با عرض سلام ... مثل اینکه واقعاً باید تعجب کنم! ... projectileهای توپخانه ای که پس از خروج از دهانه توپ شارژ ثانویه ندارند و انرژی جنبشیشون فقط همون شارژ اولیه است که از طریق خرج گذاری پوکه ای در توپ و لوله به گلوله اعمال میشود، trajectory پروازشون در مناسب ترین نوع شلیک مثل تصویر زیر هستش... نسبت های کُلی که از این تصویر به دست میاد مبنای محاسبه "بُرد نهایی اسمی" یه projectile (با شرایط ذکر شده در بالا) قرار میگیره. اُفت و خیزهای محاسباتی متعدد دارد اما کُلیت امر برای محاسبات روی کاغذ همین است. (جهت کوتاه تر شدن سخن چیزی بیشتر از این اضافه نمیکنم، ولی اگر طالب بودید بگید تا روش های محاسبه هندسی رو تشریح کنم خودتون برید بسنجید!) ... اما مهمات هوشمند بصیر؛ "در واقع اسمش رو باید گذاشت projectile توپخانه ای با قابلیت اصلاح مسیر در حین سقوط آزاد" نحوه شلیکش مثل گلوله های ساده توپخانه هستش (با توجه به بُرد مورد انتظار در زاویه مناسب شلیک میشود) .. عملکردش هم بدین صورت هستش که در فاز سقوط آزاد (بالک های هدایتگرش باز میشه پوشش محافظ لنز سیکر هم جدا میشه) و از اون پس مسیرش از طریق اویونیک آشیانه یاب تا اصابت به هدفی که از طریق نشانگذار لیزری مشخص شده، اصلاح میشود. همین قرار نیست که پشتک وارو بزنه. ... این قابلیت بیس بلیدی هم که در این تاپیک مطرح شد، برا اینه که بُرد یه پرتابه رو تا بیشتر از یک سوم ارتقاء بدن و تا اینجا اون بصیری که شلیکش رو ما دیدیم چنین قابلیتی در طراحی اش لحاظ نشده بود) ... بد هم نیست که بگم قابلیت بیس بلید یه چیزی بین گلوله توپ و راکت رو به وجود می آورد. ... "نمی دونم تحلیل و محاسبه این مواردی که مطرح شده چه دشواری داره که همه اش رو من باید توضیح بدم!" ... اما در مورد طرحم؛ مثل اینکه هر چقدر بیشتر توضیح میدم گُنگ تر میشه! من از همگی عذر میخوام از اینکه نمیتوانم حق بیان مطلب رو کامل ادا کنم. کُلیت طرح اینه که یک سرجنگی اقتباس شده از مهمات بصیر، توی مسیر سقوط آزادش با سرعتی قابل پیش بینی به واسطه آشیانه یابی از نوع ترکینگ سیگنال، اصلاح مسیر محدود بکند! وسلام، قرار نیست که رادار دونده بزند یا در خیابان های یک شهر لایی بکشد. ... *نکته؛... گلوله بصیر به زبون عملکردش آسون میاد، اگر علاقه مند بودید توضیح میدم که چه پیچیدگی هایی دارد.

با عرض سلام مجدد... قبل از هر چیزی از پرسش ها و دغدغه های فنی دوستان تشکر به عمل میارم...با اجازتون، برای اینکه رشته کلام از دستم در نره یک کله پُشت سر هم مینویسم و میرم جلو، اگر چیزی از قلم انداختم و یا درست توضیحش ندادم، امر کنید تا روی چشم بذارم و موردی توضیح بدهم. ......................... تا اینجای کار مسئله ما خود پرتابه ها بوده است پس از دایره این موضوع خارج نمیشم... ....... بِیس کاری مهمات بصیر از این رو انتخاب شد که؛ 1-این گلوله ذاتاً جز اقلام توپخانه ای هستش و به طبعش پرتابه ای با عملکرد بالستیکی محسوب میشود. "این پرتابه، موشک و هر چیزی که بخواهید اسمش را بگذارید برای اصابت در نهایت بُرد خودش یعنی 20 کیلومتری طبق محاسبات ابتدایی بالستیکی در زاویه 45 درجه باید بیش از 10 کیلومتر از سطح ارتفاع بگیرد." 2-نسبت هایی که در طراحی این گلوله به دست آمده و به عنوان اصل در تولیدش رعایت میلی گرمی و میلیمتری شده است، با کمی اقماض در ابعاد بزرگتر عیناً قابل استفاده هستش و این خودش میتونه هفته ها کار تحقیقاتی اضافی رو حذف کنه! "جمع بندی نسبت های وزنی، زاویه ای، ابعادی، محل قرارگیری اجزا و حتی ورای مسئله فیزیکی نسبت های عددی و پارامتری که در نرم افزار اویونیک و غیره در گلوله بصیر رعایت شده عامل اصلی شکل ظاهری و به طبعش رفتار آیرودینامیکی و نوع عملکردش نسبت به هدف، می باشد." 3-اون کسانی که روی کامپیوتر پرواز، نرم افزار مدیریت عملکرد و نوع آشیانه یابی بصیر کار کرده اند تیمی مناسب هستن برای استفاده در تولید پرتابه های مورد نظر این حقیر. "وگرنه از گلوله ریل-گان ها هم میشه الگو گرفت و غیره"   وقتی میگم گلوله بصیر بِیس طراحی قرار بگیره منظور این نیستش که چندتاش رو به عینه و در همین ابعاد با یه نوع سیکر دیگه بذاریمش تو سرجنگی! اصلاً منظور این نیست. بلکه منظور این است از کُلیات و استخوانبندی فناوری این مهمات (مثلاً نسبت های وزنی و محل قرارگیری اجزا مختلف) تقلید نسبی و به قدر نیاز شود!...اندازه های دقیق گلوله بصیر رو نمیدونم ولی بذارید برای این که تفاوت ها براتون آشکار بشه محدوده کُلی اما مطمئن از ابعاد پرتابه مد نظر خودم رو بیان کنم؛ ... "ما برای اینکه بتونم با توجه به معیارهای مختلف و متغیری همچون جنس بخش های مختلف بدنه، کیفیت مدارات الکترونیک و حجمی که اشغال میکنند، چگالی ماده منفجره مورد استفاده و حتی نوع طراحی سرجنگی داخلی این پرتابه (مثلاً ممکنه ترکش شونده باشد)، محصولی به دست بیاوریم که جرمش حتماً 100 کیلوگرم باشد." ... به مختصات زیر میرسیم؛ حداقل طول 1 متر و 30 سانت - حداکثر طول 1 متر و 50 سانت حداقل قطر 20 سانت - حداکثر قطر 25 سانت (با فرض ساده بودن سرجنگی داخلی پرتابه) - حداقل جرم خرج انفجاری 50 کیلوگرم - حداکثر جرم خرج انفجاری 75 کیلوگرم (به احتمال زیاد) با توجه به تغییر نوع کاربرد، استابلایزرهای غیر متحرک انتهایی باید اصلاح بشه. مثلاً ممکنه ما نیاز به مهار سرعت سقوط داشته باشیم! .. ممکنه نیاز باشه بالک های هدایتگر رو هم اصلاحاتی درش اعمال بشه .. اویونیک این پرتابه، چه از حیث نرم افزاری و چه از حیث سخت افزاری، به حتم پیچیده تر و سنگین تر خواهد بود و موارد از این دست دیگر. "من واقعاً از عزیزان خواهش میکنم حتماً یه دونه متر خیاطی بردارید و این طول و عرضی که ارائه دادم رو برای خودتون مجسم کنید! تا کاملاً براتون مشخص باشه چه حجمی در اختیار طراح قرار میگیرد."   فکر کنم الان به جایی رسیده باشیم که بشود مقوله عملکرد بالک های هدایتگر در ارتفاعات مختلف رو بررسی کرد؛ این قضیه به عقل ما هم رسید که بر حسب رقیق تر شدن هوا نسبت به افزایش ارتفاع تاثیرگذاری بالک های هدایتی کاسته میشه و عملاً از یه حدی به آن طرف تر حتی نمی تواند اصلاح میلیمتری به وجود بیاورد. حالا چه تدبیری اندیشیده ام؟ "این قسمت توسط عزیزان به عنوان مانع صد در صدی اجرای این پروژه تلقی شد! در صورتی که اصلاً اینجوری نیست! فقط در اینجا پارامترهایی اضافه میشود یا تغییر میکنند." توجه داشته باشید که بالک های هدایتگر مهمات توپخانه ای به علت ذات پرتاب بالستیک، ابعاد کوچک و به طبعش فضای کم، سرعت بالای گلوله و اقتضاهایی از این قبیل به صورتی طراحی میشن که محدوده اصلاح مسیری که میتونند به وجود بیارند کم هستش (در واقع به اندازه نیاز). "نمیتونند نسبت به هدفشون مانورهای آنچنانی بدهند." ... اگر ما بنا بر این بگذاریم که این رویه را ادامه دهیم و نیاز به مانور آنچنانی از چرخه خارج کنیم، اتفاقی که می افتد این است؛ پرتابه ما بعد از ورود به قسمتهای پُر فشارتر جو از حیث اصلاح مسیر از طریق بالکها بنا به کاهش ارتفاع و افزایش فشار هوا با چهار مرحله مواجه میشود؛ 1-ارتفاع بالا - عملاً بالک ها کاری از دستشون نمیاد. 2-ارتفاع نزدیک به بالا - تاثیر و اصلاح مسیر حداقلی. 3-ارتفاع میانی - اصلاح مسیر متوسط. 4-ارتفاع پایین - مطلوب ترین اصلاح مسیر ممکن. "طبق این روال بدیهی، از آن ارتفاعی که اثر حداقلی سیستم اصلاح مسیر به دست بیاد تا لحظه اصابت سیر اثربخشی بالک های هدایتی بیشتر میشه." ... "اما در اینجا مهم برای ما مناسب ترین ارتفاع برای اثربخشی سیستم هدایتگر مشابه گلوله بصیر هستش!" مثلاً فرض کنید این ارتفاع 10 کیلومتر باشد، طبق اصول اولیه بالستیک و بنا بر این تصور که سیستم آشیانه یاب صحت عملکرد 100% داشته باشد، پرتابه میتواند تا شعاعی بیش از 5 کیلومتر نسبت به هر هدفی CEP حداقل 10 متر را به دست بیاورد! این که ارتفاع دقیق رو قید نمیکنم به این علت هستش که جزئیات محاسباتی (مثلاً جزئیات آیرودینامیکی پرتابه مد نظر ووو) مورد نیاز در اختیارم نمی باشد...ولی این رویه هایی که گفتم جدای از مسئله متغییرها امری بدیهی هستش. ....... این تکنیک و ایده سرکوب پدافند ارتفاع پایین بر دو پایه کُلی استوار است؛ 1-مورد اصابت قرار دادن رادار. 2-افزایش کمیت تهاجم. شما منطقه A رو در نظر بگیرید که میخواهیم یه دونه رادار درش از بین ببریم...اگر با هزینه 5X شما میتوانستی 5 تا سرجنگی عماد با استفاده از موشک قدر به اونجا پرتاب کنی، با این ایده و همون هزینه 5X شما میتوانی 40 پرتابه نقطه زن به محل هدف پرتاب کنی! فقط حجم انفجارت تقسیم شده، وگرنه هنوز هم آسیب رسانی که میتونه به وجود بیاره بسیار جدی هستش! مقابله با تکنیک LPI؛ ساده ترین نوع این تکنیک کُدینگ کردن beam راداری بر پایه جهش فرکانسی در هر آرایه و در بازه های زمانی کوتاه و نامشخص استوار می باشد و تکنیک های پیشرفته تر پارامترهای بیشتری دارد...این نوع عملکرد ترکینگ مستمر رادار رو مشکل میکنه ولی امکان تشخیص وجود سیگنال رادیویی رو از بین نمیبیره...میدونم که ترکینگ این رادارها با سیستم های پردازش اطلاعات حجیم و آشکارسازهای  بسیار حساس برای ما مقدور شده است (البته اینی که میدونم مال عهد قجر هستش و برخی جاها اطلاعات جمع آوری شده از رادار به حدی کامل و جامع هستش که میشه عملاً الگوریتم کُدینگ اون رادار رو باز آفرینی کرد! الان حتماً خیلی فرق کرده اوضاشون)، اما این که بشه چنین کارآیی قدیمی و پردازنده بری رو در ابعاد مورد انتظار این حقیر پدید آورد، به شدت محل تردید هستش. الانه حرف هایی از الگوریتم های آشکارسازی پیشرفته تر -که در عرض چند ثانیه به جای کُدگشایی از انتشار سیگنال یک رادار الگو برای ترکینگ به دست میاره- و آشکارساز چند آرایه ای هستش که نسبت به امکانات قدیمی تر سخت افزار کمتری میبره! (این لینک هم جهت مطالعه)

خوبه توی خود تصویر نوشته "سرجنگی" ...! والا بیشتر خوبه بدنه موشک هم از "قدر" قرض گرفته شده...! خدمت شما عرض کنم که؛ 1- شما بی زحمت یک چشم انداز از قیمت به ما بده؟ 2-خوشحال میشم سورس داخلی شما مبنی بر قیمت 20 تا 30 مییلون دلاری (چه کاریه، رُندش کُنیم بشه 50) موشک های بالستیک شناخته شده ایرانی رو بدونم؟ ........................................................ این همه نوشتی یه سوال درست توش بود فقط...اینکه اینا چطور قراره هدایت بشوند!...یه چیزی هست بهش میگن "میکرو کامپیوتر" هر کدوم از این پرتابه ها با توجه به فرامین همین کامپیوتر داخل هر پرتابه که از پردازش اطلاعات حاصله از آشکارساز سیگنال راداری و تلفیقش با سیستم INS به دست میاد، نسبت به هدفشون اصلاح مسیر میکنند. هدایت بر عهده اویونیک خود پرتابه است. (همین بصیر در مقیاسی بزرگتر و پیشرفته تر) ........................................................ خوشحال میشم بدونم جنگنده های نسل چهار و غیره چه ربطی به نیروی هوافضا سپاه دارد؟

این تصویر توضیحاتش کنارش درج شده! اگر البته وقت مطالعه دارید ... به هر بخشیش ایراد فنی دارید خوشحال میشم مستقیم اشاره کنید!   توی خود تصویر نوشته که از دانش فنی مهمات بصیر استفاده میشه و سیستم آشیانه یابیش هم بر پایه ترکینگ سیگنال طراحی میشه.   و غیره تا حد لازم....  

با عرض سلام... متاسفانه در این تاپیک قیاسی نابرابر و بسیار عجیب بین قابلیت های موشکی نیروی هوافضای سپاه و وضعیت موشکی امروز یمن صورت گرفته است! این حقیر مجبور به پاسخ هستم و همینجا از همگی عذر خواهی میکنم از باب این پُست نامرتبط با موضوع تاپیک. به جای روده درازی یکی از طرح های نظامی خودم رو براتون به تصویر میکشیم...دیگه قضاوتش با خودتون که وقتی عقل ناقص این حقیر میتواند اینجوری از ظرفیت یک موشک بالستیک بهره برداری کند، اون عزیزان دفاعی متخصص به چه چیزهایی که نمی توانند جامه عمل بپوشانند! البته همین ترفند رو دیگران هم میتوانند ضد ما استفاده کنند و شاید خیلی بهتر! ... یکی از دلایلی هم که نظامی گری رابطه تنگاتنگی با مخفی کاری دارد همین هستش ... جاهایی نقل شده که یک ترفند ساده به عنوان اسناد سرّی مملکتی طبقه بندی میشده است! این نکته رو هم بگم که این حقیر نه کلیات و نه جزئیات طرحم رو با این خیال که به ذهن و فکر عزیزان دست اندرکار رسیده باشد و یا برسد، جایی ارائه نکردم ... همین ایده رو بسته به هزینه میشه جوری طراحید که از ارتفاع خیلی بالاتر هم باز بشه.  

با عرض سلام مجدد... در این پُست بنا رو بر این گذاشتم که در ادامه برخی از دلایل نوع حضور نظامی ایران در سوریه و عراق رو برشمارم...(البته با توجه به ماهیت تاپیک فقط روی موضوع سوریه متمرکز میشم) ................................................ قبل از هر چیز لازمه به اول بَلبَشو سوریه برگردیم...مثل هر مسئله دیگه، در داخل خود نظام و مجموعه هایی که امکان دخالت در سوریه رو داشتند نگرش های متعددی رو شاهد بودیم؛ از نظریه های افراطی که بنا بر لشکرکشی نظامی به سوریه داشتند گرفته تا عقیده های تفریطی که عملاً نظام رو به بی تفاوتی محض تشویق میکردند! به هر حال، اطلاعات قبلی موجود و اطلاعات جدیدی که مستمراً آپدیت میشدن و اتفاقاً مدام هم در حال رشد کمی و کیفی بودن روی اصطلاحاً میزی جهت تحلیل درست و دسترسی به اِلِمانی مطمئن برای تعریف نوع واکنش ما نسبت به اتفاقات سوریه، باز شد...این موضوع شناخت و پیش بینی از پارامترهایی در پی داشت که برخیش رو نام میبرم؛ 1-میدان عمل سوریه پتانسیل کافی برای چند بُعدی بودن را دارد. (یعنی دخالت مستقیم و غیرمستقیم طرف های مختلف خارجی) 2-در صورت متلاشی شدن نظام حاکم سوریه، احتمال اینکه حکومتی معتدل روی کار بیاد نسبت به سناریوهای دیگه نابرابری فاحشی داشت. 3-احتمال اینکه فضای ناشی از جریانات تکفیری بر آینده کُل سرزمین سوریه (حتی در صورت وجود نظام) سایه بیاندازد بسیار زیاد تشخیص داده شد. 4-درگیری های نظامی سوریه به دلیل چریک محور بودنش کاملاً فرسایشی خواهد شد. ........ با توجه به موارد بالا و پارامترهای متعدد دیگر نتیجه هایی به دست آمد که برخیش رو نام میبرم؛ 1-در صورت تثبیت نسبی تکفیریهای ضد تشیع در سرزمین سوریه، در میان مدت سرزمین لبنان (به طور ویژه حزب الله) و در بلند مدت کشور خودمون مورد هجمه غیر مستقیم این واقعه قرار خواهد گرفت. 2-در بلند مدت و در صورت تثبیت حداکثری شیوه عملکرد تکفیری در سوریه میتواند زمینه ساز تهاجم سنگین نظامی این جریان به مرزهای ما شود. 3-عدم واکنش مناسب و مستقیم جمهوری اسلامی ایران به "جریانات تازه قلیان کرده در سوریه" اشتباهی راهبردی در ابعاد ملی و غیر ملی سرزمین ایران تشخیص داده شد. ........ با توجه به موارد بالا و حصول این نتیجه که "باید در قبال سوریه هم در فضای سیاسی و هم در فضای نظامی-امنیتی ورود پیدا کرد" شرایط دخالت ایران ترسیم شد که برخیش رو نام میبرم؛ 1-انتخاب نقطه ای برای اعمال حمایت سیاسی-نظامی. (نظام اسد بنا به دلایل مختلف مناسب ترین گزینه بود و هنوز هم هست!) 2-لشکر کشی سنگین نظامی به سوریه مصداق بارز تهاجم نظامی به سرزمین سوریه تلقی میشود و آثار سیاسی سویی در کوتاه مدت و بلند مدت در پی خواهد داشت. 3-با توجه به چریک محور بودن میدان رزم سوریه، حتی موفقیت نسبی حضور گسترده نظامی با توجه به تلفات بالای سخت افزاری و انسانی که پیش بینی شده بود، در هاله ای از ابهام قرار داشت. 4-با توجه به فضای رزم بلند مدت سوریه حضور سنگین نظامی مستلزم هزینه پولی هنگفت تشخیص داده میشود که مدیریت و تامین آن از دایره بودجه نظامی دستگاه های مربوطه خارج میگردد. 5-با توجه به داخلی قلمداد شدن جنگ های سوریه تشکیل بسیج مردمی ضد تروریسم در سوریه برای پشتیبانی از ارتش این کشور در ابعاد روانی و رزمی الزامی تشخیص داده شد. 6-دخالت مستقیم حزب الله لبنان در این درگیریها "با توجه به تخصص چریکی و نیز تهدیدات آینده پیش رو" اجباری، مهم و تاثیرگذار تشخیص داده شد. (البته عملکرد حزب الله در سوریه خودش داستانها داره که اگر مجالی بود، در آینده، توضیحش خواهم داد) 7-لازمه مدیریت واقعی تحولات سوریه، گذر زمان و شفاف شدن ماهیت وحشیانه گروه های مخالف و پیکارجوی حاضر در سوریه برای دنیا، تشخیص داده شد. ........ با توجه به مواردی که در بالا لیست کردم و "انصافاً در این چند ساعت پدرم در آمد!" ... مناسب ترین گزینه پیش روی ما حمایت سیاسی حداکثری از رژیم اسد و دخالت نظامی در فضای جنگ های نیابتی بوده است. ................................................ *نکات مهم؛   تا به امروز تامین هزینه حضور نظامی در سوریه از دایره بودجه سالیانه سپاه پاسداران خروج چندانی نداشته است ... اساساً به هیچ بخش غیر نظامی مملکت دست اندازی مالی نشده است ... این آمار و ارقام اعجاب انگیزی که شاهد بوده اید از ناکجاآباد در آمده و نسبتش دادند به تخصیص از بودجه کُل کشور و ذخایر ارزی برای جنگ سوریه از اساس دروغ هستش. سپاه بنا بر ماموریت هایی که در قبال سرزمین ایران دارد، بخشی از بودجه سالیانه خودش رو مصروف مهار توحش تکفیری های سوریه کرده است تا در آینده مجبور نباشه در جنگی به مراتب سخت تر هزینه های تدافعی فراوانی بدهد! پس اساساً انتقادی برش وارد نیست.   این حقیر در جایگاهی نیستم که نسبت به اعزام داوطلبان به سوریه اعتراض کنم و یا اینکه خدشه ای برش وارد بدونم چرا که این عزیزان با میل شخصی خودشون و بنا بر اعتقاداتشون پا شدن رفتن در آنجا و این سیستم اعزام داوطلب بسیجی هم با توجه به همین تمایل افراد به اعزام شکل گرفته، اما یک نکته مهم را باید بگم و اونم اینه که اگر کشته شدن این عزیزان برحسب کمبود تجهیزات و کمبود آموزش و یا ضعف های رزمی اتفاق افتاده باشد، مسئولین مربوطه باید جوابگو باشند، چرا که گزینش، آموزش و تجهیز چند هزار نفر آدم همچین کار سختی نبوده که نسبت بهش غفلت کنند. ................................................ متاسفانه در این سالها شاهد فعالیت گسترده اشخاصی در جاهای مختلف، در همین فضای مجازی و حتی بیخ گوش خودمون، بوده ام که با دروغ و تحریف حقایق و حتی منزل ساختن از تابوت شهدای ما در سوریه برای افکار و اعتقادات داخلی و خارجی خودشون! فضا رو شبهه آلود و  لجن مال کرده اند ...هم اکنون هیچ چیزی بیشتر از این، کذاب های بی شرف و بی ریشه، دل امثال این حقیر رو نمیسوزونه...از عزیزان خواهش دارم دستی به سوی حضرت حق دراز کنید و دعا بنمایید که "یا عبرت بگیرند، یا عبرت دیگران شوند!" ................................................ در پایان از عزیزان عذرخواهی میکنم به سبب طولانی شدن سخن و اگر کیفیت بیانم مطلوب نبوده است. در پناه حق سر زنده و موفق باشید... :rose:

با عرض سلام... افزایش تعداد نیروهای ایرانی طی چند ماه اخیر در سوریه محسوس هستش، اما از قاعده ای که گفتم خارج نیست! به اقتضای ماوقع و تحولات میدانی چنین چیزی حادث شده...شیرفَلکه اعزام نیرو رو به قدر کفایت باز کردن... یه نکته ای رو هم عرض بکنم، به شخصه نسبت به عدم تجهیز کافی نیروها به شدت شاکی هستم. عملاً یه جور سهل انگاری رو شاهد هستیم.

با عرض سلام... طی یک بررسی کُلی از دانسته ها و ماوقع، چند تا نتیجه گیری کُلی از نوع حضور نظامی ایران در معادلات سوریه و عراق به دست آوردم... با اجازه دوستان مطرح میکنم. (برداشت شخصی خودم هست) ................ %60 ایرانیان حاضر در سوریه و عراق داوطلب بوده اند (در بین کادر سپاه حداقل  تلاش شده که اینگونه به نظر بیاد، البته همه جا اینجور نبوده و بعضاً اعزام رسمی به نظر آمده است) ... اون 40% بقیه بخش قابل توجهیشون مستشاران "در موضوع فرماندهی و آموزش" هستن که حضورشون در کشورهای مذکور بنا به ماموریت سازمانی بوده است با چاشنی داوطلبی! ... یه اقلیتی این وسط میمونند که نیروهای کاملاً تخصصی هستند و ماهیت عملکردشون نسبت به رژیم اسد خودمختار هستش (مستقیماً از فرماندهان ایرانی دستور میگیرند) و هیچ گزارش و ایده ای در مورد این که در اونجا چیکار میکنند و نمیکنند وجود ندارد!   از همون اول کار تلاش شده تا حضور نیروی (ایرانی الاصل) در حداقل کمیت لازم برای میدان رزم عراق و سوریه باشه و این جو "همه کجا میرن؟ میرن سوریه" ای که به وجود آمده ناشی از گستردگی شبکه های مجازی و به طبعش هَمهَمه هستش.   داوطلبان غیر ایرانی زیادی طی این مدت در داخل کشور آموزش دیدن (به عنوان نمونه ملیّت افغانی) و روانه میدان های درگیری حاضر شده اند و یا به عنوان احتیاط در مناطقی که احتمال ریشه دوانی گروه های تکفیری درشون بوده، سازمان دهی شده اند.   این رویه تامین حداقلی در تجهیزات جنگی و مهمات هم به چشم میخوره! ... در واقع تا به امروز عملاً مازاد نیازهای داخلی و ته جیبی های قوای مسلح کشور در اختیار جبهه مقابل گروه های تکفیری قرار گرفته است و تا به الان آنچنان لُجستیک یکهویی و حجیمی به عمل نیامده است!   شما اگر ذهنتون رو از اتفاقات و عملکردهای بد و خوبی که در این چند سال حادث شده آزاد بکنید، ضعف های ساختاری و سازماندهی و تجهیز نفرات رو هم بی خیال بشید و بخواهید تصویری کُلی از سایه ایران بر تحولات سوریه و عراق داشته باشید، "میتوانید کُل حضور و اقدامات ایران در سوریه و عراق رو یک شبکه هرمی شکل در نظر بگیرید که راس این هرم سردار قاسم سلیمانی و تیمش (نیروی قدس سپاه) قرار دارند!" (این تیکه رو برای اون عزیزانی گفتم که ملتفت نیستند جایگاه این سردار عزیز کجاست و نمی دونند دایره تاثیر تصمیمات ایشون و تیمشون چقدر وسعت داره!)   لازم به ذکر هستش گه مواردی از اقدام ارتش بر ضد تکفیری ها در عراق نقل شده است که اینجانب به اندازه گفته های بالا ازشون مطمئن نیستم! ................ انشاالله در ارسالی دیگر چرایی و چگونگی این نوع عملکرد رو خدمت دوستان توضیح میدهم...

با عرض سلام... دوست گرامی... الان آنچنان اتفاق خاصی نیفتاده که ازش چنین ناراحت باشی، جنگ هست و هزار هزار اتفاق و حادثه در کمین! این ابابیل هم چیز مهمی نیست ... اتفاقاً خیلی هم خوشحالم که ازش استفاده میشه! ... تو مملکت خودمون برای مرزبانی و هزار کار دیگه، عملاً حسش نی استفاده کنند! نه اینکه ظرفیت تولید عملیاتی کردن نباشه، نه! حال ندارن استفاده کنند! (البته بی انصافی نشه نیرو دریایی سپاه خوب استفاده میکنه)   ............................................................................................     با عرض سلام... عربیم نابود تشریف داره... اینها به هرچیزی شباهت داره الا اسناد درون سازمانی! "اون هم سازمان اطلاعاتی" ... نه مهری، نه امضایی! پس در عمل یعنی هوچی، حالا اگر امضایی چیزی زیرش بود میشد نگران شد، ولی الان هیچ مجالی از صحت نداره و به حرفهای درگوشی شباهت دارد!  

سلام... ببینید دوستان سردار قاسم سلیمانی توی عراق و سوریه لباس رزم (سپاه پاسداران) به تن نکرده و هم اکنون هم که عکسی از ایشون در لباس نظامی منتشر شده اشاره ای به خواستگاه نظامی گری ایشون نداره! در واقع این به خاطر احترام به کشورهای عراق و سوریه هستش، وگرنه ایشون از من و شما بیشتر به بلند کردن اَلم ایران و سپاه پاسداران در هر جا که بشه علاقه مند هستن.

دوست گرامی یه ضرب المثلی هست که میگه "گر صبر کنی، زِغوره حلوا سازی" ... توی جمیع عمرم تازه بعد گذشت چهارسال از قائله سوریه مفهومش رو درک کردم! به عنوان یک ایرانی بهت قول میدم که عبدا نه سرخی خون امثال احمدی روشن از یاد رفته و نه داغی داغشون از اذهان گُم شده! ... بهت گفتم بر سر پاسخ چند دستگی هستش، ولی نگفتم که بر سر حتمی بودن پاسخ اتفاق حداکثری هستش! ... دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نه. (اشرف رو که یادت نرفته؟) آخرش دو چیزه! یا اینکه این دنیا حساب و کتاب داره و به لطف خدا موقعیت مناسب جبران این داغها پیش میاد، یا اینکه نه هرکی هرکی هستش و بلاخره هستن آدمهایی که لجن کاری های عظیمی بذارن تو دامن اسرائیل. .......... در پایان یه نکته ای هم اضافه کنم...صبری که باید در این راه مصروف بشه، علتی نداره جز ظرفیت های چند برابری که در اختیار طرف مقابل هستش! و واقعاً با ما قابل قیاس نیست...  

ای بابا... بذارید، ماهیت نوع حمله مشخص بشه، بعد بزنید به تیپ و تار هم!...شاید گلاید بُمینگ کرده باشن، که در اون صورت حتی ورود به خاک سوریه هم لازم نبوده.

بقیه گفته های شما صحیح هستش، اما این قسمتی که نقلش کردم کاملاً بی انصافی هستش! برای متلاشی کردن یکی از همین شبکه های ترور که خیلی ساده از کنارش رد میشیم وزارت اطلاعات توی بیشتر از ده تا کشور عملیات انجام داد...جالبه که بدونی برخی از اینایی که شناسایی شدن اگر نبود نفوذ انسانی در مجموعه های اطلاعات خارجی موساد شاید هیچ وقت شناسایی و دستگیر نمیشدن! یکی از عمده دلایل این که چنین مجموعه های تروری در کشور نفوذ یکباره پیدا کردن اتفاقات سال 88 هستش! توی اون سال اولاً یک سری غفلت های اجباری پیش اومد و عمده توجه تخصصی ترین بخش اطلاعات خارجی کشور معطوف به کشف، پیش بینی و خنثی کردن تحریکات خارجی بود که هدفی جز ایجاد آشوب و درگیری حداکثری در ایران نداشت! به طبعش موساد از این موقعیت پیش آمده حداکثر استفاده رو بُرد و ریسکی بزرگ مزتکب شد و جالبه که بدونی شخصیت هایی که برای ترور در نظر داشتن چند برابر این ترورهای موفقی که اتفاق افتاد بودن! (ضرری که موساد در شناسایی شدن صدها عامل اطلاعاتی فرعیش در کشورهای مختلف توی این قائله کرد رو متاسفانه نمیشه از قاب تصویر و متن به نمایش کشید ... ولی باز هم به هیچ عنوان مثل کسانی که ما از دست دادیم نمیشه) یکی از مهم ترین دلایل دیگه هم بروز دو دستگی در بین وزارت اطلاعات بودش! در کمال تعجب همچین اتفاقی افتاده و بخشی از نیروهای اطلاعاتی ما در سال 88 از فعالیتهاشون به دلیل تردیدهایی که داشتند کنار رفتن! و علت این که مصلحی اون سال در مجلس از پالایش نیروهای وزارت اطلاعات سخن به میون آورد، همین بودش. حالا جالبه تر میشه اگر بدونی توی تلاش برای ضربه زدن به موساد هم چند دستگی به وجود آمد! حتی بعد از اظهارات رهبری در مورد انتقام خون احمدی روشن! یه بخشی از مدیران معتقد به اقدام ضربتی و قتل بودن و بخش دیگری معتقد بودن که اوضاع بدتر میشه و ائتلاف موثری ضد وزارت اطلاعات شکل میگیره و شاکله های نفوذ اطلاعاتی وزارت در جاهای مختلفی به خطر میافته! ... لازم هستش که در اینجا بگم، اون اتفاقات تروریستی هم که نسبت داده شد به حزب الله و ایران چرت محض و مطلقاً دروغ بودش! مدیران ارشد وزارت اطلاعات مغز خر نخوردن که علیه جمعی غیرنظامی در کشوری بیگانه عملیات بمبگذاری ترتیب بدن و یا اینکه سفارت این رژیم بی شعور رو مورد هدف قرار بدن تا عملاً به جرم اقدام علیه امنیت ملی اون کشوری که سفارختونه درش واقع شده محکوم بشیم! اوضاع به همین بی دوشواری ها هم که تصور میکنید نیستش...  

چرا میزنید خو... ................................................................ "فرمودین که به هیچ عنوان امکان دسترسی فنی بشر به Cluster-Warheadیی که مثلاً در ارتفاع 150 کیلومتری سطح زمین Projectileهاش رو رها کند و تمام پرتابه های این سرجنگی در دایره ای به شعاع 15 کیلومتر اصابت کند، وجود ندارد" ... این حقیر به دانش، تخصص و بینش شما نسبت به فناوری احترام میگذارم و این ادعاتون رو قبول میکنم. ................................................................ موفق و سر زنده باشید...  

با عرض سلام... با تشکر از جناب mehran55... سوالی در اینجا مطرح هستش که چرا پهپادهایی در این وزن و ابعاد به چنین بُردهای بالایی دست پیدا کرده اند؟ جواب این سوال قبل از هر چیزی در طراحی آیرودینامیکی این پهپادها خلاصه شده است. (طراحی بدنه و بال به صورت بهم پیوسته و یکپارچه) ..................................... این تصاویری که مشاهده کردید مربوط به مدل "پهپاد سلیمان" هستش ... کاری از "پارک علم و فناوری استان لرستان" طول بال: 3/25 متر طول بدنه :1/80 متر حداکثر وزن برخاست: 100 کیلوگرم حداکثر سرعت: 175 کیلومتر بر ساعت توان موتور: 18 اسب بخار حداکثر ارتفاع پروازی: 4500 متر مداومت پروازی: 8 ساعت شعاع عملیاتی: 200 کیلومتر ... این پهپاد به صورت یکسَره بیش از 1000 کیلومتر را میتواند طی کند با 33 کیلوگرم محموله در داخل بدنه...تاثیر طراحی آیرودینامیکی به وضوح در این پرنده نمایان است و در توضیحات بنر هم آمده است. ..................................... در پایان تشکری ویژه دارم از دوستان خوبم Swat_m2 و MILAD110... همگی در پناه حضرت حق موفق و سر زنده باشید.   پی نویس!!! منظور از واژگان "شعاع عملیاتی" در چنین مواردی اون فاصله ای هستش که پهپاد میتواند به صورت مستقیم با ایستگاه کنترلر ارتباط بگیرد! در پهپاد مورد بحث، سرعت کروز حدود 140 کیلومتر بر ساعت هستش...مداومت پروازی هم 8 ساعت عنوان شده...بنابراین پهپاد سلیمان به صورت یکسره میتواند بیش از 1000 کیلومتر مسافت را طی کند...بررسی بفرمایید چه عملیاتهایی براش عنوان شده! تا منظور از شعاع عملیاتی روشن شود!

مثل اینکه اینجا باز بیان کردن یک چیز رو از قلم انداختم! ... به همین خاطر پوزش میطلبم ... از خیلی سال پیش یکی از اصلی ترین چالش های پیش روی MRBMهای مملکت، موشک های ضد بالستیک ارتفاع بالا بودش ... پروژه هایی مثل Multi-Warhead و Decoy و کوفت و زهرمارهای دیگه اجرا شد ... یکی از این پروژه های وسوسه انگیز، سرجنگی خوشه ای ارتفاع بالا بودش! که هدفش صرفاً "اصابت تضمین شده مناطق شهری وسیع" هستش، آن هم با هدف خالی نبودن عریضه بازدارندگی ... نوع عملکردش هم با gif بالا فرق داره! به خاطر همین هم بود که زیرش ننوشتم آشنایی با نوع عملکرد! ... والا من نه علم غیب دارم و نه از نزدیک در جریان این پروژه ها قرار گرفته ام، ممکن است اشتباه کنم...برداشت این حقیر از ماهیت و هدف گذاری "کلاهک بارانی" که در بهمن 92 در موردش اطلاع رسانی شد چنین چیزی بوده است.

سلام به همگی... عزیزان بی زحمت چند دقیقه وقتتون رو به من بدید... ............................................... ABM Systemها تاریخچه و سرآغازشون به خیلی قبل تر از آغاز قرن حاضر میلادی بر میگرده (اگر اشتباه نکنم اواخر دهه 60 میلادی و یا حتی زودتر!) رُشدی رو که سامانه های ضد بالستیک در قرن حاضر میلادی تجربه کرده اند، علتی جز رشد کمی و کیفی موشک های بالستیک در بُردهای مختلف، ندارد...اگر بخواهیم منصفانه به قضیه نگاه کنیم، موشک بالستیک و سیستم ها و راهکارهای ضد بالستیک پا به پای هم جلو آمده اند و تقابل تکنیکی-کمیتی جذابی رو تا به امروز ازشون شاهد بوده ایم! شاید بشه ادعا کرد که نگاه کمیتی به موشک های MRBM از بلوک شرق (به طور ویژه شوروی) ریشه گرفته است. 50 سال پیش نگاه به موشک های بالستیک نگاهی کاملاً استراتژیک بود و به طبعش نگاه به مسئله پدافند در برابر این نوع موشک ها هم در همین سطح قرار میگرفت. اما امروزه موشک بالستیک علاوه بر جایگاه استراتژیک گذشه، تعریف و سازماندهی تاکتیکیِ کمیت محور یافته است و به طبعش ABMها هم همین رویه رو باید میپیمودن... این همه فک زدم تا برسم به اینجا؛ "این ادعا که گفته میشود دوران موشک های بالستیک به سر آمده است، حرفی غیر منطقی و غیر علمی هستش!" بذارید با قیاسی مع الفارق منظورم رو بهتر برسونم؛ مگر با به وجود آمدن تسلیحات ضد زره، تولید و پیشرفت و اثرگذاری ادوات زرهی منسوخ شد؟ مگر با به وجود آمدن روش ها و سیستم های دفاعی در ادوات زرهی، به کارگیری و اثرگذاری تسلیحات ضد زره منسوخ و تولیدشون متوقف خواهد شد؟ مگر با به وجود آمدن موشک های ضد هواپیما، هواپیماهای جنگی از چرخه اثر گذاری و تولید و پیشرفت خارج شدن؟ و به عکس، مگر با به وجود آمدن روش های متعدد SEAD، آیا سامانه های پدافند هوایی به تاریخ پیوستند؟ یک کلام بگم و خلاص! "50% اثرگذاری یک محصول نظامی -چه آفندی و چه پدآفندی- در برابر سیستم ها و روش های محدود کننده اش به هنر جنگ استفاده کننده بر میگردد! و اگر این هنر جنگ بتواند غافلگیری به حریف تحمیل کند، اثرگذاری یک سامانه نظامی رو در برابر روش های خنثی کننده اش به بالای 75% درصد میرساند!" خلاصه! اگر دوران استفاده از Pistolها به سر آمده است، پس دوران اثربخشی موشک های بالستیک هم به سر آمده است! ............................................... قبل از اینکه به بخش اصل کاری پُستم برسیم، این مهم رو بیان کنم که، راهکارها و سخت افزار نظامی ضد بالستیک فقط به موشک های پدافندی محدود نمیشوند. سامانه های لیزری انرژی بالا، RailGunها و سیستم های اخلالگر جنگ الکترونیک از دیگر موارد هستند که کم بهشون توجه کرده ایم... ............................................... و اصل ماجرا... این تصویر متحرک به مخاطب نشون میده که "کلاهک بارانی" چی هستش... "سرجنگی بارانی" نسل جدید کلاهک خوشه ای موشک های بالستیک ایرانی هستش که وزارت دفاع در بهمن ماه 1392 محض خالی نبودن عریضه ازش گزارش خبری به وجود آورد! و متاسفانه ضعف ریشه دار و مستمر رسانه ای مملکت باعث شد که مخاطب به این جمع بندی برسد که قبلترها سر جنگی خوشه ای نداشته ایم! در صورتی که حداقل از یک دهه پیش با آگاهی به پیشرفت روزافزون سامانه های ضد بالستیک، فرماندهان سپاه به این نتیجه رسیدند که، باید شهاب-3هایی مجهز به کلاهک خوشه ای داشته باشیم. این تصویر از مصاحبه تلویزیونی نسبتاً قدیمی برداشت شده است. به زیرنویس انگلیسیش دقت کنید. فارسیش هم همین رو میگه... ..... تا یادم نرفته این نکته رو هم بگم که، "سرجنگی بارانی 30 تا دونه projectile انفجاری با خودش حمل میکنه" ..... الان قصد دارم اثربخشی و اهمیت کلاهک های بارانی رو برای شما تصویرسازی کنم! پس لطفاً دقیق بخونید... در نظر بگیرید که؛... "در اقدامی خصمانه عربستان سعودی مبادرت به تهاجم هوایی به یکی از جزایر مسکونی ایران بکند و تنی چند از هموطنانمون کشته بشوند! در پی این اقدام ارتش سعودی، فرمانده کُل قوا به نیروی هوافضا سپاه دستور اکید و اختیار تام بدهد که در پاسخ به این تهاجم و در اسرع وقت ریاض-پایتخت عربستان سعودی- مورد اصابت قرار بگیرد! و فرماندهان نیروی هوافضا سپاه برای فاز اول (و به عنوان محک) به سرعت دستور لانچ هم پوشان زمانی یکصد فروند موشک با سر جنگی بارانی به سمت ریاض (از بیس های استان فارس-با توجه به فاصله زیر 1000 کیلومتری) را بدهند! (برای پوشش تمام سطح شهر ریاض به وسعت بیش از 1000 کیلومتر مربع)" و اما بعد؛... ما میگیم که 15 فروند موشک ها (یعنی 15%) چه در حین آماده سازی و لانچ و چه در حین پرواز به سمت نقطه رهایی Warhead و چه در هنگام فرآیند رهاسازی پرتابه ها، Fail میکنند و از دست میرن! میمونه 85% ما بقی که به درستی عمل میکنند و بیش از 2500 تا projectile انفجاری را روانه شهر ریاض می کنند! من میپرسم و شما تامل کنید؛... چند درصد این 2500 تا پرتابه رو میشه زد؟ اصلاً چه میزان دم و دستک و نیرو و پول لازمه برای دفع فقط نیمی از این projectileها؟ اصلاً میصرفه هدفی چند صد دلاری را با موشکی چند صد هزار دلاری مورد اصابت قرار داد؟ ضرر نزدن این تعداد پرتابه بیشتر میشه؟ یا ضرر زدنشون؟ اصابت نیمی از این پرتابه ها عملاً چه آثار روانی در شهری مثل ریاض به وجود میاره؟ وووووووو. نتیجه گیری؛... کلاهک های خوشه ای درسته که پرتابه های بسیار کم جونی دارند اما اثرگذاری روانی بسیار بالایی دارد...به نظر شخص خودم بازدارندگیشون از تسلیحات شیمیایی غیر کُشنده بیشتر است! اگر بخوام براتون قیاس کنم؛ میگم که؛ "تفاوت بین سر بارونی و سر تکی در آسیب وارد کردن به یک منطقه، مثل تفاوت  میان آسیبی میماند که یک گراز به مزرعه میزند با آسیبی که یک دسته ملخ به همان مزرعه وارد میکنند!" نکته مهم،... ممکنه گفته بشه که این موشکها رو در فواصل دورتر از نقطه رهایی محموله و خارج از جو هدف قرار میدن و از بین میبرشون! میگم که جوجه را آخر پاییز خواهند شِمُرد. ..... همین جا بهتر هست که یک چشم اندازی هم از آینده سرجنگی بارانی خدمت شما ارائه کنم! ... با توجه به این مهم که ممکنه ما هم از سازندگان CL-20 به صرفه و قابل استفاده شده باشیم و یا در آینده نزدیک بشویم، احتمال اینکه تعداد پارت های سرجنگی بارانی نسل بعد به 50 هم برسد وجود دارد و چه بسا ورژن هایی با 100 تکه انفجاری! ... چه بسا نمونه هایی 20 یا 30 تایی با پارت های هدایت شونده هم به وجود بیان!!! ............................................... از مدیران محترم خواهشمندم فایل gif خارج از گالری این پُست رو حذف نکنند، تمام خوشمزگی این پُست به همین تصویر متحرک هستش! تشکر ویژه ای ازدوست خوبم MILAD110 دارم... از توجه و حوصله همگی شما بسیار سپاسگذارم... در پناه حضرت دوست موفق باشید... ............................................... ادامه دارد... (با موضوع بررسی وضعیت موشک بالستیک در ایران .. البته اگر تاپیک قفل نشه!)

سلام به همگی... عزیزان زحمتی براتون دارم! ... (امکانش برای خودم میسر نیست) اگر میشود در تاپیکی مجزا لیستی از شهدای ایرانی حاضر در سوریه ارائه کنید، به ترتیب تاریخ شهادت و مشخصاتی همچون نام، سِمَت نظامی، محل شهادت، نحوه شهادت و غیره...الان با گذر این همه مدت به جایی رسیده ایم که باید از بالا قضیه رو نیم نگاهی انداخت!... یه وقت سو برداشت نشه "این حقیر اگر بیشتر از شما برای شهدامون ارزش و محبت قائل نباشم، کمتر هم نیستم" فقط مسئله الان سر اینه که باید تصویری از نوع عملکردمون در سوریه به دست بیاوریم... اگر تصمیم بر این کار گرفتین؛ به نظرم نام "شهدای حریم" برای تاپیک مناسب هستش...(شهدای حریم، نه حرم...به دلایلی) یه چیز دیگه هم اضاف کنم و خلاص، اگر خواستین این کار رو انجام بدین، سعی کنید پُست ها از نظمی مشخص و رویه ای برخوردار باشه... سپاس فراوان... :rose:

با عرض سلام خدمت شما... ............................................................................. از جمع عذر میخوام مثل اینکه کامل توضیح ندادم و سوبرداشتی پیش آمده است ... ببینید منظور این حقیر از دوباره نویسی شاکله نظامی گری نیروهای زمینی مملکت این نبود که کُلاً شیوه های رزمی "حزب الله لبنان" رو در کشور پیاده کنیم! و دیگر هیچ! در واقع منظورم اصلاح سیستم و بهره بُردن از تخصص و تجارب و دانش رزم انفرادی و زمینی "حزب الله لبنان" بود. در مورد جنگ و شیوه پارتیزانی هم الحمدالله شواهد به قدر کفایت هست که اثبات کنه کشور ما نیاز داره حداقل نیمی از نیروی انسانی ماشین جنگییش به سبک و سیاق چریک جماعت بار بیایند! ............................................................................. در این مسئله که حزب الله لبنان و عراق رو ما مستقیم و یا غیر مستقیم آموزش میدیم هیچ شکی نیست، اما خیلی ساله که جنبش "حزب الله لبنان" در موضوع گزینش و تربیت نیروی انسانی و نیز شیوه های رزم، مستقل عمل کرده و میکند ... ایران میان و از روش های جدیدتر آموزش و رزم اطلاع کسب میکنند و برمیگردن لبنان ولی کسی از تجارب و تخصصی که دارن استفاده نمیکنه! ... آموزش های مستقیم ما به اینها بیشتر در حوزه تخصص های فنی هستش. ما با "حزب الله لبنان" تبادل اطلاعات داریم... میاریمشون ایران و دفترچه ای از سخت افزار رزمی که میتونیم براشون تامین کنیم میزاریم جلوشون و میگیم اراده کنید تا فراهم بشه... میان از تجارب داخلی در آموزش بهره مند میشن... ولی توی حوزه تربیت و به وجود آوردن رزمنده مستقل هستن. "حزب الله لبنان" از بُعد تجارب رزم زمینی و شیوه تربیت نیرو یک صندوقچه گنج هستش! و متاسفانه خیلی ها تصور میکنند در این صندوقچه همان نقره خودمان هستش! ولی اینجور نی، با توجه به شناختی که از مجموعه حزب الله لبنان پیدا کرده ام، به عالم و آدم این مملکت میگم که در این صندوقچه دُر نایاب قرار داره، تا دیر نشده بهره ببرید! ............................................................................. میگید که اونها جدی هستن و اعتقاد دارند...حرف حق حساب نداره...با اجازه یه مسئله اضاف کنم، جدی بودن و اعتقاد اون عزیزان امروز یک رویه سیستماتیک شده است! عالی ترین سطح عجین شدن سازماندهی درست با اعتقادات فردی-جمعی! اگر ویدئوهای اولین آموزش هاشون رو ببینید منظورم رو متوجه میشید... خُب حالا من بپرسم...الان ما چه تعداد شهید از از جای جای مملکت توی سوریه داده ایم؟ چه تعدادشون تخصص و هنر رزم حداقلی نداشتن؟ بخشی از این شهدا علم دارند که بودنشون در جبهه ها مثل گوشت دم توپه! ولی با این وجود چون نیاز رو تشخیص میدن، میدون رو خالی نمیکنند و جالبه بعضاً محیط زندگی شیرینی هم در کشور داشته اند! مثلاً نمونه های بارز زندگی زناشویی عاشقانه که آرزوی هر بشری هستش! آیا این که طرف از خیلی چیزها میگذره و جونش رو با همون توانمندی های رزمی ناچیزش تقدیم میکنه، نشونه وجود اعتقاد و جدیت در بین ملت ما نیست؟ اونی که پا میشه میره اونجا و فقط یک جان برای دفاع دارد و از همین هم دریغ نمیکند، آیا اگر تخصص یک کماندو رو داشته باشد، نمیتونه کاری از پیش ببرد؟ میخوام بدونم اگر این طیف کم تجربه و کم تخصص در رزم توی سیستمی مثل "حزب الله لبنان" آموزش مُکفی دیده بودند، آیا مرگشون مظلومانه و گوشت دم توپ گونه میبود؟ البته این نکته رو باید بیان کنم که حزب الله لبنان به دلیل ایجاب موقعیت مجبور شد برای اینکه جبهه اش در سوریه از نفرات انسانی در حداقل کمیت لازم تامین بشود به جذب، آموزش، سازماندهی و تجهیز ضربتی و فشرده نیرو روی بیاورد! ............................................................................. به بزرگوای خودتون ببخشید، خعلی طولانی شد! نمیدونم چرا دستم به خلاصه نویسی نمیرود...

سلام به همگی...   مدتهاست مسئله ای مهم ذهنم رو مشغول کرده، اونم این سوال هستش که "با توجه متوسط به معیارهای اخلاق در جنگ تا به امروز کی بهترین عملکرد رزم زمینی رو در سوریه داشته است؟" آیا "حزب الله لبنان" (با اختلاف فاحش نسبت به دیگر طرف های درگیر مدافع و مهاجم) پاسخ این سوال نیست؟ با توجه به تعداد کم نیرو و تجهیزات نزدیک به متوسطشون و تعداد شهیدانشون آیا تا به حال عملکرد "حزب الله لبنان" در سوریه فوق العلاده نبوده است؟   اگر برداشت این حقیر در مورد عملکرد "حزب الله لبنان" در سوریه صحیح هستش؟! ... خُب یه چیزی هست که الان برای ماشین جنگی ما (داخل کشور) بسیار مهم و ثمربخش میتواند باشد ... اونم اینه که چرا نیاییم بیست سی تا از این نخبه های رزمی "حزب الله لبنان" رو بیاریم ساکن کشور کنیم و به عنوان مشاور در امور آموزشی و سازماندهی نیروهای پیاده استفاده کنیم؟! ... به پیر به پیغمبر اگر اراده اش باشد، میشه کُل ماشین جنگی ایران رو زمین زد و یک دهه ای ساختار و شاکله اش رو از نوع شکل داد! و میشه با استفاده از تجارب رزمی و شیوه های آموزشی "حزب الله لبنان" تالیفات جدید آموزشی برای مجامع تحصیل نظامی کشور پدید آورد.   "حزب الله لبنان" برای ما حکم نهالی در گذشته کاشته شده را دارد که امروز به ثمردهی بی نظیری رسیده است! چرا از این دستاورد و ظرفیت خاص بهره نبردیم و نبریم؟؟؟ مسلمان نیستن؟ که هستن ... شیعه نیستن؟ که هستن ... دشمن صهیونیزم نیستن؟ که هستن!   فقط تصور کنید اون روزی رو که ما 250000 نفر نیروی نظامی آماده به رزم با معیارها و استعدادهای رزمی مطلوب "حزب الله لبنان" در کشور داشته باشیم! چقدر اوضاع متفاوت خواهد بود؟؟؟  

سلام... بی زحمت یه چند دقیقه ای وقتتون رو به این حقیر بدید ... نوبتی هم که باشه نوبت منه! تا آخرش بخونید تا بهتر بتونید قضاوت کنید... .......................................................... این تصویر احتمالاً مربوط به اواخر دهه 90 میلادی هستش و اینجا مستقیماً یکی از زیرمجموعه های وزارت دفاع می باشد...توی این مملکت هر روز کاریِ دهها هزار نفر آدم مثل این چند نفر حاضر در تصویر بالا اینگونه و در چنین محیط هایی میگذرد و کارشون هم کاملاً سازمان یافته است و به مثابه تیک تاک ساعت (در کمال ناباوری خودم) دقیق هستش! و در یک بازه کاری مشخص و طبق استانداردهای تعیین شده محصول ثانویه مد نظر رو تحویل میدن...به شخصه انتظار داشتم اوضاع هرکی هرکی باشه! ولی اینجوری نیستش و این واقعیت دل من رو بیشتر میسوزونه... بخش های مختلف کاری رو نام نمیبرم تا بحث کوتاه تر بشه... این عزیزان که مثل هر جای دیگه به کارگر و مهندس و غیره و ذالک تقسیم بندی میشن، کارشون به صورت شناور هستش، و بنا به تخصص و تجربه ای که دارند میشه در فعالیت های هم سطح مختلفی به کارشون گرفت و محدودیت های آنچنانی پیش رو نیست... از زمان جنگ تا به امروز هم تا دلتون بخواد ابزار آلات و ماشین های پیچیده صنعتی-آزمایشگاهی (با هدف استفاده در مجموعه های صنعت دفاعی) وارد کشور شده و تا خیلی سال دیگه هم این رویه ادامه خواهد داشت...برای تولید این اقلام هم کارهایی شده و سیستم های پیچیده صنعتی من در آوردی هم در کشور مشاهده شده است... تعدد فعالیت های صنعتی صورت گرفته در مجموعه های وزارت دفاع طی 25 سال گذشته باعث شده میزان مهارت فنی و دانش کاری پرسنل در زمینه های مختلف در مملکت کم نظیر باشه! هدف من از بیان این موارد چی هستش؟ مدت هاست توی این سایت دارم حلقوم خودم رو جِر میدم که ریشه اصلی مشکلات فراوان و انباشته شده داشته ها و نداشته های نیروهای مسلح رو بیان کنم. ولی متاسفانه، گوش هیچ کس بدهکار نبوده و نیست! و به طبعش مستمراً و طی جملاتتون باعث له شدن این دنیای صنعتی موجود اما دور از چشم شده و میشوید...مشکل اصلی و اولاتر در تمامی زمینه های نظامی مملکت ما مدیریت سطح بالای وزارت دفاع و نگرش اغلب فرماندهان قوای نظامی هستش! شک دارید؟ پس ادامه متن رو دقیق بخونید... عزیزان من، کف یک دست صنعت دفاعی این مملکت (حداقل) چند ده هزار نفر فنی کار ماهر قرار داره و کف دست دیگه اش تعداد بسیار زیادی ماشین آلات صنعتی! ولی نخ و هدایت تمام این داشته ها در دست یه قشر محدودی قرار داره که بهشون میگن مدیریت ارشد صنایع دفاع! این قشر هستن که چگونگی تولید یک محصول (از پیچی ساده گرفته تا جنگنده ای مدرن) رو در بخش های پایینی وزارت، تعیین و تبیین می کنند! حالا خود این مدیران ارشد دفاعی لَنگ دو چیز هستند؛ 1-وجود طرح و مستندات کامل تولید آن طرح 2-اعلام نیاز کمی و کیفی قوای نظامی مملکت و یا دیگر سفارش دهنده ها! طرح های تولیدی معمولاً یا از دفاتر طراحی وابسته به وزارت دفاع در میاد (مثل قاهر-313 خدا بیامرز) یا از خود نیروهای نظامی و سفارش دهنده ها (مثل بمب قاصد) یا همکاری مشترک (مثل پهپاد "طبس")...با توجه به این رویه خطی موجود میشه گفت که اکثراً محصولات دفاعی موجود بر حسب تصمیم مشترک فرماندهان نظامی و مدیران دسته بالای وزارت دفاع موجودیت یافته اند...یعنی اینا اگر به نتیجه برسن برای دفاع فقط توپ پینگ پُنگ تولید کنیم این کار میشه و اگر هم به این نتیجه برسن برای تولید انبوه جنگنده خودکشون کنیم، اینطور میشه! مشکل فرماندهان ما یکی عدم درک و فهم صحیح از پیشرفت های نظامی امروز دنیا و نیز نبود چشم انداز به آینده هستش و دیگری عدم توان نظم دهی و سازماندهی و ایجاد چشم انداز برای ماشین جنگی کشور... مشکل مدیران ارشد وزارت دفاع اینه که اکثراً وقتی پیچیدگی کار از یه حدی که بگذرد، جا میزنن...یک کلام میترسن!...این ترسوشون هم به نظر این حقیر بیشتر جنبه توهمی دارد تا واقعی! شاید این سوال براتون پیش بیاد که مگر فقط مشکل از مدیرانه؟ اون چند ده هزار نفر دیگه چطور؟ باید جوابتون بدهم که مشکل فقط مدیران هستند! چرا؟ چون سطوح پایینی وزارت به صورت تیکه تیکه تولیدات رو انجام میدن و نهایت پیچیدگی و سختی که باهاش مواجهه میشن 3 برابر کار سابقشون میتونه باشه، ولی مدیران بالایی با کُل پیچیدگی چند صد برابری محصول نهایی مواجهه میشن! این میشه که میگرخن! و ذهنشون هنگ میکنه! وگرنه برای تکنسین صا ایران فرقی نمیکه که بر اساس مستنندات تولیدی یک باکس 5 فوتی چند صد پردازنده ای سامانه Elint فلان رو تولید بکنه یا باکس پردازش اطلاعات پروازی یه هواپیما...وگرنه برای صا ایران فرقی نمیکنه که در صورت مشخص بودن نقشه راه تولید صنعتی یک رادار همراه استقرار زمینی تولید کنه یا رادار دفاع اکتیو سوار شونده روی یک تانک!...وگرنه اونجایی که کارشون تولید آلیاژ هست، در صورت روشن بودن شیوه تولید، براشون چه فرقی میکنه که فرآیند صنعتی تولید آلیاژ مورد استفاده در موتور سوخت مایع شهاب رو اجرا بکنند یا فرآیند تولید آلیاژ شافت موتور جت؟...وگرنه برای اونی که کارش اسمبلی قطعات ریز و درشت موتور جت موشک کروز هستش، چه فرقی میکنه که بهش اسمبلی موتور جت نیمه سنگین رو یاد بدن و بذارنش بالای سر اون کار؟...وگرنه برای اونی که کامپوزیت کار هست، چه فرقی میکنه که بذارنش بالای سر فرآیند تولید یه تیکه کامپوزیتی پیشرفته تر از بدنه یه جنگنده؟...وگرنه برای پرسنل یه شرکت الکترونیک مثل صا ایران چه تمایزی داره که بر اساس مستندات تولید Flight Computer کرار رو سر هم و تست بکنه و به مشتری ارائه بکنه یا Central computer یه تانک یا FADEC موتور جت X؟...و هزاران مثال از این دست... .......................................................... ادامه دارد...

میشه در صورت امکان لینک ویدئو (در یوتیوب) مربوط به تصاویر بالا رو قرار بدید؟

اگر 15 سال پیش بود! همین یک مورد 30 مایل (بیش از 48 کیلومتر) فاصله برای اثبات اینکه ایالات متحده آمریکا این کار رو نکرده کافی می بود و هر عقل سلیمی محکوم به قبولش بود، ولی الان 15 سال پیش نیست، امروزه جنگنده ها میتونند از فواصل حتی بیشتر از 30 مایلی گلاید بُمینگ کنند و دقت اصابت هم بسیار چشمگیر هستش! به عنوان مثال SDBها (Small Diameter Bomb) بُردشون تا بالای 100 کیلومتر هم میرسد و دقت اصابتشون هم 8 متر هستش.

این از چه ویدئویی اسکرین شات شده؟ ... اگر امکانش هست لینک یوتیوبش رو قرار بدید ... ممنون.

http://www.avval.ir/e.n6bmt/%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%88-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D8%A7%D8%AA   http://www.qomstp.ir/%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D8%B6%D9%88