-
تعداد محتوا
47 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
-
Days Won
1
پست ها ارسال شده توسط Ehsanm4
-
-
اینم عکسش
[img]http://www.aviationweek.com/Portals/AWeek/Business%20Aviation%20Now/1%20Cobalt%20Co50%20Valkyrie.jpg[/img]- 2
-
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333]آمریکا برای حضور مستمر در صحنه و اجرای سیاست های خود شدیدا یه ناوهای هواپیمابر خود نیازمند است . رئیس جمهور سابق این کشور طی بازدید خود از ناو هواپیمابر[/color]
[color=#333333]"تئودور روزولت " بیان کرد که هنگام بروز بحران در هر منطقه از جهان اولین سوالی که به ذهن افراد بلندپایه سیاسی آمریکا خطور می کند این است که نزدیکترین ناو هواپیمابر به منطقه کجاست.[/color]
[color=#333333]ناو هواپیما بر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه (از آب) و طولی برابر از آب با 333 متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست[/color]
[color=#333333]بلکه توانایی این فرودگاه کوچک در به پرواز در آوردن سریع هواپیما های جنگی است [/color]
[color=#333333]از بعد نظامی خود ناو اسلحه ی قابل استفاده ای محسوب نمیشود بلکه این قدرت هوایی مستقر در آن است که ناو هواپیما بر را در میدان نبرد تبدیل به کابوس می کند [/color]
[color=#333333]در آب های آزاد ناو های هواپیما بر بعنوان قلمرو ان کشور محسوب میشوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار نمایند البته تا زمانی که به محدوده ی سواحل کشور های دیگر نزدیک نشوند[/color]
[color=#333333]ناو هواپیما بر می تواند با سرعت 64 kmبر روی آب حرکت کند و این یعنی توانایی رسیدن به منطقه ی [/color]
[color=#333333]درگیری طی حداکثر چند هفته[/color][/font]
[center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333][color=#008000][i]ساختمان ناو هواپیمابر[/i][/color][/color][/font]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/image001.jpg[/IMG][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333]با بیش از یک میلیارد قطعه در بین یکی از پیچیده ترین ماشین های ساخته شده توسط بشر قرار میگیرند[/color]
[color=#333333]بدنه ی کشتی از ورقه های مقاوم و محکم فولاد چند اینچی ساخته شده که مقاومت فوق العاده ای در برابر آتش سوزی و آسیب های ناشی از میدان نبرد دارد. تکیه گاه اصلی سازه ای کشتی از سه تیر افقی تشکیل شده است [/color]
[color=#333333]بخش بدنه در زیر خط آب به صورت قوس دار و تسبتا باریک است و بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده میشود تا عرشه ی پروازی را تشکیل دهد[/color]
[color=#333333]بخش زیری نیز از دو لایه ی مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر لایه دوم به عنوان محافظ عمل کرده و از غرق شدن کشتی جلوگیری می کند[/color]
[color=#333333]سیتم پیشرانه ی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش در وسط ناو قرار دارند که نیروی توربین های ناو را تامین می کنند البته راکتور های هسته ای خطرات خاص خود رادارند ولی تا بیست سال نیازی به سوخت گیری ندارند و سوخت گیری مجدد آنها سه سال به طول می انجامد [/color]
[color=#333333][color=#008000]به ارقام زیر در مورد ناوهای کلاس نیمیتز توجه کنید:[/color][/color]
[color=#333333]· ارتفاع کلی برابر 74 متر[/color]
[color=#333333]· وزن فولاد سازه ای 54000 تن [/color]
[color=#333333]· مساحت عرشه ی پروازی 1.8 هکتار[/color]
[color=#333333]· وزن هر کدام از لنگر ها 30 تن [/color]
[color=#333333]· وزن هر یک از دانه های زنجیر لنگر 160 کیلو گرم [/color]
[color=#333333]· وزن هر یک از پروانه ها 30 تن [/color]
[color=#333333]· تعداد تلفن های داخلی ناو 2500 خط[/color]
[color=#333333]· تعداد تلویزیون های ناو 3000 دستگاه[/color]
[color=#333333]· ظرفیت ذخیره ی غذای یخ زده وخشک شده در ناو برابر با 6000نفر برای 70 روز[/color]
[color=#333333]تعداد پزشک 6 ، دندان پزشک 5 و یک بیمارستان 51 تخت خوابی[/color]
[color=#333333][color=#008000]برخواستن هواپیما از ناو taking off[/color][/color]
[color=#333333]عرشه ی پروازی ناو از پر هیجان ترین و خطرناک ترین محل ها برای کار است [/color][color=#333333]در مقایسه با خدمه ی زمینی عرشه ی پروازی برای خلبان ها چندان خطرناک نبوده[/color][color=#333333] ولی دشواری مخصوص به خود را دارد چون طول باند کوچکتر از طول باند ها معمولی است .[/color][color=#333333] بنابراین هواپیما نیازمند سیستم های خاصی برای پرواز و فرود است.[/color]
[color=#333333]برای اینکه به پرواز در آوردن هاپیماها آسانتر انجام گیرد ناو در خلاف جهت باد وبا سرعت زیاد حرکت می کند این عمل باعث بیشتر شدن نیروی لیفت بال می شود اما این کار ناکافی است بنابراین از وسیله ای برا شتاب دادن به هواپیما استفاده میشود که کاتاپولت نام دارد [/color]
[color=#333333]قبل از پرتاب خلبان از تمام قدرت موتور استفاده میکند و افسر کاتاپولت با اشاره ی خلبان میله ی[/color]
[color=#333333]نگهدارنده ی را رها می کند[/color]
[color=#333333]سیتم کاتاپولت می تواند یک جنگنده ی 20 تنی را در عرض 2ثانیه از صفر به 270 کیلومتر برساند [/color]
[color=#333333]هر ناو قادر است در هر 20 ثانیه یک هواپیما را به پرواز در بیاورد[/color]
[color=#333333][color=#008000]فرود هواپیما بر عرشه ی ناو [/color][/color]
[color=#333333]فرود یا نشستن روی ناو یکی از سخت ترین کارهایی است که یک خلبان با آن مواجه میشود. عرشه ی ناو فقط 150 متر برای فرود هواپیما دارد و این ناکافی است.[/color]
[color=#333333]برای فرود بر روی عرشه ی ناو ،هرهواپیما باید دارای قلاب دم tail hookباشد .[/color]
[color=#333333]خلبان هنگام فرود خلبان با تقرب صحیح سعی میکند یک از چهار کابل نگهدارنده ی روی عرشه ی ناو را بگیرد این کابل های فولادی به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه متصل هستند که وقتی قلاب دم هواپیما[/color]
[color=#333333]با یکی از این کابل ها درگیر شد کابل بیرون آمده در نتیجه سیلندر انرژی هواپیما را جذب میکند چنین سیستمی میتواند هواپیمایی با 24تن وزن و با سرعت 241 کیلومتر بر ساعت را در 96 متر متوقف کند[/color]
[color=#333333]برای کمک به خلبان در فرودی دقیق فردی که به افسر علائم معروف است از طریق رادیو و همچنین چراغ های روی عرشه ی ناو او را راهنمایی میکند.[/color]
[color=#333333]علاوه بر راهنمایی های افسر فرود، خلبان تقرب را با کمک یک سیستم نوری به نام لنزهای اپتیکی فرنسل نیز انجام میدهد این لنزها از یک سری چراغ ها لیزری تشکیل شده که توسط ژیروسکوپ پایدار شده اند[/color]
[color=#008000]فرماندهی یا جزیره [/color]
[color=#333333]مرکز فرماندهی ناو و عرشه ی پروازی ساختمانی به نام جزیره است .این ساختمان حدود 46متر ارتفاع ولی فقط با 6متر پهنا در پایه جای زیادی را اشغال نمیکند [/color]
[color=#333333]روی سقف ساختمان فرماندهی ناو رادارها و آنتن های مخابراتی ناو قرار دارد که قابلیت شناسایی کشتی ها [/color]
[color=#333333]و هواپیماهای خودی و دشمن را دارد [/color]
[color=#333333]در بالاترین طبقه ی این ساختمان ، مرکز کنترل پرواز اصلی قرار دارد که بر فعالیت های ناو و پروازها تا شعاع 8 کیلومتری نظارت دارد [/color]
[color=#333333]در طبقه ی پایین مرکز کنترل پرواز ،مرکز فرماندهی کشتی قرار دارد در این طبقه کاپیتان ، [/color]
[color=#333333]افسر سکاندار ناو ،افسر موتور قرار دارد [/color]
[color=#333333]طبقه ی زیرین مرکز فرماندهی کشتی، اتاق ادمیرال(فرمانده کل گروه رزمی شامل ناو هواپیما بر ،دو ناوچه شلیک موشک ها هدایت شونده ، یک ناوشکن ،یک زیر دریایی ،یک ناو محافظ ضد حملات زیر دریایی و در نهایت یک کشتی لجیستیکی) وجود دارد [/color]
[color=#008000]آشیانه هواپیماها[/color]
[color=#333333]روی عرشه تعداد کمی هواپیما را میتوان پارک کرد با توجه به اینکه که فضای کافی برای پارک 80 تا 100 فروند هواپیما نیاز است وقتی هواپیما مورد استفاده قرارنمی گیرد به آشیانه فرستاده میشود [/color]
[color=#333333]آشنایه هواپیما دو طبقه پایین تر از عرشه ی پروازی قرار دارد که 209 متر طول 34 متر عرض و 8متر ارتفاع دارد [/color]
[color=#333333]تیپ هوایی مستقر در ناو از 9 اسکادران تشکیل شده که جمعا 70 تا 80 فروند را تشکیل میدهد نا گفته نماند در زرادخانه ناو بیش از 4000 از انواع بمب ها و موشک ها وجود دارد[/color][/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333][color=#008000]خدمه و زندگی در ناو [/color][/color]
[color=#333333]ناو ها معمولا به شهر های روی آب معروف اند و معمولا بین 5000 تا 6000 خدمه در ناو کار میکنند که حدود 2500 نفر ازآنها مربوط به تیپ هوایی و بقیه خدمه ی کشتی هستند [/color]
[color=#333333]ناگفته نماند بیشتر این افراد تا مدت ها پا به عرشه نمی گذارند [/color]
[color=#333333]زیرا مکان بسیار خطرناکی برای افراد نااشناست[/color]
[color=#333333]افرادی هم که در عرشه هستند تابع مقررات و نظم خاصی هستند بطوریکه عدم دقت یکی از خدمه ممکن است فاجعه ای به دنبال داشته باشد [/color]
[color=#333333]تما افراد مسئول روی عرشه لباس های رنگی مربوط به شغل خود را میپوشند که شامل موارد زیر است [/color]
[color=#333333]ارغوانی: مسئول سوخت هواپیما [/color]
[color=#333333]آبی : جابجا کننندهای هواپیما مسئولان بالابر، رانندهای یدک کش و مسئولان ارتباطات[/color]
[color=#333333]سبز: مسئولان کاتاپولت ،کابل های نگهدارنده و افسران راهنمای هواپبیما[/color]
[color=#333333]قرمز : افسران مهمات، مسئولان عملیات نجات [/color]
[color=#333333]قهوه ای : افسران تیپ هوایی[/color]
[color=#333333]سفید: بازرسان ،افسران ناظر و تیم پزشکی[/color]
[color=#333333][color=#008000]تسلیحات تدافعی ناو :[/color][/color]
[color=#333333]با اینکه خود ناو سلاح جنگی ای محسوب نمیشود ولی جهت بالا بردن قدرت دفاعی آن هر ناو هواپیمابر مجهز به موشک های زمین به هوای seasparrow و موشک های ضد موشک RAM و چهار توپ چرخان 20 میلیمتری با برد 1.5 کیلومتر میباشد [/color]
[color=#333333]همچنین دارای سیستم ها ی CHAFF و flare و طعمه های یدک کش شونده نیز هست [/color][/font]
[center]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Aircraft2852911416931.jpg[/IMG][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333][color=#FF0000]تعداد ونوع ناو های هواپیمابر در کل جهان[/color][/color]
[color=#333333]امروزه در كل جهان، 21 ناو هواپیمابر فعال در اختیار 9 کشور قرار دارد، ضمن اینکه 10 کشور دارای ناوهواپیمابر هستند:
1- ایالات متحده آمریكا: [color=red]15 ناو هواپیمابر[/color] (در حال خدمت یا استراحت یا ساخت)
2- بریتانیا: ([color=red]6 ناو هواپیمابر، [/color]4 در خدمت و 2 در حال ساخت)
3- فرانسه: [color=red]یك ناو[/color] (شارل دوگل)
4- ایتالیا: (كاوور) (در حال ساخت)
5- روسیه: [color=red]یك ناو فعال[/color] (آدمیرال كوزنتسف)
6- هند: [color=red]یك ناو[/color] (آدمیرال كورشكوف) (خریداری شده از روسیه)
7- چین: (Varyag) (غیرفعال، خریداری شده از اوكراین)
8- اسپانیا: ([color=red]دو ناو هواپیمابر، [/color]یكی در حال خدمت و یكی در حال ساخت)
9- برزیل: ([color=red]São Paulo[/color]) (خریداری شده از فرانسه)
10- تایلند: (HTMS Chakri Nareubet) ([color=red]یك ناو[/color] خریداری شده از اسپانیا)[/color]
[color=#333333]همچنین كشورهای كره جنوبی، بریتانیا، كانادا، چین، هند، ژاپن، استرالیا، شیلی، سنگاپور و فرانسه از جمله كاربران ناوهای هلیكوپتربر به شمار میروند.[/color][/font]
[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/300px-Fleet_5_nations.jpg[/IMG][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333]اكنون كه در اوائل قرن 21 ام قرار داریم، ناوهای هواپیمابر فعال، در حدود 1250 فروند هواپیما را حمل میكنند. از این تعداد، 1000 فروند به ایالات متحده تعلق دارد. پس از آمریكا، بریتانیا و فرانسه از كاربران عمدهء این ناوها به شمار میروند، هرچند كه ایالات متحده با فاصلهء بسیار زیادی در صدر آنها قرار دارد.[/color]
[color=#333333][color=red]كشورهای كاربر ناوهای هواپیمابر[/color]
[color=red]1- ایالات متحدهء آمریكا: 11 ناو[/color]
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده سابقهای بسیار طولانی دارند. از جنگ جهانی دوّم تا جنگ ویتنام و بعد از آن در جنگ سال 1991 خلیجفارس و امروز نیز در جنگ با ترور شركت داشته و دارند. در كنار هر ناو هواپیمابر، شناورهای گوناگونی استقرار مییابند كه تشكیل یك ناوگروه ضربتی (carrier strike group) را میدهند.
كشتیهای پشتیبانی كنندهء هر ناو هواپیمابر، به طور معمول شامل سه یا چهار شناور بدین شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانهء دفاعی Aegis، ناوشكن، یك ناوچه و دو زیردریایی تهاجی. وظیفهء این گروه، محافظت ناو هواپیمابر در برابر حملات هوایی، موشكهای ضدكشتی، تهدیدات زیرآبی و هر خطری كه ناو هواپیمابر و بقیهء گروه را مورد تهدید قرار دهد، میباشد. پشتیبانی لجستیكی این گروه، با تركیبات گوناگونی از سلاحها و مهمات، روغنهای مورد نیاز موتورها، و كشتیهای آذوقهبر فراهم میگردد.
ناوهای هواپیمابر فعلی آمریكا، با نام رئیس جمهور فقید ایالات متحده، USS John F. Kennedy، به شمارهء ثبتی CV-67 آغاز میشوند. پیش از آن، ناوهای هواپیمابر بر اساس نام نبردها و جنگهای مشهوری كه اتفاق افتاده بودند، نامگذاری میشدند.
امروزه در نیروی دریایی ایالات متحده، چهار گروه مختلف از ناوهای هواپیمابر در خدمت قرار دارند:
ناوهای هواپیمابر كلاس كیتیهاوك یا Kitty Hawk class (1 فروند در حال انجام ماموریت، 2 فروند در استراحت)
ناوهای هواپیمابر كلاس اینترپرایز یا Enterprise class (1 فروند در حال انجام ماموریت)
ناوهای هواپیمابر كلاس نیمیتز یا Nimitz class (9 فروند در حال انجام ماموریت، 1 فروند در حال ساخت)
ناوهای هواپیمابر كلاس جرالد فورد یا Gerald R. Ford-class (1 فروند در حال ساخت، 2 فروند تحت برنامهریزی)
جمع: 11 فروند فعال، 2 فروند در حال ساخت و 2 فروند نیز حال برنامهریزی برای ساخت[/color][/font]
[center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]برای دیدن اندازه واقعی عکس کلیک کنید . سایز واقعی 970x1266px.[/font]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/cvn-70-ship-1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_cvn-70-ship-1.jpg[/IMG][/url][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333][color=#FF0000]هواپیماهای مورد استفاده[/color]
نیروی دریایی ایالات متحده، تحقیق و بررسی جهت استفاده از هواپیما را از سال 1910 آغاز نمود و اولین ناو هواپیمابر خود را به نام USS Langley به سال 1922 به ماموریت اعزام كرد. در جریان جنگ جهانی دوّم و پس از حملهء هوایی نیروی هوایی ژاپن به پایگاه نیروی دریایی آمریكا در پرل هاربر (Pearl Harbor)، جنگندههای آمریكایی با شركت در عملیاتهای نبرد دریای كورال (Battle of the Coral Sea) و نبرد میدوی (Battle of Midway)، جایگزین كشتیهای جنگی موجود در منطقه شده و به طور كامل وارد جنگ شدند.
در جریان جنگ سرد، ناوهای هواپیمابر، نقش بسیار مهمی را در جریان سالهای اصطكاك با خرس شوروی ایفا كردند. در این ناوها، جنگندههای بسیار موفقی چون اف-4 فانتوم (F-4B Phantom II) و اف-14 تامكت (F-14 Tomcat) نمایانگر قدرت نظامی ایالات متحده در عرصهء آبها بودند.
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده، امروزه با جنگندههای ضربتی و شكاری چندماموریتهء اف-18 هورنت (F/A-18C/D Hornet) و مدل جدیدتر و بزرگتر آنها یعنی اف-18 سوپر هورنت (F/A-18E/F Super Hornet) مجهز شدهاند. جنگندهء رادارگریز اف-35 (F-35 Lightning II) كه امروزه در حال طراحی و شكلگیری میباشد، مطابق برنامهء زمانبندی شده، قرار است تا سال 2012 جایگزین انواع C و D هواپیماهای اف18 گردد. [/color]
[color=#333333]__________________[color=red]- بریتانیا: 4 ناو[/color]
HMS Invincible / HMS Ark Royal / HMS Illustrious / HMS Ocean
كلاس Invincible یا Invincible-class گونهای از ناوهای هواپیمابر در حال خدمت در نیروی دریایی بریتانیاست كه شامل دو ناو هواپیمابر HMS Illustrious و HMS Ark Royal میباشد.
* ناو هواپیمابر HMS Invincible به شمارهء ثبتی R05 كه اكنون رزرو میباشد، سردستهء سه ناو همكلاس خود محسوب میشود و قرار است تا سال 2010 در خدمت باقی بماند. این ناو از تاریخ سوّم آگوست 2005 تاكنون، به صورت ذخیره نگه داشته شده و فاقد ماموریت است. Invincible به تاریخ 3 می 1973 به آب انداخته شد. اولین ماموریت این ناو به تاریخ 11 جولای 1980 ابلاغ شد و به دو هواپیمابر قدیمی Hermes و Bulwark ملحق گردید. به تاریخ 25 فوریه 1982، دولت استرالیا پس از چند ماه مذاكره اعلام كرد كه مایل است این ناو را به قیمت 175 میلیون پوند خریداری نماید. مجوز فروش این ناو توسط وزارت دفاع بریتانیا صادر شد. این هواپیمابر قرار بود جایگزین ناو قدیمی HMAS Melbourne متعلق به نیروی دریایی سلطنتی استرالیا شود.
به تاریخ دوّم آوریل 1982، آرژانتین به جزائر فالكلند حمله كرد. 5 آوریل 1982، یك روز تاریخی بود. در این روز به دو ناو هواپیمابر Invincible و Hermes ماموریت جنگی ویژه ابلاغ گردید. به تاریخ 20 آوریل 1982، كابینهء جنگی در بریتانیا تشكیل شد و دستور به بازپسگیری جزائر داده شد. جزائر فالكلند در نهایت با شكست سختی كه آرژانتینیها خوردند، بازپس گرفته شد. به تاریخ جولای 1982، وزارت دفاع بریتانیا اعلام كه از فروش ناوهواپیمابر Invincible منصرف شده است و این ناو به همراه سه هواپیمابر دیگر، در خدمت باقی خواهند ماند. ناو Invincible در جریان جنگ فالكلند، توسط جنگندههای Dagger آرژانتینی بمباران شد و آسیبهای جدی دید، هرچند كه این موضوع را بریتانیاییها انكار میكنند.[/color][/font]
[center]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/NSAP499_LARGE.jpg[/IMG][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333][color=red]سامانهء دفاعی Phalanx[/color]
این ناو در ابتدا به دو مسلسل دفاعی 20 م م موسوم به Phalanx ساخت Raytheon مجهز بود، اما با نصب سه مسلسل پرقدرت 30 م م Goalkeeper CIWS ساخت Thales ارتقاء یافت، ضمن اینكه از دو مسلسل ضدهوایی 20 م م اورلیكن نیز بهره میبرد. سیستمهای اقدام متقابل الكترونیكی این ناو، به وسیلهء شركت تالس ساخته شدهاند. پرتابگرهای موسوم به Seagnat، وظیفهء رهاسازی فریبندههای chaff و decoys را برعهده دارند. این ناو ابتدا به موشكهای ضدهوایی سیدارت (Sea Dart) مجهز بود، اما به منظور افزایش طول عرشهء فرود كشتی، این سیستمها حذف شدند تا نگهداری هواپیماهای عمودپرواز Harrier GR7 بر روی عرشه امكانپذیر گردد. Invincible، حاوی 9 فروند هواپیمای شكاری بمبافكن هریر و 12 فروند هلیكوپتر ضدزیردریایی و پیشاخطار (اغلب از نوع سیكینگ) است. [/color]
[color=#333333][color=red]ناو HMS Ark Royal [/color]
به شمارهء ثبتی R07 آخرین شناور كلاس Invincible محسوب میشود و جهت پرواز هواپیماهای برخاست كوتاه موسوم به STOVL نظیر Harrier ساخته شده است. این ناو به تاریخ 20 ژوئن 1981 به آب انداخته شد و اولین ماموریتش به تاریخ 1 نوامبر 1985 آغاز گردید. بین سالهای 1999 تا 2001 تحت تعمیر قرار گرفت و موشكهای Sea Dart از عرشهء آن حذف شدند تا قسمت جلوی كشتی، فضای بیشتری برای پارك هواپیماها داشته باشد. پس از تعمیر، به سال 2001 مجددن به ماموریت فرستاده شد. بین سالهای 2004 تا 2006، این ناو جهت ایجاد همخوانی با پرندههای جدید به بندرگاه فرستاده شد تا قابلیت حمل گونههای مختلف هواپیما و هلیكوپتر توسط آن فراهم گردد. به تاریخ 22 مارس 2007، پس از دو سال، به ناوگان نیروی دریایی سلطنتی پیوست و بابت اجرای پروژهء همخوانی (Refit) مبلغ 18 میلیون پوند صرف گردید. فرماندهی ناو بر عهدهء كاپیتان Alan Massey قرار دارد. بر عرشهء این ناو از سال 2003 كه در عملیات آزادسازی عراق شركت نمود، تنها از هلیكوپتر استفاده میشود و از دیگر از هواپیماهای عمودپرواز هریر، خبری نیست. در جریان عملیات آزادسازی عراق، دو هلیكوپتر وستلند سیكینگ (Westland Sea King) متعلق به اسكادران هوایی 849 از بین رفتند. این دو هلیكوپتر در آسمان با یكدیگر تصادف كرده، یك آمریكایی و شش انگلیسی در جریان این حادثه كشته شدند.[/color][/font]
[center]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/arkroyal.jpg[/IMG][/center]
[font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#333333]مقرر شده است ناو هواپیمابر HMS Arc Royal تا سال 2015 در خدمت باقی بماند و پس از آن با دومین ناو هواپیمابر آیندهء بریتانیا جایگزین گردد. ناوهای جدید هواپیمابر بریتانیا، از نظر تناژ، سه برابر كلاس Invincible هستند و باعث جهش فوقالعادهای در قابلیتهای عملیاتی نیروی دریایی سلطنتی خواهند شد.[/color]
[url="http://forum.niksalehi.com/forum745/thread88733.html"]http://forum.niksale...ead88733.html��[/url] [/font]
[color=#000080][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer[/font][/color]- 30
-
[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]این اولین هواپیمای فوق سبک تمام فلزی است که در دو مدل یوک واستیک دار تولید میشود . این هواپیما دارای قابلیت نشست و برخاست در باند های کوتاه تر 100 متر بوده وبهترین و مناسب ترین هواپیما برای مصارف زیر است:[img]http://www.centralclubs.com/images/smilies/nababa.gif[/img]
>حمل مسافر ویزه
>عکسبرداری هوایی
>امور پستی
>آموزش خلبانی
>گشت زنی مرزی
>کنترل جاده ها
>کنترل جنگلها
>پوشش مخابراتی
>امکان نصب موتور:
80HP 912 ROTAK اسب-100HP 912 ULS اسب-115HP 914 اسبو جابیرو 2200و جابیرو2200و3300و120 اسب
شناسه ها:
*طول 25/6متر
*ارتفاع 15/2 متر
*عرض کابین06/1 متر
*مساحت بال 14/10 متر مربع
*وزن خالی 282 کیلو گرم
*دهنده بال18/9متر
*ظرفیت سوخت118 لیتر
*طول برخاست80متر
*طول نشست100متر
*سرعت 200 کیلومتر بر ساعت[img]http://www.centralclubs.com/images/smilies/ajab.gif[/img][/font][/size]
منبع : ماهنامه صنایع هوایی
............................................................................
[color=#FF0000]در ارسال مقالات ، منبع اصلی را معرفی کنید[/color]
[color=#FF0000]منبع اصلاح شد[/color]
[color=#FF0000]Cheka[/color]- 1
-
[color=#ff0000]یه سوال [/color][size=3] [/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4]نمیدونم درجه ها کی برام میان [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size][size=3][size=4] [/size][/size] -
[font=tahoma,geneva,sans-serif]اینم چند تا عکس توپ از این غول های دریایی حیفم اومد من ببینم شما نبینید [/font]
[center]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/cvn-70-ship-1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_cvn-70-ship-1.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/2muqfsn6rbsgl3rtjx5v.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_2muqfsn6rbsgl3rtjx5v.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/SHIP_CV-74_USS_Stennis_and_CV_HMS_Illustrious_lg.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_SHIP_CV-74_USS_Stennis_and_CV_HMS_Illustrious_lg.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/0_357855001329295047_taknaz_ir.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_0_357855001329295047_taknaz_ir.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/n00009571-b.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_n00009571-b.jpg[/img][/url][/center]
در ضمن از بازدید کنندگان به خاطر اشکالاتی که عرض شد معذرت می خوام
[color=#000080]تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer[/color]- 14
-
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]شاید نخستین بار در طول جنگ اول جهانی بود که فکر فرود آوردن و به پرواز درآوردن یک هواپیما از روی یک کشتی در ذهن بسیاری از قدرتهای آن دوران شکل گرفت. اما دوران آغاز فرمان روایی این شناورها در دریاها را باید در جنگ دوم جهانی جستجو کرد. جایی که نبرد بین نیروی دریایی ژاپن و نیروی دریایی آمریکا در اقیانوس آرام تبدیل به اولین جنگ مابین ناوهای هواپیمابر شد. در طول جنگ دوم جهانی این نکته به اثبات رسید که دوران رزم ناوهای غول آسایی چون یاماتو،بیسمارک و پرنس ولز برای همیشه به پایان رسیده است و عملیات در آبهای آزاد جهان بدون داشتن پوشش هوایی اقدامی شبیه به خودکشی است. بعد از اتمام جنگ دوم جهانی و پس از آن در طول جنگ سرد و دوران پس از آن نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا همواره سعی کرده است که به عنوان یکی از معدود دارندگان ناوهای هواپیمابر در جهان این عامل برتری خود را حفظ کند.[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73] امروزه نیروی دریایی ایلات متحده دارای 10 فروند ناو هواپیمابر عملیاتی با پیشران اتمی می باشد. این شناورهای 90 هزار تنی به وزنه بسیار سنگینی در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده اند و می توان گفت که به محض این که منافع آمریکا در هرجای دنیا به خطر افتاد اولین سوال این است،نزدیکترین ناوهواپیمابر به آن منطقه کجاست؟ در جریان درگیرهای دهه 80 میلادی در لبنان ، جنگ اول و دوم خلیج فارس و کوزوو این ناوها حضوری همیشگی داشتند. اما با توجه به این نکته که بعد از جنگ دوم جهانی هیچ ناو هواپیمابر آمریکایی تاکنون غرق نشده است این سوال در ذهن نقش می بندد که، آیا ناوهای هواپیمابر شکست ناپذیرند؟[/color][/color][/color][/font][/size]
[center]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/iyz6jsj7u7uwj77o35t3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_iyz6jsj7u7uwj77o35t3.jpg[/img][/url][/center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]اتحاد جماهیر شوروی سابق در دوران جنگ سرد که عنوان یکی از دو ابرقدرت جهان را یدک می کشید همواره به دنبال راهی برای مقابله با تهدیدات ناوهای هواپیمابر آمریکا بود. اتحاد شوروی به علت مشکلات اقتصادی و تکنولوژیکی هیچ گاه به دنبال برابری با نیروی دریایی آمریکا در زمینه ناوهای هواپیمابر نرفت و دست به پاسخی غیر متعارف برای مقابله با این تهدید زد.در پایان جنگ دوم جهانی بخش های زیادی از سلاح های آلمانی مثل زیردریایی ها یو- بوت و موشکهای کروز سری وی -1 دست یافتند. روسها همچنین با مطالعه استراتژی نیروی هوایی آلمان در زمینه جنگ دریایی به این نتیجه رسیدند که بایستی موشکهای کروز ضد کشتی را با زیردریایی ها و بمب افکن ها ترکیب کرد و بر علیه ناوگان سطحی آمریکا و ناتو به کار برد.[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73] در نتیجه در طول سالهای جنگ سرد نسلهای مختلفی از بمب افکنها ، زیردریایی ها و موشکهای ضد کشتی در شوروی ساخته شد. در طول دهه 70 و 80 میلادی و با جدی تر شدن تهدید شوروی نیروی دریایی آمریکا دست به معرفی سامانه راداری و دفاع ضد موشکی ایجیس و سری موشکهای سطح به هوای استاندارد زد. اتحاد شوروی برای از بین بردن این تهدید دست به تغییراتی در جنگ افزارهای خود زد. نسل جدید موشکهای ضد کشتی روسی مثل اس اس ان 19 و اس اس ان 22 دارای برد و سرعت بیشتر شده و عمدتا سرعت آنها به بیش از سرعت صوت رسید. ارتقاء دیگر استفاده از حالت سینه مال در حرکت این موشکها بود. در موشکهای قدیمی تر از حالت شیرجه از ارتفاع بالاتر بر روی هدف استفاده می شد اما در موشکهای جدید در مرحله نهایی پرواز موشک به ارتفاعی در حدود 3 تا 5 متری سطح آب میرود و موشک خود را از دید رادارهای دشمن پنهان می کند.نهایتا رادارهای دشمن در فاصله کمی توانایی شناسایی موشک را دارند و زمان واکنش به کمتر از 25 ثانیه می رسد. در زمینه هواپیماها هم روسها دست به افزایش سرعت هواپیماهای نسل بک فایر و افزایش قابلیت پنهان کاری زیردریایی ها خود زد.[/color][/color][/color][/font][/size]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/g25jjdknbfturz13ojbz.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_g25jjdknbfturz13ojbz.jpg[/img][/url]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73][color=#FF0000]موشک اس اس ان 22 موسکیت،کابوس نیروی دریایی امریکا[/color][/color][/color][/color][/font][/size][/center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]بنا بر اظهار نظر کارشناسان برای غلبه به یک شناور که از سامانه دفاعی ایجیس بهره می برد بایستی چیزی بین 6 تا 10 موشک کروز ضد کشتی مافوق صوت را به صورت همزمان به سمت یک هدف شلیک کرد. برای از بین بردن یک ناو هواپیمابر در کلاس نیمیتز روسها به صورت استاندارد چیزی نزدیک به 24 موشک را به سمت یک ناو هواپیمابر شلیک می کنند.[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]اما پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی سابق نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در دو منطقه جدید با دو نیروی متفاوت رودرو شد. یکی از این مناطق تنگه تایوان و نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق چین است که سالهاست بر سر مسئله تایوان با آمریکا درگیری دارد و چندین بار نیز دو طرف تا مرز یک درگیری کامل نظامی پیش رفته اند.کشور چین نیز با توجه به الگوی روسیه به سمت ساخت زیردریایی های مسلح به موشک کروز رفت. در دوره پس از فروپاشی شوروی ، کشور چین دست به سرمایه گذاری سنگینی در بخش زیرسطحی ها با کمک روسیه زد و خصوصا در بخش زیردریایی های دیزل الکتریک برای آبهای کم عمق تر به پیشرفتهای زیادی نایل شده است. شاید بتوان با زدن یک مثال و شرح آن واقعه به پیشرفتهای وسیع چین در این زمینه پی برد. در روز 26 اکتبر سال 2006 میلادی یک زیردریایی کلاس سانگ نیروی ارتش آزادی بخش خلق چین در فاصله 8200 متری ناو هواپیمابر یو اس اس کیتی هاوک در منطقه اوکیناوای ژاپن به سطح آب آمد.این حادثه به معنای واقعی موجب ترس و به وجود آمدن بحثهای بسیار جدی در سطوح بالای فرماندهی نیروی دریایی آمریکا شد و این سوال را به وجود آورد که اگر آن یک جنگ واقعی بود ، چه اتفاقی رخ می داد؟[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73] نسل جدید زیردریایی های چینی نیز مثل کلاس یو آن از بدنه ای جاذب امواج صدا و یک پروانه بسیار کم صدا بهره می برد که شناسایی آن را بسیار مشکل کرده است. مسئله بعد استفاده از موشکهای بالستیک برای هدف قرار دادن ناوهای هواپیمابر است. چین نسل جدیدی از موشکهای بالستیک را به خدمت گرفته است که با استفاده از رادار و امواج فروسرخ توانایی یافتن و مورد اصابت قرار دادن ناوهای هواپیمابر را دارد که با توجه به سرعت بسیار بالایی که در مرحله برخورد به هدف دارا می باشند و تقریبا دفاع در برابر این موشکها را غیر ممکن کرده است.
اما کشور دیگری که در حدود 30 سال است رودروی ایالات متحده ایستاده است و سابقه درگیری با این کشور در عرصه دریا را نیز دارد ، جمهوری اسلامی ایران است. تجربه درگیری بین نیروی دریایی ارتش ایران و ناوگان آمریکا در خلیج فارس ، ایران را به این نتیجه رساند که بایستی به دنبال شیوه متفاوتی برای مقابله با این تهدیدات باشد. در اینجا نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با تاکتیکی جدید و به نوعی بی سابقه به میدان آمد که شاید در نگاه اولیه تا حدودی مضحک باشد،قایق های تندروی مسلح![/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]اما شاید بتوان با نگاهی به رزمایش نبرد هزاره، سال 2002 به قدرت واقعی قایق های تندرو پی برد.در این رزمایش که یکی از گران ترین رزمایش های تاریخ آمریکا بود، دو تیم آبی و قرمز که تیم قرمز شامل قایق های تندرو و موشکهای کروز پرتابی از ساحل و تیم آبی شامل یک گروه رزمی ناو هواپیمابر و یک گروه تهاجمی آبی – خاکی بودند با هم درگیر شدند.در کمتر از 20 دقیقه تیم آبی 16 فروند از شناورهای اصلی خود را از دست داده بود.مسئله اصلی این است که محیط خلیج فارس و جزایر ایرانی در آن به همراه عمق کم آب در خلیج فارس این منطقه را به مکانی ایده آل برای مانور دادن و انجام عملیات توسط قایق های تندرو تبدیل کرده است. و در عین حال شناورهای نیروی دریایی آمریکا که در اصل برای آبهای آزاد طراحی شده اند در چنین محیطی دچار مشکل خواهند شد. مسئله دیگر محیط زیر آبی خلیج فارس است که به دلیل شکل خاص خود سیستم های سونار نیروی دریایی آمریکا را که برای عملیات در آبهای آزاد طراحی شده است را دچار مشکل کرده است که برای نمونه می توان به برخورد زیردریایی آمریکایی و نفتکش ژاپنی در تنگه هرمز اشاره کرد.[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]زیردریایی های کوچک کلاس غدیر نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز به دلیل طراحی خاص خود به شکل ایده آلی برای منطقه خلیج فارس مناسب هستند و توانایی عملیاتی بالایی را در اختیار نیروی دریایی ارتش ایران می گذارند. مسئله بعد که سوالات بی شماری را درباره توانایی واقعی این ناوها به وجود آورد منتشر شدن فیلمی از یک پرنده بی سرنشین ایرانی برفراز ناو هواپیمابر یو اس اس رونالد ریگان بود که باعث تعجب بسیاری از کارشناسان دفاعی در سراسر دنیا شد. اگر آن پرنده مسلح بود و واقعا قصد حمله داشت چه می شد؟[/color][/color][/color]
[color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]مسئله بعدی پرتاب گر های بیشمار موشکهای کروز ضد کشتی ایران در سرتاسر خطوط ساحلی خود است که با توجه به متحرک بودن این سامانه ها امکان شناسایی و انهدام آنها در آن گسترده پهناور امری تقریبا غیر ممکن است.همچنین مسلح شدن ایران به اژدر حوت با سرعت 100 متر بر ثانیه که سریعترین اژدر جهان می باشد می تواند هر نیروی متخاصمی را به اندیشه جدی در باره حمله به ایران وادار کند.اما شاید یکی از آخرین و ترسناکترین ابداعات ایران در زمینه جنگ های دریایی موشک بالستیک خلیج فارس با قابلیت ضد کشتی باشد که به مانند تلاش های چین در این زمینه به نتیجه رسیده و به علت سرعت بالا در فاز شیرجه نهایی بر روی هدف دفاع در برابر آن را غیر ممکن می کند.[/color][/color][/color][/font][/size]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/ow2dfj757a14p2yijj8w.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_ow2dfj757a14p2yijj8w.jpg[/img][/url][/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/np31uv72cnz5qaaq0i5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_np31uv72cnz5qaaq0i5.jpg[/img][/url][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73][color=#FF0000]موشک بالستیک خلیج فارس؛ دومین قاتل بالستیک ناوهای هواپیمابر در جهان[/color][/color][/color][/color][/font][/size][/center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#00356A][color=#00356A][color=#003A73]در پایان شاید بتوان این نکته را مطرح کرد که ناوهای هواپیمابر آمریکا تاکنون در برابر یک تهدید جدی آزمایش نشدند ، اما حوادثی که در بالا به آنها اشاره شد به شکلی جدی توانایی های ناوهای هواپیمابر در حفاظت از خود را زیر سوال می برد.[/color][/color][/color][/font][/size]
[url="http://captabas.blogfa.com/post-155.aspx"]http://captabas.blog...m/post-155.aspx[/url]
[color=#000080]با عرض پوزش به علت تاخیر، تصاویر به گالری و تالپیک به بخش [/color][url="http://www.military.ir/forums/forum/40-%d9%81%d9%86%d8%a7%d9%88%d8%b1%db%8c-%d8%af%d8%b1%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/"][color="#0080C0"]فناوری دریایی[/color][/url][color=#000080] منتقل شد. Electro_officer[/color]
[color=#000080]دوستان عزیز دقت کنند با توجه به آپلود تصاویر در گالری از این پس از انتقال تصاویر بدون واترمارک Military.ir معذورم.[/color]- 30
- 1
-
تاپیک جالبیه -
جنگ های پونیک
روم در تلاشش برای گسترش قلمرو خویش،به مانعی بزرگ در مدیترانه برخورد.امپراتوری بزرگ کارتاژ ،که بنابر روایات در 814 ق.م. به وجود آمده بود،همانند روم درصدد توسعه متصرفات خود برآمد. این موضوع به برخوردی خونین میان دو ملت انجامید که یکی از طولانی ترین جنگهای تاریخ روم را به وجود آورد. جنگ های پونیک به سه دوره تقسیم می شود.
کارتاژ نوعی جمهوری مبتنی بر حکومت اشرافی بود که توسط اقوام فنیقی به عنوان کوچ نشین تاسیس شد. کارتاژ که قلمروش شمال الجزایر کنونی و تونس بود ، پس از مدتی سیسیل را نیز تصرف کرد و از آنجا که نیروی دریایی قدرتمندی داشت، به زودی بر سواحل غربی مدیترانه مسلط گشت.
جنگ اول پونیک
سیسیل در 265 ق.م. به سه ناحیه تقسیم شده بود. ناحیه اول که غرب و مرکز سیسیل را شامل می شد ، در دست کارتاژ بود.شرق این جزیره به دولت سیراکوز تعلق داشت و شمال آن هم در دست مامِرتِن ها ، دولتی مزدور ، بود.
در همان زمان ، جنگی میان مامِرتِن ها و سیراکوز درگرفت. مامرتن ها از روم کمک خواستند و رومیان که فکر گسترش قلمرو خویش را در سر می پروراندند ، به مامرتن یاری رساندند. کارتاژ که ورود روم به سیسیل را برای خود خطرناک تصور می کرد ، در 264 ق.م. به این دولت اعلان جنگ داد.
رومی ها بیش تر سیسیل را فتح نمودند اما در مقابل نیروی دریایی قوی کارتاژ حرفی برای گفتن نداشتند. روم به ساخت ناوگانی قدرتمند اقدام کرد. فرماندهی نیروی دریایی به کنسول دوئیلیوس سپرده شد.وی چنگک مخصوصی را به کشتی هایش متصل کرد که مانع از حرکت دشمن می شد. او با این ابتکار در نبرد میلِه پیروز شد.
از آنجا که نبرد طول کشید ، رومی ها صحنه جنگ را به آفریقا انتقال دادند. فرماندهی این ارتش بر عهده کنسول رِگولوس بود. گرچه در ابتدا جنگ به خوبی پیش می رفت ، سرانجام رومی ها با شکست مواجه شده و رگولوس اسیر گردید.
طی سال های بعد ، هیچ کدام از طرفین به پیروزی قطعی دست نیافتند. سردار کارتاژی هامیلکار با موفقیت رومی ها را از شمال آفریقا بیرون راند اما چون شکست دریایی نصیب کارتاژ گشت ، دو طرف به صلح رضایت دادند. در 241 ق.م. کارتاژی ها پذیرفتند که از سیسیل دست بکشند و به روم غرامت بدهند.
در فاصله ی میان دو جنگ ، رومی ها جزایر کرس و ساردنی را تصرف کرد و برای جلوگیری از حملات پیوسته ی گل ها ، جنوب فرانسه کنونی را نیز فتح کردند. هم زمان کارتاژ که قصد انتقام گیری داشت ، به فرماندهی هامیلکار بخش هایی از اسپانیا را به خود الحاق نمود. کینه ی هامیلکار نسبت به رومی ها به دامادش ، هاسدروبال ، و پسرش هانیبال منتقل شد.
روم و کارتاژ در 218 ق.م.
جنگ دوم پونیک
رومی ها که از پیشرفت کارتاژ در اسپانیا ناراضی بودند ، با دشمنان امپراتوری کارتاژ متحد شدند. یکی از این دشمنان ، شهر ساگونت بود که در 218 ق.م. مغلوب سپاه کارتاژ به فرماندهی هانیبال شد. این واقعه منجر به جنگ دوم پونیک گشت.
هانیبال
هانیبال صحنه ی جنگ را به ایتالیا کشاند. او هاسدروبال را در اسپانیا گذاشت و با 90 هزار سرباز و 37 فیل جنگی از وارد جنوب گل شد. دو کنسول روم ، سیپیون و سِمپرونیوس با دو سپاه به مقابله با هانیبال شتافتند و هردو شکست خوردند. گل های شمال ایتالیا نیز با کارتاژ متحد شدند. اینک روم در وضعیت وخیمی قرار داشت.
در 217 ق.م. هانیبال نیروهایش را وارد اتروریا کرد. رومی ها کنسول جدید ، فلامینوس ، را برای جلوگیری از پیشروی هانیبال گسیل داشتند اما ارتش وی نیز در حوالی دریاچه ترازیمن نابود شد. از این پس ایتالیایی ها با روش جنگ و گریز سعی در خسته کردن سپاه دشمن داشتند.
در 216 ق.م. رومی ها سپاهی 86 هزار نفری را به دو کنسول خود یعنی وارون و پل امیل سپردند. این دو با هم اتفاق نظر نداشتند ؛ در نتیجه در حوالی کان (جنوب گل) بزرگترین شکست روم را متحمل شدند. در این نبرد، هانیبال ارتشش را به صورت هلال در آورد و رومی ها را که به طرفش هجوم می آوردند ، محاصره نموده و اکثریت آنان را قتل عام کرد.
حمله ی فیل های جنگی کارتاژ به رومی ها
پس از این پیروزی ، سیراکوز و فیلیپ پنجم مقدونیه به متحدان کارتاژ تبدیل شدند.رومی ها که از اراده ای قوی بهره مند بودند ، سپاه جدیدی را به فرماندهی مارسلوس ،که سرداری ماهر بود، آماده کردند. مارسلوس در 215 ق.م. در نولا بر هانیبال پیروز شد. پس از این نبرد ، دامنه ی جنگ به اسپانیا و سیسیل کشیده شد.
در سیسیل رومیان به فرماندهی مارسلوس، سیراکوز را در سال 212 ق.م. فتح کردند. فیلیپ پنجم مقدونی که با شورش یونانی ها مواجه شده بود ، به صلح رضایت داد.در اسپانیا جنگ سختی جریان داشت که به مدت چندین سال بدون نتیجه ای مشخص ادامه یافت. اما هنگامی که سیپیون سردار سپاه اسپانیا شد ، پیروزی نصیب رومی ها شد و آنان کارتاژ را از اسپانیا بیرون راندند.
هانیبال که ایتالیای جنوبی را در دست داشت ، در وضعیت بدی بود. هاسدروبال ، دیگر سردار سپاه کارتاژ ، وارد آلپ (شمال ایتالیا) شد.
دو کنسول روم یعنی لیویوس و نرون برای مقابله با دشمن فرستاده شدند. نرون به جنگ هانیبال و لیویوس به جنگ هاسدروبال شتافت. در نبردی که اطراف رودخانه متور اتفاق افتاد ، هاسدروبال کشته شد و پیروزی نصیب رومی ها گردید. (207 ق.م.)
با این پیروزی ، جنگ در سیسیل و اسپانیا خاتمه یافت. بلافاصله رومی ها برای شکست دادن سپاه هانیبال ارتشی را به فرماندهی سیپیون مامور حمله به آفریقا کردند. او با پادشاه نومیدی متحد شد و به تهدیدی بزرگ برای کارتاژ تبدیل شد. هانیبال مجبور به بازگشت شد ولی در نبرد زاما مغلوب سپاهیان سیپیون گشت. سال بعد،کارتاژ درخواست صلح کرد. از اسپانیا چشم پوشی نمود. همچنین به روم غرامت زیادی پرداخت.
جنگ سوم پونیک
کارتاژ پس از جنگ دوم پونیک به سرزمینی ویران و ضعیف تبدیل شده بود که دائماً با نومیدی در جنگ و کشمکش بود. کارتاژ در 149 ق.م. به نومیدی ، متحد روم ، حمله کرد و این اقدام پای روم را به جنگ کشاند. در ضمن ، سیاستمداری به نام کاتون که طرفدار نابودی کارتاژ بود ، جو روانی جمهوری را به سوی جنگ سوق داد.
سیپیون امیلین ،فرزند پل امیل، فرماندهی ارتش رم را بر عهده گرفت و پس از چندین مدت جنگ بی نتیجه ، شهر کارتاژ پایتخت شکوهمند امپراتوری کارتاژ را محاصره نمود. نیروهای رومی خانه به خانه ی شهر را گرفته و آن را غارت نمودند. (146 ق.م.)
با این پیروزی ، کارتاژ یکی از ایالت های رومی شد و بخشی دیگر از آن به پادشاه نومیدی داده شد. اینک روم آقا و سرور ناحیه غرب مدیترانه شده بود.
http://civilizations...gfa.com/post/59- 5
-
رومی ها پس از برتری بر کارتاژ به سوی شرق مدیترانه شتافتند. جایی که نبردهای بسیار سختی را با دولت های مقدونیه و سلوکیه انجام دادند.
[b]جنگ اول مقدونیه[/b]
زمانی که روم از سمت کارتاژ آسوده خاطر شد ، در پی نابودی مقدونیه برآمد ؛ زیرا ، این دولت به رهبری فیلیپ پنجم بسیار خطرناک و متجاوز شده بود. فیلیپ پنجم می کوشید یونان را تسخیر کند و رومی ها در مقابل این اقدامات او در 200 ق.م. به مقدونیه اعلان جنگ دادند.
[center][img]http://s3.picofile.com/file/7429240535/%D9%81%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%BE_%D9%BE%D9%86%D8%AC%D9%85_%D9%85%D9%82%D8%AF%D9%88%D9%86%DB%8C.jpg[/img][/center]
[center]فیلیپ پنجم مقدونی[/center]
در ابتدا جنگ به کندی پیش می رفت اما هنگامی کنسول [b]فلامینیوس[/b] به رهبری ارتش روم رسید ، دولت های یونانی به اتحاد با روم رضایت دادند. سپس رومی ها توانستند در [b]سینوسفال[/b] واقع در تسالی بر مقدونی ها پیروز شوند. (197 ق.م.)
فیلیپ پس از این شکست طی عهدنامه توهین آمیزی موافقت کرد که از تمامی متصرفاتش در خارج از مقدونیه دست کشید و دولت های کوچک یونانی را مستقل اعلام کرد. همچنین مقدونیه روم را به عنوان قیم خود پذیرفت.
[b][font="Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif"]جنگ شام[/font][/b]
آنتیوخوس سوم پادشاه دولت سلوکیه ، که از قدرت خود مغرور شده بود ، شهرهای یونانی آسیای صغیر را تصرف کرده بود.سپس [b]رودس[/b] و پادشاهی پرگامون را تهدید کرد. از طرفی هانیبال را به دربار خود راه داد و از این طریق ، باعث خشم و رنجش رومی ها شد.
[center][img]http://s1.picofile.com/file/7429240321/%D8%A2%D9%86%D8%AA%DB%8C%D9%88%D8%AE%D9%88%D8%B3_%D8%B3%D9%88%D9%85.jpg[/img][/center]
[center]آنتیوخوس سوم[/center]
روم تصمیم به مقابله با آنتیوخوس گرفت. در سال 192 ق.م. ارتش سلوکیه بدون تجهیزات کافی به یونان وارد شده بود ، در ترموپیل شکست خورد و عقب نشینی کرد. فاتح کارتاژ ،[b]سیپیون[/b] ملقب به آفریقایی ، به همراه برادرش وارد آسیای صغیر شدند و در [b]مانیزی[/b] ارتش سلوکیه را ، که دارای شتر و فیل های فراوان بود ، شکست دادند. طی عهدنامه ی پس از آن ، سلوکیه تمام آسیای صغیر را به اضافه ی ناوگان دریایی خود از دست داد. (190 ق.م.)
روم که تصمیم نداشت سرزمین های متصرفی را به خود ملحق کند ، آنها را به متحدانش داد : [b]لیدی[/b] ، [b]فریزی[/b] و [b]پامفیلی[/b] را به [b]پرگامون[/b] داد ؛ [b]تسالی[/b] به مقدونیه رسید و اتحادیه [b]آکئی[/b] (اتحادیه مرکب از دولت-شهرهای یونانی ) [b]پلوپونز[/b] را در اختیار گرفت.
[b]جنگ دوم مقدونیه[/b]
فیلیپ پنجم مقدونی پیش از آنکه بتواند از رومی ها انتقام بگیرد، درگذشت و پسرش [b]پِرسِه[/b] جای او را گرفت. او نتوانست متحدانی برای خود بیابد و مجبور شد به تنهایی علیه رومیان اقدام کند (172 ق.م.). در ابتدا هیچ یک از طرفین تدبیر و نقشه ی مناسبی برای جنگ پیاده نکردند.
در 168 ق.م. [b]پل امیل[/b] ، پسر سرداری که در جنگ کان کشته شده بود ، به فرماندهی ارتش روم منصوب شد و به مقدونیه حمله کرد. در [b]پیدنا[/b] پیروزی فراموش نشدنی نصیب رومی ها شد و آنان ارتش مقدونیه را خرد کردند.
پرسه دستگیر شده و در زندان مرد. رومی ها مقدونیه را به چهار جمهوری مستقل تقسیم کردند و این گونه به عمر پادشاهی مقدونیه ، یکی از بازماندگان امپراتوری اسکندر ، خاتمه دادند. رومی ها پس از این پیروزی ، رفتاری خصمانه با متحدانشان ،رودس و پرگامون، در پیش گرفتند؛ به طوری که ، ترس و وحشت از روم در همه جا پیچیده بود.
[b]جنگ با ساکنان جنوب آلپ[/b]
رومی ها پس از آرامش خاطر از جانب کارتاژ ، عملیاتی را در ناحیه جنوب آلپ به اجرا درآوردند. در بین سالهای 198 تا 180 ق.م. رومی ها در دشت [b]پو[/b] با گل ها و در سواحل [b]جنوا[/b] با اقوام [b]لیگور[/b] درگیر شدند. این طوایف از قلمرو خویش با شجاعت تمام دفاع می کردند. رومی ها پس از قتل عام این اقوام ، تمدن رومی را به طور کامل در ایتالیای شمالی گستراندند. پس از این جنگ ، رومی ها تا مدتی درگیر نبرد در کارتاژ بوده و نتوانستند بر دیگر نواحی قلمرو خود تمرکز کنند.
[center][img]http://s1.picofile.com/file/7429243973/%D8%A7%D9%85%D9%BE%D8%B1%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C_%D8%B1%D9%88%D9%85_%D8%AF%D8%B1_86_%D9%82_%D9%85_.gif[/img][/center]
[center]امپراتوری روم در 86 ق.م.[/center]
[b]فتح اسپانیا[/b]
پس از پایان جنگ دوم پونیک، شرق و غرب اسپانیا کاملاً تحت سلطه ی رومیان قرار گرفت و از همین زمان ، رومی ها شروع به پیشروی در دیگر بخش های اسپانیا کردند. پیشروی آنان بسیار کند انجام گرفت ؛ زیرا ، قبایل [b]سلت[/b] و [b]ایبرها[/b] در مقابل ارتش روم شجاعانه مقاومت می کردند.
در ابتدا قوم [b]لوزیتانی[/b] (در غرب اسپانیا) شخصی به نام [b]ویریات[/b] را به پادشاهی انتخاب کردند که توانست در چند نبرد بر ارتش روم پیروز شود ولی عاقبت در 139 ق.م. در جنگ کشته شد. پس از آن ، لوزیتانی ها به اطاعت روم در آمدند.
در شمال اسپانیا جنگ همچنان جریان داشت. شهر [b]نومانس[/b] مرکز مبارزان شمالی بود و آنان در این شهر به فعالیت های خود ادامه می دادند. رومی ها با وجود تلاش بسیار موفق به تصرف نومانس نشدند اما همین که [b]سیپیون آفریقایی[/b] به فرماندهی ارتش اسپانیا منصوب شد ، شهر نومانس مغلوب شد و ساکنان آن به بردگی گرفته شدند(133 ق.م.).مدتی بعد جزایر [b]بالئار[/b] به دست روم افتاد و فقط ناحیه شمال غربی اسپانیا ([b]گالیسیا[/b]) به دلیل موقعیت کوهستانی اش مستقل باقی ماند.
[b]فتح یونان و مقدونیه[/b]
در اواسط قرن دوم پیش از میلاد شخصی به نام آندریسکوس ادعای کرد که پسر پرسه می باشد و در مقدونیه بر تخت پادشاهی نشست. سپس به پیروزی هایی رسید ولی مدتی بعد دستگیر شد و در 148 ق.م. مقدونیه یکی از ایالات رومی شد.
در یونان میان اعضای اتحادیه آکئی جنگ و درگیری بود. آنها اطاعت روم را نمی پذیرفتند؛ پس ارتش روم به یونان لشکرکشی کرد و با غارت دولت-شهر کرنت و فتح دیگر شهرها به عمر این اتحادیه خاتمه بخشید و در ضمن ، یونان به جزئی از جمهوری روم تبدیل شد. (146 ق.م.)
http://civilizations.blogfa.com/post/60- 4
-
[font=tahoma,geneva,sans-serif]سلام به همه.... [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] [/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]تازه عضو سایت شدم [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif] چرا نمیتونم تاپیک بزنم؟؟؟؟[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]چون تازه واردم؟؟؟ این محدودیت تا کی ادامه داره؟؟؟؟[/font]
تاپیک جامع سلاح انفرادی سیاوش-5
در سلاح های هجومی
ارسال شده در · Report reply