آبی که برای شست و شو استفاده میشه آب دریا نیست، چون همون طور که شما اشاره فرمودین آب شور کف نمیکنه، از آب دسالته شده که آب شیرین کن ها تولید می کنن استفاده میشه.   پسماندش هم به دریا تخلیه نمیشه، سیستم جمع آوری بسیار پیچیده ای در ناوهای هواپیمابر نصب هست که هم مبتنی بر جاذبه هستن و هم مکش، یعنی آب هم بواسطه ی جاذبه پایین میره و هم پمپ هایی مکش رو ایجاد می کنن.   البته این سیستم کار اصلیش جمع آوری پسماند انسانی هست، دیگه خودتون تصورکنین که 6 هزارنفر چقدر کود تولید می کنن در روز :) یکی از بزرگترین بدبدختی هاشون زمانی هست که این سیستم از کار میفته، معمولا سالی 2 باری خراب میشه  :winking:

  بله، پچ واژه ی командир روی سینش به معنای کاپتان هست.   ایشون سنشون کم نیست (نمیدونم منظور شما از سن کم چقدر هست)، باید حدود 35 سال سن داشته باشن، من نمیدونم شما دقیقا این پیرمرد فسیل با چند کیلو درجه رو از کجا پیدا کردید؟! تمام شناورهای ما تا جایی که بنده سراغ دارم (با نهایتا استثناهایی کمتر از انگشتان یک دست) از ایشون جوون تر هستن!   امریکا هم همین طور هست! شما احتمالا فرمانده های نیرو رو دارین با فرمانده ی یک ناو مقایسه می کنید!   نتیجه گیری اشتباه شما از روی اطلاعات اشتباه شماست.

  ماشین (اتومبیل منظورم هست) اواخر قرن 19 بوجود اومد، اگر در حال حاضر کشوری مثل مغولستان بخواد صنایع اتومبیل سازی تاسیس بکنه و به قولی یک خودروی ملی تولید بکنه، آیا به دنبال ساخت ماشینی مشابه اون قرن نوزدهی میره؟ جواب خیر هست، قطعا سعی می کنه اتومبیلی طراحی کنه که مشابه با صنعت روز هست، ماشینی که در حد و اندازه های حداقل یک ماشین معمولی امروزه باشه، کولر داشته باشه، ترمز ضد قفل و ایربگ داشته باشه و ... (دست کمش یک پراید از آب دربیاد!)   در مورد پیشران دریایی اتمی هم همین قضیه هست، ما مثل آب خوردن میتونیم یک ناو هواپیمابر با مشخصات و توانایی های جنگ جهانی دوم بسازیم (دیزل) و همین طور هواپیماهاش رو، ولی آیا ساختش عقلانیه ؟   خیر، قطعا اگر بخوایم یک پیشران اتمی بسازیم، دنبال حداقل های روز میریم، نه بدو اختراع.   هر چیزی که از اختراعش زمان بیشتری گذشته باشه، و ما الان بخوایم به دنبال ساختش بریم کار سخت تر هست، چون اون تکنولوژی پیشرفت بیشتری کرده، اصلا اگر دقت کنی کشور ما توی زمینه هایی حرف برای گفتن داره که تقریبا همزمان با بقیه ی دنیا فعالیت توی اون زمینه رو شروع کرده، اگر 4 تا اسم از نانو و لیزر و سلول های بنیادی از چهار گوشه ی این مملکت به گوش میرسه به خاطر همینه.   این بخش اول.   اما بخش دوم => هزینه ها. در ساخت یک راکتور اتمی دریاپایه، تو همچین وضعیتی که ما داریم، حتی توقع کوچکترین کمکی از خارجی ها نمیشه داشت، تک تک مسائل باید از اون کوچکترین پیچش بدست خودمون حل بشه، عملا باید تک تک trial and error هایی که همون سر پروژه ی ناتیلوس انجام شد، ما هم انجام بدیم (حالا شاید یک مقدار کم تر). اصلا فکر تامین اعتبار همچین پروژه هایی با بودجه ی فعلی نیروی دریایی خنده دار هست.     این قسمت اشتباه هست، زمانی گفته میشه که ما هنوز نتونستیم که دست به انجامش زده باشیم و موفق نشده باشیم، ولی ما اصلا برای ساختش اقدامی نکردیم. بحثی هم اگر بوده، همیشه از وجود توانایی داخلی در جهت تولیدش بوده، نه این که داریم می سازیم.

  شاید بشه گفت که بزرگترین تهدید روسیه ناوگان پرشمارزیرسطحی های مجهز به سلاح اتمی امریکا و کلا ناتو هست. با توجه به این که روسیه خط ساحلیش بسیار وسیع هست، حجم زیادی از کانترمیژر هارو علیه تهدیدات زیر سطحی نیاز دارن، اخیرا حتی روس ها برای به کار گیری بالگردهای میل 14 ضدزیر دریایی خودشون بودجه اختصاص دادن، این بالگردها میتونن حدود 6 ساعت به گشت دریایی ضدزیردریایی بپردازن و حتی گفته شده ممکنه که مجددا خط تولیدش بازگشایی بشه ...   اگر بپرسید که اصلا خود زیردریایی چه تهدیدی هست، باید بگم که وظیفه ی یک زیردریایی مجهز به سلاح اتمی این هست که با نزدیک کردن موشک های خودش به خاک دشمن فاصله ی شلیک تا برخورد رو کاهش بده تا دشمن زمان کافی برای پاسخ گویی به حمله ی اتمی رو نداشته باشه. معمولا زیردریایی های دو طرف حدود 200 مایلی سواحل همدیگه پرسه می زنن ...   -------------------   با تشکر از جناب حمید بابت مطلب مفیدشون   در مورد طراحی، تسلیحات و الکترونیک هر چی بگم تکرار مکررات هست، یک موردی که دوستان بهش توجه نمی کنن هم این هست که ما از نظر خدمه ی مورد نیاز برای به کار گیری یک ناو با استانداردهای دنیا خیلی فاصله داریم و تقریبا جا موندیم از اون ...   الان توی نمونه های روسی و اروپایی خدمه ی چنین شناورهایی داره به حدود 70 نفر میرسه در صورتی که توی موج های ما این عدد تقریبا 2 برابر هست (عده ای که برای دریانوردی های طولانی اضافه میشن بماند دیگه) که خودش علاوه بر کاهش شدید مدت دریانوردی، بار مالی زیادی هم بواسطه ی حق و حقوق پرسنل برای نیروی دریایی داره.   7 موجی که ما درحال حاضر در دست ساخت داریم یا ساخته شدن، حدود 1000 نفر پرسنل مستقیم میطلبه که استاندارد دنیا تقریبا نصف این میزان هست، حالا حق ماموریت های روزانه 30 هزارتومانی (در اصل 30 دلاری) رو هم به سایرهزینه ها اضافه کنید ...

  کوچکتر هم میشد که ساخته بشه، مثل چف هواگردها:     ولی مساله این جاست که کشتی ها فضای زیادی برای نصب این دارن و قطعا هر چه حجم چف بیشتر باشه، موثرتر هم هست. کما این که بزرگی چف ها به این خاطر هست که دارای پرتابه هستن (مثل یک راکت)      [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/US_Navy_090914-N-7478G-164_Intelligence_Specialist_1st_Class_Michael_Pukansky2C_assigned_to_the_amphibious_command_ship_USS_Blue_Ridge_28LCC_19292C_loads_the_super_rapid_blooming_offboard_chaff_launcher.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/US_Navy_090817-N-5215E-025_Fire_Controlman_2nd_Class_Stephen_Woodall_packs_rounds_for_the_Mark_36_super_rapid_blooming_off-board_chaff_for_offload_from_the_amphibious_assault_ship_USS_Essex_28LHD_229.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/Chaff_launching~0.jpg][/url]   حالا درسته که این دوست عزیزمون الان این عکس رو این جا پست کردن ولی جماران سال هاست که چف دیسپنسر داره (تصویر سال 90):      جایی که قبلا برای نصبش پیش بینی شده بود:     معمولا در نزدیکی دیسپنسرها باکس هایی وجود دارن که چف-فلیر ها اون جا نگهداری میشن و هرزمان که نیاز بود به صورت دستی بارگزاری میشن:     جعبه ی نگهداری چف های جماران هم با فلش مشکی مشخص کردم:  

  با تشکر از جناب امیر آزاد بله این سامانه ی پرتاب چف-فلیر (Chaff-Flare dispenser) هست که حدود 10 سال پیش پروژه ی تولیدش توسط جهادخودکفایی نداجا به ثمر نشست، البته ازقبل از انقلاب هم روی تعداد زیادی از شناورهای نیروی دریایی نصب بوده، مثل کمان کلاس ها    عکس پرتاب چف-فلیر توسط هواپیما رو احتمالا همه دیدن، این هم پرتابش توسط کشتی:           کنیستر پرتاب میشه و معمولا توی فاصله ی (به قول دریایی ها) 100 یاردی منفجر میشه و محتویاتش توی هوا پخش میشه. معمولا این سامانه هارو جز در مانورها و عملیات ها بارگیری نمی کنن، چون هم به شدت به رطوبت حساس هستن و هم به دلیل ظریف بودن و اشتعال پذیری زیاد، خیلی پیش اومده که توی خود دیسپنسر آتش گرفته باشه.

              عینک دو ساله که به طور روزمره مورد استفاده قرار گرفته، زمین هم زیاد افتاده! لای پر قو هم حمل نشده! تا الان یک بار هم توی کیسش حملش نکردم همش توی جیب و کیف و ...!   دسته ی دوم توی جعبه رو ترجیح میدادم و اونی که اوریجینال روش بود رو با دسته ی دوم (که توی جعبه هست) عوض کردم. قیمتش هم فکر می کنم 70 یا 80 تومن خریدم، یکی از دوستان زحمت خریدش رو از اصفهان کشید (سال 91)   پی نوشت: با نور چراغ مطالعه چه عکسایی گرفتم! با این htc sensation چهار سالم :)

  لحظه ی برخورد یک موشک توماهاک به شناور در حال حرکت   یکی از جدید ترین نسخه های این موشک که توانایی مورد هدف قرار دادن اهداف متحرک دریایی را دارد. این موشک اطلاعات هدف را به صورت ماهواره ای دریافت می کند. گفتنیست که ساخت یک موشک توماهاک حدود 2 سال به طول می انجامد چرا که 100 شرکت تامین کننده ی قطعات ساخت آن در 24 ایالت متفاوت پراکنده هستند. این موشک که از سال 1984 در حال تولید است در سال آینده ی میلادی (2016) جای خود را به موشک برد بلند ضد کشتی LRASM می دهد.     انفجار آزمایشی یک توماهاک نسخه ی  UGM-109 بر روی یک هدف

گزارش کامل 77 روز دریانوردی ناوگروه 33 ارتش   ناوگروه اطلاعاتی، عملیاتی و آموزشی سی‌وسوم نیروی دریایی ارتش متشکل از ناوشکن شهید دریابان نقدی و ناو پشتیبانی رزمی بندرعباس است که به منظور تأمین امنیت کشتی‌های داخلی و خارجی در آب‌های آزاد و آموزش دانشجویان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر مأموریت خود را از ابتدای بهمن‌ماه سال گذشته آغاز کرده بود، امروز به سواحل کشورمان بازگشت و در بندرعباس پهلو گرفت. ناوهای بندرعباس و نقدی در طی این 77 روز ماموریت خود حدود 9870 مایل (بیش از 18 هزار کیلومتر) را دریانوردی کردند.     این ناوگروه در جریان ماموریت خود 782 شناور تجاری، 29 شناور نظامی و 5 هواپیمای نظامی را شناسایی و رهگیری کرد. همچنین با 20 فروند کشتی نفتکش نیز ارتباط برقرار کرده که از اقدامات ناوگروه ایرانی تشکر کردند. یکی از نکات مهم این ناوگروه همراه داشتن 175 دانشجو دانشگاه دریایی نوشهر بود که 56 روز دوره آموزشی (49 روز اصلی و 7 روز رزور) خود را به صورت تئوری و عملی گذراندند. این ناوگروه همچنین در طول ماموریت خود در کشورهای سریلانکا، اندونزی و هند پهلو گرفت. در این گزارش اقدامات صورت گرفته توسط ناوگروه 33 نداجا طی 77 روز ماموریت خود در آبهای آزاد را مشاهد می‌کنید:   * نجات 2 فروند نفتکش ایرانی از چنگ دزدان دریایی ناوگروه 33 قبل از ورود به اقیانوس آرام و در حین گشت آموزشی توانست 2 فروند نفتکش ایرانی را در محدوده خلیج عدن از چنگ دزدان دریایی نجات دهد.   در همین راستا پنج فروند از قایق‌های تندرو دزدان دریایی در محدوده خلیج عدن به کشتی نفتکش ایرانی نزدیک شده و قصد تعرض به این نفتکش را داشتند که عکس‌العمل سریع تیم اسکورت نداجا و حضور به موقع ناوگروه سی و سوم، دزدان دریایی مجبور به فرار شدند. سه روز قبل نیز در موقعیت 75 مایلی جنوب شرق موکلا یمن، چهار فروند قایق دزدان دریایی به یکی دیگر از نفتکش‌های ایرانی حمله کرده بود که با آتش پرحجم ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش، دزدان دریایی متواری شدند.   * ناوهای ایرانی در بندر کلمبو پهلو گرفتند ناو گروه 33 نداجا، صبح روز بیستم بهمن‌ماه به بندر کلمبو واقع در سریلانکا رسید و پهلو گرفت. حسین ابراهیمی سرپرست سفارت ایران و سرهنگ ابراهیم روحانی وابسته نظامی کشورمان در سریلانکا به همراه برخی از فرماندهان نیروی دریایی سریلانکا از این ناوگروه استقبال کردند. این ناوگروه پس از طی حدود 5 هزار کیلومتر در شمال اقیانوس هند تا بندر‌ کلمبو در سریلانکا توانست بیش از 120 واحد نظامی و غیرنظامی را از طریق شنود، رهگیری الکترونیکی و دیده‌بان بصری رهگیری و شناسایی کند. پیش از این 2 بار دیگر ناوگروه‌های بیست‌و چهارم و بیست و هشتم نیروی دریایی ارتش در سریلانکا حاضر شده‌ بودند.   * حضور ناوگروه ارتش در سریلانکا نشانگر سطح بالای روابط دفاعی ما با این کشور است سرهنگ ابراهیم روحانی وابسته نظامی ایران در سریلانکا با اشاره به حضور سی و سومین ناوگروه ارتش در بندر کلمبو، اظهار داشت: حضور ناوگروه‌های ارتش در کشورهای خارجی خصوصا حوزه آبی اقیانوس هند بسیار مهم است. وی افزود:‌ از آنجا که تمام دشمنان تلاش دارند ما را منزوی کنند و قدرت دفاعی نیروهای مسلح ما را کم جلوه دهند حضور این ناوگروه ارتش بیانگر قدرت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در خارج از آب‌های کشورمان است. به ویژه در منطقه‌ای که همه دشمنان و رقبای ما حضور دارند.     روحانی تاکید کرد: منطقه اقیانوس هند محل حضور قدرت‌های بزرگ و ناوگان‌های قدرتمند است و حضور این ناوگروه نشاندهنده این است که ما در این عرصه هم فعال و قدرتمند هستیم. وابسته نظامی ایران در سریلانکا خاطرنشان کرد: ما روابط خوبی با کشور سریلانکا داریم و تاریخ روابط دو کشور هم بیانگر ارتباطی خوب و در سطح بالا است. وی با بیان اینکه در مدت حضورش در سریلانکا این دومین ناوگروه ارتش است که به بندر کلمبو آمده، گفت: پیش از این ناوگروه بیست و هشتم به همراه زیردریایی یونس به این بندر آمده بود لذا حضور ناوگروه‌های ارتش در سریلانکا نشانگر سطح خوب روابط دفاعی ما با این کشور است و نیروی دریایی سریلانکا نیز استقبال خوبی از این ناوگروه داشته است. روحانی تصریح کرد: در ملاقات‌هایی که با فرماندهان عالیرتبه کشور سریلانکا داشته‌ایم همه آنها به قدرت بالای دفاعی و نظامی ایران اذعان داشتند و همیشه جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک الگوی دفاعی که در مقابل دشمنان بزرگ ایستاده دانسته‌اند. چرا که این کشور هم به نوعی زیر فشارهای برخی قدرت‌های بزرگ است لذا ما نقاط اشتراکی با این کشور داریم و همین امر باعث شده روابط خوبی داشته باشیم.   * تبادل آموزش و اطلاعات در بازدیدهای متقابل نیروهای دریایی ایران و سریلانکا ناخدا محمدرضا احمدی کرمانشاهی فرمانده ناوگروه سی‌وسوم نیروی دریایی ارتش نیز، با بیان اینکه محوریت ماموریت این ناوگروه، آموزشی است، گفت: آموزش مبتنی بر عمل تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه امام خمینی نوشهر را در این ناوگروه دنبال می‌کنیم و دانشجویان در طول این سفر با فرهنگ دریایی و دریانوردی‌های طولانی مدت با مسافت زیاد و اقیانوس آشنا می‌شدند. فرمانده ناوگروه سی‌وسوم نیروی دریایی ارتش تصریح کرد: دانشجویان آموزش‌های تئوری که در دانشگاه دیده‌اند را در این دوره کارورزی عملا انجام می‌دهند.   احمدی کرمانشاهی خاطرنشان کرد: این سفر حدود 2 هفته تا رسیدن به بندر کلمبو به طول انجامید واین ناوگروه 5 هزار کیلومتر به طور مستمر دریانوردی داشته و آموزش‌های پیش‌بینی شده را انجام داده است. وی با بیان اینکه کشور سریلانکا در حاشیه شمالی اقیانوس هند قرار دارد، اظهار داشت: در طول مسیری که برای کارورزی دانشجویان پیش‌بینی کردیم، سریلانکا و بندر کلمبو با توجه به روابط خوب 2 کشور در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی داریم انتخاب شد. فرمانده ناوگروه سی‌وسوم نیروی دریایی ارتش تاکید کرد: این بازدیدهای متقابل باعث تبادل آموزش و اطلاعات بین 2 کشور می‌شود و از سوی دیگر اطلاع از توانمندی‌های نظامی 2 کشور در بازدیدهایی که با محوریت آموزش دانشجویان پیش‌بینی شده انجام می‌شود.   * دیدار با فرمانده نیروی دریاییسریلانکا و ژنرال «نامایاکارا» فرمانده ناوگان غرب این کشور فرماندهان و مسئولان ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ادامه حضور خود در بندر کلمبو سریلانکا، با ژنرال «جایانتا پررا» فرمانده نیروی دریایی این کشور و نیز ژنرال «نامایاکارا» فرمانده ناوگان غرب سریلانکا دیدار کردند. ناخدا محمدرضا کرمانشاهی فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا در این دو دیدار ضمن تشکر از میهمان‌نوازی نیروی دریایی سریلانکا و ابلاغ سلام فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روابط دو کشور را گرم و صمیمی توصیف کرد و گفت: ایران و سریلانکا همیشه در حوزه‌های سیاسی و نظامی روابط خوب و دوستانه‌ای داشتند و ما نیز در همین راستا برای تقویت و توسعه این روابط اهتمام ویژه داریم.   فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا اظهارداشت: جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب توانست در حوزه نیروهای مسلح به خصوص نیروی دریایی بدون وابستگی به بیگانگان در حوزه‌های تربیت و آموزش نیروی انسانی به صورت مستقل عمل کرده به گونه‌ای که امروز پرسنل این نیرو مانند دیگر نیروهای مسلح کشورمان در داخل آموزش می‌بینند. ناخدا کرمانشاهی تصریح کرد: علاوه بر حوزه نیروی انسانی ما در زمینه تعمیر، نگهداری، طراحی و ساخت تجهیزات نظامی از جمله شناورهای سنگی و حتی زیردریایی خودکفا هستیم و هیچ وابستگی به خارج نداریم. وی با بیان اینکه ما همواره تاکید ویژه‌ای برای حضور ناوگروه‌های خود در کشور سریلانکا و بندر کلمبو داریم افزود: این ناوگروه به دلیل حضور دانشجویان نیروی دریایی یک ناوگروه عملیاتی و آموزشی است و بنده خودم نیز در اوایل دهه 80 میلادی دو بار برای طی دوره کارآموزی با ناوگروه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران به این بندر آمده‌ام. فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا تصریح کرد: نیروهای مسلح ما به ویژه نیروی دریایی ارتش با حضور در 8 سال جنگ تحمیلی که در تعریف ملت ما دفاع مقدس نامیده می‌شود، تجارب نظامی خوبی کسب کرد و ما آماده‌ایم این تجربیات را در حوزه‌های آموزشی و نظامی در اختیار کشور سریلانکا قرار دهیم. ناخدا کرمانشاهی همچنین با اشاره به فعالیت موفق و چشم‌گیر دانشگاه علوم دریایی امام خمینی در نوشهر اظهار داشت: ما آمادگی پذیرش دانشجو از سریلانکا و دیگر کشورهای دوست و برادر را در سطوح دوره عالی و دانشکده جنگ داریم. در این دو دیدار فرماندهان و مسئولان ناوگروه سی و سوم نداجا از جمله ناخدا رزاقی فرمانده ناو لجستیک بندرعباس، ناخدا حسین‌پور فرمانده ناو موشک‌انداز نقدی و سرهنگ ابراهیم روحانی وابسته نظامی جمهوری اسلامی ایران در سریلانکا نیز حضور داشتند.   * فرمانده نیروی دریایی سریلانکا: حضور ناوگروه ایرانی در کلمبو موجب تقویت روابط دو کشور می‌شود ژنرال جایانتا پررا فرمانده نیروی دریایی ارتش سریلانکا در دیدار با فرماندهان و مسئولان ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در گفت‌وگو با ناخدا محمدرضا کرمانشاهی فرمانده این ناوگروه ضمن خوشامدگویی به آنها اظهار داشت: علاقه ما به جمهوری اسلامی ایران نه تنها در حوزه نظامی بلکه در زمینه‌های سیاسی نیز بوده و رئیس‌جمهور ما نیز بارها بر این علاقه و تقویت روابط دو کشور تاکید کرده است. ژنرال پررا با بیان اینکه ایران و سریلانکا در گذشته نیز روابط خوبی با یکدیگر داشتند سفر ناوگروه نیروی دریایی ارتش به بندر کلمبو را در همین راستا دانست و بر تقویت این روابط تاکید کرد. وی افزود: کشور ما نیز سال‌ها درگیر جنگ بوده و ما در این خصوص تجارب زیادی داریم که می‌توانیم آن را با جمهوری اسلامی ایران در میان بگذاریم. فرمانده نیروی دریایی ارتش سریلانکا همچنین از نوع ماموریت ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش در آب‌های آزاد و همچنین نحوه انجام این ماموریت‌ها سوال کرد که ناخدا کرمانشاهی فرمانده ناوگروه سی و سوم توضیحاتی یکی از اهداف این ناوگروه‌ها را موضوع آموزشی برای دانشجویان و نیز حفاظت از منافع جمهوری اسلامی ایران در آب‌های آزاد عنوان کرد. ژنرال پررا همچنین با ابراز خشنودی مجدد از حضور ناوگروه نیروی دریایی ارتش ایران در بندر کلمبو اظهار داشت: ما آماده‌ایم تا همه شرایط را برای رفاه و آسایش این ناوگروه در بندر کلمبو فراهم کنیم. بنا بر این گزارش ژنرال جایانتا پررا سی و هشتمین فرمانده نیروی دریایی ارتش سریلانکا از سال 1950 است.   * فرمانده ناوگان غرب سریلانکا: به دنبال تقویت روابط با جمهوری اسلامی ایران هستیم ژنرال نامایاکارافرمانده ناوگان غرب نیروی دریایی سریلانکا در دیدار مسئولان و فرماندهان ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش ضمن استقبال گرم از حضور ناوگروه عملیاتی- آموزشی نیروی دریایی ارتش در این کشور آن را در راستای تقویت روابط ایران و سریلانکا در همه حوزه‌ها خصوصا در زمینه نظامی ارزیابی کرد و گفت: ما علاقمندیم تا این روابط هرچه بیشتر و مستحکم‌تر شود. وی با بیان اینکه کشور ما نیز مانند جمهوری اسلامی ایران یک جنگ طولانی را تجربه کرده است افزود: این تبادل آموزش و تجربیات دو کشور در حوزه‌های دفاعی می‌تواند بسیار ارزشند باشد.   فرمانده ناوگان غرب سریلانکا با اشاره به سفر گذشته خود به تهران خاطرنشان کرد: این سفر برای من بسیار جالب بود و در آن با موضوعات و تجربیات بسیار خوبی آشنا شدم. ژنرال نامایاکارا جمهوری اسلامی ایران را یک کشور دوست برای سریلانکا عنوان کرد و افزود: رئیس‌جمهور ما نیز در گذشته هم با رهبر جمهوری اسلامی ایران و هم با روسای جمهور شما ملاقات داشته و این نشان می‌دهد روابط دو کشور تنها در حوزه‌های نظامی نبوده و در همه ابعاد سیاسی گسترش یافته است. وی اقیانوس هند را یک منطقه مهم عنوان کرد و افزود: حضور ناوگروه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سریلانکا در جهت تقویت روابط دو کشور است و ما در همین رابطه مشتاق توسعه این روابط هستیم. بنا بر این گزارش ژنرال نامایاکارا چهل و چهارمین فرمانده ناورگروه غرب سریلانکا از سال 1985 است.   * حضور دانشجویان نداجا در جامعه المصطفی سریلانکا/ بزرگداشت ٢٢ بهمن در ناوگروه سی و سوم ارتش مراسم بزرگداشت ٢٢ بهمن، سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی روز چهارشنبه در سریلانکا و با حضور دانشجویان، فرماندهان و پرسنل ناوگروه سی و سوم نداجا برگزار شد. اعضای این ناوگروه طی مراسمی بر روی ناو لجستیک بندرعباس و ناو موشک انداز نقدی، ضمن بزرگداشت این روز، فریاد مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل سر دادند.   همچنین تعدادی از دانشجویان و فرماندهان این ناوگروه، با حضور در محل جامعه المصطفی سریلانکا، در مراسمی که از سوی این مرکز به مناسبت ٢٢ بهمن برگزار شد شرکت کردند. علاوه بر دانشجویان، پرسنل و فرماندهان ناوگروه ارتش، سرهنگ ابراهیم روحانی وابسته نظامی ایران در سریلانکا، حسین خانی سرپرست سفارت ایران در این کشور و حجت الاسلام سید حمیدرضا حقیقی رئیس مرکز جامعه المصطفی در کلمبو نیز حضور داشتند. حجت الاسلام حقیقی در این مراسم ضمن خوش آمدگویی به دانشجویان و پرسنل ناوگروه سی و سوم، حضور این ناوگروه در سریلانکا را در جهت تقویت روابط دو کشور، موثر عنوان کرد. حجت الاسلام محمدرضا کشاورز نماینده عقیدتی سیاسی ارتش در ناوگروه سی و سوم نداجا نیز طی سخنان کوتاهی ضمن تشکر از مهمان نوازی مردم سریلانکا، به موضوع پیروزی انقلاب اسلامی در ایران پرداخت و گفت: با پیروزی انقلاب اسلامی که به استقلال و پیشرفت ملت ایران ختم شد، ملتهای آزاده جهان نیز با الگوگیری از جامعه اسلامی ایران فهمیدند که راه تعالی و پیشرفت در استقلال و عدم وابستگی به استعمارگران است. مرکز جامعه المصطفی از سال ١٣٨٠ کار خود را به صورت غیررسمی در سریلانکا آغاز کرد و از سال ٢٠١٢ میلادی نیز با اخذ مجوز رسمی از وزارت آموزش عالی سریلانکا و تاسیس دانشگاه در شهر کلمبو به تربیت طلاب و علاقمندان به علوم انسانی و اسلامی در سریلانکا می پردازد.   * فرمانده و دانشجویان ناوگروه نداجا از دانشگاه نیروی دریایی سریلانکا بازدید کردند فرمانده ناوگروه سی وسوم نیروی دریایی ارتش بهمراه دانشجویان دانشگاه امام خمینی(ره) نوشهر از دانشگاه نیروی دریایی ارتش سریلانکا بازدید کردند. دانشگاه نیروی دریایی سریلانکا در 300 کیلومتری بندر کلمبو واقع شده و دانشجویان ایرانی با حضور در این دانشگاه از نزدیک با سیستم آموزشی این کشور آشنا شدند. اعضای ناوگروه سی وسوم نداجا و دانشجویان دانشگاه دریایی نوشهر همچنین ضیافت شام را میهمان سفارت ایرن در سریلانکا بودند که در این مراسم سرهنگ روحانی وابسته ایران در سریلانکا، حجت الاسلام حقیقی رئیس جامعه المصطفی و ابراهیم خانی سرپرست سفارت نیز حضور داشتند.   * ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش سریلانکا را ترک کرد/حرکت بسوی اندونزی ناوگروه سی و سوم صبح روز بیست و سوم بهمن ماه پس از 3 روز پهلوگیری در بندر کلمبو واقع در سریلانکا، این بندر را ترک کرد.   این ناوگروه پس از ترک سریلانکا مسیر خود را به سمت اندونزی ادامه داد.   * ناوگروه سی‌وسوم ارتش وارد نیمکره جنوبی زمین شد/ عبور از خط استوا ناوگروه ارتش با عبور از خط استوا وارد نیمکره جنوبی زمین شد و راه خود را به سمت سواحل اندونزی دنبال کرد. پیش از این نیز ناوگروه‌ بیست و چهارم متشکل از ناو رزمی سبلان و ناو پشتیبانی خارک و ناوگروه سی‌ام متشکل از ناو رزمی الوندو ناو پشتیبانی بوشهر از خط استوا عبور کرده بودند.   * حضور ناوگروه ایران در جاکارتا بعد از ربع قرن ناو گروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش، صبح هشتم اسفندماه به آبهای اندونزی رسید و به مدت 4 روز در بندر«تانجونگ پریوک» جاکارتا پهلو گرفت. در مراسم استقبال رسمی از این ناوگروه، اعضای سفارت ایران در اندونزی، وابستگان نظامی ایران در این کشور و مسئولان ارتش اندونزی حضور داشتند. آخرین باری که پیش از این ناوگروهی از جمهوری اسلامی ایران در بندر جاکارتا پهلو گرفته بود مربوط می‌شود به سال 1369 و با این حساب حدود ربع قرن از حضور ناوگان دریایی ایران در اندونزی می‌گذرد.   اندونزی کشوری در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه و یک مجمع‌الجزایر متشکل از 17،508 جزیره و 33 استان است و پایتخت آن شهر جاکارتا است. اندونزی جمعیتی حدود 238 میلیون نفردارد، پرجمعیت ترین کشور مسلمان دنیاست و نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری است. شهر جاکارتا در غرب جزیره جاوه، در سواحل شمالی، در کنار خلیج جاکارتا و دریای جاوه، قرار دارد. این شهر در دشت واقع شده‌ و ارتفاعاتی با فاصله بسیار، در جنوب آن امتداد دارد.   *ایرانیان در جاکارتا احساس غرور کردند/ بازدید خانواده‌های ایرانی از ناوگروه 33 در اندونزی در سومین روز از حضور ناوگروه سی و سوم اطلاعاتی، عملیاتی و آموزشی نیروی دریایی ارتش در بندر تانجوک پریوک شهر جاکارتای اندونزی جمعی از خانواده‌های ایرانی مقیم این کشور برای بازدید از این ناوگروه روی یگان‌های شناوری ایران حاضر شدند. ایرانیان مقیم اندونزی ابتدا با حضور بر روی ناوشکن موشک‌انداز شهید دریابان نقدی ضمن دیدار با فرماندهان، دانشجویان و پرسنل این ناوشکن از برخی اماکن آن نظیر باشگاه افسران، پل فرماندهی، دک پرچم و ... بازدید کردند. همچنین ناخدا سوم حسین‌پور فرمانده این یگان با حضور در جمع ایرانیان مقیم اندونزی ضمن معرفی ناو نقدی به برخی خصوصیات سفر ناوگروه سی و سوم و ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش در آب‌های آزاد و نیز خاطراتی از ناوگروه‌های قبلی و مقابله با دزدان دریایی پرداخت.   ایرانیان مقیم جاکارتا سپس بر روی ناو لجستیک بندرعباس حاضر شده و از برخی اماکن این ناو نیز بازدید کردند. ایرانیان مقیم اندونزی که اکثر قریب به اتفاق آنها برای اولین بار بر روی شناور نظامی حاضر می‌شدند سپس ضمن دیدار با فرماندهان و پرسنل حاضر بر روی این ناو در جریان جزئیات ماموریت این یگان قرار گرفتند و ناوسروان علی خزاعی فرمانده دوم ناو بندرعباس ضمن خوشامدگویی به ایرانیان مقیم اندونزی پیام ناوگروه سی و سوم را صلح و دوستی با کشورها و نمایش اقتدار جمهوری اسلامی ایران در آب‌های آزاد عنوان کرد. یکی از بازدیدکنندگان با بیان اینکه حضور ناوگروه نیروی دریایی ارتش ایران در اندونزی برای ما غرورآفرین بود گفت: ما تا پیش از این ناوهای جنگی را در فیلم‌ها دیده بودیم اما اینکه امروز توانستیم در یک کشور بیگانه بر روی ناوهای جنگی کشور خودمان حاضر شویم بسیار غرورانگیز بود. یکی دیگر از این بازدیدکنندگان اظهار داشت: من خودم یک مادر هستم و اینکه می‌بینم پرسنل این ناوگروه و دانشجویان حاضر در آن که اکثرا جوان هستند این مدت طولانی را دور از خانواده‌های خود برای حفظ امنیت ما در آب‌های آزاد به سر می‌برند. احساس افتخار می‌کنم و امیدوارم این ناوگروه درادامه ماموریت خود نیز موفق باشد. ایرانیان مقیم اندونزی سپس در اماکن مختلف ناو عکس یادگاری گرفته و برای موفقیت و پیشرفت نیروهای مسلح کشورمان خصوصا نیروی دریایی ارتش دعا کردند.   * فرماندهان ناوگروه ارتش با معاون عملیات ناوگان غرب اندونزی و شهردار جاکارتای شمالی دیدار کردند در چهارمین روز حضور ناوگروه سی و سوم ارتش در بندر جاکارتای اندونزی، فرماندهان و مسئولین این ناوگروه با معاون عملیات ناوگان دریایی غرب اندونزی دیدار و گفت‌وگو کردند. این دیدار در مقر فرماندهی ناوگان دریایی غرب اندونزی صورت گرفت و طرفین پیرامون توانمندی‌های نظامی و آموزشی خود گفت‌وگو کردند. ناخدا محمدرضا کرمانشاهی فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا در این دیدار ضمن تشکر از میهمان‌نوازی نیروی دریایی اندونزی و ابلاغ سلام فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روابط دو کشور را گرم و صمیمی توصیف کرد. فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا گفت:‌ جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب توانست در حوزه نیروهای مسلح به خصوص نیروی دریایی بدون وابستگی به بیگانگان در حوزه‌های تربیت و آموزش نیروی انسانی به صورت مستقل عمل کرده به گونه‌ای که امروز پرسنل این نیرو مانند دیگر نیروهای مسلح کشورمان در داخل آموزش می‌بینند.   ناخدا کرمانشاهی تاکید کرد: علاوه بر حوزه نیروی انسانی ما در زمینه تعمیر، نگهداری، طراحی و ساخت تجهیزات نظامی از جمله شناورهای سنگی و حتی زیردریایی خودکفا هستیم و هیچ وابستگی به خارج نداریم. فرماندهان ناوگروه سی و سوم همچنین در ادامه حضور خود در کشور اندونزی با شهردار جاکارتای شمالی دیدار کردند. در این دیدار مسئولین ناوگروه سی و سوم ضمن بازدید از مناطق مختلف جاکارتا با آداب و رسوم کشور اندونزی آشنا شدند. فرمانده ناوگروه سی و سوم نداجا در این دیدار نکاتی را پیرامون 8 سال دفاع مقدس و توانمندی متخصصین بومی کشورمان در تجهیز نیروی دریایی ارتش بیان کرد. همچنین این ناوگروه که بیش از 170 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی نوشهر نیز در آن حضور دارند در مسیر حضور در اندونزی از خط استوا گذشت و وارد نیم‌کره جنوبی زمین شد.   *فرماندهان و دانشجویان ناوگروه 33 از شناور لجستیک آب-خاکی اندونزی بازدید کردند فرماندهان و بخشی از دانشجویان ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش در چهارمین روز حضور خود در بندر جاکارتا از شناور لجستیک آب-خاکی(LPD) اندونزی، بازدید کردند. در این بازدید فرماندهان و دانشجویان ایرانی از محل‌های مختلف شناور لجستیک «باندا آچه» بازدید و با قسمـت‌های مختلف آن مانند پل فرماندهی، باشگاه و بخش تسلیحات زرهی آشنا شدند. شناور لجستیک آب-خاکی «باندا آچه» یک شناور بزرگ برای عملیاتهای ترابری دریایی است و قابلیت حمل 3 بالگرد را دارد. سربازان این شناور بزرگ اندونزیایی در زمان حضور هیأت ایرانی به اجرای نمایش‌های مختلف نظامی خود پرداختند.   *عکس یادگاری توریست‌های آمریکایی با ناوهای ایرانی در جاکارتا توریست‌‌های کشتی تفریحی هلند-آمریکا با اشتیاق در مقابل ناوهای ایرانی در بندر جاکارتا آمدند و عکس یادگاری گرفتند. در زمان حضور ناوگروه نیروی دریایی ارتش در بندر جاکارتا یک ناوشکن آمریکایی کلاس «آرلی برگ» با شماره DDG102 به همراه یک ناو جنگی استرالیایی نیز در این بندر پهلوگیری کرده‌اند.   همچنین یک کشتی بزرگ تفریحی هلندی نیز دقیقا در کنار ناو لجستیک بندرعباس پهلو گرفته است. این کشتی تفریحی مسافران خود را در مسیر هلند- آمریکا جابه جا می‌کند که حضورش در اندونزی مصادف با حضور ناوگروه نیروی دریایی کشورمان در بندر جاکارتا شده است. نکته جالب این است که برخی از توریست‌های این کشتی تفریحی که بعضا آمریکایی نیز هستند با حضور در مقابل ناوهای ایرانی عکس یادگاری می‌گیرند و این حضور ناوگان دریایی ایران در اندونزی برای آنها جالب توجه است.   * دومین حضور ناوگروه ایرانی در تنگه مالاکا/ ناو آمریکایی در کنار بندرعباس و نقدی ناوگروه سی و سوم ارتش در ادامه ماموریت خود و پس از ترک بندر جاکارتا اندونزی، وارد تنگه مالاکا شد تا با عبور از آن مسیر خود را به سمت هند ادامه دهد. این برای دومین بار است که یک ناوگروه ایرانی از تنگه مهم مالاکا عبور می‌کند. پیش از این ناوگروه بیست و چهارم متشکل از ناوشکن «سبلان» و ناو لجستیک «خارک»، با عبور از اقیانوس هند، خلیج بنگال از تنگه مالاکا عبور کرده بود و برای اولین بار وارد بزرگترین اقیانوس جهان(آرام) شد. این تنگه به دلیل نزدیکی به کشورهایی چون چین، ژاپن، مالزی و سنگاپور و تردد زیاد کشتی‌های نفتکش، تجاری، تفریحی و نظامی از اهمیت خاصی برخوردار است و عبور و مرور از آن کمی مشکل.   در همین راستا همزمان با حضور ناوگروه ایرانی در این تنگه یک ناو نظامی آمریکایی با شماره بدنه DDG-60 و نام PAUL HAMILTON و یک ناوچه سنگاپوری از کنار ناوهای ایرانی عبور کردند.   تنگهٔ مالاکا (که در کنار تنگه‌های هرمز و باب المندب مهمترین مثلث تجارت دریایی جهان را تشکیل می‌دهند)، آب‌راهی درمیان سوماترا و شبه‌جزیره مالایاست که دریای آندامان در اقیانوس هند را به دریای چین جنوبی در اقیانوس آرام متصل می‌کند و کشور سنگاپور نیز در جنوبی‌ترین نقطه این تنگه واقع شده است.   * دانشجویان در ناوگروه‌های اعزامی نداجا چه می‌کنند/ زندگی در دریا سخت یا آسان ‌3 مرتبه در طول یک دوره چهارساله به ماموریت «کارآموزی» می‌روند؛ یک با در پایان سال اول، یک مرتبه سال سوم و بار آخر در پایان دوره آموزش. معمولا در بهمن ماه هر سال است که ناوگروههای اعزامی نداجا، در آبهای آزاد میزبان جمع زیادی از دانشجویان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) ارتش در نوشهر هستند. این دانشجویان در این ماموریت، با سختی کار در میدان عمل بیشتر آشنا شده و دانش تئوری خود را به محک آزمایش در میدان واقعی می گذارند. زندگی در دریا سخت است و برای دانشجویانی که میانگین سنی آنها 22 تا 25 سال است، سخت تر.     * تمرینات ناوگروه سی و سوم نداجا در اقیانوس هند؛ از تیراندازی تا یدک و اطفای حریق ناوگروه 33 نیروی دریایی ارتش در جریان ماموریت حضور در آبهای آزاد و جنوب شرق آسیا، به انجام تمرینات عملیاتی رزمی و لجستیک در منطقه اقیانوس هند پرداخت. عملیات اطفاء حریق، یدک، تبادل و تمرین تیراندازی در دریا از جمله تمریناتی بود که در جریان این سفر طی چند مرحله به اجرا در آمده است.   * عملیات اطفاء حریق یکی از خطراتی که واحدهای شناوری را در دریا و در حین ماموریت‌های مختلف تهدید می‌کند، آب‌گرفتگی و نیز ایجاد حریق‌های ناخواسته و احتمالی در قسمتهای مختلف یگان است. از این جهت پرسنل و کارکنان واحدهای شناوری باید همواره آماده مقابله با این خطرات باشند تا در لحظه وقوع خطر بتوانند با ایمنی و توانمندی بالا، از ایجاد گسترش آتش جلوگیری کنند. برای حفظ و ارتقاء آمادگی پرسنل و نیز آموزش عملی به دانشجویان حاضر در این ناوگروه، طی روزهای مختلف، تمرینات مقابله با این دست تهدیدات در 2 یگان بندرعباس و نقدی صورت می‌گیرد.     به گفته ناخدایکم عباس عبدالملکی مسئول نظارت بر ایمنی ناوگروه سی و سوم نداجا، ایمنی و مقابله با خطرات اگرچه در همه یگانهای شناوری در اولویت اول قرار می‌گیرد ولی در خصوص شناورهایی نظیر ناو لجستیک بندرعباس که یک ناو سوخت‌رسان است، ایمنی و توانمندی مقابله با تهدیدات ضریب اهمیت بیشتری می گیرد چرا که وجود مخازن بزرگ سوخت رسان در این دست شناورها در صورت ایجاد خطر آتش سوزی می تواند تبدیل به یک خطر بسیار بزرگ و مخرب شود. نفرات اصلی مقابله با آتش سوزی حدود 10 قلم لباس و پوشش مختلف داشته و مابقی افراد حاضر در صحنه نیز باید از تجهیزات پوششی نظیر آنتی فلش، دستکش، جلیقه نجات و تجهیزات دیگر برخوردار باشند.   * عملیات تبادل یکی از عملیاتهای بسیار مهم در حین ماموریت های طولانی مدت یگانهای شناوری، عملیات تبادل میان این یگانهاست که این تبادل می تواند کالا، سوخت، آب و حتی نفر باشد. در این عملیات، 2 یگان در فاصله مشخص و با سرعت معین در کنار یکدیگر حرکت کرده و یکی از 2 شناور به عنوان راهنما (دهنده کالا) و دیگری به عنوان گیرنده، ایفای نقش خواهد کرد.   در حین این عملیات پارامترهایی نظیر سرعت و فاصله، لحظه به لحظه چک شده و دستورات لازم، بنا بر میزان این 2 پارامتر صادر می شود. در ابتدا طناب نازکی (که انتهای آن طناب اصلی بسته شده) از طریق شلیک با تفنگ نخ پران (گان لاین) از شناور دهنده به سمت گیرنده شلیک شده و در محلی که با حرف P مشخص شده، مهار و بسته می شود. بعد از آن، از طریق طناب ضخیمتر، لوله سوخت، آب و یا کالا منتقل خواهد شد. به دلیل تُناژ بالا و فاصله کم 2 شناور، این عملیات باید با رعایت کامل ایمنی صورت بگیرد.   * عملیات یدک اگر در حین انجام ماموریت ناوگروهها، یکی از واحدهای شناوری دچار مشکل اساسی در حوزه هایی نظیر موتور، سکان و غیره شود که بر روی تحرک و هدایت یگان موثر باشد، واحد آسیب دیده بوسیله شناور دیگر یدک خواهد شد. در این عملیات نیز نظیر عملیات تبادل، ابتدا طناب نازکی به وسیله تفنگ نخ پران شلیک شده و در امتداد این طناب نازک (مسنجر)، طناب اصلی کشیده خواهد شد.   انجام این عملیات خصوصا در دریاهای خراب که می تواند بر روی حرکت 2 شناور تاثیرگذار باشد، یکی از سخت ترین عملیاتهاست که طول ماموریت ناوگروههای اعزامی تمرین می شود.   * عملیات تیراندازی از آنجا که یکی از اهداف اصلی ناوگروههای اعزامی نداجا به آبهای آزاد، حراست از خطوط مواصلاتی و محافظت از کشتی‌های تجاری دربرابر خطراتی نظیر حمله دزدان دریایی است، تمرین تیراندازی و مقابله با یگانهای متجاوز شناوری یکی از عملیات های مهم در طول این ماموریت‌هاست.   در ناوگروه سی و سوم نیز این تمرین با هماهنگی و دقت بالای پرسنل صورت گرفت؛ یک هدف کاذب به آب انداخته شد و سامانه های توپخانه‌ای 2 یگان در کمترین زمان ممکن اقدام به انهدام و غرق این هدف کردند.   در این تمرین 4 قبضه توپ 20 م.م و 2 قبضه تیربار دوشکا از ناوبندرعباس و سامانه‌های توپ 40 م.م، 20 م.م و دوشکای ناو نقدی اقدام به تیراندازی کردند.   یک روز قبل از انجام این تمرین، پیام واضح و روشنی حاوی زمان دقیق (تاریخ و ساعت) و نیز موقعیت جغرافیایی محل تیراندازی به زبان لاتین بر روی کانال عمومی به اطلاع همه شناورهای موجود در منطقه رسیده و پس از اطمینان از ایمن بودن منطقه، اقدام به انجام ماموریت می‌شود.   * ناخدا رزاقی: دو سوم سال را در دریا هستم/تلاش فرامنطقه‌ای‌ها برای اطلاع از توانمندی «جماران» در میان 33 ناوگروه اعزامی نداجا به آبهای آزاد، ناو بندرعباس با 13 ماموریت در میان همه یگانها رکورددار است؛ ناوی با 42 سال سن که بیشترین پشتیبانی را از یگانهای رزمی در آبهای آزاد در طول این سالها کرده است. در گفتگو با ناخدا سوم رزاقی، علاوه بر بررسی ویژگی‌ها و سطح توان و آمادگی ناو لجستیک بندرعباس، به بررسی ماموریت این ناو در سیزدهمین ماموریت برون مرزی (در قالب ناوگروه‌ها) و نیز سختی زندگی در دریا برروی شناورهای نظامی پرداختیم.     وی سال 75 وارد نیروی دریایی شده و از 18/8/92 نیز فرماندهی ناو بندرعباس را برعهده دارد. خدمت بر روی ناو «والان» به عنوان افسر ملوان در سال 80، 2 سال خدمت بر روی ناو «کلات» به عنوان افسر توپخانه و ملوان و نیز افسر عملیات، 3 سال فرمانده دومی ناو «چیرو»، 3 سال فرماندهی ناو «چیرو»، 2 سال فرمانده دومی ناو «بندرعباس» و یک سال حضور در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر از دیگر سوابق این فرمانده 37 ساله اهل آمل است.   * پهلوگیری ناوگروه 33 نیروی دریایی ارتش در هند سی‌وسومین ناوگروه اطلاعاتی عملیاتی و آموزشی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران صبح روز چهارم فروردین‌ماه در بندر کوچین هندوستان پهلو گیری کرد.     * بازدید از مرکز آموزش و موزه نیروی دریایی جنوب هند جمعی از فرماندهان و دانشجویان ناوگروه 33 در دومین روز از حضور این ناوگروه در کشور هند از مرکز آموزش و موزه ناوگان جنوب این کشور در شهر بندری کوچین بازدید کردند. آشنایی با نحوه آموزش افسران نیروی دریایی هند و تاریخچه این نیرو و نیز دیدار و گفت‌وگو با اساتید و مسئولین آموزشگاه دریایی هند از جمله برنامه‌های این بازدید بود.   * دیدار فرماندهان ناوگروه 33 نداجا با فرمانده ناوگان جنوب هند ناخدا محمدرضا کرمانشاهی فرمانده ناوگروه سی وسوم نیروی دریایی ارتش در جریان حضور 3 روزه این ناوگروه در بندر کوچین هند به همراه جمع دیگری از فرماندهان و مسئولان ناوگروه با فرمانده ناوگان دریایی جنوب هند دیدار کرد. ناخدا کرمانشاهی در این دیدار ضمن تاکید بر تقویت روابط میان دور کشور به ویژه در حوزه دریایی اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی توانسته است با تکیه بر توان داخلی و عدم وابستگی به خارج به یکی از قدرت‌های برتر منطقه تبدیل شود. وی همچنین تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران این امادگی را دارد تا تجربیات و دانش خود را در حوزه دریایی در اختیار دیگر کشورهای دوست از جمله هندوستان قرار دهد.   وی گفت: امروز ما نه تنها دانشجویان نیروی دریایی ارتش ایران را در داخل کشور خودمان آموزش می‌دهیم بلکه افسران برخی کشورهای دیگر نیز در دانشگاه نیروی دریایی ما آموزش می‌بینند. فرمانده ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش خاطرنشان کرد: ناو گروه‌های ما جهت حفظ خطوط مواصلاتی کشورمان در مقابله با پدیده شوم دزدان دریایی در آب‌های آزاد به ویژه خلیج عدن حضور دائمی داشته و این حضور حامل پیام صلح و دوستی برای دیگر کشورهای نیز هست. همچنین در این دیدار فرمانده ناوگان جنوب هند ضمن ابراز خشنودی از پهلوگیری ناوگروه سی‌و سوم نداجا شهر بندی کوچین بر تقویت روابط دو جانبه تاکید کرد. وی افزود: ما نیز این آمادگی را داریم تا با نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که یک نیروی شناخته شده و قدرتمند است روابط بیشتری داشته باشیم.   * ترک بندر کوچین در جنوب پس از 3 روز پهلوگیری ناوهای بندرعباس و نقدی صبح روز هفتم فروردین ماه پس از 3 روز حضور در بندر کوچین در جنوب هند این کشور را ترک کرد.   فرماندهان این ناوگروه در جریان حضور 3 روزه در کشور هند با برخی مقامات و فرماندهان ناوگان دریایی جنوب این کشور دیدار و از مراکز آموزش و موزه نیروی دریایی هند نیز بازدید به عمل آوردند.   * تمرین تصرف ناو و انجام عملیات سوخت‌گیری توسط ناوگروه در اقیانوس هند یگانهای حاضر در ناوگروه 33 نیروی دریایی ارتش، در جریان حضور خود در ماموریت اقیانوس هند و آبهای جنوب شرق آسیا، عملیات های تبادل، سوختگیری و تصرف ناو را تمرین کردند. در جریان عملیات سوختگیری که با انجام عملیات یدک همراه بود، ناو بندرعباس توانست با موفقیت به ناوشکن نقدی سوخت داده و این عملیات نیز در حین حرکت صورت گرفت.     عملیات سوخت رسانی خصوصا در دریاهای خراب و متلاطم، یکی از سخت ترین و خطرناک ترین عملیاتهای میان شناورهای سطحی است که انجامشان دقت و توان بالایی لازم دارد و افسران جوان حاضر در این ناوگروه با انجام موفق آن، آمادگی و تخصص خود را به نمایش گذاشتند. همچنین عملیات تصرف شناور بیگانه یکی دیگر از برنامه های این ناوگروه در جریان این ماموریت بود که طی آن تفنگداران و تکاوران دریایی، ضمن مانور تصرف ناو، مراکز مهم شناور نظیر موتورخانه و پل فرماندهی را به اشغال خود درآورده و پس از بازرسی و کسب اطلاعات از ماموریت، مقصد و مشخصات شناور، اقدام به آزادسازی آن کردند.   * 216 روز از سال 93 دریا بودیم/ با پرسنل «بایندُر» کُری داریم/ «نقدی» یعنی زندگی و جوونی ما ناوسروان مکانیک محمدرضا احمدی یکی از دوست‌داشتنی‌ترین افسران ناوشکن شهید دریابان نقدی است که اگر 2 سال ابتدایی خدمتش را کنار بگذاریم، تمام 27 سال بقیه را برروی همین ناو خدمت کرده و حالا بخشی از تاریخ این یگان شده است. با او در آخرین روزهای سال 93، وقتی ناوگروه 33 نداجا در اقیانوس هند بود و به سمت بندر کوچی در هندوستان حرکت می کرد، به گفتگو نشستیم.   ناوسروان احمدی گفت: در مناطقی مثل خلیج عدن که حدود 30 کشور حضور دارند، آمریکایی‌ها هم هستن و وقتی ناو نقدی رو می‌بینند و با زمانی که ساخته شده مقایسه‌اش می‌کنند و می‌بینند که به روز شده، تعجب می‌کنند.   * تمرین تیراندازی شبانه ناوهای ایرانی به اهداف هوایی در دریای عمان ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش در مراحل پایانی ماموریت خود در آبهای آزاد و جنوب شرق آسیا، به انجام تمرینات عملیاتی رزمی در دریای عمان پرداخت. از آنجا که یکی از اهداف اصلی ناوگروههای اعزامی نداجا به آبهای آزاد، حراست از خطوط مواصلاتی و محافظت از کشتی‌های تجاری در برابر خطرات است، تمرین تیراندازی و مقابله با اهداف هوایی یکی از عملیات های مهم در طول این ماموریت‌هاست.   در ناوگروه سی و سوم نیز این تمرین با هماهنگی و دقت بالای پرسنل صورت گرفت و شب گذشته در چندین نوبت به اهداف هوایی تیراندازی شد. در این تمرین شبانه 4 قبضه توپ 20 م.م از ناوبندرعباس و سامانه‌های توپ 40 م.م و 20 م.م ناو نقدی اقدام به تیراندازی کردند. پیش از انجام این تمرین، پیام واضح و روشنی حاوی زمان دقیق (تاریخ و ساعت) و نیز موقعیت جغرافیایی محل تیراندازی به زبان لاتین بر روی کانال عمومی به اطلاع همه شناورهای موجود در منطقه رسیده و پس از اطمینان از ایمن بودن منطقه، اقدام به انجام ماموریت می‌شود.   * بازگشت به خانه پس از 77 روز دریانوردی سرانجام پس از 77 روز دریانوردی ناوگروه اطلاعاتی، عملیاتی و آموزشی سی‌وسوم نیروی دریایی ارتش متشکل از ناوشکن شهید دریابان نقدی و ناو پشتیبانی رزمی بندرعباس عصر امروز هجدهم فروردین ماه به ماموریت خود پایان داد و در بندعباس پهلو گرفت.   * نقدی و بندرعباس رکورددار شدند این پنجمین ماموریت مشترک ناوهای پشتیبانی بندرعباس و نقدی رزمی بود تا رکوردی در میان یگان‌های مشترک اعزامی نیروی دریایی به آبهای آزاد ثبت شود. پیش از این بندرعباس و نقدی در قالب ناوگروه‌های 2، 6، 8 و 14 به آبهای آزاد اعزام شده بودند. از سوی دیگر در میان ناوهای پشتیبانی رزمی (لجستیک)، بیشترین حضور با 13 ماموریت، متعلق به ناو جمهوری اسلامی «بندرعباس» است.   این شناور لجستیک پیش از این در قالب ناوگروه‌های 2-6-8-14-16-20-21-23-26-28-29و31 ماموریت خود در آبهای آزاد را به انجام رسانده بود. همچنین ناوشکن رزمی دریابان نقدی نیز با 7 بار حضور در ماموریت‌های نداجا در کنار ناو الوند بیشترین حضور درمیان یگان‌های رزمی را به خود اختصاص داد.   نقدی هم بهمراه ناوگروه‌های 2-6-8-14-18-22و33 در آبهای آزاد حضور پیدا کرده است.   منبع: فارس   تصاویر:                                                          

واکنش عربستان به اعزام ناوگروه ارتش ایران به جنوب یمن سخنگوی ائتلاف عربستان در تهاجم به مردم یمن، در واکنش به اعزام ناوگروه ایرانی به آبهای جنوبی یمن، گفت هنوز هیچ کس اقدام خصمانه‌ای علیه ما نکرده و اگر بکند ما پاسخ می‌دهیم.     به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، سرتیپ ستاد «احمد حسن عسیری» سخنگوی ائتلاف عربستان علیه یمن، موسوم به «توفان قاطع»، به اعزام ناوگروه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به آبهای جنوبی یمن واکنش نشان داد. این مقام نظامی سعودی که دیروز چهارشنبه در فرودگاه پایگاه هوایی ریاض، در کنفرانسی خبری درباره روز چهاردهم تهاجم به یمن صحبت می‌کرد، در پاسخ به سوالی درباره اقدام ایران در اعزام ناوگروه به خلیج عدن گفت: آب‌های بین‌المللی برای همه نیروهای دریایی از جمله ایران در دسترس است اما آب‌های منطقه‌ای، بندرها و آسمان یمن تحت کنترل نیروهای ائتلاف است. طبق گزارش وبگاه روزنامه «الریاض» عربستان، عسیری که مشاور دفتر وزیر دفاع عربستان سعودی نیز هست، افزود: هیچ اقدام خصمانه‌ای تا الان علیه ما انجام نشده است. نیروهای ائتلاف حق پاسخ را در برابر هر تلاشی برای آسیب زدن به مردم یمن یا هر نوع امدادرسانی به شبه‌نظامیان حوثی، برای خود محفوظ می‌دانند. عسیری در حالی از «آسیب زدن به مردم یمن» سخن می‌گوید که نیروی هوایی این کشور از ششم فروردین ماه که تهاجم به یمن را آغاز کرده، نزدیک به 1000 نفر از مردم یمن را کشته و بیش از 1300 نفر را که بخش عمده‌ای از کشته و مجروحان کودک و زن هستند، مجروح کرده‌ است. او در پاسخ به سوالی دیگر با بیان اینکه درخواست برخی کشورها برای خارج کردن اتباعشان از یمن در دست بررسی است، گفت که درخواستی از ایران وجود ندارد و ایران هنوز درخواستی برای خارج کردن اتباع خود از یمن ارائه نداده است. عسیری در ادامه سرنوشت ایرانی‌های حاضر در یمن و اعضای انصارالله را که آنان را حوثی‌ می‌نامد، یکی دانست و ادعا کرد: ولی بیشتر کسانی که از اتباع ایران در یمن هستند، شبه‌نظامیان حوثی را حمایت می‌کنند و آموزش می‌دهند و الان آنها در یک سنگر هستند و یک سرنوشت دارند. عربستان مدعی است که تهاجم هوایی خود را به درخواست «عبدربه منصور هادی» رئیس جمهوری سابق یمن انجام می‌دهد که ژانویه گذشته استعفا کرد و دیگر مشروعیت ندارد، اما عربستان هنوز او را رئیس جمهور یمن می‌داند و به این بهانه تاکنون بیش از 800 نفر را در یمن در حملات خود کشته و زیرساخت‌های متعدد نظامی و غیرنظامی یمن را نابود کرده است. روز گذشته «امیر دریادار حبیب‌الله سیاری» فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، از اعزام ناوگروه عملیاتی ارتش به آب‌های جنوبی یمن خبر داده بود. صبح امروز پنجشنبه، سی‌وچهارمین ناوگروه اطلاعاتی ـ عملیاتی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شامل ناو لجستیک بوشهر و ناوشکن البرز به منظور تأمین خطوط مواصلاتی کشتیرانی ایران و حراست از منافع جمهوری اسلامی در آب‌های آزاد، عازم مأموریت برون‌مرزی در منطقه خلیج عدن و تنگه باب‌المندب شد. به گفته امیردریادار سیاری، این مأموریت حدود سه ماه طول خواهد کشید.

ناو گروه سی و سوم نداجا به وطن بازگشت        به گزارش فارس، ناوگروه سی و سوم نداجا شامل ناو لجستیک بندرعباس و ناوشکن نقدی پس از حدود 80 روز مأموریت در اقیانوس هند و جنوب شرق آسیا دیروز در بندرعباس پهلو گرفت.   --------------------------------------------------   ناوگروه سی و چهارم به سواحل یمن   سی و چهارمین ناوگروه اطلاعاتی ـ عملیاتی نیروی دریایی ارتش به خلیج عدن و تنگه باب المندب اعزام شد. به گزارش مانا، سی و چهارمین ناوگروه اطلاعاتی ـ عملیاتی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شامل ناو لجستیک بوشهر و ناوشکن البرز به منظور تأمین خطوط مواصلاتی کشتیرانی ایران و حراست از منافع جمهوری اسلامی در آبهای آزاد عازم مأموریت برون مرزی در منطقه خلیج عدن و تنگه باب المندب شد. به گفته امیردریادار سیاری، این مأموریت حدود سه ماه طول خواهد کشید. ناوگروه سی و سوم نداجا شامل ناو لجستیک بندرعباس و ناوشکن نقدی پس از حدود 80 روز مأموریت در اقیانوس هند و جنوب شرق آسیا در بندرعباس پهلو گرفت. منازعات منطقه تأثیری در مأموریت ناوگروه های نداجا ندارد. فرمانده نیروی دریایی ارتش ضمن کذب خواندن تذکر برخی کشورها به ناوهای ایرانی گفت: ناوگروه های ارتش از منافع ایران با اقتدار حراست می کنند.     تصاویر استقبال از ناوگروه سی و سوم نیروی دریایی ارتش و بدرقه ناوگروه سی و چهارم به مقصد خلیج عدن                                            

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_03.png[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/ttl_sosus~0.gif[/img][/center] [size=4]بدون شک یکی از باابهت ترین و جذاب ترین جنگ افزارها برای علاقه مندان به عرصه ی نظامی گری ، زیردریایی ها هستند. پس از گذشت یک قرن از ظهور زیردریایی های نظامی ، زیردریایی ها جایگاه خود در ارتش های کلاسیک و عموما قدرتمند به خوبی پیدا کرده اند و بخش مهمی از راهبرد های نظامی کشور ها را تشکیل می دهند.[/size] [size=4]در طول زمان همواره شکار و شکارچی تکاملی همراه با یکدیگر را تجربه می کنند ، زیردریایی ها که عرصه ی جدیدی در نبردهای امروزی بوجود آورده اند ، همراه خود این نیاز را هم ایجاد کرده اند که چگونه باید زیردریایی دشمن را کشف و رهگیری کرد. مطلبی که در ادامه می خوانیم معرفی یکی از مهم ترین ابزارهای شکار زیردریایی هاست. سامانه ای که در حدود نیم قرن محرمانه باقی ماند و هم اکنون نیز اطلاعات و تصاویر چندانی از آن در دست نیست.[/size] [color=#0000ff][size=4][b]سامانه ی تجسس صوتی ([/b][b]Sound Surveillance System[/b] : [b]SOSUS[/b][b]) [/b][/size][/color] [size=4]این سامانه که زاده ی 3 والد "نیاز استراتژیک دوران جنگ سرد" ، "پیشرفت های علم آکوستیک زیرسطحی در جنگ جهانی دوم" و "تلاش وصف ناپذیر مهندسی است" ، امروزه به یک ابزار کلیدی برد بلند و پیش اخطار امریکایی ها در برابر تهدیدات زیردریایی های حامل موشک های بالستیک تبدیل شده است. اگرچه رخداد یک سری وقایع در انتهای جنگ سرد از اهمیت و محوری بودن SOSUS کاست ولی همواره به عنوان این که چگونه مهندسی دانش پایه (science-based engineering) منجر به اثربخشی عملیاتی می شود ، الهام بخش است.[/size] [color=#0000ff][size=4][b]اقیانوس شناسی و ابتکارات مهندسی[/b][/size][/color] [size=4]تکنیک های بدوی و ناقص سونار فعال و سونار انفعالی (active and passive sonar) در جنگ جهانی اول به منظور رهگیری زیردریایی ها استفاده شد ولی این سیستم های بدوی در بهترین شرایط تنها قادر به کاوش در چند هزار متری خود بودند ، در جنگ جهانی دوم هم به ندرت سونارها قادر به دست یابی به چیزی بیش از این بودند.[/size] [size=4]یکی از گام های مهم اولیه در توسعه ی عملکردی سونارها – و بخصوص SOSUS – اختراع عمق سنج صوتی (sonic depth finder : SDF) بود. این اختراع نه تنها عرصه ی علم آکوستیک بلکه علم اقیانوس شناسی و کف شناسی اقیانوس ها را هم متحول کرد ، آن هم با دقت و سرعتی که هیچ گاه با نمونه های پیش از این (طناب های بولت) ممکن نبود.[/size] [size=4]ابداع این روش در ابتدا باعث شکوفایی علم زیست شناسی دریا و بستر شناسی دریاها گردید تا این که در یکی از سفرهای اکتشافی دانشمندی به نام موریس اوینگ (Maurice Ewing) که در حال بررسی انکسارناشی از زمین لرزه ها بود ، اتفاق جالبی بوقوع پیوست. وی که از بسته های انفجاری در عمق آب بعنوان منبع صوت استفاده می کرد ، متوجه یک اکوی زنجیره ای ناشی از برخورد مداوم امواج تولید شده از انفجار به بستر اقیانوس و سطح آب شد که به کمک دستگاه های موجود در کشتی آن ها به خوبی قابل دریافت بود.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/nesea1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_nesea1.jpg[/img][/url][/center] [center][size=2][color=#a9a9a9][font=courier new,courier,monospace]گردهمایی دانشمندان حوزه ی SOSUS ، سال 1982[/font][/color][/size][/center] [size=4]اوینگ از این آزمایش نتیجه ی خارق العاده ای گرفت ، وی متوجه شد که با وجود کاسته شدن از قدرت امواج در هر بازتاب ، باز هم امواج قادر به سفر به مسافت های بسیار طولانی بودند ، مخصوصا امواج فرکانس پایین که میزان تضعیفشان بسیار نامحسوس بود. وی فرض کرد که مسیرهای افقی ای برای انتشار این امواج وجود دارند که در این مسیر های بخصوص ؛ امواج با بازتاب های سطح و بستر اقیانوس تلاقی ندارد و در این مسیرها سیگنال های آکوستیک صدها و حتی هزاران مایل طی مسیر می کنند و بازهم توسط هیدروفون ها (میکروفون های زیرآبی) قابل اکتشاف هستند ، وی این مسیر ها را کانال های عمقی صوت (deep sound channel) نامید.[/size] [center][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/ray_diagram.gif[/img][/size][/center] [size=4]تقریبا در همین زمان اکتشاف دیگری توسط محققان دانشگاه MIT و موسسه ی اقیانوس شناسی Woods Hole انجام شد. برای اولین بار آن ها به کمک یک bathythermograph موفق به اندازه گیری دمای آب در هر عمق از اقیانوس شدند و مهم ترین نکته ی آن این بود که آن ها توانستند سرعت های متفاوت صوت در اعماق متفاوت (SVP) را محاسبه کنند. به طور کلی هر چه عمق آب بیشتر شود ، دمای آن کاهش یافته و سرعت صوت نیز کمتر می شود.[/size] [color=#0000ff][size=4][b]کانال عمقی صوت ، رشد بالقوه ی جنگ افزارهای ضد زیردریایی[/b][/size][/color] [size=4]تحت تحقیقات اقیانوس شناسی – آکوستیکی که توسط اوینگ و همکارانش در دوران جنگ جهانی دوم انجام شد ، انتشار صوت در کانال عمقی تایید شد و همچنین پدیده ی دیگری تحت عنوان " منطقه ی همگرایی " (convergence zone) نیز کشف شد. بنا به این اکشتشافات اوینگ به نیروی دریایی پیشنهاد داد که یک سیستم ارتباطی مبتنی به انفجار در زمان های کدبندی شده ایجاد کنند. بالنتیجه ، در بهار سال 1944 ، اوینگ بر روی ناوشکن باکلی یک آزمایش انجام داد ، آن ها از روی این ناوشکن فیوزهای انفجاری متعددی را به عمق آب میفرستادند و کشتی دیگری که حرکت نمی کرد ، نتایج را دریافت و ثبت می کرد.[/size] [size=4]باکلی تا مسافت 900 مایل به این کار ادامه داد و امواج به خوبی توسط کشتی غیر متحرک ثبت وضبط میشد. در نهایت این آزمایش ، بعد از جنگ جهانی دوم، منجر به توسعه ی یک سیستم جست و جو و نجات هوایی برای نجات بازماندگان سوانح دریایی شد ، یعنی سامانه ی SOFAR (Sound Fixing and Ranging). عملکرد این سامانه به این شکل است که خلبان هایی که به درون دریا سقوط می کردند ، بسته های کوچک انفجاری را در آب رها می کردند و با انفجار این بسته ها در عمق آب ، امواج این انفجار ها توسط هایدروفون ها دریافت شده و به کمک تکنیک مثلث بندی (triangulation) محل خلبان سقوط کرده مشخص می شد و تیم های نجات اعزام می شدند.[/size] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/haru_mooring_big_584.jpg[/img][/center] [size=4]نیروی دریایی ایالات متحده از اواسط سال 1945 تیم های متعددی را به کار برروی این سامانه ها و انجام آزمایشات گمارد. پیشرفت های محسوسی در تکنیک ها و محاسبات بدست آمد که منجر به دقیق تر شدن هر چه بیشتر ابزار شد. همزمان شدن این پیشرفت هادر سال 1950 با تهدید زیردریایی های پرشمار شوروی که بزرگ ترین خطر برای امنیت ملی امریکا به شمار می رفتند باعث شد که فردریک هانت رئیس سابق لابراتوار اصوات زیرآبی دانشگاه هاروارد به کار برروی سامانه ای مبتنی به اصول رهگیری صوتی –زیرآبی ، به جهت کشف زیردریایی ها گمارده شود. [/size] [size=4]در نهایت با اکتشاف این که امواج با طول موج کمتر از 500 هرتز توسط هر نوع منبع زیر آبی به آسانی به کانال عمقی صوت نفوذ می کنند و قابلیت رهگیری هرگونه زیردریایی را تا شعاع صدهامایل دارند کار بر روی اصول SOSUS آغاز شد.[/size] [color=#0000ff][size=4][b]توسعه های اولیه[/b][/size][/color] [size=4]به کمک یافته های هارتینگ ، موسسه تحقیقات نیروی دریایی در اواخر 1950 قراردادی را با موسسه ی AT&T و شرکت های زیرشاخه ی آن برای ساخت یک سامانه ی تجسس صوتی زیرآبی که مبتنی بر انتشار صوت در بردهای بلند باشد ، منعقد کرد. بعلاوه ، نیروی دریایی همچنان به حمایت های خود از پروژه های اوینگ ادامه می داد.[/size] [size=4]در نهایت با مجموعه ی تلاش های انواع متخصصین ، اولین نمونه ی SOSUS در ابعاد بزرگ در ژانویه ی 1952 پا به عرصه ی وجود گذاشت : یک سامانه ی 1000 فوتی خطی متشکل از 40 هیدروفون در عمق 240 فاتومی (هر فاتوم معادل یکصد و هشتاد سانتی متر) آب .[/size] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/iuss-nrl.gif[/img][/center] [size=4]بعد از پشت سر گذاشتن آزمون های اولیه که توسط یکی از زیردریایی های امریکایی با موفقیت انجام شد ، نیروی دریایی تصمیم به ایجاد چنین مراکزی در کل سواحل شرقی گرفت و در طی دو سال بعد این مراکز در تمام سواحل غربی و هاوایی هم مستقر شدند.[/size] [center][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/centerville.gif[/img][/size][/center] [center][color=#a9a9a9][font=courier new,courier,monospace][size=3]یکی از مراکز اولیه ی SOSUS [/size][/font][/color][/center] [size=4]این SOSUS های اولیه در کف دریا در مکان هایی نصب می شدند که به آن ها قدرت دسترسی به زوایای کانال عمقی آب را می داد. خروجی های این هایدروفون ها توسط کابل های محافظت شده به مراکز نیروی دریایی (NAVFAC) منتقل می شد.[/size] [size=4]در مراکز NAVFAC ، سیگنال های آکوستیک به منظور ایجاد بیم ها (Beam) که هر یک از آن ها معرف یک سیگنال ترکیبی از یک ناحییه ی کوچک بودند ، مورد پردازش قرار می گرفتند. تحلیل های فرکانس های دریافت شده توسط تکنیک های لوفار با جدا سازی آثار نویزهای امواج اقیانوسی داده هایی را به یک آنالیزور (به ازای هر بیم یک آنالیزور مشغول به کار بود) می داد ، هر طبقه از مراکز NAVFAC پر از صدها نفر از این آنالیزور ها بود که 24 ساعت شبانه روز در حال بررسی اثر (signature) زیردریایی ها بودند تا با تطابق دادن امواج ، زیردریایی های احتمالی را کشف کنند و با تکنیک مثلث بندی ، محل آن را کشف کنند.[/size] [color=#0000ff][size=4][b]آغاز به کار سامانه های عملیاتی شده[/b][/size][/color] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/800px-USS_George_Washington_28SSBN-59829.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_800px-USS_George_Washington_28SSBN-59829.jpg[/img][/url][/center] [center][font=courier new,courier,monospace][size=3][color=#808080]زیردریایی جورج واشنگتن امریکا[/color][/size][/font][/center] [size=4]در سال 1961 ، SOSUS برای اولین بار زیردریایی جورج واشنگتن (SSBN-598) را در حد واسط امریکا تا انگلستان رهگیری کرد و در سال بعد برای اولین بار موفق شد که یک زیردریایی دیزلی شوروی را رهگیری کند. در ادامه امریکایی ها موفق شدند که زیردریایی های کلاس فاکستروت شوروی را در طی بحران موشکی کوبا رهگیری کنند.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/800px-Cuban_Foxtrot_submarine.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_800px-Cuban_Foxtrot_submarine.jpg[/img][/url][/center] [center][font=courier new,courier,monospace][color=#a9a9a9][size=3]زیردریایی فاکستروت شوروی[/size][/color][/font][/center] [size=4]با توجه به این که زیردریایی ها در طول زمان رفته رفته کم صداتر شدند ، SOSUS نیز بارها مورد ارتقاء قرار گرفته و قدرتمند تر شده است. امروزه به قدری سامانه ها قدرتمند شده اند که سامانه ها این توانایی را دارند که حتی هواپیماهایی که فراز اقیانوس ها هم پرواز می کنند را رهگیری کنند ، به طور مثال یکی از رهگیری های شایع انجام شده توسط SOSUS ، بمب افکن های Tu-95 شوروی/روسیه می باشد.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/800px-Tupolev_Tu-95_Marina.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_800px-Tupolev_Tu-95_Marina.jpg[/img][/url][/center] [size=4]در سال 1963 که زیردریایی USS Thresher (SSN-593) غرق شد ، به کمک SOSUS بود که محل زیردریایی کشف شد. در سال 1968 برای اولین بار موفق شدند که زیردریایی های کلاس ویکتور و چارلی شوروی را رهگیری کنند. زیردریایی های کلاس دلتا برای اولین بار در سال 1974 رهگیری شدند.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/USS_Thresher3B0859306.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_USS_Thresher3B0859306.jpg[/img][/url][/center] [center][size=3][font=courier new,courier,monospace][color=#a9a9a9]زیردریایی غرق شده ی Thresher [/color][/font][/size][/center] [size=4]درسال 1968 به کمک SOSUS موفق شدند که محل زیردریایی اتمی گم شده ی USS Scorpion (SSN-589) را پیدا کنند.[/size] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/Bow_Scorpion.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_Bow_Scorpion.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/USS_Scorpion_28SSN-58929_H97221k.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/thumb_USS_Scorpion_28SSN-58929_H97221k.jpg[/img][/url][/center] [center][font=courier new,courier,monospace][color=#a9a9a9][size=3]Scorpion در اعماق دریا توسط SOSUS پیدا شد[/size][/color][/font][/center] [color=#0000ff][size=4][b]SOSUS[/b][b] بعد از جنگ سرد[/b][/size][/color] [size=4]در بین سال های 1970 تا 1980 به مرور ایستگاه های SOSUS کاهش[/size] پیدا کرد و با خاتمه ی جنگ سرد در دهه ی 90 نیاز به مراکز پرهزینه ی SOSUS بسیار کم شد. با توجه به مشکلات عدیده ی SOSUS نیروی دریایی بیشتر به جای سامانه های مراقبتی و مانیتورینگ دائمی که دراختیار داشت متمایل به دراختیار داشتن سامانه ای شد که بتواند صرفا در مواقع بحران و تهدید از آن استفاده کند. [size=4]این تکامل همراه همچان پابرجاست و شکار و شکارچی دائما در حال بروزرسانی توانایی های خود هستند ...[/size] [center][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][b]ترجمه و تالیف : آرمان مجدی (Commandant)[/b][/font][/color][/center] [center][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][b][color=#000080]کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع[/color][/b][/font][/color][/center] [center][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][b][b][color=#FF0000]copyright [size=3][font=arial, sans-serif]©[/font][/size] Military.ir[/color][/b][/b][/font][/color][/center]

بنا به درخواست مکرر دوستان عزیز (تا کچلم نکردن!) چند تا فیلم در ژانر زیردریایی رو معرفی میکنم، چون یادم نمیاد چه فیلمایی معرفی شده و صفحه های قبلی رو هم الان وقتش رو ندارم که برم بخونم ، تکراری توش بود شرمنده :)   چون دوست ندارم داستان رو لو بدم، مختصر توضیح میدم   ترتیب لیست بر اساس علاقه ی خودم به فیلم ها هست: از آخر به اول ----------------------------------------------------------------------------------------     6. فیلم (2013) Phantom- شبح: من بهش از 10، نمره ی 4 رو میدم.   فیلم در مورد یک فرمانده ی زیردریایی شوروی (با بازی Ed Harris) هست که زیردریاییش به تکنولوژی جدیدی به اسم فانتوم مجهز شده که به زیردریایی این قابلیت رو میده که صدای آکوستیک خودش رو طراحی بکنه و مثلا زیردریایی میتونه صدایی مشابه با یک یک کشتی نفت کش یا هر شناور دیگه ای تولید کنه که باعث میشه زیردریایی های دشمن نتونن شناسایی کننش.   داستان از اون جایی شروع میشه که افسر اجرایی زیردریایی سعی می کنه با در دست گرفتن کنترل زیردریایی و با کمک این تکنولوژی با تقلید اثار آکوستیک یک زیردریایی اتمی چینی ...   ------------------------------------------------   5.فیلم U-571 (2000) از 10، بهش نمره ی 7 رو میدم   داستان فیلم در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق میفته، متفقین به دلیل قدرت بسیار زیاد آلمان ها در دریا به سرعت در حال شکست خوردن هستن، چرا که آلمان ها به کمک دستگاه رمزگذار قدرتمندشون (انیگما)، مخابراط خودشون رو به صورت رمزی انجام میدن و متفقین توانایی شکستن این رمز متغیر رو ندارن   عملیاتی طراحی میشه و نیروی دریایی امریکا سعی می کنه با تغییر ظاهری یک زیردریایی خودش به یک زیردریایی u-bout آلمانی ...   این فیلم نسبت به فیلم قبلی رئال تر هست و جاذبه و هیجان بسیار بیشتری داره.   ---------------------------------------------------------------------------------------------     4. فیلم K-19 The Widowmaker (2002)، بیوه ساز: بهش از 10 نمره ی 8 رو میدم   ساخته ی کارگردان برنده ی اسکار، کترین بیگلو و با بازی 2 بازیگر معروف، لیام نیسون و هریسون فورد   داستان فیلم بر اساس واقعیت نوشته شده و در مورد یک زیردریایی شوروی سابق به کد K-19 هست. اولین زیردریایی اتمی شوروی که به بیوه ساز مشهور شد، چرا که از زمان شروع به ساختش باعث کشته شدن چند ده نفر شد ...   داستان فیلم در مورد اولین سفر دریایی کا 19 هست، ماجرایی که با مشکل در خنک کننده ی راکتور شروع میشه، درحالیکه زیردریایی چند هزار مایل از سرزمین مادریش دور هست ...   ------------------------------------------------------------------     3. فیلم Crimson Tide (1995) - مَد خونین : من بهش از 10نمره ی 9 رو میدم (مشترکا با رتبه ی دوم)   فیلم ساخته کارگردان خوش نام، تونی اسکات و با بازی سوپراستار هایی مثل دنزل واشینگتون، جین هکمن و ویگومورتنسن هست.   داستان فیلم در مورد یک زیردریایی اتمی ایالات متحده هست که در حین یک تمرین یک مشق نظامی، به ناگاه پیامی از پنتاگون دریافت می کنه مبتنی بر این که شوروی در حال آماده کردن موشک های اتمی خودش برای حمله به خاک امریکا هست و به زیردریایی دستور داده میشه که 10 موشک اتمی خودشون رو آماده ی شلیک کنن و منتظر دستور بعدی باشن که ...   -------------------------------------     2. The Hunt for Red October (1990)، شکار اکتبر سرخ: من بهش از 10نمره ی 9 رو میدم (مشترکا با رتبه ی سوم)   با بازی سوپراستارهایی مثل شان کانری، اسکات گلن، الک بلدوین    این فیلم برخلاف فیلم های قبلی، حاوی یک مقداری بار فنی، یک مقدار تئوری-استراتژی دریایی و مقدار کمی هم تخیل هست، فیلم های قبلی از توشون چندان چیزی نمیشه یاد گرفت.   داستان که نوشته ی تام کلنسی مشهور هست در مورد یک زیردریایی تایفون شوروی هست که اندکی از هم رده های معمولی خودش بزرگ تر هست و به جدید ترین تکنولوژی شوروی مجهز شده، زیردریایی ای که میتونه بدون به جا گذاشتن اثر آکوستیک قابل ردیابی به ماموریت بپردازه.   داستان فیلم از زمانی شروع میشه که یک تحلیل گرCIA (الک بلدوین) از وجود این تکنولوژی آگاه میشه و بین مقامات پنتاگون این زنگ خطر به صدا در میاد که شوروی این امکان رو پیدا کرده تا زیردریایی های اتمی خودش رو بدون شناسایی شدن تا نزدیکی خاک امریکا بیاره و این یعنی این که امریکایی ها در صورت شلیک موشک های این زیردریایی فرصتی کمتر از چند دقیقه برای شلیک متقابل دارن اما با رفتار های خاص از طرف کپتن زیردریایی شوروی (شان کانری) شکی در دل تحلیل گر CIA بوجود میاد که شاید ماجرا چیز دیگری هست ...   ---------------------------------------     1. فیلم Das Boot (1981)، به آلمانی یعنی زیردریایی: نمره ی 10 از 10 به نظر من، نمره ی 98 درصد از سایت منتقد سینمایی گوجه های گندیده! و تنها فیلم ژانر زیردریایی جزء 250 فیلم برتر تاریخ از نگاه اکثر منتقدین و مردم   فیلمی تکرار نشدنی، 3 ساعت هیجان و پایانی دراماتیک!   فیلم ساخته ی کارگردان خوش نام، ولفگانگ پیترسن، کارگردان فیلم تروآ یا همون تروی هست.   ماجرای یک زیردریایی آلمانی رو از زمان جشن قبل از شروع سفرش تا بازگشتش روایت میکنه. داستانی که در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق میفته. نسخه ی آنکات فیلم 5 ساعت و نسخه ی اکران شده ی اون حدود 3 ساعت و نیم هست (کات کارگردان)   فیلم روایتی از ماجرای یک کپتن اخلاق مدار زیردریایی u-96 هست که در سال 1941 مامور به انجام عملیاتی بر علیه یک کاروان انگلیسی میشه که در حین این ماموریت زیردریایی اون ها رهگیری میشه ...   فیلم به زبان آلمانی هست و دارای دیالوگ های بسیار تاثیر گذاری هست که اگر اهل این نوع فیلم ها باشید، هیچ وقت فراموشش نخواهید کرد   ------------------------------------------------------------------------ توصیه ی من به شما این هست که اگر از فیلم های ژانر زیردریایی بدتون نمیاد، به جز شماره ی 6، دیدن بقیه رو به هیچ وجه از دست ندید ...

  هم فنی و هم مالی، در صورتی که هر دو حل بشه، مشکلی برای تولیدش نیست، ممکن هست یک سری ساب سیستم از خارج از کشور تهیه بشن که اون هم بیشتر حکم عدم اختراع مجدد چرخ رو داره و قطعات اسپسیفیک اون سامانه نیستن   حرز نهم هنوز زمین پایش تولید انبوه نشده اگر اشتباه نکنم     بارها در مورش صحبت شده، خوده بنده از مسئول مربوطه اش پرسیدم و گفتن که هیچ مشکلی برای کوادرو کردن لانچرها وجود نداره و صرفا چون نیازی نیست نصب نمی کنن! من فکر می کنم اگه مشکل مرکز ثقل و زیاد شدن ارتفاع وجود نداشته باشه شاید 6 تایی هم بشه کردش، چون لانچرهای 3 فروندیش رو روی لانچرهای متحرک شاهدش هستیم، 2 ردیفه کردن اون ها هم کاری نداره و بعد به جای افقی به صورت ورتیکال نصب بشه!   من احساسم بهم میگه که این خساست بر می گرده به سال ها پیش و ماجرای هارپون های ایران که تعدادشون خیلی کم بود و با خساست لود می کردنشون، ولی الان شاید تعداد لانچرها و مصرف کننده های خانواده ی نور10 برابر لانچرهای هارپون اون زمان هستن (هم ارتش و هم سپاه) و قطعا ایران تعداد زیادی از این موشک ها رودر اختیار داره ولی یک جورایی اون سنت توی سیستم باقی مونده   بالاخره مسائل نگهداری و تعمیر هم هست، ماها شاید دوست داشته باشیم که روی جماران 20 تالانچر نور باشه ولو خالی، ولی برای نظامی ها این چیزها اهمیتی نداره عموما   فرق وارداتی های اولیه با ساخت داخل ها مشخص هست از روی ظاهرشون     در تجربه ی اول از قطعات یدکی توی انبارها به شکل سرهم بندی و منتاژ ساخته شد (سال ها پیش) ولی پرفورمنسش راضی کننده نبود به طوری که توپ ناوچه ی پیکان از خارج از کشور وارد شد(85 گلوله در دقیقه رو میتونه شلیک کنه) ولی الان در داخل داره تولید میشه و کاربرهاش به شدت راضی هستن ازش و اون رو خیلی سرتر از توپ وارداتی پیکان میدونن (میگن 120 تا رو زده، ویدئوش هم تقریبا همچین چیزی رو نشون میده) یکی از سامانه هایی هست که وقتی ازشون میپرسی، اول لبخند روی لباشون میشینه، بعد جوابت رو میدن  :winking:

  حتما هست استاد اقبالی عزیز قطعا بهتر میتونن توضیح بدن که دریاپایه بودن یک سامانه چه الزاماتی داره   جدای از فضای کم و محدودیت جا و مکان توی کشتی ها که هر چقدر هم یک کشتی بزرگ باشه از این امر مستثنی نیست (حتی یک ناوهواپیمابر) که توضیح دادنش کار من نیست، خودم بارها پرسیدم مسائل این مدلی رو و مثال هایی برام زدن در مورد این مسائل (دستگاه های الکترونیکی توی دریا مسائل خاص خودشون رو دارن - مثل نحوه ی اطفاء حریق - محافظت های کاتدی و داستان خورندگی وحشتناک آب شور و ...)   البته این رو فراموش نکنید که داره روش کار میشه و بالاخره این مسائل هم حل میشه، کار نشد نداره روی همه نوع پدافندهای دریاپایه دارن کار میکنن

طبق توضیحاتی که به من داد، به دنبال هر دوش رفتن، منتهی هیچ کدوم میسر نشد   سامانه ی دفاع نقطه ای که فعلا در داخل ساخته نشده و دست به دامان کشور روسیه شدن که اون ها هم به ما نفروختن   پیشنهادت مبتنی بر سامانه ای مثل شهاب ثاقب هم دقیقا دومین موردی بود که دنبالش رفتن و باز هم به خاطر مشکل توی تامین کردن سامانه این پروژه هم کنسل شد واین شد که آخرش 1 دونه 20 میلیمتری اون جا گذاشتن   بحث عوض کردن این 20 مم های دستی هم با نمونه های اتومات منتفی هست! چرا که نیرو اون قدر مایه دار نشده دیگه!   جای این که اپتیکیش کنن و اوپراتور بشینه پای مانیتور، ترجیح میدن همون نفر بره پشت ماشش وایسه! (اگه مهارتش خوب باشه، چندان نتیجه ی کار متفاوتی هم نخواهد بود، کما این که توی جنگ طبق شنیده های من با همین بوفورس های پاشنه ی کمان ها موشک هم زدن)   ولی همین که دنبال این طرحا هستن خوبه، بالاخره سامانه های داخلیش اماده میشه و خیال ما هم راحت میشه!   خوبی بزرگ نیروی دریایی این هست که اون چیزی که من دارم می بینم، تیم ها همه ید واحده هستن و مثل نیروی هوایی 60 تا ارگان درگیر ساخت جنگنده نیستن (اون هم به صورت موازی) پرسنل مامور از طرف ودجا هم عملا اکثرشون نیروهای سابق خود نیروی دریایی بودن (یا بازنشسته هستن و به صورت شرکت خصوصی، پیمانی کار میکنن) یا هم اصلا سالیان قبل از ارتش برده بودنشون ودجا (نمی دونم چرا!)   -------------------------------------------------------------   اینم چهارمین پیکان کلاس ناوگان شمال :  

  خدا از دهان شما بشنوه :) مرسی بابت توضیحات خوبتون       دیگه چه کنیم، ما فقط می تونیم خون دلش رو بخوریم! از خیلی چیزها تعریف کرد، از سامانه های الکترواپتیکالی که ساخت اصفهان هستن و باهاش روی مرغای دریایی هم میشه لاک کرد :) (ترمال هم دارن، خبر نداشتم!) تا موتورخونه که اخبار خوبی ازش به گوش میرسه :) ولی یک سری اخبار ناامید کننده هم داد که قابل گفتن نیستن! انشاالله به زودی درست میشن!     اوه اوه! من ندیدم اون رو!   یک موج دیگه هم داره ساخته میشه کنارش !!!   شش ماه بود دنبال نکرده بودم اخبار جدید رو   یعنی کی میرسه که هر 6 تاشون کنار هم عملیاتی باشن !   رژه های اون موقع دیدن داره !     گفت تهه پاشنه، اگه فالانکسی هم تامین بشه، جاش اون جا خواهد بود حتی قصد نصب موشک های ضدهوایی کوتاه برد رو هم داشتن اون جا، ولی هیچ کدوم میسر نشد (نتونستن سامانه رو بدست بیارن به هیچ طریقی)     احسنت! موج دوم توی خرمشهر رو ندیده بودم! راست میگی! نیرو داره میترکونه  big_hug

  این تصاویر خیلی قدیمی هستن اونی که توی ایزوایکو بود، همین سهنده، استراکچرش اون جا کامل شد فعلا 5 تان مگر یکی دیگه هم کشف بشه    جماران (موج 1) - دماوند (موج 2) - سهند (موج 5) - بی نام 1 (خرمشهر: موج 3) - بی نام 2 (بندرعباس: موج 4)

  حوضچه ی انزلی توی حسن رود واقع هست و الان توش دارن به کشتی های غیر نظامی خدمات تعمیراتی میدن و به نوعی منبع درآمد هست     داک هم که توی اسکله ی ناوگان شمال (میان پشته ی انزلی) مستقر هست و هر وقت نیاز باشه پذیرای کشتی ها هست   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/New_Bitmap_Image~3.jpg][/url]   ساخت پیکان کلاس ها متوقف نشده، همین الان درست سمت چپ سهند یک پیکان کلاس داره ساخته میشه و بعد از مدت ها دست نخورده بودن، رفتن سراغ تکمیل کردنش   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/New_Bitmap_Image~4.jpg][/url]   توی صنایع شهید تمجیدی انزلی هم یک پیکان کلاس دیگه در حال ساخته و بدنش فکر می کنم باید کامل شده باشه   ناوگان شمال پذیرای حداقل 2 پیکان کلاس دیگه هم خواهد بود   2 تا سازه کامل (بدون رو سازه) هم توی بندرعباس توی محوطه ی ایزوایکو بودن که مدتیه منتقل شدن به داخل سوله  :winking:

  خواهش می کنم دوست عزیز حتی قایق هم که بخواد ساخته بشه، بدون تست بوینسی نمیشه، اصلا بزرگترین دغدغه ی طراحی شناور رو شاید بشه گفت که بوینسی سنتر هست   قبلا هم توی انجمن گفته بودم، یکی از دست اندرکاران ساخت پروژه ی سینا 1 تعریف می کرد که اون موقع بخشی از کار رو با همکاری آلمان ها کار می کردن، می گفت شاید اغراق آمیز باشه، ولی اون ها یک دونه پیچ رو که سفت می کردن، می گفتن بریم دریا   این حوضچه ها هم عمقشون ثابت هست، اول گودبرداری می کنن، بعد کانال میزنن به دریا تا گودی با آب دریا پر بشه و بعد کانال رو می بندن، اگه دقت کنید حوضچه بسته هست. در مورد یدک کش هایی که در بالا می بینید هم همین وضعیت هست.   عرض بنده مبنی بر این که توی آب نمی سازن، در مورد بدنه بود که شما مطرح فرمودید:     اتصال کمپارتمان ها در خشکی انجام میشه و بعد از کامل شدن سازه ی ناو و فرارسیدن زمان تست های شناوری اون رو توی حوض قرار می دن (یا داک) و بعدا اصلا کشتی نیمه کاره رو در کنار اسکله قرار می دن و در صورت نیاز با یدک کش ها میبرنش دریا تا زمانی که یگان توانایی حرکت خودمختار داشته باشه و کنار اسکله هست که ما بقی کار تکمیل میشه   الان این شناوری که می بینید بدنه اش کامل شده، قطعات داخلی بزرگش همه نصب شدن   البته بار ها و بارها برای کارهای مختلفی مثل نصب پروانه ها (رنگ آمیزی، نصب سنسور ها، سونارو ...) کشتی رو کامل از آب خارج می کنن و بعد هر مرحله برای تست دوباره وارد آب می کنن     باید دید وزن این مجموعه و متعلقاتش چقدر هست، چون پرتاب گرهایی که ما مشاهده می کنیم فقط ظاهر کار هستن ولی شدنی هست که مثلا یک جماران کلاس رو صرفا پلت فرم یک سامانه ی ضدهوایی میان برد-دور برد بکنیم، مثل باور یا خانواده ی صیاد   ---------------------------------------------------------------------- از الان هم خدمت دوستان بگم که گویا قرار هست روی دماند فقط 2 تا لانچر تکی موشک خانواده ی نور (نور، قادر، قدیر) نصب بشه و نیاید بگین چرا همون 4 تا نذاشتن! 2 تا گذاشتن!   چند روز پیش مستقیما از یک مهندس برق پروژه پرسیدم وجواب داد که به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری مشکلی نیست ولی 4 تایی نصب نمیشن چون نیازی نیست الان.   چند تا خبر هم دادن، یکی این که تست هایی کرده بودن مبنی بر این که لانچراژدر روی پیکان کلاس ها نصب بشه، که فضای کار فراهم نشد و نتونستن جا بدنش و کنسل شد   دوم هم این که حالا حالاها منتظر سامانه های CIWS نباشد (معلومه تولیدش در داخل هم حالا حالاها میسر نیست) چون همین اخیرا باروس ها مذاکراتی برای خرید داشتن و میسر نشده ، وگرنه برنامشون برای نصبش روی تمام شناورها وجود داره، من جمله پیکان کلاس ها

  پس بالاخره سر و کله ی موجی که توی خرمشهر داره ساخته میشه پیدا شد تصویر رو از کجا تهیه کردین ؟ گوگل هنوز اون ناحیه رو آپدیت نکرده   الان با وجود این عکس دیگه کاملا مشخص شد، الان 4 فریگت از پروژه ی موج در حال ساخت و آماده سازی هستن، دماوند که تقریبا آماده هست و در حال رفع عیب و گذراندن تست هاش هست، سهند که در حال نصب سامانه ها هست، سومی که این باشه توی خرمشهر داره ساخته میشه و چهارمی هم کنار سهند توی بندرعباس داره ساخته میشه     بله، اون قسمتی که کامل نشده، به این دلیل هست که قطعات داخلی رو از اون جا وارد می کنن موتور ها فقط یکی از چندین بخشی هستن که باید قبل از کامل شدن بدنه نصب بشن   دماوند کاملا مشابه جماران هست (از نظر سازه) ولی سه تای بعدی تفاوت هایی دارن با جماران البته محل پدبالگرد تغییری نمی کنه و اون طرح خیالی هست       دوست عزیز شناور توی اون حوضچه ساخته نمیشه، بلکه اون جا تست های شناوریش رو انجام میدن بعد از کامل شدن بدنه تست های شناوری شروع میشه و بعد از نصب هر سری از سامانه ها باز هم یک دور تست شناورسازی انجام میشه دلیل این که حوض خاکی درست کردن هم این هست که نیروی دریایی توی خرمشهر داک در اختیار نداره   توی انزلی برای دماوند یک داک ساختن (البته دیگه نیازش کاملا لمس می شد با زیاد شدن تعداد شناورها)

    فکر نمی کنم هیچ جنگنده ای توی این اندازه بتونه این قدر برد داشته باشه توی ویکیپدیا این برد رو با یک بار سوختگیری هوایی ذکر کرده :  

یک نکته ای که معمولا از چشم دوستان جا میمونه این هست که اون 137 جنگنده ی ادعا شده که به ایران پناهنده شدن مربوط به جنگ خلیج فارس و اگر اشتباه نکنم سال 1991 هستن و اون دسته از هواپیماهای مدفون شده مربوط به سال 2003   دلیلش خیلی واضحه که چرا توی سال 2003 صدام دیگه جنگنده ای رو به ایران روانه نکرد   صدام در سال 1991 جنگنده ها رو با این نیت به ایران فرستاد که بعدا از ما پس می گیره ... صدام مطمئن بود که هیچ کشور عربی همچین کاری انجام نمیده و شاید چند درصدی احتمال میداد که بعد از اتمام جنگ ما جنگنده هاش رو پس می دیم (که ایران به عنوان بخشی از غرامت جنگ 8 ساله اون ها رو ضبط کرد و پس نداد) یا شاید حتی توافقاتی پشت پرده با ما داشته    در هر صورت صدام جنگنده هارو به ما داد تا بعد از جنگ پس بگیره و به این شکل از گزند نیروهای ائتلاف در امان باشن چرا که بعد از این که صدام در نبردهای هوایی 36 جنگنده رو از دست داد، عملا دستور به زمین گیر شدن جنگنده های نیروی هوایی عراق داد اما نیروی های ائتلاف دست بردار نبودن و جنگنده ها رو روی زمین و توی آشیانه ها منهدم می کردن و تقریبا 3 برابر تعداد جنگنده ای که ساقط شدن، روی زمین با بمباران منهدم شدن   اما توی جنگ دوم خلیج فارس یا همون عملیات آزادی عراق، صدام می دونست که حتی ایران هم جنگنده هاش رو پس نمیده، پس ترجیح داد تا جنگنده ها رو به اشکال مختلف مخفی کنه چون فکر می کرد که این بار هم از چنگ دشمن بیرون میاد و بعد از جنگ دوباره کشور داری می کنه، بنده ی خدا از سرنوشتش اطلاعی نداشت ...   صدام توی محافل مختلف بارها پشیمونی خودش رو از این که سال 91 جنگنده هاش رو به ایران فرستاد اعلام کرده بود، معروف ترین جمله این بود که گفته بود "حالا ایرانی ها از قبل هم قدرتمند تر شدن، اون ها الان نیروی هوایی مارو هم در اختیار دارن"   2 نکته هم که الان یادم اومد: همه (من جمله نیروهای ائتلاف) فکر می کردن که عراق اگر عقب نشینی تاکتیکی ای انجام بده یا نیرویی از ارتشش فرار کنه، به اردن میره، کشوری که روابط خیلی خوبی با صدام داشت و به خاطر همین توی بخش مرزی عراق با اردن دائما نیروی هوایی ائتلاف گشت های پرشماری انجام می دادن که به همین دلیل عراقیا نتونستن از روابط حسنه شون با اردن استفاده کنن   دوم این که این تعداد هواپیمایی که به ایران اومدن (من از 115 تا 150 دیدم توی منابع مختلف که 137 تا محتمل تر هست) همش نبودن، در واقع این ها تونستن فرار کنن، چون بعد از فرار این ها امریکایی ها با روانه کردن تعداد زیادی تامکت- ایگل یک دیوار هوایی ایجاد کردن و دیگه هیچ هواپیمایی نتونست فرار کنه بعد از این که چند تایی ساقط شدن 

  30/10/1393   موج 2 دماوند (77)

  با تشکر از توضیح کامل استاد عزیز  :rose:   جناب محمد خان بنده متاسفانه رشته ام فنی نیست و چندان از اصطلاحات سر در نیاوردم  icon_cheesygrin ما همون مکانیک زیردیپلم نهایتا در حد سیلندر سر در میاریم    به نظر شما این تصمیم 4 موتوره کردن سهند چه قدر روی برد عملیاتی و مصرف سوختش تاثیر می ذاره ؟