این ها AS-61D هستن، درست از همون نسخه ای که ما 2 فروند برای نیروی هوایی خریده بودیم و بعدا به هوادریا تحویل داده شدن   عراق 6 تا از این ها رو در سال های 1975-1977 سفارش داد، این ها هلیکوپترهای حمل VIP بودن فقط 3 فروند تحویل داده شد   از این منبع می تونین تمامی فروش های سی کینگ رو مطالعه کنید:   http://www.uswarplanes.net/seaking.html   لیست تمامی بالگردهای تحویل داده شده ی بل/آگوستا دفترچه ی بالگردهای 205/206/212/SH-3 : https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=26&ved=0CLcBEBYwGQ&url=http%3A%2F%2Fwww.worldmilitair.com%2Fcompany%2Fagusta.pdf&ei=iPO4VIv5KcrqaN_uglA&usg=AFQjCNHrrLfl8h4If4IR-7rWJwxZY5HyHw&sig2=6UtiTckKMLQbT2E5PZ7jBQ دفترچه ی بالگردهای 209 کبرا : http://www.worldmilitair.com/production%20lists/bbbb/bell%20209.pdf در مجموع ما هم یک 600 تایی بالگرد تحویل گرفتیم !

دوستان من یک مشکل عجیبی پیدا کردم !   بدون هیتلرشکن نمی تونم وارد سایت بشم!   تمامی سایت ها باز میشن و هیچ مشکلی وجود نداره، فقط میلیتاری باز نمیشه و به جاش یک صفحه ی بنفش میاد که هیچ نوشته ای نداره.   فکر کردم شاید تنظیمات پروکسی دچار مشکل مشکل شده، چک کردم، حتی کوکی و هیستوری و ... رو هم پاک کردم ولی درست نشد   و نکته هم این جاست که این اتفاق هم روی PC افتاده و هم روی Lap top در صورتی که من اصلا قبلا با لپ تاپم به سایت میلیتاری نیومده بودم، حتی یک بار   فکر می کنم سایت با IP من مشکل پیدا کرده!   لطفا راهنمایی بفرمایید

  کسی از کیفیت و قیمت این مدل اطلاعی داره ؟ همین تک مدل هست ؟ سایز بندی داره ؟

شوخی عشقولانه ی صدام با همسرش     سرباز عراقی سوخته ، جنگ اول خلیج فارس عکسی که تبدیل به نماد جنگ خلیج فارس اول شد  

این مطلب چیز جدیدی نیست ، توی سایت آجا مدت ها پیش گذاشته شده ... شاید سال 88 :   http://www.aja.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=Paper&CategoryID=d88026a9-1e37-4e13-9683-fe6442bcc0a6&WebPartID=86669e9f-ac5a-4c87-bdbf-a9ed8a802e94&ID=db143dd0-fe98-4375-a3a1-526d539df081   http://arzeshi.blogfa.com/post-11.aspx

  افزایش موتور از 2 به 4 هم فوایدی داره و هم مضراتی   بزرگترین ضررش ضرر اقتصادی هست که هم معمولا مصرف سوخت بالاتری دارن و هم چرخه های تعمیر و نگهداری و پرسنل مورد نیاز رو بیشتر می کنه    فوایدی هم داره که به طور مثال اگر به هر دلیلی یکی از موتورها از رده خارج بشه در صورت 4 موتوره بودن شما 25 درصد توان رو از دست میدی، در برابر 50 درصد   البته مورد اول یعنی چرخه های تعمیرونگهداری و استهلاک، بستگی به نحوه ی کاربرد و سطح تکنولوژی به کار رفته داره   به طور مثال در ناوچه پیکان که توی ناوگان شمال در حال خدمت هست، از 4 موتور آلمانی استفاده شده   این مجموعه ی قدرت بسیار پیشرفته هست به طوری که این توانایی رو داره که زمانی که یگان نیاز به 30 درصد از کل توان خودش داره و یک سرعت ملایم و اکونومیک رو برای دریانوردی انتخاب کرده ، بر خلاف گذشته که به صورت مکانیکی 2 موتور رو از چرخه خارج می کردن و 2 موتور با توان 60 درصد فعال میشدن ، این سیستم به طور یکسان از تمامی 4 موتور استفاده می کنه، به این شکل که تعدادی از سیلندرهای هر موتور رو از چرخه ی پاشش سوخت خارج می کنه و هر موتور بخش کوچکیش فعال میشه و با گذشت زمان ، سیلندرها رو هم تعویض می کنه یعنی اگر سیلندر 1 تا 4 در حال کار بودن و مابقی احتراق نداشتن ، بعد از 15 دقیقه کار، حالا سیلندر های 1 تا 4 به حالت استراحت درمیان و سیلندرهای 5 تا 8 وارد چرخه ی کامباستشن میشن و الی آخر تا دوباره نوبت به سیلندرهای 1 تا 4 هر موتوربشه   (البته عددرو مثال زدم و به این شکل نیست)

  خواهش می کنم در مورد اول ، جواب سوال خودتون رو خودتون دادین، اصلا طبق دکترینی که ما در پیش گرفتیم ، جابه جا کردن یک لشگر یا چند تیپ به صورت عملیات آبی-خاکی به سواحل کشور دیگه جایگاهی در دکترین دفاعی ما نداره، قطعا در صورت تغییر دکترین ، ابزارهای متفاوتی هم مورد نیاز هست   درمورد مقایسه ی کیلوکلاس ها و آگوستاها هم باید عرض کنم خدمت شما که برادر عزیز ، تکنولوژی AIP اون قدری که شما فکر می کنید مخوف نیست ، اولا که بر خلاف اسمش این طور نیست که مثل پیشران های اتمی به هوا نیاز نداشته باشند و بلکه نیازشون کمتر شده و نامگذاریشون داستان دیگه ای داره، و کافیه بدونید که این تکنولوژی برمیگرده به قرن نوزدهم ! روش های ساخت یا حتی تبدیل موتورهای دیزل معمولی به AIP ها هم بسیار گسترده هست و صرفا موردی هزینه بر هست چرا که توی عصری هستیم که باطری ها روز به روز به ظرفیتشون اضافه میشه و ظرفیت معمولی زیردریایی های دیزل الکتریک برای موندن زیرآب اون قدری هست که کافی باشه   و برخلاف تصورات اولیه که فکر می کردن با به وجود اومدن AIP ها زیردریایی های اتمی با هزینه های میلیارد دلاری به آخر مسیر رسیدن ، این تکنولوژی حتی دیزل الکتریک اسنورکل های معمولی رو هم قلقلک نداد !   زیردریایی یعنی اختفا ! اختفا زیردریا یعنی ساکت بودن و جاذب امواج اکوستیک بودن، نه به عقیده ی من، بلکه آمار و ارقام نشون میده که زیردریایی های کیلو توی این زمینه خیلی موفق عمل کردن (البته مشکلات و خطرات کمی هم ندارن)   فراموش هم نکنین که ما زمانی که کیلوهارو خریدیم، دستمون برای خرید زیردریایی های دیگه هم باز بوده، همین طور چشم هامون، البته جدای از گرایش های سیاسی ضدغربی اون دوره ...   تنها موردی که ناوگان زیرسطحی پاکستان به ما مزیت چشم گیری داره، بحث شلیک موشک های اگزوست توسط زیردریایی هاشون هست   اونی که استفاده شد، منظور همون مارک 46 هست  البته ما اژدر غربی و شرقی کم نداریم، تولیدات خودمون هم هست ...

    بله، کشورما در زمان جنگ به خوبی اهمیت نیروی دریایی رو متوجه شد و از اواخر دهه ی 60 پروژه های متعددی برای خودکفایی توی نیرو شروع شد که ابتدای امر برای تهیه ی قطعات بود که به سختی می تونستیم تهیه کنیم و موجودی های انبار ها هم رو به کاهش بود و همین طور ماجرای معروف تعمیر سبلان   بحث آموزش پرسنل هم توی نیروی دریایی بسیار اهمیت داره و دومرکز اصلی یکی در نوشهر (افسری) و یکی در رشت (درجه داری) واقعا قوی کارمی کنن و تمامی متخصصین نیروی دریایی رو دارن یک تنه تامین می کنن و حتی بخشی از نیروی شرکت ملی نفتکش و کشتی رانی ...   این هم که می فرمایین شناورها 40 و 50 و حتی 60 ساله هستن ، از نظر فنی چندان معنایی نداره ، چرا که بعد از این همه مدت تمامی قطعات که هیچ، حتی بدنه ی این ها هم عوض شده! به طور مثال شما می تونین ماجرای اورهال نقدی و بایندر رو بررسی کنین، مستند هاش هم به صورت ویدئو توی نت هست، میتونین مشاهده کنین که تغییرات چقدر گسترده هست.   کشوری که ناوجنگی میسازه، نفت کش میسازه، اقیانوس پیما میسازه، توی بحث تعمیر و نگهداری کشتی خیلی مشکلی نداره ، مگر یک وقت هایی که ایراد یک کشتی این قدر زیاد باشه که آفتابه خرج لحیم باشه (گهگداری توی مجموعه ی نیرو و انتقال قدرت این اتفاق میافته )     عدد نمی تونم به شما ارائه کنم ولی این توانایی وجود داره، چیز جدیدی هم نیست، از زمان نیروی دریایی شاهنشاهی یکی از دغدغه های ما همین کشورهای حاشیه ی خلیج بودن میتونین برای مطالعه از توان آبی-خاکی ما تاپیک های جناب IRINavy رو مطالعه کنید.     منظور بنده سنگین در بین یگان های خود ماست که در حاضر شامل 2 بایندرکلاس ، 3 الوند کلاس و 1 جماران هست (سهند و دماوند هم به زودی از راه میرسن و 3 موج دیگه هم در حال ساخت هست که اون ها هم آخر راه نیستن) که توانایی دریانوردی طولانی رو دارن     نه تنها کیلوهای ما از آگوستاهای همسایه پیشرفته تر هستن ،  بلکه تعداد پرشمار غدیر های مارو هم باید به این معادله اضافه کنید  فراموش هم نکنید که 2 تا از کیلوهای ما کاملا ارتقاء پیدا کرده اند و سومی هم دیریا زود این ارتقاها رو دریافت می کنه خیلی اطلاعاتی از این ارتقاها ندارم ولی باتوجه به زمانی که میبره قطعا اورهال سنگینی هست ، عکس هایی هم از تغییرات گسترده مثل پنل های شلیک اژدر کیلوهای ما توی نت هست که سمت و سوی تغییرات رو نشون میده به زودی اولین فاتح هم به زیرسطحی ما اضافه میشه و پروژه های دیگه هم مثل بعثت دردست کار هست که در نهایت قرار هست زیردریایی در کلاس سنگین تر از کیلو بسازیم     مساله ی خود کفایی مطرح نیست ، صنایع اپتیک و الکترونیک ایران (اصفهان و شیراز) مدت هاست که محصولات در حد استاندادهای جهانی تولید می کنن ولی مساله این جاست که بودجه ی کافی وجود نداره تا تمامی یگان های ما به آخرین تجهیزات اپتیک، رادار، جنگال و الکترونیک و ... مجهز بشن وگرنه رادارهای ارایه فازی، رادارهای فایرکنترل، سامانه های اوپتیک، ناوبری ، جی پی اس و خیلی چیزهای دیگه در داخل تولید میشن   در بعد خود کفایی هم همین قدر به شما بگم که بعد از 3 برابر شدن قیمت ارز، هزینه ی ساخت یک پروژه ی موج برای ما کمتر از 40 درصد رشد داشته می تونین سر انگشتی حساب کتاب کنین که چه مقدار وابستگی به واردات داره که اون هم همش محصولات پیش ساخته نیست ، درصدیش به خاطر افزایش قیمت مواد اولیه هست     متاسفانه تنها سنگ پیش پای ما بحث موتور هست موتورهای 5 هزار اسب بخاری درحد پروژه های موج کافی هستن ولی برای شناورها بزرگ تر خیر، تا حدی میشه با افزایش تعداد موتور مشکل رو رفع کرد ولی برای شناورهای تناژ بالا استفاده ازموتورهای دیزلی مشکلات زیادی داره که اساتیدی مثل جناب elo می تونن بهتر توضیح بدن   به طور مثال یک ناو6000 تنی به حداقل 50000 اسب بخار نیرو احتیاج داره و امروز برای سرعت های بالا که برای شناورها جنگی بسیار حیاتی هم هستن به سمت توربین های ترکیبی مثل CODOG رفتن و و یا در آینده ی نزدیک CODLAG های دیزل الکتریک دنیای ناوهای جنگی رو می گردونن   متاسفانه مشکل ما در ساخت انواع و اقسام موتور یک بحث فراگیر هست که از بحث خودرو سازی تا هوایی و دریایی همه معطلش هستن ...

  در گام اول نداجا تاحد ممکن خودش رو آماده ی دفاع از آب های خلیج فارس و عمان کرده و الان میشه گفت که من حیث المجموع در وضعیت خیلی خوبی هست ، اگر نیروی هوایی و پوشش هوایی ما هم رشد متناسبی داشته باشه ، هیچ نیرویی حتی ناتو توی آب های ساحلی ما، خلیج فارس و عمان حرفی برای گفتن نخواهد داشت   گام بعدی گسترش ناوگان سنگین هست که کاملا مشخص هست که در دستور کار قرار داره ، انشاالله تا 10 سال آینده تعداد ناوگان سنگین ما دوبرابر میشه   موج ها که قرار هست به تعداد زیادی تولید بشن (همین الان 3 یا 4 تا استراکچر تقریبا کامل هست در جنوب) ، پیکان کلاس ها هم که در تعداد بالا در حال ساخت هستن و انشاالله در گام های بعدی برنامه برای شناورهای 2000 تا 10000 تن هست   از نظر لجیستیک ما فعلا نیازی به شناور جدید نداریم اتفاقا و وضعیت خوب هست، فقط شناور سنگین در حد خارک نیاز داریم که اون هم براش پروژه ی لقمان تعریف شده (ناو آموزشی-لجیستیک- رزمی 10000 تنی)   ناوگان زیر سطحی هم که حرف های زیادی برای گفتن داره، فاتح گام دوم هست ، در نهایت برنامه ریزی نداجا تولید زیردریایی هایی سنگین تر از کیلو کلاس ها هست   و همگی این طرح ها چیزی فراتر از طرح روی کاغذ هستن ، خداروشکر از اون جایی که متولیان ساخت و ساز نیروی دریایی (خود نیرو، کارخانجات نیرو، وزارت دفاع و زیر مجموعه ها و شرکت های خصوصی) بر خلاف جاهای دیگه به صورت تیم واحد عمل می کنن (اصلا اکثرا خود مهندسین نیروی دریایی هستن که یا از نیروی دریایی مامور به وزارت دفاع شدن یا مهندسین باتجربه و بازنشسته ی نیرو هستن که تحت قالب شرکت های خصوصی فعالیت می کنن) پروژه ی موازی و اتلافی هم دیگه نمیشه   اگر نداجا از نظر مالی پشتیبانی بشه و سرعت ساخت ها بیشتر بشه (یا حتی همین سرعت حفظ بشه) ، ظرف 10 تا 20 سال آینده به قدرت بلامنازع منطقه تبدیل میشه که میتونه تنه به تنه ی هند بزنه انشاالله    تصورش خیلی سخت نیست

  تناژ بالای یک شناور و مجموع تناژ شناورهای یک نیروی دریایی براش قدرت نمیاره ، خیلی پارامترهای دیگه هست که تعیین کننده ی قدرت هست   ما اگر توی اوایل دهه ی 80 سیاست فعلی رو در پیش نمی گرفتیم ، اون موقع حرف شما کاملا صحیح بود   ولی در حال حاظر تعداد شناورهای موشک انداز ما بسیار زیاد هست ، ما هر هندیجان کلاسی که زمان اورهال سنگینش فرا میرسه رو به لانچر موشک نور مجهز می کنیم، این ها رو در کنار کمان کلاس ها بذارید ... نداجا در حال حاضر بین 20 تا 30 شناور داره که برد موشک هاشون بالای 100 کیلومتر هست ، نداجا تقریبا بر روی هر شناوری که تواناییش رو داشته باشه ، لانچر موشک نصب کرده و اون هایی هم که ندارن در آینده دریافت می کنن ، فقط هم بحث موشک نیست ، توی بحث رادار و الکترونیک هم خیلی جلوتر از پاکستانی ها هستیم ، مشکلاتی هست و اگر مسائلی مثل تامین قطعات و لوازم نباشه ، میشه یکی دو ساله تمام شناورهارو از لحاظ اپتیکی و الکترونیکی به سطح استاندارد روز رسوند ولی در حال حاضر به خاطر کمبود به صورت قطره چکانی انجام میشه ، ولی در هر صورت داره اتفاق میفته   در بحث زیرسطحی هم شاید به لحاظ تناژی عقب باشیم ولی به لحاظ کیفیتی اگر جلو نباشیم، عقب هم نیستیم   ما تنها ضعفی که داریم ، کم بودن تعداد شناورهای تناژ بالا و مناسب برای سفرهای طولانی و دریانوری هست که انشاالله تا 10 سال آینده توی این زمینه هم از پاکستان جلو میزنیم   ارتش پاکستان کلا مخارجش توسط امریکا تامین میشه ...

خیلی معذرت می خوام از دوستان ، ولی کلا مارو گیر آوردن با این عکس ها ، پوشش رسانه ای نمیدادن بهتر بود به جای این مسخره بازی ها   نمی دونم دقیقا هدف این نوع اجرای شو چی هست دقیقا ؟!   یک مشت سرباز رو ردیف کردن ، یکی در میون خشاب ندارن ، اونایی هم که دارن 100 درصد خشاب خالی هست ، در صورتی که توی مانور فشنگ جنگی میدن دست نیرو ...   هر روز اعصاب مارو دارن بیشتر خراب می کنن، این که تصاویر شلیک موشک از اون شناور رو پخش کردن در صورتی که میتونستن مثل رزمایش های هر سال شلیک یگان های بزرگ تر رو نشون بدن ...   اون از نوهد ...    کلا یکی بیاد بگه ماجرا چیه ؟!

  عزا نگیرید برادرا !   تمامی این هایی که میان جلوی دوربین ، فقط میان برای عکاس ها شو اجرا کنن   این ها سرباز هستن و جوجه صفر کیلومترای کلاه سبز ! تکاوراولین کاری که باید قبل از عملیات بکنه ، زدن ریش هست ...   اون تصاویری هم که از عملیات نوهد اومد بیرون ، ایضا بعله !   توی تکاورا 30  ، 40 ، 50 ساله هم هست ، از خودتون نمی پرسین که چرا توی این تصاویر همه از 20 تا 22 ، 23 سال هستن ؟

      وزن کورنت با لانچرش روی هم 29 کیلوگرمه ! تاو هم از کورنت سبک تر هست ! شلیک موشکی که پشتش هم باز هست و گاز خارج میشه چندان پوش بکی نداره !   وقتی 3 تا پایه میتونن این کار رو انجام بدن، atv سیصد کیلویی با چهارتا چرخ نمی تونه ؟! اون قدرها هم احمق و کودن نیستن !   همچین وسیله ای در صورت داشتن نیروی بامهارت و تاکتیک مناسب می تونه قاتل یگان های مکانیزه بشه ... اونی که باید بدونه هزار تا از این چه کارا که نمیتونه بکنه، خوب میدونه ...     بنده نه عضو نیروی زمینی هستم و نه از خانواده و آشنایان بنده کسی هست !   ولی دوستان یک مقدار زدن جاده خاکی !   هیچ ایرادی هم بنده ندیدم که دوستان گرفته باشن و صرفا ظاهری نباشه !   نصف عکس هایی هم که سوژه ی دوستان شدن ، مثل اون حالت دو سرباز بالای نفر بر ، مشخص بود که در حال شوخی کردن گرفته شده !   پوردستان هم ده سال وزیر دفاع نبوده که بهشون این جور توهین می کنین ، ایشون وظیفه اش مدیریت داشته های نیروی زمینی هست !   انتقادتون رو بابت انتصاب 7 ساله ی ایشون می تونین به بیت رهبری ارسال کنین ، چون انتخاب فرمانده ی کل قوا هستن !

  مین روب

  شما این تحلیلتون رو از روی این عکس هایی که دیدین انجام دادین ؟

IBEX هر چیزی که بوده آن قدر مهم بوده که حالا حالا ها چیزی ازش بیرون نمیاد عملا هیچ اطلاعاتی از این که چی بوده در دسترس نیست     خلبان شکوه نیا هم که تام کوپر ادعا کرده تیرباران شده در یک پرواز شناسایی مورد هدف قرار گرفته و شهید شده ، کمک خلبان ایجکت کرده و اسیر شده

    با شروع دوران جنگ سرد یکی از مهم ترین دغدغه های سردمداران شوروی و ایالات متحده آماده نگه داشتن موشک های دوربرد مجهز به کلاهک های اتمی خود بود ، چرا که همیشه این ترس وجود داشت که طرف مقابل به هر دلیلی، از اشتباه یک اوپراتور گرفته تا قصد حمله و نابودی، موشک های اتمی خود را شلیک کند. سناریو های متعددی برای پاسخ گویی به حملات اتمی دشمن اندیشیده شده بود و هیچ کدام ازطرفین فقط به یک یا دو سناریو وابسته نبودند، ولی به جرات می توان گفت که مهم ترین تاکتیک هر دو طرف استفاده اززیردریایی ها بود.              در حالت عادی حدود 30 دقیقه طول می کشید که موشک فاصله ی بین شوروی تا امریکا را طی کند و در بهترین سناریوها رئیس جمهورها تنها 12 دقیقه فرصت داشتند تا دستور شلیک موشک ها را در تلافی شلیک موشک به کشور خود صادر کنند. ولی زیردریایی های اتمی می توانستند با کمترین احتمال کشف شدن نسبت به سایر روش ها ، چند ده تا چند صد کلاهک اتمی را به نزدیکی کشور دشمن برسانند در صورت نیاز در کمترین زمان موشک های خود را شلیک و اهداف خود را نابود کنند تا این 30 دقیقه به تنها چند دقیقه ی ناقابل تنزل پیدا کند، زمانی آن قدر کم که فرصت جبران را از دشمن بگیرد.            در عصری که زیردریایی ها این توانایی را پیدا کرده بودند که بدون نیاز به سوختگیری و با پشتوانه ی راکتورهای اتمی خود، فواصل چندهزار مایلی را با بالاترین سرعت طی کنند و شاید تنها عامل محدود کننده ی آن ها برای ماندن در اعماق اقیانوس ها، غذا وخوراک خدمه بود، بزرگ ترین حجم ازتاکتیک های دریایی طرفین به استفاده و پشتیبانی ازیگان های زیردریایی اختصاص داشت. نخبه های دانشگاهی و افسرهای دانشکده های افسری برای به کار گیری این زیردریایی ها تعلیم می دیدند و استراتژی های نبرد و تاکتیک های متعددی برای زیردریایی ها ساخته و پرداخته شد که به نقاط مثبت اتکا کرده و تا حد ممکن نقاط ضعف را بپوشاند.         هر دور طرف به ساخت زیردریایی های بزرگی که توانایی حمل بیشترین کلاهک اتمی را داشته باشد روی آوردند، زیردریایی هایی که بتواند هر چه بیشتر زیرآب بمانند و در اختفا خود را به سواحل دشمن نزدیک کنند و منتظر دستور شلیک موشک های حامل پیام مرگ باشند. همیشه چندین زیردریایی اتمی در فواصل حدود 100 مایلی سواحل دشمن حفظ می شدند تا در صورت نیاز دشمن را به زانو درآوردند.            در چنین موقعیتی برای فرمانده ی یک زیردریایی ، مهم ترین مشغله ی ذهنی این است که آیا واحد تحت فرمانش شناسایی شده است یا خیر و این که آیا تمامی یگان های دشمن را شناسایی کرده است یا خیر. معمولا زیردریایی ها بعد از طی مسافتی کوتاه و دور شدن از پایگاه خود به اعماق آب غوص می کردند و جز برای مواردی معدود و در زمان های اظطرار به سطح آب نمی آمدند. تحت این وضعیت مهم ترین ابزار زیردریایی ها برای کشف یگان های دشمن ، سونار بود.              استفاده از سونار محدودیت های خاص خود را دارد چرا که در صورت وجود یک منبع صوت در نزدیکی سونار ، سونار قادر به دریافت سایر اصوات و رهگیری آن ها نخواهد بود. به طور مثال ، سونار یک زیردریایی نمی توانست به ارزیابی محدوده ای که در پشت زیردریایی قرار داشت بپردازد، چون اثرات آکوستیک پروانه ی خود زیردریایی و آشفتگی آب در آن قسمت مانع از عملکرد صحیح سونار می شد و معمولا سونار یا سونارها در قسمتی از نیمه ی جلویی زیردریایی نصب می شد وبه گونه ای قرار می گرفت که نسبت به صدای موتور یا راکتور خود زیردریایی و پروانه های آن عایق شده باشد. این بزرگ ترین نقطه ضعف یک زیردریایی بود. به این دلیل که در صورتی که یک زیردریایی توسط زیر دریایی دیگر رهگیری می شد، زیردریایی رهگیر می توانست در محدوده ی کور سونار زیردریایی دیگر پنهان شده و به تعقیب و یا انهدام او بپردازد بدون آن که دشمن از حضورش مطلع شود. اتفاقی که بارها رخ داد.   محدوده ی کور سونار        به منظور فایق آمدن بر این مشکل به مرور تاکتیک های متعددی بوجود آمد. اولین تاکتیک که توسط یک زیردریایی شوروی ابداع شد تاکتیک ایوان دیوانه بود ! برخی از زیردریایی های امریکایی این توانایی را داشتند که در دوبرابر فاصله ای که احتمال کشف خودشان بود زیردریایی شوروی را رهگیری کنند (با توجه به نوع زیردریایی فاصله متفاوت است). در کتاب ایوان دیوانه بقلم ویلیام رید آمده است که در یکی از دفعاتی که آن ها در تعقیب یک زیردریایی از کلاس ویکتورIII شوروی با لقب ایوان بودند و با قرار گیری در پشت زیردریایی دشمن و نقطه ی کور او خود را مخفی کرده بودند شاهد بودند که زیردریایی ایوان طی یک حرکت ناگهانی چرخش کرده و محدوده ی کورخود را تبدیل به محدوده ی قابل بررسی توسط سونارها تبدیل کرد. از این زمان این تکنیک ابداع شد و  "ایوان دیوانه" نام گرفت.   زیردریایی متعلق به کلاس ویکتورIII    ایوان، چون که زیردریایی عامل این کار ایوان نام داشت و دیوانه، چون این عمل دیوانه وار ممکن است که باعث تصادم دو زیردریایی شده و جان تمام خدمه را بگیرد، برخوردی که چند بار در طی مانور ایوان دیوانه اتفاق افتاد (بر خورد USS Drum با یکی از ویکتور های شوروی) و البته تلفاتی نداشته است.        ایوان دیوانه در بین زیردریایی ها بسیار رایج شد، هر زیردریایی بعد از طی مسافتی اقدام به مانور ایوان دیوانه می کرد و با حرکت ناگهانی و پیش بینی نشده (بدون جدول زمان بندی یا مسافت خاص) تغییر عمق داده و به یک سمت چرخش می کرد تا پشت سر خود را مورد کاوش قرار دهد.          زیردریایی ها بعد از اعزام به ماموریت در ابتدای سفر دریایی خود اقدام به انجام مانور انگل و دنگل (angle and dangle) می کردند، در طی این مانور زیردریایی اقدام به حرکات شدید تغییر عمق و تغییر جهت می کند تا مطمئن شود که هیچ بخش خارجی از زیردریایی دچار لقی نشده یا صدایی تولید نمی کند که در زمان انجام عمل ایوان دیوانه باعث کشف محل زیردریایی توسط دشمن شود.   زیردریایی های کلاس یانکی نیز مانوری مختص خود داشتند که به آن لقب یانکی دودل (Yankee doodle) یا فریب یانکی داده بودند که برای اولین بار توسط یک زیردریایی کلاس یانکی شوروی انجام شد. این مانور شامل یک پروسه ی 5 ساعته از تغییر سرعت ها و تغییر عمق توسط زیردریایی بود که باعث می شد زیردریایی در این مدت با ایجاد پنجره های خاموشی پروانه ها در زمان های خاص به ارزیابی محیط خود بپردازد و مطمئن شود که رهگیری نشده است.     زیردریایی کلاس یانکی   اما با ظهور سونارهای یدک شونده توسط زیردریایی ها کم کم نیاز به این مانورها مرتفع شد و امروزه زیردریایی ها به کمک سونارهای شناور که توسط کابل های متصل به زیردریایی یدک می شوند، می توانند فضای پشت سر خود را نیز مورد کاوش قرار دهند. گفتنیست که گاهی از اوقات این سونارهای یدک شونده تا 1 مایل دور تر از شناور مادر قرار می گیرند.   باکس قرار گیری سوناریدک شونده ی آرایه ای در زیردریایی ویکتورIII   زیردریایی ویکتور پس از برخورد با سونار یدک شونده ی ناو مک کلوی امریکا به سطح آب آمده             نگارنده: آرمان مجدی (Commandant)   کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع copyright © Military.ir

عکس تست موریک توسط نیروی هوایی امریکاست ، 1 January 1978

تهران - ایرنا - شرکت «پنها» (پشتیبانی و نوسازی هلی کوپترهای ایران) با همکاری سازمان هواپیمایی کشوری، موفق به بازسازی و تولید بالگرد 412 برای اولین بار در ایران شد.     به گزارش ایرنا از روابط عمومی وزارت دفاع، یک فروند بالگرد 15 نفره 412 که به دست متخصصان شرکت پنها در کمتر از یک سال نوسازی و اورهال شده، روز گذشته(سه شنبه) با حضور جمعی از مسوولان صنعت هوایی از جمله امیر خلبان احمدآبادی مدیرعامل شرکت پنها مجددا عملیاتی شد. این بالگرد دو موتوره قابلیت حمل و جابجایی 15 خدمه و سرنشین را دارد و در ماموریت های مختلف تجاری و پروازی سیویل(OFF - SHORE)، در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی برای انجام محافظت، اکتشاف و بهره برداری و یا عملیات جستجو و نجات دریایی در مرزهای آبی و سطح دریا، حمل و نقل مسافر و بار و... مورد بهره برداری قرار می گیرد. این بالگرد ساخت شرکت «بل» - Bell - آمریکا است که برای اولین بار مطابق با الزامات و استانداردهای هوانوردی بین المللی و هواپیمایی کشوری با تعمیر و بازسازی و ساخت و تولید برخی قطعات دارای مجوز و تامین دیگر قطعات مورد نیاز از منابع مختلف، در کمتر از یک سال بطور کامل بازسازی شده و پس از طی مراحل ثبت تجاری سیویل، جهت بهره برداری در ناوگان بالگردی تجاری ایران، تحویل شرکت هلی کوپتری ایران می شود. با توجه به تحریم های اعمال شده علیه جمهوری اسلامی ایران و خروج و خودداری شرکت های خارجی دارنده بالگرد از ارائه خدمات در حوزه خلیج فارس و دریای خزر و با توجه به اهمیت حیاتی این موضوع برای کشور، تولید بالگردهای 121 در سنوات اخیر و تولید بالگرد 412 به عنوان یکی از بهترین بالگردهای روز دنیا، نقش بسیار کلیدی در ارائه خدمات بالگردی در مرزهای آبی شمال و جنوب کشور داشته و این اقدام که در سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع با عزم ملی و همت جهادی متخصصین شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران(پنها) در شرایط سخت تحریم در راستای لبیک به فرمان مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا، حضرت امام خامنه ای مدظله العالی به انجام رسیده، جهشی 30 ساله در زمینه تولید بالگرد در جمهوری اسلامی ایران را موجب شده است.         [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/13930925190746555_PhotoL.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/13930925190804464_PhotoL.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264737_316.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264736_663.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264735_637.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264733_737.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264732_392.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264731_407.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264730_568.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264729_528.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264728_421.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264725_568.jpg][/url]  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10265/264726_126.jpg][/url]      

   فکر نمی کنم که توی تاریخ مدرن امریکا حتی یک بار هم از این ابزار رزرو استفاده شده باشه ولی درتمام ارتش های دنیا مرسوم هست که بعد از بازنشستگی یک وسیله اول اون رو به حالت رزرو نگهداری می کنن (و صرفا وسایل خیلی قدیمی هستن که اوراق میشن و به کوره ها سپرده میشن) ، مخصوصا اگر اون وسیله هنوز تعدادیش در حال خدمت باشه ، دلیل هم روز مبادا و جنگ هست که بشه به سرعت اون هارو به خدمت برگردوند.   بالگردهایی که توی تصویر اول مشخص هستن ، بالگردهای کبرای رزرو هستن که بعد از سال ها خدمت به دلیل فرسودگی از خدمت خارج شدن ، دلیل این که این روکش های پلاستیکی روشون کشیده میشه این هست که اکثر قطعات این بالگردها من جمله موتور همچنان روشون هست (البته هیچ کدام از بالگردها کامل نیستن و قطعاتی که نو تر و قابل استفاده هستن برای استفاده از روشون برداشته میشه )، این پوشش از قطعات سالم در برابر گرد و غبار و باد و باران محافظت می کنه و به دلیل نقره ای رنگ بودن هم باعث میشه همیشه دمای کمتری نسبت به محیط داشته باشن   البته همه ی بخش ها پلاستیکی نیستن و خیلی از بخش ها در واقع رنگ هستن (البته این رنگ ها هم نوعی پلاستیک مخصوص هستن) ، به طور مثال بخش های شیشه ای رو رنگ می کنن ، خیلی از بخش ها هم اول با پلاستیک مخصوص که یک پلاستیک وینیل های تک هست پوشونده میشه و بعد روش رنگ زده میشه    پروسه ی رزروکردن هم این طوری هست: - تمامی بخش های های تک و محرمانه از روی هواپیما باز میشه - تمامی سلاح ها و چاشنی ها (مثل پرتابه های ایجکشن سیت) از روی هواگرد برداشته میشه - تمامی باک ها و مسیرهای سوختی از سوخت خالی میشه - یک دور تمامی باک ها و مسیرهای سوختی رو با روغن سبک پر می کنن و دوباره خالی می کنن ، باعث میشه یک لایه ی روغن محافظ در تمام مسیر باقی بمونه و به مرور زمان دچار خوردگی و زنگ زدگی نشه - تمامی مکان های بازو قابل ورود به هواگرد با پلاستیک پوشونده میشه و در نهایت اون رو به محل مشخص از پیش تعیین شده میبرن و اون جا می ذارن   در طول تاریخ بارها پیش اومده که امریکا از این نوع جنگ افزارهاش که در استوریج هستند به عنوان هدف متحرک یا حتی برای فروش استفاده کرده باشه ، معمولا سالانه تعدادی از هواپیماهای سالم تر رو آماده می کنند و به عنوان هواپیمای هدف در مانورها یا تست تسلیحات جدید استفاده می کنند ، قبلا از فانتوم برای این کار استفاده می شد و الان از فالکون (F-16)  در مورد فروش هم در صورتی که کشور ها درخواست خرید داشته باشن ، این تسلیحات مجددا بازسازی می شه و با قیمت بسیار پایین تری نسبت به تسلیحات نو به فروش می رسن ، پاکستانی ها معمولا از این دست خرید ها انجام میدن و حتی به صورت هدیه دریافت می کنن.     فانتوم بی سرنشین برای تست های هوایی : Qf-4       QF-16     گالری بنده فعلا کار نمی کنه ، دراسرع وقت عکس هارو انتقال میدم

  جناب محمد یک. اتفاقا این رونمایی ها دقیقا با هماهنگی مقام معظم رهبری و اجازه ی مستقیم ایشان هست ، شما رو ارجاع میدم به حضور شخص ایشان در رونمایی از جماران، رونمایی از ناوچه ی پیکان و ... (بابت این مورد که می فرمایید که این قدر مسائل سطح پایینی هستند که درشان رهبری نیست ...) و برخلاف تصور شما، ایشان در بین نظامی های دخیل در این موارد (که بنده مستقیما با برخی از آن ها صحبت کرده ام) اصلا به این معروف هستند که هم دانش فنی (هر چند در حد اطلاعات عمومی) را دارا هستند و هم تعیین تکلیف می کنند و هم سمت و سوی فنی را هم مشخص می کنند، بارها شده که در همین رونمایی ها، ایشان سوالاتی از شخصی که در حال توضیح دادن آن سامانه است ، پرسیده اند که آن شخص تعجب کرده که ایشان این قدر اطلاعات دارد ...   دو. آیا غیر از این است که مقام معظم رهبری ، فرمانده ی کل قوا هستند ؟ یعنی شما می فرمایید که این یک سمت فرمایشی است ؟ آیا در حوزه ی نیروی دریایی من  باب مثال ، بالاتر از ساخت زیردریایی و ناو داریم ؟ چه کسی دستور آن را می دهد و چه کسی برای آن تعیین تکلیف می کند ؟   سه. بحث ساخت چه ربطی دارد به بحث رونمایی ؟ یعنی شما می فرمایید که زیردریایی فاتح همین طور رها شده ؟   چهار. این عدم فلان و بهمان که می فرمایید ، آیا از آن اطمینان دارید ؟ شما اطمینان دارید که چون n سال از رونمایی موشک قدر X گذشته و خبر از موشک جدید نشده ، پس حتما درش رو تخته کرده اند ؟ عدم پوشش رسانه ای و خبری شدن یک مطلب با اتفاق افتادن آن زمین تا آسمان متفاوت هست چیزی که شما می فرمایید به منزله ی این هست که به خاطر مذاکرات سیاسی در حال انجام همه ی این ها تعطیل شده اند ، آیا حرف خودتان را قبول دارید ؟   حرف بنده صریح و مشخص بود، حتی اگر عدم رونمایی به علت سیاسی هم باشد، به دستور شخص فرمانده  کل قواست ، نه مثلا شخص وزیر فخیمه ی خارجه ----------------------------------------------- بنده نه برای دولت فعلی آب از لب و لوچه ام آویزان می شود و نه برای دولت قبلی ، دولت های قبلی اشتباهاتشان مشخص است و جای توجیه ندارد، دولت فعلی هم در آینده مشخص می شود که چه کرده ... لطفا دوستان مسائل حزبی و فکری خودشان را به نظام ارتباط ندهند.   صبرکنید انشاالله محمود محبوب دل ها دوره ی بعد رئیس جمهور می شود و مملکت دوباره گل و بلبل می شود. 

اولا رونمایی بشود یا نشود اگر جنبه ی سیاسی و غیر فنی داشته باشه، طبق دستور فرمانده کل قوا (رهبری) انجام میشه، باز هم ارتباطی به دولت ندارد، دولت برای ارتش و سپاه تعیین تکلیف نکرده و نمی تواند بکند   دوما، رونمایی بشه یا نشه، چه فرقی داره ، زمانی که یگانی آماده و عملیاتی بشه، تحویل ناوتیپ میشه و مورد بهره برداری قرار می گیره، نکنه فکر کردین کشتی و زیردریایی رو میچپونن تو سوله ؟!   سوما، فاتح رو نمیدونم ولی دماوند آماده نیست، رونمایی هم که شد توسط رئیس جمهور سابق، چی رو رونمایی کنن ؟  میشه لطف کنید و بفرمایید این آقایون که ما بهتر میشناسیم کی هستن که برای قوای مسلح تعیین تکلیف می کنن ؟؟

  همه چیز هم مدیریت نیست دوست عزیز   بذار یک مثال بزنم   زمانی بود (تا همین 2 ، 3 سال پیش) که مناطق نظامی ، مثلا نیروی دریایی ، کالای مصرفی رو عمده خریداری می کردن و انبار می کردن ولی الان کالایی به انبار نمیره ، اون قدر وضع مالی بد هست که کارتکس هایی که برای امضا زیر دست فرمانده و جانشین منطقه میره تا حد یک دونه دستمال کاغذی نزول پیدا کرده، شاید واسه ی شما خنده دار باشه که چطور ممکنه که نتونن بودجه ی تجهیز حتی یک بالگرد در سال رو فراهم کنن و این مشکل رو به حساب مدیریت می ذارین   همین رو فقط بگم من باب مثال ، یکی از مناطق نیروی دریایی ، یک بیمارستان داره که خیلی شلوغ هست و turn over بالایی داره (روزانه بالای 40 عمل جراحی توش انجام میشه) و روزانه شاید تا 400 بیمار بهش مراجعه می کنن، این بیمارستان سالانه حدود 10 میلیارد تومان درآمد زایی برای نیروی دریایی داره و بعد از هر سال مالی ، 90 درصد درآمد به حساب نیروی دریایی ریخته میشه و 10 درصد درآمد برای خود بیمارستان و منطقه باقی می مونه ، عملا کل منطقه داره با همین ده درصد درآمد بیمارستان می گرده !!!   بودجه ای که به مناطق تخصیص داده میشه هم عملا روی کاغذ هست و تامین نمیشه ... شاید درآمد استخر اون منطقه بیشتر از بودجه ای باشه که سالانه دریافت می کنه !   روی اون 90 درصدی که به حساب نیروی دریایی میره هم اصلا حساب نکنین که این قدر اون بالا چاه هست که هرچی پول توش بریزی پر نمیشه ...   این وضع در تمام مناطق ارتش کم و بیش برقرار هست   پس خیلی هم خنده دار نیست که اون عزیز گفته پولی نیست که این سامانه ها خریداری بشه

به نظرم بهتر هست که مدیران امثال این تاپیک رو قفل کنند !!! روزانه چندین نفرساعت عمر این تو داره هدر میره ! حداقل دوستانی که میل دارن وقتشون رو تلف کنن ، به جای اعصاب خوردی ، به تفریح بگذروننش ! ---------------------------------------------------------- به اعتقاد من این سال ها برای نیروی هوایی ، مشابه سال های 1376 تا 1388 برای نیروی دریایی هست * من اطمینان دارم که بر خلاف اون چیزی که دوستان تصور می کنن که نیروی هوایی کاری جز اتلاف وقت و بودجه نمی کنه، بلکه قطعا یک روزی که خیلی هم دور نخواهد بود شاهد جنگنده ای متناسب برای نیروی هواییمون خواهیم بود و همین طور که الان دوستان به کمتر از زیردریایی اتمی و ناوهواپیمابر راضی نمی شن (!) دور نیست روزی که به کمتر از اسپیریت و رپتور قانع نشن !   خوشبختانه (یا متاسفانه برای ما) تا زمانی که نخواهند یک چیزی رو رونمایی کنن یا خبرش به هر شکلی بیرون بیاد ، ما هیچ اطلاعی از اون چیز نداریم   چیزی که دوستان به عنوان این شاخه به اون شاخه پریدن و طرح موازی و اتلاف بودجه می بینن ، در حقیقت غیر از این نیست که هر چیزی که هست ، ما از دلایل حقیقی و حقوقیش اطلاعی نداریم ، پس بهتره صبر کنیم ... اطلاعی ندارم که الان مشابه سال 1376 هست یا 1387، یک سال مونده تا به آرزومون که دیدن اون جنگنده هست برسیم ، یا ده سال ... ولی بالاخره زمانش میرسه ...   * پ.ن: یک فرقی داره ! اون هم اینه که اون موقع نت نداشتیم که بیایم توش غر بزنیم !     [hr]   پیشنهاد خوبیست! قفل شد.

  ایران در حال توسعه ی نمونه های داخلی هست و بالگرد های سبک ، نیمه سنگین و سنگین ایران توی مراحل مختلفی از طراحی تا تولید قرار دارن و از همون ابتدای امر به دنبال کپی کردن این بالگردها نرفتن (هرچند ممکن هست که به کمک مهندسی معکوس و مطالعه ی همین بالگرد ها پروژه های ساخت داخل تعریف شده باشن) تعمیرات اساسی و بازگردوندن بالگردهای تقریبا نابودشده به خط پروازی ، نشون میده که قدرت ساخت وجود داره ...