این سامانه ها نمی تونن حملات گسترده را دفع کنند بهترین راه تولید سامانه ای مثل گنبد اهنین هست

این مقاله تو سایت انتخاب بود به نظرم امریکایی ها عمدا افغانستان را خالی می کنند که چین و روسیه مجبور به دخالت بشن آیا آمریکا به دنبال غرق کردن چین و روسیه در باتلاق خاورمیانه است؟ | سایت انتخاب (entekhab.ir)

بسم الله الرحیم الرحیم اگر اینکار ثوابی داره تقدیم می کنم به شهید عزیز ایران شهید طهرانی مقدم مقدمه ایالات متحده برنامه توسعه تسلیحاتی سلاح های هایپرسونیک(conventional prompt global strike (CPGS)) را از اوایل دهه 2000 آغاز کرده است.این تلاش ها در ابتدا هست منجر به تولید تسلیحات با برد کم و متوسط برای درگیری های منطقه ای شود.با توجه به تلاش های چین و روسیه برای ساخت تسلیحات هایپرسونیک پنتاگون و گنگره برنامه های گسترده ای برای تحقیقات وتوسعه درباره این نوع از تسلیحات را ضروری می دانند.برخی اخبار مبنی بر تست موفقیت آمیز تسلیحات هایپرسونیک توسط چین و روسیه باعث شده توسط ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی برای تولید این نسل از تسلیحات و همچنین راه های مقابله با انها صورت بگیرد از طرفی طبق برنامه جامعه توسعه این تسلیحات قرار هست سرنشین دار کردن هواپیماهای هاپیرسونیک نیز از نظر فنی مورد بررسی قرار بگیرد. هر چند درباره تاثیر تسلیحات هاپیرسونیک بین محقق ها اختلاف نظرهایی وجود دارد اما ارتش ایالات متحده تحقیقات کافی در این مورد را جز ملزومات آینده خود به حساب می آورد. در گزارش معاون سابق وزیر دفاع گفته شده که در حاضر ایالات متحده تسلیحات قابل اعتماد برای در معرض خطر قرار دادن چین و روسیه توسط تسلیحات هایپرسونیک در اختیار ندارد همچین سیستم های دفاع ضد موشکی موجود نمی توانند به صورت کاملا موثر از ایالات متحده در برابر این نوع از تهدیدات دفاع کنند. تلاش های گسترده در ایالات متحده منجر به تولید برخی نمونه های این سلاح ها شده اما بعید است تا قبل از سال 2023 سسیتم های عملیاتی برای استفاده از این سلاح ها یا دفاع در مقابل این سلاح ها تولید شود. هر چند راهبرد آمریکا در مورد استفاده از این سلاح ها با چین و روسیه متفاوت هست. در چین و روسیه این سلاح ها بیشتر برای حمل کلاهک های اتمی استفاده می شوند و از دقت کافی برخوردار نیستند اما برنامه ایالات متحده استفاده از کلاهک های غیر هسته در این نوع از موشک ها می باشد. مهمترین چالش در این برنامه بالا بردن دقت این نوع از سلاح ها می باشد. در فوریه 2019 گزارشی برای توسعه سلاح های هاپیرسونیک توسط وزارت دفاع و آژانس های اطلاعاتی آمریکا ارائه شد. این گزارش شامل نکات زیر بود: (1) ارزیابی هزینه های ایالات متحده و دشمنان برای این فناوری. (2) ارزیابی کمیت و کیفیت تحقیق در مورد این فناوری. (3) ارزیابی زیرساخت تست این فناوری. (4) ارزیابی پیشرفت فناوری ایالات متحده و دشمنان گسترش این فناوری. (5) شرح جدول زمانی برای استقرار عملیاتی این فناوری. (6) ارزیابی تلاش دشمنان در گسترش این فناری. بعد از تحویل این گزارش مسئول آژانس دفاع ملی موشکی ملزم شد حداکثر تا پایان سال 2019 گزارشی در مورد" راهکار دفاع موشکی درباره تهدیدات هاهپیرسونیک" را به کنگره برای دریافت بودجه جهت توسعه این فن آوری در ایالات متحده و توسعه زیر ساخت ها و ادوات مورد نیاز جهت در نظر توسعه این نوع از سلاح ها در چین و روسیه ارائه دهد. همچین در این گزارش باید در نظر می شد که چند کشور دنبال تولید تسلیحات با سرعت بیشتر از 5 ماخ هستند. دو نوع تسلیحات هایپرسونیک وجود دارد: 1- تسلیحاتی که روی وسایل دیگر سوار می شوند و به کمک آنها به این سرعت می رسند (Hypersonic glide vehicles (HGV)) 2- تسلیحاتی که توسط موتورهای هوا تنفسی قادرن به این سرعت برسند مثلا استفاده از موتورهای scramjets بر خلاف موشک های بالستیک سلاح های هایپرسونیک از یک مسیر بالستیک برای رسیدن به هدف استفاده نمی کنند و قادرن در طول مسیر مانور بدهند. ژنرال جان هایتن نایب رئیس ستاد مشترک ارتش در گزارشی گفته :" سلاح های هایپرسونیک می توانند قابلیت پاسخ متقابل و یا ضربه اولیه را از هر محل دلخواه در حالتی که زمان کمی برای مقابله با دشمن وجود دارد فراهم کنند."سلاح های هایپر سونیک با توجه به سرعتی که دارند می توانند اهداف زمینی را هم با کمک انرژی جنیشی خود نابود کنند. شکل 1تفاوت موشک های بالستیک و هایپرسونیک در طی مسیر با توجه به شکل 1 استفاده از تسلیحات هایپرسونیک زمان تصمیم برای دفاع را خیلی کم می کند. مقامات وزارت دفاع اعلام کردند که در حال حاضر اکثر سنسور فضایی و رادارهای زمین پایه و موشک های قابل استفاده در این سامانه ها آزمون های قابل قبولی برای رهگیری این نوع از تسلیحات را ندادند. پیشنهاد شده که برای مقابله با این نوع از تسلیحات با انرژِی بالا استفاده شود عیب این سیستم ها این است که در حال حاضر این نوع از سلاح های پدافندی محدود کمی را تحت پوشش قرار میدهند. از طرف دیگه پردازشگرهای موجود در سیستم هایی که در حال حاضر استفاده می شوند عملکرد نا مطمئنی در برابر تحلیل و مسیر یابی تسلیحات هایپرسونیک دارند. بررسی طرح های موجود در آمریکا روسیه و چین در زمینه تسلیحات هایپرسونیک ایالات متحده وزارت دفاع (DOD) توسعه تسلیحات هایپرسونیک را در حال حاضر بر عهده نیروی دریایی گذاشته. هدف این برنامه تهیه تسلیحاتی که با توجه به سرعت زیاد به کمک انرژی جنبشی بتوانند اهداف را مورد اصابت قرار دهند. وجود تسلیحات این امکان را به نیروی دریایی می دهد که بدون توجه به سیستم های دفاعی موجود به راحتی اهداف را مورد اصابت قرار دهد. برنامه ها برخلاف چین و روسیه که کلاهک های اتمی قرار است روی این تسلیحات نصب شود در ایالات متحده هدف نصب کلاهک های متعارف یا استفاده از انرژِی جنبشی این تسلیحات برای حمله به اهداف می باشد. استفاده از تسلیحات هاپیرسونیک برای حمل تسلیحات اتمی نسبت به زمانی که از موشک های بالستیک معمولی برای حمل تسلیحات هسته ای استفاده شود 10 برابر موثرتر هست. با این حال فعلا در گزارشات رسمی هیچ برنامه ای در ایالات متحده برای تولید تسلیحات هایپرسونیک اتمی وجود ندارد. طبق گزارش های رسمی برنامه های زیر در ایالات متحده برای تولید تسلیحات هاپیرسونیک وجود دارد. 1- نیروی دریایی: Conventional Prompt Strike (CPS) حمله متعارف فوری 2- ارتش ایالات متحده Long-Range Hypersonic Weapon (LRHW): سلاح هایپرسونیک دوربرد 3- نیروی هوایی ایالات متحده AGM-183 Air-Launched Rapid Response Weapon : سلاح واکنش سریع هوایی 4- دارپا Tactical Boost Glide (TBG): سلاح هواسر تاکتیکی ( نمی دونم درست هست یا نه ) 5- دارپا : Operational Fires (OpFires)عملیات آتشین 6-دارپا Hypersonic Air-breathing Weapon Concept : سلاح مفهومی هواسوز هایپرسونیک این برنامه به طور همزمان در حال توسعه و ارزیابی هستند. نیروی دریایی در تفاهم نامه بین وزارت دفاع و نیروی دریایی قرار شد این نیرو توسعه یک سلاح هایپرسونیک با سرعت 6 ماخ که به صرت محموله روی یک حامل چند با مصرف نصب می شود را بر عهده بگیرد. در سال 2017 آزمایش های کلاهک هایپرسونیک با موفقیت انجام شد و بعد از تاریخ تلاش نیروی دریایی روی تولید حامل و استقرار زیر ساخت ها قرار گرفته . اعلام شده که سیستم متعارف حمله نیروی دریایی Navy’s Conventional Prompt Strike (CPS) در سال 2025 روی زیر دریایی های کلاس اوهایو و از سال 2028 روی زیر دریایی ها کلاس ویرجینیا نصب شود. همچنین وزارت دفاع در حال تحقیقات برای توسعه این نوع از تسلیحات برای نصب روی زیردریایی های کلاس زاموالت و بورک هست . نیروی دریایی در سال 2020 مبلغ 496میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ 1.416 میلیون دلار ( یک میلیارد و چهارصد و شانزده میلیون دلار) را برای توسعه این برنامه در نظر گرفته بود . این مبلغ بخشی از سرمایه گذاری 5.3 میلیارد دلاری هست که نیروی دریایی بصورت اضافی برای توسعه این طرح درخواست داده . نیروی زمینی به منظور کاهش هزینه ها قرار شده برنامه (Long-Range Hypersonic Weapon program) نیروی زمینی از بوسترهای نیروی دریایی استفاده کند. این سیستم باید بردی در حدود 1400 مایل (2100 کیلومتر) برای انهدام اتش دوربرد و حمله به اهداف با اولویت بالا استفاده خواهد شد. در نیروی زمینی مبلغ 3.2 میلیارد دلار برای توسعه این نوع از تسلیحات تا سال 2024 در نظر گرفته شده . در سال 2020 مبلغ 397 میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ یک میلیارد و دویست و هفتاد و سه میلیون دلار برای توسعه این سلاح ها هزینه شد. این سلاح در ابتدای سال 2025 به قابلیت رزمی خواهد رسید. نیروی هوایی انتظارمی روزد AGM-183 از نتیجه تحقیقات دارپا در این زمینه استفاده کند. این موشک سرعتی در حد 8 ماخ و بردی برابر 1000 مایل خواهد اشت. اولین پرواز این سلاح در ژوئن سال 2019 با موفقیت انجام شد ولی آزمایشهای مجدد ان که برای سال 2021 برنامه ریزی شده بود لغو شدند. در سال 202 مبلغ 286 میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ 286 میلیون دلار برای این طرح درخواست شد. نیروی هوایی طرح دیگری با نام Hypersonic Conventional Strike Strike (HCSW) را هم به طور موازی پیگیری می کرد که به دلیل مسائل مالی کنار گذاشت یکی دیگر از دلایل لغو این پروژه این بود که اگر سلاح مشترک با دارپا به نتیجه می شرد هم بمب افکن 52 و هم جنگنده اف 15 قادر بودند این سلاح را حمل کنند. در عوض توسعه موتورهای هواسوز برای تسلیحات هایپرسونیک به عهده این نیرو گذاشته شد. طرح موشک agm183 طرح مشترک نیروی دریایی و هوایی برای تولید موشک هایپرسونیک برای قرار گیری در داخل اف 35 طرح نیری هوایی برای نصب موشک هایپرسونیک روی اف 15 در سال 2008 تحقیقات DARPA با همکاری نیروی هوایی دارپا تحقیقات گسترده ای روی TACTICAL BOOST GLIDE انجام می دهد. این وسیله قادر به حرکت با سرعت بیشتر از 7 ماخ را دارد. همچینین قرار است در طول این برنامه بتوان مدل هایی از این طرح را برای استفاده در نیروی دریایی گسترش داد. در سال 2020مبلغ 269 میلیون دلار برای توسعه این طرح در نظر گرفته شد. همچنین نیروی زمینی هم از نتیجه تحقیقات این طرح در برنامه تسلیحاتی خود می خواهد استفاده کند. استفاده از این طرح نیروی زمینی را قادر می کند هر نوع هدفی را با هر سطح از پدافند را به راحتی مورد اصابت قرار دهد. DARPA قصد دارد نتیجه تحقیقات خود در این زمینه را به ارتش و بخصوص نیروی هوایی منتقل کند. تحقیقات خود را برو روی وسایل حمل کننده هواسوز برای موشک های هایپر سونیک متمرکز کند. استفاده از موتورهای هواسوز به نحوه بسیار موثری باعث کاهش هزینه و کوچک شده این نوع از تسلیحات خواهد شد. طرح Operational Fires Hypersonic Air-breathing Weapon Concept طرح مشترک ناسا و دارپا طرح Tactical Boost Glide (TBG) دفاع در برابر تسلیحات هایپرسونیک وزارت دفاع به طور گسترده در حال توسعه فن آوری های مربوط به تسلیحات دفاعی می باشد. اگر چه طبق گفته متخصصان وزارت ایالات متحده توانایی موثری در مقابل تسلیحات هایپرسونیک تا اواسط دهه 2020نخواهد داشت. در سال 2017 با توجه به گزارش های اولیه درباره توسعه تسلیحات هاپیرسونیک در سایر کشورها برنامه جهت بررسی توانایی سلاح های لیزری مغناطیسی انرژی جنبشی و توپ های مغناطیسی برای مقابله موثر با این تسلیحاتدر نظر گرفته شد. به چهار شرکت ,NORTHROP GRUMMAN , RAYHTHEON LEIDOS و HARRIS مبلغ 20 میلیون دلار برای ارائه ایده های جهت مقابله با پرتابه های هوا سر داده شد. هر چند نتیجه های از این پیشنهادها تا به حال گفته نشده اما وزارت دفاع به صورت گسترده این ایده ها را شبیه سازی و بررسی کرد. همچنین جهت ساخت حسگرهایی برای تشخیص این نوع از سلاح ها در اکتبر سال 2020 مبلغ 51 میلیون دلار در نظر گرفته شد. در طرح اولیه مبلغ 206 میلیون دلار برای این تحقیقات در سال 2021 درخواست شد. با توجه به اهمیت موضوع برنامه سال 2020 به این طرح 157.4 میلیون دلار داده شد و مبلغ سال 2021 هم به 659 میلیون دلار افزایش پیدا کرد. نتیجه این تحقیقات نشان داده یکی از موثر ترین راهها استفاده از ماهواره در نزدیکی زمین برای نصب این سنسورها می باشد. جهت توسعه فن آوری های دفاعی تا سال 2030 جهت شبیه سازی عملکرد موشک ها ( سرعت فشار گرما و ..موشک ها) وزارت دفاع 10آزمایشگاه مسقف و 11 محدود ازمایشگاهی درفضای آزاد به همراه 11 مجموعه تست متحرک ناسا 9 واحد آزمایشی و وزارت انرژی 2 واحد تحقیقاتی و دانشگاهای 5 واحد تحقیقاتی را از سال 2014 در دست توسعه و ساخت دارند. این توسعه با توجه به گزارشی که در همان سال 2014 ارائه شد و در آن نوشته شده بود که هیچ کدام از آزمایشگا های امریکا قادر نیستند عمکرد موشک های پدافندی هایپرسونیک با سرعت بیشتر از 8 ماخ را شبیه سازی کنند. از ان زمان تا به حال بطور متوسط یک میلیارد دلار در اختیار دانشگاه های آمریکا برای توسعه این نوع از آرمایشگاه ها اختصاص داده شد. در دانشگاه نوتردام یک تونل باد با قابلیت شبیه سازی تا سرعت 6 ماخ در سال 2014 احداث شد. در ادامه تونل های باد با سزعت های 10 و 8 ماخ در دانشگاه های پردو و نوتردام افتتاح شد. همچنین دانشگاه آریزونا یک تونل باد با سرعت 5 ماخ با همکاری دانشگاه تگزاس ساخته که طول این تونل حدود یک کیلومتر هست. این مرکز قضد دارد تا انتهای سال 2021 تونل ها باد با طول زیاد و سرعت 10 ماخ احداث کند. با توجه به زیر ساخت هایی که در استرالیا و نروژ در این زمینه قرار دارد وزارت دفاع همکاری های خود را باین دو کشور از سال 2019 برای تولید پرتابه های پر سرعت را آغاز کرد. در اوریل 2020 وزارت دفاع اعلام کرد که خیلی از ازمایش ها و تحقیقات درباره ساخت تسلیحات هایپرسونیک و سیستم های دفاعی در برابر انها توانستن مسیر درست جهت توسعه این فن آوری ها را مشخص کرد. همچنین اعلام شده که ایالات متحده به 5000 واحد ( آفندی یا پدافندی) از این تسلیحات نیاز دارد. سامانه تاد er در حال حاضر تنها سامانه ایهستکه قابلیت دفاع در برابر تسلیحات هایپرسونیک را دارد اما مشکل این طرح برد کم اون هست. هر چند که این طرح فعلا در حد آزمایش نمونه های اولیه هست روسیه روسیه از اوایل دهه 80 میلیادی تلاش های گسترده ای جهت تولید تسلیحات هایپرسونیک اغاز کرد . با قرار دادهای عدم توسعه تسلیحاتی که بین آمریکا و روسیه به امضا رسیده بود کار تحقیقات روی این سلاح ها را متوقف کرد. با گسترش استقرار سیستم های پدافند ضد موشکی امریکا در اروپا و مرزهای روسیه ، در ابتدا روسیه افزایش تعداد موشک های بالستیک را به عنوان راه حل مقابله با سپر موشکی امریکا اعلام کرد اما با توسعه و بهبود عملکرد سیستم های دفاعی موشکی روسیه اعلام نگرانی کرد که موشک های بالستیک روسیه احتمالا به طور مثری توسط سیستم های دفاع قابل رهگیری هستند و توسعه سلاح های هاپیرسونیک را برای بازدارنگی در مقابل آمریکا در نظر گرفت. برنامه ها برنامه ها روسیه به صروت جدی دو برنامه AVANGARD و TSIRKON و همچنین طرح KINZHAL را دارد. آوانگارد یک وسیله سرشی هست که از موشک های بالستیک بین قاره ای شلیک می شود. آوانگار در حال حاضر روی موشک های SS19 نصب می شود هر چند قرار هست در آینده یک موشک قاره پیما ویژه حمل این موشک طراحی شود. آوانگار در سال 2016 و2017و 2018 تست شد که گفته شده تست سال 2018 با شکست مواجه شد. طبق اظهار نظر مقامات روسیه این موشک سرعتی در حدود 20 ماخ دارد و در سال 2019 عملیاتی شده. موشک تریسکن سرعتی بین 6 تا 8 ماخ دارد و بردی ان بین 400 تا 900 کیلومتر دارد و از روی پرتاپ گر های عمودی مستقر بر روی رزم ناو ها و گرورهای اینده ارتش روسیه نصب قابل شلیک هست. طبق گفته مقامات آمریکا این موشک از سال 2023 عملیاتی خواهد شد. موشک کینژال قرار هست از روی جنگنده های میگ 31 توپولف 22 و سوخو 34 شلیک شود. این موشک بردی حدود 1800 کیلومتر خواهد داشت و سرعتش در حدود 10 ماخ دارد. هر چند این موشک در برابر نسل جدید سیستم های پدافندی موشکی ناو های امریکایی قرار هست قابلیت مانور بالایی داشته باشد. اما توانایی های این موشک توسط سازمان های اطلاعاتی مورد شک قرار گرفته. موشک ss19 و حمل کلاهک هایپرسونیک موشک تریسکن توسعه زیر ساخت های مورد نیاز زیر ساخت گزارش شده که روسیه تونل فراصوت را در Central Aero-Hydrodynamic احداث کرده. همچنین در انیستیتو ژوکوفسکی و موسسه مکانیکی کریستیئوویچ و در پایگاه های هوایی BAYKONUR و DOMBAROVSKIY هم مراکزی برای تست زمینی تسلیحاتی هایپرسونیک ساخته شده. تونل باد عظیم Central Aero-Hydrodynamic در روسیه برنامه موشک های هایپرسونیک چین چین تا الان تعدادی ازمایش موفق آمیز موشک DF-17 که به عنوان حمله کننده سرعت بالا (HGV) برای کلاهک های هایپرسونیک هست انجام داده. برد این موشک بین 1500 تا 2300 کیلومتر هست. موشک قاره پیمای DF-41 بر اساس گزارش کنگره ایالات متحده قابلیت رساندن کلاهک های هایپرسونیک را از خاک اصلی چین به ایالات متحده دارد. همچین نسل جدید HGV های چینی با نام DF-ZF از سال 2014 تست شد برد این موشک حدود 1800 کیلومتر هست و طبق گزارش مقامات امریکایی قادر به انجام مانورهای سنگین می باشد. به گفته مقامات امریکایی چین با موفقیت حمل کننده هایپرسونیک Xing Kong 2 را در سال 2018 تست کرد که قادر به حمل کلاهک های اتمی هست و همچنین قادر هست قبل از بر خورد مانورهایی انجام دهد. سرعت این موشک حدود 6 ماخ هست . موشک df41 موشک df17 زیر ساخت چین دارای زیرساخت های تحقیق و توسعه قدرتمندی است که به سلاح های مافوق صوت اختصاص یافته است. به گفته مقامات وزارت دفاع چین ازمایشگاه های بیشتری برای تحقیق درباره سلاح های مافوق صوت در اختیار دارد. همچنین چین سه طرح مختلف را در حال طراحی دارد. همچنین چین ماننده آمریکا تحقیقاتی در مورد موتور های SCRAMJET هم در حال انجام دارد. مرکز تحقیقات ایرودینامیک چین 16 تونل باد در اختیار دارد. همچینی دانشگاه ایرودینامیگ چین سه تونل باد با سرعت های 8-10-12 ماخ در اختیار دارد. همچنین در پایگاه های فضایی Jiuquan Taiyuanو تونل های بادی با سرعت 10 تا 15 ماخ در اختیار دولت چین هست . در ضمن گزارش هایی برای ساخت یک تونل باد با سرعت 25 ماخ هم در دست هست. تونل باد سری jf12 چین در دانشگاه ایرودینامیک برنامه های جهانی سلاح های مافوق صوت اگر چه در حال حاضر آمریکا روسیه و چین پیشرفته ترین برنامه توسعه سلاح های هایپرسونیک را در اختیار دارند. اما کشورهای مانند استرالیا هند فرانسه المان و ژاپن هم سرمایه گذاری های بسیار گسترده ای را در این زمینه انجام دادند. امریکا و استرالیا در سال 2007 تحقیقاتی را در مورد سلاح های هایپرسونیک آغاز کردند اسم این برنامه HIFIRE بود این آزمایش ها منجر به ساخت یک سلاح هوا سر هایپرسونیک با سرعت 8 ماخ شد. در ادامه همکاری طرح جدیدی به نام SCIFIRE تعریف شد که قرار بود منجر به تولید سلاح هواسوز هایپرسونیک تا اواخر سال 2020 شود. همچین در این برنامه استرالیا هفت تونل باد هایپرسونیک ساخت که سریعترین تونل هایپرسونیک خال حاضر دنیا با سرعتی در حد 30 ماخ از جمله نتایج این همکاری ها بود در ضمن در ایالات متحده هم حداقل تونل باد با سرعت بیشتر از 20 ماخ ساخته شد. طرر طرح مشترک hifire بین بوینگ و استرالیا که 8 مدل ازش اسخته شده و توسعه یافته ترین طرح سلاح هاپیرسونیک هست طرح SCIFIRE هندوستان در ابتدا قرار بود با روسیه نسل جدید موشک براهموس با سرعت 7 ماخ را تولید کند. این موشک در سال 2017 قار بود تولید شود اما به دلیل مشکلات پیش آمده تولیدش به سالهای 2025و 2027 به عقب افتاد. همچنین هند در حال کار بر روی یک موشک هایپرسونیک با تکیه کامل بر توان داخلی هست. هند جهت کسترش برنامه موشکی هایپرسونیک خود 12 تونل باد با توانایی رسید به سرعت 13 ماخ را ساخت. فرانسه در ابتدا با روسیه توسه سلاح های هایپرسونیک را آاز کرد . برنامه موشکی هایپرسونیک فرانسه ASN4G هست که قرار هست تا سال 2022 عملیاتی شود از طرفی برنامه V-MAX فرانسه قرار هست سلاح های اتمی هایپرسونیک رادر اختیار فرانسه قرار دهد. فرانسه 5 ابرتونل باد با سرعت در حدود 21 ماخ در اختیار دارد. طرح ASN4G طرح v-max المان در 2012 یک وسیله سرشی فراصوت به نام SHEFEX2 با موفقیت امتحان کرد اما طبق گزارشها آلمان فعلا طرح مستقل خود را کنار گذاشته و با همکاری کشورهای اتحادیه اروپا روی طرح ATLLAS2 که سلاحی با سرعت بین 5-6 ماخ هست کار می کند . تونل های بادی که المان در اختیار دارن قادرن تا حداکثر سرعت 11 ماخ را ایجاد کنند. طرح آلمانی SHEFEX2 طرح ATLLAS2 ژاپن با توجه به تهدیداتی که از طریق چین متوجه این کشور هست سرمایه گذاری زیادی در زمینه تولید تسلیحات هایپرسونیک انجام داده . در حال حاضر ژاپنی ها طرح ها Hypersonic (HCM) و Projectile Hyper Velocity Gliding را دارند گفته شده که ژاپن طرح کلاهک هایپرسونیک را در سال 2028 وارد خدمت می کند که قادر است به راحتی ناوهای هواپیمابر را از بین ببرد. دانشگاه توکیو و شرکت صنایع نظامی میتسوبیشی اعضای اصلی این طرح هستند. توسعه برنامه موشکی هاپیرسونیک ژاپن ایران اسراییل و کره جنوبی هم در حال انجام تحقیقات گسترده و ساخت زیر ساخت های لازم برای تولید تسلیحات هایپرسونیک هستند. ------------------------------------------------------- منبع در زمینه سلاح های هاپیرسونیک استرالیا بهترین تونل های باد و شبیه سازها را در اختیار دارد و به نظرم من فعلا استرالیا و روسیه از همه جلوتر هستند هر چند روسیه در دهه 1980 تحقیقات را شروع کرده و در زمینه تحقیقاتی از همه جلوتر هست حتی فرانسه در اوایل دهه 1990 که شوروی فروپاشیده بود سعی کرد با سرمایه گذاری مشترک باروسیه تکنولوژی های این کشور در زمینه هایپرسونیک را بدست بیاره در زمینه تسلیحات و تحقیقات دفاع در برای موشک های هایپرسونیک آمریکا بسیار از بقیه کشورها جلوتر هست و طرح هاش ازمایشهای موفقیت امیز داشتن چین سرمایه گذاری بسیارزیادی کرده امامشکل این کشور دسترسی به مواد با کیفیت بالا برای تولید تسلیحات هایپرسونیک هست

موشک SM-6 که در نیروی دریایی استفاده میشود اکنون به ستاره ای بی نظیر برای ایفای نقش یک موشک چند منظوره تبدیل شده . این موشک نمادی از تجربه و توانایی های با در نظر گرفتن تکنولوژی های جدید هست . این موشک توانایی درگیری با هواپیماها موشک های کروز و تسلیحات هایپرسونیک و حتی انهدام کلاهک موشک های در فاز پایانی هم دارد همچنین قرار است در آینده توانایی حمله به اهداف دریایی و زمینی را هم داشته باشد. این موشک قادر است به کمک لینک های ارتباطی به اهدافی که توسط سایر منابع شناسایی می شود حمله بکند . برد موشک بردی معادل 150 مایل ( حدود 240 کیلومتر دارد) و در بودجه سال 2020 سرمایه گذاری بیشتری برای بروز رسانی از نظر برد، سرعت و قابلیت های شناسایی بر روی این موشک انجام مبلغی در نظر گرفته شده که تا سال 2024 قرارهست ورژن جدیدی ازاین موشک تولید شود. طراحی اولیه این موشک به منظور استفاده از اجزای موجود در نیروی دریایی برای تولید یک موشک جدید می باشد. به این منظور در طراحی اولیه که از اسکلت موشک SM-2EDBLOCK4 و جستجوگر موشک AIM-120C استفاده شد. این طرح در سال 2013 برای اولین بار تحویل یگان های نیروی دریایی شده . این موشک در طول این مدت فرم قدیمی خود را کلا با طرح های جدید جایگزین کرده همچین از موتور های جدید که سرعت و برد بیشتر به این موشک می دهد استفاده شده که قابل نصب روی سیستم های عمود پرتاب MK14 نیروی دریایی را دارد. موشک در مرحله پایانی مونتاژ آژانس دفاع موشکی به همراه نیروی دریایی سعی دارد موشک SM-6 را در برابر موشک های هایپرسونیک که جدیدا توسط چین و روسیه در حال توسعه هستند تست کند. به گفته پنتاگون آزمایش های قبلی سطوحی از توانمندی را برای دفاع از ناوگان دریایی در مقابل موشک های هایپرسونیک برای موشک SM-6 نشان داده اما اینبار سعی شده که نوع کلا جدیدی از این موشک به نام SM-6 BLOCK 1B برای مقابله با این موشک ها توسعه پیدا کند. رنگ سبز قطعات موشک هستند که از sm-2 استفاده شده و رنگ بنفش قطعاتی هستند که برای خود sm-6 مجددا طراحی شدن طبق گفته مقامات وزارت دفاع این نوع جدید از موشک تا سال 2024 عملیاتی خواهد شد و قادرخواهد بود با موشک هایی که در این سطح ناوگان نیروی دریایی را تهدید می کند مقابله کند. امروز نیروی دریایی 300 فروند شناور در اختیار دارد که در کل 10000 موشک روی آنها نصب هست . این را با نیروی دریایی چین مقایسه کنید که تعداد بیشتری کشتی دارد اما تعداد کمتری موشک روی آب دراختیار دارد( حدود 3300). حضور موشک مثل SM-6 این امکان را به نیروی دریایی می دهد تا بتواند با هر تهدیدی در سطح هوا دریا و آب مقابله کند. تاریخچه بعد از لغو پروژه موشک دوربرد RIM-156 شرکت ریتون در سال 2004 قرار دادی برای تولید یک نسل جدید موشک های با نیروی دریایی امضا کرد. تحقیقات روی این طرح از سال 2007 آغاز شد و آزمایش تکنولوژی های و زیر ساخت های این موشک در سال 2007 شروع شد. این موشک به طور رسمی در RIM-174A در سال 2008 نام گذاری شد. و در سپتامبر سال 2009 ریتون قراردادی به ارزش 93 میلیون دلار برای تولید تعداد محدودی از این موشک را با نیروی دریایی امضا کرد. اولین موشک در مارس سال 2010 تحویل شد و بعد از آزمایش های جدید یک قرار داد برای تولید انبوه این موشک به امضا رسید. نهایتا در نوامبر سال 2013 در کشتی USS KIDD به طور رسمی عملیاتی شد. در حین تمرینات نیروی دریایی از 18 تا 20 ژوئن ناو یو اس اس جان پل جونز چهار موشک SM-6 شلیک کرد که این موشک ها طولانی ترین درگیری سطح نیروی دریایی تا اون زمان بود. هر چند که اطلاعات دقیقی از میزان موفقیت این موشک ها منتشر نشد. در 14 آگوست 2014 این موشک با دقت توانست یک موشک کروز که در ارتفاع پایین پرواز می کرد را مورد اصابت قرار دهد. در 24 اکتبر 2014 ریتون اعلام کرد که این موشک توانست در برد متوسط دو موشک آزمایشی را مورد اصابت قرار دهد که یکی از این موشک های موشک مافوق صوت GQM-163A و دیگر موشک BQM-74E بود. در این آزمایش موشک GQM-163A از نزدیکی نام شلیک شده بود و در لحظه برخورد موشک در حالت مافوق صوت و ارتفاع کم قرار داشت و هدف دیگر از برد متوسط شلیک شد که در لحظه برخورد موشک در ارتفاع کم بود. همچنین در این آزمایش مشخصات هدف توسط ناو دیگری به موشک داده شده بود. موشک GQM-163A هدف تمرینی BQM-74E در سال 2016 با توجه به عملکرد موفق موشک نرخ تولید آن افزایش یافت که منجر به کم شدن هزینه ها تولید شد. در 28 ژوئیه سال 2015 نسل جدید این موشک برای هدف قرار دادن موشک های بالستیک در فاز نهایی طراحی شد. یکی از مهم ترین به روز رسانی ها در این مدل ارتقا نرم افزارها و پردازنه برای تحلیل سریعتر هدف بود. این مدل جدید از سال 2016 وارد سرویس شد. در ژانویه سال 2016 این موشک توانست در حداکثر برد درگیری ارتفاع پایین و هم حداقل برد رهگیری ارتفاع پایین اهداف را مورد اصابت قرار دهد. و مجددا بیشترین برد درگیری سطح به هوای نیروی دریایی را بهبود بخشید. در این آزمایش پنج هدف با سناریوهای مختلف مورد اصابت قرار گرفتند. در 18 ژانویه 2016 این موشک ناو USS Reuben James را مورد اصابت قرار دارد و توانست توانایی ضد کشتی خود را به نمایش بگذارد. در 30 سپتامبر 2016 ریتون اعلام کرد مجددا این موشک توانست رکورد مسافت رهگیری را در نیروی دریایی که در اختیار خود این موشک بود را بشکند. در 14 دسامبر 2016 این موشک توانست یک موشک بالستیک میانبرد با قابلیت مانور را مورد اصابت قرار داد. این آزمایش جهت تست توانایی های این موشک جهت درگیری با نسل جدید موشک های بالستیک ضد ناو چینی مثل DF-21 و DF-26 انجام شد. در آگوست سال 2017 مجددا این موشک توانایی خود را در رهگیری موشک های بالستیک میان برد را در فاز پایانی نشان داد. در 27 مه 2021 در منطقه تست این موشک کشتی جاسوسی روسیه Kareliya (SSV-535) دیده شد. این امر باعث توقف تست این موشک شد. دو روز بعد مجددا سناریوهای جدیدی برای حمله با موشک های بالستیک مورد بررسی قرار گرفت در این تست یکی از موشک ها SM-6 نتوانست موشک بالستیک را مورد اصابت قرار بدهد. ناو روسی ssv-535 ویژه عملیات های شناسایی و جمع آوری علائم راداری و مخابراتی ( آخرشم کار با گالری را یاد نمیگیرم ) انشا الله ادامه خواهد داشت

بعد از اینکه افشا شد در کره به کمک لیزر غنی سازی تا سطح بمب اتمی انجام شد دولت کره اعلام کرد نکته جالب این هست که آژانس هم حرف کره را قبول کرد. حالا اگر ایران همچین کاری می کرد رسانه های دنیا را خبر دار می کردند دنیا دنیای تبلیغات هست دنیایی هست که مردم گرسنه یمن تحریم میشن ترکیه جنایت کار هست فعلا چون تو مسیر منافع غربی ها هست کسی بهش کاری نداره اما روزی که بخواد مسیرشون عوض کند همین جنایاتش میشه سند محکوم کردن صدام زمنی که مردمش و کردها را می کشت کسی کارش نداشت اما وقتی فایدش برای اونها تمام شد همون جنایاتی که سالها جلو چشماشون می کرد و کسی چیزی نمی گفت شد دلیل حمله به عراق و اعدام صدام ترکیه هم نوبتش خواهد شد ترکیه ششم کشور بدهکار دنیا به بانک جهانی هست و از نظر نرخ نسبت سهم بدهکاری خارجی از درآمد ناخالص ملی ترکیه با رقم ۵۹ درصد پس از آرژانتین با رقم ۶۵ درصد در جایگاه دوم قرار گرفته است. یکی از بدهکار ترین اقتصادهای دنیا هست

اکانت را به من دادن بلد نیستم سایز عکس ها را تو گالری درست کنم هر چند عکس ها هم عکس موشک های هیونمو و کلاهک های اتمی آمریکا هستند چیز خاصی نیستند تو میلیتاری میشه این عمس ها را راحت پیدا کرد

تعدادی عکس برا این تایپک داشتم اما دیگ روم نمیشد دوباره مزاحم جناب @MR9 بشم هر چند ضرورتی زیادی هم برا عکس تو این تاپیک نیست

برنامه اتمی کره جنوبی کره جنوبی علیرغم داشتن تکنولوژی و مواد مورد نیاز جهت ساخت کلاهک اتمی اما طبق اعلام رسمی دنبال ساخت بمب اتمی نیست . ولی مرور برنامه های اتمی این کشور مطالب دیگری را نشان می دهد. در آگوست 2004 ، کره جنوبی پیشرفت در برنامه های تحقیقاتی هسته ای بسیار مخفیانه و حساس خود را به اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی رساند. ،از جمله برخی آزمایش ها و تحقیقات انجام شده برای ساخت تسلیحات اتمی که تا به حال به آژانس اطلاع نداده بود. علی رغم این گزارش ها شورای حکام اعلام کرد که کره تخلفی نداشته است که احتمالا نتیجه یک توافق پشت پرده بین آژانس و کره بود. از این تاریخ به بعد سیاست کره حفظ شبه جزیره کره از تسلیحات اتمی است سیاستی که عملکرد دولت کره بر خلاف آن است. در عوض کره شمالی طبق مواضع رسمی که اعلام کرده دنبال ساخت سلاح های اتمی هست. آغاز برنامه جاه طلبانه کره جنوبی هنگامی که در ژوئیه 1970 دولت ایالات متحده اعلام کرده که تصمیم گرفته امور امنیتی و نظامی کره را به خود این کشور تحویل دهد با توجه به تهدیدات چین و کره شمالی ، کره جنوبی تصمیم گرفت امکان یک برنامه هسته ای مستقل را بررسی کرد. در ابتدا بعد از خروج 26000 هزار سرباز آمریکایی از کره کمیته ای تحت عنوان کمیته بهره برداری از سلاح در این کشور تاسیس شد این در سال 1971این کمیته سعی کرد در مرحله اول با کمک تکنولوژی داخلی بازفرآوری پلوتونیوم را در کشور آغاز کند اما بعد از بررسی ها به این نتیجه رسید که امکان داخلی برای این هدف ناکافی می باشد پس یک قرار با دولت فرانسه جهت ساخت یک مرکز بازفرآوری پلوتونیوم امضا کرد. بعد از شکست ویتنام جنوبی و سقوط آن در سال 1975 رییس جمهور کره پارک چونگ هی در 12 ژوئن 1975 اعلام کرد که آرزو دارد کشورش هر چه سریعتر به سلاح های اتمی دسترسی داشته باشد. تحت فشارهای ایالات متحده فرانسه مرکز پردازش مجدد پلوتونیوم را تحویل کره نداد و کره در 23 آوریل 1975 به معاهده منع گسترش سلاح های اتمی پیوست. اما اعلام کرد که برنامه صلح آمیز هسته ای را برای مصارف غیر نظامی ادامه خواهد داد. آزمایش های هسته ای مخفیانه کره جنوبی در سال 1982 دانشمندان انستیتو تحقیقات انرژی اتمی کره جنوبی در یک مطالعه آزمایشی چندین گرم پلوتونیوم استخراج کردند. اصرار داشتند که برای کاربردهای غیر نظامی این کار را انجام دادند. بعد از این واقعه قرار دادی بین آمریکا و کره به امضا رسید که آمریکا تکنولوژی ساخت راکتور اتمی را به کره می دهد و اجازه همکاری های صنعتی و سرمایه گزاری مالی شرکت های آمریکایی فعال در بخش انرژی هسته ای را در کره خواهند داد به شرط آنکه دیگر کره دنبال پردازش مجدد اورانیوم نرود. در عین حال در گزارش های سال 2004 مشخص شد که کره این تحقیقات را ادامه داد و حتی در سال های 1983 و 1984 مواد شیمیایی و ادواتی توسط دانشمندان کره جنوبی تولید شده که به وسیله اونها قادر بودند پلوتونیوم با درصد غنای بالا را جابجا کنند. بعدا در سال 2000 در همان مرکز دانشمندان کره 200 میلی گرم اورانیوم را تا سطح سلاح های اتمی به کمک لیزر غنی سازی کردند. هر چند دولت کره اعلام کرد که در جریان این تحقیقات نبوده و افراد به صورت خودسر اقدام به این کار کردند.(( آره جون بابات)) هر چند غنی سازی که توسط دانشمندان کره انجام گرفته از نظر تئوری قابل استفاده در بمب های اتمی هست اما چون هنوز خلوص زیادی نداشت مواد زیادی برای ساخت بمب مورد نیاز بود. نکته جالب این هست که این فرآیند در گزارش دوم به اطلاع آژانس انرژی هسته ای رسید. پاسخ آژانس به گزارش های هسته ای کره به دنبال افشای برنامه فوق توسط سئول ، آژانس بین المللی انرژی هسته ای تحقیقات کاملی درباره فعالیت های هسته ای کره جنوبی آغاز کرد. در گزارشی که در 11 نوامبر 2004 منتشر شد ، آژانس انرژی هسته ای (IAEA) عدم گزارش دولت کره جنوبی در گزارش فعالیت های هسته ای خود را "نگران کننده جدی" توصیف کرد ، اما پذیرفت که این آزمایشات هرگز بیش از مقادیر بسیار کمی از مواد قابل استفاده در سلاح های اتمی را تولید نمی کند. شورای حکام تصمیم گرفت که به طور رسمی عدم مغایرت را اعلام کند و موضوع به شورای امنیت ارجاع نشد. استقرار سلاح های اتمی امریکا در کره آمریکا برای اولین بار در سال 1958 تعدادی سلاح اتمی را در پایگاه های خود در کره مستقر کرد اوج حضور این تجهیزات در کره در اواخر دهه 1960 بود که بیشتر از 950 تا از انواع سلاح های اتمی و تسلیحات استراتژیک آمریکایی در کره وجود داشتن .( انواع موشک ها کلاهک های اتمی هواپیما و..) کره شما بعد از پیوستن به پیمان منع گسترش سلاح های اتمی در سال 1985 به دلیل وجود تسلیحات اتمی آمریکایی در کره جنوبی از این پیمان خارج شد. در سال 1991 رییس جمهور آمریکا بوش اعلام کرد که همه تسلیحات اتمی تاکتیکی آمریکا را که در پایگاه این کشور در خارج خاک آمریکا وجود دارد را به خاک آمریکا منتقل می کند در آن زمان اعلام شد که حدود 100 کلاهک اتمی در کره جنوبی وجود دارد. با توجه به اعلام آمریکا برای خروج تسلیحات اتمی از کره در سال 1992 و 1993 طی جلسات مقامات کره شمالی و جنوبی جلساتی برای خلع سلاح اتمی انجام شد که به نتیجه نرسید. در سال 2013 چونگ هونگ وون نخست وزیر کره جنوبی درخوست استقرار مجدد تسلیحات اتمی امریکایی را در خاک کره رد کرد اما با بالا گرفتن بحران مرزی ها در سال 2017وزیر دفاع کره جنوبی اعلام کرد مجددا درخواست بررسی استقرار تسلیحات اتمی امریکا را در خاک این کشور به دولت داده . افکار عمومی در اواخر دهه 1990 مردم کره خواستار تلاش این کشور برای تولید اورانیوم با غنی بالا بودند اما درصد خیلی کمی دنبال تسلیحات اتمی بودند. اما در سال 2017 مردم کره احتمال داند ممکنه با دستیابی کره شمالی به تسلیحات اتمی و موشک های دوربرد از ترس حملات اتمی کره شمالی دیگه از کره جنوبی حمایت نکند . نظر سنجی ها نشان می دهد در این مدت 60درصد مردم خواستار تولید تسلیحات اتمی در داخل خاک کره بودند. توانایی های اتمی کره جنوبی گرچه در حال حاضر کره جنوبی تحت چتر حراست هسته ای ایالات متحده قرار دارد ، اما به خوبی می تواند در صورت نیاز در داخل کشور تسلیحات اتمی تولید کند. . کره جنوبی مانند ژاپن دارای مواد اولیه ، فناوری و منابع لازم برای ایجاد سلاح هسته ای است. تجربیات قبلی نشان می دهد کره جنوبی در صورت لزوم قادر به داشتن سلاح هسته ای در هر مکانی از یک تا سه سال است. پیش از این نشان داده شده بود که کره جنوبی اورانیوم غنی شده تا 77٪ تولید کرده ، که اگرچه از قدرت خاصی برخوردار نیست ، اما نشان می دهد کره جنوبی پتانسیل تولید سلاح هسته ای با اورانیوم غنی شده بسیار بیشتر را دارد. کره جنوبی هیچ ICBM ندارد اما طیف گسترده ای از SRBM و MRBM را از طریق برنامهHyunmoo در اختیار دارد. مجموعه ای از موشکهای بالستیک / کروز که در حال حاضر در ارتش کره جنوبی تست شده اند . سری موشک های بالستیک Hyunmoo مشابه موشک Tomahawk آمریکایی است که می تواند به کلاهک های هسته ای W80 و W84 مسلح شود. از نظر تئوریک ، در صورت نیاز ، کلاهک معمولی 500 کیلوگرمی می تواند با یک کلاهک هسته ای کوچک جایگزین شود. موشکهای هیونمو از قبل می توانند کل دامنه کره شمالی را در بر بگیرند و اگر جنوب دارای موشک های MRBM مسلح به کلاهک اتمی هسته باشد می تواند تهدید بسیار جدی برای همسایه شمالی خود باشد. با این حال در صورت رخ دادن بحران شدید با کره جنوبی طبق گفته Suh Kune-yull مهندس ارشد هسته ایی این شکور در طی کمتر از 6 ماه می تواند تسلیحات اتمی تولید کند. نگاهی به برنامه موشگی کره توسعه برنامه موشکی کره جنوبی از سال 1970 با ایجاد مرکز تحقیقاتی وزارت دفاع ، آژانس توسعه دفاع ملی در سال 1971 به دستور رئیس جمهور وقت پارک چونگ هی آغاز شد. در سال 1972 تحت نظارت شرکت ریتون و ارتش آمریکا برخی از مهندسان کره ای آموزش هایی برای مونتاژ و نگه داری موشک های هاوک و نایت هرکولس داده شد. و با همکاری مهندشان کره ای یک سری اصلاحات در برخی از مشخصات این موشک ها انجام گرفت. در سال 1975 با ورود برخی از تجهیزات موشک های سوخت ساخت از شرکت لاکهید مارتین اولین موشک کره جنوبی به نام NHK-1 تست شد برد این موشک در حدود 160 تا 200 کیلومتر بود . با عدم توافق کره و امریکا بر سر برد موشک ها تا سال 1982 همکاری های مشترک دو کشور در برنامه موشکی قطع شد. اما مجددا در سال 1984 کار روی موشک NHK-2 آغاز شد این موشک که سیستم های هدایت آن توسط آمریکا تامین می شد دقت مناسبی داشت. در سال 1995 کره درخواست تولید موشک هایی با برد 300کیلومتر و در سال 1999 خواستار افزایش برد موشک هایش تا 500 کیلومتر شد. موشک های خانواده هیونمو تلاش کره برای تولید موشک ها با برد بالاتر بود در ابتدا قرار بود که افزایش برد با کم کردن وزن کلاهک ها انجام شود اما از سال 2017 محدودیت های موشکی این کشور برداشته شد. در حال حاضر برای مقابه احتمالی با چین آمریکا همکاری های بسیار گستره نظامی با کره دارد و این کشور می تونه به تکنولوژی ها پیشرفته امریکا برای هدایت و کنترل موشک ها دسترسی داشته باشد. منبع

ضربه که منافقین ملعون تو جنگ به ایران زد بسیار زیاد بود باتوجه به اینکه منافقین از مناطق مختلف نیرو داشتن می تونستن به راحتی برای عراق جمع آوری اطلاعات بکنند.

بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدا لازم است برخی مفاهیمی که در تایپک بیان خواهد شد تعریف شود که دوستان و خوانندگان عزیز دچار ابهام نشن مفهوم مادون قرمز تصویری از دوربین‌ حرارتی که بر اساس ثبت امواج مادون قرمز کار می‌کند. به طور کلی اشیاء یا چشمه‌های مختلف، امواج مادون قرمز را در طیف وسیع طول موجی ساطع می‌کنند. سنسور‌ها و آشکارسازهای توسعه پیدا کرده توسط دانشمندان تنها قادر هستند ناحیه طول موجی خاصی را پوشش دهند. از این حیث، جهت راحتی کار و استاندارد‌سازی، دانشمندان ناحیه مادون قرمز را به زیرناحیه‌هایی به قرار زیر تقسیم‌بندی کرده‌اند. توجه داشته باشید که جدول زیر کلی‌ترین تقسیم‌بندی است. لازم به ذکر است که دو ناحیه NIR و SWIR در برخی مراجع به مادون قرمز بازتابی (reflected infrared) موسوم هستند. همچنین دو ناحیه NWIR و LWIR، مادون قرمز حرارتی (thermal infrared) خوانده می‌شوند. همچنین طبق استاندارد جهانی ISO 20473، ۳ زیر ناحیه زیر را داریم. در ادامه به تفاوت بین ناحیه های مختلف می پردازیم مادون قرمز کوتاه طول موج ، یا SWIR ، به طور معمول به عنوان 0.9 -- 1.7 میکرومتر طول موج محدوده تعریف شده است. دوربین های SWIR به طور کلی مزایای قابل توجهی در مقایسه با سایر دوربین ها (MWIR/LWIR) دارند. این دوربین ها این توانایی را دارند که جزئیات بسیار بشتری از سوژه را که پشت مه دود، ابرها، پنهان شده اند نشان بدهد. دوربین های SWIR تنها فناوری طول موج هستند که می توانند به پوشش ابر نفوذ کنند و تصویر روشنی را ضبط کنند. مادون قرمز طول موج میانی (MWIR) دوربین های موج میانی به عنوان سیستم های تشخیص برای نشت گاز استفاده می شوند که برخی از آن ها برای چشم انسان کاملاً نامرئی هستند! MWIR به طور معمول به عنوان محدوده طول موج ۳٫۰ – ۵٫۰ میکرومتر تعریف می شود. این دوربین ها قادرند کوچکترین نشتی گاز را به همراه نوع آن علاوه بر دما تشخیص بدهند. این نوع از دوربین ها جزئیات و مشخصات بسیار کاملی از سوژه ارائه می دهند. طول موج بلند مادون قرمز (LWIR) دوربین های بلند طول موج مادون قرمز دستگاه های اولیه مورد استفاده در شیوه های بازرسی دما هستند این دوربین ها پرکاربردترین نوع دوربین ها هستند که در کاربردهای خانگی صنعتی و هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می شوند LWIR به طور معمول به عنوان محدوده 8.0 – 14.0 میکرومتر طول موج تعریف شده است. طول موج بلند مادون قرمز رایج ترین شکل استفاده شده از فن آوری مادون قرمز است. تصویرگرهای LWIR دماهای تابشی را تشخیص می دهند که نشان دهنده اطلاعات مهم به اپراتور است نشانگرهای لیزرهای دو رنگه این نوع از لیزرهای از دورنگ استفاده می کند. یکی به صورت کد گذاری برای معرفی هدف به موشک یا بمب و دیگری برای شناسایی اهداف ماموریت های Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (ISR)( هوشیاری نظارت و شناسایی) در این نوع از عملیات ها فرماندهان رفتارهای ( شامل حرکات تجهیزات فرکانس هایی رادیویی و ..) دشمن را برای مدتها در زیر نظر دارند و با توجه به اونها رفتارهای دشمن را رمز گشایی می و تصمیم مناسب با هر نوع عملیات دشمن را میکیرند. حالا به بحث اصلی یعنی غلاف هدفگیری لایتینگ می پردازیم غلاف هدفگیری لایتینگ این پاد با کد AN / AAQ-28 در نیروی هوایی آمریکا استفاده می شود . محصول مشترک شرکت رافائل اسراییل و نورث گرومن آمریکا هست و هواپیما را قادر می کد تا از سلاح های هایت شونده توسط مهواره و یا لیزر در تمام شرایط آب و هوایی استفاده کند . این غلاف در عمر بیشتر از 20 ساله خود حدود یک میلیون ساعت تجربه عملیاتی در نقاط مختلف دنیا داشته داشته که با دقت بیشتر از 95 درصدتوانسته اهداف مختلف را منهدم بکند. LITENING یک غلاف هدف ماژولار است است که به خارج هواپیما متصل می شود. غلاف هدف گذاری شامل یک سنسور مادون قرمز (FLIR) با وضوح بالا و رو به جلو است که تصویر مادون قرمز هدف را برای خدمه هواپیما نمایش می دهد. جزئیات اجزا تشکیل دهنده پاد علاوه بر این دارای یک دوربین CCD است که میدان دید بسیار گسترده ای دارد و همچنین داراری یک سنسور برای هوایت اینرسایی می باشد. غلاف مجهز به یک نشانگر لیزر برای هدایت دقیق مهمات هدایت شونده با لیزر است همچنین از یک لیزر فاصله یاب برای ناوبری دقیق استفاده می کند . این لیزر قادر است به صورت خودکار با توجه به ارنفاع هواپیما سرعت و یا مانور اهداف را شناسایی کند و روش مناسب برای حمله به هدف و زمان ازاد سازی تسلیحات را مشخص کند. علاوه بر این این پاد می تواند اهدافی که توسط سایر منابععلامت گذاری شده باشد را شناسایی و در صورت لزوم حمله کند. طرح این غلاف در شرکت صنایع پشرفته رافال آغاز شد و در سال 1995 شرکت نورث گرومن آمریکایی حاضر به همکاری برای توسعه بیشتر و فروش آن شد. مدل ها Litening II / ER / AT اولین بروز رسانی جهت این پاد در سال 1999 با استفاده از تکنولوژی های جدید شناسایی مادون قرمز و نشانگرهای لیزری و بروز رسانی نرم افزار انجام شد. در سال 2001 سنسور مادون قرمز که تصویری با وضوع 259*320پیکسل تولید می کرد با نسل جدید سنسورهای مادون قرمز که وضوح 512*640 را ارائه می کردند تعویض شد همچنین از لنز هایی با دامنه دید بالاتر استفاده شد . این نوع به نام LITENING ER شناسایی می شود. همچنین در سال 2003 نسل جدید نشانگرهای لیزری روی این پاد نصب شد که اجازه نشانه گذاری همزمان چند هدف را می داد به این مدل LITENING AT گفته می شود. همچنین در بروز رسانی های بعدی مجهز به سیستم های مدیریت میدان نبرد و ارتباط امن دوطرف شد. LITENING G4 تحویل آن به نیروهای آمریکایی در سال 2008 آغاز شد ، این مدل سنسورهای جدیدی را برای بهبود شناسایی هدف و سایر ویژگی های پیشرفته شناسایی و شناسایی هدف اضافه کرد. در این نسل از نرم افزارها پردازش تصویر جهت بهبود کیفیت تصویر و بزرگ نمایی تصاویر به همراه یک الگوریتم برای تحلیل رنگ های موجود در هدف و سنسور های جدید 1K*1K مادون قرمز استفاده شده . با توجه به ماژولار بودن این غلاف سایر مدل ها قابلیت ارتقا به این مدل را دارند . دانمارک اولین مشتری بین المللی این غلاف هست هندوستان هم 150 تا از این مدل را برای نصب روی سوخوهای 30 و میگ های 29 سفارشداده. LITENING SE عمده ارتقا های انجام شده روی این مدل به روز رسانی نرم افزار ها و سیستم ها جهتارتباط دو طرفه و مدیریت میدان جنگ و از طرف دیگر تحلیل خسارات وارد آمده به هدف هست.. LITENING 3 این مدل قابلیت تصویر برداری و نقشه برداری از فاصله دور با وضوح بالا را دارد. این مدل در تایفون های نیروی هوایی انگلستان و تجاس های هندی قرار هست استفاده شود. طرح های آینده استفاد از دوربینها با رزولیشن بسیار بالا همچین استفاده از سنسورهای مادون قرمز MWIR , SWIR که اجازه تصویر برداری از اهداف که حتی پشت ابر پرده دود یا مه پنهان شده اند . استفاده از سیستم های ارتباط چند بانده که عمل اختلال روی آن را بسیار دشوار می کند . همچنین استفاده از لیزر دو رنگه و لیزر با قابلیت رهگیری همزمان چند هدف . این مدل قابلیت تولید تصاویر رنگی و شبیه سازی سه بعدی تصاویری هست که توسط دوربین ها ضبط می شوند . همچنین قابلیت تصویر برداری رادار با وضوح بالا و جمع آوری علائم الکترونیکی تجهیزات دشمن هم به آن اضافه شده . علاوه بر این نسل جدید این پاد قابلیت ناوبری را هم دارند . قابلیت ISR هم به این نسل داده شده فریب و پنهان کردن ادوات این نسل یه خاطر سنسورهای بسیار پیشرفته مادون قرمزی که برای اولین بار روی یک پاد عملیاتی شده دشوار می باشد و این پاد می تواند از روی گازهای خروجی از منابع مختلف اهداف را شناسایی کند مشخصات طول : 2.2 متر قطر: 406/0 متر وزن : 208 کیلوگرم جنگنده هایی که این پاد روی انها استفاده شده : کشورهای استفاده کننده به همراه مدل جنگنده : استرالیا روی جنگنده اف 18---- برزیل روی جنگنده های F5M,AMX,C-390----کلمبیا بر روی هواپیمای کفیر----دانمارک روی جنگنده های F16----شیلی روی جنگنده F16----جمهوری چک روی جنگنده های JAS39 , L-159----مراکش جنگنده های F5 , F16----فنلاند روی جنگنده F18----آلمان روی جنگنده های TORNADI, TYPHOON----یونان F4----مجارستان JAS 39----اندونزی F16----هند روی جنگنده های MIG29-TEJAS-JAGUAR-SU30-MIRAGE200----اسراییل F15-F16----ایتالیا AMX- AV8,TORNADO----قزاقستان SU27----هلند F16----پرتقال روی جنگنده F16----رومانی روی جنگنده MIG 21----سنگاپور روی جنگنده اف 16----انگلستان روی جنگنده TYPHOON----فریقای جنوبی روی JAS-39----سوئد روی جنگنده JAS-39----اسپانیا AV-8,F15,TYPHOON----تایلند روی جنگنده JAS 39----ترکیه روی F4----نیروی هوایی امریکا F16-F15 - B52,A10----نیروی دریایی امریکا AV-8,EA6,F18----ونزوئلا F16 منبع 1 منبع 2 منبع 3 منبع 4 منبع 5 منبع 6

دشتهای حاصلخیز زیادی تو ایران بودن که اگر از اونها مراقبت می شد نیاز نبود ماسه به خاک تبدیل بشه

تی 72 هیچگاه تانک تاثیر گذاری نبوده اگر تو جنگ ایران و عراق تونست خودی نشون بده به خاطر مشکلات خود ارتش بود المان و فرانسه باهم رو یک تانک کار می کنند انگلیس هم با المان همکاری داره با توسعه هر چه بیشتر سلاح های ضد تانک و تهدیداتی که تانک ها را تهدید می کنه توسعه اونها دشوار تر میشه چینی ها دارن همون اشتباه شوروی را می کند مسیر های موازی را برای یک طرح میرن به جای این کار بهتره روی بالا بردن استاندارهای تجهیزات کار کنند شوروی کارخانه های مثل یاک سوخو توپولوف میگ جنگنده می ساختن طرح ها همه شباهت هایی به هم داشتن ( میک 21 و سوخو 7 و 22 میگ 23 و 27 و سوخو 24 یا میگ 29 و سوخو 27) همین موازی کاری ها هزینه های ارتش چین را بسیار زیاد می کنه البته چین هم مثل شوروی به بازار محصولات نظامی ناتو اتصال نداره و گرنه شما ببینید سوئد جنگده می سازه رادارش مال ایتالیا موتورش آمریکا و ... چین با این کارها می خواد رقابتی که در صنایع غربی هست و باعث بهبود بخشیدن کیفیت محصولاتشون میشه را بین شرکت های داخلی ایجاد کنه

نیروی هوایی روسیه موشک پیشرفته هوا به زمین(kh-38) X-38 را از ژانویه 2013 به خدمت گرفته. اگرچه این خانواده از موشک های کوتاه برد برای هواپیمای جنگنده نسل پنجم T-50 ساخته شد ، اما بمب افکن ها و هواپیماهای جنگنده موجود از جمله Su- 34 و MiG-29 نسل های جدید به این موشک ها قرار هست مجهز شوند. . موشک (kh-38) X-38 توانایی حمله به اهداف زرهی و مخفیگاه ها و پناهگاههای حفاظت شده را در فاصله 3 تا 40 کیلومتری دارد. این خانواده از موشک ها موشک ها ظرفیت رزمی نیروی هوایی روسیه را به طور گسترده ای ارتقا می دهند.از ابتدای دهه 1990 توسط شرکت "موشک های تاکتیکی" طراحی یک موشک جدید برای جنگنده های نسل 5 روسیه و بالگردها و هواپیماهای جدید و در حال توسعه روسیه در نظر گرفته شده بود. . اولین موشک درنمایشگاه MAKS-2007 به نمایش درآمد. و در سال 2012 به صورت محرمانه ای آزمایش شد و از اواخر دسامبر 2012 به بهره برداری رسید. و مدتهاست که در اختیار یگان های هوایی روسیه قرار دارد. این موشک به کلاهک های هدایت شده مستقلی مجهز است. این نوع طراحی قابلیت های هواپیماهای جنگنده چند منظوره T-50 را افزایش می دهد. ویكتور لیتوكوكین ، مدیر مسئول مجله "Nezavisimoe Voennoe Obozrenie" ، می گوید ، این موشك ها در داخل جت قرار می گیرند كه با استفاده از فناوری پنهانكاری در حال توسعه است.یک جنگنده ممکن است ویژگی های خاصی داشته باشد ، از جمله عدم دید در رادار و مجهز بودن به تجهیزات پیشرفته شناسایی و رد یابی ، اما این فقط یک هواپیما است.برای اینکه بتوان از همه قابلیت های یک جنگنده نسل 5 استفاده کرد باید بتوان سلاح های مناسب برای آن طراحی کرد. در طراحی این موشک سعی شده که تا حد امکان کمترین میزبان بازتابش را در صفحه رادار داشته باشد.توسعه ادوات استتار در اینده هدف گیری اهداف با کمک تجهیزات لیزری را دشوارتر خواهد کرد و این موشک برای غلبه بر این مشکل از سیستم هدایت ماهواره ای استفاده می کند . دقت بالای این موشک به همراه سرعت بالا یک مزیت بسیار بالا برای این موشک در درگیری با اهداف می باشد.خانواده موشک های kh-38ME ( نسل اول این موشک ) قابلیت درگیر شدن با طیف وسیعی از اهداف زمینی و حتی کشتی های دشمن در نوار ساحلی را دارد.طراحی مدولار این موشک به ان امکان مب دهد به راحتی بتوان سیستم هدایت و یا کلاهک انرا با توجه به نوع هدف تغییر داد. و از طرف دیگر این خانواده از موشک های قابلیت نصب بوستر هم دارند . بوستر کمک خواهد کرد این موشک بتواند به سرعت مورد نیاز جهت استفاده از بالگردها هم برسد. برای افزایش قابلیت هدایت و کنترلی این موشک تجهیزات جدیدی روی ان نصب شده که روی صفحه افقی قادر است از -80 تا 80+ درجه تغییر مسیر بدهد . این قابلیت به این موشک اجازه می دهد به اهدافی که در کنار هواپیما هستند یا حتی پشت سر آن حمله بکنه.(در نسل های دوم و سوم این موشک که در حال توسعه هستند این قابلیت قرار داده شده) این موشک از سال 2016 روی بالگرد کاماف 52 میگ 29 و سوخو 33 بارها در سوریه تست شده .قابلیت دیگر این موشک قابلیت هماهنگ شدن با سیستم svp24 که دقت حمله را بسیار بالا میبرد. KH-38MAE هدایت راداری KH-38MKE هدایت ماهواره ای KH-38MLE هدایت لیزری KH-38MTE تصویربردار حرارتی چنانچه هواپیمای حامل زیر حمله دشمن باشد احتمال برخورد 60 درصد و در حالتی که به صورت امن پرواز کند احتمال برخورد بالای 80 درصد هست .این موشک تا 10 سال به راحتی در انبار نگه داری می شود .وزن این موشک با توجه به نوع کلاهک و سیستم هدایت فرق داره اما بیشتر از 520 کیلو نمی باشد که وزن سنگین ترین کلاهک هم برای 250 کیلوگرم هست . نسل جدید موشک KH38 به تغییر شکل سر سیکر دقت کنید. منبع1 منبع 2

سیستم الکترو اپتیکال OLS_UEM یک سیستم پیشرفته الکترو نوری است که برای جستجو ، ردیابی و ردیابی طیف وسیعی از اهداف موجود در هوا طراحی شده است و تصویری واضح از هدف را برای خلبان هواپیما ارائه می دهد. حسگرهای سیستم OLS-UEM ترکیبی از سنسور مادون قرمز تصویربرداری (IIR) با وضوح 320x256 پیکسل و یک دوربین تلویزیونی با وضوح 640x480 پیکسل است که به جستجو و ردیابی مادون قرمز (IRST) در درگیری های هوا به هوا دست میزند. علاوه بر این ، یک مسافت یاب لیزری اجازه می دهد تا فاصله را از هدف با دقت بالا در دامنه های بین 200 متر تا 20 کیلومتر بدانید. حداکثر برد سیستم OLS-UEM برای شناسایی اهداف هوایی 55 کیلومتر می باشد. این سیستم یک پوشش افقی +/- 90 درجه و + 60 درجه تا -15 درجه در ارتفاع را فراهم می کند. سنسور OLS-UEM برای هواپیمای چند منظوره Mig-35 انتخاب شده و مقابل کابین خلبان نصب شده است. نسخه ساده ای به نام OLS-UE برای هواپیماهای Mig-29K ، Mig-29KUB ، Mig-29M و Mig-29M2 در دسترس است. غلاف هدفگیری t220 T-220 یک غلاف هدف گیری لیزری است که توسط شرکت NPK SPP برای هواپیمای نیروی هوایی روسیه ساخته شده است. این غلاف در جنگنده های چندمنظوره Mig-29M / M2 استفاده شده و جز گزینه های نصب روی جنگنده Mig-35S نیز می باشد. همچنین از این غلاف روی جنگنده های دیگری مانند Su-30 و Su-35 که فاقد سیستم هدف گیری مبتنی بر لیزر هستند استفاده شود . کاربرد اصلی آن امکان حملات دقیق با استفاده از موشکهای هوا به سطح مافوق صوت Kh-38 لیزری است. غلاف هدف گیری لیزر T-220 بین سالهای 2017 و 2019 با نیروی هوایی مصر به عنوان مشتری پرتاب به خدمت گرفته شد. ( من نتونستم مطالب بیشتری درباره این غلاف تو اینترنت پیدا کنم ) خانواده موشک kh38 این موشک بردی حدود 40 کیلومتر و سرعتی برابر 2.2 ماخ و وزن کلاهکش 250 کیلو هست kh38MLE: هدایت لیزری kh35MKE: هدایت ماهواره ای kh38MTE:هدایت حرارتی kh38MAE: هدایت فعال راداری دارای کلاهک های مختلف اففجاری و نفوذی kh35MKE2: اندازه بزرگتر و سوخت بیشتر که بردش به 70 کیلومتر میرسه(هدایت ماهواره ای ) غلاف جنگ الکترونیکیMSP-418K این غلاف یکی از جدیدترین محصولات روسیه در زمینه جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل است از فناوری DRFM (حافظه RF دیجیتال) استفاده می کند و دامنه باند G-J (4-18 گیگاهرتز) را پوشش می دهد. وزن غلاف 150 کیلوگرم است ، ابعاد 230 * 225 * 3800 میلی متر است. دارای 120 درجه افقی و 60 درجه ارتفاع است. وزنش هم 150 کیلوگرم هست. این پاد با دادن اطلاعات گمراه کننده از موقعیت و سرعت هواپیما باعث ایجاد اختلال در عملکرد رادار موشک های و تجهیزات دیگر می شود. منبع 1 منبع 2 منبع 3 منبع 4منبع 5 برخی از تجهیزات میگ 35 را اینجا اوردم یک مدل سوخو 30 هم هست(su30 mk3) که رادار میگ 35 را میشه روش نصب کرد و این تجهیزات را هم میشه ازشون استفاده کرد

به نظر اگر کشوری میگ 35 را برای جنگیدن بخره اشتباه کرده تاندر بلاک 3 یا جی 10 هزینه های کمتری نسبت به این دارن اما اگر هدف خرید انتقال تکنولوژی باشه گزینه بسیار خوبی هست رادار ارایه فازی که روی این جنگنده نصب شده حدود 650 المان فرستنده گیرنده داره اما روس ها جدیدا راداری ارایه فازی ساختن که هزار المان فرستند گیرنده داره برای ایران جز بهترین انتخاب ها ست رادارش قابلیت نقشه برداری داره و میتونهاز سلاح های هدایت شونده استفاده کنه هم غلاف هدفگیری و هم تجهیزات جنگ الکترونیک داره شاید در تهاجم زیاد قوی نباشه اما در دفاع از خاک ایران وقتی سیستم های پدافندی باشند بسیار می تونه موثر باشه البته یک نوع از سوخو 30 هم هست فعلا روی نقشه که همین رادار آرایه فازی روش نصب می شه به جای رادار استاندار خود سوخو 30

بزرگترین حماقت اشرف غنی این بود که قدرت ایران را دست کم گرفت قدرت آب را با قدرت نفت یکی در نظر گرفت ارزش اب هیرمند را برابر ارزش نفت ایران دانست با نفت می تونی سلاح بخری اما اب فوقش بتونی بیشتر خودتو بشوری

پشت پرده سقوط شهرهای افغانستان به دست طالبان(لبنک) اکنون پرسش اینجاست که چرا با ظهور مجدد طالبان بویژه در مناطقی که این گروه دهشت افکن فاقد پایگاه اجتماعی است، هیچ جنبش نیرومند مردمی علیه این گروه تروریستی همانند اواخر دهه ١٣٧٠ شکل نمی‌گیرد؟! هرچند متغیر‌های بسیاری در این ناتوانی حکومت و مردم در مبارزه علیه طالبان دخیل هستند، اما یکی از مهمترینِ این دلایل، ترور‌های هدفمند رهبران شاخص ضدطالبانی طی دو دهه اخیر بر کسی پوشیده نیست که بافت اجتماعی افغانستان تا هنوز هم بر محور تعلقات قومی و قبیله‌ای استوار است (نباید فراموش کرد بیش از ٧٠ درصد جمعیت این کشور هنوز هم در روستا‌ها سکونت دارند) و در چنین جامعه‌ای وجود رهبران مردمی برای حفظ نظم و انسجام محلی بویژه در هنگامه بحران و جنگ بسیار ضروری است، اما طی دو دهه گذشته یک توطئه شوم در پشت پرده سیاست این کشور در جریان بوده تا تمام رهبران ارشد ضدطالبانی را تصفیه نماید و با تاسف امروز که طالبان جبهه جنگ خود را از جنوب به مناطق مرکزی و شمالی کشانیده خلاء این پرچمداران ضدطالبانی به شکل دردناکی احساس می‌شود؛ رهبرانی که روزی کانون و محور مقاومت مردمی علیه انحصارطلبی‌های قومی و مذهبی بنیادگرایان تحت حمایت پاکستان و عربستان بودند و اکنون لشکریان بیگانه بر مردم و سرزمین شان بیرحمانه می‌تازند. در ادمه تلاش می‌کنیم به معرفی مختصر تعداد معدودی از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای افغانستان بپردازیم: برهان الدین ربانی ربانی دهمین رئیس جمهور کشور افغانستان، از رهبران باتجربه جهاد علیه شوروی و مقاومت علیه طالبان در دهه‌های ١٣٦٠ و ١٣٧٠، نماینده سابق پارلمان و رئیس شورای عالی صلح در زمان شهادتش در تاریخ ٢٩ شهریور ١٣٩٠ بود. ربانی که آن زمان برای شرکت در یک نشست سیاسی به ایران دعوت شده بود پس از تماس یکی از اعضای شورای عالی صلح (به نام استانکزی) به بهانه مذاکره با چند تن از نمایندگان ارشد طالبان به کابل فراخوانده می‌شود و سرانجام در منزل خود وقتی میزبان نمایندگان طالبان بود توسط همان‌ها طی یک انفجار انتحاری به قتل رسید. نکته مشکوک این ترور آنجاست که نمایندهٔ انتحاری طالبان، از طریق معصوم استانکزی رئیس دبیرخانهٔ شورای عالی صلح به منزل شهید ربانی آورده شده بود. استانکزی پس از این حادثه نه تنها مورد بازخواست و تحقیق قرارنگرفت بلکه در دولت اشرف غنی به مقام سرپرستی وزارت دفاع و سپس مقام ریاست امنیت ملی افغانستان رسید، در دوره ریاست وی بر سازمان امنیت ملی ناامنی‌های داخلی شدت گرفت و نیرو‌های طالبان عملاً به عنوان پلیس ضدشورش سیاستمداران پشتون تبار برای حذف نیرو‌های سیاسی غیرپشتون مورد استفاده قرار می‌گرفتند و نهایتاً جبهه نبرد طالبان با هدایت مقامات حکومتی افغان (همانند کرزی، غنی، استانکزی، اتمر و…) از جنوب کشور به شمال منتقل شد. ژنرال داوود داوود و ژنرال شاه جهان نوری این دو نفر از فرماندهان برجسته احمدشاه مسعود در دوران جهاد علیه شوروی و دوره مقاومت علیه طالبان بودند که هر دو ژنرال در ساختار نظامی دولت پساطالبانی جایگاه مهمی داشتند (داوود فرمانده زون ٣٠٣ پامیر و نوری فرمانده امنیه استان تخار بود) و به دلیل تجربه زیاد در نبرد‌های پارتیزانی علیه طالبان، از سنگر‌های مستحکم علیه نفوذ طالبان در صفحات شمال افغانستان محسوب میشدند، اما این دو ژنرال کارکشته در هفتم خردادماه سال ١٣٩٠ نه در میدان نبرد علیه دشمن بلکه دقیقاً در ساختمان استانداری (ولایت) تخار و طی یک انفجار مشکوک تروریستی به شهادت رسیدند. ردپای منصوبان حکومت حامد کرزی (رئیس جمهور وقت) در این ترور‌ها کاملاً مشهود بود، اما هیچگاه زلمی ویسا؛ فرمانده لشکر ٢٠٩ شاهین و عبدالجبار تقوا؛ والی وقت تخار که خود نیز در این جلسه شرکت داشتند و از حمله جان سالم بدر برده بودند محاکمه یا بازجویی نشدند! نکته قابل تامل اینکه زلمی ویسا بعد‌ها در قتل ژنرال عبدالرازق در قندهار و عبدالجبار تقوا در قتل عبدالمطلب بیگ در طالقان تخار نیز دست داشتند. سیدمصطفی کاظمی کاظمی از رهبران برجسته شیعیان افغانستان، تحصیل کرده ایران، از متحدین احمدشاه مسعود در نبرد با طالبان، عضو شورای موسوم به شورای عالی رهبری دولت در دولت ائتلافی برهان الدین ربانی و از بنیانگذاران حزب وحدت اسلامی بود که سابقه مبارزاتی زیادی علیه اشغالگران خارجی و تروریسم طالبانی داشت. وی پس از سقوط طالبان برای مدتی وزیر تجارت دولت موقت حامدکرزی بود و در زمان شهادتش در ١٥ آبان سال ١٣٨٦ نماینده پارلمان و رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس افغانستان بود. شهادت کاظمی نیز در میدان نبرد رخ نداد بلکه زمانی به وقوع پیوست که وی همراه شش تن از نمایندگان پارلمان برای افتتاح یک کارخانه صنعتی به شهر پلخمری، مرکز ولایت بغلان سفر کرده بودند. در این حادثه دردناک که بیش از یکصد تن به شهادت رسیدند ابتدا یک عامل انتحاری خود را در نزدیکی کاظمی منفجر کرد و سپس جمعیت زیر رگبار گلوله افراد مسلح قرار گرفتند، هیچگاه مشخص نشد چرا در آن روز هیچ یک از مقامات امنیتی و انتظامی بغلان برای استقبال و تامین امنیت هیئت هفت نفره پارلمان حضور نداشتند؟! و اینکه چه کسانی عامل این حادثه بودند؟! دولت وقت نیز برای شناسایی و محاکمه دست‌های پشت این قتل عام جمعی کاری صورت نداد و صرفاً به اعلام سه روز عزای عمومی اکتفا نمود. ژنرال عبدالرازق در تاریخ ٢٦ مهرماه ١٣٩٧ خبر ترور فرمانده پلیس قندهار افکارعمومی افغانستان را در بهت و حیرت فرو برد. این ژنرال کار کشته جوان که خود سال‌ها در اسارت طالبان به سر برده بود و پدر و عمویش نیز توسط این گروه به قتل رسیده بودند در سال ١٣٨٢ زمانی که ٢٤ سال داشت با هدف گرفتن انتقام خون خانواده خود وارد نیرو‌های پلیس در نظام نوپای جمهوری اسلامی افغانستان شد و موفق شد به سرعت پله‌های ترقی را طی کند. رازق در زمان شهادتش قدرتمندترین چهره ضدطالبانی در جنوب افغانستان محسوب می‌شد، او طی هفت سال فرماندهی نیرو‌های پلیس در جنوب کشور (از سال‌های ١٣٩٠ تا ١٣٩٧) موفق شده بود ضربات سنگینی به جبهه طالبان در قندهار، زابل، اُروزگان و هلمند بزند و بدین ترتیب محبوبیت زیادی نیز در میان مردم کسب کرده بود. رویداد مرگ رازق نیز مانند سایر قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای نه در میدان نبرد با دشمن بلکه در توطئه‌ای اطلاعاتی و استخباراتی در جریان دیدار با مایک میلر (رئیس عمومی نیرو‌های ناتو در افغانستان) در شهر قندهار رخ داد. نکته تامل برانگیز، اما حضور والی وقت قندهار (زلمی ویسا) در این جلسه است که طبق گزارشات، ژنرال رزاق با شلیک گلوله محافظ وی به قتل می‌رسد (زلمی ویسا در زمان شهادت ژنرال داوود و شاه جهان نوری به دستور حامد کرزی فرماندهی لشکر ٢٠٩ شاهین را در شمال به دست داشت، در سال ٩٧ نیز والی منتخب اشرف غنی در قندهار بود و مستقیماً در صحنه قتل هر سه ژنرال ضدطالبانی حضور داشته است!) درباره این فاجعه هیچگاه تحقیقات مستقلی صورت نگرفت و کسی محاکمه نشد، هیچ کس نپرسید چرا زلمی ویسا علیرغم نقش مشکوکی که در ترور دو ژنرال بلندرتبه در سال ١٣٩٠ در تخار داشته است نه تنها محاکمه نشده بلکه ارتقاء درجه یافته و والی ولایت کلیدی قندهار شده است؟ عامل نفوذی طالبان چگونه محافظ مورد اعتماد والی ولایت قندهار شده است؟ در شرایطی که فرماندهان ناتو در تمام جلسات شان با مقامات افغان، همه حضار را خلع سلاح می‌کرده اند چگونه اجازه دادند شخص والی محافظ مسلح خود را به این جلسه بیاورد؟ و در نهایت با فرض پذیرش نفوذ طالبان چرا فرد مهاجم، مقام ارشد خارجی در حد فرمانده عمومی نیرو‌های ناتو در افغانستان را بی نصیب گذاشته و به یک هموطن خود (ژنرال رازق) شلیک می‌کند؟ همچنین در تاریخ ٢٠ اسفند ١٣٨٩ ژنرال مولانا سیدخیلی که فرماندهی پلیس کُندُز (کهندژ) را برعهده داشت و عملیات تصفیه مناطق اطراف شهر از وجود طالبان را به پیش می‌برد توسط مردان مسلح در سطح شهر ترور می‌شود آن هم درست ساعاتی پس از بازگشت از کابل! طبق اظهارات نزدیکان سیدخیلی، وی ابتدا توسط رئیس جمهور وقت (حامد کرزی) به مرکز فراخوانده می‌شود و با اتهامات قومگرایانه از جانب رئیس جمهور روبرو و توبیخ می‌شود، و سرانجام ساعاتی پس از بازگشت از کابل به شکل مرموزی در کندز ترور می‌شود. عبدالمطلب بیگ، از چهره‌های شناخته شده ضدطالبانی در شمال، نماینده ولایت تخار در مجلس نمایندگان افغانستان و از فرماندهان سابق جهادی در یک انفجار انتحاری در جریان مراسم خاکسپاری یکی از مقامات محلی در شهر طالقان تخار همراه با ٢٠ تن دیگر از حاضرین در پنجم دی ماه سال ١٣٩٠ کشته شدند. عبدالجبار تقوا که از طراحان قتل ژنرال داوود و شاه جهان نوری است، در همین زمان والی تخار است که البته به شکل مشکوکی از حضور در این مراسم خاکسپاری خونین استنکاف می‌ورزد. ژنرال احمدخان سمنگانی، نماینده پارلمان افغانستان در ۲۴ تیرماه ۱۳۹۱ به همراه رئیس امنیت ملی ولایت سمنگان و فرمانده پلیس زون غرب و ۲۰ تن دیگر در حمله تروریستی که در جریان مراسم عروسی دختر آقای سمنگانی صورت گرفت کشته شدند. وی طی سال‌های ١٣٧٧ تا ١٣٨٠ از فرماندهان ارشد حزب جنبش اسلامی افغانستان در نبرد علیه طالبان بود. پیرم‌قل ضیایی، از همرزمان احمدشاه مسعود، نماینده پیشین پارلمان افغانستان و فرمانده محلی خیزش مردمی در ولایت تخار در شمال شرق در تاریخ ١٢ اردیبهشت ١٤٠٠ براثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور کشته شد. قربانیانی که نام برده شدند از جمله بزرگترین رهبران جبهه مقاومت ضدطالبانی بودند، اما قتل‌های زنجیره‌ای افغانستان صرفاً به همین افراد محدود نبوده است بلکه صد‌ها فرمانده و رهبر در سطوح بالایی و میانی جبهه مقاومت ضدطالبانی تاکنون به صورت مشکوکی به قتل رسیده اند و هیچ احدی نیز تاکنون به علت قتل این رهبران محاکمه نشده است! تمام قتل‌های زنجیره‌ای دارای وجوه مشترکی هستند؛ مِن جمله اینکه در تمام قتل‌ها ردپای مقامات بلندپایه دولتی و وابسته به ارگ ریاست جمهوری قابل مشاهده است، هیچ یک از قربانیان در میدان نبرد کشته نشده اند و محل جنایات عموماً اماکن اداری، مسکونی و غیرنظامی بوده است، همه قربانیان یک وجه مشترک برجسته داشته اند و آن هم تفکر و کارنامه درخشان در میدان نبرد علیه طالبان بوده است! در چنین شرایطی بدیهی است که با خروج نیرو‌های خارجی تحت رهبری امریکا از افغانستان و با وجود سیاستمداران متعصبِ فاسد و ارتش و پلیس ناتوان، کشور بلافاصله به چنگ نیرو‌های طالبان سقوط کند.

به نظرم قراره ادوغان ناجی افغانستان بشه

رادار جدید روسها برا مقابله با اهداف هایپرسونیک شرکت JSC Rosoboronexport به عنوان زیر مجموعه شرکت ROSTEC نسل جدید رادارها را توسعه داده که شبیه کمی برای انها در جهان وجود دارد. .شرکت Rosoboronexport محصولی را به بازار معرفی کرده که در بالاترین سطح تکنولوژِی رادار می باشد و قادر به تشخیص طیف گسترده ای از اهداف و تهدیدات هوایی موجود و آینده بخصوص اهداف مافوق صوت و هایپرسنیک می باشد. الکساندر میخیف، مدیر کل شرکت Rosoboronexport می گوید: «دارایی های دفاع هوایی هر کشور نقش مهمی در توسعه امنیت آنها دارد و ما برای بهبود هر چه بیشتر این دارایی ها برای کشر خودمان و متحدمان توسعه این نسل از رادارها را آغاز کردیم.)) رادار 59N6-TE یک رادار کاملا سیار است که به طر کامل از فن آوری نیمه هادی در آن استفاده شده این رادار مختص شناسایی اهداف مانور پذیر و موشک های هاپیرسونیکی هست که در ارتفاع متوسط و بالا پرواز می کنند. این رادار قادر به شناسایی اهداف با سرعت 8000 کیلمتر بر ساعت ( حدود شش و نیم تا هفت ماخ) تا ارتفاع 200 کیلومتر و برد 450 کیلومتر تحت شرایط جنگ الکترنیکی شدید می باشد. این مجموعه هم به صورت خودکار و هم غیر خودکار قادر به شناسایی و طبقه بندی اهداف می باشند و قادر است 1000 هدف را همزمان شناسایی کند و انها را با توجه به تهدیدشون طبقه بندی کند و به اپراتورها اعلام کند رادار 59N6-ТЕ دارای یک مجموعه رادار و یک مجموعه کنترل و فرماندهی است که استیشن اپراتور می تواند حداکثر در فاصله 15 کیلومتری از مجموعه شناسایی باشد . برای این سیستم خودرو کاماز 6560در نظر گرفته شده . به گفته مسئول این شرکت با توجه به تهدیدات جدید و توانایی هایی که این مجموعه دارد امید زیادی به بازایابی و فروش این محصول دارند. لینک از مدیران بزرگوار در خواست میشه عکسها را به گالری منتقل کنند من تازه کار ترجمه را شروع کردم و از مترجمهای بیگ و گوگل هم استفاده می کنم اما هر متنی بالاخره ویرایش می خواد برای همین اگر در ترجمه و یا معادل سازی اشتباهی میشه از دوستان عذر خواهی می کنم این مجموعه یک سیستم دفاعی هست امیدوارم ایران این را تهیه کنه با توجه به اهمیت پدافند هوایی برای ایران خرید این سیستم با توجه به برد بالاش تا حدود زیادی می تونه در دفع حملات موشک های ضد رادار کمک ما بکنه

بررسی محصولات چینی و استراتژی چین در بازار یابی نظامی چین در حال حاضر سهم مهمی از بازارهای بین المللی اسلحه در دنیا را در اختیار دارد و در حال حاضر بعد از آمریکا روسسه فرانسه و آلمان صادر کننده بزرگ سلاح دنیا هست . اما شواهد مختلفی هست که محصولات چینی فاقد کیفیت لازم هستند. کلارک کوپر دستیار وزرات امور خارجه در زمینه تسلیحات روسیه و چین در این زمینه گفته: چین از طریق دادن رشوه و وام ها و بخصوص استفاده از تکنولوژی پهباد و تسلیحات سعی می کند جا پای خود را در نقاط مختلف جهان باز کند. کوپر اعلام کرد: خریداران محصولات چینی مراقب باشند، آن ها به امید به دست آوری تکنولوژی های جدید نظامی با هزینه کم پول و سرمایه خود را صرف خرید محصولات بی کیفیت چینی می کنند. یکی از برجسته ترین نمونه ها در زمان های اخیر از اردن است که شش فروند هواپیماهای جنگی بدون سرنشین CH-4B (UCAV) را که توسط شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (CASC) در سال ۲۰۱۶ تولید شده بود، خریداری کرد. با این حال ، تنها در عرض سه سال ، ارتش اردن آنها را مجددا برای فروش آماده کرد. شپرد مدیا گزارش داد که منابع نیروی هوایی سلطنتی اردن در نوامبر ۲۰۱۸ به خبرگزاری دفاعی مستقر در بریتانیا می گویند که از عملکرد این هواپیما خوشحال نبود و به دنبال بازنشسته کردن آن ها هستند. CH-4B که دارای طول بال ۱۸٫۵ متری است و می تواند ۳۴۵ کیلوگرم سلاح را بر روی چهار نقطه سخت حمل کند، شبیه MQ-1 تولید شده توسط شرکت هوانوردی جنرال اتمیس (GA-ASI) است. دیگر کاربران شناخته شده CH-4 الجزایر، مصر، عربستان سعودی، امارات و عراق هستند. جالب اینجاست که در نیروی هوایی عراق تنها یک CH-4 عملیاتی از ناوگان اصلی ده فوندیموجود است. . این مشکل در گزارش بازرس کل آمریکا در ماه اوت فاش شد که دلیل اصلی را پوسیدگی ظاهری ناوگانی می داند که برای مبارزه با داعش مورد استفاده قرار می گرفت. طبق اعلام دولت چین پهباد CH-4 از زمان ارائه تا الان 30 فروند فروش داشته که 1000 سورتی پرواز داشتند و بیش از 10000 هزار ساعت در آسمان بودند و حدود 400 فروند موشک شلیک داشتند که 96 درصد موفقیت در اصابت داشتند. البته همین که چین چگونه این اطلاعات به این دقت را در اختیار دارد هم جای سوال است؟ از طرفی نمی توان کیفیت محصولات چینی را مسئول ضعف استفاده از این پهبادها دانست چون ارتش عراق از ماه ژوئن تا مارس فقط دو سورتی پرواز با پهباد های بوئینگ داشته که دلیلاصلی ان کیفیت کم اموزش ارتش عراق ست. قوانین سختگیرانه ای که در امریکا برای فروش چهباد و تجهیزات پیشرفته وجود دارد در چین وجود ندارد برای برخی فن آوری ها را چین به راحتی در اختیار کشورهایی ک از نظر امریکا منضبط نیستند قرار میدهد. به گفته این مقام امریکایی محصولات چینی در اروپا و اقیانوسیه تهدیدی برای محصولات آمریکایی نیستند اما در کشورهای فقیر و کوچک و همجنین کشورهای افریقایی می توانند بازار پیدا کنند. SIPRI ارقامی را در اوایل سال جاری منتشر کرد که فروش اسلحه را برای دوره پنج ساله از سال 2014 را پوشش می دهد. . فروش چینی ها نسبت به دوره پنج ساله قبل تنها ۲٫۷٪ بالا بود، اما ۷۰٪ فروش آن در حال حاضر به آسیا و اقیانوسیه، ۲۰٪ به آفریقا و ۶٫۱٪ به خاورمیانه می رود. در واقع پاکستان دریافت کننده عمده سلاح های چینی است که ۳۷٪ از کل فروش ها را از سال ۲۰۱۴ تا ۱۸ به خود می گیرد. چین در سال 2014 در مقایسه با 41 ملت در سال 2009 به 53 کشور جداگانه سلاح فروخت و نشان داد که درخواست خرید تجهیزات چینی در حال گسترش است . البته تعداد زیادی از کشورها وجود دارند که عمدتا غربی هستند مانند هند و ویتنام که باچین مشکل دارند هیچگاه از چین سلاح نخریدند . طبق گزار موسسه صلح سوئد : " پیشرفت در تکنولوژی نظامی چین فرصت هایی را برای رشد صادرات اسلحه، از جمله صادرات به مشتریان جدید باز کرده است." کوپر در سخنرانی خود در واشنگتن دی سی نمونه های بیشتری از تجهیزات مشکل ساز عرضه شده توسط چین را ارائه داد. کامرون در سال ۲۰۱۵ چهار بالگرد حمله هاربین زد-۹ خریداری کرده که یکی اندکی پس از تحویل سقوط کرد. کنیا در نفربرهای زرهپوش Norinco VN4 سرمایه گذاری کرد - خودروهایی که نماینده فروش خود چین از نشستن در داخل در طول شلیک آزمایش خودداری کرد. اما از زمان تحویل متاسفانه ده ها نفر از پرسنل کنیا در آن وسایل نقلیه کشته شده اند..." چینی ها در نمایشکاه های مختلف سعی می کنند از ارائه اطلاعات دقیق به سوال کننده ها خودداری کنند و در زمینه آموزش هم نیروهای خارجی که برای آموزش به چین می رند در دانشگاه های برتر نظامی این کشور آموزش نمی بینند. علاوه بر این، چین در امر فروش سلاخ سختگیر نیست . این امر برای کشورهایی مانند تایلند جذاب است که رابطه شان با ایالات متحده آمریکا کم رنگ تر شده اهمیت دارد. در واقع تایلند با خرید سیستم پدافند هوایی و تانک و زیر داریایی و نفربر پیاده نظام در حال تبدیل شده به یکی از بزرگترین مشتریان چین است. به گفته کوپر محصولات روسی و چینی که رائه می شوند فاقد کیفیت و آموزش های لازم برای کشورهای خریدار هستند و امریکا برای فروش تسلیحات نظامی خود باید روی کیفیت و پشتیبانی هر چه بیشتر این تسلیحات کار کند. منبع

نسل z و آینده ایران!/ بررسی نقش فضای مجازی در جهت‌دهی فکری و عقیدتی جوانان امروزه هر چند در کشور ما توجهی به نقش نسل z در شکل‌دهی آینده سیاست داخلی و خارجی کشورمان نمی‌شود؛ اما بررسی برخی از کنش‌های شاخص این نسل به ویژه در فضای مجازی به خوبی نشان می‌دهد حکمرانی بر این نسل به راحتی نسل‌های قبل نخواهد بود به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، نوید کمالی نوشت: امروزه در کشورهای توسعه یافته مطالعه و شناخت نسل جوان و نوجوان(متولدان اواسط دهه 90 میلادی تا 2015) جامعه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که نسل جوان و نوجوان هر جامعه‌ای شکل‌دهنده آینده آن جامعه هستند، لذا امروزه اندیشکده‌های گوناگونی در سطح جهان مشغول واکاوی ابعاد پیدا و پنهان این بازه سنی‌ـ که از آن با عنوان «نسلZ » یاد می‌شود‌ـ هستند و هر روز مقالات جدیدی در این زمینه منتشر می‌کنند. برای نمونه، اندیشکده آمریکایی کارنگی در مقاله‌ جدید خود تأثیر متولدان نسل z را که از آنان با عناوینی چون نسل اینترنت، نسل پلورالیست و... نیز یاد می شود، بر آینده سیاست آمریکا بررسی کرده است. در این مقاله آمده است: «متولدین نسل z آمریکا هیچ وقت در زیر سایه تهدید یک کشور رقیب زندگی نکرده‌اند؛ به همین دلیل به جای اینکه به جنگ یا رقابت میان قدرت‌های جهان فکر کنند، بیشتر به موضوعاتی مانند گرم شدن کره زمین یا حقوق بشر توجه دارند.» در واقع این مقاله تأکید دارد که نسل جدید آمریکا دیگر باوری به جایگاه جهانی این کشور ندارد و آینده مطلوب آنها با وضعیت سیاسی امروز آمریکا متفاوت خواهد بود! متأسفانه در کشور ما مطالعه این حوزه تا حدود زیادی مغفول مانده است؛ اما اگر به طور کلی قصد بررسی این موضوع را داشته باشیم باید از نسل دهه شصت شروع کرد! در کشور ما طرح عبارت دهه شصتی، به نسلی اشاره دارد که در وضعیت خاص دوران جنگ تحمیلی و شروع دوره سازندگی پسا جنگ به دنیا آمده‌اند. متولدان این نسل عمدتاً خانواده‌هایی پر جمعیت دارند؛ در حالی که متولدان دهه‌های بعدی به ویژه دهه هشتاد و نود یا همان نسل z ‌به دلیل شرایط اقتصادی خاص کشور و سال‌ها تأکید بر شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» عمدتاً دارای خانواده‌هایی کم جمعیت و حتی تک فرزند هستند. جمعیت خانواده خود یک عامل از صدها عامل تأثیرگذار بر زیست اخلاقی، عاطفی و حتی اجتماعی یک انسان است؛ از این رو همین یک عامل خود موجب تمایز اخلاق و روحیات دو نسل دهه شصتی و دهه هشتادی نسبت به یکدیگر شده است! امروزه هر چند در کشور ما توجهی به نقش نسل z در شکل‌دهی آینده سیاست داخلی و خارجی کشورمان نمی‌شود؛ اما بررسی برخی از کنش‌های شاخص این نسل به ویژه در فضای مجازی به خوبی نشان می‌دهد حکمرانی بر این نسل به راحتی نسل‌های قبل نخواهد بود؛ چرا که این نسل بر خلاف نسل‌های قبل از خود عمدتاً طبعی معترض نسب به وضع موجود دارند؛ به گونه‌ای که حتی برخی جامعه‌شناسان آنها را نسل پلورالیست می‌خوانند! متأسفانه بی‌توجهی به این نسل، زمینه را برای تبدیل شدن بخشی از این نسل به یک تهدید جدی علیه آینده نظامات فرهنگی و حتی سیاسی کشورها فراهم کرده است؛ چرا که سرعت بالای تحولات تکنولوژیک فاصله بین نسلی را هر روز بیش از پیش افزایش می‌دهد و به تبع آن هم درک مسئولان از نسل جدید کمتر و کمتر می‌شود، از همین رو با افزایش نقش سیاسی و اجتماعی نسل z شاهد افزایش تقابل آنها با نسل‌های قدیمی‌تر خواهیم بود؛ چرا که نسل z مشکلات خود را ناشی از تصمیمات نسل‌های پیشین می‌داند، لذا به سرعت در مسیر اخذ تصمیمات جدید حرکت می‌کند که این مسئله می‌تواند به خوبی مورد سوءاستفاده دشمنان سیاسی و فرهنگی ملت‌های آزاده قرار گیرد. در پایان باید پذیرفت که امروزه بخش قابل توجهی از جوانان و نوجوانان کشورمان در فضای مجازی ساخته و پرداخته آمریکا و دیگر کشورهای غربی که ماهیتاً مخالف انقلاب اسلامی هستند، حضور دارند؛ لذا عملاً بخش قابل توجهی از فضای تربیتی نسل z ایرانی در دست دشمن است و باید از هم اکنون تدبیری برای رفع و مقابله با تهدید پیش‌رو داشت! لینک نسل جدید تو اینترنت بزرگ شدن با فیلترینگ اشنایی دارند و خیلی هم ازش انتقاد دارند توییتر یوتیوب تلگرام فیس بوک بسیار روی این نسل تاثیر دارند اهل مطالعه نیستند اما خودشونو را اگاه می دونند دنیال همه چیز تو تلگرام هستند اصلا سند مطلب براشون مهم نیست همینکه زیاد لایک بخوره یعنی قبولش دارند( نمونش جملات عجیب و غیربی هست که از کوروش تو اینترنت و ... به وفور پیدا میشه) برای تاثیر گذاشتن روی این قشر ما کاری نکردیم این که مثلا یک برنامه لایو تو اینستا برارن اسمش برقراری ارتباط نیست

نمی دونم سایت زیر چقدر معتبره( مال خود دولت روسیه هست) اما نوشته یک کشتی فرانسوی که در حال جمینگ روی سیستم اس 400 در کریمه بوده سیستم جنگ الکترونیک کراسوخا روسیه اقدام به انجام جنگ الکترونیک روی سیستم ناو می کنه و در نهایت ناو از مرزهای روسیه دور میشه منبع ............................................ ببخشید مدیران می تونن دو تا پست اخیر را ادغام کنند

پایان یک افسانه کشتی فرانسوی Dupuy de Lome که ویژه جمع آوری سیگنالها و جنگ الکترونیک هست توانسته با شناسایی امواج رادار اس 400 واقع در کریمه توانست انرا هک کند و روی آنها تداخل ایجاد کند. این ناو از سال 2019 در دریایی سیاه قرار داره و تجهیزات آن ساخت شرکت تالس هست . لینک

یک مطلبی ت اینترنت خوندم در باره سیستم های ضد جمینگ جی پی اس با اجازه از جناب @oldmagina آینجا میزارم سیستم ضد جمینگ GPS

عرف ماشین های ایران سمند پراید پژو هست مصرف اینها شاید دو برابر مشابه های ترکیه ای خودشون هستند تو ایران خیلی از کارمندان هستند که فاصله طولانی بین محل کار تا محل سکونت را طی می کنند شاید اصلا تو دو شهر مختلف باشند اما متاسفانه سیستم حمل و نقل ایران نتونسته تعداد کافی خودرو در اختیار داشته باشه