با سلام    حرکت در مدار قانون ، وظیفه تک تک کاربران انجمن میلیتاری است و  کاربر  ramoon  ، بدلیل نقض بند سوم از قوانین انجمن ، 7 روز از ارسال پست محروم هستند .    پی نوشت : کاربرانی که به عملکرد سایرین در تاپیکها معترض هستند ، به جای اعتراضهای بی مورد ، از قابلیت گزارش استفاده کنند . 

با سلام      ضمن تشکر از توجهی که مبذول دارید    دقت بفرمایید ، حوزه تبلیغات دفاعی ، یک حوزه بسیار تخصصی و پیچیده است و خیلی راحت ( مثل برخی موضوعات که دوستان همین شکلی در مورد آن اظهار نظر می کنند ) نمی شود در ارتباط با آن  صحبت کرد و نظر داد .  -----------------------------------------------------------------------------   بنده در همین انجمن ، ( شاید یکسال و نیم پیش یا بیشتر ) یک اشاره کوچک در خصوص استراتژی ها و تاکتیک های شبکه تلوزیونی پنتاگون ، مطلبی تقدیم  کردم ولی ظاهراً زیاد مورد  توجه قرار نگرفت و الان هم آن را پیدا نمی کنم .  با این حال یک نمونه را عرض می کنم و یک رفرنس را هم معرفی خواهم کرد . -------------------------------------------------   شبکه NBC ، چند سال پیش یک مسابقه سرگرم کننده ولی بسیار جدی را با شرکت چهره های مشهور با عنوان "ستارگان درجه نظامی می گیرند " ، را اجرا کرد . حالا کاری به ماهیت این مسابقه نداریم ، اما فکر می کنید چه کسی  ریاست تشریفاتی این مسابقه را داشت :   ژنرال وسلی کلارک ، فرمانده آمریکایی ناتو در سالهای 1997 تا 2000 که مولف کتابی با عنوان " جنگیدن و پیروزی در جنگ مدرن " هست .    اینکه حریف ما با استفاده از چه ابزارهایی درصدد هست تا چهره ارتش خودش را به بهترین وجهی به جهانیان نشان دهد و این مساله تنها با نشان دادن تسلیحات ( معادل داخلی رونمایی های متعدد ) نیست ، قابل اهمیت و بررسی است .   این ابزار بسیار پیچیده ای هست که  تنها یک بخشی از آن سخت افزار نظامی است .   پی نوشت :   توضیح بیشتر باید در یک تاپیک مستقل صورت گیرد چون هراندازه این مساله را ادامه دهم ، موجب انحراف تاپیک از مسیر اصلی خودش هست . بدلیل اینکه نمونه های موفق قابل توجهی وجود دارد که برای مقایسه آن با شرایط خودمون بسیار جذاب و خواندنی و عبرت آموز خواهد بود .  ------------------------------------------------------------------------------   1- کتاب " عملیات روانی تاکتیکی " از فیلیپ کاتز را حتماً مطالعه کنید . انصافاً مجموعه جالبی هست در خصوص شیوه های اجرای  صحیح عملیات روانی در سازمان های مسلح کلاسیک ( نمونه خارجی )   2- کتاب " نگاهی به 8 سال جنگ تبلیغاتی " اثر مرتضی منطقی را هم بعنوان یک نمونه  داخلی مطالعه کنید برای شناخت آسیبهای تبلیغات دفاعی ما که متاسفانه همچنان ادامه دارد و هیچ تلاشی برای بهبود آن انجام نشده .   -----------------------------------------------------------------------------   در ضمن ، دپارتمان جنگ روانی دانشگاه امام حسین (ع) را به شکل خاص دست کم نگیرید . کارهای بزرگی انجام شده و دارد می شود که انشا.. نتایج آنرا هم شاهد باشیم .  -----------------------------------------------------------------------------   به اعتقاد بازیل لیدل هارت ، برای داشتن یک تحلیل درست از پدیده ها ، باید همواره " آنسوی تپه" ( در اینجا عملکرد دشمن ) را دید و آن را مورد بررسی قرار داد ، حتی اگر به مذاق ما خوش نیاید . 

با سلام      دقت بفرمایید ، یکی از مشکلات همین مساله است .   نیرویی که 99درصد پرسنل اش ( حداقل تا حاضر ) براساس استانداردهای غربی  آموزش دیده ، دستورالعمل های فنی اش همگی براساس دستورالعمل های غربی ایجاد شده ، فرمت  و شکل کارش ( حداقل در ظاهر ) و نه به آن کیفیتی که همه ما از آن آگاهی داریم ، با شیوه کار غربی پایه گذاری شده ، مقاومت بسیار جدی را در پذیرش ناوگان شرقی داشته ، دارد و احتمالاً خواهد داشت . ( این مساله علی الخصوص در ناوگان غیر نظامی نمود دارد )    نکته جالب اینجاست که اگر سخنرانی های فرماندهان نیروی هوایی را بعد از جنگ کنار هم بگذارید ، به این نتیجه می رسید ( متن مصاحبه امیر خلبان ، پردیس با بولتن وزارت دفاع  موجود و ثبت و ضبط شده )  . فرماندهی که علناً از وجود سامانه اس-200 اظهار نارضایتی می کند ( البته با واژه ها و کلمات کاملاً دیپلماتیک و فنی )  ، چه انتظاری از سایر بخش ها و تجهیزات و سخت افزارها شرقی خواهد داشت ؟؟    یعنی این دوستان حاضرند با فانتوم های دهه 60 میلادی گذران کنند ولی بطور مثال فلان پرنده روسی وارد ناوگان نشود . ( این مساله درخصوص خدمه زمینی و هوایی هم مصداق دارد که شخصاً با این مساله برخورد داشتم - همان مساله قدیمی اف-7 ها و .... )   هرچند در حال حاضر ، هیچ چاره ای غیر از خرید خارجی ( حداقل برای نیروی هوایی ) نیست . هر اندازه در این زمینه  منتظر باشیم و به اصطلاح  دست روی دست بگذاریم ، امنیت هوایی ما بیشتر به خطر می افتد و بدلیل اینکه روند بازسازی نیروی هوایی ، یک شبه اتفاق نمی افتد و زمان برهست ، خطرات و تهدیدات مثل " شمشیر داموکلس " بالای سر ما قرار دارد و سرموقع چنان موج خسران خواهد شد که ......    باید منطقی و واقعگرا بود . طرح های داخلی هراندازه خوب باشند ، از بهترین فناوری  ها هم استفاده کنند ، سالها زمان خواهد برد تا بطور کامل عملیاتی شوند و این مساله  یعنی خطر برای امنیت ملی .   وقتی شما نتوانید آسمان خودتون را دربرابر خطرات حفظ کنید ، شیفتهای آلرت شما را تایگرها و فانتوم ها و تامکتها و ... تشکیل بدهند ( با فناوری دهه 70 میلادی )  ، وقتی خلبانهای شما به جای .... ساعت پرواز ، ...... ساعت پرواز دارند ، وقتی خلبان شما که در دنیای دیجیتال زندگی می کند با ورود به  کابین جنگنده اش وارد دنیای پر از نشاندهنده های آنالوگ  دهه 70 می شود و .... ، کاملاً باید منتظر خطر باشید و تهدید پیش رو ، شوخی بردار نیست .    مثال عینی اش هم ، همین ارتش فلک زده سوریه هست . دقت کنید که باورود نیروی هوایی روسیه  ،( حالا در کنار  عملکرد بچه های ما و حزب ا... ) چه تفاوتی کرده ؟؟   در قرن بیست و یکم ، نیروی هوایی ( با تمامی شاخه های آن شامل جنگنده/ بمب افکن ها ، رهگیرها ، پرنده های ترابری تاکتیکی ، پهپادها ، سوخت رسان ، پشتبانی نزدیک زمینی ، بالگردها و ...)  در نوگ پیکان دفاع  و تهاجم هست و بدون آن هیچ ارتشی موفق نخواهد شد .    این مساله آنقدر اثبات شده که نیازی به تکرار مکررات نیست    1-  نرماندی 1944 2- فرانسه 1940 3- نبرد بریتانیا  4- نبرد آتلانتیک  5- نیرد اقیانوس آرام ( دو مرحله - 1941 / 1944)  6- صحرای سینا (1956 ، 1967 ، 1973 ) 7- بلندی های جولان (1973و 1982) 8- جنگ کره   9- جنگ ایران و عراق ( مهر1359 و عملیات 140فروندی / والفجر8 / اچ-3 و.... ) 10- جنگ نخست خلیج پارس (1990) 11- جنگ افغانستان  12- بوسنی  13- و اینک سوریه      در یک کلام ، نیروی های مسلح ما و علی الخصوص نیروی هوایی به رفرم (تغییرات سطحی )  نیاز ندارند ، یک انقلاب اساسی در نوع نگاه به نیرو ، به روز کردن دکترین ها ، استراتژی ها ، تاکتیک ها و در آخر فناوریها باید صورت گیرد و این نیازمند همّت دسته جمعی است . چون :   یک دست ، صدا ندارد    با یک گل هم ، بهار نمی شود 

با سلام      نکته نخست ، هشدار به تمای دوستان ، از ارائه اطلاعات محرمانه به هرشکلی ( مستقیم یا غیر مستقیم ) بشدت خودداری کنید و مراقب تخلیه اطلاعاتی باشید . در صورت برخورد با کوچکترین مورد ، بلافاصله اقدامات لازم انجام خواهد شد .      این دقیقاً همان اشتباهی هست که سر ماجرای میگ-29 رخ داد . خرید به تعداد محدود ، بدون اینکه به سایر نیازها توجه شود .   حالا اگر خرید فالکروم را ناشی  از وضعیت نامناسب بعد از جنگ حساب کنیم ، این خرید ( تعداد محدود ) نه تنها هیچ دردی را درمان نمی کند ، بلکه برمشکلات خواهد افزود    حالا چرا ؟؟   تجربه دردناک نیروی هوایی عراق ، پیش روی ماست . عراق در طول جنگ با ایران ، طیف متنوعی از هواگردهای شرقی و غربی را خریداری کرد و این تنوع ناوگان ، درست بعد از پایان جنگ (1988) گریبانش را گرفت .    نیروی هوایی عراق می بایست ناوگانی را اداره می کرد که  دستورالعمل های نگهداری و تعمیراتی متفاوت ، تسلیحات متفاوت و ... را داشت و این برای یک نیروی هوایی پیشرفته یک کابوس غیر قابل تصور هست . (بلحاظ هزینه ، ایجاد زیرساختها و ... )    حالا وضعیت ما :   طیف متنوع ناوگان :   شامل پرنده های غربی : تامکت / فانتوم / تایگر /  در بخش بالگردی : شینوک ، 205 ، 212 ، 214 ،  سوپر استالیون  ( در بخش غیر نظامی بالگردهای فرانسوی )     شامل پرنده های شرقی : فالکروم / سوخو-24 / اف-7 / سوخو-22 ( در صورت وجود )  / فراگفوت  ( در صورت وجود )  در بخش بالگردی ( خانواده بالگردهای میل )   این وضعیت تا ابد دوام نخواهد داشت و بالاخره یکجایی ما را دچار خسران خواهد نمود .       برای دمیدن یک روح تازه به کالبد نیروی هوایی ، حداقل سرمایه گذاری باید برای خرید دو اسکادران ( حالا هر پرنده ای ، احتمالا" سوخو-30) به همراه آموزش خدمه هوایی و زمینی ، زیرساختهای تعمیر و نگهداری و اورهال سنگین ( پیشرانه و اویونیک ، رادار و... )  انجام بگیرد . شرایط به گونه ای هست که کار را از ضرورت گذرانده  و به شکل یک مساله فوری در آورده است .    هر خریدی کمتر از این تعداد ، هدر دادن و حیف و میل بی انصافانه  بیت المال هست . بدلیل اینکه نیازهای فوری ، نیازهای میان مدت و  نیازهای بلند مدت را ما را برطرف نمی کند و اتکاء بیش از اندازه روی طرح های داخلی که بعضاً از روی نقشه روی میز طراحی فراتر نرفتند ، جز پشیمانی در زمان بحران ، نتیجه دیگری ندارد .    این مساله جدا از خرید مهمات پیشرفته ( هوا به هوا و هوا به زمین هست ) خواهد بود که خودش 50 درصد ماجراست . چون قرار نیست تا ابد از ذخیره موشکهای سایدویندر، اسپارو ، فونیکس ، پی ال-7 ، سجیل ، آر-60 ، و.... که دهه ها پیش خریداری یا ارتقاء  پیدا کرده استفاده کنیم .    حالا تا فردا صبح هم از جتهای رزمی ساخت داخلی که معلوم نیست چه زمانی وارد خدمت می شود ، صحبت کنیم ، وضعیت نیرو تغییری نخواهد کرد و صرفاً آرزوهایی است که کشورهایی نظیر .... و.... بدنبال آن بودند و محصولات آنها کمک چندانی به ساختار دفاعی آنها نکرد .    تجربیات تلخی پشت سر گذاشته شده و بهای آن را با از دست دادن انسان های شریفی پرداختیم و انسان عاقل ، تجربه تلخ را دوبار تکرار نمی کند .    مگر اینکه با اتخاذ یک استراتژی دو مسیری درست ( خرید خارجی ، انتقال فناوری  و در نهایت پیش بردن طرح های داخلی بدون پروپاگاندا و تبلیغات ضعیف و بعضاً غیر حرفه ای ) بتوانیم نیروی هوایی را از وضعیت کنونی نجات دهیم و این نیازمند دیپلماسی دفاعی فعالانه ای است که باید به شکل هماهنگ ( مثل یک  کنسرت با هارمونی درست ) اجرا گردد .

با سلام   نخستین تست مهمات هوا به هوای اسرام بر روی لایتینینگ های بریتانیایی     شرکت تسلیحاتی MBDA ، نخستین محموله از موشکهای هوابه هوای پیشرفته برد کوتاه (Advanced Short Range Air-to-Air Missile -ASRAAM) را به منظور  انجام آزمایشات برنامه ریزی شده بر روی جنگنده ضربتی مشترک F-35B لاکهید مارتین که قرار است در آینده نزدیک به نیروی هوایی سلطنتی تحویل گردد ، به ایالات متحده ارسال نمود .       قرار داد این محموله تسلیحاتی که در ماه ژانویه 2016 به امضاء رسید ، با تضمین پشتیبانی  مجتمع تسلیحاتی دولتی بریتانیا به رهبری BAE سیستمز به منظور یکپارچه سازی  نرم افزاری و سخت افزاری با اف-35 های سفارش داده شده توسط این کشور ، انجام شده و قرار است تا تست های زمینی و شلیک در شرایط واقعی  درطول سال جاری میلادی روی آن صورت گیرد .   این آزمایشات شامل جمع آوری دادهای محیطی ، رهاسازی ایمن از جنگنده حامل ، تستهای یکپارچه سازی نرم افزاری با سیستم کنترل آتش جنگنده و انجام تستهای شلیک واقعی  است که در پایگاه هوایی ادواردز  و مرکز تست سلاح سپاه تفنگداران در مریلند صورت خواهد گرفت . این آزمایشات بر روی لایتینگهایی انجام خواهد شد که می بایست هسته اصلی اسکادران 17 نیروی هوایی سلطنتی را بعنوان یگان مسئول آزمون و ارزیابی F-35B ، تشکیل دهند .     مهمات هوا به هوای کوتاه برد ASRAAM ، یک موشک مادون قرمز با سرعت پیمایشی 3 ماخ بشمار می آید که توسط هم اکنون  توسط یورفایتر ها و  پاناویا تورنادوGR4 نیروی هوایی سلطنتی مورد استفاده قرارمی گیرد .   فیلیپ دان ، وزیرمسئول در حوزه تدارکات دفاعی بریتانیا اعتقاد دارد : برنامه یکپارچه سازی مهمات سازمانی  نیروی هوایی سلطنتی بر روی جنگنده های F-35 ، مرحله اول برنامه وزارت دفاع محسوب می گردد و در طولانی مدت اجرای برنامه های آموزشی با هدف ارتقاء مهارتهای رزمی خلبانان نیروی هوایی و نیروی دریایی سلطنتی به اولویت نخست این وزارتخانه درخواهد آمد .         وی اضافه  می کند که این برنامه نشاندهنده موفقیت صنعت دفاعی بریتانیا در اجرای مسئولیت خود ، در برنامه جنگنده ضربتی مشترک است . براساس قرارداد منعقده میان لاکهید- مارتین و بریتانیا ، 15 درصد از اجزاء این جنگنده می بایست در صنایع هوایی این کشور ساخته شود که این مساله شامل تولید سکان افقی و عمودی ، بخش انتهایی بدنه و بال توسط شرکت BAE سیستمز است .     نیروی هوایی و دریایی بریتانیا یک نیاز اولیه برای 48 فروند جنگنده F-35B را اعلام نموده اند که این نیاز در نهایت ، با دراختیار گرفتن 138 فروند ، به شکل کامل برطرف خواهد شد . در ژانویه 2016 میلادی ، خبر نمایش عمومی اف-35 های بریتانیایی همزمان با آغاز به کار نمایشگاه بین المللی فارن بورو در ژوئیه این سال ، اعلام گردید . نسخه  Bاز لایتینیگ که قابلیت تیک آف  از باندهای کوتاه و فرود عمودی را خواهد داشت برای نخستین بار در سال 2014 رونمایی گردید که در حقیقت نسخه اصلاح شده نمونه A است که  بدلیل چندین مورد آتش سوزی در پیشرانه  پرات اند ویتنی F-135   چندین مورد بهینه سازی را بخود دیده است . انتظار می رود که حداقل یکفروند F-35B ، یکفروند F-35A نیروی هوایی ویکفروند F-35B سپاه تفنگداران در نمایش های پروازی فارن بورو شرکت نمایند .     مترجم  MR9/ صرفاً برای میلیتاری

با سلام عاقبت جنایتکار بعثی از چپ به راست : سرلشکر هشام صباح الفخری ، صدام ، عدنان خیرا... و ثابت سلطان سرلشکر ستاد " هشام الصباح فخری " ، متولد استان موصل ، با رسته زرهی ، پس از فارغ التحصیلی از دانشکده افسری ارتش عراق ، به سمت فرمانده گروهان تانک در لشکر 4 زرهی منصوب گردید . پس از مدتی به سمت فرماندهی گردان و بعد از آن به فرماندهی لشکر دهم زرهی ارتقاء پیدا نمود . وی بدون هیچ شکی ، یکی از مهمترین ارکان رشد و توسعه رسته زرهی ارتش عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران بشمار می رفت . اما نقش آفرینی وی در کشتار دسته جمعی بسیاری از رزمندگان ایرانی که به اسارت لشکر 10 زرهی در می آمدند ، از وی شخصیتی منفور و جنایتکار در ذهن ایرانیان به ثبت رسانده است . وی تا آخرین روزهای حکومت جنایتکار تکریتی (بهار1382) در خدمت رژیم بعث عراق باقی ماند و پس از سقوط بغداد به سوریه گریخت . در سالهای آخر عمر ، در فقر و فلاکت ، در بستر بیماری درگذشت و با کمک تعداد دیگری از فرماندهان فراری نیروی زمینی عراق ، در قبرستان شهر حلب ،دفن گردید . پی نوشت : 1- جناب مرتضی سرهنگی ، در کتاب ارزشمند خود با عنوان " اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی " ، شرح نسبتاً کاملی از جنایات این شخص را به رشته تحریر در آورده است .

ضمن عرض سلام خدمت جناب کیانی      به احتمال قوی ، پرنده مورد نظر داکوتا نبوده ، یک فروند بمب افکن B-17  بوده که به شکل پرنده VIP در آمده بود .   دژ  پرنده در ایران  

با سلام     هرجا سخن از اعتماد است .................     سرگرد ( سرتیپ بعدی ) عباس حزین ، یک از نخستین خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  و اسکادران های تامکت این نیرو بشمار می رود که در جریان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، موفق به کسب پیروزی هوایی شده است . وی موفق گردید تا در 26 اکتبر 1980 ، یک فروند جنگنده MIG-21 عراقی را بر فراز منطقه ای موسوم به " قلعه صالح" واقع در شمال شرقی اهواز سرنگون نماید .     وی به همراه افسر تسلیحات (RIO) خود ،  سروان خلبان خسرو ابراهیمی ( یکی از بهترین خلبانان/ افسر تسلیحات ، جنگنده اف-4 که در 4 فوریه 1981 به شهادت رسید ) موفق شد با غافلگیر کردن دو جنگنده عراقی ، در مرحله نخست با شلیک یک تیر موشک سایدویندر از کمترین فاصله ، یکفروند جنگنده دشمن را منهدم نماید ، اما بدلیل نزدیک بودن فاصله دو هواپیما ، وی ناگهان احساس نمود که جنگنده وی بشدت در حال لرزش است .  علت این مساله ، ورود به محدوده انفجار میگ عراقی و برخورد قطعات هواپیمای منهدم شده به تامکت وی بود تا جایی که این برخورد منجر به ازمیان رفتن دو تیر موشک سایدویندر و اسپارو نصب شده بر روی  مقر خارجی شانه راست جنگنده  و وارد شدن سایر قطعات به محل ورودی هوای پیشرانه TF-30 شد .   سرگرد حزین علیرغم وخیم بودن شرایط ، در تلاش برای  حفظ جنگنده  ارزشمند خود ، موفق گردید تا پرنده آسیب دیده خود را بخوبی تا پایگاه هشتم شکاری شهید بابایی ( چیزی در حدود 250مایل/ 400 کیلومتر ) هدایت نموده و با ایمنی فرود آید و بدلیل این شجاعت ، موفق به دریافت نشان فتح گردید . وی پس از مدتی به درجه سرتیپی مفتخر و سرانجام در 29 نوامبر 2000 ، در حالی که فرماندهی وقت منطقه هوایی شهید بابایی اصفهان را بر عهده داشت ، بدلیل نارسایی قلبی در گذشت .

با سلام   اعلام نیاز نیروی دریایی ایالات متحده برای  نسخه دوربرد CMV-22B         با اعلام نیازنیروی دریایی ایالات متحده ، این نیرو به شکل رسمی ، برنامه ریزی های مقدماتی برای تحویل نسخه دور برد پرنده V-22 که هم اکنون با شناسه CMV-22B شناخته می شود را رونمایی نمود که مشخصاً منعکس کننده نقش جدید این پرنده برای ایفای نقش پشتیبانی لجستیکی به منظور حمایت از ناوگروه های هواپیمابر است .     نیروی دریایی ایالات متحده برای جایگزینی پرنده قدیمی نورثورپ گرومن C-2 (Greyhound) که برای سالهای متمادی بعنوان تنها پرنده ترابری با قابلیت نشست و برخاست بر روی ناوهواپیمابر (COD) مورد استفاده قرار می گرفت ، در نظر دارد تا 44 فروند از نمونه دوربرد CMV-22B را سفارش دهد که براساس برنامه ریزی ها ، تحویل نخستین نمونه از سال 2018 آغاز و تا سال 2020 ادامه خواهد داشت .         این مدل که براساس نمونه تولید شده برای سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده (MV-22B) توسعه یافته است به یک سیستم سوخت رسانی ، سیستم های مخابراتی با فرکانس بالا و تجهیزات ناوبری جدید ، تجهیز می شوند . پس از انتشار نیازمندی نیروی دریایی ، فرماندهی این نیرو طی یک نشست خبری اعلام نمود که این پرنده جدید ، منعکس کننده بهترین تجهیزات موجود برای اجرای ماموریتهای پشتیبانی دریایی دوربرد بشمار می رود . به اعتقاد برنامه ریزان نیروی دریایی ، ماموریت اصلی درنظر گرفته شده برای پلت فرم COD ، دراختیار گذاشتن قابلیت های جدید به فرماندهی نیروی دریایی است تا در زمان بحران ، این نیرو بتواند پرسنل ، محموله های پستی و مهمات هوایی را در برد های طولانی از پایگاه های زمینی به شناورهای نیروی دریایی انتقال دهد .       بر اساس اطلاعات منتشر شده رسمی ، پلاتفرم اصلی طراحی نسخه جدید آسپری ، نمونه HV-22 خواهد بود . نیروی دریایی در ژانویه 2015 ، تفاهم نامه مقدماتی را در ارتباط با ماهیت نیازمندی های خود برای تامین پرنده ترابری با قابلیت نشست و برخاست بر روی ناوهواپیمابر را با بویینگ امضاء نمود .     هنگامی که نخستین CMV-22B از خط مونتاژ بیرون آمد ، قابل توجه تغییر صورت گرفته در آن ، افزایش حجم مخازن سوخت داخلی آن خواهد بود . نیروی دریایی تمایل  دارد تا پیکربندی مخازن سوخت به گونه ای صورت گیرد تا محدوده  برد رزمی این پرنده ترابری تاکتیکی  ، از 860 ناتیکال مایل در نسخه استاندارد به 1150 ناتیکال مایل در نسخه جدید افزایش  یابد ، بدون آنکه  اندازه پرنده بیش از حد بزرگ شده و یا از مخازن سوخت خارجی استفاده گردد .     از جمله ماموریتهای اصلی که  نیروی دریایی برای این پرنده ترابری در نظر گرفته است ، حمل پیشرانه های پرات اند ویتنی F-135 جنگنده جدید این نیرو (F-35) از شناورها به پایگاه های ساحلی است . علت علاقه مندی نیروی دریایی به این پروژه ، اثبات توانایی MV-22 در حمل پیشرانه F-135 ، از شناور یو اس اس هورنت به پایگاه های ساحلی در جریان تست های پروازی جنگنده F-35B در ماه مه 2015 بشمار می رود .   پی نوشت :   سالها پیش ، پرنده ترابری تاکتیکی C-2 ، به شکل ناجوانمردانه ای ، جایگزین نسخه ناو نشین C-130  شد . حال زمانه تغییر نموده و V-22 جایگزین این پرنده کهنسال خواهد گردید.   مترجم  MR9/ صرفاً برای میلیتاری  

با سلام      البته این را هم در نظر بگیرید که اقلیم روسیه ، اقلیم بسیار سرسخت و برای تجهیزات ، بخصوص تجهیزات نظامی ، وضعیت دشواری را فراهم می کند . این را در کنار پهناور بودن و سازمان رزم یزرگ ارتش این کشور بگذارید . در نتیجه کاملاً طبیعی است که روسها بدنبال تجهیزاتی بروند که در این شرایط ، بیشترین کارایی را داشته باشد ، و ظرفیت صنایع نظامی آنها ، بتواند یک ارتش بزرگ را تامین کند .   علاوه برآن ، شرایط انبارداری و دپویی خاص این کشور ( یک سکانس از فیلم ارباب جنگ را بخاطر بیاورید که تاجر سلاح و ژنرال روسی در میان ردیفی از سلاح های انفرادی  مشغول حرکت هستند )  و دکترین نظامی آن که مسلح کردن سریع واحدهای نظامی را می طلبد ، همه و همه باعث شده تا تسلیحات روسی ( تانک ، هواپیما ، تسلیحات انفرادی ، قبضه های توپخانه و.... ) برای کشورهای خریدار ، زمخت ، ولی موثر باشند .    نکته جالب اینجاست که در دهه 80 میلادی ، ضریب نفوذ مشهورترین سلاح  ساخت روسیه (AK-47) تا میان جنگلهای انبوه آمازون هم رسیده بود و از این لحاظ ، تنها یک محصول دیگر روسها (یعنی موشک دوش پرتاب سام-7) بعنوان رقیب (البته نه به مانند آن ) بشمار می رفت .    بعنوان یک مثال خوب ، در زمان رژیم گذشته ، زمانی که نخستین محموله از تسلیحات ساخت اتحاد شوروی به ایران ارسال شد ، کارشناسان غربی بویژه مستشاران نظامی ایالات متحده با بررسی آن به این نتیجه رسیدند که کیفیت توپهای روسی ، به مراتب از همتایان غربی خودش ، بهتر هست .    یا در طراحی  بدنه جنگنده فالکروم ، بویژه پوسته این پرنده رزمی ، در نگاه نخست ، کج سلیقگی بسیاری بکار رفته ، اما متخصصان علم آیرودینامیک ، با بررسی های بیشتر به این نتیجه رسیدند که  این بدنه به ظاهر زمخت و بدشکل ، نیروی برآ بیشتری را برای آن ایجاد می کند .    یا به شکل جالبی ،  وقتی نخستین تانک T-34 در جبهه شرقی به غنیمت ورماخت در آمد ، ژنرال هاینز گودریان ، شخصاً برای بررسی آن حاضر شد و در کمال تعجب مشاهده کرد که حتی پس از برخورد 15 تا 20 تیر مهمات ضد زره 50 م.م  ( مهمات استاندارد ورماخت تا میانه 1942)  ، هنوز تانک قابل استفاده بود و حتی گفته می شود وی اصرار زیادی برای کپی کردن طرح T-34  و استفاده از آن در ورماخت داشت وحتی تعداد قابل توجهی از تانکهای غنیمتی روسی ، تعمیر و توسط وی بکار گرفته شد .    در نتیجه ، هر محصول زمختی ، الزاماً بد نخواهد بود و به شکل طبیعی ، هر محصولی با ظاهر زیبا ، کیفیت و دوام  مورد انتظار را  ارائه نخواهد نمود . 

با سلام     جنگنده F-5F این شخص ، با رجیستر 7163-3 هنوز عملیاتی هست :mrgreen:

با سلام   این عبارت ، متعلق به یکی از پیشکسوتان عرصه دفاع هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران هست :   این را بدون هیچ دخل و تصرفی ، خدمت دوستان عرض کردم که" همه ما" از ایشان یاد بگیریم .     مدیریت احساسهای متضاد کار دشواری است ،   اما برای رسیدن به کمال و آرامش ،  نیاز به جدیت و تمرین دارد   مثلا باید تمرین کنیم که در اوج مهربانی گاهی کمی جدی باشم و در اوج اعتماد گاهی کمی بدبین و در اوج سادگی گاهی کمی سیاستمدار باشیم ،    تنها رفتارهایی که بصورت مطلق و بدون تضاد باید در رابطه باشد صداقت و وفاداری است که هیچ جایگزینی ندارد.   با مدیریت این رفتارها کمترین آسیب به احساسات ما وارد خواهد شد و کمترین آسیب را به احساسات دیگران خواهیم زد .   فراموش نکنید که رد پای ما بر قلبها میماند پس با احتیاط قدم بردارید     امیدوارم سالهای سال ، سایه ایشان برخانواده محترم شان مستدام باشد . انشا...   :rose:  :rose: 

با سلام     دقت بفرمایید ، تولید تانک به مانند  تولید خودرو ، اتوبوس ، توستر نان ، تولید تجهیزات تهویه مطبوع و .... نیست .   در بازه زمانی دهه 40 میلادی ، دو استراتژی کاملاً مشخص وجود داشت . تولید تانک مبتنی بر کمیت ، که مشخصاً روسها آن را دنبال می کردند ( با استفاده از طرح های نیمه تمام اروپایی دهه 20و30 و طرح پایه کریستی ایالات متحده ) . دوم تولید تانک مبتنی بر استراتژی کیفیت که آن را هم ورماخت دنبال می کرد ( بریتانیا تا سال 1942 هیچ استراتژی مشخصی در این زمینه نداشت )   نکته جالب اینجاست که روسها در دهه 30 میلادی ، حداقل 20 مدل خودروی زرهی را به ارتش سرخ تحویل دادند که تقریباً همه آنها به استثنای خانواده تی-34 ، بسرعت از رده رزمی کنار گذاشته شدند ، در حالی که ورماخت با معرفی پانزر 3 و بعد پانزر4 و سرمایه گذاری بر روی گونه های مشتق شده آن ، تا قبل از ورود نسخه t-34-76 عملاً دست برتر را در اختیار داشت .   ( البته اگر از انقلاب  صورت گرفته در تاکتیکهای تیراندازی واحدهای پانزر آلمانی عبور کرده و آن را در نظر نگیریم که همین مساله حداقل یکسال برتری روسها را به عقب انداخت )   این را بطور خلاصه و بعنوان مقدمه عرض کردم که وضعیت مشخص شده باشد . اینجا بحث سخت بودن یا سخت نبودن نیست ، شاید و البته شاید فناوری موجود باشد ولی تا زمانی که اراده لازم برای تبدیل قوه به فعل وجود نداشته باشد ، عملاً صحبت کردن دراین زمینه نه تنها فایده ای ندارد ،  بلکه موجب بوجود آمدن انتظاراتی می شود که در طولانی مدت موجب به اشتباه افتادن طرحریزان نظامی در سطح استراتژیک خواهد شد .     به شکل خلاصه ، شما باید برای تولید تانک اولاً بستر نرم افزاری و بعد بستر سخت افزاری را ایجاد بفرمایید تا روند تبدیل به یک روند صحیح گردد . در غیر اینصورت با تلاش های پراکنده ، به هیچ جایی نمی رسیم. مثال بارز آن هم راهبرد شهید عزیز تهرانی مقدم هست که با یکی کردن جزیره های پراکنده در مجموعه سپاه ، این توانمندی را برای ما به یادگار گذاشتند .   قبلاً هم در تاپیک "تمایل ارتش برای خرید تانک تی-90 "روش صحیح را عرض کرده بودم :       نمودار فوق که نشاندهنده یک ساختار موفق برای کشور..... هست ، نشان می دهد ، ارتش این کشور ، موفقیت خودش را مدیون تعامل سه سامانه اصلی است    1- سامانه تعیین نیازهای عملیاتی ( اینکه نیروی های مسلح  جمهوری اسلامی ایران به چه تانک ، هواپیما ، سلاح انفرادی ، موشک ، سیستم های کنترل- فرماندهی و چه ساختار آموزشی ) نیاز دارد    2- سامانه طرح ریزی و بودجه  ( اینکه چقدر برای تامین مفاهیم بالا ، بودجه نیاز داریم ، چگونه  بودجه را تبدیل به یک بودجه عملیاتی کنیم ، چگونه آن را توزیع کنیم تا بهترین بهره وری را داشته باشد )   3-  سامانه تامین ( حالا یا ایجاد زیرساختهای داخلی برای تولید یا تصمیم گیری بهینه برای خرید خارجی )    4-  عامل چهارم که از 3 عامل بالایی بسیار مهمتر هست ، بحث ایجاد ساختارهای آینده پژوهی ، برای شناسایی تهدیدات آینده ( حداقل بازه زمانی 30 ساله )  و ایجاد زیرساخت برای مقابله با آنهاست .

با سلام     والا بنده هم عرض کردم . "البته این مساله در خصوص تایگر بیشتر مصداق خواهد داشت "       این قضیه احتمالاً در خصوص گروهکهای ضد انقلاب  مستقر در منطقه کردستان عراق بود . سردار شهید حاج احمد کاظمی ، با یک ستون موتوری ، به شکل غافلگیرانه وارد خاک عراق می شوند ، قرارگاه اصلی این حضرات را محاصره می کنند و باقی ماجرا ....   در ارتباط با شلیک موشک به قرارگاه منافقین یکی دو مورد حادثه ناخوشایند (بدون تلفات انسانی ) هم رخ داده که خوب ، تا الان صحت و سقم آن مشخص نشده است .   پی نوشت :   در خصوص شلیکهای سال 1380 به این قرارگاه ، سردار سید رحیم صفوی ( فرمانده اسبق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ) تعداد موشکهای شلیک شده را 1000 فروند اعلام کردند که احتمالاً طیف متنوعی از راکتهای توپخانه ای را هم شامل می شد

با سلام       البته اصطلاح درست ،  تفاوت دو کشور بلحاظ ژئومیلیتاری ( جغرافیای نظامی ) است تا ژئوپلیتیکی  :winking:   پی نوشت :   البته این نکته را هم عرض کنم که هنوز میان علمای اهل فن اختلاف هست بابت تفاوت ماهیتی میان ژئومیلیتاری ، ژئواستراتژی و ژئوپلیتیک که خودش مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد . با این حال برای درک بهتر این مساله باید به کتاب " ژئوپلیتیک نظام جهانی " نوشته " ساموئل برنارد کوهن" و کتاب " استراتژی بزرگ " جان ام کالینز" مراجعه بفرمایید .

با سلام      بله این برداشت هم می شود از این جمله کرد .    در حقیقت ، تا انجایی که اطلاع دارم  و اگر درست به خاطرم مانده باشد ، جناب نجفی در کتاب خاطرات خودشون ، (بعنوان یکی از پرتجربه ترین خلبانان تایگر ) تجربه پرواز رزمی را بر فراز خلیج پارس داشتند ( البته اگر اشتباه نکرده باشم ، در سالهای پس ازجنگ )     د رمورد ورتیگو هم بعید می دونم ارتباطی به نوع جنگنده داشته باشد ، چنانکه تامکت دوشهید عزیز ،( جناب فصیحی و جناب کریمایی ) هم به همین دلیل از دست رفت . البته این مساله در خصوص تایگر بیشتر مصداق خواهد داشت .    دهه 70 شمسی براساس اطلاعات جسته و گریخته ، سالهای تنش ما با ترکها بود و ظاهراً هم این ماجرا سر دراز دارد .       در پاسخ به این فرموده شما هم باید گفت ، عمر این گروهک بلحاظ نظامی سالهاست (1374 به این طرف  )  تمام شده و جز باقی مانده آنها در اروپا و ایالات متحده ، عملاً وجود ندارند و هر ازگاهی بعنوان  خالی نبودن عریضه ، یک دست و پایی تکان می دهند .      این فرموده شما یک مقدار عجیب هست . چون براساس متن ، یکفروند فانتوم سقوط کرد و تا انجایی که اطلاع دارید ، فانتوم فقط 2 خدمه دارد . 

با سلام     در خصوص این مطلب ،" گویا بعد از جنگ خلیج فارس فرانسوی ها متوجه وجود تعداد زیادی از چنین دستگاهی روی تانک های عراقی میشن" منبع موثقی وجود دارد که آن را  بطور کامل با تصویر تشریح کند ؟؟

با سلام      به نکته جالبی اشاره کردید . دو احتمال وجود دارد    1- همانطور که نویسنده در متن اشاره کرده "  اما بدلیل اینکه  تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده هایF-16C این نیرو  اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت "   2- یا اینکه وضعیت ما آنقدر در حوزه توان هوایی نامناسب بوده  که عملاً تجاوزات مکرر فانتوم های ترک ، بی پاسخ می ماندند . (آماری هست که در پایان جنگ ، بین 20 تا 30فروند جنگنده عملیاتی در نیروی هوایی موجود بود )

با سلام            دانشمند بی ایمان ، نابیناست و دیندار بی دانش ، لَنگ    آلبرت انشتین 

با سلام      حداقل بنده هیچ چیزی پیدا نکردم . مشخصاً فتوفانتوم های  گردان شناسایی باید عملیات شناسایی بعد از حمله را انجام داده باشند ولی با توجه به سیاست نیرو در عدم انتشار تصاویر ، بعید می دونم چیزی در دسترس  عموم  وجود داشته باشد مگر در بایگانی دفتر ویژه نیروی هوایی ارتش . ------------------------------------------------------ البته پس از سقوط صدام ، گزارشهای تایید نشده ای در انتقال حجم عظیمی از مدارک و مستندات از قرارگاه های تصرف شده منافقین وجود دارد (  بعنوان مثال مستند " گرگها" )  که شاید آمار تلفات و خسارات این دو حمله در میان آنها هم باشد .    البته طی یک سئوال مختصر از یکی از خلبانان پیشکسوت نیرو ، ایشان خسارات را فوق العاده ارزیابی نمودند . به هرحال خسارت ناشی از اصابت 16 تیر مهمات مارک-82 ، چیزی نیست که بشود آن را نادیده گرفت .

با سلام      این حمله توسط یگانهای موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طراحی و اجرا گردید . حقیقتاً تا حال حاضر اطلاعات جسته و گریخته ای در این باره وجود دارد که هیچ کدام تایید شده نیستند . 

با سلام    بال های جدید برای گراز وحشی  ایالات متحده       نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، نه تنها برنامه ای برای  بازنشسته کردن  وارتهاگ های موجود در این نیرو را ندارد ، بلکه در جریان برنامه ریزی برای بازگشایی مجدد خط تولید بال های جدید برای این سرباز جنگی خستگی ناپذیرش است که از میانه های جنگ سرد تا بدین سو ، در خط مقدم اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک زمینی ، مشغول انجام وظیفه است و احتمالاً تا پایان دهه آینده به این وظیفه ادامه خواهد داد.     سه شنبه گذشته ، اشتون کارتر ، وزیردفاع ایالات متحده ، برنامه طراحی شده این وزارتخانه را برای افزایش عمر عملیاتی وارتهاگ های نیروی هوایی که از سال 1972 تا کنون در خط پرواز قرار دارند  تا 5 سال آینده  را اعلام نمود . در نتیجه ، تاریخ جدید بازنشستگی گراز وحشی تا 2021 تمدید گردید .     در همان تاریخ ، نیروی هوایی ، پیش نویس طرح خود را در ارتباط با ارتقاء A-10 های موجود منتشر نمود . در این طرح ، برای افزایش طول عمر عملیاتی این پرنده سرسخت ، بالهای فعلی ، با نمونه های جدید که تولید مشترک شرکت بویینگ و صنایع هوا- فضایی کره جنوبی است ، تعویض خواهند شد . این قرارداد شامل خرید 173 بال جدید ، بعلاوه حق گزینش 69 بال دیگر است . با این حال نیروی هوایی براین نکته تاکید دارد که احتمالاً تحویل این بالها از سپتامبر 2016 آغاز خواهد شد  . به گفته سخنگوی شرکت بویینگ ، با استفاده از مدل های رایانه ای 3 بُعدی ، بال های جدید به گونه ای طراحی شده اند که عمر عملیاتی این گراز وحشی را تا سال 2040 تضمین خواهد نمود         سخنگوی این برنامه در شرکت بویینگ  براین عقیده است که :   " این قرارداد تنها منبع کسب درآمد برای این شرکت نیست ، اما بویینگ می کوشد تا از هر فرصتی برای بدست آوردن قرارداد بهینه  سازی وارتهاگ ها به استاندارد A-10 TUSK و تعویض اجزاء حساس آن که شامل سطوح برآ زا آن می گردد ، استفاده نماید ."   منابع  موثق اعتقاد دارند که بدلیل پراهمیت بودن این برنامه  ، رقبای  سرسختی شامل لاکهید مارتین ، صنایع هوا-فضای رژیم صهیونیستی ، شانه به شانه بویینگ در مناقصه شرکت خواهند نمود . براساس بندهای این قرارداد ، برنامه موسوم به (thick-skin urgent spares kitting (TUSK   ، شامل 120 بال کامل خواهد بود که قرار است با نرخ 10 تا25 بال در یک بازه 5 ساله به نیروی هوایی تحویل داده شود . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سال مالی 2016 ، بودجه لازم را برای دریافت نخستین مجموعه از بال ها و اجرای مقدمات لازم برای تولید 3 واحد دیگر (البته بصورت محدود)  در نظر گرفته است .   براساس برنامه ریزی های انجام شده و فناوریهای موجود ، فرآیند مونتاژ شامل سازه اصلی ، سیستم های کنترل پرواز ، مخازن سوخت داخل بال ، مجموعه های کنترل الکتریکی و سخت افزارهای مکانیکی است که این شیوه موجب خواهد شد تا کار اتصال آن به سازه اصلی پرنده ، با سهولت بیشتری صورت گیرد . بقیه اجزاء شامل ، پایلون های حمل سلاح ، ارابه های فرود ، جایگاه نصب سیستم های ضد الکترونیک و یکسری تجهیزات با طبقه بندی محرمانه ، پس از انتقال به مجموعه  نیروی هوایی و در زمان اتصال آن به هواپیما ، به آن  اضافه خواهد شد . نخستین سری از بالهای تحویلی بر روی پرنده های رزمی A-10C نصب و مورد آزمایش قرار خواهند گرفت . با اجرای این برنامه ، نیروی هوایی خواهد توانست تا عمر عملیاتی  284 فروند A-10C را بامیانگین سنی 34 سال و نرخ فعالیت 77 درصد ، افزایش دهد .   اگرچه نیروی هوایی از سال 2014 بشدت در تلاش است تا با بازنشسته کردن تدریجی وارتهاگ ها ، در هزینه های جاری خود صرفه جویی کند ، حامیان درون نیرو و همچنین همتایانشان در کنگره  با اجرای یک ضد تاکتیک در برابر لابی حامیان F-35  لاکهید مارتین ، و دیگر جتهای سریعی که برای اجرای نقش پشتیبانی نزدیک زمینی  در نظر گرفته شده اند ، به زنده شدن این برنامه کمک کرده اند .     پرنده پشتیبانی نزدیک زمینی A-10 که درسال 1977 وارد خدمت عملیاتی گردید ، سالهای نخستین خود را در نقش یک سرعت گیر در برابر هجوم احتمالی یگانهای زرهی ارتش سرخ به اروپای غربی سپری نمود اما پس از جنگ سرد ، تبدیل به یک ابزار ارزشمند برای شکار شبه نظامیان  شورشی در سوریه و عراق گردید و اغلب در کنار پرنده های AC-130 ، اهداف متحرک و ثابتی نظیر تانکرهای  نفت ، مخازن ذخیره سوخت ، خودروهای تاکتیکی و دیگر تجهیزات رزمی  شورشیان را با استفاده از مهمات هوا به زمین مورد حمله قرار می دهد .   اشتون کارتر ادعا می کند که  نقش این پرنده رزمی در اجرای عملیات ضد شورش ، فراتر از تصورات بوده است.   مترجم  MR9/ صرفاً برای میلیتاری

با سلام     البته این شاید یک هدف آرمانی و به اصلاح ، راهبردی برای ما باشد که دردراز مدت قابل بررسی و تحقق هست ولی در حال حاضر ، همین که نخست ساختار و سازمان رزم ارتش سوریه را که هنوز تفکرات و تاکتیکهای منسوخ روسی را استفاده می کند ، اصلاح کنیم ویا حداقل بهبود دهیم و در کنار آن ، سطح فناورانه  آن را ارتقاء داده و همزمان شرایط نیروهای مسلح خودمون را هم از این وضعیتی که بدان گرفتار شده ، نجات دهیم ، موفقیت بزرگی را بدست آوردیم .

با سلام   خوب ، مسلم هست . دراهمیت تجربه رزمی سعودی ها و اعتماد به نفسی که ظاهراً پیدا کردند ، تردیدی نیست ، اما ...   اما ، میان ماه من تا ماه گردون .... تفاوت از زمین تا آسمان است .   پی نوشت :   ارتش سوریه ، دیگر به ساختار قبلی خودش (ارتش بعث )بازنخواهد گشت . (حداقل در حال حاضر ، تحلیل دوستان این هست )   اسد هم این را بطور کامل متوجه شده . فقط آن را بروز نمی دهد .

  با سلام   در طول این صفحات قصد نداشتم در این زمینه حرفی بزنم ،دلایل خودم را هم داشتم ولی چون مشخص شده عرض می کنم .   دو هفته پیش خدمت سردار فرماندهی محترم سپاه قدس استان گیلان بودیم و حقیقتاً بدون هیچ اغراقی چیزهایی را دیدیم و شنیدیم که بدون تعارف ، مو بر تن آدم سیخ می کرد . فقط این را اطلاع داشته باشید که لشکر قدس گیلان در عین گمنامی  ، به مانند سالهای دفاع مقدس و ارسال کاروان های پشتیبانی بزرگ به جبهه های حق علیه باطل به غرب کشور  ، مسئولیتهایی خطیری در سوریه  داشته ، دارد و خواهد داشت .   یاد و خاطره دو سردار شهید این یگان ، شهید حسین املاکی و شهید مهدی خوش سیرت گرامی و راهشان پر رهرو باد .   پی نوشت :    بزودی نسل جدیدی از فرماندهان سوری را در ارتش سوریه خواهیم دید . چیزی که سعودی ها و جریان تکفیری حتی خوابش را هم نمی دیدند .