در مجموع ، تمام رژه امسال تحت الشعاع حادثه اهواز شد ، با این وصف ، خوب هست که تغییرات در استتار ادوات را هم پوشش دهیم ...

صرفا" برای یک یاد آوری تاریخی ( مجبور می کنید که خاک آرشیو را هر چند یکبار تکانده تا گردو غبار از اذهان پاک شود ) دره بقاع لبنان سال 1982 سام های سوری در برابر عملیات SEAD نیروی هوایی عبری ( فانتوم های مسلح به شرایک و استاندارد ) به همراه E-2 C های اسراییلی سال 2018 یا بعد از آن ... باور 373 ( که حداقل تا الان روز چهارشنبه 28 شهریور سال 97 هنوز رونمایی نشده و در شبکه پدافندی داخلی امتحان خودش را پس نداده ) در برابر ناوگانی متشکل از F-35I ، F-16I ودر نهایت F-15I پی نوشت : البته هنوزF-16 CJ های آمریکایی و یوروفایترهای آلمانی / بریتانیایی و رافال های فرانسوی را هم حساب نکردیم !!!!!

سلام علیکم با این تحلیل ، ظاهرا نه روسها را شناختید و نه اینکه ترکها را که متصل به حضرات مستقر در ادلب هستند و نه اسراییل را که برتری هوایی کامل را روی آسمان سوریه ایجاد کردند ، هر شکل ماجرا را بچرخانید ، باز هم در معادله ، باید فکری برای همه طرفهای درگیر بکنید ، یعنی روسها را توجیه کنید (که قطعا" موافقت نمی کنند برای گسترش حضور شما ) و بعد انقدر کارت برنده داشته باشید که ناتو ( مجموع کشورهای حاضر به رزم شامل آلمان و فرانسه ) حاضر نباشند جتهای خودشون را وارد معرکه کنند و این یعنی از همین الان باید برید در فاز دفاعی ، تونل بزنید ، این یعنی جنگ فرسایشی طولانی و متعاقب آن هزینه های بیشتر ( حالا کاری به تبعات داخلی ان هم نداریم )

سلام علیکم نمودار جالبی هست از روند حملات IAF از 2013 تا ژانویه 2018 لازم به ذکر هست که اولین حمله هوایی اسراییل به سوریه ، در سال 2011 انجام شد این هم نمای شماتیک حمله 18 سپتامبر 2018 از دید رسانه های عبری ظاهرا معتقد هستند که پایگاه یگانهای ایرانی را در فرودگاه حمیم زدند !!!!!!!!!!!! تصویر ماهواره ای قبل از تهاجم ساختمانی که گفته میشود در پایگاه حمیم مورد حمله قرار گرفته ... تصویر همان مکان بعد از حمله پی نوشت : به تفاوت دو تا حمله دقت کنید ( حمله موشکی سپاه و حمله هوایی اخیر IAF ) و میزان خسارت و دقیق بودن حملات هوایی ( صرف نظر از نیرویی که این عملیات را انجام داده ...)

سلام علیکم و رحمت ا... والا بنده بی طرف نیستم ، بالاخره همه ما طرف یک سمتی هستیم ،.... شده وضعیت ایران که در دو جنگ جهانی بی طرف بود ولی در هردو جنگ لقمه کفتارها و شغال ها شد والا بنده و امثال بنده هر حرفی بزنیم ، چوب دوسر طلا هستیم !!!!!! بالاخره یک جای تحلیل ما را می گیرند و لای منگنه می گذارند ، اگر استدلال کنیم که ایها الناس ، این شیوه ای که داریم پیش می رویم ، بالاخره یک جایی یقه ما را میگیرد و بعد نمیشود جبران کرد ، متهم به غرض ورزی میشویم ، خدمت دوستان عرض می کنیم که همه تحلیل ها نشان میدهد که ایها الناس ، موشک سرجای خودش ، خوب ، عالی ولی نیروی هوایی را دریابید ، کار نمایشی نکنید ، بگذارید حداقل اگر جاهای دیگر درست نمیشود ، همین یک بخش را بچسبید و درستش کنید ، متهم به غرب گرایی و.... می شویم ، استدلال میشود که چرخه و زنجیره مدیریت نظامی ما باید خون تازه ای را دررگهای خودش ببیند ، می فرمایند که چرا تجربه ها را نادیده می گیرید ، عرض می شود که دانش نظامی و منابع را در کُنج کتابخانه های دانشکده های نظامی محصور نکنید و بگذارید در یک چهارچوب درست ، فکرهای تازه فرصت اظهار نظر و جولان داشته باشند که این به نفع خود سیستم هست ، برچسب های ناگفتنی به ما می زنند ، به دوستان پیشنهاد می کنیم که چرا مثل سایر کشورهای پیشرو ، اجازه ایجاد مخازن فکر در حوزه های نظامی را نمیدهند و یا اگر می دهند برای یک عده خاصه و خلاصه ای هست که عمر مفید کاری خودشون را سپری کردند و انگیزه ای برای رفتن مسیرهای تازه را نمیدهند ، یک چیزی دیگری می فرمایند .. رسیدیم به هفته دفاع مقدس ، الان دوستان بسیار عزیز ما در سپاه می فرمایند که از افتخارات سپاه این هست که فرمانده کل اش در زمان جنگ 22 سال داشت ، فرمانده لشکرهایش هم ، همه جوان و پرانرژی ، سئوال بنده از این دوستان این هست که شما این همه تجربه موفق را با تمام فراز و فرودش دارید ، چرا این را در دهه 90 شمسی تکرار نمی کنید ؟؟؟ این انرژی متراکم ، اگر آزاد شود ، بسیاری از این نواقصی که سالهاست داریم آنها را می بینیم ، بدون شک ظرف 10 سال ، برطرف میشود ولی این اراده استفاده وجود ندارد .. الان داریم می بینیم ، تمامی مدیران رده میانی شرکتهای تسلیحاتی یا علمی دنیا ، جوان های رده سنی 30-45 هستند ،یعنی اوج دوران خلاقیت ،ولی در کشور ما طرف به سمت 40 که حرکت میکند ، مثل پیرمردهای 70 ساله هست ... بعد در اینجا دوستان ما 4 دهه که گذشت تازه به فکر تدوین و تصویب قانون منع بکارگیری بازنشستگان هستند که اجرای این خودش 4 دهه دیگر طول می کشد ، حالا در این 4 دهه ، چقدر ظرفیتهای این کشور ( حالا فقط در بخش دفاعی ) از بین رفته یا می رود ، فقط خداوند عالم مطلع هست ... بعد ما زانوی غم بغل می کنیم که " واحسرتا" ، فرصت از دست رفت ..... القصه ، گفتنی هادر این زمینه بسیار هست ، ولی متاسفانه تا الان دوستان ما ثابت کردند که تا یک فاجعه ای درست نشود ، قصد ایجاد تغییرات درست را ندارند ، حالا بنده و امثال بنده به چه چیزی قسم و آیه بخوریم که دشمن این سرزمین نیستیم و دوست داریم سازمان یا سازمان های مسلح ما همپای سایرین رشد بکند ، معلوم نیست .... این را جدی عرض می کنم ، شاید از 20 سال پیش تا الان ، بعد از قضایای ...... ، مشابه این تحلیل برای ایران دائم ذهن بنده را مشغول کرده ، حالا مشکلات زندگی یک طرف ، این وضعیت هم یک طرف دیگر .....

سلام بله ، این فرض هم ممکن هست وجود داشته باشد ، که دقیقا میشود مشکلی که ما در جنگ با عراق داشتیم ، نبود یک سامانه جامع کنترل-فرماندهی که اهداف را پایش ، دسته بندی ، اولویت بندی کرده و درنهایت بهترین انتخاب را در اختیار آتشبارها قرار دهد ( درسهایی از جنگ مدرن ، آنتونی کردزمن ، ترجمه پارسی ، جلد دوم ، انتشارات مرکز اسناد دفاع مقدس )

سلام علیکم جای برادر عزیز ، " الکترو" بسیار خالی هست در این جا ، اگر ایشان حضور داشتند ، با درصد اطمینان بالاتری به این سئوال جواب می دادند ، ولی عقلانی این باید باشد که روسها برای جلوگیری از حوادثی مثل "شلیک به خودی" در منطقه رزمی با حضور عناصر دفاع هوایی خودی و دشمن ( منظور ائتلاف هست ) تمهیداتی راباید در نظر بگیرند که این شامل سامانه های پدافندی ارتش سوریه هم میشود . البته اگر تحلیل جناب واریور را هم در نظر بگیریم ، کل تحلیل ها بطور کامل معکوس میشود ، یعنی روسها و IAF با هم دست به یکی کرده باشند که ارتش سوریه را یک مقدار قلقلک بدهند و سوریها هم نامردی نکرده و IL-20 روسی را زدند که این را باید تا انتشار اطلاعات جدید صبر کرد و دید

طومار صلح برای سرزمین پارس پنجاه سال با اشباح نیروی هوایی از یک نظر ، دهه چهل و پنجاه شمسی را میتوان دوران طلایی نیروی هوایی ایران بشمار آورد . در این دو دهه ، نیروی هوایی از یک شاخه ابتدایی و عقب مانده به یک نیروی پیشرفته و مدرن تبدیل شد که تا نزدیک به انتهای دهه نود شمسی ( 1397 ) ، همچنان قابلیتهای خود را ، گرچه با فراز و نشیب فراوان ، حفظ نموده است . با این وصف ، سال جاری شمسی ، پنجاهمین سالگرد ورود جنگنده - بمب افکن F-4 به سازمان رزم نیروی هوایی است که مرور فرآیند ورود این جت رزمی جالب به نظر خواهد رسید . در دهه هفتاد میلادی ، روابط میان اعراب و اتحاد شوروی با تحویل محموله های بزرگی از تسلیحات ، بخصوص جنگنده های رزمی از سوی این کشور ، به اوج خود رسیده بود و این مساله ، ایالات متحده را برآن داشت تا با تمام قدرت و در چهارچوب دکترین ریملند ( اسپایکمن ) ، از ایران حمایت کند، بویژه اینکه ، پهلوی دوم در اظهار نظری ، بیان نمود که قدرت گیری اعراب را به هیچ عنوان تحمل نخواهد کرد . در نتیجه ، برنامه ای که از انتهای دهه شصت میلادی با تحویل 16 فروند جنگنده اف-4 دی آغاز شده بود ، با قدرت ادامه پیدا کرد و به همین ترتیب ، سیل ویرانگر سفارشهای نیروی هوایی به شرکت مک دانل سرازیر شد . این سفارشها که در قالب پروژه "طومار صلح" تعریف شده بود ، در سال 1971 با تحویل 4 فروند RF-4E ، سال 1972 با تحویل 36 فروند F-4E ، دوازده فروند RF-4E در سال 1973 ، سی و شش فروند F-4E به سال 1974 ادامه یافت . بدین ترتیب ،درنهایت ماجرا ، 32 فروند F-4D، یکصد و هفتاد و هفت فروند F-4E و 16 فروند RF-4E ( بعلاوه حداقل 6 فروند فتوفانتوم های دُم سفید ) به نیروی هوایی ایران تحویل شد ، چنانکه IIAF بعد از نیروی هوایی آلمان ، به دومین کاربرفانتوم تبدیل گردید . این درحالی بود که فانتوم های ایرانی به شکلی خاص ، به تجهیزات پیشرفته APX-80 ( سامانه درخت جنگی ) ، کابین بهبود یافته ( طرح MOD.556) ، رایانه های دیجیتال کنترل آتش برای مهمات هدایت شونده اسپارو و همچنین سامانه ناوبری دیجیتال ARN-101 مجهز شده بودند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

دنبال خیانت و این موارد نباشید ، IDF هم ترسی از وارد شدن سلاح به سوریه ندارد ، چون پشتیبانی همه جانبه اطلاعاتی آمریکایی ها و ناتو را دارد ، خودش هم که از سال 1948 در منطقه حضور گسترده نظامی / اطلاعاتی / امنیتی دارد ،و به لطف برنامه ریزی ، برتری هوایی کاملی را هم ایجاد کرده ( از جنوب دمشق در شمال تا صحرای سینا در جنوب ) اما به همان صورتی که قبلا عرض شد ، تنها حلقه مفقوده این ماجرا ، شکل و ماهیت کاری هست که جمهوری اسلامی در سوریه دارد انجام میدهد که یک طیف بدبینانه تا خوشبینانه از تحلیل ها در این زمینه وجود دارد و تقریبا هیچ اطلاعاتی از آن تا الان درز نکرده ...

سلام علیکم پنج فقره عامل ( سوریها ، IAF ، فرانسوی ها و حتی آمریکایی ها و شاید نقص فنی ) ممکن هست باعث این رویداد شده باشد . باید منتظرماند و براساس اطلاعاتی که منتشر میشود تحلیل کرد . این پرنده نسخه IL-20 M با شناسه COOT-A هست که از روی گونه غیر نظامی IL-18 توسعه پیدا کرده ، 4 پیشرانه AI-20M ایوچنکو دارد و سابقه سقوط بدلیل نقص فنی درنیروی هوایی هند و روسیه را دارد . نسخه روسی به یک رادار آرایه فازی ایگلا- یک مجهز هست و در بخش خارجی بدنه هم دوربین های لوراپ A-87P را با خودش حمل می کند . در اهمیت نیروی هوایی ( آن هم مسلح به جنگ افزارهای متعارف ) همین بس که یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . پی نوشت : به محدوده درگیری سامانه های روسی مستقر در سوریه دقت کنید ، تمام خاک لبنان و نیمی از خاک سرزمین های اشغالی در برد کشف این سیستم ها قرار دارند ، با این حال یک سئوال ، با فرض اجرای حملات دور ایستا از خاک لبنان ( که این هم یعنی ناتوانی لبنان در حفاظت از آسمان خودش بدلیل عدم وجود یک نیروی هوایی آماده یا شبکه دفاع هوایی مناسب ) آیا حملات IAF کشف نمیشود یا اینکه موضوع دیگری وجود دارد ؟؟

خرس جاسوس پرنده روسی ساقط شده ؟؟!!!!! گمانه زنی هایی وجود دارد که واحدهای دفاع هوایی سوریه ، در تلاشی ناکام برای پاسخ به تهاجم جتهای اسراییلی ، به شکل تصادفی یکفروند پرنده الینت IL-20 نیروی هوایی روسیه را که در سواحل این کشور در استان لاذقیه در حال اجرای ماموریت بوده ، ساقط کرده است . در همین حال وزارت دفاع روسیه براین ادعا قرار دارد که به احتمال زیاد ، شناور رزمی نیروی دریایی فرانسه ، مسئول این واقعه است ، با این وصف ، وزارت دفاع فرانسه هنوزاین مساله را تایید یا رد ننموده . در 17 سپتامبر 2018 ، CNN بر مبنای تحلیل یک مقام ارشد دفاعی ایالات متحده گزارشی را منتشر نمود که در آن ادعا شد ، ارتش ایالات متحده معتقد است که واحدهای دفاع زمین به هوای سوری ، مسئول اصلی در ساقط نمودن پرنده IL-20 نیروی هوایی روسیه هستند . براساس اخبار منتشره از سوی وزرات دفاع روسیه ، این هواپیما نظامی در ساعات اولیه 18 سپتامبر به وقت محلی ، ناگهان از دید اپراتورهای زمینی محو شد ، اما این مساله که چه کسی یا چه کسانی ممکن است مسئول این رویداد باشند ، هنوز مشخص نشده . یک مقام ارشد وزارت دفاع روسیه در این مورد به خبرگزاری تاس چنین گفت : " ارتباط اپراتورهای زمینی مستقر در پایگاه هوایی Khmeimim واقع در استان لاذقیه ، زمانی که این پرنده در فاصله 35 کیلومتری سواحل سوریه مشغول اجرای ماموریتهای محوله بود ، ناگهان قطع شد و این درست همزمان با حمله چهار فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی اسراییل به اهداف مشخصی در استان لاذقیه بود " نیروی هوایی اسراییل هنوز اطلاعات جدیدی در این حمله منتشر ننموده ، اما ظاهرا" جتهای اف-16 این نیرو با استفاده از فضای هوایی لبنان ، اقدام به شلیک موشکهای دور ایستا به موقعیتهای مشخص شده ای در استان لاذقیه ( تاسیسات صنعتی ) که حدس زده میشود با برنامه موشکی و شیمیایی ارتش سوریه مرتبط باشد نموده اند . این در حالی است که رسانه های دولتی سوریه مدعی شده اند ارتش این کشور تعدادی از موشکهای شلیک شده را رهگیری و منهدم نموده است . به گفته ناظران نظامی ، از ابتدای سپتامبر 2018 ، این سومین حمله هوایی جدی نیروی هوایی اسراییل به سوریه محسوب میشود ، چنانکه اولین حمله در 4 سپتامبر به شهر بندری طرطوس و دومین حمله در 15 سپتامبر به فرودگاه بین المللی دمشق صورت پذیرفت . شناور رزمی Auvergne تا این زمان ( 18 سپتامبر ) ارتش ایالات متحده هر گونه دخالت در این حمله را تکذیب نموده ، با این حال وزارت دفاع روسیه اعلام کرده که رادارهای روسی ، حداقل شلیک چند موشک از شناور رزمی فرانسوی Auvergne را ثبت نموده اند . Aster 15 شناور رزمی Auvergne ، که در کلاس شناورهای چند ماوریته Aquitaine طبقه بندی میشود ، به موشکهای کروز دریاپایه و همچنین موشکهای Aster 15 مسلح است . شناور رزمی Languedoc سابقه حضور رزمی نیروی دریایی فرانسه نیز به آوریل 2018 بازمی گردد که شناور Languedoc نیروی دریایی این کشور به همراه نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، به سایتهایی که ادعا می شد موقعیت نگهداری تسلیحات شیمیایی ارتش سوریه هستند ، حمله ور شدند . پی نوشت : 1-ظاهرا تراکم حملات به سوریه دارد افزایش پیدا می کند و اگر این را در کنار خبر ملاقات پوتین- اردوغان بگذاریم ، نتایج قابل ملاحضه ای را میشود از آن استنتاج کرد .... 2- با توجه به ماهیت اهداف انتخاب شده توسط IAF ، میشود گفت که یک بازی اطلاعاتی بسیار پیچیده در جریان هست و احتمالا" برای دور نگه داشتن نگاه تیزبین اطلاعاتی طرفهای درگیر از ماهیت اصلی کاری که جمهوری اسلامی مشغول انجام آن در سوریه است ، درزهای عمدی اطلاعاتی ایجاد میشود تا زیرساختهای اصلی با امنیت بیشتری ایجاد شود ( کاری که در بازه زمانی ژانویه 1942 تا ژوئن 1944 در قالب عملیات فریب انجام شد )/ البته این صرفا" یک فرضیه قابل تایید یا رد هست ) صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

کم کم داریم به هفته دفاع مقدس 1397 شمسی نزدیک می شویم باور کنید ، بیشتر از دو دهه هست این تصویر را در آرشیو شخصی دارم ولی تا الان متوجه آن نشدم .... "نیروهای خودی در محاصره‌ی دشمن قرار دارند و «علیحسن» در تلاش است که آنها را از محاصره نجات دهد . «علی حسن احمدی» برای اینکه زیر رگبارهای دشمن، موضعش را رها نکند، پای خود را با سیم تلفن به پایه‌ی دوشکا بسته است" یک حقیقتی را باید اعتراف کرد ، این نسل الان کجاست !!!!!!!

سلام علیکم در این تاپیک از برنامه ها بروزرسانی تایگرهای عملیاتی در کشورهای مختلف صحبت شد و انشا.. ادامه هم خواهد یافت ، با این حال ، یادآوری نام کسانی که بنیان گذار حرکتی سیستماتیک برای ارتقاء توان رزمی نیروی هوایی بوده ودر این زمینه پرتلاش ظاهر شدند ، می تواند به شکل ناچیزی جبران کننده زحمات آنها باشد ... ایستاده از راست : حبیب صادق پور (مرحوم ) ، منصور ستاری ( شهید ) ، پرویز نصری (F-5) پی نوشت : 1- پس زمینه عکس هم احتمالا" پروژه تولید هواپیمای آموزشی "پرستو" باید باشد ... 2- تصویر بالایی هم پچ 1000 ساعت پرواز با تایگرهای نیروی هوایی است ، خلبان های با سابقه 2000 ساعت پرواز ، همین پچ با رنگ پس زمینه قرمز را بر بازوی راست خود نصب می کنند .

لبه تیغ تیزتر برای نیروی هوایی اعطای قرارداد 49 میلیون دلاری نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای توسعه مهمات هوا به زمین مشترک به لاکهید- مارتین واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در سالگرد حملات 11 سپتامبر به شکل رسمی از امضاء قراردادی به ارزش 49618289 میلیون دلار به منظور خرید مهمات هوا به زمین مشترک از شرکت لاکهید – مارتین رونمایی نمود . براساس بیانه رسمی وزارت دفاع ، لاکهید – مارتین در چهارچوب قرارداد بازنگری شده W31P4Q-15-C-0102 می بایست تامین نیازمندی اردنانس نیروی هوایی در حوزه مهمات هوا به زمین مشترک Joint Air-to-Ground Missiles را برعهده گیرد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، انتظار میرود که این قرارداد در فوریه 2021 بطور کامل در تاسیسات لاکهید در اورلاندو (فلوریدا) نهایی شود . به گفته این تحلیلگران ، بخش سخت افزاری این سامانه تسلیحاتی (JAGM) در تست های صورت گرفته ، نزدیک به 95 درصد اطمینان پذیری رزمی را به ثبت رسانده و بدلیل تشابه خطوط تولید این محصول جدید با مهمات ضد زره هلفایر ، می توان نزدیک به 75000 تیر موشک با قابلیت اطمینان پذیری رزمی نزدیک به 97 درصد را تحویل کاربران داد . به گفته سخنگوی لاکهید – مارتین ، مهمات هوا به زمین مشترک ترکیبی از توانایی های مهمات HELLFIRE II و سیستم هدفگیری Longbow را به شکل ارتقاء یافته خواهد داشت . پیمانکار JAGM براین اعتقاد قرار دارد که ترکیب دو فناوری لیزر نیمه فعال (SAL) و رادار موج میلیمتری (MMW) در یک جستجوکر تکی و اتصال آن به یک کلاهک بهبود یافته از گونه هلفایر در کنار تغییر پیشرانه و سامانه های پایش پرواز میتواند مسحور کننده به نظر برسد . این جستجوگر دوگانه ، علاوه بر کارکرد مستقل ، می تواند بصورت ترکیبی نیز عمل نموده تا عملکردی بهینه را در محیط های بشدت آلوده به جنگ الکترونیک به نمایش گذارد . معماری ماژولار و باز این سخت افزار موجب خواهد شد تا قیمت گذاری نهایی آن ، با ثبات بیشتری همراه گردد و این گزینه مطلوبی برای ارتش بشمار می آید . این روند ، همچنین باعث خواهد شد تا وزارت دفاع از دامنه مانور بیشتری برای ارائه سفارشهای بیشتر برخوردار شده و مضاف بر آن ، مسیرهای جدیدی برای کاهش هزینه های طراحی و تولید کشف گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم سناریونوسی برای محیط های رزمی قرن بیست و یکم ارسال شده در شهریور 1395 در سناریو نویسی ، در حال حاضر ،3 الگوی مشخص وجود دارد سناریوی تهاجم ساحلی پایه سناریوی تهاجم ساحلی پی نوشت : یک پیشنهاد ، دوستان علاقه مند بر خلاف روند های گذشته ، روی سخت افزار زیاد تمرکز نداشته باشند ، به نظرم روی استراتژی ها و احتمالات پیش رو یک دقت نظر بیشتری شود ، به جاهای خوبی می رسیم ...

گنبد آهنین .... همچنان در سرزمین های اشغالی تکذیب خبر فروش سامانه گنبد آهنین به ارتش سعودی تل آویو : دولت عبری ، به شکل قطعی گزارشهای منتشر شده در خصوص خریداری سامانه دفاع موشکی Iron Dome توسط یکی از کشورهای عربی ( عربستان سعودی ) را رد کرده ، اما به این نکته اذعان نموده که تلاشها برای گسترده نمودن همکاریهای نظامی از سوی عربستان در حال انجام است . ظاهرا" در روزهای گذشته ، اخباری مبنی بر خرید یک سامانه کامل گنبد آهنین توسط رسانه i24NEWS منتشر شده بود که بسرعت تکذیب شد . در ابتدای این گزارش ، وب سایت خبری که در کشور امارات به ثبت رسیده ، مدعی شده بود که ارتش سعودی ، سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین را برای جلوگیری از افزایش حملات موشکی شبه نظامیان حوثی بطور مستقیم از اسراییل خریداری نموده است . اما بلافاصله ، وب سایت Al-Khaleej آنلاین نیز طبق اظهار نظر یک منبع دیپلماتیک سطح بالا چنین تحلیل نموده که دولت عبری با اعمال فشار از سوی ایالات متحده و همچنین ارائه تضمین های بیشتر در خصوص تامین امنیت اسراییل در منطقه ، از ارائه این سیستم رزمی به عربستان خودداری نمود . با این وصف ، مقامات سعودی ، هر گونه خبری در خصوص خرید این سامانه دفاع موشکی از اسراییل را تکذیب کرده و مقامات امنیتی عبری نیز بطور کامل این گزارش را رد نموده اند . گسترش این خبر در رسانه های عمومی موجب گردید تا شرکت صنایع هوا- فضای اسراییل که پیمانکار اصلی تولید سیستم گنبد آهنین محسوب میشود نیز به شکل بی سابقه ای گزارش فروش این جنگ افزار به سعودی را رد نماید. سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین Iron Dome ، در ردیف سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای قرار می گبرد که بطور خاص برای پدافند بر ضد موشکهای بالستیک ، توسط شرکت سامانه های پیشرفته رافائل و صنایع هوا- فضای اسراییل تولید شده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، این سیستم دفاع موشکی ، به شکل ویژه ، ماموریت رهگیری و انهدام راکتهای کوتاه برد و پرتابه های توپخانه ای را در یک برد کمینه 2.5 مایل تا حداکثر 43 مایل را بر عهده دارد تا از ورود انها به مراکز جمعیتی جلوگیری بعمل آورد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

جالب اینجاست که این ضربات ، از سوی نیرویی وارد شده که همگان مدیریت کنترل - فرماندهی و فرآیند انتخاب هدف آن را به بدترین شکل ممکن ارزیابی می کنند. علاوه براین ، هنوز صدای شکستن دیوار صوتی برفراز پایتخت کشور ( تهران ) توسط فاکس بتهای عراقی از گوش ها بیرون نرفته ، هنوز بمباران کارخانه های تولید آلومنییوم اراک ومجموعه صنعتی های این استان که فقط در یک بمباران بیشتر از 250 شهید مهندس و کارگر را روی دست ما گذاشت ، فراموش نشده .... زبان آمار ، گویای همه چیز هست ، نیازی به توضیح ندارد سال 1359 = 26 فقره سال 1361 = 48 فقره سال 1362 = 41 فقره سال 1363= 54 فقره سال 1366 = 81 فقره شمار حملات هوایی شش ماه سال (1359) : 413 مرتبه شمار حملات هوایی در سال اول (1360 ) : 571 مرتبه شمار حملات هوایی در سال دوم (1361) : 476 مرتبه شمار حملات هوایی در سال سوم (1362 ) : 260 مرتبه شمار حملات هوایی در سال چهارم (1363) : 246 مرتبه شمار حملات هوایی در سال پنجم (1364) : 790مرتبه شمار حملات هوایی در سال ششم (1365) : 962مرتبه شمار حملات هوایی در سال هفتم (1366) : 745مرتبه شمار حملات هوایی در سال هشتم (1367) : 306مرتبه به ستون اول تا آخر دقت کنید ، نسبت معکوسی میان توان هوایی جمهوری اسلامی در دفاع از فضای هوایی با رشد حملات هوایی عراقی ها وجود دارد خوب ، این آمار برای دوستانی هست که صدام حسین مسلح به موشک را خطرناکتر از صدام حسین مسلح به یک نیروی هوایی می دانستند و حالا : تلفات ایران در جریان حملات هوایی حالا تحلیل کنید چرا با توجه به این آمار مشخص و رسمی ، داریم مسیر را اشتباه طی می کنیم !!!!!! اخبار هفته دفاع مقدس و رژه نيروهاي مسلح 1396

تایگر های تُرک جان بخشی مجدد به حوزه آموزش نیروی هوایی ارتش ترکیه ، بعنوان یکی از اعضاء جناح جنوبی ناتو ، برای نخستین بار در سال 1965 شاهد ورود اولین جتهای تازه نفس F-5A فروند( 19فروند ) و F-5B ( گونه دو نفره ) بودن که می بایست هسته اولیه اسکادران 142 نیروی هوایی را تشکیل میدادند . 25 دسامبر 1965 ، اولین F-5A فریدم فایتر تک سرنشینه نیروی هوایی ترکیه در ابتدا این جتها برای آموزش نسل اول خدمه نیروی هوایی ترکیه جهت ورود به عصر جدید قدرت هوایی مورد استفاده قرار می گرفتند ، اما با ورود پرنده بیشتر تا اواسط سال 1967 ، تعداد هواپیماهای موجود به اندازه تشکیل دو اسکادران عملیاتی رسید . بدین ترتیب از ابتدای سال 1968 ، نیروی هوایی این کشور دو اسکادران با سازمان رزم کامل ( اسکادران های 142 و 161 ) را برای اجرای عملیات رزمی در اختیار داشت . نخستین فروند از گونه F-5B نیروی هوایی ترکیه با این حال ، روند فوق با تحویل حداقل 20 فروند نسخه RF-5Aدر انتهای سال 1969 و 1970 ادامه پیدا نمود که در نهایت باعث شد تا نیروی هوایی ترکیه امکان داشته باشد که دو اسکادران ترکیبی جنگده / بمب افکن – شناسایی ( واحدهای 192و 162) را بوجود آورد ، ضمن اینکه 13 فروند نسخه رزمی برای ایفای نقش شناسایی تغییر نقش یافتند . به شکل خلاصه ، فریدوم فایترهای ترک به صورت غیررسمی در نبرد های هند- پاکستان به سال 1971 ( به تعداد 6 فروند ) و بحران قبرس هم به شکل نیمه فعال حضور داشتند ، اما بدلیل تحریم های ایالات متحده، تا سال 1975 فقط 6 فروند مدل تک نفره و 2 فروند نسخه دو سرنشینه در سازمان رزم این نیرو عملیاتی بودند . با پایان تحریم های آمریکا در اواسط دهه 80 ، اف-5 های ترکیه جان دوباره ای پیدا کردند ، چرا که بتدریج سایر کشور ها موجودی اف-5 های اضافی خود را به ترکیه انتقال دادند که در این میان نروژ با 26 فروند گونه تک سرنشین و 6 فروند نمونه دو کابینه در جولای 1983 ، تایوان با 6 فروند نمونه تک سرنشین و 3 فروند دو سرنشینه بیشترین سهم را به نام خود ثبت کردند . در سالهای بعد نیز ، جتهای جدیدی مستقیم از داراییهای ایالات متحده و سپس نیروی هوایی هلند به سازمان رزم این نیرو اضافه گردید . شاید بتوان گفت گه جرقه اولیه ارتقاء اف-5 های نیروی هوایی ترکیه پس از قطعی شدن ورود جتهای اف-16 به این نیرو ، زده شد . به این ترتیب ، این نیرو در ماه مه 1993 درخواست نمود تا حداقل 40 فروند نمونه تک سرنشین و 20 فروند نمونه دو سرنشین برای شروع برنامه آموزش خدمه جتهای جدیدتر اف-16 سی و اف-16 دی مورد بروزرسانی قرار گیرند . با این وصف ، این برنامه تا سال 1995 و پس از ان برای یکسال دیگر ( 1996 ) به تعویق افتاد. اما در نوامبر 1996 ، مجددا" نیروی هوایی ترکیه برای 48 فروند اف-5 های موجود اعلام نیاز برای ارتقاء نمود که بعد از کش و قوس فراوان ، بروزرسانی محدود برای این جتها در مرکز تعمیر ونگهداری شماره یک نیروی هوایی واقع در Eçkisehir در دوحوزه ارتقاء سازه ای و بهبود اوبونیک آغاز شد . برای بهینه سازی اف-5 های ترکیه ، علاوه بر متخصصین نیروی هوایی ،یک کنسرسیوم به رهبری واحد صنایع هوا- فضای اسراییل ( بخش لاهاو ) ، شرکت البیت سیستمز ، و صنایع هوا- فضای سنگاپور ، راکول اینترنشنال ، جی یی سی مارکنی تشکیل گردید . این بروزرسانی شامل نصب سامانه پرواز با سیم (Fly-by-wire systems) ، نمایشگرهای سربالا ( HUD) نمایشگرهای چندکاره ، سامانه های تشخیص دوست از دشمن و در نهایت GPS می گردید . این برنامه مجموعا" در دو مرحله صورت پذیرفت : مرحله یکم ، افزایش عمر سازه اصلی بدنه و مرحله دوم ، ارتقاء اویونیک که هر دو مرحله ، درمرکز تعمیر و نگهداری نیروی هوایی اجرا گردید . این قراردادکه در نهایت در انتهای سال 1998 به امضاء طرفین رسد ، ارزشی در حدود 70 میلون دلار داشت که با توجه به گستردگی برنامه و شرکاء حاضر دران ، رقمی فوق العاده ارزیابی می گردید . در انتها نیز نورثروپ گرومن ، تهیه حداقل 34 کابین بهبود یافته را به مبلغی در حدود 1.8 میلیون دلار بر عهده گرفت . پس از سه سال کار مستمر ، اولین پرواز این گونه بهبود یافته با شناسه F-5-2000 در یکم آوریل 2001 صورت پذیرفت که چهار فروند اول بطور کامل توسط صنایع هوایی اسراییل و 44 فروند باقی مانده نیز توسط ترکها بروزرسانی گردید . گفتنی است که همه این جتها به صندلی های پرتاب شونده مارتین بیکر Martin Baker Mk 10L مجهز شده اند . دوسال بعد یعنی در سال 2003 ، یک مجموعه بروزرسانی محدود دیگر شامل سامانه های مخابراتی پیشرفته تر برای حفظ تماس ایمن تر با واحدهای زمینی و پرنده های بدون سرنشین بر روی این جتها اجرا گردید . صندلی های پرتاب شونده مارتین بیکر Martin Baker Mk 10 سری L مجموع این بروزرسانی ، باعث گردید تا نیروی هوایی ارتش ترکیه ، تا سال 2020 ، یک جت رزمی –آموزشی مناسب را برای آموزش خدمه جتهای جدیدتر اف-16 در اختیار داشته باشد ، در عین اینکه این جتها با مسلح شدن به مهمات می توانند نقش پشتیبانی نزدیک زمینی ارزان قیمت را برای این نیرو بازی کنند . پی نوشت : 1- به سال تحویل گیری اف-5 های ترک دقت کنید ، تقریبا" همزمان با IIAF بود . 2- به لیست شرکتهای حاضر در برنامه بروزرسانی و همچنین بازه زمانی ارتقاء این جت دقت بفرمایید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

میمون پوزه دراز برای ارتش لهستان کیف شرکت دولتی Promoboroneksport از اوکراین بعنوان بخشی از کنسرسیوم UkrOboronProm پیشنهادی مبنی بر جایگزینی نفربرهای منسوخ و از رده خارج BRDM-2 که هم اکنون در سازمان رزم نیروی زمینی لهستان مشغول عملیات هستند را به ارتش این کشور ارائه داده است . روز جمعه هفتم سپتامبر 2018 ،کنسرسیوم UkrOboronProm اعلام نمود که یکی از شرکتهای تابعه این مجموعه یادداشت تفاهمی را با شرکت WZM بعنوان یک پیمانکار دفاعی لهستانی در خصوص برنامه مدرنیزاسیون خودروهای شناسایی رزمی موسوم به Mongoose ( میمون پوزه دراز ) به امضاء رسانده است . خودروی زرهی شناسایی Mongoose ( قبلا" BRDM-NIK ) گونه ارتقاء یافته ای از سخت افزار طراحی شده در دوران اتحاد شوروی ( زره پوش آبخاکی BRDM-2 ) بشمار می رود که توسط شرکت اوکراینی Mykolayiv Armoured Plant توسعه پیدا نموده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، برای افزایش حفاظت از خدمه ، ضخامت صفحات زرهی در بخش جلویی این زره پوش افزایش پیدا نموده که میزان آن به 10 م.م میرسد . براساس مندرجات یادداشت تفاهم امضاء شده میان دوطرف ، در آینده نزدیک کار ارتقاء نمونه دوم این زره پوش شناسایی- رزمی آغاز شود و برای مرحله نخست ، آزمایشات اولیه گونه اولیه ان در سپتامبر 2018 در میدان تمرینی ارتش لهستان صورت پذیرد . پس از تجزیه و تحلیل تست های اولیه ، قراردادی میان دو طرف برای تامین نیازمندی های نیروی زمینی لهستان به امضاء خواهد رسید . در اوایل سال 2009 ، رسانه های محلی لهستان گزارش کرده بودند که وزارت دفاع این کشور قصد دارد تا حداقل 200 دستگاه زره پوش آبخاکی جدید به ارزش 300 میلیون یورو ( 330 میلیون دلار ) را خریداری نماید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام اعطای نشان فتح درجه یک به دریادار حبیب ا... سیاری از سوی فرماندهی محترم کل قوا https://tnews.ir/news/6082118345500.html

غرور آفرین و اطمینان بخش نامی که تا ابد میدرخشد تامکت 6025-3 در گذر زمان ایستاده از چپ : اسدالله عادلی - جلیل زندی - غلام هاشم پور - عباس بابائی - ایرج سیروس - محمد رستم پور. نشسته از چپ : صدیقیان - احمد مرادی طالبی - غلامرضا نظام آبادی پی نوشت : 1- به "جی سوتهای" نو و یکدست خدمه دقت کنید . 2- شاید تلخ ترین فصل حضور تامکت در نیروی هوایی ایران ، ماجرای فرار یکی از گربه های دو دُم نیروی هوایی ، به عراق باشد ( نشسته ، نفر وسط ، احمد مرادی )

زره پوشهای رزمی پیاده نظام در بحران ادعای شبه نظامیان حوثی در انهدام نفربر پیاده نظام ارتش سعودی صنعا : 7 سپتامبر 2018 ، شبه نظامیان حوثی ادعا می کنند که حداقل یکدستگاه نفربر رزمی پیاده نظام M2 Bradley نیروی زمینی ارتش سلطنتی سعودی را در استان نجران مورد هدف قرار داده و منهدم نموده اند . رسانه های منتسب به شبه نظامیان حوثی ، روز پنج شنبه مدعی شدند ، درجریان یک شبیخون که در امتداد مرزهای جنوبی این کشور با عربستان سعودی صورت پذیرفته ، حداقل یک دستگاه نفربر برادلی نیروی زمینی سعودی مورد هدف قرار گرفته است ، با این حال به سختی میشود از تصاویر منتشره ، آسیب ادعایی را استنتاج نمود . یادآوری می شود که شبه نظامیان حوثی بارها در طول مرزهای مشترک با عربستان ، دست به حملات پراکنده ای با استفاده از جنگ افزارهای ضد زره پیشرفته ای زده اند که طبق ادعای منابع مختلف ، منبع تهیه این تسلیحات ، جمهوری اسلامی ایران است . از ابتدای بحران یمن تاکنون ، درگیریهای مسلحانه پراکنده ای میان حوثی ها و واحدهای منظمی از ارتش سلطنتی سعودی در حاشیه جنوبی استان های نجران ، جیزان و اسیر رخ داده که به اعتقاد برخی ناظران ، پاسخی به مداخله نظامی سعودی و متحدانش در یمن بشمار می آید . نفربر رزمی پیاده نظام M2 Bradley در شمار خودروهای شنی دار رزمی طبقه بندی میشود ماموریت اصلی آن ، جابه جایی پیاده نظام مسلح در میدان نبرد ، پشتیبانی رزمی از عناصر پیاده ، اجرای عملیات ضد زره بر علیه واحدهای زرهی متخاصم و خودروزهای زره پوش دشمن است . این زره پوش رزمی از سه خدمه شامل فرمانده ، تیرانداز و راننده بهره می برد و می تواند شش سرباز کاملا مسلح را با خود حمل کند . جنگ افزار اصلی این زره پوش رزمی که محصول شرکت ATK Ammunition Systems ( قبلا" Boeing Ordnance) محسوب میشود ، یک قبضه توپ تک لول زنجیری بوشمستر M242 است که از یک سیستم خوراک دهنده دوگانه با قابلیت پایش از دور استفاده می کند . بر اساس ادعای شرکت سازنده ، نرخ شلیک استاندارد این توپ 200 تیر در دقیقه است که که می توان آن را بصورت اختیاری ، به 500 تیر در دقیقه هم رساند . علاوه براین ، یک قبضه تیربار 7/62 م.م M240C هم محور توپ اصلی و درسمت راست آن نصب شده است . حفاظت زرهی نفربر رزمی پیاده نظام M2 از یکسری صفحات زرهی آلومینیومی به هم جوش داده شده تامین میشود که برای افزایش امنیت خدمه ، زره مورد استفاده در قوس جلوی این خودروی زرهی ، ترکیبی از آلومینیوم و فولاد را بخود می بیند . این بخش ، می تواند با در برابر پرتابه هایی تا کالیبر 14.5 م.م مقاومت کرده و در صورت تجهیز به زره های واکنشی ، پرتابه هایی راکتی نظیر RPG را نیز دفع نماید . برای حفاظت از خدمه در برابر مین های ضد تانک نیز بخش تحتانی این زره پوش با صفحات فولادی تقویت شده است . در حال حاضر ، نیروی زمینی ارتش سعودی در مجموع 400 دستگاه نفربر زرهی M2A2 را در سازمان رزم خود مورد استفاده قرار میدهد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

مقصد جدید برای اسپایک ، اروپای شرقی و مرکزی تلاش رافائل برای فروش موشکهای ضدتانک اسپایک به آلمان و لهستان تل آویو : شرکت سیستم های پیشرفته دفاعی رافائل امیدوار است که با انعقاد قراردادی جدید ، موشکهای ضد زره اسپایک راب ه ارتشهای آلمان و لهستان عرضه کند . جدید ترین نمونه از این سامانه ضد زره عبری درجریان برگزاری نمایشگاه دفاعی 2018-MSPO که هم اینک ( سپتامبر ) در لهستان در حال برگزاری است به نمایش گذاشته شده است که در صورت نصب برروی پیکر بندی های زمینی درحدود 10 کیلومتر (6 مایل) برد خواهد داشت ، اما در صورت بکارگیری برروی بالگردهای رزمی این رقم به 16 کیلومتر افزایش پیدا می کند . این موشک ضد تانک با وزنی کمتر از 35 کیلوگرم (77 پاوند ) ، ویژگی شلیک غیر مستقیم و زیرسیستم انتقال داده ای که از فرکاس های جدید استفاده می کند را در اختیار کاربر خواهد گذاشت . همچنین حسگر نصب شده روی این موشک که از نوع مادون قرمز محسوب میشود ، وضوح بالاتری را در مقایسه با سیستم های موجود به نمایش می گذارد که به اعتقاد شرکت سازنده ، درصد انهدام اهداف استتار شده و یا محیط های پوشیده شده از دود با غلظتهای زیاد را افزایش خواهد داد . براساس ادعای رافائل ، سرجنگی دوتایی HEAT تقریبا" توانایی نفوذ به درون زره تمامی تانکهای اصلی میدان نبرد شناخته شده را دارد ، در عین اینکه قابلیت نفوذ به درون ساختارهای غیر زرهی بشدت محافظت شده به آن افزون شده است ، در نتیجه مشتری میتواند بنا بر نیاز خود ، موشکهای سفارش داده شده را به کلاهکهای انفجاری و ترکش شونده برای استحکامات یا شناورها نیز مسلح نماید . به اعتقاد ناظران نظامی ، رافائل ، موشکهای ضد تانک اسپایک ER2 را برای مسلح نمودن بالگردهای تهاجمی "تایگر" پیشنهادداده و امیدوار است قرارداد مشابهی را برای تسلیح تایگرهای اسپانیایی نیز بدست آورد . علاوه براین ، هدف گذاری این شرکت عبری ، بر تجهیز ارتش لهستان به مهمات Spike ER2 با هدف رفع نیازمندی این کشور به یک جنگ افزار هوا به سطح دقیق جدید که پیکربندی مشابهی با Spike LR داشته باشد نیز قرار دارد . پیشنهاد اصلی رافائل ، مسلح نمودن بالگردهای میل-24 و سوکول هوانیروز ارتش لهستان به موشکهای Spike ER2 است که در گذشته تستهای موفقیت آمیزی را پشت سر گذاشته اند . تا سپتامبر 2018 ، چیزی درحدود 30000 تیر موشک از خانواده اسپایک به بیش از 30 کشور دنیا بویژه در شرق اروپا و آمریکای جنوبی صادر شده است و انتظار میرود که ارتش هند نیز برای خرید 4500 تیر از این موشک ، قراردادی به ارزش 500 میلیون دلار را به امضاء رساند ، در حالی که ارتش استرالیا ، در ابتدای سال جاری میلادی این موشک را بعنوان سلاح اصلی ضد زره خود انتخاب نموده است . پی نوشت : به گستره و شیوه بازاریابی دقت کنید ، واژه کلیدی تطبیق محصولات دفاعی با " نیاز مشتری یا کاربر " صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

حفاظت بیشتر برای یانکی ها توسعه نسل جدیدی از سامانه های حفاظت زرهی پیشرفته توسط ارتش ایالات متحده واشنگتن : مرکز تحقیق و توسعه مهندسی خودروهای زرهی و تانک(TARDEC) ارتش ایالات متحده در حال سرمایه گذاری بر روی توسعه سامانه های حفاظت زرهی جدیدی برای زره پوشهای رزمی است که می بایست ماموریت پشتیبانی از پیاده نظام را در محیط رزمی قرن بیست و یکم بر عهده گیرند . به اعتقاد ناظران نظامی ، در حال حاضر ، ناوگان تانکهای اصلی میدان نبرد و خودورهای رزمی پیاده نظام برای محیط رزمی نبردهای آینده بهینه سازی نشده اند و این مضاف بر نیاز ارتش به خودروهای رزمی جدید است که می بایست خریداری گردد . بنابراین ، ارتش برای تطبیق خود با صحنه رزم در قرن بیست و یکم، نیازمند خودروهای است که الزامات نیروی زمینی و سپاه تفنگداران را در محدوده ای فراتر از وضعیت فعلی در زمینه حفاظت و مرگ آوری برآورده سازد و شامل فناورهایی نظیر کارکرد خودکار ، ورود فناوری های رباتیک ، کاهش وزن و درنهایت کار آمدی بیشتر گردد . به همین دلیل ، مرکز تحقیق و توسعه مهندسی خودروهای زرهی و تانک ، گزارشی را درخصوص مفهوم توسعه سامانه های پیشرفته حفاظت زرهی نسل آینده که می بایست برروی خودروهای زرهی نسل بعدی (NGCV) نصب گردد منتشر نمود . طبق مندرجات این گزارش ، این خودروها می بایست به لایه های زرهی با عکس العمل بهبود یافته برای پاسخ به نیازمندی های آینده جهت محافظت از خودروهای زرهی مجهز شوند . به شکل خاص ، خودروهای زرهی نسل بعدی می بایست به جدیدترین کیتهای ماژولاری که در حوزه زره های واکنشی توسعه می یابد ، مسلح شوند که کارکردی متفاوت از سامانه های فعلی خواهند داشت ، چنانکه انعطاف پذیری عملیاتی این کیتها به گونه ای است که به شکل هLزمان قابلیت نصب بر روی تانک های اصلی میدان نبرد ، زره پوشهای میان وزن و یا خودروهای رزمی پیاده نظام را دارند . این کیت جدید ، لایه های مشخصی از ماژولهای ERA را به نمایش می گذارد که به شکل زوایه دار با پیکربندی V شکل ترکیب میشود و این مجموعه ، از نفوذ سرجنگی تسلیحات ضد زره سبک ( نظیر مهمات خانواده جنگ افزار RPG) جلوگیری خواهد نمود . برای کاهش وزن خودرو های زرهی آینده نیز ، کیتهای حفاظتی فوق الذکر که بصورت یکپارچه نصب می شوند ،با استفاده از مواد جدید و روش های طراحی پیشرفته تولید خواهند شد . طراحان فناوری فوق ، در مجموع براین نکته متمرکز شده اند که برای کاهش هزینه های تولید و بکارگیری و همچنین کاهش وزن کلی سیستم ، می بایست ایده های جدیدی پردازش گردد . این ماژولهای جدید به گونه ای طراحی می شوند که تا در صورت برخورد پرتابه ، آسیب به ماژولهای مجاور آنها به حداقل ممکن ، برسد که در نتیجه ، کارایی و چرخه عمر این ماژولها افزایش پیدا می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ببری از سرزمین هزارمعبد روند ارتقاء تایگرهای نیروی هوایی سلطنتی تایلند ایده نخستین ارتقاء جنگنده سبک اف-5 نیروی هوایی سلطنتی تایلند از سالهای پایانی قرن گذشته و پس از یک تفاهم نامه مقدماتی میان نیروی هوایی ، ارتش و نیروی دریایی این کشور بوجود آمد . در نتیجه نیروی هوایی سلطنتی این کشور پروژه بهبود قابلیتهای جنگنده – بمب افکن های سبک F-5E/F موجود در سازمان رزم خود که در قالب اسکادران 211 ، جمعی وینگ بیست و یکم مشغول عملیات رزمی بود را در دستور کار خود قرار داد و نخستین تصویر از تایگرهای بروزرسانی شده در دسامبر 2015 منتشر شد . این تایگر بهبود یافته به رجیستر 21101 جمعی اسکادران 211 احتمالا" با افزایش حجم فضای بخش دماغه به یک رادار جدید مجهز شده است . اما جتهای اف-5 فوق الذکر که در حدود 38سال پیش ، یعنی در سال 1981 به نیروی هوایی ارتش تایلند تحویل داده شدند ، تا کنون سه دوره مختلف بروزرسانی را بخود دیده اند . مرحله نخست ( 1998) سامانه های فریب دهنده 0AN/ALE-4 غلاف توپ GPU-5 کالیبر 30 م.م با شروع سال 1998 ، نیروی هوایی ارتش تایلند بصورت محدود دست به ارتقاء تایگرهای عملیاتی خود با اضافه نمودن نمایشگرهای ویژه سربالا و همچنین نشانگر هدفگیری خودکار جنگ افزار HUD/WAC)) محصول شرکت مارکنی، نصب سامانه های فریب دهنده AN/ALE-40 و سیستم های هشدار دهنده راداری و در نهایت سامانه تشخیص دوست از دشمن (RWR) مارک AN/ALR-46 نمود . با اضافه شدن این توانایی های جدید ، تایگرهای تایلندی اینک می توانستند موشک هوا به هوای پایتون -3 ، غلاف توپ GPU-5 با کالیبر 30 م.م را حمل نمایند . پس از این ارتقاءها ، تایگرهای در قالب اسکادران 403 از لشکر هوایی چهارم سازماندهی شده و در سال 1994 به اسکادران 211 منتقل گردیدند . مرحله دوم (2002) در دومین سال از قرن بیست و یکم ، شرکت اسرائیلی البیت سیستمز قراردادی را با نیروی هوایی تایلند برای ارتقاء تمام جنگنده های F-5T و همچنین F-5E/F اسکادران 211 منعقد نمود . این بروزرسانی ، شامل نصب نمایشگرهای چندگانه ( MFD) ، نمایشگرهای ویژه برای هلمت خلبان ، سایت هدفگیری DASH ( نمایشگر و سایت هدفگیری برای هلمت ) و کنترل های هوتاس ( Hands On Throttle-And-Stick) می گردید . بدین ترتیب ، نسخه بروزرسانی شده تایگر ، اینک می توانست موشک هوا به هوای پایتون -4 را حمل و شلیک نماید ، در عین اینکه نسخه F-5E/F علیرغم برنامه ریزی برای تغییر رادار از گونه AN/APQ-159 به گونه جدید تر AN/APG-69 ، به این استاندارد بروزرسانی نشد . مرحله سوم ( 2015 ) هملت خلبان ، استاندارد DASH IV آخرین برنامه ارتقاء تایگرهای تایلندی در دسامبر 2015 کلید خورد ، هر چند اسناد منتشر شده از سوی نیروی هوایی تایلند نشان میداد که سرمایه لازم برای ارتقاء 10 فروند از این جتها در حدود 2050 میلیون بات ( واحد پول ) تعیین شده که می بایست صرف بهبود سازه ای و ارتقاء اویونیک این جنگنده ها شود . اما ظاهرا برنامه فراتر از اطلاعات منتشر شده است ، چرا که خبرهایی مبنی بر امکان حمل و شلیک موشکهای هوا به هوای پایتون -5 ( یک موشک سوخت جامد باسرعتی در حدود 4 ماخ و برد موثر 20 کیلومتر و همچنین موشک دربی ( یک مهمات ماوراء دید بصری مجهز به یک رادار فعال با برد 50 کیلومتر ) توسط جتهای تایلندی نیز وجود دارد . مجموعه رادار چند ماموریته Elta EL/M-2032 از سویی دیگر ، منابع متعددی اعلام نموده اند که پیمانکار این پروژه ( البیت سیستمز ) به احتمال زیاد ، برنامه مشخصی را برای نصب رادارهای Elta EL/M-2032 به همراه سامانه های اویونیک جدید عبری و مضاف بر آن موشکهای پایتون 5 و دربی برروی تایگرها در نظر دارد . هملت خلبان نیز به استاندارد DASH IV ارتقاء خواهد یافت که این مورد ، قابلیت درگیری ماورای محدوده بصری خلبان ( فامد ) را به خدمه تایلندی خواهد داد . بدین ترتیب ، نیروی هوایی تایلند ، با حداقل هزینه ، متوسط طول خدمت رزمی تایگرهای موجود خود را تا سال 2031 افزایش میدهد . پی نوشت : 1- جالب هست ،شرکتهای اسراییلی ، بدون هیچ تجربه عملی نیروی هوایی رژیم عبری در استفاده رزمی از جنگنده های سبکی نظیر اف -5 و میگ-21 ، پیشگام بروزرسانی این جتها ( به ترتیب برای نیروی هوایی سلطنتی تایلند و نیروی هوایی رومانی "گونه لنسر " ) هستند و این درجای خودش قابل تامل هست . 2- نیروی هوایی تایلند تایگرهای خودش را درسال 1981 تحویل گرفت ، سال 1998 اولین بروزرسانی را انجام داد و الان هم این جتها را تا سال 2031 عملیاتی نموده !!!!!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9