با سلام    دیپلماسی موشکهای کروز   پایان جنگ داخلی سوریه  به شیوه ترامپ!!!!!!     پنج شنبه شب ، در یک اقدامی تلافی جویانه آتشین  و در پاسخ به استفاده از مهمات غیر متعارف در جنگ داخلی سوریه ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، یک  پایگاه هوایی ارتش سوریه را با موشکهای کروز مورد حمله قرار داد . دونالد ترامپ  ، رییس جمهور فعلی ایالات متحده با استناد به  جلوگیری از حملات احتمالی در اینده با تسلیحات شیمیایی  و انتشار گاز سمی در میان غیر نظامیان و پیوستن سایر کشورها برای پایان دادن به خونریزی در سوریه این دستور را برای واحدهای رزمی آمریکایی مستقر در مدیترانه  صادر نمود .     پایگاه هوایی شعیرات ، 1987   این حمله ، در حقیقت نخستین اقدام نظامی مستقیم ریس جمهور جدید و یک اقدام دراماتیک نظامی برای حضور موثرتر در بحران داخلی سوریه ازسوی ایالات متحده بشمار می آمد . این تهاجم موشکی ، از نظر ، ریسک بزرگی برای دولت جدید بشمار می رود ، چرا که  این رویکرد ، درست بر خلاف راهبرد دولت قبلی این کشور برای پرهیز از خطر پذیری در سوریه است .       ترامپ پس از صدور دستور شلیک  موشکهای کروز از یک پایگاه نظامی واقع در فلوریدا ، چنین گفت که ، شکی نیست که دستور حمله شیمیایی از سوری رییس جمعهور بشار اسد صادر شده است و اوست که  تسلیحات شیمیایی ممنوعه را مورد استفاده  قرار داده است  .       ترامپ در واکنش به استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه ، دستور شلیک  59 تیر موشک کروز از ناو موشک انداز یو اس اس راس و یو اس اس پورتر را بسوی پایگاه هوایی شعیرات  که یک پایگاه هوایی تحت کنترل دولت مرکزی سوریه است را  صادر نمود و براساس ادعاهای مقامات ارشد نظامی آمریکایی ، براثر شلیک این موشکها ، بخشی از جتهای رزمی نیروی  هوایی سوریه در  این حمله منهدم شدند . موشکهای کروز شلیک شده از مدیترانه ، در ساعت 8:45 بعد اظهر به وقت واشنگتن ( 3:45 دقیقه صبح به وقت محلی سوریه )  بسوی اهداف مشخص شده در داخل خاک  سوریه شلیک شدند . به گفته مقامات پنتاگون ، خزشراه ها ، آشیانه ها ، برج کنترل و انبار های مهمات مورد هدف قرار گرفته و منهدم شدند . در این حمله تعدای سوری کشته و مجروح شدند . در این زمینه ، طلال برازی ، فرماندار حمص به خبرگزاری آسوشید پرس  گفت که تعداد دقیق کشته ها و زخمی هنوز مشخص نیست .       پایگاه هوایی شعیرات ، 2016   این تهاجم موشکی  در حالی صورت گرفت که  ترامپ بدون هماهنگی با کنگره یا سازمان ملل دستور حمله به سوریه  را صادر نموده  و معتقد است که استفاده از زور ، به منظور دفاع از منافع ملی ایالات متحده  و حفاظت از غیر نظامیان است !!!!!!!!   تلویزیون دولتی سوریه نیز  در یک گزارش  ، حمله موشکی ایالات متحده را یک تجاوز آشکار نامیده و آن را محکوم نموده است  .   حمله موشکی به سوریه ، نشاندهنده این مساله است که ترامپ بتدریج آماده محقق ساختن وعده ای است که در دوران نامزدی انتخابات ریاست  جمهوری مبنی بر ورود جدی به جنگ داخلی سوریه  خواهد شد .  این درحالی است که مقامات ارشد کاخ سفید ، تدریجاً ، سرزنش های جدی را متوجه روسیه نموده اند تا جایی که وزیر امور خارجه " رکس تیلرسون " معتقد است که حمله شیمایی اخیر در سوریه ، نشان می دهد که راهبرد مسکو در خلع سلاح شیمیایی  ارتش سوریه  که از سال 2013 آغاز شده ، به شکست انجامیده است . به اعتقاد تیلرسون ، دو حالت وجود دارد ، یا اینکه روسها در این حمله همدست سوری های هستند و یا اینکه فاقد توانایی های لازم برای  جلوگیری از  عملکرد اسد بوده  و در این زمینه بی کفایتی  خود را ثابت کردند .       شناور موشک انداز یو اس اس پورتر      به اعتقاد ناظران نظامی ، شلیک موشکهای توماهاوک  از سوی شناورهای رزمی آمریکایی به سوی اهدافی در داخل خاک سوریه ، واکنشی به اجرای حملات شیمیایی با گاز سارین یا اعصاب و یا ترکیبی از گاز کلر  بوده  ، در حالی که  پیش از این ، مقامات ارشد امنیت ملی ایالات متحده ، هشدارهای اولیه را در خصوص آماده شدن سوری ها برای یک حمله شیمیایی  به  ترامپ داده بودند. حمله به سوریه درست در زمانی  صورت گرفت که  ترامپ  میزبان رییس جمهور چین است و همزمان ، کره  شمالی با شلیک یک موشک دوربرد ، معضل امنیتی جدیدی رابرای آمریکا در شرق آسیا ، بوجود آورده است . این اقدام نظامی ، احتمالا" ارسال یک سیگنال رسمی و خشن از سوی ترامپ به نظر می رسد ، مبنی بر اینکه آمریکایی ها واهمه ای از اقدام نظامی یکجانبه نخواهند داشت . تیلرسون معتقد  است : " این اقدام به وضح نشان می دهد که رییس جمهور در زمان لازم ، قاطعانه اقدام خواهد کرد " با این حال ، مقامات ارشد کاخ سفید معتقد هستند که این حمله ، یک پاسخ در خور به اقدامات سوری ها و روسها در سوریه بشمار می رود "   سخنگوی پنتاگون ،کاپیتان جف دیویس ، در این زمینه می گوید : " هدف از این حمله ، هشداری به اسد بود تا از انجام مجدد این نوع حملات خودداری کند "   با این وصف ، حملات ارتش آمریکا به سوریه ، احتمالاً وضعیت و شرایط را در جنگ داخلی این کشور پیچیده تر خواهد کرد تا جایی که برخی معتقدند که جان صدها نظامی آمریکایی با این حمله دچار خطر بیشتری شده  و احتمال انجام حملات غیر قابل پیش بینی علیه این نیروها را افزایش می دهد .   از سویی دیگر ، حضور ایران و روسیه مشکلات بیشتری را برای حضور آمریکایی ها در این کشور ایجاد نموده  ، چنانکه روسها با ارسال سخت افزار های رزمی بیشتر ، قدرت آتش سوری ها را افزایش داده و از طرفی دیگر ، حضور مستشاری و محسوس واحدهای نظامی  منتسب به ایران  قدرت مانور ارتش سوریه را صد چندان نموده است و این مایه ناامیدی مخالفان اسد خواهد بود.       شناور موشک انداز یو اس اس راس    گفته میشود ، قبل از حمله ، مقامات نظامی ایالات متحده ، همتایان روسی خود را از این شلیکها آگاه نموده  تا از هر گونه تلفات غیر ضروری جلوگیری شود . با این وجود ، سفیر روسیه  در سازمان ملل معتقد است که هر گونه عواقب منفی این گونه حملات بر عهده کسانی است که آغازگر آن هستند .   این حمله نشان می دهد که استفاده از زور در جنگ داخلی سوریه ، بتدریج  شک و تردیدهایی را در زمینه مفاهیم حقوقی این شیوه بوجود آورده است .  هنگامی که اوباما به سال 2011 در لیبی مداخله نمود ، تایید شورای امنیت سازمان ملل و کشورهای عضو پیمان ناتو را از قبل دریافت نموده بود ، در حالی که جمهوری  خواهان مخالف این اقدام بودند . علیرغم همه این موارد ، مشخص نیست که آیا ترامپ قصد گسترش اقدام نظامی علیه اسد را دارد یا خیر !!!! در دوران  اوباما ، راهبرد ایالات متحده عمدتاً شامل پشتیبانی از شورشیان به اصطلاح میانه رو !!!!  تمایل داشت ، اما با مداخله گسترده روسها از سپتامبر 2015 ، شکستهای پی درپی گریبان این شورشیان را گرفت  و اوباما نیز تلاش می نمود تا با همکاری روسها ، روند را بسوی مذاکره سیاسی  برگرداند .     پی نوشت :   نزدیک به سه سال هست که بخشی از زمان بنده صرف ترجمه مطالب به روز ، به دور از سیاست بازی ها و صرفاً برای ایجاد یک توازن منطقی در تحلیلهای نظامی شده است ، قطعاً آن دسته از دوستانی که از همان ابتدا این نکته را درک کردند و متوجه شدند ، در بی غرض بودن مطالب شکی ندارند و یکسری حرکات کودکانه نسبت به پستهای بنده ، خللی در ادامه این روند ایجاد نمی کند . این مطالب را صریح عرض کردم که همه کاربران از این مساله آگاه باشند. این مسیر با تمام توان ادامه پیدا می کند تا در یک نقطه عطف ، انجمن military.ir نه بعنوان یک انجمن سرگرمی و برای وقت گذرانی ، بلکه بصورت یک اندیشکده نظامی ، در جامعه گسترده پارسی زبان ، جدی تر از قبل ، در کانون توجهات قرار گیرد .      صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام رویای جدید برای نیروی هوایی انتخاب دو تیم تحقیقاتی از سوی دارپا برای توسعه مرحله دوم فناوری پهپادهای هواپرتاب " گرملین " به تازگی آژانش تحقیقات پیشرفته دفاعی (DARPA) ، مرحله دوم برنامه موسوم به "Gremlins" ، که قرار است در قالب آن ، یک سیستم تسلیحاتی بدون سرنشین هوا- پرتاب با هزینه کم و قابلیت بازیابی مجدد توسعه یابد را آغاز نموده است .برای این کار ، دارپا ، دو تیم جداگانه را انتخاب و به هرکدام ، سرمایه ای در حدود 21 میلیون دلار اختصاص داد . این دو تیم ، یکی به سرپرستی شرکت Dynetics و دومین تیم به سرپرستی جنرال اتمیکز ، به شکل خاص به تکمیل طرح اولیه خواهند پرداخت و این به شکل طبیعی ، خطرپذیری های مرتبط با آزمون زیرسیستم های این برنامه را به حداقل ممکن کاهش خواهد داد . اسکات وایرزبانووسکی به گفته اسکات وایرزبانووسکی ، مدیر برنامه های دفاعی دارپا : " مرحله نخست این برنامه ، امکان سنجی توسعه این فناوری و بخصوص ، فناوریهای مرتبط با موضوع بازیابی این پهپادها توسط پرنده میزبان را هدف قرار داده بود . پس از اتمام این مرحله و تشکیل دو تیم مجزا ،مفهوم اولیه ، به بلوغ طراحی رسید که براساس آن ، حامل این پهپادها ، بصورت " ناوهای هواپیمابر " در هوا عمل نموده و این مساله ، دامنه انعطاف پذیری و هزینه بکارگیری کاربران آن را بشدت کاهش خواهد داد" شرکت Dynetics ، کنسرسیومی از شرکتهای فناور محور ، شامل شرکت امنیتی / دفاعی کراتوس ، شرکت نوادا / سییرا ، شرکت بین المللی مهندسی سیستمهای دفاعی ویلیامز ، شرکت سیستمهای هوایی موگ است که در زمینه فناوریهای پیشرفته هوایی ، خدمات خود را ارائه می کنند . به گفته دیوید .آر. آلکساندر ، مدیرعامل شرکت GA-ASI ، این مجموعه ، به شکل خاص برروی سیستم های هوایی بدون سرنشین رزمی با قابلیت بازیابی مجدد مشغول کار است و ما پتانسیل اتصال این فناوری به پهپادهای رزمی کنونی نظیر MQ-9 پریدیتور را در اختیار داریم تا مشتری احتمالی این فناوری ، قابلیتهای جدیدی را در اختیار خود داشته باشد .دارپا در قالب پروژه فوق الذکر ، قصد دارد تا مجموعه ای از پهپادهای کوچک را برای ارتش ایالات متحده تحت توسعه قرار دهد . این مینی پهپادها ، با زمان پاییش 60 دقیقه ای در یک برد 300 ناتیکال مایلی می توانند یک محموله 60 پاوندی را با خود حمل کنند . فاز نخست این برنامه در مارس 2016 آغاز گردید و پس از اتمام آن و تکمیل طرح اولیه ، پرنده ترابری تاکتیکی C-130 بعنوان هواپیمای بستر ازمون ( پرنده بازیابی کننده ) انتخاب و تستهای مرتبط با فناوری های کلیدی ، تستهای ایمنی و... برروی آن انجام خواهد شد . طبق پیش بینی ها ، انتظار می رود تا این آزمایشات در سال 2019 به نقطه اوج خود رسیده و چرخه تولید آن آغاز گردد .براساس پیش بینی دارپا ، این مینی پهپاد ، قادر خواهد بود تا از حامل های متنوعی نظیر جنگنده های رزمی سبک ، بمب افکن ها ، پهپادهای کنونی ، خارج از برد سیستمهای دفاع هوایی دشمن شلیک و پس از اجرای ماموریت مجدداً بازیابی شوند . زمانی که گرملین ماموریت خود را به انجام رساند ، توسط هرکولس بازیابی شده و به پایگاه مبداء منتقل می کند ، جایی که خدمه زمینی آماده اند تا در عرض 24 ساعت ، آنها رابرای ماموریت بعدی آماده نمایند . انتظار می رود گرملین برای 20 ماموریت مورد استفاده قرار گیرد که این مساله مزیتهای بسیاری برای کاربران آن فراهم می نماید . پی نوشت : زمان در گذر هست و فناوری های دفاعی با انجام سرمایه گذاری های بهینه و به دور از موازی کاری ها ، درحال پیشرفت . حالا شما ، خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

  "شبحی بر فراز دوزخ "   اثبات  کارآمدی ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی توسط پهپادها       در حالی که  واژه " پشتیبانی نزدیک هوایی "CAS" عموماً تصویری از یک پرنده رزمی مادون صوتی نظیر A-10 " وارتهاگ / گراز زگیل دار " مسلح به طیف گوناگونی از مهمات هوا به زمین را به ذهن مخاطب متبادر می کند،اما در دهه دوم قرن بیست ویکم  ( قرن نیروی  هوایی ) این پرنده های بدون سرنشین  مسلح هستند که به شکل فزاینده ای ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را در عراق و سوریه علیه شورشیان موسوم به دولت اسلامی ، بخصوص در محیطهای متراکم شهری  نظیر موصل که به آتش دقیق نیاز است ، بر عهده گرفته اند .       پرنده های بدون سرنشین یا پرنده های هدایت پذیر از راه دور (RPA) ،  استخوان بندی  حملات هوایی ارتش ایالات متحده را در طول دو سال گذشته  تشکیل می دهند . به اعتقاد سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342  پایگاه هوایی  " کریچ" و مسئول وینگ  432 اعزامی  به آسیای جنوب غربی ،  اگر چه هنوز نقش شناسایی  در راس ماموریت های محوله به این تجهیزات قرار دارد ، اما نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سالهای اخیر ، با دراختیار گرفتن پهپادهایی نظیر MQ-1 و MQ-9 بتدریج حمله به اهدافی با ارزش بالا در عراق  وسوریه ، بخصوص پس از ظهور شبه نظامیان شورشی ISIS را در دستور کار خود قرار داده است .       وینگ 342 که خانه اصلی اسکادران پهپادهای MQ-1 پریدیتور و MQ-9 ریپیر بشمار میرود ، در سالهای اخیر فعالیت قابل توجهی در سراسر جهان داشته و خلبانان این اسکادران مستقر در پایگاه هوایی " کریچ" ( نوادا) پس از تمرینات مداوم و گذراندن 16 تا 21 ساعت پرواز آموزشی ، آمده اجرای ماموریتهای رزمی می شوند .      سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342       کانینگهام می گوید : " خدمه هوایی ما در میان همتایان خود در سراسر جهان بی نظیر محسوب می شوند ، چرا که پهپادهای نیروی  هوایی ، برای  اجرای ماموریتهای پشتیبانی ، اغلب در یک فاصله اندک  ( حداقل 30 متری )  یگانهای  درگیر روی زمین همراهی کرده  و با استفاده از تسلیحات هدایت دقیق ، آتش قابل توجهی را به منظور زمین گیر نمودن  واحدهای دشمن  فراهم می نمایند . به اعتقاد من ، این یک بخش باید بخوبی درک شود ، چرا که فرماندهان نیروی زمینی ، در طول روز، چندین بار در خواست پشتیبانی آتش هوایی دارند و این یک موفقیت آشکار برای نیروی هوایی است "         اطلاعات منتشر شده از سوی ستاد وینگ 342 نیروی هوایی نشان می دهد که این نیرو ،از 4 سال پیش  چشم انداز مثبتی را برای استفاده گسترده تر از پهپادهای MQ-1 و MQ-9 و مهمات هدایت دقیق جهت اجرای حملات جراحی شده ، در نظر گرفته بود . در سال 2013 ، این دو پهپاد جمعاً 500 تیر مهمات هدایت دقیق را بسوی اهداف مستقر در مناطق متراکم و دارای بافت پیچیده شلیک نمود که این رقم در سال 2014 به 1000 تیر افزایش پیدا  نمود . این عدد در ادامه سیر صعودی  خود در سال 2015 به 2000 تیر رسید و این اسکادران در یک جهش خیره کننده ، در سال 2016  تعداد مهمات دقیق شلیک شده را به عدد 3000 تیر افزایش داد .       وی در ادامه  چنین اعتقاد داشت : " در طول دوسال ، ( 2016-2015) ، این دو پهپاد به تنهایی بیشتراز 1500 شلیک موفق را برعلیه اهداف دشمن ، بویژه خودروهای تاکتیکی حامل تیربار و  خودروهای انتحاری  در کارنامه خود به ثبت رساند ، تا جایی که از این تعداد ، 300 شلیک با مهمات هدایت لیزری صورت گرفته  که این در  نوع خود می بایست مورد توجه قرار گیرد"     وینگ 342 نیروی هوایی  در سال 2016 میلادی ، چیزی در حدود 250000 ساعت پرواز را در کارنامه  خود به ثبت رساند که به گفته کانینگهام ، 98 درصد آن را پرواز های رزمی تشکیل می دهد . البته این به معنای آسان شدن عملیاتهای رزمی نیست ، چرا که کاربرد این تجهیزات ، چالش ها و پیچیدگی های خاص خود را داراست  و ایجاد عملیات مشترک با واحدهای پیاده ، عمیقاً خلبانان و تحلیلگران ما را دچار دردسر نموده است .     ژنرال هربرت . اچ . کارلایس ، ریاست سابق فرماندهی رزم هوایی در یکی از آخرین مصاحبه های خود ادعا نمود که  کیفیت آموزش ها به گونه ای است که خلبانان جوان MQ-9 تنها 13 دقیقه پس از نخستین پرواز رزمی خود ، می توانند با مهارت ،  موشکهای ضد زره AGM-114 هلفایر را به مانند خلبانان پرتجربه بالگردهای رزمی به سوی هدف  هدایت نمایند .       به گفته وی : " این مساله باور نکردنی است ، اما واقعیت دارد و در عمل نیز به اجرا درآمده است و این بدان معنی است که دشمن با یک ضربه مستقیم از پا در خواهد آمد . "   کارلایل اضافه می کند که ما اکنون تجربه های زیادی در خصوص استفاده از MQ-9 در محیطهای شهری و اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک کسب کرده ایم ، تا جایی که به شکل همزمان ، چند پریدیتور قادرند یک محیط متراکم در اندازه های متوسط را پوشش داده و از نیروی زمینی حمایت نمایند و این بدان معنی است ترکیب حسگرهای پیشرفته با تسلیحات  موثر ، توانایی های زیادی را در اختیار ما قرار خواهد داد .     پهپاد پریدیتور در حالت استاندارد خود توسط دو کاربر هدایت و کنترل می شود و در حالی که خلبان مسئولیت هدایت و ناوبری را بر عهده دارد ، خدمه دوم ، با استفاده از حسگرها و دوربین ها و تجهیزات هدایت لیزری ، در جستجو و شکار اهداف خواهد بود .     در این زمینه کانینگهام  معتقد است : " ماموریتهایی که بر عهده این وینگ هوایی گذاشته میشود ، بلحاظ ریسک پذیری ، تقریبا، در سازمان رزم نیروی هوایی ، بی همتاست . من ( کانیننگهام ) تجربه پرواز با جتهای رزمی پیشرفته ای نظیر F-15  ، F-16  و F-22 را در کارنامه  رزمی خود دارم و حساسیت ماموریتهای محوله به این اسکادران ، هرگز با ماموریتهایی که این هواپیماها آن را به انجام می رسانند ، قابل قیاس  نیست "   " تصور غلطی است که این ماموریتها را همانند بازی های ویدئویی فرض کنیم . زمان زیادی طول خواهد کشید که  چشم و دست خلبان با هم هماهنگ گردد و این حساسیت زمانی بیشتر می شود که بدانیم این پهپادها همواره می بایست در نزدیکی واحدهای خودی دست به عملیات رزمی زنند "   چاقوی سویسی ارتش در آسمان   علیرغم ویژگی های مثبت  پهپاد MQ-1  ، نیروی هوایی قصد دارد تا بکارگیری این تجهیزات را به نفع  پهپاد جدیدتر ، بزرگتر و با قابلیت مرگ آوری بیشتر MQ-9 کنار گذارد . اما این دو پهپاد ، مشترکا" توسط شرکت جنرال داینامیکز طراحی و در خط تولید قرار گرفته اند و این ویژگی کلیدی  این دو بشمار می رود .    نخستین و مهمترین توانایی  ، توانایی  پایش طولانی  این پهپادهاست که به  کاربر اجازه می دهد تا با استفاده از حسگرهای ویژه ، اهداف خود را با دقت جستجو نموده  و یک الگوی اطلاعاتی خاص را برای  هدف گیری و انهدام  پدید آورد ،چرا که  هر دو پهپاد ، توانایی  حمل حسگرهای چندگانه ، شامل دوربین های روزانه ، حسگرهای فرو سرخ ، دوربین هایی با قابلیت  تشدید تصویر و در نهایت هدف گذارهای لیزری  را در اختیار دارند .   دومین ویژگی ،  تسلیحات مورد استفاده در این دو پهپاد است . جنرال داینامیکز ، با یک طراحی هوشمندانه ، قابلیت حمل همزمان دو تیر موشک هدایت لیزری AGM-114  هلفایر را در MQ-1 به یادگار گذاشت ، در حالی که  MQ-9 با یک جهش خارق العاده ، می تواند چهار موشک هلفایر و دو تیر مهمات 500 پاوندی GBU-12  پیووی -2 را با خود حمل کند و این به معنای قدرت آتش بیشتر برای نیروی  هوایی است .      به اعتقاد کانینگهام  ، پریدیتور و ریپیر مزایای منحصر بفردی را در زمان اجرای عملیات رزمی در مناطق شهری ، ارائه می کند  . این پهپادها نه تنها می تواند ساعتها بر فراز میدان نبرد با هدف  در اختیار گذاشتن اطلاعات آنلاین  به فرماندهان ، پرواز نماید ، بلکه  با حمل تسلیحات  هدایت  دقیق موجبات کاهش تلفات غیر نظامیان و پرسنل خودی را فراهم می آورند . از آنجایی که روی مداومت پروازی این پهپادها و قابلیت حمل حسگرهای ویژه ، تمرکز بیشتری صورت گرفته ، قطعاً حضور توده عناصر دشمن در یک محیط شهری نظیر موصل ، دیگر موجبات تلفات شدید را فراهم نمیکند . بکارگیری این پهپادها ، صبر فرماندهان را برای  استفاده درست  از " زمان" بیشتر نموده  و این به نیروی زمینی کمک می کند که نخست  عناصر ستیزه  جو را از غیر نظامیان جدا نموده  و پس از آن با فراغ بال ، پیاده نظام ، تجهیزات سبک و سنگین  دشمن را هدف قرار دهد .     در همین راستا ، " ستوان یکم گرک" خلبانی که از سال 2016 ، هدایت پهپاد MQ-9  را بر عهده دارد ، معتقد است : " میدان نبرد در قرن بیست و یکم  ویژگی های دینامیک خاص خودش را داراست ، چرا که در چنین میدان هایی ، شما می بایست بسرعت عملیات شناسایی را به اجرا در آورده  و پس از آن  با دقت هر چه تماتر ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را به نمایش گذارید "     این ستوان خلبان  می گوید : " پهپاد MQ-9 ، چاقوی سویسی نیروی هوایی است . چرا که در هر موقعیتی ما می توانیم خلاء ناشی از عدم حضور سریع اسکادرانهای بال ثابت  سرنشیندار نیروی  هوایی را جبران نموده  و بدلیل انعطاف پذیری ، تبدیل به کلید موفقیت در جنگ شویم "         گروهبان نیروی  هوایی "جو" ، درجه داری که از سال 2013 ، کاربر حسگرهای پهپاد MQ-9 است می گوید :   " همه چیز از روی زمین ، برای کاربران این پهپاد ، متفاوت است "   اگر چه این  دو عضو نیروی هوایی از به اشتراک گذاری اطلاعات بیشتر در خصوص ماهیت و چگونگی ارتباط میان خلبانان و   کاربران مسئول کشف و شلیک تسلیحات  خودداری کردند ، اما این واقعیت  غیر قابل کتمان خواهد بود که  خدمه نیروی هوایی  عمدتا" بواسطه  " پایانه  کنترل هوایی مشترک " ( JTAC) درخواستهای حملات هوا به زمین را در یافت می نمایند .       به گفته ستوان یکم " گرک" ، در جریان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک هوایی  ، خلبان MQ-9 به شکل مداوم با JTAC در ارتباط است تا تصویر کاملی از میدان رزم بدست آورد . از آنجا که JTAC ، در اغلب موارد ایده های مد نظر فرمانده میدان را بازتاب می دهد ، MQ-9 گزینه های متعددی را برای درگیر شدن با هدف در اختیار خواهد گذاشت و این به فرمانده میدانی اجازه می دهد تا با اشتراک گذاری اطلاعات ، دقیقاً وضعیت را برای کاربران MQ-9 به تصویر در آورد .   علیرغم وجود کانالهای امن ارتباطی ، نگرانی عمده بیشتر در خصوص کاربرد درست تسلیحات محمول MQ-9 خواهد بود . در اغلب اوقات و براساس تجربیات ما می بایست موشکی نظیر هلفایر را به پشت بام یک ساختمان یا دیوار یک خانه شلیک کنیم  که به شکل خاص ، یک نبرد کاملا" متفاوت را برای خدمه این پهپادها به تصویر در می آورد . در نتیجه  خلبان و اپراتور سلاح می بایست آنچنان با هم هماهنگ  باشند که  اختلالی در فرآیند  کشف هدف توسط حسگرها و شلیک موشک بسمت آن پدید نیاید . بنابراین ، زمانی که موشک شلیک می شود ، من مطمئن هستم که  دوربین دقیقاً بسمت  هدف قرار گرفته و هلفایر ، دشمن را صبورانه و به شکلی که مورد نظر ماست ،   منهدم می کند .   پی نوشت :   قرن بیست و یکم ، در حوزه نظامی ، قرن پویایی نیروی هوایی بعنوان یک نیروی سّیال ، فوق العاده انعطاف پذیر و مخّرب هست و خواهد بود . این مساله ، هشداری جدی به تمام  سازمان های مسلح رسمی است که هر چه بیشتر تلاش های خود را در این حوزه متمرکز نمایند .        بن پایه :   http://www.defensenews.com/articles/northrop-starts-flight-testing-advanced-imaging-sensor-on-global-hawk       این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose:    

    پرواز نسل چهارم رافال تا سال 2023       با هدف پاسخ به تقاضاهای رو به رشد بازارهای داخلی و خارجی  جهت خرید جتهای رزمی فرانسوی ، شرکت معظم " داسو" و آژانس تدارکات دفاعی فرانسه (DGA) به زودی  ( که احتمالاً شش سال بطول خواهد انجامید )  مرحله نهایی توسعه نسل بعدی جت زیبای رافال  (Rafale F4 ) را در دستور کار خود قرار خواهند داد .     وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان )   به گفته وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان ) با شروع این برنامه ، این جت فرانسوی ظرفیت جدیدی از فناورهای مدرن در  حوزه  پیشرانه  و جنگ افزار را به بازار تسلیحات معرفی خواهد نمود . آخرین گونه این جنگنده رزمی که با شناسه Rafale F3-R  شناخته می شود ، آخرین مراحل تایید صلاحیت پروازی خود  را طی می کند و قرار است تا سال آینده میلادی ، پروازهای رزمی خود را آغاز  نماید . در حال حاضر ، شرکت داسو فرانسه ، برای تولید 180 فروند هواپیما  با حق سفارش 78 فروند دیگر برای تحویل به دو نیروی  هوایی هند و مصر در حال برنامه ریزی است . علاوه براین ، نیروی هوایی فرانسه نیز با خروج جنگنده های میراژ-2000 از سازمان رزم این نیرو ، ( بدلیل نزدیک شدن به  سالهای پایانی عمر خود ) حق ارسال یک سفارش 45 فروندی را برای خود محفوظ نگاه داشته است .       به همین دلیل انتظار می رود تا نخستین فروند از گونه  F.4 این جت رزمی  پس از طی مراحل تولید و آزمایشات پروازی ، در اوایل سال 2025 وارد خدمت عملیاتی گردد ، هر چند در صورت ایجاد شرایط اضطراری یا دریافت سفارشات بیشتر ، این بازه زمانی ممکن است کوتاه تر شده  و ورود بخدمت آن در سال 2023 صورت پذیرد . با این وصف ، براساس برنامه ریزی های داسو ، تولید این  گونه خاص ، قطعاً در بازه زمانی 2025-2019 انجام می پذیرد .       Rafale F3-R   از آنجا که ارتش فرانسه قصد دارد تا خط تولید جت رزمی رافال را برای نیروی هوایی و دریایی حداقل تا سال 2024 باز نگاه دارد ، وزارت دفاع این کشور ، تصمیمات جدیدی در خصوص نوسازی  و ارتقاء مستمر این برنامه گرفته است . به نظر میرسد با تزریق یک بودجه 1 میلیارد یورویی ،  این تصمیم ، بویژه در خصوص  گونه Rafale F3-R جدی تر باشد . با اختصاص این بودجه به برنامه فوق الذکر ، انتظار میرود تا جتهای تولید شده ، به یک رادار AESA پیشرفته  ( نزدیک به 100 کیلومتر )  و  موشکهای با برد بیشتر میتئور مسلح شوند .       در حوزه ماموریتهای هوا به زمین ، گونه  Rafale F3-R قادر خواهد بود تا یک غلاف نشانه گذار جدید تر (PDL-NG) محصول تالس  را بکارگیرد . علاه براین ، نصب و راه اندازی پایانه تبادل اطلاعات لینک -16 ، بهبود سامانه های تشخیص دوست از دشمن (  IFF) و همچننین یک غلاف پیشرفته سوخت رسانی / سوخت گیری برای جتهای گونه  Rafale N ( نیروی دریایی ارتش فرانسه ) نیز در دستور کار قرار گرفته است .       غلاف نشانه گذار PDL-NG     با توجه به ماموریتهای متنوعی که جتهای میراژ-2000 موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ارتش فرانسه  برعهده دارند ، گونه جدید  رافال تغییرات شگرفی را بخود خواهد دید که شامل طیف جدیدی از موشکهای هوا به هوای  میکا ، موشکهای کروز اسکالپ  و همچنین  موشک کروز هسته ای  ASMP-A ( که هم اکنون به شکل انحصاری توسط جنگنده های Mirage 2000N حمل می شود )  است . علیرغم این پیش بینی ها ، با توجه به زمان نسبتاً کوتاه باقی مانده ،  این احتمال نیز وجود خواهد داشت  کل این پروژه ، برروی ارتقاء قابلیتهای نرم افزاری و بهبود محدود سخت افزار ها متمرکز گردد .     Mirage 2000N   در کنار این موارد ، شرکت داسو ، نیم نگاهی به  ایجاد تغییرات  جدید دربدنه ، با هدف افزایش عمرخدمتی سازه این هواپیما نیز دارد . این ارتقاء می تواند شامل  طراحی مجدد کابین خلبان  و پیاده سازی  جنبه های جدیدی از پنهانکاری  این جنگنده بعنوان یک جت نسل 4.5 در برابر جنگنده های  مدرن نسل آینده نیز باشد .       اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو     اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو  در این زمینه اعتقاد دارد :   " مفهوم سازی بخش مهندسی  داسو و ایجاد استاندارد  پیشرفته  Rafale F4 یک بازخورد منطقی و نتیجه ترکیب تجارب عملیاتی  کاربران این  جت رزمی با فعالیت مستمر این شرکت در زمینه  بهبود قابلیتهای عملیاتی رافال بشمار میرود و این ما را آماده میکند  تا توسعه نسل بعدی جتهای رزمی را با فناوری پیشرفته تر در دستور کار خود قرار دهیم . من از این مساله بسیار خوشحال هستم  که وزارت دفاع فرانسه ، بر ادامه بکارگیری و توسعه توانمندی های رافال تاکید دارد و حاضر است تا این قابلیتها را به استاندارد F.4 نیز برساند و داسو نیز متقابلاً آماده است تا در درجه نخست به نیازمندی های نیروی هوایی فرانسه پاسخ گوید "      جنگنده رافال ، خدمت عملیاتی خود را از سال 2004 میلادی در نیروی دریایی و از سال 2006 در نیروی هوایی ارتش فرانسه آغاز نمود و تاکنون بیش از 30000 ساعت پرواز را در کارنامه خود به ثبت رسانده است . بخش عمده ای از ماموریتهای رزمی این جت زیبای فرانسوی در افغانستان ، لیبی ، مالی ، عراق و سوریه به ثبت رسیده است .  هم اکنون شرکت هواپیما سازی  داسو ، جدا از سفارش نیروی  هوایی و دریایی ارتش فرانسه  ، تولید 180 فروند هواپیما را در دستور کار خود قرار داده که از این تعداد ، 24 فروند برای نیروی هوایی مصر ، 24 فروند برای نیروی هوایی قطر و 32 فروند برای نیروی هوایی هند است .     پی نوشت :   1- گفتنی ها در گذشته و به مناسبتهای مختلف خدمت دوستان عرض شد ، با این وجود ، روی صحبت مدیرعامل داسو بیشتر متمرکز شوید و آن را با شرایط فعلی کشور ( ماهیت  ارتباط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با ارتش ، سپاه و نیروی انتظامی  بعنوان سازمان های مرتبط )   مقایسه کنید .   2- به سفارش نیروی هوایی قطر و هند دقت نظری بیشتری داشته باشید     منبع :  http://defense-update.com/20170323_rafale-f4.html   این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose:

 با سلام    سیگنالهای ورود سیستم تسلیحاتی " فلاخن داوود" به چرخه عملیات رزمی         در جریان یک مراسم رسمی ، ورود سیستم  تسلیحاتی " فلاخن داوود" که به شکل مشترک توسط ایالات متحده و رژیم عبری توسعه پیدا نموده ،به چرخه عملیات رزمی ، اعلام گردید و بنیامین نتانیاهو هشدار داد که :" هرکس که بدنبال ضربه زدن به ماست ، مستقیماً خطر جدی را برای خود بوجود خواهد آورد "   این رجز خوانی توسط نخست وزیر رژیم عبری ، در حالی صورت می گیرد که  پیش از سخنان وی ، وزیر دفاع ، فرمانده نیروی  هوایی و دیگر مقامات ارشد صنایع نظامی ، در پایگاه هوایی هاتزاریم  ، طی سخنانی ، از رشد تهدیدات بالستیکی بشدت ابراز نگرانی نموده اند .  با این وجود ، این مقامات ارشد تاکید نموده اند که صنعت نظامی اسراییل ، پیشگام توسعه فناوری های ویژه  برای مقابله با تهدیدات بالستیک بشمار می رود .   سیستم تسلیحاتی " فلاخن داوود " ، که به صورت مشترک توسط شرکت دولتی رافائل و شرکت آمریکایی " ریتئون " توسعه پیدا نموده ، جدید ترین لایه از چهار لایه  یکپارچه دفاع فعال  موشکی IDF بشمار می رود که عمدتاً با هدف جلوگیری از نفوذ و تخریب موشکها و راکتهای  بالستیک  کوتاه برد و دوربرد در خط تولید قرار گرفته است . این سیستم جدید ، بطور مشترک از رادار چند ماموریته   " التا" شبکه " گنبد آهنین " بهره می برد و   فلسفه طراحی آن ، پُر نمودن خلاء بوجود آمده میان شبکه  دفاعی گنبد آهنین  و لایه دفاعی برد بلند ارو2 و ارو-3 است . تسلیحات مورد استفاده در این سیستم ، با برخورداری از مانور پذیری بیشتر ، به منظور ایراد یک ضربه مهلک به موشکهای بالستیک که  در شرایط خاص بتوانند از لایه های پیش گفته ، عبور نمایند طراحی شده است .       نیروی هوایی رژیم عبری ، از ماه گذشته میلادی ، تدریجاً بخشهایی از این سیستم جدید را به سازمان رزم خود اضافه نموده  و در سالهای آینده ، تعداد بیشتری از این سامانه را تحویل خوهد گرفت . به اعتقاد ناظران نظامی ، گونه جدید تر این سیستم دفاعی ، برای مقابله با  تهدید موشکهای کروز و پهپادها در دست بهینه سازی است .   آویگدور لیبرمن ، در جدید ترین اظهار نظرخود به  میزان دخالت واشنگتن در این برنامه 13 ساله ، اشاره نموده  و معتقد است که ، ترکیبی از " قابلیتهای فکری" می تواند امنیت دو شریک را تضمین نماید .    وی در این مراسم چنین گفت :   " امروز با مشاهده عملیاتی شدن این  سامانه تسلیحاتی ، به این اعتقاد پیدا کردیم که هیچ چیزی برای جایگزینی آن وجود ندارد و فقط در اسراییل است که کاربرد اصلی آن ، قابل ارزیابی است . البته این فناوری با کمک دوستان آمریکایی ما بدست آمده و ترکیب همکاری دو طرف ، پاسخگوی هر کسی است که در تلاش است تا به ما آسیب بزند .     وزارت دفاع رژیم عبری ، در سال 2004 میلادی ، در یک رقابت نزدیک میان بوئینگ و ریتئون  ، شرکت تسلیحاتی ریتئون را بعنوان پیمانکار فرعی سامانه " فلاخن داوود" برگزید . در آن زمان ، این پروژه ، یک فناوری متمایز از راهبرد ایالات متحده برای  مقابله با تهدیدات بالستیک دوربرد ، بشمار میرفت و این در حالی بود که پروژه "ارو" با پشتیبانی شرکت بوئینگ ، بطور همزمان در حال پیگیری بود .       ژنرال " امیر اِشل " ، فرمانده فعلی  IAF ، در این مراسم چنین گفت : " اسرائیل موظف است قابلیتهای جدیدی را برای حفظ امنیت خود در محیط بی ثبات " خاورمیانه" توسعه دهد .   پی نوشت :   صرف نظر از رجز خوانی های همیشگی حضرات ، خطر جدی است . پیش بینی دستیابی حزب ا... به موشکهای بالستیک کوتاه برد با دقت بالا  و  عملیاتی شدن  موشکهای کروز ( شاهد مثال موشک کروز " سومار" ) در جمهوری اسلامی ایران از سال 2004 ، از سوی  منابع اطلاعاتی رژیم عبری ، زنگهای خطر را به صورت کاملا" واقعی به صدا در آورده و باید مقابله جدی را در دستور کار قرار داد .    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام    نیزه جدید " میشا"  آزمایش سیستم دفاع هوایی کوتاه برد برروی فریگیت آدمیرال گریگورویچ     نیروی دریایی روسیه فدارتیو ، اخیراً آخرین  گونه سیستم دفاع از خود ضد هوایی  ، برای شناورهای نیروی دریایی که شامل یک  مجموعه کامل دفاع هوایی  TOR-M2KM است را بر روی فریگیت آدمیرال گریگورویچ  مورد آزمایش قرار داد . این گونه جدید که  برروی یک یک پلتفرم خاص توسعه یافته ، توسط شرکت آلماز –آنتی ( خط تولید کوپول مستقر در ایژوسک ) به این نیرو معرفی شده است .       این نمونه جدید ، مجهز به رایانه های جدید و شبکه ارتباطی  پیشرفته ، به این سیستم دفاع هوایی اجازه می دهد تا بیشتر از 48 هدف را شناسایی ، پردازش و به شکل خودکار و بطور همزمان، تا 10 هدف با اولویت بالای تهدید را مشخص و به چهار هدف حمله ور شود . علاوه برای شناورهای نیروی دریایی ، این سیستم جدید براحتی برروی بالاترین بخش سازه های شهری  نیز مسقر می شود و برای حمل به منطق صعب العبور ، روی کِشنده ها ، واگنهای راه آهن و حتی شناورهایی تناز پایین با  ظرفیت حداقل 20 تن بار را دارند ، نیز قابل استفاده است .   این سیستم دفاع هوایی جدید به گونه ای طراحی شده که بالگردهای میل-26 نیز در حالت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) می توانند آن را جابه جا نمایند .     حداکثر برد موثر این سامانه جدید ، در ارتفاع  10 کیلومتر و در یک برد 15 کیلومتری است و شرکت سازنده مدعی است که  قابلیتهای آن به شکل ارتقاء داده شده که انهدام هر هدفی  با حداقل سرعت 700 متر برثانیه را در یک برد 8 کیلومتری تضمین می کند .       علاوه براین ، رادار کشف هدف ، رادار هدایت آتش ، 8 تیر موشک آماده شلیک  ، دو مرکز هدایت آتش خودکار برای خدمه ، تجهیزات جدید مخابراتی ،  سیستم منبع تغذیه مستقل و... همگی  در یک بدنه قرار دارد که بکارگیری آن را بسیار آسان تر می نماید .  تجهیزات کشف هدف در این سامانه به گونه ای انتخاب شده  که به شکل مداوم ، در شب و روز ، بصورت پشتیبان هم عمل می نمایند که این ، قابلیت خودکار فرآیند کشف و انهدام هدف را با کمترین دخالت عوامل انسانی ، بوجود آورده است .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم       بنده از مطالعه نظرات خوشحال می شوم .  ولی در اینجا مدیریت محترم بخش نیروی هوایی تصمیم گیرنده است وایشان باید نظر دهند .        یک تبصره در این مساله وجود دارد . معمولا" پشتیبانی  نزدیک هوایی در گذشته به دو دسته  سبک و سنگین تقسیم می شد ، پشتیبانی نزدیک هوایی سبک ، عمدتاً پرنده های بال ثابت سبک شناسایی بودند که بعد از یکسری اصلاحات و مسلح شدن به تسلیحات سبک نظیر راکت اندازهای هیدرا یا غلافهای حاوی تیربار ، بیشتر در نقش ضد شورش عمل می کردند ( به مانند توکانوها و .... )،دوم ، بالگردها ،  بعنوان پرنده هایی با قابلیت حمل تسلیحات سنگین تر نظیر موشکهای ضد زره هدایت شونده و در رده آخر ، پرنده های بال ثابت کلاسیک نظیر ای-10 که با توانایی حمل حجم بالای مهمات هدایت شونده و غیر هدایت شونده و ایضاً توانایی پایایی رزمی  قابل توجه ، این ماموریتها را برعهده داشتند . حالا پهپادها در حال حاضر بیشتر بعنوان تجهیزاتی که پس از پرنده های رده نخست قرار می گیرد ( بال ثابت  سبک ) ، تا پیشرفت فناوری و ایجاد قابلیت پشتیبانی سنگین هوایی ، بعنوان یک  مفهوم رزمی میانی ، عمل خواهند کرد .      به این نمودار دقت کنید ، در ارتش ایالات متحده ، ساختار پشتیبانی نزدیک هوایی (CAS) بطور متمرکز توسط مرکزعملیات مشترک هوایی ( JAOC) کنترل می شود ، اما این مرکز در تعامل مستقیم ( به پیکانها توجه کنید )  با مراکزی نظیر مرکز کنترل و فرماندهی هوا- فضا ( FC/AC-2) ، مرکز عملیات هوا- فضایی ( AOC) ، مرکز کنترل هوایی نیروی دریایی ( NAVY TACC)  ، مرکز هماهنگی هوایی سپاه تفنگداران ( FFCC) ، مرکز عملیات نیروی  هوایی  ( JFSOCC) و در نهایت عناصر مشترک آتش نیروی زمینی ( JFE) هست و این ساختار متمرکز و در عین حال منعطف ، بخوبی قادر هست به نیازهای مستمر و پی درپی  یگانهای نیروی زمینی /دریایی  پاسخ دهد .    پی نوشت :   این نمودار ، تنها یک بخش بسیار بسیار کوچک از ساختار پیچیده پشتیبانی نزدیک هوایی است و بررسی آن نیاز به زمان بیشتری دارد .   2- دیالوگ مشهوری در سه گانه  " ماتریکس " وجود دارد که در آن مورفیوس  خطاب به شخصیت اصلی فیلم نزدیک به چنین جمله ای را می گوید : " تازه متوجه شدی که لانه خرگوش چقدر عمق دارد ( اشاره به داستان آلیس در سرزمین عجایب ) که به شکل خاص ، منظور پیچیدگی عملیات CAS  هست و همه چیز در فناوری خلاصه نمیشود . 

با سلام مجدد    از توجهی که دارید سپاسگذارم  :rose:    این حادثه ، حداقل در این بازه زمانی بسیار دردناک هست ، چون اتصال این مصاحبه به مطالعات قبلی بنده ، بخصوص پس از مطالعه کتاب سوداگری مرگ و چند منبعی که توسط DIA منتشر شده ( کار این حضرات آنقدر دقیق بود که حتی رجیستر نظامی موشکهای شلیک شده به ایران از سال 1981 تا 1988 در آن ثبت شده )  و در دسترس همه قرار دارد، می توانست برخی نکات مبهم را روشن کند ، احیاناً از تاریخ دقیق آن ( روز / ماه یا حداقل سال ) اطلاع دارید ؟؟؟    پی نوشت :   متاسفانه یکی از زجر آورترین  مواردی که پژوهشگران ، بویژه در کشور ما با آن مواجه هستند ، دسترسی به آرشیوهای عمومی ( و نه دولتی و خصوصی ) است . اگر بتوانید حداقل سال  دقیق آن رابفرمایید ، شاید بشود یک شکلی آن را مجدداً تهیه کرد . متشکرم 

سلام علیکم      از اطلاعات ارزشمندی که لطف کردید ، متشکرم ، با این حال در خصوص این جمله ، منبع خاصی  وجود دارد؟؟؟؟ ( قطعاً منبع داخلی وجود نخواهد داشت ) ، بدلیل اینکه چند سال پیش یک مقاله نسبتاً مفصل در خصوص پرتابگرهای شهاب -3  مطالعه کرده بودم ( نویسنده معتقد بود که حداقل 3 گونه متفاوت پرتابگر تا کنون وارد خدمت شده ، که بلحاظ ظاهری با هم تفاوت دارند )  و یکسری موارد مطرح شده بود که برای بنده تازگی داشت . نویسنده معتقد بود نسل یک این پرتابگرها ، یک رگه عراقی دارند ( با الگو برداری مستقیم از لانچر العباس  که یک  کِشنده آلمانی  آن را  جابه جا می کرد ) و از نسل دوم به بعد ، طراحی بطور کامل بومی شد .   متشکرم 

سلام علیکم      احتمالاً  بحث  ارسال موشک منتفی است و چیزی در معنای  تقویت توان موشکی به نظر نمی رسد . در اواخر دهه هفتاد میلادی ( 1979) تا یکسال بعد (1980) ، در دو مرحله  ( یک محموله 75 فروندی و یک محموله 150 فروندی ) موشکهای دفاع هوایی V-750/ SAM-2 به یمن شمالی و یمن جنوبی  تحویل داده شد . حالا تبدیل موشکهای زمین به هوا به زمین به زمین ، مساله دیگری است که با توجه به سرجنگی 200 کیلوگرمی این موشک ، شاید ، بیشتر یک ابزار تبلیغاتی باشد تا تاثیر در روند کلی جنگ ( هر چند باید منتظر ماند و دید که  شرایط به چه شکلی پیش می رود )       پی نوشت :   ظاهراً خبرهایی است بر همکاری مقدماتی آمریکا و عربستان در خصوص تحویل تصاویر دقیق ماهواره ای از مناطق تحت تسلط مدافعان یمنی و تمرکز آمریکایی ها بر روی تنها بندر در اختیار حوثی ها . با توجه به جمیع شرایط ، ظاهراً عربستان معتقد  هست که با اشغال این بندر ، فقط مساله زمان هست که کار حوثی ها را یکسره کنند 

 با سلام    تعویق  تولید خوک پرنده نقره ای  جدید تاخیر یکساله در جدول  برنامه تولید KC-46     یکی از دفاتر فرعی  حوزه  ریاست جمهوری  ایالات متحده  ، اعلام نمود  که برنامه  44 میلیارد دلاری  سوخت رسان جدید برای  ارتش ایالات متحده در خطر تاخیر جدول زمان بندی شده قرار دارد . بویینگ بعنوان پیمانکار اصلی پروژه KC-46 A تمام تلاش خود را برای  پوشش نقاط عطف  این برنامه عظیم بکار برده ، اما در حال حاضر ، حداقل یکسال تاخیر در این پروژه  پیش بینی شده است . سخنگوی این دفتر می افزاید ، بویینگ در حال یک مبارزه سخت برای به روز نگاه داشتن پروژه است تا با صرفه جویی در هزینه ها ، از بار مالی اضافه بر پیش بینی ها جلوگیری بعمل آید .       طبق آخرین اطلاعات منتشر شده ، آخرین تاریخ در نظر گرفته شده برای  این سوخت رسان جدید ، اکتبر 2018 با در نظر گرفتن افق " اتمام کامل " است که در این تاریخ می بایست  خط تولید برای تحویل حداقل 18 تانکر جدید و 9 غلاف سوخت رسانی  در دسترس قرار گیرد ، با توجه به این نکته که در گذشته ، شروع تولید رسمی  ، اوت 2017 پیش بینی شده بود .   به دلیل تاخیر ایجاد شده ، بویینگ موظف است تا جدول زمانی تولید را به صورت فشرده تر (  تحویل18 پرنده سوخت رسان  از 14 ماه به 6 ماه ) برنامه ریزی نماید .در این دوره ، فرض براین است که بویینگ در هرماه 3 فروند تانکر جدید که بسیار سریعتر از برآوردهای گذشته است را برنامه ربزی کند . با این وصف، گزارشها حاکی از آن است که  ساخت بدنه 12 فروند از تعداد سفارش داده شده ، تا 70 درصد پیشرفت فیزیکی را تجربه نموده که همین امر ، امیدواری ها را افزایش داده است .     دنیس مویلنبورگ ، مدیرعامل بویینگ   هم اکنون ، شرکت بویینگ با دو چالش عمده برای تولید این پرنده روبرو است . نخستین چالش ، انجام آزمون های اثرات الکترومغناطیسی  است که از ماه مه 2017 می بایست آغاز گردد  و هدف آن خواهد بود که  عکس العمل های فناوری های بکار رفته در این پرنده نسبت به امواج الکترو مغناطیسی بررسی گردد . با این وصف ، اداره هوانوردی فدرال هنوز کیفیت غلافهای سوخت رسانی KC-46  را تایید ننموده و این نیروی  هوایی است که باید تصمیم بگیرد که آیا آزمون  پرنده و غلاف سوخت رسانی می بایست جداگانه صورت گیرد یا اینکه خطر تاخیر بیشتر برنامه را قبول نماید .       علاوه براین ، سئوالات متعددی در این حوزه که آیا بویینگ قادر است تا آزمونهای پروازی تکمیلی را سریعتر از استاندارد های موجود ، به اتمام برساند ، وجود دارد .  در گزارش اداره هوانوردی فدرال آمده است که برای اتمام زودتر تستها ، بویینگ می بایست هر ماه 1713 تست را اجرا کند تا نخستین هواپیما در سپتامبر 2017 به مشتری تحویل گردد . اما روند تستها نشان می دهد که بویینگ تنها دریک ماه ( اکتبر 2016) موفق شده تا 2240 تست را اجرا نماید و در ماه های بعدی ، این تستها از مارس 2016 تا ژانویه 2017 سیر نزولی بخود گرفته است  که به شکل میانگین 800 تست در ماه را نشان می دهد . از سویی دیگر ، جدول برآوردها نشان می دهد که رسیدن به  اهداف تعیین شده  تناسبی با هزینه های انجام شده ندارد ، اما دفتر حسابرسی دولتی خاطر نشان می کند که برنامه  KC-46  تاکنون 7.3 میلیارد دلار. هزینه داشته  که از برآوردهای نخستین 14 درصد کمتر است . برخی علت اصلی این موفقیت را تغییرات مهندسی اندک نسبت به تانکرهای قدیمی تر و دیگران ، قرار داد هوشمندانه نیروی  هوایی با بویینگ  را که موجب صرفه جویی 2 میلیارد دلاری شده است ، می دانند . اما بر  خلاف این اظهار نظرهای خوشبینانه ، دنیس مویلنبورگ ، مدیرعامل بویینگ در اوایل ساری جاری اعلام نمود که در بهترین حالت ، برنامه دچار تاخیر  خواهد شد .      پی نوشت :   1- خوک پرنده نقره ای ، لقب خدمه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به تانکرهای KC-135  این نیرو بود    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم و رحمت ا...    جنابعالی لطف دارید و از اینکه مطالب ناقصی که ارائه شد،مورد توجه شما قرار گرفته و برای بنده  بعنوان یکی از کاربران میلیتاری ، مایه خوشوقتی است با این وصف یک نکته در اینجا باید شفاف سازی شود و آن اینکه ، حوزه روابط بین کشورها ، یک حوزه سیال ، متغییر و در حال نوسان هست . روابط هیچ دو کشوری را نمی شود در یک بازه زمانی مشخص به شکل قطع پیش بینی کرد ، چون همواره احتمالات پیش بینی نشده ای رخ می دهد که محاسبه آن در تنظیم  روابط خارجی هرکشوری ، اگر نگوییم غیر ممکن ، بلکه بسیار سخت محسوب می شود . ( احتمالات مثبت و منفی  )    در مورد عراق هم مساله همین جاست . حساسیتهای مختلفی که بین دو کشور از سالهای  قبل و پس از استقلال عراق از عثمانی و به اوج رسیدن این مسائل در دوران  معاصر ( تا جایی که یادم هست ، از دوران حسن البکر که در یک سخنرانی و در قالب شعر ، پهلوی دوم را " گوسفند " خطاب کرده بود / البته دقیقاً به یاد نمی آورم این مطلب را در کدام منبع مطالعه کردم !!!) و پس از آن در زمان صدام ، بوجود آمده و حافظه منفی سنتی اعراب نسبت به ایران ، مقداری تحلیل ها را بسمت منفی گرایی سوق می دهد . البته امیدوارم که در رده های تصمیم گیری ارشد حوزه سیاست خارجی ، به گونه ای عمل شود که بتدریج این حساسیتها کاهش پیدا کرده و روند به گونه ای پیش رود که  ما بتوانیم از نقطه قوتی که داریم  به بهترین نحو استفاده کنیم .

با سلام اوکراین ، تلاش برای توسعه یک گونه جدید از جت ضربتی در 15 مارس سال جاری میلادی ( 2017) ، پترو پوروشنکو ، رییس جمهور فعلی اوکراین اعلام نمود که شرکتهای دفاعی اوکراینی ، بزودی ، از یک جت رزمی ضربتی جدید که در آینده جایگزین تمامی پرنده های رزمی ساخت اتحاد شوروی نظیر میگ-29 ، سوخو-25 و ال-39 خواهد شد ، رونمایی خواهد نمود. این خبر که درجریان بازدید پوروشنکو از دفتر طراحی پیشرانه ایوچنکو- پروگرس مستقر در زاپوروژیه به شکل رسمی اعلام شد ، وی با رونمایی از ماک آپ این پروژه ،خبر از تولید یک پلت فرم جدید که هم اکنون تحت عنوان پروژه Legkiy Boiviy Litak روند طراحی اولیه را طی می کند و به اختصار " جت رزمی سبک" ( LBL) نام گرفته است ، داد . L-15 به نظر می رسد این جت ضربتی جدید اوکراینی ، بلحاظ ظاهری ، بسیار شبیه به جت رزمی مادن صوت L-15 چینی و مشابه ایرانی آن ، " پروژه شفق " باشد . به گفته منابع اوکراینی ، این پرنده درحال حاضر در مرحله طراحی مفهومی قرار دارد . موسسه هوایی خارکف ، با همکاری نزدیک دانشگاه ملی هوا- فضای اوکراین و شرکت سازنده پیشرانه موتورسیچ ، در این پروژه همکاری دارند . رییس جمهور اوکراین ، درپی بازدید از مرکز طراحی پیشرانه ایوچنکو به خبرنگاران اعلام داشت که این پرنده جدید احتمالاً دو موتوره و دوسرنشینه خواهد بود و پس از انتخاب پیشرانه اصلی از میان دو گزینه AI-225-25 و یا AI-322F ، به اویونیک اوکراینی / غربی مجهز میشود . جت رزمی - آموزشی ناکام " شفق " این جت ضربتی جدید ، پس از طی فرآیند طراحی و تولید ، احتمالاً ماموریتهای حملات سبک هوایی ، شناسایی را بر عهده خواهد گرفت . طبق پیش بینی ها ، LBL ( نام اولیه پروژه ) می تواند تا 3000 کیلوگرم بارخارجی را با حداکثر سرعت 1040 کیلومتر برساعت و در ارتفاع 14000 متر در یک برد 780 کیلومتری حمل نماید . طیف متنوعی از مهمات ، غلاف های جنگ الکترونیک از جمله محموله هایی است که برای این پرنده در نظر گرفته شده است . پی نوشت : سالها پیش ، فیلمی در دوقسمت از رسانه ملی پخش شد ، تحت عنوان " ارتباط فرانسوی 1و2" . با توجه به این خبر و اخبار غیررسمی مراوادت با اوکراین ، احتمالاً باید شاهد خبرهای جدیدی از پروژه های ناکام گذشته " ارتباط اوکراینی " بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

 با سلام    رزم هوا به زمین سوخو-35 های روسی در سوریه       با آغاز دور جدید حملات شورشیان مسلح  سوری به نیروهای دولتی و ارتش سوریه  ، این واحدها در نخستین  گام موفق شدند تا نزدیک به 11  شهر و روستا را از روز سه شنبه گذشته از تسلط مدافعان خارج نموده  و به " حماء" نزدیک شوند . استان " حماء" برای دولت سوریه از اهمیت راهبردی بسیار بالایی برخوردار است ، چرا که تسلط براین منطقه ، یگان های رزمی شورشیان  مستقر در ادلب را از واحدهای  حاضر در دمشق بسمت جنوب و هارتلند  دولت  سوریه در غرب و ساحل مدیترانه جدا می کند .       این حمله که توسط  جبهه تحریر الشام بعنوان زیرمجموعه  فتح الشام از گروهکهای وابسته به القاعده  آغاز شده ، وضعیت  را در سوریه  بغرنج و پیچیده نموده است .  بنابراین ، واحدهای هوایی  ارتش روسیه که اینک در سوریه  مستقر هستند ، حملات هوایی بدون وقفه  ای را علیه نقاط استقرار واحدهای مهاجم در اطراف  ادلب ، سوران  ، ماردیس  اجرا می کنند و این حملات عمدتاً توسط جتهای سوخو-35  که به راکتهای غیر هدایت شونده مسلح شده اند ، صورت می گیرد ( شیوه سنتی نیروی هوایی روسیه در اجرای حملات انبوه )     این جت روسی ، یک گونه بروزرسانی شده از جت زیبای  سوخو-27 است که در رده جتهای نسل 4++ قرار داشته و تعداد 48 فروند از این هواپیما اینک در نیروی هوایی روسیه مشغول خدمت هستند . با توجه به عملکرد این جت رزمی در سوریه ، فرماندهی  ارشد نیروی هوایی روسیه  در صدد است تا 50 فروند جت جدید را سفارش داده و به سازمان رزم خود اضافه کند .    پی نوشت :   " به عمل ، کار برآید " ( غیر مرتبط با این پست )    صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

سلام علیکم    خوب ، به سلامتی ، همسایه غربی بسیار عزیز ما هم  بتدریج یک سرو سامانی به نیروی هوایی خودش دارد می دهد و به قول مولوی :   هفت شهر عشق را عطّار گشت --- ما هنوز اندر  خم یک کوچه ایم          پی نوشت :   چقدر عجیب هست که تاریخ مجدداً دارد تکرار می شود        تحویل  نخستین میراژ اف- یک نیروی  هوایی عراق ، رجیستر 4012      2-  این مطلب در این تاپیک به یادگار خواهد ماند و خواهیم دید که همین عراق ، زمانی که مجدداً مسلح شود ، باز به مانند دهه هشتاد میلادی ، عصبیت عربی اش مجدداً گُل کرده و بازهم برای ما دردسر درست خواهد نمود ( اگر سن یک عده ای خاص کفایت کند ، قادسیه صدام را به یاد بیاورند ) و خوب ، طبیعی است که در آن زمان نامعلوم ، ( با وضعیت و روند  فعلی ) دیگر یک نیروی هوایی پا به رکاب  وجود ندارد که  به مانند شهریور 1359 ، یک سیلی محکم را نثار حضرات کند . ( این پاراگرف صرفاً برای یک عده معدود که غرور جوانی آنها ، فرصت  مطالعه  گذشته را از آنها سلب کرده ارائه شد )

با سلام    خون تازه در رگهای برنامه " جنگنده  آینده" افزایش 147 میلیون دلاری بودجه نیروی هوایی برای  ادامه پروژه    بالا ترین مقام رسمی یونیفرم پوش نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  در جریان یک اظهار نظر رسمی ، بیان  نمود که  این نیرو برای  حفظ روند فعلی توسعه  جت رزمی  آینده  نیروی هوایی  ، نیاز به یک افزایش بودجه ای به میزان 147 میلیون دلار  خواهد داشت. رییس جمهور ، دونالد ترامپ درپی درخواست  بودجه تکمیلی از سوی نیروی هوایی برای  سال مالی 2017 ، در یک واکنش تعجب برانگیز ، بودجه این پروژه را از 20.6 میلون دلار به 167.8 میلیون دلار ( چیزی در حدود 8 برابر)  افزایش خواهد داد . در واکنش به این  اقدام ، ژنرال نیروی  هوایی ، " آرنولد بانچ" ، معتقد است  که  سرمایه لازم برای نقشه راه نیروی هوایی تا سال 2030 که در قالب پروژه (PCA) Penetrating Counter Air یا بعبارت بهتر ، نسل بعدی برتری هوایی (NGAD) پیگیری میشود ، فراهم شده است .       ژنرال نیروی هوایی ، آلکسوس گرینکویچ    وی در این زمینه افزود : " ما در حال تلاش هستیم تا این بودجه رابسرعت دریافت  و آن را در زمینه های مختلف ، از جمله توسعه فناوری های جدید  هزینه کنیم  و این سرمایه گذاری هوشمندانه ، به مما کمک خواهد کرد تا جنبه های مختلف این فناوری ها را مورد توجه قرار داده و در چند جبهه  گسترش دهیم . به همین دلیل  ، یک مجموعه آزمایشی  برای بررسی این وضعیت بوجود آمده  و مبنا براین قرار داده شده که بدون تکمیل یک مرحله ازاین فناوری ، مرحله بعدی آغاز نخواهد شد " در دولت رییس جمهور اوباما ، مطالعات اولیه در خصوص  برنامه NGAD تا سال 2030 طبق برنامه ریز یهای قبلی انجام شد ، اما در پایان این مطالعات ، نیروی هوایی  دریافت که برای ادامه این پروزه به پول بیشتری نیاز دارد .       ژنرال نیروی  هوایی ، " آرنولد بانچ"     ژنرال نیروی هوایی ، آلکسوس گرینکویچ ، فرمانده ارشدی که سرپرستی  گروه  برنامه  برتری هوایی 2030 را بر عهده داشت ، در سال گذشته اعلام نمود که  برنامه ریزی های لازم  برای  توسعه فناوری های مرتبط با این پروژه  به شکل موازی در حال انجام است تا سرعت برنامه بیشتر گردد  . بخش خاصی از این فناوری ها ، بتدریج از سال  2028 وارد خدمت عملیاتی شده  و بتدریج با پیشرفت برنامه اصلی ، ارتقاء خواهند یافت . با این وصف ، ژنرال بانچ  باین مساله اذعان  دارد که هر گونه تاخیر در تامین بودجه مورد نیاز ، پیش بینی های ورود این فناوریها را به تاخیر خواهند افکند . به همین دلیل در بازه زمانی یکساله اخیر ، اخبار منتشر شده از سوی نیروی  هوایی در خصوص این پروژه ، بسیار کم بوده ، تا جایی که گفته میشود بخش  قابل توجهی از فناوری های  این برنامه به پروژه اف-22 تزریق خواهد شد .       رابرت وایس ، جانشین  مدیرعامل لاکهید مارتین و رییس بخش اسکانک ورکز     رابرت وایس ، جانشین  مدیرعامل لاکهید مارتین و رییس بخش اسکانک ورکز این شرکت  ، معتقد است که در حال حاضر همه  مشغول کار برای تامین خواسته های نیروی هوایی هستند ولی  مشخصاً جنگنده بعدی نیروی هوایی  برد بیشتری خواهد  داشت و پنهانکار تر خواهد بود و این مساله نه تنها در خصوص  سطح مقطع راداری (RCS) ، بلکه طیف گسترده ای از مفاهیم است .   پی نوشت :     1- استاندارد صنعت هوانوردی نظامی بدین شکل هست ، اگر قصد دارید برتری هوایی را حفظ کنید ، زمانی که  یک جنگنده جدید وارد خدمت می شود ، جانشین آن باید روی میز طراحی  موجود باشد و این روندی است که آمریکایی ها از بعد از جنگ دوم آن را حفظ کردند . ( نکته جالبتر ماجرا در اینجاست که هنوز اف-22 و اف-35 به شکل جدی در یک رزم هوایی محک نخورده اند ، جانشین آنها در راه است )    2- سئوال این هست ، برنامه هایی نظیر آذرخش ، قاهر ، صاعقه ، کوثر ، شفق ، برهان و .... تا چه زمانی قرار است به طول بیانجامد ؟؟؟ برفرض ورود بخدمت آنها ، آیا جانشینی برای آنها در نظر گرفته شده یا اینکه به مانند تمامی پروژه های مشابه (  نظیر تلاش مصر برای تولید جنگنده ) این پرنده ها قبل از ورود بخدمت ، بلحاظ فناوری های بکار رفته ، از رده خارج محسوب خواهند شد !!!!!! ( اینجاست که مبحث آینده نگری رزمی تبدیل به استخوان بندی یک سازمان مسلح میشود ، مساله ای که در کشور ما ظاهراً به هیچ عنوانی در دستور کار نیست )    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

 با سلام    تلاش لاکهید مارتین برای رفع نقص  مشکلات بوجود آمده در ارابه فرود دماغه اف-35     در طی چند هفته آینده ، ناظران در انتظار هستند تا گزارش مقدماتی شرکت لاکهید مارتین ، برای  حل مشکلات بوجود آمده در خصوص ارابه فرود دماغه  جنگنده F-35C که می بایست نشست وبرخاستهای آزمایشی خود رابر روی ناوهای هواپیمابر از پاییز سال جاری آغاز کند ، مشاهده نمایند .   این شرکت به تازگی ، تعمیرات و فرآیند رفع نقص 47 فروند از این جت جدید که در مراحل مختلف  تولید قرار دارند  را به پایان رساند ، چرا که یک نقص جدی در خطوط انتقال مایع سرد کننده این بخش پدید آمده بود که  در زمان مناسبی کشف و فرآیند رفع آن آغاز گردید .   بنا بر مشاهدات ناظران و شکایت  خلبانانی که تستهای آزمایشی F-35C را برروی ناوهواپیمابر یو اس اس جرج واشنگتن  طی نموده بودند ، ارابه فرود بخش دماغه این هواپیما ، در زمانی که به سیستم منجنیق  (کاتاپولت) متصل می شد ، بیش از حد متعارف و استاندارد ، دچار لرزش  و نوسان می گردید . این موضوع ، تا اندازه ای غیر منتظره و بد  بشمار می رفت که به یک مانع جدی برای مشاهده صفحات نمایشگر هواپیما توسط خلبانان تبدیل شد   و حتی برخی خلبانان در گزارش پس از پرواز از درد شدید ناشی از این نوسانات غیر عادی نیز سخن می گفتند .         جف بابیون ، سرپرست برنامه اف-35 شرکت لاکهید مارتین در جریان یک کنفرانس خبری به خبرنگاران اطلاع داد که آزمونها برای رفع این دو نقص ، در پایگاه شکاری " مک گوایر " در جریان است و گزارش نهایی در هفته ها ی آینده قطعاً منتشر  خواهد شد . به گفته این مقام مسئول ، گزینه نخست  شرکت لاکهید مارتین ، تغییر شکل موقعیت قرار گیری خدمه هوایی  روی صندلی پران هواپیما و چگونگی مهار کالبد خلبان روی صندلی و اطمینان از موقعیت مناسب آنها است . گزینه دوم ، نیز کاهش فشار انرژی ذخیره شده  روی بخش دماغه  در زمان  اتصال آن به منجنیق ناو خواهد بود . با این وصف ، نشانه های  اولیه  در خصوص این مساله که آیا این روشها ، به اندازه کافی ، برای خدمه مناسب خواهد بود یا خیر ، پدید نیامده و نیروی  دریایی قصد دارد تا تستهای متعددی را در اواخر تابستان یا اوایل پاییز برروی ناو هواپیمابر و پس از انجام اصلاحات لازم ، اجرا کند .   تغییر آرایش  فوق الذکر ، بدلیل بروز مشکلات پیش بینی نشده در سیزده فروند اف-35 نیروی  هوایی ارتش ایالات متحده و دو فروند اف-35 نیروی  هوایی ارتش نروژ و بروز عیب در خطوط خنک کننده ارابه فرود ، در دستور کار قرار گرفت و به محض شناسایی مشکل ، دستور اصلاح  آرایش فنی در خطوط  تولید در دو مرکز فورت ورث لاکهید و یک مرکز مونتاژ در ایتالیا داده شد . با این وصف ، بابیون در زمینه  مقدار پولی که صرف این تغییر فنی گردید ، اطلاعات خاصی را ارائه نداد ،اما اذعان نمود که را ه حل های خلاقانه ای برای رفع این مشکل ارائه شده است .      صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام    بزرگترین رزمایش هوایی  تاریخ  IAF با شرکت 7 کشور         طبق آخرین اخبار منتشر شده ، نیروی هوایی رژیم عبری ، بزرگترین  و پیچیده ترین رزمایش هوایی خود رااز آغاز تشکیل این نیرو  در سال 1948 ، در سال جاری میلادی برگزار خواهد نمود.   در جریان این رزمایش هوایی ، نزدیک به 100 فروند هواپیما ، صدها خدمه هوایی و پشتیبانی رزمی از ایالات متحده ، یونان ، لهستان ، فرانسه ، آلمان ، هند و ایتالیا که آمادگی خود را برای شرکت در این رزمایش که با عنوان " پرچم آبی " هر دوسال یکبار برگزار می شود ، اعلام نموده اند، شرکت دارند  و در طول دو هفته برگزاری این رزمایش ، اهداف متعددی نظیر افزایش مهارت برنامه ریزی رزمی ، هدف زنی ، بهبود توانایی های کنترل- فرماندهی در یک محیط پیچیده رزم هوایی را تمرین خواهند نمود .     سرهنگ دوم ، ریچارد هکت ،افسرارشد بخش ارتباطات خارجی ستاد نیروی هوایی ارتش عبری  در این زمینه می گوید :   " تا کنون  هفت کشور در کنار اسرائیل ، برای شرکت  دراین رزمایش اعلام آمادگی نموده اند . از این هفت کشور ،  4 کشور پیش از  این در تمرینالات دوسالانه پرچم آبی که از سال 2013 آغاز شده است ، شرکت ننموده اند و  تا سال 2015 ، تنها کشورهایی نظیر ایالاات متحده ، هند ، یونان و لهستان ، یگانهای هوایی خود را به این رزمایش اعزام کرده و فعالانه در آن شرکت داشتند . با این حال ، علاوه بر شرکت کشورهای جدید ، انتظار می رود بیشتر از 40 کشور ، بعنوان ناظر حضور داشته باشند . به اعتقاد این افسر ارشد ، تعامل و همکاری با IAF ، برای کشورهای متقاضی ، یک امتیاز محسوب می شود ."         سرهنگ دوم هکت ، تقریباً برای 4 سال پیاپی ، مسئول بخش برنامه ریزی نظامی میان  ستاد IAF و نیروی هوایی ایالات متحده (J5)  متحده بشمار میرفت  .   به اعتقاد وی :   " افسران زیادی برای یادگیری  به این رزمایش خواهند آمد . چرا که حریم هوایی ما بسیار کوچک و تهدیدات اطراف آن نیز بسیار قابل توجه است و در چند سال اخیز نیز با حضور روسها ، این تهدید افزایش پیدا نموده و حضور واحدهای هوایی اروپایی در عملیات بر فراز سوریه ، بر پیچیدگی این  محیط افزوده است . در نتیجه ، رزمایش پرچم آبی  ،  یک آزمایشگاه واقعی است که شرکت کنندگان می توانند در آن ، طیف وسیعی از مهارتهای خود را در برابر گستره تهدیدات جدید ، بهبود بخشند .   بر خلاف رزمایش های دیگری نظیر رزمایش پرچم قرمز که توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  در پایگاه نلیس " نوادا" برگزار می گردد ، رزمایش پرچم آبی ، هیچ کدام از یگانهای هوایی شرکت کننده را در مقابل هم قرار نمی دهد . این  تمرینات رزمی ، به شکل طراحی شده است که نیازهای ضروری نیروهای شرکت کننده را برآورده کرده و بیشتر بر همکاری بین نیروها تاکید دارد تا اینکه حس رقابت را میان آنها ایجاد کند .     به گفته هکت : " این رویداد ، یک تمرین رقابتی بشمار نمی رود ، چرا که بیشتر ،  مشارکت نیروهای  عمل کننده  و افزایش سطح مهارتهای رزمی ،  که هرکشوری آنها را ویژه خود ، طراحی و به اجرا می گذارد، مد نظر خواهد بود و این رزمایش ، محلی است برای ایجاد ارتباطات  محکم و گفتگو در این خصوص که چگونه باید وارد میدان نبرد شد !!!!   نخستین کنفرانس برنامه ریزی شده برای آخرین هماهنگی ها ، ماه گذشته میلادی ، ( فوریه 2017) برگزار شد و به گفته هکت ، افسران جزء ، خدمه زمینی ، این شانس را خواهند داشت تا قبل از افسران  ارشد ، میان خود،  هماهنگی های لازم را ایجاد نمایند .         در آخرین رزمایش برگزار شده " پرچم آبی " صدها سورتی پرواز در حریم هوایی سرزمین های اشغالی انجام شد  و در جریان آن ، تمرینات پیشرفته رزم هوا به هوا ، حملات زمینی به اهداف ثابت و متحرک و در نهایت خنثی سازی آتشبارهای سطح به هوا و موشکهای دفاع هوایی شانه پرتاب  صورت پذیرفت.   به گفته این افسر ارشد اجرایی ، همه افسران شرکت کننده در این رزمایش هوایی ، بسیار هیجان زده هستند ، چرا که  هدف اصلی ، افزایش مشارکت و به اشتراک گذاری دانش خواهد بود .     پی نوشت :   با دقت به جملات رنگی شده دقت کنید . این جملات ، بخوبی هدف را مشخص کرده !!!!!!!    صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام    " کاترینا " در شامات ارسال راکت اندازهای چندگانه  ارتقاء یافته اورال 31-4320 به سوریه     طبق اطلاعات جدید منتشر شده ، ارتش عربی سوریه قرار است تا راکت اندازهای 122 م.م  گراد را برروی شاسی کِشنده های نظامی اورال 31-4320 به سازمان رزم موجود خود اضافه نماید .     پیش از این ، زرادخانه نظامی ارتش سوریه ، عمدتاً به راکت اندازهای چندگانه BM-21 نصب شده برروی کِشنده های   اورال-375 با پیشرانه بنزینی   مسلح بودند که این تجهیزات جدید ، خون تازه ای در رگهای آتشبارهای توپخانه راکتی این  ارتش خواهد دمید .  شرکتهای تسلیحاتی روسی تا قبل ازاین ، ( اواسط دهه 90 میلادی تا سال 2002) تعداد قابل توجهی از کِشنده های اورال 31-4320 را از خط تولید به بازارهای داخلی و خارجی  صادر نموده بودند .       این گونه جدید از این کِشنده جدید روسی ، ، به یک خروجی بلند تر و فیلتر هوا در سمت راست خودرو مجهز شده است . علاوه براین ، ظرفیت حمل بار آن از 6.5 تن به 11.5 تن افزایش یافته است که در نوع خود ، رقم قابل تاملی است .     راکت انداز چندگانه گراد ( تگرگ) یک سیستم توپخانه راکتی است که از سال 1963 وارد سازمان رزم ارتش سرخ گردید و برای یک دوره بسیار طولانی به مشتریان زیادی از جمله سوریه  ( بیشتر از 450 دستگاه راکت انداز ) تحویل داده شد . در حال حاضر این راکت انداز در 30 کشور جهان مشغول خدمت است که این تعداد همانند سلاح انفرادی AK-47 به برند اتحاد شوروی سابق و روسیه فدارتیو فعلی تبدیل گردیده و بنابر نیاز مشتری ، می تواند به تجهیزات جانبی نیز از جمله تغییر خودرو حامل نیز مجهز گردد .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

سلام علیکم    سال اقتصاد مقاومتی ، تولید و اشتغال      یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد را به تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض کرده و سالی سرشار از برکت و معنویت را از درگاه خداوند متعال و سبحان برای مدیریت محترم انجمن ، دوستان مدیر و  کاربران محترم  انجمن وزین میلیتاری مسئلت داریم.   به امید موفقیتهای درخشان تر برای  کشور ، انقلاب اسلامی  و مجموعه مسئولین بخش امنیت و دفاع جمهوری اسلامی ایران    :rose:  :rose:  :rose:   ارادتمند MR9

سلام علیکم  و رحمت ا...      1- اگر به پستهای قبلی بنده دقت کرده باشید ، تقریباً کمتر در خصوص وضعیت  نیروهای مسلح بویژه وزارت دفاع ، تحلیل صریحی ارائه کردم ، چرا که حتی اگر اطلاع نسبی از داخل این نهادها وجودداشته باشد ، به هیچ عنوانی مجاز به افشا و ذکر جزییات  نیستیم .    2- قطعاً امیدواری بیش از حد متعارف ( امیدواری به بهبود وضعیت در حد متعارف بسیار خوب هست و توصیه می شود ) به محصولاتی که رونمایی می شود ،بدلایل مختلف از جمله عدم ورود آنها به چرخه بکارگیری عملیاتی در سازمان رزم نیروهای مسلح ، موجب وازدگی و سرخوردگی بیش از حد قشر  جوان و علاقه مند ، شده ( که نمونه های این مساله بخوبی در این انجمن قابل تشخیص هست از هر دو سمت ، چه آنهایی که کلاً همه چیز را زیر سئوال می برند و چه آنهایی  سفت و سخت و متعصبانه روی مواردی که شاید  صحیح هم نباشید ، اصرار غیر اصولی می کنند . این نکته هم قابل توجه خواهد بود که این دوستان قطعاً و بلاشک از آنچه که روی داده و می دهد ، بدلیل ماهیت محرمانه و طبقه بندی آن،اطلاعی ندارند و فقط از روی یکسری اطلاعات خام و شاید گمراه کننده ( بقول اساتید ، " اطلاعات روزنامه ای " ،  دست به تحلیل صریح می زنند که خوب ، بلحاظ تحلیل سیستماتیک و حرفه ای ، زیاد محلی از اعتبار ندارد .    =================       چندوقت پیش ، در یکی از تاپیکها ، موضوع و مفهوم " عملیات تاثیر محور " را خدمت دوستان عرض کردم ( جدول فوق الذکر ) . به این مساله دقت بفرمایید که یک سازمان مسلح ایده آل  ( در اینجا سازمان مسلح تاثیر محور ) چه ویژگی های مطلوبی را باید داشته باشد .        به جدول فوق دقت کنید ، ما در یک سازمان مسلح با چهار مفهوم  سرو کار داریم ، این چهار مفهوم هر کدام به چهار زیر مجموعه اصلی و هر کدام از آنها نیز به چند زیرمجموعه دیگر تقسیم می شوند . حالا به یکی از این موارد دقت کنید :    در حوزه تصاویر و زیر مجموعه آن ، چشم اندازی که در این محصول ( کرار) تولید شده  چه چیزی است ؟؟؟ ( هدف صرفاً نمایش توان فناوری بوده یا اینکه بازسازی توان زرهی ارتش و سپاه  مد نظر هست !!!! و اگر این مساله صحت داشته باشد ، آیا صرفاً بازسازی توان سخت افزاری یگانهای زرهی ، برای مقابله با تهدیدات پیش رو کافی است ؟؟؟  آیا این محصول حاصل بررسی نیازمندی های مشترک نیروی زمینی ارتش و سپاه هست ؟؟؟ ( اگر هست ، چرا واکنش افسران مسئول تا این حد ناهماهنگ و ضد و نقیض هست ؟؟؟ ( اظهارات فرمانده نیروی زمینی ، وزیر دفاع و جناب صادقی را در کنار هم بگذارید تا متوجه منظور بنده شوید )    به شکل کاملا استاندارد، می توان برای هر چهار زیر مجموعه اصلی و زیربخشهای های آن تحلیل ارائه کرد و مثنوی هفتاد من کاغذ نوشت که متاسفانه ، وقت بسیار محدود است و زمان کم و حوصله برخی دوستان برای مطالعه مطالب جدی و مسلماً خسته کننده ، بسیار اندک .....   با تمام این اوصاف ، یک نکته درباب پرسش جنابعالی قابل بررسی است :    " شناسایی تاثیرات مطلوب و نامطلوب یک محیط عملیاتی ( حالا در هوا ، زمین ، دریا ، زیر سطح و فضا ) در مجموع باعث ایجاد یک تصویر مشترک  از این محیط عملیاتی در میان سلسله مراتب فرماندهی شده و این مساله ( ایجاد تصویر عملیاتی مشترک )  ، حوزه فناوری را به حوزه تاکتیک و سپس به حوزه راهبرد و درنهایت به حوزه دکترین متصل می کند و این در یک نگاه کلان منجر به یک رفتار منسجم و هماهنگ می گردد .    به واژه رفتار منسجم و هماهنگ   بیشتر دقت بفرمایید    پی نوشت :   قطعاً نگاه تک بُعدی ( نگاه به حوزه فناوری ، تاکتیک ، استراتژی و دکترین ، به شکل جداگانه و بدون اینکه این چهار حوزه به هم پیوند داده شده و یک نگاه کامل ایجاد شود )  آسیب زننده است . این را باید قبول کنیم که ساختارهای فعلی ما در حوزه تصمیم گیری ، ساختارهای کهنه ای هستند و برای اینکه این باور ایجاد گردد که یک محصول ( تانک ، هواپیما ، سلاح انفرادی ، شناورهای سطحی و زیر سطحی و .... ) برطبق نیاز نیروهای مسلح ( جریان پایین به بالا ) ایده پردازی شده و پس از آن به مرحله طراحی مفهومی و سپس ساخت نمونه نخست و در نهایت تولید انبوه ، می  شود ، ابتدا باید این ساختارهای قرن بیستمی را تغییر داد ، اگر این ساختارها تغییر کند ، قطعا، یکسری نواقص ، اشکالاتی که بارها و بارها بدان پرداخته شده و احتمالاً هم پرداخته خواهد شد ، بوجود نخواهد آمد . 

سلام علیکم    خوب ، 19 صفحه از این تاپیک  سپری شد ، بیشتر تحلیل ها حول محور بررسی های  " آرزو مدار " و نه واقعیتهای میدانی ، صورت گرفت ، با این وصف ، مطالعه کامل این 3 تاپیک  و مباحثی که به صورت جدی در زمینه زرهی صورت گرفت ، به علاقه مندان بررسی های " واقعیت مدار " پیشنهاد می شود .    زرهی منطقه و جایگاه ایران   مقایسه آبرامز و تی -90    زرهی غربی یا شرقی    پی نوشت :   این مساله عرض شد که دوستان وضعیت گذشته را به یاد بیاورند ( فاصله بسیار کوتاه شرایط گذشته و حال حاضر )  و مفاهیم مورد سئوال یا شبهه بر مبنای واقعیت های صحنه تحلیل گردد . 

با سلام   میراث  " تیتو " در سرزمین شامات تسلیح شورشیان مسلح سوری به نارنجک اندازهای ساخت صربستان     براساس تصاویر منتشر شده در فضای مجازی ، ظاهراً شورشیان سوری  ( تیپ  الصفوه و یگانهای صقورالشمال ) مستقر در شمال حلب ، از منابع تسلیحاتی ناشناسی  جدیداً به نارنجک اندازهای  چرخشی 40 م.م  RBG/M11 مسلح شده اند .      روز دوشنبه ، 13مارس 2017 ، پستی در توئیتر منتشر گردید که در آن یک تصویر کاملاً واضح از نارنجک انداز  40 م.م ساخت صربستان  که توسط شرکت Yugoimport SDPR J.P این کشور توسعه یافته  و به بازارهای تسلیحاتی معرفی شده ،  وجود داشت و این نشاندهنده آن است که گروه های مسلح شورشی در سوریه ، به صورت سیستماتیک ، به تجهیزات جدید مسلح می شوند .       این نارنجک انداز 40 م.م ، عمدتاً برای استفاده در میان یگانهای سبک اسلحه پیاده نظام ، بعنوان یک جنگ افزار پشتیبانی آتش طراحی شده است . بدنه  این سلاح از آلیاژ فولاد و آلومینیوم و به روش ریخته گری  تولید می شود . وزن این نارنجک انداز در حدود 4.5 کیلوگرم و طول آن بدون قنداق  ، 600 م.م و در صورت باز بودن قنداق ، به 825 م.م می  رسد . این جنگ افزار با مجهز بودن به " رد دات " هدفگیری دقیقی را برای تیرانداز به منظور اجرای آتش در یک برد موثر ( 375-50 متر ) فراهم می نماید    .     صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9   ================================================================================================   " همانا ما از ان خداییم و به سوی او باز می گردیم "   متاسفانه باخبر  شدیم ، مادر محترمه دوست و برادر عزیز و گرانقدر  جناب mehran55     به رحمت خدا رفتند . ضمن عرض تسلیت به ایشان و خانواده محترمشان ، کاربران محترم انجمن وزین میلیتاری ، برای شادی روح  این "مادر "که هم اکنون در جوار رحمت الهی قرار گرفتند ، فاتحه ای نثار بفرمایند . متشکرم

   انجمن میلیتاری ، مجموعه ای از علاقه مندان به حوزه نظامی هست ،  در اینجا با ادبیات خارج از عرف معمول ،  به شکل قاطع برخورد می شود و ریشه این شکل ادبیات را باید بطور کامل خشکاند . نتیجتاً این مورد را رعایت  کنید .     صحنه رزم ، حداقل در دوران معاصر ، ( حداقل از زمان جنگ بزرگ / 1918-1914)  مفهوم پیچیده ای متشکل از دکترین ها ، استراتژی ها و تاکتیک هاست که مجموعاً با ترکیب با حوزه فناوری  ، یک مجموعه کامل را تشکیل می دهد ، در نتیجه هر نوع نگاه غیر از این ، ناقص خواهد بود . نتیجه طبیعی این یک خط و نیم ، این هست که باید به تک تک عناصر صحنه رزم نگاه یکسان و صد البته در جایگاه خودش داشت . بعنوان مثال وجود مکانیزم سه تیر در سلاح انفرادی پیاده نظام  ، همانقدر اهمیت دارد که  وجود یک شبکه دفاع هوایی بدون گِره برای حفاظت از آسمان منطقه نبرد موجب موفقیت یک عملیات آفندی یا پدافندی می گردد . یا اینکه وجود جنگنده / بمب افکن های پیشرفته و یا جتهای دفاع هوایی  همانقدر پر اهمیت است که بکارگیری توپخانه مسلح به مهمات هوشمند ، برای موفقیت یک عملیات رزمی موثر است و مواردی از این دست ...     الزامات تبدیل شدن یک ارتش موج دومی به یک ارتش موج سومی            پاسخ این سئوال بستگی به نحوه  مدیریت ارشد یک سازمان نظامی دارد و ممکن هست بسته به شرایط زمانی ، مکانی ، سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ( که این مورد خودش یک مفهوم بسیار قابل تامل هست )  شامل طراحی کامل یک سخت افزار ، روگرفتی از محصولات مشابه و یا خرید کامل باشد        بودجه ریزی مربوط به حوزه اقتصاد هست ( البته تا جایی که اطلاع دارم) . در نتیجه در یک اقتصاد بسامان و برنامه ریزی شده ، قطعاً میزان کافی از بودجه صرف حوزه تحقیقات صنایع پیشرفته ( ازجمله صنایع نظامی )  خواهد شد و این از الزامات چنین اقتصادهایی است . البته شرایطی به مانند اتحادشوروی هم وجود دارد که با گرفتن بودجه از بخش غیر نظامی و تزریق به بخش نظامی ، عملاً شرایطی را فراهم می کند که بخشی از نتیجه آن در سال 1990 در این کشور دیده شد . نتیجه طبیعی این دو خط این هست که  باید اقتصاد یک کشور را در اختصاص بودجه کافی ( اگر اقتصاد دولتی بود یا اینکه بخش خصوصی در حوزه صنعت دفاعی فعال باشد ) مبنا قرار دهید . بدون یک اقتصاد قدرتمند ، صنعت دفاعی قدرتمندی وجود نخواهد داشت .      پاسخ به بقیه سئوالات هم در سطور بالا نهفته است . با این حال صرف نظراز بخش علمی ماجرا ، رعایت اخلاق علمی مبناء گفتگو و بحث ها است و این مساله با جدیت پیگیری می شود . 

سلام علیکم    توجه : این یک تحلیل از یک رسانه غیر پارسی است و صرفاً برای بررسی  نظرات دیگران ترجمه شده است ( این نکته به  زبان شیرین پارسی نگاشته شده )     کرار ، پیشرفته ترین تانک ایرانی !!!!         در ماه مارس2016 ، سرتیپ  پاسدار حسین دهقان  وزیر دفاع  جمهوری اسلامی ایران  ، در رسانه های این کشور ادعایی را مبنی بر توسعه یک تانک جدید با شناسه "کرار" مطرح نمود . وی در جریان یک مصاحبه خبری این موضوع را مطرح نمود که  این تانک به شکل 100 درصد بومی بوده و بلحاظ برخورداری از  ویژگی های خاص ، حتی برتر از تانک اصلی میدان نبرد T-90 بشمار میرود .   پس از آن در اوت همان سال ، رسانه رسمی ایران ، فیلمی از مانورهای یک تانک ناشناس  که پرچم سه رنگ این کشور برروی برجک آن در اهتزاز بود و بلحاظ ظاهری شباهت بسیار زیادی را با تانک T-90MS نشان میداد ،به نمایش گذاشت .       به اعتقاد کارشناسان ، تحلیل و هرگونه نتیجه گیری از این تانک جدید ، صرفاً از روی یک فیلم با کیفیت متوسط ، تقریباً غیر ممکن  است ، اما حتی نمایش این فیلم و سپس تصاویر واضح از آن ، سئوالات بیشماری را در نزد علاقه مندان به پیگیری این اخبار پدید آورد . برخی معتقدند که " کرار" صرفاً یک شناسه ایرانی برای تانک T-90MS روسی است و برخی دیگر نیز براین عقیده اند که این تانک صرفاً یک ارتقاء بومی برروی تانکهای تی -72 موجود در سازمان رزم نیروهای مسلح این کشور است که از دهه 90 میلادی تا کنون در خدمت قرار دارند . اماواقعیت ماجرا دقیقاً به شکل است ؟؟!!!!       تانک T-90MS ، بدون شک ، یک ماشین مدرن رزمی است که هم اکنون در رده یکی از بهترین تانکهای اصلی میدان نبرد قرار می گیرد . با این حال فلسفه طراحی T-90MS نه یک طراحی انقلابی در حوزه MBTها ، بلکه ، یک فلسفه تکاملی  در ساخت و تولید تانک در کشور پهناور روسیه بشمار می رود .   به اعتقاد نویسنده ، تانک اصلی میدان نبرد T-90 در حقیقت ، ترکیبی  از شاسی قدیمی تر تانک T-72 با برجک تانک T-80  است که  شاید از یک منظر نقاط ضعف گونه های قدیمی تانک تی-72 را تا حد زیادی پوشش خواهد داد  . در این زمینه (طراحی ترکیبی تی -90) دلایل متعددی وجود دارد . از یکسو ، از بدو تولد تانک T-80 ، پیشرانه های توربینی این زره پوش ، تقریباً روسها را به ستوه آورده بود و به همین دلیل دفاتر طراحی در این کشور بدنبال راهی بودند تا این مشکل را با کمترین هزینه برطرف نمایند . اما برخی معتقدند که  روسها برای رسیدن به یک پلاتفرم ایده آل ، از نقاط قوت دو تانکی که نام برده شد ، به بهترین شیوه ممکن ، بهره برده اند .        شاید از یک جنبه ، تانک اصلی میدان نبرد T-90 ، بدلیل استفاده از سیستم های دفاع فعال برای منحرف نمودن موشکهای ضد زره  موجود در بازار تسلیحات امروز ، دچار یک تحول اساسی شده است ( که این بدلیل بدنام بودن  بیلان و عملکرد تانکهای T-72  در جنگهای آسیای جنوب غربی بود ) . بعنوان مثال ، در یک رخداد کاملاً نادر ، شورشیان  سوری ، پس از شلیک یک تیر موشک تاو بسوی این تانک در جنگ داخلی این کشور ، انتظار انهدام آن را به مانند  سایر تی -72 های منهدم شده ارتش سوریه  داشتند ، اما در کمال ناباوری ، این موشک تنها آسیب بسیار جزیی را به این زره پوش روسی وارد آورد .       به ادعای کارشناسان نظامی ، تانک ناشناسی که در رسانه های ایرانی به نمایش گذاشته شده ، قطعاً یک گونه خاص از تانک T-90MS روسی است ، بطوریکه شباهتهایی نظیر   شکل برجک ، زره های  پوشش دهنده بخش پیشرانه ( بویژه ناهموار بودن پوشش این بخش ) و در نهایت ، شکل خاص نصب زره های واکنشی  در بخش فوقانی شنی ها ، هرگونه  ابهامی را در مورد ریشه روسی این تانک ، بر طرف می کند.   با این وصف ، ، تفاوتهایی نظیر یک حلقه  ( پوشش ) جدید در زیر برجک  و استفاده از یک تیربار بزرگتر (بعنوان جنگ افزار ثانویه ) نیز ابهاماتی را در این زمینه پدید می آورد .     مجموع این اوصاف ، نشان می دهد که این تانک جدید ، با احتمال بسیار بالایی ، یک روگرفت  از گونه روسی  است ، با وجود این نکته که آیا تهران ، این تانک را از ابتدا طراحی و در خط تولید قرار داده است و یا اینکه  قراراست  ارتقاء های مورد نیاز را برروی تانکهای تی -72 موجود در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران  اعمال نمایند .     علیرغم همه احتمالا ، این تردید وجود خواهد داشت ، که آیا تهران می تواند تانک  جدید خود را به  سطح کارایی  نسخه روسی برساند یا خیر !!!!؟؟؟ هر چند براساس اخبار غیررسمی ، ظاهراً تهران ، از دسامبر 2016 ، مجوز اعمال چنین ارتقاء هایی را از روسها دریافت نموده .!!!!!!!   تحلیلگران حوزه  فروش تسلیحات ، براین اعتقاد هستند که به رغم تحریم  رسمی تسلیحاتی تهران ، ، ایران و روسیه ، در نظر دارند ، قرار دادهای تسلیحاتی را بصورت " مورد به مورد " تا لغو همه تحریم های نظامی ، ادامه دهند . دیپلماتها معتقدند که گزارشات متعددی در زمینه کمکهای فنی شرکت Uralvagonzavod ( بعنوان شرکت تولید کننده تی -90) به صنایع نظامی ایران وجود دارد .       سرتیپ  " احمد رضا پوردستان " ، فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، در یکی از مصاحبه های خبری خود  در فوریه 2016 به این نکته اشاره کرده بود که  " ما به خرید تسلیحات روسی " علاقه مند هستیم  ، اما تا جایی که می توانیم ، تولید مدل های مشابه را در داخل کشور ،  انجام خواهیم رساند و برای این کار مشغول برنامه ریزی هستیم " ، سرتیپ پوردستان در مصاحبه با خبرگزاری فارس  مدعی بود ، فناوری تولید تانک های رزمی پیشرفته  ، در اختیار این کشور است .      با وجود این ادعاها ، برخی کارشناسان نظامی براین اعتقاد هستند که احتمال دیگری  نیز وجود دارد . به این معنی که این تانک جدید ، تی -90 نیست ، اما تمامی تلاش های تهران بر این مساله متمرکز شده است که برای تی -72 های قدیمی در حال خدمت ، یک لباس جدید ( منظور ارتقاء های انجام شده )  دوخته شود . بنابراین ،اگر چه این تانک سیستم  دفاع  فعال نخواهد داشت ، اما نصب سیستم های کنترل آتش  ( که در  تی -90 موجود هست ) در همین راستا ارزیابی می شود .   به اعتقاد این دسته کارشناسان ، اتخاذ این راهبرد از سوی تهران ، غیر معمول نیست . نیروهای مسلح ایران بدلیل وجود تحریم های سخت نظامی ، نزدیک به سه دهه است که به فناوری پیشرفته دفاعی دسترسی ندارند و به جای آن ، با استفاده از تبلیغات اغراق آمیز ، بر خلاقیت و ابتکار مهندسی  متخصصان داخلی، تاکید می کنند تا کاستی های موجود به هر نحوی پوشش داده شود . چنانکه در ماه آوریل 2016 ، ایران یک تانک جدید با شناسه " تیام " را رونمایی نمود ، اما واقعیت آن است که شاسی این تانک ، در واقع ، شاسی تانک M-47 آمریکایی است که در دهه 50 میلادی  به  ارتش ایران تحویل داده شد و برجک آن نیز احتمالاً از تانک تایپ 59/69 به عاریت گرفته  شده بود .     در سالهای گذشته نیز ، تانک اصلی میدان نبرد ذوالفقار معرفی گردید که طبق ادعای کارشناسان نظامی غربی ، ترکیبی چند پاره و فاقد تاثیر گذاری  رزمی  از سه تانک ام- 48 ، ام -60 و تی -72  محسوب می گردید  و طراحی بیرونی آن شباهت بسیار زیادی به تانک اصلی میدان نبرد ایالات متحده (  آبرامز )  داشت . اگر چه مقامات تهران ،  ارقام نامشخص از تولید این تانک را به رسانه های جمعی اعلام نموده اند ، اما واقعیت آن است این تانکها براساس طرح های قدیمی  ، تولید و در تعداد بسیار محدود ، وارد خدمت شده است . این دلیل بسیار خوبی است که  در خصوص ادعای ایران در این مورد که  ویژگی های " کرار" از تی -90 بهتر است ، شک و تردیدهایی بوجود آید  ، با این وجود ، می بایست صبر کرد و منتظر ماند  تا در جشن سالگرد آغاز جنگ با عراق ( هفته دفاع مقدس ) ، نمایش عمومی این سخت افزار جدید را مشاهده نمود .   1-  حتی اگر " کرار" همان T-90MS باشد ، این مساله نه موجب شرمساری است و نه خجالت  در زمان جنگ کسی از طرفین درگیر این سئوال را نمی پرسد که سخت افزار یا مهمات بومی است یا غیر بومی ، بلکه کُشندگی و مرگ آوری آن است که اهمیت پیدا می کند .    2-  تولید یا خرید این تانک ( بصورت قطعات CKD )  یا هر شکل دیگر ، تنها یک بخش بسیار کوچک از نوسازی نظامی نیروهای مسلح بشمار میرود. بدون نوسازی نرم افزاری ، (  در اینجا تغییر شیوه ها و تفکر در ساختار نظامی  )  پیشرفته ترین سخت افزارها ، جز مشتی آهن پاره که طعمه  ضد تاکتیکهای حریف ( بویژه حریفی که برتری هوایی کاملی را در یک جنگ احتمالی در اختیار خواهد داشت ) خواهند شد ، ماهیت دیگری ندارند       نویسنده : رابرت  بکخاوسن ( نشنال اینترست ) صرفاً برای میلیتاری /MR9