به نظر ، هدف جتهای عبری کامیون حامل اپراتورهای پهپاد بوده ، حداقل از سکانس های آخری این طور برداشت میشود پی نوشت : تنها نکته آرامش بخش اینجاست که این اتفاقات دارد در خاک سوریه رخ می دهد و میشود آن را به ارتش پرافتخار عربی سوریه !! هم نسبت داد ولی .....

سلام علیکم و رحمت ا.. سید گرامی چه عرض کنم . ولی حداقل امیدوار باشیم که بعد از وقایع کف خیابانی اخیر ، دوستان عزیز ما هوشیار شده باشند ( البته امیدوارم ) مساله ای که بیشتر از 4 سال هست که دائم در میلیتاری داریم آن را یاد آوری میکنیم و بعضاض با واکنش های خاصی هم روبرومیشویم با این حال نگران هستم که سقوط این فالکون ، عزم جزم برای بازسازی نیروی هوایی را دچار خدشه کند

سلام علیکم خوب ، برآورد ابتدایی چه ماهیتی دارد ؟؟ با توجه به ساقط شدن این فالکون در بخش شمالی سرزمین های اشغالی ، به احتمال زیاد ، فالکون مورد بحث جمعی پایگاه رامات دیوید باید باشد . این پایگاه طبق آخرین اطلاعات ، چهار گردان را که همه به جتهای F-16 D بلاک 30 و F-16 C بلاک 30 مسلح هستند را در خودش جای داده ( گردان های 109، 110، 117 ) بعلاوه یک گردان بالگردهای جستجو ونجات ( گردان 193) . نزدیکترین پایگاه به منطقه سقوط ، بعد از رامات دیوید ، پایگاه بن گوریون هست که گردان آموزشی فالکون را در خودش جای داده ، در نتیجه احتمال مبداء بودن این پایگاه بسیار کم هست . پایگاه پالماخیم ، احتمالا در این لیست قرار ندارد ، چون صرفاً محل استقرار بالگردهای جستجو و نجات هست ( گردان 124 و 160) تصویری که وب سایت الجزیره ارائه کرده از محل سقوط فالکون عبری پی نوشت : 1-این رویداد و رویدادهای مشابه باید برای ما درس ذیقیمتی باشد ، فضایی که در آن تبلیغات رسمی ، منفعل و ناتوان هست و این کانالهای غیر رسمی هستند که جریان خبری را در دست می گیرند . درست همان چیزی ما درآن بشدت ضعف داریم . 2- بطور قطع این اتفاقی که رخ داد ، بهانه ای میشود برای مسلح کردن بیشتر IDF ، بویژه که شخصیت متعادلی هم در کاخ سفید حضور ندارد

سلام علیکم بابت استمرار مشکل امتیاز دهی در انجمن از همه دوستان عذر خواهی می کنم ======= باقی مانده لاشه فالکون عبری که در نزدیکی کیبوتس هاردوف (بخش شمالی سرزمین های اشغالی ) به زمین برخورد کرد راشا تودی مدعی هست که این فالکون عبری ، ماموریت هدف قراردادن یکی از مقرهای تاکتیکی یگانهای ایرانی در سوریه را بر عهده داشته که ظاهراً پدافند هوایی سوریه حسابی از خجالت iaf در آمده . هر چند برخی منابع هم احتمال نقص فنی را هم مطرح کردند. پی نوشت : ظاهراً بعد از عملیات نیروی هوایی ارتش اسراییل در جنوب لبنان ( جنگ 33 روزه ) ، خلبانان اف-16 عبری تقریباً تبدیل به گوشت قربانی برای حفظ توان رزمی ایگل های iaf شدند و براساس دستورالعمل استاندارد این نیرو ، خلبان برای حمله به اهدافی که به شکل اتفاقی با آن برخورد می کند ، دست بازی دارد !!!

سلام علیکم خیر، جنابعالی منعی برای انجام فعالیت ندارید . منظور این هست که ارسال مطلب بصورت تاپیک قانون دارد http://www.military.ir/forums/topic/29841-%d9%82%d9%88%d8%a7%d9%86%db%8c%d9%86-%d8%aa%d8%af%d9%88%db%8c%d9%86-%d9%88-%d8%a7%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d9%84-%d9%85%d9%88%d8%b6%d9%88%d8%b9%d8%a7%d8%aa/ یعنی با توجه به قوانین ذکر شده و در چهارچوب استاندارد تعریف شده می بایست مبادرت به ارسال مطلب بفرمایید ( تحت عنوان" تاپیک" ) ==== برای ارسال مطالب کوتاه ( بصورتی که مد نظر شماست و شامل تجارب جنابعالی هست ) سه تاپیک اصلی دانشنامه هوایی ، زمینی و دریایی ایجاد شده تا از پراکنده گویی جلوگیری بعمل آمده و مطالب کوتاه و ارزشمند در یک مکان ارسال گردد تا در آینده مورد استفاده سایرین قرار گیرد . همین سه تاپیک دانشنامه خودش قوانینی دارد که درپست اول هر تاپیک بیان شده همه این موارد برای این هست که یک روال منظم و استاندارد برای مطالب در میلیتاری ایجاد شود تا در آینده زمانی که یک بنده خدایی قصد داشته باشد دنبال یک مطلب خاص بگردد ، سرگردان نشود از همکاری و توجه شما متشکرم

سلام دوست گرامی ، بارها به شما اعلام شد که مطالب کوتاه در تاپیک دانشنامه ارسال شود ، انصافاً چند مرتبه باید این مساله را تذکر داد . بعد گله مند هستید که چرا مطالب شما حذف میشود !!!

سلام علیکم ایده از شما هست ، زحمت ان را تقبل بفرمایید . حداقل درمیلیتاری این مساله بطور کامل رد میشود ( طبق نص صریح فرماندهی محترم کل قوا ) ، در حوزه توان موشکی نه مذاکره ای هست و نه گفتگویی . هر گونه بحث دراین زمینه هم ،باطل و غیر قابل قبول خواهد بود ( در سطح دیپلماتیک ) ولی نقد اصولی وضعیت ، همچنان در دستور کار قرار خواهد داشت. تمام سعی در میلیتاری این هست که بهترین راه کار برای توسعه متوازن قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران بررسی شود ( با توجه به اینکه ما فاقد قدرت اجرایی هستیم و بیشتر در حوزه تئوری می توانیم مانور کنیم )

سلام علیکم برادر عزیز ، یک مرتبه به جملاتی که بیان فرمودید ، مراجعه بفرمایید ، جمله شما :" واقعیت اینه اوناهم اف 15 شون افتاد پایین ! " برداشت بنده از این جمله ادعای ساقط شدن ایگل سعودی هست که واقعیت ندارد . جمله شما : " عیار نیروی هوایی امریکا هم دستمون اومد که هیچ پخی نیستند و ادعای برتری اسمان ها را داشتن ، خیالی بیش نبود " سئوال اینجاست که مورد مطالعاتی ما ، نیروی هوایی سعودی هست یا نیروی هوایی آمریکا که شما این دوتا را بهم ربط دادید!!!! جمله شما " و نه در یک جنگ واقعی و همطراز " کجای درگیری های یمن از ابتدا تا حال حاضر ، یک درگیری همطراز هست ؟؟؟ جمله شما : "اف 15 در جایی مورد اصابت قرار گرفت که نه یک جنگ تمام عیار بلکه جنگ کلاسیک ها ( یمن ) و بروز ها ( عربستان ) بود" این برداشت شما اشتباه هست ، کجای جنگ یمن ، جنگ کلاسیک هست که شما این شکل برداشت فرمودید . حداقلا یکبار به تعاریف رزم کلاسیک مراجعه بفرمایید . در ضمن ، ادعای دوستان ما در رسانه های داخلی این هست که یمنی ها در شرایط نابرابر دارند می جنگند . جمله شما :" بحث روی خودباختگی و غرب زدگی جماعتی هستش که معیار واقع بینی رو در دشمن ستایی و تعریف و تمجید کذایی از توانایی های تست نشده ی دشمن میدونن " برادر عزیز ، متاسفانه عزیزانی که چنین تحلیلی را در اختیار شما قرار می دهند ، دارند اشتباه می کنند ، درست روبروی ما ، حداقل 200 سال تاریخ نظامی مدّون وجود دارد با تمام تجارب تلخی که در ان هست . همه این ها به کنار ، تجربه ما در سرشاخ شدن با عراق در یک بازه زمانی 8 ساله درکنار ما قرار دارد . این خود باختگی و ذوب در ساختار دشمن نیست ، بلکه درک این حقیقت هست که ما دریک جاهایی دچار اشتباه شدیم و هنوز حاضر نیستیم که این اشتباهات را قبول کنیم ، چون قبول اشتباهات ، سرآغاز رفع نواقص و مشکلات هست . به همین دلیل هست که معتقد هستیم که ساختار نیروهای مسلح ما بشدت دچار محافظه کاری شده و در حالت ایستا و سکون قرار دارد . نوع نگاه دوستان عزیز ما ، یک نگاه موج دومی مبتنی بر " قدرت آتش ( fire power) هست و نه آن چیزی که " smart fire power" نامیده میشود ، چه در انتخاب استراتژی و چه در اجرای آن در سطح تاکتیکی . حتی اگر به این مساله معتقد باشیم که در سطح راهبردی ، انتخابها درست هست ، اما در سطح تاکتیکی عملاً با یک فاجعه کامل روبروهستیم . این اشتباه هست که فکر کنیم ، نشر خبر ، تحلیل ، تصویر از قدرت نظامی رقبا و دشمنان ، ذوب شدن در قدرت ماشین نظامی حریفان ما هست . این تفکر غلط در کشور ما نهادینه شده و باید این فکر غلط را اصلاح کرد . بر خلاف تصورات ، همه ما ، حتی آنهایی که برخی مواقع از روی عصبانیت ، یک حرفهایی می زنند ، کشور خودشان را دوست دارند و حاضر نیستند چشم زخمی به آن برسد ولی ، تعارف کردن و تعریف و تمجیدهای بی جهتی که در حال حاضر در یکسری رسانه ها باب شده ، این کشور و ساختار دفاعی آن را بسمت فاجعه رهنمون می کند و ما ازاین مساله نگران هستیم جمله شما " تعریف و تمجید کذایی از توانایی های تست نشده ی دشمن میدونن " اشتباه دقیقاً در همین جاست . وقتی رسانه های داخلی ما بدون توجه به واقعیت موجود ، دائماً در حال ساقط کردن پرنده های کذایی دشمن هستند ، حق بدید که ما به تحلیل ها و خبرهای آنها شک کنیم و تردید جدی در خصوص عمق تحلیل آنها داشته باشیم . طبیعتاً وقتی این دوستان در خصوص توانایی های داخلی صحبت کنند ( حتی اگر این اطلاعات درست باشد ) قطعاً مخاطب به انها شک می کند ( قضیه چوپان ...... را که حتماً در جریان هستید ) البته نمی شود این را به همه موارد تعمیم داد ولی عملکردها تا حال حاضر این شکلی به نمایش گذاشته شده ، مگر اینکه دوستان ما به این حقیقت واقف شوند که در قرن بیست و یکم ، مخاطب عام ، دیگر مخاطب قرن بیستم یا نوزدهم نیست ، دسترسی اطلاعاتی متنوعی دارد ، رسانه های مختلف را رصد می کند و مجموع این رصد ها یک تحلیل ( هر چند ناقص) رابرای آنها پدید می آورد . حالا مقایسه کنید ، شکل تحلیل یک رسانه تخصصی دفاعی مثل " جینز دیفنس " را با مثلاً بخش دفاعی وبسایت خبری ..... که مقایسه این دو ( که یکی کاملاً خصوصی و یکی کاملاً دولتی که از رانتهای متنوع خبری هم بهره مند هست ) در حد شکاف موجود در " گراند کانیون " هست . جمله شما : " بعضی ها جوری از تجهیزات امریکایی تعریف میکنند که انگار امریکا هفته ی گذشته به روسیه لشکر کشی کرده و پدر روس ها و اس 500 هارو دراورده " دیروز عرض کردم ، کتاب وفیق السامرایی را مطالعه کنید . درست قبل از آغاز حمله آمریکا به عراق در سال 1991 ، جلسه ای با حضور افسران اطلاعاتی عراق برگزار شد و صدام حسین هم در آن حضور داشت ، وقتی صحبت توانایی های رزمی ارتش آمریکا شد و اینکه بعنوان مثال بالگردهای رزمی آمریکایی چه توانایی هایی دارند ، شخص فرمانده ارتش ( صدام ) مواردی را عرض کرد که نشان میداد این آدم ، هیچ درسی را از جنگ با ایران یاد نگرفت و اصولاً با چیزی به اسم " تاریخ نظامی " آشنا نیست . این گرفتاری را ما در جمهوری اسلامی داریم که به " تاریخ نظامی" یک مفهوم لوکس و بی اهمیت نگاه میشود و ضربه هایی که تا الان به ما وارد شده یک بخشی از آن به دلیل همین بی توجهی هست ، اگر این مساله را نداشتیم ، نیازی نبود بنده این همه مطلب را تایپ کنم !!! جمله شما : " سواد واقعی هرکس زمانی مشخص میشه که بتونه یک مبحث علمی رو به زبان همه فهم و عامیانه توضیح بده تا بالای 80 درصد مخاطبینی که اون پست رو میخونن متوجه کلام نویسنده بشن " برادر گرامی ، عامیانه کردن یک دانش تخصصی ، مثل دانش نظامی تا یک حد و سطح مشخصی جواب می دهد . بعد از این حد و سطح ، مطالب تبدیل به جوک و مطالب مطایبه آمیز میشود که در رسانه های پارسی زبان نمونه های فراوانی از آن را داریم . ====== بقیه مواردی را فرمودید را پاسخ نمی دهم ، چون در حوزه بررسی و مطالعاتی نیست . سایر دوستان می توانند این زحمت را متقبل شوند . ====== برای اینکه یک مقدار واضح تر و صریح تر مساله برای دوستان توجیه شود : ( البته اگر برای دوستانی که در حال حاضر و آینده این مطلب را مطالعه می کنند ، معرفی این کتاب نشانه غرب و شرق زدگی و ( العیاذ با....) نشانه حمایت از رژیم عبری هم نباشد. پیشنهاد می کنم اگر این کتاب را پیدا کردید ، حتماً مطالعه کنید . نویسنده اصلی این کتاب ، سرهنگ پساخ مالووانی ( افسر بازنشسته اطلاعات نظامی IDF) ، با مقدمه از کوین . ام. وودز ، آمون شاهاک و یاکوف آمیدرور هست . یک کتاب (بدون زرق و برق ) نزدیک به 1000 صفحه ای که ساختار نظامی ارتش عراق را از سال 1921 تا 2003 بطور کامل با مستندات بررسی کرده . صرف نظر از تابعیت نویسنده ، بررسی کنید که دشمنان ما به چه شکلی توانایی ها را بررسی می کنند . پی نوشت : حقیقتاً تایپ کردن این تحلیل ها بسیار سخت هست (در کنار اینکه یکسری مواردو ملاحضاتی که دست ما را برای بیان وضعیت موجود یک مقدار بسته و این برای کسانی که صریح الکلام هستند بسیار مشکل هست ) ولی معتقدم میلیتاری ، ظرفیت این را دارد که پرچمدار اصلی نقد اصولی و محترمانه نیروهای مسلح شود .

شما لطف دارید ،نقدهای شما را هم پذیرا بوده و هستیم بااین حال سعی کردم به میلیتاری وفادار بمانم ، علیرغم جذابیت ظاهری که شبکه های اجتماعی جدید دارند . به هرترتیب ، سلیقه ها متنوع هستند و نمی شود کسی را مجبور به کاری کرد . برای جنابعالی و سایر دوستان هم آرزوی موفقیت دارم . ولی درب میلیتاری برای همه کسانی به بحث و تبادل نظر و تجربه محترمانه علاقه مند هستند ، باز هست . موفق و موید باشید

سلام علیکم بنده ذینفع نیستم که به بنده بر بخورد ، ولی معتقدم که در میلیتاری باید براساس مستندات صحبت کرد . هرزمان جنابعالی تصویری از لاشه ایگل سعودی را محبت کردید ، بنده دلایل جنابعالی را می پذیرم . ویدئوی مورد بحث که تصاویران هم منتشر شده ، تقریباً و به نسبت وضعیت را مشخص کرده . ادعای ساقط شدن و بیرون پریدن خلبان را جنابعالی مطرح فرمودید ، جنابعالی هم باید مستندات ان را ارائه بفرمایید شخصاً امیدوارم که گفته های شما درخصوص توانایی ها ما ( حداقل بخشی از آن ) درست باشد ، ولی توصیه می کنم ، حداقل برای یکبار ، وقت بگذارید ، کتاب وفیق السامرایی را مطالعه کنید ( که برحسب اتفاق ، ناشر آن ، مرکز اسناد دفاع مقدس سپاه پاسداران هست ) گرفتاری ما دقیقا" همین جاست و فاجعه ای که بخش دفاعی برخی از سایتهای خبری در جامعه ایران درست کردند ،همین هست . سطح یک دانش تخصصی را آنقدر پایین آوردند که مخاطب مجبور هست از واژه های عامیانه برای رساندن منظور خودش استفاده کند . این یعنی تحلیل علمی مبتنی بر مستندات که نیازمند مطالعه مستمر و مداوم هست ، از اولویت مخاطب خارج شده . این شیوه بسیار اشتباهی هست که دوستان در پیش گرفتند . همه ما علاقه مندیم که نیروهای مسلح ما ، قدرتمندترین ارتش منطقه باشد ولی این مساله ، با تعریف و تمجید و معکوس جلوه دادن حقایق و واقعیتها ، امکان پذیر نیست . "بقول خودتون چیزی عوض نشده ولی نشونه های غرب زدگی در میلیتاری فوران میکنه ! " این را صریح عرض کنم ، این نشانه غربزدگی نیست ، نشانه این هست که بتدریج ، تحلیل ها دارد بسمت واقع گرایی حرکت می کند و این نشانه بسیار خوب و امید بخشی هم برای انقلاب و هم برای نظام هست ، جایی که از شعار دادن پرهیز شده و بسمت عمل گرایی ( یا آن چیزی که بنده آن را " آرمانگرایی واقع بینانه " می نامم ، حرکت می کند " البته نقدی بر فرموده شما وجود دارد که بدون پرده پوشی عرض می کنم دوستانی مثل شما ، علیرغم دانش ارزشمندی که در نتیجه سالها مطالعه بدست آوردید ، زود از وضعیت ناامید می شوید . یک عزیزی معتقد بود که ضرب المثل های یک کشور ، آموزه های زندگی مردم آن کشور هست و با توجه به این عبارت که : رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود، رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود اگر حقیقتاً علاقه مند هستید که صدای شما شنیده شود ، فضای میلیتاری آماده است که بدون ورود به حاشیه ، نقدهای وارده به محصولات را مطرح کنید ولی تا انجایی که حدس بنده راه می دهد ، دوستان تاب و تحمل کار در آرامش را ندارند . به همین دلیل هست که برخی فضای مجازی در حوزه دفاعی را در دست گرفتند و هر تحلیل نادرستی را منتشر می کنند و این بارمسئولیت دوستانی نظیر جنابعالی را سنگین تر می کند . پی نوشت : سعی بنده تا این زمان ، ایجاد آرامش منطقی ( شرط اصلی تحلیل علمی ) در میلیتاری بعنوان یک رسانه نقّاد و تحلیلی بود و اگر عمری باقی ماند ، این شیوه ادامه پیدا می کند ، اما مسئولیت دوستانی که یک زمانی در میلیتاری فعال بودند و در حال حاضر فعالیتی ندارند ، در شرایط فعلی بسیار سنگین هست و امیدوارم که برگردند و فعالیت خودشان را بدون حاشیه ادامه دهند .

سلام علیکم از شما بعید بود ، با توجه به مفاهیمی که در بروزرسانی در مورد ان صحبت شد ، این جمله بفرمایید . حداقل اگر مستنداتی در خصوص ساقط شدن ایگل دراختیار دارید ، مشتاق بررسی آن هستیم . درحقیقت مک دانل ، از ابتدای تشکیل ، به اندازه چندین صد برابر پرنده های نیروی هوایی ایران از سال 1304 تا الان پرنده نظامی و غیر نظامی تولید کرده و تعداد زیادی از انها هم سقوط کردند ولی چرا تعداد پرتعدادترین جت رزمی تولید شده ( اف-4) هنوز در اختیار آنهاست و یکی از محصولاتش ستون فقرات نیروی هوایی کهنسال ایران را تشکیل داده ، اطلاع ندارم . حتی جالبتر اینکه فقط دو فروند محصول اخیرش ( ایگل ) از دهه هفتاد تا الان ، در جریان عملیات رزمی از میان رفته که در نوع خودش ، تقریباً بی همتا است . الان یک نفر بدون هیچ دانش نظامی ، این جمله را از شما ببینید ، دقیقاً یاد " محمد سعید الصحاف" ( آخرین وزیر اطلاع رسانی حکومت بعث) می افتد ( قضیه فرودگاه بغداد و تانکهای آمریکایی را که یادتان هست انشا... ) . والله این شکل تحلیل از نسلی که به قول مارشال مک لوهان ، در دهکده جهانی زندگی می کند ، بسیار بعید هست . در حقیقت ، بنده وکیل و وصّی ارتش آمریکا نیستم ، ولی انها حداقل یک چیزی درست کردند که پرواز می کند ، الان هم کلی جمعیت یمنی را هم با همین به اصلاح موردی که فرمودید ، از بین بردند و دارند می برند و هیچ کسی هم نیست جلوی انها را بگیرد . پی نوشت : دشمن را تحقیر نکنیم ، حداقل در میلیتاری ، این محافظه کاری شدید و بدون انعطاف موجود در ساختار نیروهای مسلح ایران را به دنیا نشان ندهیم که بعد در سایر رسانه ها ( که دوستان ما کنترلی روی آن ندارند ) ، دستاوردهای ما را تحقیر نکنند . سعی کنیم بدون دست کم گرفتن دشمن ، ساختار و توان انها را بررسی کنیم ، به نظرم با این شیوه ، تحلیل مسیر درست خودش را طی می کند

با سلام پنجه های بُرنده تر برای خرس روسی ایجاد آمادگی برای واحدهای دفاع هوایی ارتش فدراسیون روسیه جهت استفاده از سامانه های بوک-3 ام براساس تصاویر منتشر شده از سوی وزارت دفاع روسیه ، واحدهای دفاع هوایی ارتش این کشور بطور رسمی سامانه های دفاع هوایی بوک-3ام را در سازمان رزم خود بکار گرفتند . یگانهای دفاع هوایی ارتش روسیه با هدف بالا بردن آمادگی های رزمی خود و همچنین تمرینات نظامی در شرایط واقعی ، رزمایش گسترده ای را در منطقه نظامی کورسک به مرحله اجرا گذاشتند . پیش از این ، سامانه دفاع هوایی بوک ام-2 ، به موشکهای سوخت جامدی مسلح می شد که قادر بود اهداف شناسایی شده را در یک برد 3 تا 45 کیلومتری و در حداقل ارتفاع 15 متری تا 25 کیلومتر مورد اصابت قرار دهد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم حمله موشکی سپاه به داعش از یک زاویه دیگر

سلام علیکم حقیقتاً از یکسری تحلیل های دوستان تعجب می کنم !!!!! و متاسفانه دست بنده برای پاسخگویی ، بدلایل مختلف ، بسته است . با این حال .... بخشی از " پاشنه " شناور رزمی دماوند شخصاً دانش اندکی در خصوص شناورها دارم ، ولی انصافاً دماوند با این وضعیت قرار هست بازسازی شود ؟؟؟ یعنی بلحاظ اقتصادی ، به صرفه هست ؟؟؟

با سلام نخستین پرواز پرنده آموزشی Hürkus-B ترکیه براساس اطلاعات منتشرشده از سوی وبگاه های دفاعی ، پرنده آموزشی Hürkus-B که قرار است در اواسط سال جاری میلادی (2018) وارد فهرست موجودی نیروی هوایی ترکیه شود ، نخستین پرواز خود را از مبداء تاسیسات صنایع هوا- فضای ترکیه (TAI) به تاریخ 30 ژانویه انجام داده است . پس از اتمام موفقیت آمیز این پرواز آزمایشی ، که راه را برای تولید انبوه آن ، آماده خواهد کرد ، تست های حیاتی تر ، نظیر آزمایش پیشرانه ، پایداری پرواز و همچنین آزمایشات مربوط به میزان حمل بار ( محموله های رزمی ) نیز انجام خواهد شد . در نتیجه پس از 90 ساعت پرواز برنامه ریزی شده ، این پرنده جدید ، بتدریج در اختیار نیروی هوایی ترکیه قرار می گیرد . رئیس و مدیرعامل شرکت هوا- فضای ترکیه (TAI) در جریان یک کنفرانس خبری ، نخستین پرواز آزمایشی این محصول جدید را تایید و براین نکته تاکید نموده است که پس از معرفی گونه ( Hurkus-A) که برای کاربردهای غیر نظامی طراحی شده بود ، گونه معرفی شده جدید ، بطور خاص برای نیروی های مسلح ترکیه طراحی و تولید خواهد شد . این گونه جدید ، در حدود 100 کیلوگرم از نمونه قبلی سبک تر بوده و این ویژگی Hürkus-B را سریع تر کرده و پایداری پرواز آن نیز بدلیل استفاده از فناوری های جدید تر، با ثبات بیشتری همراه است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- یادی کنیم از پروژه های مرحوم و غیر مرحوم صنایع هوایی ایران ( S-68 ، برهان ، شفق و اخیراً کوثر ) که علیرغم سر و صدای فراوان ، هنوز هیچ خبری از آنها نیست .( البته صرفاً نمونه های آموزشی پایه و نه گونه های مسلح شده برای عملیات ضد شورش که تقریباً رویایی دست نیافتی به نظر میرسد.

با سلام دوستان کارشناس در حوزه دریایی ، مقایسه کنند : مرحوم مغفور جنت مکان ، یو اس اس استارک ( کلاس اولیور هازارد پری ) مکان : خلیج پارس ، بعد ازاصابت دوتیر اگزوست همان شناور ، سال 2006، داک مرطوب شرکت "مترو ماشین " فیلادلفیا

سلام علیکم امروز با یکی از دوستان بودیم ، بحث دماوند شد . جدای مسائلی که مطرح گردید و نمیشود انها را علنی و صریح بازگو کرد ، این دو تا عکس را از یکی از کانالهای تلگرام به بنده نشان داد و برای بنده ایمیل کرد . بیشتر توضیحی نمی دهم ، صرفاً کلاه خودتان را قاضی کنید که اگر این اتفاق بطور مثال برای یک ناوشکن بریتانیایی ، استرالیایی ، ژاپنی ، آمریکایی ،و...و... رُخ داده بود ، بعضی از دوستان با چه آب و تابی آن را تشریح و برای آن در فضای مجازی هشتگ ایجاد می کردند . الحق و الانصاف ، داشتن نقد به وضعیت فعلی نیروهای مسلح ( هوایی ، دریایی و زمینی ) ، آیا عقده گشایی هست ؟؟؟ آیا نقد کننده ها ، ضد انقلاب هستند ؟؟؟ آیا ما قصد تضعیف نیروهای مسلح را داریم ؟؟ آیا قصد داریم جاده را برای دشمن صاف کنیم ؟؟ جواب همه این سئوالات منفی است . اما یک سئوال #چرا ساختار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، نسبت به نقدهای موجود بی تفاوت هست ؟؟؟

برگ برنده جدیدی از دارپا پیشرانه های هیبریدی برای رسیدن به سرعت هایپرسونیک طبق آخرین اطلاعات منتشر شده ، آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی ، "DARPA" برنامه جدیدی را با هدف طراحی و تولید یک سامانه پیشران هوایی جدید تحت شناسه برنامه "Advanced Full Range Engine "AFRE در دست اقدام دارد . براساس قرارداد منعقده ، تمرکز اصلی این برنامه ، تعریف و طراحی یک سامانه پیشران هوایی بوده که ویژگی اصلی آن ، پرواز در سرعتهای ساب سونیک و هایپر سونیک ( بیشتر از 5 ماخ ) و ارزش مالی آن ، چیزی در حدود 21.4 میلیون دلار برآورد شده است . X-15 در اکتبر 2017 ، دارپا اعلام نمود که مجموعه Aerojet Rocketdyne نیز بخشی از این قرار داد خواهد بود . در حال حاضر ، پیشرانه های توربینی متعارف ، حداکثر سرعتی برابر 2.5 ماخ را در اختیار کاربران می گذارند ، در حالی که پیشرانه های هایپرسونیک ، با عملکردی برابر با 3.5 ماخ ، حداکثر توانایی موجود را به نمایش گذارده اند . این بدان معنی است که هر سخت افزار مجهز به پیشرانه های هایپرسونیک هوا- تنفسی (air-breathing hyper sonic vehicle) برای رسیدن به آستانه حداقل سرعت می بایست از بوسترهای یکبارمصرف که امروز در دسترس قراردارند، استفاده کنند که این بلحاظ اقتصادی قابل قبول نیست . ورود برنامه AFRE موجب خواهد شد تا وزارت دفاع ایالات متحده بتواند برای برنامه های آینده خود ، بر روی یک پیشرانه هیبریدی که پایه اصلی فناوری آن چرخه ترکیبی توربینی نام گرفته ، حساب کند . این فناوری ، ترکیبی از پیشرانه های متعارف که در سرعتهای سوپرسونیک ( فراصوت ) عمل می کنند با یک پیشرانه رمجت دوگانه که پرواز را در سرعت هایپر سونیک فراهم می کند ، است . در نتیجه ، توانایی انتقال میان سرعتهای زیرصوت ، فراصوت در نهایت سرعتهای هایپرسونیک بدان معنی است که توانایی عملیاتی هواپیما انعطاف پذیرتر ، بازه زمانی پاسخ ، کوتاه تر و در بردهای بیشتر خواهد بود . این انعطاف پذیری فوق العاده ، در آینده ای نه چندان دور ، احتمالا" به شکل فزاینده ای در حوزه های تهاجمی و تدافعی ، اهمیت خواهد یافت . این ایده ، گرچه بروی کاغذ بسیار ساده به نظر می رسد ، اما ترکیب فناوری دو پیشرانه فوق نیازمند طراحی ورودی هوا (AIR INTAKE) و خروجی های متفاوتی است که می بایست هوای ورودی و خروجی در سرعتهای فوق الذکر را بخوبی مدیریت نماید. اگر چه در گذشته تلاشهایی برای ادغام فناوری پیشرانه های توربینی و هایپرسونیک صورت گرفته ، اما در ژوئن 2016 ، کریستوفرکلی ، مدیر برنامهAFRE در پاسخ به چنین سئوالی چنین اعتقاد داشت : " این برای نخستین بار نیست که مهندسان ارشد دارپا برای ترکیب این دو فناوری تلاش می کنند ، اما با پیشرفتهای صورت گرفته در ساختار و شیوه تولید ، مدل سازیها و سایر رشته ها ، معتقدیم که این دستاوردها در نهایت ممکن است ما را به مقصد رهنمون کند " صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : سئوال اصلی اینجاست " ما در کجای فرآیند توسعه چنین فناوریهایی قرار داریم ؟؟؟!!!!!!!

سلام علیکم دقیقاً . حالا اگر مستند " گلادیاتورها ، جنگجویان قرن بیستم " را ملاحضه بفرمایید ( قسمت نخست) ، کاملا این مساله را تشریح می کند . کل نظام آموزشی وافن اس اس ( که عیناً از ورماخت منتقل شد ) برمبنای طرح ریزی دقیقی بود که شروع آن از اواخر سال 1916 در ارتش قیصر بود . این مساله بتدریج تکامل پیدا کرد ( بلحاظ استانداردهای فیزیکی ، روان شناختی و از همه مهمتر ، مبحث "ابتکار عمل تاکتیکی " در صحنه رزم ( در رده قرارگاه های تاکتیکی ) ) که برای افسران رزمی در این رده حیاتی بود . این مساله را شما در اتحاد شوروی ( البته تا قبل از فاجعه استالینگراد) بطور کامل مشاهده می کنید .

با سلام از قدیم گفته بودند ، میان ماه من تا ماه گردون ، تفاوت از زمین تا آسمان است این war-game board ها باید مربوط به جنگ داخلی آمریکا باشند . حالا همین وضعیت را برای جنگ اول ، دوم ، کره ، ویتنام ، اعراب و اسرائیل ، و جنگ خلیج فارس تصور کنید . پی نوشت : 1- یک عکسی هم وجود از دوره آموزشی پیاده نظام وافن اس اس در پادگان لیشتر فلده ( برلین) که برای آموزش درجه داران رده نخست ( درجات نظامی از گروهبان یکمی تا ستوانی ) دقیقاً از چنین ابزارهای کمک آموزشی برای آموزش تاکتیکهای میدانی استفاده میشود ( انشا... پیدا شد در همین پست تقدیم می کنم ). 2- حالا قضاوت کنید ( بدون اینکه نسبت به گرایش دولتهایی که این ارتشها بدانها وابسته هستند / یعنی صرفاً مقوله آموزشی مد نظر هست ) در مقایسه افسرانی که صرفاً از مواد کمک آموزشی مکتوب ( کتاب و جزوه و..) استفاده می کنند با افسرانی که علاوه براین موارد ، اصول آموزش داده شده را در یک مقیاس کوچک ، تمرین کرده و بعد در جریان رزمایش ها و میادین جنگ واقعی آنها را بکار میگیرند ، بلحاظ حرفه ای ، چه تفاوتی وجود خواهد داشت ؟؟؟؟ 3- در واقع منظور ، محدود کردن چنین مواردی به محیط بسته ( بلحاظ نظامی ) سازمان های مسلح رسمی هر کشوری نیست ، بلکه ایجاد حس علاقه برای یادگرفتن اصولی است که باید در میان جامعه وجود داشته باشد که در زمان بحران ، نیروی رزمنده داوطلب، صرفاً یک "تفنگچی ساده " نباشد ،و بتواند به گونه ای عمل نماید که از یک سرباز حرفه ای انتظار میرود . 4- البته اطلاع دارم که همه اینها صرفاً یک "ایده / تصور و نه چیزی بیشتر " ( حداقل در شرایط جاری ) برای سازمان های مسلح ماست .

سلام علیکم برای یک نیروی مسلح موج سومی و بالاتر ، نه تنها سرمایه گذاری های هنگفتی برای شبیه سازهای پیشرفته صورت می گیرد ، بله این شبیه سازها نه تنها برای آموزش پرسنل رده صف ، بلکه آن چیزی که war game نامیده میشود را برای فرماندهان رده ستاد طراحی ، تولید و مورد استفاده قرار می دهند . یک مثال بارز آن ، سرگرمی جالب توجهی است که معمولاً سرمایه دارهای علاقه مند به حوزه نظامی در کشورهای غربی آن را انجام می دهند . در یک حال استاندارد یک ماکت بزرگ ( به ابعاد میز بیلیارد و بزرگتر ) عوارض زمینی نبردهای مشهور تاریخ را عین آن چیزی که رخ داده بصورت مینیاتوری بازسازی می کنندوبعد با بازیکنان با تجهیزات رزمی مینیاتوری ( سواره نظام ، پیاده نظام ، توپخانه ، تانک ، زره پوش و ... و ... ) تاکتیکهای فرماندهان را بازسازی کرده و این شکلی روی جنبه های مختلف نبرد بحث و بررسی می کنند ( یک تفریح سالم ، البته بسیار گران و پرهزینه ولی بشدت آموزنده ) که نیازمند مسلط بودن بازیکنان به اصول رزم و تاریخ نظامی هست . حالا با توجه به اینکه ما توانایی مالی چنین کاری را نداریم ، مجبوریم تا به این شبیه سازهای مجازی بسنده کنیم . کاری که ارتشهای پیشرفته آن را انجام داده و می دهند با توجه به این موتورهای پیشرفته گرافیکی ( اگر اصطلاح درستی را بیان کرده باشم ) در اختیار آنها وجود دارد و اینکه سابقه نشان داده که این ارتشها از شکستهای خودشان درس می گیرند ، مرتب انها را بررسی می کنند، جنبه های مختلف شکستها و پیروز های خودشان را بصورت سیستماتیک در سازمان های مسلح و حتی مجموعه های علمی غیر نظامی باز یاد آوری می کنند ، تعجبی نخواهد داشت که مشاهده کنیم، از فناورهای پیشرفته شبیه سازی ( حتی فناوری های گران قیمت 3 بعدی سازی ) برای آموزش استفاده می کنند متاسفانه در کشور ما بدلیل عدم وجود حساسیت نسبت به این مسائل ، چنین تحلیل هایی که همه می دانیم درجه صحت آن تا چه اندازه پایین هست ( به قسمت سبزرنگ توجه کنید) ارائه می شود : یک نتیجه کلی ، زیرساختهای لازم به نسبت در کشور ما برای طراحی و استفاده از این شیوه ها کاملاً موجود هست ولی تا زمانی که این چنین ذهنیتی نسبت به فناوری پیشرفته نظامی وجود دارد ( یک فرار به جلوی کاملا" مشخص که باسوء استفاده از یک نقص فنی یا شکست که در دنیای فناوریهایک مساله طبیعی است و در کشور ما هم بارها رخ داده ) نمیشود امیدوار به بهبود وضعیت شد . پی نوشت : البته سالهاست که چنین افرادی دیگر در ساختارهای نظامی ما حضور ندارند که با شجاعت و صراحت به نقص ها و کمبود توجه کرده و برای رفع و به حداقل رساندن آنها به ایده های جدید میدان دهند شهید حسن باقری ، مسئول وقت اطلاعات ستاد عملیات جنوب

این مطلب را عرض کردم که اهمیت کانالیزه کردن دشمن را بصورت عینی ملاحضه بفرمایید . حالا یک دفعه ، همه پل ها را با مواد منفجره از بین بردم ، جز یکی . یگانهای دشمن که چاره ای جز پیشروی از همان پل سالم نداشتند ، به دام مواضع ضد زره و تیربار مدافعان افتاده و تقریبا قتل عام شدند . به محض ورود به محوطه دوم ، چهار دستگاه شرمن از پشت محوطه برای بستن راه عقب نشینی اعزام شد ، اشتوگها ، تایگرها ، موتورسیکلتهای سایدکار و ... به محض عقب نشینی در دام شرمن ها افتاده و همه از میان رفتند . بسیار جالب بود که اجرای اصول بدیهی و اولیه رزمی که در آیین نامه ها ی نظامی مستند شده ، چقدر در اتخاذ استراتژی مناسب تاثیر گذار هست و نکته دقیقا همین جاست . به نظرم این شکل موارد در کنار اینکه بعنوان یک سرگرمی شناخته می شوند ، اصول اولیه رزم را در ذهن مخاطب پایه گذاری کرده که وقتی این فرد دست بر قضا وارد نیروهای مسلح شد ، کارایی و میزان فراگیری ان بیشتر شود ( بدلیل تجربه قبلی ).

سلام مجدد یک مساله ای هم به یاد آوردم . در همین مرحله ای که توصیف کردید ، بعد از کلیسا و اغاز مرحله بعدی ، بین شما و آلمانی ها ، حداقل 3 یا 4 پل وجود دارد . در تایم اوت تا اغاز حمله ورماخت (10 تا 15 دقیقه ) سعی کنید تا تمامی پل ها را مین گذاری کنید ، سیم خاردار بکشید ، ( بین دو تا ردیف سیم خاردار هم مین بکارید که اصطلاحا سیم خاردار 2 جداره هم نام دارد) تک تیرانداز ها و تیربارچی ها را در ساختمان های مشرف بر میدان ها و چهارراه ها مستقر کنید . سر هر چهار راه حداقل دو سنگر تیربار ایجاد کنید که هر کدام حداقل یک توپ ضد تانک را در پشتیبانی داشته باشند . درجلوی ستاد فرماندهی ( کلیسا ) حداقل 5 رده سیم خاردار و موانع ایذایی را نصب کنید و پشت هررده از این موانع یک سنگر تیربار با پشتیبانی خمپاره اندازها و توپ ضد زره ( در صورت وجود ) ایجاد بفرمایید .( چهار طرف مقرهای تیربار را هم با کیسه شن مستحکم کنید، این شیوه به شکل کاملا موثری واحدهای زرهی و پیاده دشمن را تا اماده شدن شما معطل می کند ) ورودی های مشرف بر کلیسا را حتما با سیم خاردار و موانع بپوشانید و ساختمان های منتهی به کلیسا را با اپشن های موجود مستحکم کنید . واحدهای مهاجم که معمولا با زره کوبهای اشتوگ-3 ، زره پوشهای چرخدار و تانکهای تایگر و واحدهای پیاده مسلح به شعله افکن حمله می کنند ، تا به مقر فرماندهی شما برسند ، عملاً 70 درصد توان رزمی خودشان را از دست می دهند . ضمناً از بین آپشنهای پشتبانی ، حتما توپخانه را انتخاب کنید . قطعاً زمانی که آلمانی ها وارد میدان اول ( قبل از کلیسا ) می شوند، بسیار به شما کمک می کند تا سازمان رزم انها را برهم بزنید . ضمناً حتماً حداقل دو قبضه توپ ضد زره و 4 جوخه پیاده ضد زره + یک جوخه خمپاره انداز را در پشت کلیسا مستقر کنید برای مرحله آخر که آلمانی ها وقتی همه این موانع را رد کردند ، مقر شما بلادفاع نباشد . پی نوشت : شخصاً هیچ وقت از اینکه با ارتش آمریکا وارد نبرد با ورماخت میشدم ، راضی نبودم ، ولی در بخش skirmish یک به چهار ، با استفاده درست از جوخه های زرهی ، نبل ورفر و توپهای 88 ( مخصوصا این توپ که بدون اخطار قبلی با یک تک شلیک ، شرمن و با دوشلیک ام-26 پرشینگ آمریکایی که کاملا محافظت شده بودن را منهدم می کرد) ، ارتشهای بریتانیا و آمریکا از حیّز انتفاع ساقط میشدند

سلام علیکم در طول تمام این مراحل سعی من این بود که حتی الامکان تعداد بیشتری از توپهای ضد تانک pak-38 ورماخت را به غنیمت گرفته و از انها به جای استفاده از توپهای ضد تانک آمریکایی استفاده کنم . برد و نواخت بیشتر این توپ و استفاده توامان بر علیه پیاده نظام و زرهی ،ان را به یک سلاح مهیب تبدیل کرده بود . حتی دریک مرحله ( فکر کنم تصرف یک تپه از میان مجموعه ای پیچیده از حصارهای چمنی مترا کم ) ، دو قبضه توپ 88 م.م و 2 قبضه راکت انداز نبل ورفر ، بر علیه خودشان استفاده شد . نکته یک ، کاربرد زرهی اگر با دقت صورت بگیرد ، بسیار مهیب هست و تقریبا دفاعی در برابر ان وجود ندارد . نکته دوم ، اصل اول در هر عملیات دفاعی ، که بسیار قدیمی هم هست ، کانالیزه کردن یگانهای تکور دشمن خواهد بود . اگر شما موفق شوید که دشمن را کانالیزه کنید ( حتی کانالیزه کردن واحدهای متحرک دشمن شامل ستون های موتوریزه /سواره نظام ) ، تقریباً هرزمانی که بخواهید و به هرمیزانی می توانید از انها تلفات بگیرید

سلام علیکم البته یک مقدار به سن و سال ما نمی خورد ولی بهترین تاکتیک برای این مرحله ، رجوع به استراتژی دفاع ایستا هست بالافصله پس از شروع ، مهندسی - رزمی ماموریت دارد تا بسرعت موانع ایذایی ( شامل سیم خاردار ، مین ضد نفر/ ضد تانک) را در طول جاده تا اولین چک پوینت ، ایجاد کرده ، بعد از تثبیت منطقه ، سنگرهای تیربار و واحدهای خمپاره انداز ایجاد میشود ( همه اینها با پشتیبانی اندک عناصر زرهی در دسترسی شامل خودروهای زره پوش و شرمن های مسلح به توپ 76 م.م انجام میشود ) بعد از تثبیت این مرحله و دفع حملات مکرر ورماخت ، نوبت ضد حمله گام به گام هست . نخست چک پوینتهای موجود تصرف میشود و به هرکدام یک جیپ حامل تیربار اختصاص پیدا کرده و بعد از افزایش امتیاز و سازماندهی یک گروهان زرهی ( شامل ترکیبی از شرمن های مسلح به توپ 90 م.م ، جیپ های مسلح به تیربار و خودروهای زره پوش مسلح به توپهای 20 م.م ) پیشروی برای اشغال چک پوینتهای بیشتر آغاز میشود ...... پی نوشت : 1- یکی از مهمترین امتیازات این سبک بازی ، طراحی آن براساس تاکتیکهای یک جنگ واقعی است و اگر طراحان این سبک بازیها ، یک مقدار بیشتر روی سخت افزارها ، طیف متنوع میدان های موانع و ... کار می کردند ، روند ، جذاب تر می شد 2- سالها پیش این مرحله را حداقل با 6 تاکتیک مختلف جلو بردم که یکی از آنها نزدیک به یکهفته ( استاندارد روزی 45 دقیقه ) طول کشید . ولی متاسفانه در حال حاضر زمان برای این کارندارم 3- جای چنین بازی هایی با استاندارد جهانی که ماوقع جنگ ایران و عراق را در برداشته باشد ، بسیار خالی است . 4- حقیقتش این هست که وقتی توپهای ضد تانک آمریکایی ، پانزر-4 ورماخت حداقل با 4 تا 6 شلیک منهدم میکرد ( بدلیل استفاده از زره های ساید اسکیرت فاصله دار ) به عمق دقت این بازی باید توجه داشت .