درود بر همه ی دوستان میلیتاری ... در این تاپیک قصد دارم قوانین مربوط به ریش و سبیل ارتشیان بعضی از کشور ها رو بیان کنم !!! جالبه که ارتش هر کشور برای ریش و سبیل نظامیان خودش قوانین خاصی داره ... این تاپیک دارای سه بخش است ... بخش اول آسیا و اقیانوسیه ، بخش دوم اروپا و بخش سوم قاره ی آمریکا ... به علت تنگی وقت نمی تونم قول بدم که بخش های بعدی رو کی آماده میکنم ... از دوست عزیزم آرمان ( Commandant ) بابت پیشنهاد این مطلب تشکر میکنم ... ============================== بخش اول : آسیا و اقیانوسیه 1 - هندوستان : در نیروی های مسلح و همچنین پلیس این کشور تنها پیروان مذهب سیک حق دارند ریش و سبیل کامل مطابق دستورات دینشان بگذارند هر چند ملزم هستند که همیشه ریش و سبیل خود را مرتب و منظم نگاه داند . جالب است که گزارش هایی مبنی بر انتقال نیرو به خارج از یگان ، در یگان های تمام سیک به علت نداشتن ریش و سبیل مطابق آیین و مذهب وجود دارد . اگر چه قانونی در این باب وجود ندارد . اما افراد غیر سیک حق دارند سبیل خالی بگذارند هرچند طبق قانون باید دارای طول متوسط باشد !!! ( اینکه این طول متوسط چقدره والا نمی دونم !!! ) نیرو های ویژه ی ارتش و تکاوران دریایی می توانند ریش بگذارند . ریش گذاشتن افسران نیروی دریایی منوط به اجازه ی افسر مربوطه است . نیروی ویژه ی ارتش هندوستان چند ارتشی سیک 2 - ایران : تمامی شاخه های نیرو های مسلح ایران مجاز به گذاشتن ریش و سبیل هستند اما تکاوران دریایی موظف که تراشیدن ریش خود هستند !!! 3 - عراق : نیروی های امنیتی عراق حق داشتند مطابق با سنت ریش بگذارند اما پس از آوریل 2012 به جهت شباهت با شبه نظامیان فرقه گرا از این کار بازداشته شدند ، که بر اساس این تغییر قانون ، هم اکنون نیروی های ارتش و پلیس عراق ملزم به تراشیدن ریش خود هستند . 4 - اسرائیل : نیرو های دفاعی اسرائیل از گذاشتن ریش و سبیل منع گشته اند اما اگر کسی قصد گذاشتن ریش و سبیل داشته باشد می تواند درخواست کند و اگر پذیرفته شد می تواند ریش و سبیل بگذارد . درخواست باید به دلایل دینی یا سلامتی مانند جوش باشد . درخواست پذیرفته شده جهت گذاشتن ریش و سبیل فقط یه سال اعتبار دارد و پس از یک سال تجدید شود . 5 - لبنان : ریش در نیرو های مسلح لبنان قدغن است . اما سبیل به شرط کوتاه بودن و عدم تجاوز از لب بالایی مجاز است . 6 - پاکستان : ریش در ارتش پاکستان مجاز است و جواز سبیل بزرگ هم منوط به پاکیزه و آراسته نگه داشتن آن است . اگرچه بیشتر افسران پاکستانی ریش خود را می تراشند اما کسانی وجود دارند که مانند Javed Nasir ( جاوید ناصر ) ژنرال 3 ستاره ، دارای ریش بلند سنتی مسلمانان هستند . 7 - سریلانکا : در نیروی دریایی سریلانکا علارغم مجاز بودن ریش و سبیل کامل ، سبیل تنها مجاز نیست . اما سبیل تنها در نیروی هوایی و زمینی مجاز است . هر چند بعضی از کماندو ها و نیروی های ویژه این کشور مجاز به داشتن ریش هستن اگر در خارج از اردوگاه خود باشند . 8 - سوریه : علارغم ممنوعیت ریش ، سبیل آراسته مجاز است . 9 - استرالیا : ریش به طور معمول در نیروی زمینی و هوایی استرالیا ممنوع است . اما سبیل و خط ریش تمییز و مرتب مجاز است . سبیل نباید از لب بالایی تجاوز کند و خط ریش هم نباید از نقطه ی تماس پایین گوش با پوست صورت پایین تر بیاید . در بعضی از مواقع ( بنا به دلایل پزشکی و مذهبی ) ممکن از ریش مجاز شود . نیرو های assault pioneers و مستقر در افغانستان استثنای این قانون هستند . در نیروی دریایی ریش تنها با اجازه ی فرمانده بلامانع است که البته باید ریشی کامل باشد یعنی چانه را بپوشاند و به سبیل و خط ریش متصل شود . سبیل تنهایی مجاز نیست . تهیه شده توسط : پیشوا شادی روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس صلواتی عنایت فرمایید مخصوصا شهید اکبر مختاری تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

هووختشره شاید بسیاری از ما، نام هووخشتره را شنیده باشیم. ولی نه به واسطه ی شخصیت تاریخی وی، بلکه به دلیل نامی طنز در مجموعه ای طنز که از قضا زان پس این نام همه جا به عنوان نامی طنز و تمسخر آمیز بکار گرفته شد. اگرچه بودند تاریخ دان ها و اساتید این رشته که به این مجموعه اعتراضی داشته باشند، لکن عدم اطلاع و آگاهی بسیاری از مردم از تاریخ کشور و یکی از بزرگترین و اثرگذارترین پادشاهان این سرزمین، باعث شد این اعتراضات اندک تأثیری نداشته باشد. این شد که امروز اگر نامی از هووشختره آورده شود، بی گمان لبخندی روی لبان مخاطب نقش بسته و در انتظار موضوع و سخنی طنز هستند. حال آنکه هووخشتره، اولین پادشاهی بود که توانست حکومتی سراسری بر ایران داشته باشد و می توان گفت معمار امپراطوری ایران باستان بود. ---------------------------------------------------------------- این نوشتار، اولین اثر از سلسله نوشتارهایی است درخصوص تاریخ ایران باستان و معرفی پادشاهان، جنگ ها و نقش ایشان در پیشرفت یا پسرفت این سرزمین. امید است این مطالب، نقشی هرچند کوچک در ترمیم ضعف دانش عمیق تاریخی این سرزمین داشته باشد. =========================================================================== قسمت اول هووخشتره، نوه ی دیااُکو (اولین پادشاه مادها) و فرزند فرورتیش (فرزند و جانشین دیااُکو)، سومین پادشاه مادها و شهیرترین و مقتدرترین آن ها بود. هووخشتره، اولین پادشاهی بود که توانست سراسر ایران را متحد و یکپارچه ساخته و زیر لوای پادشاهی ماد درآورد. وی کسی بود که سلسله ی آشور را از میان برداشته و خطر حملات دائمی آشور را برای همیشه از این سرزمین برطرف ساخت. ارتشی منظم ساخت. سواره نظام قدرتمندی را پدید آورد. با حیلت و زیرکی و قتل بسیاری از فرماندهان نظامی سکاها، تا مدت ها خطر نظامی ایشان را از ایران دور نمود و با نبوپولاسار، پادشاه بابلی (کسی که پس از دو قرن توانست بابلیان را از اسارت آشور برهاند) پیمان اتحاد برقرار ساخت. پادشاهی که 40 سال بر این سرزمین حکومت نمود. اما شناخت و درک کامل از کارهایی که هووخشتره کرد امکان پذیر نیست، مگر آنکه نگاهی به تاریخ تشکیل حکومت ماد و پادشاهان پیشین وی و میراثی که بر جای گذاشته اند داشته باشیم. موسس پادشاهی ماد – دیااُکو دیااُکو (Deioces یا به نوشته یونانی ها Dēiokēs) فرزند فرورتیش و نخستین کسی بود که مادها را متحد ساخت و پادشاهی مستقل تشکیل داد. حکومتی که 53 سال به طول انجامید. در گذشته، مادها بصورت قبیله ای و جدای از هم زندگی می کردند و هر دهکده ی مادی، حاکم مخصوص به خود را داشت. اما خطرات و حملات مداوم امپراطوری آشور، ایشان را بر آن داشت که از میان خود پادشاهی را برگزیده و قوای خود را متمرکز نمایند. در این زمان، دیااُکو بدل به فردی سرشناس در بین مادها گردیده بود. کسی که برای اولین بار و با ابتکار خود، در دوره ی بی قانونی مادها، عدالت را در دهکده ی خود برقرار نموده بود و مردم از همه جا برای دادخواهی و عدالت خواهی نزد وی می آمدند. عملکرد دیااُکو منجر به برقراری نظم و امنیت در منطقه شده بود. اینجا بود که وی از فرصت برای صعود به قدرت استفاده نموده و با طرح قبلی خود، به مردم اعلام نمود به دلیل خستگی و مشغله ی کار و سنگین بودن وظیفه و بالا بودن تقاضاها و انتظارات (و لابد خالی بودن دست و نداشتن امکانات!)، تصمیم به استعفاء نموده است و خانه نشینی را برگزید. طولی نکشید که بی قانونی، دزدی و اغتشاش، مجدداً سراسر منطقه را فرا گرفت و از طرف دیگر، خطر آشورها بیش از پیش مردم و قبایل مادی را نگران ساخت. مردم چاره ای ندیدند جز اتحاد و تنها گزینه ای که به اذهان خطور نمود، کسی نبود جز دیااُکو. دیااُکو که نیک می دانست حکومت نوپای وی چندان قادر به قدرتنمایی و خودنمایی بین رقبای قدرتمند در ایران و بالاخص امپراطوری آشور در همسایگی ایشان (در نینوا؛ همان جایی که امروز داعش آن را تحت کنترل قرار دارد) نیست، تصمیم گرفت با برقراری ارتباط بین قدرت های بزرگ منطقه، کمترین حساسیت را برانگیخته و از این فرصت برای تقویت حکومت خود استفاده نماید. به همین منظور هر از چندی با یکی از پادشاهان و قدرت ها، ارتباط برقرار ساخته و حکومت خود را تحت حمایت ایشان در می آورد و سپس مستقل می گردید. اولین حکومت نیز مناییان بودند و حتی در نوشته های آشوری آن عصر، دیااُکو را «حاکمی از جانب ماننا» خواندند. وی هگمتانه را بنا نمود و آن را مرکز پادشاهی خود قرار داد که بسیاری آن را همان همدان امروزی می دانند. اما کم کم آوازه ی حکومت وی به گوش امپراطوری آشور رسیده بود و سارگون دوم (پادشاه مقتدر آشور و جد بزرگ آشور بانیپال؛ مقتدرترین پادشاه آشوری) تصمیم گرفت تا قبل از آنکه دیااُکو بدل به تهدیدی برای حکومتش گردد، خود ختم قائله نماید. «وی در انتظار بهانه ای نشسته بود و البته اتحاد دیااُکو با روسای اول؛ شاه اورارتو (که بعلت اتحاد اولوسونو؛ پادشاه مناییان با امپراطوری آشور و سارگون دوم، با ایشان دشمن گشته و حتی نبردی نیز انجام داده بودند.)، بهترین محرک برای اقدام هرچه سریعتر بود. سرانجام در سال715 قبل از میلاد و در پی نبرد آشور با منائیان (که زمانی حکومت مادی دیااُکو را تحت حمایت خود قرار داده بودند) که با مادها نژادی مشترک داشتند، آشور وارد سرزمین مادها گردید و به بهانه ی تعقیب و تنبیه متجاوز و خاتمه دادن به آنچه وی «هرج و مرج» می نامید، این سرزمین را به تصرف خویش درآورد (گویی از همان گذشته، مبارزه با تروریسم و ناامنی، بهترین بهانه برای کشتار، کشورگشایی و یا نفوذ در منطقه ی خاورمیانه بوده است.). اما سارگون دوم، با پادشاهان پیشین و پسین خود (بویژه با جانشین آتی خود، آشور بانیپال) تفاوت هایی داشت و همین تفاوت موجب شد سر دیااُکو همچنان بر گردن وی استوار مانده و تنها تبعید به حمات (که قرن ها بعد، به دلیل رخداد بزرگترین شورش و کشتار (بین 20 تا 40 هزار نفر طبق گفته ی منابع مختلف) تا آن زمان توسط حافظ اسد (پدر بشار اسد) به شهرتی جهانی رسید)، نصیب دیااُکو و خانواده ی وی؛ منجمله فرورتیش، پسر و جانشین وی گردید. تبعیدی که هم برای پدر محاسن فراوانی داشت (که مهمترین آن همان زنده ماندن وی و برقراری ارتباط حسنه با امپراطوری آشور و راحت نمودن خیال ایشان از اینکه زین پس دست از پا خطا نمی کند) و هم پسر. بسیاری از اصلاحات و تصمیماتی که فرورتیش گرفت، ریشه در همین زیستن زیر سایه ی آشوریان بود. اما با خلاء قدرتی که از نبود دیااُکو بوجود آمد، مجدداً دزدی و اغتشاش و هرج و مرج سرزمین مادها را فرا گرفت و کنترل کار برای آشوریان دشوار گردید. به همین سبب ایشان تصمیم گرفتند دیااُکو (که حال مطمئن بودند می تواند دست نشانده ای خوب و سربه زیر برای آشوریان باشد) را آزاد نمودند و اینبار نیز مادها از سراسر منطقه گرد وی آمده و باز وی را به مقام پادشاهی برگزیدند. البته دیااُکو نیز تعهد نمود که خراج گزار مطمئنی برای آشوریان بوده و ارتش خود را نیز پشتیبان ارتش آشور نماید. از آن سال تا پایان عمر دیااُکو، مادها بیشتر در ثبات سپری کردند. دیااُکو در سال 675 قبل از میلاد، از دنیا رفت و حکومت به فرزند وی، فرورتیش رسید. حکومتی که البته برخلاف نام پرطمطراق خود، شباهت چندانی به یک پادشاهی پیشرفته نداشت و بیشتر مجموعه ای بود برای برقراری امنیت منطقه ای و حل و فصل نمودن دعاوی و مشکلات مردم. فرورتیش، برای آنکه ایران، خانه ی خوبان شود، خون دل ها باید می خورد و کارهای بسیاری برای انجام داشت ...! ادامه دارد ...! پایان قسمت اول تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

  سوریه اینقدر آشفته و بلوشو هست که مطمئنا دیگه کسی به این قوانین اهمیت نمیده !!! وقتی کلی افسر خائن تو ارتش هست که بر علیه حکومت سلاح دست میگیرن و صد برابر بدتر از آن ، نصف مملکت دست گروه خونخواری مثل داعش هست هیچ دولت و ارتشی نمیاد با تاکید بر اینچنین قوانین و آساهایی قوای خودش رو تحلیل ببره ...

با سلام ... به دلیل کمی وقت ، فقط به معرفی بسیار کوتاه و خلاصه ی کلاس طارق یا همون تایپ 21 میپردازم و از پرداختن به تک تک شناور های این کلاس معذورم ...     ناوشکن های کلاس طارق در واقع فریگت های تایپ 21 رویال نیوی است که طی سال 1993-1994 به نیروی دریایی پاکستان ملحق شد . البته این کلاس در رویال نیوی فریگت محسوب میشد اما پس از ورود به نیروی دریایی پاکستان آن را ناوشکن خواندند !!! ( از همین کارایی که توی نیروی دریایی خودمون انجام میدن :) )   این کلاس جهت جایگزینی با فریگت های Garcia کلاس و Brooke کلاس وارد خدمت نیروی دریایی پاکستان شده است . دو کلاس فوق متعلق به نیروی دریایی آمریکا بودند که پس از مدتی پاکستان آن ها را به آمریکا پس داد .   تا کنون پرواز یک Camcopter S-100 از این کلاس ، توسط نیروی دریایی پاکستان آزمایش شده است .   نام 5 شناور این کلاس در نیروی دریایی پاکستان و رویال نیوی : Babur ( Amazon )     Shah Jahan ( Active )     Tariq ( Ambuscade )     Khaibar ( Arrow )     Bard ( Alactiry ) این شناور از خدمت خارج شده است .     Tippu Sultan ( Avenger )   تیپو سلطان در جریان نبرد جزایر فالکلند ================ نام : کلاس طارق ، درخدمت نیروی دریایی پاکستان ساخت در 1969 تا 1975 در خدمت از سال : 1993 5 فروند فعال و یک فروند غیر فعال   وزن : 3700 تن طول : 117 متر عرض : 12.67 متر آبخور : 5.94 متر   پیشران : دو موتور  Rolls-Royce TM3B  و دو موتور Rolls-Royce RM1C سرعت : 32 گره دریایی برد : 4000 مایل دریایی با سرعت 17 گره دریایی و یا 1200 مایل دریایی با سرعت 30 گره دریایی ظرفیت : 13 مامور و 200 ملوان   این کلاس از سامانه ی MASS ساخته ی کشور آلمان بهره می برد .   تسلیحات : 1 توپ دریایی 4.5 اینچی مارک 8 1 فالانکس 1 M61 Vulcan   موشک هارپون موشک LY-60 SAMs اژدر های هدایت سیمی تایپ 43 اژدر مارک 46  محبوب دلها :دی   یک بالگرد Lynx HAS.3 توانایی فرود بر روی این کلاس را دارد .

  پیش میاد !!! البته ریش بلند ...   یکی از دلایل ممنوعیت ریش در تکاروان دریایی ، همین استعمال ماسک و کشیدن انواع استتار روی صورت هست ...

  من به دلیل وقت کمی که دارم متاسفانه نمی تونم مطالب درست و درمونی برای این تاپیک جور کنم ... اما در حد توان تا اونجایی که بتونم و اطلاعاتم قد بده چیزایی که درباره ی نیروی دریایی پاکستان می دونم رو ارسال میکنم !!!   اول میرم سراغ فریگت USS Mclnerny که دومین فریگت کلاس Oliver Hazard Perry هست ... این فریگت در سال 1979 وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شد ... و در سال 2010 از نیروی دریایی آمریکا کنار گذاشته شد و پس از اورهال بزرگ ، در اوایل سال 2011 با نام (F260) PNS Alamgir  وارد نیروی دریایی پاکستان شد ... البته ناگفته نماند قرار است که 3 فروند دیگر نیز بین سال های 2014 تا 2016 تحویل پاکستان بشود ... این ناو در ژانویه 2011 اولین تمرینات دریایی خودش برای پاکستان رو آغاز کرد ... جالبه بدونید در 21 ژانویه 2011 در خلال آزمایش موتور این ناو با اسکله برخورد میکنه که حاصلش خسارت به ناو و اسکله میشه ... در مارس 2014 این شناور در پایگاه اقیانوس اطلس شمالی بریتانیا ، برمودا ، توقفی انجام میده ... و در آخر اینکه در تاریخ 18 فوریه ی 2014 این شناور به همراهی شناور استرالیایی ( HMAS Melbourne ) جلوی یک کشتی دکلی عرب حامل ماری جوانا در حوالی جزیره ی مصیرة ی عمان میگیرن ...   خب این یه خلاصه ای از سرگذشت این شناور علی الخصوص زمان خدمتش در پاکستان بود ...   حالا یه سری اطلاعات عمومی درباره ی این ناو رو می نویسم و بعد میرم سراغ بخش شیرین تسلیحات :D   دارای طول 138 متر و عرض 14 متر و آبخور 6.7 است ... سرعتش بالای 29 گره و بردی معادل 5000 مایل دریایی است ... از رادار هوایی AN/SPS-49 و دریایی AN/SPS-55 و سونار AN/SQS-56 بهره می بره ...   این شناور از یک توپ فوق العاده جیگر و مورد علاقه ی اکثر دریایی ها یعنی توپ OTO Melara 76 mm !!! ، همچنین دو لاچر سه تایی Mk 32 جهت شلیک اژدر های مارک 46 و یک فالانکس بهره می بره ... همچنین دارای یک لانچر Mk 13 نوع Mod 4 برای هارپون و SM-1MR یا همون استاندارد 1 خودمون بود ... که از سال 2004 سیستم Mk 13 از روی تمامی ناو های کلاس Oliver Hazard Perry من جمله همین ناو مورد بحث برداشته شد ... همچنین دو بالگرد SH-60 LAMPS III  میتونن روی این شناور فرود بیان ...   اگر مشکلی داره استاید معظم و محترم اصلاح کنند ...   یه سری عکس از این ناو البته برای زمان خدمتش در آمریکا هست ...   نشان شناور مذکور  

با سلام ... خیلی وقت پست نداده بودم !!! حس باحالیه :)   بسیار تاپیک خوبیه ... انشالله با پرداختن به چنین تاپیک های علمی در سطح سایت، کمی از توجهات به بخش های زائد و غیر علمی بکاهیم ... این تاپیک مطلب بسیار زیادی میتونه دربر بگیره ... یعنی واقعا حرف برای گفتن زیاد داره ... اما همچنان استادان کماندت و الکترو آفیسر هستن و میتونن تاپیک رو مزین به نظرات خوب و کارشناسانه ی خودشون بکنند ...     ======== برای رفع اسپم :     فریگت کلاس ذوالفقار پاکستان ساخته شده توسط چین !!!

سیاوش یه امضا میدی ؟؟؟ :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: منم انتخاب سیاوش رو به خودش و تمام اعضای جامعه ی زرهی میلیتاری و ملت زره پرور ایران اسلامی تبریک میگم ... rolling_on_the_floor rolling_on_the_floor rolling_on_the_floor rolling_on_the_floor الحق که انتخابی به جا و درستی بود ...

به ایزد یکتا ...     ناوهای محافظ کلاس Cassard که با عنوان Type F70 AA نیز نامیده میشود یک ناو دفاع هوایی نیروی دریایی فرانسه و ساخته شده توسط کمپانی DCNS است . این کلاس نوع دیگر از کلاس Georges Leygues ( ضد زیرسطحی ) است . دو شناور این کلاس علارغم داشتن بدنه ای یکسان از تجهیزات متفاوتی برخوردارند . نقش اصلی این کلاس تامین دفاع هوایی برای ناوگان فرانسه و یا کاروان های تجاری است . البته این کلاس میتوانند برای مقاصدی چون : جستجو ، حضور در عملیات ها و شناسایی استفاده شوند . تجربه ی حاصل شده از ساخت و طراحی این کلاس ، در طراحی و ساخت کلاس La Fayette مورد بهره وری قرار گرفته است . این کلاس 4500 تن وزن داشته  و دارای 139 متر طول ، 14 متر عرض و 6 متر آبخور است . این ناو از 4 موتور دیزل SEMT Pielstick مدل 18PA6-V280 BTC بهره می برند . سرعت این ناو 29 گره دریایی و برد آن 15.000 کیلومتر است . همچنین یک بالگرد Eurocopter AS565 Panther  توانایی فرود بر این کلاس را دارد .                     دو شناور این کلاس دارای نام های زیر هستند :   Cassard ( D614 ) Jean Bart (D615)   طبق برنامه ریزی های صورت گرفته قرار است این کلاس طی سال های 2020 - 2022 از خدمت خارج شده و کلاس FREDA جایگزین آن شود .     تسلیحات آن به شرح زیر است :   یک لانچر Mk 13 و 40 موشک ریم 66 استاندارد ( Standard SM-1MR )   هشت موشک اگزوسه 40 MM   2 پرتابگر اژدر L5 mod 4   یک توپ 100 MM   دو قضبه سلاح ضد هواگرد 20 MM مدل F2   چهار مسلسل 12.7 MM   دو لانچر Sadral sextuple و 39 موشک Mistral ( موشک دفاع نزدیک دریایی )

بسیار متشکر از دوستان عزیز ...   می خواستم درخواست کنم اگر ممکنه یک عکس رو من باب نمونه در سایز بزرگ قرار بدن و بقیه رو کوچک ... 5 دقیقه طول میکشه لود بشه و صفحه خیلی سنگین شده ... :)   تشکر مجدد از دوستان ...   یا علی ...

  نبرد خلیج لیته ( Battle Of Leyte Gulf )   نبرد خلیج لیته یک نبرد قاطع هوایی و دریایی بین قوای متحد ایالات متحده و استرالیا در مقابل نیروی دریایی امپراتوری ژاپن در طی جنگ جهانی دوم بود که به مدت 4 روز ( 23 تا 26 اکتبر 1944 ) به طول انجامید . این جنگ در سطح های مختلفی نظیر : نبرد رادیویی ، سطحی ، زیرسطحی و علمیات آبی خاکی انجام گرفت.   نقشه ی خلیج لیته   نبرد زمانی شروع شد که نیروهای آمریکایی به جزیره ی فیلیپینی لیته در 20 اکتبر 1944 حمله کردند . نبرد شامل چهار زد و خورد اصلی میشد به نام های : نبرد دریایی Sibuyan ، نبرد تنگه ی Surigao ، نبرد دماغه ی Engaño و نبرد off Samar میشد . نیروی دریایی امپراتوری ژاپن تلفات سنگینی مانند غرق شدن کشتی سرفرماندهی خود را متحمل شد .   آتش گرفتن ناو هواپیمابر سبک آمریکا USS Princeton   ژاپن چهار ناو هواپیما بر ، سه نبردناو ، شش رزمناو سنگین ، چهار رزمناو سبک ، یازده ناوشکن و همچنین 300 هواپیما و بالای 10.500 سرباز را از دست داد . تلفات نیروی های متحدین ( آمریکا ، استرالیا ) بالغ بر یک رزمناو سبک ، دو اسکورت رزمناو ، دو ناوشکن و یک اسکورت ناوشکن میشد .   نتیجه ی این نبرد تحقیر ناوگان سطحی ژاپن و تسلط نیرو های متحدین بر اقیانوس بود .   عکس هایی ناب و زیبا از این نبرد :   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/h63439.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g287972.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g287970.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g287969.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g287962.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g281663.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g281662.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g281660.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270553.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270546.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270542.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270453.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270437.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270431.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270430.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270398.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270395.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270375.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270359.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g270357.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g47305.jpg][/url]   نبرد یوتلند ( Battle Of Jutland )   نقشه ی نبرد یوتلند   نبرد یوتلند که توسط آلمانی ها Battle of the Skagerrak خوانده می شود در مورد درگیری حدود 100.000 مرد و 250 شناور به مدت سه روز ( از 31 ماه می تا 1 ژوئن 1916 ) است . آغاز این جنگ زمانی بود که نیروی دریایی بریتانیا با یک اسکادران کشتی آلمانی در دریای شمال نزدیکی یوتلند دانمارک مواجه شد . این جنگ تنها رویارویی نبردناو بریتانیایی 'dreadnought' با شناور های آلمانی در جنگ جهانی اول بود .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/423px-Scheer.JPG][/url] دریابان Reinhard Scheer   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Nw_beatty_01.png][/url] ادمیرال Sir David Beatty   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/John_Jellicoe2C_Admiral_of_the_Fleet.jpg][/url] ادمیرال Sir John Jellicoe   فرمانده ناوگان دریاهای آزاد آلمان دریابان " Reinhard Scheer " قصد حمله به ناوگان تجاری دریایی انگلستان در دریای شمال را داشت. که انجام این امر با فریب خوردن ناوگان Admiral Beatty پیش بینی میشد . چون ناوگان Admiral Jellicoe در فاصله ای بسیار دور در بندر Scapa Flow اسکاتلند لنگر انداخته بود ، قصد آلمانی ها نابودی ناوگان Admiral Beatty قبل رسیدن بقیه ناوگان انگلستان از Scapa Flow بود زیرا ناوگان آلمان از قدرت لازم برای درگیری با مجموع این دو ناوگان انگلستان برخوردار نبود .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/800px-HMS_Warspite_and_HMS_Malaya_during_the_battle_of_Jutland.jpg][/url] HMS Warspite و HMS Malaya دیده شده در حوالی ساعت 2 بعد از ظهر از ناو HMS Valiant   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/HMS_Lion_28191029.jpg][/url] HMS Lion ناو سرفرماندهی ناوگان Beatty درحال سوختن بعد از شلیک توپ ناو آلمانی Lützow   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/SMS_Seydlitz_damage.jpg][/url]  SMS Seydlitz صدمه دیده   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/800px-InvincibleBlowingUpJutland1916.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/HMS_Indefatigable_sinking.jpg][/url] غرق شدن HMS Indefatigable    به هر حال ، نیروی دریایی آلمان بعد از این که رمزهای مخابراطی اش توسط کدشکن های انگلیسی کشف رمز شد ، با دو قوای انگلیسی رو در رو شد . نیروی دریایی آلمان 11 شناور و 2.500 ملوان را از دست داد این درحالی است که نیروی دریایی بریتانیا تلفات شدید تری را متحمل شد که شامل : 3 رزمناو ، 3 رزمناو زره پوش ، 8 ناوشکن و بالای 6000 مرد می شد . آلمانی ها معتقدند که پیروزی این نبرد برای آنها بوده است هرچند که بعد از آن رویارویی جدی با نیروی دریایی بریتانیا در دریای شمال نداشتند .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/443px-Seeschlacht_Vergleich.jpg][/url] پروپاگاندای آلمان ها     نبرد میدوی ( Battle Of Midway )   نقشه ی منطقه   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Battle_of_midway-deployment_map_svg.png][/url] استقرار نیرو ها بنا بر گفته ی William Koenig   نبرد میدوی ( 4-7 ژوئن 1942 ) بین نیروی دریایی امپراتوری ژاپن و ایالات متحده درگرفت . این نبرد یکی از تعیین کننده ترین نبرد های دریایی جنگ جهانی دوم در منطقه ی اقیانوس آرام به حساب می آید . جنگ به برتری نیروی دریایی امپراتوی ژاپن بر آمریکا پایان داد و به آمریکا و متحدانش اجازه داد حالتی آفندی به خود بگیرند .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/415px-Isoroku_Yamamoto.jpg][/url] ادمیرال ایزوروکیو یاماموتو   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/399px-Fleet_Admiral_Chester_W__Nimitz_portrait.jpg][/url] ادمیرال چستر نیمیتز   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/637px-Midway_Atoll.jpg][/url] جزایر میدوی چند ماه قبل از جنگ   برنامه ی فرمانده ی ناوگان ژاپن ادمیرال ایزوروکیو یاماموتو این بود که با گرفتن جزایر میدوی ، ناوگان هواپیمابر آمریکا در اقیانوس را از پایگاه خود یعنی پرل هاربر بیرون بکشد و سپس آن ها را نابود کند . برنامه ی ژاپنی ها تاسیس یک پایگاه هوایی در جزایر میدوی بود . اما کد های ارتباطی ژاپنی ها توسط ماموران آمریکایی شکسته شد و ادمیرال چستر نیمیتز برای آنها در جزیره کمین گذاشت .   http://gallery.military.ir/displayimage.php?album=lastupby&cat=0&pid=150964&uid=270#top_display_media هواپیمای آمریکایی در حال حمله به رزمناو ژاپنی Mikuma   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/G13065_USS_Yorktown_Pearl_Harbor_May_1942.jpg][/url] ناو هواپیما بر USS Yorktown در پرل هاربر چند روز قبل از نبرد   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/547px-AkagiDeckApril42.jpg][/url] کشتی سرفرماندهی ژاپن Akagi   در این نبرد تلفات ژاپن 4 ناوهواپیمابر ، یک رزمناو سنگین ، تقریبا 250 هواپیما و حدود 3000 مرد بود در مقابل تلفات آمریکایی ها یک ناو هواپیمابر ، یک ناوشکن و حدود 150 هواپیما و 300 مرد جنگی بود .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Sinking_of_japanese_cruiser_Mikuma_6_june_1942.jpg][/url] رزمناو Mikuma لحظاتی قبل از غرق شدن   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/USS_Yorktown_hit-740px.jpg][/url] لحظه ی برخورد اژدر شلیک شده از هواپیمای Nakajima به ناو Yorktown   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Hiryu_f075712.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/800px-TBDs_on_USS_Enterprise_28CV-629_during_Battle_of_Midway.jpg][/url] USS Enteprise در طول جنگ   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/800px-Hiryu_burning.jpg][/url] The Hiryū لحظاتی قبل از غرق شدن   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/800px-Starr_080604-6331_Unknown_orchidaceae.jpg][/url] بنای یادبود میدوی   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g312018.jpg][/url] منظره ای از عرشه ی Yorktown   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g17056.jpg][/url] انفجار انبار نفت در میدوی پس از حمله ی ژاپن   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/g32320.jpg][/url] غرق شدن USS Hammann   نبرد دریای فیلیپین ( Battle Of The Philippine Sea )   نقشه ی نبرد   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Ray_Spruance.jpg][/url] ادمیرال Raymond Spruance یکی از فرماندهان آمریکا در این جنگ   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/450px-Admiral_Raymond_A__Spruance_bust_01.jpg][/url] مجسمه ی ادمیرال Raymond Spruance در سرسرایی به نام خود وی در کالج جنگ دریایی آمریکا   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/481px-Marc_Mitscher.jpg][/url] ادمیرال Marc Mitscher یکی دیگر از ادمیرال های آمریکا در این جنگ   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Ozawa11.jpg][/url] ادمیرال Jasiburo Ozawa یکی از فرماندهان ژاپن در این جنگ   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/465px-KakujiKakuta.jpg][/url] ادمیرال Kakuji Kakuta یکی دیگر از فرماندهان ژاپن در این نبرد   جنگ دریایی فیلیپین ( 19-20 ژوئن 1944 ) یک نبرد دریایی شدید بین نیروی دریایی امپراتوری ژاپن و ایالات متحده بود که این نبرد مانع سنگین شدن کفه ی ترازوی در فعل و انفعالات حمل و نقل دریایی به نفع ژاپنی ها شد .   این نبرد هنگام عملیات آبی-خاکی جزایر ماریانا در طی جنگ های اقیانوس اتفاق افتاد . این نبرد آخرین درگیری عظیم ناوهای هواپیمابر بین آمریکا و ژاپن بود . در این نبرد پنجاه شناور آمریکایی و ناوگان متحرک ژاپنی درگیر بودند .   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Japanese_aircraft_carrier_Zuikaku_and_two_destroyers_under_attack.jpg][/url] یک ناو هواپیمابر ژاپنی و دو ناوشکن زیر آتش آمریکایی ها   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Bomb_hits_near_USS_Bunker_Hill.jpg][/url] فرود بمب در نزدیکی USS Bunker Hill   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Battle_of_the_Philippine_Sea.jpg][/url] نمایی از این جنگ USS Albacore   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10270/Vraciu_June_19_1944_downed_six.jpg][/url] خلبان ستون Alexander Vraciu شش هواگرد را در یک عملیات شکار کرد   یک F6F-3 در حال فرود بر روی USS Lexington   مهارت و آموز برتر خلبان های آمریکایی و فناوری رادار به آمریکا این اجازه را داد تا 3 ناو بزرگ هواپیمابر ژاپن و بیش از 480 هواپیما را در نبردی دو روزه که توسط ژاپنی ها به دلیل تلفات نامتناسب با نام مستعار Marianas Turkey Shoot خوانده میشد ، داد . علاوه بر پیروزی در این نبرد از دست دادن 130 هواپیما و آسیب های جزئی وارده به ناوشکن ها از دیگر نتایج این جنگ برای ایالات متحده بود .     نبرد آتلانتیک ( Battle Of The Atlantic )   نبرد آتلانتیک که از 3 سپتامبر 1939 تا 8 می 1945 به طول انجامید یکی از طولانی ترین و پر اهمیت ترین درگیری دریایی در جنگ جهانی دوم بود . شش سال جنگ طولانی گواه چندین زد و خورد بین زیردریایی ها و ناوشکن های آلمان نازی و کاروان های متفقین است .   نیرو های متفقین در طی جنگ جهانی دوم برای داشتن کشتی های بازرگانی در تعداد بالا همراه با کشتی های اسکورت در تعداد محدود یک سیستم کاروانی را به کار گرفته بودند . کنترل بر ترابری موجود در اقیانوس آنتلاتیک برای کشوری همانند بریتانیا که کشوری جزیره ای است و از لحاظ غذا ، مواد خام ، نیرو و تجهیزات وابسته به آمریکای شمالی امری بسیار حیاتی و ضروری بود .   نیروی دریایی آلمان برای مقابله با نظام کاروانی متحدین گروه های چندگانه ی آفندی زیردریایی تشکیل داد که با نام " گله ی گرگ ها " شناخته میشود . اما متحدین برای محافظت از کاروان ها با استفاده از تکنیک های ضد زیردریایی و ساخت هواپیما با برد بلند و همچنین ناوهواپیما بر توانستند برتری بیشتری نسبت به آلمان پیدا کنند .  نتیجه ی این نبرد ها به نفع متفقین بود . آنها توانستند بر خطوط ترابری دریایی تسلط پیدا کنند و همچنین موفق به غرق کردن 780 زیردریایی در ازای 3500 شناور تجاری و 175 کشتی جنگی شدند .   مترجم : علی جعفری   :rose: شادی روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس صلواتی عنایت فرمایید :rose: مخصوصا شهید اکبر مختاری   تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

با تشکر ...   من از این مدل اپال ( Opal ) خیلی خوشم اومد ... برای تزئینات خیلی قشنگه ... حتما باید گرون باشه ...

چند عکس دیگر از نبرد میدوی :   USS Albacore   یک F6F-3 در حال فرود بر روی USS Lexington               عکس های نبرد های آتلانتیک به اضافه ی چندین عکس از U-Boat های دوست داشتنی که به علت محدودیت نتونستم توی تاپیک بزارم !!! :   دریاسالار دوینتز ، فرمانده ی نیروی دریایی آلمان نازی                                                                

  شاه عباس بزرگ به هنگام جلوس 17 سال سن بیشتر نداشت . بنابراین امور مملکت داری او به دست مرشدقلی خان استاجلو افتاد . آغاز حکومت شاه عباس با آشفتگی شدید جامعه ی ایران به خاطر دخالت های مکرر سران قزلباش در امورات جامعه و تهدید های عثمانی ها از سوی غرب و ازبکان از سوی شرق مواجه گشت . از خوش سعادتی شاه جوان علیقلی خان رئیس ایل شاملو که از روسای فوق العاده با نفوذ قزلباش به حساب می آمد ، در جنگ با ازبکان کشته شد . اندکی بعد مرشد قلی خان استاجلو نیز در نبرد اردوگاه شاهرود به قتل رسید . بین طریق شاه از وجود چند تن از دشمنان به ظاهر حامی ولی خطرناک خود رهایی یافت . بنابراین با خاطری آسوده تر در پی چاره و تمهیدات برای مقابله با دشمنان خارجی این مرز و بوم بر آمد . نخست در غرب با عثمانی ها طی پیمان معروف (( عهدنامه ی اول صلح استامبول / 999 هـ . ق )) صلح نمود تا در جانب شرق بتواند با آسودگی خاطر و فراغ بال با ازبکان درگیر جنگ شود . در پی این صلح حیدر میرزا ( پسر حمزه میرزا ) را نزد سلطان مراد خان دوم فرستاد و شهر های شماخی ، نخجوان ، قارص ، تفلیس ، تبریز و قسمتی از لرستان را نیز به عثمانی ها واگذار کرد .   نگاره ی شاه عباس بزرگ   جنگ با ازبکان و لشکرکشی به ماوراءالنهر   در چند سال اوایل حکومت شاه عباس به دلیل عدم ثبات در جامعه که خود ناشی از اختلافات شدید درباریان و نا بسامانی در ارتش ایران بود ، ازبکان  به فرماندهی عبدالمومن خان در شمال شرقی ایران به ویژه خراسان به تاخت و تاز پرداختند و پس از درهم کوبیدن نیرو های مسلح مرو و هرات تا نیشابور و سبزوار هم پیش آمدند . آنها پس از ویران کردن برج و باروی این دو شهر ، تمام مناطق را قتل و غارت نمودند و توانستند به تدریج تا سال 1002 هـ خود را به مشهد نیز برسانند . شاه عباس طی نامه ای از آنان خواست دست از کشتار و غارت بردارند و به سرزمین خود بازگردند . حتی برای جلوگیری از جنگ و خونریزی پیشنهاد نبرد تن به تن با رهبر آنها را داد . اما آنها به این پیشنهادات توجه ننمودند و همچنان به تاراج مناطق مختلف و سرکوب مقاومت مردم دست یازیدند . از جمله پس از کشتار مردم نیشابور ، اهالی اسفراین را که در برابر آنها پایداری کرده و 4000 نفر از ازبکان را کشته بودند ، قتل عام کردند . خوشبختانه در این گیر و دار ناگهان عبدالله خان ازبک در محل خود درگذشت و پسرش عبدالمومن نیز در یک توطئه به قتل رسید . بدین وسیله مزاحمت و شر ازبکان موقتا منتفی گردید و اوضاع در خراسان رو به آرامش نهاد . اما در نبرد های کوچک و متفرق با آنهایی که هنوز با حملات خود چشم امید به غنائم موجود در سرحدات شمال شرقی ایران دوخته بودند ، ادامه یافت .   نگاره ای دیگر از شاه عباس بزرگ سوار بر اسب   سرانجام در فضایی آکنده از ترس و وحشت ، ارتش ایران در نواحی هرات دست به عملیات سنگینی علیه ازبکان زد و شکست سختی را بر آنان وارد کرد . بسیاری از جنگاوران ازبکقتل عام شدند و بقیه نیز در صحراهای مختلف متواری و متفرق شدند . سر بسیاری از مقتولین این جنگ را به پایتخت ( قزوین ) آوردند . ابل پن سون مباشر آنتونی شرلی در زمان ورود شاه عباس به پایتخت ، پس از این پیروزی حضور داشته و چنین می نویسد : (( قزوین را چراغانی کرده و 100.000 چراغ در شب شهر را مثل روز کرده بود . در میان جشن و شادی 20.000 نظامی ازبک را بر فراز نیزه بر افراشته بودند )) . در مورد سر مقتولین ، همسفر وی جورج منارینگ این تعداد سر بر نیزه را اغراق دانسته و شمار صحیح آنرا 1700 سر قید کرده است . سرکوب ازبکان تا سال 1006 هـ چندین بار بتناوب انجام گرفت . سپس برای ایجاد مانع در برابر آنان و ترکمانان مرکز آسیا ، چندین هزار خانوار کرد را از آذربایجان غربی و کردستان به خراسان کوچاندند . اما پس از چند صباحی مشخص گردید آرامش بر مرز های شمال شرقی ایران و نواحی ماوراءالنهر به این سادگی حکم فرمان نخواهد گشت و احتیاج به یک لشکرکشی بزرگ دارد . برنابراین مقدمات یک سفر جنگی طولانی چیده شد . در این باره میرخواند و اسکندر بیگ ترکمان ( مورخ و منشی عصر شاه عباس ) شرح کاملی را ارائه داده اند که ما در اینجا به اختصار بدانها اشاره می کنیم : (( .... شاه به قورچیان امر نمود سرداران ، امرا و لشکریان ولایات مختلف را احضار نمایند . برای این سفر 300 عراده ( ارابه ) توپ ، ضرب زن ، یراق و 1200 تفنگچی خراسان و عراق هم آماده گردیدند . از مشهد علیقلی خان و قرچقای بیگ غلام خاصه را در راس لشکریان مامور نمودند به ولایت میمنه و جیجکتو مه محل ییلاق ازبکان است بتازند و دشمن را برانند ... آنها در آن نواحی با ازبکان نبرد کردندو چندین هزار اسیر گرفته و به هرات نزد شاه آوردند ... شاه از آنجا به بادغیس رفت و دو ماه در آنجا به جمع کردن لشکریان پرداخت و تمام سپاهیان ولایات نیز از راه رسیدند ... آنگاه به سوی جیجکتو به حرکت در آمدند . سرداری توپخانه ، توپچیان و تفنگچیان به قرچقای بیگ سپرده شد و فوجی از غلامان خاصه را نیز همراه او نمودند . چرخچی گری سپاه به حسین خان شاملو ( حاکم هرات ) و چند تن از امرا و سرداران خراسان مثل بکتش خان ( حاکم مرو ) ، محراب خان ( حاکم خواف و باخزر ) ، اسماعیل خان آلپلو ( حاکم فراه ) و نجفقلی خان شاملو ( حاکم قائن ) واگذارده شد . سپس امر گردید امرای چرخچی از سواره ، پیاده و تفنگچی که 12.000 نفر بودند ، نیم فرسخ جلو تر از اردوی ( نظامی ) شاه به حرکت در آیند و هر روز یکی از امرای چرخچی به نوبت به قراولی و کشیک بپردازند ... پس از سپاه چرخچیان ، توپچیان و عراده چیان قرار گرفتند که مابین هر دو عراده 10 تفنگچی قرار گرفت که جمیعا 3000 تفنگچی می شدند . در پس این گروه پیاده ها و سپس تفنگچیانی که 10.000 نفر شمارش آنها بود ، آنگاه بعضی از امرای قزلباش مثل مهدیقلی خان ایشک آقاسی باشی شاملو و غیره به کمک تفنگچیان و خدمت توپخانه معین گردیدند )). بعد از رسته های توپخانه و تیپ های تفنگچی موکب شاه و محافظانش قرار داشتند که سرداران بزرگ نظامی همچون الله وردی خان ، قورچی باشی ، علیقلی خان شاملو ، ندرخان مهردار ، گنجعلی خان ( حاکم کرمان ) و سایرین با قورچیان و غلامان خاصه و ملازمان دربار در سمت چپ و راست موکب همایونی نظام یافته بودند .   شمشیر متعلق به شاه عباس بزرگ   کل ارتش ایران در این سفر شامل 40.000 سواره ، 10.000 تفنگچی و حدود 20.000 نفر نوکر و قلغچی ، خدمتکار ، ساربان و مردم اردو و بازار و بیکاره بودند که خود را داوطلبانه از ولایات مختلف به این اردو رسانده بودند . (( در زمان حرکت اردو ، از گرد و غبار جنگجویان و چهارپایان دو کس که با هم می رفتند یکدیگر را نمی دیدند بدین خاطر دوازده عدد کرنای از عقب دسته های مجاور شاه دائما می نواختند تا قورچیان و غلامان خاصه با صدای آنها جایگاه خویش را در حین حرکت از دست ندهند ... تعدادی از امرا و سرداران به نوبت مواظب عقبه ی سپاه بودند . چون حرکت شبانه خطرناک بود ، به علت گرمی هوا شتران در روز بیشتر از دو فرسنگ راه نمی پیمودند ... در این بین قراولان و طلاییه ی سپاه چند تن از خبر چینان ازبک را دستگیر کردند و پس از پرس و جو مشخص شد که باقی خان با 20.000 سپاه اوزبکیه آماده ی جنگ گردیده است . پس لشکریان ایران به سوی قلعه اندخود رفتند که "مومن بی"حاکم دست نشانده ی ازبک در آنجا حصار و برج و باروی مستحکم استوار نموده بود )). فتح این قلعه موجب تقویت پشت جبهه میشد ، زیرا سر راه مسیر اعزام نیرو و آذوقه و علوفه رسانی از خراسان واقع گردیده بود . در اسرع وقت محیط حصار قلعه بین سرداران و سربازان تحت فرماندهی شان تقسیم و منطقه بندی شد . نخست آب خندق را خالی کردند و پس از عبور از آن ، در زیر حصار قلعه شروع به نقب زدن نمودند . همان شب سورنها کشیدند و 300 توپ و ضربزن به همراه 10.000 ناگهان به شلیک پرداختند و چنان فضای رعب انگیز و دهشت آوری به وجود آوردند که اهالی در حال نظار بر روی برج و بارو ، ناگهان به داخل قلعه گریختند و همگی یک صدا به شیون و ضجه پرداختند . سپس یکی از بزرگان به همراه دو تن از مریدان او اعلام صلح و تسلیم نمودند . با فتح این قلعه ، شاه عباس محمد قلی بیگ ایشک آقاسی را به همراه 150 سواره تفنگچی به حکومت و دژداری آنجا گماشت و مومن بی و بسیاری از اهالی را فردای آن روز روانه ی کنار آب کردند . آنگاه از همین مکان برای باقی خان پیام فرستادند که ممالک بلخ و توابع را به بازماندگان عبدالله واگذارد و خود به همان ممالک ترکستان قناعت نماید . اما وی توجهی به این پیام نکرد و چند روز بعد از محل (( خواجه دکه )) خبر رسید که باقی خان در معیت 20.000 جنگجو از جیحون گذشته به سوی بلخ می رود ، (( ... ناگاه نقاره های پادشاهی بنواختند قراول ، چرخچی ، قول ، ساق ، سول ، بوکرکچی ، لشکرطرح ، تیپ عراده ، تفنگچی و سایر اسباب محاربه به نظم در آورند )) و به سوی بلخ حرکت نمودند . در این سفر از افرادی به نام (( بلد )) که به راههای آن منطقه آشنا بودند ، بهره بردند تا اسیر بیابان های بی آب و علف نشوند . با این وجود در همان اوایل راه ملازمان نزدیک شاه به ویژه ریش سفیدان ازبک که نزدیک شاه عباس بودند از او خواستند این سپاه بزرگ را در بیابان ها اسیر خطرات مهلک نکند یا حداقل به آهستگی به پیشروی بپردازند تا شاید سپاهیان ازبک که بعد از مرگ عبدالله خان به باقی خان پیوسته بودند ، متوجه گردند که ارتش ایران قصد تصرف این مناطق را ندارد و خود به تدریج پراکنده شوند . این تقاضا و پیشنهاد پذیرفته شد و بلادرنگ نامه های فراوان به سرکردگان و فرماندهان ازبک نوشتند و این موضوع را که لشکریان ایران قصد کشور گشایی ندارند و فقط برای سرکوب باقی خان آمده اند ، به آنان گوشزد نمودند .   نگاره ای دیگر از شاه عباس بزرگ به قلم نقاش ایتالیایی   از قضا در همین گیر و دار به دلیل گرمای شدید ، مرض اسهال ( با پوزش فراوان !!! ) بین یک سوم از سربازان قزلباش شیوع پیدا کردن و یک سوم نیز به پرستاری و مراقبت از آنها مشغول گشتند و کار جنگ و خطر دشمن برای مدتی به فراموشی سپرده شد . ولی پس از حصول بهبودی نسبی لشکریان بیمار ، توانستند 20 روزه خود را به پای حصار بلخ برسانند و به مدت یک ماه دو سپاه بدون هیچ عملیاتی فقط به حرکات ایذایی و کر و فر بپردازند . در این مدت چرخچیان ارتش ایران روزها از پشت سپله حراست میکردند و شبها نیز به فاصله ی نیم فرسنگ دور لشکریان به قراولی می پرداختند تا آنها را از گزند شبیخون دشمن در امان نگه دارند . نفرات دشمن نیز در این مدت فقط در پی حملات مداوم به اردوگاه و بار و بنه ارتش ایران بودند تا با غارت آن ، جنگاوران و چهارپایان را با کمبود غذا و علوفه مواجه نمایند . ولی این مدت چندان دوام نیاورد و بزودی در طی یک جنگ خونین که بین طلایه داران و چرخچیان دو سپاه اتفاق افتاد ، جنگاوران باقی خان به شدت شکست خوردند . گروهی از آنها کشته شدند و سر های بریده شان را به اردوگاه نظامی نزد شاه عباس آوردند . سپس به دستور شاه و امرای بزرگ سپاه ، بسیاری از سربازان قزلباش را که به خاطر اسهال شدید و طولانی آخرین نفس ها را میکشیدند ، دفن کردند تا بدن های رنجور و بی رمق آنها به دست خصم نیفتد . آنگاه از همان راهی که آمده بودند به سوی اندخود عقب نشستند و در طول راه برای جبران کمبود غذا و علوفه چهارپایان به غارت مناطق مختلف دست یازیدند .   مجسمه ی شاه عباس بزرگ در اصفهان که تا سال 1358 برقرار بود   قابل ذکر است که از جنگ های متعدد شاه عباس با ازبکان ، تابلوی نقاشی زیبایی در تالار چهلستون اصفهان ( موزه ی سپاهان ) به یادگار باقی مانده است . در این تالار 6 مجلس نقاشی وجود دارد که یکی مربوط به این جنگ هاست و در یکی دیگر از آنها نقش نبرد شاه اسماعیل اول با ارتش عثمانی ( چالدران ) به تصویر درآمده است .   :rose: شادی روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس صلواتی عنایت فرمایید :rose: علی الخصوص شهید اکبر مختاری   ================ مطالب مربوط به صفویه از جانب بنده   ساختار ارتش ایران صفوی شاه اسماعیل بخش نخست شاه اسماعیل بخش دوم شاه اسماعیل بخش سوم و نهایی شاه تهماسب صفوی بخش نخست شاه تهماسب صفوی بخش دوم و نهایی شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدا بنده ================ سرچشمه : تاریخ چهار هزار ساله ی ارتش ایران ، با اندکی تغییر و تصرف نویسنده : اسدالله معطوفی تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

  دث درست میگن ... بنده از بعد از تاجگذاریش شروع کردم و بیشتر هدفم بررسی اعمال و اقدمات نظامی وی هست ... نه زندگی شخصی و افکارات شاه عباس !!! تاجگذاری شاه عباس و همچنین زنده موندنش قبل تاجگذاریش ماجرایی داره ... که ذکرش رو در این تاپیک جایز ندونستم !!!

  سپاس گذارم ...   اگر اشتباه نکنم این کتاب برای انتشاراتی ایمان هست ولی تو هیچ انتشاراتی گیر نمیارید چون دیگه چاپ نمیشه و به قول یکی از دوستانم مقطوع النسل شده :دی تنها جایی که می تونید این کتاب رو گیر بیارید یه دست دوم فروشی هست تهران میدون انقلاب سمت کارگر شمالی کوچه ی برهانی :)

سید سوال سهیل هم درباره ی تیغه بود نه دسته :| به هر حال ممنون ...

    بنده هم این قضیه رو درباره ی سوراخ های روی تیغه شنیده بودم ...

سلام و خدا قوت ...   سید یکی از اینا رو اگه بخوام تهیه کنم قیمتش چنده حدودا ؟؟؟

      نشان HMS Defender   HMS Defender پنجمین ناوشکن کلاس Type-45 نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا است . این ناو همچنین بزرگترین و قوی ترین ناوشکن ناوگان سلطنتی است . این شناور در جولای 2012 تحویل نیروی دریایی سلطنتی شد . پایگاه این ناو بندر پروتسموث است .   HMS Defeder پنجمین ناو کلاس Type-45 است   ناوشکن HMS Defender پس از پشت سر گذاشتن تمرین ها و آزمایش های گسترده ی دریایی در 21 مارس 2013 وارد خدمت نیروی دریایی انگلیس شد .   سایر هم خانواده های HMS Defender از کلاس Type-45 شامل : HMS Daring , HMS Dauntless , HMS Diamond , HMS Drengon است . ششمین و آخرین و ناوشکن این کلاس به نام HMS Duncan در 22 مارس 2013 تحویل نیروی دریایی بریتانیا داده شد و انتظار می رود در سال 2014 وارد خدمت شود .   ناوشکن های کلاس Type-45 که شامل HMS Defender هم می شود برای طیف وسیعی از ماموریت های دفاعی در نواحی داخلی شامل ضد دزدان دریایی ، ضد قاچاق ، کمک رسانی به هنگام فجایع ، تجسس و رزم به هنگام جنگ استفاده خواهند شد .   پایگاه این شناور بندر پورسموث است برنامه ی کلاس Type-45     خبر تولید ناوشکن های Type-45 توسط وزیر دفاع بریتانیا در جولای 2004 با هدف جایگزینی با کلاس Type-42 اعلام شد . ناوشکن های مذکور از سال 1978 در حال خدمت در نیروی دریایی سلطنتی بودند .   تعداد کشتی های سفارش شده از 12 به 6 کاهش یافت و شرکت BAE System Marine به عنوان پیمان کار اصلی ساخت این شش شناور منصوب شد .     ساخت و طراحی HMS Defender     HMS Defender دارای 152 متر طول ، 21.2 متر عرض و 5.3 متر آبخور است . وزن شناور 8000 تن است .   کمپانی BAE System در جولای 2006 بدنه ی HMS Defender را به آب انداخت و در اکتبر 2009 در Govan yard واقع در گلاسکو نصب تجهیزات آن را به پایان رساند .   در ساخت بدنه ی کشتی دو هزار و هشتصد کیلو فولاد به کار رفته و چهل تن رنگ بدنه ی آن را پوشانده است .   ساخت و ساز نهایی و ادغام سیستم ها در کارخانه ی کشتی سازی Scotstoun واقع در رودخانه ی Clyde گلاسکو انجام شد .   این ناوشکن اولین سفر دریایی خود را در اکتبر 2011 انجام داد . که هدف این سفر دریایی پشت سر گذاشتن یک سری آزمایشات برای تست سامانه های آن بود .   این آزمایش های شامل سیستم های ایمنی ، سرعت ، نیروی محرکه ، قدرت ، مانور پذیری ، ناوبری ، قدرت رزم و سلاح ها ، رادار ، سنسور و دیگر سیستم ها می شد .   ساخت این ناو در رودخانه ی Clyde صورت گرفت   اسکان ، سیستم های جنگی ، موشک ، اسلحه     این ناو ۷۷۷ کمپارتمنت و ۱۹۰ خدمه دارد که بطور میانگین به هر نفر بیش از چهار کمپارمنت میرسد . این عدد بدین معنی است که دفندر علیرغم بزرگی و حجم بالای سامانه ها بعلت استفاده از فناوری پیشرفته و سامانه های خودکار از تعداد خدمه کمتری اسنفاده میکند .   نمایی از بخش داخلی این شناور   HMS Defender با یک تفنگ 4.5MK8 کالیبر متوسط ، دو تفنگ 30MM کالیبر متوسط ، دو سامانه ی دفاع نزدیک دریایی فالانکس ، مینی گان ، سامانه ی سطح به هوای Sea Viper  و سامانه ی تسلیحات بالگرد Lynx MK8 مجهز شده است . سامانه ی سطح به هوای Sea Viper دفاع همه جانبه ای را تا شعاع 70 مایل فراهم میکند .   آزمایش های توپخانه ی این شناور در مارس 2013 به اتمام رسید   فرود بالگرد Lynx MK8 روی این شناور   HMS Defender می تواند در برابر حملات موشکی هوایی از جانب یک گروه ناو و یا ناو هواپیمابر که سرعتی فراصوت دارند از خود دفاع کند .   HMS Defender ویژگی شناسایی دوست از دشمن که توسط کمپانی Raytheon عرضه شده را نیز دارا می باشد .   سیستم مدیریت نبرد ناوشکن HMS Defender سامانه ی موشکی ضد هوایی PAAMS که توسط شرکت Europaams توسعه داده شده است را به صورت یکپارچه در خود جای داده است . سیستم مدیریت نبرد این ناوشکن توسط صنایع BAE فراهم شده است .   کمپانی BAE پیمانکار اصلی ساخت ناوشکن های کلاس Type-45 است   نیروی محرکه و عملکرد     شناور HMS Defender را دو دستگاه موتو پیشرفته ی توربینی WR-21 با سیستم سیکل گازی به جلو می راند . موتور مذکور ساخته شده توسط دو کمپانی Rolls-Royce و Northrop Grumman است .   HMS Defender می تواند با سرعت بیشتر از 30 گره دریایی دریانوردی کند . برد این شناور 7000 مایل یا به عبارت دیگر 12.964 کیلومتر است . این شناور همچنین توانایی انجام عملیات با ناو هواپیمابر ملکه الیزابت را دارد. در اکتبر 2012 بالگرد تهاجمی Lynx maritime آزمایش هایی پیرامون عملیات نجات بر روی HMS Defender انجام داده است .   برو بکس رویال نیوی :D   سونار و رادار     ناوشکن HMS Defender مجهز به رادار چند منظور برد بلند Sampson می باشد که امکان رهگیری خط سیر صد ها هدف را در هر لحظه برای ناوشکن فراهم می کند .   رادار چند منظوره ی برد بلند Sampson رو روی این شناور نصب شده است   همچنین این ناوشکن به یک سونار موج متوسط که توسط صنایع EDO و Ultra Electronics ساخته شده ، مجهز می باشد .   عکس بیشتر از HMS Defender :                     مترجم : علی جعفری با سپاس فراوان از دوستان عزیزم حبیب ( IRINavy ) و آرمان ( Commandant )   :rose: شادی روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس صلواتی عنایت فرمایید :rose: مخصوصا شهید اکبر مختاری   تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

    طبق گفته ی سایت منبع ... در حال آزمایش توپخانه ی ناو ...

  صدبار بهش گفتم بیا یه متنی درباره ی رادارش بنویس یا ترجمه کن ... هی ناز میکنه :mrgreen: :mrgreen:

  سپاس فراوان ...   همان گونه که در نوشته ی بالا آمده است این ناوشکن دارای سامانه ی ضد موشک هوایی PAAMS است که خود این سامانه از موشک های Aster 15 و Aster 30 بهره می برد . این موشک توسط کارخانه ی MBDA تولید شده و از سال 2001 در خدمت است .   شوربختانه بنده دانشی درباره ی پرسش دوم ندارم !!!

  بنیان گذار نیروی بحری مسلمانان معاویه بود . او قبل از اینکه به خلافت برسد ، در زمان حکمرانی اش در نواحی شام تصمیم به تصرف بعضی از جزایر نزدیک از جمله مصر گرفت . بنابراین با جمع آوری و تشکیل یک نیروی دریایی کوچک ، با حمایت یمنی ها در سال 648 م اقدام به این کار نمود . پس از این موفقیت حملات متوالی مسلمین به جزایر رودس و سیسیل ر تجربیات آنان افزود .   رزمندگان مسلمان در آغاز از سفر و جنگ هایی دریایی ترس و واهمه زیادی داشتند . اما آرام آرام با احادیثی که بخاری و شیبانی در این مورد نقل کردند ، سبب ترغیب آنها شد و ترس آنها فروکش نمود . آنان تاکید میکردند که مجاهدینی که در جهاد و جنگ های دریایی شهید شوند اجرشان دوبرابر شهدای جنگ در خشکی خواهد بود !!! . بدین ترتیب ناوگان جنگی آنها تا قرن 3 هـ کاملا رشد و پیشرفت مورد نیاز را نمود . مخصوصا آنکه در جناح غرب قلمروشان ، در تماس با رومی ها از تجربه ی آنان در زمینه ی کشتی سازی بهره ی فراوانی بردند .   عباسیان فرماندهان کشتی های دریایی را (( امیر البحر )) می خواندند که اختیارات نظامی وسیعی داشتند . اما مسلمانان فاطمی در مصر بیش از عباسیان به نیروی دریایی اعتبار و بها می دادند . بسیاری از 5000 کشتی ناوگان دریایی آنها در اسکندریه ودیماط ساخته می شدند . بر این ناوگان 10 فرمانده تحت امر یک دریا سالار نظارت داشتند . آنان هر کدام 10 تا 20 دینار حقوق می گرفتند مضافا بر آنکه در املاک و تیول ( اراضی کشاورزی ) به نام (( ابواب الغزان )) نیز در اختیارشان نهاده بودند .   کشتی های نیروی دریایی مسلمین به طور عمده شامل چند نوع می شدند :   1 - کشتی های بزرگی که در آن برج و حفاظ قرار داده بودند و (( شونه )) نام داشتند .   2 - کشتی هایی که منجنیق های نفت انداز بر رویشان نصب شده بود . با پرتاب مواد آتش زا به وسیله ی این منجنیق ها کشتی های دشمن را به آتش می کشیدند و به آنها (( حراقه )) می گفتند .   3 - کشتی های کوچک و تندرو که به (( طراده )) شهره گشتند .   4 - (( عشاریات )) کشتی های کوچک ویژه ی عملیات در رود نیل بودند .   5 - (( شلندات )) و (( مسطحات )) که دو نوع کشتی بارکش جنگی به حساب می آمدند . تجهیزاتی که معمولا در این ناوگان مورد استفاده قرار گرفت شامل چند نوع از جمله :   عراده ، منجنیق ، زره ، سپر های بزرگ و کوچک ، کلاهخود های مختلف ، نیزه قلاب و باسلیق می شدند . گاه بر بالای دکل کشتی ها صندوق های بزرگی نصب می کردند تا نفرات رزمنده از داخل آنها با فلاخن ، سنگ یا نفت به سوی کشتی های دشمن پرتاب نمایند . در جلوی این شناور ها معمولا (( لجام )) نصب می گردید تا با کوبیدن جلو کشتی به شناور های دشمن ، آنها را سوراخ کنند . برای جلوگیری از آتش مواد آتش زای پرتاب شده از سوی دشمن تمهیداتی نیز اندیشیده شده بود ، از جمله اطراف کشتی ها را با پوست یا نمدی که در سرکه ، زاج و مواد نیتریک خیسانده بودند ، مستور می نمودند .     :rose: شادی روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس صلواتی عنایت فرمایید :rose: مخصوصا شهید اکبر مختاری ================ سرچشمه : تاریخ چهار هزار ساله ی ارتش ایران نویسنده : اسدالله معطوفی تمام حقوق این نوشته متعلق به military.ir میباشد و کپی از آن تنها با ذکر نام military.ir درج لینک صفحه بلامانع است. لازم به ذکر است کپی بدون ذکر منبع مخالف شرع و مرام پژوهشگری است .

  لجام اصلا به معنی دهانه ی اسب است ... اما با توجه به کاربردش در متن میشه یک چیز شبیه به همین یا مثلا یک ستون یا میله ی آهنی در نوک کشتی برای ضربه به کشتی دشمن را متصور شد ... درسته ... در متن به بادبانی و یا پارویی بودن کشتی های اشاره نشده ... شخصا هم اطلاعی از این موضوع ندارم :|