های فعالی است که ایران در گام آخر آن را حفظ خواهد کرد که در این مورد، به نظر می رسد نباید انتظار داشت توافق نهایی در زمانی به جز لحظات آخر مذاکرات صورت بگیرد. سوال این است که با این وجود، چرا هر دو طرف ایرانی و امریکایی اصرار دارند تاکید کنند که پیشرفت در مذاکرات رضایت بخش نبوده است؟ و سوال دیگر: چرا همچنان باید جزئیات مذاکرات را از زبان امریکایی ها بشنویم؟

رادار عصر بر روی جماران !     دوستان تو این چند روزه حواسشون به مجله خبری باشه ، همانطور که همین باشگاه خبرنگاران جوان  ابتدا عکس های پایگاه هلیکوپتری سپاه رو نشون داد و چند روز بعد گزارشش رو پخش کرد ، احتمالا ما شاهد همچین گزارشی برای نیروی دریایی خواهیم بود ! ممکنه برای ما نکته داشته باشه !

این قایق پرنده با نمونه های قبلی تفاوت دارد !   موتور فرق داره و دارای محفظه هست !  

یعنی ستاد کل بلاخره تائیدش کرد ؟!؟!؟

  منبع

گزارش ویژه حاشیه ای بر درد دل انتخاباتی وزیر خارجه با رفقای امریکایی ظریف به صراحت اعتراف می کند که این جریان برای ماندگار شدن در محیط سیاست داخلی کشور به کمک و اعانت و دستگیری غرب نیاز دارد و بدون آن، بی تردید میدان را به حریفان واگذار خواهد کرد.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - درک اینکه دولت آقای روحانی برای نهایی کردن یک توافق هسته ای با غرب بی نهایت مشتاق باشد اصلا دشوار نیست. سیاست خارجی دولت آقای روحانی بر دکترینی استوار شده که اگر توافق نهایی شکل نگیرد، هم خود بی اعتبار می شود و هم بسیاری دیگر از رویاهای غربگرایان را در ایران به سقوط خواهد کشاند. دکترین سیاست خارجی دولت از روز نخست این بوده که منشا بسیاری از مشکلات کشور ناتوانی گذشتگان از درست سخن گفتن با جهان بوده است. دولت روحانی بویژه محمد جواد ظریف وزیر خارجه او همواره اصرار داشته اند که اگر زبان جهان را بدانید و با آن با ادبیاتی دست و محترمانه سخن بگویید، گره بسیاری از مشکلات در دم گشوده خواهد شد و به تعبیر ویتگنشتاینی ها، زبان جدید، جهانی جدید را از پی خود خواهد آورد. منتقدان البته می دانستند که داستان به عوض کردن واژگان و تغییر ادبیات محدود نخواهد ماند و به زودی سر از جاهای دیگری درخواهد آورد. دیری نپایید که محترمانه سخن گفتن جای خود را به پذیرش راهبرد اعتمادسازی داد که در اصل چیزی نیست جز اینکه ابتدای راه ابزارهای قدرت و اهرم های اصلی چانه زنی تان را از شما بگیرند و در ادامه مسیر دائما امتیازهای بیشتر بخواهند. پس از آن، استتراتژی «سخن گفتن به زبان جهان» تبدیل شد به به رسمیت شاختن تمامی نگرانی های غرب درباره ایران و بدتر از آن، پذیرفتن اینکه این نگرانی ها باید از همان راهی رفع شوند که غربی ها می خواهند. در نهایت، سخنگویان خوب ما در مواجهه با جهان ( که جهان را هم خلاصه در غرب می دیدند) تلویحا پذیرفتند که ایران تا اطلاع ثانوی یک استثناست، حقوقی کمتر از دیگران دارد و تکالیفش بیش از دیگران است و این اصلاح شدنی نیست الا اینکه پیمودن یک مسیر حدودا یک دهه ای اعتماد سازی را بپذیرد. تا اینجا یک نتیجه گیری ساده به دست می آید: وقتی ما با غربی ها خوب حرف می زنیم، آنها متقابلا دلیلی نمی بینند که با ما همین کار را بکنند؛ وقتی ما نگرانی های آنها را به رسمیت می شناسیم، آنها بر فهرست نگرانی های خود می افزایند و وقتی ما دوستی می ورزیم، امریکایی ها به این نتیجه می رسند که دشمنی کردن کاری درست و به موقع بوده است. اکنون اما، بویژه از سفر نیویورک به این سو، کار از درست حرف زدن و درست عمل کردن بسیار فراتر رفته و به درد دل کردن کشیده است. سخنان حیرت انگیز آقای محمد جواد ظریف در روز 26 شهریور در جمع اعضای شورای روابط خارجی امریکا را چیزی جز درد انتخاباتی با دوستان امریکایی نمی توان نامید. ظریف در این سخنان –که شبیه به آن را پیش تر هم گفته بود- در پاسخ به هاله اسفندیاری می گوید اگر غربی ها قدر فرصت ایجاد شده را ندانند و با دولت آقای روحانی توافق نکنند، مردم 16 ماه بعد در انتخابات مجلس پاسخ آنها را با رای دادن به جریانات غرب ستیز خواهند داد. وی برای اینکه مخاطبانش دقیقا متوجه عمق مسئله بشوند یادآوری می کند بار گذشته که در سال های 83 و 84 غربی ها فرصت توافق با ایران را از دست دادند رییس جمهوری در ایران بر سر کار آمد و 8 سال شیرین دولت را در دست داشت، که کسی مانند وی را بازنشسته کرد! سخنرانی آقای ظریف در جمع اعضای شورای روابط خارجی امریکا، بویژه فقره اخیرالذکر آن، یعنی جایی را که وی برای بقا در صحنه سیاست داخلی ایران دست به دامن امریکایی ها می شود، باید احتمالا به عنوان جدیدترین مدل «درست حرف زدن» با غربی ها در تاریخ ثبت کنیم. بعید می دانم کسی در دولت آقای روحانی می توانست صریح تر از این پس پشت داستان را بر ملا کند و راز مگویی را که اصلاح طلبان تلاش می کنند آن را در پستوها در گوش یکدیگر زمزمه کنند، اینچنین بر فراز بام فریاد بزند. و البته این را هم بعید می دانم که آقای دکتر روحانی –که در سفر نیوروک نشان داد امانتدار خوبی برای ارزش های انقلاب اسلامی است- چندان موافقتی با این مدل گشودن سفره دل برای اجنبی داشته باشد. یکی از انتقادات مبنایی اصولگرایان به جریان اصلاح طلب هواره این بوده است که این جریان –همچون اسلاف دیگرش در طول تاریخ یک سده اخیر- همواره تلاش می کند خود را به نیروی مطلوب غرب در ایران تبدیل کند و سربزنگاه، به جای آنکه به سرمایه اجتماعی خویش امید ببندد، چشم به بیرون مرزها می دوزد و پیروزی و ماندگاری را از آنها طلب می کند. شاید به همین سبب است که این جریان، حتی وقتی در انتخاباتی مانند انتخابات سال 88، یک سرمایه اجتماعی عظیم به کف می آورد، باز هم به جای آنکه این سرمایه را در سبد نظام و انقلاب بگذارد، آن را دو دستی به غربیان هبه می کند تا ببینند چه سان می توانند از آن ابزاری برای توطئه و آشوب بسازند. سخنان محمد جواد ظریف –که بیشتر خود را یک دوم خردادی می داند تا یک اعتدال گرا- در واقع دارای دو پیام اصلی است: نخست او می خواهد به امریکا بگوید یگانه نیروهایی که درست سخن گفت با امریکا را بلدند همین هایی هستند که اکنون بر سر کارند و لذا غرب نباید از انجام وظیفه تاریخی خود در ماندگار کردن آنها قصور کند. و دوم، ظریف به صراحت اعتراف می کند که این جریان برای ماندگار شدن در محیط سیاست داخلی کشور به کمک و اعانت و دستگیری غرب نیاز دارد و بدون آن، یعنی اگر قرار باشد صرفا به ظرفیت های داخلی خود اکتفا کند- بی تردید میدان را به حریفان واگذار خواهد کرد. هر دو اعتراف را باید به عنوان بخشی به یاد ماندنی از کارنامه جریان غربگرا در ایران ثبت کرد. چه توافق نهایی انجام بشود و چه نشود، این موضوع از یاد نخواهد رفت که چگونه کسانی وقتی خلوتی با دوستان امریکایی خود پیدا کردند، نتوانستند در مقابل وسوسه «شیرین کردن خود» مقاومت کنند. منتها ظریف یک نکته را خوب گفته است. بله در ایران، مردمی هستند که در موقع درست، در گرفتن تصمیم درست خطا نمی کنند.

گزارش ویژه ظریف خطاب به امریکا: اگر با ما توافق نکنید انتخابات مجلس را می بازیم و 84 تکرار می شود ظریف در نشست با اعضای شورای روابط خارجی امریکا با لحنی عجیب از غربی ها می خواهد به این نکته توجه کنند که اگر با تیم فعلی توافق نکنند، این تیم –و اصلاح طلبان- انتخابات آینده مجلس را خواهند باخت.   ایران هسته ای- محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در نشستی با اعضای شورای روابط خارجی امریکا به نوعی درد دل انتخاباتی با آنها دست زده است. اگرچه این نشست در تاریخ چهارشنبه 26 شهریور 1393 (17 سپتامبر 2014) برگزار شده است، اما بخش اصلی آن که حاوی یک درد دل بسیار نامتعارف و عجیب از سوی جواد ظریف با دوستان امریکایی اش است، بسیار کم مورد توجه واقع شده است. متن اصلی این نشست را اینجا ببینید. ظریف در این نشست با لحنی عجیب از غربی ها می خواهد به این نکته توجه کنند که اگر با تیم فعلی توافق نکنند، این تیم –و اصلاح طلبان- انتخابات آینده مجلس را خواهند باخت. وی همچنین یادآوری می کند بار قبل که رد سال های 2004 و 2005 غربی ها از توافق با تیم روحانی خودداری کردند، فردی مانند محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری انتخاب شد. این البته نخستین بار نیست که ظریف چنین بحثی را مطرح می کند، ولی صراحتی که او این باره به خرج داده با گذشته تفاوتی اساسی دارد. متن کامل عبارات ظریف با ترجمه فارسی آن –با تمرکز بر مفهوم نه ترجمه کلمه به کلمه- چنین است: WARNER: Now, I think we have -- do we have a question from Bob McMahon in our Washington office? I think... QUESTION: Yes, Margaret. Yes, we do. Our first question is from Hali Asundiari (ph). QUESTION: Thank you very much. Dr. Zarif, will a failing of talks impact Iran's foreign policy and, if so, how? I will spare you with the impact on domestic policy, because I know it's not your portfolio. Thank you. هاله اسنفدیاری: اگر توافق شکست بخورد، چگونه سیاست خارجی ایران را تحت تاثیر قرار می دهد؟ من از شما درباره سیاست خارجی سوال کردم چرا که می دانم مسائل داخلی در اختیار شما نیست. ZARIF: Thank you. Of course it will, because Iran started a process -- we started a process with the aim of changing the foreign policy environment of the government of the country. Now if, in spite of our efforts to be accommodating, we fail, then the Iranian people have an opportunity to respond to our failure in about a year's time, in about a year -- about 16-month time when we have the next parliamentary election. بله، حتما حتما تحت تاثیر قرار می دهد. ما فرآیندی را برای تغییر محیط سیاست خارجی آغاز کردیم. اگر سیاست خارجی ما شکست بخورد مردم ایران 16 ماه بعد در انتخابات پارلمانی فرصتی خواهند داشت تا به این شکست پاسخ بدهند Last time around when we tried, we were accommodating to the international community in negotiating our nuclear deal -- I'm talking about 2004 and 2005 -- and then when our attempts at openness were rebuffed by the European Union and -- because the European Union was not doing this alone and somebody sitting in the White House and in the State Department prevented any agreement, like some people who now do not want to see any agreement, no matter what the parameters are, at that time, people basically rewarded us for our failure by electing a different type of president to office in Iran which went on for a good eight years and gave me early retirement. بار قبل در سال های 2004 و 2005 که ما فرصتی داشتیم برای توافق با جامعه جهانی و امریکا جلو آن را گرفت مثل بعضی که الان هم نمی خواهند هیچ توافقی را ببینند مردم ایران در پاسخ رییس جمهور متفاوتی را انتخاب کردند که 8 سال به آسانی در دولت بود و من را بازنشسته کرد. (LAUGHTER) So now that I'm back from the dead, I think it is -- it is important for us to be careful about the type of message the international community, and particularly the West, is sending to Iran, whether accommodation by Iran, whether an attempt by Iran to be open, to be forward-looking, receives positive answer, positive response, or whether it would be rebuffed again. And I think the Iranian people will respond to this over the ballot box. من اکنون از مرگ بازگشته ام. ما باید درباره پیامی که غرب برای مردم ایران می فرستد مراقب باشیم... من فکر می کنم مردم ایران پای صندوق های رای به (رفتار غرب) پاسخ خواهند داد.

درباره موشک میانبرد ، قبلا اسم مقصود برده شده ! به نظر من مبنای این موشک یا موشک اسپارو هست یا PL-12 چینی و یا تلفیقی از هردو ! چون موشک مذکور باید جوری باشه که روی ناوگان متنوع نیروی هوایی اعم تایگر ، میراژ ، فالکروم و به ویژه فانتوم قابلیت نصب داشته باشد ! پلاتفروم اسپارو ، پلتفورم امتحان پس داده ای هست ! امریکایی ها بر مبنای آن امرام رو شکل دادن و موشک های میانبرد چینی هم مشخص هست که مبناش اسپاو بوده یا امرام ! این موشک اسپارو هم حدود 4 دهه هست که در خدمت ما بوده و باهاش آشنایی داریم !

موشک «یاعلی» اولین «کروز زمینی» ایران فرمانده نیروی هوافضای سپاه گفت: موشک کروز «یاعلی»، اولین موشک کروز زمینی ساخت این نیرو است.   به گزارش مشرق، سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خصوص موشک کروز با نام «یا علی» که طی ماههای اخیر و در جریان بازدید فرمانده معظم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای این نیرو به نمایش درآمد، گفت: این یک موشک کروز زمینی است که توسط هوافضای سپاه ساخته شده و علاوه بر آن، کروز زمینی دیگری نیز در وزارت دفاع ساخته شده است.   حاجی‌زاده ادامه داد: موشک کروز «یاعلی» که از روی سکوهای زمینی شلیک می‌شود، قابلیت پرتاب از روی هواپیما را هم خواهد داشت. ، صنعت دفاعی جمهوری اسلامی ایران در سالهای گذشته با سرمایه‌گذاری مناسب در حوزه موشک‌های کروز، تاکنون توانسته است چندین مدل از این موشکها را در عرصه دریایی و با بُردهای مختلف طراحی و تولید کند. موشک‌های کوتاه‌بُرد «نصر»، « کوثر»، « ظفر» و نیز موشک «نور» با بُرد 120 کیلومتر، موشک «قادر» با بُرد 200 کیلومتر و موشک «قدیر» با بُرد 300 کیلومتر از جمله موشک‌های کروز دریایی ایران هستند. اما موشک کروز «یاعلی» به عنوان یکی از اولین موشک‌های کروز زمینی ایران با بُرد 700 کیلومتر می‌تواند یک گام بلند در صنعت دفاعی برای ساخت موشک‌های از این دست باشد. این موشکها علاوه بر توانایی پرتاب از روی سکوهای ساحلی و شناورها، قابلیت شلیک از روی انواع هواگردها (جنگنده ها و بالگردها و پهپادها) را نیز دارند که این امر به افزایش چشمگیر بُرد آنها می‌انجامد.

مرسدس بنز کلاس G !   این بنز در اصل با سفارش رژیم شاهنشاهی ، به عنوان یک خودروی نظامی جایگزین جیپ های امریکایی ارتش متولد شد !   که البته به انقلاب خورد و سفارش لغو شد ، اما چند عدد وارد ایران شدن که بنزهای در تصویر ، همان ها هستند !

ارزیابی راهبردی مذاکرات نیویورک، تاکتیک نه استراتژی نگاهی به جزئیات آنچه درون اتاق مذاکره در حال رخ دادن است نشان می دهد که شکست هایی از قبیل آنچه در نیویورک رخ داد را نباید یک «اتفاق راهبردی» دانست.   مهدی محمدی، خبرگزاری تسنیم- مذاکرات نیویورک تقریبا به نحو ناگهانی پایان یافت. در حالی که تصور می شد حداقل وزرای خارجه یک دو نشست بزگزار خواهند کرد، نه تنها این نشست برگزار نشد بلکه دو طرف اعلام کردند پیشرفت چندانی هم در مذاکرات حاصل نشده است. طرف ایرانی گفته است پیشرفت هایی در حوزه مسائل ریز فنی رخ داده ولی درباره مسائل اصلی اختلاف نظرها بسیار جدی است. غربی ها هم موضعی کم و بیش مشابه گرفته اند. دیپلمات های غربی شناخته شده و ناشناس پس از مذاکرات نیویورک گفته اند که مذاکرات رو به جلو حرکت می کند ولی انتظار آنها در این باره که با حضور حسن روحانی در نیویورک «تصمیم های اساسی» درباره برنامه هسته ای ایران به سرعت گرفته شده و مشکل حل شود، برآورده نشده است. قبل از هر چیز، پایان زودهنگام و تقریبا ناکام مذاکرات نیویورک نشان می دهد برآورد غربی ها در این باره که ایران در سطح سیاسی یک توافق را –صرف نظر از محتوای آن- به عدم توافق ترجیح می دهد چندان دقیق نیست و حضور مقام های عالی رتبه سیاسی گاه به جای آنکه از دشواری مذاکرات بکاهد، بر آن خواهد افزود. اما من عقیده دارم این مسئله اصلی نیست. نگاهی به جزئیات آنچه درون اتاق مذاکره در حال رخ دادن است نشان می دهد که شکست هایی از قبیل آنچه در نیویورک رخ داد را نباید یک «اتفاق راهبردی» دانست. دلایل بسیار متنوعی وجود دارد که نشان می دهد هر دو طرف به شدت در پی دستیابی به یک توافق هستند و اختلاف های آنها کمتر از آن چیزی است که با خواندن گزارش های رسانه ای ممکن است به نظر برسد. اکنون اصلی ترین اختلاف ها درباره دو مسئله است: تعیین ظرفیت غنی سازی بویژه مسئله تعداد ماشین ها و همچنین چگونگی تعدیل تحریم ها. در همین دو روز گذشته –اگر به اطلاعات پس پرده هیچ توجه نکنیم- اطلاعات کم و بیش مبسوطی منتشر شده است که نشان می دهد اختلافات درباره این دو موضوع یک گره کور نیست. درباره موضوع تعداد ماشین ها ظاهرا طرف ایرانی تاکید دارد 9600 ماشین یعنی موجودی فعلی ماشین های فعال خود را حفظ کند ولی امریکایی ها حداکثر 4500 ماشین را پذیرفته اند. مذاکره کنندگان امریکایی برای دفاع از موضع خود دائما به توافق ژنو استناد می کنند که می گوید ایران باید ظرفیت غنی سازی خود را در طول دوره گام نهایی محدود کند و نتیجه می گیرند اکنون ایران بخواهد ظرفیت کنونی خود را حفظ کند توافقی انجام نخواهد شد. درباره تحریم ها هم به نظر می رسد مسئله اصلی از دید غربی ها این است که قطعنامه های تحریمی شورای امنیت که زیر ساخت رژیم تحریم ها علیه ایران را شکل می دهد، نمی تواند به یکباره لغو شود و این امر باید تدریجا رخ بدهد. این در حالی است که ظاهرا ایران اصرار دارد در یک روز و ساعت خاص 5 عضو دائم شورای امنیت به همراه المان باید به شورای امنیت بروند، یک قطعنامه بدهند و قطعنامه های تحریمی علیه ایران ملغی کنند. من در اینجا قصد بحث درباره جزئیات را ندارم. بویژه نمی خواهم به این مسئله بپردازم که این فرمول های مذاکراتی با خط قرمزهایی که طرف ایرانی موظف به مراعات آن است چه نسبتی دارد. هدف در اینجا، صرفا این است که این موضوع روشن شود که چیزی به نام اختلاف لاینحل در مذاکرات وجود ندارد و دو طرف بیشتر مشغول چانه زنی هستند. در واقع مهم ترین مسئله ای که باید در اینجا به آن توجه کرد که این است که طبیعت چنین مذاکراتی این است که هر چه به روزهای پایانی نزدیک تر می شویم لحن دو طرف تندتر، مواضعشان سفت و سخت تر و انعطاف پذیری شان کمتر شود. از آنجا که هر یک از دو طرف، از یک سو دیگری را مجبور به مصالحه می داند و از سوی دیگر گرفتار مشکلات داخلی متعدد است، تصور می کند خواهد توانست با سخت تر کردن موضعش امتیازهای کمتری واگذار کرده و امتیازهای بیشتری بدهد. این وضعیت تا دقیقه 90 ادامه خواهد داشت و اگر بنا باشد گشایشی رخ بدهد آن زمان رخ خواهد داد. مهم ترین نکته ای که تیم ایرانی اکنون باید در نظر بگیرد این است که مواضع رادیکال غربی ها اکنون یک تاکتیک مذاکراتی است نه یک راهبرد سیاسی و بنابراین دلیلی برای عجله بیش از حد وجود ندارد.

گزارش ویژه مذاکرات نیویورک پایان یافت/ اختلاف های اساسی کجاست؟ هم منابع ایرانی و هم منابع نزدیک به 1+5 اعلام کرده اند «پیشرفت هایی در حوزه مسائل فنی» در مذاکرات رخ داده اما درباره مسائل اساسی همچنان اختلاف نظرهای جدی وجود دارد.   حامد علوی، ایران هسته ای- مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در نیویورک پایان یافت. هم منابع ایرانی و هم منابع نزدیک به 1+5 اعلام کرده اند «پیشرفت هایی در حوزه مسائل فنی» در مذاکرات رخ داده اما درباره مسائل اساسی همچنان اختلاف نظرهای جدی وجود دارد. وزیر امور خارجه فرانسه نخستین مقام غربی بود که این اختلافات را آشکار کرد. فابیوس گفته است: «هدف از این گفتگوها رسیدن به توافقی است تا مطمئن شویم تحت هیچ شرایطی ایران به سلاح های اتمی دست پیدا نخواهد کرد. ما باید درباره راکتور اراک و سانتریفوژها گفت وگو کنیم زیرا اگر ایران از رفتن به سمت سلاح اتمی چشم پوشی کند به این رقم بی شمار سانتریفوژها نیاز نخواهد داشت. همچنین باید درباره کنترل همه اینها گفتگو کرد.» وزیر امور خارجه فرانسه اضافه کرد: «عناصری وجود دارد که درباره آن گشایش و امکاناتی به وجود آمده است که از آن جمله می توان به اراک اشاره کرد اما درباره دیگر مسایل پیشرفتی وجود ندارد». سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه روز جمعه در کنفرانسی خبری در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک در این باره گفت: «درباره اینکه درباره برنامه اتمی ایران به توافق برسیم، محتاطانه خوشبین هستیم. مذاکره کنندگان به حصول به توافق بسیار نزدیک شده اند». یک دیپلمات غربی هم که خواست نامش فاش نشود، جزئیات بیشتری از مذاکرات را فاش کرده است. وی به خبرنگاران گفته است: «ما در خصوص مسائل اصلی همچنان خیلی فاصله داریم. در خصوص غنی سازی، ما هنوز به آنجا نرسیده ایم. در خصوص تحریم ها نیز همینطور». دیپلمات های غربی گفته اند علاوه بر غنی سازی، سرعت لغو تحریم ها مسئله ای دشوار است. مسئله ای که هیئت های ایرانی و غربی اختلافاتی شدید در خصوص آن دارند. این دیپلمات غربی گفت آمریکا و اروپایی ها آماده هستند در صورت دستیابی به توافقی قابل قبول، تحریم های یکجانبه خود را خیلی سریع لغو کنند، اما تحریم های سازمان ملل متحد به تدریج بر اساس پیروی ایران از هر گونه توافق آینده پایان خواهد یافت. وی افزود: «آنچه آنها علاقه مند هستند ببینند رها شدن خیلی سریع و فوری از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد است». این دیپلمات خاطر نشان کرد: «اما این دقیقا آن گونه ای نیست که ما فکر می کنیم». گفته می شود ایران و 1+5 دور بعدی مذاکرات خود را از ماه اکتبر آغاز خواهند کرد.

آخرین گزارش از حاشیه نشست مجمع عمومی مذاکرات جدی و فشرده ایران و 1+5 در سکوت خبری در نیویورک منابع دیپلماتیک به «ایران هسته ای» گفتند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک مذاکرات جدی و بسیار فشرده ای -در سکوت خبری- میان ایران و 1+5 در جریان است.   ایران هسته ای- منابع دیپلماتیک به «ایران هسته ای» گفتند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک مذاکرات جدی و بسیار فشرده ای میان ایران و 1+5 در جریان است. این دیپلمات ها گفتند این مذاکرات در سکوت کامل خبری برگزار می شود. به گفته یک منبع، رییس جمهور روحانی در این مذاکرات مشارکت جدی دارد. این منبع اضافه کرد این مذاکرات در دو سطح سیاسی و فنی با فشردگی بسیار زیاد انجام می شود و هدف از آن ایجاد میزانی از پیشرفت است که بتوان یک دیدار میان وزرای خارجه را ترتیب داد. دیپلمات ها می گویند همچنان بیشتر مذاکرات میان ایران و امریکا در حال برگزاری است. برخی کارشناسان عقیده دارند احتمال دارد بخش اعظم مذاکرات روی موضوع اراک متمرکز باشد؛ چرا که درباره این موضوع راه زیادی توسط مذاکره کنندگان طی شده و توافق محتمل تر است. یک منبع مطلع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «درباره اراک جزئیات موضوع تا 90 درصد نهایی شده و فقط تصمیم گیری درباره اینکه راکتور آب سبک مصرف کند یا آب سنگین باقی مانده است. تیم های مذاکره کننده تصور می کنند اگر درباره این موضوع توافق نهایی شود درباره موضوع ظرفیت غنی سازی هم راحت تر می توان توافق کرد». وی اضافه کرد: «هیچ کدام از دو طرف انتظار ندارد زودتر از مذاکرات نوامبر آینده درباره موضوع ظرفیت غنی سازی توافق شود. توافق احتمالی در این باره در لحظات آخر مذاکرات رخ خواهد داد». در تهران نگرانی هایی در این باره وجود دارد که آیا خط قرمزهای مذاکرات به طور کامل رعایت خواهد شد یا نه. طرف امریکایی هنوز آنگونه که مطلوب ایران است تکلیف موضوع چگونگی تعدیل تحریم ها را روشن نکرده است. در این باره هم اختلاف های مهمی وجود دارد. دیپلمات ها می گویند اگر رئوس موضوع در نیویورک توافق نشود، احتمال برنامه ریزی برای نشست سران ایران و 1+5 پس از نشست نیویورک وجود دارد.

  دوستان خبرگزاری های چینی رو بررسی کنند ، شاید اونها چیزی داشته باشند !   دوستانی که از تلویزیون رژه رو دنبال می کردن ، آیا رزه دریایی بود و نشون دادن ؟!؟!

صبحگاه مشترک یگان های نمونه نیروی زمینی ارتش        

  امروز 5 مهره !

سلام    وقتی این موشک از روبروی ما رد شد ، سینا خان به ما گفت که این نمونه وطنی هست و از سوخت مایع  تبدیل شده به سوخت جامد !   ایکاش خود آقا سینا می اومدن و بیشتر توضیح می دادن !   از دوستان هم پوزش مطلبم که حواسم نبوده که در پست تصاویر ، عکس اینها رو قرار بدم ( خود من پستم رو چک کردم ، تعجب کردم که چرا قرار ندادم ) !   نمونه اصلی با بوستر !       نمونه وطنی بدون بوستر !       با هم مقایسه کنید !   نمونه وطنی یک سری تفاوت جزئی دارد !   فقط این سوال مدتی هست که فکر منو مشغول کرده که آیا این پلتفرم ( با توسعه ) قابلیت ضد ماهواره  دارد ؟!؟!   همینطور من قبلا توصیه کردم که رژه رو از نزدیک مشاهده کنند !   شاید تو خود رژه خبری نباشه ، اما مهمتر از اون دیدن دیگر کاربران هست و بحث و گفتگو و تبادل اطلاعات در حین عبور تجهیزات و بعد از آن که پربارتر از هر تاپیکی هست !   ما 5-6 نفر شدیم ، در حین سخنرانی ( که هیچ بار معنایی و معنوی و ... نداشت ) و رژه پیاده با هم صحبت می کردیم ، در زمان عبور رژه هم با دقت می کردیم و اگر خبری داشت می گفت ( مثل همین اس 200 که سینا خان گفت ! )    بعد از رژه رفتیم کنار کفشداری حرم ( ما رو داخل راه ندادن ! ) با هم در رابطه با مناسب ترین تانک برای کشور بحث کردیم که مشخص هست که سینا با توجه به اطلاعاتی که دارد می شود محوریت بحث !   توصیه اکید دارم که همچین برنامه هایی داشته باشیم که کاربران همدیگر رو ببینند !   حالا در حاشیه رژه و یا هرجای دیگه مثل باغ موزه دفاع مقدس !

     

آیا سهند در حال حاضر می تواند با استفاده از موتورهای خود حرکت کند ؟   آزمایش حرکتی به چه شکلی هست ؟   آیا تجهیزات ناو مثل رادار ، توپ ، لانچرها و ... به طور کامل نصب می شود و بعد آزمایشات شروع می شود و یا اینکه قبل نصب اینها آزمایشات حرکتی ناو شروع می شود ؟

مگر افزایش طول و تناژ به همین راحتیه ؟!؟!   زمان اجلاس سران کشورهای اسلامی ، اومدن پژو 405 رو لیموزین کردن !   مدت کوتهای نگذشت که شاسیشون خم شد !     موج های نسل اول ( جماران ، دماوند ) از لحاظ ابعاد با الوند کلاس تفاوت ندارد و موج نسل +1 ( سهند ) هم تفاوت ندارد ( در آخرین بروز رسانی گوگل ارث هر 3 موج بندرعباسی داخل حوضچه های دلفین قرار دارن ، می تونید از لحاظ طول و عرض با هم مقایسه کنید ! )   برگردم به بحث اصلی تاپیک !   گوگل ارث تصاویر ایزوایکو رو بروزرسانی کرده که متعلق به 2014/7/7 هست و در این بروزرسانی خبری از آن 2 سازه سینا کلاس نیست !  

گزارش ویژه آخرین وضعیت مذاکراتی در نیویورک اطلاعات دریافتی «ایران هسته ای» نشان می دهد اراده تیم مذاکره کننده ایرانی این است که در نیویورک توافقات مهم درباره مسائل اختلافی در مذاکرات هسته ای صورت بگیرد.   ایران هسته ای- اطلاعات دریافتی «ایران هسته ای» نشان می دهد اراده تیم مذاکره کننده ایرانی این است که در نیویورک توافقات مهم درباره مسائل اختلافی در مذاکرات هسته ای صورت بگیرد. برخی منابع مرتبط با موضوع در تهران می گویند دولت آقای روحانی به مذاکرات نیویورک به عنوان فرصتی راهبردی نگاه می کند که تا یک سال آینده دیگر تکرار نخواهد شد. این تیم بر این عقیده است که به هر شکل ممکن باید تکلیف اختلاف های کلیدی در مذاکرات روشن شود. به گفته این کارشناسان تحلیل تیم مذاکره کننده این است که روحانی باید در این مذاکرات از بین چند راه حل بالقوه پیدا شده برای هر کدام از مسائل اختلافی، یکی را در تعامل با سران دیگر کشورهای عضو گروه 1+5 برگزیند. به همین دلیل، حتی اگر دیدار به اوباما رخ ندهد – که اکنون احتمال آن بسیار کاهش پیدا کرده- تحلیلگران می گویند مسلما تماس های نزدیکی میان روحانی و سران کشورهای 1+5 رخ خواهد داد. یک کارشناس ارشد در تهران گفت: «نشست وزرای خارجه ایران و 1+5 قطعی است. روحانی هم دائما با مذاکرات در تماس و تعامل خواهد بود. بدون تردید پیغام هایی هم که می تواند خیلی مفصل باشد، حتی سطح سران، رد و بدل خواهد شد. اما دیدار دو جانبه رخ نخواهد داد». برخی منابع دیگر می گویند ممکن است برای زمانی پس از مذاکرات نیویورک، یک قرار برای ملاقات سران 6 کشور با آقای روحانی هماهنگ شود. این موضوع هنوز در حد گمانه زنی است. با این حال، مطابق اطلاعات موجود، جمع بندی تیم مذاکره کننده این است که اگر توافقات اصولی در نیویورک رخ ندهد، نهایی کردن توافق جامع تا روز 3 آذر بسیار دشوار خواهد بود. یک دیپلمات ایرانی در این زمینه به خبرگزاری رویترز گفته است که اگر توافقات اصولی در نیویورک انجام شود، تمام دو ماه آینده باید صرف توافق روی جزئیات و آماده کردن یک متن قابل امضا شود. بر اساس این دلایل، کارشناسان باور دارند که روزهای آینده برای مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 سرنوشت ساز خواهد بود.

دوستان به این موضوع توجه کردن که بعد از ماجرا ، رفت و آمد مقامات رژیم آذربایجان به ایران رشد داشته است ؟!

  منبع