MR9

Forum Admins
  • تعداد محتوا

    8,992
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    1,500

تمامی ارسال های MR9

  1. عقاب در برابر اسکندر آمادگی برنامه موشکی PrSM ایالات متحده برای مقابله با تهدیدات سامانه های موشکی بالستیک اسکندر روسی واشنگتن : ارتش ایالات متحده با هدف افزایش قدرت آتش خود جهت مقابله با تهاجم احتمالی روسیه به اروپا ،بخصوص پس از استقرار مجدد و افزایش تحرکات سامانه های موشکی بالستیکی اسکندر در کالینینگراد ، درصدد برآمده تا پتانسیل های رزمی خود را تقویت نماید . در این زمینه ، مقامات ارشد روسی به مناسبتهای مختلف ضمن به نمایش گذاشتن قابلیتهای نظامی خود ، تهدید می کنند که مسکو بدون درنگ برای دفاع از منافع خود ، کمّیت موشکهای بالستیک زمین به زمین اسکندر و سیستمهای دفاع هوایی پیشرفته اس-400 خود را در منطقه کالینینگراد ( منطقه ای محصور شده میان لهستان و لیتوانی ) را افزایش خواهند داد . بلحاظ پتانسیل نظامی ، موشک اسکندر با برد نزدیک به 440 مایل ، محدوده ای نسبتا گسترده را میتواند زیر آتش خود داشته باشد که شامل برلین و نزدیک به 80 درصد خاک لهستان و سوئد را شامل می گردد . برای مقابله با این تهدید ، که وضعیت امنیتی اروپای شرقی را به مخاطره می افکند ، ارتش ایالات متحده توسعه سامانه موشکی دقیق (PrSM) را در دستور کار خود قرار داد . این برنامه بطور کلی ، یک سامانه موشکی زمین به زمین هدایت شونده با توانایی شلیک در تمام شرایط آب و هوایی از روی پرتابگرهای M270A1 و همچنین سیستم تسلیحاتی هیمارس (HIMARS) بشمار می رود . مهمات مورد استفاده از این سیستم ، که برای انهدام طیف متنوعی از اهداف قابل استفاده است، بردی برابر 310 مایل را به ثبت رسانده و به گفته تحلیلگران نظامی ، تاکید اولیه برای توسعه این سیستم ، افزایش برد ، مرگ آوری و ایجاد قابلیت درگیری با اهداف بخوبی محافظت شده و متحرک گذاشته شده است . در مجموع ، با ورود به خدمت این موشک جدید ، بتدریج تمامی سامانه های بالستیک زمین به زمین فعلی ارتش (ATACMS) از رده خارج خواهد شد . به گفته مقامات ارشد ارتش ، هدف از توسعه این سخت افزار ، نابودی اهداف ، خنثی سازی تهدیدات و سرکوب قابلیت آتش دشمن دریک محدوده ای فراتر از 250 مایل با موشکهای هدایت دقیق است . این سیستم می بایست در زمان لازم از صورتبندی های رزمی ارتش ( تیپ ، لشکر ، گروه ارتشها ، سپاه و واحدهای مشترک ، گروه های رزمی هوا-دریا سپاه تفنگداران) بصورت محدود یا کامل پشتیبانی نماید . براساس اطلاعات منتشر شده ، دو پیمانکار اصلی ، شامل ریتئون و لاکهید- مارتین توسعه این موشک هدایت شونده با دقت بالا را بر عهده خواهند داشت و درصورت عدم تاخیر ، در نیمه نخست سال 2023 قابلیت عملیاتی اولیه برای سامانه تسلیحاتی فوق ایجاد خواهد شد . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9 پی نوشت : 1- این سامانه تسلیحاتی قطع به یقین فقط برای روسها نیست ، با توجه به تبلیغات ما در خصوص خانواده فاتح 110 ، این سیستم یا بصورت فروش خارجی به کشورهای عرب حاشیه جنوب خلیج فارس یا بصورت حضور مستقیم در این منطقه از سوی ارتش آمریکا، یک تهدید جدید علیه جمهوری اسلامی خواهد بود
  2. سلام علیکم این مباحث تکراری و ملال آور که ارتباطی با ماهیت تاپیک ندارند را در تاپیک اخبار دفاعی انجمن میلیتاری متوقف کنید. پی نوشت : مدیریت محترم بخش خبر ، تمامی پستهای غیر مرتبط با موضوع تاپیک را اعمال قانون بفرمایند / متشکرم
  3. ادعا یا واقعیت سرنگونی استراتوفورترس در افغانستان کابل : در روزهای میانی آوریل 2019 ، شبه نظامیان طالبان با انتشار خبری عجیب ، مدعی شدند که یک فروند بمب افکن سنگین B-52H نیروی هوایی ارتش ایالات متحده را برفراز آسمان ولایت هلمند ( ناحیه وشیر ) هدف قرار داده و سرنگون نموده اند که این منجر به کشته شدن تمامی خدمه این هواگرد شده و درصورتی که این خبر تایید شود ، نخستین تلفات انسانی قابل توجه رزمی ارتش آمریکا در قرن بیست و یکم و همچنین اولین مورد سرنگونی این بمب افکن کهنسال در هزاره جدید در کارنامه نیروی هوایی این کشور به ثبت رسیده است . گونه H از بمب افکن بی-52 ، درواقع پیشرفته ترین نمونه در حال خدمت از این هواگرد رزمی است که سابقه عملیاتی آن به جنگ ویتنام در دهه شصت و هفتاد میلادی قرن گذشته برمیگردد و در بسیاری از ابعاد ، تبدیل به یک نماد برای فناوری غربی ، بویژه در حوزه بمب افکن ها محسوب می شود . این بمب افکن ، گرچه در ابتدای امر ، صرفا" حجم عظیمی از مهمات سقوط آزاد را برای اجرای تاکتیکهای بمباران فرشی حمل می نمود ، اما بتدریج و با پیشرفت فناوری ، قابلیت حمل ترکیبی از پیشرفته ترین مهمات دورایستا را بدست آورد که به کاربران آن اجازه می داد تا درفواصل چند هزار کیلومتری ، با ارائه ویژگی های نظیر قابلیت اطمینان بالا ، سادگی ، هزینه های تعمیر و نگهداری ، اهداف مورد نظر را با دقت بالایی مورد هدف قرار دهد . با این وصف ، گرچه ادعای طالبان هنوز از سوی مقامات مسئول نیروی هوایی تایید نشده ، اما در صورت صحت اخبار منتشرشده ، این رویداد ، تبدیل به یک واقعه بی سابقه خواهد شد . این خبر که تنها به فاصله 48 ساعت پس از حمله شبه نظامیان طالبان به یک کاروان نظامی ارتش آمریکا در نزدیکی پایگاه هوایی بگرام که به کشته شدن تعدادی از نظامیان این کشور منجر شد ، منتشر گردید ، نشاندهنده توسعه توانایی رزمی طالبان به نظر می رسد واینکه این گروه ظاهرا" به منبع جدیدی برای تهیه تسلیحات جدید نظیر سامانه های دید درشب و همچنین سیستم های دفاع هوایی پیشرفته تر دست پیدا نموده اند که بدانها اجازه میدهد تاکتیکهای رزمی پیچیده تری را به نمایش گذارند . در این ارتباط ، ارتش آمریکا ، به بهانه های مختلف ، روسیه ، پاکستان و ایران را متهم به حمایتهای آشکار و نهان از این گروه نموده که هر کدام از این سه کشور ، این اتهامات را قویا" رد نموده اند . از سویی دیگر ، فلسفه ارتقاء نمونه های اولیه استراتوفورتس به گونه H ، پرهیز از اجرای حملات در بردهای میانبرد و کوتاه برد و تمرکز براستفاده از مهمات دورایستای هدایت دقیقی نظیر AGM-86 محسوب می شد . با این وجود ، حتی درصورت هدف قرارگرفتن یا ازکار افتادن یک یا دو پیشرانه از مجموع 8 پیشرانه این بمب افکن ، خدمه از آموزشهای کافی برای کنترل هواگرد و بازگشت به پایگاه برخوردار بوده و این مساله ( قابلیت بقاء در میدان نبرد ) برای بی -52 میراثی برجای مانده از ویتنام بشمارمی آید ، ضمن اینکه درسالهای اخیر ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، تمامی بی-52 های موجود را به سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته به منظور مقابله با تهدیدات گسترش یافته تکثیر تسلیحات ضد هوایی دوش پرتاب ، مجهز نموده است. در هرصورت ، آنچه که ادعای طالبان در خصوص ساقط نمودن این هواگرد رزمی را دچار ابهام می کند ، این است که ساقط نمودن این بمب افکن نیازمند شلیک های پیاپی و مستقیم به پیشرانه ها یا بدنه بواسطه خنثی سازی تدابیر الکترونیکی موجود در استراتوفورترس خواهد بود . در هرصورت ، تا کنون ( 11آوریل 2019) دولتهای افغانستان و ایالات متحده ، هنوز واکنشی به این خبر نشان نداده اند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه 1- گونه H از بمب افکن بی -52 ، درحقیقت نمونه ارتقاء یافته ای از مدل G بشمار میرود که مشخصه اصلی آن ، تعویض پیشرانه ها و نصب موتورهای TF-33.P3 است . در مجموع ، تا 26 اکتبر 1962 ، نزدیک به 102 فروند از گونه H تولید شد که در طول ارتقاء های انجام شده ، سامانه های پرتاب چف ADR-8 ،سامانه هدفیابی لایتینینگ ، غلاف هدفگیری اسنایپر و رایانه مرکزی IBM AP-101 بدان اضافه گردید.
  4. این دو تاپیک وجود دارد ، درصورت تمایل ، در هر کدام از این دو می توانید مباحث را پیگیری بفرمایید اخبار مرتبط با کشورهای حوزه خلیج فارس تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران
  5. داده نمای بیستمین سالگرد شهادت امیر سرافراز ارتش ، سپهبد شهید صیاد شیرازی 1378-1398
  6. برای ثبت در تاریخ و اینکه وقتی بحث ایران وسط می آید ، رنگ یونیفرم اهمیت خودش را از دست می دهد
  7. حالا اگر ممکن هست روی این 3 محور براساس تئوری فوق تحلیل بفرمایید 1- برای آمریکایی ها چقدر صرفه دارداز جلوی ما کناربروند "وضعیت A " ( معایب و مزایا ) 2- برای ما چقدر صرفه دارد تا از جلوی امریکایی ها کناربرویم " وضعیت B" ( معایب و مزایا ) 3- مزیت ها و معایب شاخ به شاخ شدن ما و آمریکایی ها را تحلیل کنیم ( وضعیت C ) 4- درصورت وجود یک سناریو چهارم ( وضعیت D) ، تحلیل از ماهیت آن چی هست ؟؟
  8. ولادت امام حسین (ع) و روز پاسدار بر همه دوستان مبارک 1357-1398 چهل و یک سال ایستادگی برای حفظ کیان ایران و انقلاب اسلامی
  9. برای بحث و بررسی در خصوص تحرکات ایالات متحده در خصوص تروریستی خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی The U.S. Escalates Even Further Against Iran—To What End? پی نوشت : 1- این مساله ، یعنی اتهام زنی به یک سازمان مسلح رسمی یک واحد سیاسی ، شاید تبعات مشخصی را در حال حاضر در سطح منطقه و در آینده در سطح بین المللی برای همه واحدهای سیاسی داشته باشد . علی الحساب باید منتظر تایید یا رد توسط کنگره بود . 2- ترامپ این تصویر را احیانا" دیده ؟؟؟؟ یو اس اس استارک ، 1987 3- فردا ، بیستم فروردین سال 1398 ، سالروز ولادت امام حسین (ع) و روز پاسدار هست .. 4- ما در میلیتاری ، سرجای خودش نیروهای مسلح را سخت نقد می کنیم ، سرجای خودش هم پشتیبانی و حمایت هم میشود
  10. یک اندیشکده آمریکایی به بررسی تأثیر سه سال جنگ در سوریه برنیروی پدافند هوایی این کشور و اینکه حکومت اسد دارای چه میزانی از توانمندی در شرایط فعلی است پرداخت. اندیشکده «واشنگتن» در مقاله‌ای به قلم سرگرد «چندلر اتوود»، از نیروی هوایی آمریکا و همکار نظامی این مؤسسه و «جفری وایت» همکار دفاعی اندیشکده واشنگتن و افسر ارشد اطلاعات دفاعی سابق آمریکا نوشت: ضد هوایی‌های حکومت سوریه براثر جنگ ضعیف شده‌اند، مسئله‌ای که فضا را برای عملیات هوایی با ریسکی پایین مهیا کرده است؛ عملیاتی که بتواند درعین‌حال به اهداف مهم نظامی و انسانی، با صرف معقول منابع، دست یابد. حکومت در ۱۷ مه، سپهبد «حسین ایوب اسحاق»، فرمانده پدافند هوایی خود و یکی از برجسته‌ترین مقامات نظامی که از زمان شروع جنگ در سال ۲۰۱۱ کشته‌شده‌اند را از دست داد. هرچند مشخص نیست مرگ این ژنرال چه تأثیری بر جنگ خواهد داشت، بااین‌حال مرگ وی آسیبی روان‌شناختی خواهد داشت که روحیه نیروهای پدافند هوایی سوریه را کاهش خواهد داد. با توجه به این امر و تأثیر سه سال جنگ، این سؤال مطرح است که نیروی پدافند هوایی حکومت دارای چه میزانی از توانمندی در شرایط فعلی است؟ ■عوامل تضعیف نیروی ضد هوایی حکومت سوریه■ یکی از ریسک‌هایی که اغلب در مورد حمله احتمالی آمریکا یا یکی از هم‌پیمانانش به سوریه مطرح می‌شود، توانمندی پدافند هوایی این کشور است. به نظر می‌رسد سیستم پدافند هوایی «بشار اسد» که توسط روسیه برای مقابله با نیروی هوایی اسرائیل راه‌اندازی و نگهداری شده بود، پیش از جنگ داخلی، نیرویی قوی- حداقل روی کاغذ- بود. از آن زمان توانمندی‌های زمین پایه این سیستم، شامل موشک‌های سطح به هوا و سلاح‌های پدافند هوایی به دلیل چند فاکتور تنزل یافته‌اند: استهلاک تجهیزات نیروها و مدیریتی؛ اختلال در آموزش و نگهداری منظم؛ غفلت احتمالی؛ تقسیم پرسنل و تجهیزات برای تقویت عملیات علیه شورشیان؛ و تصرف مناطق کلیدی در شمال و جنوب سوریه توسط شورشیان. ■ نیروی هوایی سوریه زمانی بزرگ‌ترین نیروی هوایی در خاورمیانه بود ■ تا آنجا که به توانمندی‌های هوا پایه نیروی هوایی سوریه- که زمانی بزرگ‌ترین نیروی هوایی در خاورمیانه بود- مربوط است، به نظر نمی‌رسد این نیرو تهدیدی جدی برای عملیات هوایی باشد. در طی سه سال گذشته، این نیرو با ترک خدمت یا کشته شدن خلبانان، نگهداری ضعیف جنگنده‌ها و فقدان آموزش‌های تخصصی خلبان‌ها که برای انجام حمله‌های پیشرفته موردنیاز است، مواجه بوده است. جنگنده‌های قدیمی سوری ساخت شوروی، نیازمند نگهداری و قطعات یدکی گسترده‌ای هستند تا همچنان عملیاتی باقی بمانند؛ فرایندی که در خلال جنگ به فراموشی سپرده شد. حکومت بیشتر توانمندی باقی‌مانده هوایی خود را به بمباران ابتدایی – ولی درعین‌حال مرگبار- و تقویت دوباره عملیات پدافند شورشی خود اختصاص داد. ■تمرکز بیشتر قابلیت‌های ضد هوایی سوریه در دمشق ■ بااین‌حال ضد هوایی‌های حکومت همچنان دارای توانمندی‌هایی هستند، این توانمندی‌ها به‌خصوص در دمشق، مستقر هستند، توانمندی‌هایی که شامل پدافندهای زمین پایه برای دفاع از مواضع مدیریتی کلیدی و تجهیزات نظامی متراکم در این منطقه و سیستم‌های SAM مدرن‌تر یا به‌روز شده تری هستند. عملیات هوایی آمریکا یا هم‌پیمانانش در این منطقه نیازمند برنامه‌ریزی، پشتیبانی و تجهیزات هوایی (برای حمله، نظارت، شناسایی و پشتیبانی) است. در نقطه مقابل عملیات هوایی در مناطق شمال و جنوب سوریه نیازمند عملیاتی گسترده برای از بین بردن توان باقیمانده پدافند هوایی حکومت در این منطقه نیست. با ریسک نسبتاً پایین، با ایجاد شرایطی برای کمک بشردوستانه بین‌المللی یا تلاش برای یافتن راه‌حلی دیپلماتیک برای نبرد، نیز می‌توان به هدف دست‌یافت. ■ نیروی ضد هوایی سوریه در حال حاضر نیز تجهیزات خوبی در اختیار دارد■ قابلیت‌های فعلی ضد هوایی‌های حکومت سوریه قبل از جنگ شامل ۲۲ سایت هشدار،۱۳۰ سایت فعال SAM، در حدود چهار هزار اسلحه پدافند هوایی و چند هزار سیستم پدافند هوایی قابل‌حمل به‌وسیله نفر، بود. این تجهیزات اجازه پوشش سایت‌های عمده و مراکز اقتصادی نزدیک به اسرائیل، به‌خصوص نوار ساحلی، سوریه غربی- مرکزی (حماء، حمص)، منطقه دمشق و جنوب را به حکومت سوریه می‌داد. سوریه شمالی و به‌خصوص شرقی که ازلحاظ جمعیتی تراکم کمتری دارند، دارای تجهیزات تدافعی کمتری نیز هستند. نیروی ضد هوایی سوریه در حال حاضر نیز تجهیزات خوبی در اختیار دارد، اما پسرفت قابل‌ملاحظه‌ای نیز داشته است. احتمالاً بسیاری از سیستم‌ها به‌خوبی نگهداری نشده‌اند و کاربران این سیستم‌ها نیز احتمالاً به دلیل جنگ پراکنده‌شده و از آموزش و تمرین خوبی برخوردار نبوده‌اند. ■ شکاف در پوشش پدافند هوایی سوریه به دلیل حملات شورشی‌ها به تأسیسات ضد هوایی سوریه■ هرچند بحران سلاح‌های شیمیایی ماه اکتبر-دسامبر ۲۰۱۳ و تهدید حمله هوایی آمریکا ممکن است حکومت را وادار به تقویت آمادگی خود کرده باشد، به نظر نمی‌رسد تمرین‌های پدافند هوایی مناسبی در این بازه زمانی صورت گرفته باشد. تجهیزات و پرسنل در طول جنگ سوریه از بین رفته یا برای نبرد با شورشیان پراکنده‌شده‌اند و تعدادی از رادارهای هشدار و سایت‌های پدافند هوایی در شمال، دمشق و نزدیکی بلندی‌های جولان توسط گروه‌های شورشی مورد حمله واقع‌شده است که به ایجاد شکاف در پوشش پدافند هوایی یا تضعیف آن منجر شده است. علاوه بر این ضد هوایی‌های حکومت از انسجام کافی برخوردار نیستند تا فرماندهی، کنترل و ارتباطات را در قبال انواع تهدیدات تضمین کند. سیستم قادر است تا به نحوی موفقیت‌آمیز در مقابل اهداف پیش‌بینی پذیر عمل کند، اما به حد کافی برای مواجهه با حمله‌ای ناگهانی و هماهنگ چابک نیست. ■ ساقط کردن جت شناسایی RF-4E ترکیه نشان‌دهنده عملکرد مثبت ضد هوایی‌های سوریه است■ برای نمونه ساقط کردن جت شناسایی RF-4E ترکیه نشان داده است که ضد هوایی‌های سوریه همچنان می‌توانند به اهداف معین اصابت کند؛ اما این حادثه‌ای منحصربه‌فرد بود که تحت شرایطی ایدئال علیه یک هدف معین و در دسترس به وقوع پیوست. نیروهای حکومت وقتی با عملیات منظم هوایی روبرو شوند، احتمالاً بی‌کفایتی خود را با تأخیر در شناسایی و هماهنگی مسئولیت‌ها در سطح واحد، نشان خواهند داد. توانایی آن‌ها برای عملیات پدافند هوایی مناسب نیز احتمالاً با اماواگر همراه خواهد بود. بسیاری از تجهیزات پشتیبانی موشکی نیز در طول جنگ آسیب‌دیده یا از میان رفته است و خطوط ارتباطی که عملیات به‌کارگیری و تقویت مجدد از طریق آن‌ها میسر است نیز مورد تهدید مداوم نیروهای شورشی است. حکومت همچنین تعداد محدود سیستم‌های پیشرفته که به لحاظ فنی قابلیت تعقیب همزمان اهداف متعدد، شامل موشک‌های کروز و جنگنده‌های باقابلیت مانور بالا را حفظ نکرده است. ■ سرمایه‌گذاری وسیع سوریه پس از حمله اسرائیل به «الکبار»■ پس از حمله هوایی بازدارنده اسرائیل به رآکتور «الکبار» در سال ۲۰۰۷، سوریه سرمایه‌گذاری وسیعی برای تقویت شبکه پدافند هوایی خود کرده است. تمرکز بر روزآمد کردن ستون فقرات شبکه بود که ترکیبی از SAM های ساخت شوروی در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، شامل SA-2 ها و SA-5 ها و SA-6 ها است. گام‌های جدی دیگری نیز برای روزآمد کردن SA-3 ها مثل سیستم‌های دیجیتال و قابل‌حمل، برداشته‌شده است. علاوه بر این، دمشق SAM های تاکتیکی پیشرفته‌تری نیز مثل سه آتش‌بار قدرتمند SA-17 و ۳۰ سیستم برد نزدیک SA-22 که بنا بر گزارشات جت ترکیه را در سال ۲۰۱۲ ساقط کرد، به‌کاررفته است. ■ پاشنه آشیل حکومت در دفاع هوایی■ عملیات جنگی ضد هوایی‌های سوریه احتمالاً برای مقابله با حملات محدودی که از فقدان انسجام سیستم‌های سوری بهره ببرد، کارآمد نیستند. پاشنه آشیل حکومت سیستم‌های کهنه و شبه اتوماتیک فرماندهی، کنترل و ارتباطات، اتکای بیش‌ازحد بر شبکه‌های ارتباطی آسیب‌پذیر و ساختار متمرکز نبرد هوایی آن است. با توجه به این مسائل، بین شناسایی اولیه هواپیماهای متجاوز توسط رادارها و صدور دستورات لازم به بخش‌های دفاعی و پایگاه‌های هوایی فاصله زمانی قابل‌توجهی وجود خواهد داشت. علاوه بر این رادارهای هشدار قدیمی و ضعف شبکه‌های فرماندهی، کنترل و ارتباطات در برابر جنگ الکترونیکی حتی می‌تواند این تأخیر را بیشتر هم بکند که منجر به واکنش فردی و خودسرانه واحدها و عناصر پدافند هوایی می‌شود که این نیز آسیب‌پذیری آن‌ها را در مقابل حمله و پارازیت بیشتر می‌کند. این آسیب‌پذیری‌ها، حملات نیروی هوایی اسرائیل در سال ۲۰۰۷ را تسهیل کردند و از سال ۲۰۱۳ نیز رو به افزایش هستند. ■اسرائیل در طی جنگ فعلی در حدود نیم دوجین حمله به اهداف نظامی در سوریه انجام داده است■ حمله «الکبار» در عمق عرصه هوایی سوریه، هرچند در شمال که نیروی پدافند هوایی سوریه ضعیف‌تر است، انجام گرفت. گفته می‌شود که جت‌های جنگنده اسرائیلی با قابلیت‌های پیشرفته فریب الکترونیکی، از سایت‌های پدافند هوایی نزدیک مرز سوریه – ترکیه و نوار ساحلی گریختند و برای خود مسیری از دریای مدیترانه تا سایت هسته‌ای درون سوریه باز کردند. همچنین بنا به گزارشات، اسرائیل در طی جنگ فعلی چیزی در حدود نیم دوجین حمله به اهداف نظامی، شامل حمله به اهدافی در پایتخت، انجام داده است. این حملات محدود سوری‌ها را غافلگیر کرد و دفاع مؤثری در برابر آن‌ها صورت نگرفت. بر اساس گزارش‌های رسانه‌های آمریکایی، حملات سال گذشته به انبار تسلیحاتی منطقه دمشق با هواپیمای جنگنده‌ای که از تسلیحات استند آف استفاده می‌کرد، صورت پذیرفت؛ حمله‌ای که بدون ورود به محدوده هوایی سوریه یا نبرد علیه ضد هوایی‌هایی که از پایتخت حفاظت می‌کنند، نیز قابل‌اجراست. چنین تسلیحاتی احتمالاً برای پرهیز از ریسک عملیات در محدوده این ضد هوایی‌ها به کار بسته شدند. ■ برسی توان ضد هوایی‌های سوریه برای مقابله با حملات هوایی آمریکا و هم‌پیمانانش■ نتایج اگر آمریکا و هم‌پیمانانش تصمیم بگیرند که عملیات هوایی علیه سوریه انجام دهند، آن‌ها با شرایطی متفاوت، حسب هدف و نیت عملیات، مواجه خواهند بود. ضد هوایی‌های حکومت توان مقابله با حملات غافلگیرکننده با استفاده از مهمات استندآف را نخواهند داشت. این حملات با حملات اسرائیل علیه اهداف معین و خاص در سوریه قابل‌مقایسه است. عملیات هوای در مناطق شمالی و جنوبی سوریه که درگیر جنگ شدید هستند، مثل حلب، ادلب و جبهه جنوبی نیازمند عملیاتی گسترده برای دست‌یابی به برتری هوایی نیست. عملیات یکپارچه برای نابود کردن ضد هوایی‌های باقیمانده در این مناطق می‌تواند با ریسک کمتری صورت پذیرد و درعین‌حال منافع زیادی مثل تضعیف توان نظامی حکومت، پشتیبانی از کمک‌های بشردوستانه، تغییر موازنه میان گروه‌های شورشی افراطی و میانه‌رو زمینه‌سازی برای عملیات با هواپیماهای بدون سرنشین برای دست‌یابی به اطلاعات و اهداف آفندی باارزش، داشته باشد. ■پدافند هوایی پایتخت سوریه همچنان خطری پابرجا برای عملیات هوایی نیروهای خارجی خواهد بود■ بخش پدافند هوایی پایتخت همچنان خطری پابرجا برای عملیات هوایی خواهد بود. جایی که ضد هوایی‌ها به‌شدت متراکم هستند و پیشرفته‌ترین SAM های متحرک (به‌طور مثال SA-6 ها و SA-3 ها یا SA-17 ها و SA-22 های مدرن‌تر) در آنجا قرار دارند، سطح تهدید افزایش می‌یابد و چالشی قابل‌توجه در مراحل آغازین عملیات ایجاد می‌کند. در موارد پیچیده‌تر، این نیروها ممکن است در بدو حمله پراکنده شوند، در طی عملیات اولیه پنهان شوند و پس‌ازآن در منطقه‌ای جدید برای به دام انداختن جنگنده‌های ناآگاه دوباره ظاهر شوند. برای از کار انداختن سیستم پدافند هوایی یکپارچه دمشق و زمینه‌سازی برای عملیات بعدی، نیروهای هم‌پیمان لازم است عملیاتی هوایی همراه با قابلیت‌های جنگ الکترونیک، جنگ سایبری و توانمندی‌های شناسایی، نظارت و اطلاعات انجام دهند؛ و تسلیحات استند آف برای استفاده علیه قابلیت‌های فرماندهی، کنترل و ارتباطات، SAM های ثابت و سایت‌های هشدار و محتمل‌تر از همه هواپیماهای پنهان شونده برای انجام حملاتی علیه SAM های پیشرفته اطراف دمشق را به‌کارگیرند. ■ عملیات هوایی آمریکا در سوریه الزاماً موفقیت‌آمیز یا همراه با شکست نخواهد بود.■ با توجه به اینکه نیروهای آمریکایی با موفقیت عملیات علیه سیستم‌های پدافند هوایی بسیار مشابهی (و به همین نحو پراکنده و کم قدرت) انجام داده است، احتمالاً می‌تواند در عرض یک تا دو هفته بدون تلفات یا با کمترین تلفات به برتری وایی دست یابد. عملیات هوایی آمریکا و هم‌پیمانانش در سوریه باید در مقابل چند سناریوی عملیاتی، با استفاده از یک ارزیابی میدانی و روزآمد از توانمندی‌های حکومت در این سناریوها، سنجیده شود. زود است که بگوییم که شبکه پدافند هوایی سوریه تهدیدی بزرگ است یا اصلاً تهدیدی نیست. برخی عملیات با اهداف مهم بالقوه، مثل کاهش توانمندی‌های نظامی حکومت و حمایت از مأموریت‌های بشردوستانه را می‌توان با ریسک نسبتاً کم و صرف معقولانه منابع انجام داد. به‌طور خلاصه عملیات هوایی آمریکا در سوریه الزاماً موفقیت‌آمیز یا همراه با شکست نخواهد بود. منبع : http://www.eshraf.ir/1731 دوست خوب خواهش میکنم. تمنا دارم. پلیز. سیلوو پله. اتمنا منکم.... دیگه زبونی بلد نیستم عکس ها یا لینک باشد یا از گالری سایت... آنتی وار
  11. سلام علیکم البته استفاده از آنچه که Paradummy هم نامیده میشود ، از جنگ جهانی دوم شروع شد . اولین استفاده آن هم توسط واحدهای چترباز ورماخت برای تصرف سه کشور هلند ، بلژیک ( 10 ماه مه 1940 ) و لوگزامبورگ بود ، در اوت 1940 هم این چتربازهای عروسکی در جریان عملیات موسوم به "Abwurf Aktion" برای شبیه سازی حمله به اسکاتلند استفاده شد . اولین استفاده متفقین هم از این عناصر ، توسط ارتش بریتانیا در جریان عملیات رزمی در شمال آفریقا ( Siwa ) ، یک مورد استفاده در جریان عملیات Hasty در ایتالیا ، حمله به ماداگاسکار ( تحت فرمان ویشی ) درجریان عملیات موسوم به Ironclad و..... تا عملیات نرماندی به منظور فریب واحدهای مدافع ورماخت ... پی نوشت: شرح کاملی در خصوص استفاده از این تاکتیک فریب در کتاب " حصاری از دروغ " نوشته آنتونی کیو براون وجود دارد که قطعا" برای علاقه مندان عملیات فریب جالب توجه هست .
  12. در حاشیه بحث امداد رسانی سپاه به مناطق سیل زده و قرارگرفتن احتمالی این نهاد رسمی نظامی کشور در فهرست سازمان های خاص در طول حیات طیبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، یونیفرم پرسنل این نهاد ، یا آغشته به "خون" بوده یا آغشته به " خاک " پاسدارها از یونیفرم خودشان ، خوب مراقبت نمی کنند !!!!! پی نوشت : 1- در جنگ رسانه ای مقابل دشمن ، گل به خودی نزنیم لطفا"!!!!!!! 2- عطف به این پست که مخاطب متوجه شود ، میلیتاری دیگر محلی برای جناح بندی ها سیاسی نیست
  13. تقویت شبکه پدافند ضد بالستیک ارتش سعودی موافقت لاکهید- مارتین برای تحویل تعداد افزون تری از سامانه تاد ریاض - براساس بیانیه اخیر وزارت دفاع آمریکا ، آژانس دفاع موشکی ایالات متحده که بزرگترین پیمانکار دفاعی در جهان کنونی بشمار میرود ، با قراردادی به ارزش 2.4 میلیارد دلار ، قرار است تا بزرگترین مجموعه دفاع موشکی برد بلند محصول لاکهید (THAAD) را برای شبکه پدافند هوایی ارتش سعودی فراهم نماید . این گزارش که در اول آوریل 2019 منتشر شد ، با تشریح جزییات این قرارداد ، اعلام نمود که دپارتمان موشکی لاکهید-مارتین به همراه بخش سامانه های کنترل آتش این شرکت مستقر در دالاس ( تگزاس ) ، اصلاحیه قراردادی به مبلغ 2,457,390,566 دلار را به منظور تولید سامانه های رهگیر تاد که پشتیبانی دولت ایالات متحده و سعودی را بخود می بیند ، مورد تایید قرارداده است . عربستان سعودی در نوامیر 2018 ، قراردادی به ارزش 15 میلیارد دلار را با هدف خرید 44 آتشبار موشکی تاد ( شامل موشکها و سامانه های جانبی ) با طرفهای آمریکایی به امضاء رساند که این قرار داد ، یکی از بزرگترین قراردادهای فروش تجهیزات نظامی در تاریخ ایالات متحده و جهان بشمارمی آید . سامانه دفاع موشکی تاد ، برای اولین بار ، به سال 2008 میلادی ، وارد خدمت شد و ناظران براین اعتقاد قراردارند که این سیستم جدید ، در سطح بالاتری از سامانه زمین به هوای MIM-104 پاتریوت در حوزه برد و همچنین قابلیت درگیری با اهداف پروازی بالستیک قرار دارد . در حالی که سامانه پاتریوت عمدتا" برای ایجاد چتر دفاع موشکی برای موقعیتهای نظامی تاکتیکی نظیر پایگاه های هوایی و بنادر راهبردی ، طراحی و بخدمت گرفته شد ، می توانست همزمان با اهداف پروازی ( شامل موشک و هواگردهای رزمی ) درگیر شود ، در حالی که سامانه تاد ، گرچه محدوده پوشش بیشتری را بخود می بیند ، اما قابلیت رهگیری موشکهای بالستیک آن نسبت به نسخه قبلی ، به مراتب افزون تر شده است . به همین دلیل ، پرتابه قابل شلیک از این سیستم جدید ، برای تاثیر گذاری بیشتر ، به گونه ای طراحی شده که با برخورد مستقیم ، هدف را منهدم نماید . با این وصف ، علیرغم جنجال های فراوان در خصوص برد و ارتفاع درگیری این موشک ، ظاهرا این سیستم در برابر شلیک موشکهای بالستیک ، محدودیتهایی قابل ذکری نیز بخود می بیند و این مساله ، با توجه به داده های بدست آمده در بهترین شرایط رزمی که تاد در آن مورد تست قرار گرفته ، سئوالات بسیار جدی را درخصوص تاثیرگذاری آن بوجود آورده است . بااین حال ، تنها مشتری سامانه تاد ، تا حال حاضر ، ارتش عربستان بوده ، در حالی که ژاپن نیز علاقه مندی خود را برای خرید این مجموعه اظهار نموده تا با استقرار آن در کنار سامانه های پاتریوت ، دفاع موثری را در برابر کره شمالی و چین ایجاد نماید . ارتش سعودی نیزدر گذشته برای مقابله با تهدید موشکی عراق ( دهه 90 میلادی .م ) و همچنین افزایش توانمندی های موشکی جمهوری اسلامی ایران ، پس از خرید تعداد قابل توجهی از سیستم های دفاع هوایی پاتریوت و در کنار آن ، پدیدآمدن شایعاتی مبنی بر خرید سیستم گنبد آهنین از رژیم عبری ، درصدد است تا قابلیتهای دفاع موشکی خود را توسعه دهد . علاوه براین ، خبرهای ضد و نقیضی از مذاکرات فشرده این کشور با روسیه ، برای خرید سیستم دفاع هوایی اس-400 ( که قابلیتهای افزون تری بویژه برد درگیری 2 برابری نسبت به سیستم تاد را فراهم میکند ) نیز منتشر شده که در صورت خرید و استقرار ، ارتش این کشور قادر خواهد بود تا اعتماد به نفس بیشتری ، تهدیدات ناشی از موشکهای کروز ، هواگردهای رزمی و همچننین موشکهای بالستیک را حتی در سرعت و حجم بالا ، دفع نماید . دراین زمینه ، برخی تحلیلگران نظامی براین عقیده اند که در صورت استقرار ، راه اندازی و ترکیب این سه سیستم از ایالات متحده ، اسراییل و روسیه ، ارتش عربستان ، تبدیل به نخستین کشوری خواهد شد که یک شبکه دفاعی کارآمد برضد تهدیدات بالستیک و کروز را بخدمت گرفته است . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
  14. سلام علیکم معادل عبارت " combined- arms combat" بطور دقیق چه شکلی قابل برگردان به پارسی هست ؟؟
  15. کشف علت سقوط بویینگ 737 مکس پی نوشت : تجمیع اخبار علمی ارسال شده در میلیتاری ( فروردین 1398 خورشیدی )
  16. سلام مجدد یکی از خوبی های میلیتاری این هست که وقتی ابهامی پیش می آید ، مخاطب علاقه مند ، به انحاء مختلف می رود دنبال پاسخ .... راجع به مهمات سُرشی ، تاحال حاضر اطلاعات مشخصی پیدا نکردم ولی یک تجربه مشخص از تاکتیک loft bombing مورد استفاده IAF در خصوص نحوه استفاده از مهمات سقوط آزاد مارک82 وجود دارد . در جنگ 1973 ، مشکلی نیروی هوایی رژیم عبری با آن مواجه شده بود ، نحوه چینش واحدهای سام سوری و در برخی مواقع ، یگانهای پدافندی ارتش مصر در کوهپایه ها ( با فاصله مشخص از دیواره یک برجستگی زمینی "طبیعی یا انسان ساخت ") بود ، برای انهدام این واحدهای ، اجرای تاکتیک carpet bombing امتحان شد ولی جواب نداد به همین خدمه اسراییلی ، یک روش جدید را طراحی کردند. فانتوم های عبری که هر کدام به 6 تیر مهمات مارک82 مسلح می شدند ، با سرعت 600 نات ( 1110 کیلومتر در ساعت ) ، در ارتفاع 200 فوتی ( 61 متری زمین ) از پشت مانع بسمت هدف حرکت میگرفتند ، در یک فاصله مشخص ، خلبان با زاویه 45 درجه نسبت به دیواره مانع ، خودش را به ارتفاع 2000 فوتی ( 607 متری) می رساند و بعد با یک بنک 120 درجه ای در یک لحظه همه مهمات خودش را روی هدف خالی می کرد و بلافاصله مجددا ارتفاع خودش را برای پرهیز از مواجهه با اتش پدافند ، کاهش میداد . به نظرم ما الان با ورژن توسعه یافته همین تاکتیک در سوریه برای انهدام سام های سوری مواجه هستم با این تفاوت که به جای مهمات سقوط آزاد ، مهمات هدایت شونده سُرشی کاربرد پیدا کرده که میزان خطر مورد اصابت قرار گرفتن جتهای مهاجم کاهش پیدا کند . پی نوشت : 1 - چند سال پیش یک دیاگرامی از این تاکتیک دیده بودم ولی الان حضور ذهن ندارم در کدام کتاب بود . 2- منبع تحلیل فوق ، کتاب arab migs جلد 6 ، صفحه 93
  17. پیامی قوی برای خرس بزرگ رزمایش یک /هفتم ناوگان رزمی جنگنده های اف-22 نیروی هوایی ایالات متحده در نزدیکی مرزهای فدراسیون روسیه واشنگتن : براساس اخبار منتشر شده ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده با اعزام وینگ سوم از گروه جنگنده های 477 ، قصد دارد تا یکی از بزرگترین رزمایش های هوایی دهه اخیر را در پایگاه مشترک المندورف –ریچاردسون آلاسکا با حضور ناوگان هشدار دهنده زودهنگام هوابرد (AWACS) و همچنین بخش قابل توجهی از ناوگان ترابری برد بلند سی -17 خود برگزار نماید . در این رزمایش ، نزدیک به 24 فروند از جنگنده های برتری هوایی اف-22 که به تقریب ، یک هفتم سازمان رزم مجموع ناوگان عملیاتی رپتورهای این نیرو را تشکیل میدهد ،حضور خواهند داشت .در جریان این رزمایش که با شناسه "پیاده روی فیلها " نیز شناخته میشود ، قرار است تا تا صورتبندی های نیروی هوایی ، با کمک ناوگان هشداردهنده و پشتیبانی ، تاکتیکهای رزمی را در فواصل دور ، به اجرا گذارند . اعزام این تعداد قابل توجه از جتهای اف-22 که بدلیل تعداد محدود موجود ، بیشتر در قالب صورتبندی های 6 تا4 فروندی ، تا کنون رصد شده اند ، نشاندهنده اراده نیروی هوایی این کشور برای اعمال برتری هوایی خود در هرنقطه از کره زمین ، بویژه ، اثبات دست بالا در برابر روسیه به نظر می رسد . علاوه براین ، حضور پرتعداد آواکسها نیز نشان از آن دارد که بخش قابل توجهی از ناوگان این هواگردها ، در نیروی هوایی ایالات متحده از آمادگی رزمی بالایی برخوردار هستند و در ترکیب با ناوگان عملیاتی اف-22 ، پتانسیل درگیری هوابه هوا ، شناسایی موثر و حتی قابلیت هدایت موثرتر رپتورها برای درگیری با اهداف متخاصم در بهترین حالت ممکن را فراهم خواهند نمود . پایگاه های هوایی ارتش روسیه در شرق دور با این حال ، اعلام خبر شرکت تعداد قابل توجهی از رپتورهای نیروی هوایی در رزمایش آلاسکا ، بخصوص در زمانی که تنش های میان ایالات متحده و روسیه ، رشد صعودی بخود گرفته است ، حاکی از قصد واشنگتن برای ارسال یک سیگنال قوی برای مسکو با هدف اعلام برتری هوایی کامل این کشور در یک درگیری احتمالی است . این درحالی است که نیروی هوایی روسیه ، از یک دهه پیش ، مجددا پروازهای منظم گشتی را با استفاده از بمب افکن های دورپرواز توپولف-95 در سراسر مرزهای مشترک خود با ایالات متحده ، مجددا" برقرار نموده ، نیروی هوایی آمریکا نیز بخشی از ناوگان رپتورهای خود رابرای اسکورت این بمب افکنها ، اختصاص داده است . علیرغم این شرایط ، ماهیت طراحی اف-22 به گونه ای است که به خدمه آن اجازه می دهد تا با برخورداری از برد رزمی قابل توجه و پنهانکاری ، به عمق شبکه دفاع هوایی دشمن نفوذ نماید و این مساله با توجه به فاصله 80 کیلومتری زیرساختهای نظامی آمریکا با مرزهای شرقی روسیه و حضور متراکم ناوگان آواکس و همچنین استفاده اف-22 از مخازن سوخت خارجی ، قبل از ورود به حریم هوایی دشمن ، زنگ خطرجدی برای روسها محسوب میگردد . در آنسوی خطوط درگیری ، نیروی هوایی روسیه هم اکنون از گونه های پیشرفته تر مشتق شده از سوخو-27 ، در قالب جتهای رزمی نسل چهارم که اف-22 برای مقابله با آنها توسعه پیدا نموده ، استفاده میکند . با این وصف ، روسها بشدت مشغول توسعه پیکربندی نسل پنجم خود ( سوخو-57) هستند که ادعای غلبه بر رپتور را در کنار خود می بیند ، هرچند این جت روسی هنوز وارد خدمت رزمی نشده و گمانه زنی ها نیز ورود آن به ناوگان شرق دور نیروی هوایی روسیه را تا اواخر 2020 بسیار بعید ارزیابی می کنند ، ضمن آنکه به نظر می رسد ناوگان هواگردهای هشداردهنده زودهنگام هوابرد نیروی هوایی روسیه نیز در مقایسه با همتایان آمریکایی خود ، یک گام عقب تر قرار دارند . اما نیروی هوایی روسیه درصدد است تا این ضعف را با توسعه رادارهای زمین پایه قدرتمندی نظیر 91N6E موجود در سامانه اس-400 در کنار ارتقاء سلاحهای محمول بر روی ناوگان فلانکر (Su-27SM3) و میگ-31 (MiG-31BSM) برطرف نماید. بن پایه پی نوشت : این تاپیک ، تجمیع تمامی مطالب ارسال شده توسط کاربران در حوزه رزمایش ارتشهای خارجی است که در فروردین سال 1398 سازماندهی گردید . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : تحلیلگر دفاعی MR9
  18. سلام علیکم حقیقت ماجرا این هست که چند سال پیش با یکی از دوستان متخصص در زمینه سرعت و ارتفاع پروازی فانتومها برای شلیک یا پرتاب مهمات سقوط آزاد مارک82/84 یا مهمات هدایت شونده بومی ، صحبت می کردم، ایشان فرمودند که این اعداد و ارقام در هر نیروی هوایی در ردیف اطلاعات طبقه بندی شده قرار دارند . به همین دلیل اطلاعات خاصی در زمینه نحوه شلیک مهمات عبری ندارم ، با این حال ، شاید دیاگرام های ذیل برای درک بهتر بمباران کمانی ( toss bombing ) کمک کند . این مورد هم باید با مراجعه به یک منبع معتبر بررسی شود .
  19. آمادگی رزمی سامانه های رزمی اس-300 سوری !!! مزیتها و چالش ها بخش دوم و پایانی پنجم – با درنظر داشتن این فرض که نیروی دفاع هوایی سوریه قابلیت اداره مستقل اس-300 را بدست آورده ، اما ورود این سامانه ها به عملیات رزمی به احتمال بسیار زیاد به مجوز مسکو نیازمند است . طبیعتا" روسها نیز خطر درگیری مستقیم با دو نیروی هوایی پیشرفته منطقه را با سیستم های محدود موجود خود در سوریه قبول نخواهد کرد ، ضمن اینکه ورود اس-300 سوری به چرخه رزمی ، به معنای امنیت بیشتر برای واحدهای ایرانی مستقر در سوریه است که شاخ به شاخ با IDF قرار دارند . ششم - سامانه های پدافندی روسی ، رکورد بی نظیری در هدف قراردادن عمدی یا غیر عمدی اهداف غیر نظامی را در کارنامه خود به ثبت رسانده اند . این سابقه ناگوار شامل انهدام پرواز MH17 خطوط هوایی مالزی توسط جدایی طلبان تحت حمایت روسیه در کریمه و انهدام هواگرد شناسایی IL-20 در نزدیکی لاذقیه ( با فاکتور گرفتن دخالت عمدی نیروی هوایی اسراییل ) میشود و مسکو نیز برای کاهش این سابقه ، اقدامات احتیاطی لازم را در نظر گرفت است . هفتم – شبکه دفاع هوایی سوریه ، در حال حاضر حداقل 3 آتشبار سام -22 ( پانسیر ) و حداقل یک رادار درگیری سام-5 خود را درجریان حملات فشرده IAF از دست داده واین ماموریتهای محوله به شبکه دفاع هوایی این کشور را برای دفاع از موقعیتهای حساس ( کاخ ریاست جمهوری ، فرودگاه دمشق ، انبارهای مهمات و ... ) بسیار مشکل نموده است . این درحالی است که نیروی هوایی اسراییل به لطف آموزش برتر و استفاده از مهمات دورایستای هدایت دقیق ، ضربات کاری مهمی را به سوری ها وارد کرده است . هشتم – با وجود همکاری های دوجانبه میان ایران ، سوریه و روسیه ، کشورهای نامبرده ، فاقد موافقت نامه های دو جانبه نظامی در سوریه هستند و بالتبع روسها هیچ تعهدی مبنی بر حفاظت از ساختارها و دارایی های جمهوری اسلامی در سوریه ندارد . در واقع ، کرملین به سختی عملیاتهای نیروی هوایی اسراییل را در سوریه تحمل نموده ، اما مقامات ایرانی از این مساله بسیار خشمگین هستند که چرا این سامانه ها برای دفاع از ایرانی ها وارد عمل نمیشوند ، تا جایی که حشمت ا... فلاحت پیشه ( رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس ) روسیه را بدلیل عدم استفاده از سیستم های جدید دفاعی در جریان حملات 20ژانویه 2019 بشدت محکوم نموده است . علیرغم خشم مقامات ایرانی ، خطوط قرمز روسها ، صرفا به دفاع از دارایی های نظامی خود محدود میشود و شبکه دفاع هوایی سوریه نیز عموما" با هدف دفاع از ثبات حاکمیت اسد وارد عمل شده و خواهد شد . طبیعتا" انتقال اس-300 به سوریه ، بیشتر برای افزایش برد بازدارندگی روسها و نه ایجاد یک چتر دفاعی برای واحدهای ایرانی صورت پذیرفته است . درنتیجه میتوان چنین تحلیل نمود که روسیه ، خواستار شفافیت و روابط غیر رسمی بهتر با اسراییل بخصوص در حوزه سوریه است . با توجه به روند وقایع ، به نظر می رسد که رویکرد روسیه موفق شده است ، تا جایی که در جریان ملاقات بین نتانیاهو و پوتین ، نخست وزیر رژیم عبری اطلاعاتی محرمانه ای را در خصوص اهداف سپاه پاسداران در سوریه و جولان اشغالی به روسیه انتقال داده ، در حالی که پوتین به وی اطمینان داده که اس-300 های تحویلی صدمه ای به IAF وارد نخواهد آورد . نهم – از آنجایی که حال حاضر ( مارس 2019) هیچ شناختی از ماهیت و شکل استفاده از سامانه اس-300 در دمشق ، وجود ندارد ، هنوز کریدورهای پروازی مورد استفاده IAF با خطر چندانی مواجه نشده ، بااین وصف ، موشکهای تحویلی به سوریه ( شامل گونه 48N6E2) که بطور خاص برای انهدام هواپیماها و موشکهای بالستیک طراحی شده ) در صورت شلیک از موقعیت استقرار فعلی ، دربرابر اهداف متخاصم عبری ، بویژه زمانی که جتهای عبری در ارتفاع بسیار کم وارد محدوده هدف خود میشوند یا اینکه کاربرد مهمات دور ایستا در دستور کار این نیرو است ، به تقریب از کارایی لازم برخوردار نخواهد بود . اما برخی از ناظران نظامی براین اعتقاد قراردارند که درصورتی که سپاه پاسداران ، قصد ایجاد زیرساختهای تولید و ذخیره موشکهای بالستیک فوق دقیق خود را در نزدیکی استقرار اس-300 های سوری داشته باشند ( استان حماء) در آن زمان ، IAF با مشکلات نظامی و سیاسی به مراتب سخت تری برای حمله به انها مواجه خواهد بود ، بویژه اینکه فرمانده سپاه قدس (سردار سرلشکر پاسدار قاسم سلیمانی ) اشراف کاملی بر صحنه نبرد سوریه دارد و استقرار دپوهای موشکی ایران در نزدیکی سامانه های سوری ، به عمد صورت پذیرفته است . در چنین وضعیتی ، اسراییل بالاجبار می بایست هماهنگی های بیشتری را با روسها ( در زمینه به اشتراک گذاری اطلاعات و اعلام قبل از اجرای حمله ) داشته باشد که این نیز ریسک درز اطلاعات به نفع سپاه را بشدت افزایش خواهد داد ، ضمن اینکه اگر قصد IAF حمله به عمق خاک سوریه باشد ، آن زمان ، احتمال انتقال سامانه های دفاع هوایی کوتاه برد متحرک ایرانی به سوریه نیز بر وخامت اوضاع به ضرر اسراییل بشدت افزایش می یابد . دهم – درصورتی که اسراییل یا روسیه ، تمایلی به همکاری اطلاعاتی گسترده تر نداشته باشند ، می توان چنین تحلیل نمود که آخرین گزینه IAF ، هدف قرار دادن مستقیم اس-300 های سوری خواهد بود . اگر تلاش نیروی هوایی اسراییل برای افزایش قابلیتهای سرکوب دفاع هوایی خود (SEAD) بویژه پس از خرید و تحویل سیستم های صادراتی S-300 PMU-2 به جمهوری اسلامی ایران ، در نظر گرفته شود و تمرینات مشترک با نیروی هوایی ایالات متحده ، یونان و حتی اوکراین نیز به این معادله افزوده گردد ، آن زمان می بایست در تمامی تحلیل های موجود تجدید نظر نمود . یازدهم – نیروی هوایی رژیم عبری ، هم اکنون علاوه بر مهمات انتحاری ضد رادار هاروپ ، می تواند از ترکیب نگران کننده اف-35 های خفاکار ارتقاء داده شده خود ( F-35I ) بر علیه سوریها استفاده کند ، ضمن اینکه خبرهای تایید شده ای نیز وجود دارد که این نیرو مجموعه پشتیبانی الکترونیکی Kolchuga-M را از اوکراین دریافت نموده است . بااین وصف ، افسران ارشد نیروی هوایی اسراییل اطلاع دارند که هم روسیه و هم جمهوری اسلامی ایران ، بشدت در تلاش برای شناسایی ثبت و تجزیه و تحلیل عملیات جتهای اف-35 هستند و این محدودیتهای بسیار عجیبی را برای IAF فراهم آورده است . با اندکی تصرف ، صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9 منابع : 1- Syrian S-300 Ready to Use? 2- تصاویر ماهواره ای آنالیز شده از هاآرتص
  20. قصر شیرین ، بعد از بارندگی های فروردین 1398 بالا : مین ضد زره سبک VS2.2 ایتالیایی که در جنگ ایران و عراق به مقیاس گسترده به نیروی زمینی ارتش عراق تحویل شد پایین : احتمالا" مین ضد نفر PMN ( مشهور به قمقمه ای / طبلکی ) یا مین ضد نفر M-72 ( مشهور به مین کیکی ) یا احتمالا" مین ضد نفر PM.A.3 ( در این تصویر چندان مشخص نیست ) !!!!! منبع : جزوات آموزشی نیروی زمینی ارتش و جزوه آموزشی تخریب نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
  21. بروزرسانی ، تجمیع و اصلاح تاپیک جامع برنامه فضایی ایران ( شامل تمامی تاپیک ها ، اخبار ، تحلیل ها ، پستهای بایگانی و قفل شده و .... ) هشتم فروردین سال یکهزار و سیصد و نود هشت خورشیدی
  22. ورود AK-47 به بازار پهپادها مسکو : رسانه های جمعی روسی روز دوشنبه ، با انتشار ویدئویی ، پهپاد جدیدی را به نمایش گذاشتند که نشانه هایی از سلاح افسانه ای AK-47 را در خود داشت .براساس تصاویر موجود در این ویدئو ، به نظر می رسد که این هواگرد رزمی بدون سرنشین قابل حمل که با سلاح پیاده نظام کلاشینکف مسلح شده ، توسط شرکت آلماز-آنتی روسیه به ثبت رسیده است . به گزارش وب سایت Futurism.com مجموعه تصاویر منتشره ازسوی آلماز-آنتی نشاندهنده یک طراحی اولیه بسیارساده شامل یک بدنه مرکزی تشکیل شده از پیکربندی یک قبضه سلاح کلاشینکف به همراه یک جفت بال مجهز به دو پیشرانه است . اما برخلاف ظاهر ساده این پهپاد ، معرفی این پیکربندی ، آینده ای بسیار دهشتناک از میدان های رزمی آینده که قادرند با مسلح شدن به طیف وسیعی از تسلیحات سبک ، کشتار وسیعی را در میان پیاده نظام دشمن ایجاد نمایند ، پیش روی تحلیلگران نظامی قرار میدهد . با این حال ، شرکت سازنده مدعی است که تمامی مراحل بارگذاری و شلیک این پهپاد ، که به یک کارابین Vepr-12 Hummer با ظرفیت خشاب 10 فشنگ ، مسلح میشود ، بصورت خودکار صورت می گیرد .شرکتهای روسی ، در سالهای اخیر ، طیف متنوعی از سخت افزارهای بدون سرنشین غیر متعارف ، نظیر یک بی سرنشین زیر سطحی که برای شکار واحدهای غواص متخاصم کاربرد پیدا می کند ، را به بازارهای تسلیحاتی معرفی نموده اند. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : تحلیلگر دفاعی MR9
  23. ارتش جمهوری اسلامی ایران و بلایای طبیعی شمال و جنوب ایران پی نوشت : از حضور سپاه هم اگر تصاویری هست ، دوستان در همین تاپیک محبت کنند . متشکرم
  24. سلام علیکم به یک دلیل بسیار مشخص ، شرایط و محیط درگیری در فضایی که نیروی دریایی این کشور باید عمل کند ، ایجاب میکند که این سخت گیری ها وجود داشته باشد ( چه در انتخاب شاخص ها برای یک سخت افزار رزمی و چه در آموزش خدمه ) به همین دلیل اگر متون نیروی هوایی و دریایی آمریکا را بررسی کنید ، نیروی دریایی آمریکا به خدمه هوایی خودش صفت aviator (هوانورد ) را که بسیار متشخص تر و سنگین تر و به اصطلاح وزنه شخصیتی بالاتری را دارد ، داده ، در حالی که در نیروی هوایی به خدمه پروازی ، صفت pilot (خلبان ) داده میشود . ضمن اینکه نسل اول خدمه هوایی اسکادران های اف-4 و اف-14 ایرانی ، زیردست همین مربیان مجرب که بعضا" سابقه خدمت رزمی در ویتنام را هم داشتند ، آموزش دیدند و عملکرد آنها را هم در جنگ با عراق ، به عینه دیدیم .