بلی از نوع فعال و یا بقول خودم :mrgreen: شخم زن ! در ایران و در مناطق مین بجای مانده از زمان جنگ استفاده می شود.

بزودی روبات مین یابی را که زمان دانشجویی ساخته بودیم در مقاله جامعی معرفی خواهم کرد(مطالبش پراکنده است) برای تکمیل کردن صحبت های دوست گرامی -KGB- این عکس ها را می آورم: [align=center][/align] [align=center]نمونه ای از روبات مین یاب با تکنیک نشانه گذاری[/align] [align=center][/align] [align=center]نمونه ای از روبات مین یاب با تکنیک شخم زدن ! و از بین بردن مین[/align] [align=center][/align] [align=center]عکس دیگری از همان روبات با شرح اجزاء[/align] [align=center] [/align] [align=center]عکس دیگری از همان روبات با شرح عملکرد[/align] [align=center][/align] [align=center]این یکی ربطی به روبات مین یاب ندارد ! نسل آینده سربازان (کنترل از راه دور و قابلیت پرتاب موشک و سایر امکانات)[/align] یادم رفت بگویم لطفا مدیران محترم این تاپیک را به بخش مناسب در نیروی زمینی منتقل کنند.

حرف شما مي تواند درست باشد ولي نه هميشه ؟! الان مشكلي كه سر راه صنعت رباتيك در كشور است بحث تجهيزات نيست بحث اعتماد و سرمايه گذاري است براي مسولان كشوري بحث روباتيك (براي مثال روبات هاي نظامي) هنوز گنگ و جا نيفتاده است و هنوز اهميت آن كامل براي ايشان آشكار نشده است شما خودتان بهتر مي دانيد بسياري از صنايع نظامي ما كه الان توسعه خوبي پيدا كردند مانند صنايع موشكي دريايي و ... مديون 8 سال جنگ بودند چون مسولان كمبود و نبود اينها را در زمان جنگ كاملا لمس كردند ولي روباتيك (در زمينه نظامي) هنوز بطور تاثيرگذار وارد هيچ جنگي نشده است و كمتر كسي اهميت آن را درك مي كند. در روباتيك نوع و كيفيت تجهيزات عاملي تاثيرگذار است ولي به نظر من نه به اندازه شيوه طراحي روبات . من خودم روبات هايي را ديده ام كه با ساده ترين و ارزانترين تجهيزات با يك طراحي خوب جواب بهتري نسبت به نمونه هاي مشابه داده اند.

اگه مدیرا و بقیه دوستان موافق باشند یه تاپیک در همین موارد در بخش مربوطه بزنیم !؟ من هم موافق هستم و با كمال ميل در پربار كردن اين تاپيك كمك خواهم كرد.

صنعت روباتيك در ايران رشد بسيار خوبي دارد در مورد روبات هاي زير آب هم من اطلاع دارم كه پروژه هايي در دانشگاه صنعتي اصفهان و در پژوهشكده علوم و فنون زير دريا انجام شده است. ياد جواني هاي خودم بخير كه من هم تو همين فاز بودم (البته هنوز هم جوان هستم و پير نشده ام :lol: )

اگر مي خواهيد باور كنيد يا نه ولي خدمتان عرض كنم كه افزايش قيمت نفت به شكل كنوني اصلا به صلاح ما نيست. من از ديدگاه تخصصي نفتي ! بايد خدمتان عرض كنم كه الان دهن چاه ها و حوزه هاي نفتي كه مال ايران است در حال سرويس شدن مي باشد احياء چاه ها و حوزه هاي نفتي با توجه به تحريم هاي اخير كار سختي است (نمي گويم ناممكن) از ديدگاه اقتصادي دوست خوبم آقا مصطفي بهتر مي توانند توضيح دهند.

منظورت همون كلاه چند لايه كريستال مايع است كه قابليت نشان دادن چند تصوير را در لايه هاي مختلف و بصورت همزمان دارد و توسط يك شركت فرانسوي طراحي و ساخته شده است loser

اين تاپيك را به مناسب پنجمين سالگرد حمله نظامي آمريكا به عراق از آرشيو بيرون آوردم :lol: 5 سال از اين جنگ مي گذرد و اتفاقات زيادي در اين مدت افتاده است صدام و دستيارانش دستگير و اعدام شدند و دولتي در عراق تشكيل شده كه علي رغم همه مشكلاتي كه دارد آرامشي نسبي و شكننده را در عراق بوجود آورده است. آمريكا هنوز نيروهايش را از عراق بيرون نياورده و بعد از فارغ شدن نسبي از دو ضلع مثلث محور شرارت فشار زيادي را به ضلع اصلي اين مثلث يعني ايران وارد كرده و بارها اين كشور را تهديد به حمله نظامي و حتي اتمي ! كرده است. 3 قطعنامه بر عليه ايران تصويب كرده است كه البته تاكنون كم تاثير بوده است. در اين ميان سوالات بسياري مطرح شده است : آيا برخورد با عراق بعنوان پيش درآمد برخورد اصلي با ايران است ؟ آيا مي توان رفتاري كه با كره شمالي شد در مورد ايران هم اجرا كرد؟ آينده عراق چگونه خواهد شد يك كشور اسلامي با شيوه حكومتي مستقل مانند ايران يا كشوري سرسپرده مانند كشورهاي حوزه خليج فارس ؟

مقاله جالب و مستدلي بود. در كنار اين بحث هايي كه در اين نوشته شد نقش رهبران سياسي ايران بسيار برجسته است همه اين صحبت ها درست و معقول است ولي بجز راه حل نظامي راه هاي زيادي براي رسيدن آمريكا به اهداف خود وجود دارد آمريكا از وجود قوميت هاي مختلف و متنوع ايران آگاه است و همچنين مناقشه هاي سياسي جناح هاي مختلف كشور ( كه البته به نظر من طبيعي است) اگر دولت مردان ايران اندكي در رفع مشكلات مردم كوتاهي كنند و بين مردم و دولت شكاف به وجود آيد فروپاشي از درون به سرعت انجام خواهد شد و كشور ما به لحاظ تركيب جمعيتي مستعد اين كار است هر چند كه تا بحال چنين اتفاقي نيافتاده و به اين زودي ها هم اتفاق نخواهد افتاد يقين داشته باشيد حكومتي كه حمايت مردم را پشت سر خود داشته باشد حتي در مقابل شديدترين حملات اتمي هم مقاومت كرده و سرفراز بيرون خواهد آمد. رهبران سياسي و مذهبي و فرماندهان نظامي ايران بايد به دور از تعصبات جهت دار و غرور و خود برتربيني تنها بايد به وظيفه اي كه از طرف مردم به ايشان داده شده عمل كنند. آمريكا و متحدانش در اين جبهه هم شكست خواهند خورد ايجاد انقلاب هاي نارنجي و تحريم هاي شديد اقتصادي در ايران بي تاثير است تاريخ بارها اين مطلب را به اثبات رسانده است. :lol:

تحليل جالبي بود ممنون از ارسال مطلب :lol:

اين خبر اصلا خوب نيست :lol:

من هم بعنوان عضوی از سایت پیشاپیش این عید باستانی را به همه دوستانم در این سایت و سایر عزیزان تبریک می گویم و امیدوارم سال خوب و موفقی داشته باشید. rose rose rose

سياست خارجي فرانسه چرخش آشكاري نسبت به گذشته كرده و اين مطلب به درستي در ماه هاي اخير خود را نشان داده است . اطمينان داشته باشيد فرانسه به تنهايي در برابر ايران كاري نخواهد كرد يعني جرات اين كار را ندارد به لحاظ اقتصادي فرانسه منافع زيادي در ايران دارد و كسري بودجه وحشتناك فرانسه در اين سالها اين كشور را آسيب پذير كرده است من فكر مي كنم از همين حربه اقتصادي مي توان براحتي فرانسه را وادار به عقب نشيني كرد.

صحبت هاي شما در مورد روش هاي دفاع در مقابل حمله زميني دشمن درست است ولي بطور كامل پاسخ سوالات من نبود : آيا با فرض صحبت هاي شما ما مثل جنگ دوم خليج فارس مانند عراق نيروهاي خود را از مرز به داخل شهرها بكشيم و از آنجا دفاع را شروع كنيم يا نيروها را در حالت تهاجمي به پايگاه هاي دشمن قرار داده و دفاع را از خارج مرز خود شروع كنيم و يا اينكه با حمله و گريز و بصورت نامنظم صرفا ضربات محدودي به دشمن زده و زمان جنگ را طولاني كنيم. لطفا نظر خود را در اين مورد بفرماييد.

قبل از اينكه اين تاپيك از دست برود :? كسي در مورد استراتژي ها دفاعي مقابل حملات زميني اطلاعات دارد يا نه ؟ لطفا نوشته قبلي من را كامل كنيد :lol:

جهت اطلاع دوستان عزيز اگر تحريمها 6 يا 7 سال ديگر هم ادامه پيدا كند با توجه به اينكه روسها هم بدون اجازه آمريكا فقط مي توانند از ايران پول گرفته و نيروگاه اتمي بوشهر را طول بدهند يا با گرفتن مبالغ گزاف در پروژه هاي توليد رادار و هواپيما شركت كرده و در لحظه آخر كار را رها و عقيم بگذارند و بروند ما چيزي به اسم نيروي هوايي نخواهيم داشت.مگر اينكه راه بيفتيم در كشور هاي آسياي ميانه و با قيمت 50 الي 60 ميليون دلار ميگ 23 و 29 سي سال كار كرده بخريم تا بي كار نباشيم.

در مورد استراتژي دفاعي ايران در مقابل حمله نيروي زميني آمريكا من مورد اول كه استراتژي دفاع شهري و كشيدن نيروها به داخل شهرها است را بررسي مي كنم و بقيه را به دوستان مطلع تر واگذار مي كنم. مبناي اين استراتژي تمركز نيروهاي خودي در يك نقطه و پراكندن توان تهاجمي دشمن است همچنين حفظ مكان ها و مناطق مهم و استراتژيك به لحاظ سياسي و نظامي (به جاي پراكندن نيروهاي دفاعي براي دفاع از نقاط كم اهميت تر ) از اهداف اين استراتژي است. در اين سيستم شما با توجه به مكان هاي طبيعي زمين مانند رودخانه كوه يا دره و تركيب نيروهاي دفاعي از نوع نيروها تعداد ادوات زرهي و توپخانه خطوط دفاعي خود را دور منطقه اي خاص طراحي مي كنيد در صورت عبور دشمن از اين خطوط خانه به خانه و خيابان به خيابان اين دفاع ادامه دارد در اين حالت امكان تمركز دشمن در نقطه خاصي وجود ندارد. اين سيستم بارها در جنگ ايران و عراق استفاده شد و موفقيت هايي نيز داشت مانند حمله ايران به بصره كه با توجه به خطوط دفاعي وحشتناكي كه توسط روس ها براي اين شهر طراحي كرده بودند حمله خنثي بود يا در زمان جنگ چهاني دوم بارها اين استراتژي توسط روسيه عليه آلمان انجام شد و نتيجه داد. اين استراتژي شكست هاي وحشتناكي هم داشت فتح فاو توسط نيروهاي مهاجمي ميهن مان و نيز بزرگترين آن نابودي ارتش عراق با بيش از هفت هزار تانك و واحد زرهي و 60 لشگر توسط آمريكا و متحدين در جنگ دوم خليج فارس كه منجر به سقوط صدام شد. من شخصا خودم اين استراتژي را توصيه نمي كنم ولي ما براي استفاده از اين سيستم اقدامات زير را انجام دهيم : 1- شناسايي دقيق و به موقع زمان و مكان حمله احتمالي دشمن 2- استفاده از روش هاي متنوع استتار و حفاظت اطلاعات و جنگ ضد الكترونيك براي جلوگيري از لو رفتن تعداد و مكان نيروهاي خودي و حفظ ارتباط راديويي و اطلاعاتي با مركز فرماندهي 3- استفاده گسترده از نيروهاي داوطلب در اين سيستم امكان پذير است 4- نقش نيروي هواي در اين سيستم بسيار برجسته است. 5- حفظ عقبه و پشتيباني در اين استراتژي مهم خواهد بود. 6- وجود نيروهاي ذخيره نيز مهم است.

نتيجه گيري تاپيك تا اينجا با توجه به نظرات دوستان: اقدامات احتمالي آمريكا در جهت حمله زميني : حملات موشكي از خاك اروپا يا اقيانوس هند بطوري كه ايران را تحريك به واكنش عليه اروپا كند و از اين طريق متحدين بيشتري براي خود جمع كند و يا ناتو را بر عليه ايران تحريك كند و مقدمات حمله زميني آماده شود. طبيعتا اگر ايران واكنش نشان ندهد آمريكا بدون خوردن صدمه خاصي به هدف خود رسيده است. در ضمن در اين حالت ايران نمي تواند بر عليه پايگاه هاي آمريكا يا متحدين در خاورميانه و در محدوده موشكي خود بصورت مستقيم حمله كند (بطور غير مستقيم و بدون دخالت دادن نام ايران در حد ضربات محدود امكان حمله دارد ) چون آمريكا از خاك آنها عمليات انجام نداده اگر ايران به اين پايگاه ها در كشور ثاني حمله كند به منزله اعلام جنگ بر عليه آن كشورها هم است و باز هم آمريكا به هدف خود در آمادگي براي حمله زميني از مرزها خواهد رسيد. با فرض تحريك ايران به ضربات متقابل عليه اسراييل و پايگاه هاي آمريكا در منطقه اقدامات زير توسط نيروهاي متحدين امكان پذير است : حمله زميني در حد تصرف جزاير خليج فارس و يا بخشي از خاك كشور مانند خوزستان با هدف نابودي اقتصاد نفتي ايران حمله زميني با هدف تصرف تهران و تغيير حكومت از طريق نابودي نيروي هوايي ايران و پدافند موشكي و هلي برن نيرو از قم كاشان و طبس حمله زميني از طريق خوزستان و جزاير خليج فارس حمله از ساير مرزها (كه ظاهرا به نظر دوستان بعيد است) حال فرض بر اين است كه حمله زميني به ايران انجام گرفته چه استراتژي براي دفاع از خود انتخاب كنيم. اقدامات ايران براي دفاع متقابل (ظاهرا ما فرصت حمله پيدا نمي كنيم :| ): 1- استراتژي دفاع شهري و كشيدن نيروها به داخل شهرها 2- استراتژي حمله پيشگيرانه به دشمن و دفاع در خاك آنها 3- استراتژي جنگ فرسايشي باز هم اگر دوستان نظر ديگري در مورد اقدامات متقابل ايران و استراتژي هاي ديگر دفاعي ايران (در صورت حمله زميني) دارند بگويند كه هر مورد را بطور دقيق تر بحث كنيم.

دو نقشه مفيد را براي بررسي مي آورم [align=center][/align] [align=center]نقشه پايگاه هاي آمريكا كه در محدوده موشكي ايران هستند[/align] [align=center][/align] [align=center]تجمع پايگاه هاي نيروي هوايي ايران[/align] من فكر مي كنم با توجه به نقشه ها تمركز جمعيتي و پايگاه هاي هوايي پشتيباني در شرق كشور بسيار ضعيف است و سمت افغانستان و پاكستان كلا جزء مرزهاي آسيب پذير ما هستند. در جنوب كشور پدافند موشكي ساحل به درياي ما قسمتي از ضعف نيروي هوايي در آن منطقه را پوشش مي دهد و فكر نمي كنم دشمن توان حمله سنگين و پياده كردن نيروي زميني از جنوب را داشته باشد. شمالغرب نيز كه با تركيه و آذربايجان هم مرز هستيم جزء نقاط آسيب پذير ما است و اميدوارم كه اين دو كشور اجازه استفاده از كشورشان را به آمريكا و متحدينش ندهند. شمال كشور عملا از لحاظ نظامي براي دشمن ايزوله خواهد بود. همين وضعيت در طرف كردستان نيز برقرار است. نقطه اسيب پذير ديگر خوزستان است كه سال هاي جنگ با عراق مويد اين مطلب است. ولي باز هم به نظر من مركز كشور و اطراف قم - طبس و كاشان منطقه مناسبي براي شروع يك حمله زميني است بشرط اينكه دشمن آسمان ايران را بطور كامل در اختيار خود بگيرد و نيز عقبه را حفظ كند.

مهم نيست سعيد خان مهم مطلب است كه ارزش خواندن دارد و به موضوع تاپيك ارتباط دارد :|

براي روشن شدن موضوع و فرصت كافي به دوستاني كه آمارهاي مربوط به تعداد نيروهاي مسلح ايران به تفكيك لشگرهاي زرهي و پياده و همچنين آمريكا (ومتحدين) را مي دانند يا در حال تحقيق هستند من مقاله نسبتا مفصلي از وبلاگ ( نيروي هوايي ايران) كه شرح دقيق و مستدل حمله آمريكا به عراق است را در اينجا مي آورم بررسي اين مقاله در مورد موضوع اين تاپيك بسيار كمك خواهد كرد. اين مقاله نقش قدرتمند و كليدي نيروي هوايي آمريكا و نيز تسليحات هوشمند را بررسي مي كند. مطالعه اين مقاله جالب و تحليلي را توصيه مي كنم. با تشكر از نويسنده مقاله Reza6662 جنگ سال ۱۹۹۱ خليج فارس اما تأثير قاطع نيروهاي هوايي در نابودي لشگرها و حتا سپاههاي زرهي، در جنگ سال ۱۹۹۱ خليج فارس به اثبات رسيد. ۴۰ روز بمباران بسيار سنگين نيروهاي عراقي توسط آمريكا و متحدان آن سبب شد ۵۰ درصد نيروهاي رزمی عراق و 100 درصد روحيهء آنها از بين برود. ارتش عراق آنقدر ضعيف شد كه طي نبردي ۱۰۰ ساعته از پاي درآمد. حال آنكه عراق از ۶۰ لشگر، ۷ هزار تانك، ۱۰ هزارنفربر، هزاران عراده توپ ضدهوايي و صدها سايت پدافند موشكي سام و ۸ سال تجربهء جنگي بهره‏مند بود. ايالات متحده با استفاده از ۲۴۰۰ هواپيما، ضرباتي به نيروهاي زرهي و پياده عراق وارد كرد كه آنها تبديل به واحدهايي در روي كاغذ (ونه واقعيت يك واحد نظامي) شدند. آمريكايي‏ها حتا خود نيز گمان نمي‏كردند كه در اختيار داشتن آسمان تا اين اندازه باعث برتري باشد. آنها براي نبرد زميني خود حداقل ۵ هزار كشته و از بين رفتن صدها تانك و نفربر را پيش‏بيني مي‏كردند. اما آنچه كه در عمل تحقق يافت مرگ حدود ۱۰۰ سرباز بود. برتري خردكننده آمريكايي‏ها، حتا مانع استفادهء مؤثر صدام از نيروي هوايي‏اش كه حداقل ۶۵۰ هواپيماي عملياتي پيشرفته و مناسب (نسبت به زمان خود) در اختيار داشت، شد. اين نبرد زنگ خطر بزرگي براي تمامي ارتشهاي بزرگ زميني بود. اگرچه عراقي‏هاي بي‏انگيزه، حريف مناسبي براي نيروهاي ائتلاف آزادكنندهء‌كويت نبودند، اما اتفاق عجيبي كه رخ داد، تكان‏دهنده‏تر از آن بود كه بتوان تمام تقصيرها را گردن ارتش صدام انداخت. در این جنگ، به كارگيري گستردهء هواپيماهای جنگی، موشكهاي هدايت شونده و دورپرتاب و بمبهاي ليزري براي اولين بار صورت گرفت و مانند شيوهء جنگ برق‏آساي آلمان در سال ۱۹۳۹، بسياري از تئوري‏هاي كلاسيك را تغيير داد. نبرد آزادسازي عراق: آميختگي كامل تكنولوژي و جنگ جنگ سوم خليج فارس در سال 2003 كه به عمليات آزادسازي عراق شهرت دارد، اولين جنگ تكنولوژيكي جهان نبود. بي‏شك نيروهاي ويتنام، اعراب و اسرائيل، ايران و عراق، جنگ دوم خليج فارس و جنگ بالكان همه نقاط قابل‏توجه تكنولوژيكي داشتند. اما نظاميان در هيچ جنگي به اين اندازه مقهور ماشين نشدند. كسي، از نظاميان عراقي انتظار نداشت جلوي ماشين جنگي آمريكا را براي سالها بگيرند اما هيچكس منتظر نبود ارتش دوم اعراب با حداقل فشار، با سرعت از هم بپاشد. اما به جز كم‏كاري ارتش عراق به ويژه لشگرهاي گارد ریاست جمهوری، نبايد نقش سلاحهاي هوشمند را فراموش كرد. در سال ۱۹۹۱ تنها ۷ درصد بمبهاي آمريكايي هوشمند بودند، اما در جنگ سال ۲۰۰۳ حدود ۹۵ درصد بمبها و موشكهاي شليك شده، به سيستم‏هاي هدايت دقيق مجهز بودند. اين موشكها ظرف ۱۰ دقيقه، هدفهاي خود را توسط سيستم‏هاي ماهواره‏اي پيدا و سپس منهدم مي‏كردند. حرف اول و آخر: تسليحات هوشمند به جاي بحث‏هاي بيهودهء ديپلماتيك البته زمينه‏سازي استفاده از موشكهاي هدايت شونده به يكي دوسال اخير باز نمي‏گردد بلكه ايجاد اين سيستم، به اواسط دههء ۹۰ باز مي‎گردد. آمريكايي‏ها درتمام سالهايي كه دنيا با شادي پايان جنگ سرد را جشن گرفته بود و خوش‏باوران گمان مي‏بردند عصر استفاده از اسلحه به سررسيده و پس از اين اقتصاد و ديپلماسي حرف اول و آخر را مي‏زند، بر روي دقت بيشتر سلاحهاي خود و نصب ۲۴ ماهواره براي مكان‏يابي‏جهاني يا همان GPS وقت صرف مي‏كردند. اين سيستم‏ها اكنون به اين كشور اين امكان را داده كه هر هدفي را با دقت كمتر از ۱۰ متر هدفيابي و سپس منهدم كند. اكنون به تدريج آشكار مي‏شود حداقل يكي از دلائل فروپاشي ارتش مجهز عراق، بمبارانهاي بسيارسنگين واحدهاي زرهي و مكانيزه با دقتي بي‏نظير بوده است؛ چيزي كه كارشناسان نظامي نظير استفان بيكر بازنشستهء اطلاعات وزارت دفاع آمريكا و رئيس سابق نيروي دريايي آمريكا در بحرين از آن با نام چكش سنگين ياد مي‎كند. وي در گفت وگو با نيوزويك مي‎گويد: مردم نمي‏دانند چه چكش سنگيني برروي نيروهاي عراقي قرارداشت. توانايي هرگونه جنبشي از صدام گرفته شده بود. آنها با بمبارانهاي مرگبار خود، عملن ارتباط بين گارد رياست‏جمهوري و صدام را قطع كرده بودند. گزارش مجله تايم نيز حكايت از تأثير فوق‎العادهء بمبارانهاي هوايي برروي سپاهيان عراقي دارد. اين مجله با اعزام خبرنگاران خود به عراق، به دنبال پاسخ به اين سؤال بوده كه چرا دركنار انهدام واحدهاي زرهي و مكانيزهء عراق، تلفات اين ارتش بسيار كم بوده است! ظاهرن پاسخ به اين سؤال چندان مشكل نيست. دقت نيروي هوايي آمريكا در انهدام واحدهاي زرهي عراق به اندازه‏اي بالا بوده كه بسياري از نظاميان عراقي براي در امان ماندن، از خودروها و تانكهاي خود فاصله مي‏گرفته‏اند! يك سرهنگ عراقي كه ۲۱ سال سابقهء خدمت دارد (در زمان جنگ ايران و عراق از درجه ستواني تا سرگردي حضور داشته است) در مصاحبه با گروه تايم گفته است: فرماندهي عراق فراموش كرده بود، نيروي هوايي نداريم. اين اشتباه بزرگي بود. تكنولوژي نيروي هوايي آمريكا باوركردني نيست. گزارشات ديگري نيز حاكي است چهار لشگر گارد رياست جمهوري عراق (بغداد، مدينه، بخت‏النصر و حمورابي) زمان مواجهه با نيروهاي زميني آمريكايي را پيدا نكردند چرا كه ۳۰۰ كيلومتر قبل از آنكه نيروي زميني آمريكايي به آنها برسند توسط هواپيماهاي ضدزره A-10 و سپس هليكوپترهاي ضدتانك Apache به شدت بمباران شدند. پرنده‏هاي مذكور عملن با حجم آتش بسيارگستردهء خود، واحدهاي مجهز زرهي گارد رياست جمهوري عراق را مبدل به واحدهاي پياده مي‏كردند! كارشناسان معتقدند خط دفاعي بغداد از دهها كيلومتر پائين‏تر از محور كربلا تا كوت آغاز مي‏شد. قوسي كه ۱۶۰ كيلومتر طول داشت و قرار بود به باتلاق نيروهاي آمريكايي تبديل شود! عراقي‏ها حتي براي درامان ماندن تانكهاي خود بسياري از آنها را به ميان شهرهاي كوچك، روستاها و شهرهاي بزرگ برده بودند كه در شرائط حساس اين واحدهاي كوچك با پيوستن به هم، لشگرهاي زرهي را تشكيل دهند، اما ظاهرن چشم تيزبين ماهواره‎ها و موشكهاي هدايت‏شونده را دست كم گرفته بودند. بسياري از بمب‏ها و موشكها، تانكها عراقي را در كوچه‏هاي تنگ و باريك و يا زيردرختان شكاركرده بودند! موشكهاي حساس به حرارتی مانند ماوريك (AGM-65 Maverick) نيز مدل اثرگذاري است كه بيش از ۳ دهه از اختراع آن مي‏گذرد. اين موشك ديگر حتا نيازي به ديد ندارد بلكه همانند خفاشي كه در شب كاملن تاريك مي‏تواند حشره‏اي را در هوا شكاركند، از روي فركانسهاي بسيار ضعيف مادون قرمز و يا انرژي ساطع شده از هدف زمینی، آن را پيدا مي‏كند. در جنگ سال 2003 آزادسازي عراق، ايالات متحده هيچ هواپيماي جديدي را نسبت به نبرد سال ۱۹۹۱ وارد عرصه نكرد، اما تمامي جنگ‏افزارهاي خود را كاملن به روز كرده بود. نبرد سال ۱۹۹۱، نقش مهم نيروي هوايي را برای فرماندهان نظامي به اثبات رساند. اما این نبرد، ناتواني نيروهاي زميني را در صورت برخوردار نبودن از پشتيباني هوايي خودي و پدافند در برابر نيروي هوايي نشان داد. اين نبرد همچنين از نظر كلاسيك نشان داد مي‏توان با يك نيروي هوايي بسيار قوي، حركت رو به جلوي يك نيروي زميني حتا در مقياس ۲۰ لشگر را متوقف كرد. اما آيا در هر نبردي، نيروي هوايي حرف اول را خواهد زد؟ به شرط تجهيزات و آموزشهاي مناسب، جواب مثبت است. ممكن است برخي گمان كنند هدف مقاله، كم‏رنگ نشان دادن نقش نيروهاي دريايي و زميني در جنگهاي نوين است، اما بايد گفت مباحث مربوط به برتري مطلق نيروي هوايي، چند پيش شرط دارد كه تحقق نيافتن هركدام از آنها مي‏تواند پروژهء انهدام كامل نيروهاي زميني را با مشكل مواجه كند. (1) برتري هوايي اگر به هر دليل، نيروي هوايي مهاجم نتواند نيروي هوايي نيروهاي مدافع را به طوركامل از بين ببرد و يا زمين‏گير كند، هواپيماهاي پشتيباني نزديك، هليكوپترها و بمب‏افكن‏هاي آن قادر نخواهند بود از چنگال تيز شكاري‏هاي مدافع، جان به سلامت ببرند. عراق 24 فروند MiG-29 داشت. ميگ۲۹ مي‏تواند در صورت پرواز، قادر است به سادگي هواپيماهاي كند پرواز A-10 (كه حدود ششصد كيلومتر، يعني يك سوم ميگ۲۹ سرعت دارند) را شكار كند. ناگفته پيداست همان‏طور كه تانكهاي پيشرفته‏اي نظير T-72 در مقابل هليكوپترهاي آپاچي به مانند كودكان بي‏دفاع تن به سرنوشت محتوم مي‏سپارند، هليكوپترها هم در مقابل شكاري‎ها، مانند پرنده‎هاي كوچك، اسير چنگال شاهين خواهند بود. از سوي ديگر نيروهاي هوايي پرقدرت قادرند هفته‏ها در برابر امواج هواپيماهاي مهاجم تاب آورده و آنها را به عقب برانند. آمريكا پروژهء جنگ آزادسازي عراق را با كمتر از 700 فروند هواپيما به پايان رساند، حال آنكه اگر قرار بود با نيروي هوايي قدرتمندي با ۸۰۰ هواپيما روبه‏رو شود، حداقل بايد ۲۰۰۰ هواپيما وارد عمل مي‏كرد و ماهها براي امن كردن فضا مي‏‎كوشيد. (2) پدافند دشمن اگر نيروهاي مدافع، نيروهاي پدافندي به ويژه از نوع موشكي داشته باشند، مبارزه با آنها آسان نخواهد بود. در جنگ سال 1991 خليج فارس، آمريكا تنها براي انهدام پدافندهاي عراقي در كنار بمبارانهاي شهري، بيش از ۳۰ هواپيما را از دست داد. دهها خلبان آمريكايي اسير عراق و از تلويزيون نشان داده شدند. در طول سالهاي ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ پدافندهاي طراحي شده توسط روسها، جهنمي براي هواپيماهاي غربي و خلبانان آنها در جنگها ايجاد كرده بود. تلفات باورنكردني آمريكايي‏ها در نبرد ويتنام، ساقط شدن ۱۰۰ فروند هواپيماي اسرائيلي در طي ۳ روز اوّل در جنگ اكتبر ۱۹۷۳ و يا استفادهء مجاهدين افغان از موشك‏انداز استينگر كه منجربه سرنگوني صدها هليكوپتر و هواپيماي روس و در نهايت شكست كامل ارتش سرخ در جبههء افغانستان شد، همگي از نشانه‏هاي بارز اين داستان است. (3) استفادهء پرتعداد اگر نيروي مهاجم در به‏كارگيري هواپيما و هليكوپتر با محدوديت روبه‏رو باشد، مثلن در مبارزه با يك نيروي زميني عظيم از ۳۰۰ هواپيما استفاده كند و يا مثلن نسبت به‏كارگيري موشكهاي هوشمند به كل بمبها كم باشد و يا آنكه از پشتيباني اطلاعاتي (سيستم‏هاي ماهواره اي) كافي برخوردار نباشد، آنگاه نمي‏توانيم آنها را از قبل برنده بدانيم. بسياري از سلاحهايي كه ايالات متحده در نبرد اخير به كار برد، آنقدر گران‏قيمت است كه هيچ ارتشي توان خريداري آن را ندارد. موشكهاي هدايت شونده‏اي نظير AGM-130 آمريكايي بي‏شك از تانكهاي قديمي T-62 عراقي گرانتر بودند. قطعات مصرفي بمب‏افكن‏هاي بسيار پيشرفتهء B-2 بي‏شك به ارزش يك تيپ زرهي عراقي بود. (قيمت هر فروند B-2 حدود 1.2 ميليارد دلار يا معادل يكسال بودجه نظامي يك كشور متوسط است.) هليكوپتر آپاچي ۱۰ برابر يك هليكوپتر معمولي نظير كبرا یا هایند قيمت دارد. جنگنده‏هاي آمريكايي نظير F/A-18E/F Super Hornet در اين جنگ بين ۵۰ تا ۸۰ ميليون دلار قيمت داشتند، حال آنكه جنگنده‏هاي قديمي ارتشهاي جهان سومي نظير اف4 فانتوم، ميگ23 يا سوخوي22 به سختي ۵ ميليون دلار ارزش دارند. سقوط يك هليكوپتر بلك‏هاوك براي ارتش آمريكا قابل توجه نيست، اما معادل هفته‏ها حقوق كل پرسنل نيروي هوايي تركيه مي‏شود! بنابراين اگر ارتش، به هر دليل از پشتيباني مالي، فني و اطلاعاتي نيروي هوايي خود باز بماند، آنگاه اين مدافعان خشمگين هستند كه توان انجام پاتكهاي سنگين را پيدا مي‏كنند. منبع: http://www.aerospacetalk.ir/forum/post60351.html نوشتهReza6662

تمام خريدهاي مورد اشاره در اين مقاله منتفي بوده و از طرف ايران تكذيب شده است. ايران با توجه به سابقه خريدهاي هوايي از روسيه و عدم پشتيباني مناسب و در راستاي سياست اصولي و آينده نگري خود مشغول طراحي و ساخت جنگنده بومي است. :|

من فكر مي كنيم مسايل را اينگونه طبقه بندي كرده و طبق آن حركت كنيم و پس از نتيجه گيري سراغ بعدي برويم. 1- تعداد تقريبي نيروهاي مسلح ايران و لشگرها زرهي و غير زرهي و توانايي و زمان سازماندهي اين نيروها 2- تعداد تقريبي نيروهاي مسلح آمريكا(و متحدين) در منطقه و لشگرها زرهي و غير زرهي و توانايي و زمان سازماندهي اين نيروها 3- شناسايي نقاط ضعف كشور اعم از نيرو و تجهيزات و مناطق درگيري 4- شناسايي نقاط ضعف آمريكا (ومتحدين) اعم از نيرو و تجهيزات و مناطق درگيري 5- راهكارهاي مقابله و آمادگي در مقابل حمله زميني ارتش آمريكا(ومتحدين) حالا براي شروع مورد اول را اگر كسي آماري در دست دارد اعلام نمايد.

من هم تبريك و شادباش ! مي گويم به اميد اينكه اين سايت وزين روز به روز بهتر شود :|

حامد جان ناراحت غذاي مردم آمريكا نباش آمريكا ديگر نيازي نيست در مورد اقتصادش صحبت كرد فقط مايكروسافت بيشتر از كل فروش نفت ايران برايش درآمد خالص دارد :| به حرف MRG دقت نكرديد : حالا صرفا بصورت نظامي در مورد حمله زميني آمريكا صحبت كنيد تا همه استفاده كنند.