برادر، چرا تازگیها خیلی عصبانی هستی و به هرچیزی، سریعا موضع میگیری!؟ اتفاقا همین چند وقت پیش، با همین پرینترهای سه بعدی، اسلحه پلاستیکی ، عضو مصنوعی ، جمجمه و صدتا  چیز دیگر ساخته بودند. تازه اسلحه شلیک هم میکرد. یعنی فشنگ واقعی داخلش میگذاشتند میتوانست شلیک کند.  :winking:

ای کاش، میتوانستی با پرینتر سه بعدی، اینها را چاپ کنی!

یاد پیشگویی های شاه نعمت ولی (در ارتباط با جنگ جهانی سوم) افتادم.  http://ariyan1388.blogfa.com/post-17.aspx   در این قسمت گفته شده که یکی از دو قدرت جهان (امریکا یا انگلستان) طوری در نابود میشوند که فقط اسم و یادش در تاریخ خواهد ماند. الان که روسیه (را) با غرب مشکل پیدا کرده و به نظر میرسد که این حرفها دارد تعبیر میشود. الله اعلم.   آن دو الف که گفتم الفی تباه گردد ( را ) حمله ساز یابد بر الف مغربانه جیم شکست خورده با را برابر آید آلات نار آرند مهلک جهنمانه را هم خراب باشد از قهر سین سازد از او امان یابد از حیله و بهانه کاهد الف جهان کو یک نقطه سو نماند الا که اسم و یادش باشد مورخانه

الان لیرزهای چند واتی را مثل نقل و نبات در کوچه و خیابان میفروشند. خیلی ها هم متاسفانه مردم آزار هستند. چند وقت پیش در شب داشتم رانندگی میکردم، نمیدانم کدام مردم آزاری با لیزر سبز بطور مداوم چشمم را هدف قرار میگرفت. تا چند دقیقه همه را سیاه می دیدم.  :-x

مقاله زیر را لطفا بخوانید. خود کارشناس روس میگوید که ایران نباید به روسیه اعتتماد داشته باشد! در این چند سال، این اولین حرف حساب هست که می شنوم. اینها دیگه خودشان با زبان بی زبانی میگویند که نامرد هستیم. :-x     16 دلیل بی اعتمادی ایران به روسیه از نگاه رسانه روسی * تارنمای روسی 'ایران رو' روز سه شنبه در مقاله ای تحلیلی به قلم سرگئی آلکسییف تحلیلگر روس به بررسی دلایل بی اعتمادی ایران به روسیه پرداخت. در مقاله تارنمای روسی آمده است: تهران موفق شده است انزوای بین المللی را که رژیم تحریم های فلج کننده غرب برای آن فراهم کرده بود، هر چند محدود و ناقص، بشکند. با این وجود، سرعت توسعه روابط روسیه - ایران تا کنون به سطح شراکت راهبردی نرسیده است. چه چیزی برخورد محتاطانه طرف ایرانی را سبب می شود؟ چه چیزی مانع آن می شود که تهران مسکو را شریک مطمئن سیاسی و اقتصادی خود به حساب نیاورد؟ این مقاله می افزاید: تاریخچه روابط بین دو کشور ساده نبوده است. دو قرن 19 و 20 و نیز قرن 21 صفحات زیادی را به تاریخچه همسایگی ما اضافه کرده اند که برای ایران مزه تلخی دارند. با وجود اینکه بحث های علنی در این مورد تقریباً برگزار نمی شود، در افکار عمومی ایرانیان صحنه های منحصربفرد تاریخی و سیاسی ریشه دوانده اند که در روابط ما مشکلات ایجاد کرده و مانع برخورد دست و دل باز و اعتماد آمیز با کشورمان می شوند. 1- مقاوله نامه گلستان (1813) جنگ اول روسیه و ایران (سال های 1813-1804) چیزی شبیه به فاجعه برای ایران به بار آورد. در نتیجه آن جنگ مقاوله نامه بسیار زیان آور برای ایران به امضا رسید که به موجب آن اراضی قابل توجهی شامل داغستان، گرجستان با استان شوراگل، ایمرتیا، گوریا، مینگرلیا، آبخازی و نیز خان نشین های قره باغ، گنجه، شکی، شیروان، دربند، قوبا، باکو و تالش به روسیه تعلق گرفتند. ایران به موجب همان سند حق داشتن نیروی دریایی در دریای خزر را از دست داد. 2- عهدنامه ترکمن چای (1828) بعد از پایان جنگ دوم روسیه - ایران (1828-1826) عهد نامه ترکمن چای به امضا رسید که به موجب آن ایران دوباره بعضی اراضی خود (خان نشین نخجوان، ناحیه اردوباد و بعضی اراضی دیگر) را از دست داد و مجبور شد غرامت عظیمی بپردازد که نزدیک بود این کشور را به ورشکستگی اقتصادی بکشاند. 3- قرارداد تقسیم عرصه های نفوذ روسیه و بریتانیا در ایران بین سال های 1900 و 1907 میلادی روسیه به طور تقریباً آشکار در ایران سیاست توسعه طلبی استعمارگرانه را دنبال می کرد و سرگئی ویته نخست وزیر وقت روسیه بی پرده به الحاق قسمت شمالی ایران (مانند مناطق قفقاز) به ترکیب امپراطوری روسیه دعوت می کرد. اینها فقط طرح های بلندپروازانه و رؤیا نبود. دو امپراطوری روسیه و بریتانیا به موجب قرارداد سال 1907 ایران را بین خود به عرصه های نفوذ تقسیم کرده و در عمل حق حاکمیت را از آن سلب کردند. 4 – اشغال ایران در سال 1941 توسط روسیه و انگلیس عملیات مشترک بریتانیایی– شوروی تحت عنوان"عملیات توافق" در زمینه تصرف سرزمین ایران (فارس از سال 1936 رسماً ایران نامیده شد) به اشغال این کشور انجامید. هشتم سپتامبر 1941 موافقتنامه ای امضا شد که به موجب آن دولت ایران موظف شد همه اتباع آلمان و سایر کشورهای متحد برلین را از خاک خود اخراج کند، بی طرفی مطلق را رعایت کند و از ترانزیت نظامی کشورهای ائتلاف ضد هیتلری ممانعت نکند. بهانه ای که برای اعزام نیروها با عنوان "مقابله با مأموران نفوذی آلمان" انتخاب شد، نسبتاً تصنعی بود زیرا نفوذ آلمان در ایران از سایر مناطق خاورمیانه بیشتر نبود. با این حال، دوازدهم سپتامبر 1941 کریپس سفیر انگلیس در شوروی مبتکر گفتگوها بین لندن و مسکو درباره انتخاب رهبر جدید ایران شد. محمد رضا پهلوی، پسر رضا شاه پهلوی انتخاب شد. روز 15 سپتامبر متحدان نیروهای خود را وارد تهران کردند و 16 سپتامبر رضا شاه به اجبار استعفانامه به نفع پسر خود را امضا کرد. 5- حزب توده بعد از پایان جنگ جهانی دوم اتحاد شوروی به دستور ژوزف استالین و به منظور جدا کردن آذربایجان جنوبی و مناطق شمالی از ایران و ملحق کردن بعدی آنها به جمهوری شوروی آذربایجان، حزب توده در این مناطق تشکیل شد. فعالیت این حزب باعث شد که کشور در آستانه جنگ داخلی قرار گیرد. اتحاد شوروی که از فعالیت حزب توده و جدایی طلبان ایرانی پشتیبانی می کرد، عقب نشینی نیروهای خود از ایران را به تعویق انداخت که همین امر باعث شد ایرانیان سوء ظن کنند که مسکو در صدد است بخشی از اراضی کشورشان را بگیرد و در مابقی کشور دست نشانده های کرملین را به قدرت برساند. ارتش ایران بعد از عقب نشینی نیروهای شوروی طی مدت کوتاهی حزب توده را سرکوب کرد که در این میان هزاران نفر کشته شدند. 6- تلاش ها برای ملحق کردن آذربایجان ایران به شوروی در بخشی از سرزمین ایران که بر اساس توافق ها با بریتانیا اشغال شده بود، جنبش دمکراتیکی (جدایی طلبانه) شروع شد که با اعلام جمهوری دمکراتیک آذربایجان (فرقه دموکرات) به پایتختی تبریز توأم شد. مسکو امکان ملحق کردن جمهوری جدید التأسیس به اتحاد شوروی (به جمهوری آذربایجان) را بررسی می‌کرد. آوریل سال 1946 نیروهای مسلح این جمهوری شناخته نشده تهاجم به تهران را شروع کردند ولی به موفقیت نرسیدند. اتحاد شوروی عقب نشینی نیروهای خود از ایران را به تعویق انداخت و باعث سوء ظن ایرانیان شد. تنها در پی فشار جدید و اولتیماتوم های ایالات متحده و بریتانیا نیروی 60 هزار نفری شوروی تا نهم می 1946 از ایران عقب کشیده شد که این امر همزمان به معنی بسته شدن طومار جمهوری دمکراتیک (فرقه دموکرات) آذربایجان بود که فعالان آن از طرف مقامات ایرانی مورد یورش شدیدی قرار گرفتند. 7 - پشتیبانی از کردهای ایران در جمهوری مهاباد مسئولان شوروی سابق به استفاده از اکراد برای تضعیف نفوذ انگلیس در کشورهای خاورمیانه علاقه مند بودند. روز 24 ژانویه سال 1946 مدتی قبل از عقب نشینی نیروهای شوروی از ایران در قسمت غربی کشور جمهوری کردی (جمهوری مهاباد) اعلام شد. این جمهوری پس از خروج نیروهای شوروی سقوط کرد و رؤسای قیام کنندگان کرد به تله شاه افتادند و آنها را برای مذاکرات به تهران دعوت ولی دستگیر و اعدام کردند. فقط ملا مصطفی بارزانی، یکی از رهبران کردها از این گزند گریخته و مجبور شد همراه با همرزمان خود از مرز شوروی بگذرد و وارد سرزمین جمهوری آذربایجان شود. اتحاد شوروی برای بارزانی و افسران وی در دانشگاه ها و آکادمی های نظامی شوروی دوره آموزشی دایر کرد و به بارزانی اطمینان داد که "در صورت فراهم شدن شرایط مناسب" برای بازگشت آنها به کردستان نهایت تلاش های خود را به عمل خواهد آورد. 8 – حمله به افغانستان روز 12 دسامبر سال 1979 اتحاد شوروی نیروهای خود را به افغانستان گسیل کرد. علت واکنش شدیداً منفی تهران به اعزام "نیروهای محدود" شوروی به افغانستان تنها این نبود که آنجا اعتقاد داشتند که شوروی "به مسلمانان تجاوز کرد" بلکه عمدتاً آن بود که دولت کابل که از حمایت شوروی برخوردار بود، هجوم گسترده به شیعیان افغان را شروع کرد که به ایران مهاجرت وسیعی کردند. تهران به حمایت فعال از شیعیان افغانستان پرداخت. تا اواسط سال های 1980 در ایران قریب به 18مرکز آمادگی شبه نظامیان افغان با گنجایش حداکثر 10 هزار نفر ایجاد شدند. 9- حمایت روسیه از صدام حسین در جنگ ایران و عراق اتحاد شوروی دوشادوش ایالات متحده در جریان جنگ ایران و عراق (1988-1980) از صدام حسین پشتیبانی فعالی کرده بود. به هنگام آغاز تجاوز عراق به ایران، در عراق حدود 1200 مستشار نظامی شوروی و نیز جنگ افزار شوروی زیادی وجود داشت. صدام حسین به طور وسیعی از موشک های شوروی از نوع "اسکاد" استفاده می کرد که برای ایرانیان مشکلات فراوانی ایجاد و به آنها خسارات عظیمی وارد کردند. تنها این واقعیت از اهمیت کمک شوروی به بغداد حکایت دارد که وقتی ششم فوریه سال 1983، 200 هزار نظامی ایرانی تعرض موفقیت آمیز به بغداد را شروع کردند، تنها ضربات فشرده هواپیماهای تهاجمی ساخت شوروی که مسکو با شتاب برای دولت عراق ارسال کرده بود، صدام حسین را از سقوط پایتخت او نجات داد. بعد از پایان جنگ ایران و عراق در سال 1988 مسکو با بذل تلاش های زیادی دستگاه نظامی عراق را بازسازی کرد. وقتی در ماه های فوریه و مارس سال 1991 ارتش عراق به وسیله تانک ها غیر نظامیان صلح جو را زیر گرفته و مقدسات شیعیان در نجف و کربلا را لوث و رهبران شیعیان را اعدام کرد، مسکو و واشنگتن این رفتار صدام را محکوم نکردند. در مرحله ای که عراق به وسیله تحریم ها "محاصره" شد و - آنچه بیشتر از همه باعث تعجب می شود - بعد از سرنگونی رژیم صدام دیکتاتور عراقی و "دوست مسکو" در سال 2003 ، شرکت های روسی در رقابت بر سر قراردادهای نفتی و قراردادهای دیگر با عراق با هم مسابقه گذاشتند ولی روابط سالم اقتصادی با تهران را نادیده گرفتند. تاریخ جدید مناسبات روسی – عراقی در تهران این برداشت را به وجود آورد که برای مسکو و شرکت های روسی فقط سود مالی مهم است در حالی که آنها حاضرند در بعد سیاسی بی اصولی کامل از خود نشان دهند. 10- تقسیم ناعادلانه دریای خزر روابط بین اتحاد شوروی و ایران در زمینه استفاده از دریای خزر و تحدید حدود آن به وسیله توافقات دوجانبه سال های 1921 و 1940 تنظیم می شد. به موجب این اسناد، دریای خزر، پهنه آبی داخلی دو کشور محسوب می شد و به طور برابر تقسیم می شد که به هر یک از این دو کشور50% می رسید. بعد از فروپاشی اتحاد شوروی دولت های جدید استقلال یافته (قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان) ضمن تعیین رژیم حقوقی خزر به طور طبیعی مدعی سهم خود شدند. ایران می توانست در این زمینه شانه بالا انداخته و بگوید: "هر چیزی که شما (روسیه، قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان) می خواهید بکنید، باید در چارچوب همان 50% دریا بکنید که به شما تعلق داشت زیرا آنچه که برای شما اتفاق افتاد، در خاک شما اتفاق افتاد که ایران به این فرآیندها ربطی ندارد". ولی ایران به جای این موضع گیری و به منظور حمایت از اقتصاد نوپای کشورهای همسایه جدید التأسیس (و با آرزوی تقویت اقتصاد این کشورها برای کاهش وابستگی آنها به روسیه)، ناگهان پیشنهاد کرد که دریای خزر به صورت برابر بین همه تقسیم شود تا هر یک از کشورها صاحب 20% شود. در سال های 1990 که این پیشنهاد مطرح شد، دستگاه سیاست ضد ایرانی ایالات متحده و غرب تازه راه افتاده بود و دولت های جدید این ابتکار ایران را به عنوان نشانه ضعف و آسیب پذیری آن تلقی کردند. آنها با اتکا بر حمایت غرب ابتکار تقسیم خزر بر اساس اصل "خط میانی" را مطرح کردند که ایران در این صورت فقط کمی بیش از 13% حوزه دریای خزر را دریافت می کرد. آنچه که در این زمینه برای تهران از همه ناراحت کننده تر بود، این بود که مسکو با این دولت های جدید همبستگی کرده و از خواست های بی اساس آنها و از اصل تقسیم دریا حمایت کرد که از نظر ایران به هیچ عنوان عادلانه نبود. 11- معامله گور – چرنومیردین در سال 1995 روسیه با ایالات متحده درباره ایران موافقتنامه بی سابقه ای منعقد کرد. به موجب توافقات روسی – آمریکایی که به "یادداشت تفاهم گور – چرنومیردین" معروف شد، روسیه متعهد شد تا 31 دسامبر 1999 اجرای همه قراردادها در زمینه صدور جنگ افزار و ارائه خدمات نظامی به ایران را به پایان برده و از انعقاد قراردادهای جدید خودداری کند. علاوه بر آن، فدراسیون روسیه مجبور شد از صدور قطعات یدکی برای جنگ افزارهای ایران خودداری کند در حالی که به موجب توافقات روسی – ایرانی مسکو باید تا سال 2011 این قطعات را صادر می کرد. جالب توجه است که مسکو که در زمینه ایران تحت فشار واشنگتن عقب نشینی کرد 4 میلیارد دلار ضرر کرد که واشنگتن هرگز این مبلغ را برای مسکو جبران نکرد. 12- طولانی شدن ساخت نیروگاه اتمی بوشهر قرارداد ساخت نیروهای اتمی بوشهر در عمل صنایع اتمی روسیه را نجات داد و آن را از نابودی کامل بر اثر فعالیت "اصلاح طلبان بازاری" در امان گذاشت. ولی در سال های 1990 و اوایل سال های 2000 مسکو ضمن اجرای عملیات اجرایی در این نیروگاه به طور کامل موضع گیری ایالات متحده را در نظر می گرفت و بر اساس خواست های واشنگتن جدول زمانبندی نصب تجهیزات و راه اندازی نیروگاه را رعایت نمی کرد. با وجود منحصر به فرد بودن این پروژه (ساخت نه از صفر بلکه بر اساس فناوری های شرکت "زیمنس") و صرفه جویی بیمارگونه ایرانیان، امکان داشت که نیروگاه بوشهر ظرف مدت7-5 سال ساخته شود ولی از زمان امضای قرارداد(1995) تا اجرای کامل آن (2013) 18 سال گذشته بود. سیاست در طولانی شدن این روند نقش مهمی ایفا کرد. به عنوان مثال، 10 ماه می سال 1995 در جریان سفر بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا به مسکو، طرف آمریکایی بوریس یلتسین را به حذف یکجانبه صدور سانتریفیوژی از قرارداد بوشهر وادار کرد که به گمان آمریکایی ها، ایرانیان می توانستند با استفاده از آن مواد هسته ای دومنظوره را به دست آورند. بهای سانتریفیوژ (500 میلیون دلار) نیمی از تمام بهای قرارداد بین روسیه و ایران را تشکیل داده بود. به طول انجامیدن ساخت نیروگاه اتمی بوشهر باعث این اعتقاد ایرانیان شد که هر طرح روسی – ایرانی از نظر روسیه سکه سیاهی در چانه زنی های سیاسی با آمریکا می باشد. 13- حمایت روسیه از تحریم های ضد ایرانی در شورای امنیت ایالات متحده و متحدانش در ناتو از سال 1979 تا به امروز به بهانه های مختلف بارها علیه تهران تحریم هایی اعمال کرده اند که شامل حال اکثر زمینه ها اعم از اقتصاد تا تبادلات علمی بود. مسکو نه تنها به این تحریم ها اعتراض نمی کرد بلکه در عمل از آنها پشتیبانی می کرد. تصنعی و بی اساس بودن قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره گسترش رژیم تحریم ها نه تنها با اعتراضات مسکو روبرو نشد بلکه با رضایت مسکوت مسکو صادر شد زیرا روسیه از حق وتوی خود برای ممانعت از صدور این قطعنامه های غرض جویانه و فاقد هیچ پشتوانه ای از دلایل جدی استفاده نکرد. افزون بر آن، روسیه در تلاش برای خوش خدمتی به غرب، بعضی قطعنامه ها را به طور غیر ضروری و بیش از حد وسیع تعبیر کرده و از معاملات فوق العاده سودآور چندین میلیارد دلاری با ایران امتناع کرد که مشمول قطعنامه ها نبودند. تحریم های فلج کننده ای که غرب به طور یکجانبه علیه تهران اعمال می کرد و به اقتصاد و مردم ایران خسارات عظیمی وارد می کرد، در حد زیادی نتیجه رضایت مسکوت طرف روسی است که در این زمینه موضع گیری اصولی نکرد. 14 – اس-300 و قراردادهای دیگر دمیتری مدودف رئیس جمهور وقت روسیه در فاصله سال های 2008 تا 2012 میلادی تحت فشار غرب و با اعتقاد به وعده های اسراییل و آل سعود، صدور سامانه های موشکی ضد هوایی اس-300، ادوات زرهی، هواپیما های جنگی، بالگرد ها و ناوها به ایران را ممنوع کرد. طرف روس به طور یکجانبه معامله با ایران را در این زمینه که جمعاً معادل 800 میلیون دلار بود و قراردادهای بعدی معادل 4.2 میلیارد دلار در زمینه همکاری نظامی فنی را لغو کرد. دمیتری مدودف در واکنش به درخواست های مصرانه بنیامین نتانیاهو طی همان فرمان استفاده از سرزمین روسیه برای ترانزیت تسلیحات به ایران، انتقال اسلحه از خاک روسیه، واگذاری آن به ایران در خارج از روسیه زیر پرچم روسیه را ممنوع کرد. همچنین منع ورود بعضی شهروندان جمهوری اسلامی ایران به روسیه اعلام شد که اسراییل و ایالات متحده سوء ظن می کردند که آنها در توسعه جنبه نظامی برنامه هسته ای ایران دست داشتند. همزمان با فرمان مذکور تصمیمات غیرعلنی دیگری اتخاذ شدند. از جمله موافقتنامه اوایل سال های 2000 درباره تبادل اطلاعات ویژه درباره گروه های تروریستی بین سرویس های ویژه ایران و روسیه نهایتاً زیر خاک گذاشته شد. امتناع از صدور اس-300 به ایران به روابط روسی- ایرانی لطمه عظیمی زد و اعتماد ایرانیان به روسیه را تقریباً به طور کامل بر انداخت. همه آحاد ملت ایران می دانستند که اس-300 جنگ افزار خالص دفاعی است و اینکه تصمیم روسیه که بر خلاف منافع سیاسی و اقتصادی آن اتخاذ شد، نشان دهنده وابستگی کامل مسکو به سیاست خارجی واشنگتن بود. 15 – نفوذ غرب در اقتصاد و سیاست روسیه مبادلات بازرگانی بین روسیه و ایران تحت تأثیر غرب به طور محسوسی کاهش یافت. موضع گیری دوپهلوی دولت روسیه به شرکت های کوچک و متوسط روسی اجازه نداد که نه تنها حضور خود در بازار ایرانی را گسترش دهند بلکه حداقل مواضع به دست آمده را حفظ نمایند. دهها شرکت روسی که به تجارت با ایران علاقه مند بودند، بر اثر این وضعیت دو پهلو ورشکست شده یا با مشکلات تصور ناپذیری روبرو شدند. نظام بانکی روسیه که در عمل همه معاملات با ایران را متوقف کرد، در زمینه براندازی مناسبات اقتصادی و حمایت غیر علنی از تحریم های آمریکایی صاحب مقام "قهرمان" شده است. کار به جایی رسید که بانک های آمریکایی و غربی از شرکای بانکی روس خود گزارش هر مورد ارسال پول بین روسیه و ایران را که توسط شخص حقیقی یا حقوقی روس انجام شده باشد، درخواست کردند. این وضع در اذهان طرف ایرانی اعتقادی را به وجود آورد که نظام بانکی و مالی روسیه تماماً توسط آمریکا و غرب کنترل می شود. در واقع، تمام نظام بانکی روسیه و از جمله بزرگترین بانک های دولتی نظیر بانک پس انداز، VTB، گازپروم- بانک و بعضی بانک های دیگر، هر گونه فعالیت با ایران یا مرتبط با ایران را از دستور کار خود حذف کردند. بانک ها برای توضیح امتناع از سرویس قراردادها با ایران به توصیه ای از طرف بانک مرکزی مبنی بر "کار نکردن با این کشور" استناد می کردند که موضع گیری رئیس جمهور روسیه در این زمینه برای آنها دستورالعمل نبود. 16- عقب ماندگی اقتصادی و فنی روسیه شرکت های روسی در بازار ایران بی چون و چرا از رقیبان غربی ضعیف تر هستند زیرا بلد نیستند قیمت های دامپینگ عرضه کنند و از سابقه جدی اجرای طرح های بلندمدت اقتصادی و حمایت دولتی برخوردار نیستند. این شرکت ها بر خلاف شرکت های غربی که به وام های ارزان بلندمدت دسترسی دارند، پشتوانه مالی ندارند. تجار و تکنوکرات های ایرانی، غرب را از تجار روس بهتر درک می کنند. آنها با غرب همکاری تنگاتنگی داشتند و بسیاری از آنها در اروپا تحصیل کردند و نقاط ضعف و قوت فعالیت بازرگانی غربی را به خصوص در زمینه برخورد عملی با اجرای طرح های مشخص می دانند. عقب ماندگی عمومی فناوری های صنعتی روسیه هم مسأله جدی است. ما در زمینه های مهم مانند دستگاه سازی، خودروسازی و الکترونیک چیزی نداریم به ایران عرضه کنیم. به همین علت محافل بازرگانی ایران در مورد ضرورت توسعه شراکت اقتصادی با روسیه تردید های زیادی دارند زیرا هر چیزی را که برای رشد اقتصادی ایران لازم است، می توانند هر چند به طور غیر مستقیم از غرب دریافت کنند. **نتیجه گیری بدیهی است که طرف روس هم از خود سئوال می کند که تا چه اندازه می تواند به تهران اعتماد کند. ما در این مقاله فقط واقعیات را ذکر کرده و به تحلیل دلایل وقوع آنها نمی پردازیم. تا همین اواخر سیاست خارجی و فعالیت بازرگانی خارجی کشورمان سئوال ها و گاهی تعجب و سردرگمی آشکار را بر می انگیخت که نه تنها تهران بلکه سراسر خاورمیانه شریک این نقطه نظر بود. امروزه اوضاع رو به تغییر گذاشته است ولی روشن است که طی یک روز نمی توان از بار اشتباهات گذشته رها شد. باید از این اشتباهات آزاد شویم زیرا اشتباهات کشورمان تنها امر داخلی آن نیست. امنیت مابقی جهان به سیاست ما وابسته است که درک این مسئولیت باید از تمام تار و پود روابط با تهران و روابط با هر کشور دیگر جهان بگذرد.

مقاله انگلیسی را کامل خواندم. من همیشه فکر میکردم ماهواره های جاسوسی جهت عکس برداری همیشه باید در مدار low earth و بالای 400 کیلومتر باشند تا طول عمر بیشتری داشته باشند اما خیلی جالب هست که این ماهواره Kobalt-M زیر مدار 300 کیلومتر هست و حتی مانور مداری (با استفاده از رانشگر پلاسمایی) به 150 کیلومتری سطح زمین نزدیک می شود.حتی زاویه میل اش هم حدود 60 تا 65 درجه هست.  البته قرار هست در ماهواره فجر هم از ویژگی مانور مداری (رانشگر پلاسمایی) استفاده شود. به نظر شما، ما نمیتوانیم چنین توانایی ای را داشته باشیم (با توجه به دیر آماده شدن ماهواره بر سیمرغ و داشتن ماهواره بر سفیر)؟ یعنی منظورم این هست که لزوما نیازی به ماهواره برهای پرقدرت نباشد؟

یعنی از داخل کشور، کنترل میکردند!؟ یا اینکه سهل انگاری افراد رادار بوده؟

اتفاقا من هفته پیش اینجا را نگاه کردم که آپدیت نشده بود و عکسها آخرین بار برای 2013 بود! پارسال قرار بود مرداد ماه افتتاح شود. البته فکر میکنم شاید تکمیل شده اما به دلیل تحریم ها و فشارهای خارجی افتتاح نمیکنند.  ویرایش : الان نگاه کردم. به نظر، اصلا آپدیت نشده و برای 2012 هست. هم این سایت و هم سایت پرتاب سفیر.

چه جوری بگویم!؟ اینجا جایش هست!؟ برایت P.M میزنم.

سلام آقای stuka درست هست که اینجور اظهار نظرها غیر منطقی هستند اما جناب سهیل با توجه به دوستانی که دارند، بیشترحرفهایش صحیح هست اگرچه منابع مکتوب یا آنچه که شما مدنظرتان هست، ندارند. 

مطمئن باش اصل جنس بود! شلنگ داشت، پیچ و مهره داشت. حتی یک صفحه داشت پر سوراخ بود. من که زیاد از موتور سر درنمیارم. تازه قسمت انتهایی اگر اشتباه نکنم نازل داشت.شاید اگر شما میدیدی، خیلی بهتر از من متوجه میشدی. روغن کاری هم شده بود و معلوم بود قبلا روی همین تست هم شده چون به نظر کارکرده بود.تازه، دست هم بهش زدم. اطلاعاتش روی پوستر گفته شده بود. تست استاتیک افقی بود و چه شعله درازی داشت! (البته در تصویر پوستر). نمیدانم دانشگاه های ما، آزمایشگاه موتور جت دارند!؟   icon_cheesygrin

سلام سهیل جان! این موتور نه سیمرغ بود و نه سفیر. من آن را در یک نمایشگاه دانشگاهی (به مناسبت سال جدید دانشگاه ها) دیدم. موتور را درست گذاشته بودند وسط در یک غرفه. پوستر هم داشت که توضیح داده بودند. hot test و cold test هم با موفقیت انجام شده بود و تمام! ملت هم می آمدند (اکثرا" دانشجو بودند) نگاه میکردند.نمایشگاه به نظر آزاد بود. چیزهای دیگه ای هم بود. بله مربوط به ماهواره برها بود چون در پوسترش گفته شده بود.  در مورد دانشگاه ها هم با شما موافقم. خیلی از پروژه ها در دست دانشگاه ها هست.  ندیدن چیزی دلیل بر نبودن نیست! icon_cheesygrin علت عدم رونمایی از خیلی چیزها به دلیل شرایط تحریم هست. شما نباید کسی را مقصر بدانید! من هم لال میشم و دیگه هیچ صحبتی در این رابطه نمیکنم. از اینکه تاپیک را هم به بیراهه کشاندم از تمامی شما عزیزان عذر میخواهم. :rose:  :rose:

سوال بسیار بسیار جالبی است که جوابش را خودتان حدس زده اید! انفجار اتمی در بالای جو منجر به کشته شدن کسی نمیشود بلکه تمامی وسایل الکتریکی را از کار می اندازد یعنی یک کشور را 500 سال به عقب برمیگرداند (EMP=Electromagnetic puls).

برگردیم به بحث........ به نظر شما، این پهپاد از گرجستان به پرواز درنیامده!؟ چرا یقه جمهوری آذربایجان را گرفتیم؟  همبن نوع پهپاد را میگ های 29 روسی در جریان جنگ 2008 روسیه و گرجستان سرنگون کرده است.

سهیل، یک جیزی دیدم دوهفته پیش! از شدت خوشحالی چندبار غش کردم. تازه بهش دست هم زدم. واقعا" ما در زمینه ماهواره برها پیشرفت کردیم. بنده ارادت دارم به تمامی متخصصین ماهواره برها و خاک پای همه آنها هستم!!! icon_cheesygrin  icon_eek  icon_eek  icon_eek  icon_eek

تحریم های جدید علیه روسیه در راه هست http://rt.com/usa/185116-us-preparing-economic-sanctions-russia   از قرار معلوم، تمامی شرکتهای نظامی و نفتی روسیه هدف قرار داده خواهد شد!

داستان را زیاد شاخ  و برگ ندهیم. یک پهبادی بوده که تشخیص داده شده و سرنگون شده! میگم سهیل، چی شده از بحث ماهواره برها، شیفت کردی به سمت پهباد و پدافند!؟  raised_eyebrow

آیا اینها شبیه همان رادارهایی هستند که امریکایی ها در زمان جنگ سرد در شمال ایران ساختند و بردی بیش از 5000 کیلومتر داشتند؟ 

  چه نوع پیچیدگی؟

آیا موشک تلاش 3، که برای ارتفاع بالا و بسیار بالا هست، میتواند ضد ماهواره های مدار پایین هم عمل بکند!؟

از طریق ترکیه! فقط کافیه چند ده کیلوکتر لوله از ترکیه به یونان و رومانی بکشیم. خود ترکیه هفته پیش اعلام کرد آمادگی دارد گاز ایران را به اروپا برساند! مطمئنا تا آن موقع، تحریمها همبرداشته میشه. زمستان نزدیک هست و اروپا گاز نداره! ما نفرستیم، اذربایجان میفرسته. :-(

به نظر من، روسیه ضرر شدیدی میکند. اگر تحریم های SWIFT اعمال بشود، فکر میکنم 50% ارزش روبل کاسته بشود. ما باید از این فرصت استفاده کنیم و به اروپا گاز بفروشیم! icon_cheesygrin

چرا برادر !؟ من از امریکا خوشم نمیاد اما دلیلی نمیشود که بروم در دهان روسیه! همین روسیه میدانید چه ظلمی به مسلمانان کرده است؟ شرق دور روسیه، بیشتر از اقوام ترک مسلمان هستند که تمامی این سرزمینها توسط امپراطوری روسیه در قرن 17 و 18 تصرف شدند. روسها مساجد و قرانها را سوزاندند! در تاجیکستان فقط هزاران جلد کتب عربی و فارسی را سوزاندند. آیا میدانستید تا اواخر قرن 19 ام، تاجیکها، قرقیزها، ازبکها، تاتارها و قزاق ها به خط عربی مینوشتند و روسیه تزاری آنها را مجبور کرد به الفبای cyrillic بنویسند. 

با تشکر از شما البته رشته تحصیلی ام چیز دیگری است اما چون از بچگی علاقه به درست کردن غذا داشتم، همواره دوست داشتم هرجا باشم در آشپزخانه کار کنم هرچند همین مساله بعضی موقعها موجب میشود از دیگران خجالت بکشم! icon_eek

حدود 8 یا 9 سال پیش، زمانیکه بحث جنگ جهانی سوم در زمان جورج بوش خیلی داغ شده بود، بازار پیشگویی هم داغ بود. در آن زمان، یک پیشگویی از شاه نعمت ولی خواندم و چقدر با خودم خندیدم که اینها فقط پیشگویی هستند و امکان نداره اتفاق بیفتد اما داره کم کم اتفاقا می افتد. در یکجا گفته شده که روسیه با غرب میجنگد بطوریکه انگلستان برای همیشه نابود خواهد شد و خود روسیه توسط چین، نابود خواهد شد!