آمریکا بزرگترین اشتباهش این بود که به ما طرز جنگیدن را یاد داد و این تا مادامی که هست ضربه اش را خواهد خورد شهید بهروز مرادی

بسم ا... در حاشیه تحویل شناورهای رزمی به نیروی دریایی سپاه با تشکر از برادر عزیز جناب @bds110 پی نوشت : باز آوری تصاویر و اصلاح پستهای تاپیک .. هشتم خرداد سال یکهزار و نود و نه خورشیدی

بسم ا... الحاق بیش از ۱۰۰ فروند شناور به نیروی دریایی سپاه هشتم خرداد 1399 خورشیدی

حقیقتش یک مقداری نقد کردن به وضعیت و روند فعلی ، تبدیل شده به یک دور تکرار از گفتگوها و تحلیل ها ، عملا دوستان ما سعی می کنند وضعیت را فعال نشون بدند ولی خوب متاسفانه این طور نیست ( برحسب ان چیزی که در این زمان ، اردیبهشت 99 ) می بینیم ، صحبت کردن در این زمینه هم متاسفانه کام مخاطب را فقط تلخ می کند ، و صد البته علتش هم مشخص هست ، نبود یک مرکز / مجموعه که تخصصی ، دوستان را به چالش بکشد ، روند موجود هم نشان داده آنهایی هم که نقد می نویسند ، یا بعد از مدتی ناامید از تغییر ، کلا چپ می افتند و زبانشان تند می شود ، یا وضعیت را رها می کنند و در نهایت گروه سومی که در اقلیت هستند و معتقدند که اگر گوش شنوایی هم نباشد ، باید به یک طریقی و در حداقل شرایط خودش ، صدا را رسوند . علی الحساب این شکلی داریم جلو می ریم تا ببینیم چه میشود ...

بسم ا... بله ، ولی وقتی شما قرار هست که یک هواگرد را مونتاژ کنید، یقینا" یک سالن بزرگ مجهز به جیک و فیکسچرها و ... را باید داشته باشد تا قطعات ckd سرهم بشود ، طبیعتا منظور بنده این بود که تاسیسات (زیرساخت اولیه ) برای این کار را دارید و فقط یک سرمایه گذاری اولیه نیاز دارد تا این زیرساخت بصورتی تغییر پیدا کند که قطعات تولید شده این دو فقره هواگرد ، به شکل موازی سرهم بشود . البته نه در مقیاس زیر ، بلکه اگر فرضا" برای تولید 10 فروند در سال برنامه ریزی میشود ( فرض 10 فروند کوثر و 10 فروند یاسین ) در یک خط موازی ، این کار صورت بگیرد

بسم ا... والا بنده هر چیزی که الان خدمت شما عرض بکنم ، تکرار حرفهای قبلی هست و به نظرم چندان جذابیتی ندارد ولی معتقدم که حتی زیرساخت را داریم ولی این عرض همیشگی بنده هست تا زمانی که وضعیت تغییر کند ، """نوع نگاه به حوزه صنعت هوانوردی به شکل عام و هوانوردی نظامی به شکل خاص باید تغییر کند .""" فرضا" شما یک خط تولید در اصفهان راه انداختید برای ایران 140 ، اگر قرار و اراده به ایجاد یک خط تولید واقعی برای یاسین یا مشتقات استاندارد شده اف-5 باشد ، تاسیساتش آماده است . البته قطعا بنده متخصص نیستم ولی به نظرم مختصر تغییری در این تاسیسات ، می تواند پذیرای تولید انبوه واقعی مشتقات اف-5 یا همین یاسین باشد ( شاید هم در کنار هم و بصورت موازی ) و نه آن چیزی که چند وقت پیش رونمایی شد راست : تصویر خط تولید ایران-140( سال 1378 ) چپ : به اصطلاح خط تولید گونه مشتق شده اف-5 برای مقایسه سالن خط تولید اف-5 تایگر-2

بسم ا... نيروي هوايي ونزوئلا (FAV) ابراز علاقه برای خرید جی-10 سی

بخش سوم و پایانی : نکته جالبی که می بایست در جریان این قضیه مورد توجه قرار گیرد ، این است که تصمیم ناتو برای استفاده از دارایی های غیر نظامی ( تجاری ) مستقر در فضا برای افشای دخالت روسیه در اوکراین ، چندان برای شرکت DigitalGlobe بدون هزینه نبود ، چنانکه پس از انتشار این تصاویر ، شرکت فوق کاهش ارتباط تجاری با روسیه به میزان 14.5 میلیون دلار ( در مقایسه با دوره زمانی قبل از آن که ارزش دلاری 23 میلیون دلار را نشان می داد ) را تجربه کرد که شامل تحریم فروش تصاویر به مشتریان غیر دولتی روسی نیز می شد ، هر چند این مساله در نهایت تاثیری بر ادامه روند ارائه خدمات به روسها نداشت . در این زمینه ، شاید مهمترین استناد مطرح شده از سوی مدیر اجرایی DigitalGlobe برای استفاده از تصاویر تهیه شده توسط این شرکت توسط ناتو و ایالات متحده ، استقرار آتشبارهای راکت انداز در خاک روسیه برای انهدام اهداف نظامی در خاک اوکراین بود ،اما این ادعای مطرح شده ، قابل اثبات نبود ولی به شکل ناخوشایندی موجبات از میان رفتن منابع درآمدی شرکت در روسیه در پی انتشار این تصاویر توسط ناتو بود . این واقعه نشان داد که منافع تجاری شرکتهای غیر دولتی ارائه کننده خدمات ماهواره ای به محض قرار گرفتن در یک موقعیت بحرانی منحصر بفرد سیاسی ، سریعا" به خطر خواهد افتاد . در این میان ، روسیه تنها متضرر استفاده از داده های ماهواره ای غیر نظامی محسوب نمی شود ، چنانکه تصاویر تولید شده توسط شرکت DigitalGlobe این امکان را برای دستگاه رسانه ای غرب فراهم آورد تا به شکل منظم ، روند توسعه نظامی ارتش چین را زیر نظر بگیرند . اندیشکده ها و مخازن فکر امنیتی مستقر در اروپا و ایالات متحده ، بدقت و با وسواس بسیار زیاد ، جزییات ساخت آخرین جنگنده های چینی را برحسب تعداد و نوع تا ایجاد ایستگاه های جدید رادار را براساس اطلاعات استخراج شده از این تصویر به شکل مستمر دنبال می کنند . در نتیجه ، این اعتقاد که روند توسعه نظامی ارتشها در دنیای امروز ، بطور کامل در معرض دید عموم مردم قرار دارد ، بتدریج به یک باور رایج در آمده و این نیز به نوبه خود معضل تضاد تکثیر تولید کنندگان تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا با منافع ایالات متحده را پدید آورده است. سناریوهای محتمل : با پیش فرض قراردادن تجارب و داده های پیشین ، تاثیر وجود حسگرهای فضاپایه بر عملیات صورتبندی های زرهی ارتش ایالات متحده را می توان در دو حوزه جغرافیایی کره شمالی و خطوط تماس در شرق اروپا ( بالتیک / لهستان ) جستجو نمود . این دو سناریو ، واحدهای رزمی متخاصم را با قابلیتهای متنوعی از حضور سامانه های تصویربرداری فضاپایه روبرو می نماید . در جبهه شرق اروپا ، روسیه با داشتن پتانسیل های مشخص ، سومین کشور دارای ماهواره های فعال در مدار ، پس از ایالات متحده و چین می باشد ، ضمن اینکه توانایی پرتاب های فضایی این کشور نیز می بایست بطور کامل مورد توجه قرار گیرد . در مقابل ، کره شمالی تا حال حاضر ، فاقد قدرت طراحی ، تولید و پرتاب ماهواره به شکل بومی می باشد . با این وصف ، در میان سناریوهای طراحی شده برای این دو جبهه ، عوامل مختلفی بر ماهیت عملیات در فضا و تاثیر آن بر روند عملیات زمینی ، قابل بررسی است . از طرفی ، ارتش روسیه ، با دراختیارداشتن قابلیت های شناسایی و نظارت بومی ، موقیعتی را فراهم آورده که بدان اجازه می دهد تا به شکل دائم ، موقعیتهای استقرار و تحرکات واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده را رصد کرده و دنبال نماید . از آنجایی که دولت فعلی ایالات متحده ، "فضا" را یک منطقه جنگی به مانند هوا ، زمین و دریا در نظر گرفته ، می توان چنین پیش بینی نمود که این احتمال وجود دارد که اقداماتی بلحاظ ماهیتی "فعال" برای ازمیان بردن یا خنثی نمودن پتانسیل سنجش از دور فضا پایه رخ دهد . بنابراین ، با فرض اینکه ارتش ایالات متحده در زمان بحران ، از توانایی لازم برای محروم کردن روسها از قابلیت رصد واحدهای ارتش این کشور بواسطه ماهواره های شناسایی برخوردار بوده و این مساله ممکن است به نخستین جنگ با پیامدهای فوق العاده ویرانگر برای هر دو طرف تبدیل گردد ، می توان چنین نتیجه گرفت که حتی با اجرای این چنین اقداماتی ، باز هم ارتش روسیه ، پتانسیل رصد خود را حفظ خواهد نمود ، چرا که با حمله ناتو به ماهواره های روسی ، حمله به دارایی های فضایی کشور ثالثی نظیر چین ، صورت نخواهد گرفت و بطور طبیعی ، شرکتهای چینی بسرعت قابلیتهای فضایی خود ، در حوزه هایی نظیر فروش عکس ، پهنای باند ارتباطی و سایر قابلیتهای در دسترس فعلی و آینده را در اختیار روسها خواهند گذاشت . خبر ناگوار برای ایالات متحده در چنین شرایطی این است که به شکل متقابل دارایی های فضایی ایالات متحده و ناتو در فضا بسرعت تهدید شده و در صورت ازکار افتادن آنها ، احتمالا" پشتیبانی موثری برای جایگزینی وجود نخواهد داشت . با این حال ، کره شمالی ، نمونه متفاوتی در مقایسه با روسیه بشمار می آید . از آنجایی که این کشور هیچ دارایی مستقر در مدار بعنوان هدفی مشخص برای مهاجم احتمالی یا قابلیت آفندی شناخته شده ای برای حمله به ماهواره های نظامی آمریکایی در اختیار ندارد ، به تقریب میتوان گفت که در صورت بروز بحران ، احتمالا درگیری نظامی در فضا رخ نخواهد داد . در سناریوی طراحی شده فعلی ، کره شمالی با اجرای یک عملیات غافلگیرکننده ، به کره جنوبی حمله می کند ، چین مستقیم وارد نشده و قطعنامه سازمان ملل نیز با محکوم کردن کره شمالی ، فروش هرگونه داده های ماهواره ای را به مانند عراق سال 1991 ممنوع خواهد نمود . اما پیش بینی ها نشان میدهد که بسیار بعید خواهد بود که چین یا روسیه به پشتیبانی از کره شمالی ادامه نداده و همکاری خود را با این کشور بطور کامل قطع نمایند . علاوه براین ، بر خلاف صحنه نبرد در اروپای شرقی ، که ناتو احتمالا بخش عمده ای از توان داده ماهواره ای تجاری ایالات متحده را نیز در اختیار خواهد داشت ، ماهیت عملیات نظامی در شبه جزیره کره به صورتی است که این توان احتمالا وارد عمل نخواهد شد ، هر چند عدم ورود مستقیم کشورهای ثالث به درگیری ، به انها اجازه می دهد تا روند فروش اطلاعات در قالب تصاویر ماهواره ای را به کشورهای درگیر ادامه داده و بصورت منبع باز ارزشمندی از اطلاعات دقیق تبدیل شوند . هر چند ، چنین پشتیبانی اطلاعاتی ارزشمندی می تواند اجرای یک عملیات آبخاکی بزرگ نظیر اینچون ( 1950) را به امری غیر ممکن تبدیل سازد ، چرا که وجود اطلاعات برخط ( ON-LINE) سطح غافلگیری ارتش مدافع را به کمترین حد ممکن کاهش خواهد داد . اما در این میان ، یک عامل در هر دو سناریوی مطرح شده میتواند تمام پیش بینی ها و احتمالات را به روندی متفاوت تبدیل کند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، هر دو سناریوی مطرح شده در نقاطی از جهان مورد بررسی قرار گرفته اند که بلحاظ آب و هوایی متغییر بوده و این احتمال وجود دارد که در زمان درگیری نظامی ، فرصت استفاده ازحسگرهای فضاپایه ، هرگز ایجاد نشود . بنابراین ، تنها بخشی از آینده نگری فوق الذکر ممکن است درست پیش بینی شده باشد . حتی با وقوع چنین شرایطی ، در حالی که تصاویر مبتنی بر حسگرهای الکترو -اپتیکال ممکن است بدلیل شرایط آب و هوایی نامناسب نتوانند عملکرد مناسبی را به نمایش گذارند ، اما حسگرهای فضایی که به رادار جستجوی روزنه ساختگی ( SAR) مجهزهستند ، ممکن است شرایط بازی را بطور کامل دگرگون نمایند . این مساله ، یعنی ایجاد پتانسیل تصویر برداری در همه گونه شرایط آب و هوایی تا همین اواخر ، یکی از چالش های فنی بود که حتی عملکرد ماهواره های تجاری را تحت تاثیر خود قرار میداد . اما این وضعیت بسرعت تغییر نمود و شرکتهای غیر دولتی مستقر در ایتالیا ، فنلاند ، کانادا در آستانه خرید و اعزام ماهواره های مجهز به SAR به مدار زمین قرار دارند . استقرار چنین ماهواره هایی در مدارزمین رصد زمین را تنها به 12 ساعت در روز محدوده نمی نمود و طبیعتا" این فرآیند هم ، نیازبه قراردادن سخت افزارهای فوق در مدارهایی که مسیر حرکت آن بسمت یک هدف مشخص می بایست به گونه ای تعیین می گردید که در نزدیکی نیمه روز (ظهر ) به فراز آن رسیده تا سایه عوارض روی زمین به حداقل ممکن کاهش پیدا کند، را ازمیان می برد . غافلگیری ممکن نیست !! مجموع شواهد فوق الذکر ، ناظران نظامی را به این نتیجه رهنمون می سازد که گسترش سامانه های فضاپایه نظارتی یک تاثیر بسیار مهم بر روند طراحی عملیاتی را برجای گذاشته و آن امکان ناپذیر نمودن کاربرد اصل غافلگیری در رزم است ، اگر چه چنین استنتاجی ، بدون نقص نیز نیست . بدین معنی که برخی کارشناسان نظامی بر این اعتقاد قرار دارند که گسترش سامانه های نظارتی فضا پایه ، گرچه امکان مشاهده تحرکات نظامی را در زمان واقعی فراهم می کند ، اما اینکه موجبات بی فایده شدن پنهانکاری و فریب در عملیات نظامی را پدید می آورد ، بدون شک یک تحلیل اغراق آمیز خواهد بود . به اعتقاد اینان ، اگر چه آرایش صورتبندی های بزرگ زرهی را دیگر نمی توان از چشمان کنجکاو مستقر در فضا پنهان نمود ( همانطور که درعراق سال 1991 و 2003 انجام شد ) و اینکه رشد سریع فناوری به جایی رسیده که قابلیت تصویر بردار با وضوح بسیار بالا امکان پذیر شده است ، اما با وجود صدها ماهواره در مدار زمین ، بازهم مــــحدودیتهایی در زمان هربار گذر از فراز صحنه عملیات رزمی برای این سیستم ها وجود دارد . علاوه براین ، سامانه های زمین پایه در خصوص دریافت و پردازش این داده ها برای کاربرد موثر درمیدان نبرد ، با محدودیتهای قابل توجهی روبرو هستند ، بدین معنی که همیشه میان عکس برداری ، انتقال داده ها ، دریافت و تجزیه و تحلیل تصاویر تاخیری بوجود می آید که این نیز به نوبه خود بر تصمیم گیری میدانی تاثیر خواهد گذاشت ، هر چند پیش بینی هایی وجود دارد که این پنجره زمانی از 24 ساعت فعلی میان برداشت عکس و استفاده از اطلاعات آن به کمتر از 8 ساعت در طول دهه آینده کاهش می یابد . """" در نتیجه ، حتی اگر استفاده از اصل غافلگیری در سطح عملیات امکان پذیر نباشد ، هنوز کاربرد موثر این اصل در سطح تاکتیکی یک واقعیت انکار ناپذیر است """"""""" گذشته از تاثیر رصد فضایی بر کاربرد اصل غافلگیری در حوزه عملیاتی ، این مساله پیامدهای مختلفی برای واحدهای زرهی نیز در بر، دارد . پیامد نخست ، همانطور که در سطور پیشین مورد بحث قرار گرفت ، وجود یک پنجره اطلاعاتی کوچک برای کاربرد اصل غافلگیری در سطح تاکتیکی است . در نتیجه این امر ، واحدهای شناسایی – رزمی با دراختیار داشتن سازمان رزم مناسب ، می توانند با تشخیص نقاط ضعف و قوت خطوط دفاعی حریف ، بخصوص مواردی که دشمن بدلیل عدم در اختیار داشتن چنین قابلیتی ، ازآنها مطلع نیست ، از آنها برای تضمین موفقیت خود استفاده نمایند . با این وصف ، این وضعیت ، نیازمند سازماندهی صورتبندی رزمی جدید و متناسب با صحنه نبرد ، اما در امتداد سازمان رزم قدیمی است تا در این قالب ، توان رزم به شکل معقولی افزایش پیدا کند . پیامد دومی که براین مساله قابل پیش بینی است ، کوتاه شدن زمان برای تمرکز واحدهای زرهی برای استفاده موثر از اصل غافلگیری خواهد بود و با توجه به این امر که عناصر مدافع ، در نبردهای آینده مسلح به تسلیحات کشتار جمعی خواهند بود ، فرماندهان واحدهای آفند کننده می بایست برای چنین صحنه هایی ، از پیش برنامه ریزی کرده و علاوه برآن ، به دستاوردهای محدود ، اما تضمین شده ، قانع شوند . در این ارتباط می توان چنین تحلیل نمود که ارتشها به جای اجرای یک عملیات بزرگ برای ازمیان بردن سازمان رزم عناصر مدافع ، احتمالا برحسب نیاز صحنه نبرد ، برنامه ریزی کاملی برای طراحی عملیات رزمی در مقیاس کوچک ولی مستمر خواهند داشت تا با اجرای ضربات متعدد ، حریف را از حالت تعادل خارج سازند . این طراحی رزمی خاص برای صحنه نبرد متعارف میتواند یک امتیاز مثبت برای ارتش مهاجم باشد ، چرا که نخست اهداف نظامی محدود در طرح آفند تعریف شده و دوم اینکه این اهداف محدود بلحاظ اهمیت راهبردی که خواهند داشت ، می توانند بدون تشدید درگیری نظامی و گسترده شدن جنگ ، اهداف سیاسی مورد نظر را تحقق بخشند . نتیجه گیری : فرضیه اصلی بحث ، بر این مساله پایه گذاری شده که کارشناسان رزم زرهی و فرماندهان یگانهای تانک می بایست آگاهی و احاطه کاملی بر تاثیر عملیاتی نظارت سامانه های شناسایی داشته و برای جذب این تاثیرات از آمادگی کامل داشته باشند . تئوری فوق براین اعتقاد است که در صحنه عملیات رزمی فعلی ، یک پنجره زمانی بسیار کوچک وجود دارد که درآن واحدهای زرهی می توانند بدون نگرانی از شناسایی شدن توسط دشمن ، حتی با وجود برتری هوایی ، متمرکز شده و دست به عملیات تهاجمی زنند . از سویی دیگر ، فرماندهان نیز می بایست محدودیتهای فعلی را پذیرفته و آمادگی خود برای طراحی عملیات با سازمان و توان رزم فعلی و متعاقبا" دستیابی به موفقیتهای محدود را به شکل دائم حفظ نمایند . به همین سبب پیش بینی می شود که اجرای مانور برای واحدهای نظامی در مقیاس "سپاه " و "لشکر" به مانند آنچه که در سال 1991 و 2003 با رعایت کامل اصل غافلگیری صورت گرفت ، مجددا" قابل تکرار نباشد ، اما این بدان معنا نیست که طراحی مانور دیگر اهمیت چندانی در جنگ ندارد ، بلکه ماهیت جنگ در آینده ، درست برعکس این تصور است . واحدهای نظامی در صحنه نبرد درآینده ، تحت تسلط کامل مفهوم " اطلاعات" می بایست در عین افزایش توان رزمی ، از سرعت کافی برای تمرکز این توان و اعمال آن برای شکست حریف استفاده نموده ، دستاوردهای بدست آمده را بسرعت تثبیت کنند و این بطور دقیق ، کاری است که واحدهای زرهی به شکل منحصر بفردی قادر به انجام آن هستند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- نویسنده : سرهنگ دوم ، براد تاونزند 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بسم ا... سی و هشتمین سالگرد فتح (بازپسگیری ) خرمشهر - عملیات الی بیت المقدس 1399- 1361 https://www.aparat.com/v/8MpbI

بسم ا... روایت رهبر انقلاب از کمک حاج قاسم به گروه های فلسطینی https://www.aparat.com/v/dS6YK

ششمین شماره از مجله الکترونیکی نآورد لینک دانلود مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی پی نوشت : 1- لازم به تذکر است که این شماره بدلایلی از جمله تراکم کاری ، با مقداری تاخیر و چند اشتباه بسیار جزیی در متون ارائه شده تقدیم دوستان شد . با این حال انشا... سعی می شود که بسرعت ایرادات رفع و نسخه تصحیح شده در اختیار مخاطبان محترم قرار گیرد . 2- با تشکر ویژه از برادر ارجمند @HRA که بار اصلی زحمات بردوش ایشان قرار دارد و همچنین برادران عزیز @warjo و @eshqali که بعنوان مُصحح به مجله میلیتاری محبت دارند

مخاطب این صحبت ، اول بنده هستم ، و بعد بقیه

بسم ا... عملکرد بالگردهای میل-8 ( هیپ ) و میل -24 ( هایند ) در افغانستان https://www.aparat.com/v/PnMWe

بسم ا... با تشکر از اطلاع رسانی جناب @bds110

متاسفانه بنده عادت ندارم در میلیتاری حرف تکراری بزنم برای همین اگر واقعا علاقه دارید تکه های پازل را از لینکهای ذیل کنار هم قرار بدید بخش صنعت هوایی ترکیه

بسم ا... خوب ، تک به تک موارد مطرح شده را عرض می کنم دقت بفرمایید ، فضای نخبگانی، می طلبد که صحبتها و تحلیل ها براساس مستندات وشواهد مستدل صورت بگیرد ، بطور قطع این مساله در خصوص قاهر در زمان حاضر ، صدق نمیکند . البته شاید این شکل آینده پژوهی در سایر فضای های موجود طرفدار های پرشوری داشته باشد ولی در میلیتاری ، این مسائل زیر ذره بین بسیار دقیق کاربران قرار دارد و قطعا تحلیل های بسیار متفاوتی را نسبت به بخشهای دفاعی وبسایتهای خبری مشاهده می فرمایید ، ضمن اینکه خدمت شما عرض کنم ، آینده پژوهی برای خودش یک چهارچوب و شیوه خاصی دارد که حداقل بنده در پست قبلی جنابعالی چیزی در این خصوص رصد نکردم دقت بفرمایید ، فرماندهان عزیز و محترم ما حداقل در بیست و پنج سال اخیر ، طیف متنوعی از موارد را مطرح کردند و ما علاقه مندان حوزه نظامی ، جز در حوزه موشکهای بالستیک ، ضد کشتی و بسیار محدود تسلیحات هواپایه ، موردی که به شکل عملیاتی با مستندات را بکار گرفته باشند ، رارصد نکردیم ، آرشیو میلیتاری گواه این مساله هست . نقد اصلی به عزیزان ما در رده های نیرویهای مسلح از ستاد کل تا به پایین ، روی همین مساله متمرکز هست و بارها در میلیتاری به آن پرداخته شده ملاک ما برای تایید صحت گفته های این عزیزان ، عملیاتی شدن تمامی صحبتهای انها هست ، تک به تک میشود در خصوص عدم تحقق وعده های دوستان شاهد و مثال آورد و به نظرم به آرشیو میلیتاری مراجعه بفرمایید دقت بفرمایید ، اگر ملاک نمونه های به نمایش درآمده در نمایشگاه باشد ، با احترام ، تحلیل اشتباهی هست ، چون فرآیند تبدیل نمونه های آزمایشگاهی به نمونه های تولید انبوه و مهمتر ازآن ، نمونه های عملیاتی یک فرآیند مشخص هست که در همه جای دنیا ، یک استاندارد مشخص را بخودش می بیند ، اگر قرار باشد که این استانداردها را در نظر بگیریم ، با احترام مجدد ، این دستاوردها ، در همان حد نمونه های آزمایشگاهی قابل ارزیابی هست و نه بیشتر خوب ، حداقل بنده نه از واژه شوآف استفاده می کنم و نه هوچی گری و نه دروغ ، این اعتقاد وجود دارد که ساختار بخش دفاعی ما دچار یک سرطان مزمن هست ( به اسم بخش دولتی ) که تا این سرطان درمان نشود ، هر گونه تلاش برای بهبود شرایط ، جز هدر رفت منابع محدود ما فایده دیگری ندارد . حالا دوستان ما قابلیت هضم این مشکل را ندارند ، در نتیجه متوسل به مواردی میشوند که درشان بنده نیست وارد آن بشوم در نتیجه از این مساله می گذرم با احترام ، قاهر نه قابلیت برطرف کردن نیازمندهای ما را دارد و نه براساس ادعاهای موجود با امکانات فعلی ما در حوزه موتور ، رادار ، اویونیک برحسب ادعای فرماندهان ( و نه جنابعالی ) در خصوص نسل 5 بودن قاهر ، همخوانی داشته ، مجموعه ادعاهای چندسال اخیر را اگر در کنار هم بگذاریم ، حداقل تا این تاریخ ( اردیبهشت 99) نشانی از یک جنگنده در سطح استانداردهای پذیرفته شده چه در خصوص نسل 4 ، چه درخصوص نسل 5 و یا حتی نسل6 رصد نشده خوب ، به نظرم شخصا این را بررسی بفرمایید ، وب سایتی که مدعی هست در خصوص تحلیل دفاعی ، وقتی به دم دستی ترین منبع (ویکی ) مراجعه نمیکند تا بفهمد ، نیروی هوایی مالزی فاقد جنگنده های اف-16 هست و این اشتباهات فاحش را علیرغم تغذیه از بودجه های مختلف بطور دائم تکرار میکند و حاضر به پذیرش اشتباهات اش هم نیست ، مشخصا" صلاحیت قرارگرفتن بعنوان مرجع علمی را ندارد چرا نشنال اینترست منبع رسمی و موثق برای رصد قابلیتهای نظامی ایران نیست  فرمانده محترم نیروی هوایی در شبکه 2 : از کارخانه ساخت یوروفایتر بازدید کردم !!! کارخانه ساخت کوثر به مراتب از کارخانه یورو فایتر بهترهست !!!!  ما هرگز مدعی نشدیم که که فرماندهان ما لاف می زنند ، عملکرد و اظهارات فرماندهان محترم هست که در ذهن مخاطبی که بنابر علاقه ، مطالعه و تحلیل دارد ، به شکل واضح این مساله را نشان داده و میدهد . شاید در محیط اینستا وتلگرام ،این قبیل اظهارات ، یک عده ای را دچار هیجان کاذب بکند ولی در میلیتاری ،این قبیل اظهارات ، به سختی نقد شده و خواهد شد . ضمن اینکه ما نشون دادیم ، در عین حفظ احترام این عزیزان ، تعارفی در نقد عملکرد آنها نداریم برادر عزیز ، موشک فجر هواپایه ، برنامه بسیار خوبی هست ولی پیکربندی که برای آنتخاب شده ، شاید در کوتاه مدت یکسری را بلحاظ تبلیغاتی ارضاء کند ولی ما داریم آینده را برحسب تهدیدات موجود می بینیم ، برادر عزیز ، در خصوص 9 دی همین طور هست ، این موشک اگر معادل آمرام همباشد ، تا پیکربندی مناسب خودش را که شامل سامانه های کنترل آتش ، کشف و شناسایی هدف و .. را پیدا نکند و با ان منطبق نشود ، صرفا" در حد همین ماک آپ قابل ارزیابی هست و نه بیشتر اگر قرار باشد ، صرفا برحسب دید و تحلیل روی ماک آپ جلو بریم ، نیروی هوایی آلمان در جنگ دوم ، حداقل چندین ده برنامه روی کاغذ و نمونه های چوبی پیش تولید شده داشت که هنوز در موزه های هوانوردی دنیا در معرض نمایش هستند با کیفیت ظاهری بالا برادر عزیز ، همین ماک آپ شفق الان در چه وضعیتی هست ؟؟؟ خود شفق به کجا رسید ؟؟ روی چه استدلالی و مستنداتی می فرمایید قاهر ،ادامه شفق و صاعقه هست ؟؟ چرا سطح تحلیل یک فضای نخبگانی مثل میلیتاری را در حد اینستا و تلگرام تنزل میدید که مخاطب حتی در خصوص سطح تحلیل شما دچار تردید بشود ؟؟ اخوی ، هند و پاکستان این درک را پیدا کردند که برای رفع نیاز خودشون در کوتاه مدت ، میان مدت وبلند مدت ، نیازمند همکاری با دیگران هستند و نه اینکه با لجبازی بچه گانه ، علیرغم درک این مساله که در حوزه فناوری دچار محدودیتهای قابل توجهی هستیم ، از فرصتهایی که میشد ایجاد کرد ، گذشتیم و وضعیت را به این روز درآوردیم که فرضا" روسها یا چینی ها سر خرید یا فروش سلاح بخواهند با ما بازی کنند و امتیاز بگیرند عزیز ، شما یک شرکت جهانی را نشانی بدید که در این زمینه ها به ما کمک موثر ونه صرفا فروش یا قطعه یدکی کرده باشد بازار فناوری هوایی بخصوص نظامی ، یک بازار بشدت انحصاری هست و هیچ کس برحسب رضای خدا به شما کمک نمی کند ، این شما هستید که باید با ایجاد سازو کار درست ، با ترکیب توان بومی و همکاری خارجی ، این انحصار را بشکنید ، استدلال کردن روی احتمالات که مسیر درستی نیست عزیز برادر عزیز ، همین یک جمله نشون میدهد که تحلیل درستی از صنعت نظامی درشرایط فعلی ما متاسفانه ندارید ، کشوری که کامل محاصره تسلیحاتی هست و منابع اندک سرمایه ای دارد ، نباید فعالیت جزیره ای و پراکنده داشته باشد ، نباید بین دوتا سازمان مسلح اش رقابتهای ناگفته وجود داشته باشد و بسیاری موارد که در ان مورد حرف زده نشود بهتر هست انصافا" متوجه شدید این جمله را ؟؟ ارتقاء تایگر به قاهر ؟؟ هواگردی که هیچ کدام از زیرسامانه هایش مشخص نیست ، چه شکلی باید بستر ارتقاء یک هواگرد دیگر قرار بگیرد ؟؟ بااین تحلیل ها ، با احترام مجدد ،در شناخت شما از حوزه صنعت هوانوردی ، تردید ایجاد شده !!!!

بسم ا... ویدئوی جالب از تست نخستین میگ-23 نیروی هوایی سابق عراق در یوگسلاوی . در سالهای گذشته شایعاتی مبنی بر مذاکره برای بازگردادندن این هواگردهای رزمی منتشرشد ولی ظاهرا به سرانجامی نرسید . https://www.aparat.com/v/DA6yG

بسم ا... این سئوال دو تا مورد دارد ... 1- تعریف ما از موفقیت 2- ارتباط فرموده شما با نکته ای که بنده عرض کردم 1- در خصوص موفقیت ، شما سراسر تاریخ هوانوردی را اگر جستجو بفرمایید ، به نظر شخصی ، هیچ موفقیتی مطلق نبوده ... بعنوان مثال ، هوارد هیوز در طول دهه سی و چهل میلادی ، حداقل دو جنگنده رزمی / شناسایی را طراحی کرد و طبق اطلاعات منتشر شده ، ویژگی های منحصر بفردی را هم ارائه می نمود ولی آیا این محصول خوب ، الزاماً تبدیل به جنگنده رزمی خط مقدم نیروی هوایی ایالات متحده شد؟!!!! پاسخ منفی هست سمت راست : هیوز XF-11 سمت چپ : هیوز H-1 یا یک مثال مشهورتر اف-104 استارفایتر که آنقدر خلبانهای خودش را به کشتن داد تا به تابوت پرنده شهرت پیدا کرد در حالی که برعکس ، یک برنامه پرچالش سیاسی و فنی مثل تامکت ، درنهایت به یک محصول قابل اتکاء تبدیل شد بطور طبیعی ، هر برنامه نظامی ، در بازه زمان تکمیل میشود و به بلوغ می رسد ( به شرط تعریف واقع گرایانه نیازمندی ها و بطور طبیعی طراحی متناسب با آن ) 2- صحبتی که بنده در پست قبلی عرض کردم ، ناظر بود به بحث محرمانه بودن جنبه های اف-117 ، در حالی که بیلان این هواگرد رزمی با تمام فرازها و فرودهایش جلوی روی ما قرار دارد ( پاناما ، طوفان صحرا ، یوگسلاوی و ... )

خوب ، این موارد متذکر شده توسط شما همه وبدون شک احتمال هست ،بدون هیچ مستندات خاص .. 1- وقتی شما قصد دارید یک جنگنده را با خصوصیات ادعایی نسل 5 و تاکید چندین باره روی این مساله ، تولید کنید ، با احترام حق ندارید ( منظور سازندگان ) بفرمایید که به نتیجه موثری نرسیدیم ، به این دلیل که این به اصطلاح هواگرد رزمی قرار هست در علمیات نظامی واقعی و نه رزمایش ها وارد عمل شود 2- در خصوص اویونیک ، شما ، سامانه های احتمالی مورد استفاده در کوثر را در ردیف سیستم های نسل 5 حساب می کنید ؟؟ اصولا کوثر خودش یک هواگرد نسل 5 هست ؟؟ یا خصوصیات نسل 5 را دارد ؟؟ 3- با احترام ، ادعای پوشش ضد رادار را باید اثبات بفرمایید ، صرف اینکه بفرمایید " دارد" برای هیچ مخاطبی قابل پذیرش نیست ( در سالهای دهه 90 میلادی ، یک آدمی ادعا کرده بود که نهاجا پوشش های پلی اورتان ضد رادار را برای اف-14 ها تولید کرده ولی هرگزبراین مدعای خودش مستنداتی ارائه نکرد ) 4- در خصوص رزم شبکه محور ، بدلیل اینکه ما هیچ اطلاعات خاصی از برنامه نیروهای مسلح برای ورود به محیط رزم شبکه محور نداریم ، با احترام این مورد هم قابل پذیریش نیست ، ضمن اینکه منبعی که ارائه فرمودید ، سابقه بسیار نامطلوبی در ارائه گزارشهای غیرواقعی دارد ( به غیر چند استثناء ) و به تقریب همه از این مساله اطلاع دارند . === تقریبا تمامی ارتشهای دنیا 3 هدف اصلی در شبکه سازی محیط رزم پیگیری میکنند 1- خودهمگام سازی ( SELF- SYNCHRONIZATION ) بدون نیاز به وارد شدن به زنجیره فرماندهی سنّتی 2- بهبود درک عنصر رزمی از محیط رزم بدون نیاز به دریافت اطلاعات از زنجیره فرماندهی سنّتی 3- بهبود درک لازم نسبت به ماهیت عملکرد سطوح فرماندهی در شرایط رزمی ما هر چقدر جستجو می کنیم در شکل ظاهری نیروهای مسلح که موارد فوق را بعنوان اصول رزم شبکه محورپیدا کنیم ، متاسفانه ندیدیم ، انشا... که وجود داشته باشد ولی اگر خدای ناکرده ، صرفا" ادعا باشد ، آن وقت چه کسی مسئول هست ؟؟ 5- اطلاع ندارم شعاع عملیاتی قاهر چقدر هست ( احتمالا جنابعالی هم اطلاع ندارید / بدون داشتن اطلاعاتی نظیر موتور ، میزان مصرف سوخت ،اندازه سوخت قابل حمل و یا حتی قابلیت سوخت گیری هوایی ) در نتیجه به چه شکل شعاع عملیاتی قاهر را هم ردیف جتهای نسل 5 قرار دادید ؟ 6- هیچ اطلاعاتی تا حال حاضر در خصوص تسلیحات قاهر منتشر نشده ( تا جایی که رصد کردم ) ، حتی بعید هست گمان زنی صورت گرفته باشد ، چون تک موتوره ، دو موتوره بودن آن، نوع رادار ، سامانه های جانبی مثل جنگ الکترونیک ، و .... هنوز مشخص نیست و بطور طبیعی وقتی این کاراکترها مشخص نباشد ، اصولا صحبت کردن از توان حمل سلاح ، یک مقداری دور از ذهن هست . ضمن اینکه این دوست عزیز ما هنوز از ایجاد تغییر در طراحی قاهر صحبت می کنند ، به نظر شما این تحلیل به چه معنایی هست بعد از چندین سال از رونمایی ؟؟ و در نهایت ، غیر از موارد تیک خورده ، بقیه کاراکترهای ذکر شده ، نباید برای تعریف قاهر بعنوان یک جنگنده نسل 5 ، مبنا قرار بگیرد ؟؟ این که نمیشود یک سری موارد را بعنوان نسل 5 بودن قاهر ذکر کنیم ولی بقیه موارد را نادیده بگیریم 1- فناوری بردار رانش ( که همین الان در جتهای روسی و چینی دارد استفاده می شود ) 2- کاهش بار کاری خدمه ( که یقینا"به معنای وجود یک کابین تمام شیشه ای و وجود سیستم هایی مثل DAS هست ) 3- اثر بخشی در صحنه رزمی و دهها مورد دیگر

بسم ا... حقیقت اطلاع ندارم ، تعریف شما از نسل پنجم جتهای رزمی دقیق روی چه الگویی استوار هست ولی ان چیزی که ما اطلاع داریم ، این کاراکترها هستند . حالا بدون در نظر گرفتن تمامی صحبتها در خصوص قاهر ، وضعیت این برنامه را با الگوهایی ذیل تطبیق بدید

خوب الزاما" این شکلی هم که می فرمایید نیست ، بمب افکن های بی-52 آمریکایی ، از ابتدای ظهور ماموریت بمباران هسته ای را داشتند ، مگر برای این نقش استفاده شدند ؟؟ ای-10 برای در هم شکستن ستون های زرهی ارتش شوروی در قلب اروپا طراحی و تولید شد ولی هرگز برای این کار وارد عمل نشد ( به جای آن ستون کامیون ها و خودروهای زرهی عراقی را در جاده کویت- بصره زیر آتش گرفت ) ، میگ-25 برای رهگیری بمب افکن های xb-70 طراحی شد ولی این یکی در آرزوی تولید انبوه این هواگرد ، ماند و بازنشسته شد ، بمب افکن ولکان بریتانیایی قرار بود مهمات تاکتیکی هسته ای خودش را روی شوروی خالی کند ولی درنهایت ، فقط در نبرد فالکلند شرکت داشت که ان هم با مصیبت همراه شد ( نقص فنی و فرود در برزیل و ... ) ، اف-22 هم قرار بود کل هواگردهای اروپایی و روسی را پشت سر بگذارد و یکه تاز برتری هوایی باشد ولی چه کسی فکرمی کرد یک دفعه چینی ها خودشون را به این مرحله برسونند ؟؟ به قول یک بنده خدایی ، بهترین سلاح ، جنگ افزاری است که فقط یکبار استفاده گردد . بطور طبیعی ، وقتی قرار هست جنگ افزاری یکبار استفاده بشود و برای همون یکبار سرنوشت جنگ را تغییر بدهد ( حداقل روی کاغذ ) منطق نظامی حکم می کند که همه قابلیتهای ان یک دفعه در معرض عموم قرار نگیرد . پی نوشت : امریکایی ها سر کاربرد نایت هاوک در جریان تهاجم به پاناما (1989 ) ، همین وضعیت را داشتند ، از یک طرف ، هزینه زیادی برای محرمانه نگه داشتن جنبه های ان خرج شده بود و از سمت دیگر باید در یک ماموریت واقعی تست می شد ، به همین دلیل سعی شد به گونه ای وارد عمل بشود که چندان در دید نباشد ، به همین دلیل یکسال و نیم بعد ، بیلان رزمی آن در طوفان صحرا ، به ان شکلی که دیدیم ثبت شد ، هنوز هم معتقدم بسیاری از جنبه های این پرنده ، طبقه بندی شده است و احتمالا هرگز هم افشاء نمی شود .

بسم ا... بحث شجاعت نیست ، اینجا بحث منطق نظامی هست ، منطق نظامی هم حکم می کند قبل از یک درگیری رودرو با حریف ، نگذارید همه قابلیتهای سیستمهای رزمی شما جلوی چشمان تیزبین دشمن ، قرار بگیرد و رصد بشود . روسها هم دقیق همین کار را با پکفا در سوریه کردند ، برای یک مدت محدود بردند ، تست کردند ، عودت دادند . اف-22 ، اف-35 ، جی-31 ، جی-20 و سایر موارد هم از این قاعده مستثنی نیست

خوب ، اگر فرض اینطور باشد ، مشکل از رسانه های آمریکایی هست . در حداقل ماجرا ، پرش یک خلبان جنگنده را در شرایط واقعی براساس این ویدئو تجربه کردیم

بسم ا... بدنبال هر گونه حادثه ، سوء استفاده ، سقوط ،آسیب زمینی و ... به شکل جداگانه کمیسیون های بررسی تشکیل میشود . در نیروی هوایی ارتش ایالات متحده این روند با تشکیل دو کمیسیون جداگانه بشرح ذیل این کار انجام میشود : 1- هیات بررسی ایمنی (SIB) 2- هیات تحقیقات سوانح ( AIB) که اینها براساس یک جدول زمان بندی شده ، در یک بازه زمانی 60 تا 90 روز موظف هستند که نتیجه را به رده مشخص گزارش بدند توضیحات دو فقره کمیسیون فوق الذکر هم مفصل هست .