جناب واریور خیلی ممنون از زحماتتون بابت این مقاله های جالب. اما ای کاش برای افراد بی اطلاعی مثل من، کمی هم از سیر تاریخی و سیاسی جنگ یوگسلاوی گفته میشد. مثلا اینکه جنگ دقیقا از کی شروع شد ( فاصله زمانی جنگ با نسل کشی مسلمانان بوسنی)،در چه سالهایی چه تحولات سیاسی رخ داد..عکس العمل همسایگان چه بود؟ کرواسی و آلبانی و خود بوسنی چه موضع و نقشی در جنگ داشتن و بطور کلی فارغ از جزییات نظامی کمی هم به مباحث سیاسی جنگ پرداخته میشد.

اون قسمت از قضیه که عجیبه اینه که آیا سیستم مدیریت و اطلاعات گروههایی مثل القاعده و طالبان که اکثر نیروهای رزمیشون لااقل، افراد کم سواد و بسیار ابتدایی هستن اونقدر قدرت،اطلاعات و پول و مدیریت داره که بتونه همچین حمله عظیمی رو از سالها قبلش برنامه ریزی کنه،افراد مورد نیاز رو در جامعه آمریکا تربیت کنه و عملیات رو اجرا کنه..! اما از طرف دیگه هم بزرگی حادثه به حدی هست که سخته بشه باور کرد که خودزنیه آمریکا بوده.ببینید عملیات به این بزرگی هزاران نفر آدم رو درگیر خودش میکنه.اینطور نیست که بگیم فقط 4 تا فرمانده تو پنتاگون یا سیا خبر داشتن،حالا اینکه فرض کنیم آمریکا بیاد همچین ریسک عجیبی بکنه و هزاران نفر از ملت احساساتی و کله خرشو به کار بگیره تا همچین فاجعه ای راه بندازه بدون اینکه یک درصد احتمال بده که شخصی مثه اسنودن پیدا بشه و فاتحه همه برنامه هاشو بخونه، دور از ذهنه.من فکر میکنم آمریکا اونقدر گستاخ هست که برای حمله به عراق یا هرجای دیگه نیازی به داشتن بهونه ای با این هزینه نداشته باشه.همونطور که برای حمله به ویتنام یا منفجر کردن هواپیمای مسافربری ما نیازی به داشتن دلیل نمیبینه!

ببینید جواد عزیز.چه بخواهیم چه نخواهیم هر حکومتی در دنیا یک سری ارزشها و آرمانها و منافعی برای خودش متصوره که بر اساس اون ارزشها و منافع، چهارچوب سیاست و بطور کلی نظام سیاسیش شکل میگیره.چه جمهوری اسلامی ایران، چه ایالات متحده چه جمهوری خلق چین چه هر کشور دیگه ای. خوب یا بد هم واقعیت اینه که وجود افراد متفاوت در مقام ریاست جمهوری در این کشورها شاید بتونه در لایه های سطحی جامعه،اقتصاد و سیاستهای خُرد اون جوامع تغییر ایجاد کنه، اما در سیاستهای کلان و آرمانهای کشور هرگز تغییری ایجاد نمیکنه.این قضیه بخصوص در مورد کشورهای مهم و تاثیر گذار در عرصه جهانی بیشتر مصداق پیدا میکنه.این که فکر کنیم وجود شخصی مثل اوباما میتونه سیاستها و اصول اون امپراطوری کاپیتالیستی آمریکا رو تغییر بده واقعا یک جکه خنده داره.اینو جدا عرض میکنم.در واقع میخوام بگم این آمریکایی که امروز دم از حقوق بشر میزنه ( با تمام قداستی که عبارت حقوق بشر داره ولی متاسفانه بخاطر استفاده مکرر آمریکا این کلمه کمی لوث شده) ، این آمریکا همون آمریکاییه که رو هیروشیما بمب اتم انداخت و بهش افتخار کرد.همونی که تو ویتنام و ... سلاح شیمیایی استفاده کرد، همونی که هواپیمای مارو با 290 مسافر ترکوند و به کاپیتان ناو کشتی مهاجمش هم جایزه داد.علتش هم همونطور که عرض کردم اینه که اساس جهان بینیش و بطور جزیی تر اصول سیاست و اقتصاد و ارزشهاش هیچ تغییری نکرده.اما در مورد عراق و آلمان به علت اینکه کل ساختار حکومتی اون کشورها کن فیکن شده و به کل عوض شده به همون نسبت اصول و سیاستهای کلی اونها هم عوض شده به همین دلیل کسی به خاطر جنایات نظامهای قبلیشون یقه حکومت فعلیشون رو نمیگیره.(هر چند من خودم با این قضیه موافقم که چون حکومت ها جلوه ای از ملت ها هستن قطعا بخشی از مردم اون کشورها هم در اون جنایات گناهکارن اما چون بحث در مورد رفتار کشورها در سطوح حکومتی و سیاسی بود صحبت بنده هم درباره حکومت ها بود.)

آقا در اینکه در نهایت همه کشورهای دنیا بخصوص ابرقدرتها دنبال منافع خودشونن شکی نیست.در اینکه روسیه دلش واسه ما نسوخته و حمایت های کمرنگش از ایران صرفا بخاطر قویتر کردن جبهه شرق و مقابله با آمریکا هست هم تردیدی نیست.ولی اگه بخوایم منصفانه قضاوت کنیم در تاریخ معاصر دشمنی بدتر از آمریکا نداشتیم.دیگه همه میدونن که کی تو این مملکت کودتا کرد و مصدق رو چپه کرد.کی به صدام کمک کرد به ایران حمله شیمیایی کنه،کی هواپیمای مسافربریمون رو زد،کی سنگینترین تحریمهای تاریخ رو بر علیه ما وضع کرده،کی تو دنیا یه بلندگو دستش گرفته داره چپ و راست به ما برچسب حمایت از تروریسم میزنه،کی داره ایران هراسی رو ترویج میکنه،کی قطعنامه ضد ما میده،کی قطعنامه به نفع مارو وتو میکنه،کی تروریستهای لب مرز ایران رو شارژ میکنه ، لحن شبکه راشا تودی نسبت به ایران خصمانه تره یا رویترز و فاکس نیوز؟! و و و.. پس ببینید اینکه ما با روسیه متحد باشیم دلیل این نیست که عاشق جمالشیم یا برعکس.فقط و فقط واسه منافعمونه.هرچند روسیه تمام منافع مارو تامین نکنه و یک حامی تمام قد هم نباشه.

Muslims want to rule the world and establish a new Caliphate, but they're much too busy killing each other. They've been at it for centuries - Western nations should step back and urge them to continue. این کامنت یک شخص غربی در یاهونیوزه (در رابطه با اوضاع فعلی مصر).هزاران کامنت دیگه از این دست و با همین دیدگاه هم در کنارش وجود داره.میخواستم بگم صرف نظر از اینکه اخوانیها همه سلفی هستن و دارن تاوان جنایاتشون رو پس میدن، " یا " اینکه ارتش مصر داره یه عده مردم معصوم و پاک نیت رو وحشیانه قتل عام میکنه هر کدوم درست باشه یا اگر چیزی بین این دو هم باشه، واقعیت اینه که مدتیه در خاورمیانه یه عده از مسلمونا دارن همدیگه رو میکشن.چه با تیغ سکولاریزم،چه با تیغ سلفی گری.و غربی ها هم خوشحالن از این موضوع و با استفاده از رسانه هاشون از این استفاده هم میکنن برای نسبت دادن خشونت طلبی به "همه مسلمانان" .و خوشحال میشن که این اوضاع در تمام کشورهای مسلمون ادامه داشته باشه تا روز به روز ضعیفتر بشن و عقب مونده تر.خیلی دوست دارم بدونم آیا از لحاظ تئوریک (لا اقل روی کاغذ) این امکان وجود داره که همه مسلمونا (و حتی در دیدگاه کلی تر همه مردم دنیا) بدون دشمنی خونی و با تنش کمتر کنار هم زندگی کنن یا این جنگ ها همیشه مثل یک سیاّل در زمین جاریه و فقط از نقطه ای به نقطه دیگه منتقل میشه؟ فقط میتونم بگم اللهم عجل لولیک الفرج...

برای کارهای تحقیقاتی، پژوهشی و دانشگاهی عالیه.مثلا یک نوع از پربازده ترین انواع سلولهای خورشیدی که کار زیادی هم روش میشه از ترکیب گالیم آرسناید ساخته میشه.

جناب kaftar بنده هرگز و هرگز نمیتونم به کسانی که به کشورم حمله کردن و ایران رو به خاک و خون کشیدن به دیده ترحّم نگاه کنم.نظر شما برام محترمه ولی اون هزاران نفری که ایرانی ها رو شکنجه،زنده به گور میکردن،به ناموس ایرانی ها بی حرمتی میکردن و از این دست جنایات قطعا نمیشه در یک گروه کوچیک و قابل اغماض جای داد و بقیه عراقی ها رو مبرّا کرد.عموی شما جزو اون دسته از استثنائات بودن و از نظر من ایشون چون از ایران دفاع کردن ایرانی حساب میشن! .من از شما یه سوال خیلی ساده میپرسم که جوابش درش مستتره: ما ایرانی ها کی حاضر میشیم با مردم یک کشور همسایه،هم دین و هم مذهبمون همچین کاری کنیم؟؟

بعضی وقتا فکر میکنم شاید این مصیبت و ناامنی که مردم عراق امروز بهش دچار شدن بخاطر همون جنایاتیه که در حق مردم ما کردن.درسته که حزب بعث در عراق حکومت میکرد.ولی سربازاش و نیروهاش همین عراقی ها بودن...

ببخشید سوال مبتدیانه ای میپرسم ولی اگر به تصاویر موتور ایرانی یا حتی بدنه موشک های ایرانی نگاه کنیم مثل همین عکس پست قبلی نسبت به نمونه های خارجی شان ظاهر زیبا و به قول معروف خوش رنگ و لعابی ندارند.علتش اینه که واقعا در علم متالورژی و ساخت آلیاژ مناسب برای قطعات مورد نظر ضعیف هستیم یا اون نمونه های خارجی که ظاهر بهتری دارن همش رنگ و ظاهرسازیه که ما رعایت نمیکنیم؟

حالا مگه کسی گفته مثلا روسیه خیلی خوبه و مقاماتش همه امامزاده ان؟! مهم اینه که روسیه در دنیای امروز لا اقل مثل آمریکا دشمن علنی ما نیست،هواپیمای مسافربری مارو نمیزنه.مارو مستقیما تحریم نمیکنه،مارو تهدید به حمله نظامی نمیکنه،و در خیلی موارد چون با ما منافع مشترک داره میشه تا حدودی روی همکاری و پشتیبانی روسیه حساب کرد.اینکه منافع ما در دوستی با روسیه یا چینه دلیل نمیشه که اونا خیلی خوب باشن.اینو همه میدونن.

این متن و کلا شرح این اتفاق باید در جاهایی مثل فیس بوگ قرار بگیره تا جوونای این نسل یه سری چیزایی از سیاست بهتر دستشون بیاد.بعلاوه باید ترجمه بشه و لینکش در سایتهای پرمخاطب آمریکایی مثل یاهو به کرّات قرار داده بشه.فقط تصور کنید اگر بر فرض محال ایران یک هواپیمای مسافربری آمریکا رو با این تعداد مسافر میزد چه قیامتی به پا میکردن.اما ما عرضش رو نداریم که صدای حقانیتمون رو به درستی حتی به گوش همین نسل جوون خودمون برسونیم.

دوستان میگن با توجه به اینکه انرژی هسته ای بهانه آمریکاست ما هر طور رفتار کنیم اونا بازم تحریم میکنن. پاسخ اینه که انرژی هسته ای بهانه آمریکاست نه کل دنیا.ببینید اون روزی که بحث هسته ای هم نبود همه ما میدونیم که آمریکا مارو تحریم کرده بود.اما باید بین اروپا و چین و روسیه و بقیه دنیا با تیم یانکی ها و اسراییلی ها تفاوت قائل شد.آمریکا نمیخواد امتیاز بده و کوتاه بیاد اما تا کجا؟ وقتی ایران دیپلماسی فعال و شفاف سازی ارائه بده قطعا میتونه طرف اروپایی و چین و روسیه رو تا حد زیادی با خودش همراه کنه.اونجاست که آمریکا قطعا نمیتونه به این شکل فشار بیاره و خودش زیر فشار قرار میگیره.این فشاری که روی ایرانه ناشی از دشمنی کل دنیا با ایران نیست.وقتی خیلی از این تحریمهای سنگین در ابتدا فقط طرح پیشنهادی چندتا جمهوری خواه تندروی کله پوک کنگره آمریکا مثل لیندزی گراهام و جان مک کین بودن(که حتی تو خود آمریکا هم به تندروی و حماقت معروفن) این نشون میده که این تحریمها حاصل یک همفکری عمیق بین آمریکا و کل اروپا و چین و روسیه نبوده.چندتا تندروی آمریکایی کنگره آمریکا رو با خودشون همراه میکنن و آمریکا هم با حقه بازی اروپایی های رو با خودش همراه میکنه.ولی ما میتونیم با دیپلماسی قوی اروپا و چین و روس رو با خودمون همراه و از آمریکا جدا کنیم.

خیر بنده نمیدونم شما به کی رای دادی و اصلا واسم مهم هم نیست.طرف حساب من هم شما نیستی دوست عزیز.متاسفانه آدمایی که منافع 80 میلیون نفرو تو این مملکت قربانی منافع گروه خودشون میدونن کم نیستن.ولی شمایی که میگردی بین یک پاراگرف حرف من یه کلمه دربیاری تا توهین کنی، بعد هم با گفتن یه جمله "خدا بی گناه رو لعنت نمیکنه"!!خودت رو تبرئه کنی رو به خود خدا میسپارم.یا حق

در مورد رای فرد منتخب صحبت از شکننده بودن واقعا جالبه..همون دوستانی که آقای ولایتی و حتی رضایی رو بخاطر مواضعشون سرزنش میکردن و تندروهای محترم حالا تمام آراء ولایتی،رضایی و حتی قالیباف رو از آن خودشون میدونن.شما میتونید راحت سرتون رو تکون بدین و انکار کنید اما اون چیزی که مشخصه اینه که اگر رضایی و ولایتی و غرضی کناره گیری میکردن درصد بسیار بالایی از آرائشون به سبد فرد منتخب میریخت.حتی درصدی از آرائ آقای قالیباف. در مورد طیفی که اصولا رای نمیدن هم دیگه مثل روز روشنه که اگه بخوان رای بدن به کدوم جناح سیاسی گرایش دارن.طبیعتا طرفداران آقای جلیلی هیچ وقت انتخابات رو تحریم نمیکنن..این اعداد رو با هم جمع بزنید میبینید رای کی شکننده بوده.در واقع از نظر من طیف افراطی اصول گرا شانس آوردن که انتخابات به دور دوم کشیده نشد... در جواب جناب اسپهبد هم عرض میکنم درسته که آمریکا اصولا با ما مشکل داره و هسته ای رو بهونه میکنه.اما با همین پتک هسته ای داره به ما فشار میاره.در واقع اگر ما در هسته ای بتونیم دنیا رو تا حدودی با خودمون همراه کنیم آمریکا در موضع ضعف قرار میگیره و اون موقع توپ در زمین یانکی ها میفته و با ادامه تحریم اعتبار خودشون رو به خطر میندازن.باز هم تاکید میکنم منظور عقب نشینی نیست بلکه دیپلماسیه قوی و همراه کردن کشورهاست.

جناب tbfok فرمودن: اونا از ما نفت نمیخرند.یا ما کم میاریم و برنده میشند...یا ما مقاومت میکنیم و اونها میمیرند. ما هم نفت نمیفروشیم.یا خودکفا میشیم و برنده ی قطعی و دائمی و در اصل ابرقدرت میشیم و یا ذلیل میشیم... دوست من،معیارهای شما برای ابر قدرت شدن چیه؟ این شیوه ای که شما میگید رو کره شمالی و کوبا و لیبی و عراق صدام در پیش گرفتن.به کجا رسیدن؟ عرض من خیلی ساده بود.عرض کردم اگر ما قصد تولید سلاح هسته ای داریم از کره شمالی که کمتر نیستیم که علنا اعلام میکنه.ما هم بسازیم.اعلام کنیم .نمیدونم این ضرب المثل دقیقا اینجا تا چه حد مصداق پیدا میکنه ولی به قول معروف میگن مرگ یه بار شیون هم یه بار.نه اینکه تا حالا بیش از ده ساله که نه مردم خودمون و نه دنیا نمیدونه بالاخره ایران میخواد چکار کنه.. اونا هم روز به روز تحریمهارو بیشتر میکنن. ابر قدرت شدن از نظر من یعنی اینکه صنعت فوق العاده قوی داشته باشیم،اقتصاد سالم،تعامل با دنیا و استفاده از امتیازهامون،رفاه اجتماعی و و و.این تصوری که شما از ابر قدرت شدن داری همون تصور رهبران کره شمالیه.وقتی من در یاهو با یه آمریکایی بحث میکنم و اون به من به توهین میگه پول شما به اندازه پهن شتر بی ارزشه من بهش بگم بجاش ما اورانیوم غنی میکنیم و ابرقدرت هستیم؟ این قضیه اگه به این شکل ادامه پیدا کنه تبدیل به یک جنگ سرد فرسایشی میشه و فقط مارو ضعیفتر میکنه. جناب mjb فرمودن: البته فکر کنم از نظرشما ماهم همه چیز راباید تحویل میدادیم ومنتظر گل نی میشدیم!؟که آیا مذاق اوشون به تحویل سوخت هست یانه؟ من نمیدونم دیگه چجوری عرض کنم که کشور ما برای داشتن استقلال به معنی واقعی کلمه، قدرت جهانی شدن و عزت و آبرو در دنیا به غیر از چند کیلو اورانیوم غنی شده به خیلی امتیازهای دیگه ای هم نیاز داره که ما داریم با تضعیف اون پارامترها در مقابل پارامتر اورانیوم غنی شده خودمون رو ضعیف تر میکنیم.اگر شما هم جزو اون دسته هستید که اعتقاد دارید هرچه تحریم ها بیشتر بشه ما هم قوی تر میشیم که بنده عرضی ندارم،در غیر اینصورت چرا نباید با یک دیپلماسی درست و عاقلانه این تحریمهارو جلوش رو بگیریم، صنعت و اقتصادمون رو ترمیم کنیم،درآمدهای ارزیمون رو بیشتر کنیم تا بتونیم بعنوان مثال بهترین جنگنده ها و سلاحهای جنگی رو خریداری کنیم و نیروی نظامی قویتری هم داشته باشیم. جناب 100 فرمودن مردم جزایر سه گانه رو میدن بره !! دوست من،همین مردمی که حرف از نه عقب نشینی، بلکه دیپلماسی منطقی و در راستای منافع کشور میزنن به پیر به پیغمبر بخاطر همین خاک بخاطر همین کشور این حرفو میزنن.همین مردم اگه ببینن یه جا داره توسط هر ابر قدرتی تمامیت ارضیشون مورد تهدید قرار میگیره همونطور که تو جنگ نشون دادن یک اپسیلون کوتاه که نمیان هیچ، گلوی دشمن هم پاره میکنن.

اون 95 درصدی که میفرمایید پول ملی و بانک ها و صنایع کشتی سازی و صنایع پیشرفته و نظامی و خودروسازی و و و و و اونها هم تحریمه؟ ایراد ما اینه که داریم یه جوری رفتار میکنیم که نه خودمون میفهمیم چی میخوایم نه دنیا.ببینید سر خودمون رو که نمیخوایم کلاه بزاریم.دو حالت داره: یا دنبال سلاح هسته ای هستیم(که از نظر من خیلی هم خوبه) یا دنبال سلاح نیستیم و اورانیوم غنی شده رو فقط برای برق و پزشکی میخوایم. اگر حالت دوم درست باشه بینی و بین الله این راهی که در پیش گرفتیم معقول نیست.یعنی ما داریم دهها صنعت مملکت و ارزش پول مملکت رو زمین میزنیم و از همه بدتر نارضایتی اجتماعی ایجاد میکنیم واسه اینکه اورانیوم غنی کنیم.ببینید همه بلدن شعار بدن.اما شکم زن و بچه اون کارگری که بخاطر تحریم کارش تعطیل شده از کار بیکار شده رو کی میخواد سیر کنه؟ شعارهای شما؟ واقعیت اینه که الان ما چرخه هسته ای رو در اختیار داریم و کشور هسته ای محسوب میشیم و درست نیست که بخاطر چند کیلو اورانیوم یک مملکت به این عظمت رو یه لنگه پا نگه داریم.وقتی میتونیم سوخت رو از بقیه بگیریم و زیر این فشار هم نباشیم و مثه بقیه کشورا سیاست و اقتصاد و اجتماع کم تنش تری داشته باشیم. اما اگه گزینه اول صادقه، یعنی قصد تولید سلاح رو داریم به نظرم باز هم در شان ایران نیست که ادعایی خلاف واقع کنه.باید مثل مرد رسما اعلام کنیم که قصد تولید سلاح داریم به هر تعداد و از ان پی تی هم خارج شیم و با عرض معذرت انگشتمون رو هم به آمریکا و اسراییل نشون بدیم که بگیم ما میسازیم و شما هم هیچ غلطی نمیتونید بکنید.اون موقع دیگه مردم هم میفهمن این فشارا الکی نیست و لا اقل چهار تا بمب گردن کلفت داریم که کسی جرات نکنه به کشورمون حمله کنه.اما این وضعیتی که از نظر صنعتی در مرز تولید سلاح باشیم و به دنیا بگیم همچین قصدی نداریم واقعا مبهمه.شیعه علی که از کسی نمیترسه.میخوایم بسازیم بسازیم و خودمونو خلاص کنیم، نمیخوایم هم این داستانو اینقدر کشش ندیم[font="Times New Roman"].[/font]

صرف نظر از اینکه اردوغان سرکار باشه یا کس دیگه منفعت ما در اینه که ترکیه به قول معروف شاخش بشکنه.چون هم یه رقیب جدی در منطقه برای ماست، هم چیزی که واضحه اینه که هرکی در ترکیه سر کار بیاد قطعا همسو با منافع غربه نه ایران.پس چه بهتر که دولتی شکننده و درگیر مسائل داخلی حاکم باشه.

کامنت ها رو که میخونم میبینم بعضی از دوستان در بعضی موارد بزرگنمایی ها و زیاده روی هایی میکنن که هیچ سنخیتی با موضع رسمی ایران نداره.مثلا دوستی بشار اسد رو با لقب "شیر" نام بردن و این جور مسائل.خواستم به عنوان کوچکترین عرض کنم که به نظر من حمایت ایران از سوریه حمایت از شخص اسد نیست.که در واقع خود اسد هم کم مرتکب اشتباه در قبال مردمش نشده و همه میدونیم که پست مثلا ریاست جمهوری سوریه از حافظ اسد بهش به ارث رسیده. بلکه حمایت ایران از سوریه حمایت از "شیعیان" و "سنگر" سوریه است که قدرت ایران در منطقه رو حفظ کنه و از سقوط سوریه جلوگیری کنه تا بعد از اون خدای نکرده آمریکا به فکر حرکت به سمت ایران و اجرای اهداف خودش در خاورمیانه نیفته و طبیعتا عاقلانه است که این حمایت ادامه داشته باشه. (اما در مورد 12 کیلومتر مربع تا جایی که سواد کم من یاری میکنه "کیلومتر مربع" واحد سطح هست نه طول.یعنی 12 کیلومتر مربع به معنای مربعی به ضلع 12 کیلومتر نیست.در واقع به معنای مربعی به ضلع رادیکال 12 کیلومتر هست.مثلا وقتی میگوییم مساحت زمینی 250 متر مربع هست طبیعتا به این معنا نیست که هر ضلع زمین 250 متر هست! پس 12 کیلومتر مربع یعنی 12000 مترمربع یا مربعی به ضلع حدود 110 متر که داری مساحتی کمی بیشتر از یک هکتار هست که مساحت زیادی نیست.)

ببخشید من یه چیزی رو نمیدونم اگه ممکنه توضیح بدین.مگه این موشک سیمرغ 22 بهمن چندسال پیش رونمایی نشد؟! اگه شد پس چرا تا الان استفاده نشده؟ این زمان صرف آماده سازی میشده؟ یعنی همه موشکها بعد از ساخت تا چند سال رسما پرتاب نمیشن؟

این قضیه منفی دادن در سایت های خبری واقعا قابل بررسیه.مثلا تو سایت تابناک پست های خیلی عادی که در حمایت از ایران یا اسلام یا ملی گرایی یا بر ضد آمریکا و اسراییل گذاشته میشن به شکل خیلی عجیب و حتی مسخره ای تعداد منفی هایی که میگیرن بیشتر از مثبت هاست که این واقعا آدم نامطلع رو دلسرد میکنه.مثلا در یک خبر راجب تحرکات خصمانه کشور آذربایجان بر ضد تمامیت ارضی ما تمام کامنتهای حمایت از ایران دهها منفی میخورد که فوق العاده عجیب بود.فکر میکنم این مساله باید توسط مسئولین نظارت بر اینترنت کشور پیگیری بشه.اما یک مشکل دیگه هم عدم حضور فعال ایرانی ها در سایتهای انگلیسی زبانه.مثلا در یاهو نیوز که معمولا اخبار ایران رو با پروپاگاندای سوپر آمریکایی چاپ میکنن یه عده یانکی میریزن و هرچی شایسته خودشونه به ایران میگن و ایرانی ها به اون صورت نیستن که جوابی بدن.مثلا در زمان رونمایی از قاهر یاهو با تیتر "رادارگریز" عکس صاعقه رو برای خبرش گذاشت که باعث شد زیرش هزاران کامنت تمسخر آمیز بزارن.بعد که من لینک عکس قاهرو دادم خیلی هاشون جا خوردن. اما یه موضوعی که در مورد ظاهرسازهای آمریکا توجه منو به خودش جلب کرده اینه: توجه کردید در سالهای اخیر تقریبا تمام سخنگوهای دولت آمریکا یا وزارت امور خارجه یا نماینده آمریکا در سازمان ملل یا نماینده آمریکا در مذاکرات اتمی یا حتی وزیر دفاع و رییس جمهور یا سیاهپوست بودن ، یا زن بودن ، یا مردهای جوانی که چهره های به ظاهر آرام و بی خشونتی داشتن. در حالی که این قشر (یعنی سفید پوست های میانه رو،زنان و سیاهپوستان هیچ نقشی در سیاست گذاری های کلان داخلی و خارجی آمریکا ندارن).خود اوباما هم با اینکه سیاهپوسته ولی توی اون سیستم سرمایه داری جنگ طلب مترسکی بیش نیست و اینو خودش هم میدونه.نمونش هم عدم تواناییش در پایان زود هنگام جنگ،بستن گوانتانامو و تغییر در قوانین مالکیت اسلحه.در واقع قضیه اینجاست که سیاست هاشون رو مردان سفیدپوست تندرو بر پایه همون اصول غیر انسانیشون تعیین میکنن اما همون سیاستهارو سیاهپوستان و زنان به خورد مردم دنیا میدن تا ظاهر صلح طلبانه تری بگیره. اما توجه کنید که ما با این که هرگز کشور جنگ طلبی نیستیم اما چون ظاهر سازی مسایل دیپلماتیک رو رعایت نمیکنیم اغلب برامون دردسر درست میشه.

شک ندارم هیچ ایرانی ای نیست که از کشته شدن انسان بی گناه بی دلیل لذت ببره.چون اصلا این نوع وحشی گریهای بعضی از ملتها تو خون و تو ژن ما نیست. اما،اونی که تو عراق و افغانستان و ژاپن و ویتنام و ایران و فلسطین و سوریه و...بطورمستقیم یا غیر مستقیم آدم میکشه، و اونی که نقش بزن بهادر دنیا رو ایفا میکنه و هنوزم باد در غبغب میندازه و از حمله نظامی به ایران صحبت میکنه و اونی که نافشو با دشمنی با مسلمون بریدن و اونی که هر شهروندش میتونه یک کلکسیون از آخرین مدل اسلحه ها داشته باشه باید پی این حوادث رو به تنش بماله.بعضی ها هم الکی ژست انسان دوستی نگیرن.این حرفای قشنگ قشنگ شما رو همه بلدن بزنن.بعضی از مردم ما ظاهرا نقش حافظ منافع آمریکا رو ایفا میکنن.

این تصور که هر جرم آسمانی در هر ابعادی توسط سازمان های فضایی مثه ناسا قابل کشف و ردگیری هست غلطه.یکی از کارشناسهای ناسا تو یکی از این شبکه های خبری میگفت که تمرکز ناسا روی اجرامی با قطر بزرگتر از یک کیلومتره که میتونن باعث یک فاجعه بشری بشن..طبیعتا یک شهاب سنگ 15 متری شاید در قیاس با اندازه انسانها خیلی بزرگ باشه ولی در فضای بینهایت و در قیاس با ابعاد به عنوان مثال زمین خیلی کوچیکه و قطعیتی مبنی بر قابل ردیابی بودنش وجود نداره.من فکر میکنم بعضی از دوستان هم راجب بعضی از مسایل مثل توانایی موشکی روسیه یا آمریکا یا بطور کلی توان موشکی بشر در از بین بردن چنین شهابهایی اغراق میکنن. بهتره کمی به تفاوتهای ابعاد،سرعت،فاصله و انرژی یک شهاب سنگ با یک موشک یا یک جنگنده بیشتر توجه کنیم!

انفجار شهاب سنگ به خاطر ورود به جو زمین بود.اصلا دلیل اینکه ما هم الان زنده ایم و رو زمین حیات وجود داره همین جو زمینه که از فرود انبوه اجرام آسمانی و پرتوهای خطرناک خورشید جلوگیری کرده.حکمت خدا رو ببین..

جناب احمدی بنده عرض نکردم که زیر بار زور بریم یا غنی سازی رو متوقف کنیم. اصلا بحثم راجب مذاکره حال حاضر ایران و آمریکا هم نیست.گفتم که شاید الان هم به دلیل اینکه ما دست پایین رو داریم وقت مناسبی برای مذاکره نباشه.اون چیزی که من میگم و کاملا هم بدیهیه اینه که رفتار ما و این دیدی که همه رو به دید توطئه گر و دشمن یا همدست دشمن میبینیم به منافعمون ضربه میزنه.مصداقش هم این همه کشوریه که در قطعنامه ها بر ضد ما رای میدن.

[quote name='ahmadi' timestamp='1360524293' post='299408'] [quote] اون دوستانی هم که میگن با تحریم اقتصادمون آبدیده میشه و قویتر میشه هم یک عنایتی داشته باشن راجب به مسائل اقتصادی یه کم از رو اصول و حساب شده و علمی تر حرف بزنن.اگر اقتصاد کره شمالی و کوبا طی چندین دهه تحریم قویتر شده اقتصاد ماهم قویتر خواهد شد. [/quote]البته مشکل اصلی اقتصاد کرهٔ شمالی و کوبا تحریم نیست، بلکه سیستم اقتصادی کمونیستی است. اگر تحریم هم نبودند وضعشان چندان بهتر نبود. وضع ما با این دو کشور خیلی فرق دارد. تحریم‌های خارجی در کوتاه‌مدت به اقتصاد ما آسیب می‌زنند (هر چند نه به اندازهٔ قوانین دست و پاگیر (تحریم‌های داخلی) و فساد و سوء مدیریت داخلی) ولی در بلندمدت اقتصاد ما را در برابر فشار خارجی واکسینه می‌کنند. رشد اقتصادی در شرایط تحریم هم امکان‌پذیر است (البته بدون تحریم سریع‌تر خواهد بود)، هر چند نیاز به تسهیل فضای کسب‌وکار داخلی و مبارزه با فساد اداری دارد. کرهٔ زمین هم با خارج از خود ارتباط اقتصادی ندارد ولی اقتصاد جهان معمولاً سالانه بین سه تا چهار درصد رشد می‌کند. مذاکره با آمریکا هرگز باعث برداشتن تحریم‌ها نخواهد شد، چون تحریم‌ها توسط کنگره و سنا تصویب شده‌اند نه توسط دولت آمریکا. کنگره و سنا هم به علت نفوذ زیاد لابی صهیونیستی بدون تغییر حکومت در ایران محال است تحریم‌ها را بردارند. بروید متن تحریم‌ها را در سایت وزارت خزانه‌داری آمریکا یا کنگره بخوانید: طبق قوانین تصویب شده در کنگره، تحریم‌های نفتی ۳۰ روز پس از آن برداشته می‌شوند که رئیس‌جمهور آمریکا به کنگره اعلام کند که «حکومت ایران پشتیبانی از تروریسم بین‌المللی [بخوانید گروه‌های مقاومت ضد اسرائیل] را متوقف کرده است» و «ایران پیگیری، تهیه و توسعه سلاح‌های هسته‌ای، میکروبی، شیمیایی، موشک‌های بالستیک و فناوری پرتاب موشک‌های بالستیک را متوقف کرده و به صورتی قابل تأیید، آن‌ها را نابود کرده است.» به عبارت دیگر ما باید علاوه بر صنعت هسته‌ای، کارخانه‌های واکسن‌سازی، صنایع شیمیایی و مواد شوینده، تأسیسات پرتاب ماهواره و تمام موشک‌های بالستیکمان (و شاید حتی راکت‌ها و توپخانه، چون به فناوری موشک‌های بالستیک ربط دارند!) را تعطیل کنیم تا بلکه شاید آمریکا لطف کند بپذیرد که تحریم‌ها را بردارد. [b]لطفاً بیخودی دلتان را برای رفع تحریم‌ها با مذاکره صابون نزنید.[/b] به نظر من مذاکره فقط با هدف گرفتن ابزار فشار بیشتر از آمریکا، اختلاف‌افکنی در بین طبقهٔ حاکمهٔ آمریکا و ترویج دیدگاه ایران در بین آن‌ها قابل پیگیری است و البته شرط موفقیت آن دیپلماسی عمومی فعال است تا مواضعمان در دنیا بهتر شنیده و درک شود. مشکلات اقتصادی هم با مدیریت علمی اقتصاد (برداشتن موانع کسب‌وکار، مبارزه با فساد اداری، تکمیل هدفمندی یارانه‌ها، اصلاح ساختار اداری دولت، آزادسازی اقتصاد، افزایش جذب مالیات از قشر ثروتمند، سرمایه‌گذاری روی پتروشیمی برای توقف خام‌فروشی نفت، سرمایه‌گذاری روی افزایش مهارت‌های نیروی کار و تشویق صادرات غیرنفتی) قابل رفع هستند و اگر این‌ها درست انجام شوند، برای حل مشکلات اقتصادی نیازی به رفع تحریم‌ها نیست. [/quote]جسارتا پس چرا شما خودتون با علم به اینکه تحریمها عملا هرگز برداشته نمیشن به گزینه 3 رای دادین؟ البته انتظار جواب ندارم چون نظر هرکسی کاملا شخصیه.(حتی اینکه قابلیت دیده شدن رای دهندگان هم گذاشته شده شاید درست نباشه!) بحث فقط آمریکا نیست.بحث شیوه تعامل ما با خیلی از کشورهاست.قبول کنید که هنر دیپلماسی نداریم.هنر گرفتن حداکثر امتیاز بدون دادن حداقل امتیاز.ما بلد نیستیم دنیارو با خودمون همراه کنیم.بخش بزرگ مشکلات اقتصادی ما به خاطر عدم مدیریت هوشمندانه روابط سیاسی و متعاقبا اقتصادی با خیلی از کشورهاست.دوست من مساله اینجاست که تحریمی که اون غربی های بی وجدان میکنن فقط محدود به یکی دوتا صنعت اتمی و نظامی نمیشه.عمق صنعت و دانشگاه و اقتصاد مملکتو هدف گرفته.الان تقریبا فقط با اونایی رابطه داریم که میخوان ازمون یه چیزی بکشن.امثال بولیوی و ونزوئلا و سودان و...که اونا هم تا جایی که منافعشون ایجاب میکنه با ما هستن.ما چرا باید خودمونو برای پیشرفت بیشتر از تکنولوژی پیشرفته دنیا محروم کنیم؟ شما میدونید به عنوان یه مثال کوچولو: از وقتی زیمنس هم به جمع تحریم کنندگان پیوست،مثلا قیمت پی ال سیش چقدر رفت بالا؟ بعد دیگه صنعتگری از زیمنس استفاده نمیکنه.جنس آشغال چینی میذاره (که تازه همون جنس آشغال هم قیمتش در عرض چند روز دو برابر میشه)،محصول بی کیفیت میسازه،دستگاهش زود خراب میشه.هزینه مضاعف هم برای مصرف کننده وطنی هم برای خود تولیدکننده میشه.همین چرخه رو بگیر برو واسه هزاران و هزاران وسیله دیگه ای که به خاطر تحریم در تهیش مشکل داریم.این تازه یه گوشه کوچیکشه. ((زندگی تک تک مردم مملکت اعم از صنعتگر،دانشجو،کارگر،کشاورز و کارمند وبازاری و همه و همه مساله شوخی برداری نیست که بخوایم با تصمیمات بچگانه از روی احساسات و هیجان باهاش بازی کنیم.این رو همه باید بفهمن.))