ما در همین افکار بودیم که یک نوجوان ۱۳ ساله، سوار بر موتور از راه رسید. موتور را روی جک زد و بدون این که به کسی تعارف کند، رفت پای دکل و شروع کرد بالا رفتن. به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، نقش نوجوانان درجنگ تحمیلی در همه نقاط مشهود بود؛ از سپر شدن مقابل تانک تا نگهبانی در نقاط خطرناک. روایت زیر یکی از این خاطرات بیاد ماندنی است. *** به اتفاق چند تن از بچه‌های ازنا به «لشکر 7 ولیعصر (عج)» رفتیم و به یگان اطلاعات و عملیات این لشکر مأمور شدیم. در اولین لحظه‌های معرفی به واحد، با یک دکل مواجه شدیم. هرچه به بالا نگاه می‌کردیم، نوک دکل معلوم نبود، چند دقیقه بیشتر که ماندیم فهمیدیم باید از این دکل بالا برویم و دیده‌بانی کنیم. پایه‌های دکل را اندازه می‌گرفتیم. یک متر در یک متر بود. پرسیدم: بلندی این دکل چند متر است؟ گفتند: چیزی نیست، 62 متر! گفتم : چیزی نیست؟ کی جرأت داره بره اون بالا؟ اصلاً میشه اون بالا ایستاد؟ راستش را بخواهید لرزه به انداممات افتاده بود، رفتن به بالای دکلی که روی پایه‌ای یک متر مربعی ایستاده، آن هم با 62 متر ارتفاع کار آسانی نبود. گفتیم: خب حال ما باید چه کار کنیم؟ گفتند: باید بروید بالای این دکل، دیده‌بانی کنید. اول فکر کردیم یک شوخی جبهه‌ای است. از آن شوخی‌ها که رزمندگان با هم می‌کردند. اما نه، همه چیز جدی بود. من که داشتم با ذهن خودم کشتی می‌گرفتم... گفتم: راستی راستی باید برویم آن بالا بالا؟ فکر می‌کنم همه‌ بچه‌های همراه ما همین را فکر می‌کردند، چشمشان که این را فریاد می‌زد. ما، در همین افکار بودیم که یک نوجوان 13 ساله، سوار بر موتور از راه رسید. موتور را روی جک زد و بدون این که به کسی تعارف کند، رفت پای دکل و شروع کرد به بالا رفتن. تمام 62 متر را مثل آب خوردن رفت. همه از تعجب انگشت به دهن مانده بودیم. باور کردنی نبود. یکی از همراهان ما، گفت: آقا جان! غیرت کنید! ما که از این بچه کمتر نیستیم؟ نکند ما‌ آمده‌ایم به دکل نگاه کنیم؟ یاالله بچه‌ها...! ما هم شروع کردیم، اما همه تا وسط دکل می‌رفتیم و برمی‌گشتیم و این کار را دوباره تکرار می کردیم و در هر تکرار هم مقدار بیشتری بالا می‌رفتیم، تا عادت کنیم. یک ماه بعد، جنگ سر بالا رفتن از دکل بود. چون توی اون منطقه پشه کوره زیاد بود و برای فرار از نیش پشه کوره‌ها هم که بود، همه دوست داشتند، بالای دکل باشند. با این که عراقی‌ها دائماً با تانک به طرف دکل شلیک می‌کردند، اما آن بالا صفای دیگری داشت. راوی:امین الله عبداللهی -------------- منتقل شد PersianKing

[quote name='death' timestamp='1391775301' post='363985'] فونت يكم مشكل نداره ؟ [/quote] درست شد

موتور "Tumansky R-15-300" یک موتور توربوجت تک شفت محوری با پس سوز است که به عبارت دیگر بهترین موتور ساخته شده توسط شرکت میکویان می باشد که بر روی جنگنده ی شناخته شده ی گورویچ "MIG-25" نصب شده است . [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138270735425228_Tumansky%20R-11F-300%20view%201.JPG[/img][/center] موتور "R-15-300" در دفتر مهندسی "OKB-300" و توسط سرگئی تامانسکی و در اواخر دهه 1950 طراحی شد. این موتور در اصل برای توپولف "TU-121" (هواپیما - موشک بدون سرنشین) طراحی شده بود تا در سرعت و ارتفاع بالا مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به فقدان منابع شوروی و کمک های مالی به شرکت سازنده محفظه ی موتور به طور عمده از فولاد ساخته شده بود و در قسمتهایی که در معرض گرمای بالا قرار داشتند در حدود 30 میکرومتر فولاد نقره اندود استفاده شده بود . در آن زمان، اتحاد جماهیر شوروی برای بهره برداری از فلزاتی مانند تیتانیوم و یا سایر آلیاژهای کامپوزیتی که تا حد زیادی وزن موتور را کاهش می داد دارای امکانات نبود . تلاشها برای توپولف "TU-121" بعدها و به همین دلایل لغو شد، اما طرح اولیه آن دوباره و برای ساختن توپولف "TU-123" که هواپیمایی شناسایی و بدون سرنشین بود ، مورد استفاده قرار گرفت. [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138270736132484_Foxbat05.jpg[/img][/center] این موتور به علت طراحی فوق العاده در رانش خشک (درای تراست)، می تواند 7،500 کیلوگرم نیرو (73.5 کیلونیوتن ، 16،500 پوند ) و با پس سوز خروجی 11،200 کیلوگرم نیرو (110 کیلونیوتن ، 24،700 پوند ) ایجاد کند . اینچنین نیرویی اجازه ی بالا رفتن سرعت تا 3.2 ماخ در جنگنده ی گورویچ "MIG- 25" ( البته با استفاده از دو موتور ) را میدهد . با این حال و در سرعت های بالای 3 ماخ ، نیروی موتور برای مکیدن سوخت از طریق پمپ از دست می رود و در این حالت ،موتور به طور موثر هوا را به داخل کمپرسور هدایت می کند که این عمل باعث افت فشار و شتاب جنگنده می شود و کنترل آن تا زمانی که خلبان بتواند کنترل دریچه گاز را از طریق استفاده از فایروال یا کمپرسور استال مجددا به دست آورد ادامه خواهد داشت .این سری از حوادث احتمالی ،نهایتا باعث تخریب موتور و نیروی مکش کمپرسور و همچنین قطعات مختلف مانند محفظه احتراق و توربین این موتور خواهد شد . [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138270736519208_Foxbat08.jpg[/img][/center] البته این موتور از مشکلات دیگری مانند مصرف سوخت زیاد، به ویژه در ارتفاعات کم (که سازگار با اکثر موتورهای توربوجت می باشد) رنج می برد و این در حالی بود که موتورهای جنگنده ی گورویچ "MIG- 25" دارای عملکرد عالی در ارتفاع بالا در حدود 80،000 فوتی (24،000 متری ) و البته با مصرف سوخت پایین و سرعت بالا را شامل میشد که بطور قابل توجهی بهتر از هر هواپیمای غربی در آن زمان و تا اوایل دهه 1960 بود . موتور "R- 15BD -300" ،به جهت سهولت در تعمیر و نگهداری، عملکرد و سیستم های نظارتی در کوتاه مدت ،برای خلبانان و مهندسان این موتور خوب و عالی به حساب می آمد. [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138270737014938_foxbatengine_125.jpg[/img][/center] [size=3][color=#FF0000]مدلهای دیگر این موتور [/color][/size] نمونه ی "R-15-300": نسخه اصلی،در هواپیمای بدون سرنشین توپولف "TU-123 Yastreb" مورد استفاده قرار گرفت. نمونه ی "R-15-300M": مشخص نیست !!!!! نمونه ی "R-15B-300": موتور اصلی برای جنگنده های "MiG-25P" و "MiG-25R" و همچنین دارای کنترل الکترونیکی موتور (برای اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی) و با تغییراتی مانند افزایش طول عمر موتور در حدود 150 ساعت می باشد . نمونه ی "R-15BD-300": نسخه بهبود یافته و قوی تر برای جنگنده های "MiG-25PD" و "MiG-25PDS" می باشد که طول عمر موتور به 1000 ساعت افزایش یافته است. نمونه ی "R-15BF2-300": نسخه آپریت (Uprate) شده در "YE-266M"(طرح دیگری از MiG-25) به همراه کارایی بالا که قرار بود برای جنگنده های "MiG-25M" مورد استفاده قرار می گیرد که هرگز در خط تولید قرار نگرفت. [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/1382707371488_Foxbat07.jpg[/img][/center] تنها جنگنده ی استفاده کننده از موتور "R-15-300" جنگنده ی "MiG-25" است. این موتور سریعترین موتور ( 3.2 ماخ)برای جنگنده های تولید شده تاکنون بوده است.البته نمونه های دیگری ازاین محصول توسط خانواده ی رهگیر های گورویچ Ye-150 نیز بصورت تک موتور مورد استفاده قرار گرفته است. [size=3][color=#FF0000]ویژگی ها و مشخصات [/color][/size] نوع: توربوجت با پس سوز طول: 6،264 میلیمتر (246.6 اینچ) قطر: 1،512 میلیمتر (59.5 اینچ) وزن خشک(خالص) : 2،454 کیلوگرم [size=3][color=#FF0000]اجزاء[/color][/size] کمپرسور: 5 مرحله ای محوری توربین: دارای 2 توربین تک مرحله ای [size=3][color=#FF0000]کارایی [/color][/size] حداکثر رانش: 73.5 کیلونیوتن (16،523 پوند) خشک 100کیلو نیوتن (22،503 پوند) با پس سوز دمای ورودی توربین: 942 درجه سانتیگراد مصرف سوخت : 127 کیلوگرم در(ساعت / کیلونیوتن) در حالت ایده آل و معمولی 275 کیلوگرم در (ساعت / کیلونیوتن) در حالت پس سوز روشن مترجم: [color=#4b0082][size=4][font=Tahoma][right]مجتبی کیا[/right][/font][/size][/color] [url="http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=18101"]http://www.forum.art...ead.php?t=18101[/url]

در گلستان شهداي انقلاب اسلامي، گلهاي كميابي وجود دارند كه تنها با تفحص و جستجوي فراوان به چشم مي‎آيند. شهيد كمال كورسل نيز از آن گل‎هاي نادري است كه به نفس حق باغبان انقلاب اسلامي‎، در گلستان اسلام ناب محمدي روييد و در معركه دفاع مقدس پرپر شد. يك نفر بود مثل آدمهاي ديگر، موهايي داشت بور با ريشي نرم و كم‎پشت و سني حدود هفده سال. پدرش مسلمان بود و از تاجرهاي مراكش و مادرش، فرانسوي و اهل دين مسيح. "ژوان " دنبال هدايت بود. در سفري با پدرش به مراكش رفت و مسلمان شد. محال بود زير بار حرفي برود كه براي خودش، مستدل نباشد و محال بود حقي را بيابد و بااخلاص از آن دفاع نكند. در نماز جمعه اهل سنت پاريس، سخنرانيهاي حضرت امام را كه به فرانسه ترجمه شده بود، پخش ميكردند. يكي از آنها را گرفت و گوشه خلوتي پيدا كرد براي خواندن، خيلي خوشش آمد و خواست كه بازهم براي او از اين سخنرانيها بياورند. بعد از مدتي، رفت وآمد "ژوان كورسل " با دانشجوهاي ايراني كانون پاريس، بيشتر شد. غروب شب جمعهاي، يكي ازدوستانش "مسعود " لباس پوشيد برود كانون براي مراسم، "ژوان " پرسيد: "كجا ميري؟ " گفت: "دعاي كميل " ژوان گفت: "دعاي كميل چيه؟! ما رو هم اجازه ميدي بياييم! " گفت: "بفرماييد " . چون پدرش مراكشي بود، عربي را خوب ميدانست. با "مسعود " رفت و آخر مجلس نشست. آن شب "ژوان " توسل خوبي پيدا كرد. اين را همه بچهها ميگفتند. هفته آينده از ظهر آمد با لباس مرتب و عطرزده گفت: "بريم دعاي كميل ". گفتند: "حالا كه دعاي كميل نميروند "؛ تا شب خيلي بيتاب بود. يك روز بچههاي كانون، ديدند "ژوان " نماز ميخواند، اما دستهايش را روي هم نگذاشته و هفته بعد ديدند كه بر مُهر سجده ميكند. "مسعود " شيعه شدن او را جشن گرفت. وقتي از "ژوان " پرسيد: "كي تو رو شيعه كرد؟ " او جواب داد: "دعاي كميل علي(ع) ". گفت: "ميخواهم اسمم رو بذارم علي ". "مسعود " گفت: "نه، بذار شيعه بودنت يه راز باشه بين خودت و خدا با اميرالمؤمنين(ع). " گفت: "پس چي؟ " ـ "هرچي دوست داري " گفت: "كمال " چه اسم زيبايي، براي خودش انتخاب كرد. مسيحي بود. شد مسلمان اهل سنت و بعد هم شيعه، در حالي كه هنوز هفده بهار از عمرش نگذشته بود. مادرش، خيلي ناراحت بود. ميگفت: "شما بچه منو منحرف ميكنيد ". بچهها گفتند: "چند وقتي مادرت را بيار كانون " بالاخره هم مادرش را آورد. وقتي ديد بچهها، اهل انحراف و فساد نيستند، خيالش راحت شد. كتابخانه كانون، بسيار غني بود. "كمال " هم معمولاً كتاب ميخواند. به خصوص كتابهاي شهيد مطهري. خيلي سؤال ميكرد. بسيار تيزهوش بود و زود جواب را ميگرفت، وقتي هم ميگرفت ضايع نميكرد و به خوبي برايش ميماند. يك روز گفت: "مسعود! ميخوام برم ايران طلبه بشم ". ـ "برو پي كارت. تو اصلاً نميتواني توي غربت زندگي كني. برو درست را بخوان. " آن زمان دبيرستاني بود. رفت و بعد از مدتي آمد و گفت: "كارم براي ايران درست شد. رفتم با بچهها، صحبت كردم. بنا شده برم عراق. از راه كردستان هم قاچاقي برم قم. " با برادرهاي مبارز عراقي رفاقت داشت. مسعود گفت: "تو كه فارسي بلد نيستي، با اين قيافه بوري هم كه داري، معلومه ايراني نيستي! خيلي اصرار داشت. بالاخره با سفارت صحبت كردند و آنها هم با قم و در مدرسه حجتيه پذيرش شد. سال شصت و دو ـ شصت و سه بود. ظرف پنج ـ شش ماه به راحتي فارسي صحبت ميكرد. اجازه نميداد يك دقيقه از وقتش ضايع شود. هميشه به دوستانش ميگفت: "معنا ندارد كسي روي نظم نخوابد؛ روي نظم بيدار نشود. " خيلي راحت ميگفت: "من كار دارم. شما نشستيد با من حرف بزنيد كه چي بشه! بريد سر درستون. من هم بايد مطالعه كنم. " يك كتاب "چهل حديث " و "مسأله حجاب " را به زبان فرانسه ترجمه كرد. هميشه دوست داشت يك نامي از اميرالمؤمنين(ع) روي او بماند. ميگفت: "به من بگيد ابوحيدر، اين آن رمز بين علي(ع) و من هست. " يك روز از "مدرسه حجتيه " زنگ زدند كه آقا پايش را كرده توي يك كفش كه من زن ميخواهم. هرچه ميگوييم حالا اجازه بده چندسالي از درست بگذره، قبول نميكند. مسعود گفت: "حالا چه زني ميخواهي؟ " گفت: "نميدونم، طلبه باشد، سيده باشد، پدرش روحاني باشد، خوشگل باشد. " مسعود هم گفت: "اين زني كه تو ميخواي، خدا توي بهشت نصيبت ميكند. " هرچه توجيهش كردند، فايده نداشت. "مسعود " ياد جملهاي از كتاب حضرت امام افتاد كه توصيه كرده بودند "طلبهها، چند سال اول تحصيل را اگر ميتوانند، وارد فضاي خانوادگي نشوند. " رفت كتاب را آورد. گفت: "اصلاً به من مربوط نيست، ببين امام چي نوشته. " جمله را كه خواند، كتاب را بست. سرش را انداخت پايين. فكر كرد و فكر كرد. بعد از چند دقيقه سكوت گفت: "باشه ". خيلي به حضرت امام ارادت داشت. معتقد بود فرامين ولي فقيه، در واقع، دستورات اهل بيت(ع) است. هروقت ما گفتيم: "امام " ميگفت: "نه! حضرت امام ". يك روز رفت پيش مسعود و گفت: "ميخواهم برم جبهه " ايام عمليات مرصاد بود. مسعود گفت: "حق نداري " . گفت: "بايد برم ". مسعود: "جبهه مالي ايرانيهاست؛ تو برو درست رو بخوان ". گفت: "نه! حضرت امام گفتند واجب است. " فرداي آن روز، رفته بود لشگر بدر و به عنوان بسيجي، اسم نوشته بود و رفت عمليات مرصاد. هنوز يك هفته نشده بود كه خبر شهادتش را آوردند. آن موقع، تقريباً بيست و چهار سال داشت. از زمان بلوغش تا شهادت هشت ـ نه سال بيشتر عمر نكرد، ولي هرروز يكقدم جلوتر بود. مسيحي بود، سني شد، و بعد شيعه مقلد امام شد و مترجم و بالاخره رزمنده. چقدر راحت اين قوس صعودي را طي كرد، چقدر سريع. كمال، آگاهانه كامل شد و در يك كلام، بنده خوبي شد. يكي از دانشجويان ايراني مقيم فرانسه ميگويد: اگر "كمال كورسل " شهيد نميشد، امروز با يك دانشمند روبهرو بوديم، شايد با روژه گارودي ديگر! كمال عزيز! ريشههاي باورت در ضمير ما، تا هميشه سبز باد! راوي : سيد مسعود معصومي

[center]شناورهای موشک انداز کلاس کمار [img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/138264644730257_59vec_komarmain.jpg[/img][/center] [center] پروژه کلاس 183 آر اتحاد جماهیر شوروی که بیشتر با نام کمار شناخته می شود یک کلاس از شناور های موشک انداز می باشد که اولین نمونه آن در بین دهه های 50و 60 ساخته شد.به طور قابل ملاحظه این کلاس از اولین نمونه های شناور های ضد کشتی بود که قابلیت غرق کردن کشتی های دیگر را داشت.[/center] [center][b]تاریخچه طراحی[/b] طراحی پروژه 183 آر درست بعد از اتمام جنگ دوم جهانی شروع شد.این شناور ها در سال 1950 با دو عدد محفظه پرتاب اژدر 533 میلیمتری تجهیز شدند و به طور وسیع توسط گارد ساحلی اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفتند.در آغاز این شناور ها با پوسته های چوبی نسبتا صاف و رادار تجهیز می شدند.در سال 1956 با ظهور موشک های پی-15 ترمیت پروژه 183 به طور طبیعی اثبات کرد که بهترین گزینه برای یدک کشیدن این موشک ها می باشد،که باعث شد این شناور ها نسبت به جسته ی خود از قدرت آتش بیشتری بر خوردار شوند.پی آمد این ترکیب(شناور+پی-15 ترمیت)تولید نسل جدیدی از این کلاس به نام پروژه 183 آر بود، که اولین شناور موشک انداز عملیاتی در جهان بود. در بین سالهای 1956 تا 1965 / 122 فروند از کلاس کمار ساخته و در نیروی دریایی اتحاد جماهیر شوروی به خدمت گرفته شد.(توضیح این که این کلاس تا سال 1980 دوام داشت و بعد از این سال پروژه 205 (اوسا1 )جایگزین آن شد.) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/138264644536802_183R.JPG[/img] [b]شناور های صادراتی[/b] نیروی دریایی الجزیره:6 فروند در سال 1967 نیروی دریایی چین:8 فروند در سال 1961 نیروی دریایی کوبا:18 فروند نیروی دریایی مصر:7 فروند در بین سالهای 1962 تا 1967 نیروی دریایی اندونزی:12 فروند در بین سالهای 1961 تا 1965 نیروی دریایی عراق:3 فروند در سال 1972 نیروی دریایی کره شمالی:10 فروند نیروی دریایی سوریه:9 فروند نیروی دریایی ویتنام:4 فروند [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/138264644522032_183r.gif[/img] [b]خدمت در جنگ[/b] -در سال 1967 نیروی دریایی مصر توسط کلاس کمار توانست یک شناور اسرائیلی را غرق کند و این اولین جنگی بود که در آن یک شناور توانست با موشک شناور دیگری را غرق کند. -در سال 1973 نیروی دریایی سوریه توسط 2 فروند شناور از کلاس کمار و یک فروند شناور از کلاس اوسا 1 توانست 5 فروند از شناو رهای سار 3 اسرائیل را در جنگ لاذقیه منهدم کند.[/center] [size=5][color=#FF0000]ترجمه:توسط a_d_mamad[/color][/size] [url="http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=18089"]http://www.forum.art...ead.php?t=18089[/url]

[center]واحد دوازدهم پانزر اس اس یگان زرهی اس اس در زمان جنگ جهانی دوم بود.این یگان به علت اینکه اکثریت انها از افراد کم سن انتخاب شده از گروه جوانان هیتلر آلمان بودند ،حالتی خاص داشت.افسر های این یگان از افراد با تجربه جبهه شرقی آلمان ها بودند.این واحد 20540 پرسنل داشت و اولین عملیات خود را در 7 June 1944 به عنوان قسمتی از سیستم دفاع آلمان در جنگ نرماندی انجام دادند.جنگ نرماندی باعث شد تلفات زیادی بز این یگان وارد شده و در نهایت این یگان با 12000فرد عملیاتی از این جنگ خارج شدند.در ادامه تهاجمات به آلمان واحد برای بازسازی به آلمان بازگشت.در 16 دسامبر 1944 این یگان در مقابل ارتش آمریکا در جنگ بالج به کار گرفته شد.پس از شکست در عملیات تهاجم،این واحد جهت جنگیدن با ارتش سرخ به نزدیکی بوداپست فرستاده شد.یگان 12 اس اس کم کم در مه به سمت اتریش عقب نشینی کرد تا آنکه در 8 می 1945 ده هزار نفر باقی مانده به ارتش آمریکا تسلیم شدند.در ساعت 7:20 صبح سروان وکلین گزارش داد دو سرهنگ دوم و یک سرگرد به نیرو های ژنرال استنلی اریک راینهاد نزدیک شدند و اعلام کردند که در ساعت 2،انتهای ستون زرهی آنها به شهر خواهد رسید.آبروی این یگان اس اس به علت جنایات جنگی که افراد آن در ساعات اولیه جنگ نرماندی انجام شد،خدشه دارشد[/center] [center]ایده یک واحد نظامی اس اس زرهی که از افراد داوطلب هیتلری تشکیل شده باشد اولین بار توسط گوتلو برگر در ژانویه 1943 مطرح شد.برگر این ایده را به هیملر گفت و هیملر به سرعت به موضوع علاقه مند شد و سپس این ایده که ابتدا در سال 1926 به هیتلر گفته شده بود دوباره به او پیشنهاد شد و هیتلر به آن علاقه مند شد و در فوریه 1943 دستور دولتی برای ایجاد واحد صادر گردید.برگر ابتدا خود رابرای فرماندهی یگان نامزد کرده بود اما هیملر به جای او از فرمانده واحد پانزر اس اس دیگری به نام فریت ویت استفاده کرد.مسابقه جهت تعیین لوگوی یگان ترتیب داده شد. از میان هزاران طرح،یک طرح که شامل یک کلید در میان لوگوی اصلی اس اس پانزر بود برنده شد.یک دسامبر 1943 بیش از 16 هزار نفر دوره آموزشی 6-7 هفته ای خود را تمام کرده بودند و در پایگاه واحد اس اس پانزر حاضر بودند.تمرینات در کمپبورلو بلژیک ادامه پیدا کرد و معلوم شد که بهتر است واحد به عنوان یک واحد جنگنده پانزر مورد استفاده قرار گیرد.بنابراین واحد دوباره به یگان اس اس پانزر منتقل گردید.بعضی از افراد جوان بودند که به جای سهمیه الکل و تنباکو،شکلات دریافت می کردند.در پایان اکتبر 1943 واحد مراحل پایانی تکمیل خود را به عنوان واحد زرهی دوازدهم اس اس به انجام رسانید. در حالیکه این افراد تحت تبلیغات حزب نازی زندگی کرده و بزرگ شده بودند به آرمان نازی وفادار بودند ولی هیچ تجربه جنگی نداشتند.برای ایجاد یک زیر ساخت با تجربه نظامی برای این یگان،افراد با تجربه یگان یکم اس اس پانزر جهت به دست گرفتن امور فرماندهی،لژوستیک به این گروهان ارسال شدند.هر چند که یگانهای اس اس نتوانستند تمام افسر های مورد نیاز را تامین کنند.تنها 50 نفر به یگان فرستاده شدند.آنها در لباسهای نظامی اصلی خود خدمت می کردند اما کاملا جز یگان دوازدهم بودند.آموزش برای واحد یک امر غیر معمول بود.ویت متوجه شد که واحد او باید هر چه سریع تر برای نبرد آماده شود بنابراین بسیاری از قوانین را و مقررات آموزش را زیر پا گذاشت و تنها بر روی اصول اصلی مثل آتش مستقیم متمرکز شد.نتیجه این امر آن بود که جو اخلاقی یگان 12 اس اس زرهی بصورت قابل توجهی زیاد بود و رابطه بین افسران و افراد به شکل غیر معمول بود،از روی اعتماد دو طرفه. در مارس 1944یگان دوازدهم اس اس زرهیبه عنوان یگان آماده به خدمت در نظر گرفته شد و دستور حرکت به سمت نرماندی و الحاق به نیروهای اس اس پانزر به آنها صادر شد.در بهار 1944 یگان به تکمیل آموزشهای نظامی در محدوده آرام اطراف منطقه کان(KN) ادامه داد و با منطقه مورد نطر آشنایی کامل پیدا کرد. در ماههای بعدی نشان داد که این آشنایی بسیار مهم بوده است.در 27 می ،ویت 36امین سالگرد تولد خود را وانتصاب به پست جدید فرماندهی را جشن گرفت.حال و هوای آرام تعطیلات چنانچه خود او توضیح داده از بین رفت.در ابتدای June 1944 واحد بصورت آماده برای جنگ درآمد.توان زرهی یگان در این زمان 81 تانک پانتر و 104 تانک پانزر 4 بود.همچنین واحد دارای سیستم های ضد تانک جاگ پانزر 4 بود و سه خودروی فکک پانزر و تعدادی توپهای 88 و 37 و20 میلیمتری هومل و وسپه و تفنگهای اتوماتیک Sig 33 و سیستمهای توپخانه معمولی بود.واحد ضد تانک یگان دوازدهم اس اس پانزر هر چند برای عملیات آماده نبود و به عنوان واحدی بدون توان نظامی در واحد جاگ پانزر 4 قرار گرفته بود.[/center] http://www.forum.reich-history.com/thread101.html

[quote name='mohmohammadi20' timestamp='1382466138' post='345223'] بهتر نیست خاطرات رو تو یک تاپیک بزارید؟ تاپیکش هم موجوده . چند تا که گذاشه شده رو اگه ادغام بکنن مدیران بهتره [/quote] بنده برای خودم تاپیک های برای خاطرات دارم http://www.military.ir/forums/topic/26204-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AA%D8%B1%D9%88-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86/

سال ۶۱ در بمباران هوایی مقر گردانها در سومار بر اثر اصابت ترکش دست چپش از کتف جدا شد و به پشت جبهه برگشت همه میگفتند عبدالرزاق حالا حالاها به جبهه برنمیگرده اما 15 روز بعد با آستین خالی توی دوکوهه رؤیت شد.       - به گزارش تهران پرس، بعضی شهدا از نوک سر تا نوک انگشتهای پاشون در مسیر هدایت میدرخشند. صاحب این عکس حکایت غریبی داره که عقل با شنیدنش قفل میشه. باید حکایت این عجوبه را با عشق شنید.صاحب این عکس شهید عبدالرزاق علی شیری است. او در سال 41 در کرج متولد شد و در طفولیت به علت تب شدید از ناحیه پای چپ فلج گرددید. هر چند بهبودی پیدا کرد اما لنگیدن پای چپ همیشه با او بود. عبدالرزاق، معلولیت رو محدودیت نمیدید و با تلاش فراوان قهرمان رشته ورزشی جودوی محل زادگاهش شد. عبدالرزاق سال 60 در حالی که 20 بهار از عمرش گذشته بود پا به جبهه گذاشت. معمولا توی جبهه اونهایی که ناتوان بودند در واحدهای پشتیبانی مثل تدارکات، آشپزخانه، دژبانی و... به کار رفته میشدند. اما او از اول وارد واحدهای رزمی شد و به عنوان یک رزمنده اسلحه به دست میگرفت و به مصاف دشمن میرفت.     سال 61 و در عملیات مسلم ابن عقیل(ع) در حالی که رزمنده لشگر27 محمد رسول الله(ص) بود در بمباران هوایی مقر گردانها در سومار در اثر اصابت ترکش دستش چپش از کتف جدا شد و به پشت جبهه برگشت. همه میگفتند عبدالرزاق حالا حالاها به جبهه برنمیگرده اما 15 روز بعد با آستین خالی توی دوکوهه روئیت شد. او ول کن نبود و کسی هم جرات این رو نداشت که توی عملیات از او استفاده نکنه. کسی باورش نمیشد که عبدالرزاق هنوز میتونه سینه به سینه دوشکا بره و با نارنجک خاموشش کنه. او رزمنده گردان حنظله بود. این دلاوری و جیگرداری در عملیات والفجر یک کار دستش داد. در حالی که 3 ماه بیشتر از قطع دست چپش نمیگذشت تیر دشمن به گردنش اصابت کرد و باز مجروح شد.         بعضی رزمندهها یکبار مصرف بودند و با یک اعزام و یا یک مجروحیت به جبهه پشت میکردند اما دوباره عبدالرزاق اومد و این بار توی مقر قلاجه همه رو حیرت زده کرد.در مراسم صبحگاه اردوگاه قلاجه قبل از عملیات والفجر4 عبدالرزاق با آستین خالی و قداره به کمر، در حالی که پرچم سرخی به دست داشت ظاهر میشد و خودش کمپوت روحیه بود.باز این رزمنده شمشیر به کمر در عملیات والفجر4 در اثر اصابت ترکش به شدت مجروح شد. او میگفت اینقدر جبهه میرم تا شهید بشم. و باز به جبهه بازگشت و تخریبچی لشگر27 حضرت رسول شد و باز عملیات.         دیماه 64 ازدواج کرد و بهمن ماه باز به جبهه برگشت. و باز اسلحه به دست و شمشیر به کمر و این بار با گردان علی اصغر (ع) به فرماندهی شهید حسین اسکندرلو خط شکن شد. هدف ضربه زدن به دشمن در جزیره ام الرصاص و آن سوی اروندرود بود. کار طاقت فرسایی بود و احتمال درگیری تن به تن با دشمن میرفت. امکان داشت که این بار شمشیر او به کار آید.حمله به جزیره ام الرصاص در روبروی خرمشهر برای فریب دشمن بود تا سایر یگانها بتوانند وارد فاو شوند و حماسه والفجر8 رقم بخورد.     جزیره ام الرصاص بعد از سه روز تخلیه شد و ماموریت جدید گردان علی اصغر (ع)، حمله به دشمن و دفع پاتک در فاو و اطراف کارخانه نمک بود. باز عبدالرزاق "شمشیر بند" میدان دار معرکه شد. تیربار چهارلول دشمن امان همه را بریده بود. وقتی روی خاکریز قفل میشد مثل موریانه خاکریز رو کوتاه میکرد و تلفات میگرفت. عیدالرزاق دست به کار شد. برای رسیدن به تیربار دشمن باید از باتلاقی که بین ما و دشمن بود میگذشت و رد شدن از این همه گل و لای به این راحتی نبود و دشمن کاملا روی مواضع ما دید تیر داشت اما عبدالرزاق ول کن نبود. نارنجک به کمر و شمشیر به دست حرکت کرد و دقایقی بعد تیربار دشمن خاموش شد و عبدالرزاق هم افتاد. کسی نفهمید چه شد اما همه میگفتند این بار شمشیر به کار آمد و بر سر زبانها افتاد که عبدالرزاق علی شیری تیربارچی بعثی را با شمشیر قیمه قیمه کرد. روز اول اسفند 64 روحش پر کشید و پیکرش در فاو ماند و بعد از 13 سال به وطن باز گشت و در گلزارشهدای امامزاده محمد کرج به خاک سپرده شد. این روایت رفت و بازگشت فراوان داشت. اما بار آخر عبدالرزاق چون دینش کامل شده بود رفت و دیگر بازنگشت. راوی : جعفرطهماسبی http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=17987

[quote name='elit' timestamp='1382296596' post='344910'] تو لیست کشورهای دارنده این موشک نوشته(ایران)یا من اشتباه می کنم؟ [/quote] منم نمیدونم

[b]مقدمه[/b] موشک های ضد تانک هدایت شونده اصلی ترین سلاح پیاده نظام ارتش ها برای مقابله با تانکها و ادوات زرهی است. این سلاح ها کوچک ، سبک ، ساده ولی بسیار کارآمد هستند. از دهه 70 میلادی دهها نمونه این موشک ها با سیستم هدایت های مختلف برای ارتش ها بزرگ دنیا ساخته شده و بعضی از آنها در بازار صادراتی بسیار پرطرفدار بوده اند. اکثر این موشکها دارای هدایت سیمی بوده و در راستای دید پرواز می کنند اگرچه از دهه 70 میلادی بعضی از این موشکها با توانایی پرواز بالاتر از خط دید تولید شده اند ( پرواز در بالای خط دید یعنی پرواز موشک بعد از خروج از لانچر در 5/1 تا 2 متر بالاتر از سطح هدف و حمله به آن از فراز هدف( موشک های هدایت سیمی بسیار ساده و در عین حال ارزان تر از دیگر موشکها هستند از این رو این موشکها بسیار در بین کشورهای دارای مرزهای زمینی زیاد طرفدار دارند. این قبیل موشک های را می توان بر ضد انواع اهداف میدان جنگ مانند تانکها ، نفر برها ، خودروها ، توپها و سنگرها تیر بار استفاده می شود.اولین بار در دهه 40 میلادی در جریان جنگ جهانی دوم در سال 1945 آلمان ها اولین موشک ضد تانک هدایت شونده جهان را با نام X-1 در دهه 50 و 60 موشکهای ضد تانک حمل شونده توسط نفر دچار کم مهری از طرف فرماندهان نظامی قرار گرفتند زیرا آنها معتقد بودند که راکتها غیر هدایت شونده چون بازوکا و یالاو می توانند از پس تانکها بر آیند. با شروع دهه 70 و ورود تانکهای قدرتمند و با زرهای ضخیم تر و پیشرفته این راکت اندازها کارایی خود را تا اندازه ای از دست دادند. را ساختند که با اشغال آلمان هرگز فرصت استفاده در میدان جنگ را پیدا نکرد [center][img]http://www.army-technology.com/projects/milan/images/milan1.jpg[/img][/center] [b]موشک میلان / Milan[/b] میلان موشک میان برد و قابل حمل ضد تانک است که توسط کمپانی Euromissile تولید شده است. این شرکت در منطقه Fontenay-aux-Roses در فرانسه واقع است. Euromissile در واقع کنسرسیومی است که توسط شرکت هوا و فضای دایملر کرایسلر از المان و شرکت هوا و فضای ماترا از فرانسه تشکیل شده است که در حال حاضر یک شرکتی تابعه از مجموعه EADS است. این موشک برای اولین بار توسط ماترا فعال گشت و بعد از ان با Matra BAE Dynamics و Alenia Marconi در MBDA ادغام گشت.این سیستم تحت لیسانس بهارت دینامیک هند نیز ساخته شده است. این سیستم برای ارتش فرانسه و آلمان توسعه داده شد و بیش از 360000 موشک و 10000 واحد پرتاب ساخته شده از سال 1972 تا کنون،میلان در 43 کشور در دنیا در خدمت بوده است. سامانه موشکی میلان از دو بخش موشک انداز و موشک تشکیل می شود.حمل و نقل میلان اولیه به وسیله نفر صورت می گرفت اما نمونه های بعدی آن روی خودروهای زرهی و غیر زرهی نیز مستقر شد.نمونه های مختلفی از این موشک تولید شد که عبارتند از Milan-1,Millan-2,Milan-2T,Milan-3,Milan-ER. در جنگ فالکند از موشک میلان با موفقیت زیاد برای انهدام پناهگاه ها زیر زمینی کشور آرژانتین استفاده شد.برنامه های طولانی برای جایگزینی موشک جاولین آمریکا با موشک گیل رژیم صهیونیستی به جای موشک میلان وجود دارد.انگلستان در اواخر سال 2001 با هدف انجام آزمایش های موشکی تعدادی از سامانه های موشکی را خریداری کرد.دو سامانه موشکی هدایت شونده ضد تانک جاولین و گیل تنها رقبای میلان هستند که دولت انگلیس آنها را برای تجهیز ارتش و لشکر زرهی پیاده نظام خود انتخاب کرده است. میلان افزون بر تانک های رزمی می تواند هدف های دیگری همچون انواع هدف های ثابت در میدان نبرد را مورد حمله قرار دهد.در جنگ سال 1987 که بین دو کشور چاد و لیبی صورت گرفت ارزیابی شد که 12 فروند موشک میلان که کشور چاد آن ها را بر روی کامیون های سبک تویاتا سوار کرده یود به تنهایی پاسخگوی بیش از 60 دستگاه تانک T-50 و T-60 لیبی بودند.گزارشات دیگر از منابع مختلف موید این موضوع است.کشور مصر نیز در سال 1973 از این موشک در جنگ علیه رژیم اشغالگر قدس استفاده کرد. [center][img]http://www.armyrecognition.com/images/stories/europe/france/weapons/milan_adt-er/pictures/Milan_adt-er_medium_range_weapon_system_anti-tank_missile_Copyright_MBDA_France_French_002.jpg[/img][/center] [b]موشک میلان پایه[/b] میلان از هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید برخوردار است.کنترل موشک از طریق بردار رانش (نازل های متحرک موتور برای تغییر جهات بردار رانش) انجام می شود و موشک نیز به تجهیزات نشانه روی حساس فروسرخ مجهز است.سامانه ردیابی فروسرخ با همکاری مشترک دو کشور فرانسه و آلمان ساخته شده است.زمانی که موشک پرتاب می شود چهار بالک انتهایی آن باعث حرکت موشک حول محور افقی و تثبیت آن در حین پرواز می شود.موشک انداز و تجهیزات نشانه روی با هم هستند و در پرتاب های زمینی این مجموعه روی یک سه پایه قرار می گیرد.این مکانیزم باعث می شود که بتوان موشک میلان را از روی تجهیزات و خودروهای نیمه زرهی نیز شلیک کرد. آماده کردن موشک میلان برای شلیک آسان سات.هنگام شلیک موشک تیر انداز فقط علامت نشانه روی خود را روی هدف نگه داشته و بقیه کارها به صورت خودکار توسط سامانه هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید انجام می شود. [center][img]http://www.armyrecognition.com/images/stories/europe/france/weapons/milan_adt_mbda/pictures/Milan_adt_MBDA_anti-tank_missile_system_weapon_French_France_001.jpg[/img][/center] [b]موشک ضد زره Milan-2[/b] این نوع موشک که نسل دوم موشک میلان محسوب می شود در سال 1983 طراحی و یک سال بعد در خط تولید قرار گرفت.در سال 1984 به خدمت ارتش کشورهای فرانسه,آلمان و انگلیس در آمد.در سال 1985 آمریکا این سامانه موشکی را مورد ارزیابی قرار داد.سرجنگی آن از نوع خرج گود است که توانایی نفوذ به زره های کامپوزیتی و پیشرفته را داراست.موشک میلان 2 نسبت به موشک پایه دارای توانایی عمق نفوذ بیش تری است.این ویژگی به خاطر پراپ دماغه موشک است که موجب افزایش فاصله دورایستایی موشک شده است. موشک میلان 2 دارای هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید با استفاده از سیم است.بیشینه برد موشک 2000 متر و کمینه برد 25 متر است.مشک با سرعت متوسط 720 کیلومتر در ساعت در 12/5 ثانیه به پیشینه برد خود می رسد.موشک دارای طول 918 میلیمتر,قطر 125 میلیمتر و وزن 6/73 کیلوگرم است.امکان شلیک 3 تا گلوله در دقیقه فراهم است.سرجنگی موشک به وزن 2/70 کیلوگرم و قطر 115 میلیمتر است که دارای 1/79 کیلوگرم ماده شدیدالانفجار و قدرت نفوذ 253 میلیمتری در زره است. [center][img]http://www.eliteukforces.info/images/weapons/royal-marines-milan.jpg[/img][/center] [b]موشک Milan-2T[/b] در سال 1968 Milan-2T در مسیر توسعه قرار گرفت.در سال 1991 Milan-2T که دارای سرجنگی خرج گود دو مرحله ای بود به خدمت ارتش فرانسه و آلمان در آمد.از این موشک برای انهدام اهدافی که به وسیله زره واکنشی انفجاری محافظت می شوند استفاده می شود. [center][img]http://brightcove.vo.llnwd.net/e1/pd/77374810001/77374810001_2094037537001_milan-antitank-missile-system.jpg?pubId=77374810001[/img][/center] [b]موشک Milan-2ER[/b] این موشک که برد آن به 3000 متر افزایش یافته و جدیدترین نسل میلان محسوب می شود با همکاری فرانسه و هندوستان تولید شده و از توانایی پیشرفته و برد بیش تر برخوردار است.سرجنگی آن می تواند تا 1000 میلیمتر در زره واکنشگر انفجاری یا زره همگن نفوذ کند.قدرت نفوذ آن در بتون مسلح نیز 3 متر است.برای این موشک یک موضع شلیک دیجیتالی جدید طراحی و ساخته شده است.در این موضع شلیک یک تصویربردار حرارتی یک پارچه به همراه یک خروجی ویدیویی وجود دارد که موجب می شود موقعیت تیرانداز و موشک انداز از هم فاصله پیدا کند.وزن این شلیک جدید با احتساب دو موشک کمتر از 45 کیلوگرم است. میلان ER نسل جدید سلاح پیاده نظام برای حمایت از آتش تاکتیکی و دقیق نزدیک عملیات رزمی در عراق است. این تکامل از میلان مبارزه با اثبات شده و فوق العاده قابل اعتماد است در حال حاضر در حال استفاده در بیش از 40 کشور در سراسر جهان است و ایده آل برای الحاق به آینده جنگ شبکه محور (NCW) سیستم مناسب است. [center][img]http://greekmilitary.net/Greek%20Armoured%20Core/Greek%20army%20AT.jpg[/img][/center] میلان ER با حفظ تمام عملکرد و ویژگی های عملیاتی خانواده میلان (ارگونومی ، قابلیت اطمینان ، صحت ، استحکام و انعطاف پذیری استفاده تاکتیکی) شامل بروزرسانی هایی شده است.همچنین دارای فن آوری های نسل آینده لازم برای پاسخگویی به نیازهای جدید در مبارزه در حالی که هزینه های زندگی در کل چرخه سازگار با محدودیت های بودجه ای از نیروهای مسلح. این فن آوری های جدید باعث بروز رسانی هایی شامل بهره برداری از کلاهک پیشرفته ، سیستم نیروی محرکه ،که در پرواز قدرت مانور و میدان عملیاتی (در حال حاضر تا 3،000 متر به عنوان مخالف 2،000 متر از مهمات نسل میلان قبلی) نقش موثری دارند. موشک دارای سرعت 200 متر در ثانیه برد 400 تا 2000 متر و سرجنگی دو مرحله ای ضد تانک با قدرت انفجاری بسیار بالا است.موشک به طول 1/2 متر,وزن 7/1 کیلوگرم,قطر 0/125 متر دارای پیشرانش راکت سوخت جامد است. سامانه پرتاب و تجهیزات نشانه روی این موشک با هم بوده و در پرتاب های زمینی این مجموعه روی سه پایه قرار می گیرد.این مکانیزم باعث می شود که بتوان میلان را از روی تجهیزات ضد و خودروهای نیمه زرهی شلیک کرد.سامانه پرتاب متشکل از یک سامانه دید و یک مجموعه هدایت است که روی سه پایه نصب می شود.تعیین کننده فروسرخ,انحراف زاویه بین موشک و خط دید به هدف را اندازه گیری می کند.تمام سامانه های پرتاب موشک میلان را می توان به سامانه های پرتاب میلان 3 ارتقاء داد و از آن برای شلیک گونه های مختلف موشک میلان استفاده می شود. موشک برای شلیک به دو خدمه نیاز دارد.یکی تیرانداز که سه پایه شلیک را حمل می کند و دیگری کمک تیرانداز یا بار کننده موشک که دو موشک را با خود حمل می کند.شلیک موشک در وضعیت عادی ه این صورت است که تیرانداز علامت دوربین را روی هدف قرار داده و دکمه شلیک را فشار می دهد.موشک از داخل لوله پرتاب شلیک می شود و خود لوله پرتاب نیز پشت موشک انداز پرتاب می شود.پس از آن می توان موشک را دوباره بارگذاری کرد.مرحله اول پیشرانش به مدت 1/5 ثانیه می سوزد و موشک را از داخل موشک انداز تا یک فاصله تقریبا 3 متری پرتاب می کند و مرحله دوم پیشرانش نیز 11 ثانیه است که سرعتی فراتر از 200 متر بر ثانیه و بیشینه برد 2 کیلومتر برای یک زمان پرواز 12/5 ثانیه به موشک می دهد.پس از شلیک موشک بالک های موشک باز شده و موشک را در وضعیت ثابت قرار می دهند.وقتی موشک از دید تیرانداز ناپدید می شود.تیرانداز با نگه داشتن علامت + دوربین که در طول پرواز موشک روی هدف متمرکز است کار ردگیری هدف را به آسانی دنبال می کند.در طول پرواز موشک روی هدف متمرکز است کار ردگیری هدف را به آسانی دنبال می کند.در طول پرواز به منظور برخورد نکردن با موانع موشک به صورت خودکار 0/5 متر بالاتر از دوربین حرکت می کند.به محض برخورد موشک با هدف حتی در زاویه های بالا یعنی تا زاویه 80 درجه مواد انفجاری آن آتش می گیرد. [center][img]http://greekmilitary.net/Greek%20Armoured%20Core/Greek%20army%20AT.jpg[/img][/center] [center][b]مزایای اصلی[/b] ◊ می تواند توسط 2 نفر راه اندازی و پرتاب شود. ◊ مقاوم در برابر اقدامات متقابل . ◊ قابل اعتماد> 95 ٪ بر خورد در 100.000 شلیک. ◊ پشتیبانی آتش در برابر همه اهداف زمینی . ◊ نسخه جدید میلان 3 ارتقا داده شده برای نابود کردن دقیقتر و مقاوم در جمینگ ◊ دقت ، قابلیت اطمینان ، انعطاف پذیری استفاده تاکتیکی ، تدارکات آسان است. ◊ در اختیار داشتن 75% بازار تسلیحات متوسط ضد تانک.[/center] [center][img]http://www.militaryimages.net/photopost/data/925/milan_cutaway.jpg[/img] [b]کاربران:[/b] الجزایر،استرالیا،برزیل،بو سنی و هرزگوین،بلژیک،چاد،اکوادور ،استونی،قبرس،مصر،فرانسه،آ لمان، سوریه،یونان،هند،ایرلند،ای ران،عراق،ایتالیا،کنیا،لبن ان،لیبی،مکزیک،پاکستان،پرت غال،چین،روسیه، سنگاپور،آفریقای جنوبی،اروگوئه،مراکش،اسپان یا،ترکیه،انگلیس، این موشک در رسته پیاده نظام ارتش بلژیک ، نیروی زمینی کرواسی ، رسته ی پیاده نظام و سواره نظام فرانسه ، رسته سواره نظام و پیاده نظام ارتش آلمان ، ارتش یونان ، رسته ی پیاده نظام ارتش هندوستان ، ارتش ایتالیا ، رسته پیاده نظام ارتش کنیا ، ارتش ترکیه و ارتش اروگوئه به کار گرفته می شود . موشک میلان در رسته ی پیاده نظام و سواره نظام ارتش استرالیا به کار گرفته می شد . ولی از اوایل دهه ی 1990 استرالیا این موشک را از لیست موشک های خود خارج کرد . نیروی دریایی پادشاهی انگلستان و رسته پیاده نظام ارتش این کشور نیز این موشک را به کار می برد.[/center] [center][img]http://www.armyrecognition.com/images/stories/europe/france/weapons/milan_adt-er/Milan_adt-er_medium_range_weapon_system_anti-tank_missile_MBDA_France_French_640.jpg[/img][/center] [b]خصوصيات MILAN ER[/b] عملكرد: موشک ضد تانک ATGWS كشور سازنده: آلمان + فرانسه شرکت سازنده: MBDA + Bharat Dynamics (under license) طول: 1.2 متر قطر: 0.125 متر طول بالها: 460 میلیمتر وزن: 7.1 کیلوگرم 13 کیلوگرم برد عملیاتی : 400- 2000 متر 3000 متر سرعت : 200 متر بر ثانیه سیستم هدایت: نیمه اتوماتیک فرمان به خط دید با استفاده از سیم (SACLOS) پیشرانه: سوخت جامد کلاهک: دو سر حرارتی قدرت نفوذ: 352 میلیمتر 1000 میلیمتر پلتفرم پرتاب: فردی،خودرو مدل ها: MILAN 1, MILAN 2, MILAN 2T, MILAN 3, MILAN ER شمارگان تولید: 350000 موشک + 10000 لانچر پرتاب سال ورود به خدمت: از 1972 تاکنون [center][img]http://www.tribuneindia.com/2003/20030324/album/images/photo07.jpg[/img][/center] http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=14724

اسکادران VX-23 برای تست هوایی و ارزیابی مطلوب جنگنده ها و با نام مستعار (سگ شور) توسط نیروی دریایی ایالات متحده پایه گذاری شد. این اسکادران برای ارزیابی مشکلات جنگنده های نیروی دریایی در پایگاه هوایی Patuxent River، مریلند تشکیل و با استفاده از کد دم ( tail code) مخصوص به نام SD در حال حاضر دارای تعداد زیادی هواپیما در اسکادران خود تحت نظر نیروی دریایی ایالات متحده می باشد. [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138211466927714_Air_Test_and_Evaluation_Squadron_VX-23_%28insignia%29.JPG[/img][/center] اسکادران VX-23 همچنین به انجام تحقیقات و تست و ارزیابی هواپیماهای تاکتیکی بال ثابت و پهپاد مشغول است. برای این عملیاتها اسکادران VX-23 دارای مرکز پشتیبانی مدرنی برای هواپیما، خلبانان، خدمات تعمیر و نگهداری، ایمنی می باشد که فراهم کننده ی نیازها است. ماموریت اصلی این اسکادران شامل : 1- کیفیت و ارزیابی عملکرد 2- تست تناسب های دریایی 3- تست سیستم نیروی محرکه ی جنگنده ها 4- تست سیستم های ماموریتی هواپیمای تاکتیکی 5- سازگاری و پرتاب گلوله و موشکهای هدایت شونده 6- قابلیت اطمینان و ارزیابی ثبات پذیری جنگنده ها 7- شبیه سازی پرواز راحت و کاربر پسند و توسعه نرم افزارهای کنترل پرواز 8- نظارت بر آزمون های پشتیبانی هواپیما 9- امکانات برای پیمانکاران و مهندسین 10- اعتبار و توسعه و پیشبرد کارهای مربوطه در طول سال اسکادران VX- 23 به آزمون و ارزیابی جنگنده ها و سایر هواپیماهای بال ثابت از جمله EA- 6B و F-14 و F/A-18 و T- 45 می پردازد و همچنین به تازگی اسکادران VX -23 میزبانی تست پرواز و کادر پروازی طرح های مفهومی و مشترک جدید X- 32 و X- 35 و همچنین تست ارابه فرود طرح X- 31 VECTOR را بر عهده داشته است . [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138211467144247_00VX-23_US_Navy_aircraft_in_flight.jpg[/img] [size="2"][color="#FF0000"]انواع جنگنده های اسکادران VX- 23 در تصویر بالا مشخص می باشد [/color][/size][/center] این اسکادران متشکل از حدود 40 افسر و 90 داوطلب خدمت سربازی برگرفته از نیروی دریایی ایالات متحده و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده می باشد و همچنین 340 پیمانکار و پرسنل تعمیر و نگهداری مسئول برنامه ریزی و نظارت ایمنی می باشند که این افراد مسئول سرویس دهی به هواپیماهای 45 و 40 T- و F/A-18A/B/C/D/E/F/G و EA-6B از این اسکادران می باشند. علاوه بر این صدها نفر از مهندسین آزمون پرواز و پیمانکاران مختلف دیگر در این اسکادران عملیات پرواز بیش از 2،600 فروند در سال که بالغ بر 3،500 ساعت پرواز است را انجام می دهند. اسکادران VX -23 دارای یک مرکز عملیات شامل سه آشیانه بزرگ و یک مرکز بزرگ تعمیرات برای تعمیر قطعات TC- 7 و MK 7 می باشد. [center][img]http://up.arteshi.com/uploads/138211467320347_US_Navy_020700-N-1272P-001_F-A-18_Hornet_weapons_test.jpg[/img] [size="2"][color="#FF0000"]تست مربوط به اف 18 سی و پرتاب بمب های ام کی 83 در سال 2002[/color][/size][/center] [size="3"][color="#FF0000"]امروزه[/color][/size] در سال 2010 و در روز زمین این اسکادران با اصلاح سیستم سوخت که مخلوطی از سوخت زیستی ساخته شده از گیاه کاملینا ساتیوا بود را بر روی F/A-18 سوپر هورنت تست و با نامگذاری مجدد به عنوان "F/A-18 زنبور سبز" حرکت نمادینی را در این جهت انجام داد . در اوت سال 2011، اسکادران VX- 23 پرواز با مخلوط سوخت های زیستی مبتنی بر نفت JP -5 (سوخت جت) و گیاه کاملینا را شروع کرد که شامل چند فروند هواپیما میشد. [b]منبع : http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=17951[/b]

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/13819155972299.jpg[/IMG] [b][size=3][color=#0000FF]تا کی دل من چشم به در داشته باشد ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد آن باد که آغشته به بوی نفس توست از کوچه ما کاش گذر داشته باشد هر هفته سر خاک تو می آیم، اما این خاک اگر قرص قمر داشته باشد این کیست که خوابیده به جای تو در این خاک از تو خبری چند، مگر داشته باشد آن روز که می بستی بار سفرت را گفتی به پدر هرکه هنر داشته باشد باید برود هرچه شود گو بشو و باش بگذار که این جاده خطر داشته باشد گفتی نتوان ماند از این بیش، یزیدی است هر کس که در این معرکه سر داشته باشد باید بپرد هرکه در این پهنه عقاب است حتی نه اگر بال و نه پر داشته باشد کوه است دل مرد ولی کوه نه هر کوه آن کوه که آتش به جگر داشته باشد این تاک که با خون شهیدان شده سیراب تا چند در آغوش تبر داشته باشد دردا اگر از خوشه این شاخه سرشار بیگانه ثمرچیده و بر داشته باشد عشق است بلای من و من عاشق عشقم این نیست بلایی که سپر داشته باشد رفتی و من آن روزنبودم ، دل من هم تا با تو سر سیر و سفر داشته باشد باید برود هرچه شود گو بشو و باش بگذار که این جاده خطر داشته باشد رفتی و زنت منتظر نو قدمی بود گفتی به پدر کاش پسر داشته باشد گفتی که پس از من چه پسر بود و چه دختر باید که به خورشید نظر داشته باشد باید که خودش باشد، آزاده و آزاد نه زور و نه تزویر و نه زر داشته باشد اینک پسری از تو یتیم است در اینجا در حسرت یک شب که پدر داشته باشد برگرد سفر طول کشید ای نفس سبز تا کی دل من چشم به در داشته باش[/color][/size][/b][/center]

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/66559743636598510881.jpg[/img][/center] [center][color=#FF0000][b]Maxim 7.62mm M4M Anti-Aircraft Gun[/b][/color][/center] [b][size=3][color=#0000FF]در اواخر قرن نوزدهم بود که مسلسل ماکسیم در ارتش تزاری روسیه معرفی شد در این زمان این مسلسل زمان زیادی نبود که خط تولیدش رادر کارخانه ی ماکسیم انگلستان ترک کرده بود.[/color][/size][/b] [center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/39884090498939501229.jpg[/img] [/center] [center][size=3][color=#0000FF][color=#0000FF][b]این مسلسل نه تنها خودش را به عنوان اولین مکانیزم خودکار آتش ثابت کرد بلکه قابل اعتمادترین گزینه نیز بود. ساختار مستحکم و نیرومند آن و همچنین نرخ آتش متوسط آن را برای تجهیز ارتشهایی که دارای استعداد مکانیکی ضعیف تری بودند ایده آل ساخت.برای نسلها سربازان روسی با این مسلسل آموزش میدیدند ختی بعد از رونمایی از نمونه ها ی جدید آن.[/b][/color][/color][/size][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/66559743636598510881.jpg[/img] [size=3][b][color=#0000FF]مدل استاندارد قبل از جنگ ضدهوایی روسی بود که متشکل از 4 مسلسل خنک شونده با آب 1910ماکسیم بود که قابلیت نصب بر روی خودروهای مختلف قطارها و قایق ها ی موتوری بود.M4M [/color][/b][/size][/center] [center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/72322040067121193778.jpg[/img] [b][color=#FF0000]سرباز روسی در حال شلیک با این مسلسل[/color][/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/84985410615340971893.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/40982478493127385411.jpg[/img] [b][color=#FF0000]ملوانان روس در حال استفاده از ضد هوایی [/color][/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/67227899896806992804.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/71208668413921491332.jpg[/img] [color=#FF0000]مواردی از استفاده این مسلسل بر روی وسایل نقلیه!![/color][/center] [color=#ff0000][size=5][b]منبع[/b][/size][/color][size=5][b]:[/b][/size] [size=5][b][url="http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=15522"]http://www.forum.art...ead.php?t=15522[/url][/b][/size]

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/1~21.jpg[/IMG] دوشکا نام گونهای مسلسل سنگین برای پدافند ضدهوایی است که در شوروی پیشین ساخته میشد.نام روسی آن ДШК (د.ش.کا) کوتاهشده Дегтярёва Шпагина Крупнокалиберный (تلفظ: دِگتیاریووا اشپاگینا کروپنوکالیبـِرنیی) و به معنی «کالیبر-بزرگ دگتیارف-اشپاگین» است. واسیلی دگتیارف طراح اصلی این سلاح بود و گئورگی اشپاگین سازوکار خشاب آن را بهبود بخشید. کالیبر این سلاح ۱۲٫۷ م م میباشد و انواع مختلفی از گلولههای با کاربری مختلف برای این سلاح ساخته شدهاست . مشابه این سلاح مسلسل سنگین کالیبر ۰٫۵۰ ساخت آمریکا میباشد . [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/2~14.jpg[/IMG] تاریخچه: اولین مسلسل های سنگین ارتش شوروی ، برای پاسخ گویی به نیاز سلاح های ضد هوایی طراحی شدند.نخستین سلاح کالیبر 7/12 که در ارتش شوروی بکار گرفته شد سلاح DK بود که در سال 1930 طراحی شد.این سلاح در مقیاس اندکی طی سالهای 1933 تا 1935 تولید شد.خشاب این سلاح از نوع دایره ای و 30 تیر بود و گلنگدن آن با سیستم فشار گاز باروت کار می کرد.این سلاح دارای وزن زیاد و نواخت تیر پایینی بود. در سال 1938 یکی از سازندگان و طراحان سلاح در روسیه بنام SHPAGIN دست به تحول سلاح DK زد و سیستم تغذیه آن را تبدیل به نوع نواری کرد. ارتش شوروی این سلاح را در سال 1939 به عنوان مسلسل سنگین رسمی به خدمت گرفت و نام این سلاح را از DK به DSHK (یعنی مسلسل سنگین دکتیارف و شاپگین) تغییر داد. این سلاح در جنگ جهانی دوم به عنوان سلاح ضد هوایی و پشتیبانی پیاده نظام بکار گرفته شد . بعد از جنگ جهانی دوم این سلاح در قسمت هایی چون سیستم تغذیه نوار فشنگ مورد بازنگری قرار گرفت و با نام DSHK_M یا DSHKM_38/46 عرضه گردید.این مسلسل در بسیاری از تانک های روسی به عنوان مسلسل برجک بکار برده شد.از جمله این تانک ها می توان به تانکهای BTR_155 و T_55 وT_62 اشاره کرد.در سال 1970 مسلسل سنگین DSHK جای خود را به مسلسلهای NSV/NSVT داد ولی کشورهای بلوک شرق ادامه کاربرد آنرا ترجیح دادند.این سلاح در بسیاری از کشورها مثل چین، ایران ، یوگسلاوی و پاکستان تولید شده است.این سلاح در زمان خود از بهترین سلاحها بوده چنانچه گلوله آن در فاصله 500 متری قادر بود زرهی به ضخامت 15 میلیمتر را سوراخ کند.سلاح DSHK توسط هوا خنک می شود.دریچه گاز آن دارای 3 درجه تنظیم می باشد و خوراک دهنده آن در سمت چپ سلاح تعبیه شده است.گونه ای از آن با دو پایه قابل تنظیم ، قابل تبدیل شدن به مسلسل ضد هوایی را دارد و دارای یک سپر ضخیم برای محافظت از تیرانداز می باشد. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/3~10.jpg[/IMG] مشخصات فنی: کالیبر 7/12 میلیمتر تعداد خان 8 عدد راستگرد سرعت اولیه 800 متر بر ثانیه نواخت تیر 600 تیر در دقیقه وزن سلاح کامل با سه پایه 35/95 کیلو گرم وزن سه پایه 97/30 کیلوگرم وزن گهواره 45/16 کیلوگرم وزن سلاح به تنهایی 32/32 کیلو گرم وزن جعبه فشنگ با نوار خالی 7/4 کیلوگرم وزن جعبه فشبگ (70 فشنگی) 14 کیلوگرم طول سلاح با دوشی 1945 میلیمتر طول سلاح 1590 میلیمتر ارتفاع تیربار بر روی سه پایه 1470 میلیمتر ارتفاع تیر بار در حالت شلیک زمینی 450 میلیمتر حرکت سمتی سلاح 360 درجه حد به طرف بالا نسبت به افق 78 درجه حد به طرف پایین نسبت به افق 26 - درجه برد نهایی 7000 متر برد موثر بر علیه هدف های زمینی 3300 متر برد موثر بر علیه هدف های هوایی 1600 متر برد موثر بر علیه سنگرهای تیربار 1500 متر برد موثر بر علیه هدف های زرهی سبک 800 متر[/center] منبع: [url="http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=14515"]http://www.forum.art...ead.php?t=14515[/url]

فکر کنم بله اونم توی جنگ جهانی اول بود

[quote name='mohammadali77' timestamp='1380987983' post='343185'] [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=7]مزایاومعایبش هم میگفتی رفیق!دمت گرم عالی بود من که دلم میخواست بیشتر از2تا اعتبار بدم[/size][/font] [/quote] چشم

ترکیه بعد از عضویت در ناتو نیروهای مسلح خودرا نیز نوسازی کرد .ودر سال ۱۹۸۰ دومین تجدید ساختار خود را شروع کرد.ارتش ترکیه دارای ۱٬۰۵۴٬۷۵۰ پرسنل و سرباز است.همچنین ارتش ترکیه دومین ارتش بزرگ عضو ناتو پس از ایالات متحده از لحاظ تعداد پرسنل و سرباز است.نیروی دریایی ترکیه حدود ۶۰۰'۴۸ کارمند فعال دارد و یکی از نیروهای دریایی مهم و قلدر کشورهای عضو ناتو میباشد. این کشور با نزدیکی به غرب و دارا بودن دومین ارتش در سازمان پیمان اتلانتیک شمالی(ناتو) سالیان دراز است که از تسلیحات و تجهیزات مدرن نظامی بهره میبرد.کشور ترکیه با توجه به دوستی و نزدیکی با سازندگان صاحب سبک همیشه جزء کشورهایی بوده که از تسلیحات مدرن بهره میبرده است.این کشور در پی نیاز به شناورهای متوسط و مدرن در سال 1991 شروع به مذاکراتی با کشورهای اروپایی کرد. این شناورها باید از تسلیحات و تجهیزات نوین الکترونیک و همچنین سازه ای مدرن بهره میبردند در نتیجه با توجه به طرح و قیمت مناسب آلمانیها قرار داد ساخت و خرید 4 شناور را با آلمانها امضا کردند. کلاس بارباروس بیشترین تعداد ناوچه های مدرن و پیشرفته ترکیه را شامل میشود.این شناورها توسط کشور آلمان و کمپانی کشتیسازی جنگی MEKO طراحی و ساخته شده است. در مجموع تا به امروز 4 شناور از این کلاس ساخته شده است 2 شناور در آلمان و 2 شناور دیگر تحت لایسنس آلمان در ترکیه ساخته شده.اولین شناور این کلاس در سال 1994 طراحی شد و در سال 1995 به نیروی دریایی ترکیه تحویل داده شد.بیش از 80% تسلیحات دفاعی و هجومی این شناورها از تولیدات معروف و صاحب نام کمپانیهای امریکایی و غربی میباشد.البته تا حدودی نیز بهینه شده اند و یک دوره نوسازی و آپگریدهایی را گذرانده اند. ناوچه های کلاس بارباروس از شناورهای کلاس Yavuz بزرگتر و به لطف استفاده از پیشرانه متشکل از موتورهای دیزلی و توربین گازی مدرن دارای سرعت بیشری هستند. اساس کار این شناورها شکار اهداف هوایی و پس از آن سطحی و زیر سطحی میباشد و برای این منظور از لانچرهای اتمی و موشکی عمود پرتاب MK-41 که جهت شلیک موشکهای ESSM بهینه سازی شده اند استفاده میکند. این کلاس از کلیه تجهیزات مدرن و فوق پیشرفته نظامی و ارتباطی در کنار سامانه های کار آمد جنگ الکترونیک بهره میبرد.این شناورها جهت فرود هواگرد از یک عرشه و آشیانه بهره میبرند. هواگرد مورد استفاده انها یک فروند هلیکوپتر ضد زیر دریایی S 70 B2-Seahawk میباشد. [b][color=#008000]اهداف سطحی و شناورها :[/color][/b] [b]RGM-84[/b] سلاح اصلی و ضد اهداف سطحی این شناور از 2 پرتابگر 4تایی موشکهای قدرتمند و مخوف هارپون RGM-84 در مجموع 8 فروند موشک است.این موشکها با توجه به سن نسبتا بالای خود اما هم چنان یکی از بهترین و مطمئن ترین موشکهای ضد کشتی جهان میباشد.این مدل موشکها دارای یک موتور توربوجت و از سوخت جامد استفاده میکند.برد این موشک 124 km و سرعت آن 537 مابل در ساعت میباشد.هارپون دارای یک سر جنگی به وزن 221 kg است. [b][color=#008000]اهداف هوایی:[/color][/b] [b]RIM-162 ESSM[/b] موشک (RIM-162 ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile موشکی است که برای دفاع از کشتی ها در برابر موشکها و هواپیما های مهاجم به کار می رود این موشک جانشین موشک RIM-7 Sea Sparrow شد همچنین این موشک برای مقابله با موشک های ضد کشتی که با سرعت مافوق صوت حرکت می کنند به کار می رود .سرعت این موشک 4 ماخ و برد آن 50 کیلومتر و وزن سر جنگی آن 39 kg میباشد.در مجموع 16 فروند از این نوع موشکها در زرادخانه این ناوچه موجود میباشد. [b][color=#008000]زیر سطحی:[/color][/b] جهت شکار زیر دریاییها از سه مقر دوتایی ازدرهای قدرتمند324میلی متری MK-32 استفاده میکند.در نتیجه کابوسی برای شناورهای زیر سطحی میباشد. [center]http://upload.iranvij.ir/images/804ti6awrx9sc8p0m1uy.jpg[/center] [b][color=#008000]مشخصات :[/color][/b] [color=#FF0000]نام و مدل: ناوچه های کلاس بارباروس کشور: ترکیه کشور طراح: آلمان سازنده: Blohm&Voss Hamburg & Golcuk naval shipyard تعداد: 4 شناور فعال: 4 شناور سال ساخت: 1994 راه اندازی: 1995 وزن: 3500 تن طول: 116 متر عرض: 14.8 متر آبخور: 4.25 متر پیشرانه: 2 توربین ساخت جنرال الکتریک مدل LM-2500 بقدرت 65000 اسب بخار و دو موتر دیزل مدل MTU 20V بقدرت 13060 اسب بخار سرعت: 32 نات در گاز توربین و 22 نات در دیزل برد: 8000 km خدمه : 180 نفر[/color] [b][color=#008000]سیستمها و تجهیزات الکترونیک:[/color][/b] [color=#FF0000]radar decca 2040 bt aws-9 hsa d08 HSA STIR -24 HSA STIR 18 Sonar SQS-56[/color] [b][color=#008000]سامانه جنگ الکترونیک:[/color][/b] [color=#FF0000]Racal Cutlass Racal Scorpion Mk 36 decoy[/color] [b][color=#008000]تجهیزات نظامی:[/color][/b] [color=#FF0000]1 قبضه توپ 54 3 Oerlikon سلاح سری CIWS سه مقر دوتایی اژدرهای MK-32 2 پرتابگر 4تایی هارپون RGM-84 16 فروند موشک RIM-162 ESSM[/color] [b][color=#008000]هواگرد:[/color][/b] [color=#FF0000]یک فروند هلیکوپتر ضد زیر دریایی S 70 B2-Seahawk[/color] [b][color=#ff0000][size=5]منبع[/size][/color][size=4]:[/size][/b] [url="http://www.arteshi.com/forum/showthread.php?t=1505"]http://www.arteshi.c...read.php?t=1505[/url]

دوستان عزیز که گفتن که خراب بشه یا قسمتی از این غول اسیب بینه از کار می افتد در واقع گروهی واحد تعمیرات به طور دائم همراه این غول در نظر گرفته میشد تا درصورت لزوم وارد عمل میشدند

کاری از گروه جنگ افزار مترجم:علیرضا [size="3"][url="http://www.forum.nazicenter.ir/"]نازی سنتر[/url][/size]

شناور Sea Shadow ملفب به IX ۵۲۹ به عنوان یک برنامه تحقیقاتی و مشترک در میان سازمان پروژه های تحقیقات دفاعی پیشرفته (DARPA), نیروی دریایی ایالات متحده و شاخه موشکی و صنایع هوافضای کمپانی Lockheed Martin میباشد که در اواسط سال ۱۹۸۰ میلادی آغاز گردید. هدف اصلی این پروژه کشف تکنولوژی های جدید جهت بکارگیری در شناورهای سطحی اعم از کنترل کشتی, سازه, راهکارهای اتوماسیون جهت کاهش نیروی انسانی و نگهداری دریایی بود. مرحله ساخت شناور SEA SHADOW در اواسط سال 1980 میلادی و توسط کمپانی Lockheed Martin در بارج کشتی سازی Hughes Mining و موسوم به HMB-1 در شهر Redwood City ایالات کالیفرنیا آغاز گردید. طول این شناور معادل 160 فوت و عرض آن معادل 70 فوت و ظرفیت جایجایی آن معادل 560 تن میباشد. همچنین حداکثر سرعت پیمایش عادی این شناور حدود 13 گره دریایی میباشد که توسط 2 عدد موتور دیزل الکتریکی با مکانیزم پروانه ای تامین میگردد. همچنین این کشتی توانایی مقابله و حرکت در طوفان های دریایی با درجه Sea State 5 (بسیار شدید و خشن) را دارا میباشد. جهت ساخت این شناور حدود 50 میلیون دلار هزینه صرف گردیده است و مجموع هزینه های تحقیقاتی این برنامه در طول 10 سال, حدود 195 میلیون دلار هزینه در بر داشته است. در تاریخ 11 April سال 1993 میلادی, شاخه موشکی و هوافضای کمپانی Lockheed Martin به همراه نیروی دریایی ایالات متحده اقدام به اولین آزمایش Sea Shadow در دریاچه Southern California نمودند و در این زمان, شناور مذکور برای اولین بار توسط عموم مردم دیده شد. تا پیش از آن, کلیه آزمایشات Sea Shadow در طول شب انجام شده بود و این شناور پیش از آغاز روز به بارج Hughes Mining بازگشته بود. بارج (Hughes Mining (HMB-1 در طول مدت انجام آزمایشات, در واقع نقش حوضچه ساخت و همچنین تامین کننده قطعات یدکی و سوخت مورد نیاز Sea Shadow را ایفا مینمود. در ماه March سال 1994 میلادی, نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا و کمپانی Lockheed Martin شناور Sea Shadow را جهت انجام آزمایشات عملیات گروهی, به دریاچه Southern California منتقل نمودند. این آزمایشات ضمن پوشش کلیه اهداف پیشین, قصد داشت بر روی ویژگی های هماهنگی عملیات دریایی در میان Sea Shadow و سایر شناورهای نیروی دریایی بپردازد. در پاییز سال 1994 میلادی, شناور Sea Shadow برای اولین بار به عنوان یک نمونه اولیه (Prototype) در جهت استفاده از سامانه های رزمی پیشرفته انتخاب گردید. این نمونه با اقتباس از نتایج آزمایشات اولیه شناور Sea Shadow آماده گردید. این نمونه از تجهیزات پیشرفته ای همچون: رادار های فعال, حسگرهای Passive و تجهیزات ارتباط تاکتیکی و نظامی Link 11 و 16 بهره میبرد. در مختصات آزمایشات اولیه بر روی این نمونه, تاکید گردیده بود تجهیزات Link 11 تنها در جهت دریافت اطلاعات مورد استفاده قرار گیرند. سایر اطلاعات مرجع, همچون: نقشه ها و مسیرهای پرواز هواپیماهای تجاری بصورت پیش فرض بر روی تجهیزات نمونه Prototype ذخیره گردید. بر روی این نمونه مجموعا" 2 نوع سامانه رزمی نصب گردید که عبارت بودند از: سامانه خودکار تشخیص هویت نظامی (Automated Combat Identification System و یا همان ACIDS) و راهنمای اقدامات تاکتیکی (Tactical Action Advisor و یا همان TAA). ACIDS به عنوان یک سیستم کمکی در جهت تصمیم گیری در شناسایی خودکار وسایل پرنده و دریایی با استفاده از حسگرها و اطلاعات تعریف شده توسط اوپراتورهای تاکتیکی تلقی میگردید. همچنین سامانه TAA به عنوان یک ابزار کمکی در جهت کمک به تصمیم گیری های افسر اقدامات تاکتیکی (Tactical Action Officer) و یا فرمانده جنگی (Warfare Commander) در شناسایی موقعیت های خطرناک و راهکارهای تهدید کشتی توسط حسگرها و تسلیحات دشمن در شرایط عادی تلقی میگردد. اصلی ترین ارزش سامانه های ACIDS و TAA در بهره گیری از 2 زیر ساخت مختلف و غیر هم نوع میباشد, اما این 2 سامانه در شرایط رزمی توانایی استفاده و بهره گیری هم زمان از حسگرهای فعال را دارا میباشند. انجام آزمایشات مختلف سامانه های ACIDS و TAA بر روی Sea Shadow توسط سازمان پروژه های تحقیقات دفاعی پیشرفته (DARPA), در واقع بخشی از برنامه انجام "آزمایشات توزیع شده با عملکرد بالا" و موسوم به پروژه HiPer-D بود. پس از پایان آزمایشات, کشتی Sea Shadow به همراه بارج Hughes Mining به شهر San Diego منتقل گردیدند و در سکوی شماره 32 اسکله نیروی دریایی لنگر انداختند. در اواخر سال 1994 میلادی, شناور Sea Shadow یکبار دیگر مورد بازسازی و ایجاد وضعیت (آماده عملیات) قرار گرفت و پس از آن به خانه خود در ایستگاه دریایی San Diego منتقل گردید. در اواخر سال 1999 میلادی, نیروی دریایی ایالات متحده در جهت انجام آزمایشات با مضمون طراحی و ایجاد نسل جدید کشتی های آینده, یکبار دیگر Sea Shadow را فعال نمود. مهندسان تعمیر و نگهداری دفتر نمایندگی کمپانی Lockheed Martin در شهر San Diego , بطور دقیق عملیات بازسازی و مقاوم سازی Sea Shadow جهت استقرار در دریا را توسط 2 کمپانی National Steel و Shipbuilding مدیریت مینمودند. این بازسازی بطور کامل در داخل حوضچه های خشک انجام شد. پس از فعال سازی مجدد, خدمه Sea Shadow آن را از اسکله San Diego به ایستگاه Alameda و متعلق به نیروی هوایی در شهر Oakland ایالت کالیفرنیا منتقل نمودند. شناور Sea Shadow پس از کاهش خطرات و پشت سر گذاشتن مراحل تولید انبوه, میتواند به عنوان بستر کشتی های نسل جدید ایالات متحده و در غالب برنامه DD-21 (پروژه طراحی ناوشکن های قرن 21) قرار گیرد. Platform جدید این اجازه را به نیروی دریایی ایالات متحده میدهد تا با استفاده از آن, بتواند به بررسی و تحقیق عملی پیرامون شرایط حقیقی در دریا بپردازد که این موضوع نیز در کنار برخی تعاریف DD-21 همچون: اطلاعات پیشرفته و فناوری اتوماسیون در کنار کاهش سطح مقطع راداری و استقامت کشتی از جمله مهمترین اهداف پروژه میباشند. در تاریخ 18 March سال 1999 میلادی, شناور Sea Shadow جهت انجام عملیات نبرد آزمایشی و تحت حمایت فرماندهی ناوگان سوم دریایی ایالات متحده و مرکز انجام نبردهای دریایی Maritime , به خلیج سن فرانسیسکو منتقل گردید. آزمایشگاه تکنولوژی های پیشرفته کمپانی Lockheed Martin تا پیش از بازنشستگی Sea Shadow در 22 August سال 2006 میلادی, وظیفه نگهداری این شناور را برای دفتر برنامه ریزی و فرماندهی رزمی نیروی دریایی ایالات متحده بر عهده داشت. نهایتا" کشتی Sea Shadow به همراه بارج Hughes Mining جهت نگهداری به موزه خلیج Suisun منتقل شدند. با اینحال نیروی دریایی آمریکا مقررات بسیار سختگیرانه ای جهت نگهداری از این کشتی ها وضع نموده بود که گویا موزه مذکور اخیرا" آنها را نادیده گرفته است و به گفته نیروی دریایی ایالات متحده, هم اکنون سطح نگهداری از این 2 کشتی بسیار ضعیف میباشد و این موضوع در خصوص بارج HMB-1 نمود بیشتری دارد و همچنین با ادامه این شرایط ممکن است شناور Sea Shadow در آینده به یک وسیله مستهلک تبدیل گردد. در طراحی بدنه شناور Sea Shadow از روش SWATH (مخفف عبارت: Small Waterplane Area Twin Hull) و یا همان سطح تماس کم و همراه با 2 نگهدارنده طولی استفاده گردیده است. هریک از نگهدارنده های طولی مذکور, در داخل آب نقش تثبیت کننده موقعیت کشتی, نگهدارنده پروانه های موتور و همچنین Hydrofoil تعادلی جهت کنترل چرخش و سمت کشتی را بر عهده دارند. بخش فوقانی کشتی توسط 2 عدد بازوی نگهدارنده منحنی (Angle Strut) با قابلیت انعطاف, به بخش تحتانی متصل شده است. بهره گیری از طراحی SWATH موجب غلبه بر طوفان های شدید دریایی با درجه وخامت Sea State 6 (بسیار سهمگین و دارای امواج خروشان به ارتفاع حداقل 5.5 متر) میگردد. طراحی خاص سازه فوقانی Sea Shadow موجب شده است تا برخی تحلیلگران و صاحب نظران نظامی آن را به دژ محافط فوقانی شناور CSS Virginia که در جریان جنگ داخلی آمریکا در حد فاصل سال های 1861 الی 1865 مورد استفاده قرار گرفت, تشبیه نمایند. در داخل کابین خدمه Sea Shadow میتوان 12 عدد تختخواب تاشو به همراه یک دستگاه مایکروفر و یک عدد یخچال فریزر کوچک و یک میز غذاخوری یافت نمود! وجود این قبیل تجهیزات به هیچ عنوان در طول انجام ماموریت ها ضرورتی نداشته است ولی با اینحال اقلام مذکور در سامانه ثبت شناورهای دریایی ایالات متحده و به عنوان بخشی از تجهیزات آنها ثبت گردیده اند! در ساخت فیلم سینمایی Tomorrow Never Dies از مجموعه فیلم های مهیج James Bond مامور مخفی بریتانیا (007) از طراحی Sea Shadow به عنوان کشتی رادار گریز وی, الهام گرفته شده است. در تاریخ 18 June سال 2011 میلادی, نیروی دریایی ایالات متحده به دلیل مسائل امنیتی و همچنین عدم یافتن پیمانکار دارای صلاحیت جهت بازیابی و نگهداری از Sea Shadow تصمیم گرفت آن را از بین ببرد و بخش های حساس را نیز مورد بازیافت قرار دهد. اما با اینحال شناور Sea Shadow از ماه June سال جاری همچنان در داخل بارج HMB-1 واقع در موزه خلیج Suisun آرمیده است. [img]http://www.diseno-art.com/images/sea_shadow_side_view.jpg[/img] http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=15872&p=52530#post52530

این تانک فوق سنگین توسط شرکت کروپ و با دستور پیشوا در سال 1942 طراحی شد ولی پروژه توسط آلبرت اشپیر متوقف شد و تانکی ساخته نشد.با وزن 1000 تن،5 برابر سنگین تر از سنگین ترین تانک دنیا(ماوز) میشد. تاریخچه تحقیقی که توسط شرکت کروپ روی تانک های سنگین شوروی انجام شد،منجر به تولید این تانک و تانک ماوز شد.پس از این تحقیق،طراح این شرکت آقای Grote پیشنهاد تانک 1000 تنی را در 23 جون 1942 به پیشوا داد که به توپ های رزم ناو ها مجهز بوده و با زره 35 سانتیمتری از فولاد سخت محافظت میشود.امید میرفت که سلاح های مشابه روی این تانک اثر کند.برای جبران وزن زیاد آن،از 3 زنجیر 1.2 متری در 2 طرف استفاده شد.وزن زیاد آن راه ها را نابود کرده و میتوانست از صعب العبور ترین جاده ها عبور کند.با این حال ارتفاع کف تانک با زمین 2 متر پیشبینی شد تا بتواند براحتی از رودها عبور کند. پیشوا شیفته این طرح شده و به کروپ دستور تحقیق را در 1942 صادر کرد،در 29 دسامبر 1942 چند عکس اولیه کشیده شد.به خاطر وزن بالای این تانک لقب رت(موش سنگین) را دادند.آلبرت اشپیر قبل از اینکه چیزی ساخته شود پروژه را متوقف کرد. نیروی محرکه این تانک به 2 موتور Man V12z32/44 24 با قدرت 8500 اسب بخار یا 8 موتور MB 501 20 با قدرت 2000 اسب بخار برای رسیدن به قدرت پیشبینی شده (16000 اسب بخار) مجهز بود.هر دوی این موتور ها در قایق های تندرو استفاده میشد و با استفاده از ساختار موتور استرلینگ برای بازده بالا طراحی شده اند.همچنین موتور ها باید طوری طراحی میشدند که اکسیژن کافی به موتور برسد،حتی در عمق بالای آب. تسلیحات سلاح اصلی این تانک،2 توپ 280 میلیمتری است که تغییر یافته توپ 3 تایی کریگزمارینه است که یکی از توپ ها و مکانیزم بارگذاری حذف شده . این تانک سلاح های دیگری نیز در چنته دارد: یک توپ ضد تانک 128 میلیمتری(که در تانک ماوز نیز استفاده شده) 2 توپ خودکار 15 میلیمتری Mg 151/15 8 توپ 20 میلیمتری ضد هوایی جای دقیق توپ 128 میلیمتری مورد بحث هست.بسیاری اعتقاد دارند که همراه 2 توپ 280 میلیمتری بوده،عده ی دیگری نیز معتقدند که برجکی در پشت داشته و این توپ نیز در این برجک قرار داشته(که این نظریه منطقی تر است) مشخصات: وزن:900-1100 تن طول:35 متر عرض:14 متر ارتفاع:11 متر خدمه : بین 20 تا 41 نفر زره:15-36 سانتی متر برد عملیاتی:190 کیلومتر سرعت:40 کیلومتر بر ساعت(ماکزیمم) [img]http://www.unmuseum.org/rat_desert.jpg[/img] http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=9736&p=24361#post24361

BPM-97 زره پوش حمل كننده پرسنل برای نگهبانان مرز توسعه داده شد.توسعه آن در سال 1997 آغاز شد. در ابتدا این وسیله نقلیه در نظر گرفته شده بود به جای کامیون GAZ-66 در خدمت ارتش مرز روسیه.این نفربر توسط کاماز طراحی شده و به طور کلی بر روی یک شاسی کامیون قرار گرفته و مجهز به یک بدن زرهی است. این خودرو زرهی چند منظوره، مقرون به صرفه است که برای ماموریت های گشت زنی و اسکورت ساخته شده. خودرو همچنین دارای نامگذاری صنعتی KAMAZ-43269 Vystrel است. تولید کم ارزان قيمت این APC در سال 1999 شروع به کار کرد. اين APC توسطکارخانه کاماز تولید می شود. در حال حاضر BPM-97 در خدمت روسیه (وزارت امور داخلی)، آذربایجان و قزاقستان است. BPM-97 زره بدنه فولادي دارد . اینحفاظت همه جانبه در برابر گلوله هاي 7.62 میلی متر مقاومت دارد. قوس جلو می تواند در برابر گلوله هاي 12.7 میلی متر hevy تحمل کند. خودرو دارای بدنه V شکل برای محفاظت از ان در برابر انفجار بمب و گلوله هاي 7.62 طراحي شده است. BPM-97 را می توان به صورت اختیاری همراه با یک مسلسل 7.62 میلی متریا مسلسل 12.7 میلی متر كه روی سقف نصب ميشود مسلح كرد. این خودروی زرهی نیز با تسلیحات نصب شده مختلف روي برجک ارائه ميشود. روي اين خودرو نيز يك توپ 30 ميلي متري نصب كرد كه از داخل كنترل ميشود. اين زره پوش شباهت هاي زيادينصبت به نفربرBTR-80A دارد. BPM-97 صندلي 12 سرباز را فراهم ميكند از جمله فرمانده راننده و توپچي.سرباز ها از طريق دربي كه در عقب نفربر قرار گرفته پياده ميشوند. همچنين دريچه اي در سقف براي مواقع ظروريبراي خارج شدن خدمه وجود دارد. در اين نفربر سوراخ هاي مخصوصي براي شليك سرباز ها به بيرون وجود دارد. BPM-97 کاماز تا به امروز 4326 دستگاه از ان ساخته شده است.اين خودرو در طراحی و فن آوری ساده است.این نفربر زرهی از موتور دیزلی توربوشارژ شده KAMAZ-740.11-240 استفاده ميكند ،كه در حال توسعه240 اسب بخار نيرو توليد ميكند.BPM-97 با نرخ سیستم مرکزی تورم، تایر و دستگیره چرخ جراثقال خود بهبود يافته و به صورت استاندارد نصب شده است. مدل های پیشنهادی عبارتند از:خودرو فرمانده ، آمبولانس زرهی گشت زني وسایل نقلیه آتش نشانی. مشخصات: وارد شده به خدمت؟ خدمه 2 نفر تعداد سرنشينان تا 10 نفر ابعاد و وزن وزن (مهار) 10.1 تن طول 5.3 متر عرض 1.9 متر ارتفاع 1.83 - 2.3 متر جنگ افزار اسلحه و ماشین آلات 1 × 7.62 میلی متر (اختیاری) تحرک موتور KAMAZ-740.11-240 دیزل قدرت موتور 240 اسب بخار حداکثر سرعت در جاده 90 کیلومتر / ساعت محدوده 1000کیلومتر مانور شیب 60٪ شیب های جانبی 30٪ گام عمودی 0.6 متر درازگودال 1.2 متر عبور از اب 0.8 متر عبور از اب(آماده سازی) 1.75 متر [img]http://up.arteshi.com/uploads/13798559089818_bpm_97_s6.jpg[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137985590826311_bpm_97_s5.jpg[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/13798559098552_bpm_97_s4.jpg[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137985590927874_bpm_97_s2.jpg[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/13798559092004_bpm_97_s1.jpg[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137985592133409_bpm_97_s3.jpg[/img] منبع: http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=17077&p=60255#post60255

[img]http://axgig.com/images/15422355332925168856.jpg[/img]درش میکنم [img]http://www.shiaupload.ir/images/75077122666596156684.gif[/img]

[img]http://up.arteshi.com/uploads/137986860038393_34.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986865312496_36.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986898124942_41.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986898326431_43.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986898642975_45.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/13798690772539_49.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986908420194_48.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986926918626_51.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/13798692752397_54.JPG[/img]

[img]http://up.arteshi.com/uploads/137986565317000_11.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986565942874_15.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986586320926_17.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986586726350_18.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986600725520_23.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986600238806_25.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986609214459_26.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986609143985_27.JPG[/img] [img]http://up.arteshi.com/uploads/137986853840687_32.JPG[/img]