مخلص . محبت دارید بنده معتقدم که این سیاست نگاه به شرق ، نه الان در شرایط اضطرار ، که قطعا دست ما را برای انعقاد توافقنامه همکاری خوب و مطلوب یک مقداری می بندد ، بلکه سالها جلوتر می بایست صورت می گرفت ولی فرصت را از دست دادیم ، این پست برای دو سال پیش هست (بهمن 97 ) در حوزه دفاعی // به کدواژه های رنگی شده دقت بفرمایید .. یک پلان کامل مشخص وجود دارد ، غرب ، چین و روسیه ،برای جمهوری اسلامی باید بصورت آلترناتیوهایی علیه هم استفاده بشود ، باید دید پلانرها و استراتژیستهای ما ، پتانسیل وقابلیت ورود به این صحنه را دارند یا خیر ؟!!!

سلام علیکم در تکمیل فرموده شما ، ان چیزی که بعنوان یک قالب و الگوی استاندارد در حوزه تدوین ، تصمیم گیری و درنهایت مدیریت امنیت ملی وجود دارد ، متنوع سازی شیوه های ایجاد ، حفظ و ارتقاء امنیت ملی یک واحد سیاسی هست در این الگوی استاندارد شده ، حاکمیت سیاسی موظف هست در ابتدای امر : 1- مطالعات گسترده ای به منظور شناخت محیط ملی برای تشخیص نقاط قوت و ضعف مولفه های ملی را در دستور کار خودش قرار دهد 2- همزمان با بند یک ، حاکمیت سیاسی موظف هست تا محیط بین الملل را به منظور شناخت دو حوزه فرصت - تهدید و زمینه های بروز آن رصد کند این دو زمینه مورد مطالعه ، موجب میشود تا نقاط قوت و ضعف یک کشور بررسی و محدودیتهای داخلی در ابعاد مختلف مشخص بشود ضمن اینکه چهارچوبهای مربوط به فشار و تهدیدات و به تبع آن فرصت ها معین می گردد . وقتی دوتا حوزه فوق الذکر ، همزمان با هم انجام بگیرد ، خروجی یا برآیند ان تبدیل به تعیین و اولویت بندی اهداف امنیتی شده ، مسلسل وار این باعث تنظیم سیاستهای امنیتی و درنهایت تدوین استراتژی ملی میشود این استراتژی ملی در ابعاد مختلف شامل فرهنگی- اجتماعی ، نظامی ، سیاسی و اقتصادی ( موضوع مورد بحث فعلی ) قابل ظهور هست این بحث تئوریک ماجرا .... ===== حالا اگر به جامعه ایران نگاه کنیم ( چه انهایی که در داخل هستند و چه انهایی در خارج حضور دارند و کمیت مشخصی از آنها ژست اپوزان را هم دارند ) عموما" ، به یک فوبیا مبتلا هستند . یک عده ای روسوفوبیا دارند (روس هراسی ) ، یک عده ای هم چینوفوبیا (چین هراسی)، یک عده ای هم فوبیای غرب ( غرب هراسی ) را بصورت یک کلیت ( شامل اروپای غربی ، ایالات متحده و ... ) و هر کدوم ازانها ،به مقتضیات زمان ، دچار این فوبیا می شوند . نکته : البته این فوبیا در آن سمت ماجرا هم وجود(ایران هراسی ) که مصداقها و علتهای آن هم مشخص هست ولی علی الحساب فعلا کاری به آن نداریم / اما یک نکته ای این وسط برای همه این جماعت مغفول مونده و آن ، این هست که تمامی کشورهای نامبرده از جمله ایران ، چین و.... تنها بدنبال حداکثرسازی منافع ملی خودشون هستند و بطور مشخص ، تنها کشورهایی قابلیت این حداکثر سازی را دارند که بتوانند روند تئوریکی که در بالا بصورت ساده تشریح شده را با بالاترین کیفیت ممکن ، دنبال کنند . بطور خلاصه و برای جلوگیری از اطاله کلام ، الان می شود ژست ضد چینی گرفت ولی گوشی تلفن ساخت چین را استفاده کرد ، میشود ژست ضد روسی گرفت ولی سخت افزار روسی را استفاده کرد و حتی ژست ضد غربی گرفت وسخت افزار انها را تبلیغ و استفاده کرد ولی دنیای امروز ، با دنیای جنگ سرد و خط کشی های کلاسیک بطور کامل متفاوت شده ، در حال حاضر ، کشورها در سطوح مختلف بدنبال این هستند تا بالاترین حد ممکن ، منافع خودشون را در ابعاد مختلف به همدیگر گِرِه بزنند تا منافع ملی خودشون را حداکثر سازی کنند ، این هم برای جمهوری اسلامی بعنوان یک واحد سیاسی در دنیای امروز بطور کامل صادق هست ، بدین معنی که در حالت ایده آل ، می بایست با تمامی طرفها ، آنقدر هوشمندانه عمل کرد تا ان چیزی که اولویت دارد ( حداکثر سازی منافع ملی ) محقق بشود ، اما ایران سال 1399 خورشیدی ، بدلایل مختلف ، با یکی از این سه محور تضادهای عمیق دارد که بعید هست در کوتاه مدت ، بشود انها را حل کرد ، بنابراین منطقی این هست که برای نیل به هدف فوق ، پیوندهای خودش را با دو محور دیگر ( سیاست و استراتژی نگاه به شرق ) محکم تر کند ، البته این بدان معنا نیست که دربست تمامی تخم مرغ ها در سبد چین و روسیه قرار بگیرد ، هوشمندانه این هست که با توجه به تجربه قبلی در تعامل با محور غربی ، این بار در تنظیم استراتژی ملی ، با هوشیاری بیشتری عمل کرد . این هوشیاری هم نیازمند افرادی هست که بدون داشتن فوبیاهای نامبرده ، ( که تعدادشون قویا" اندک هست ) دست به تدوین و تنظیم این استراتژی بزنند . بطور مشخص ،در صورتی که تنبلی حاصل بشود و صرفا" برای دهن کجی به محور غربی ، تخم مرغهای سبد امنیت ملی ج.ا ، بطور کامل در اختیار چینی هاو روسها قرار بگیرد ، قویا" درآینده نه چندان دور ، نه تنهامشکلی حل نخواهد شد ، بلکه زمینه های تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز افزایش پیدا می کند

بسم ا... متن سند همکاری 25 ساله ایران و چین لینک دانلود با تشکر از برادر عزیز @projectile

بسم ا... اجازه بدید وارگیم را یک مقدار سخت تر کنیم تعداد نیروی مدافع ، از نیروی مهاجم ، بیشتر هست ( صرفا" در پیاده نظام ) یعنی اگر قرار هست با 3 گردان حمله بشود ، استعداد رزمی مدافعان 5 گردان پیاده سبک اسلحه هست مسیر های ارسال مهمات وتدارکات به نیروی مدافع کامل بسته شده

فرمانده میدان که نباید با برخورد به یک مشکل ، استعفا بدهد !!!! نظامی ها شیوه حل مساله را به روش خاص خودشون دنبال می کنند ( البته این شیوه همیشه با خونریزی همراه هست ولی اگر به سئوال دقت بفرمایید ، عرض شد که تلفات در هر سه محور بالاست ولی شما محوری را انتخاب کنید که کمترین تلفات را داشته باشد ) به اصطلاح هنر عملیاتی یا operational art شما در این وار گیم ،در انتخاب محور مطلوب ، قرار هست دیده بشود

عرض شد ، جبر محیط نبرد هست ، چاره دیگری ندارید

در میدان نبرد ، الزاما همیشه فرصت شناسایی ندارید ، ( داریم سال 1944 را بررسی می کنیم ) پس شد محور 2

جبر جغرافیای میدان نبرد در این شهر فرضی ، این را بیان می کند شما باید محوری را انتخاب کنید که باکمترین تلفات به مرکز شهر برسد ، حالا مخاطب برحسب ساده ترین داده های موجود ( فرض بگیرید نیروی مهاجم بدون شناسایی اولیه و برحسب ضرورت ، باید وارد شهر بشود ) با گذاشتن خودش جای فرمانده میدانی ، محور 1 ، 2 یا 3 را انتخاب کند جواب اشتباه نداریم ، صرفا قصد این هست که چگونگی تحلیل دوستان از محیط نبرد سنجش بشود

بسم ا... اصلاح شد اضافه شد

اصلاح شد

بسم ا... سئوالی مطرح شد به این مضمون وضعیت : قرار هست از سه محور به یک شهر حمله کنند ، محور یک : از بخش قدیمی شهر با خیابانهای کم عرض و ساختمانهای سنگی ، محور دو : از بخش جدید شهر با خیابانهای عریض و کارخانه های بزرگ ، محور سوم : مستقیم از دروازه شهر بسمت میدان مرکزی ، نیروی مهاجم ، سه گردان پیاده با 12 گردان توپخانه در پشتیبانی عمل کلی در سه محور و دارای آموزش کافی برای رزم شهری نیروی مدافع ، دو گردان توپخانه 105 م.م در پشتیبانی عمل کلی زمان : سال 1944 اگر انتخاب با شما بود ، کدوم محور را انتخاب می کردید تا با کمترین تلفات ، مرکز شهر را اشغال کنید ؟؟!! جوابها تا این لحظه کاربر محترم AM4 محور 3 کاربر محترم lordashrafi محور 2 کاربر محترم moghavemoon محور 2 کاربر محترم arminheidari محور 3 کاربر محترم sezar محور 2 کاربر محترم Abed2 محور 1 کاربر محترم @bmosavi محور 2 کاربر محترم @Dolphin محور 2 کاربر محترم @HRA محور 2 کاربر محترم @oldmagina محور 3 کاربر محترم @Amirali123 محور 1 کاربر محترم @islfk محور 2 کاربر محترم @zAa9 محور 3 کاربر محترم @YEQ محور 1 کاربر محترم @ Ghalam محور 1 کاربر محترم @ arjemandi محور3 کاربر محترم @ excahlibur محور1 کاربر محترم @ eshqali محور2 کاربر محترم @ bahman1368 محور1 کاربر محترم @ ldmdff محور1 منتظر بقیه نظرات هم هستیم ...... پی نوشت : 1- در این وارگیم ساده ، پاسخ اشتباه نداریم ، صرفا" سنجش سطح تحلیل دوستان هست برای شناخت نوع عکس العمل در چنین شرایطی 2- لازم به ذکر است که جنگ شهری ، از پرتلفات ترین صحنه های درگیری نظامی هست ،طبیعتا" منظور از کمترین تلفات ، آن چیزی نیست که در اذهان بعنوان یک مفهوم ثبت شده ..

احتمالا این اولین داده نمایی هست که برای میلیتاری تولید شد ، حرفه ای نیست ، ساده و بدون زرق وبرق ، ترکیبی از چند اِلِمان ساده ، سرجمع هم شاید 4-5ساعت وقت گرفت . اشتباه نگارشی هم دارد ولی در مجموع تجربه جالبی بود..

بخش دوم : KN-06 همچنان یک علامت سوال بزرگ برای سامانه های سرکوب دفاع هوایی غربی محسوب می شود به موازات تهدید رو به گسترش چین ، ارتش کره شمالی ، گرچه براساس اطلاعات موجود ، فاقد سیستم های دفاعی مدرنیزه شده ای ، نظیر آنچه که هم اکنون در اختیار ارتش چین قرار دارد ، است ، اما در طول سالهای اخیر ، با روندی آهسته تر ، یک شبکه قابل توجه دفاع هوایی را پدید آورده ، چنانکه برآوردها نشان می دهد ، شاخه دفاع هوایی این ارتش ، صدها سامانه اس-75 دوینا ( سام-2 ) ، آلماز-آنتی ،اس-125 ( سام-3 ) و درنهایت محصول دفتر طراحی کا. بی اس-200 ( سام-5) را هم اکنون به صورت عملیاتی در خدمت دارد . این در حالی است که منابع اطلاعاتی غربی براین باورند که به احتمال بسیار زیاد ، این سیستم ها ، ممکن است چندین دوره ارتقاء را بخود دیده باشند ، در حالی که کره شمالی تمامی تلاش خود را بر توسعه یک سیستم دفاع هوایی بومی ( KN-06) نیز متمرکز نموده است . برخی ناظران ، بدین باورند که این محصول بومی ، ممکن است قابلیتهایی مشابه گونه های اولیه سامانه روسی اس-300پی را در اختیار واحدهای بکار برنده آن ، قرار دهد ، ضمن اینکه برآوردها نشان میدهد که این سامانه از سال 2017 مراحل آزمایشی خود را طی می کند . در این زمینه ، محققان مرکز مطالعات استراتژیک و تهدید موشکی ، معتقدند ، در حالی که توسعه این سیستم احتمالا با کمکهای غیر رسمی چین و روسیه دنبال می شود ، KN-06 می تواند اهداف مورد نظر را در بردی برابر 81 مایل دریایی ( حدودا"150 کیلومتر ) شناسایی و منهدم نماید . حضور فانتوم های وایلد ویزل (سرکوب دفاع هوایی /SEAD) در عملیات طوفان صحرا -1990 https://www.aparat.com/v/sFIZm با توجه به این موارد ، تا حال حاضر ، نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده ، سابقه برخورد با چند گونه مشخص از این سامانه ها را در کارنامه خود دارد . درواقع ،سیستم های قدیمی تری نظیر سام-2/3و5 در جریان جنگ ویتنام ، اعراب و اسراییل ( 1967 ، 1973 ) و همچنین عملیات طوفان صحرا ( 1991 ) ، بالکان و اخیرا" در سوریه ، مکررا بر علیه هواگردهای غربی ، و بخصوص آمریکایی مورد استفاده قرار گرفته ،اما مساله مورد توجه در این فرآیند ، عدم شناخت کامل نسبت به سامانه های جدید تری نظیر HQ-9/7/10 است که برنامه ریزان را برای مقابله با آنها ، به تکاپو انداخته است ،در حالی که سامانه های روسی و گونه های برگرفته ازآن ، ( شامل اس-300 و اس-400 ) صحنه رزمی در سوریه را تجربه کرده اند واین برای ایالات متحده و ارتشهای غربی فرصتی فراهم نموده که از نزدیک با این تسلیحات و نحوه عملکرد آنها ، آشنا شوند . بطور طبیعی ، دستیابی به چنین اطلاعاتی ، میتواند آینده تاکتیکهای ضد رادار را بطور کامل ، دگرگون نماید . هواگرد شناسایی الکترونیک RC-135U بعنوان مثال ، در بازه زمانی سالهای 2017 تا 2019 ، پرواز هواگردهای شناسایی الکترونیک RC-135U ارتش آمریکا در مجاورت مرزهای سوریه ، افزایش 2 برابری را نشان می دهد و این روند بطور قطع برای جمع آوری داده های الکترونیکی مربوط به سیستم های روسی است . بطور طبیعی ، منطقی نخواهد بود که تصور شود ، ارتش ایالات متحده ،متحدین فعلی خود را در شرق آسیا ، با داده های جمع آوری شده از سیستم های روسی ، تغذیه و توجیه کرده باشد . حضور جت EA-18G گراولر در شرق آسیا ، وزنه مهمی در ایجاد تعادل میان دو سمت درگیری بشمار می آید . اقدامات متقابل : درواقع امر ، مجموع قابلیتهای ضد تشعشع ارتش ایالات متحده و ارتشهای منطقه ای متحد این کشور ، وزنه اصلی مقابله با تهدیدات سامانه های دفاع هوایی زمین پایه بشمار می آیند . با این حال ، چالش اصلی برای تمامی این ارتشها ، گسترش سریع استقرار سامانه های اس-300 و اس-400 و همچنین توسعه سریع نسل بعدی این سیستم هاست که میتواند تعادل موجود را تا حدودی به نفع یکی از دو طرف ، تغییر دهد . طبق اطلاعات موجود ، مجموع هواگردهای ویژه ضد رادار نیروی هوایی ، نیروی دریایی ارتش آمریکا و متحدانش در شرق آُسیا ، به 370 فروند می رسد که قابلیت حمل مهمات ضد تشعشع ( ARM) را بصورت پایه ای ، در اختیار دارند . از این تعداد ، نیروی هوایی و دریایی ارتش آمریکا ، حدود 120 فروند از این هواگردها را در پایگاه های هوایی خود در ژاپن مستقر نموده که همگی قابلیت حمل و شلیک موشکهای AGM-88 هارم را دارند . این ناوگان شامل دو اسکادران جتهای F-16CJ ( سیزدهم و چهاردهم ) مستقردر پایگاه هوایی میساوا ( ژاپن ) است که توسط 4 اسکادران جتهای F/A-18E با قابلیت حمل و شلیک مهمات پیشرفته تر AGM-88B/E ، پشتیبانی می گردد . نیروی دریایی نیز با استقرار دو اسکادران ( VMFA-242/121) که به ترتیب به جتهای F/A-18C/D و F-35 مجهز هستند ، نیروی هوایی را پشتیبانی می نمایند . نکته مهم این سازمان رزمی ، حضور جتهای تخصصی جنگ الکترونیک EA-18G گراولر مستقر در پایگاه هوایی ایواکونی است که یک تهدید کاملا جدی برای سیستم های دفاع هوایی چین و کره شمالی بشمارمی رود. چپ : YS-11EA راست : EP-3C نیروی دفاع هوایی ارتش سلطنتی ژاپن در کنار حضور این عناصر رزمی ، پتانسیل سرکوب دفاع هوایی ، با استقرار جتهای متحدین ارتش آمریکا در شرق آسیا ، بیشتر هم شده است . نیروی هوایی ارتش سلطنتی استرالیا ، یک اسکادران تخصصی جنگ الکترونیک مسلح به EA-18G را درمنطقه بطور دائم ، مستقر نموده که بطور قطع در زمان بحران ، همکاری نزدیکی با همتایان آمریکایی خود خواهند داشت . در کنار این هواگردها ، تحویل جنگنده های اف-16 و موشکهای AGM-88E به نیروی هوایی تایوان ( نزدیک به 240 تیر موشک ) و در مجموع استقرار 400 تیر موشک ضد رادار در شرق آسیا و حتی خرید نمونه های ضد رادار عبری ، موجب شده تا وزنه تعادلی در برابر تهدید چین ایجاد گردد . F-16CJ این نیروی قابل توجه تهاجمی ،توسط یک ناوگان کامل از هواگردهای جمع آوری داده های سیگنالی تقویت می گردد . درواقع ، ژاپن ، بزرگترین ناوگان منطقه ای از این هواگردها را با عملیاتی کردن حداقل 4 فروند EP-3C و نمونه های بومی شده آن ( YS-11EA) ، دو فروند داسو-فالکون 2000 در اختیار داشته و علاوه بر آن ، یک فروند هرکولس تغییر یافته (C-130 H) جمعی نیروی هوایی تایوان ، پوشش اطلاعاتی کاملی را در منطقه پدید آورده است . هواگرد تخصصی جنگ الکترونیک MC-55 نیروی هوایی استرالیا همزمان با این روند ، نیروی هوایی ژاپن درصدد است تا پیکربندی جدیدی را در قالب بهینه سازی هواگردهای EC-2 محصول شرکت کاوازاکی جایگزین اوریون های موجود نماید که براساس گزارش ها ، پیشرفته ترین در نوع خود محسوب می گردد . به همین ترتیب نیز ، نیروی هوایی استرالیا قرار است حداقل 5 فروند هواگرد ویژه MC-55 گلف استریم را در 5 سال آینده تحویل گیرد که در مجموع ، برتری اطلاعاتی کاملی را بوجود می آورد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ................. 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند

اگر درست یادم باشد ، چند هفته پیش در بروزرسانی بحثی شد مبنی بر ایجاد یگان های نظامی در مقیاس "تیپ" پهپادی ، که 24 ساعته مرز را پایش کنند ، در نتیجه ، این مساله که بنده دنبال کشیدن دیوار در تمام نقاط مرزی ، از جمله ارتفاعات هستم ، کامل قابل رد هست ، حالایکبار دیگر به پست خودتون دقت کنید اول اینکه اثبات شد، مرز ما باافغانستان ، طولانی تر از مرز ترکیه و سوریه هست ، دوم اینکه عرض شد شکل زمین (توپوگرافی ) مرز بین افغانستان و ایران به شکلی هست که هزینه برای دیوار کشی به شیوه مرز بین ایالات متحده - مکزیک یا ترکیه - سوریه را چند برابر می کند ، برآیند این دو فقره گزاره ، این هست که اول ، دیوار کشی برای ایران با توجه به شکل زمین ، اگر ممکن هم باشد ، هزینه های چند برابری را طلب می کند ( به همین دلیل همیشه کمبود بودجه وجود دارد ) ، دوم ، شیوه پایش مرز باید تغییر کند و از شکل سنتی خودش بیرون بیاید ، سوم ، وضعیت سوریه با افغانستان متفاوت هست ، این ها باید در " محاسبه " آورده بشود تا یک تحلیل درست از شرایط داشته باشیم . به همین دلیل هست که شیوه پایش مرز باید تغییر کند گرفتاری ما هم همین جاست ، فرماندهان عزیز ما هنوز شیوه نگاهشون به مرز ، همون شیوه قدیمی هست ، در حالی که تقریبا" انبوهی از مقالات و پایان نامه ها و .. در حوزه جغرافیای مرز نوشته شده و حتی در بریتانیا ، دپارتمان جغرافیای دانشگاه دورهام ، تخصصی دارد روی این مساله کار می کند https://www.dur.ac.uk/search/?q=BORDER&Search=Search دقت میکنید که " محاسبه " چقدر در دنیای واقعی اهمیت دارد ؟؟!

متوجه پست بنده نشدید ، بحث بر سر خوبی یا بدی دیوار کشی نیست ، بیشتر تمرکز شما روی هزینه کرد ترکیه بود ، پاسخ داده شد که به توپوگرافی زمین دقت بفرمایید . ضمن اینکه مقایسه وضعیت سوریه و افغانستان هم از اساس اشتباه هست ، همسایه شرقی ما بزرگترین تولید کننده مواد مخدر هست ، از 1979 به این طرف روی آرامش را بخودش ندیده ، جنگ سالارهای محلی ، قدرت اصلی را دارند ، از 2001 در اشغال خارجی هست والی ماشا... موارد دیگر ، در حالی که متقابلا سوریه یک کشور مستقل هست که نزدیک به یک دهه گرفتار جنگ داخلی شده با تمام کیفیات موجود ولی هنوز ساختار حکومتی خودش را حفظ کرده و تحلیل هایی شبیه به این ... فرض بر صحت تحلیل شما در پسندیده بودن دیوار کشی بین ایران و افغانستان ، هزینه های آن اصولا قابل مقایسه با مرز بین ترکیه و سوریه نیست که محور اصلی آن هم ، شکل زمین هست. پی نوشت : اصولا یکی از گرفتاری های فضای مجازی این هست که در تحلیل ها ، "محاسبه " وجود ندارد ، شکل کامنتها و ... صرفا" روی جوگیری رسانه ای جلو می رود ، در حالی که در دنیای واقعی ، این "محاسبه " هست که تعیین کننده روند جاری خواهد بود

بسم ا... مرز ایران و افغانستان - در حدود 921 کیلومتر ( 572 مایل ) با شکل توپوگرافیک پیچیده و ارتفاع مشخص شده روی نقشه مرز ترکیه و سوریه - در حدود 909 کیلومتر ( 565 مایل ) با شکل توپوگرافیک مشخص شده در روی نقشه حالا دیوار کشی ( که اصولا امری هست مذموم و به شیوه قرون وسطی ) در کدام شکل توپوگرافیک مورد نظر با هزینه کمتری صورت می گیرد ؟؟؟؟!!!

بسم ا... تست مهمات B-61 هسته ای بر روی اف-35

بسم ا... هورنت در برابر استرلا همیشه این سئوال وجود داشت که سامانه های پدافندی به چه شکلی بر علیه اهداف هوایی وارد عمل می شوند ، در این میان ، ویدئوهای ثبت شده دراین زمینه یا اصولا وجود ندارند و یا اینکه بسیار نایاب هستند ، اما دنیای سینما ، تا حدودی این فرآیند را به شکل خاص خود ، به تصویر کشیده است . در این میان ، سکانس برتری که وجود دارد ، مربوط به فیلم "پشت خطوط دشمن " ( Behind Enemy Lines ) محصول 2001 ، روایت جذابی از تعقیب و گریز میان جنگنده اف-18 هورنت و سامانه دفاع هوایی کوتاه برد سام-13 را به تصویر کشیده است https://www.aparat.com/v/9GSeE

ببینید ، پلان را در یک سطح بالاتر از قضیه یزد و نماینده افغان و ... باید تحلیل کرد ، صرف نظر از هجمه های بعضا" غیر منصفانه ، به قول دوستان ما الان درگیر یک جنگ ترکیبی هستیم که برادر عزیز جناب @HRA مفصل دارند روی این قضیه کار می کنند به جملات قرمز شده دقت بفرمایید ، بعد ان را به قضایای اخیر تعمیم بدید ... پی نوشت : گرفتاری ما ایرانی جماعت این هست که سر بزنگاه ، که باید پشت هم باشیم و یک صف واحد ایجاد کنیم ، متاسفانه مشغول از پشت خنجر زدن ( حتی به ظاهر من باب نقد ) هستیم و متوجه این قضیه نمی شویم که چه گل به خودی ناجوری می زنیم ...!!!

بسم ا... این فرموده شما را می شود در یک جمله تحلیل کرد .... "وزارت امور خارجه ای که دائم از هر سمتی به ان حمله می شود ، از خودی ، غیر خودی و نخودی و .... ، خودکار تضعیف می شود ، در جبهه داخلی ، در گوشه رینگ قرار می گیرد ، بطور طبیعی ، در جاهایی که بایداز خودش عکس العمل جدی نشان بدهد ، بدلیل سابقه ذهنی ، اتوماتیک وار حالت انفعالی بخودش می گیرد و چنین وضعی ایجاد میشود ... " با این حال ، عکس العملی که باید صورت بگیرد ، صورت گرفته . چند روز پیش هم سر قضیه امارات عرض کردم ، قرار نیست ایران به عنوان بازیگر منطقه ای مرکزی ، به هر کشوری جواب پس بدهد ، جایگاه افغانستان در منطقه مشخص هست و حتی در ردیف کشورهای درجه سوم هم قرار ندارد ، حالا ما بعنوان برادر بزرگتر ، بدلیل حُسن همجواری و سابقه فرهنگی و .... ، مراعات اینها را می کنیم ولی به نظرم منتظر نباشید که ایران به عنوان یک قدرت شاخص ، بطور مثال همون عکس العملی که در برابر گزافه گویی عربستان نشان میدهد ، برای افغانستان هم از خودش عکس العمل خاصی نشان بدهد ، مگر اینکه افغان ها کار را به مرحله خاصی منتقل کنند .. قطعا این مساله از موضع ضعف نیست ، چون افغانستان ، بخاطر قضیه سفارت ما ، تا ابد بدهکار جمهوری اسلامی هست و ... حالا بحث این شهید افغان ( شهید نسیم افغانی ) مطرح هست که امروز خبرش منتشر شده ، قضیه اعطای تابعیت به اندیشمند افغانی (نجیب مایل هروی) بولد شده و ..... . عکس العمل ما باید طوری باشد که مخاطب افغان که در ایران زندگی می کند ، احساس ضدیت در آن ایجاد نشود ، به اندازه کافی تبلیغات علیه ما وجود دارد .. پی نوشت : بنده هیچ نسبت ، سمت یا قرابتی با دولت فعلی ندارم ولی باید منصف بود در تحلیل وضعیت ..

دهشت افکنی راسوی وحشی نیازمندی مستمر به سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم دو نسل متفاوت ولی با ماموریت یکسان از هواگردهای سرکوب دفاع هوایی (راست F-4G و چپ F-35) مقدمه : ارتش ایالات متحده و متحدانش در حوزه ژئواستراتژیک شرق آسیا و اقیانوسیه با تهدیدی مستمر در حوزه تاکتیکهای منع منطقه ای/ ضد دسترسی (A2/AD) از سوی دو بازیگر عمده این منطقه ( چین و کره شمالی ) روبرو هستند ، به همین دلیل ، توسعه قابلیتهای سرکوب دفاع هوایی که نطفه اصلی آن از دهه شصت میلادی و در اثنای جنگ ویتنام ، گذاشته شد ، به یک روند قابل توجه در این منطقه ، تبدیل شده است . سرکوب کلاسیک دفاع هوایی ( سامانه موشکی هارم ) سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم : در حوزه عملیات هوایی ، تهدیداتی که از سوی هر کدام از این دو کشور با گسترش قابل توجه سامانه های دفاع هوایی (SAM) بصورت فزاینده ای در حال افزایش است ، این مساله را برای تحلیلگران نظامی آشکار می کند که بازیگران در تلاشند تا هزینه های یک تهاجمی احتمالی را برای مهاجم یا مهاجمان ، تا حد امکان در سطح بالایی نگاه دارند . با توجه به این مساله ، قاعده اصلی در جریان طراحی یک عملیات هوایی ، به منظور رفع تهدید سامانه های دفاع هوایی زمین پایه ( GBAD) ، استفاده از تسلیحات و تاکتیکهای تخریب / سرکوب دفاع هوایی دشمن ( D/SEAD) یک رویه استاندارد بشمارمی رود . درواقع ، روند (D/SEAD) بعنوان بخشی از یک طراحی بزرگتر است که در ادبیات رزم هوایی با شناسه Offensive Counter Air (OCA) battle شناخته میشود . در همین خصوص ، وزارت دفاع ایالات متحده ، عملیات OCA را بعنوان مجموعه ای از اقدامات تهاجمی علیه اهداف سطحی که می تواند تاثیر قطعی بر عملیات هوایی دشمن نیز برجای گذارد ، تعریف می کند . در این تعریف ، وزارت دفاع ایالات متحده ، چنین ادامه میدهد که این دسته از عملیاتها ، فعالیتی است تخریبی با استفاده از تسلیحات هواپرتاب که سامانه های دفاع هوایی متخاصم را خنثی یا از میان برده و یا بطور موقت از رده رزمی خارج می کند . منع منطقه ای / ضد دسترسی در جنوب غربی آسیا (ترکیب باور-373 و یاخونت سد محکمی در برابر تهدیدات احتمالی خواهد بود ) با این وصف ، یک قاعده اصلی در این تعریف ، براین اعتقاد پای می فشارد که "انهدام " (تخریب) بر سرکوب ( خنثی سازی موقت ) ارجحیت داشته ، چرا که موجبات از میان رفتن تهدید را در طولانی مدت فراهم می آورد . بدین معنی که بهتر آن است که یک سیستم کشف و شناسایی ( نظیر رادار ) را ازمیان بردارید تا اینکه موقتا" ،آن را از رده عملیاتی خارج کنید . با این وجود ، ممکن است چنین وضعیتی ( تخریب کامل ) در هر شرایطی ، امکان پذیر نگردد . درواقع ، دلایلی نظیر مشخص نبودن موقعیت فیزیکی رادار ، موجب می شود که حمله مستقیم به آن به تقریب غیر ممکن گردد . درواقع می توان گفت که پیشگام سرکوب دفاع هوایی در خاورمیانه ، نیروی هوایی ارتش اسراییل (IAF) بشمار می آید . در9 ژوئن 1982 ، نزدیک به 80 فروند جنگنده سوری در برابر ساقط شدن تنها 4 فروند جت A-4 ، با اجرای 1000 سورتی ( پرانه ) از میان رفتند ، تنها به این دلیل که شبکه دفاع هوایی ارتش سوریه مستقر در دره بقاع ، بواسطه اجرای تاکتیکهای سرکوب دفاع هوایی ، به شکل کامل از صحنه نبرد خارج شد . آمارها حاکی از آن است که 75 درصد سورتی های IAF در این نبرد به اجرای عملیاتSEAD اختصاص یافته بود . از سویی دیگر ، با پایان یافتن جنگ سرد و در پیش گرفتن استراتژی احداث موقعیت فیزیکی رادارها در نزدیکی محل استقرار غیر نظامیان و یا زیرساختهای غیر نظامی ، باعث شد تا تجدیدنظر عمده ای در حوزه قوانین درگیری (ROE) و خودداری از تخریب فیزیکی رادارها ، ایجاد گردد . در نهایت نیز ، این استدلال وجود داشت که تمرکز بر روی تخریب چنین اهدافی ، میتواند پتانسیل رزمی نیروی هوایی در دو حوزه هواگردهای رزمی و مهمات مورد استفاده را بشدت بخود جذب نموده ، در حالی ممکن است ، حضور این تجهیزات در جای دیگریاز ضرورت بیشتری برخوردار باشد . بدین ترتیب ، بنا بر استدلالهای فوق الذکر ، محور اصلی در برنامه ریزی تاکتیکهای ضد تشعشع ، به "سرکوب" آنها و نه تخریب فیزیکی ، محدود گردید . بدین ترتیب ، بررسی قابلیتهای الکترونیکی و غیر مخرب برای نیل به ایجاد یک چتر حفاظتی به دور سیستم های دفاع هوایی حریف ، مبنای این متن قرار می گیرد . تهدیدات منطقه ای : با توجه به وضعیت خاص حوزه شرق آسیا ، می توان چنین تحلیل نمود که احتمالا" ارتش کره شمالی و چین دو تهدید اصلی که توسعه دهنده تاکتیکها و سامانه های منع منطقه ای / ضد دسترسی (A2/AD) هستند ، بشمارمی روند ، بخصوص اینکه بدانیم ، شبکه پدافند هوایی به منظور توسعه تسلیحات A2/AD از سوی ارتش چین ، یک اصل حیاتی محسوب می گردد . در همین مورد ، وزیر دفاع ایالات متحده در گزارشی مفصل به سال 2018 به کنگره در خصوص پیشرفتهای نظامی و تهدیدات امنیتی ارتش چین به این موارد اشاره ای خاص داشته : " چین هم اکنون از یک شبکه پیچیده معماری و در عین قدرتمند و مفصل ( سامانه های دفاع هوایی یکپارچه شده / IADS) بر روی زمین به عرض حدود 300 مایل (556 کیلومتر ) از ساحل خودی بهره می برد و این وضعیت در کنار شبکه قدرتمند فناوری موشکی این کشور که قابل برابری با سایر تولید کنندگان در سطح جهانی است ، بتدریج به یک تهدید عمده تبدیل می گردد . ارقام ارائه شده توسط موسسه صلح استکهلم ، نیز تحلیل وزیر دفاع ایالات متحده را تایید می کند ، چنانکه چین در سالهای اخیر ، نزدیک به 46 آتشبار سامانه سام در ارتفاع متوسط و بالا را به سایر کشورها ( روسیه ) سفارش داده و یا اینکه نمونه های خریداری شده را دریافت نموده است . گزارش فوق چنین اظهارمی دارد که این سامانه ها ، شامل عناصر دفاع هوایی SA-15 ( خریداری شده در سال 2000 ) ، سامانه های SA-10 و اس-400 ( شامل 6 آتشبار خریداری شده در سال 2015 ) می گردد . راست : HQ-6 چپ : HQ-2 به گفته "میا نونز" ( Meia Nouwens) ، پژوهشگر همکار در حوزه بررسی سیاستهای دفاعی ارتش چین و روند نوسازی آن در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) که یک اندیشکده مستقر در لندن است ، هم اکنون ارتش خلق چین آرایه ای از سیستم های متنوع دفاع هوایی ارتقاع پایین ،میانبرد و ارتفاع زیاد را در اختیار دارد . این سامانه ها ، شامل طیف مشخصی از سیستم های روسی/ چینی نظیر خانواده HQ-2( نسخه چینی سیستمدفاع هوایی روسی اس-75 دوینا ) در ارتفاع بلند و همچنین نمونه های بومی نظیرHQ-6 ، محصول آکادمی علوم و فناوری شانگهای (نسخه برداری شده از گونه روسی سام-6 ) است . وی در این خصوص چنین ادامه میدهد که ارتش چین چند نمونه مشخص و پیشرفته ازسامانه های دفاع هوایی در ارتقاع بالا نظیر سیستم های پیشرفته روسی نظیر آلماز-آنتی S-300 PUM1 (SA-20) و S-300PMU2 (SA-20B) و حتی نسخه ای بروز شده از سامانه S-300V ( SA-12) که در این کشور به HQ-18 نیز مشهور شده ، در اختیار دارد . براساس گزارشهای منتشرشده از سوی آژانسهای اطلاعاتی ، این سامانه ها پس از استقرار کامل می تواند با اهدافی در برد میان 22 ناتیکال مایل ( حدود40 کیلومتر ) تا 54 ناتیکال مایل ( حدود100 کیلومتر) درگیر شود . به اعتقاد تحلیلگران این مراکز ، خانواده S-300V یکی از توانمندترین سامانه های دفاع هوایی عملیاتی دنیاست و یک نسخه بروزشده ازآن توسط چین می بایست ارتشهای غربی را نگران کند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بسم ا... شاید هم کسب تجربه در برابر IAF به هزینه سوری ها ، درست همان کاری روسها در ویتنام ، با هدف ایجاد آمادگی در برابر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده دنبال می کردند .

بسم ا.. شاید هم عملیات فریبی را شاهد هستیم ، احتمالا یک برنامه جامع تری در دست اقدام هست و برای اینکه توجهات از روی آن برداشته بشود ، این تصاویر منتشر میشوند ! پی نوشت : کلا صحنه خاورمیانه ، مجموعه ای از عملیات فریب و ضد فریب هست که یک نفر باید بنشیند و مصادیق ان را جمع بندی و تحلیل کند

بسم ا... قبلا سابقه داشته حزب ا... چنین عکسهایی را منتشر بکند ؟؟

مهاراجه فراصوت هندی سامانه تسلیحاتی کروز هواپایه براهموس ، تهدید جدی دور ایستا برای اژدهای چینی دهلی نو : پس از اعلام ورود موشک کروز براهموس به سازمان رزم نیروی هوایی هند ، در اکتبر 2019 ، ناوگان هوایی جتهای رزمی SU-30MKI نیروی هوای هند در 10 ژوئن 2020 به شکل رسمی این موشکها را به فهرست دارایی های خود افزود . این اتفاق در حالی رسانه ای شد که درگیری میان واحدهای نظامی هند وچین در دره گالوان ( Galwan Valley ) بسرعت در صدر اخبار قرار گرفت و بنابر برخی اطلاعات ، ارتش هند مدعی شد که 150 نفر از نیروهای چینی در این درگیری کشته شده اند . بنابر گزارشهای موجود ، درگیری در سطوح پایین یگان های مستقر دراین منطقه به وقوع پیوسته ، هر چند دوطرف ماجرا ، براین تلاش بوده اند تا وقایع به شکل مسالمت آمیز پایان یابد . با این وصف ، اعلام ورود براهموس هواپایه به سازمان رزمی ارتش هند ، تنها چند روز پس از این واقعه ، در کنار انتشار اخباری مبنی بر دور جدید گفتگوها میان روسیه و هند برای خرید جنگنده های پیشرفته روسی ، را می توان در چهارچوب قدرت نمایی هند تفسیر نمود . موشک کروزهواپایه براهموس ، یک سامانه تسلیحاتی ضد کشتی با قابلیت رسیدن به سرعت 3 ماخ است که با مجهز شدن به یک سامانه هدایت دقیق پیشرفته ، توانایی انهدام اهداف متحرکی نظیر شناورهای رزمی و صورتبندیهای زرهی را در اختیار کاربرانش قرارمی دهد. گزارش های موجود نشان می دهد که این موشک هندی با توجه به سرعت بسیار بالای خود و سرجنگی قابل توجه ، یک دارایی ارزشمند برای ارتش هند بشمار می آید . نیروی دریایی و زمینی هند در گذشته ، نسخه های دریاپایه و زمین پایه ای از این موشک را بخدمت گرفته ،اما توسعه این موشک برای ایفای نقش هواپرتاب ، مدت زمان بیشتری بطول انجامیده است . درواقع ، براهموس ، که اصلی ترین سلاح نیروی هوایی هند برای اجرای ماموریتهای دورایستای دقیق بشمار می رود ، حاصل همکاری فنی میان این کشور و روسیه و مبتنی بر طراحی موشک کروز پی-800 روسی است . اگر چه موشک هندی ، بردی به مراتب کمتر از موشک کروز اسکالپ ( SCALP) که می بایست در قالب قرارداد فروش رافال به نیروی هوایی ارتش این کشور تحویل گردد ، دارد ، اما با توجه به سرعت 4 برابری براهموس نسبت به اسکالپ ، رهگیری آن توسط سیستم های دفاعی حریف ، بمراتب دشوارتر خواهد بود . https://www.aparat.com/v/CT7dG این مساله در کتار پتانسیل دقت افزون تر براهموس در هدف قراردادن اهداف شناور ( که اسکالپ فاقد آن است ) و استفاده از سوخو-30بعنوان پیکربندی حمل این پرتابه ، موجب شده تا ترکیب براهموس / سوخو-30 یک دارایی بالقوه خطرناک برای ارتش هند محسوب شود . بدین ترتیب ، موشکهای براهموس هواپرتاب ، نه تنها می توانند از برد رزمی فوق العاده سوخو-30 استفاده نمایند ، بلکه این مساله در حوزه سرعت و ارتفاع پروازی جنگنده مزبور نیز حائزاهمیت است ،به این دلیل که انرژی جنبشی افزون تری برای موشک فوق الذکر فراهم خواهد گشت . پی نوشت : 1- بن پایه 2- تجمیع پستهای مرتبط با موشک کروز براهموس ، سی و یکم خرداد سال یکهزارو سیصدو نودو نه خورشیدی صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9