[font=tahoma,geneva,sans-serif][size=5]شیکو و شوکو شیکو نوعی پنجه تیغ دار است که روی کفش پوشیده می‌شود. شوکو پنجه تیغ داری است که مثل دستکش است. یکی از مزیتهای این ۲ سلاح اینست که میشه بوسیله این سلاح به راحتی از جایی بالا رفت و مزیت دیگه اینه که میشه با این وسایل ضربات مرگبار و کشنده به حریف زد. بو (چوب) یکی از مهمترین سلاحها برای یک نینجا محسوب می‌شود که حدود دو متر طول دارد و معمولا از چوبهای سفت و یا نی خیزران و تو خالی ساخته می‌شود. یکی از علل تو خالی بودن اینه که ضربات نینجا حالت شلاقی پیدا کنه و سریع حرکت کنه و همچنین یک نینجا قادر است که دارتهای سمی از درون آن پرتاب کند. تیر و کمان علاوه بر نینجاّها، سامورایی‌ها نیز از این سلاح استفاده می‌کردند. این سلاح انواع زیادی دارد. بلند و کوتاه و افقی که معمولا برای اثر بیشتر تیر این سلاح را در سم قرار می‌دادند. کونوایچی‌ها (زنان نینجا) معمولا با این سلاح آموزش می‌دیدند و در استفاده در این سلاح تبحر زیادی داشتند. بوکن شمشیر چوبی است که نینجاها معمولا برای آموزش از آن استفاده می‌کردند و این سلاح را هم از چوبهای سفت می‌ساختند. اغلب نینجاها ترجیح می‌دادند که به جای شمشیر واقعی از این سلاح استفاده کنند. چیگیریکی طول این سلاح حدود ۶۵ سانتی‌متر است و با یک زنجیر ۵ تا ۶ سانتی‌متری از یک طرف به یک توپ و یا حجم تیغدار متصل است و سر دیگر آن به یک چوب یامیله متصل است و می‌توان از آن بعنوان گرز استفاده کرد. فوکیا یکی دیگر از سلاحهای مهم نینجا فوکیا یا لوله‌ای است که بوسیله آن دارتهای سمی به دشمن پرتاب می‌کنند. همچنین از این سلاح می‌شود بعنوان لوله تنفس زیر آب هم استفاده کرد. حتی متسوبیشی را هم می‌توان توسط این سلاح به صورت دشمن پرتاب کرد. هانبو چوبی است که یک متر طول دارد و می‌شود از آن بعنوان چوب دستی استفاده کرد. همچنین بجای بوکن هم می‌توان از آن استفاده کرد. هوکو یک چوب بلند از جنس خیزران است که یک سای را که یک پهلو ندارد را به یک سر آن وصل می‌کنند. از آن در ضربات خنجری استفاده بسیار می‌کنند. ناگیناتا یک چون بلند است که به یک سر آن یک تیغه قوسدار نصب شده است. کاکوته حلقه‌ای است که از آهن یا چوب آبدیده درست می‌کردند. برای تاثیر بیشتر آنرا در سم می‌غلتاندند. کونوایچی‌ها با فشار دادن حلقه روی گلو بدون اثر زیادی آدم می‌کشتند. شورایکن شورایکن یا شوریکن (ستاره مرگ) سلاحیست کوچک، مخرب و ویران کننده، ساده ولی مرگبار. سلاحیست منجصر به فرد. به آن تیغ پرنده هم می‌گویند و از دوران موروماچی (۱۵۷۳-۱۶۲۳) به کار برده شد. آشیارو کشور ژاپن کشوری جنگلی و بارانی است. کفشهایی که نینجاها می‌پوشند به علت شکل خاصی که دارد باعث لو رفتن نینجا می‌شده به همین علت نینجاها از رد پاهایی که به شکل رد پاهای حیوانات از چوب می‌ساختند و یا از کف کفش خودشون کوچکتر بود و رد پا آنها را مثل رد پای کودکان می‌کرد استفاده می‌کردند تا تعقیب کنندگان گمراه شوند. دوکا یک قوطی کوچک است که نینجاها در آن مقداری ماده مخصوص حمل می‌کردند که برای روشنایی در شب و گرم کردن آنها در شبهای سرد عملیات کاربرد داشته است. گاندو از آنجاییکه معمولا نینجاها در شب، عملیاتهای خود را انجام می‌دادند؛ نیاز به یک منبع روشنایی داشتند. گاندو چراغ قوه زمان نینجاها بود. عبارت بود از یک قوطی گرد آهنی که یک دسته برای آن تعبیه می‌کردند و درون آن یک شمع قرار می‌دادند و بوسیله آن نور شمع را به هر جا که می‌خواستند متمرکز می‌کردند. هاسامی بون این هم وسیله‌ای برای گذراندن وسایل نینجا از روی آب بدون خیس شدن است. کاگیناوا این وسیله برای بالا رفتن از دیوارها کاربرد دارد و متشکل است از یک چنگک و ۴ تا ۵ متر طناب. از این وسیله برای تاب خوردن نیز استفاده می‌کردند و حتی میشد از آن بعنوان سلاح هم استفاده کرد. کاماایکادا این هم وسیله‌ای است شبیه به یک کلک که نینجا می‌توانست آنرا سریعا بسازد و بوسیله آن بتواند از آب بگذرد. کوسوری بین نینجاها همیشه با خود یک قوطی کمکهای اولیه که شامل وسایل پانسمان و ضدعفونی و مرحم و پماد با خود حمل می‌کردند و از آن هنگامیکه زخمی می‌شدند استفاده می‌کردند. همچنین می‌توانستند در آن سم و پادزهر هم حمل کنند. میزوگومو وسیله‌ای ارتجاعی و قابل بادکردن برای گذر از رودخانه و آب است که نینجا با بادکردن این وسیله و قرار دادن کفشهایش روی آن می‌توانست روی آن معلق بماند. این کیسه‌ها را از پوست خرگوش و یا پوست اسب می‌ساختند. متسوبیشی وسیله‌ای است که بطور موقت و یا دائم دشمن را کور می‌ساخت. پوست خالی تخم مرغ، پاکتهای کاغذی و نی‌های بامبو را با مخلوطی از شن، براده آهن و فلفل و با موادی دیگر پر می‌شدند که نینجاها بوسیله این از دست دشمن فرار می‌کردند یا او را می‌کشتند. هر یک دانه متسوبیشی اگر درست استفاده می‌شد می‌توانست حداقل ۳ نفر را نابینا کند. شیکورو نینجاها معمولا با خود یک اراه کوچک حمل می‌کردند با بتوانند دیوارهای آن زمان ژاپن را سوراخ کنند و به استطراق سمع بپردازند. این اره‌ها طوری بودند که سوراخ طرف نینجا بزرگ و سوراخ طرف دیگر کوچک بود. شینوبی بون نینجاها برای گذر از رودخانه‌های بزرگ و پهن نیازمند وسیله‌ای بودند تا آنها و وسایلشان را از آن عبور دهد. این وسیله یک قایق بزرگ بود که در کیفی مخصوص حمل می‌شد. نینجاها در مواجه با رودخانه آنها را بهم وصل کرده و از رودخانه رد می‌شدند. بمبهای دودزا شاید یکی از مشهورترین ابزار یک نینجا باشد. هنگامی یک نینجا با چند نفر درگیر میشد با استفاده از این ابزار از دست آنها می‌گریخت. شینوبی کای این نیز قایقی برای نینجا و وسایلش است که از قطعات بامبو و یک پره در ته آن تشکیل شده است. توجیمه تشکیل شده از یک میله که دو طرفش چنگک دارد. از آنجائیکه درهای قدیم ژاپن از کنار باز می‌شد؛ نینجا از این وسیله استفاده می‌کرد تا درها را بسته نگهدارد. تاروایکادا مانند ظرفی بود که برای گذر از رودها و نهرهای کم عمق از آن استفاده می‌شد. نینجا هر کدام از پاهای خود را درون یکی از این ظرفها می‌کرده و از آب رد می‌شد. تیسوگی بون این هم یکی دیگر از ابزارهای عجیب نینجا بود. قایقی بود که در خشکی از هم جدا بوده و هر نینجا قطعه مخصوص خود را حمل می‌کرد. ولی برای گذر از آب آن قطعه‌ها را به هم متصل کرده و از آب می‌گذشتند. کاماس یک نوع داس است که معمولا از آن جفت استفاده می‌کنند. تمام ضربات سریع و مورب را با این سلاح می‌توان انجام داد. طول تیغه این سلاح حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر بوده و دسته آن مقدار بلندتر است. نکوته این سلاح مخصوص کونوایچی‌ها است که مانند حلقه‌های پنجه است که فقط به سر انگشتان می‌رود. این سلاح معمولا سمی بوده و بهترین جا برای ضربه زدن چشمان دشمن است. نانچیکو سلاح معروفی است. نیازی به توضیح نیست کوساری گاما این سلاح هم یک داس است که به سر آن یک زنجیر بلند نصب است که به سر زنجیر هم حجمی آهنی وصل است. از داس برای ضربه زدن و از زنجیر و وزنه برای به دام انداختن حریف و یا سلاحش استفاده می‌کنند. یک دور چرخش حلقه دور حریف کافی بود تا نینجا کار دشمن را بوسیله داس تمام کند. این سلاح را نینجا از وسایل کشاورزی اختراع کرده‌اند. کیوکتسوشوگی می‌شود گفت نوعی چاقو است که به طنابی از جنس موی اسب و یا موی زنان تهیه شده و به سر دیگر طناب حلقه‌ای نصب شده که از این حلقه برای به دام انداختن سلاح دشمن استفاده می‌شد. مانریکی گوساری یک زنجیر ۱ متری اسصت که به دو سر آن وزنه وصل است که از این سلاح برای دفاع از خود استفاده می‌شد. ولی وقتی این سلاح در دستان یک نینجا باشد می‌تواند خیلی خطرناک باشد. وقتی یک سر آن در دستان نینجا است می‌شود از آن بعنوان یک شلاق استفاده کرد و آنرا چرخاند و ضربه سختی به دشمن وارد کرد. اونو این سلاح یک نوع تبر جنگی است که قویترین سلاح برای خراب کردن دروازه‌های آن زمان بود. این سلاح می‌تواند اسب سوارها را به زمین بیاندازد و هر کسی را که بخواهد با سلاح پست‌تری بجنگد را از میان بردارد. شوبو این سلاحی است برای فشار دادن نقاط حساس بدن (دیم ماک)، گردن بهترین جا است. تانتو یک چاقو است که از مهمترین سلاحهای نینجاها است. این سلاح از فولاد عالی مثل شمشیر سامورایی‌ها ساخته نمی‌شد ولی برای نینجا بعنوان سلاح چندگانه استفاده می‌شد. از آن برای سوارخ کردن زمین و ایجاد نهر آب و همچنین برای ضربه زدن و پرتاپ همانند شوریکن استفاده می‌شود. نینجاتو (شمشیر نینجا) شمشیرهایی که نینجاها حمل می‌کردند مثل سامورایی‌ها که از بهترین نوع فولاد بود و ماهها با دست کار می‌شد تا ساخته شود نبود. شمشیر نینجاها برخلاف شمشیر سامورایی‌ها که با هر ضربه باعث برش می‌شد و مرگبار بود باید بعد ضربه چرخانده می‌شد تا باعث مرگ شود. علت این بود که چون نینجاها را افراد خلافکار و کوهستانی می‌دانستند به آهنگرها که در شهرها بودند دسترسی نداشتند. نینجاتو ۵ سانتی‌متر کوتاه‌تر از شمشیر سامورایی است. با اینکه شمشیر نینجاها خوب نبود ولی مزیتهایی داشت. مثلا غلاف آنرا برای حمل ابزار و یا وسایل حدود ۷ تا ۱۰ سانتی‌متر بلند می‌ساختند. همچنین نینجا از شمشیرش بعنوان یک پله برای بالا رفتن از دیوار استفاده می‌کردند. نینجاها معمولا از بوکن استفاده می‌کردند. جدا از خطر استفاده از شمشیر واقعی، نینجاها عقیده داشتند وقتی شمشیری کشیده می‌شود باید خونی ریخته شود و در افسانه‌ها آمده وقتی که نینجا شمشیرش را از غلاف بیرون می‌آورد هاله‌ای از انرژی دور آن را فرا می‌گرفت و باید گفت که شمشیر مهمترین سلاح یک نینجا است و باید احترام خاصی به آن گذاشت. در گذشته چون آداب بسیاری داشته ترجیح می‌دادند از بوکن استفاده کنند. تسن یا همان بادبزن که با ورقه‌ آهنی ساخته می‌شد و از آن بعنوان یک گرز استفاده می‌کردند. در داستانها آمده که نینجاها بادبزنها را سمی می‌کردند و وقتی کسی از آن استفاده می‌کرد میمرد. مدلهای گوناگونی دارد و نینجا می‌تواند با این سلاح باعث برشهای متعدد و مرگ شود. تتسوبیشی قطعات آهنی کوچکی هستند که دارای سرهای متعدد و تیز هستند و طوری طراحی شده‌اند که همیشه حداقل یک سر تیز آن رو به بالاست. در هنگام فرار، نینجا آنها را پشت سر خود می‌ریخته تا با فرو رفتن در پای تعقیب کنندگان آنها را زخمی کند و همچنین از آن بعنوان یک سلاح پرتابی استفاده می‌کند. یاری معمولا ۱۷۰ سانتی‌متر دسته و ۲ متر تیغه دارد و سلاحی مخفی درون خود دارد.[/size][/font] [url="http://www.yinyang.ir/article.php?id=164"]http://www.yinyang.i...icle.php?id=164[/url] [font=courier new,courier,monospace]البته نمیدونستم این تاپیک رو تو کدوم تالار بذارم[/font]

اینم عکسش [img]http://ninjadojo.ir/wp-content/uploads/2010/12/shuriken.jpg[/img] [img]http://axgig.com/images/23217887742519950391.jpg[/img] [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/Kaginawa.JPG/800px-Kaginawa.JPG[/img] [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/Tekko-Kagi_Ninja1.jpg/418px-Tekko-Kagi_Ninja1.jpg[/img]

[font=tahoma,geneva,sans-serif]از عکساش پیداست خیلی [size=5]عجیب [/size]و[size=5] غریبه[/size][/font]

[size=5][font=tahoma,geneva,sans-serif]خدا کنه که تاید بشه [/font][/size]

اینم عکسش [img]http://www.aviationweek.com/Portals/AWeek/Business%20Aviation%20Now/1%20Cobalt%20Co50%20Valkyrie.jpg[/img]

جنگ های پونیک روم در تلاشش برای گسترش قلمرو خویش،به مانعی بزرگ در مدیترانه برخورد.امپراتوری بزرگ کارتاژ ،که بنابر روایات در 814 ق.م. به وجود آمده بود،همانند روم درصدد توسعه متصرفات خود برآمد. این موضوع به برخوردی خونین میان دو ملت انجامید که یکی از طولانی ترین جنگهای تاریخ روم را به وجود آورد. جنگ های پونیک به سه دوره تقسیم می شود. کارتاژ نوعی جمهوری مبتنی بر حکومت اشرافی بود که توسط اقوام فنیقی به عنوان کوچ نشین تاسیس شد. کارتاژ که قلمروش شمال الجزایر کنونی و تونس بود ، پس از مدتی سیسیل را نیز تصرف کرد و از آنجا که نیروی دریایی قدرتمندی داشت، به زودی بر سواحل غربی مدیترانه مسلط گشت. جنگ اول پونیک سیسیل در 265 ق.م. به سه ناحیه تقسیم شده بود. ناحیه اول که غرب و مرکز سیسیل را شامل می شد ، در دست کارتاژ بود.شرق این جزیره به دولت سیراکوز تعلق داشت و شمال آن هم در دست مامِرتِن ها ، دولتی مزدور ، بود. در همان زمان ، جنگی میان مامِرتِن ها و سیراکوز درگرفت. مامرتن ها از روم کمک خواستند و رومیان که فکر گسترش قلمرو خویش را در سر می پروراندند ، به مامرتن یاری رساندند. کارتاژ که ورود روم به سیسیل را برای خود خطرناک تصور می کرد ، در 264 ق.م. به این دولت اعلان جنگ داد. رومی ها بیش تر سیسیل را فتح نمودند اما در مقابل نیروی دریایی قوی کارتاژ حرفی برای گفتن نداشتند. روم به ساخت ناوگانی قدرتمند اقدام کرد. فرماندهی نیروی دریایی به کنسول دوئیلیوس سپرده شد.وی چنگک مخصوصی را به کشتی هایش متصل کرد که مانع از حرکت دشمن می شد. او با این ابتکار در نبرد میلِه پیروز شد. از آنجا که نبرد طول کشید ، رومی ها صحنه جنگ را به آفریقا انتقال دادند. فرماندهی این ارتش بر عهده کنسول رِگولوس بود. گرچه در ابتدا جنگ به خوبی پیش می رفت ، سرانجام رومی ها با شکست مواجه شده و رگولوس اسیر گردید. طی سال های بعد ، هیچ کدام از طرفین به پیروزی قطعی دست نیافتند. سردار کارتاژی هامیلکار با موفقیت رومی ها را از شمال آفریقا بیرون راند اما چون شکست دریایی نصیب کارتاژ گشت ، دو طرف به صلح رضایت دادند. در 241 ق.م. کارتاژی ها پذیرفتند که از سیسیل دست بکشند و به روم غرامت بدهند. در فاصله ی میان دو جنگ ، رومی ها جزایر کرس و ساردنی را تصرف کرد و برای جلوگیری از حملات پیوسته ی گل ها ، جنوب فرانسه کنونی را نیز فتح کردند. هم زمان کارتاژ که قصد انتقام گیری داشت ، به فرماندهی هامیلکار بخش هایی از اسپانیا را به خود الحاق نمود. کینه ی هامیلکار نسبت به رومی ها به دامادش ، هاسدروبال ، و پسرش هانیبال منتقل شد. روم و کارتاژ در 218 ق.م. جنگ دوم پونیک رومی ها که از پیشرفت کارتاژ در اسپانیا ناراضی بودند ، با دشمنان امپراتوری کارتاژ متحد شدند. یکی از این دشمنان ، شهر ساگونت بود که در 218 ق.م. مغلوب سپاه کارتاژ به فرماندهی هانیبال شد. این واقعه منجر به جنگ دوم پونیک گشت. هانیبال هانیبال صحنه ی جنگ را به ایتالیا کشاند. او هاسدروبال را در اسپانیا گذاشت و با 90 هزار سرباز و 37 فیل جنگی از وارد جنوب گل شد. دو کنسول روم ، سیپیون و سِمپرونیوس با دو سپاه به مقابله با هانیبال شتافتند و هردو شکست خوردند. گل های شمال ایتالیا نیز با کارتاژ متحد شدند. اینک روم در وضعیت وخیمی قرار داشت. در 217 ق.م. هانیبال نیروهایش را وارد اتروریا کرد. رومی ها کنسول جدید ، فلامینوس ، را برای جلوگیری از پیشروی هانیبال گسیل داشتند اما ارتش وی نیز در حوالی دریاچه ترازیمن نابود شد. از این پس ایتالیایی ها با روش جنگ و گریز سعی در خسته کردن سپاه دشمن داشتند. در 216 ق.م. رومی ها سپاهی 86 هزار نفری را به دو کنسول خود یعنی وارون و پل امیل سپردند. این دو با هم اتفاق نظر نداشتند ؛ در نتیجه در حوالی کان (جنوب گل) بزرگترین شکست روم را متحمل شدند. در این نبرد، هانیبال ارتشش را به صورت هلال در آورد و رومی ها را که به طرفش هجوم می آوردند ، محاصره نموده و اکثریت آنان را قتل عام کرد. حمله ی فیل های جنگی کارتاژ به رومی ها پس از این پیروزی ، سیراکوز و فیلیپ پنجم مقدونیه به متحدان کارتاژ تبدیل شدند.رومی ها که از اراده ای قوی بهره مند بودند ، سپاه جدیدی را به فرماندهی مارسلوس ،که سرداری ماهر بود، آماده کردند. مارسلوس در 215 ق.م. در نولا بر هانیبال پیروز شد. پس از این نبرد ، دامنه ی جنگ به اسپانیا و سیسیل کشیده شد. در سیسیل رومیان به فرماندهی مارسلوس، سیراکوز را در سال 212 ق.م. فتح کردند. فیلیپ پنجم مقدونی که با شورش یونانی ها مواجه شده بود ، به صلح رضایت داد.در اسپانیا جنگ سختی جریان داشت که به مدت چندین سال بدون نتیجه ای مشخص ادامه یافت. اما هنگامی که سیپیون سردار سپاه اسپانیا شد ، پیروزی نصیب رومی ها شد و آنان کارتاژ را از اسپانیا بیرون راندند. هانیبال که ایتالیای جنوبی را در دست داشت ، در وضعیت بدی بود. هاسدروبال ، دیگر سردار سپاه کارتاژ ، وارد آلپ (شمال ایتالیا) شد. دو کنسول روم یعنی لیویوس و نرون برای مقابله با دشمن فرستاده شدند. نرون به جنگ هانیبال و لیویوس به جنگ هاسدروبال شتافت. در نبردی که اطراف رودخانه متور اتفاق افتاد ، هاسدروبال کشته شد و پیروزی نصیب رومی ها گردید. (207 ق.م.) با این پیروزی ، جنگ در سیسیل و اسپانیا خاتمه یافت. بلافاصله رومی ها برای شکست دادن سپاه هانیبال ارتشی را به فرماندهی سیپیون مامور حمله به آفریقا کردند. او با پادشاه نومیدی متحد شد و به تهدیدی بزرگ برای کارتاژ تبدیل شد. هانیبال مجبور به بازگشت شد ولی در نبرد زاما مغلوب سپاهیان سیپیون گشت. سال بعد،کارتاژ درخواست صلح کرد. از اسپانیا چشم پوشی نمود. همچنین به روم غرامت زیادی پرداخت. جنگ سوم پونیک کارتاژ پس از جنگ دوم پونیک به سرزمینی ویران و ضعیف تبدیل شده بود که دائماً با نومیدی در جنگ و کشمکش بود. کارتاژ در 149 ق.م. به نومیدی ، متحد روم ، حمله کرد و این اقدام پای روم را به جنگ کشاند. در ضمن ، سیاستمداری به نام کاتون که طرفدار نابودی کارتاژ بود ، جو روانی جمهوری را به سوی جنگ سوق داد. سیپیون امیلین ،فرزند پل امیل، فرماندهی ارتش رم را بر عهده گرفت و پس از چندین مدت جنگ بی نتیجه ، شهر کارتاژ پایتخت شکوهمند امپراتوری کارتاژ را محاصره نمود. نیروهای رومی خانه به خانه ی شهر را گرفته و آن را غارت نمودند. (146 ق.م.) با این پیروزی ، کارتاژ یکی از ایالت های رومی شد و بخشی دیگر از آن به پادشاه نومیدی داده شد. اینک روم آقا و سرور ناحیه غرب مدیترانه شده بود. http://civilizations...gfa.com/post/59

[color=#ff0000]یه سوال [/color][size=3] [/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4]نمیدونم درجه ها کی برام میان [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size]

[font=tahoma,geneva,sans-serif]اینم چند تا عکس توپ از این غول های دریایی حیفم اومد من ببینم شما نبینید [/font] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/cvn-70-ship-1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_cvn-70-ship-1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/2muqfsn6rbsgl3rtjx5v.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_2muqfsn6rbsgl3rtjx5v.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/SHIP_CV-74_USS_Stennis_and_CV_HMS_Illustrious_lg.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_SHIP_CV-74_USS_Stennis_and_CV_HMS_Illustrious_lg.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/0_357855001329295047_taknaz_ir.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_0_357855001329295047_taknaz_ir.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/n00009571-b.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_n00009571-b.jpg[/img][/url][/center] در ضمن از بازدید کنندگان به خاطر اشکالاتی که عرض شد معذرت می خوام [color=#000080]تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer[/color]

تاپیک جالبیه

رومی ها پس از برتری بر کارتاژ به سوی شرق مدیترانه شتافتند. جایی که نبردهای بسیار سختی را با دولت های مقدونیه و سلوکیه انجام دادند. [b]جنگ اول مقدونیه[/b] زمانی که روم از سمت کارتاژ آسوده خاطر شد ، در پی نابودی مقدونیه برآمد ؛ زیرا ، این دولت به رهبری فیلیپ پنجم بسیار خطرناک و متجاوز شده بود. فیلیپ پنجم می کوشید یونان را تسخیر کند و رومی ها در مقابل این اقدامات او در 200 ق.م. به مقدونیه اعلان جنگ دادند. [center][img]http://s3.picofile.com/file/7429240535/%D9%81%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%BE_%D9%BE%D9%86%D8%AC%D9%85_%D9%85%D9%82%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C.jpg[/img][/center] [center]فیلیپ پنجم مقدونی[/center] در ابتدا جنگ به کندی پیش می رفت اما هنگامی کنسول [b]فلامینیوس[/b] به رهبری ارتش روم رسید ، دولت های یونانی به اتحاد با روم رضایت دادند. سپس رومی ها توانستند در [b]سینوسفال[/b] واقع در تسالی بر مقدونی ها پیروز شوند. (197 ق.م.) فیلیپ پس از این شکست طی عهدنامه توهین آمیزی موافقت کرد که از تمامی متصرفاتش در خارج از مقدونیه دست کشید و دولت های کوچک یونانی را مستقل اعلام کرد. همچنین مقدونیه روم را به عنوان قیم خود پذیرفت. [b][font="Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif"]جنگ شام[/font][/b] آنتیوخوس سوم پادشاه دولت سلوکیه ، که از قدرت خود مغرور شده بود ، شهرهای یونانی آسیای صغیر را تصرف کرده بود.سپس [b]رودس[/b] و پادشاهی پرگامون را تهدید کرد. از طرفی هانیبال را به دربار خود راه داد و از این طریق ، باعث خشم و رنجش رومی ها شد. [center][img]http://s1.picofile.com/file/7429240321/%D8%A2%D9%86%D8%AA%DB%8C%D9%88%D8%AE%D9%88%D8%B3_%D8%B3%D9%88%D9%85.jpg[/img][/center] [center]آنتیوخوس سوم[/center] روم تصمیم به مقابله با آنتیوخوس گرفت. در سال 192 ق.م. ارتش سلوکیه بدون تجهیزات کافی به یونان وارد شده بود ، در ترموپیل شکست خورد و عقب نشینی کرد. فاتح کارتاژ ،[b]سیپیون[/b] ملقب به آفریقایی ، به همراه برادرش وارد آسیای صغیر شدند و در [b]مانیزی[/b] ارتش سلوکیه را ، که دارای شتر و فیل های فراوان بود ، شکست دادند. طی عهدنامه ی پس از آن ، سلوکیه تمام آسیای صغیر را به اضافه ی ناوگان دریایی خود از دست داد. (190 ق.م.) روم که تصمیم نداشت سرزمین های متصرفی را به خود ملحق کند ، آنها را به متحدانش داد : [b]لیدی[/b] ، [b]فریزی[/b] و [b]پامفیلی[/b] را به [b]پرگامون[/b] داد ؛ [b]تسالی[/b] به مقدونیه رسید و اتحادیه [b]آکئی[/b] (اتحادیه مرکب از دولت-شهرهای یونانی ) [b]پلوپونز[/b] را در اختیار گرفت. [b]جنگ دوم مقدونیه[/b] فیلیپ پنجم مقدونی پیش از آنکه بتواند از رومی ها انتقام بگیرد، درگذشت و پسرش [b]پِرسِه[/b] جای او را گرفت. او نتوانست متحدانی برای خود بیابد و مجبور شد به تنهایی علیه رومیان اقدام کند (172 ق.م.). در ابتدا هیچ یک از طرفین تدبیر و نقشه ی مناسبی برای جنگ پیاده نکردند. در 168 ق.م. [b]پل امیل[/b] ، پسر سرداری که در جنگ کان کشته شده بود ، به فرماندهی ارتش روم منصوب شد و به مقدونیه حمله کرد. در [b]پیدنا[/b] پیروزی فراموش نشدنی نصیب رومی ها شد و آنان ارتش مقدونیه را خرد کردند. پرسه دستگیر شده و در زندان مرد. رومی ها مقدونیه را به چهار جمهوری مستقل تقسیم کردند و این گونه به عمر پادشاهی مقدونیه ، یکی از بازماندگان امپراتوری اسکندر ، خاتمه دادند. رومی ها پس از این پیروزی ، رفتاری خصمانه با متحدانشان ،رودس و پرگامون، در پیش گرفتند؛ به طوری که ، ترس و وحشت از روم در همه جا پیچیده بود. [b]جنگ با ساکنان جنوب آلپ[/b] رومی ها پس از آرامش خاطر از جانب کارتاژ ، عملیاتی را در ناحیه جنوب آلپ به اجرا درآوردند. در بین سالهای 198 تا 180 ق.م. رومی ها در دشت [b]پو[/b] با گل ها و در سواحل [b]جنوا[/b] با اقوام [b]لیگور[/b] درگیر شدند. این طوایف از قلمرو خویش با شجاعت تمام دفاع می کردند. رومی ها پس از قتل عام این اقوام ، تمدن رومی را به طور کامل در ایتالیای شمالی گستراندند. پس از این جنگ ، رومی ها تا مدتی درگیر نبرد در کارتاژ بوده و نتوانستند بر دیگر نواحی قلمرو خود تمرکز کنند. [center][img]http://s1.picofile.com/file/7429243973/%D8%A7%D9%85%D9%BE%D8%B1%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C_%D8%B1%D9%88%D9%85_%D8%AF%D8%B1_86_%D9%82_%D9%85_.gif[/img][/center] [center]امپراتوری روم در 86 ق.م.[/center] [b]فتح اسپانیا[/b] پس از پایان جنگ دوم پونیک، شرق و غرب اسپانیا کاملاً تحت سلطه ی رومیان قرار گرفت و از همین زمان ، رومی ها شروع به پیشروی در دیگر بخش های اسپانیا کردند. پیشروی آنان بسیار کند انجام گرفت ؛ زیرا ، قبایل [b]سلت[/b] و [b]ایبرها[/b] در مقابل ارتش روم شجاعانه مقاومت می کردند. در ابتدا قوم [b]لوزیتانی[/b] (در غرب اسپانیا) شخصی به نام [b]ویریات[/b] را به پادشاهی انتخاب کردند که توانست در چند نبرد بر ارتش روم پیروز شود ولی عاقبت در 139 ق.م. در جنگ کشته شد. پس از آن ، لوزیتانی ها به اطاعت روم در آمدند. در شمال اسپانیا جنگ همچنان جریان داشت. شهر [b]نومانس[/b] مرکز مبارزان شمالی بود و آنان در این شهر به فعالیت های خود ادامه می دادند. رومی ها با وجود تلاش بسیار موفق به تصرف نومانس نشدند اما همین که [b]سیپیون آفریقایی[/b] به فرماندهی ارتش اسپانیا منصوب شد ، شهر نومانس مغلوب شد و ساکنان آن به بردگی گرفته شدند(133 ق.م.).مدتی بعد جزایر [b]بالئار[/b] به دست روم افتاد و فقط ناحیه شمال غربی اسپانیا ([b]گالیسیا[/b]) به دلیل موقعیت کوهستانی اش مستقل باقی ماند. [b]فتح یونان و مقدونیه[/b] در اواسط قرن دوم پیش از میلاد شخصی به نام آندریسکوس ادعای کرد که پسر پرسه می باشد و در مقدونیه بر تخت پادشاهی نشست. سپس به پیروزی هایی رسید ولی مدتی بعد دستگیر شد و در 148 ق.م. مقدونیه یکی از ایالات رومی شد. در یونان میان اعضای اتحادیه آکئی جنگ و درگیری بود. آنها اطاعت روم را نمی پذیرفتند؛ پس ارتش روم به یونان لشکرکشی کرد و با غارت دولت-شهر کرنت و فتح دیگر شهرها به عمر این اتحادیه خاتمه بخشید و در ضمن ، یونان به جزئی از جمهوری روم تبدیل شد. (146 ق.م.) http://civilizations.blogfa.com/post/60

[font=tahoma,geneva,sans-serif]سلام به همه.... [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]تازه عضو سایت شدم [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] چرا نمیتونم تاپیک بزنم؟؟؟؟[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]چون تازه واردم؟؟؟ این محدودیت تا کی ادامه داره؟؟؟؟[/font]