مسائل ناگفته داخلی زیادی این وسط وجود دارد که فعلا از آن عبور می کنیم ، ولی همین سه مورد ، مخصوصا" آخری ، چه علتهایی داشت که اتفاق افتاد ؟

تمام صحبت بنده همین بود که فرمودید ، چه اتفاقی برای مردم ، جامعه ، ساختار سیاسی ، اقتصاد ، سازمان نظامی ، روند جنگ و ... افتاد که یک دفعه زیرپای ما خالی شد ؟؟؟؟

بسم ا... در حوزه مهندسی -رزمی و فقدان قایق برای حمل و نقل نیروی انسانی و مهمات و .. بررسی کنید توان عراق را با ایران در مراحل قبل و بعد از عملیات خیبر ، بخصوص در حوزه کمیت استفاده از کمپرسی و ابزارالات مهندسی و ببینید چقدر از نبود این سخت افزارها در این محیط رزمی ، ضربه خوردیم ، همین را می شود یک مطالعه تطبیقی کرد با وضعیت سخت افزاری نیروی هوایی ، چرا باید کار را به جایی برسونیم که در وضعیت بحران ، تازه به فکر بیافتیم که در فلان بخش ، مشکل داریم و باید آن را رفع کنیم ؟!!!

این را بیشتر از صدها بار عرض کردم ، الان مجدد تکرار می کنم ، اصرار بر توجه به نیروی هوایی به معنای مخالفت با توسعه موشکی نیست ، بحث بنده ایجاد یک توازن منطقی بین دو تای بازوی آفندی/ پدافندی ایران هست که در حال حاضر دچار عدم توازن مهلک شده ، این عدم توازن در زمان بحران صدمه همراه با هزینه های غیر قابل جبران در کوتاه مدت ( بلحاظ دفاع از نقاط حساس کشور در برابر عملیات تهاجمی عنصر متخاصم منطقه ای ) برای ما فراهم می کند ، تجربه های آن هم در جنگ با عراق ثبت شده ، آسیب هم دیدیم ولی دوستان ما این موارد را فراموش کردند و صحنه را درست نمی بینند ، در حالی که اگر به جای استفاده از ذره بین ، درونمای محیط را می دیدند ، الان مشغول جر و بحث سر این موارد نبودیم ، زمان دارد برای ما بسرعت می گذرد ، بعدها سر همین از دست دادن زمان ، غبطه می خوریم که چرا دست به کار نشدیم برای رفع این عدم توازن ...

سلام علیکم اجازه بدید در این موردمساله تبیین بشود ، اینجا بحث بنده سر تعداد ( کمیت ) نیست ، ( فرض هم اگر تعداد باشد ، واقعیت ماجرا به صورتی هست که 30-40 فروند مشکل را حل نمی کند ) بحث روی کیفیت عملکرد ( همون تئوری بازیسازی ) قرار دارد حالا یک فلاش بک به سال 65 می زنیم تا صحبت بنده جا بیفتد : یکی از فرماندهان سپاه ( نام برده نشده ) در خصوص کمبود نیرو این اعتقاد را داشت : " آیا صرف بسیج نیرو ، دراین مقطع ، می تواند مشکل ما را حل کند ؟؟ ( در این مقطع / سال 65 )، شما ( خطاب به لشکر مربوطه ) می توانید یک روزه ، 5 لشکر بشوید( کنایه از ناتوانی در گسترش سازمان رزم ) جنگ که تظاهرات نیست ، انتخابات نیست ، نیاز به روند دارد ، عراق در طول 5 سال جنگ ، این طوری شده ( اشاره به گسترش سازمان رزم ارتش عراق از سال 61 تا65) ببنید ، بحث نیروی هوایی هم دقیق همین هست ، توان رزم نیروی هوایی ، بلحاظ ماهیتی ، بصورتی هست که باید برنامه ریزی بلند مدتی برای آن داشت که در زمان مناسب ، پاسخ مثبت به نیاز ما بدهد ، ما در حال حاضر بخشی از این زمان را بدلیل ناتوانی در تحلیل تهدید ، از دست دادیم و برای توجیه این ناتوانی ، یا آن را به نظریه وابستگی نظامی مرتبط یا توجیه اقتصادی برای آن مطرح می کنیم ( هیچ توجیه نظامی برای این پسرفت / عدم توجه در حوزه هوایی وجود ندارد ) در حالی که بالذات این نیرو غیر قابل نادیده گرفته شدن هست . حالا کلاه خودتون را قاضی کنید !! از سال 66 تا 1399 بمدت سی و سه سال ، بازدارندگی بالستیک ما رشد کرده و الان به حد قابل قبولی رسیده ، وقت آن نیست که سعی کنیم کفه دیگر ترازو ( نیروی هوایی و تمامی اجزا ء مرتبط به ان در حوزه های تسلیحاتی ، آموزش ، فناوری و... ) را برای ایجاد یک قابلیت تدافعی / تهاجمی متوازن ، ( با تبدیل کردن آن به یک مطالبه عمومی ) مورد توجه قرار بدیم ؟؟؟

بسم ا... نقل قول از یکی از مهمانان انجمن میشه یه تیم فقط دروازه بان‌ و دفاع و مهاجم‌ قوی ( پدافند زمین پایه و بالستیک و کروز ) ‌داشته باشه ولی هافبک‌ بازیساز ‌اصلا نداشته باشه ( قدرت هوایی ) یکسری استدلال ها به این صورت هست که فقط با مهاجم بازی کنیم و بازی را خواهیم برد !!!!! ================ زمانی توانایی شلیک موشک کروز زمین پایه /دریاپایه و بالستیک را پیدا می کنید و یا حتی قابلیت حرکت دادن واحدهای پیاده خودتون را دارید که آسمان/ فضا برای اجرای تاکتیک های آفندی ، پدافندی امن باشد . پی نوشت : استراتژیستهای نظامی ایرانی ، مثل مربیان فوتبال ایرانی ، صرفا دنبال گل زدن هستند و از بازیسازی که رکن اصلی عملیات نظامی و جنگ هست ، همیشه غافل بودند، به همین دلیل هیچ وقت موفقیتهای ما روی برنامه ثبت نشده ، به جز موارد معدود و به تقریب همگی روی قابلیتهای فردی و احیانا" وضعیت سیال صحنه بازی / نبرد پیروزی حاصل شده . این مساله ای هست که کسی جرات فکر کردن روی آن را نداردبرای همین عراق از 1982 و بعد از شکست در خرمشهر ، نشست و کار کرد تا از 1986 تا 1988 ، زیر یک خم ما را گرفت ( البته کسی حاضر نیست وضعیت ما را در این 2 سال روی میز جراحی بگذارد و تشریح کند )

والا همون نقل قول از وزیر دفاع در اشتباه بودن بخشی از روند گذشته کافی هست ، چون نه بنده و نه شما ، که در وزارتخانه نیستیم که ماهیت سیاست گذاری را در اصل خودش و نه برمبنای برون دادهایی که دارد ، قضاوت کنیم ،اما یک نیم نگاه به تهدیدهای چند بُعدی و بعد اصرار عجیب به پاسخ دادن به همه تهدید ها با تمرکز روی یک سخت افزار و نادیده گرفتن یا در حداکثر وضعیت ، توجه لاکپشتی به سایر موارد ، خودش گویای همه چیز هست به صراحت عرض کنم ، نظریه وابستگی در خرید هواگرد ، تنها یک توجیه هست در بی عملی و راهبرد غلط دوستان حالا برگردید و به این برشهای تاریخی یک نگاهی بندازید .... این سطور را محسن رضایی در نامه مشهور خودش آورده و بخش هایی که مرتبط هست ذکر شده .... حالا شما دو ردیف تهدید را پیش رو می بینید ، تهدید منطقه ای و فرامنطقه ای ، فرض با توسعه نیروی موشکی تهدید فرامنطقه ای را پاسخ دادید ، تهدید دوم را چه کارمی کنید ؟؟

بسم ا... کل مطلب را حذف کردم نیازی به پاسخ نبود ( چون در سرمستی ناشی از رونمایی ، در اغلب موارد واقعیتهای موجود نادیده گرفته می شود ) ولی ان چیزی که فراتر از اعداد و ارقام پیش روی ما قرار دارد ، اتخاذ استراتژی دفاع تک بخشی / تک پایه ( تک محوره ) است که نه در گذشته و نه در آینده جواب نداده و نمیدهد .... چند نمونه از صدها پستی که در باب حوزه قدرت هوایی در میلیتاری ارسال شد عطف به این فرموده شما که مطابقت کاملی با روند اشتباه فعلی و سعی در توجیه این روند دارد . پی نوشت : 1- این خلاف جریان خبری از 24 ساعت گذشته تا الان هست ، و هزینه روانی افزون تری نسبت به ایام عادی دارد ولی این موارد یادآوری میشود که حتی بلندپایه ترین مقام نظامی که مستقیم با حوزه پشتیبانی نیروهای مسلح سروکار دارد ، واضح معترف هست که بخشی ( و نه همه ) روندی که در گذشته طی شده ، اشتباه بوده و باید تصحیح شود . 2- این سرمستی را ما در قضیه 737 اوکراینی دیدیم که چه شکلی نواقص خودش را در بحرانی ترین شرایط با بیرحمی هر چه تمام تر نشان میدهد و تبعات سیاسی ، نظامی ، امنیتی را دنبال خودش دارد . نکته اینجاست که اگر این خوش خیالی به زمان درگیری نظامی تسری پیدا کند ، چه کسی در جمهوری اسلامی قرار هست پاسخ بدهد ؟؟

بسم ا... پس به نظر شما ،چر از 2001 هندی ها رفتند سراغ پکفا در حالی فرضا قابلیت سفارش بیشتری رافال را داشتند ؟؟ شاید پاسخ این باشد که برای نیروی هوایی هند ، پکفا گزینه جذاب تر و کم هزینه تری نسبت به رافال بود ، ضمن اینکه قادر بود تا بعد از دریافت نمونه تولیدی که یقینا از نمونه های اولیه کیفیت ساخت بیشتری دارند ( براساس متن ) ، انها را بر حسب نیاز داخلی ( مثل جگوار یا میگ-21 )با فناورهای غربی یا بومی ارتقاء بدهد . معمولا برای پنهانکاری روشهای مختلفی را برحسب نیاز دنبال می کنند شاید روسها در طراحی بدنه پکفا با همسو کردن نقاط بازتاب دهنده امواج رادار یا کاربرد مواد جاذب امواج در موقعیتهایی مثل لبه حمله ، لبه فرار ، دریچه های بازرسی ، دهانه ورودی هوای موتور و... دنبال این بودند که اثر نقصی که نام بردید را به حداقل برسونند به شکل مسیر جریان هوا از ورودی تا بخش ابتدایی موتور دقت کنید نکته جالب این جاست که یکسری از کارشناس های نظامی معتقدند که شیوه ای که روسها برای پنهانکاری در این هواگرد استفاده کردند در برابر رادارهای فرکانس بالا ( 3 تا 30 گیگاهرتز ) قابلیت اجرایی شدن دارد ، در حالی که برعکس رادارهای فرکانس پایین ، شانس بیشتری برای کشف این جنگنده دارند ولی دقتی که ارائه میکنند ، کمتر هست قطعا عملکرد فعلی ( همون چیزی که در مورد محصولات هوایی داخلی هم عرض می شود ) ولی مشخصا ارتشها در زمان صلح هست که دنبال بهینه کردن و ارتقاء تجهیزات خودشون هستند و نیروی هوایی هم در اولویت نخست چنین روندی قرار دارد . فرضا" برنامه ارتقاء مدل A فالکروم به نمونه های پیشرفته تر برنامه ریزی و انجام شده و اگر کشور مورد نظر درگیر جنگ بشود ، تنها سرعت این روند کمی بیشتر خواهد شد . توضیح اینکه فرآیند ارتقاء و بروزرسانی تا ثانیه ورود به درگیری بطور مستمر ادامه دارد و متوقف نمیشود در مورد اکانت گالری ، یک پی ام به جناب واریور بدید ، ایشون قطعا اکانت را ارائه می کنند

بسم ا.. تجمیع مطالب و پستهای مربوط به پیشرانه های هوایی بومی ، سی ام مرداد سال یکهزارو سیصد و نود و نه خورشیدی

بسم ا... https://eghtesaad24.ir/fa/news/76175/پمپئو-چین-و-روسیه-را-تهدید-کرد ایرانی‌ها فرصت گرفتن ضدهوایی روسی یا تانک چینی یا هرچیزی که باعث بی‌ثباتی در خاورمیانه شود را به دست نخواهند آورد. ظاهرا وزیر امور خارجه ایالات متحده برنامه آتی ایران را مشخص کرده !!!! دو مورد اول که میشود تا حد مشخصی پیش بینی کرد ولی استفاده از واژه " هرچیزی " ابهام را بیشتر کرده نسبت به گذشته !! بدین معنی که برنامه خرید خارجی ایران ، گسترده تر از آن چیزی هست که قبلا تحلیل می شد یا اینکه صرفا" برای نشان دادن تهدید فزاینده ایران هست که از این واژه استفاده کرده ؟؟!!

بسم ا... ادعایی که مطرح شده ..... حالا طرف هندی از گذشته سابقه کار با جتهای روسی را دارد ، ضمن اینکه قرار داد رافال را هم بستند و از قبل هم با جتهایی مثل میراژ2000 سروکار داشتند ، حساسیت انها روی این برنامه ، بدلیل رقابت همزمان آنها با چین و پاکستان هست که : برنامه جنگنده تاکتیکی پیشرفته (ATF) از سال 1983 ، برنامه جنگنده ضربتی مشترک ( JSF) از سال 1986 و پکفا به قولی از 1979 آغاز شده ، در یک روند استاندارد ،انتظار میرفت که پکفا از همه زودتر وارد خدمت رزمی بشود ولی از هم پاشیده شدن کشور سازنده در سال 1991 برنامه را تا 2002 عقب انداخت . ضمن اینکه فلسفه نیازمندی روسها و سرمایه گذاری همزمان روی5 مدل جنگنده برای رفع نیازداخلی و کسب سهم بازار خارجی باعث شد تا منابع برخلاف طرف آمریکایی که روی 2 مدل متمرکز شده بود، پراکندگی بیشتری داشته باشد . اختلاف ارقام تولید شده یحتمل به این دلیل هست . در خصوص موارد مطرح شده ، این استناد انجام شده ... پیکربندی سوخو-57 ، بعنوان یک بستر برای معرفی یک جنگنده میان نسلی ( نسل 5/5 ) تا معرفی هواگرد نسل ششم روسی احتمالا مورد استفاده قرار می گیرد . ان چیزی که الان مطرح هست ، اینکه روسها ترکیبی از سازه جنگنده نسل 5 را با فناوری های توسعه یافته نسل شش ترکیب میکنند تا از مسیر صادرات ان به خریداران احتمالی ، منابع مورد نیاز را برای توسعه نسل بعد هواگردهای رزمی خودشون فراهم کنند . پی نوشت : خواهشا" تصاویر مورد استفاده را یا بصورت لینک بگذارید یا در گالری آپلود بفرمایید ، شاید 10 سال دیگر ، یک بنده خدایی به این تصاویر نیاز پیدا کرد ...

خرس شرور روسی ، آماده صادرات !!!!!!!! ارزیابی احتمال صادرات وسفارش برای سوخو-57 براساس آخرین اخبار منتشره ، وزارت دفاع روسیه ، نخستین تصاویر از خط تولید جنگنده سنگین وزن روسی سوخو-57 را پس از اعلام دریافت سفارش 76 فروندی در ژوئیه 2019 را منتشر نمود . اگر چه روسیه پیش ازاین تصاویری از این دست را رسانه ای نموده بود ، اما بدلیل تعداد بسیار اندک سفارش شده اولیه ( 12 فروند که نشاندهنده تولید 1/5 هواگرد در هرسال محسوب می شد ) ، اطلاق تولید انبوه بدان تعلق نمی گرفت . با این حال ، نیروی هوایی روسیه هنوز بطور رسمی هنوز سوخو-57 را تحویل نگرفته وهنوز مشخص نیست که آیا تولید 12 فروند اولیه به پایان رسیده تا خط تولید 76 فروند جایگزین آن گردد و یا اینکه اگر قرار باشد تولید این دو سری همزمان صورت بگیرد ، چگونه خط تولید انها در هم ادغام خواهد شد ؟! ولی در مجموع ، تصوراولیه براین اساس قرار دارد که سفارش 76 فروندی ، قطعیت پیدا نموده و رقم 88 فروند ( بعلاوه 12 فروند اولیه ) محقق نخواهد شد . اما پیش بینی ها ، نشاندهنده آن است که نمونه های تولید شده ، تفاوت های قابل توجهی را با نمونه های پروازی فعلی داشته باشند که در میان دهها تفاوت موجود ، اصلاح ورودی های هوا و تغییرات قابل توجه بر روی ساختار سکانهای عمودی این جنگنده از سایر موارد بارزتر به نظر می رسد . علاوه براین ، شیوه کاهش سطح مقطع راداری میان نمونه های نخست و تولیدی از نکات جالب تصاویر منتشر شده است . به همین دلیل ، تحلیلگران غربی براین اعتقاد قرار دارند که خط تولید سوخو-57 های جدید ، از کیفیت بالاتر برخوردار بوده و سردبیران نشریاتی نظیر آوییشن ویک با استناد به تصاویر آنالیز شده معتقدند روسها در ساخت بدنه جنگنده های جدید ، استانداردهای سخت گیرانه تری را به مورد اجرا گذاشته اند . با توجه به این که در زمان بازدید خبرنگاران از خط تولید سوخو-57 که در 12 اوت 2020 از محل کارخانه هواپیما سازی کامسومولسک صورت پذیرفت ، سرگئی شویگو نیز آنان را همراهی می نمود ، می توان چنین تحلیل نمود که این برنامه از اهمیت زیادی برای نیروی هوایی روسیه برخوردار است ، تا جایی که برخی ناظران براین باورند که ، علیرغم کاهش هزینه ها با رونمایی از خط تولید انبوه ، کیفیت سخت افزار دراستانداردهای قابل قبولی قرار دارد . در این میان ، گرچه سفارش 76 فروندی از سوخو-57 در یک دوره 8 ساله ، با میانگین تولید 5/9 هواپیما در سال چندان زیاد به نظر نمی رسد ، اما این مساله را باید در نظر داشت که سوخو-57 یکی از 5 فروند جنگنده ای است که در کنار سوخو-30 اس ام ، سوخو-34 ، سوخو-35 و میگ-35 ( که این آخری به تعداد محدود در خط تولید قرار دارد ) برای نیروی هوایی روسیه خریداری شده است . این شیوه ، تضاد آشکاری را با دکترین نیروی هوایی ایالات متحده که در سال 2020 ، تنها یک جنگنده را برای رفع نیازمندی خود در دست تولید دارد ، نشان میدهد . درواقع ، برنامه ریزی لاکهید برای تولید 100 فروند جنگنده در سال که بخش مهمی از آنها برای بازار صادرات آماده میشد ، بدین معنی بود که نیروی هوایی آمریکا ، عملا با سرعت کمتری نسبت به روسها ، موفق به دریافت جنگنده جدید می شد . با توجه به اینکه روسها دوفروند اولیه از سوخو-57 را در سال 2019 با هزینه هر کدام 35 میلیون دلار تولید کرده بودند ، هزینه نهایی این جنگنده در مقایسه با قیمت 80 میلیون دلاری اف-35 تفاوت معناداری را به نمایش می گذارد واین به نوبه خود ، ممکن است روسها را مجاب کند تا برای تولید بیشتر سوخو-57 از سرمایه گذاری بیشتر برای خرید سوخو-34 و سوخو-30 اس ام ، خودداری نمایند . این امر نه تنها می تواند موجبات تولید بیشتر سوخو-57 را فراهم آورد ، بلکه مزیتهای آشکار اقتصادی را برای روسها فراهم می آورد . ضمن اینکه خبرها حاکی از آن است که روسها مشغول یکپارچه سازی سوخو-57 با فناوری جنگنده های نسل ششم نظیر موشکهای فراصوت ، هوش مصنوعی قدرتمند تر وسامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته تر هستند . پی نوشت : 1-بن پایه 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

برای یاد آوری رونمایی از خط تولید پیشرانه اوج

بدون شرح اضافه ....

مقدمه : از یک نظر ، نیروی دفاعی دولت عبری ( IDF) از ابتدای تاسیس تاکنون در میان طیف گسترده ای از تهدیدات رو به رشد در حوزه برتری هوایی و همچنین تهدیدات بالستیکی زمین پایه قرار گرفته است ، به همین دلیل سالهاست که بخش های مرتبط در حوزه توسعه صنایع نظامی این مجموعه ، مشغول افزایش قابلیتهای بازوی تهاجمی اصلی آن ، یعنی نیروی هوایی هستند و در چند سال اخیر نیز ، طراحی ، تولید و بکارگیری جنگ افزار موشکی هواپایه جدیدی با هدف افزون نمودن توانمندی های تهاجمی این نیرو در دستور کار قرار گرفته است . سلاح دورایستای جدید در زرادخانه IAF : این سلاح جدید که با شناسه Rampage نامگذاری شده ، قادر خواهد بود تا توسط پیکر بندی های رزمی موجود IAF ، یعنی جتهای جنگنده F-15I ، F-16I و جدیدا" F-35 حمل و شلیک شود که بطور طبیعی برای اجرای حملات دقیق بر علیه اهداف مورد نظر متخاصم در برد های بلند مورد استفاده قرار می گیرد و مشخصا" ، سلاحی ایده آل برای از میان بردن شبکه یکپارچه دفاعی هوایی متراکم دشمن بشمار می آید . این مهمات جدید ، با توجه به سرعت قابل ملاحضه ای که برای ان در نظر گرفته شده ، تاثیر مرگ آوری را با ترکیب یک کلاهک 750 کیلوگرمی و انرژی جنبشی تولید شده در آن بر علیه هدفهای مشخص شده ، خواهد داشت . علیرغم اطلاعات پراکنده موجود ،این برنامه ، پروژه ای مشترک میان صنایع هوا- فضای اسراییل ( IAI) و صنایع نظامی اسراییل ( IMI) در پاسخ به نیازمندی های IAF برای مقابله با شبکه های پیچیده موشکی A2AD بشمار می آید . ریشه اصلی این پیکر بندی جدید را می توان در راکت هدایت شونده توپخانه با برد ارتقاء یافته زمین پایه Extended Range Artillery guided rocket (EXTRA) دانست که برای استفاده در نقش هوا به زمین مورد بهسازی قرار گرفته است . فناوری این پرتابه های غیر معمول که با شناسه ALBM (air-launched ballistic missile) نیز شناخته می شوند ، تا کنون در شرایط واقعی رزمی استفاده قرار نگرفته است ، اما مقایسه اولیه این فناوری با تسلیحات موجود در سازمان رزم IAF ، نشان میدهد که احتمالا" ابعاد این جنگ افزار از نمونه موشکهای کروز موجود در نیروی هوایی اسراییل ، بزرگتر بوده و سرجنگی مورد استفاده در آن احتمالا" کوچکتر از همتایان زمین پایه خود است . بنا بر اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، دوشرکت فوق الذکر ، در جریان این برنامه مشترک ، درصدد بودند تا فناوری موشکهای فراصوت بالستیک زمین پایه مسلح به کلاهکهای متعارف را برای حمل با جتهای نیروی هوایی به منظور اجرای حملات سنگین دور ایستا بر علیه اهداف بخوبی محافظت شده توسعه دهند . در این زمینه ، آمیت هایموویچ مدیر بخش بازاریابی شعبه آمریکای شمالی واحد " مالام " معتقد است : " منطقه خاورمیانه ، به تقریب مجموعه ای از متراکم ترین شبکه های دفاع هوایی را در خود جای داده و برای نفوذ به درون این شبکه بدون اینکه پیکر بندی هوایی مهاجمان دچار تهدید عمده ای شود ، می بایست از جنگ افزارهای دور ایستای دقیق پرسرعت استفاده گردد . " بنابراین ، با توجه به اینکه نیروی هوایی اسراییل افزون تر از گذشته ، عملیات های تهاجمی دقیقی را برعلیه اهداف مشخص شده در درون خاک سوریه ، بخصوص پایتخت این کشور ( دمشق ) ( که بتدریج به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته مجهز شده و بر تراکم حضور چنین تجهیزاتی بسرعت افزوده میشود ) اجرا می نماید ، ضروری بود که تسلیحات دورایستای بومی با قابلیتهای بیشتر نسبت به جنگ افزارهای موجود ، در اختیار آن قرار گیرد . به همین دلیل ، جنگ افزار جدید عبری با برد اسمی 1145 کیلومتر ،می بایست در بردی فراتر از محدوده شلیک موثر سامانه های دفاع هوایی فعلی موجود در سازمان رزم ارتشهای سوریه و جمهوری اسلامی ایران ، وارد عمل شود . از سویی دیگر ، با توجه به اینکه بخشی از حملاتی که IAF در ماه های اخیر بر علیه اهداف سوری اجرا نموده ، توسط عناصر دفاع هوایی این کشور رهگیری و خنثی شده است ، مقامات ارشد IAF به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای کروز موجود با قابلیتهای متعارف رزمی بدلیل افزایش تراکم سامانه های پدافندی نمی توانند در اینده از سد آتش ایجاد شده ، عبور کنند ، در نتیجه می بایست مهمات جدیدی طراحی گردد تا به شکل خاص شرایط را برای بازگشت برتری هوایی IAF فراهم نماید . بدین ترتیب ، براساس اظهارات آمیت هایموویچ ، Rampage طراحی گردید تا با در اختیار داشتن ترکیبی از مشخصات برتر ، نظیر سرعت فراصوت ، شانس رهگیری و انهدام را از سوی سیستم های دفاعی پدافندی تا حد زیادی کاهش دهد . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های عبری ، Rampage به شکل خاص برعلیه اهدافی نظیر پستهای فرماندهی ، فرودگاه ها و دپوهای تعمیر و نگهداری استفاده خواهد شد . به گفته این رسانه ها ، اهمیت این سلاح بیشتر در مراحل اولیه جنگ ، برای نفوذ به درون شبکه های چند لایه دفاع هوایی خواهد بود ، به همین منظور ، مسیر بالستیکی آن بر خلاف موشکهای کروز ، مستقیم نیست و به گونه ای طراحی شده تا با در اختیار داشتن مانور پذیری افزون تر ، رهگیری و انهدام آن مشکل تر گردد . این مهمات جدید عبری ، با مجهز شدن به یک سامانه ناوبری داخلی ، تقریبا" در برابر هر گونه اقدامات متقابل برای منحرف نمودن آن ، مصونیت داشته ، در عین اینکه می تواند در هر گونه شرایط آب و هوایی بسوی هدف شلیک گردد . بدین سبب ، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب ، صنایع هوا- فضای اسراییل سرانجام در ژوئن 2018 به شکل غیر رسمی اعلام نمود که در جریان یک تست محرمانه که برروی یکفروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی صورت پذیرفت ،از یک پرتابه بالستیک با شناسه اولیه Rampage به درازی 15 فوت و وزن 1200 پاوند که از هدایت GPS نیز بهره میبرد ، رونمایی نموده که هم اکنون IAF قصد دارد تا با سرمایه گذاری بیشتر ، آن را بصورت انبوه بخدمت بگیرد . بدین ترتیب ، با در نظر گرفتن احتمال ورود بخدمت این جنگ افزار جدید ، نیروی هوایی اسراییل میتواند به آرامی ، ناوگان جتهای رزمی خط مقدم خود را به قابلیت حمل جنگ افزارهای خانواده ALBM مسلح کند که این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندی های رزمی تهاجمی غیر هسته ای این نیرو خواهد بود . همزمان با انتشار این خبر، نیروی هوایی روسیه نیز از چنین سلاحی رونمایی نمود و گفته میشود که چینی ها نیز درصدد توسعه این فناوری برای ناوگان بمب افکن های سنگین و میان وزن داخلی خود هستند . ادامه دارد ...................... پی نوشت : 1- منابع مورد استفاده در انتهای مقاله پیوست خواهد شد . 2- این متن و بخش دومی که ارائه خواهد شدرا با دقت بیشتری مطالعه فرمایید ... 3- پاراگراف آخر این مقاله در نوع خودش قابل توجه هست ، یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

زنبور قاتل چینی !!! گام به گام با پروژه چنگدو- شنیانگ جی-14 در میانه سال 1997 ، براساس ارزیابی های اولیه دفتراطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده (ONI) ، زمزمه هایی مبنی بر تلاش چین برای طراحی و تولید یک هواگرد رزمی با شناسه XXJ که تصور می شد شباهتهای نزدیکی با جنگنده چند ماموریته اف-15 ایگل داشته باشد پدید آمد . لوگوی دفتراطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده در همین راستا ، کارشناسان اطلاعاتی این ژانس براین پیش بینی قرار داشتند که این جنگنده چند ماموریته جدید چینی ، از ویژگی های پنهانکاری بیشتری نسبت به اسلاف خود بهره می برد و انتظار این است که از سال 2015 میلادی وارد سازمان رزم نیروی هوایی و دریایی چین گردد . این تحلیل ها در اواخر دهه 90 میلادی ، برروی یک محور مشترک در حال گسترش بود که چینی ها برنامه وسیعی در خصوص طراحی طیف متنوعی از جتهای پنهانکار هستند ولی در همین بازه زمانی ، میان این تحلیلگران ، اختلافات اساسی در زمینه نکات با اهمیت تری نیز ایجاد گردید که این مساله نیز به نوبه خود ، منجر به انتشار یک سلسله مقالات چاپی و آنلاین گردید که بخش مهمی ازآنها ، در قالب تحلیل های گمراه کننده ، گمان های جنجالی و اطلاعات نادرست جای می گرفت . در این میان ، دولت چین نیز با سکوت تعجب آوری که در پیش گرفته بود ، عملا"هیچ مسئولیتی را در قبال این تحلیل ها بر عهده نمی گرفت و درواقع ، انگیزه خوبی برای ایجاد سردرگمی بیشتر از خود نشان می داد . اما درمیان جنجال های رسانه ای ،دفتر اطلاعات نیروی دریایی ارتش ایالات متحده تا سال 2001 بر اساس گمانه زنی های جسته و گریخته علمی ، موفق شد تا نظرات قبلی را اصلاح و یک تحلیل واحد را در خصوص جنگنده پیشرفته چینی ارائه نماید. این برآورد تا سال 2010 ( بمدت ده سال ) دچار تغییرات زیادی شد ، بدین معنی که در نهایت این نتیجه حاصل گردید که دو شرکت اصلی شنیانگ و چنگدو ، بصورت مشترک در حال کار بروی مفهوم اولیه هواگرد پیشرفته رزمی هستند . تحلیلگران ONI معتقد بودند که هواگردی که با شناسه XXJ شناخته میشود ، احتمالا یک پیکربندی مجهز به پیش بال ( کانارد ) و مجهز به پیشرانه های بردار رانش دوتایی خواهد بود که تحت تاثیر طراحی پیکربندهای پیشرفته ای نظیر سوخو-37 و جنگنده ناکام با بالهای روبه جلوی اس-37 برکوت ، طراحی شده است . از سویی دیگر ، ارتباطات قدرتمند شرکت شنیانگ با تولیدکنندگان روسی در اوایل دهه نود ، ظن دخالت ژن روسی در جنگنده جدید چینی را به شکل خاص تقویت می نمود . درواقع ، ترکیب قرارگیری پیشبالها در جلوی هواگرد ( fore plane) ، اضافه نمودن یک یک سازه افقی روی سکان عمودی بخش دُم (tail plane) و درنهایت استفاده از فناوری بردار رانش به منظور افزایش مانورپذیری ، از جمله ویژگی هایی بود که قبلا در جتهای روسی مشاهده می شد . علاوه براین ،انتظار می رفت که این نمونه به یک نسخه جدید از پیشرانه WP-15 با نیروی رانش 26هزار پاوند ( 115 کیلونیوتون ) مجهز گردد . با توجه به تمامی این ویژگی ها ، انتظار می رفت که این هواگرد چینی ، با وزن خالی 20هزار کیلوگرم ( 44000 پاوند ) و وجود قابلیت پرواز با سیم (FBW) شبیه به آنچه که در برنامه J-8IIACT دنبال میشد ، به خدمت رزمی وارد گردد . راست : اس-37 چپ : سوخو-37 در همین اثنا ، روسیه وهند ( که در سال 2001 قرارداد توسعه و تولید مشترک یک جنگنده نسل پنجم را امضاء کرده بودند ) پیگیری برنامه سوخو تی-50 را در دستور کار خود قرار دادند که در نهایت در ژانویه 2010 نخستین پرواز خود را انجام داد .مابین توسعه همکاری روسیه و چین ، مسکو در یک بازه زمانی مشخص ، تلاش نمود تا طرح فوق را بصورت مشترک به چین و هند انتقال دهد ،اما چینی ها به این دلیل که سهم مشارکت طرف روسی در این پیشنهاد ، بیشتر بود ، چندان به این قرار دادن تمایل نشان ندادند و در نهایت نیز آن را کنار زدند . این ماجرا در آن زمان بدین معنا ارزیابی شد که ارتش چین معتقد است که می تواند بدون کمک روسها و به تنهایی یک محصول برتر را طراحی و به خط تولید برساند و با توجه به پرواز نمونه روسی در سال 2010 ، این پیش بینی وجود دارد که نسخه چینی نیز بزودی به دنیای هوانوردی نظامی معرفی گردد . طرح های مختلفی که برای جی-14 پیش بینی شده در میانه سال 2001 تا 2002 ، گزارشهای جدیدی از منابع غیر رسمی منتشر گردید که چین مشغول کار بر روی یک جت رزمی دیگری است که بخش مهمی از مفاهیم و مولفه های قبلی را نیز در خود داشت . در نهایت مجموع این تحلیل ها به این مسیر منتهی گردید که ارتش چین ، نخستین رقیب شرقی برای جتهای F/A-22 و همچنین اف-35 ( براساس اطلاعات تحلیلی موسسه جینز سال 2002 ) را در دست توسعه قرار داده است . همزمان با این وقایع ، شرکت سوخو روسیه که پیش ازاین ، امتیاز تولید مشترک جنگنده سوخو-27 اس کا را تحت عنوان جی-11 به چینی ها داده بود ، با نزدیکتر کردن ارتباطات خود با شرکت چینی شنیانگ ، همکاری های دوجانبه را برای توسعه فناوری های مربوط به جنگنده نسل بعد ( احتمالا نسل 5 ) در دستور کار قرار داد . سوخو-27 اس کا با توجه به این موارد ، گرچه روسها تا حال حاضر هنوز اطلاعات دقیقی از جنگنده رزمی پنهانکار خود منتشر نکرده اند ، اما پروژه جی-14 ممکن است در دو حوزه پیشرانه های بردار رانش و کاراکترهای پنهانکاری محصول همکاری مشترک روسها و چینی ها باشد . علاوه براین ، چین درصدد است تا شرکای بالقوه ای را در سطح جهانی از جمله اسراییل ، اروپا و در درجه بالاتر ، روسیه را برای توسعه این فناوری بخود جلب نماید. بااین وصف ، در اواخر سال 2002 ، اطلاعات جسته و گریخته ای مبنی بر در راس قرار گرفتن شرکت شنیانگ در خصوص سرپرستی برنامه تحقیق و توسعه یک جنگنده سنگین وزن جدید برای نیروی هوایی چین (PLAAF) منتشر گردید . اما انچه که درهمان زمان مورد توجه قرار گرفت این بود که توسعه پیشرانه و سامانه های فرعی نظیر سیستم جنگ افزاری نسل چهارم از مدتی قبل شروع شده بود و بخشی از آنها مرحله توسعه مفهومی را به اتمام رسانده و به مرحله نمونه مهندسی شده رسیده بودند .این موارد شامل یک بدنه جدید با دو موتور به شیوه جت آمریکایی F/A-22 ، با دهلیزهای حمل سلاح در داخل بدنه می گردید ، اما شکل بالها در مقایسه با نمونه آمریکایی ، ساده تر بود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9  3- انتخاب لقب زنبور قاتل ( killer bee ) برای مطلب ، اشاره ای است به یکی از القاب پیشنهادی برای اف-22 ( علی الحساب این هواگرد چینی معادل اف-22 شرقی محاسبه شده )

بعد از مدتها ، یک حرف درست و حسابی زدی که اگر واقعا به این جمله اعتقاد داشته باشی ، ساختار ذهنی ات تغییر می کند دریاسالار جاناتان گرینرت ، سال 2014 ، آکادمی نیروهای مسلح مالزی محیط رزم در قرن کنونی (21 ) به اندازه ای دچار پیچیدگی است که نیاز به آموزش مستمر پرسنل برای نیل به تصمیم گیری درست را بیش از گذشته نمایان نموده است .

بسم ا... ویدئوی نقطه زنی بالستیک خرمشهر /// فارس https://www.aparat.com/v/EkdIR

ارزان ولی کارآمد آمادگی بلاروس برای صادرات سامانه دفاع هوایی متحرک بوک MB3K مینسک : با رونمایی بلاروس از سامانه دفاع هوایی میانبرد بوک MB3K ، قابلیتهای بخش صنعت دفاعی بلاروس در خصوص طراحی ، بروزرسانی و تولید سامانه های دفاع هوایی برد متوسط که میتواند رقیبی سرسخت برای همتایان روسی و غربی خود باشد به اثبات رسید . درواقع امر ، به استثنای روسیه بعنوان مهد طراحی سیستم های دفاع هوایی و اوکراین بعنوان میراث دار زیرساختهای تولید جنگ افزار اتحاد جماهیر شوروی سابق ، بلاروس ضلع سوم از جمهوری های شوروی سابق بشمار می آید که با در اختیار گرفتن زیرساختهای به جامانده از دوران کمونیستها ، به شکل نامحسوسی ، ارتقاء تانکها ، جنگنده ها و سامانه های دفاع هوایی با ژن روسی را دنبال کرده و این روند نه تنها به سخت افزارهای دوران شوروی محدود نشده ، بلکه تلاش برای روزامد سازی فناوری های جدیدتری نظیر سوخو-30 و سوخو-27 نیز در دستور کار این کشور قرار دارد . با این وصف ، رونمایی از جدیدترین نسخه سامانه بوک ، از یک نظر نشاندهنده این مساله است که بلاروس نه تنها توانایی ارتقاء سیستم های موجود را با توجه به انعقاد قرارداد با کشورهایی نظیر ویتنام و آنگولا دارد ، بلکه از زیرساختهای لازم برای طراحی و تولید پیکربندی های کاملا بومی که پتانسیل صادرات را نیز بخود می بیند را در سالهای گذشته ایجاد نموده است . با توجه به این مساله ، سیستم بوک MB3K به یک رادار آرایه فازی باند اس با برد 130 کیلومتر مجهز شده که با سوار شدن برروی یک کشنده چرخدار می تواند با سرعت 60 کیلومتر بر ساعت در میدان نبرد بحرکت درآید . براساس اطلاعات موجود ، رادار فوق الذکر بصورت کاملا خودکار توانایی هدف و اندازه گیری داده های اولیه آن شامل آزیموت ، برد و شعاع گردش در دو حالت فعال و غیر فعال را در اختیار کاربر می گذارد . علاوه براین ، سامانه های فرعی تعبیه شده دراین سخت افزار شامل دیجیتالیزه شدن زیربخش های ارتباطاتی و به اشتراک گذاری اطلاعات در قالب یک شبکه پدافندی گسترده تر نظیر اس-400 که در گذشته توسط روسیه ارائه شده ، می تواند در مجموع برای مشتریان سخت افزار روسی و یا حتی کشورهایی که بدنبال یک سیستم دفاع هوایی کارآمد و ارزان هستند ، به یک گزینه جذاب تبدیل گردد ، در حالی مکانیزم عملکرد این سیستم جدید در مقایسه با گونه های قبلی بوک ، ساده تر بوده ، ضمن اینکه تمامی بخش های آنالوگ که نیازمند تعمیر ونگهداری بیشتر بودند ، اکنون با بخش های دیجیتال جایگزین شدند . در حال حاضر ، بازار سامانه های دفاع هوایی میانبرد در انحصار سیستم های روسی بوک ام-2 و بوک ام-3 و تا حدودی سامانه چینی HQ-16 است که در این حوزه رقبای قدرتمندی برای محصول بخش دفاعی بلاروس بشمارمی آیند . با توجه به اینکه امروز ،نزدیک به 10 کشور کاربر رسمی سیستم بوک ام-2 بوده و تصور می رود که قابلیتهای بوک ام-3 از سیستم محصول بلاروس بالاتر باشد ، مینسک امیدوار است که با افزایش فشارها بر روسیه جهت محدود نمودن صادرات سامانه های پدافند موشکی از سوی ایالات متحده و همچنین کاربران قدیمی سامانه بوک نظیر اوکراین ، گرجستان و بلغارستان که هم اکنون رابطه خوبی با روسها ندارند ، بازار برای یک محصول بروزرسانی شده ، علاقه بیشتری ابراز نماید. پی نوشت : 1- بن پایه 2- تجمیع تمامی مطالب مرتبط با سامانه بوک و گونه های ارتقاء یافته و بروزرسانی شده ، بیست و ششم مرداد 1399 خورشیدی 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

فاز میلیشیای مسلح در 30 خرداد 60 تست شد ، جواب نداد ، قضیه سوریه هم برای جمهوری اسلامی یک تجربه خوب برای زدن سر مار هست که نشانه های ان کم کم دارد جلوه گر می شود این شیوه هم تست شد و به اعتقاد اندیشکده های خودشون فقط حاکمیت را متحدتر کرد در بین اپوزان جمهوری اسلامی ، یک نفر که اگر قصد داشته باشیم محترمانه تحلیل کنیم ، با جربزه پیدا نمی کنید که بشود ان را علم کرد( یک اصطلاح کوچه - بازاری طرفهای ما باب هست در این زمینه که قابلیت انتشار ندارد ) و محور جریان درست کرد ، جمهوری اسلامی 500 تا 1000 تا گروه مخالف تک نفره دارد که هر کدوم اینها با نفر بعدی مخالف هست و حاضر نیست قدرت آینده را تقسیم کند ، گروه های چپ مارکسیستی که نه توانایی جریان سازی دارند و نه سیستم اطلاعاتی ایران برای آنها فرصتی برای جریان سازی به شیوه دهه 30 و 40 شمسی باقی گذاشته ، عقبه ایدئولوژیکی انها را هم نخ نما شده و تقریبا یک جریان مُرده محسوب میشوند . سلطنت طلبها هم که خودشون بین خودشون ان قدر انشعاب دارند که همدیگر را اصولا قبول ندارند و برای 1000 دلار بیشتر ، راحت زیرآب هم دیگر را می زنند . یک عده ای هم بعد از جریان سال 78 و 88 رفتند آنسمت که بخش بزرگی از عملیات جراحی شده ایالات متحده علیه ما با گرای دقیق اینها به ثمر نشسته و اینها از همه خطرناک تر هستند ، ولی میشود تاثیر انها را کم رنگ کرد . ربع پهلوی و حکومت در تبعید ، یک ارتباط کاریکاتوری هست که با دوپینگ مضحک منافقین و فلان و فلان هم جمع نشده و نمی شود ، کاری که واشنگتن در حال حاضر دارد جلو می برد ، نسخه بروزرسانی شده استراتژی ریچارد نفیو هست با یکسری تبصره های جدید تا از داخل آلترناتیو درست کنند ، البته روی سوء مدیریت داخلی تا حد زیادی حساب بازکردند و یک عده ای هم در داخل دانسته و نادانسته دارند به این مساله کمک می کنند ..

اطلاع ندارم ، ولی قبل از هر گونه اتفاق ، پیشنهاد میشود که سطح انتظارات از عملکرد کشورهای عضو شورای امنیت را در خصوص پیشنهاد ایالات متحده ، در حد معقولی نگه داشته بشود ، برای جلوگیری از سرخوردگی های احتمالی بعدی و بالتبع حرف و حدیثهای بعد از آن ...

کوسه های الکتریکی برای اژدهای دریایی رونمایی از جتهای ویژه جنگ الکترونیک J-15D/J-17 نیروی دریایی ارتش چین از میانه های دهه هفتاد میلادی ، برنامه ریزی گسترده ای برای توسعه توان دریایی و به تبع آن گسترش قابلیتهای هوایی خود در دریا به انجام رسانده ، اما در این میان ، توجه فرماندهان ارشد این نیرو به افزایش توان هوایی موجب گردید تا همزمان دو هواگرد جنگ الکترونیک ( EW ) برای استفاده بر روی حامل های هواپیمابر در نظر گرفته شود که دراوت 2020 جزییات جدیدی از این دو جت جدید منتشر شده است . سابقه بکارگیری هواگردهای ویژه جنگ الکترونیک در ارتش چین ، چندان طولانی به نظر نمی رسد ، اما این نیرو حداقل سه گونه عملیاتی از هواگردهای رزمی خود ، شامل جت ضربتی JH-7 ، جنگنده J-16 و بمب افکن های میان وزن H-6 را برای ایفای ماموریتهای جنگ الکترونیک بروزرسانی و ارتقاء داده است . با این حال ، از مدتها قبل ، پیش بینی هایی در خصوص توسعه یک گونه خاص برای اجرای ماموریتهای حساس جنگ الکترونیک بر مبنای پیکربندی جنگنده جی-15 "کوسه پرنده" منتشر شده بود که برخی ناظران معتقدند که ممکن است نمونه بروزرسانی شده با شناسه " کوسه الکتریکی " نامگذاری شده باشد . گونه جنگ الکترونیک JH-7 با نوار زرد مشخص شده ... علیرغم این گمانه زنی ، دسته دیگری از ناظران نظامی نیز معتقدند که این هواگرد جدید ،احتمالا با شناسه رسمی J-15D یا J-17 نیز می تواند مورد شناسایی قرار گیرد . این هواگرد جدید با توجه به برد قابل توجه رزمی خود ، قابلیت عملیات از مبداء فرودگاه های ساحلی ، بخصوص در دریای چین جنوبی که درماه های اخیر تنش های قابل ملاحضه ای را با ارتشهای غربی درآن شاهد بودیم ، را دارند . اما بر خلاف تصورات ، اسکادرانهای این هواگرد ها بیشتر در کنترل نیروی دریایی قرار داشته و این بدان معناست که ارتش چین احتمالا از این جتها بیشتردر ماموریتهای دریایی استفاده خواهد کرد . بدین ترتیب ، گسترش کمیت قابل توجهی از این هواگردها بعنوان یک پیکربندی جنگ الکترونیک می تواند در عین ایجاد پتانسیل پاسخ سریعتر به تهدیدات ، نقش ارزشمندتری در دفاع از دارایی های نیروی دریایی چین ایفا نموده واین نیز به نوبه خود ، به حامل های هواپیمابر چینی اجازه می دهد تا با استقلال بیشتری در آبهای دور از ساحل دست بعمل زنند ( استراتژی ناوگان آبی . م ) با این اوصاف ، اولین تصاویر از نسخه اولیه این پیکربندی جنگ الکترونیک که طبق پیش بینی ها براساس گونه تغییر یافته ای از هواگرد جی-15 توسعه پیدا نموده بود ، دربهار2018 همزمان با ورود بخدمت آزمایشی حامل هواپیمابر کلاس 001A در معرض دید عموم قرار گرفت . اما برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که گرچه شناور فوق الذکر بعنوان یک حامل هواپیمابر شناخته می شود ، اما به دلایلی ، احتمال اینکه ماموریتهای فراتر از برد رزمی هواگردهای پشتیبانی الکترونیکی H-6G بدان واگذار شود ، بسیار بعید می نمود ، هر چند نیروی دریایی چین با اعلام ساخت دو فروند حامل هواپیمابر سنگین از کلاس 002 نشان داد که آرزوهای جاه طلبانه ای در سر دارد . این حاملهای جدید ، نه تنها بلحاظ وسعت ، بزرگتر هستند ، بلکه قابلیت حمل اسکادران های رزمی با تنوع بیشتر از جمله جتهای نسل ++4 جی-15 ، پهپادهای پنهانکار ، هواگردهای هشدار اولیه KJ-200 احتمالا یک گونه هواگرد پنهانکار جدید بعنوان مکملی برای جی-15 را خواهد داشت . راست : حامل هواپیمابر کلاس 001A چپ : حامل هواپیمابر سنگین از کلاس 002 از سویی دیگر ، استفاده از سامانه های منجنیق الکترومغناطیسی ( EMALS) به چینی ها اجازه میدهد تا سوخت و مهمات بیشتری را درمقایسه با حامل های در خدمت و حتی شناورهای رقیب نظیر حامل کلاس ملکه الیزابت و نیمیتز حمل نماید . این فناوری به نیروی دریایی چین اجازه میدهد تا در کنارهواگردهای رزمی ، جتهای ویژه جنگ الکترونیک را با تمامی سامانه های پشتیبان خود ، بکار گیرد . با توجه به این موارد ، توسعه و بکارگیری کوسه الکتریکی جدید چینی ، می تواند به احتمال زیاد نقشی مشابه با جنگنده های امتحان پس داده E/A-18G گراولر نیروی دریایی ایالات متحده که خود مشتق شده از گونه سوپر هورنت است را بر عهده گیرد . اما یک نکته مبهم در این میان وجود دارد ، بدین معنی که آیا نمونه چینی ، همانند همتای آمریکایی خود ، قابلیت حمل مهمات ضد تشعشع نظیر AGM-88 هارم را بعنوان سلاح اصلی ماموریتهای ضد رادار را دارد یا خیر ؟!! با این حال ، جی-15 دی /جی-17 براساس گمانه زنی های فعلی ، توانایی حمل دو غلاف جنگ الکترونیک زیر بالها که گفته میشود شباهت زیادی به نمونه های مورد استفاده در جی-16 دارد را خواهد داشت . این هواگرد رزمی ، بدلیل حساسیت اجرای ماموریت بر فرازآب ، بصورت دو سرنشینه طراحی شده و برای افزایش برد رزمی ، همانند گراولر ، از مخازن سوخت یکپارچه شده استفاده خواهد کرد . E/A-18G گراولر با توجه به اهمیت تقویت سامانه های جنگ الکترونیک ، ارتش چین در حال برنامه ریزی برای سرمایه گذاری سنگین دراین حوزه با هدف تقویت توان آفندی/ پدافندی خود است . همزمان ، چین قصد دارد زیرساختهای جنگ الکترونیک خود را در سراسر ساحل دریای چین جنوبی توسعه داده و بنا برخی گزارشها ، حملات پراکنده ای را نیز برعلیه ارتش ایالات متحده انجام داده است . ناظران نظامی براین عقیده اند که اتکای روزافزون نیروی دریایی امریکا به هواگردها و شناورهای بدون سرنشین و اعزام فراگیر این سخت افزارها به دریای چین جنوبی ، می تواند در درازمدت آسیب پذیری را برای امریکا بیشترکند. پی نوشت : 1- بن پایه 2- ظاهرا استفاده از عنوان " الکتریکی " برای هواگردهای جنگ الکترونیک در شرق ، به یک سنت تبدیل شده ، ارتش شوروی نیز در دوران جنگ سرد برای تمایز قائل شدن میان هواگردهای عکسبرداری و جنگ الکترونیک آمریکایی نیز از واژه الکتریکی استفاده می نمود . 3- طراحی،توسعه و تبدیل یک نیروی دریایی به یک نیروی دریایی راهبردی را با همین عوامل میشود بازشناسی کرد . 4- این متن نکته جالبی دارد ، نیروی دریایی چین ، علیرغم ابهت ظاهری ، تا حال حاضر بدلیل محدودیت برد هواگردهای پشتیبانی ، هرگز از زیر چتر حفاظتی پایگاه های هوایی مستقر در زمین ( قبل از ورود بخدمت حامل های هواپیمابر ) خارج نشده و این نشان میدهد ، قدرت هوایی همچنان اولویت شماره یک ارتشهاست . 5- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9

بسم ا... Beneath Hill 60 بدون هیچ توضیح اضافه ای ................ فیلم مربوط به مشهورترین عملیات حفر تونل در جنگ نخست جهانی توسط واحدهای حفار ارتش استرالیا و انفجار صدهاتن مواد منفجره زیر مواضع دفاعی ارتش قیصر ویلهلم هست . Movie "Beneath Hill 60" tells story of Wallsend diggers in WWI

بسم ا... تخریب نماد سردرب پایگاه چهارم شکاری دزفول وحدتی البته گفته شده که قرار هست بازسازی شود ، ولی فرض بر صحت این خبر ، امیدواریم که نه به مانند دفعات قبل و موارد مشابه ، تاریخ این مملکت را در ابعاد مختلف حفظ کنند !!! نماد پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول تخریب شد مجسمه معروف عقاب (ورودی پایگاه هوایی وحدتی) که با چند دهه قدمت به یکی ازنمادهای دزفول تبدیل شده بود، با بی‌تدبیری و بی‌سلبقگی محض تخریب شد و از بین رفت. پی نوشت : یک پاراگراف کامل نسبت به این خبر ، درج ولی بنا بر مصالحی همه پاک شد ولی یک جمله برای آینده نوشته میشود . تاریخ بالذات ، بیرحم هست ، کاری نکنیم که لعنت و نفرین نسل آینده ، برای ما باشد ....