با سلام شلیک لیزری در وایت سندز تست جنگ افزار لیزری پرانرژی از روی سکوی حامل هوایی براساس اخبار منتشر شده ، ارتش ایالات متحده از یک جنگ افزار لیزری پرانرژی با قابلیت نصب بر روی یک سکوی هوایی ( یکفروند بالگرد رزمی آپاچی ) در جریان یک تست واقعی در پایگاه وایت سندز ( نیومکزیکو) رونمایی نمود . این تست که بصورت مشترک توسط شرکت ریتئون و دفتر مدیریت پروژه بالگرد آپاچی نیروی زمینی به اجرا در آمد ، یک ناظر خاص را همراه خود می دید و آن، فرماندهی عملیات ویژه نیروی زمینی بود برای اجرای این تست ، شرکت مزبور ، یک غلاف جدید شامل سامانه های هدفگیری چند طیفی پیشرفته ، سامانه های الکترواپتیکال ، حسگرهای مادون قرمز و یک لیزر پرانرژی را مورد استفاده قرار داد . در این غلاف جدید ، ماموریت سامانه نخست (Multi-Spectral Targeting System- MST) ، کسب و شناسایی هدف ، ایجاد آگاهی محیطی و پایش پرتوها بشمار می آمد . این سامانه ، پس از نصب برروی یکفروند بالگرد رزمی ، یک هدف ثابت را ردگیری و پرتو لیزر را از یک فاصله 1.4 کیلومتری برروی آن متمرکز نمود . این برای نخستین بار است که یک سامانه یکپارچه ترکیبی لیزری ، با موفقیت ، هدف را از روی یک بالگرد رزمی در سرعتهای مختلف پروازی مورد اصابت قرار می دهد و این امر اثبات کننده توانایی اجرای حملات لیزری توسط آپاچی ها است . داده های جمع آوری شده در این آزمون ، شامل تاثیر ارتعاش بالگرد ، گرد و غبار و همچنین کاهش شار پیشرانه بر روی عملکرد غلاف فوق الذکر بود و این به ریتئون اجازه می دهد که در آینده سامانه های قدرتمند تری را روانه بازار نماید . لیزرهای جامد ، یکی از بهترین فناوری ها برای کاربردهای نظامی است ، چرا که فناوری فعلی اجازه طراحی فشرده تر غلافهای رزمی را به طراحان می هد . گونه های مشتق شده از این غلاف جدید ، می تواند بر روی طیف متنوعی از بالگردهای رزمی مورد استفاه قرار گیرد و در نتیجه ، واحدهای عملیات ویژه و سایر کاربران آن ، می توانند با دقت بالاتر و آسیب پذیری کمتر در برابر آتش تسلیحات ضد هوایی ، وارد عملیات رزمی شوند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- پیشنهاد ، دوستان علاقه مند به حوزه تسلیحات و فناوری لیزر ( مثال جناب حامدوف ) روی این فناوری بیشتر کار کنند . به نظرم تاپیک جالبی از آن در خواهد آمد . 2- شکاف حاصله درتوسعه فناوری تسلیحات لیزری به شکل خاص میان ما و دشمنان ما ، روز به روز عمیق تر و بیشتر می شود و ظاهراً کسی هم اهمیتی بدان نمی دهد . یک زمانی " سان زی " معتقد بود ، تاکتیک بدون وجود یک راهبرد مشخص ، نغمه های آغازین شکست است .

با سلام TIGER IN ACTION جنگ ، از یک نظر ، پدیده ای مذموم بشمار میرود ، اما زمانی که این پدیده زشت ، تبدیل به مفهوم ارزشمندی به نام دفاع می گردد ، صحنه های بدیع و خوشایندی را بوجود می آورد که سازنده صحنه های مُهیّجی از تاریخ یک ملت خواهد شد . کوتاه سخن ، اسکادران های تایگر نیروی هوایی ارتش ، بیشتر بعنوان یک راه حل موقت برای ورود جتهای جدیدتر اف-16 خریداری و به سازمان رزم این نیرو ، اضافه شدند ،اما پس از انقلاب اسلامی ، در کنار فانتوم ها ، تبدیل به ستون فقرات نیرو شده ودر دفاع مقدس نقش ارزنده ای را ایفا نمودند . در این میان ، گونه شناسایی تایگر با شناسه RF-5 هر چند در سایه فانتوم های شناسایی قرار گرفته بودند ، اما بدلیل اندازه بسیار کوچک ، برای اجرای عملیات های شناسایی تاکتیکی ، بویژه عکسبرداری پس از اجرای حمله فانتوم ها به یک هدف ، مناسب تر به نظر می رسیدند . تصویر فوق الذکر ، دقایقی پس از حمله IRIAF به تاریخ 23 سپتامبر 1980گرفته شده که جریان آن ، پس ازآنکه نیروی هوایی موفق شد خون یک فروند MIG-21MF و یک فروند AN-24TV مفلوک عراقی را در پایگاه هوایی کرکوک بر زمین بریزد ، یک فروند RF-5 به هدایت ستوان یکم خلبان ، مهدی بخشنده ، این صحنه را برای همیشه تاریخ به ثبت رساند .

سلام علیکم با 50 درصد این فرموده جنابعالی موافق هستم ولی باید یک سری تبصره را به این تحلیل اضافه کرد ، در این پست سیاست گذاری فروش سلاح یکسری موارد توضیح داده شد . با توجه به اینکه ماکس 2017 تقریباً یک نمایشگاه برای فروش سلاح هم محسوب می شود ، شاید توضیح خلاصه ای لازم باشد . خرید یا فروش سلاح ، یک فرآیند بسیار پیچیده و وابسته به عوامل و شرایط مختلفی هست که در هردوره زمانی نسبت به دوره زمانی قبل و بعد خودش ، ویژگی ها و الزامات خاصی را می طلبد ، بعنوان مثال ، خرید سلاح در طول جنگ سرد از سوی کشورهای بلوک شرق از کشور مادر ( اتحاد شوروی ) و یا خرید سلاح از سوی کشورهای ناتو از کشور مادر ( آمریکا ) و یا کشورهای به اصطلاح غیر متعهد از این دو کشور اصلی ، تابع شرایط سیاسی و ژئواستراتژیکی آن روزها و امروز نیز تابع شرایط بسیار گسترده تر و متفاوت تری هست . در جریان جنگ سرد ،( برای کوتاه کردن مطلب ) مسیر به اصلاح " سفید" فروش سلاح به دو قطب شرق و غرب تقسیم شده بود و برای واحدهای سیاسی غیر از این دو قطب ، فروش سلاح بیشتر تابع همگرایی ایدئولوژیکی که این خود بستگی به کد ژئوپلیتکی کشور خریدار به منظور برهم زدن توازن و بالانس بین شرق و غرب بود ، داشت . ( البته در اینجا بحث قاچاق سلاح و بازارسیاه جنگ افزار در نظر گرفته نمیشود) بعنوان مثال ، در ماجرای مک فارلین ، فروش N تعداد موشکهای تاو و هاوک به ایران برهم زننده بالانس قدرت در جنگ از سوی عراق و شوروی ارزیابی شد و این موجب گردید تا کشور فروشنده ( روسها ) بدلیل ارزان بودن تسلیحات مورد نیاز عراق ، گوی سبقت را از فرانسوی بربایند . نسخه غیر بومی فروش سلاح را در افغانستان ( 1979-1980) می شود بررسی کرد ، جایی که حضور نیروی هوایی اتحاد شوروی ، منجر به فروش موشکهای بلوپایپ ، تیربارهای سنگین و در نهایت استینگر به مجاهدین افغان شد . در نتیجه ملاحضات غیر فنی در اولویت قرار داشت و پس از آن توجهات بسوی ایجاد یک حد مشخص در انتقال فناوری ( راهبرد اصلی روسها در فروش گونه های کمتر پیشرفته تر تجهیرات رزمی به کشورهای خریدار ) جلب می شد اما در حال حاضر ( دوران پسا جنگ سرد و یا بعبارت بهتر دوران پسا یازدهم سپتامبر ) ، وضعیت کمی متفاوت شده ، اگر چه اتحاد شوروی دیگر وجود ندارد ، ولی به همین دلیل ظاهراً ساده ، فروش سلاح نسبت به دوران جنگ سرد ، بسیار بسیار پیچیده تر شده و کشور ها در حوزه انتقال فناوری های حساس بسیار ماهرانه تر عمل می کنند . هر چند این مساله در حوزه کشورهای عضو ناتو مقداری متفاوت تر محسوب می شود که این خود محصول تطبیق اعضای این سازمان با شرایط فعلی ( بعنوان مثال صدور فناوری های پیشرفته آمریکایی به کشورهای درجه دو نظیر دانمارک یا نروژ ) بشمار میرود . البته وجود فناوری ها با کاربردهای دو یا چند گانه ، شرایط را هم برای خریدار و هم برای فروشنده بغرنج کرده که این بحث نیاز به مجال بیشتری برای بررسی دارد . بنابراین ، شاید برخلاف نظر شما ، فروش یا عدم فروش تسلیحات با فناوری پیشرفته ، همچنان یک مساله بسیار مهم در حوزه سیاست خارجی کشورها محسوب می شود و شاید یک کارت برنده در این حوزه نیز باشد .

با سلام شاهکار جدیدی از راین متال معرفی ایده مفهومی سامانه پیاده نظام شرکت معظم راینمتال آلمان ، در ماه جاری میلادی ، (ژوئیه 2017) ، از ایده مفهومی خود در حوزه سامانه های پیاده نظام آینده (IdZ-ES) و طیف گسترده ای از حسگرها و عملگرها که مجموعا" یک حلقه کامل از رزم شبکه ای را پدید می آورند ، رونمایی نمود . مجموعه این سخت افزارها که سامانه پیاده نظام آینده نامیده میشود ، در صورت ورود به عملیات رزمی ، قادر خواهد بود تا عملکرد رزمی سلول های مجزای پیاده نظام را با اتصال به سامانه های بدون سرنشین و عناصر پشتیبانی آتش ، به صورت مرگباری افزایش دهد . محور و مرکز اصلی این سامانه ، پیاده نظام انسانی است که همچنان نقش مهمی در سناریوهای جدید رزمی ارتش آلمان و ناتو بازی می کند . یگان های پیاده نظام همچنان می بایست توانایی های خود را در پیشروی ( تحرک)، شلیک دقیق ، ارتباطات تاکتیکی امن ، در زمین های دشوار ، پیچیده و عمدتاً " شهری " در همه گونه شرایط آب و هوایی حفظ و ارتقاء دهند و این بطور مستقیم در مواجهه با تهدیدات متقارن و و نامتقارن چند گانه دشمنانی است که بلحاظ مقیاس عملکرد در حوزه های شهری ، از برتری مشخصی برخوردار هستند . این سامانه جدید به کنار هم قرار دادن پیاده نظام انسانی ، حسگرها و عملگرها ، شامل سامانه های بدون سرنشین به یک ماشین جنگی بسیار موثر تبدیل خواهند شد که پس از شکل گیری ، یک تصویر یکنواخت را از تاکتیکهای رزم شبکه ای ، بویژه در محیطهای شهری فراهم می کنند . سامانه پیاده نظام " راینمتال " شامل گزینه های زیر خواهد بود : سامانه پیاده نظام IdZ-ES : این بخش ، پیشرفته ترین تجهیزاتی را که تاکنون برای پیاده نظام طراحی شده را شامل می گردد . تجهیزات بخش بخش ( مدولار) از سال 2013 تحت توسعه قرار گرفته و با استفاده از فناوری فرماندهی و کنترل TacNet تبدیل به ستون فقرات سخت افزار راینمتال شده است . این فناوری ، پلاتفرمی انعطاف پذیر از حسگرها ، عملگرها و و یک سیستم عامل قدرتمند بوده که در سخت ترین شرایط مورد آزمایش قرار گرفته است . سلاح / نارنجک انداز RS-40 : جنگ افزاری انفرادی فوق ، با کالیبر استاندارد 5.56 م.م در 45 ، با یک طراحی مدولار ، به آسان ترین شیوه ممکن ، قابل استفاده است و این اطمینان پذیری جنگ افزار فوق الذکر را به نمایش می گذارد . نارنجک انداز 40 م.م بعنوان یک بخش افزودنی به سلاح و یا بصورت مستقل ، قابل استفاده بوده و راینمتال ، گزینه های استانداردی نظیر نشانه گذارهای لیزری و سامانه های کنترل آتش را برای آن در نظر گرفته است . خودروی زرهی چند منظوره چرخدار باکسر : برجک دو نفره LANCE با قابلیت حفاظت بالا که بروی یک پلتفرم زرهی 8 در 8 قرار دارد ، یک گزینه مطلوب برای راینمتال بشمار می رود . مجهز شدن این خودروی زرهی به حسگرهای پیشرفته و مسلح شدن آن به یک قبضه توپ 30 م.م خودکار MK30-2/ABM با قابلیت تبدیل شدن به یک جنگ افزار ضد هوایی این مجموعه را به یک سخت افزار قدرتمند در دستان فرمانده میدان تبدیل خواهد نمود . نکته بسیار مهم این سخت افزار ، توانایی خدمه در اصلاح نقایض فنی احتمالی ، بدون نیاز به ترک خودرو است . خودروی بدون سرنشین چند منظوره MM UGV : حضور سامانه های بدون سرنشین در ترکیب با واحدهای پیاده نظام ، قابلیت رزمی بیشتری را به عناصر رزمی اضافه می کنند و عملیات نظامی را در زمین های پیچیده نظیر مناطق روستایی ، جنگل ، و کوه ها آسان تر می نماید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- به واژه های رنگی شده دقت کنید . 2- پروژه تعریف شده " سرباز ولایت " به کجار رسید ؟؟؟؟

سلام علیکم همین روندی که می فرمایید ، دقیقاً در گذشته اتفاق افتاده و در آینده هم رخ خواهد داد ، اما مساله بر سر درصد و چگونگی این تغییرات هست . بعنوان مثال ، ورماخت از اواسط جنگ (1943) به بعد سازمان رزم لشکرهای زرهی خودش را بشدت گسترش داد ولی این گسترش با کوچک شدن کمّی لشکرهای دیگر همراه شد . یعنی اگر تعداد تانکهای یک لشکر پانزر برفرض 150 دستگاه بود ، بعد از تشکیل لشکرهای جدید ، این تعداد برای هر یگان به 90 دستگاه رسید که نشان میدهد گسترش سازمان رزم در زمان جنگ ، به همین شکلی که گفته می شود ، راحت و ساده نیست و مجموعه عوامل پیچیده ای آن را همراهی می کند . ویا ارتش بعث عراق از اواسط سال 1982 م ( 1361 )به این نتیجه رسید که سازمان رزم ارتش عراق در دراز مدت پاسخ گوی تهدیدات نیست و از همین تاریخ شروع کرد به اجرای تغییرات جدی . یعنی لشکرهای زبده خودش را از خطوط تماس با ایرانی ها بیرون کشید ، ( مثل لشکرهای گارد یا مکانیزه/ زرهی ) به جای انها ، جیش الشعبی را که اموزشهای به نسبت پایین تری را داشتند ، جایگزین کرد . این لشکرهای زبده به عقب منتقل شدند ، ساختار رزمی آنها به روز شد ، مستشارهای فرانسوی و مصری و روسی کار آموزش های جدید را بر عهده گرفتند ، سلاح های جدید تحویل این واحدها شد ، شیوه های جدید رزمی نظیر " دفاع متحرک " ، عملیات مشترک با هوانیروز و نیروی هوایی ، رزم ش.م.ر و ..... در اختیار انها قرار گرفت و بعد از 3 سال آموزش مستمر ، این نیروها از اواخر 1365 وارد جبهه شده و حقیقتاً از این تاریخ تا اواخر جنگ ما دچار مشکلات جدی شدیم ، بخصوص در جریان عملیات " رمضان المبارک" ارتش عراق در اواخر جنگ ( اگر اشتباه نکنم در اطراف زبیدات بود ) که وضعیت بدون اغراق ، پیچیده و خطرناک شده بود . نتیجه اخلاقی این سطور این هست ، فرماندهان ارشد یک سازمان مسلح ، علاوه بر آموزشهای تئوریک و عملی ، باید از یک درک استراتژیک برخوردار باشند و حداقل روند رابه گونه ای پیش بینی کنند که در زمان جنگ ، و به محض اینکه دشمن تغییر روش و تاکتیک داد ( چون در جریان جنگ استراتژی کمتر دچار تغییر می شود ) بتوانند با حداقل تغییرات ضد تاکتیکها را طراحی نمایند .

ایران و روسیه یک افق روشن برای تست سخت افزار رزمی در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 نمایشگاه هوایی دوسالانه روسیه ، در سال جاری میلادی در فرودگاه مشهور ژوکوفسکی ، ( حومه مسکو) افتتاح شد و رییس جمهور این کشور ، ولادیمیر پوتین ، بعنوان میهمان افتخاری در آن حضور پیدا نمود . براساس روال متعارف در نمایشگاه دفاعی / هوایی روسیه ، پوتین و سایر مدعوین ارشد ، از میهمانان ویژه روز نخست بودند که میتوانستند به شکل خاص ، از آخرین محصولات تولید شده یا در حال توسعه بازدید نمایند که در این میان ، حضور نزدیک به 100 فروند هواپیما در بخش ثابت نمایشگاهی و یا در بخش پروازی ، میهمانان را شگفت زده نموده بود . در حوزه آخرین دستاوردها ، چند فروند جت رزمی سوخو تی -50 نسل پنجم نیروی هوایی ارتش روسیه که برای شرکت در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 وارد ژوکوفسکی شده بودند ؛ نه تنها در بخش ثابت نمایشگاه حضور قابل توجهی داشتند ، بلکه در بخش پروازی نیز حضور خواهند داشت . ژنرال ویکتور بوندارف ، فرمانده فعلی نیروی هوا- فضای ارتش روسیه ، در پاسخ به سئوال خبرنگاران حاضر در نمایشگاه چنین گفت که انتظار می رود مرحله نخست تستهای اولیه تی-50 در دسامبر 2017 تکمیل شود . این هواپیما ، در حال حاضر به دو پیشرانه ساترن -117 ( AL-41F.1) مجهز است که هم اکنون جتهای سوخو-35 از آن بهره می برد . با این وصف ، به گفته مقامات مسئول ، استفاده از این پیشرانه ها بصورت موقت استفاده می شود و در سال آینده میلادی ، گونه جدیدی از پیشرانه های روسی ، که بلحاظ قدرت جلوبرنده ، مصرف سوخت و کاهش گرمای خروجی ، بهبود قابل ملاحضه ای را پیدا نموده ، برای این جت جدید در نظر گرفته خواهد شد . از یک نظر ، در میان ویژگی های منحصر به فرد تی -50 ، ابر مانورپذیری و سرعت کروز ، این جت جدید روسی را به گونه ای توانا می سازد که سریع تر از رقبایش پرواز نموده و در رزم نزدیک هوایی ، برآنها چیره گردد . به گفته مقامات شرکت سوخو ، جت تی -50 به یک مجموعه پیشرفته راداراسکن آرایه فازی فعال (AESA) و یک کمک خلبان مجازی ، محهز خواهد شد تا قابلیتهای آن در دو بخش رزم هوایی و حملات هوا به زمین در مقایسه با جتهای دو نفره بهبود قابل توجهی یابد . جنگنده نسل پنجم نیروی هوایی روسیه ، توانایی حمل سلاح در چهار جایگاه داخلی و شش جایگاه خارجی را داراست که این بدان معنی خواهد بود که حداکثر توانایی حمل سلاح بیشتری نسبت به اسلاف خود دارد . نمایشگاه هوایی " ماکس " ، یک نمایشگاه هوایی عمدتاً روسی است که در آن ، بیشتر از 500 شرکت روسی و 150 شرکت از کشورهای خارجی در آن شرکت دارند . علیرغم تحریم های اعمال شده از سوی غرب ، کشورهای اروپایی ، بیشترین حضور را با بیشتراز 100 شرکت از کشورهای فرانسه ، آلمان ، جمهوری چک ، بلژیک و ایتالیا به ثبت رسانده اند . علاوه براین ، 10 شرکت از ایالات متحده ، 16 شرکت از ایران ، 10 شرکت از چین و 10 شرکت از روسیه سفید در این نمایش هوایی حضور خواهند داشت . بخش نظامی این نمایشگاه ، بطور کامل در انحصار محصولات روسی است که برای ارتش این کشور و کشورهای خواهان فناوری این کشور ، عرضه شده است . این درحالی است که اگر چه شرکتهای اروپایی ، بیشتر در حوزه سخت افزار فضایی ، تجاری و حمل و نقل عمومی ، محصولات خود را به نمایش گذاشته اند ، جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران ، با سخت افزار های نظامی بومی خود در این نمایشگاه شرکت نموده اند که بیشتر با هدف تکمیل و جایگزینی با فناوری روسی توسعه داده شده است . با توجه به رویدادهای سال جاری و جنگ در سوریه ، حضور بخش عمده ای از سامانه های نظامی روسیه ، نظیر جتهای رزمی ، بالگردها ، تسلیحات هوایی ، غلافهای جنگ الکترونیک ، پهپاد ، موشک و سامانه های دفاع هوایی بسیار برجسته تر از سالهای گذشته به نظر می رسد . در این میان سامانه های پیشرفته ای نظیر جنگنده های سوخو-30 و سوخو-32 ، بالگردهای رزمی نظیر میل-28 و کاموف-52 بیشتر در کانون توجهات بازدیدکنندگان قرار گرفته است . این درحالی است که تمامی این گونه ها در سالهای گذشته نیز به نمایش گذاشته شده بود ، اما در سال جاری ، به نظر می رسد که نمایندگان فروش شرکتها ، امید بیشتری به فروش محصولات خود پیدا نموده اند . سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" معتقد است که صادرات هواپیما ، بیشترین سهم را در فروش شرکت های روسی در اختیار خواهد گرفت . به گفته وی ، در نیمه نخست سال جاری ، این شرکت بیشتر از 20 میلیارد دلار صادرات را به ثبت رسانده و به گفته لادیژین انتظار می رود که رکورد جدیدی در نمایشکاه به ثبت برسد و این راه را برای تحول در سالهای آینده باز خواهد نمود . روس آبارون اکسپورت ، انتظار دارد که در جریان برگزاری این نمایشگاه ، حداق 10 توافقنامه و قرارداد همکاری با کشورهای خارجی ، شرکتها و تولید کنندگان روسی به امضاء رسد . یکی دیگر از برنامه های موفق روسیه ، پرنده آموزشی / رزمی پیشرفته یاک-130 بشمار میرود که در ماه گذشته میلادی ، شرکت سازنده آن اعلام نمود که 80 فروند از این هواپیما تحویل داده شده و از سال 2013 در سازمان رزم نیروی هوایی روسیه بکارگفته شده است . یاک-130 در بسیاری از عملکردها ، رفتاری شبیه به جتهای مدرن رزمی را در سرعتهای زیرصوت به نمایش می گذارد و برای آموزش خلبانان جتهای مدرن نسل 4+ و نسل پنج بهترین گزینه بشمار میرود . این شرکت انتظار دارد که از نمایندگان 50 کشور در غرفه خود پذیرایی نماید که به شکل عمده برای ارزیابی توانایی های سخت افزارهای رزمی نظیر سوخو-30 ، میل-28 ، میل-26 ، میل-17 ، میل-35 ام ، کاموف -52 و همچنین جتهای سوخو-35 و میگ-29 ام-2 به این نمایشگاه خواهند آمد . علاوه براین ، سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای نظیر اس-400 و پانتزیر بدلیل شرکت در بحران سوریه ، توجهات خاصی را به خود جلب نموده اند . در این زمینه ، سامانه اس-400 بتدریج به یک سوژه داغ بدلیل سفارش احتمالی هند و ترکیه بشمار خواهد رفت ودر کنار آن ، سیستم هایی نظیر بوک و تور نیز احتمالاً توجهات خاصی را بخود جلب می کنند . لادیژین خاطر نشان می کند که متحصصان شرکت روس آبارون اکسپورت در حال تولید ویدئو کلیپها و داده های مشخصی هستند که در جریان عملیات رزمی جتهای روسی در جنگ داخلی سوریه تهیه شده تا در اختیار مشتریان گذاشته شود . بحران آسیای جنوب غربی ، نه تنها فرصتی برای فروش سلاح های روسی بوجود آورده ، بلکه شرایطی را بوجود آورده تا جمهوری اسلامی ایران ، بتواند پرنده های بدون سرنشین بومی خود را در معرض نمایش بگذارد . این کشور که در سالهای اخیر علاقه خاصی به توسعه فناوری پهپادها پیدا نموده ، در جریان نمایشگاه امسال روسیه ، آخرین محصولات خود ، از جمله پهپاد " یاسر" را به روسیه آورده که یک گونه بومی از پرنده بدون سرنشین " بویینگ ، اسکن ایگل " است . در سالهای گذشته ، نیروی دریایی آمریکا چندین فروند از این پهپاد شناسایی را در خلیج فارس از دست داده که احتمالاً همه انها در اختیار ایران قرار دارد . هر چند بهره برداری از فناوری این سخت افزار در سال 2013 محدود به ایران نشد و حداقل یک فروند از آنها برای ارزیابی های فنی از سوی ایران به روسیه تحویل داده شد . علاوه براین ، شرکتهای ایرانی ، از جدیدترین جنگ افزار هدایت شونده خود با عنوان " سدید " در نمایشگاه ماکس پرده برداری نمود که عمدتاً برای شلیک از پهپادها و پرنده های کوچک طراحی شده است . گونه به نمایش درآمده ، یک عضو از خانواده مهمات هدایت شونده ایرانی است که تاکنون 7 گونه مختلف از آن معرفی شده است . کوچکترین عضو این خانواده SADID-L است که با یک برد 4000 متری از یک کلاهک 5 کیلوگرمی بهره میبرد . گونه دوم ، SADID-345 بهشکل خاص برای پهپادهای شناسایی تاکتیکی نظیر شاهد-129 طراحی شده و اهداف را در یک برد شش کیلومتری با دقت ، منهدم می کند و هر دو در سوریه بصورت گسترده مورداستفاده قرار گرفته است . بزرگترین عضو این خانواده SADID-636 بشمار می رود که به یک کلاهک 20 کیلوگرمی مجهز می گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم حالا که دو طرف به اندازه کافی به هم حمله کردند ، سعی می کنیم این مساله را در یک سطح بالاتر از این چند صفحه ، پیگیری کنیم !!! در حوزه پارادایمهای نظامی ، زمانی که یک ساختار سلسله مراتبی نظامی متصّلب ، به جایی می رسد که این احساس نیاز بوجود می آید که برای پیشرفت باید به شکل ریشه ای باید چهارچوبهای خودش را تغییر دهد ، این تغییر در 3 سطح : 1- توزیع قدرت 2- ساختار سازمانی 3- فرهنگ سازمانی رخ می دهد . این تغییر پارادایمی در سطح یک و دو نیاز به مباحث پیچیده ای دارد که در این وضعیت صحبت درباره آن نه به صلاح هست و نه به مانند رویه فعلی میلیتاری جذاب ، چون نیاز به وجود پیش زمینه داشته و عمدتاً روی مسائلی تمرکزمی شود که نیاز به تفکر و تعمق عمیق دارد ( یعنی سکوت و مطالعه و رسیدن به یک جمع بندی و بعد تحلیل کردن موارد بصورت تک به تک ) اما در حوزه فرهنگ سازمانی ، ( در سازمان های مسلح ) ، مبحث " نقص صفر " بوجود می آید . در این مبحث ، اگر بخشی از سازمان مسلح در حوزه مدیریتی خواهان بکارگیری روشهای جدید و رویکردهایی که تا یک زمان خاص ، غیر معمول بوده ، باشد ، ( فرهنگ آزمودن روشهای جدید ) قطعاً با مقاومتهایی روبرو می شود . در این بین ، ممکن هست برخی از تلاشهای غیر معمول با شکست هم روبرو شود ( یک زمانی دو نفر روی این موضوع در ارتش آمریکا کار می کردند که اگر یادم باشد ، فوکویاما و شالسکی بودند در اواخر دهه 90 میلادی ) یک مساله ای که در جریان این مبحث رخ داد این بود : -- اگر سیستم نتواند بین شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهایی که در نتیجه بی کفایتی رخ می دهد ، تفاوت قائل شود ، حرف از روشهای جدید و تطبیق با شرایط جدید رزم ، تقریباً یک خطر بزرگ بشمار میرود . این مساله از کوچکترین سیستم تسلیحاتی در سازمان رزم ارتشها شروع میشود و تا پیچیده ترین ادامه پیدا می کند . یک مثال تاریخی به نظرم رویکرد سرفرماندهی okw درجنگ دوم و بخصوص در دو مقطع بسیار حساس در جریان رزم تابستانه و زمستانه 1943 و همچنین یک مقطع بسیار کوتاه قبل از حمله متفقین به نورماندی هست . درک سیستم از شرایط روز در این مساله ( تفاوت قائل شدن میان شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهای ناشی از بی کفایتی ) بسیار مهم هست . به نظرم ، مجموع رویکردها در کشورما ( البته براساس اطلاعات موجود و در دسترس ) یک روند خاکستری ( نه سفید و نه سیاه ) را طی می کند و شاید این بدلیل شرایط خاص ژئواستراتژیک ما و وجود طیف متنوع دشمنان که مقابله با آنها ، نیازمند اتخاذ روشهای و استراتژی های مختلف هست ، باشد . البته این شرایط یک زمانی ( در دهه پنجاه ، شصت وهفتاد میلادی ) برای رژیم عبری هم بود که خوب ، با مراجعه به روند طی شده ، می توانید بحث مدیریت بحران را پیگیری بفرمایید .

سلام علیکم بر خلاف شما ، حتی در مجموعه نیروهای مسلح ، کسانی حضور دارند که به این واقعیات آگاه هستند و میلیتاری را هم رصد می کنند و بهانه ای هم بوجود نمی آید. بنده در همین میلیتاری و سر قضیه نیاز به بمب هسته ای و یا حتی سر قضیه موشکی (که برخی تا این تحلیل که ما داریم دستاوردهای شهید حسن تهرانی مقدم و موشکی را زیر سئوال می بریم ، پیش رفتند ) مستند ، عرض کردم که توسعه توانایی نظامی ما نامتوازن هست و در زمان بحران ما را دچار مشکل می کند و تجربه سوریه هم دقیقاً مدعای تحلیل بنده است ( ورود توان هوایی روسها ، حتی با آن اتفاقات مشعشع که قصد ندارم آن را تشریح کنم ) . شخصاً هم معتقد هستم که نقد درست که بدون ورود به زیرسئوال بردن شخصیت افراد صورت می گیرد ، قطعاً خواننده و دنبال کننده به مراتب بیشتری دارد . بعنوان مثال ، در خصوص مباحث مربوط به توان هوایی ، یک بنده خدایی از کاربران همین انجمن ، یک پی ام زد به بنده ، در خواست کرد که مجموع تحلیل هایی که از طرف بنده در خصوص توان هوایی فعلی ( نمودارها و ... ) و موارد مربوط به آن مطرح شده بود را با مشخصات در یک جایی ارائه کند . بنده هم خدمت این دوست عزیز عرض کردم که شما مطلب را ارائه بفرمایید ، فقط رفرنس را که میلیتاری باشد ؛ حتماً ذکر کنید . خوب ، دقت کنید که نقد مشفقانه و مودبانه ، بدون اینکه کسی را تخریب کنیم ( حالا فرقی هم نمی کند که این شخص ، صادق زیبا کلام و حسن روحانی باشد یا محمود احمدی نژاد یا حسن عباسی ) حتماً و بدون شک مخاطب دارد و هر اندازه مطلب تخصصی تر باشد و بدون حاشیه ، مخاطب با سطح درک و دانش بالاتر ، ارزشی که برای ارائه این تحلیل ها صرف شده را بیشتر خواهد دانست . همین مساله ، یعنی نقد بدون نیش و کنایه ، جا بیافتد ، همه کاربران بیشتر تحریک می شوند که بروند و مطالعه کنند و هدف هم ، همین هست . یک مثال هم از خودم ، تا 4سال پیش ، حداکثر شناخت بنده در حوزه زرهی ، محدود شده بود به شناخت ظاهری از این تجهیزات ، ولی زمانی که وقت گذاشتم ، تاپیکهای دوستان را مطالعه کردم ، به شکل مشخص ، سطح تحلیل بالاتر رفت ( البته هنوز راه بسیار زیادی تا سطح دانش دوستان متخصص و کاربلد در زرهی دارم ) . همین الان هم در بخش های مختلف ، از پیشرانه و زره گرفته تا جنگ افزار اصلی تانک و .... ، هر زمان به یک مفهوم مبهم برخورد می کنم ، اتوماتیک به مطالب دوستان مراجعه میکنم و قطعاً اگر عمری باقی ماند ، خواهید دید که از گنج میلیتاری ( این عبارت یعنی "گنج" را جدی بگیرید ) به چه شکلهایی می شود استفاده کرد که قطعاً جامعه پارسی زبان علاقه مند به مباحث نظامی با دیدن آنها ، تعجب خواهد کرد ، یعنی درست در جایی که نقطه ضعف اصلی ساختار نیروهای مسلح ماست ) در خصوص انجمنی که نام بردید ، اطلاعات خاصی ندارم ولی ، تا جایی که از منابع مختلف بررسی کردم ، مشکلی که باعث تعطیلی آنها شد ، دقیقاً مشکلی بود که میلیتاری یک زمانی به آن دچار شد ولی خوشبختانه به موقع جلوی آن گرفته شد تا تبدیل به مطالب مضر نشود . ( اینجاست که معنی وجود قانون و پایبندی کاربران به ان نمود پیدا می کند ) پی نوشت : البته کاربران دچار" روسفوبیا ( روس ترسی ) در این انجمن حضور دارند ولی در این یک مورد از روسها باید تشکر کرد که کتابهای روز دنیا با قیمتهای آنچنانی را بصورت رایگان برای دانلود قرار داده و موجب شادی روح علاقه مندان به کتابهای جدید در حوزه امنیتی - دفاعی می شوند .

با سلام BMP های ارتقاء یافته برای ارتش هند شورای توسعه دفاعی ( DAC) ، بعنوان یکی از مهمترین معاونتهای وزارت دفاع هند ، روز چهارشنبه ، دهم ژوئیه 2017 ، پس از ماه ها کش و قوس ، بودجه 24 میلیارد روپیه ای را به تصویب رساند که درجریان آن ، تمامی تجهیزات موجود در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش هند و به شکل خاص ، ناوگان نفربرهای زرهی پیاده نظام (ICV) نیروی زمینی ارتش این کشور با اجرای یکسری ارتقاء ها ، توانایی اجرای عملیات شبانه را بطور کامل بدست خواهند آورد . وزارت دفاع هند ، با انعقاد یک قرار داد جنجالی با دو شرکت " بهارات الکترونیکز " ( BEL ) و مجموعه شرکت پابلیک اردنانس ( OFB) ، کار ارتقاء 693 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام BMP-2 را به این دوشرکت واگذار نمود . در جریان یک کنفرانس خبری که وزیر دفاع هند در آن شرکت داشت ، وی به خبرنگاران اعلام نمود که این وزارتخانه قرار داد ارتقاء زره پوشهای نیروی زمینی را در رده قرار دادهای خرید ( که در این کشور بصورت طراحی ، توسعه و تولید یک محصول تعریف شده ) طبقه بندی و در قالب یک قرارداد به ارزش 24 میلیارد روپیه ، تایید نمود و براین مساله تاکید نمود که کار ارتقاء بر روی تجهیزات ارتش در مجموعه اردنانس ارتش ، واقع در " مداک "( تلانگانا) انجام خواهد شد . به اعتقاد برخی کارشناسان نظامی هندی ، وزارت دفاع درجریان اجرای مناقصه فوق الذکر پیشنهاد چند شرکت خصوصی هندی و خارجی را بطور کامل نادیده گرفت . به نظر انها ، در صورت حضور این شرکتها ، این قرارداد بدانها اجازه می داد تا در طراحی و ساخت سامانه های تصویر ساز حرارتی و سامانه های کنترل آتش یکپارچه شده با آن بر روی نفربر BMP-2 مشارکت داشته باشند . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی منابع ناشناس در وزارت دفاع ، شرکتهایی نظیر L&T ، تاتا موتورز ، آشوک لیلاند ، تیتاراواگن ، آلفا دیزاین ، اچ بی ال سیستمز ، بهارات فورج ، ماهیندار ، تاتا پاور ، صنابع اردنانس ماداک ، چوکل گروپ ، دی جیپور سیستمز در این مناقصه ثبت نام کرده بودند که عملاً راه به جایی نبردند . ارتقاء ناوگان نفربرهای زرهی نیروی زمینی ارتش هند به استاندارد BMP-2 / 2K ، تلاشی است در جهت پاسخگویی به نیازهای ارتش هند در محیط رزمی قرن بیست و یکم . این ارتقاء ها ، شامل نصب یک سیستم پایش آتش نسل جدید ، لانچرهای پرتاب موشک ضد زره زوجی ، سایت پانورامیک تصویر ساز حرارتی ، موشکهای هدایت شونده ضد زره جدید و همچنین پرتابگرهای خودکار نارنجک اندازهای دودزا خواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم نخست ، تشکر از نویسنده محترم این مطالب ، اگر تاپیک بلحاظ مشاهده مشکلی ندارد ، اعلام کنید

سلام علیکم دقیقاً نکته مبهم تمام این ماجرا همین هست ، چرا این مساله " انجام پروژه های علمی (تئوری و کاربردی ) بر روی مباحث دفاعی یا به ساختار نظامی محدود شده یا اینکه صرفاً مجموعه های خاصی اجازه دارند این مباحث را دنبال کنند ؟؟؟؟ تکلیف این وضعیت مشخص شود ، پاسخ به سایر سئوالات ، آسان تر هست !!!! در خصوص بحث کیفی این سلاح و مواردی که در مجموع ، دوستانی نظیر جناب سیناپس ، سید محمد و mjb مطرح کردند ، یک زمانی درمجموعه وزارت دفاع و شرکتهای مرتبط با وظایف این وزارتخانه در زمان جنگ تحمیلی این نظریه وجود داشت که بدلیل نیاز فوری جنگ ، کیفیت سلاح در یک حد مشخص ( نظیر تولید نارنجکهای ضد نفر که دوستانی که در جبهه بودند ، کیفیت آنها قطعاً یادشان هست ) نگاه داشته شود . بعنوان مثال وزیر محترم دفاع وقت " شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران " یک زمانی معتقد بودند که حالا که نیاز فوری هست ، به جای اینکه لوله خمپاره انداز 120 م.م تولید شود که توانایی شلیک 5000 گلوله را در یک مدت تعیین شده داشته باشد ، لوله ای تولید شود که بتواند 1000 گلوله شلیک کند ولی خط تولید قادر باشد تا نیاز روز افزون جبهه را تامین کند . این وضعیت در زمان بحران بود ، الان درست 29 سال از پایان جنگ گذشته و خوشبختانه صنعت دفاعی ما یک حد مشخصی از رشد را تجربه کرده ، به نظر دوستان ، وقت آن نرسیده که حداقل در صنایع تسلیحاتی ( نه در خودرو سازی و صنایع پایین دستی مرتبط با آن ) یک استاندارد مشخص و بالا ، برای تحویل جنگ افزار استاندارد باکیفیت بالا بوجود آید که به قول دوستان ، تفاوت کیفی بین ژ-3 تولید شده در سالهای قبل از انقلاب با ژ-3 تولید شده در سالهای بعد ، زیاد نباشد . وقتی که یک استاندارد مشخص در حوزه ساخت موشکهای بالستیک پایه گذاری شده و برهمان اساس ، تمامی پیشرفتهای فعلی بدست آمده ، چرا این مساله به سایر بخشها تسری پیدا نکند ، بخصوص در حوزه تسلیحات انفرادی که بیشتر در دید مخاطب داخلی و خارجی نمود پیدا می کند!!!! به نظرم ، اگر در حقیقت ماجرا ، این به مجموعه هایی خارج از وزارت دفاع ، اجازه این کار داده میشود ، چرا میدان را برای ایده های جدید باز نمی کنند ؟؟؟؟

سلام علیکم شاید منظور برادر عزیز ما " سید محمد " این باشد که چطور یک موسسه فرهنگی ( صرف نظر از مباحث فنی ) اجازه ورود به حوزه طراحی سلاح جنگی را پیدا کرده ؟؟ ان هم در کشور ما که اصولاً برای تهیه سلاح ، مالکیت و استفاده از آن بعضاً قوانین غیر ضروری و متعلق قرن بیستم و تاریخ گذشته وجود دارد ؟؟؟ علاوه بر آن ، همانطور که درهمین تاپیک عرض شد ، ایا مجموعه گسترده وزارت دفاع با معاونتهای پر تعداد ، بلحاظ اداری پر حجم ، بوروکراسی گسترده و ...و... توانایی جمع کردن همه طرح ها در قالب یک طرح منسجم را ندارد که بعنوان سلاح ملی معرفی و در خط تولید قرار بگیرد ؟؟؟ الحق و الانصاف ، اگر بنده و شما بدون هیچ پشتیبانی قصد ارائه یک طرح را داشته باشیم و یا حتی ساده تر ، قصد چاپ کتاب را در حوزه دفاعی بدون تمجید و خوشایند بودن مطالب برای یکسری ، صرفاً تحلیل وانالیز مطالب را براساس واقعیات و بر مبنای ادله علمی دنبال کنیم ، همین برخورد با ما خواهد شد ؟؟؟ ویا منابع لازم ، چه مادی و چه معنوی در اختیار ما گذاشته خواهد شد ؟؟؟ این را مقایسه کنید با بخش فناوری دارپا و ماهیت جمع اوری ایده از سراسر جهان و تبدیل انها به فناوری نظامی !!! معتقدم که باید واقعیات را دید ، حوزه نظامی و علوم وابسته به آن به مانند گذشته محدود به چهار چوب نیروهای مسلح نیست ، حالا اگر این موسسه اجازه چنین کاری را پیدا کرده ، چرا به بقیه اجازه چنین کاری داده نشدو نمی شود ( که در همین میلیتاری به چنین مواردی برخورد شده و دوستان گله مند هم بوده و هستند /چه در حوزه تئوری و چه در حوزه کاربردی ) . کاری که در کشورهای پیشرفته در قالب شرکتهای بخش خصوصی در حوزه کاربردی و اندیشکده های غیر وابسته به نیروهای مسلح و دولت صورت می گیرد که از ده ها جنبه مفید به فایده هست .از یک نظر موجبات شکوفا شدن استعدادهایی میشود که قبلاًدیده نشده ، اشتغال مفید و هدفمندایجاد میشود و بطور همزمان ، هم توان نظری و عملی جامعه هم افزایش پیدا می کند این برخورد دو گانه و چند گانه هست که موجب ایجاد شبهه و تردید در واقعی بودن و حتی عملی بودن این شکل موارد می شود . پی نوشت : 1- گله مندی و صحبت در این زمینه زیاد هست و بیشتر ان هم غیر قابل بیان و توضیح . ولی در عین احترام به این رویداد ، دوستان ما در این موسسه باید پاسخ دهند ،در حالی که فقط مجموعه های خاصی وجود دارند که موظف هستند این قبیل موارد را دنبال کنند و نسبت به هر گونه فعالیت در خارج از این مراکز با سخت گیری غیر قابل باوری روبرو هستیم ( حتی در حوزه تئوری ) ، چگونه موفق شدند از این مسیر به سلامت عبور کنند ؟؟؟ 2- حالا یک سئوال مهمتر ، در همین میلیتاری چند نفر حضور دارند که در صورت پشتیبانی درست و مستمر ، توانایی چندین برابری را نسبت به یک موسسه فرهنگی برای تولید دانش نظامی در جنبه های مختلف دارند ؟؟؟ انصافاً بررسی کنید و ببینید که متاسفانه چه سرمایه ارزشمندی در حال از بین رفتن هست !!!!

با سلام تانک اصلی میدان نبرد روسها در شرق آسیا انعقاد قرار داد فروش تانک T-90SK به ارتش ویتنام براساس گزارشهای تایید شده ، شرکت روسی UralVagonZavod قرارداد جدیدی را برای فروش 64 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد تی-90 با طرف ویتنامی به امضاء رساند . اگر این قرارداد شامل خرید طیف متنوعی از تجهیزات و قطعات نظامی به شماره قرار داد 704 است ، اما بخش عمده ای از این توافق ، مربوط به تحویل تانک به ارتش خلق ویتنام بشمار می آید . تانک اصلی میدان نبرد تی-90 ، نسل جدیدی از تجهیزات زرهی روسی بشمار می رود که براساس تجربیات گسترده روسها از عملیات رزمی سخت افزارهای زرهی این کشور در اقصی نقاط دنیا و درسهای برگرفته از آن ، طراحی و در خط تولید قرار گرفته است و طبیعتاً استانداردهای سخت گیرانه ای در خصوص محیط عملیاتی ویژه ای که این تانک می بایست تحت آن عمل نماید پدید آمده و به به مورد اجرا گذاشته شده است . این خودروی جدید زرهی ، شامل سیستم های آتش قدرتمند ، سامانه کنترل آتش پیشرفته ، حفاظت زرهی موثرتر و در نهایت قدرت مانور بالاست . جنگ افزار اصلی تی-90، یک قبضه توپ 125 م.م بدون خان است که در دو لاین اصلی تثبیت شده و مهمات بواسطه یک بارگذار خودکار ، در درون توپ قرار می گیرد . این بارگذار خودکار با سرعت 7-8 گلوله در دقیقه ، نسبت به گونه های قبلی از سرعت و قابلیت اطمینان بالاتری برخوردار است و می تواند طیف متنوعی از مهمات استاندارد تانک شامل مهمات HEAT ، HE ، APFSDS را بر علیه طیف متنوعی از اهداف زمینی و هوایی به مورد استفاده قرار دهد . با این حال ، اگر چه گونه SK در برخی از ویژگی ها شباهت بسیاری به گونه پایه تی -90 دارد ، اما سامانه های تسلیحاتی ، حفاظت زرهی ، پبشرانه ، انتقال نیرو ، خوش دستی ، سامانه های دیده بانی ، سامانه های دفاع از خود ، سامانه های جانبی مین روبی شباهت بسیاری به گونه تی -90 اس دارد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم -- دوستانی که الان باید این سلاح را نقد کنند و در گذشته بصورت تخصصی روی این مطالب کار کردند ، می بایست به شکل علمی این مساله را پاسخ دهند ، با این حال : 1- طراحی و تولید سلاح ، برای هرکشوری (شرکتهای دولتی یا خصوصی ) یک برند ( نما نام ) هست ، بدین معنی که به محض برخورد یا مشاهده یک سلاح ، به شکل خودکار قدرت و توان صنعتی کشور سازنده به ذهن مخاطب می رسد . بعنوان مثال ، با مشاهده سلاح ak-47 ، فوراً اتحاد شوروی( روسیه) بعنوان یک کشور بزرگ ، که سابقه تولید تسلیحات با کیفیت پایین / متوسط ولی در شمارگان انبوه به ذهن انسان متبادر می شود که در نتیجه ظاهر سلاح ، قطعاً در کارایی و به اصطلاح خوش دستی موثر هست . 2- در طراحی یک سلاح ، با مفهومی به اسم ارگونومی مواجه هستیم که در نتیجه در نظر گرفتن الزامات رزمی ، خوش دستی و.... مطرح می شود که در حوزه پیشرانه تانک ، در متون تخصصی تا جایی که در ذهن بنده باقی مانده ، از آن با اصطلاح running gear نام برده میشود . 3- قطعاً زمانی که الزامات فوق الذکر رعایت شود ، کارائی آن در میدان رزم هم قابل توجه خواهد بود و این نیازمند وجود استانداردهای سخت گیرانه که این نیز خود نیازمند وجود آزمایشگاه های مجهز و خطوط تولید استاندارد خواهد بود ، هست . 4- در خصوص سلاح ژ-3 . کشور همسایه ما ( جمهوری اسلامی پاکستان) با نظارت مستقیم آلمانی ها ، مشغول تولید این سلاح و تیربار مربوطه آن هست و تا حال حاضر براساس رصد صورت گرفته ، کمتر به این مشکل برخورد شده و این بدان دلیل هست که آلیاژهای مورد استفاده اردنانس ارتش پاکستان ، طبق استانداردهای شرکت سازنده است ، در حالی که جنگ افزارهای داخلی بدلیل استفاده از آلیاژهای نامناسب و درجه دو ، به این مشکلات برخورد می کنند. در نتیجه ، وقتی استاندارد سازی ملاک قرار داشته باشد ، نیازی نیست تا مجموعه وزارت دفاع ، در یک بازه زمانی ده ساله یا بیشتر ، جنگ افزارهای انفرادی متعددی را رونمایی کند و سرنوشت همه انها هم نامعلوم باشد ، در حالی که وقتی هدف مشخص شده باشد ، سرمایه ها متمرکز شده و بابرنامه ریزی در مدت معین ، یک سلاح بومی از پایه طراحی خواهد شد ( با استفاده از تمامی تجربیات داخلی و خارجی و توجه به این نکته این سلاح در دست پرسنل وظیفه و کادر به شکل همزمان قرار هست استفاده شود) و در نهایت یک محصول با گونه های مشتق شده از آن وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ( ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی و... ) خواهد شد . بنابراین ، 1- برنامه ریزی منطقی ، 2- متمرکز کردن سرمایه ها ( چه مادی و چه انسانی ) 3- استفاده از همه تجربیات باعث میشود تا شما یک سلاح با قابلیت اطمینان بالا ، ارگونومی مناسب وموثر در میدان نبرد داشته باشید .

سلام علیکم احتمالاً نخستین پست بنده در انجمن جدید هست ، اول اینکه یک خسته نباشید را خدمت همه عزیزانی که پیگیر بروزرسانی انجمن شدند عرض می کنم ، البته کاستی هایی دارد که در زمان مقرر ارائه خواهد شد ، با این حال در خصوص نامگذاری سخت افزارهای نظامی ، قطعاً در ساختار وزارت دفاع نارسایی هایی وجود دارد که در اینجا یک تجربه موفق و نظام مند را به شکل مختصر خدمت دوستان عرض می کنم . ارتش ایالات متحده شاید در حدود 60 سال قبل دچار این مشکلات و سردرگمی بود ولی از این تاریخ به بعد ، یک بخشی در پنتاگون بوجود آمد که به شکل خاص مسئول نامگذاری و کد گذاری تجهیزاتی است که وارد سازمان رزم این ارتش میشود و در طی سالیان دراز یک استاندارد محکم پدید آمده . بعنوان مثال ، برای نامگذاری بمب افکن B-1 نام های مختلفی پیشنهاد شده ، نظیر اکس کالیبور ، بونز ( استخوان ) و ... ولی وقتی نام های پیشنهادی به شکل منظم به این بخش که مسئول آن یک ژنرال دو ستاره بود می رسید ، پیشنهادات پالایش میشد و در نهایت یک عنوان غیر تکراری و مناسب آن سخت افزار به شکل رسمی تصویب می شد . البته پرسنل عملیاتی ممکن بود خودشان یک لقب غیر رسمی به سخت افزار مورد نظر بدهند که خوب ، غیررسمی بود و درمکاتبات رسمی استفاده نمیشد . مثلاً لقب رسمی جنگنده اف-16 ، فالکون ( شاهین ) بود ولی خلبانان نیروی هوایی ، لقب وایپر ( افعی ) را به این جنگنده داده بودند . در ایران هم بطور مثال ، ذوالفقار لقب یک موشک زمین به زمین ، تانک ، سلاح انفرادی و ... هست که مشخصاً برازنده یک ملت با تمدن کهن و اسامی درخشان تاریخی نیست . پی نوشت : انشا... با اتمام بروزرسانی ، ترجمه اخبار و مطالب با یک رویکرد جدید ادامه پیدا می کند ..

با سلام   شاهین جهانی  در سرزمین آفتاب تابان تصمیم نیروی  هوایی ایالات متحده برای استقرار 5 فروند پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک شناسایی  در ژاپن     ارتش ایالات متحده آمریکا در نظر دارد تا اکتبر 2017 ، حداقل 5 فروند پهپاد گلوبال هاوک و 105 پرسنل نظامی که هم اکنون در پایگاه هوایی اندرسون ( گوام) مستقر هستند را به پایگاه هوایی یوکوتا ژاپن اعزام نماید . براساس اطلاعات منتشر شده ، عملیات تابستانه این پهپادها ، به شکل ناخواسته و بدلیل شرایط نامساعد آب و هوایی از جمله گردبادهای شدید ، متوقف شده و به همین علت  ، این تصمیم اتخاذ گردید . البته این استقرار چرخشی  به شکل موقت صورت می پذیرد ، اما این اطمینان بوجود خواهد آمد که در ماموریت این پهپاد وقفه ای بوجود نیامده است . ایالات متحده ، همچنان به استقرار پیشرفته ترین تجهیزات رزمی خود در ژاپن ادامه می دهد که به گفته آنان ، به امنیت ژاپن و ثبات منطقه کمک می کند .   پی نوشت :   ظاهراً توجه ترامپ به ناک اوت کردن کره شمالی جلب شده !!!!!!   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام   پیامی برای  کیم جونگ اون   بازنگری در مقررات درگیری  (ROE) جتهای رزمی F-35B سپاه تفنگداران مستقر در ژاپن       براساس اطلاعات منتشر شده  ، پس از وخامت شرایط در شرق آسیا ، اسکادران ضربتی VMFA-121 سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  ، مستقر در پایگاه هوایی " ایواکونی " که از جتهای جدید اف-35 بهره می برد ، مشغول بازنگری  جدی در خصوص مقررات درگیری  و همچنین  تمرینات رزم در شرایط واقعی  هستند . این وضعیت توسط سخنگوی این یگان  انتشار عمومی یافته است .  این برای نخستین بار است  که  اسکادران 121 سپاه تفنگداران ، مهمات رزمی را در شرایط واقعی بروی جتهای اف-35 سوار می کنند تا سناریوهای رزمی را در در عمل بکار گیرند .   سرگرد آدام  پرلین ، افسر فنی  این اسکادران می گوید : " در حال حاضر زمان کمتر مورد توجه ماست و بخش فنی این اسکادران بیشتر بر روی  کیفیت روشهای  اجرای  مصوب متمرکز هستیم، گام های ما با اطمینان بالایی برداشته می شود و تمامی اقدامات احتیاطی و جزییات مد نظر قرار دارد . "   این اقدامات بدین دلیل صورت می گیرد  که خدمه هوایی این اسکادران در طول آموزش ، تاکید زیادی بر روی  ایمنی  و رعایت آن دارند .    یک تکنسین فنی مهمات اسکادران 121 در این زمینه می گوید : " من شاهد این مساله هستم که بالاترین استانداردهای ایمنی برای بالا نگاه داشتن سطح عملیاتی این اسکادران رعایت میشود ، بطوریکه  نصب مهمات هوایی ، بویژه مهمات انفجاری هوا به زمین به گونه ای است که بیشترین حفاظت موجود برای خدمه و تجهیزات  فراهم می گردد "     صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9  

با سلام    جنگ و صلح  بیستم فوریه 2015 ، دبالستیو ، اوکراین       جدایی طلب اوکراینی مورد حمایت روسیه  در حال غذا دادن به یک سگ پس از هفته ها مبارزه بی امان  ، بویژه در ایستگاه مرکزی راه آهن این شهر ، جدایی طلبان اوکراینی پرچم پیروزی را افراشته  و مناطق تصرف شده را تثبیت کردند . با این حال ، در آن زمان ، رییس جمهور اوکراین مدعی شد که وی به  یگانهای ارتش اواکراین ، شخصاً دستور داده تا عقب نشینی نموده  و جدایی طلبان نیز مدعی شدند که  صدها اسیر ارتش اوکراین را در اختیار دارند ....   پی نوشت :   1- به جنگ افزار این فرد دقت کنید ....   2- چهره این شخص ، بسیار شبیه به یکی از کاراکترهای فیلم  " صلیب آهنین " اثر مشهور کارگردان " سام پکین پا" است 

سلام علیکم و رحمت ا...      درحقیقت اگر مقداری این مساله را بیشتر تشریح بفرمایید ، ممنون میشوم ، با این حال در جریان عملیات روباه  صحرا ( دسامبر 1998 ) دقت موشکهای کروز آمریکایی که به یک پادگان ( پادگان ابوغریب ) در مرکز بغداد اصابت کرد ، به شکل زیر بود ، حالا چرا اصرار براین هست که این موشکها دقت بالایی ندارند را اگر صلاح میدانید بیشتر موشکافی بفرمایید . متشکرم       

 با سلام   مهمات دورایستای عبری در شرق آسیا عقد قرارداد نیروی هوایی ویتنام برای خرید مهمات دورایستای دلیله      ارتش ویتنام ، با هدف افزایش قابلیت رزمی جتهای  نیروی هوایی خود در نظر دارد تا موشکهای کروز دورایستای هوا-پرتاب " دلیله" با برد 250 کیلومتری را خریداری نماید . براساس اخبار منتشر شده از سوی نشریه فلایت گلوبال ، نیروی هوایی این کشور ، در حال بررسی های مقدماتی جهت خرید یک گونه بهینه سازی شده از مهمات دورایستای  هوا به سطح دلیله ، محصول شرکت IMI است  که از سال 1995 میلادی وارد خدمت عملیاتی شده است  .       به تازگی و درجریان ملاقات میان رییس جمهور ویتنام ( تران دای کوانگ ) و مدیرعامل شرکت IMI ( ایزاک  آهارانوویچ ) این مساله مورد بحث قرار گرفت و دوطرف در حال بررسی شرایط هستند .  این موشک دورایستای هوا به سطح  که به شکل خاص برای انهدام اهداف متحرک  با خطای دایره ای  (CEP) در حدود 1 متر ( 3 فوت و 3 اینچ) مورد استفاده قرار می گیرد ، بر خلاف موشکهای کروز متعارف که  قادر است اهداف از قبل برنامه ریزی شده را منهدم کند ،  برطبق ادعای سازندگانش ، می تواند برای انهدام اهداف مد نظر و غیر قابل پیش بینی ، در محیط رزمی  " گشت " زده تا در یک موقعیت مناسب بدان  حمله ور شود .     اما نکته مهم در اینجاست که این موشک توسط چه پرنده ای قابل حمل و شلیک خواهد بود ؟؟ به احتمال زیاد ، جتهای روسی SU-30MK2 ویا بالگردهای KA-28  می توانند با اجرای یکسری ارتقاءها ، با این موشک سازگار شوند .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم   بارها به این نکته اذعان شده که میلیتاری در نوع خودش ، یک انجمن متشکل از کاربران فاضل و دانشمند هست که در هرموضوعی که مربوط به حوزه دفاع و امنیت هست ، بسیار جذاب تر از سایرین ، عمل می کند . دیروزاشاره ای شد به استراتژی جنگ محدود ، این تاپیک بسیار جالب برادر عزیز جناب واریور اگر ادامه پیدا می کرد ، می توانست موارد بسیار مهمی را تبیین کند .   استراتژی جنگ محدود

 با سلام    آنالیز نتایج حمله پس از 10 ساعت        در مجموع 44 موشک به پایگاه هوایی ارتش سوریه اصابت نمود که احتمال اصابت دو موشک به یک هدف ( با هدف افزایش ضریب انهدام )  نیز وجود دارد      بررسی های دقیق تر نشان می دهد که  پناهگاه های سخت سازی شده  (HAS) در این پایگاه چندین بار مورد هدف قرار گرفته اند . حداقل 5 آشیانه نیز که لزوماً محل نگهداری تسلیحات شیمیایی نمی تواند باشد ، مورد اصابت واقع شده است     حداقل 10 دپوی ذخیره سازی مهمات ، 7 مخزن سوخت ، حداقل یک آتشبار سام- 6 به همراه  رادار و سامانه های کنترل- فرماندهی نابود شده است و در مجموع 5 آتشبار سام-6 صدمه دیده است .       در مجموع نتایج نشان می دهد که  موشکهای توماهاوک به شکل موثری اهداف خود را مورد اصابت قرار داده ولی میزان آسیبها محدود بوده که آن نیز بدلیل سرجنگی  کوچک این موشک ( 450 کیلوگرم )  به نظر طبیعی می رسد .         پی نوشت :    1- ظاهراً آمریکایی ها همچنان به استراتژی جنگ محدود که از اواخر دهه 50 پیرو آن بودند ، وفادار هستند ..   2 - با تشکر از برادر عزیز جناب lordashrafi بابت معرفی منبع    3- یک دوست علاقه مند ، نتایج این حمله را با نتایج حملات نیروی هوایی و دریایی روسیه باموشکهای کروز یک مقایسه تطبیقی بفرماید .    4- این رویداد برای هزارمین بار ، ثابت کرد که یک کشور وقتی نتواند از آسمان و فضای هوایی خودش مقتدرانه دفاع کند ، به همین مصیبت دچار می شود .   5- 59 تیر موشک شلیک شده ، 44 تیر موشک به هدف اصابت کرده ، بعبارتی می شود 74 درصد شلیکها موفق بوده ، حالا چه انتظار بیشتری وجود دارد ؟؟؟!!! ( از جنبه فنی ماجرا )    4-  یک نکته برای شفاف سازی : برجسته کردن این حملات در قالب تصویر ، تحلیل و ... نه با هدف ترساندن یک عده ای که همیشه منتظر فرصتی برای  استفاده از این وضعیت هستند ، بلکه به مثابه درسهای ارزشمند نظامی خواهند بود که هم اکنون ما به هزینه سوری ها مشغول فرا گرفتن آن هستیم . این فرصتها هرگز دوباره تکرار نمی شوند و برای اینکه دشمنان ما نتوانند همین تاکتیکها را بر علیه ما اجرا کنند ، باید فرصت را برای یادگیری غنیمت شمرد. 

سلام علیکم      تام هاوکها اصولاً طراحی شدند برای همین ماموریت ،( حملات جراحی شده  )  به همین دلیل در پست قبلی عرض شد که  خطا رفتن موشکها صرفاً ادعای روسهاست و باید این ادعا مستند باشد . البته  روسها هم زیاد نباید در این زمینه خوشحال باشند ، چرا که حداقل تا جایی که به ما مربوط هست ، موشکهای کروز شلیک شده از بمب افکن های نیروی هوایی این کشور ، حتی قبل از رسیدن به هدف و در همان آغاز شلیک ، دچار نقص فنی شده و ساقط می  شدند که در بخش های قبلی این تاپیک مفصلاً روی آن بحث شده .       البته اطلاع ندارم که دقیقاً کدام گونه از موشکهای تام هاوک شلیک شدند ( ظاهراً غیر از خدمه این شناورها ،  شرکت تولید کننده و پنتاگون ، احتمالاً دیگران اطلاعات مستند و موثق ندارند ) ، با این حال ، جنگ داخلی سوریه ، به مانند همه جنگها ، ( البته تا زمانی که به پایان نرسیده ) مجموعه از احتمالات هست و بنده فقط یکی ازاین احتمالات را مطرح کردم که ممکن است صحیح باشد و ممکن هست که اشتباه تحلیل شده باشد . 

سلام علیکم        البته بنده بر طبق مستندات این تحلیل را ارائه کردم  ، بعنوان مثال ،  ژنرال پیر گالوا ( یکی از افسران ارشد نیروی هوایی ارتش فرانسه/  معاون وقت فرمانده ناتو  و تحلیلگر ارشد بخش مطالعات راهبردی این مجموعه //نفر میانی تصویر ) در جنگ نخست خلیج پارس (1991)  بعنوان یک شاهد عینی چنین معتقد بود :   " من با جیپ خود ، 2500 کیلومتر رانندگی کردم ، در روستاها همه چیز نابود شده بود . ما تکه پاره های مهمات هوایی را مشاهده کرده بودیم که تاریخ 1968 روی آن ثبت شده بود "   خوب ، مقایسه دو تاریخ 1968 و 1991 ما را بسمت مباحث پیچیده لجستیک و دپوی مهمات منتهی می کند که باید روی آن بحث کرد ..       البته قطعاً اینطور که می فرمایید ، هست ولی ظاهراً آمریکایی ها تا رخداد مهمی که قرار هست تا چند وقت دیگر در کشور ما رخ دهد ، یک مقدار فتیله تهدید را پایین کشیدند تا نتیجه رویداد فوق ااذکر مشخص شود .  البته این موضوع یک مقدار پیچیده است و به مطالعه بیشتری توسط بنده نیاز دارد .   

سلام علیکم      البته تا این خبر تایید شود ( چون ظاهراً وزارت دفاع روسیه این ادعا را مطرح کرده وحداقل تا این ساعت مستندی ارائه نشده در نتیجه صرفاً در حد یک ادعاست ) با این حال ، یک نکته بسیار ریزی هم در این بین وجود دارد . آمریکایی ها ( حداقل طبق سوابق موجود ) برای ارسال یک سیگنال سیاسی ، دست به چنین تحرکاتی زده و می زنند ( به مانند عملیات روباه صحرا یا حمله به کارخانه شفاء در سودان ) . این خبر را قطعاً باید در کنار دیدار ترامپ با رییس جمهور چین و آزمایش موشکی کره  شمالی  قرار داد . از نقطه نظر نظامی ، برای خالی کردن  مهمات قدیمی  که می بایست با صرف هزینه از رده خارج شود ، می شود این حرکت را تحلیل کرد ، چرا که این حمله را می توانستند با جتهای رزمی هم انجام دهند که دقیق و غافلگیرانه تر هم  بود . ( در نتیجه 1- ریسک پذیری پایین شلیک موشک کروز ، 2- ارسال یک اخطار به اسد ( هر چند به شکل فرمالیته و ظاهری )  3- قدرتنمایی به شیوه گذشته و  زهرچشم گرفتن از چینی ها و کره شمالی // با توجه به اینکه عملیات نظامی با مهمات واقعی در شرق آسیا بسیار بلحاظ سیاسی هزینه بر خواهد بود و 4- با توجه به اینکه از قبل به روسها اطلاع داده شده بود ، بعید نیست که هماهنگی های پشت پرده ای هم وجود داشته باشد )     پی نوشت :   این حرکت ، تحلیل های زیادی را بدنبال خودش دارد ، باید منتظر بود و دید که آیا قرار هست این تحرکات ادامه پیدا کند یا اینکه صرفاً یک واکنش مقطعی است به حوادث اخیر در سوریه ....