به نام خدا سلام... ............................................................................................... با اجازه این سه سوال مطرح شده رو خودم پاسخ میدم... 1-وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران چیه؟  2-ورودی و خروجی این وزارت و زیرمجموعه هاش چطور تنظیم میشه؟ 3-تاثیرگذارترین عامل در پیشرفت کیفی صنعت دفاعی مملکتمون چیه؟ همون طوری که میدونید وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح (بعد انقلاب) از ادغام دو وزارت خانه جنگ (دقیقاً نمی دونم، جنگ یا دفاع) با وزارت سپاه تشکیل شد. اولاً که ماموریت هاش فقط صنعت نظامی نیست، بلکه فرهنگی و اجتماعی (رسیدگی به خانواده های محترم نیروهای مسلح) هم میباشد.   بریم برسیم به اصل موضوع ... متاسفانه توی این مدتی که در سایت عضو بوده ام بارها و بارها مشاهده کرده ام که دیدی کاملاً اشتباه و مبهم نسبت به این وزارت خانه و زیر مجموعه هایش وجود دارد! بنده منکر ایرادات مختلفه در سیاستگذاری ها، ریخت و پاش ها و بلاخص مدیریت این وزارتخانه نبوده و نیستم، اما دغدغه ی من، اینه که شاکله ی اصلی این مجموعه ی بزرگ و پُر امکانات، چیزیه که تا به حال خیلی کارها ازش بر اومده و ظرفیت های بسیار بیشتری هم داره.   این دید که هر جا ما یه نقصی میبینیم، از کار نشدن به روی سلاح های انفرادی پیشرفته گرفته، تا جنگنده، تا زرهی، تا دریایی، تا خیلی چیزهای دیگه، به پای ضعف های انسانی و فنی این وزارت خانه نوشته میشود، نگاهی کاملاً ناجوانمردانه هستش! اصلاً به این موضوع توجه نمی کنیم که وزارت دفاع فروشنده هستش، فروشنده چیزی که متناسب با اعلام نیاز و جمع بندی نهایی نیروهای مسلح از کیفیت و کمیت مورد انتظارشون، تولید می شود و در قبال آن وزارت پول دریافت می کند و پول هم هزینه هزار و یک امر میشود! مسئله سود و زیان در کار نیست که بگیم، وزارت سرمایه مالی زیادی دارد و باید کیفیت را به حد اعلا برساند و قیمت هم تغییر نکند!   وزارت دفاع امکاناتی (حداقل) در حد و اندازه یک کمپانی بزرگ دارد! اما پول لازمه برای ایفای نقش در حد یک کمپانی بزرگ را ندارد! یعنی نمیتونه بیاد در تمامی زمینه های نظامی R&D بکنه و دهها نوع محصول بذاره جلوی پای مشتری هاش تا اینکه یه تعدادی تایید و یه تعدادی رد بشن! پس با توجه به این موضوع بخش زیادی از طرح های اسلحه ای توسط خوده نیروها و یا با همکاری مستقیمشون به مرحله تولید میرسه! با توجه به این موضوعات مغفول مانده، ما میفهمیم که وزارت توان تامین هزینه اولیه ارتقا کیفیت تولیداتش رو نداره! پس مجبور میشه اولویت بندی بکنه! وقتی پول نیست، به این معنا نیست که ما کج و کوله ایم و نمیتونیم کارهای بزرگ بکنیم! صنعت دفاعی کشور همین الانش میتونه محدود کارهای مختلف بزرگی رو انجام بده.   متاسفانه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در این سایت شده گوشت ِدَمِ توپ! خودش کم ایراد کوچیک و بزرگ داره، حالا باید جور دید غلط فرماندهان نظامی به جنگ افزار رو هم بکشه!   برادر بنده، سرور بنده، وزارت قرار نیست که به نیروهای مسلح مفتکی سرویس بده، گفتم که پولش رو نداره و ای کاش یک صندوق برای این قضیه پیش بینی بشه! به وزارت چه ربطی داره که نیرو ده تا کلاش رو به چهار تا M-4 ترجیح میده! به وزارت چه دخلی داره که نیروی هوایی دوست داره صاعقه های تعداد بالا داشته باشه! و علاقه ای به هواپیماهای رهگیر الگوبرداری شده از F-14 ندارد.   انتظارات کمی و کیفی نیروهای مسلح به عنوان ورودی وزارت تلقی میشه و خروجی هم همون محصولی که خواسته شده! وزارت اینقدرها هم ظرفیت مالی خارج از حیطه نداره که بیاد با سرمایه گذاری خودش (مجزا از نیروها) بگه من کیفیت کارم رو به حد اعلا میرسونم! (اینم تاکید بر تاکیدات).   بهترین راهکار به نظر اینجانب تلاش در راستای اصلاح شدن مسئله سفارش جنگ افزار و دیگر اقلام مورد نیاز نیروها  به وزارت هستش! تصمیم گیران اقتصادی نیروها باید بفهمند که هر چقدر بیشتر سرمایه گذاری در تهیه اقلام به روزتر اولش گرون تر و شاید غیر عملیاتی تر باشه و واقعاً نیروها رو در مضیغه سخت افزار قرار بده، ولی از بعد آن هزینه های اولیه محصولات مدرن تری تحویل میگریند با قیمت مناسب! مثل خرید لامپ کم مصرف هزینه اولیه هنگفت میشه، ولی بازگشت سرمایه و سود و کیفیت و کارآیی بهتر رو شاهد خواهیم بود.

به لطف ایزد منان در این تاپیک هوک قشنگی روانه سواد نداشته خیلی ها شد و از این به بعد هم میشه! ................................................... من تاوان درست نخوندن و تعمق نکردن روی نوشته ها رو نمیدم! خوشحال میشم یه عزیز سواد داری برای این حقیر بی سواد در اینجا مشخص کنه که تعیین مقیاس مورد انتظار برای ساخت رو میشه رسوند یا نه؟ ...................................................   خوشحال میشم به من توضیح بدید که الان اینا دقیقاً چه ربط منطقی و علمی ای با سوالهای من داشت؟ ................................................... میدونی چرا به جای بحث علمی کردن مثل اپتیک و لیزر رو آوردی به آش! چون سواد درک و تحلیل اینایی رو که گفتم نداشتی و نداری!

اساساً یه اصلی هست که میگه هر موقع حرف دهن خودتو فهمیدی (!) به حرف دهن ملت گیر بده... rolling_eyes طرح های مشابه! و مقیاس بندی! اساساً من منظور این رو درک نمیکنم... عجیبه! نمی دونم چرا این مسئله ارابه فرود رو میدونستم که مطرح می شود! لابدنگ هم توی انبارهای مملکت (بر فرض عدم پیگیری طراحی و تولید داخلی) چند فروندی پیدا نمیشه!!! که بشه یه کارهایی باهاش کرد. (یادم رفت بگم! ایران-140 و اینها) اما مسئله، قاهر و صاعقه و هیدرولیک و نرم افزار و صنایع متمرکزِ مستفیض کننده! بماند برای بعد از این که سه سوال این حقیر رو پاسخ دادی!!! 1-وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران چیه؟ 2-ورودی و خروجی این وزارت و زیرمجموعه هاش چطور تنظیم میشه؟ 3-تاثیرگذارترین عامل در پیشرفت کیفی صنعت دفاعی مملکتمون چیه؟

بعضی مواقع، آدم، جوری اصطلاحاً هَنگ میکنه که حتی نمیدونه از کدوم طرف سر به بیابون بذاره! rolling_eyes امان از دست این جماعت خودکُلفت بین... :straight: اگر ننویسی، ایده ها و نظریات و مسائلی در ذهنت به خاک سپرده میشود! اگر بلند و مفصل بنویسی، میشوی، داستان سرا و شخصیت رمانتیک! اگر کوتاه و مختصر بنویسی، میشی، بی سواد و اَبله! وای از دست این ایرادهای بنی اسرائیلی که نشات گرفته از ضعف قوه فکریه می باشد! چقدر بَده آدم استعدادهای خدا دادیش رو اینگونه، صرف مسائلی کنه که... چهار وجب فکر منطقی و عدم عجله در قضاوت نسبت به نوشته دیگران، مساوی میشود با، جنبه بحث! که متاسفانه خیلی هامون (از جمله خودم) نداریمش... بگذریم... ............................................................................. با اجازه عزیزان لازمه چند موردی رو در باب پُست قبلی ام، (مستندتر و واقعی تر) بیان کنم... 1-مسئله استفاده از مهمات ضد نفر هوابرد  و Heavy Bomber، از هم مُنفک هستند... با این تعبیر که یکی از کارایی های بمب افکن بی سرنشین سنگین، حمل تعداد زیادی مهمات مینیاتوری میتونه باشه. 2-تا اینجای کار ما دو پیشنهاد داریم، یکی استفاده از مهمات مینیاتوری ضد نفر هوابرد به منظور وارد کردن تلفات سنگین به نیروی انسانی داعش و دیگری استفاده از Bomber بی سرنشینِ سنگین در مقابله با داعش. 3-تولید انبوه بمب و موشک مینیاتوری برای وزارت دفاع، اساساً عددی نیست! ... اگر کسی مُنکر این قضیه هستش، بی زحمت شائبه هاش رو بیان کنه، تا مفصل تر روشنش کنم. 4-این حقیر در پست قبلی، از بی سرنشینی صحبت کردم که الگو برداری شده از نوعی طراحی خاصِ حمل بار بیشتر باشد و نیز قابلیت حمل حداقل 7000 پوند مهمات در محفظه داخلی، برایش پیش بینی شده باشد... اصولاً حرفی از سطح فناوری، میزان پیچیدگی و به طور کلی کیفیت این پهپاد به میان نیاوردم! 5-با چشمداشتی به مورد قبل، یک مسئله به وجود میاد، و اون هم اینه که با توجه به ارائه نشدن جزئیات توسط اینجانب و مشخص بودن هدف مورد تهاجم پهپاد (حضرات دواعش) و نیز بیان بازه زمانی (120 روزه)، به سادگی میتوان نتیجه گیری کرد که قرار نیست پهپادی با سطح کیفی عالی و یا حتی متوسط، هدف طراحی، ساخت و عملیاتی سازی ما باشد! ............................................................................. تحلیل امکان تولید و عملیاتی سازی 5 فروند Heavy Bomber بی سرنشین طی مدت 120 روز!!! فرآیند رسیدن به چنین پهپادی به صورت کلی اینگونه قابل نمایش است... به دست آمدن طرح آیرودینامیکی مناسب، تعریف نوع سازه، تعریف بدنه و پیش بینی ملزومات ساختش، تعریف سخت افزاری (برنامه نویسی و ساخت) زیرسامانه های مختلف (از جمله موتور و اویونیک)، تست های مختلف متریال، تست های مختلف نرم افزاری، تست های مختلف تحمل شوک، ووو، تا عملیاتی شدن! اگر بخواهیم اینجوری شروع کنیم، یه چیزی حول و حوش5 سال درگیر خواهیم بود!!! و ادعای تولید 120 روزه هم جوکی بیش نیست. حتی به نظرم اگر تعداد زیادی نابغه و زیرساخت رو هم به کار بگیریم و دست پایین فناوری رو هم به عنوان چشم انداز داشته باشیم، باز هم طراحی و ساخت، چندین برابر 120 روز میکشه! اینجاست که میشه گفت خداوند متعال مغز امثال این حقیر را ساخته و پروانده برای همچین روزهایی... ببینید ما قرار نیست پهپادی به پیچیدگی RQ-170 بسازیم که صدها بخش تکنیکی و تکنولوژیک داره... ما فقط میخواهیم نیاز تاکتیکمون رو در ساده ترین شکل ممکن رفع کنیم... به عنوان نمونه، این حقیر دو Concept رو برای عزیزان قرار دادم که هر کدومش میتونه طرح ما برای آغاز باشه و فقط کافیه مقیاس رو تعیین کنیم و بریم، تست بازده آیرودینامیک و سپس ساخت! پس دیگه مسئله طراحی آیرودینامیکی و شکل و شمایل و اِله و بِله رو ندارم! ما میتونیم به جای طراحی اویونیک از ابتدا و برنامه نویسی های گسترده مجزا از هم، اویونیک تضمين شده و جواب پس داده ی پهپادی مثل کرّار رو متناسب با این پهپاد غولپیکر توسعه بدیم! و موارد دیگری که این حقیر معذورم از بیانشون. ............................................................................. جایی مسئله تشکیل فرماندهی مشترک ضد تروریسم را مطرح کردم و پیشنهاد وجود بازویی از نیروهای زبده نظامی را برای این فرماندهی مشترک، دادم... میخواستم بگم که، اگر چنین فرماندهی مشترکی به وجود آمد و چنین واحد ویژه ای براش تعریف شد(گوش شیطون کر)، به نظرم اسمش رو بذارند یگان فوق ویژه قاصم (به معنی در هم کوبنده).

با توجه به جریانات چند صفحه اخیر، عزیزان را به مرور دوباره ابیات زیر (منصوب به فخرالدین رازی) دعوت می نمایم. قدری هم تامل بفرمایید، بَد نمیشود... ............................. ای دل زِ غبار جهل اگر پاک شوی / تو روح مجردی بر افلاک شوی عرش است نشیمن تو شرمت ناید / کآیی و مقیم توده‌ای خاک شوی؟ ............................. آن‌کس که بداند و بداند که بداند / اسب خرد از گنبد گردون بجهاند آن‌کس که بداند و نداند که بداند / بیدار کنندش که بسی خفته نماند آن‌کس که نداند و بداند که نداند / لنگان خرک خویش به منزل برساند آن‌کس که نداند و نداند که نداند / در جهل مرکب ابدالدهر بماند!

به نام خدا سلام... ..................................................................................... به نظر این حقیر، یکی از موثرترین راهکارهای قتل و عامِ مىرن (و متعارف) نیروی انسانی داعش (در عراق)، استفاده از موشک های مینیاتوری ضد نفر (ترکش زا) می باشد که توسط Heavy Bomberهای بی سرنشین مورد استفاده قرار بگیرند.   با توجه به (خیلی) ارزان تر تمام شدن پرواز پهپادها نسبت به هواپیماهای سرنشین دار جنگنده، عمده توجه این حقیر به سمت این تکنولوژی با ارزش که تمام ارکان مورد نیازش در کشور (به وفور) وجود دارد، متمرکز شده است.   مطمئن هستم که، دغدغه اصلی عزیزان در این سایت عدم وجود چُنین جنگ افزاری (به صورت عملیاتی) در کشور هستش!...با توجه به زیرساخت های صنعتی و دانش طراحی و فناوری های مورد نیازِ ساخت موجود در کشور، تضمین میدهم که اگر اراده ای از سوی فرماندهان برای اجرای این پیشنهاد باشد، در مدت زمانی کمتر از 4 ماه، میتوان چند خط تولید موشک مینیاتوری ضد نفر و حداقل 5 فروند Bomber بی سرنشینی (با ظرفیت حداقلی حمل 7000 پوند مهمات در محفظه داخلی)، جور کرد.   به نظرم، برای کلید زدن پروژه Heavy Bomber،  مناسب ترین نمونه ها با الگو برداری از،  B-3 (Bomber) Concept  و  PAK-DA (Bomber) Concept، به دست می آید. (در اين قبیل طرحها نسبت به موارد دیگر، قابلیت حمل بار بیشتری پیش بینی شده است) ..................................................................................... سگ تو ضرر!!! پهپاد نخواستیم آقااااا... موشک (و یا بمب) مینیاتوریِ ضد نفر، نخواستیم آقااااا... پیشنهادم رو یه جور دیگه مطرح میکنم... میشه با ایجاد تغییراتی، (به عنوان نمونه، تعبیه کردن محفظه حمل و رهاسازی بمب و موشک در فضای داخلی!)  چند فروند C-130، ايران-140 و حتی آنتونوف های سپاه، بمب افکن هایی قابل بهره برداری و تاثیرگذار برای کوبیدن حضرات دواعش به دست آورد(!) ..................................................................................... عزیزان، محتاجیم به دعا... :16:

به نام خدا سلام... ..................................................... تکذیب خبر کشته شدن 15 ایرانی در اثر حمله انتحاری داعش تکذیب شد لینک ..................................................... عزیزان ما رو از دعای خیر خودتون محروم نکنید... :16:

اصولاً توی صنایع دفاعی ما خط تولیدی جمع نمیشه! (مگر اینکه بخوان اون ساختمون یا بخش رو تعطیل کنند بره پی کارش! یا تغییر مکان و اینها بدن!)، بلکن با آپگرید، شیفت میشه روی پروژه های بعدی (که اتفاقاً کاملاً هم زمانبندی شده هستند)! :winking: خُب الحمدالله خبر مسرت بخشی بود ... با فرض بر صحتش ... :rose:

سلام به همگی...   داشتم عکسهای موجود در هاردم رو مرور سَرِدستی میکردم، یه موردی ذهنم به خودش مشغول کرد! گفتم شاید بیانش خالی از لطف نباشه...   اگر اشتباه نکنم یکی از عزیزان قبلاً اشاره کرده بود که شماره گذاری روی بدنه موشکهای "سومار" اشاره به تاریخ تولید داره. اما نمی دونم به مورد مدنظر اینجانب اشاره شده است یا خیر! (پس اگر نظرم تکراری هست، پوزش میطلبم)...   با کمی سبک و سنگین کردن تصاویر و بررسی احتمالات، به نظرم رسید که هدف از این نوع شماره گذاری و اون هم در این عکسها (و با احتمال بسیار بالا)، اینه که، به صورت غیر مستقیم به مخاطب بیان کنه... "در این خط تولید که مورد بازدید قرار گرفته، مونتاژ نهایی، روزانه، یک فروند موشک کروز سومار، پیش بینی شده است"... حالا بماند که سازمان صنایع هوافضا وزارت دفاع چند تا شعبه دارد یا ندارد!   در پناه حق... :16:

وقتی میگم؛ بمب اتم! میگید؛ آمریکا جیز میکنه!... وقتی میگم؛ اخوی ها، بمب اتم! میگید؛ پیف پیف ، بو میده!... وقتی میگم؛ خاک پاتونم، بمب اتم! میگید؛ پراید اِلِه، وانت پراید جیم بِلِه، صاعقه 2 کُلاً وِلِه!... وقتی میگم سجّاد رو کفن کنید، بمب اتم! میگید؛ وای، وااای، واااااای میشیم کره ی شمالی و از گشنگی میمیریم!... وقتی میگم؛ حداقل هزینه فایده منطقی کنید! میگید؛ اگه ادعا داریم به جاش چهارتا جلیقه بکنیم تن سربازامون!... باید فکر اینجور جاهاش رو هم بکنید... :waitung:...اساساً تا اون روزی که زرادخونه نامتعارف برای بخار کردن (!) کشورهای همساده و کلاً هر یابووویی که خواست به خاک مملکت تعرض کنه، نداشته باشیم، باید از سایه خودمون هم بترسیم! :straight: حکایت ایران بدون بمب اتم ، حکایت دنیای بدون خدا هستش! آیا در دنیای بدون خدا (صاحب و حاکم مطلق)، سنگ روی سنگ بند میشود؟ تا بتونیم (حداقل) ادعا کنیم که جمهوری اسلامی در برابر تهدیدات از این قبیل (نظامی)، بدون زرادخونه اتمی بقای تضمین شده خواهد داشت؟ rolling_eyes

به نام خدا باز هم سلام... ................................................... چند نکته لازمه در باب فرماندهی مشترک ضد تروریسم بیان کنم؛   1-مقوله هسته مرکزی فرماندهی با قضیه فرماندهی سیار دو چیز متمایز اما وابسته به هم هستند. فرماندهی مرکزی به دلیل گستردگی و متعدد بودن زیر مجموعه ها، ارزش بسیار بالای نیروی انسانی و موارد پُر اهمیت دیگر ، باید استقرار ثابت و حفاظت شده داشته باشه. یک دلیل برای اثبات ادعای این حقیر کافی هستش! آیا مثلاً منطقی هستش، 100 تا آدم نخبه رو (که باید مستمراً با هم در ارتباط باشند) ورداری ببری تو بیابون یا هر جای دیگه (و حالا متمرکز و یا غیر متمرکز) بکنی تو کانکس و اتاقک های سیار؟! تازه این مسئله هم هست که یه چیزی شاید دو برابر همین تعداد نخبه های (و غیره) لازمه! بماند که شاید بعضی از این مهره های تاثیرگذار (اصلاً تا به حال) کلت هم دستشون نگرفته باشند تا بدونند سنگیه؟! سبکه؟! چه جنسیه؟! این موضوع رو من غیر مستقیم سعی کردم در نگاشته قبلی به عزیزان منتقل کنم، ولی مثل این که سروران گرامی به اندازه یک بُز هم برای من شعور قائل نیستند که نظریاتم رو دقیق و کامل بخونند. :-( به عنوان نمونه؛ !!!   2-در یک جمله؛ این فرماندهی هدف و کارش مدیریت و تصمیم گیرهایی کلان (و تا حدودی هم میشه گفت میانی) برای رویایی با داعش (و امثالهم) در ابعاد نظامی و اطلاعاتی هستش.   3-این حقیر حتی ایده ای جذاب و جالب برای آینده این تشکیلات دارم!!! :13: ... معتقدم در آینده (که تهدیدات مهار شدن) و در صورت عدم نیاز به تشکیلاتی با این گستردگی و حجم کار ، میشه سپاه قدس را در این مجموعه ادغام کرد و قرارگاه قدس به وجود آورد!!! ................................................... ................................................... ................................................... درست یا درشت (!) متوجه نشدم که جهت طنز و مزاح این موارد رو ردیف کردی پشت سر هم؟ یا به عنوان نمونه از بیان واقعات؟!!! ... اگر طنز و مزاح بوده که هیچی. ولی اگر واقعاً این ذهنیت و برداشت جناب عالی می باشد (!) تا پایانش رو بخون... .............................. این مواردی رو که شماره میکنم در ذهن داشته باش!... بخش اول؛ 1-دفتر سیاستگذاری و نظارت راهبردی حفاظت اطلاعات (فرماندهی کل قوا) 2-وزارت اطلاعات 3-سازمان حفاظت اطلاعات (ستاد کل نیروهای مسلح) 4-معاونت اطلاعات سپاه 5-سازمان حفاظت اطلاعات سپاه 6-معاونت اطلاعات ارتش 7-سازمان حفاظت اطلاعات ارتش 8-سازمان حفاظت اطلاعات ناجا 9-پلیس امنیت عمومی (زیرمجموعه ناجا) 10-مجموعه های محدودتر و کوچک تر از موارد بالا (همون - و غیره - خودمون) بخش دوم؛ 1-سیستم جامع بانکداری کل کشور (بانک مرکزی) 2-بانک اطلاعات جنایی (ناجا) 3-کنترل ترافیک 4-ثبت احوال 5-و غیره بخش سوم؛ 1-نیروی هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند خاتم و غیره هم اصلاً به کنار!!! 2-ووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووو .............................. این موارد رو خوندی؟؟؟ (*موارد قابل استخراج) (روی سخنم با بخش اطلاعاتی موارد نام برده هستش)...به منظور انجام ماموریت ها و تامین پشتیبانی، هزار و یک نوع فعالیت باید انجام بشه!...از مخابرات گرفته تا جمع آوری داده ها، تا کشف، تا کدینگ و دیکدینگ، تا دسته بندی، تا تهیه آمار، تا ذخیره سازی، تا کوفت، تا زهر مار و غیره...از ماژول های ساده رمزنگاری گرفته تا هر چیزی که بشه بهش گفت کامپیوتر، انواع دوربین ها، تا تجهیزات شنود، تا سالن های ابر رایانش بزرگ، تا بوق، تا اطلاع رسانی و غیره... نیروی انسانی رو هم اصلاً ول کنیم بهتر میباشد!!! لُپ کلام و نتیجه گیری!!! ما اصلاً توی دانش الکترونیک (به ویژه طراحی و ساخت رایانه) بوق و دویست سال از دنیا عقب مونده! ما اصلاً رایانه های پردازشگر رادارهای سه بعدی نساخته! ما اصلاً طراح الگوریتم ندار! ما اصلاً کامپیوتر هواپیما طراحی نکرده و نساخته! ما اصلاً حتی نمی تونیم ادوات و تجهیزات مورد نیازِ نو و مدرن از بِلاد خارجه تهیه کنیم! ما اصلاً کامپیوتر مدیریت رادار آرایه فازی بیش از 1000 آرایه ای ندیده و ندار! ما اصلاً فسیل بین کهکشانی!...اگر خاک پای همین چند مورد سازمان و دم و دستکی رو که در بالا بیان کردم ، جمع کنیم! اگر حتی بریم دور ریزهاشون رو جمع کنیم! حتی اگر بریم تجهیزات نسل قبلشون رو از زباله دونی و انبارهاشون بکشیم بیرون!...باز هم حداقل 100 تا از این فرماندهی مشترکی که گفتم میشه ایجاد کرد. :waitung: ................................................... ................................................... ................................................... اگه یه سر سوزن انصاف توی ارائه نظر رعایت میشد ، هیچ کس تیشه ور نمی داشت به اسم (و با توهم) واقع گرایی بزنه فَکِ پدرِ ریشهِ مملکت رو به معنای واقعی کلمه بیاره پایین. :straight: ................................................... این حقیر رو از دعای خیر خودتون محروم نگذارید... :11:  

به نام خدا سلام... .............................. بخونید از کفتون نره! قصه کُرد شبستری و تاپیک یک جرعه تامل (که خیلی ها جسارت تحملش رو نداشتند) نیست! کم پیش میاد بشینم با این حوصله و توجه به موضوع و رعایت ساده نویسی، نظریاتم رو، مکتوب کنم(خدای نکرده منت تلقی نشه! من کوچیک همتون هستم)...خلاصه، پدرم به طور جِد در آمد! می خوای باور کن، میخوای نه! حلالتون نمیکنم اگر با دقت و کامل، متن پیش رو را نخونید! :chicken: مدیران محترم اگر دیدید، پتانسیل تاپیک شدن داره! قربون دستتون، بگید، تا تاپیکش کنم. .............................. یعنی واقعاً تا این حد مملکت رو دست کم و بی جُربُزه گرفته اید؟! به معنای واقعی کلمه دِلَکم سوخت! :straight:   با اجازتون یِهخُوده کلی تر و سپس جزئی تر به قضیه بپردازیم.   چیزهایی رو که در ادامه بیان میکنم به عنوان مسائل مقطعی و مخصوص یک زمان نبوده و نیست. یعنی میتونه اتفاقی مستمر و رو به گسترش باشه و در صورت نبود مسئله داعش و امثالهم به روی چیزهای دیگری متمرکز بشه. .............................. اولین قدم تاثیرگذار (به معنای واقعی کلمه) برای مقابله با این جریان تروریستی تشکیل فرماندهی مشترک هستش. که این حقیر مناسب ترین نامگذاری رو براش فرماندهی مشترک ضد تروریسم می دانم. سازماندهی و ساختارسازی و نیز تعیین حدود اختیارات و قابلیت های چُنین سیستمی نیاز به تشکیل جلسات متعدد (1-)فرماندهان نظامی و اطلاعاتی ارتش و سپاه (2-)فرماندهان انتظامی (3-)مسئولین عالی رتبه وزارت اطلاعات و دیگر نهادهای مهم اطلاعاتی با فرماندهی محترم کُل قوا دارد که امیدوارم هرچه سریع تر شاهد تشکیل چنین جلساتی و به تبعش رسیدن به نتیجه و صدور دستور مستقیم فرمانده کل قوا باشیم. ................................... به منظور آشنایی جزئی تر با فرماندهی مشترک...   ساختار مدنظر اینجانب برای فرماندهی مشترک ضد تروریسم؛ در وهله اول باید ساختمان و یا پایگاهی محفوظ با امنیت کامل برای استقرار هسته مرکزی مدیریت این فرماندهی مشترک عظیم (به معنای واقعی کلمه) در نظر گرفته بشود.   الف) هسته مدیریت مرکزی؛ این قسمت شامل چهار بخش می شود. یک بخش اصلی و سه بخش پیرامونی. بخش اصلی؛ دست چینی از فرماندهان کارآزموده و مناسبِ سپاه، ارتش، نیروی انتظامی و نیز مدیران دستگاه های اطلاعاتی (که فعالیت برون مرزی دارند). سه ضلع پیرامونی؛ (1-)بخش اطلاعات و شناسایی (2-)بخش واکنش سریع و عملیات های ویژه (3-)بخش مشاوران.   ب)  بخش های دیگر؛ با توجه به گستردگی کار و نیز فراخور جلو رفتن اقدامات و تصمیم گیری های جدی تر بخش های مُنفَک از ساختمون مرکزی و یا مستقر در ساختمون مرکزی به وجود میاد، که بحث در بابشون برای ما مسئله نیست (به عنوان مثال؛ اتاق رمز، بخش حفاظت، مخابرات و غیره). ......... تعریف انتظارات، اختیارات، ماموریتهای فرماندهی مشترک ضد تروریسم از دید اینجانب؛ الف) انتظارات؛ کلی ترین انتظار موجود اینه که فرماندهی مشترک افسار تمام تصمیمات، سازماندهی ها و مدیریت تمام اقدامات پیشگیرانه و عملیاتی برای رویارویی با موج تروریسم موجود در منطقه رو با هدف (1-)یک پارچه سازی ظرفیت های انسانی و تجهیزاتی موجود (2-)شناسایی و رفع ضعف های سازماندهی نیروها و تجهیزات، آموزشها و در حد امکان اشباع نیروها از امکانات مورد نیاز ، در دست بگیرد. همینجا به عنوان مسئله فرعی اشاره کنم که، بر فرض محالِ موجود نبودنِ سخت افزار جنگی مناسب (و به حد کفایت) در کشور و چُلمنگی وزارت دفاع (!)، اگر اراده برای تهیه از خارج باشد، از همین پاکستان میشه چیزکهای قابل توجهی تهیه کرد! دیگران بمانند برای جای خود.   ب)  اختیارات؛ این مورد باید تا حد امکان دست بالا گرفته بشود، تا احتمال وقفه در اجرای تصمیمات به کمترین میزان برسه و فرماندهی مشترک بتواند با اعتماد به نفس کامل مبادرت به تصمیم گیری و ارائه دستور بکند. (به عنوان مثال شاید لازم شد طی یک عملیات ضربتی 10 تا 20 فروند جنگنده بلند شوند و جایی رو بمب باران کنند و یا اینکه لازم بشود به چندین تیپ دستور تک علیه منطقه ای در 50 کیلومتری آن طرف مرز را صادر کرد و غیره.)   ج)  ماموریت ها و کارآیی؛ از اونجایی که ماموریت اصلی این فرماندهی مشترک از اسمش مشخصه و ماموریت دست دومش (اقدام محرمانه علیه تروریسم با بخش نیروهای ویژه اش) هم رو عزیزان حدس زده اند به شرح ماموریت ها و کارآیی سه بخش پیرامونی که حکم دو بخش داده ساز و یک بازوی عملیاتی خاص برای تصمیم گیران اصلی را دارند، می پردازم. اطلاعات و شناسایی؛ این بخش وظیفه جمع آوری، دسته بندی و تحلیل ابتدایی اطلاعات به دست آمده از طریق نیروی انسانی و سخت افزار اطلاعاتی را دارد... اطلاعات مذکور باید از هر جایی که دست در فعالیت اطلاعاتی دارد جمع شود و در این قسمت، دسته بندی بشه و پس از تحلیل و پردازش در اختیار فرماندهان قرار بگیرد تا تصمیمات نهایی اتخاذ بشه، به عنوان مثال، وزارت اطلاعات - اطلاعات سپاه - اطلاعات ارتش - هم پیمانان - دلال های اطلاعاتی - داده های تصویربرداری هوایی - شنود سامانه های مخابراتی - ووو (جدای از منبع اطلاعاتی بودن، دستگاه های نامبرده داخلی، می توانند تامین کننده نیروی انسانی نخبه مورد نیاز این بخش باشند و ترجیحاً باید عنصر و یا عناصر خودشون رو به عنوان رابط در این بخش داشته باشند)... اطلاعات مذکور چگونه اطلاعاتی است؟ گروهک ها و جریان های مختلف موجود در منطقه (دوست و دشمن) و به طور کلی هر چیزی که مربوط به تروریسم و جریان های سیاسی آرام میشه. به عنوان مثال، اقدامات نظامی و اطلاعاتی کشورها و رژیم های سیاسی منطقه و نیز سرویس های اطلاعاتی و ارتش های فرامنطقه ای در رویارویی و یا برخلافش لجستیک گروه های تکفیری، مرجع سازی از نوع آموزش ها و اقدامات گروه های تکفیری و غیره. بخش واکنش سریع و عملیات های ویژه؛ این قسمت باید در نقاط مختلف مرزی و نیز مناطق عمقی درگیر با داعش (عراق و سوریه) واحدهای شناسایی و عملیاتی زبده ای رو دم دست داشته باشد تا هم مسیر به دست آوری اطلاعاتی داشته باشیم و هم اگر موقعیتش پیش آمد، هر از گاهی بتوان داعش رو نیش زد و از آن طرف اهرمی قابل اتکا برای دفاع در مناطق مرزی داشته باشیم. این عملیات های ویژه می تواند شاخه ی اطلاعاتی هم داشته باشد برای همین است که در هسته مرکزی فرماندهی مشترک به عناصر اطلاعاتی هم نیاز پیدا می شود. بخش مشاوران؛ همانطور که از اسمش مشخص است در این قسمت ما افرادی رو خواهیم داشت که در زمینه های مختلف (از جمله آموزش، تجهیز و سازماندهی نیروها .. طراحی عملیات .. اجرای عملیات ها .. تکنولوژی های جدید کمتر مورد استفاده قرار گرفته .. و غیره) به فرماندهان و دیگر ضلع های این هسته مشاوره می دهند. مشاوران می توانند نظامی و یا غیر نظامی باشند. ......... نکته ها؛ 1) بخش اطلاعات و شناسایی به طور ویژه باید واحد شناسایی هوابرد متشکل از چند پهپاد و محل آماده سازی، نگهداری و کنترل (ترجیحاً RQ-170 های ایرانی یا همون طبس خودمون! big_grin و شاهد 129) تحت فرماندهی مستقیمش قرار داشته باشد. با دو هدف، (1-)شناسایی هوابرد مستمر از عراق و شاید حتی بشه گفت بخش هایی از سوریه (2-)مدیریت برخط عملیاتها از ساختمون مرکزی در صورت لزوم. 2)بخش اطلاعات و شناسایی باید قسمتی با نام بازرسی داشته باشد. با هدف، جمع آوری و یا در صورت نیاز تهیه اطلاعات وضعیتی و آماری از سطح آموزشی، میزان آمادگی، تاکتیک ها مد نظر و ذهنیات فرماندهان رده پایین، سخت افزار نظامی نیروهای تحت امر و لجستیک و در نهایت تصویرسازی قابل بهره برداری از اطلاعات مربوطه برای فرماندهان. 3)بخش مشاوران باید دو مسئله مهم را با کمک بخش اطلاعات و شناسایی مورد عنایت داشته باشند. یکی، تصویرسازی دقیق فرهنگی و رفتاری از جریان های تروریست و دیگری تصویرسازی دقیق از سطح آمادگی، نوع و سطح  آموزش ها، تاکتیک ها و روش ها. با داشتن این اطلاعات خیلی پیش بینی ها رو می توان محقق کرد! ......... چشم انداز کُلی؛ فرضاً فرض کنید که ما تمام جزیات مد نظر عزیزان رو که بیان شد (و اتفاقاً بسیار هم اهمیت دارند)، رعایت کردیم و به عبارتی کلی تر داشته هامون (از مرزبانی گرفته تا هوافضای سپاه، از نیرو زمینی سپاه گرفته تا هوایی ارتش ووو) رو در برابر داعش و امثالهم ریختیم روی دایره، بدون وجود چُنین فرماندهی مشترکی اصولاً معضلات و نواقص و ناهم خوانی های فراوانی خواهیم داشت! (درک این موضوع دیگر نیاز به علم غیب و در جریان امور محرمانه بودن ندارد.) شما اتاق فکر مطمئن و کاربلدی رو در نظر بگیرید که وضعیت دشمن و نیروهای خودی، مستمراً و حتی شاید بشه گفت ساعتی (!)، توسط  مفسران تیزبین اطلاعاتی برای فرماندهان مشخص شده، تبیین، تفسیر و روشن میشود و فرماندهان مورد نظر به نوعی تسلط نسبی بر میدان رزم دست یافته اند. اینه همه ی آنچه که من می خواهم. آیا توقع زیادیه؟ وقتی منی که نه سواد نظامی آنچنانی دارم و کاره ای هستم، می توانم اینگونه (حداقل) بر روی کاغذ چنین چیزی را بسازم، فرماندهان محترم و اطلاعاتی های عزیز، آیا عاجز و ناتوانند از ایجاد همچین ساختاری؟! .............................. من و پهپاد طبس؛ باز این RQ-170 بحثش شد و این حقیر فیلم رفت هندستون و بر نگشت! باید با خط واحد برم دنبالش! :crying: یک پایگاه نظامی با استعداد عملیاتی نگه داشتن 20 فروند طبس، توان مدیریت و نظارت همزمان بر پرواز حداقل 7 فروند پهپاد طبس،  موجود داشتن بخشی با عنوان تحلیل اطلاعات (منظورم در اختیار داشتن ابر رایانه و اینا هستش) و نیز برخورداری از لینک های انتقال داده امن - همین تعداد (20 فروند) پهپاد طبس - 15 نفر مفسر و تحلیلگر تصاویر هوایی (مرئی و غیره) - 15 نفر متخصص و تحلیلگر داده های الکترونیکی و مخابراتی - 15 نفر متخصص رمز (به طور ویژه منظورم رمزگشایی هستش) .. در اختیار بنده بگذارند ..  باور کنید که مستمراً (در بازه های 12 ساعته) بخشی نسبتاً مهم از اطلاعات میدان رزم در عراق را تامین میکنم!!! حالا بمانند که اگر Hevy Bomber بی سرنشین داشتیم چه ها که نمی کردم!!! ادعا که شاخ و دم نداره ( :liar: )...دارد؟...آیا؟... ولی واقعاً این مورد شدنی می باشد! ناجور... :nerd: .............................. دوستان گرامی گره ای بزرگ در زندگی این حقیر افتاده که فقط با دستان خالق بزرگوارمان قابل گشودن است...خواهشمندم، منو دعا کنید...امیدوارم، در پناه حق زندگی پُر باری داشته باشید... :16:

به نام آنکه سرآغاز و پایان مطلق هر آنچه هست و هر آنچه خواهد آمد، بوده، هست و خواهد بود... ......................................... اشراف اطلاعاتی اصلی ترین مسئله لازم و شاکله هر گونه اقدامی هستش که برادر محترم جناب worior زودتر از این حقیر بهش اشاره کردن...به کار بردن لفظ اشراف قدری هضم موضوع رو پیچیده میکنه و عزیزانی واقعاً نمی تونند ازش به درک قابل قبولی برسند و حتی شاید پیش خودشون مسخره فرضش کنند. پس با این دید به خودم اجازه می دم که از واژگان دانستن از دشمن و تحرکاتش به اندازه کفایت استفاده کنم...همین امروز به لطف گروهک ها و جنبش های هم قسم، هم مسیر و هم هدف با نظام جمهوری اسلامی ایران و نیز قابلیت های پهپادی سپاه (که سرش بسیار حرف دارم ولی جاش اینجا نیست) و پاره ای از اقدامات ارگان های مختلف اطلاعاتی داخلی (مثل شنود سایبری و غیره)، آگاهی نسبتاً به روزی از سوریه و مصر گرفته تا بحرین و یمن برای ما فراهم شده و به امید خدا هستیم که کامل تر و جامع تر و تضمین شده تر هم بشود. فکر کنم تا اینجای عضویت این حقیر در سایت من رو میشناسید و می دونید که معمولاً نظریاتی تکنولوژیک محور (و عمدتاً متکی به سخت افزار دورایستا)، دارم...خُب بلاخره هر کسی باید تحلیل و نظریه پردازی یه بخشی از موضوع رو روی گرده اش حمل بِکُند! دوستان ذهنشون بیشتر درگیر رویارویی مستقیم با داعشه (که انصافاً تحلیلش به مثابه ی این عزیزان از توان من خارجه)، ولی من بیشتر روی هدف قرار دادن عقبه داعش در نقطه ایمن (به تصور خودشون) و لجستیکیشون با استفاده از تجهزات موجود کشور متمرکز شده ام. ......................................... به عنوان مثال؛ در نظر داشته باشید که مثلاً یه اینجور نقطه ایمنی با عنوان کمپ آموزشی و یا آماده سازی در 250 کیلومتری مرزهای کشور یافت شد که حداقل یکصد نیرو را در چادرهایی استقرار داده اند! آیا صرف نمیکنه یه چند تایی زلزال نسل جدید خرجشون کنیم؟ بر فرض محال که صرفه و توجیه اقتصادی نداشته باشد؛ در این صورت باید بگم که ما تعداد قابل توجهی موشک بالستیک نسل قدیم هدایت پذیر داریم که اینا دقت آنچنانی ندارند و عمر انبار داریشون به جایی رسیده که باید برای ذخیره سازی نمونه های جدیدتر و کارآمدتر اونها رو بفروشیم یا معدوم کنیم (که احتمالاً بخش قابل توجهی معدوم و یا به عبارتی اوراق میشه)! اما همین نسل قدیم ها با آپگیرید سامانه هدایت (نسبتاً ارزان) کارآیی و دقت نقطه زنی رو پیدا می کنند! آیا به نظرتون هنوز هم در شُخم زدن چنین جاهایی با چنین موشک های بالستیک دور ریختنی (و احتمالاً کروزهای تاریخ مصرف گذشته) جای تردید دارد؟ ......................................... اینجانب به شدت روی درگیر شدن گسترده نیروهای نخبه نظامی (چه سپاه و چه ارتش) در عمق خاک عراق و سوریه تاکید دارم! عزیزان بهتر می دونند که یک روز حضور در میدان رزم واقعی، کارکشتکی و تجربه حداقل یک هفته آموزش کلاسیک رو در نیروها به وجود میاره! حیفه که از چنین دریایی برای کارکشته تر شدن نیروهای عملیاتی ویژه و فرماندهامون استفاده نکنیم!!! البته با رعایت حداکثری ملاحظات امنیتی. ......................................... جدای از بحث؛ یادتونه یه مدتی روی مسئله Heavy Bomber بی سرنشین که از ارتفاع بالا اقدام به Bombing کنه مانور میدادم و شما هم به جای کمک و شرکت در تحلیل ها پیش خودتون می گفتید؛ ( rolling_eyes ) هییییییییییییی، خدا شفا بده! :straight: حالا فرض کنید که امروز ما همچین چیزی داشتیم که میتونست حداقل 10000 پوند بمب کم قطر، هدایت پذیر، برامون حمل کنه، به نظرتون استفاده ازش در زدن عقبه داعش و پشتیبانی از نیروهای عملیات ویژه و حتی تهاجم به ستونهای منظم و غیر منظم داعش کارآیی چشمگیری نمی داشت؟ فقط وجود ده فروند از اینها رو تصور کنید! پس با اجازه کمی بی جنبه بازی و بی تربیت بازی در بیاورم ( :tongue: )! big_grin ......................................... عزیزان ما رو از دعاهای خودتون محروم نکنید...انشاالله همگی امان مسلمان واقعی از دنیا برویم... :rose:    

به نام خدا سلام... دوست گرامی؛ میشه دقیق تر توضیح بدید که منظورتون از تجربه بزرگ RQ-170 و مخاطرات پیش رو چیه؟ به گمانم منظورتون از تجربه بزرگ، پروازهای کشف نشده این پرنده بر فراز مناطق بسیار حساس خودمون هستش! rolling_eyes و دیگر اینکه قضیه دوره پسا RQ چی هستش؟   سپاسگذارم... :rose: ما رو از دعاهای خودتون بی بهره نگذارید... :16:

به نام خدا سلام... .......................................................................... عزیزان توجه داشته باشید! .......................................................................... چه تنها یک دونه موشک از این سامانه وارد کشور بشه! چه پنج لشکر تمام و کمال از این نسل سامانه پدافندی وارد کشور بشود! میلیمتر به میلیمتر اویونیک موشکها، الکترونیک رادارها و دیگر سامانه ها! میلی گرم تا میلی گرم آلیاژها و زیرمجموعه های ریخته گری شده و همینطور امنیت استراکچر و پیشرانش و غیره! بیت به بیت نرم افزارهای باز و یا آف بُرد! تحلیل و تست میشه! حتی شاید بخش هایی از زیر مجموعه های اویونیکی و الکترونیک راداری رو کلاً با سخت افزار ایرانی عوض کنند!...به عبارتی کلی تر؛ ما نوعی استاندارد مقبول رو در قبال کلهم واردات نظامی و امنیتی پیاده میکنیم (همیشه و در همه جا)...شاید به نظرتون مبالغه و اغراق بیاد، ولی به عنوان مثال بدونید که، به لطف تلاش های مستمر برادران و خواهران فخیمه سرویس اطلاعات خارجی روسیه، تجاربی به دست اومده که این حضرات حتی روی تولیدات غیر روسی و خارج از کشور خودشون (برای کار روی ایران) هم حرکت هایی می زنند، تولیدات خودشون که جای خود دارد! بلاخره اطلاعات (اگر و اگر) در حد و اندازه دو کیلوبایت هم باشه! باز هم ارزش داره...این مراحل تست، ارزیابی و عملیاتی سازی نهایی، آنقدر گسترده، جامع و دقیق هست که میتونم به جرات بگم با مهندسی معکوس هیچ فرقی نمیکنه! و فقط دو گام (دانش فنی و زیرساخت) تا تولید نهایی نمونه وطنی جای پا و تفاوت داره! اگر دوستان بدونند در مواردی کمتر از 0/1 درصد ناخالصی آلیاژی، چندین خط کدنویسی، یه سوراخ کوچولو موچولو! چقدر راحت میتونه عملکرد یک سامانه رو دچار ضعف کنه و یا اینکه سامانه رو از رده عملیاتی خارج کنه! به نوشته هام نمی خندیدند! به اندازه کافی جامع و مختصر توضیحات ارائه دادم تا دوستان قانع بشوند که اساساً تولید این تجهیزات در داخل با کمی سرمایه گذاری بیشتر، در آینده نزدیک بازده اش بسیار بسیار از خرید و واردات به صرفه تر میباشد! در ضمن به اندازه کافی گوشه هایی از پیشرفت های تولیدی-علمی چند سال اخیرمون (در موضوع پدافند هوایی) جلوی چشم هست تا عزیزان بهتر بتونند قضاوت کنند. انشاالله که سفارش دهنده کالای برون مرزی تمام جوانب (1-اقتصادی 2-فنی 3-عملیاتی 4-امنیتی) رو دقیق و با نظر کارشناسان مختلف نظامی و غیر نظامی بسنجند و بعد اقدام کنند. پیشنهادی هم برای اعضا عزیز میلیتاری دارم...بهتره قبل از اینکه بزرگی آوازه و شهرت این سامانه بگیردمون و اُبهت تکنولوژیک فدراسیون روسیه مخمون رو تعطیل کنه! واقعی تر و متعارف تر به قضایا نگاه کنیم. .......................................................................... امیدوارم که در پناه حضرت حق، زندگی پاکیزه و سرشار از خوشی حلال، داشته باشید... :rose:

سلام... سهیل جان خودت شروع کن! برادران و حضرات محترم زیادی، توی این مملکت، هوافضای سپاه رو با موتور سوارهای نیروی انتظامی اشتباه گرفته اند!!!  :straight:

هوالحفیظ سلام... ............................................................................................................................. مدتی ایست که مسئله ای با عنوان Heavy Bomber بی سرنشین (بال پرنده و ترجیحاً برای عملیات های تاکتیکی) ذهن منو به خودش مشغول کرده. از اعضا محترم میلیتاری این درخواست رو دارم که در باب این مسئله (به طور ویژه تولید و عملیاتی شدنش در نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران)، جامع و مفصلاً ارائه ی نظر بفرمایید...یه نکته اساسی رو عنوان کنم که به هیچ عنوان نیازی نیست این Tactical Bomber، ورژن بزرگتر RQ-170 Sentinel باشد، و یا به عبارتی کاملتر بهتره فعلاً در زمینه ماهیت کلی این مسئله (اقتصادی، عملیاتی، تکنولوژیک و غیره) تبادل نظر بشه و جزئیات ظاهری و طراحی این هواپیما به عنوان مسئله ثانویه در نظر گرفته شود. .............. برخی ملزوماتِ عملیاتیِ پیش بینی شده برای این پهپاد: -حمل محموله رزمی (بمب و موشک)، 10000 تا 15000 پوند (یکی دو صد کیلوگرم اینور و اونور؛ بین 5000 تا 7000 کیلوگرم) -بُرد عملیاتی 1500 تا 2000 کیلومتر -حداقل ارتفاع اجرای عملیات Bombing معادل 30000 فوت (حداکثر ارتفاع بمب ریزی سقف پرواز هواپیما) ............................................................................................................................. در پناه خالق سبحان زندگی شاد و مفیدی داشته باشید... :rose:  

SoheilEsy... سلام میشه بی زحمت طرح های 175 ؛ 200 ؛ 225 و 250 آرکیو رو هم بزنی؟   ................................................................................................................................   اگر یه عزیزی هم که دست به فوتوشاپش خوبه پیدا بشه و طرح 170 با موتور پیستونی بزنه، دیگه توپِ توپ میشه.   ................................................................................................................................   خدا پشت و پناهتون... :rose:

سلام... ببخشید دیگه! این حقیر هر جا میبینم بحثی چیزی مربوط به RQ-170 هستش، نا خود آگاه به سمتش جذب میشم... big_grin ............................................................................................ حالا که موضوع تولید پهپادهای بال پرنده ایرانی مطرح شده و به نوعی در اولویتهای هوافضای سپاه قرار گرفته، شاید بد نباشه این حقیر هم چند موردی رو بیان کنم...انشاالله که به چشم عزیزان دست اندر کار برسد.   موضوع اول؛ سایز تولید و دسته بندی؛ به نظر این حقیر پهپادهای بال پرنده ما (که فعلاً بر مبنای RQ-170 Sentinel ساخته می شوند و احتمالاً در آینده نه چندان دور هم با طرح های جدیدی رو به رو خواهیم شد)، باید در سه سایز ساخته بشوند... 1-سایز کوچک (60% آرکیو-170 آمریکایی) 2-سایز میانی (نمونه هم اندازه RQ آمریکایی) 3-سایز سنگین (150% تا 200% آرکیو-170) [امکان برای تولید سایزهای بزرگتر هم وجود داره ها! ولی به نظرم بیشتر از 250%، بدون سرنشین بودنش، ریسک بی خودی و چیزی در مایه های حماقت هستش!]   موضوع دوم؛ تقسیم بندی ماموریت ها؛ کلهم ماموریت هایی که برای هواپیماهای بدون سرنشین قابل تعریف و سازماندهی هستش به دو بخش عمده رزمی و غیر رزمی تقسیم بندی میشود... 1-سایز کوچک این پهپادها با توجه به ساده تر بودن، ارزان تر بودن و به طبعش تیراژ و سرعت تولید بیشتر و نیز محدودیت بُرد عملیاتی و محدودیت حمل بار، مناسب ترین گزینه برای مرزبانی و شناسایی های سطحی در آن سوی مرزها هستند. 2-سایز میانی یا همون نمونه هم اندازه RQ آمریکایی مناسب ترین کاری که میشه باهاشون کرد، شناسایی و دیگر فعالیت های اطلاعاتی برون مرزی  هستش و لاغیر.  این کلاس سایزشون در اون حدی نیست که برای عملیات های رزمی سخت (Bombing) بشه روش حساب مقبولی باز کرد، پس به نظرم مناسب ترین سکو برای پیاده سازی فناوری های بسیار پیشرفته اطلاعاتی و پنهانکاری هستش تا بشه مستمراً در جمع آوری اطلاعات آن سوی مرزهامون و یا شناسایی های استراتژیک به کارشون بگیریم. 3-سایز سنگین این قبیل پهپادها باید به صورت مولتی ماموریت (البته با اولویت ماموریت های رزمی سخت و نرم) به تولید انبوه برسند. ترجیحاً در دو کلاس فناوری متفاوت، یکی نمونه رزمی استراتژیک و دیگری نمونه مولتی ماموریت تاکتیکی. ببینید دوستان گرامی، این نوع تعریف من از نمونه سنگین پهپاد بمب افکن پنهانکار دلیل خودشو داره. خودتون بهتر می دونید که هر چقدر فناوری پنهانکاری یک طرح هوایی ارتقا یافته تر و به عبارتی پیچیده تر باشه، زمان تولید بیشتر، هزینه بیشتر و ریسک تکنولوژیک بیشتری رو به ما تحمیل میکنه، پس به طبعش محدودیت به کارگیری پیش میاد. [به عنوان مثال؛ اجرای عملیات رزمی سخت (Bombing) و یا نرم (جنگ الکترونیک) علیه یک سایت راداری استراتژیک در عمق یکی از کشورهای همسایه و یا سرزمین های اشغال شده و غیر اشغال شده دورتر، ریسک عملیاتی بالایی دارد؟ و یا اجرای عملیات بر ضد یک ستون زرهی در حال پیش روی به سمت مرزهای کشور؟]. فکر کنم تا اینجای کار منظورم رو گرفته باشید، در یک کلام ما به نمونه ای با فناوری بالا (که به طبعش پنهانکارتر هم از آب در میاد) نیازمنیدم برای عملیاتهای رزمی خاص (دشوار) و نیز نمونه ای ساده تر (و ارزان قیمت تر) برای استفاده گسترده تر در عملیات های کم ریسک تر رزمی و اطلاعاتی.   موضوع سوم؛ سازمان دهی کلی پهپادهای سپاه؛ نمی دونم سپاه الان یگان پهپادی داره؟ نداره؟ اوضاعش چطوره؟ اما به هر حال شاکله ای کلی در ذهنم نقش بسته که بیانش میکنم... یگان پهپادی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران 1)واحد اطلاعات و شناسایی 1-1)بخش ماموریت های ویژه اطلاعات و شناسایی 2)واحدهای رزمی 2-2)بخش ماموریت های ویژه رزمی 3)واحد ترابری!   ............................................................................................ همگیتون در پناه حضرت حق موفق و سربلند باشید...ما رو از دعاهای خودتون محروم نگذارید... :rose:

سلام... با اجازه دوستان یه چند موردی هست در مورد موشک (اصطلاحاً) زیر آبی نیروی دریایی سپاه که بد ندونستم بیانشون کنم...البته بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم!!! کلاً بر پایه حدس و گمان استواره... .................................................................................................. نکته اول؛ موشک مذکور اثبات گر این قضیه هستش که ما فناوری لانچ موشک از زیر آب رو در اختیار داریم...حالا میتونیم به دلخواه خودمون در جاهای مختلف، با شیوه های مختلف، و برای موشک های مختلف توسعه اش بدیم. این خودش دست آورد قابل توجه و مقبولی هستش.   نکته دوم؛ توضیحات مختصر سردار فدوی (فرمانده محترم نیروی دریایی سپاه) و نیز سردار دهقان (وزیر محترم دفاع) این واقعیت رو هویدا می کند که جنگ افزار مذکور ابتکار محور می باشد، جنگ افزاری که حسنش در ابتکار عملیاتی-تکنیکی اش می باشد...پس مسئله ی کپی برداری از موشک روسی کلاً میره رو هوا!   خود موشک؛ در قدم اول، چیزی که چشم ما رو میگیره پیشرانش این موشک هستش، پیشرانشی بسیار قوی (با توجه به حجم دود ایجاد شده از فرآیند احتراق سوخت) و یا به عبارتی دیگر تراست بالا! .. در گام دوم، مورد جالب برای ما مشتعل شدن نوک موشک هستش! .. در وهله سوم، ما کمی موشک رو نسبت به پیشرانش بسیار قوی اش، تنبل میبینیم، که میتونه ناشی از وزن زیاد موشک باشه! برآیند و نتیجه گیری کلی؛ خیلی خلاصه خدمتتون عرض کنم که به احتمال بسیار قوی ما با موشک کروز ضد ناو سوپرسونیک بُرد کوتاه طرف هستم! موشکی شاید 50 کیلومتر بُرد که احتمالاً 30-20 کیلومتر مانده به هدف سرعتی قریب به 3 ماخ خواهد داشت! و یحتملاً با توجه به وزن زیادش میشه گفت، روی اصابت مستقیمش خیلی حساب باز کرده اند! (البته با در نظر نگرفتن این احتمال که موشک بعد از خروج از آب چند مرحله ای باشد) ... با این تفاسیر و احتمال اینکه حدسم درست باشه، خدا صبر ایوب به برادران خادم در نیروهای دریایی بیگانه عنایت بفرماید! اگر چنین سطحی از تکنولوژی پیاده شده باشد و یا به عبارتی ما همچین غلطهایی کرده باشیم، باید بگم که محققان و صنعتگران محترم صنایع دفاعی مملکت (بلاخص سپاه) سر پُر سودایی برای شکستن کمر رقیباشون دارند! (البته دست همشون رو دورادور میبوسما..خیلی هم نوکرشون هستم). .................................................................................................. در پناه حضرت دوست...ما رو از دعای خودتون بی بهره نگذارید.

هر چیزی جایی داره و مکانی ... عزیزان؛ زیاد خودتون رو درگیر تشخیص درست بودن و یا نبودن این تصمیم گیری ها، نیازها، بودن ها، نبودن ها، و کلاً اینجور قضایا نکنید ... اصل ماجرا و نقطه نهایی نتیجه گیری ما اینه که؛ پاسخ تمام شبهات رو رهبر مملکت قبلاً صریحاً و کاملاً واضح (برای اونایی که بخوان قبول کنند) داده اند؛ (پاسخ هم سطح به هرگونه تهاجم نظامی!)؛ (به صورت مشخص و صد در صدی روشن بود که در اون سخنرانی، منظور رهبر محترم در خصوص جنگ متعارف و نامتعارف بوده). ما بمب اتم نداریم؛ بمب اتم هم نمی سازیم؛ ولی برای دفاع از خودمون در هر سطحی که بهمون تهاجم بشه، در همون سطح پاسخ خواهیم داد! حالا چگونه و چطور؟! خدا میدونه...حتماً یه راه دررُویی یافت کرده اند که همچین ادعایی مطرح شده. در پناه حق...

به نام خدا سلام... رونمایی این موشک شبه استراتژیک  برای این حقیر نوید دهنده ی واقعیتی مهم هستش! این واقعیت که تا 5 سال آینده ما مالک یکی از بزرگترین زرادخانه های موشک کروز این کره ی خاکی خواهیم بود (از حیث کیفیت و کمیت)! و از اون مهم تر زیرساخت های تولیدی گسترده که میتوانند تضمین کننده حجم نیازهای ما برای رویارویی با قدرتهای بزرگ باشند. یه چندتا نکته مهم این وسط هستش که شاید بیانش خالی از لطف نباشه...1-این موشک و از این قبیل رونمایی ها چیز خاصی نیستش! تا اینجای کار ما به صورت جسته و گریخته فقط با دو سوم توانمندی های صنعت دفاع در حوزه موشک های کروز آشنا شده ایم! این مژده رو به دوستان عزیز بدهم که مطمئناً پروژه های خاص (عملیاتی شده و تحقیقاتی) استراتژیکی در کار است که تاثیرگذاری رزمی قابل توجهی داشته وخواهند داشت. 2-موشک سومار به دلیل نوع ساخت و چیزی که از ظواهر ماجرا بر میاد موشکی است با دید به تولید کمی بالا و کیفیت عملیاتی مطلوب. 3-مسئله ی warhead این موشک و موشکهای مشابه بحث مفصلی هستش. فقط بیان این نکته کافی هستش که مراکز تحقیقاتی دفاعی ما هم مثل دیگران در پی دست یابی به متریال انفجاری پیشرفته تر و Tactical EMPها بوده و هستند. در پناه حق موفق باشید... :rose:

این چیزی رو که شما میگی امروز از یه شرکت کوچولو موچولوی الکترونیک مملکت هم بر میاد! خوشبختانه از این شرکتها هم کم نیست تو مملکت. شما فقط کافیه یه سری به یه نمایشگاه ساده بزنی. با اطمینان کامل میگم؛ هیچ چیزی (واقعاً هیچ چیزی)  در حوزه طراحی و تولید تعداد بالای جنگنده مدرن نیست که اگر تصمیم مدیریت دست بالای صنعت دفاعی پشتش باشه، نشه به سرعت بهش دست یافت! (توی مسائل کیفی جای کار داریم، ولی در تامین نیاز به صرفه ی بومی مطلقاً معضلی نیست که نتونیم به سرعت براش برنامه ریزی کنیم و حلش کنیم!) مشکل امروز ما مدیریتی و عدم وجود جسارت کافی هستش!!! حکایت ما شده حکایت فردی که عقیم شده و عقیم شدنش هم مشکل جسمانی و فیزیکی نداره، بلکه طرف خود عقیم پندار تشریف داره!!!

درد بی علاج مملکت ما مدیریته! درد بی درمان مملکت ما مدیریته! درد خانمان بر انداز مملکته ما مدیریته! میخواید قبول کنید، میخواید نه!  :straight: وگرنه با این همه محقق و صنعت گر پهن شده از نیروهای مسلح گرفته تا سازمان انرژی اتمی! وگرنه با این همه سابقه ی تحقیقاتی در دانشگاه های نظامی و غیرنظامی! وگرنه با این همه زیرساخت موجود! چیزی به اسم نسل 4 برای ما معنا و مفهوم نداره. شومصد بار گفتم بازم میگم، هر چیزی رو که الان عزیزان معضلات لاینحل تلقی می کنند، به صورت بالقوه امکان رفع سریعش در کشور وجود داره! به عنوان مثال همین مسئله ی متریال و سوپرآلیاژها، نیروی هوایی توی این حوزه تحقیقات داره، وزارت دفاع داره، سپاه داره، سازمان انرژی اتمی داره، صنایع نفت تحقیقات داره، دانشگاه های مختلف تحقیقات دارن، بخش های صنعتی خصوصی و شبه خصوصی تحقیقات دارند! والا به پیر به پیغمبر اگر مدیریت درستی بالای کار بود و به درستی منابع و داراییهای علمی، فنی و انسانیمون مدیریت میشد خیلی خیلی جلوتر از وضعیت فعلی بودیم! هنوز هم دیر نشده، ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است... خبرهایی جسته و گریخته از علاقه و کار روی پروژه ی نسل جدید میرسه! حق ملت ایران این هستش که به جای این جنگولک بازیهای رسانه ای! یه اطلاع رسانی درست از پروژه نسل5 مملکت میشد و لاغیر.

به نام خدا سلام... عزیزان .. نظری، ایده ای، حدسی، چیزی ندارید؟؟؟