[size=5][b]به نظر دوستان اون شناوری که با فلش مشخص کردم ، یک سینا کلاس هست ؟!؟![/b][/size] [size=5][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/2014-07-20_091152.jpg[/img][/b][/size]

[size=6][b]بندر انزلی ( 2014/6/12 )[/b][/size] [size=6][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/2014-07-20_090352.jpg[/img][/b][/size]

گوگل ارث تصاویر بندرعباس ، تاسیسات ایزیکو و بوشهر رو بروزرسانی کرده ( 2014/6/5 ) نکتش این هست که خبری از فاتح 1در ایزیکو نیست ، بندرعباس و همینطور بوشهر هم چک کردم که آنجا هم نبود ، احتمالا در آن تاریخ در دریا و مشغول گذراندن تست های دریایی بوده .

[size=5][b]تصاویر جدید گوگل ارث از تاسیسات بندری شهید باهنر ( 2014/6/5 ) [/b][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/2014-07-20_004104.png[/img]

[quote] البته تصويري که اشراف بر منطقه فرود هواپيما داشته باشد موجود نبود تا بشود تشخيص داد از نقطه تماس کف يا چرخ هواپيما با زمين تا محل وقوع انفجار، هواپيما چقدر روي زمين کشيده شده است ولي نوع دايره اي شکل باقيمانده انفجار سوخت و همچنين حالت عمودي سکان نشان مي دهد که هواپيما در لحظه متلاشي شدن در امتداد مسير تقريبا ساکن بوده و سرعتي نداشته است. چون اگر هواپيما در ارتفاع خيلي کم و با سرعت زیاد در حال مانور بوده پس از بر خورد با زمين و انفجار بايست يک رد بطول 500 متر به بالا ايجاد کرده باشد و پراکندگي قطعات متلاشي شده ان هم گسترده باشد. نشانه مهم سکان است اگر دقت کنيد سکان دقيقا در نزديکي هواپيما و درست و در امتداد بدنه قرار دارد و اين نشان مي دهد که در لحظه انفجار هواپيما سرعتي نداشته است و الا نه تنها سکان بايست جا به جا مي شده و در محل دورتري مي افتاده بلکه نوع جهت ان هم با جهت هواپيما متفاوت مي بود. در این مورد تنها بايست بنا به نوع فرود، شيار خاکي باقيمانده در پشت هواپيما بر رسي شود تا هم شدت ضربه در هنگام فرود مشخص شود و هم سرعت اوليه هواپيما در لحظه تماس با زمين. اگر شياري موجود نباشد بايد قبول کرد که هواپيما در ارتفاع کم، با سرعت کم و نيروي گرانش زياد زمين و با تمام کف و بال ها به زمين خورده. دليل انکه گفته مي شود ارتفاع و سرعت هر دو کم بوده باز هم سکان است که کاملا نزديک بدنه ، به حالت عمودي و هم جهت با ان قرار دارد. این عکس سقوط یک هواپیمای DC 9 در منطقه ای از کالفرنیا در سال 1998 است هنگام اخرین مراحل نزدیک شدن هواپیما به فرودگاه بین المللی لس آنجلس که بنا به بررسی های انجام شده خلبان دچار سکته قلبی شده و هواپیما بر روی منطقه مسکونی سقوط کرده بود. همانطور که می بینید چون هواپیما سرعت داشته با وجود ساختمان های مختلف بعنوان مانع اثر باقیمانده از هواپیمای متلاشی شده دارای طول قابل توجهی است و قطعات تا چند صد متر جلو هواپیما پخش شده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/ip3a74.jpg[/img] [/quote] [url="http://www.centralclubs.com/topic-t113212-24.html#p433035"]http://www.centralclubs.com/topic-t113212-24.html#p433035[/url]

[b]دو نکته در تصویر هست :[/b] [b]اولیش نبود محفظه کروی رادار کنترل آتش روی دکل و دومیش نبود لانچر موشک های ضد کشتی ![/b] [size=2][b]پ.ن : قسمت بالای دودکش رو مثل جماران سیاه می زدن ، قشنگتر نبود ؟![/b][/size]

تاریخ انتشار: ۹۳/۰۴/۲۷ به گزارش سامانه تحلیلی خبری انزلی کلاب به نقل از منبعی آگاه در وزارت دفاع، ناوشکن جمهوری اسلامی ایران ˈدماوندˈ (جماران ۲) که در کلاس موج طراحی و ساخته شده است روانه ی آب های خزر شد. این منبع آگاه [b]روز پنجشنبه[/b] در گفت وگو با سایت تحلیلی خبری انزلی کلاب گفت: این ناوشکن که در ۲۷ اسفند سال ۹۱ توسط ریاست جمهور وقت و فرمانده ستاد کل جمهوری اسلامی ایران، سرلشکر فیروز آبادی و سایر مقامات لشکری و کشوری به طور رسمی به آب انداخته شده بود در نهایت پس اتمام فعالیت های باقی مانده و انجام تست های ساحل عازم دریای خزر شده و مورد آزمایش قرار گرفت. وی همچنین خاطر نشان کرد: این عملیات دو روزه [b]۲۵ و ۲۶ تیر ماه[/b] به منظور آموزش و تحویل دهی هر یک از سامانه ها به ناوگان شمال جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. این مسئول با بیان اینکه این ناوشکن مجهزترین ناوشکن جمهوری اسلامی ایران است افزود: ناوشکن دماوند که قابلیت حمل بالگرد را نیز دارد مجهز به جدیدترین و پیشرفته ترین سامانه های تسلیحاتی ، الکتریکی و ناوبری روز دنیا بوده و از سیستم‌های پیچیده دفاعی برخوردار است. این منبع آگاه در ادامه تصریح نمود: ناوشکن دماوند توسط کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مصلح و با همکاری حدود ۴۰۰ دانشگاه، مرکز تحقیقاتی و تولید کنندگان و صنایع ایرانی ساخته شده است. وی در انتها سخن خود تاکید کرد: ناوشکن جمهوری اسلامی ایران ˈدماوندˈ در شهر بندرانزلی به زودی به ناوگان شمال جمهوری اسلامی ایران واگذار خواهد شد. قابل ذکر است نمونه اول این ناوشکن در جنوب ایران با عنوان ناوشکن جماران به ناوگان آب های نیلگون خلیج فارس پیوسته است. [url="http://anzaliclub.ir/بزرگترین-کشتی-جنگی-ایران-جهت-تست-های-در/"]http://anzaliclub.ir...جهت-تست-های-در/[/url]

[size=6][b]تست های دریایی دماوند آغاز شد :[/b][/size] [size=6][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/IMG_00091.jpg[/img][/b][/size] [size=1]منبع : انزلی کلاب[/size]

شیراز و مرکز اورهال فانتوم ؟!؟!؟ پایگاه شیراز سالهاست که دیگر فانتوم ندارد ، جز موارد تمرینی که فانتوم ها به منظور انجام تمرین مشترک با فنسرها از پایگاه های دیگر به شیراز می روند . این فانتوم از دست رفته به همراخ خلبانان شهیدش هم باید به منظور تمرین به شیراز رفته باشند . مرکز اورهال فانتوم ها تهران هست .

[center][size=6][b]میل 26 در ایران[/b][/size][/center] [center][size=6][b][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/85177243145653806020.jpg[/img][/b][/size][/center] [center][size=6][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/26406807557999207957.jpg[/img][/b][/size][/center] [center][size=6][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/34603255094642657355.jpg[/img][/b][/size][/center]

من سر رشته ندارم ، اما فکر کنم که شرکت ها یک موتور دیزل سنگین رو برای کاربری های مختلف و متفاوت می سازند ، ساخت موتور برای هر یک کاربری ها هم برای سازنده و هم برای خریدارها توجیه اقتصادی ندارد ! من برشورهای موتورهای دیزلی که توسط دسا مونتاژ می شه ( همراه با موتور ملی Desa 150-V12D87 ) که مطالعه کردم ، به کاربری های مختلف این موتورها اشاره کرده . همین موتور RK215 که یک خانواده 6 ، 8 ، 12 و 15 سیلندری هست به غیر از لکوموتیوهای آلستوم ، در شرکت ملی حفاری و ( با کاربرد نیروگاهی ) در سرم سازی رازی هم به کار گرفته شده است . درباره نصب بروی شناورها ، همانطور که گفتم در بروشور اشاره شده که این موتور کاربرد دریایی دارد ، این می تونه به این معنی باشه که نام بنیان تنها یک نام هست بس و موتور آماده بکار گیری به عنوان پیشران ناوها رو داره !

الان بلاخره دماوند موتور داره یا نداره ؟!؟! درباره سهند هم با توجه به نقشه زیر این ناو از 4 موتور بهره می گیره : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/245169_691.jpg[/img] بر اساس این نقشه ، سهند بر عکس جماران ( و احتمالا دماوند ) که از 2 موتور 10 هزار اسب بخاری بهره می برند ، از 4 موتور بهره می برد که به نظر من MAN-16RK215 یا همون بنیان 4 هست . چون عملا قوی ترین موتور موجود در کشور همین MAN-16RK215 هست . نمونه دریایی در سال 91 رونمایی شده ، به نظر من حداقل از 1-2 سال قبلش بحث استفاده ازش به عنوان پیشرانه ناوها مطرح شده و کار شروع شده ، بلطبع تا به حال موتور برای کار در محیط دریا آماده شده است ( البته تو بروشور این موتور استفاده در مصارف دریایی ذکر شده )

موتور مگه چه مشکلی داره ؟!؟! ناسازگاره ، معیوبه ، ........ چیه ؟!؟!؟

سوالی که مدتییت که فکر منو مشغول کرده این است که آیا ممکن هست که دماوند مشکل سازه ای داشته و به همین دلیل از آب بیرون کشیده شده ؟!؟!

من این سوال رو اینجا مطرح کرده بودم :

موتور موشک اسکاد موتور موشک شهاب 3

تو کت من یکی نمی ره که سپاه به فکر طراحی و ساخت نوعی شناور تندرو پدافند هوایی نافتاده باشه !

فکر کنم در این چند سال هر چی فانتوم که سقوط کرده متعلق به بندرعباس بوده !

فرود شینوک هوانیروز بر روی آب پ . ن : فکر می کنم که اینجا دریاچه پشت سد زاینده رود باشه ، این مورد رو با توجه به دارو درخت و ویلاهای عکس شماره 1 که من رو یاد منطقه تفریحی چادگان ( که چسبیده به دریاچه هست ) می اندازه می گم .

[quote] از چند سال پیش ناوهای موشک‌انداز پیکان و جوشن و درفش ساخته شده و به نام همان ناوهایی که در دوران دفاع مقدس در عملیات های سلحشورانه دریایی در رویارویی با دشمن بعثی و آمریکا غرق شدند نامگذاری شده است که الان در خط عملیاتی دارند کار می‌کنند. ناو موشک‌انداز خیلی پیچیدگی دارد. شماره 4 و 5 و 6 و 7 و 8 همه در دست تولید است [/quote] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/326460"][b]منبع[/b][/url]

[quote] [b][color=#ff0000]آخرین وضعیت ناوشکن سهند؟[/color][/b] سیاری: ناوشکن جمهوری اسلامی سهند از فاز دومش هم رد شده است از مشکلات رسانه ما این است که به یک موضوع به خوبی نمی‌پردازد مثلا وقتی یک ناوشکن در کشورهای دیگر ساخته می‌شود در سطح ملی جشن تولد برایش می‌گیرند چون ناوشکن را به عنوان قطعه‌ای از آن کشور می‌دانند که به صورت متحرک می‌تواند همه جا برود. حتی وقتی که بازنشسته می‌شود در سطح ملی مراسم می‌گیرند. این خیلی مهم است، ساختن یک ناوشکن مثل جماران و دماوند و سهند و ... باور کنید کار سختی است مثلا کسی مرحله دوم ساخت ناوشکن سهند را خیلی دنبال نمی‌کند در صورتی که ناوشکن سهند پیشرفت‌های خوبی داشته است و واقعا یک ناوشکن بسیار ارزش‌مند برای ما است. ان شاءالله به خط بیاید توانمندی‌هایش را نشان می‌دهد ولی رسانه‌ها بخوبی به ان نمی‌پردازند. [/quote] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/326460"][b]منبع[/b][/url]

شینوک هوانیروز در حال بلند کردن بل 205 آسیب دیده

[b][size=6][url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930417000983"]تفاهم‌نامه سپاه، سیما فیلم و شبکه سه برای تولید سریال شهید طهرانی‌مقدم[/url][/size] سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌، مرکز سیما فیلم و شبکه سه سیما برای تولید سریال کابوس نتانیاهو به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی تفاهم‌نامه مشترک امضا کردند.[/b] به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون [b][url="http://www.farsnews.com/"]فارس [/url][/b]مراسم رونمایی از جزئیات سریال کابوس نتانیاهو صبح امروز با حضور سردار حمیدرضا مقدم‌فر معاون فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مجید زین‌العابدین مدیر شبکه سه سیما،‌محمدرضا مصعوم‌زادگان مدیر مرکز سیما فیلم، صناعیان مدیر مرکز تولیدات الف صدا و سیما و خانواده شهید طهرانی‌مقدم برگزار شد. [b]**مقدم‌فر: پخش سریال شهید تهرانی مقدم در جامعه پارادایم ایجاد می‌کند[/b] بنابر این گزارش در این مراسم مقدم‌فر طی سخنانی ضمن برشمردن سجایای اخلاقی شهید طهرانی‌مقدم گفت: صفات اخلاقی ایشان زبانزد بود و حتی در جنبه‌های دیگر اجتماعی نظیر ورزش، کوهنوردی و فوتبال هم ایشان قهرمان بودند. فرصت‌هایی که ایشان داشت به ورزش می‌پرداخت و اهل ورزش بود البته بعد دیگر زندگی ایشان مدیریت است مدیریت شهید طهرانی مقدم بی‌نظیر بود و شاید بتوان گفت مدلی است که در جمهوری اسلامی ایران کمتر تجربه شده است. وی ادامه داد: پس از شهادت ایشان در برخی دانشکده‌های در حال کشف شیوه مدیریت شهید طهرانی‌مقدم هستند و در سپاه هم این مدل معروف است و می‌گویند مدل حاج‌حسن جلو برویم این شیوه مدون نشده ولی در اذهان کسانی که با او کار کرده‌اند شناخته شده است. این مدل یک مدل قلبی است او کاریزما دارد و به عشق می‌ورزند از او تبعیت می‌کنند چون به او علاقه دارند و با او زندگی می‌کنند. در این شیوه مدیریت بروکراسی اصلا وجود ندارد و تحقیق و پژوهش نیز حرف اول را می‌زند. مقدم‌فر ادامه داد: شهید طهرانی‌مقدم طبق گفته‌های رهبری الگوی عملی مدیریت جهادی کامل است و از جنبه عاطفی نیز ایشان فرد دقیقی بودند خانواده شهید طهرانی‌مقدم امروز یکی از افتخارات نظام هستند یک پدر عاطفی یک همسر بسیار عالی و یک فرزند بی‌نظیر برای مادر خود به شمار می‌روند شخصیت او فوق العاده است باید او را شناخت و به دیگران شناساند امروز ما وظیفه داریم این شناسایی را انجام دهیم و هر قدر دیرتر انجام شود مردم از شناخت بیشتر این فرد محروم می‌شوند. معاون فرهنگی سپاه تصریح کرد: به خاطر محدودیت‌هایی که وجود داشت حتی در سپاه پاسداران نیز ایشان شناخته شده نبود البته دشمنان خوب او را می‌شناختند صدام و صدامیان در طول دفاع مقدس برای سر او جایزه گذاشته بودند نتانیاهو هم برای از بین بردن او لحظه شماری می‌کرد.شهید طهرانی قدرت و علم را در جامعه اسلامی نهادینه کرد و امروز یکی از دغدغه‌های دشمنان اصلی ما همین موضوع است، موضوع هسته‌ای بهانه است هم خودشان می‌دانند و هم ما می‌دانیم. این توان صنعتی و نظامی تولید قدرت کرده و دشمنان ما را به وحشت انداخته است. این ستاره پرفروغ (شهید طهرانی‌مقدم) در منظومه سرداران بزرگ درخشش خاصی دارد که او را باید پیدا کرد. مقدم‌فر گفت: جناب آقای فنائیان قرار شده سرپرست تیم نویسندگان باشد و شبکه سه که به عنوان شبکه جوان شناخته می‌شود این سریال را به روی آنتن می‌برد. انتظار ما این است که ابعاد مختلف زندگی شهید طهرانی‌مقدم در این سریال تصویر شود و البته رویکردمان نیز جوانانه باشد مطمئنم و یقین دارم که همه جامعه ما از این سریال بهره‌های فراوان خواهند گرفت و یقین دارم پخش سریال طهرانی‌مقدم در جامعه ما یک پارادایم در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد و یقین دارم منشا یک تحول خواهد بود کما این که ما پیش از این نیز دیدیم یک سری از سریال‌ها در جامعه منشا اثر بوده‌اند. [b]**زین‌العابدین: کیفیت ساخت کابوس نتانیاهو مانند سریال مختارنامه خواهد بود[/b] به گزارش فارس، در بخش دیگری از این مراسم زین‌العابدین در سخنانی عنوان داشت: وقتی کسی به شهادت می‌رسد مقام صبر و فخر برای اطرافیان شهید ایجاد می‌شود فخر شهید هنگامی است که در برزخ و قیامت حضور دارد و فخر اطرافیان شهید زمانی است که به واسطه نزدیکی با فردی که شهید شده خشنود هستند. و دوره‌ای که شهید طهرانی‌مقدم توفیق خدمت داشتند کارهای بزرگی انجام شد که نعمت این کار برای ایشان حاصل شده بود و بهره آن نیز که همان امنیت است برای کشور حاصل شده بود. منشا و شخصیت این شهید گرانقدر طوری نبود که منیت در آن حاصل شود ایشان در زمان خودشان یک شخصیت اسوه بود و این حاصل نمی‌شود الی به شهادت و شهادت؛ ایشان را تعریف کرد. مدیر شبکه سه تصریح کرد: از حدود 2 سال قبل آقای مقدم‌فر پیگیر به بار نشستن این سریال بودند تا این که منتهی شد به ماموریت مرکز سیما فیلم که این دایره که کارهای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در این مکان به سامان برسد. در ادامه کار به دوستانی سپرده شد که کار خود را به خوبی بلدند.سریال شهید طهرانی‌مقدم ویژگی‌هایی نظیر سریال مختار خواهد داشت و دختران و پسران ما با اصل خیال خود با سجایای اخلاقی این شهید همراه شده و پرواز خواهند کرد. بخش دیگر این مراسم به پخش نماهنگی از سخنان مقام معظم رهبری و سید عزت‌الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما درباره شهید طهران‌مقدم اختصاص داشت. [b]**امیدوارم سریال خوبی ساخته شود[/b] معصوم‌زادگان رئیس مرکز سیما فیلم سخنران بعدی بود که در سخنانی کوتاه در سختی و دشواری تولید این اثر تاکید کرد و گفت: در عین حال سریال کابوس نتانیاهو اثری ارزشمند و فاخر خواهد بود و امیدوارم در سایه تلاش دوستان کار موفقی ساخته شود. بنابر این گزارش، تاج‌بخش فنائیان نیز در سخنانی گفت: شهید طهرانی‌مقدم توانستند دیوار مرتفع دیواری دور مرزهای جغرافیایی کشورمان ایجاد کنند آن هم توسط موشک‌هایی که اختراع کردند این موشک‌های نه برای اعمال خشونت که برای جلوگیری اعمال خشونتی است که زندگی مردم دنیا را تهدید می‌کنند ایشان توانستند دیوار مرتفعی بین کشور ما ایجاد کنند که هم منافع ملی کشور ایران را تضمین می‌کند و هم منفعت عمومی جهان را تامین می‌کند. وی ادامه داد: در طول حیات شهید طهرانی‌مقدم تنها کسانی که با وی حشر و نشر داشتند از او تاثیر گرفته بودند اما پس از شهادت روح ایشان این ظرفیت را دارد که در تمام جهان پرواز کند این امکان ندارد مگر در قالب یک اثر هنری که بتواند مرزهای بسته جغرافیایی را طی کند و با همه مردم جهان ارتباط برقرار کند. وی گفت: افکار این فرد می‌تواند با قشرهای مختلف پیر و جوان ارتباط برقرار کرده و تاثیرات بسیاری بگذارد در مسیر مطالعه ساخت سریال ایشان خود من حتما تربیت خواهم شد و تحت تاثیر این شخصیت والا و مهربان اصلاح خواهم شد. همسر شهید طهرانی‌مقدم نیز با عنوان آخرین سخنران این مراسم اظهار داشت: گویا حاج‌حسن را کسانی که نمی‌شناختند از کسانی که با وی نشست و برخواست داشتند بیشتر می شناسند ما بعد از شهادت حاج‌حسن کسانی را داشتیم که هیچ آشنایی قبلی با ایشان نداشتیم و به حدی ابراز محبت کردند و همراه ما بودند که ما احساس تنهایی نکنیم. وی در پایان سخنان خود گفت: دوست دارم در تمام مراحل ساخت این سریال اخلاص که همواره همراه با شهید طهرانی‌مقدم بود توسط دست‌اندرکاران شما نشان داده شود ما خانواده شهید طهرانی مقدم بر خودمان لازم می‌دانیم در طول ساخت سریال در کنار شما باشیم و با شما همکاری کنیم. به گزارش فارس، پس از اهدای هدایایی به همسر شهید طهرانی مقدم تفاهم‌نامه‌ای میان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، شبکه سه و مرکز سیما فیلم برای تولید سریال کابوس نتانیاهو به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی و تهیه‌کنندگی سید محمود رضوی امضاء شد.

32 سال فقدان سردار بزرگ ایران، ژنرال احمد متوسلیان [b][size=6][url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/325877"]حاج احمد، غایب خاطرات رفسنجانی؛ غفلت یا سانسور [/url][/size] رای اینکه روشن شود مسئله اسارت یکی از مهمترین فرماندهان نظامی جبهه های جنگ، چقدر برای هاشمی کم اهمیت است، کافی است نگاهی به یادداشت های روزانه ایشان در سال 1361 انداخت تا روشن گردد در حالی که جناب هاشمی در یادداشت های روزانه خود از ذکر کوچکترین و بی اهمیت ترین مسائل نیز غفلت نمی کند.[/b] [b][color=#c00000]گروه جهاد و مقاومت مشرق[/color][/b] - در بخش اول این یادداشت به ماجرای ربوده شدن حاج احمد متوسلیان و سه نفر همراهش توسط فالانژیستها اشاره شد و بیان گردید که چگونه سیاستمداران سیاست خارجی و دیپلماتهای وقت جمهوری اسلامی از زمان ربوده شدن این عزیزان تا سال 75 یعنی به مدت 14 سال علی رغم میانجی گریهای فراوان برای آزادی گروگانهای غربیِ در دست نیروهای مقاومت لبنان، هیچ گاه این میانجیگری خود را منوط به آزادی گروگانهای ایرانی نکردند؛ با وجود اینکه اخباری مبنی بر زنده بودن آنها تا آن زمان منتشر می شد. [b]چهار دیپلمات، زنده اند![/b] در خرداد ماه 1376، احمد حبیب الله رئیس کمیته دفاع از حقوق زندانیان خارجی در اسرائیل، اعلام کرد: من از جانب اسرائیلی ها تأکید می کنم چهار ایرانی که در سال 1982 در لبنان ربوده شدند، زنده هستند. احمد حبیب الله در چند سال قبل از آن نیز در مصاحبه های گوناگون مطبوعاتی اظهار داشته بود: گروگان های ایرانی زنده و در زندان های اسرائیل هستند.1 در یکی از مقالات ماهنامه صبح به تاریخ مهر 1376، چنین آمده: یکی از زندانیان فلسطینی آزاد شده از زندان عتلیت تل آویو، ضمن تماس با دفتر سازمان عفو بین الملل در لندن، تأکید کرد که در زمان اسارتش در زندان عتلیت، یک بار در سال 1995 (1374) گروگان های ایرانی را با چشمان خود دیده است.2 ماهنامه نداء القدس نیز در تاریخ پنجم مارس 1998 (15 اسفند 1376) نوشت: منابع امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کردند که چهار دیپلمات ایرانی که در سال 1982 هنگام اشغال لبنان توسط نیروهای رژیم صهیونیستی به اسارت این نیروها درآمده اند، هم اکنون در یکی از بازداشتگاه های رژیم صهیونیستی نگهداری می شوند.3 درخواست عجیب هاشمی از مجامع جهانی! حسین اخوان برادر کاظم اخوان، در مردادماه 1380 در نامه ای خطاب به محسن میردامادی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، با انتقاد از عملکرد مجلس در دوره های چهارم و پنجم در قبال این مسئله، و همچنین با انتقاد از عملکرد دولت در قبال این مسئله، می نویسد: اگر در یک کشور غربی این اتفاق می افتاد، برای دولتمردان آن کشور یک خجالت و فاجعه ملی محسوب می شد؛ اما در کشور ما آب از آب تکان نمی خورد و حتی عملکرد 19 ساله آنان در قبال این قضیه، یعنی طولانی ترین گروگان گیری عصر حاضر، در معرض ارزیابی و تحلیل قرار نمی گیرد.4 روزنامه رسالت در تیر ماه 1381 در خبری نوشت: حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در دیدار با فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله (ص)، با اشاره به گذشت 20 سال از حادثه ربوده شدن حاج احمد متوسلیان و سه تن دیگر از اتباع کشورمان در لبنان که مصونیت دیپلماتیک داشته اند، خواستار فعال شدن مجامع بین المللی و جهانی برای مشخص شدن وضعیت آنان شد!5 آقای هاشمی در حالی برای مشخص شدن وضعیت گروگان های ایرانی، خواستار فعال شدن مجامع جهانی می شود که از سال 1361 تا پایان ریاست جمهوری خود ایشان، بارها و بارها گروگان های آمریکایی و اروپایی با وساطت خود ایشان آزاد شده اند ولی حتی در یک مورد هم آزادی آنها مشروط به آزادی گروگان های ایرانی نشده است! [b]هفت سال طول کشید تا خاتمی نماینده معرفی کند![/b] سید رائد موسوی سخنگوی خانواده های دیپلمات های ربوده شده، می گوید: [پس از دستگیری سمیر جعجع، فرمانده فالانژیست ها در لبنان] وزارت خارجه زمان آقای خاتمی می توانست کارهای مهمی انجام دهد. ولی کوتاهی زیادی در این پرونده صورت گرفت. متأسفانه کسی سراغ سمیر جعجع نرفت؛ در یک برهه هفت یا هشت ساله، اقدامی صورت نگرفت.6 آقای موسوی در ادامه می افزاید: از اواسط دهه 70 خیلی کوتاهی شد. وزارت خارجه [کمال خرازی] در آن زمان خیلی بد پیگیری کرد. البته خود آقای خاتمی ـ به درخواست خانواده های گروگان ها ـ در دیداری که با حافظ اسد داشت، موضوع را مطرح کرد چون در آن زمان سوریه نفوذ زیادی در لبنان داشت؛ یعنی اگر در آن زمان همکاری خوبی بین ایران و سوریه برای پیگیری این پرونده شکل می گرفت که توافق آن را هم آقای خاتمی و حافظ اسد انجام داده بودند، به نتایج مطلوبی می رسیدیم. در آن زمان هم سمیر جعجع زنده بود و هم ایلی حبیقه، یعنی دو مهره اصلی که در این پرونده بودند. سمیر جعجع در آن زمان در زندانی بود که تحت سیطره سوری ها قرار داشت و ایلی حبیقه هم که مهره خود سوری ها بود. قرار شد که نماینده سوریه و ایران این موضوع را پیگیری کنند که همانجا حافظ اسد نماینده خودش را معرفی کرد. نماینده ای که حافظ اسد انتخاب کرد، سرلشکر قاضی کنعان، فرمانده کل لبنان بود و می توان گفت که قدرت و نفوذ او از رئیس جمهور لبنان هم بالاتر بود. اما ظاهراً شش یا هفت سال طول کشید تا آقای خاتمی نماینده خود را معرفی کرد و تقریباً سال آخر ریاست جمهوری بود که نماینده معرفی شد! بدنه وزارت خارجه [تحت مسئولیت کمال خرازی] هم اعتقادی به پیگیری سرنوشت این چهار نفر نداشتند.7 [b]ربیعی، نوشدارو یا نیش دارو؟![/b] بعدها سرلشکر قاضی کنعان خودکشی کرد. پیش از آن اگر کسی از ایران می رفت و پای کار می ایستاد، می توانست پرونده را به نتیجه برساند. سمیر جعجع و ایلی حبیقه را می آوردند و از این دو نفر بازجویی می شد؛ حداقل این بود که می توانستیم به اطلاعات و مدارک مهمی دست پیدا کنیم اما خیلی کوتاهی شد.8 سال آخر دولت خاتمی هم که علی ربیعی به عنوان نماینده ایران معرفی شد، دیگر حافظ اسد در قید حیات نبود؛ نماینده حافظ اسد نیز خودکشی کرده بود؛ سوریه از لبنان خارج شده بود؛ ایلی حبیقه کشته شده بود؛ سمیر جعجع از زندان آزاد شده بود؛ و عملاً همه آن شرایطی که در آن زمان مهیا بود و می شد وضعیت این دیپلمات ها را پیگیری کرد، از بین رفته بود.9 [b]چه کسی از بازگشت متوسلیان نگران بود؟[/b] نگاهی به این اتفاقات نشان می دهد دولت خاتمی بنا بر احتمال نزدیک به یقین طبق یک نقشه حساب شده، آنقدر معرفی نماینده را به تأخیر انداخت تا همه شواهد و قرائن و سر نخ ها و راههای پیگیری موضوع، عملاً مسدود شوند! دولت خاتمی موقعی نماینده معرفی کرد که مطمئن شد هیچ کار عملی برای بازگرداندن گروگان ها و یا اطلاع از وضعیت آنها نمی توان انجام داد! به راستی در کابینه آقای خاتمی، چه کسی از بازگشت احمد متوسلیان نگران بود و آمدن او را معادل برملا شدن دست خود می دانست؟! سید رائد موسوی در تاریخ 4 اردیبهشت 1383 در گفتگو با خبرگزاری مهر اظهار می دارد: متأسفانه مسئولان کشورمان برای جان اتباع خود ارزشی قائل نیستند. وقتی که خبرنگاری در عراق ربوده می شود، شاهد عکس العمل از سوی کشورهای آنان هستیم و تمام دستگاه سیاسی آن کشور به تکاپو می افتد، ولی این روند هیچ گاه در ایران دنبال نمی شود. اگر به روند رسیدگی به وضع شهدای دیپلمات در مزار شریف و یا کشته شدن دبیر اول سفارت ایران در بغداد، یا ایرانیانی که در شهرهای مقدس عراق به شهادت می رسند توجه شود، همه ناشی از سهل انگاری مسئولین در قبال جان ایرانیان است. چندین ایرانی در عراق توسط نیروهای لهستانی کشته می شوند، نه تنها اعتراضی به لهستان نمی شود، بلکه وزیر دفاع [آقای شمخانی] به آن کشور می رود و در مذاکرات خود هیچ اشاره ای به این مسئله نمی کند. موسوی در خصوص نتایج کاری کمیته پیگیری نیز گفت: هر وقت که با این کمیته تماس گرفته می شود تا در جریان چگونگی کار قرار گیریم، آنها مسئله را امنیتی می دانند[!] و می گویند: تا زمان رسیدن به نتایج کامل، هیچ گونه اظهار نظری نمی کنیم. در تمام مدت ریاست جمهوری آقای خاتمی، بارها از ایشان برای مشخص شدن وضع دیپلمات های ربوده شده ایرانی، خواستار ملاقات حضوری شده ایم که تا کنون این اقدام عملی نشده است و این نشان می دهد که تلاشی برای روشن شدن وضعیت آنها صورت نمی گیرد.10 پس از چندی ظاهراً اعتراض خانواده های گروگان ها به گوش آقای خاتمی رئیس جمهور وقت می رسد و آنها موفق می شوند که در مرداد 83 با رئیس جمهور ملاقات کنند. برادر کاظم اخوان طی رنجنامه ای خطاب به برادرش در مرداد 1383 می نویسد: بالاخره پس از هفت سال انتظار، موفق شدیم با آقای خاتمی ملاقات داشته باشیم و ایشان قول دادند که این موضوع را تا پایان ریاست جمهوری خود روشن کنند. پرونده نیز از دست کسانی که تعمداً آن را در هاله ای از ابهام قرار داده بودند، خارج شد و به کسان دیگری سپرده شده است.11 این جمله نشان می دهد که تا آن هنگام، پرونده این موضوع در دست کسانی بوده که آن را تعمداً در وضعیت مبهم نگه داشته بودند. [b]آقای رضایی! تا حالا کجا بودید؟[/b] محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، در تاریخ 12 بهمن 1383 در این مورد اظهار می دارد: به طور جدی پرونده 4 دیپلمات ربوده شده را پیگیری می کنم[!] ما امکانات بین المللی خیلی خوبی داریم که می توانیم با دست گذاشتن روی آن امکانات، از طرف های روبروی این پرونده ـ از فالانژهای لبنان گرفته تا کشورهای دیگر ـ بخواهیم تا جواب های روشن و مشخصی را برای مردم و خانواده هایشان ارائه دهند!12 محسن رضایی در حالی این سخنان را مطرح می کند که طی مدت حدود 16 سال فرماندهی بر سپاه پاسداران، هیچ اقدام عملی از سوی ایشان برای آزادی گروگان ها صورت نگرفت. برای اینکه با بی اعتنایی جناب محسن رضایی نسبت به سرنوشت احمد متوسلیان و همراهانش، بیشتر آشنا شویم، به یک نمونه اشاره می کنیم. هاشمی رفسنجانی در یادداشت مورخ پنجم بهمن 1361 در خاطراتش می نویسد: آقای بهادران آمد و از اینکه گروهی از کردهای عراقی که چند نفر غربی را در عراق اسیر کرده و سپاه به آنها توجه نمی کند، گله داشت.13 اگر محسن رضایی واقعاً دغدغه آزادی احمد متوسلیان را داشت، چرا از چنین فرصت گرانبهایی که در سال 61 برایش پیش آمد، استفاده نکرد؟! محسن رضایی در تاریخ 15 تیر 1384 نیز در مراسم سالگرد ربوده شدن احمد متوسلیان و همراهانش می گوید: مسئولان وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجه در مورد این پرونده کم کاری کرده اند. طی این سالها، دهها سند هسته ای و یا اسناد ارزشمند با اروپا امضاء شده و معتقدم که حداقل یکی از مابه ازاهای این سندها و قراردادها، می توانست این چهار ایرانی مظلوم باشند. مطمئن باشید اگر مسئولان عالی نظام اراده کنند که این موضوع را به سرانجام برسانند، قطعاً این کار انجام خواهد شد.14 البته در اینکه افرادی همچون دکتر علی اکبر ولایتی با تصدی حدود 16 ساله پست وزارت خارجه و کمال خرازی با تصدی 8 ساله پست وزارت خارجه و علی ربیعی نماینده ویژه خاتمی، باید پاسخ دهند که در مدت مسئولیت خویش، چه اقدام عملی در این رابطه انجام داده اند، شکی نیست ـ و البته باید پرسید که آیا شواهد و قرائن حاکی از آن نیست که این حضرات کوتاهی های بسیاری در این مسئله داشته اند؟ ـ اما باید به محسن رضایی نیز یادآور شد که ظاهراً ایشان فراموش کرده یکی از افرادی که بسیاری از این اسناد ارزشمند را با اروپایی ها امضاء کرده، هاشمی رفسنجانی بوده که اصولاً بحث مبادله گروگان های ایرانی، ظاهراً برای ایشان اهمیت چندانی ندارد! [b]سانسور ربوده شدن چهار دیپلمات در خاطرات هاشمی[/b] برای اینکه روشن شود مسئله اسارت یکی از مهمترین فرماندهان نظامی جبهه های جنگ، چقدر برای هاشمی کم اهمیت است، کافی است نگاهی به یادداشت های روزانه ایشان در سال 1361 انداخت تا روشن گردد در حالی که جناب هاشمی در یادداشت های روزانه خود از ذکر کوچکترین و بی اهمیت ترین مسائل نیز غفلت نمی کند؛ اما از تاریخ 14 تیر 61 یعنی روز اسارت متوسلیان و همراهانش، تا پایان سال 61، حتی یک جمله در یادداشت های ایشان راجع به این موضوع دیده نمی شود! بدتر اینکه در هیچ کدام از مصاحبه ها و سخنرانی های ایشان در سال 61 نیز کوچک ترین اشاره ای به این ماجرا وجود ندارد! [b]کارشکنی ماست فروشها![/b] اما در مورد این جمله محسن رضایی که گفته بود: «اگر مسئولان عالی نظام اراده کنند که این موضوع را به سرانجام برسانند، قطعاً این کار انجام خواهد شد»، باید گفت این کلام حقی است اما به شرط آنکه آن دو فردی که احمد متوسلیان به آنها لقب «ماست فروش» داده و گفته بود «اینها عناصر عملیاتی نیستند و فقط بلدند در ستاد بنشینند و دستور بدهند»ـ و البته طی سه دهه گذشته همواره در پست های مهمی نیز قرار داشته اند ـ دست از کارشکنی های خود بردارند و با انواع و اقسام برنامه ها و طرح ها، جلوی هر گونه اقدام عملی را سد نکنند! [b]آزادی 3 گروگان توسط متوسلیان[/b] جالب اینجاست، هنگامی که احمد متوسلیان پس از مدتی اقامت در لبنان و مشاهده اوضاع آنجا، برای دادن گزارش به تهران می آید، بعد از بازگشت دوباره به لبنان خبردار می شود که سه نفر از نیروهای ایرانی توسط مزدوران اسرائیل اسیر شده اند. وی بلافاصله اعلام می کند که چنانچه آنها نیروهای ایرانی را آزاد نکند، دست به عملیات نظامی علیه اسرائیل خواهد زد. اسرائیلی ها نیز که از این تهدید ترسیده بودند، فوراً سه نفر ایرانی را آزاد می کنند. متاسفانه علی رغم ادعاهای مطرح شده توسط جناب رضایی ایشان برای آزادی احمد متوسلیان و همراهانش حتی برای یک بار هم که شده اسرائیلی ها را تهدید زبانی هم نکردند. [b]باز هم کارشکنی در طرح آزادسازی[/b] سردار میرفیصل باقرزاده رئیس بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس، در حاشیه مراسم سالگرد گروگان ها در 15 تیر 1384 به مطلب مهمی اشاره می کند. وی می گوید: دو سال است که بنیاد حفظ آثار در این رابطه اقداماتی را به عمل آورده و در همین زمینه برای پیگیری سرنوشت این 4 دیپلمات ایرانی، طرحی را تهیه کرده بودیم که حدوداً چهار سال پیش [یعنی در سال 1380] در ستاد کل نیروهای مسلح مطرح شد ولی هنگامی که خواستیم این طرح را به اجرا بگذاریم، گفتند که در سطوح دیگر از جمله در وزارت امور خارجه این موضوع در حال پیگیری است[!!] و این همان طرحی بود که منجر به آزادسازی تعدادی از اسرای حزب الله لبنان شد، اما متأسفانه در این بخش، موضوع باز گره خورد و متوقف شد.15 همان گونه که ملاحظه می گردد، هر گاه که یک طرح عملیاتی برای آزادسازی گروگان ها مطرح می شود، آن کسانی که به هیچ وجه خواهان بازگشت احمد متوسلیان نیستند، فوراً به میدان آمده و با طرح کردن این مطلب که لازم نیست شما اقدامی انجام دهید و وزارت خارجه یا ارگان های دیگر در حال پیگیری این مطلب هستند؛ جلوی انجام هرگونه راهکار عملی را سد می کنند. علیرضا اکبری مشاور سابق وزیر دفاع، در تیر ماه 1384 اظهار می دارد: بین سال های 1982 تا 1986، دهها جاسوس یا افراد غربی در لبنان و خاورمیانه ربوده شدند که با وساطت و تلاش های دیپلماتیک ایران آزاد شدند، حال چگونه است که راجع به گروگان های خودمان این اتفاق نیفتاد؟!16 [b]اخبار زنده بودن گروگانها تا سال 82[/b] سید رائد موسوی فرزند سید محسن موسوی، در تاریخ 26 تیر 1384 در یک کنفرانس خبری اظهار داشت: آخرین اخبار ما از سرنوشت چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی، حکایت از آن دارد که یک سال و نیم پیش، یکی از افرادی که در مبادله حزب الله و رژیم صهیونیستی توسط این رژیم آزاد شد، به ما گفت که این افراد را در زندان حیفا دیده و وقتی عکس افراد مختلفی را برای شناسایی به او نشان دادند، او تصویر این چهار نفر را شناسایی کرد.17 این نشان می دهد حداقل تا سال 1382، این چهار نفر هنوز زنده بوده و در اسارت صهیونیست ها بسر می برده اند. [b]ربیعی هم هیچ اقدامی نکرد![/b] موسوی همچنین با اشاره به کم کاری کمیته ای که از جانب آقای خاتمی مسئول پیگیری این مسئله شده بود، گفت: متأسفانه کمیته ای که آقای خاتمی به ریاست علی ربیعی حدود یک سال و نیم پیش تشکیل داد، هیچ اقدام مؤثری انجام ندادند و در این یک سال و نیم، تنها کار این کمیته، دسته بندی اطلاعات موجود بود و حتی هیچ اطلاعات جدیدی نیز به آن افزوده نشد.18 [b]چند پرسشِ تاریخیِ بی جواب مانده![/b] در پایان، چند سوال از همه کسانی که به نوعی در جریان این ماجرا بوده اند به ویژه آقای م.ر و آقای ش باید پرسید؛ سوالاتی که پاسخ به آنها بسیاری از مسائل را روشن خواهد کرد: نام آن دو نفری که احمد متوسلیان در مورد آنها گفته بود: «اینها عناصر عملیاتی نیستند و فقط بلدند در ستاد بنشینند و دستور بدهند»چیست؟ گوینده این جمله که «احمد متوسلیان دندان کرم خورده ای بود که ما آنرا کندیم و انداختیم دور»، چه کسی بود؟ به راستی چه کسانی در این 32 سال با انواع و اقسام کارشکنی ها و حیله ها ، مانع از بازگشت احمد متوسلیان و همراهانش شده اند؟ چه کسانی بازگشت احمد متوسلیان را مساوی با برملا شدن دست خود می دانند؟ چرا یک روز قبل از عملیات مبادله گروگان های ایرانی با گروگان های آمریکایی در سال 61، معاون احمد متوسلیان از سمت خود برکنار و همان روز به ایران بازگردانده می شود؟ چرا اجازه داده نمی شود که وی در روز مبادله گروگان ها در صحنه حضور داشته باشد؟ چرا در روز مبادله، گروگان های آمریکایی آزاد می شوند اما از تحویل گرفتن گروگان های ایرانی خودداری می شود؟ چرا هیچ گاه آزادی گروگان های آمریکایی و اروپایی، موکول به آزادی احمد متوسلیان و همراهانش نشده است؟ به راستی که مظلومیت 32 سال اسارت سردار مظلوم ژنرال احمد متوسلیان و همراهانش، می تواند پرده نفاق را از چهره برخی مدعیان انقلابی گری کنار بزند. [b]پی نوشتها[/b] 1. مهدی انصاری و دیگران .» ماجرای مک فارلین «. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، 1380 . ص 43 2. حمید داود آبادی .» کمین جولای 82 «. تهران: نشر غنچه ، 1384 . ص 76 3. همان . ص 77 4. همان . ص 144 5. همان . ص 160 6. سید ابوطالب موسوی .» پرونده ربایش ؛ بیم ها و امیدها «. هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 ، ص 49 7. همان . ص 49 8. همان . ص 49 9. همان . ص 49 10. کمین جولای 82 . پیشین ، ص 214 11. همان . ص 230 12. همان . ص 254 13. اکبر هاشمی رفسنجانی .» پس از بحران ؛ کارنامه و خاطرات 1361 «. به اهتمام فاطمه هاشمی . تهران: دفتر نشر معارف انقلاب ، 1380 . ص 372 14. همان . ص 268 15. همان . ص 269 16. همان . ص 279 17. همان . ص 280 18. همان . ص 281 * کامران غضنفری/ نویسنده کتاب راز قطعنامه / هفته نامه 9 دی

جهادگران حق طلب، قربانیان سازشکاران غرب طلب [size=6][b][url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/322745"]برای 32 سال فقدان ژنرال متوسلیان[/url][/b][/size] [b]از مسئولین سپاه سؤال می شود که این چه برخوردی بود که با حاج احمد متوسلیان کردید؟ مگر قرار نبود که در تبادل با اسرائیل، او آزاد شود؟ اما فرد مقابل پاسخ می دهد: « احمد متوسلیان دندان کرم خورده ای بود که ما آنرا کندیم و انداختیم دور»! یکی از دوستان نزدیک حاج احمد متوسلیان نقل می کند که حاج احمد به دو نفر در سپاه لقب «ماست فروش» داده بود و معتقد بود «اینها عناصر عملیاتی نیستند و فقط بلدند در ستاد بنشینند و دستور بدهند»[/b] [b][color=#c0504d]گروه جهاد و مقاومت [url="http://www.mashreghnews.ir/"]مشرق[/url] - [/color][/b] [b]از آزادی خرمشهر تا آزادی جنوب لبنان[/b] 12 روز پس از آزادسازی خرمشهر در خرداد سال 1361، تهاجم وحشیانه ارتش اسرائیل به جنوب لبنان آغاز شد. نیروهای اسرائیلی در عرض یک هفته خود را به بیروت رسانده و این شهر را به محاصره خود درآوردند. جمهوری اسلامی ایران که اشغال لبنان را پاسخی به عملیات الی بیت المقدس و آزادی خرمشهر می دید، تصمیم به پشتیبانی از دولت لبنان گرفت و با تأیید امام خمینی، یک هیئت عالی رتبه نظامی ایران روانه سوریه شد که احمد متوسلیان ـ فرمانده تیپ محمد رسول الله (ص) ـ به عنوان یکی از مجرب ترین فرماندهان و کارشناسان نظامی، در آن هیئت حضور داشت. با هماهنگی های انجام شده، متوسلیان به تهران بازگشت و طی چند روز، با فراخوان همرزمان خود در پادگان امام حسین (ع)، حرکت به سوی لبنان را اعلام کرد و در ابتدای امر، به همراه پانصد نفر از داوطلبین تیپ 27 محمد رسول الله (ص)، عازم سوریه شد و آنان را تحت عنوان قوای محمد رسول الله (ص)، در پادگان "زبدانی" واقع در نزدیکی مرز لبنان مستقر کرد. چندی بعد با تصمیم جمهوری اسلامی مبنی بر ورود به خاک عراق، قسمت اعظم قوای ایرانی مستقر در سوریه که به دلیل برخی مسائل جاری میان مسئولان سوری، هنوز موفق به رویارویی مستقیم با رژیم اشغالگر قدس نشده بودند، باید به ایران باز می گشتند تا در عملیات بزرگ آتی که "رمضان" نام داشت، شرکت کنند. احمد متوسلیان که قصد داشت پیش از بازگشت، برای مشاهده خطوط اسرائیل در بیروت و تهیه گزارشی از وضع موجود آن، سفری به این شهر داشته باشد، تصمیم خود را با سفیر ایران در سوریه حجت الاسلام محتشمی پور، در میان گذاشت و علی رغم مخالفت او با این عمل، با اصرار فراوان آماده حرکت به سمت بیروت شد.1 [b]ربودن حاج احمد در راه اجرای فرمان امام[/b] سردار سعید قاسمی نیز نقل می کند در صبح روز 14 تیر 61 در حالی که وی به همراه حاج همت سعی داشتند تا حاج احمد متوسلیان را از رفتن به بیروت منصرف کنند، حاج احمد می گوید: حضرت امام به بنده امر کرده اند گزارشی از وضعیت شیعیان جنوب لبنان را تهیه کنم و برای ایشان ببرم، لذا بهتر است خودم به این مأموریت بروم .2 احمد متوسلیان به همراه سید محسن موسوی کاردار سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت، کاظم اخوان خبرنگار و عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی و تقی رستگار مقدم، در بعد از ظهر روز 14 تیر ماه 1361 در حالی که با یک اتوموبیل مرسدس با پلاک رسمی و کد دیپلماتیک، در جاده ساحلی طرابلس ـ بیروت به سوی پایتخت در حرکت بودند و توسط یک اتوموبیل نیروهای امنیت داخلی لبنان ویژه امنیت سفارتخانه های خارجی اسکورت می شدند، در پست بازرسی "برباره" توسط شبه نظامیان مسیحی موسوم به فالانژیست، متوقف و ربوده شدند. شواهد موجود حکایت از آن دارد که نیروهای فالانژ به سرکردگی ایلی حبیقه و سمیر جعجع این چهار نفر را ربوده و پس از مدتی آنها را تحویل صهیونیست ها دادند .3 [b]رادیو اسرائیل: طراح عملیات فتح المبین به اسارت گرفته شد![/b] دقایقی بعد از ربوده شدن احمد متوسلیان و همراهانش، رادیو اسرائیل اعلام می کند: ژنرال احمد متوسلیان، طراح عملیات فتح المبین و بیت المقدس، در پست بازرسی "برباره" به اسارت گرفته شد. این نشان می دهد که او را خوب می شناختند! مغز متفکر آزادسازی خرمشهر و فرمانده نیروهایی که عراق را به خاک سیاه نشاندند و داغ "محمره" را بر دلش گذاشتند؛ انگار همه چیز حساب شده بود!4 سید رائد موسوی فرزند سید محسن موسوی و دبیرکل انجمن حمایت از دیپلمات های ربوده شده ایرانی، طی مصاحبه ای اظهار می دارد: قطعاً اسرائیلی ها روی حاج احمد متوسلیان تمرکز جدی داشتند. همه رسانه های سوریه اعلام کرده بودند که حاج احمد متوسلیان به عنوان فرمانده تیپ 27 محمد رسول الله (ص) برای جنگ با اسرائیل آمده است ... وقتی دیپلمات ها به سمت بیروت در حرکت بوده اند، اسکورت ارتش لبنان همراه اینها بوده و آنها هم با بیسیم هر دقیقه خبر می دادند که ما داریم می آییم. در واقع کل اطلاعات برباد رفته بود و حتی احتمال اینکه در بین ماشین های اسکورت، عامل نفوذی هم بوده باشد، بالای 90 درصد است. ارتشیان لبنان اکثراً مسیحی هستند و خیلی قابل اعتماد نیستند. اینها راه می افتند و شب را هم در بعلبک می خوابند و فردایش دوباره حرکت می کنند. به نظر می رسد کل اطلاعات لو رفته بوده که چنین تیمی دارد می آید. قطعاً ارتش اسرائیل روی این تیم تمرکز و برنامه ریزی داشته است ... وقتی این چهار نفر رسیدند، ایشان را نگه داشتند و پس از کنترل گذرنامه ها، اعلام کردند که این همان ماشینی است که دنبال آن بودیم. سپس ایرانی ها را از لبنانی ها جدا کرده و لبنانی ها را رها می کنند و فقط ایرانی ها را می برند. یعنی نوع واقعه نشان می دهد که با برنامه ریزی بوده و اتفاقی نبوده است.5 [b]گروگان گرفتن نماینده سیا توسط حزب الله[/b] منصور کوچک محسنی جانشین احمد متوسلیان در نیروهای ایرانی در لبنان، در این باره می گوید: روز 14 تیر، ساعت 1 بعد از ظهر به ما خبر دادند حاج احمد متوسلیان را گروگان گرفته اند. ما یک دفتر کوچکی در بعلبک داشتیم که بیشتر جلسات را با شیخ عباس موسوی و ابوهشام، آنجا برگزار می کردیم. تا ساعت 3 شب جلسه داشتیم. ابوهشام آدم کارکشته سیاسی نظامی بود. ایشان پیشنهاد کردند که در مقابل حاج احمد، تعدادی از نیروهای فالانژیست را به گروگان بگیریم تا بتوانیم در زمان مقرر مبادله کنیم که بنده پیشنهاد ایشان را پذیرفتم. بنا بر این چندی بعد 70 نفر از نیروهای فالانژیست را به گروگان گرفتیم. اما نگهداری اینها مشکل بود. مشکل اساسی دیگری که داشتیم این بود که سفارتخانه مرتب از ما جواب می خواست و تماس می گرفت که در نهایت ما کلاً با سفارت قطع رابطه کردیم. تصمیم گرفتیم گروگان هایی که مؤثرتر هستند را نگه داشته و بقیه را آزاد کنیم. چند روز بعد از این ماجرا، بچه های جنوب لبنان آمدند و گفتند این آدم هایی که گرفته اید آدم های بزرگی هستند اما ما می خواهیم کسی را گروگان بگیریم که از اینها مهمتر است. گفتیم چه کسی است ؟ گفتند یک آمریکایی به نام دیوید دوج که نماینده سازمان سیا در خاورمیانه است. گفتیم اگر می توانید خودتان انجام دهید؛ ما نمی توانیم برای شما تعیین تکلیف کنیم. اینها رفتند و دیوید دوج آمریکایی را به گروگان گرفتند و حرفشان این بود که این گروگان باید با حاج احمد متوسلیان معاوضه شود... با بچه هایی که بعداً جزء حزب الله شدند، مرحله به مرحله پیش می رفتیم که یک روز آقای شمخانی و شهید داود کریمی از تهران با ما تماس گرفتند و گفتند که چنین بحث هایی (!) مطرح شده است .6 [b]تلاش شهید همت برای آزاد کردن حاج احمد[/b] در کنار اقدامات فوق، برخی از یاران حاج احمد، در تاریخ 19 تیر 61 از مسئولین مرکز درخواست اجازه جهت انجام عملیات نظامی برای آزاد کردن حاج احمد را می کنند اما با پاسخ منفی روبرو می شوند. جعفر جهروتی زاده که به همراه متوسلیان به لبنان رفته بود، در این باره می گوید: بنده خوب به یاد دارم که برادرهای عزیز مان حاج همت، دستواره، حاجی پور و سایر مسئولین قوای محمد رسول الله (ص) اصرار داشتند به هر شکل ممکن از تهران مجوز بگیرند و برای آزادسازی حاج احمد و همراهان او از چنگال فالانژیست ها اقدامی بکنند؛ منتها از ایران دستور رسید که به هیچ وجه تحت تأثیر احساسات و عواطف قرار نگیریم [!] و با هوشیاری، خونسردی مان را حفظ کنیم. ضمناً خبر دادند که قرار است هیئت عالی رتبه ای برای حل این مسئله از تهران به دمشق بیاید. متأسفانه بنابه یک سری دلایل، برادران ما، حاج همت و دیگران موفق نشدند از هیئت مزبور در رابطه با عملیات نظامی با هدف آزادسازی حاج احمد و دوستانش، مجوز دریافت کنند.7 [b]وقتی هاشمی زحمت عماد مغنیه را بر باد داد![/b] حجت الاسلام موسی فخر روحانی سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در بیروت، طی سخنانی در مورد ربوده شدن دیوید دوج، اظهار داشت: چند روزی پس از ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، سران سازمان آزادیبخش فلسطین به سفار ت ایران آمدند و گفتند: امروز دیوید دوج رئیس دانشگاه آمریکایی بیروت، ربوده شد و ما فکر می کردیم دوستان ما که متمایل به اتحاد جماهیر شوروی هستند، او را ربوده اند و بعد معلوم شد که کار آنها نبوده است. بنابر این روی احزاب و گروه های گوناگون کار کردیم و سرانجام به این نتیجه رسیدیم که طرفداران شما او را بوده اند. از اینرو آمده ایم از شما برای نجات وی کمک بگیریم. گفتم: دیوید دوج فقط رئیس دانشگاه آمریکایی بیروت نبود؛ او رئیس C.I.A در خاور میانه هم بود .8 صبح روز بعد، معلوم می شود که عماد مغنیه، عامل ربودن دیوید دوج بوده است. حجت الاسلام فخر روحانی در ادامه مصاحبه می گوید: ما می توانستیم به سهولت گروگان ها را جابجا [مبادله ] کنیم؛ اما چه کردیم؟ آقای هاشمی [ رفسنجانی ] دوج را به درخواست حافظ اسد تحویل سوریه داد و او از آنجا راحت به آمریکا رفت.9 [b]صدور فرمان عقب نشینی در یک قدمی آزاد سازی حاج احمد![/b] حجت الاسلام علی قنبری که جزو نیروهای اعزامی به لبنان بوده است، در مورد شناسایی سه نفر آمریکایی از میان فالانژ ها می گوید: " از میان 70 گروگان فالانژیست، نیروهای جنبش امل سه نفر از آنها را که آمریکایی بودند، جدا کردند تا با حاج احمد متوسلیان و سه نفر همراهش مبادله کنند" . یکی دو ماه بعد، به درخواست آمریکا و اسرائیل، قرار می شود که گروگان های آمریکایی با حاج احمد متوسلیان و همراهانش مبادله شوند. اما یک روز قبل از موعد تبادل گروگان های آمریکایی، فردی به نام کنعانی به همراه رفیق دوست به لبنان رفته و اظهار می دارد که از طرف محسن رضایی [فرمانده سپاه] به عنوان جانشین احمد متوسلیان منصوب شده و آقای کوچک محسنی دیگر سمتی ندارد. هنگامی که کوچک محسنی به کنعانی می گوید قرار است فردا مبادله صورت گیرد، اجازه دهید تا ما فردا این مبادله را انجام دهیم و حاج احمد را آزاد کنیم، وی پاسخ می دهد که شما دیگر مسئولیتی ندارید و خودمان این کار را پیگیری می کنیم. رفیق دوست نیز به کوچک محسنی می گوید که شما همین الان باید به تهران برگردید. کوچک محسنی به رفیق دوست می گوید ما می خواهیم سمیر جعجع را بگیریم اما رفیق دوست وی را به فرودگاه دمشق برده و روانه ایران می کند. روز بعد، گروگان های آمریکایی به دولت سوریه تحویل داده می شوند تا آنها با تعدادی از نظامیان خود که در دست اسرائیلی ها بودند، مبادله کنند . اسرائیلی ها که می بینند طرف مقابل تمایلی به تحویل گرفتن احمد متوسلیان و همراهانش ندارد، آنها را مجدداً به اسرائیل باز می گردانند. [b]دندان کرم خورده را انداختیم دور![/b] مدتی پس از این ماجرا، یکی از اعضای سپاه تعریف می کند که یک روز در جلسه ای در مقر سپاه در تهران واقع در خیابان فلسطین، از یکی از مسئولین سپاه سؤال می شود که این چه برخوردی بود که با حاج احمد متوسلیان کردید ؟ مگر قرار نبود که در تبادل با اسرائیل ، او آزاد شود؟ اما فرد مقابل پاسخ می دهد : " احمد متوسلیان دندان کرم خورده ای بود که ما آنرا کندیم و انداختیم دور" ! معلوم شد که احمد متوسلیان به دلیل اینکه از قبل با برخی آقایان اختلاف سلیقه داشته، لذا تبدیل به دندان کرم خورده شده و بعد هم او را دور انداختند !! یکی از دوستان نزدیک حاج احمد متوسلیان نقل می کند که حاج احمد به دو نفر در سپاه لقب "ماست فروش" داده بود و معتقد بود که "اینها عناصر عملیاتی نیستند و فقط بلدند در ستاد بنشینند و دستور بدهند". به نظر می رسد که همین دو نفر تشخیص دادند که احمد متوسلیان دیگر تبدیل به دندان کرم خورده شده و باید او را دور انداخت! نقل شده که وقتی این دو نفر خبر اسارت حاج احمد را می شنوند، بسیار خوشحال می شوند! [b]گروگانهای آمریکایی عزیز تر از 4 گروگان ایرانی![/b] از تیر ماه 1361 تا مرداد سال 1375، بارها و بارها برخی آقایان برای آزادی گروگان های آمریکایی و اروپایی میانجی گری می کنند و دهها نفر از آنها را آزاد می کنند. اما دریغ از اینکه حتی یکبار آزادی گروگان های غربی را موکول به آزادی حاج احمد و همراهانش کنند. در اینجا به برخی از این موارد اشاره می کنیم: در تاریخ 14 تیر 1364، روزنامه واشنگتن پست طی مقاله ای در مورد ماجرای گروگان گیری هواپیمای تی. دبلیو. ای نوشت: "رئیس مجلس ایران نقش عمده ای در آزادسازی 39 تن آمریکایی گروگان هواپیمای ربوده شده تی. دبلیو. ای ایفا کرده است. اکبر هاشمی رفسنجانی هنگام دیدار از دمشق، برای آزادی گروگان ها پافشاری کرد. رفسنجانی چندین عضو گروه شیعه افراطی حزب الله و دیگر رهبران شیعه را فراخواند و به گفته یک مقام آمریکایی، گفت و گوهای دشواری را برای رهایی گروگان ها با آنها انجام داد"10 این 39 گروگان آمریکایی در تاریخ 12 تیر 1364 آزاد شدند.11 میرحسین موسوی نخست وزیر وقت نیز در تاریخ 17 تیر 1364 در مصاحبه مطبوعاتی می گوید: ما بارها اعلام کرده ایم با هواپیما ربایی مخالفیم، آن هم به دلیل ملاحظات انسانی و یقیناً موضع ما در این زمینه توانست در آزادی گروگان های آمریکایی هواپیمای ربوده شده آمریکا مؤثر باشد .12 در موردی دیگر، آقای هاشمی در یادداشت مورخ 23 مرداد 1364 خود می نویسد: به آقای محسن رضایی گفتم خوب است سپاه در لبنان تلاش کنند تا سرنخی از عوامل گروگان گیری آمریکایی ها پیدا کنند که در مقابل آزادی اسرای لبنانی در اسرائیل و نجات گروگان ها کمک کنیم .13 در تاریخ 24 شهریور 1364 ( 15 سپتامبر 1985 ) یک گروگان آمریکایی به نام بنجامین ویز در معامله معروف به مک فارلین آزاد می شود .14 در اردیبهشت 65 نیز مسئله کمک به آزادی گروگان های فرانسوی مطرح می شود. در یادداشت مورخ 25 اردیبهشت 1365 آقای هاشمی چنین آمده : دکتر [حسن] روحانی و دکتر [ محمد علی ] هادی آمدند. درباره گرم گرفتن با فرانسه و کمک به آزادی گروگان های فرانسوی در لبنان ، توصیه می کردند.15 همان گونه که ملاحظه می شود، فکر و ذکر همه آقایان، کمک به آزادی گروگان های غربی است و تنها چیزی که در این میان اهمیتی ندارد، آزادی احمد متوسلیان و همراهانش می باشد. چندی بعد، با وساطت ایران ، یک گروگان دیگر غربی در تاریخ 24 مهر 1365 در لبنان آزاد شد.16 در تاریخ دوم نوامبر 1986 ( 11 آبان 1365 ) نیز یک گروگان دیگر آمریکایی به نام دیوید جاکوبسن آزاد می شود.17 یکی از کسانی که در رابطه با آزادی گروگان های غربی فعالیت می کند، آقای ولایتی ـ وزیر خارجه وقت ـ می باشد. در یادداشت 13 آبان 1365 آقای هاشمی چنین می خوانیم: دکتر ولایتی آمد و خواست که کمک کنیم تا دو نفر از گروگان های فرانسوی در اختیار سوری ها قرار گیرند . قرار شد در جلسه فردا تصمیم گیری شود .18 در نتیجه این تلاش ها، در تاریخ 19 آبان 1365 نیز دو گروگان فرانسوی در لبنان آزاد شدند. روز بعد، کاردار فرانسه در تهران، در دیدار با وزیر خارجه ایران [ دکتر ولایتی ] از کمک های ایران برای حل مشکلاتش در لبنان سپاسگزاری کرد .19 به نظر می رسد اکنون نوبت آن رسیده باشد که جناب آقای ولایتی بعد از سه دهه سکوت، بگویند که برای آزادی گروگان های ایرانی نیز چقدر تلاش کرده اند؟! آقای هاشمی در یادداشت 10 آذر 1365 خود نیز می نویسد: آقای احمد وحیدی مسئول اطلاعات سپاه آمد. برنامه عملیات را گفت و مشورت کرد و گفتم یک گروگان فرانسوی در لبنان، اگر با شفاعت ما آزاد شود، خوب است.20 آقای هاشمی رفسنجانی در تاریخ 19 فروردین 1366، در مصاحبه با کیهان هوایی، در مورد نقش خود در آزادی گروگان های غربی می گوید: در رابطه با هواپیمای تی. دبلیو. ای، آنها حدود هزار نفر را آزاد کردند که خودم آنجا دخالت کرده بودم . همین حالا هم حاضریم به آزادی گروگان ها کمک کنیم. ما مسئولیتی در لبنان نداریم ولی قبول داریم برای اینکه یک انسان راحت شود ، کمک کنیم .21 هاشمی رفسنجانی نیز باید به این سوال افکار عمومی پاسخ دهد که وقتی این همه دغدغه راحت شدن گروگان های غربی را داشته، چقدر برای آزادی احمد متوسلیان و یارانش از سوی او تلاش صورت گرفته است ؟! رادیو صدای آمریکا نیز در تاریخ 13 مرداد 68 در باره پیشنهاد آقای هاشمی برای حل مسئله گروگان ها گزارش داد:" اکبر هاشمی رفسنجانی امروز جمعه به ایالات متحده در مورد حل بحران گروگان ها در لبنان پیشنهاد کمک کرد و گفت برای آزاد ساختن گروگان های غربی در لبنان ، راه حلی عاقلانه وجود دارد . وی خواستار این شد که آمریکا از اسرائیل بخواهد که یک روحانی شیعه را که هفته گذشته در جنوب لبنان ربوده ، آزاد کند ".22 آیا در کنار طرح این مسئله، هاشمی نمی توانست آزادی متوسلیان و همراهانش را نیز مطرح کند؟! در تاریخ 13 اردیبهشت 1369، آقای کمال خرازی نماینده ایران در سازمان ملل، در یک مصاحبه تلویزیونی می گوید: بر اساس شواهد به دست آمده از اظهارات اخیر سمیر جعجع و دیگر عوامل فالانژیست، چهار گروگان ایرانی هنوز زنده اند. جمهوری اسلامی ایران به دلایل انسانی، همه تلاش های خود را برای آزادی همه گروگان ها، صرف نظر از ملیت آنها، به کار برده است.23 در شهریور ماه 1369، منصور رحمه از بازرگانان معروف مسیحی بیروت که روابط بسیار نزدیکی با سمیر جعجع دارد، در ملاقاتی در هتل سامرلند بیروت گفته بود: دیپلمات های ایرانی زنده اند و مدتی است که به اسرائیل منتقل شده اند. حتی وقتی که آنها در لبنان بودند، تصمیم در مورد سرنوشت آنها در اختیار موساد بود.24 [b]اعتراضها به بی توجهی وزارت خارجه به گروگانها[/b] رضا اخوان طی مقاله ای در هفته نامه کیهان هوایی می نویسد: در ملاقاتی که به همراه خانواده گروگان ها در تاریخ ششم آذر 1369 با وزیر امور خارجه [دکتر ولایتی] داشتیم، ایشان تأکید کردند:" ایران به کوشش خود برای آزادی گروگان های ایران ادامه خواهد داد و از این قضیه چشم پوشی نخواهد کرد". اما پس از آزادی گروگان های غربی، دلایل و شواهد مشهود، خلاف این ادعا را ثابت کرد و سرنوشت آنان به فراموشی سپرده شد. مهمترین عاملی که می توانست در آزادی گروگان های ایرانی مؤثر باشد، آن بود که وزارت امور خارجه، آزادی آنها را پیش شرطی برای رهایی گروگان های غربی قرار می داد و ایران باید با تضمین آزادی تمامی گروگان ها، به میانجی گری می پرداخت. اسرائیل، غرب و سازمان ملل قول هایی داده بودند که پس از آزادی گروگان های غربی، همه آنها را به فراموشی سپردند و معلوم نشد که چرا گروگان های غربی بدون هیچ پیش شرطی به طور یکطرفه آزاد شدند ؟!25 26 خرداد 1370، علی اکبر محتشمی پور سفیر سابق ایران در سوریه، طی مقاله ای در روزنامه جهان اسلام می نویسد: تأسف بار اینکه رسانه های ارتباط جمعی و سیاست گذاران خارجی جمهوری اسلامی ایران در وزارت خارجه نیز هیچ گونه اقدام جدی در محافل بین المللی و در داخل کشور ، برای آزادی مسلمانان اسیر در غرب و در فلسطین اشغالی و همچنین برای آزادی دیپلمات های ایرانی در لبنان نمی کنند.26 آقای کمال خرازی پس از آزادی گروه دیگری از گروگان های غربی در بهمن 1370، در مصاحبه با ماهنامه میدل ایست اظهار داشت: با وجودی که ما در مسائل بشر دوستانه مانند آزادی گروگان ها کمک کردیم، معهذا در واشنگتن هیچ چیز تغییر نکرده است .27 رضا اخوان طی مقاله ای در هفته نامه کیهان هوایی به تاریخ 16 تیر 1372 می نویسد: «نمایندگان مجلس، در سال 1370 بیانیه ای خطاب به وزیر امور خارجه [دکتر ولایتی] در مورد نکوهش آزادی بی قید و شرط گروگان های غربی امضاء کردند. اما متأسفانه وزارت امور خارجه به جای پاسخ صریح و روشن در مورد قضیه گروگان های ایرانی، رویه سکوت و پرده پوشی را در پیش گرفته است. سکوت توجیه ناپذیر وزارت امور خارجه چه دلیلی دارد؟28 روزنامه جمهوری اسلامی طی مقاله ای به تاریخ 14 تیر 1375، با عنوان "به بهانه گذشت بیش از 5400 روز از اسارت چهار ایرانی در لبنان" به موضع گیری های ضعیف مسئولین و ارگان های دولتی بخصوص وزارت امور خارجه در قبال سرنوشت چهار ایرانی مفقود شده در لبنان پرداخته بود .29 روزنامه سلام نیز طی مقاله ای در تیر ماه 1375 می نویسد: چهار ایرانی به گروگان گرفته شده، اولین قربانیان بحران موسوم به گروگان گیری در جنگ داخلی لبنان هستند و دهها تن دیگر نیز بعد از آنها در لبنان به گروگان گرفته شدند. اما با وجود آنکه گروگان های غربی با کمک و مساعدت جمهوری اسلامی ایران آزاد شده و به نزد خانواده هایشان بازگشتند، اما نه کسی تا کنون حاضر شده که به طور جدی برای تعیین سرنوشت گروگان های ایرانی به جمهوری اسلامی ایران کمک کند و نه مسئولان دستگاه دیپلماسی کشورمان حاضرند بپذیرند که هنگام مساعدت به آزادی گروگان های غربی در لبنان، تضمین کافی برای آزادی گروگان های ایرانی دریافت نکرده اند.30 روزنامه جمهوری اسلامی نیز طی مقاله ای در مرداد ماه 1375 می نویسد: طی چند روز گذشته، در خبرها آمده بود که با میانجی گری اشمیت باور مسئول دفتر هماهنگی سازمان های اطلاعاتی و امنیتی صدراعظم آلمان، میان حزب الله و رژیم صهیونیستی، در ازای آزادی 45 اسیر دربند رژیم اشغالگر قدس و تحویل پیکرهای مطهر 140 تن از شهدای مقاومت، جسد 2 سرباز اسرائیلی تحویل آن رژیم داده و 17 تن از مزدوران ارتش آنتوان لحد نیز آزاد شدند. در همین رابطه، مقامات آلمانی از کلیه جناح های منطقه ای که در روند این مبادله نقش داشتند، به ویژه جمهوری اسلامی ایران، تشکر کردند و اشمیت باور گفته است اکنون به همکاری ایران دست یافته ایم و امیدواریم هر چه زودتر کلیه اسرا مبادله شوند.31 همان گونه که ملاحظه می شود، آقایان تا مرداد 1375 ـ یعنی 14 سال پس از اسارت احمد متوسلیان و همراهانش ـ بارها و بارها اقدام به میانجی گری یک طرفه برای آزادی گروگان های غربی کرده اند بدون آنکه آزادی آنان را موکول به آزادی گروگان های ایرانی نمایند! آیا این شیوه عمل ناشی از بی دقتی و خطا بوده یا کاملاً آگاهانه و حساب شده؟! [b]پی نوشت ها:[/b] 1.حمید داود آبادی ." کمین جولای 82 ". تهران: نشر غنچه ، 1384 . ص 392 2. حسین بهزاد . گل علی بابایی ." همپای صاعقه ". تهران : حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی ، 1379 . ص 782 3.سید عبدالرضا خراسانی ." سی سال با دستان بسته ". هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 . ص 42 4.رقیه کیه ." راه بی بازگشت ". هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 . ص 48 5.سید ابوطالب موسوی ." پرونده ربایش ؛ بیم ها و امیدها ". هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 . ص 48 6.منصور کوچک محسنی ." هفتاد فالانژیست را گرو گرفتیم ". هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 . ص 55 7.همپای صاعقه . پیشین ، ص 786 8.عباس پرورده ." به تلافی چهار دیپلمات ، عماد مغنیه ، دیوید دوج آمریکایی را گروگان گرفت ". هفته نامه پنجره . 17 تیر 1391 . ص 47 9.همان . ص 47 10.هادی نخعی و حمید رضا مشهدی فراهانی ." توسعه روابط با قدرت های آسیایی ". تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، 1383 . ص 332 11.همان . ص 345 12.همان . ص 350 13.اکبر هاشمی رفسنجانی ." امید و دلواپسی ". به اهتمام سارا لاهوتی . تهران: دفتر نشر معارف انقلاب ، 1387 . ص 219 14.جهانگیر منجزی ." شما بگوئید مجرم کیست ؟ ترجمه ای از گزارش کمیسیون تاور ". هوستون : مؤلف ، 1366 . ص 110 15.اکبر هاشمی رفسنجانی ." اوج دفاع ". تهران: دفتر نشر معارف انقلاب ، 1388 . ص 97 16.مهدی انصاری و دیگران ." ماجرای مک فارلین ". تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، 1380 . ص 42 17.شما بگوئید مجرم کیست ؟ پیشین ، ص 129 18.اکبر هاشمی فسنجانی . اوج دفاع . پیشین ، ص 335 19.مهدی انصاری و دیگران . ماجرای مک فارلین . پیشین ، ص 37 20.اوج دفاع . پیشین ، ص 361 21.همان . ص 46 22.اکبر هاشمی رفسنجانی ." بازسازی و سازندگی ". به اهتمام علی لاهوتی . تهران: دفتر نشر معارف انقلاب ، 1390 . ص 255 23.حمید داود آبادی ." کمین جولای 82 ". پیشین ، ص 25 24.مهدی انصاری و دیگران . ماجرای مک فارلین . پیشین ، ص 43 25.کمین جولای 82 . پیشین ، ص 314 26.همان . ص 34 27.همان . ص 315 28.همان . ص 315 29.همان . ص 58 30.همان . ص 59 31.همان . ص 62 – 61 * کامران غضنفری/ نویسنده کتاب راز قطعنامه / منبع: هفته نامه 9 دی