پلنگ سیاه کره ای در اروپای شرقی معامله 9 میلیارد دلاری نیروی زمینی ارتش لهستان برای خرید تانک اصلی میدان نبرد k2 براساس گزارش های منتشر شده ، شرکت Hyundai Rotem کره جنوبی قرار است تا معامله ای جدید به ارزش 9 میلیارد دلار برای تامین نیاز ارتش لهستان به یک تانک اصلی میدان نبرد جدید را با طرف لهستانی به امضاء برساند . طبق مفاد این قرارداد ، ارتش لهستان ، نزدیک به 800 دستگاه از این تانک کره ای را بصورت مشترک ( تحت امتیاز . م ) در صنایع دفاعی خود ، تولید خواهد نمود که در مقایسه با نمونه های زرهی موجود در اروپای شرقی، سطح توانمندی رزمی بیشتری را دراختیار ارتش این کشور قرار خواهد داد . T-80BVM به اعتقاد برخی ناظران ، تانک اصلی میدان نبرد k2 در کنار تایپ10 ژاپنی و تی-14 روسی ، در ردیف یکی از سه تانک به روز ( در یک طبقه بندی ، تانکهای اصلی میدان نبرد نسل چهارم ) دنیا قرار می گیرد و تنها نمونه ای است که تا به امروز ، بصورت انبوه تولید و برای صادرات عرضه شده است . این درحالی است که نیروی زمینی ترکیه نیز گونه ای از این تانک کره ی را با شناسه بومی "اطلس" مونتاژ می کند و براساس شنیده ها ، قرار است تا 1000 دستگاه از این نمونه را وارد خدمت نماید ، ضمن اینکه گونه ویژه اقلیم کویری این تانک نیز مدعی اول صادرات به ارتش عمان نیز هست . براساس پیش بینی های موجود ، این تانک کره ای ، مزیتهای قابل توجهی را در مقایسه با نمونه های روسی و اوکراینی ، شامل T-80 ، T-72 و T-90 در اختیار کاربر قرار خواهد داد ، در حالی نمونه های بروزرسانی شده ای نظیر T-90M و T-80BVM نیز بصورت بالقوه ، رقبای توانمندی در برابر K2کره ای خواهند بود . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، بلاک پانتر ، بدلیل استفاده ترکیبی از زره های پیشرفته کامپوزیتی ، زره های واکنشی انفجاری /غیر انفجاری ، وجود سامانه های آگاهی موقعیتی ، سامانه های کنترل آتش پیشرفته و همچنین رادار فرکانس بالای مستقر در بخش جلویی تانک ، در کنار فاصله یاب لیزری و دوربین گرمایی با قابلیت قفل روی هدف در یک برد 9.8 کیلومتری ، تبدیل به یک سامانه جنگ افزاری کامل برای صحنه نبرد آینده شده است . سامانه توپخانه ای خودکشش K99 برخی از ناظران نیز ، براین باورند که بلاک پانتر کره ای ، بدلیل استفاده از یک توپ 120 م.م با برد قابل توجه و قابلیت شلیک در حال حرکت ( سرعتی در حدود 70 کیلومتر بر ساعت ) می تواند بعنوان یک سامانه توپخانه ای نیز مورد استفاده قرار گیرد . با این وصف ، ارتش لهستان با ابراز علاقه برای خرید سامانه توپخانه ای خودکشش K99 ( با قابلیت مقایسه با سامانه روسی Koalitsiya-SV) ، هدف خود را از بکارگیری یک سیستم آتش یکپارچه در نیروی زمینی خود به نمایش گذاشته است . با این وصف ، علیرغم گرانقیمت بودن تانک کره ای ، خرید و تولید تحت امتیاز این تانک برای ارتش لهستان ، به صرفه تر از دسترسی به نمونه های اروپایی نظیر لکلرک فرانسوی و یا چالنجر2 بریتانیایی خواهدبود ، اما در این میان ، نباید از فشارهای سیاسی اتحادیه اروپا برای حرکت بسمت خرید محصولات داخلی این اتحادیه ، غافل شد ، هرچند نیاز شدید ارتش لهستان برای مقابله با سیل عظیم تانکهای پیشرفته روسی ، احتمالا ورشو را بسمت خرید این گونه آسیای شرقی رهنمون خواهد کرد . پی نوشت : 1- جالب هست ، یک کشور آسیای شرقی که در جریان جنگ کره ، به دوقسمت تقسیم شد ، بعد از نزدیک به 70 سال ، سخت افزاری نظامی را تولید و عرضه می کند که قابل رقابت با مدعیان اصلی تولید سامانه های زرهی است . منبع

باد آورده یک ستوان نیروی زمینی ارتش ایالات متحده در جنگ دوم جهانی ، در حال بررسی عملکرد یک قبضه سلاح هجومی stg-44 آلمانی با لوله خمیده ( کروام لوف /krummlauf) ارتش ایالات متحده ، بعدها این فناوری را بر روی سلاح انفرادی M-3 گریس گان نیز مورد استفاده قرار داد .

خدمه نخستین حمله هوایی به توکیو خدمه هواگرد شماره یک ( بمب افکن بی-25 ) سپاه هوایی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده در جریان نخستین یورش هوایی به پایتخت امپراتوری ژاپن ناوهواپیمابر یو اس اس هورنت ( 18 آوریل 1942 ) از چپ به راست : ستوان هنری . ای . پوتر ، سرهنگ دوم جیمز. ای . دولیتل ، گروهبان هوایی فرد. ای . برامر ، ستوان ریچاد. ای . کول و گروهبان هوایی پل . ای . لئونارد صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

بازسازی تاریخ جنگ عکس فوق ، دسته موسوم به gebirgsjager نیروی زمینی آلمان در جنگ دوم جهانی را به تصویر کشیده است . یگان gebirgsjager در واقع رسته کوهستانی ( یگان آلپاین ) در چارت سازمانی واحدهای پیاده نظام سبک ورماخت بشمارمی آمد . این تصویربازسازی شده ( رنگی شده ) در سال 1940 در پادگانی ناشناس به ثبت رسیده است.

برای ثبت در حافظه تاریخی میلیتاری گزارش دوم کمیسیون حادثه ساقط شدن بویینگ 737 اوکراینی

بسم ا... محتوای این ویدئو بطور کامل تایید نمیشود ولی نکات جالبی در آن برای بررسی وجود دارد ( اسکات ریتر ، بازرس سابق آنسکام ، مامور بازرسی و خلع سلاح ارتش عراق ) عراق ، داستان ناگفته

مقدمه مترجم : در فضای وب پارسی ، بخصوص ان دسته از کاربرانی که در حوزه دفاعی قلم می زنند ، رویکردی مشخص با تمرکز خاص بر روی سخت افزار رزمی وجود دارد ، در حالی که گستره دانش نظامی ، فراتر از آنچه که مطلوب ذائقه مخاطبان است به نظرمی رسد ، با این وصف ، در زمان بررسی مراجع معتبر نظامی ، با مقاله ای روبرو شدم که عملکرد ارتش سرخ در افغانستان را از دید یک نظامی متخصص آمریکایی مورد بررسی قرار داده بود . این مقاله با ادبیات رسمی و بدون زوائد ژورنالیستی به رشته تحریر درآمده و تحلیل کاملا نظامی را در اختیار مخاطب قرار می دهد . منظره عمومی دره پنج شیر در افغانستان وجود ارتفاعات سر به فلک کشیده در افغانستان ، چالشی جدی برای جتهای پشتیبانی نزدیک و بالگردهای توپدار روسی بشمار می آمد مقدمه به نقل از نویسنده مقاله : در اوایل سال 1990 میلادی ، دانشکده توپخانه دفاع هوایی ارتش ایالات متحده ، فرصت مطالعاتی منحصر به فردی را در اختیار من نهاد تا درسهای برگرفته از کاربرد سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب استینگر ( FIM-92) را براساس حقایق میدان نبرد مورد بررسی قرار دهم . در ان زمان ، بعنوان سرگرد نیروی زمینی ، عضو گروهی از مربیان ارتش بودم که برای مصاحبه در خصوص ثبت تجربیات رزمی این سیستم دفاع هوایی دوش پرتاب که در دهه هشتاد میلادی توسط مجاهدین افغان بر علیه نیروی هوایی و هوانیروز ارتش سرخ شوروی به کار رفت ، به ارتفاعات سر به فلک کشیده هندوکش در افغانستان اعزام شدم . با این وصف ، سطور پیش رو ، روایت دست اولی از نقش سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب در ایجاد فضای لازم برای فرمانده میدان نبرد با هدف افزایش آزادی عمل و همچنین دستیابی و حفظ ابتکار عمل تاکتیکی در مواجهه با نیروی مهاجمی که به نسبت از برتری هوایی کامل برخوردار است ، را ارائه می نماید . مروری کوتاه بر تاریخچه رزمی در افغانستان : هنگامی که ارتش سرخ در سال 1979 میلادی وارد افغانستان شدند ، اولویت شماره یک آنها ، تثبیت جمهوری کمونیستی افغانستان بود تا حکومت مرکزی کابل با آسودگی خیال ، ارتش افغانستان را رودرروی مجاهدین افغان قرار دهد . بدین ترتیب ، اجرای یک یک سلسله عملیات نظامی کلاسیک از سوی روسها که به اشغال مراکز شهری و نقاط کلیدی ارتباطی این کشور منتهی شد ، موجب گردید تا عکس العمل مجاهدین افغان از اجرای عملیات منظم شهری ، به ایجاد کمین در امتداد شبکه اصلی جاده ای این کشور کوهستانی محدود گردد . اما با معرفی سامانه دفاع هوایی استینگر ، پتانسیل ایجاد چالش برای برتری هوایی روسها در اختیار افغان ها قرار گرفت و به انها امکان داد تا تسلیحات آفندی شلیک مستقیم و غیر مستقیم را بر علیه روسها ، بدون نگرانی عمده از حملات هوایی ارتش سرخ ، بکار گیرند . بدین ترتیب ، مجاهدین مسلح به تسلیحات مناسب ، با اجرای مستمر و متناوب حملات ایذایی ابتدا مراکز نظامی ارتش دولتی و سپس پایگاه های نظامی ارتش شوروی را منزوی نموده و سپس با تحمیل شرایط جنگ به شکل نظام مند ، موجبات کاهش کمّی این مراکز را که تعداد آنها تا آن زمان روبه افزایش بود ، فراهم نمودند . افغانستان ، کشوری با جغرافیای کوهستانی و خشن که در طول تاریخ برای هر مهاجمی به یک چالش مبدل گردید شرایط اقلیمی و جغرافیایی : افغانستان بلحاظ جغرافیایی ، یک کشور کوهستانی محصور در خشکی است که بلحاظ مساحت با ایالت تکزاس ایالات متحده ، قابل مقایسه خواهد بود . این کشور از شمال با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ( در زمان نگارش متن ، اتحاد شوروی هنوز دچار فروپاشی نشده بود ) ، در شرق با ایران ، از جنوب و جنوب غرب با پاکستان و در شمال شرقی نیز با جمهوری خلق چین همسایه است . بیشتر از 80 درصد از اراضی این کشور را اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی تشکیل میدهد و به همین علت ، تنها 20 درصد از مساحت آن قابل کشت و زرع است . به همین دلیل ، افغانستان همواره تابستان های گرم و خشک و زمستانهای بسیار سردی را تجربه می نماید ، در حالی که رشته کوه های پامیر و هندوکش بعنوان "بام" افغانستان ، برآن مسلط هستند . اما این وضعیت در همه جای این کشور یکسان نیست ، چرا که جغرافیای افغانستان به شکل خاص متشکل از تعداد بیشماری از ارتفاعات و استپ هایی است که در برخی نقاط ارتفاع آنها به 5000 متر نیز میرسد . در مجموع ، طبیعت خشن افغانستان در طول تاریخ ، همواره مهاجمان خارجی را با چالش های بسیاری مواجه ساخته است . حفیظ ا... امین ( سمت راست ) و ببرک کارمل ( سمت چپ ) وضعیت میدان نبرد در دهه هشتاد میلادی : در دسامبر 1979 اوضاع سیاسی افغانستان ، از دید پولیت بورو بسیار ناامید کننده بشمارمی رفت ، چرا که دولت مارکسیستی جمهوری دموکراتیک افغاستان به مرز فروپاشی کامل نزدیک می شد . مقاومت مجاهدین در حومه پایتخت این کشور بتدریج نمودهای بیشتری پیدا می نمود و مسلحین ، کنترل 18 استان ( ولایت ) از 27 استان افغانستان را در دست داشتند . میزان ناامیدی روسها از حکومت کابل تا بدانجا بود که حتی رییس دولت وقت ( حفیظ ا... امین ) نیز بعنوان مهره ای موثر در سپهر سیاسی افغانستان بحساب نمی آمد ، هر چند این وضعیت یک طرف بود ، چرا که "امین" اعتقاد راسخی به پشتیبانی روسها برای حفظ قدرت داشت . وضعیت آنچنان نابهنجار تحلیل میشد که به تعبیر یک مقام ارشد وقت کرملین ، " دولت افغاستان در آستانه تجزیه کامل قرار داشت و نابودی انقلاب سوسیالیستی افغانستان بدون کمک و پشتیبانی بین المللی اجتناب ناپذیر مینمود " بااین وصف ، پس از آنکه " امین " از سه برنامه ترور ، جان سالم به در برد ، اتحاد جماهیر شوروی به این نتیجه رسید که زمان دفاع از علائق روسها در افغانستان ، فرا رسیده است . حمله ارتش سرخ به افغانستان ، دسامبر 1979 میلادی آغاز ماجرا : خرس روسی در کوهستان سرانجام در شب کریسمس 1979 ، همزمان با افزایش تب انقلابی در همسایه شرقی ( ایران ) ، ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان حمله برد . در ابتدای امر ، عناصری از واحدهای 103 و 105 هوابرد ، جمعی لشکر گارد ( اسپتسناز ) در فرودگاه کابل فرود آمدند و همزمان ، یگانهایی از همین لشکر تاسیسات پایگاه هوایی بگرام ( در نزدیکی کابل ) ، در حالی که یگانهای نیروی زمینی بسرعت مشغول تصرف پایگاه هوایی شیندند و قندهار ( غرب و جنوب افغانستان ) را به اشغال خود در آوردند . بعد از تثبیت موقت شرایط ، عناصر ترابری هوایی 5000 سرباز روسی را به فرودگاه کابل منتقل نموده و و تنها 24 ساعت پس از این رویدادها ، نخستین لشکر پیاده/ مکانیزه ارتش سرخ وارد افغانستان شد . در مجموع تا نخستین روزهای ژانویه 1979 ، 50 هزار سرباز ارتش سرخ ، خود را آماده می کردند تا بر این کشور کوهستانی با طبیعتی خشن ، مسلط شوند و این گام مهمی برای نزدیک شدن شوروی به ابهای گرم اقیانوس هند بشمارمی رفت . در این میان ، رییس جمهور " امین" با یک شبه کودتا از کار برکنار و ببرک کارمل جایگزین وی گردید و این بدان معنا بود مخالفت کمتری از سوی دولت کابل در خصوص حضور نظامی ارتش سرخ صورت می گرفت و علاوه برآن ، به نظر می رسید که اتحاد شوروی ، علیرغم انتقادات بین المللی کنترل شده ، به اهداف خود دست یافته است . چالش جدید برای ارتش سرخ : مجاهدین افغان " مجاهدین " اصطلاحی که در اسلام از کلمه " جهاد" بر گرفته شده و به معنای " جنگجویان مقدس" است ، در واقع یک سنت بسیاری قدیمی در میان بافت قبیله نشین افغانستان محسوب میشود . از یک نظر ، زمین خشن و بافت ناهموار و کوهستانی افغانستان ، قرن هاست که ساکنان این حوزه جغرافیایی را بصورت گروه های جدا افتاده کوچک تبدیل نموده و به همین دلیل ، محافظت از قبیله ، و زمین های متعلق به آن از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است . علاوه براین ، افغان ها تیراندازان بسیار ماهری بوده و مهارت در استفاده از سلاح ، بخشی از میراث اجتماعی – فرهنگی آنها بشمار می رود . نکته جالب اینجاست که این جامعه مسلح ، علاقه مندی بسیاری زیادی به سلاح های مستقیم زن (DIRECT- FIRE) داشته و کمتر راغب به نگهداری و کاربرد تسلیحات منحنی زنی نظیر خمپاره اندازها که تاثیر آن بخوبی قابل مشاهده نیست ، هستند . با این وصف ، تا قبل از ورود استینگر به صحنه عملیات رزمی ، نیروی هوایی شوروی و افغانستان بدون هیچ مزاحمتی وارد صحنه نبرد شده و با آزادی عمل دست به اجرای حملات هوا به زمین و پیاده نمودن واحدهای هوابرد می نمودند . اهمیت این مساله در اینجا بود که با در اختیار داشتن مزیت شناسایی هوایی و کاربرد جتهای بال ثابت توسط نیروهای دولتی ، سازمان رزم مجاهدین افغان برای اجرای حملات ایذایی بسیار محدود ( حداکثر 70 تا 75 نیرو ) می شد . علاوه براین ، افغان ها بالاجبار می بایست پایگاه های تدارکاتی خود را در فواصل بسیاری دورتری از مراکز شهری و روستایی و در میان کوه ها و غارهای عمیق با هدف حفظ توان رزم ایجاد نمایند و حملات از پیش برنامه ریزی شده آنها نیز تنها به شبیخون های متناوب و کمین های جاده ای که اثرات محدودی را برجای می گذاشت ، منحصر می گشت . از سویی دیگر ، با منظم شدن توالی حملات مجاهدین ، اجرای حملات هوایی از سوی روسها نیز کُشنده تر میشد ، تا جایی که حملات ایذایی و حتی شبانه مجاهدین بدلیل ترس از عکس العمل جتهای پشتیبانی نزدیک نیروی هوایی ارتش سرخ ، همواره با احتیاط صورت می پذیرفت . این مساله برای افغان ها بتدریج به یک چالش غیر قابل دفاع تبدیل شد ، تا جایی که یکی از فرماندهان ارشد این نیروها ، حملات نیروی هوایی ارتش سرخ در قالب عملیات پشتیبانی نزدیک را " پاسخی کاملا اتوماتیک " به هر حمله نیروهایش ارزیابی می نمود . اما برنامه ریزان نظامی افغان یا بعبارت بهتر ، مستشاران نظامی مستقر در پاکستان برای محدود کردن آسیب پذیری واحدهای زمینی مجاهدین در برابر حملات هوایی روسها ، به این نتیجه رسیدند که بهترین شیوه موجود ، تدوین تاکتیکهای "آتش متقابل " خواهد بود ، اما تا قبل از سپتامبر 1986 محدوده برد آتش افغان ها با کاربرد تسلیحاتی نظیر تیربارهای سنگین 12.7 م.م و 14.5 م.م ، RPG-2 و RPG-7 و تسلیحات کوچک به 300 تا 400 متر محدود میشد و بدلیل برتری ارتش سرخ در حوزه "آتش " به تقریب تمامی حملات مجاهدین منجر به تلفات زیاد می گردید . علاوه براین ، حمله د ر فواصل بیشتر از 500 متر نیز خطرات مضاعفی را بدنبال داشت ، بدین معنی که اگر عناصر مسلح افغان وارد رزم نزدیک با روسها می شدند ، بالگردهای روسی با آتش تیربار و راکتهای 57 م.م بشدت پاسخ میدادند ولی درصورت ورود به فضای باز ، جتهای بال ثابت نیروی هوایی شوروی ، با کاربرد مهمات ناپالم و مهمات آهنی متعارف که تاثیر تاکتیکی افزون تری برجای می نهاد ، تلفات زیادی بر مجاهدین وارد مینمودند . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............. 2- منابع در انتهای مطلب معرفی خواهد شد ... 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بخشی از مستند استینگر در افغانستان و مصاحبه با خلبانان روسی درگیر با این سامانه آمریکایی

سلام علیکم ارقامی که به ان استناد شده ،صرفا" سرنگونی هواگرد ها توسط استینگر هست ، یقینا" نیروی هوایی شوروی تلفات غیر رزمی و یا سرنگونی بر اثر اصابت آتش سایر تسلیحات را داشته که باید بررسی شود

درسهای برگرفته از کاربرد استینگر در افغانستان : 1- یک سخت افزار نظامی در ابعاد مشخص نظیر استینگر ، با کاربرد اصولی در میدان نبرد ، تبدیل به سلاحی شد که توازن کلاسیک نظامی را به نفع نیروی ضعیف تر تغییر داد و این به معنای تغییر شکل ماهیت صحنه نبرد بود . در واقع ، استینگر با حمله به مرکز ثقل عملیات نظامی ارتش سرخ ، تعادل ایجاد شده را برهم زد و نشان داد که کنترل آسمان منطقه نبرد ، حتی در نبردهای با شدت کم از اهمیت بسزایی برخوردار است . سناتور چارلی ویلسون هماهنگ کننده اصلی پشتیبانی تسلیحاتی از گروه های افغان در جنگ با ارتش سرخ وی در این تصویر ، با یک قبضه سلاح بریتانیایی آنفیلد ، هدیه مجاهدین به وی ، عکس یادگاری ثبت نموده است 2- برخلاف تصورات عامه ، سازمان رزم ارتش سرخ بصورت کاملا انعطاف پذیری برای نبرد در افغانستان سازماندهی شده بود . این ارتش ترکیبی از واحدهای سنگین زرهی ، عناصر سبک اسلحه هوابرد ، اسکادران های بال ثابت و بالگردهای توپدار را بصورت ترکیبی در گردان ها و گروهان های مانوری به کار می گرفتند . 3- بر خلاف واحدهای هوابرد ارتش و نیروی هوایی ، توپخانه ارتش سرخ موفق نشد تا بیلانی هم ردیف افسانه های جنگ دوم جهانی برای خود فراهم آورد . آتشبارهای روسی بشدت ، مقّید به اجرای آتش های از پیش برنامه ریزی شده بوده و عکس العمل آنها نسبت به تغییر شکل صحنه نبرد بسیار کُند بود . 4- از یک لحاظ ، ساختار لجستیکی ارتش شوروی در مقایسه با سالهای پیش از آن ، عملکرد بسیار ضعیفی از خود برجای گذاشت . تجارب ثبت شده واحدهای رزمی روسی نشان می دهد که مجموعه های ارسالی از راه هوا یا زمین در اغلب موارد ، آن چیزی نبود که واحدها بدان نیاز داشتند . این مساله حتی پس از تغییر شیوه و فشرده تر کردن محموله های سوخت و مهمات جهت حمل و نقل آسان ترآن ، همچنان ادامه پیدا نمود . 5- میدان های موانع ، بخصوص ترکیبی از میدان های مین و سیم خاردارهای برقدار نقش بسیار مهمی در عملیات دفاعی ارتش شوروی بازی می کردند ، چنانکه براساس اطلاعات موجود ، مرگبارترین سلاح در افغانستان ، مین های زمینی و پراکنده ای بود که برای خنثی سازی تحرک مجاهدین افغان کارگذاری شد . بهار 1987 ، سی و چهار فروند بالگرد روسی قربانی استینگرهای آمریکایی 6- واکنش ارتش شوروی در برابر حملات ایذایی اولیه افغان ها ، بسیار ضعیف ارزیابی شد . بهار 1987 ، بیست و یک فروند هواگرد بال ثابت روسی قربانی استینگرهای آمریکایی 7- استفاده گسترده از واحدهای پیاده – مکانیزه و زرهی به تقریب موثر ارزیابی نگردید . شکل و ماهیت جغرافیایی افغانستان مانع از عملکرد بهینه واحدهای زرهی ( که طبیعتا برای موثر بودن به فضا برای مانور نیاز دارند ) شد در حالی که پیاده نظام و عناصر هوابرد سبک اسلحه ، بیشترین تاثیر تاکتیکی را به نمایش گذاشتند . تابستان 1987 ، سی و سه فروند بالگرد روسی قربانی استینگرهای آمریکایی 8- ماهیت عملیات ارتش سرخ در افغانستان، به عینه ماهیت دفاعی داشت ، گرچه عملیاتهای آفندی اجرا گردید ولی بر خلاف تصورات ، این رشته تحرکات با هدف تقویت شبکه دفاعی ارتش سرخ در خطوط تماس طراحی می گردید . تابستان 1987 ، بیست و هشت فروند هواگرد بال ثابت روسی قربانی استینگرهای آمریکایی 9- تحویل استینگرها به مجاهدین افغان ، پایداری رزمی آنها را تا حد بسیار زیادی گسترش داد که مهمترین آن ، دستیابی به پشتیبانی لجستیکی مطلوب تر بود . پی نوشت : 1- منابع : الف- مجله air defense artillery ، ژانویه، فوریه 1990 ، مقاله ای به قلم سرگرد ویلیام مک ماناوی ب- MAN-PADS countering terrorist threat ج- Charlie Wilson's War - 2007 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

زوموالت مسلح تر میشود !!!! برنامه نیروی دریایی ارتش ایالات متحده برای تطبیق تسلیحات هایپرسونیک با شناورهای رزمی پنهانکار کلاس زوموالت براساس اعلام رسمی نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، این نیرو قصد دارد تا مجموعه ای از پتانسیل های جدید ، از جمله تطبیق جنگ افزاری با قابلیت تهاجم سریع فراصوت ( CPS) را با ناوشکن های کلاس زوموالت ، را در دستور کار خود قرار دهد ، تا جایی که درصورت نیاز و تنها 60 دقیقه پس از صدور دستور سلسله مراتب نظامی ، توانایی حمله به هرهدفی در هر نقطه ای از جهان ، وجود داشته باشد . این درحالی است که پیش از این ، ناظران براین باور بودند که برنامه تولید این ناوشکن بدلیل روبرو شدن با مشکلات متعدد در حوزه "اطمینان پذیری رزمی " و همچنین بروز نواقص فنی متعدد، یک پروژه شکست خورده محسوب میشد ، ضمن اینکه بودجه های سنگینی برای ایجاد پنهانکاری این شناور هزینه شده بود که بااعلام این برنامه ، و تعریف ماموریتهای جدید ، نگاهها در حال تغییر است . در واقع ، این شناور ، از ابتدا بعنوان یک پیکربندی رزمی مستقر در دریا ، برای حمله به اهداف زمینی ، طراحی گردید ولی بدلایل فوق الذکر ، از 32 فروند اولیه ، تا کنون فقط 3 فروند تحویل شده که بنابر گزارشهای موجود ، قیمت هر کدام از این شناروها به 7.5 میلیارد دلار بالغ می گردد . ناخدا کوین اسمیت ، مدیر برنامه ناوشکن کلاس زوموالت در جریان برگزاری سمپوزیوم سالانه نیروی دریایی با تشریح این موضوع ، اعتقاد داشت که تسلیح هرچه بیشتر این شناور ، آن را به بهترین پیکربندی موجود در سازمان رزم نیروی دریایی برای حمله متعارف به اهداف زمینی مبدل نموده است . ناخدا کوین اسمیت ، مدیر برنامه ناوشکن کلاس زوموالت با توجه به این تحلیل ، برنامه جنگ افزاری با قابلیت تهاجم سریع فراصوت (CPS) می تواند با برنامه روبه گسترش موشکهای قاره پیمای هسته ای وارد یک رقابت نفس گیر شود و ضمن محدود کردن دامنه درگیری به استفاده از تسلیحات متعارف ، بیشترین ضربه را به دشمن بدون نگرانی از پیامدهای جنگ هسته ای وارد نماید . سابقه این برنامه ، به اواسط سال 2000 میلادی باز می گردد ،اما برخی ناظران براین باورند که توجه مجدد به این برنامه ، پاسخی به افزایش تهدیدها و همچنین جبران عقب ماندگی ارتش ایالات متحده در سرمایه گذاری بر روی جنگ افزارهای فراصوت است . بطور طبیعی ، پیش بینی های موجود نشان میدهد که برد سلاح نامبرده ، از برد تمامی تسلیحات غیرهسته ای عملیاتی فعلی بیشتر خواهد بود ،اما هنوز مشخص نیست که آیا همه شناورهای کلاس زوموالت به این قابلیت مجهز می شوند یا خیر !! برخی نیز معتقدند که استفاده از این سلاح جدید ، به معنای حذف کامل سامانه های موشکی کروز پرتاب عمودی از روی این ناوشکن خواهد بود. پی نوشت : 1- ادغام تمامی پستهای مرتبط با موضوع ناوشکن کلاس زوموالت ، بیست و هشتم دیماه سال یکهزار و سیصد و نودو هشت خورشیدی 2- منبع صرفا " برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم اختیار دارید ، خبرگزاری ایتارتاس ( به اختصار تاس ) بعنوان بلندگوی اتحاد شوروی سابقه بیشتر از 100 ساله ( تاسیس 1902 ) دارد . مشکل پرواز 007 کره جنوبی ، حضور یک عامل سوم در دالان پروازی پرواز خط هوایی کره جنوبی بود . به نقل از نیویورک پست صفحه دوم مورخ ( 83/6/9 میلادی ) و نیویورک تایمز ، صفحه 15 ( تاریخ قبلی ) حضور RC-135 ( کدوم نسخه اش ، هنوز معلوم نیست ) نیروی هوایی آمریکا در این دالان تایید شده هست ، نکته اینجاست که آلرت سوخو-15 روسی را اینها بسمت خودشون دیدند (رصد کردند ) وبسرعت خودشون را کنار کشیدند ، سوخوها که رسیدند ، فقط 747 کره ای حضور داشته و بعد ادامه ماجرا که همه اطلاع دارند ...

شناورهای سریع السیر کلاس ذوالفقار پی نوشت : قایق بلید رانر 51 ، قایقی با بدنه و ساختاری متفاوت با قایق سریع السیر ذوالفقار ایرانی است که نمونه ایرانی آن با نام سراج 1 در ایران تولید شده است .

حرکت بعدی در صفحه شطرنج آسیای جنوب غربی جمهوری اسلامی ایران چه خواهد کرد ؟ ارزیابی های اولیه پس از کشته شدن ( شهادت .م ) ژنرال ( سپهبد شهید ) قاسم سلیمانی نشان می دهد که ماهیت خصومت و تنش میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده بطور کامل دچار تغییرات بنیادین شده و به احتمال بسیار زیاد ، نقشه جامعی که ژنرال سلیمانی برای آینده این منطقه برنامه ریزی نموده ، با سرعت بیشتری به مرحله اجرا درخواهد آمد . به اعتقاد ناظران نظامی، حمله موشکی ایران به پایگاه ارتش ایالات متحده در عین الاسد به تلافی ترور ژنرال سلیمانی ، پایانی بر دور فعلی خصومتهای میان آمریکا و ایران بشمارمی رود ، اما رصد تحلیل های مقامات ارشد ایرانی نشان میدهد که ایران خود را در فضایی کاملا"متفاوت نسبت به گذشته تعریف نموده و صرف نظر از اینکه چه کسی مسئول نخستین شلیک است ( که صد البته این مساله کاملا عیان هست . م ) اکنون ما با دور تازه ای از خصومتها روبرو هستیم . به احتمال بسیار زیاد واشنگتن تلاش های خود را برای منزوی نمودن و تحت فشار قرار دادن ایران بواسطه مسیرهای غیر نظامی ادامه میدهد ، اما واکنش مقامات تهران چگونه خواهد بود ؟ توازن نیروهای موثر: از یک نظر ، عملکرد تهران در صحنه های تهدید موجود از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . در طی چهاردهه گذشته ، ایران آموزه مشخصی را برای ورود به صحنه جنگ با ایالات متحده تعریف نموده که در چهارچوب ساختاری استفاده از طرف سوم ، تشدید نظام مند بحران و سعی در کنترل تلفات خود ، قرار دارد . این درحالی است که ایران ، از دید دشمنانش ، در حوزه سخت افزار و فناوری نظامی ، دچار یک بیماری مزمن ( منظور استفاده از تجهیزات از رده خارج یا قدیمی . م ) است ، اما مدیریت صحنه نبرد از سوی ایران به گونه ای صورت پذیرفته که این کشور بدون هیچ اقدام متقابل مشابه ، شیوه رزم خود را با درگیری های پیچیده منطقه ای تطبیق داده و به همین دلیل ، توازن به شکل مشخصی بسود این کشور درجریان است ،اما واضح است که استفاده از این آموزه به شکل مستقیم بر علیه ایالات متحده نه تنها برای جلوگیری از یک فاجعه ، بله بعنوان تنها سلاح موثر در دستان ایران ، بسادگی میسر نخواهد بود کشته شدن ( شهادت .م ) ژنرال سلیمانی ، توانایی ایران در استفاده از این سلاح را به سطح جدیدی ارتقاء داده ، گرچه مرگ (شهادت .م ) وی به شکل موقت ، آموزه و عملکرد راهبردی ایران را دچار اختلال نمود ، اما ماشینی که ژنرال سلیمانی در طول سالها فرماندهی خود بر نیروی قدس سپاه ، پدید آورد ، بزرگتر از آنی است که با عدم حضور فیزیکی وی از هم پاشیده شود . این مساله ، به مانند هر پلان استراتژیک ، ناظر بر موقعیت جمهوری اسلامی ایران در ابعاد فرهنگی و راهبردی ، تجربیات نظامی در جنگ با عراق ( 1988-1980 . م ) ، رویارویی 40 ساله با اسراییل قرار دارد . بنابراین ، با توجه به موفقیت در چند صحنه درگیری وهم بدلیل بنا شدن راهبرد کلان ایران در منطقه براین آموزه ، بسیار دور از ذهن است که ایران قصد رها کردن آن را داشته باشد . بنابراین ، علیرغم شوک اولیه ناشی از کشته شدن ژنرال سلیمانی و پیام واضحی که این واقعه ازسوی ایالات متحده به ایران داشت ، به احتمال زیاد ، تهران قصد دارد تا نقشه جامع خود برای منطقه را با سرعت بیشتری ادامه دهد . تلاش برای ایجاد یک جبهه متفق ( محور مقاومت. م ) : ایران برای دفاع از منافع خود در منطقه از یک کمر بند بیرونی موثر بهره می برد . این کمربند بیرونی شامل شرکای مسلح مستقر در کشورهایی نظیر لبنان، یمن ، سوریه و عراق تشکیل شده که طیف وسیعی از پیوندها و علائق مشترک فرهنگی را با تهران برقرار نموده اند و عادت دارند با پشتیبانی کامل صورت گرفته از سوی این کشور ، درزمان موردنیاز وارد عمل شوند . این سازگاری در دو سطح عملیاتی و راهبردی باعث شده تا ایران اکنون بیش از یک کشور ، به نقطه مرکزی یک اتحاد به نسبت گسترده تبدیل گردد . البته همه شرکای این ائتلاف ، الزاما" به دستورات صادره از تهران گوش نخواهندسپرد وتعدادی نیز از ورودبه صحنه درگیری بدلایل محکم که ناشی از وضعیت داخلی آنهاست ، خودداری خواهند نمود ، هر چند در تظاهرات اجرا شده در صنعا (یمن ) برای اولین بار ، پرچم هایی با علائم مشخص منتسب به ایران ، مشاهده شده است . اجرای رشته عملیاتها در درازمدت به جای تمرکز منابع روی یک حرکت مقطعی : به اعتقاد برخی تحلیلگران ، ایران احتمالا استراتژی اجرای یک رشته عملیات در درازمدت را به جای تمرکز منابع روی اقدامات مقطعی در پیش خواهد گرفت ، بدین معنی که دوعامل ترجیح و پتانسیل رزمی به گونه ای ،ایران را وادارمیکند منابع خود را برای ایراد ضربه در درازمدت ، استفاده نماید که نتیجه آن ، حضورمداوم در صحنه درگیری وپیام رسانی مستمر به منظور ایجاد و حفظ تاثیرات راهبردی آن خواهد بود . درنتیجه ایران انتظار ندارد تا نتایج سریع و سرنوشت ساز ناشی از تقابل با ایالات متحده را بدست آورد ، در عوض ، با اجرای یک رشته عملیات در درازمدت ، بدنبال منافع راهبردی درازمدت خود در منطقه است . جان رین ، مشاور ارشد جغرافیای سیاسی ( خاورمیانه، جنوب آسیا، روسیه ) با توجه به این پیش فرض ، کارزار طراحی شده توسط مقامات تهران عمدتا" برای پایان دادن به حضور نظامی ایالات متحده در منطقه ، پیش برده خواهد شد و دامنه آن شامل عراق وشامات می گردد ، اما درصورت ایجاد زمینه لازم ، به منطقه خلیج فارس نیز قابل گسترش است ، بنابراین ، تمامی منابع آشکار و پنهان سپاه برای نیل به این هدف طولانی در حال تمرکز است و با توجه به سابقه رویارویی دوطرف ، این امکان وجود دارد که حضور ایالات متحده در منطقه ، بسیار کمتر و محدود به پایگاه های ثابت و مشخص گردد . در این میان، مقامات تهران درصدند تا بیشترین بهره برداری از ترور فرمانده ارشد سپاه قدس صورت پذیرد و از این جهت ، زمینه لازم برای فراخوان نیرو در میان گروه های شیعی منطقه و در سراسر جهان اسلام را فراهم نماید . از سویی دیگر موضع شرکای ایالات متحده ، حداقل در حوزه ترور ژنرال سلیمانی مبهم بوده و نه اروپایی ها ونه کشورهای حاشیه خلیج فارس به این مساله ورود پیدا نخواهند کرد ، چه برسد به اینکه قصد داشته باشند تا وارد یک جنگ مستقیم با ایران شوند . در حالی بطور همزمان ، روسیه بتدریج زمینه لازم را برای گسترش مخالفتهای بین المللی نسبت به این رویداد و نه الزاما" با مخاطب قرار دادن ایالات متحده ، فراهم خواهد کرد . درسمت دیگر ماجرا ، ایجاد یک ائتلاف بین المللی برای تشدید فشار علیه ایران ، برای ایالات متحده ، مستمرا" با دشواری بیشتری روبرو میشود ، البته این مساله در کوتاه مدت ، نگرانی چندانی برای واشنگتن نخواهد داشت ، اما در درازمدت ، ممکن است به جای ایران ، این ایالات متحده باشد که به انزوا رانده شود . البته احتمال اعمال یک سیاست فشار حداکثری در کنار اجرای ترور های هدفمند ، می بایست مورد توجه قرار گیرد . بسیج مردمی : به اعتقاد ناظران ، یکی از ویزگی های اصلی کارزار پیش رو به رهبری سپاه پاسداران ، دنبال نمودن راهبرد گسترش بسیج مردمی فراتر از مرزهای ایران به نظرمی رسد . این راهبرد ، ریشه در شبکه بسیج مردمی داخلی این کشور که مسئولیت تامین امنیت داخلی در کنار عناصر رسمی را دارد ، خواهد داشت . نشانه های مشخصی از ادامه این راهبرد که توسط سپاه قدس درعراق وسوریه دنبال میشود ، قابل مشاهده است . ارزش عملیاتی این استراتژی رامیتوان در افزایش نیروی انسانی ذخیره به منظور ورود احتمالی به یک صحنه نبرد مستقیم و ارزش تبلیغاتی آن بصورت نمایش قدرت نفوذ ایران در جغرافیای همجوار خود قابل تبیین خواهد بود . این مساله نشان میدهد که ایران قصد دارد تا فضای نبرد را آنچنان برای حریف گسترده کند تا علاوه بر برهم زدن تمرکز منابع نیروی مقابل (یکی از اصول اولیه طراحی عملیات نظامی . م ) ، درصورت بروز هر گونه تلفات غیر قابل پیش بینی به حریف ، خود را حداقل بلحاظ فنی ، دوراز ماجرا قرار دهد . خطر پذیری / تطبیق : به اعتقاد ناظران ، حد تطبیق کارزار طراحی شده توسط ایران ، حفظ ساختار سیاسی و مهمترین دارایی آن، یعنی حزب ا... برای مقابله با اسراییل است ،اما به نظر می رسد ترور ژنرال سلیمانی ، این روند را با پیچیدگیهای زیادی روبرو نموده و حتی ممکن است پاسخ های احتمالی شرکای تهران درمنطقه ، قابل کنترل نباشد ،اما لفاظی های آتشین دو طرف ، تنها حاشیه ، جنگ اصلی بشمارمی رود ، بنابراین ، درگیری برای طرفین ادامه خواهد یافت ، ولی آنچه که اهمیت دارد، بقاء در یک محیط بشدت متزلزل است. یک دشمن با ماهیتی نامتقارن و قدرتمند : ایران در 5سال گذشته ، قابلیت و پتانسیل خود رابرای ورود به یک جنگ بخوبی ، به نمایش گذاشته و سپاه پاسداران ، همزمان ، در چند صحنه عملیاتی وبا هدایت طیف متنوعی از شرکای خود در منطقه ، از روسیه تا حزب ا... و شبه نظامیان یمنی ، ضربات قابل توجهی را به حریف وارد آورده است ، در این میان ، گرچه قابلیتهای فنی نظامی ایران در سطح پایین تری از ایالات متحده قرار دارد ، اما تجربه عملی تری در نبرد نامتقارن به نمایش گذاشته است که شامل ترکیبی از قابلیتهای نظامی ، دیپلماسی است که ممکن است در دراز مدت ، فشار ناگهانی را بر ایالات متحده وارد آورد . پی نوشت :  1- منبع 2- بسیار جذاب هست که یک نگاه از بیرون به درون داشته باشیم ، این صدق تحلیل لیدلهارت در خصوص دیدن هردو سمت ماجرا را اثبات می کند 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

سلام علیکم الان یک جنبه این مساله قابل بررسی هست ، در این حوزه ، ما یک اصطلاحی داریم در جغرافیا به نام "آمایش نظامی " . طرح اولیه فرودگاه امام (ره) ( با نام قبلی فرودگاه آریامهر) سال 1346 کلید خورد (پیشنهاد ایکائو و بعد تصویبش در سال 1351 ) ، توسعه اولیه اش هم بعد از انقلاب از سال 1383 بوده تا حال حاضر ، طبیعتا" آن عزیزانی که در انتخاب ومکان گزینی زیرساختهای نظامی دست اندرکار بودند ، الان باید پاسخگو باشند . یک نکته ای این وسط غیر قابل چشم پوشی هست . وقتی به شبکه دفاع هوایی اعلام آماده باش می دهند ، پایش دالان های نظامی و غیر نظامی (کل فضای هوایی کشور ) در آن همزمان صورت میگیرد ( همپوشانی دوایر شبکه دفاع هوایی ) طبیعتا" حتی اگر نیروی متخاصم از دالان غیر نظامی استفاده کند ، شبکه موظف به پاسخگویی هست . این مساله بخوبی عیان می کند که "سیستم" دچار نقصان و کمبود هست ( در ابعاد مختلف شامل فناوری ، آموزش ، سخت افزار و .... )

منظور این هست که مسیر شلیک موشک کروز را چرا باید از روی منطقه ای که طبیعتا محافظت تر شده باید باشد ( فرودگاه ) باید برای حمله بسمت بطور مثال بیدگنه باید استفاده کنند ؟؟ این شکلی که درصد غافلگیری برای ضربه زدن پایین می آید . فرض اگر این سناریو را بپذیریم ، این ضعف آشکار ما درست در قلب شبکه دفاع هوایی ( تهران و حومه ) را آشکار نمی کند ؟؟؟ این به نظرم بیشتر تضعیف روحیه شبکه دفاع هوایی هست . ضمن اینکه استفاده از مسیرهای پروازی غیر نظامی ، بدعت خطرناکی هست ، چون اگر اثبات شود ، از این به بعد ، هیچ کس ، حتی خود آمریکایی ها هم از عواقب ان مستثنی نخواهند بود . یکبار آمریکایی ها در زمان حادثه پرواز 007 کره جنوبی ،این را تست کردند ، عواقبش اگر چه مستقیم برای آنها نشد ولی همه دیدند که استفاده از دالان پرواز غیر نظامی برای ماموریتهای رزمی ، چه نتایجی دارد ، ضمن اینکه این امکان هست که این چنین اتفاقی برای خطوط امریکایی هم بیافتد

سلام علیکم ، امکانش هست یک مقدار بیشتر توضیح بدید ؟؟ چرا موشک کروزی که پروفایل پروازی اش مشخص هست ، باید روی باند فرودگاه که طبیعتا" محافظت تر از سایت نامبرده باید باشد ، سینه مال حرکت کند ؟؟؟ در حالی که مسیر ساده تری را هم میتواند بسمت هدف دنبال کند !!! برای اسپم نبودن پست زمان تقریبی پیمایش موشک کروز بسمت هدف و سه مرحله شناسایی این پرتابه ها

برای یاد آوری تاریخی سی ام دی ماه سال نود وشش .. بطور دقیق دو سال پیش فقط به اسکرین شات گرفته شده از بخش دفاعی یکسری سایتها دقت بفرمایید ... حرفی برای گفتن باقی نمی ماند .... فقط مطالعه کنید ، بعد پیش خودتان قضاوت ....

نخستین فرود گونه دریایی تجاس بر روی عرشه ناوهواپیمابر پی نوشت : جالب بود ، دی 97 خبر برنامه ترجمه شد ، دی 98 خبر تست

در خصوص سامانه شناسایی دوست از دشمن ، چند وقت پیش تام کوپر مدعی بود مقاله تام کوپر در مورد پدافند هوایی ایران در 4 بخش

برای دوستانی که اهل بررسی فنی حوزه دفاع هوایی تهران هستند پوشش پدافند هوایی ایران دایره های آبی ، محدوده پوشش سامانه تور ام -یک

تمامی این فرضیات در تاپیک فوق مطرح بفرمایید ، اگر دوستان نقد ، ایده ، پاسخی داشتند ، قطعا" مشارکت می کنند. هدف متمرکز کردن تحلیل ها و جلوگیری از پراکندگی بیش از حد موضوع هست در حال حاضر 4 تاپیک برای ماجرای 2 هفته اخیر ایجاد شده و بیشتر از این هم صرفا" پراکنده شدن نظرات را شامل میشود ..

شهادت حاج قاسم سلیمانی و تغییر بازی در خاورمیانه این مساله ، همان روز حادثه تشخیص داده و به آن هم عمل شد .........

The Imitation Game فرمانده دنیسون : اصلا" تا حالا تو یه جنگ پیروز شدی ؟!!!! من شدم !! میدونی چطوری ؟!! دستورات ، نظم و زنجیره فرماندهی !!