هو أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ Alsomitra macrocarpa seed ......................................................................................... سلام... با این که بارها و به اشکال مختلف در این سایت به دلیل علاقه ام به RQ-170 تمسخر و تحقیر شده ام ، اما باز هم بر صراط خویش هستم... ......................................................................................... هواپیمای بال پرنده به هواپیماهایی که تمام ساختار پروازی اشان در یک بال به هم پیوسته پیاده شده باشد، اصطلاحاً بال پرنده (Flywing) می گوییم. هواپیماهای بال پرنده دو نوع هستند؛ 1-دارای پایدار کننده عمودی 2-فاقد پایدار کننده عمودی. از مزیت های این نوع طراحی در هواپیماها می توان به ... 1-پنهانکاری ذاتی 2-بهره ی سوختی بیشتر به دلیل نیروی برآی بیشتر 3-ظرفیت وزنی بیشتر ... اشاره کرد. از معایب این نوع طراحی در هواپیماها می توان به ... 1-مانورپذیری کمتر 2-ناپایداری ذاتی 3-دینامیک پرواز پیچیده تر ... اشاره کرد. پایدار کننده های عمودی و افقی هواپیمای بال پرنده دارای پایدار کننده عمودی (MQ-242 Bloodhound)   هواپیمای بال پرنده فاقد پایدار کننده عمودی (Lockheed Martin UCLASS) ........ شناخته شده ترین مشکل در هواپیماهای بال پرنده فاقد پایدار کننده عمودی، ناپایداری آنها می باشد...مسئله ای که قابل اندازه گیری هستش...شناخته شده ترین روش برای حل این معضل استفاده از نظارت مستمر کامپیوتری بر وضعیت هواپیما (برای B-2 تا 60 بار در ثانیه هم عنوان شده است) نسبت به خط افق در شرایط مختلف می باشد. ........ پهپاد بال پرنده RQ-170 Sentinel این هواپیما در موضوع بال پرنده (از بُعد شکل ظاهری) یک طرح نخبه هستش (از نظر این حقیر)...طرح این پهپاد به حداقل یک دهه پیش بر میگردد...در طراحی این هواپیما، ما شاهد دو برآمدگی در قسمت بالایی بدنه هستیم، این برآمدگی ها از طرفی کمی ناپایداری پهپاد را مهار می کنند و از طرفی دیگر ابتکاری هستند در راستای قرار گیری سخت افزار الکترونیک و رفع کمبود فضا برای ارابه های فرود عقبی. البته بیان کنم که این برآمدگی ها آنچنان تاثیر قابل قبولی در جبران نبود تثبیت کننده عمودی ندارند و 170 کماکان یک هواپیمای بال پرنده ناپایدار شناخته می شود. پس RQ-170 باید از کامپیوتر و نرم افزار پروازی برخودار باشد که بتواند از طرفی ناپایداری را مهار کند و از طرفی نیز دینامیک پرواز پیچیده را در کنترل داشته باشد. پس می توان ادعا کرد که چنین کامپیوتری باید حجم بالایی از پردازش اطلاعات را انجام دهد و با توجه به ابعاد این سامانه در RQ می توان ادعا کرد که ما با فناوری طراحی سامانه های پردازش اطلاعات و محاسبه (Computing) بسیار پیشرفته ای رو به رو هستیم. کامپیوتر مرکزی RQ-170 ........ این حقیر شک ندارم که RQ-170 (چه نمونه ی ایرانی اش و چه نمونه ی آمریکایی اش) حداقل تا نیم قرن آینده (با همین شکل و شمایل) عملیاتی خواهد بود. پیشرفته ترین هواپیمای نظامی تولید شده در جمهوری اسلامی ایران ......................................................................................... در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ................................................................................ این مقیاس ها اشاره به جثه ها دارد. نمونه 15% که قبل از نمایشگاه هوافضای سپاه پرواز کرده بود و به قول سهیل اثبات گر تکنولوژی هستش. نمونه 40% که ماه های قبل پرواز کرد، پهپاد تست ارزان قیمتی هستش برای انجام بخش عمده ای از تست های پروازی و غیره. نمونه 100% یا یک به یک که پایه ی نمونه های عملیاتی RQ-170های ایرانی هستش، از حیث جثه و تکنولوژی در حد امکان سعی شده با نمونه آمریکایی برابری کند و هم اکنون منتظر سپری شدن تست هاش هست برای عملیاتی شدن و تایید امنیت و کارایی اش تا ناوگان این پرنده شکل بخورد. ................................................................................ در پناه حق... :rose:  

به نام خدا سلام... ............................................................................................ 1-میخوام ازتون خواهش کنم که زین پس این حقیر را عدد خطاب نکنید.   2-فردی که قصد تمسخر ندارد، از چنین تعبیری «حرف آبکی زدن» استفاده نمی کند! خوشحال میشوم که دلایل خودتون رو مبنی بر آبکی بودن نوشته ها (حرفهای) اینجانب در این تاپیک ارائه کنید.   3-بی زحمت چند موردش را ارائه بنمایید، متاسفانه، چنین چیزی را این حقیر مشاهده نکرده ام.   4-مگر ما گفتیم که جزئیات قضیه است؟ آیا کلیات قضیه اهمیت ندارد؟ ... (شاید بگید تا جزئیاتش یعنی نمونه نباشد، خیر! ولی این حقیر چنین تفکر نمی کنم! چرا که معتقدم که مسئله ی رسیدن به نمونه و احداث زیرساخت ها باید توامان پیگیر شود .. پیگیری ترتیبی مسائل در چنین تحرکاتی، یکی از ضعف های عمده اش هدر دادن زمان است و مثل اینکه عزیزان هنوز در جریان نیستند که زمان هم یکی از مولفه های حیاتی امور است و به قول سردار دهقان خیلی زود دیر می شود.)   5-خوشحال میشم بدونم از کجای سخنان این حقیر چنین نتیجه ای گرفته اید؟   6-آیا دلیل خوبی هست برای نساختنش و بی بهره ماندن از این تکنولوژی؟   7-باز هم خوشحال می شوم که دلایل خودتون رو مفصل ارائه کنید تا سرش به بحث بپردازیم...این حقیر زین پس به جای ارائه ی دلیل مبنی بر شدن کار، ترجیه می دهم نظرات و دلایل عزیزان را مبنی بر نشدن کار مشاهده کنم و سپس سرشون به بحث و تبادل نظر بپردازم...عمر از سر راه نیاوردم که اینجا فرت و فرت مستندات و تحلیل های مختلف ارائه کنم و بعد دیگران حتی در حد یک نگاه هم کاری به کارش نداشته باشند! و همون تعابیری که قبلی ها در همین تاپیک ارائه کرده اند به خوردم بدهند!)   8-به نظر شما این دغدغه ی اول ماست؟ ضررها و سودهای ناشی از یک ظرفیت و توانمندی را سیستم فکری شما چگونه تعریف میکند؟   9-والا این حقیر، چندین بار در این سایت عنوان کرده ام که فردی کلی نگر هستم! در این تاپیک دو هدف عمده داشته ام ... 1-این که ما با ظرفیت های علمی-فناوری موجود کشور میتونیم به نمونه محصول مناسب برسیم. 2-توان تولید انبوه هم موجوده. ... برای این دو مسئله هم در پست اول و بیست و پنجم این تاپیک مختصر استدلالها و دلایلی ارائه داده ام، اشکالی وارد میدونید، بسم الله... ............................................................................................ در پناه حق... :rose:

به نام خدا سلام... ................................................................................................................... دوست گرامی؛   1-پیشنهاد میکنم شما اول از همه در اینترنت یه سرچی در باب سه مفهموم آرزو، حقیقت و پیشنهاد بزنی! ... متاسفانه این جمله ای که شما از ربط آرزو، حقیقت و نیجه ی مورد نظر نوشتی در اینجا و در این موضوع، غلطه ... والا ما اِبایی نداریم از اعتراف به این که آرزوهای بزرگ داریم، اما بسیار ناراحت میشیم که فردی بدون ارائه ی استدلال محکمه پسند به شعورمون توهین کنه. به عنوان مثال این حقیر به عنوان پیشنهاد! یک نقشه را 56 ساله طراحی کرده ام! و کامل هم مطرحش نکردم تا ببینم عزیزان در اینجا چگونه بحث می کنند و آیا می توانند از «م» ما میتوانیم عبور کنند یا خیر؟! تا اینکه مطرحش کنم و سرش به بحث بپردازیم! ... وقتی جمعی در اصل اول خواستن و سنجش زوایاش جا میزنند! اون هم نه بر اساس استدلال و منطق های محکمه پسند! چرا من بیام تمام دستم رو باز کنم؟! ایراد فنی-تئوری به مسائل و راهکار مطرح شده داری، بسم الله...   2-خوشحال میشوم، این مورد را بیشتر توضیح دهید و مشخص کنید بر اساس چه مولفه هایی این تیکه را نوشته اید...   3-اگر مشکلی نیست این قسمت را هم توضیح دهید و چند موردی مصداق برایش عنوان کنید...   4-علاقه مندم در این موضوع هم با هم بحث کنیم ... پس با این نکته شروع میکنم، چه چیزی قراره برای ما جای یک رهگیر هوایی در داخل مرزها و یا تهاجم هوایی دقیق در خارج از مرزها را (فواصل دور) به عهده بگیرد؟ ................................................................................................................... در پناه حق... :rose:

به نام خدا سلام... ............................................................................................... در اول کار از شما یک سوال می پرسم. ظرفیت پایین و بالا از دید شما یعنی چه؟   بریم برسیم به موضوع خودمون... اولاً؛ ما شوروی سابق و کره ی شمالی امروز نیستیم و تفکراتمون در جنبه های مختلف از بیخ و بُن با شوروی سابق و غیره و ذالک هم متفاوته و به طبعش نوع تعریفمون هم از مسائلی همچون قدرت نظامی کشور و کیفیت زندگی مردم ، با دیگران تفاوت های بنیادین داره...ثانیاً سیستمی که این حقیر موضوعات بودجه ای نظامی مملکت را باهاش میسنجم با سیستمی که شما در ذهن دارید خیلی متفاوته...ثالثاً این چیزی که این حقیر مطرح کردم به عنوان پیشرفت عظیم نظامی شناخته نمی شود! پیشرفت عظیم نظامی اون چیزی هست که طی 30 سال گذشته در کشور ما حادث شده و امروز صدها هزار محقق و صنعت گر و هزاران نوع دانش لازمه ی هر کاری وجود دارد ، این پیشرفت عظیم هستش و نه جمع بندی ظرفیت های موجود و رسیدن به ظرفیت های صنعتی پیشرفته تر و سخت افزار نظامی مدرن...رابعاً وقتی بر اساس سه مولفه ی قبلی اوضاع واژگون بشود، به طبعش مسئله ی وارد شدن فشار منفی به گُرده ی اقتصادی کشور، افت کیفیت زندگی (به دلیل صرف منابع در زمینه های نظامی) و مسئله ی طرفداری و عدم طرفداری هم به حاشیه رانده می شود...   حالا اگر طالب بودید شفاف تر و جزئی تر سر این موضوعات بحث میکنیم... ............................................................................................... دانش فنی طراحی و ساخت سخت افزار و نرم افزارهای مختلف (نظامی و غیر نظامی)، یک مسیر یک طرفه نیست! مولفه های سنجشی زیادی دارد (نیروی انسانی، نوع مدیریت، تعداد و کیفیت مراکز تحقیق و توسعه، اهداف تعیین شده و غیره)... همه ی اینها تضمین کننده این نیست که در کشورهای مختلف محصول نهایی از نظر جزئیات و کیفیت به یک شکل در بیایند (به دلیل وجود اصلی به نام ابتکار)... مسئله ی ابتکار، عمدتاً به نیروی انسانی مربوط می شود! به عنوان مثال؛ توی این کره ی خاکی کشورهای مختلفی در موضوع الکترونیک هوایی تحقیقات می کنند و محصولات خودشون را ارائه می کنند، ممکنه در این محصولات ابتکاراتی به وجود آمده باشد که به ذهن نیروهای انسانی کشور ما نرسیده باشد، ابتکاراتی که بتواند کیفیت محصولمان را ارتقا جدی بدهد... با دسترسی به نمونه های تولید شده در خارج از کشور (و اجرای فرآیند مهندسی معکوس) و یا سرقت اطلاعات فنی مرتبط با سامانه های مختلف، می شود از این قبیل ابتکارات بهره مند شد... ............................................................................................... در پناه حق... :16:  

به نام خدا سلام... ............................................................................................ TRANSYLVANIA گرامی... کوچیک شما سجّاد هستم. چیت رو بی خیالش شو فعلاً ، وقتی به جون این تاپیک افتاد خودت میفهمی معنی اش چی میشه. والا این چیزی که این حقیر دارم مطرح میکنم تازه میم «م» اولِ ما میتوانیم هستش (برای بچه های این سایت)! هنوز خیلی مونده تا اونجایی که به مسئله ی بازاریابی و اینها برسیم. وقتی به تولید برسیم. وقتی به یه کیفیت نخبه (به روز-مورد پسند) برسیم. مطمئن باش برای محصولمون سَر و دست هم میشکنند! وجود افراد نالایق، فاسد، سودجو، دزد و غیره ، همون طوری که گفتی در هر امری وجود داره و این طبیعی هستش...بلاخص توی چنین مسائل گسترده ایی...شما وقتی میری یه کارتون تخم مرغ میخری، ممکنه توی حمل و نقل یک شونه اش هم از بین بره! کاریش نمیشه کرد... ............................................................................................ رضا جان این قسمت خرید رو فاکتور بگیر و کلاً ببوسش بذار کنار! 1-نه از حیث کیفیت محصول و نه از حیث اقتصادی و نه از حیث قابلیت عملیاتی (مگر از بُعد کمیت) برای ما سود آنچنانی در بر نداره. 2-خوشبختانه توان موشکی کشور برای حداقل دو دهه ی آینده، بسیاری از ضعف های نظامی ما (از جمله نیروی هوایی) را در حاشیه قرار می دهد، پس بهترین کار اینه که تمام منابع مالیمون را صرف تولید در داخل کنیم. (البته برای استحصال تکنولوژی خارجی ، خرید از خارج را نفی نمی کنم) ............................................................................................ در پناه حق... :rose:

به نام خدا سلام... ........................................................................................ این عکس ها رو یک نگاهی بیاندازید تا بریم برسیم به ادامه بحث... این جانب در فکر ایجاد تاسیساتی برای وزارت دفاع به هیبت و گستردگی این مجموعه صنعتی مپنا هستم! البته در جایی حفاظت شده و ترجیحاً محاصره شده با عوارض طبیعی تا از چشم ها دور باشد!   لابد با خودتون میگید توهم زده باز...   *نکته؛ طی چند دهه ی آینده مسئله ی رعایت اصول پنهانکاری در ساخت هواگردهای نظامی نه یک امر هایتک و سوسول بازی بلکه لازمه ی هر تولیدی خواهد شد...تا آنجا که در بین هلیکوپترها و هواپیماهای ترابری هم نفوذ بالایی خواهد یافت!...یعنی کلاً شاید بشه گفت در عرصه ی نظامی باید با هواگردهای غیر پنهانکار خداحافظی کنیم! از این رو ما هم دیگه باید از این فکر که در حوزه نظامی هواپیماهای غیر پنهانکار (جز برای موارد آموزشی) تولید کنیم، بیاییم بیرون!   پیشنهاد میکنم که چنین تاسیساتی به عنوان زیر مجموعه ی وزارت دفاع ایجاد شود با محوریت ساخت سازه و بدنه های پنهانکار در چهار رنج وزنی (سبک - نیمه سنگین - سنگین - فوق سنگین) در تمامی حوزه ها (هواپیماهای جنگنده و ترابری ، هلیکوپترها ، پهپادها) ... یعنی یک تاسیسات مونتاژ نهایی که مشخصاً بدنه را در همانجا می سازند! از آنجا که اینجا یک مرکز مونتاژ نهایی هواپیما خواهد شد نیاز به یک بخش الکترونیک دارد که متخصصان الکترونیک هوایی در آنجا مستقر بشوند و طی فرآیند مونتاژ نهایی محصول (هواگرد نظامی) کارهای سوار کردن سخت افزار الکترونیکی را انجام دهند و نیز بخش مربوط به پیشرانش که کار مربوط به سوار کردن موتور یا موتورها را به عهده بگیرند. حالا پیشنهاد این حقیر چه مزیت هایی دارد؟ یکپارچگی لازم و جدیت لازم در موضوع هواپیما سازی را به وجود می آورد! خود نیروی هوایی ارتش پروسه های تحقیقاتی گسترده ای که در موضوع کامپوزیت و طراحی سازه و غیره دارد را می آورد در اینجا ادامه می دهد! وزارت دفاع همین طور! سپاه هم با توجه به پروسه های پهپادی و بالگردی که دارد میاد اینجا سرمایه گذاری میکنه! یعنی کلاً تمام پروسه های کامپوزیت، رنگ های مورد استفاده در پرنده های پنهانکار، و طراحی و ساخت سازه (پهپادهای بزرگ - هلیکوپتر - هواپیما) در اینجا متمرکز خواهد شد! فقط این دو نکته را عرض کنم که؛ 1-این تاسیسات رقیب پنها و هسا نخواهد بود! چرا که مستقیماً و به طور کلی روی مسئله ی پنهانکارها تمرکز خواهد یافت. 2-به یک پایگاه هوایی و مجتمع تست های الکترونیک در مجاورت این تاسیسات برای انجام تست های نهایی و تایید نهایی محصول نیاز است.   و این مورد هم جالبه که، در یک دهه ی اول این صنایع می تواند روی موضوع جنگنده های رهگیر و چند ماموریتی تمرکز پیدا کند و طی یک دهه ی دوم به آن طرف (با توجه به گسترش زیرساخت ها) به موضوع بمب افکن ها و هواپیماهای ترابری پنهانکار هم روی بیاورد!   نه ساخت چنین تاسیساتی برای ما کار سختی هست و نه تجهیزش به امکانات صنعتی-تحقیقاتی لازم و نه تامین متخصص لازمه! سرمایه مالیش هم همونطور که گفتم از سه جای متفاوت قابل تامینه! فقط جسارت می خواد و واقع بینی نسبت به ظرفیت های موجود. ........................................................................................ ما اگر مثل آدمی زاد مدیریت کنیم، ظرفیت هامون را سازمان بدهیم، این سوسول بازی ها که نه نمی شود را بگذاریم کنار! تا سال 1400 هم نمونه هواپیماهای لازم را داریم! هم استانداردهای صنعتی لازم! و هم صنایع تولید کننده لازم! و هم یک محیط R&D بسیار خوب! و از این سال به آن ور میتونیم به عنوان یک قدرت هوایی عرض اندام کنیم. ولی اگر قرار باشه بشینیم که شرایط بیاد و هوا بر وفق مُراد شود و پول گنده ای از راه برسه! مطمئن باشید تا دو دهه ی دیگر هم ما پیشرفت آنچنانی در امر هواپیماسازی شاهد نخواهیم بود. ........................................................................................ در پناه حق... :16:

خدا را شاکرم که اول تاپیک نوشتم! ...................................................................................... من یه استدلال برای عزیزان میکنم! خودتون قضاوت کنید... ما نمی تونیم سوزن قفلی تولید کنیم، همه اش رو از چین وارد میکنیم. پس نتیجه گیری میکنیم که قاعدتاً فشنگ هامون هم همه اش وارداتی هست! ...................................................................................... توی مصاحبه ای که سردار دهقان با خبر 22:30 شبکه دو سیما داشتند، به یک مسئله ای اشااره کردند که این حقیر تازه دیروز منظورشون رو متوجه شدم... بیان این نکته به عنوان یکی از دو اولویت کلان صنعت دفاعی کشور ... پذیرش این مهم که سطح عمومی دانش، فناوری و توان صنعتی ملی ما نسبت به سنوات گذشته (یکی دو دهه ی اخیر)، به شدت افزایش پیدا کرده و امروز دیگه نیاز به سرمایه گذاری در زیر ساخت ها محدود شده (یعنی بسیاری از زیرساخت ها وجود دارد)... سردار توی این جمله با زبون بی زبونی داره به فرماندهان نظامی مملکت میگه که بابا ما پیشرفت کرده ایم، سطح توقعات و سفارشاتتون رو بالا ببرید! اگر این نیست، پس چرا اینگونه بیان شده؟ ... این نکته خودش نشون میده که مشکل ما در تجهیز نیروهامون (در خیلی بخش ها) به نبود توان تولید بر نمیگرده! به رویه های اشتباه فرماندهی و مدیریت نیروهای مسلح بر میگرده!!!

با اجازه پاره نوشته ای پُر مغز و مهم را خدمت عزیزان تقدیم می نمایم!   موشک زلزالُ .. کلاهک پُر بارُ .. میدون پُر مینُ .. و دیگر هیچ... big_grin

به صورت بالفعل نمی دونم! اما به صورت بالقوه با اعتماد به نفس کامل میگم بله!... ساخت موتور جت دو تا مسئله عمده دارد ... 1-متریال 2-قطعه زنی ... خوشبختانه در هر دو زمینه هم اونقدر تجربه و پروسه های تحقیقاتی داشته و داریم که شمارش از دستمون بر نمیاد! ما در هر دو موضوع؛ مپنا رو داریم - زیرمجموعه های سازمان انرژی اتمی را داریم - دانشگاه ها رو داریم - خود وزارت دفاع را داریم - ده ها شرکت بزرگ و کوچک خصوصی را داریم که در این حوزه ها تجربه و یا تحقیقات داشته اند - ظرفیت اطلاعاتی برون مرزی گسترده ای داریم که با شل کردن سر کیسه می شود یه کارهایی در قبال دانش فنی شرکت های بزرگ کرد - و غیره... قضاوت و نتیجه گیری با خودتون...    

به نام خدا سلام... ............................................................................................ سهیل عزیز ، ممنون میشم زین پس این حقیر را عدد خطاب نکنی...   با ول کردن قضایا چه چیزی درست میشه؟! آیا مشکلات مدیریتی موجود رفع میشه؟ اگر ما بحث نکنیم، که بحث کند؟ لابد افرادی که دغدغشون پیشرفت علمی و نظامی این مرز و بوم نیست؟ لابد افرادی که...........؟   خیل عظیمی از همین کارشناس هایی که شما میفرمایی نصف تحولات مختلف این مملکت رو روی دوش دارند! چرا اینقدر بسته به قضایا نگاه میکنی؟ همه که مثل من و شما نمی تونند به قضایا نگاه کنند! می توانند؟ عزیزان یه منطق عددی دارند با عنوان 2 در 2 میشود، چهار، حرف بیراهی هم نمی زنند، کاملاً هم درسته. حرف ما هم اینه که نتیجه 4 فقط حاصل 2 در 2 نیست، 2 به علاوه 2 هم میشود، چهار، 4 در 1 هم میشود، چهار، 3 به علاوه 1 هم میشود، چهار، 5 منهای 1 هم میشود، چهار، 4 به علاوه 0 هم میشود، چهار ووووو...   بذار اینگونه بگویم تا بهتر متوجه بشی...(یه نگاه کلی) Marine101 (اینجانب)؛ مسئله ای رو مطرح کردم با عنوان ایجاد تحول در مدیریت و نگاه به مسئله ی جنگنده سازی در کشور و بهره برداری مناسب تر از ظرفیت های (انسانی-فناوری) کشور... Aspahbod؛ مسئله ای رو مطرح کرد به عنوان سلسله مراتب و نیاز ترتیبی و نیز پاره ای از مشکلات (عقب ماندگی ها) پیش رو... babak1985 & hossein9؛ از بعد معنوی به قضیه نگاه کردند... SHAHABESAGEB؛ هم که ماشاالله کارشناس رسانه ایمون هستش... MILAD110؛ صاحب نظر هستند ایشون... SoheilEsy (خودت)؛ فردی که چیزکهایی میدونه و با بیانش دلداری میدی جمع رو... RezaKiani؛ صاحب نظر و فردی که زوایای جدید و کلی تری را مطرح کرد... میبینی که جمع ماشاالله خوب جمعی هست... اگر یه دوتا کاربر چیت هم پیدا بشوند که مسخره امان کنند، نور الا نور میشه... چه بسا که از دل همین جمع ها و همین بحث ها جهش هایی در مملکت پدید بیاد!!! آدم نباید اینقدر مسائل رو سیاه و سفید ببینه... ............................................................................................ من واقعاً گیج شدم و از عزیزان این سوال را دارم که اینقدر قبولش سنگین و غیر ممکنه که ما بتونیم سالی 30 تا 50 فروند جنگنده ی مدرن تولید کنیم (اون هم نه از الان، از 1400 به بعد)؟! یعنی واقعاً اینقدر کشورمون را (با این حجم از گستردگی سرزمینی، نیروی انسانی و صنایع موجود) حقیر و ذلیل در چشم دارید؟!!! ............................................................................................ در پنا حق... :rose:

http://mod.ir/content/%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%B5%D8%A7%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D9%84%D9%88%D9%85%D8%AA%D8%B1-%D8%AE%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%AF  

عزیزان این نکته ها را توجه داشته باشید... ............................................................................................................. بین این حقیر و جناب آسپهبد ، اساساً تعارض فکری وجود نداره! شاید بگید چطور؟ ایشون از یه زاویه به قضیه نگاه میکنه و این حقیر هم از یک زاویه دیگه! هر دو زاویه هم منطقی هستش و لازم المحاسبه!!! ایشون معتقد به مراتب و ترتیب هستند در رسیدن به ظرفیت های بالا، با این معنی که تا پاره ای از ظرفیت ها نباشه فلان چیز نمیشه و این حقیر معتقد به این که نباید نشست که این ظرفیت ها خودش بیاد، بلکه باید ایجادشون کرد...اساساً به این نوع اتفاق بحثی می تونیم بگیم مکمل یکدیگر بودن! ............................................................................................................. متاسفانه یه چیز بدی در جامعه ی ما در اکثر مسائل به چشم میخوره با عنوان ترس از انجام پاره ای از کارها (معمولاً کارهای بزرگ)! این حقیر تلاشم در این راستا هستش که زوایای دیگر نگاه به مسائل رو بنمایانم و این قبح انجام کارهای بزرگ را هم بشکنم... به قول قدیمی ها چشم میترسه، دست انجام میده!

به نام خدا سلام... ................................................................................... این حقیر خوشخال میشوم ، دلایلی که اینجانب باید به 170 وطنی مشکوک باشم را مستندتر ارائه کنید. ................................................................................... این حقیر هم هیچ حرفی از وجود جهش نزدم! نمی دونم شما از کجا به این نتیجه رسیدید! حالا بماند پیشرفت های ما توی حوزه های مختلف نظامی طی این دو دهه ی گذشته (با محاسبه ی مسئله ای به نام تحریم) خودش تنه به جهش می زند! ................................................................................... والا اگر فقط قرار باشه با اینها مسئله رو بسنجم که باید دستهام رو ببرم بالا و دیگه اتفاقات بعدش...20-30 میلیارد دلار ما کجا؟ و قریب به یک تریلیون دلار حضرات آمریکایی کجا؟...در نیروی انسانی به همین ترتیب... این حقیر! راستش رو بخواهی فرد ضعیفی هستم و ابایی هم ندارم از اعتراف بهش! ترجیه میدهم به جای اینجور واقع بینی ها خودم رو پشت تلاش و کوشش برای شکستن همچین محدودیت هایی دفن کنم تا این که تسلیم این محدودیت ها بشوم و واقعی بودنشون رو باور کنم... :) ................................................................................... در پناه حق... :rose:

به نام خدا سلام... .................................................................... برای این حقیر قابل درک نیست که چرا سپاه اینقدر روی استفاده رزمی کردن از RQ-170 تاکید داره. اون هم با این نوع بیان که به نظر قصد انبوه سازی میاد!  170 چه از حیث سخت افزار الکترونیک موجود درش و چه از حیث فناوری پنهانکاری به کار رفته درش، کیفیت بالایی دارد (چون از اول با هدف فعالیت های اطلاعاتی طرحش رو زدن) و بدون رو در بایستی عرض کنم که تولیدش برای ما گرون در میاد و زمان بَر! چون هم در موضوع الکترونیک برخی قطعات را به صورت گسترده نمی تونیم (از خارج تهیه) و یا تولید کنیم و هم اونقدر متخصص نداریم که در حد 170 درگیر بشوند. پس احتمالاً بخواهند نمونه ی مقرون به صرفه تر ازش تولید کنند! من مخالف رزمی بودن این هواپیما نیستم، اما به شدت مخالف تولید نمونه ی مقرون به صرفه از این هواپیما هستم! حرفم اینه که RQ-170 مهمات محدودی میتونه حمل کنه. وقتی مهمات محدود باشد، یحتملاً هدف یا باید خیلی مهم باشد، یا خیلی مجتمع (مثل ناوها) و یا اینکه بمب هایی که حمل می کند باید خاص باشد (مثل بمب هسته ای و EMP). پس اساساً سپاه میتونه طرح تولید نمونه ی مقرون به صرفه ی 170 را با طرحی بزرگ تر مثل Lockheed Martin UCLASS جایگزین کنه، چون تولید نمونه ی مقرون به صرفه از 170 به خاطر نوع طراحی و به طبعش توان محدود در حمل بمب (و یا موشک)، توجیه اقتصادی-عملیاتی ندارد. (به نظر این حقیر) .................................................................... در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ............................................................................................. خدا نیاره اون روز رو! اصلاً حرفش رو هم نزنید... اشتباه نکنید! منظورم تمسخر چینی ها نیست. این حقیر در توان تحقیقاتی و تولیدی بالای چین در مسائل نظامی و غیره شکی ندارم و این رو هم میدونم که کشور چین در یک دهه ی اخیر تا حد قابل توجهی خودش رو به استاندارد نظامی کشورهای پیشرو در صنعت نظامی رسونده، اما مسئله و دغدغه ی این حقیر چیز دیگری هستش... اگر یه مدت صبر کنید انشاالله بهتر متوجه خواهید شد... ............................................................................................. در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ............................................................................................. تهاجم به ماهواره ها؛ این  قضیه به صورت کلی با دو مجموعه بندی از هم تفکیک می شود؛ 1-انهدام ماهواره (سفید) 2-از کار انداختن ماهواره (سیاه) «نکته؛ وقتی یک ماهواره را بدون منهدم کردنش از کار بیاندازیم، می توان روش اقدام را سفید (و اصطلاحاً تمیز) نامید، چراکه در وسعت زیاد زباله ی فضایی طی انجام عملیات تخریبی ایجاد نشده است ؛ اما اگر منهدمش کنیم و به طبعش زباله های خطرناک فضایی (که میتوانند باعث انهدام دیگر ماهواره های مدار نزدیک شود) ایجاد شود، می توانیم روش را سیاه بگوییم.» عمده ترین و معقول ترین روش هایی که این حقیر برای تاثیر روی فعالیت های فضایی (ماهواره ها) سراغ دارم؛ 1-غیر مستقیم؛ استفاده از تسلیحات انرژی مستقیم و اخلاگری سیگنالی 2-استفاده از موشک های ضد ماهواره .............. انهدام ماهواره با موشک؛ در این پست مستقیماً زوم میکنم به روی مسئله موشک های ضد ماهواره... قبل از اینکه به موضوع مورد اصابت قرار دادن ماهواره ها برسیم، بهتره ببینیم ماهواره چی هست؟ در کلی ترین بیان و فارغ از نوع کاربرد، ماهواره ها را میشود سامانه های دست ساز بشر تعریف کرد که در مداری به دور سیارات می چرخند ... در زمین سه مدار عمده چرخش ماهواره (بر حسب ارتفاع) سراغ داریم؛ 1-ارتفاع پایین 2-ارتفاع میانی 3-ارتفاع بالایی. (پس اساساً برای نیروی مهاجم ، (جدای از مسئله ارتفاع) ماهواره هدفی متحرک در مداری معین و با قابلیت مانور بسیار کم هستش!) حالا میرسیم به اصل قضیه یعنی مورد اصابت قرار دادن ماهواره ها با موشک ... بارها مشاهده کردم که عزیزان خیلی این موضوع را سخت و بسیار غیر ممکن تلقی می کنند! ولی در واقع بر خلاف تصورها همچین هم کار تکنولوژی بَر و غیر قابل وصفی نیستش! ... ما اگر بخواهیم یک ماهواره (غیر زمین آهنگ) را در مدار خودش و از جهت مخالف حرکتی اش بزنیم،  تمام مسئله ی مورد هدف قرار دادن ، به محاسبه ی دقیق و جامع بر میگردد ، با این تعریف که شما باید بتونی مستقیماً یک پرتابه را از روبه رو (منظور از جهت مخالف مدار حرکتی اش می باشد) به یک ماهواره بکوبونی یا در فاصله ای که بر روی آن ماهواره تاثیر مخرب بگذارد یک انفجار ترتیب بدهی! البته میشه فناوری تعقیب از پشت سر رو هم پیاده کرد! ولی اوضاعمون کمی در اندازه موشک ضد ماهواره دگرگون میشه (موشکمون یخُوده بزرگتر میشه)! مثال؛ با فرض این که قرار است ماهواره ای را در ارتفاع پایین منهدم کنیم... به چه اطلاعات و ملزومات سخت افزاری نیاز داریم؟ اطلاعاتی که نیاز داریم؛ 1-موقعیت ارتفاعی، موقعیت مداری و سرعت دقیق هدف. 2-آگاهی کامل به مقدار سرعت، نرخ اوجگیری موشک تا نقطه ی رهایی پرتابه ی ضد ماهواره. ملزومات سخت افزاری و نرم افزاری؛ 1-سامانه های راداری و الکترو اپتیکال کشف دقیق در فواصل دور. 2-موشک حداقل دو مرحله ای. (مرحله ی اول حامل و مرحله ی دوم شکارچی یا پرتابه ضد ماهواره). 3-سامانه ی پردازش اطلاعاتی که با بهره برداری از الگوریتم ها و نرم افزارهای از پیش طراحی شده به سرعت اطلاعات به دست آمده را سبک و سنگین بنماید تا زمان مناسب لانچ موشک ضد ماهواره را به ما بدهد و نوع رفتار موشک را طراحی و تنظیم نماید. چه فرآیند و مراحلی اتفاق می افتد؟ مهم ... تعریف فرآیندی که اتفاق می افتد؛ ماهواره ای ناشناس توسط سامانه های نظارتی در فاصله ای مناسب توسط پدافند کشف می شود! تصمیم به نابودی اش گرفته می شود!  سریع به مناسب ترین پایگاه (یا یگان غیر ثابتی) که مجهز به قابلیت ها و امکانات درگیری با ماهواره باشد، دستور انهدام داده می شود! نیروی عمل کننده سریعاً محاسبات لازمه را با امکانات پردازشی و الگوریتم های از پیش به دست آمده (نرم افزار) انجام می دهد تا مناسب ترین زمان شلیک موشک مشخص شود! طبق محاسبات انجام شده، موشک لانچ می شود! موشک تا نقطه ی مناسب برای رهایی محموله توسط شبکه مادر (سامانه های یکپارچه شده) هدایت می شود و در موقعیت تعریف شده محموله (شکارچی ماهواره) را رها می کند! شکارچی در میلی ثانیه مبادرت به لاک کردن (با سیکر) بر روی نزدیک ترین هدف می کند و با بهره گیری از سیستم رانشگر خارج از جو به سمتش روانه میشه! باز در میلی ثانیه از شبکه مادر کسب تکلیف میکنه که این همون هدفه یا نه؟! باز هم در میلی ثانیه شبکه مادر (که بر اساس هوش مصنوعی محاسباتش انجام میشه و شاید بشه گفت انسان در این مراحل درش دخالتی نخواهد داشت) ، اگر اطلاعات موقعیتی هدفش با اطلاعات موقعیتی ارائه شده از سوی شکارچی (بعد از محاسبه تفاوت موقعیتی هدف و شکارچی) درست بود میگه برو پدرش رو صلواتی کن ، اصلاً هم دلت نسوزه! اگر نبود، دستور رد میده و شکارچی دوباره جست و جو میکنه تا به هدف برسه و اگر نرسید (اینجاش دیگه دست من و شما نیست ، سوتی کارخونه بوده)! این مسائلی که مطرح شد قابل تعریف و تعمیم به تمامی ارتفاعات هستش ، جز ماهواره های زمین آهنگ که به خاطر ثابت بودنشون نسبت به سطح زمین (شعورم میرسه که سرعت چرخششون به دور زمین با سرعت چرخش زمین به دور خودش برابره)، قضیه مورد اصابت قرار دادنشون فرق میکنه. .............. بررسی فناوری و امکان تهاجم به ماهواره ها در جمهوری اسلامی ایران؛ رسیدیم به قسمت دل کش ماجرا! قسمتی که متناسب با اُفت و خیزش ، ما هم حالی به حالی ، و سرد و گرم می شویم... می خوایم ببینیم چقدر این امکان برای کشور ما موجوده و چقدر احتمال وجود چنین ظرفیتی در نزد قوای نظامی ما قابل تصور است؟ با توجه به این نکته که این حقیر را در این سایت فردی متوهم و دروغگو می پندارند ، پس به بیان یک مسئله و توضیح یک ظرفیت موجود ، بسنده می کنم...نتیجه گیری و فرآیند تفکر (محاسبه) با خودتون... مسئله؛ ما به هر میزان که در فناوری های .. 1-مرتبط با انواع موشک 2-مرتبط با پدافند هوایی 3-پردازش اطلاعات و طراحی نرم افزارها 4-شبکه سازی و مخابرات 5-استقرار مدارگرد در مدار زمین .. پیشرفت کرده باشیم ، به همون میزان هم دستمون برای طراحی سامانه های موشکی ضد ماهواره باز است. توضیح یک ظرفیت، در سال 88 نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به نیروی هوافضا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران تغییر نام داد ... باور عمومی از این قرار است که به دلیل موشکی بودن این نیرو چنین اتفاقی افتاده است ... چنین تعبیری درست می باشد، اما بخش بزرگی از واقعیت جا مانده است ... در سال 88 و در پی نیروی هوافضا شدن نیروی هوایی سپاه ، مجموعه ای تحت عنوان مجموعه فضایی به این نیرو اضاف شده است (جایی که تحقیقات مربوط به فناوری های فضایی نظامی و حتی شاید صنایع فضایی نظامی مستقیماً تحت مدیریتش هدایت میشه) ... یا به عبارت دیگر کل تحقیقات مربوط به فضا در سپاه با این روش یک پارچه شده است ... نکته اصل کاری در اینجا این است که وقتی یک مجموعه ی فضایی به سمت فعالیت های فضایی گام بر میدارد، میشود ادعا کرد که فقط خودش را محدود به پروژه های غیر تهاجمی نخواهد کرد. ............................................................................................. در پناه حق... :rose:

به نام خدا سلام... ....................................................................................... آقا ما اومدیم یه حرفی زدیم از تهاجم (با موشک کروز علیه مواضع داعش) در خاک سوریه، عراق و یا هر دو. عزیزان تصور می کنند همین جوری یه چیزی پروندم، جهت خالی نبودن عریضه! حالا با اجازه از سه زاویه نگاه کنیم موضوع رو، تا ببینیم، آیا این حقیر زِر مفت فرموده ام یا مطلبی که دارم میگم عقلی و قابل انجام است! ....................................................................................... آیا جنگ افزار و اطلاعات لازم برای این اقدام وجود خارجی دارد؟ یا زایده ی خیال پردازی ها و توهمات این حقیر می باشد؟ عجب سوال سختی! چون هیچ روشی برای فهمیدنش وجود ندارد!!!...شوخی کردم...  جنگ افزار لازمه؛ خوشبختانه توی این مورد نیازی نیست شاهد از غیب بیاریم و به استدلال (اگر نمیشه خودِ خدا رو برای اثبات وجودش دید، حداقل میشه خلقتش رو دید و از اون به وجودش پی برد) متوسل شویم. مجموعه هوافضا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در نمایشگاه هوافضای این نیرو در همین سال جاری به صورت جنبی و کم اهمیت از موشک کروز «یا علی» در کنار پاره ای از دستاوردهای جدیدش رونمایی کرد. (این نکته رو اضافه کنم که تمامی محصولات ارائه شده در این نمایشگاه محصول جدید نبوده اند، بلکه ارائه نوآوری ها و آپگریدها در سامانه های قبلی، بزرگترین بخش این نمایشگاه بوده است...پس وجود یاعلی در این نمایشگاه به این معنی نیست که حالا تازه به فناوری ساخت کروز زمین به زمین دست یافته ایم) «موشک کروز تاکتیکی یا علی از دید این حقیر؛ 1-بُرد حدود 500 تا 700 کیلومتر 2-کلاهک جنگی در حدود 500lbs 3-تکنولوژی نسبتاً ساده و ارزان قیمت (به منظور تولید انبوه سریع تر و گسترده تر) (شاید مسئله ی هدایت خارج از خط دید و دقت اصابت به اهداف در این موشک برای عزیزان دغدغه باشد! جهت پرهیز از طولانی کردن نوشته فقط به این نکته بسنده میکنم که موشک کروزی که نتونه دقت برخورد شعاعی یک متر داشته باشد، اساساً یعنی دور ریختن پول! پس یحتملاً تدبیر و ابتکاری اندیشیده شده برای رفع این دغدغه)» اطلاعات لازمه؛ خوشبختانه در این موضوع هم حزب الله لبنان را در آنجا داریم! هم خود ارتش سوریه و دستگاه اطلاعاتی این کشور! و هم توان ماهواره ای کشور دوست و برادر ، روسیه!   فضای سیاسی و رسانه ای موجود آیا اجازه این کار را به ما می دهد؟ مناسب تر از وضعیت موجود برای اقدام علیه داعش ، جز در اون هنگامی که این جریان باطل و وحشی به مرزهای ما تهاجم مستقیم کند ، به وجود نخواهد آمد. هم اکنون دنیا داعش و کلاً جریان به راه افتاده در سوریه را مستقیماً تهدید انسانیت در این کره ی خاکی میبینه و رسانه ها هم همین رو تبلیغ میکنند! دقیقاً برخلاف اون چهره مظلوم و ستم دیده ای که اوایل از این جریان نحس به خورد ملت های بدبخت عالَم می دادن! پس ما اگر این جریان تکفیری را به صورت دورایستا مورد هدف قرار بدیم! (حتی در یک نوبت و محدود)! جز افراد تکفیری، کسی ما را محکوم نخواهند کرد. شاید به این فکر کنید که دنیا تصور میکنه این حرکت همراهی با آمریکا هستش! خدمتتون عرض میکنم که چاره اش اینه که باید درخواست رسانه ای شده دولت اسد در سوریه و گروهای شیعی در عراق پشت این اقدام ما باشد. شبه ای هم به ادعای اولیه ما (نظام) مبنی بر عدم ورود مستقیم به جنگ سوریه وارد نخواهد شد، چرا که این تحرکات دورایستا رو نمیشه با لشگرکشی و تهاجم هوایی مقایسه کرد.   فرضاً که همچین اقدام و یا اقداماتی صورت پذیرفت، چه سودی برای ما در بر دارد؟ این رو بگم که این حقیر فقط روی مسائل تبلیغاتی این حرکت زوم کرد ام! چرا که این قبیل تهاجم های دور ایستا برضد جریانات تکفیری فعال در سوریه و عراق اساساً بدون لشگرکشی (در بعد عملیاتی) تاثیر چندانی ندارد مگر اینکه خیلی گسترده و انبوه باشد. پس فقط در موضوع تبلیغاتی؛ من از شما میپرسم! فرض کنید همین امروز خبری در بیاد که فلان جای تکفیری های سوریه را سپاه از داخل خاک ایران با X تعداد کروز مورد اصابت قرار داد! در داخل چه بازخورد روانی ایی خواد داشت؟ در بین دشمنانمون چه بازخوردی؟ در رسانه های جمعی چه بازتابی خواهد داشت؟ آیا دیگر کسی رو در داخل کشور خواهیم یافت که بگوید، اگر داعش به ما حمله کنه نصف ایران رو در روز اول اِشغال میکنه؟ ها؟ ....................................................................................... در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ............................................................................. حالا که بحث از شاهد-129 و پهپادهای آینده ی این مرز و بوم شد، با اجازه من هم یه مسئله ای رو مطرح کنم... در کشور ما تجربه طراحی پهپاد جت (کرار) ، تولید انبوه و به کاگیری اش را داریم...میدونیم که هم اکنون نیاز به پهپادهای جتی داریم که در حد و اندازه های 1/2 برابر تا 1/3 برابر شاهد-129 باشد (در کارایی و فرم Predator C Avenger)...میشه با انشعاب گرفتن از پروژه های کرار و شاهد-129 (استفاده از طراحاشون)، طرح مورد نیاز برای رفع مسئله تهیه کرد (طرحی نوع در انداخت!)...فکر طرح ظاهری و فرم پهپاد و محاسبات بدنه رو هم نکنید! برادران و خواهران آمریکایی زحمتش رو کشیدن! از Predator C الگو میگیریم! آب از آب هم تکون نخواهد خورد. این همه از زحمات این عزیزان بهره مند شدیم چه اتفاق خاصی افتاد؟! (میگیرید که منظورم رو؟ big_grin) ............................................................................. در پناه حق... :chicken:

به نام خدا سلام... مطمئن باش اونهایی که روز اول تصمیم به بهره برداری از جریانات به وجود آمده در سوریه و تبدیل کردنش به قائله ی نظامی گرفتند، قطع به یقین مطمئن بودند که؛ ایران به صورت گسترده قوای نظامیش رو توی این جنگ درگیر نمیکنه! اونا می دونستن تا مرزهای جغرافیایی ما مستقیماً از سوی این قائله مورد تهاجم قرار نگیرد ما تهاجم سنگین نخواهیم کرد! می دونستند که ما مستقیماً از اسد اعلام حمایت میکنیم و کوتاه هم نمی آییم! می دونستند که در تهاجم به داعش همکاری نمیکنیم! ووو اما تا اونجایی که میتونستند ، تلاش خودشون رو کردندکه ورق رو برگردونند... منظور این حقیر رو درست متوجه نشدی! یا اینکه من نتونستم درست بیان کنم منظورم رو! در یک کلام...جهت گیری ها، نوع نگرش ما، نوع برخورد ما با مسائل مثل گاو پیشانی سفید میماند و به این دلیل قابل پیش بینی هستیم! و تهاجم نظامی تکنولوژیک در این بلبشوی گرگ و میش یکی از برکاتش میتونه برهم زدن این رویه منفی باشد... ................................................................................................................. مسئله ای رو هم در باب پست قبلی شما (9791) بیان کنم! متاسفانه این جمله ی شما «بزرگواران گاهی از ارتش سوریه انتقاد مینمایند   آنرا ارتشی فاقد غیرت لازم  معرفی مینمایند» و ماهیت متن نقل شده از بی بی سی (که تحقیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به بهانه ی بیان ناگفته ها می باشد)! شکل و شمایل غیر منطقی و زننده دارد! چرا که سپاه آن زمان (و به طبعش امروز) را با ارتش سوریه مقایسه میکند و به نوعی مشابه انگاری بین میزان قوای موجود کشورها به وجود می آید و از طرفی دیگر تحقیر سپاه با نقص ها و ضعف های بی پایان ارتش سوریه هستش!

به نام خدا سلام... ................................................................ بر حسب نوع نگرش به مسائل و اصولی که جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی (تعامل با دنیا) و تحرکات نظامی در زمان صلح دارد، میشه ادعا کرد که پیش بینی اقدامات و تصمیم گیری های ایران برای سیاست مداران کهنه کار شرقی و غربی امر ساده و امکان پذیر هستش! متاسفانه در مواقعی این پیش بینی پذیر بودن مایه دردسر و نوعی نقطه ضعف هستش! ای کاش ما میتوانستیم برخی مواقع حرکت های غیر قابل هضم مرتکب بشیم که نشون بدیم آنچنان هم دیگران بر تحرکاتمون مسلط نیستند! اقدامات گُنگ و غیر قابل درک که نشه مفید خوندشون و نه غیر مفید، که نشه خصمانه خوندشون و نه غیر خصمانه، که نشه احمقانه خوندشون و نه عاقلانه، که نشه جسورانه خوندشون و نه ترس منشانه، ووو ، کلاً یه عملی فارغ از مسائل مختلفه و رویکرد ها و سیاست های کلی جاری! به عنوان مثال؛ فرض کنید در این ماجرای ورود نظامی ائتلاف به مسئله ی تهاجم به داعش (حالا با هر نیتی) ، یکهو ، ایران بیاد از داخل خاک خودش و به اسم حمایت از ارتش سوریه با 20-30 تا کروز مواضع مهمی از داعش رو مورد هدف قرار بدهد!!! چه اتفاقی می افته؟ چگونه تحلیل میشه؟ چه محاسباتی رو به هم میزنه؟ چه محاسبات جدیدی رو به وجود میاره؟ چه تهدید هایی رو رفع میکنه؟ و چه تهدید های جدیدی رو به وجود میاره؟ و سوال های بسیار دیگر...(به نظر این حقیر حالا که این ماجرا به اینجا کشیده و پیچیدگی هاش زیادتر از قبل شده، بهترین زمان برای عرض اندام نظامی و تکنولوژیک ما هستش، حتی در حجمی بسیار محدود)...چنین اقدامی نه برای ما غیر ممکنه و نه آسیبی به ذخایر موشکیمون میزنه و کلاً هزینه ی سخت افزاری و پولی زیادی برامون در بر نداره! (شما هر کروز نزدیک 1000 کیلومتر بُرد را که 500 هزار دلار در نظر بگیری ، 30 تاش میشه 15 میلیون دلار ، و واقعاً هم چند برابر هزینه ای که می شود در چنین اقدامی برای ما آورده تبلیغاتی خواهد داشت)! در عوض از اون طرف به دنیا میگیم که سیمسالابی! به این معنی که ما هم یه کارهایی بلدیم (قدرت نمایی و عربده کشی)! این حرکت رو کسی الان نمیتونه به جنایت علیه بشریت و یا سرکوب مخالفان سوری تعبیر کنه (چون غول نظامی-تبلیغاتی دنیا علیه داعش اقدام کرده)! اساساً لطمه ای هم به وجه ی ما در نزد ملل مختلف مسلمان وارد نخواهد کرد! بر خلاف سیاست های کلیمون هم کاری انجام نداده ایم! و غیره... و حتی چنین اقدامی بر ضد داعشی های فعال در خاک عراق هم ممکنه! اگر هم زمان هر دو طیف هم مورد هدف قرار بگیرند! که چه بهتر... ................................................................ در پناه حق... :yawn:

به نام خدا سلام... .......................................................................... عزیزان واقعاً دیگه کافیه... به حد کفایت گله و شکوایه کردیم! به حد کفایت هم تمسخرشون کردیم! به حد کفایت لیچار هم بارشون کردیم! هر چیزی حد و مرزی داره... الان دیگه موسم رو کردن عکس های کیفیت بالا هستش... پس از عزیزان بالا (بچه های مُحب گالری) خواهش به عمل میاد که اقدام بنمایند...(البت کیفیت بالای عکس ها، اگر وجود داشته باشند، فراموش نشود) .......................................................................... در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ............................................................................................. از همه ی عزیزان جامعه ی میلیتاری به دلیل اینکه دیروز صبح از کوره در رفتم و مسئله ای تقریباً بی ربط  با تاپیک را مطرح کردم، عذرخواهی میکنم... :oops: امیدوارم که این قصور را از این حقیر ببخشید... :rose: مثل همیشه از توضیحات و نکته بینی های تک تک دوستان تشکر میکنم ، چرا که باز هم مثل همیشه در لا به لای پست های کاربران محترم چیزهای زیادی یاد گرفتم... ............................................................................................. با اجازه میخوام چند خطی سیاهه نویسی ارائه کنم تا عزیزان بهتر با زاویه دید این حقیر نسبت به وضعیت جاری صنعت دفاعی مملکت آشنا شوند... عمرم رو هم از سر راه نیاوردم که بیام اینجا چرک نویسی کنم ، پس سپاسگذار میشم عزیزان بدون جهت گیری به نوشته ام نیم نگاهی کنند... ............................................................................................. در مورد پهپاد رونمایی شده؛ دیروز نسل جدیدی (تقریباً) از پهپاد مهاجر رونمایی شد، با قابلیت به کارگیری موشک های  ضد هوایی (سابقاً) دوش پرتاب...در نگاه کلی فقط همین! به حد خودش قابلیت عملیاتی خوبی داره، چون هم ارزانه، هم نسبتاً ساده است و به طبعش امکان به کارگیری گسترده ای داره... میتونه علیه پهپادهای هم سطح خودش اقدام کنه .. میتونه اگر در شرایطش قرار بگیره، کروزها و شاید هلیکوپترها رو هم مورد اصابت قرار بده... این پهپاد رو چیز بد و نا کار آمدی نمی دونم، چرا که در برابر کشورهای هم تراز خودمون تاثیر دفاعی مناسبی دارد... اما متاسفانه کار رسانه ای که در قبالش شد و به شبکه های تلویزیونی ملی کشیده شدنش در شان صنعت دفاعی کشور نبود و نیست! (در ادامه مواردی رو بیان میکنم تا عزیزان بهتر درک کنند که چرا؟) ادعا کردم که 15 سال پیش امکان تولید مشابه این پهپاد در داخل کشور موجود بوده (اما نه با کیفیت امروزش و نه گستردگی ای که در امر تولید انبوه امروز میتونیم اعمال کنیم). هنوز هم سر حرفم هستم! اگر شک دارید یه نیم نگاهی به تاریخچه ی به کارگیری پهپاد و نیز دوش پرتاب های ضد هوایی در کشور بیاندازید...احتمالاً در گذشته نسبتاً دور این ابتکار به عنوان یک طرح و ایده در نزد نیروها و صنعت گران دفاعی مطرح شده! اما به دلایلی کنار گذاشته شده! مثلاً شاید بشه گفت نیروی به کار گیرنده ای نبوده! و یا اینکه امکان تولید گسترده وجود نداشته! ووو...بگذریم... ............................................................................................. خبررسانی در امور دفاعی (دستاوردهای صنعتی-علمی)؛ بد یا خوب این امر نیازمند یک تعریف و چارچوب هستش که متاسفانه ما در کشور فاقد چنین درکی از کل موضوع هستیم... به عنوان مثال؛ موضوع رونمایی همین پهپاد در حدی هست که خود وزارت میتونست با اتشار چند عکس و پاره ای توضیحات فنی سر و تهش را در سایت مجازی خودش هم بیاره و نیازی نبود که گزارش خبری تهیه بشود! یا به عنوان مثالی دیگر؛ گزارشات غیر اصولی که از نمایشگاه خودکفایی تهیه شد... ............................................................................................. بزرگترین ایراد و انتقاد وارده به قوای نظامی کشور؛ در موضوع پهپادها که جگر این حقیر را بسیار خون کرده، ایرادی مطرح هست با این تفسیر که چرا قوای نظامی مملکت با وجود این حجم گسترده از زیرساخت های صنعتی-تحقیقاتی و نیز نیروی انسانی به معنای واقعی کلمه کارآمد ، نیازهاشون رو در سطح پایین و در مواردی کلاً عقب مانده نگه می دارد؟!!! (که متاسفانه در مواردی باعث شده صنایع هم دچار عقب ماندگی هایی بشوند)...عمده ترین دلیلی که در ذهن هر کس نقش میبنده مسئله ای به نام پول و یا دانش فنی (تکنولوژی) می باشد...به عنوان مثال؛ چرا نیروی هوایی ارتش ما فاقد بمب افکن بدون سرنشینی مشابه X-47B می باشد؟  (البته هواپیماهای رزمی بدون سرنشین در ایالات متحده هنوز آنچنان عملیاتی نشده اند)! عزیزان در جواب ممکنه بگند که دانش لازمه را نداریم، زیرساخت تولید را نداریم و پول نداریم و از این قبیل موارد! به نظر این حقیر اینگونه نیست ، مسئله ی ما امروز جسارت خواستن هستش. بین نتوانستن و نخواستن زمین تا آسمان فرق وجود داره. شما یک فرمانده نیروی هوایی ارتش رو به من نشان بدهید که طالب به کارگیری 50 فروند بمب افکن بی سرنشین در مجموعه ی تحت امرش باشه! شما یک فرمانده به من نشان بدید که جسارت ورود به عرصه های جدید داشته باشه!...پس مشکل عدم وجود جسارت برای ورود به فاز جدید ساختار سخت افزاری هستش ، یا به عبارتی دیگر ما در مرحله ی پوست اندازی گیر کرده ایم!!! ما امروز جز مواردی خاص (مثل صنایع موشکی) نمیتونیم در حیطه تولید و تجهیز نیروها به گستردگی کشورهای بزرگ و صاحب سبک عمل کنیم، اما در کیفیت مطمئناً امروز در شرایطی قرار داریم که می توانیم پا به پای دنیا جلو بریم، ولی متاسفانه این واقعیت موجود با هزار و یک بهانه ی واهی به زمین خورده و بهتره شفاف تر بگم، ترس های ما و ذهنیات عقب مانده ی ما نسبت به توان ملیمون ما رو عقیم کرده! در گذشته بنا بر پاره ای از محدودیت ها ما راهکارهایی رو در پیش گرفتیم که هم ارزان قیمت باشه هم در دسترس و متاسفانه امروز با اینکه از شرایط گذشته عبور کرده ایم هنوز هم در همان ذهنیات و سیاست ها به سر میبریم! به عنوان مثال؛ در موضوع جمع آوری اطلاعات از طریق پهپادها، سپاه اومد رویه ای رو پیش گرفت که پهپادهای تاکتیکی دربازه های ماموریتی سبک تر و کوتاه تر کار اطلاعاتی استراتژیک انجام بدهند! پهپادهای ارزان قیمتی که هم پنهانکار بودن و هم مداومت پروازی خوبی داشتند و میتونستند به راحتی در سطح تاکتیکی از کشورهای همسایه برای ما اطلاعات جمع کنند (بیش از یک دهه هست که چنین رویه ای وجود دارد)! این رویه هنوز هم مفیده و در آینده هم مفید خواهد بود! اما این دلیل نمیشه که ما حالا که هواپیمای اطلاعاتی استراتژیک RQ-170 رو داریم، ازش بهره برداری نکنیم، چون در گذشته مسیرهای خودمون رو برای رفع حاجت داشته ایم! چرا ما وقتی میتونیم با یک پرواز 170 ایرانی به اندازه 10 پرواز پهپادهای دیگرمون (حداقل)  اطلاعات جمع آوری کنیم، ازش استفاده نکنیم؟ چرا وقتی ظرفیت های صنعتی ما امکان تولید طرح های رزمی بزرگ تر و تاثیرگذارتر از کرار رو داره، ما فقط بیاییم به کرار بسنده کنیم؟ ووو به دو تصویر زیر نیم نگاهی بیاندازید و سوال های ذیلش را پاسخ بدید... http://upload7.ir/imgs/2014-09/87709580931326816181.jpg http://upload7.ir/imgs/2014-09/68478461580109895334.jpg چه چیز خاصی در فناوری های مرتبط با این دو طرح وجود دارد که از دست محققان و صنعت گران دفاعی ما خارج است؟ آیا از تجمیع تجارب و دستاوردهای شاهد 129-فطرس-170ایرانی-وغیره، نمی توان پهپادهایی مشابه این دو طرح خلق کرد؟ آیا خیلی گران از آب در می آیند؟ آیا صنعت دفاعی ما اینقدر توان فنی نداره که بتواند در کنار دیگر پروسه هایش  تولید انبوه و تست چنین طرح هایی رو به عهده بگیرد؟ آیا بودن چنین پهپادهایی امروز در کشور ما قابلیت های رزمی ما را افزایش نمی دهد؟ آیا وجود چنین سامانه هایی در کنار تجهیزاتی چون پهپادی که دیروز رونمایی شد، قابلیت های دفاع هوایی ما را افزایش نمی دهد؟ ............................................................................................. در پناه حق... :16:  

به نام خدا سلام... ................................................................................. از عزیزان خواهش دارم که چند خطی با این حقیر همراه شوند... ................................................................................. آشنایی اولیه... رژه نظامی؛ رژه نظامی در ساده ترین بیان یک نمایش نظامی هستش ... این حقیر چند مولفه کلی برای رژه در ذهن دارم؛ 1-نظم 2-صلابت نیروها (محکمی - استواری) 3-امکانات و تجهیزات (نمایش پیشرفت های اتفاق افتاده) ... که در نهایت تبدیل میشه به نماد آمادگی ماشین جنگی کشور... در واقع رژه نوعی نماد کلی از سه مولفه ای هست که گفتم ... رژه را از بعد گستردگی می توان در دو قسمت ملی و محلی طبقه بندی کرد... در سطح نیروهای مسلح یک کشور هنر رژه و گنجاندن مبحث رژه در آموزش نیروهای نظامی مقوله ی بسیار مهم در آموزش و تحمیل نظم پذیری به نیروها می باشد... رژه نظامی در جمهوری اسلامی ایران؛ در کشور ما همون طور که مستحضر هستید ، هر ساله دو رژه نظامی در سطح ملی برگزار می شود...یکی 29 فرودین که مربوط به ارتش می باشد و دیگری 31 شهریور که مربوط به آغاز جنگ تحمیلی (سالگرد) می شود... (همین جا در پرانتز عرض کنم که اگر ما هر روز سال هم رژه داشته باشیم! قوای نظامی مملکت باید بتونند از حیث نظم و صلابت با کمترین مشکلات ممکنه در همه ی محل های استقرارشون و در گستره ی کشور مراسم رژه نظامی رو برگزار کنند!!! ... چرا؟ ... چون آماده بودن وظیفشونه...)   معضل و مراسمی پر از ایراد به نام رژه در کشور ما... مقصر اصلی؛ این آبروریزی ملی که ما هر ساله به نام رژه شاهدش هستیم! مقصر اول و آخرش ، فرماندهان نظامی مملکت می باشند ... شاید بگید ، چرا؟ دیواری کوتاه تر از دیوار فرماندهان نیافته ای؟ ... در جواب میگم که؛ فرماندهان نظامی ، مدیر و به نوعی مالک تمامی سطوح تجهیزاتی و نیروی انسانی مملکت هستند! به عبارتی دار و ندار نظامی ما با دستور و هدایت این آقایون اینور و انور میشه! یا به عبارتی خشن تر، فرمانده ها اراده کنند، نیروهای تحت امر سنگ هم می خورند! ... پس ما اگر میبینیم که امروزه رژه به جای اینکه مظهر و نماد افتخار و قدرت باشه ؛ مبدل به عامل غیر مفید و از اون بدتر عامل سرخوردگی ملی شده ؛ انگشت اتهام ما مستقیماً متوجه فرماندهان گرامی می باشد... ایراد اصلی؛ متاسفانه فرهنگ و شناخت فرماندهان ما نسبت ماهیت رژه ی نظامی از اول اشتباه بوده ... به این معنی که رژه را فقط یک نمایش روتین و ساده نظامی می بینند و بس! ... درک نکرده اند که آموزش رژه به صورت گسترده در بین نیروهای نظامی چه تاثیر شگرفی در نظم پذیری نیروهای انسانی دارد! ... درک نکرده اند که رژه نماد آمادگی و استواری تمام قوای نظامی یک کشور هستش! ... درک نکرده اند که رژه نظامی شرف یک ملت هستش! ... وقتی باورها و ذهنیات نسبت به یک موضوع اشتباه باشه و به طبعش رو به زوال برود ؛ مطمئناً پایه های منطقی اون موضوع در اجرای افراد سست و بی برنامه میشه! ... وقتی رژه که یک نماد کلان هستش ؛ اینگونه تحقیر و بی ارزش بشه ؛ مطمئناً مثل یک بیماری واگیر دار به بقیه ارکان قوای نظامی رسوخ خواهد کرد ... و غیره... چاره؛ ارائه ی تعریف درست از ماهیت رژه نظامی خدمت تمامی فرماندهان نظامی مملکت! والسلام... ................................................................................. این رو هم اضافه کنم که؛ این حقیر در باب نگارش گلایه نامه کلی از وضعیت افتضاح  رژه نظامی مملکت و ارسالش به دفتر مقام معظم رهبری تردید ندارم! حتی اگر مطلقاً بی تاثیر باشه. ................................................................................. در پناه حق... :16:

به نام خدا سلام... ................................................................................................................................................... شاید بد نباشه در خلال این تاپیک با تاسیسات صنعتی Plant 42 آشنا شویم!   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/03498587880321084219.jpg][/url]     این مجموعه ی صنعتی متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا می باشد. با توجه به این موضوع که بخش عمده ای از نیازمندی های سخت افزاری ارتش ایالات متحده آمریکا توسط کمپانی های خصوصی تامین می شود، این مجموعه ی صنعتی نیز در اختیار پیمانکاران خصوصی قرار دارد. از جمله مهم ترین این پیمانکاران Lockheed Martin ، Northrop Grumman و Boeing را می توان نام برد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/07881610477298879207.jpg][/url]   نامگذاری مجموعه ها؛ 1-لاکهید مارتین - SkunkWorks 2-بوئینگ - Phantom Works 3-نورث روپ گرومن - Site 4   شاید عزیزان تصور کنند که در راستای همکاری و تعامل بیشتر این سه غول تکنولوژی با هم همسایه شده اند! اما به نظر شخصی خودم این عقیده صحیح نمی باشد! ... در فضای رقابتی موجود در بین کمپانی های بزرگ (در کشورهای پیشرو در صنعت و علم) وجود نوعی حرص و طمع قدرت و دارایی مالی-ملکی بیشتر ، امری اجتناب ناپذیر هستش ، پس این ادعا که کمپانی های بزرگ از هم جاسوسی می کنند (اون هم در حد لالیگا) دروغ و جفنگ نیست! برای غلبه بر این معضل ایالات متحده آمریکا بهترین راهکار رو برگزیده، به گونه ای که با یک تیر دو نشان زده است، یکی آن که با تجمیع خاص ترین بخش های این کمپانی ها در مکانی کاملاً حفاظت شده (توسط ارتش که ماهیتی بی طرف نسبت به کمپانی ها دارد) بر موضوع جاسوسی (داخلی-خارجی) تا حدودی غلبه کرده و از آن سو نظارت پنتاگون را بر خاص ترین تحقیقات نظامی این کمپانی ها تضمین کرده است! ................................................................................................................................................... گفتنش خیلی هم اهمیت نداره، ولی شاید خالی از لطف هم نباشه... (احتمالاً) مرحوم RQ-170 Sentinel به شماره ی درب ارابه ی فرود جلویی 91 که طی یک عملیات مهم به لقاح الهوافضای سپاه رسید ، قبل از فوت شدنش ، در مراجعت به منطقه ی فوق سرّی Plant 42 (سال میلادی 2010) و بعد از پاره ای از عیب یابی ها در مجموعه ی SkunkWorks مستقر در این مجموعه پرواز تستی بر فراز منطقه داشته است. پس در همینجا از عزیزان میلیتاری استدعا دارم که در پیشگاه خداوندگار قهار و همیشه چیره شونده دست به دعای برادران و خواهرانمان در مجموعه ی اسکانک برداشته و به این طریقت زحمات و تلاش های شبانه روزی این عزیزان رو پاس بداریم. چرا که بندگون خدا؛ اولاً کلی زحمت کشیدن و هلو تو گلوی 170 رو طراحی کردند و ساختندش و ثانیاً تیمار این مجموع التجاربشون رو به عهده داشته اند! و من الله توفیق. ................................................................................................................................................... در باب مسئله ی دفن هواپیماهای تولیدی در این منطقه هم باید بگم که این نوع انحصارطلبی ها چیز خیلی عجیب و غریبی نیست! همه این سیاست اصلی را در تعامل با دنیا دارند! چرا که انحصارطلبی بدون تخلف موجب میشه فرازهایی از برتری در قوای نظامی شکل بگیره! ما خودمون هم در مسائل نظامی این گونه انحصار طلبی ها رو تا دلتون بخواد داریم! (مثلاً چرا میاییم تولیدات یک دهه ی گذشته خودمون رو از ته انبارها بیرون میکشیم و به منظور تامین نیازهای دیگران در اختیارشون قرار می دهیم؟! چرا جدیدترین ها رو نمی دهیم؟!) ... اگر ایالات متحده ی آمریکا در قبال دستاوردهای علمی-فنی خودش این نوع خسیس بازی ها رو در نمی آورد، ما باید به عقل فرماندهان و سیاستگذاران اصلی نظامیشون شک میکردیم! انحصار طلبی تکنولوژیک بر پایه اصل غافلگیری شکل گرفته ، با این تعریف که حریف رو باید با غافلگیری تکنولوژیک زمین زد! مناسب تر از ماجرای تصاحب RQ-170 این بنده ی حقیر مثالی برای اثبات ادعایم در موضوع اهمیت مخفی کاری و انحصارطلبی تکنولوژیک (در زمینه های نظامی) سراغ ندارم. ................................................................................................................................................... در پناه حق... :16: