با سلام    ضمن تشکر از همه دوستانی که  در این تاپیک شرکت کردند    خوب ، برای اینکه بدانیم چه اتفاقی  افتاده یک مرور کوتاه بر ادبیات پدافند هوایی  داشته باشیم    اصولاً پدافند هوایی را  به معنی دفاع در برابر هجوم یا تک هوایی تعریف می کنند که  شامل مجموعه اقداماتی می‌شود که به منظور انهدام٬خنثی‌سازی و یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها٬ موشک‌های بالستیکی و سایر انواع موشک‌های دشمن درهوا انجام می‌گردد.    این مساله عمدتاً بصورت عامل و غیر عامل انجام می شود که دراینجا بحث دفاع عامل مورد توجه هست          در حوزه پدافند هوایی زمین پایه ، دو اصل باید در نظر گرفته شود :   1- تجهیزات راداری ، شامل رادارهای OTH ، رادارهای ضد موشک بالستیک ، رادارهای اخطار اولیه ، رادارهای کشف برد متوسط و کوتاه و رادارهای غیرفعال    2- تجهیزات موشکی و توپخانه ، شامل سامانه های توپخانه ای با مهمات هوشمند ، پدافند موشکی ارتفاع کم ، ارتفاع متوسط و بلند ( متحرک ) و سامانه های موشکی دوش پرتاب    در حوزه پدافند هوایی ، هواپایه ، هم 3 عامل باید مورد توجه قرار گیرد :   1- منطقه درگیری پرنده های شکاری FLIGHT ENGAGEMENT ZONE 2- منطقه درگیری موشکهای زمین به هوا MISSILE ENGAGEMENT ZONE 3- منطقه درگیری توپخانه ضد هوایی WEAPON ENGAGEMENT ZONE     نکته مهم : دو محدوده بالا ، باید همدیگر را پوشش دهند ، در غیر اینصورت ، شبکه پدافندی به مانند پنیر سویسی ، شکاف پیدا کرده و برای مهاجمان ، عبور از آن کار آسانی خواهد بود . ( دره بقاع ، سوریه ، 1982 )        یک نمونه کلاسیک از محدوده برد درگیری آتشبارهای ضد هوایی از کالیبر 75 م.م  تا آتشبارهای موشکی نایت هرکولس        نمای جانبی یک شبکه دفاع هوایی کلاسیک    محدوده برد آتش جنگ افزار پیاده نظام (کالیبر 7.62 م.م )    محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند نیمه سنگین ( کالیبر 12.7 م.م تا 37 م.م )   محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند سنگین ( کالیبر 57 م.م تا 85م.م )   محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند فوق سنگین ( کالیبر 100 م.م تا 130م.م )     در اینجا یک مساله مهم مطرح می شود :   یکی از مهمترین ابعادی که یک کشور مستقل می بایست بدان توجه نماید ، مبحث طرح ریزی بومی  استراتژی ها و تاکتیک های دفاعی برای حفاظت از تمامیت ارضی آن کشور بشمار می آید . تجربه تلخ ارتش بعث عراق در جریان جنگ 1991 و حملات دقیق نیروی هوایی ایالات متحده و متحدین آن به زیرساختهای حیاتی ارتش عراق ، نمونه خوب و در عین حال تاسف آوری است  از اتکاء یک کشور به مشاورین و مستشارن نظامی خارجی  و در عین حال ، عدم توجه به توانایی های نیروهای متخصص بومی و اینکه چگونه یک سازمان نظامی با کمیت بالا ، بدلیل وابستگی بیش از حد به متخصصین غیر بومی ، دچار فروپاشی نظامی خواهد شد .     شبکه دفاع هوایی تارعنکبوتی عراق در جنگ 1991 ف اگر چه در برابر تهدیدات موج دوم جواب می داد ، اما موج سوم تهدیدات ، عملاً آن را از کار انداخت      در یک نمای کلی ، هر شبکه پدافند هوایی از 4 عنصر اصلی تشکیل شده است :   1- مجموعه c&c یا بعبارت بهتر مرکز کنترل و فرماندهی مرکزی 2- مراکز فرعی کنترل و فرماندهی که بواسطه مخابرات بی سیم و یا برای امنیت بیشتر به خطوط ارتباط داده ای فیبر نوری مجهز بودند 3- رادارهای پیش اخطار زمین پایه ( در این جا بعنوان مثال رادارهای وستینگهاوس ADS-4) یا مشابه روسی ( احتمالا" P-14) 4- آتشبارهای پدافند هوایی موشکی یا توپخانه ای ( کوتاه برد ، برد متوسط و برد بلند )     پی نوشت :   اگر چه ورود این سامانه ، تحول عمده ای در سازمان رزم شبکه پدافند هوایی ما بشمار می رود ، اما مرور یک تجربه جالب توجه هست :    با به پایان رسیدن جنگ سرد ، ایالات متحده برای بدست آوردن اطلاعات سخت افزارهای روسی  می توانست به راحتی به منبع اصلی این سلاح ها مراجعه نماید ، چنانکه قبل از آغاز جنگ در سال 1991 ، آژانس اطلاعات دفاعی ارتش ایالات متحده (DIA) ، با در دست داشتن لیستی از اطلاعات مورد نیاز خود در باره کمیت و کیفیت تسلیحات تهاجمی و تدافعی ارتش عراق که این کشور در جنگ با ایران ، آنها را تحویل گرفته بود ، بسراغ وزارت دفاع روسیه رفته و مقامات ارشد این وزارت نیز بدون هیچ معطلی ، موافقت کردند تا نمونه هایی از پیشرفته ترین سلاحهای خود را ( البته با قیمتی گران) در اختیار ایالات متحده بگذارند .  

  با سلام - مشخصاً فرموده شما صحیح هست با یک نکته کوچک که قبلاً هم عرض کردم ، وجود یک سیستم پیش اخطار هوابرد حل خواهد شد       این فرموده شما ، یک ایراد کوچک دارد و آن عدم توجه به استعداد رزمی قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) بعنوان متولی اصلی دفاع از حریم هوایی کشور هست .   یک محاسبه ای شده بود که فقط برای دفاع از شهرهای اصلی کشور ، به 11000 قبضه توپ ضد هوایی ZU-23  نیاز داریم ، که اگر هر قبضه به 4 خدمه نیاز داشته باشد ، شما فقط 44000 نفر خدمه توپ نیاز دارید و باقی ماجرا شامل رادارها ، آتشبارهای موشکی وسیستم عریض و طویل لجستیکی آن نادیده گرفته شده است . ( البته صرف نظر از هزینه بالای جذب ، آموزش و تامین رفاه  خدمه این توپها )   که مشخصاً در اینجا ، مبحث پدافند غیر عامل اهمیت پیدا می کند .     کشورهای پیشرو در این زمینه ، وظیفه حفاظت از حریم هوا- فضایی خودشون را بر عهده یک ساختار ترکیبی گذاشتند که در آن همه سخت افزارها با برخورداری از قابلیت لینک شدن به هم ، یک پوشش کامل را برای خود فراهم کردند . اهمیت وجود دفاع هوایی زمین پایه ، دریاپایه و هواپایه ، به نسبتهای مساوی است .     به این شبکه ، " شبکه دفاع هوایی بدون گِره " گفته می شود که با منهدم شدن یا از کار افتادن یک عنصر پدافندی ، شبکه قادر هست به ماموریت خود ادامه دهد .

  با سلام   انصافاً پست های بنده را با دقت مطالعه کردید ؟؟       دوست عزیز ، اینجا ما با پدیده جنگ طرف هستیم ، جنگ هم پدیده ای نیست که در آن بشود تعارف کرد . نزدید ، بمباران نکنید و...  ، شما را چنان می زنند که  هوش از سر شما خواهد پرید .   همین تجربه دفاع مقدس  ، به شکل واضح روبروی ما قرار دارد . عراق با موشکهای بالستیک شهرهای ما را آماج قرار می داد ، ما هم تا یک زمان مشخصی ، توانایی جواب دادن نداشتیم و بدلیل تحریم ، حملات هوایی هم جوابگو نبود.   اصولاً مقایسه حملات رژیم صهیونیستی ، به جنوب لبنان و علیه مردم تقریباً بی دفاع ( بدلیل اینکه توانایی نظامی حزب ا... قابل مقایسه با IDF نیست ) با حملات روسها به شورشیان تا دندان مسلح که حمایت پیدا و پنهان حضرات را پشت  سر خودشون دارند ، مقایسه اشتباهی هست .   حالا این را شما و دوستان ، در حمایت از روسها حساب می کنید ، زیاد مهم نیست ، چون نظرات بنده ، بطور مشخص در پستهای قبلی بیان شده و نیازی به تکرار آن هم نخواهد بود .

  کسی از روش اسد حمایت نکرده ،   کسی از روش روسها حمایت نمیکند ،   کسی از کشتار صرب ها در سربرنیتسا ، گوراژده ، حمایت نمی کند ،   کسی از کشتار انسانها با "عامل نارنجی " حمایت نمی کند ،   کسی از بخار شدن انسانها در یک لحظه حمایت نمی کند ،   کسی از استفاده از " باران زرد " حمایت نمی کند ،   کسی از کاربرد ZSU-23-4 علیه غیر نظامیان حمایت نمی کند و مواردی از این دست   متاسفانه دارید یکطرفه به قاضی می روید ، اگر این مساله را درک بفرمایید ، 99 درصد این بحثها نیاز به تکرار شدن ندارند .   استاندارد چند گانه ، موجب بدبختی است ، حالا در این زمان ، چه روسها متهم باشند ، چه آمریکایی ها ، چه اسد در جایگاه متهم قرار داشته باشد ، چه آلن دالس ، چه نیکسون ،

  با سلام   بله - فرموده شما صحیح هست ، ولی بحث اصلی اینجاست ، آنهایی که باید به این نتیجه برسند ، با استفاده از آخرین فناوری های موجود ، عمداً یا غیر عمد ، دارند همین کار را انجام می دهند . سوریه هم بهانه خوبی برای افزایش چنین حملاتی است . حالا یک مرتبه بهانه جستجوی بن لادن هست ، یک مرتبه جستجوی ملاعمر ، یکمرتبه ابوبکر بغدادی ، یک مرتبه الزرقاوی و الی ماشا.... لیست طولانی این حضرات مشعشع .       این گفته بنده ، مشخصاً اجرای قتل عام به سبک قتل عام " کاتین " ، قتل عام " اورادور سور گلان " ، قتل عام " می لای " ، کشتارگاه " ویتنام " و.... نیست . همانطور که قبلاً عرض کردم ، فرمانده موفق ، فرمانده ای هست که با کمترین تلفات ، بیشترین پیروزی را بدست بیاورد . اما تلفات جنگی ، چه خوشمان بیاید و چه نیاید ، وجود دارد و برای پرهیز از آن ، اصولاً نباید جنگی اتفاق بیافتد .   نکته جالب اینجاست ، زمانی که رژیم صهیونیستی در جنگ 2006 ، عمداً نقاط مسکونی را با مهمات 2000 پاوندی هدایت لیزری هدف قرار می داد یا حضرات آل خلیفه ، با مهمات شات گان ، از نزدیک مردم را هدف قرار می دادند ، کسی دلش برای حقوق بشر نمی سوخت .   این مساله حمایت از روسها و بیلان رزمی آنها نیست ، بحث بر سر استاندارد دوگانه سازمانهای حقوق بشری ( که به شکل خنده داری ، دومین ناقض حقوق بشر در آسیای جنوب غربی - عربستان- هم اکنون مسئولیت آن رابرعهده دارد ) است که به چه شکل ، وجود آنها ، حیات انسانها را دچار مخاطره کرده است .

با سلام      در مورد خریدهای نظامی ایران پس از فروپاشی اتحاد شوروی حرف و زیاد هست و به بعضی از آنها وارد نمی شوم ، اما در همان زمان ، یکسری برآوردهای اطلاعاتی منتشر شد که پس از پایان جنگ ، ایران بیشتر بدنبال خرید سیستم های جدید کنترل - فرماندهی ، مخابرات بی سیم ، رادار های دفاع هوایی ( چینی / روسی )  و در نهایت موشکهای کروز ضد کشتی ( روسی / چینی ) بود .    حالا نکته اینجاست ، چرا با توجه به حضور آنها در این جمهوری ها و حتی  جلوگیری از فروش فراگ فوتهای کشورهای تازه استقلال یافته  ، برآوردی در خصوص خرید پنهانی این سامانه منتشر نشده ؟؟؟ 

با سلام       نیازی نیست روسها چنین کاری را  انجام دهند ، در میانه های دهه 90 ، ارتش آمریکا به طور مستقیم یک سامانه کامل اس-300 را با پرنده های ترابری آنتونوف -124 ، مستقیم از بلاروس خریداری کردند و سالها زمان داشتند تا روی فناوری این سلاح  و قابلیتهای رزمی و امکان ارتقاء های آن مطالعه کنند . تصاویرش هم موجود هست .    مشخصاً قابلیتهای نسخه های اولیه فاکس هاوند و فلانکر  را هم روسها به سرویس های اطلاعات نظامی غرب ندادند ، این سازمانها ، صرفاً با اجرای عملیات اطلاعاتی ، آنها را بدست آوردند . این یک مساله کاملاً طبیعی است و جای تعجبی هم ندارد .    این مساله در مورد روسها هم صدق می کند . ( ماجرای سرقت میراژ از نیروی هوایی لبنان ) ، نفوذ به ساختار شبکه اطلاعات الکترونیک ارتش آمریکا در آلمان غربی ، سرقت فناوری کنکورد و..... 

با سلام    همه دوستان عزیز ، چه آن دسته ای که کار پرزحمت خبررسانی را برعهده دارند و چه انهایی که اخبار را درست و بدون مسائل حاشیه ای تحلیل می کنند باید چند نکته را مد نظر داشته باشند :   1- جنگ ، پدیده زشت  ولی غیر قابل اجتنابی است و بطور طبیعی ، بدلیل ماهیتی که دارد ، هم اخبار پیروزی ها منتشر می شود و هم اخبار عدم الفتح ها ، بنابراین ، صرف نظر از حاشیه ، اخبار را بدون جانبداری ارائه و تحلیل بفرمایید.   2-  متاسفانه وقتی جنگی شروع می شود ، اولین چیزی که فراموش می شود ، اخلاقیات است و صرف نظر از جبهه خودی و دشمن ، تلفاتی است که درمیان نظامیان و غیر نظامیان بوجود می آید . در نتیجه برای این مجموعه که کارش تحلیل وقایع و روندهاست ، فرض براین خواهد بود که اخبار در صحت کامل منتشر شود .    3- حالا چه دوستانی که قادر به تحمل عملکرد روسها در سوریه نیستند و چه آنهایی که روسها را ناجی می دانند ، به یک نکته باید توجه داشته باشند ، جنگ سوریه ، عرصه تقابل منافع ملی طرفهای درگیر هست و چه خوشمان بیاید و چه خوشمان نیاید ، این اتفاقات در حال رخ دادن هستند و در این میان ، آنچه که اهمیت دارد ، منافع ماست که باید دنبال و تامین شود .   به گفته یک عزیزی ، جنگ به مثابه بازی شطرنج هست ، هر بازیگری که  تحمل و صبربیشتری داشته باشد ، احتمال موفقیتش بالاتر هست . پس به جای جنجال های بیهوده و بی ثمر ، اخبار را با موشکافی بیشتری رصد کنید    4-  هر دوطرف ماجرا ، دست از تحریک کردن هم ، چه در استاتوس و چه در تاپیکها بردارند ، این تحریکهای متقابل ، هیچ سودی ندارد و هیچ تاثیری بر روند جنگ نمی گذارد ، پس در کاری که فایده ای نخواهد داشت ، اصرار نکنید . هر دوطرف ، محترمانه ، بدون خطاب قرار داده هم با کنایه های بعضاً مشمئز کننده ، کار خبررسانی را ادامه دهند . چون یک مقدار دیگر این مساله ادامه پیدا کند ، مشخصاً و بدون تعارفات معمول و در عین دوستی با عزیزان ، مجبور به اقدامات متقابل خواهم بود و این کار برای بنده شخصاً باعث تاسف هست که این مجموعه  پراکنده شود .    5- بدانید که این ایام می گذرد و یک روزی حساب توهین ها به هم ، بطور کامل در پیشگاه عدل الهی اگر به اندازه دانه گندم هم باشد ، محاسبه می شود    6- خطاب بنده ، همه دوستان شرکت کننده در تاپیک بویژه دوستان عزیز جناب چکا و امیر ارسلان هست ( این دو دوست عزیز را نام بردم چون در 24 ساعت گذشته ، وارد مجادله ای شدند که هیچ فایده ای بر آن مترتب نیست)    7- از مدیران محترم بخش ها هم انتظار می رود ، یکسری از موارد را حتماً در نظر داشته باشند و سعی بفرمایند تا همه در کنار هم ، اخبار ، درست بررسی و تحلیل شود    8- از همین جا هم یک تشکر ویژه از جناب A7UP بابت خبررسانی بدون حاشیه ایشان هم داشته باشیم تا حق مطلب ادا شود .    از همکاری همه عزیزان متشکرم  :rose: 

  در جلد ششم از مجموعه راکت و موشکهای استراتژیک ( موشکهای سطح به هوا ) ، صفحه 226 ، نوع سیستم را PMU-1 ذکر کرده  که علی الظاهر نسخه PMU-2 تحویل شده (طبق  شنیده ها )    منبع مورد استفاده هم نشریه جینز (2000-1967 )بوده ، اما به نظر می رسد  مبنای چنین اطلاعاتی ، ورود بخشی از اجزاء این سامانه نظیر رادارها ، باشد 

با سلام مجدد    و ضمن تشکر از شما      خوب ، روسها از بدو شروع جنگ با گرجستان ، برای فلج کردن دولت وقت این کشور ، تاسیسات نظامی و غیر نظامی را به شکل نظام مند زیر آتش گرفت و تاحدودی هم موفق شد        جواب به این سئوال بسیار مشکل هست . با این حال ، به نظرم بعد از اسد ،( بدلیل تعدد گروه های رقیب مدعی ) تشکیل دولت به شکلی که در حال حاضر وجود دارد ، تقریباً غیرممکن هست ، چون به محض تصرف احتمالی دمشق ، تازه جنگ قدرت بین گروه های مسلحی که در حال حاضر دشمن اسد هستند ، برای سیطره کامل بر قدرت ، شروع می شود و این تازه آغاز کار هست (یک چیزی شبیه به سومالی با یک نسخه به روز شده )  یکی از دهها دلیلی که فشار غربی ها برای کنار زدن اسد ، دچار نوسان می شود ، عدم وجود آلترناتیو مطمئن هست .        چند وقت پیش با یکی دوستان گفتگوی مفصلی داشتیم که این نتیجه از آن حاصل شد ، متاسفانه سوریه به 50 یا 60 سال گذشته پرتاب شده و حتی اگر همین الان جنگ تمام شود ، بازسازی آن سالهای طولانی ، به درازا خواهد کشید و مردم هم بطور مسلم تا مدتها روی آرامش را نخواهند دید و چون سوریه فاقد منابع مالی کافی هست ، این زمان ، طولانی تر هم خواهد شد .       خوب ، شاید بنده قبل از اتفاقات سه ماه اخیر ، امید اندکی به ارتش سوریه داشتم ، ولی در حال حاضر و با توجه به نشستهایی که با دوستانی که از سوریه برگشتند داشتم و دارم  ، کلاً ارتش سوریه را از معادلات باید حذف کرد .دلایل محکمی برای این مساله وجود دارد . نیروی هوایی سوریه را هم در این معادله قرار دهید .        دقت بفرمایید ، در تحلیل ها ، هر احتمالی را باید در نظر گرفت ، حتی تجزیه سوریه و ممکن هم هست اتفاق نیافتد . در هر حال ، وضعیت حال حاضر ( حتی با ورود روسها )  همچنان یک جنگ فرسایشی هست مگر اینکه اتفاق خاصی در حوزه رزم زمینی بیافتد.   شخصاً علاقه ای به تجزیه سوریه ندارم ، چون این یک بدعت برای سایر پازلهای موجود در آسیای جنوب غربی می شود و این بشدت خطرناک هست .        در حقیقت بر خلاف برخی تبلیغات ، و براساس تجربه میدانی دوستانی که از خطوط مقدم سوریه برگشتند ، در برخی نقاط ، مردم نه تنها با دولت نیستند ، بلکه علناً بر ضد اسد دارند فعالیت می کنند و این چیزی هست که دوستان ما بشدت روی آن تاکید دارند و ماهیت بمباران بی رحمانه روزهای اخیر ، شاید ریشه در این مساله باشد .   این تحلیل حاصل مشاهده میدانی هست و بنده تصرفی در آن نکردم  .         یک مشکلی که در این زمینه هست ، پراکندگی تجمعات آنهاست . دوستان بطور کامل این مساله را روی کالک نظامی ، برای بنده توجیه کردند که یکسری مطالب آن قابل بازگو کردن نیست . 

با سلام      ضمن تشکر از اطلاع رسانی شما جناب امیر ارسلان عزیز و سایر عزیزان    حالا چرا این موضوع را از دید منطق نظامی بررسی نمی کنید ؟؟   1- در سوریه جنگی درجریان هست و بطور مسلم در جنگ ، حلوا توزیع نمی شود . هر دو طرف دارند از سلاح با مهمات واقعی استفاده می کنند و جای هیچ گونه اهمال نیست .    2- روسها در این حوزه ( تخریب زیرساختها) یک تجربه خوب در جنگ 2008 با گرجستان دارند . اگر روند بمباران ها را دوباره بررسی بفرمایید ، به نتایج جالبی می رسید .    3- این استراتژی روسها ، بطور کامل ، الگوبرداری از نظریه ژنرال کورتیس لومی هست ( فرمانده وقت یگان بمب افکن های استراتژیک ایالات متحده در دهه 50 میلادی ) به اعتقاد ایشان ،    " با نابود کردن همه چیز ، موفقیت قابل دستیابی است "     4- حتی اگر نظریه واردن را مبنا قرار دهیم ، کار روسها ( بلحاظ نظامی و نه انسانی ) توجیه پذیر خواهد بود    در نظریه واردن :   1- ضربه نخست ، به ساختارهای رهبری دشمن وارد می شود ( بمباران  مراکز شناسایی شده رهبری ابودمپایی ها در سوریه )    2- ضربه دوم  ، به زیرساختهای کلیدی  دشمن ( نیروگاه برق ، پالایشگاه ، مراکز تصفیه آب و.... )   3- ضربه سوم ، به زیرساختهای غیر کلیدی ، جاده ، پل ، شبکه مخابراتی و....    4- ضربه چهارم ، به جمعیت دشمن ( که به یک دلیل مهم که شیران شجاع خلافت !!!!!!!!!، در میان مردم غیر نظامی پناه گرفتند ، تلفات غیر نظامی ، غیر قابل اجتناب خواهد بود ) 

  با سلام    تا انجایی که اطلاع دارم ، در اینجا ماهیت چینش سامانه های پدافند از موشکهای دوش پرتاب تا سامانه های توپخانه ای و موشکی مهم خواهد شد و اینکه بعنوان مثال، از این سیستم دفاع هوایی در کجا استفاده می شود . بعنوان مثال آیا برای دفاع از پایتخت هست یا مراکز مهم در جنوب ، مرکز ، شرق ، غرب و یا حتی شمال غربی .   از طرفی ، براساس روال ، سامانه های پدافند به گونه ای چینش می شوند که به اصطلاح همدیگر را پوشش دهند ( این بطور مستقیم با مبحث تجزیه و تحلیل یک سامانه دفاع هوایی که یک کتاب 400 صفحه ای هست مرتبط خواهد بود )    " اتفاقاً یک تصویر جالب در این زمینه در آرشیو خودم دارم که در صورت پیدا شدن ، در همین تاپیک ارائه می کنم )        این جاست که وجود حداقل 10 فروند آواکس یا تعداد بیشتری از نمونه کوچکتر آن ( که البته بستگی به  توان رادار و مداومت پروازی پرنده دارد ) اهمیت پیدا می کند . این پاشنه آشیل ، قبل از انقلاب اسلامی شناسایی شد ، اما همچنان خلاء آن مشهود هست .       این فرموده شما ، بطور کامل در حوزه پدافند غیر عامل قرار می گیرد که باید جداگانه در مورد آن صحبت کرد        این فرموده شما هم بایک نمودار قابل توجیه هست که باید آن راپیدا کنم  . 

  در اینفوگرافی ، کمینه ارتفاع ، 10 متر ذکر شده که بنده به اشتباه 10 کیلومتر ذکر کردم        بطور مشخص باید این قابلیت را داشته باشند و در صورت عدم وجود چنین قابلیتی ، این مساله باید در اولویت ایجاد قرار بگیرد . این مساله بطور مستقیم با وجود یک سامانه  کامل و غیر متمرکز C5ISR در ارتباط کامل هست . به اصطلاح ، این سامانه ها ( شامل هاوک ، سام-5 ، رپییر ، سام-6 ، تور ام-یک ، نمونه داخلی هاوک ، رعد ، صیاد  و... ) باید قابلیت " گفتگو" با هم را داشته باشند ( تبادل اطلاعات دریافتی و.... )        کاملاً - ویژگی اصلی سامانه های متحرک ، همین هست که نمی شود نقطه استقرار آن را (به مانند سامانه کُند ، قدیمی و ... سام-5) پیش بینی کرد    اما این سامانه ، به اصطلاح ، اثر انگشت خاص خودش را دارد و با توجه به تجربه ارتش آمریکا در آزمایش نسخه های اولیه آن ( احتمالا"در میانه های دهه 90 )  ، می بایست فکر جدیدی برای استفاده صحیح از آن کرد 

پس از 7 سال کش و قوس ، علی الظاهر تحویل سامانه پدافندی اس-300 جدی شده ، بنابراین ، به جای ایجاد تاپیک جدید ، 3 تاپیک قدیمی ادغام و سری جدید گمانه زنی ها و اخبار در ادامه این تاپیک صورت خواهد گرفت .   برای شروع هم نگاهی گذرا به عملکرد و محدوده پوشش این سامانه که به احتمال قریب به یقین در سازمان رزم پدافند هوایی نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( و احتمالاً قرارگاه خاتم الانبیاء (ص)) قرار خواهد گرفت ، خواهیم داشت                       

با سلام     تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاو !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  

با سلام      تا جایی که اطلاع دارم ، سرمنشاء این مجموعه ، از شرکت   BAE سیستمز هست . این شرکت با بیش از 60 سال تجربه در حوزه فناوری های  جنگ الکترونیک  و تولید بیش از 10000 سیستم تاکتیکی  در طیف  متنوع الکترومغناطیسی ، تقریباً یک پیشگام در توسعه فناوری های مرتبط با جنگ الکترونیک  برای مقابله با تهدیدات موجود و در حال ظهور  بشمار میرود . براساس همین سابقه تاریخی ، در جریان برنامه نوسازی ایگل های نیروی هوایی ایالات متحده ، این شرکت ، با هدف به حداکثر رساندن اثربخشی ماموریتهای محوله و همچنین قابلیتهای بقای آن در محیطهای آلوده به تاکتیکهای جنگ الکترونیک ، بسته ارتقای این شرکت برای نوسازی ناوگان ایگل ارائه کرده است.       استفاده از این بسته ارتقاء جنگ الکترونیک ، امکان استفاده از قابلیتهای جنگ الکترونیک تهاجمی و تدافعی را برای خدمه ایگلهای ارتقاء یافته ایجاد می کند . این سیستم ، به گونه ای طراحی شده که با یکپارچه کردن اطلاعات حاصل از حسگرهای مختلف از جمله گیرنده های هشدار دهنده راداری ، موقعیت یاب های جفرافیایی و هشداردهنده های محیطی ، شرایطی را ایجاد می کند تا خلبان با آگاهی به موقع از تهدید ، درمحیطهایی که سیگنالهای متراکم برای اخلال در انجام ماموریتهای هوابه زمین و هوا به هوا وجود دارند ، در زمان مقتضی از خود عکس العمل مناسب نشان دهد . تجهیز ایگلها به چنین سیستمی ، موجب خواهد شد تا این پرنده رزمی با درصد  موفقیت بالاتری نسبت به پیشینیان  خودش ، در عمق بیشتری از شبکه پدافندی حریف نفوذ کرده  و در مقابل اقدامات ECM و ECCM دشمن ، واکنش مناسبتر و سریعتری را از خود نشان دهد . این سیستم جنگ الکترونیک ، که یک سیستم تمام دیجیتال هست ، علاوه بر غیر قابل کشف بودن نسبت به نسل گذشته خودش ، این قابلیت را   دارد که  با ظهور تهدیدات جدید ، با کمترین هزینه ، با انها تطبیق پیدا کرده و همچنین با  شبکه های زمینی نیز یکپارچه شود . قابلیت های تعمیر و نگهداری آن  در سطح بسیار بالایی قرار دارد  و این مساله ، چرخه عمر طولانی را برای این مجموعه ایجاد کرده است.       به دلایل فوق الذکر ، BAE سیستمز ، در تلاش هست تا این مجموعه را برای ناوگان ایگل های نیروی هوایی ایالات متحده و کشورهای دارنده این جنگنده همه کاره ، ارائه کند . این برنامه  در سال 2008، همزمان  با آغاز تلاشهای  ارتش ایالات متحده برای توسعه نسل جدید سیستم های جنگ الکترونیک دیجیتال برای نصب بروی پلتفرمهای جدید رزمی   ، در دستور کار قرار گرفت .     پی نوشت :   با توجه به اینکه ، در مورد ارتقاء ایگل های نیروی هوایی ایالات متحده ، قبلاً تاپیک مستقلی نداشتیم ، مجموعه دو پست ارسالی در بخش اخبار را بصورت یک تاپیک خدمت دوستان ارائه کردم . امیدوارم مورد توجه قرار گیرد . 

با سلام       لانگ بیچ – کالیفرنیا   آخرین نمونه  پرنده ترابری  سی-17 گلوب مستر-3 ، که در تاسیسات بوئینگ ( کالیفرنیای جنوبی ) ساخته شده بود ،روز یکشنبه ، این تاسیسات را ترک نمود و این رویداد ، پایان  یک دوره پر رونق برای صنعت هوا- فضای این منطقه بشمار می آمد .       به گفته فلیکس سانچز ، سخنگوی بوئینگ ، این پرنده عظیم الجثه در حالی تاسیسات لانگ بیچ را ترک می نمود که چیزی در حدود 1000 نفر از کارمندان این تاسیسات ، آن را بدرقه می نمودند . این جت ترابری که توانایی حمل محموله هایی به وزن 80 تن را دارد به سن آنتونیو خواهد رفت تا پس از طی آزمایشات  پروازی ، در اوایل سال 2016 به نیروی هوایی قطر تحویل گردد.     نان بوچارد ، معاون بوئینگ و مدیر ارشد برنامه سی -17 ، می گوید : این رویداد اگر چه ،  پایان یک دوره پرافتخار برای این شرکت بشمار می آید اما روز غم انگیزی نیز محسوب می شود ، با این حال ، همه کارکنان بوئینگ و زنجیره شرکتهای تامین کننده قطعات که در طول این سالها ، درگیر تکمیل پروژه بوده اند ، می توانند به آن افتخار کنند .   تاسیسات بویینگ در لانگ بیچ ، در یک بازه زمانی بیست ساله ، 250 فروند از این پرنده ترابری غول پیکر را به مشتریان خود تحویل داد ، اما این شرکت در سال 2013 اعلام نمود که باز نگه داشتن خط تولید این پرنده ، بدلیل کاهش سفارشات خارجی ، توجیه اقتصادی نخواهد داشت .     با پایان یافتن تولید ، بسیاری از زیرمجموعه های خط تولید این هواپیما در مجموعه 25 هکتاری بویینگ تا پایان سال جاری تعطیل خواهد شد ، اما برای پشتیبانی مستمر از پرنده های عملیاتی ، این امکان وجود دارد که برخی از بخشها ، برای یک تا دو سال آینده به کار خود ادامه دهند . در چنین حالتی ، 2200 کارمند بوئینگ ، کار خود را از دست خواهند داد ، که از این تعداد ، بسیاری بازنشسته خواهند شد و باقی مانده نیز به سایر بخشهای این شرکت ، انتقال خواهند یافت .   با این حال ، بویینگ ، بیش از 16000 کارمند خود را در کالیفرنیا برای ادامه پروژه های تعریف شده ، شامل پروژه های ماهواره ای و  توسعه امنیت سایبری ، حفظ خواهد نمود ، اما این تعداد فقط 50 درصد نیروی کار این شرکت در دهه گذشته است .   ایالت کالیفرنیا ، بعنوان قطب فناوری هوا-فضا در ایالات متحده شناخته می شود وتقریباً خط تولید هرپرنده ای از جت های غیر نظامی تا بمب افکن در آن قرار دارد. اما بدلایل مختلف از جمله کاهش بودجه برنامه های نظامی  ، این صنعت چند دهه ای است از افت محسوسی برخوردار شده و کارکنان متخصص آن ، برای ادامه کار به کشورهای دیگر مهاجرت نموده اند. اما پیش بینی ها نشان می دهد که همچنان به رونق این صنعت در کالیفرنیا ،امیدواری های زیادی وجود خواهد داشت .   در ماه گذشته میلادی ، نیروی هوایی ، شرکت نورثروپ /گرومن را برای ساخت نسل بعدی بمب افکن های این نیرو برگزید که این مساله موجب می شود تا پس از طراحی اولیه ، کار ساخت و مونتاژ در تاسیسات پالم دیل در کالیفرنیای جنوبی  که در نزدیکی تاسیسات شماره 42 نیروی هوایی قرار دارد ، صورت گیرد . این تاسیسات در گذشته ، محل مونتاژ بمب افکن های بی-1 و بی-2 محسوب می شد .به اعتقاد مدیران نورث روپ گرومن ، با انعقاد قرار داد 80 میلیارد دلاری برای توسعه این بمب افکن ، 1500 شغل جدید در پالم دیل بوجود خواهد آمد .

با سلام   گلوبال هاوک در سرزمین سامورایی ها   ارتش ژاپن درپی دستیابی به توانایی شناسایی دوربرد     در پی افزایش تنش ها میان کشورهای متخاصم در شرق آسیا ، وزارت امور خارجه ایالات متحده ، امکان فروش 3 مجموعه از پرنده بدون سرنشین تجسسی نورث روپ - گرومن ،  RQ-4 گلوبال هاوک را تایید نمود. آژانس همکاری های دفاعی طی یک گزارش رسمی به کنگره ، تاریخ رسمی عقد قرارداد فروش این 3 مجموعه به ارتش ژاپن را 19 نوامبر ذکر نمود . این قرارداد برای فروش 3 مجموعه کامل از این پرنده بدون سرنشین شناسایی که شامل حسگرهای یکپارچه با سیستم های کنترل- فرماندهی ژاپنی و سیستمهای پیشرفته ناوبری خواهند بود ،  چیزی در حدود 1.2 میلیارد دلار ارزش دارد .

  با سلام   این ولادیمیر ژیرونوفسکی ، سابقه  درخشانی در اینگونه اظهار نظرها دارد. در اوایل دهه 90 میلادی که روسیه با مشکلات فراوان در حوزه اقتصادی و بویژه کمبود شدید مواد غذایی روبه رو بود ، در دومای روسیه پیشنهاد داد تا با هدفگیری موشکهای قاره پیمای SS-18 بسوی کشورهای ثروتمند نظیر آلمان و فرانسه ، از آنها اخاذی شود . حالا این بنده خدا، پیش خودش چه فکری کرده ، بماند :mrgreen:

  با سلام   بطور مشخص ، بعد از انقلاب اسلامی ، ارتباط با سطح نخست دانش نظامی ، تقریباً قطع شد و در کنار آن ، بروز جنگ تحمیلی ، موجب گردید تا رفع نیازهای جنگ در اولویت قرار بگیرد ، در نتیجه ، فکر اساسی برای انجام یک تحول بنیادین درساختارها ، آموزش ها و .... انجام نشد . بعد از جنگ هم بعلت تمرکز بر بازسازی خرابی ها ، ایجاد تحول نرم افزاری  که نیازمند سرمایه گذاری انبوه بود ، مورد توجه قرار نداشت و بیشتر روی افزایش کمیت سرمایه گذاری شد .   اما سئوال این هست که کدام الگو برای ما مناسب هست ، الگوی و دکترین های غربی یا الگو و دکترین های شرقی ؟؟   جواب به این سئوال بسیار مشکل و از حدود مطالعات بنده خارج هست ، اما مطالعه تجربه چینی ها نشان می دهد ، " باید همه نظرات را مطالعه کرد و با استفاده از تجربیات مختلف ، " الگوی بومی را براساس نیازمندی های عملیاتی بومی " طرح ریزی کرد . مشخصاً کار آسانی نیست و نیازمند سرمایه گذاری ، وجود آستانه تحمل برای بررسی نظرات و دیدگاه های مختلف ، حضور نخبگان در رشته های مرتبط ، عدم تغییر استراتژی ها و روندها باتغییر مدیریت ها ( ثبات قدم )  ، اعتقاد به کار دسته جمعی و چندین عامل دیگر است .   چین امروز ، علوم و فناوری های دفاعی ( جلد نخست و دوم )   و توجه به این نکته : هر زمان به این نتیجه رسیدیم که کار ما نقص دارد ، این نقطه ، موقعیت آغاز موفقیت هاست . مشخصاً وجود نیروی موشکی ( هر چند بطور کامل بازدارندگی را ایجاد نمی کند ) ، حاصل اجرای دقیق موارد بالا بشمار می آید.     نکته : ویژگی مثبت الگوی غربی ، طز تفکر مدولار ( جزء جزء ) روی سخت افزار و نرم افزار هست . بعنوان مثال ، برای تعویض یک قطعه معیوب در جنگنده اف-4 ، بدلیل وجود دریچه های دسترسی مناسب و شکل طراحی اجزاء جنگنده ، این کار به نسبت سهل تر از سخت افزارهای شرقی ( روسی ) صورت می گیرد و یا طراحی مهمات غربی ( بعنوان مثال موشک سایدویندر که الگوی طراحان روسی برای ساخت موشکهای هوا به هوای نسل دوم بشمار می آمد و عمده دلیل آن ، طراحی بخش بخش اجزاء آن بود ) نیز به همین شکل . البته این مساله در جای خودش ، نواقصی هم دارد که در جای خودش باید بحث شود .   نکته : ویژگی مثبت طراحی شرقی ، تمرکز بر روی دوام بیشتر سخت افزار در محیط خشن صحنه رزم هست، جایی که کیفیت پشتیبانی در حداقل میزان خود قرار داشته و بسیاری از استانداردها ، قابل رعایت نیست .   بنابراین ، اگر این توانایی وجود داشته باشد که با تلفیق ویژگی های مثبت این دو و بومی سازی آن براساس نیازمندی های داخلی ، یک الگو با قابلیت انعطاف بالا را پدید آورد ، احتمال موفقیت ، وجود خواهد داشت

  مشخصاً وقتی یاد بگیریم ، با هم کار کنیم ، ( بدون توجه به رقابتهای ناراحت کننده ) ( کاری که دشمنان ما در بهترین وجه ممکن در حال انجام آن هستند ) ، می شود با تجمیع منابع ، تدوین تجربیات دیگران ، استفاده از منابع به روز ( اگر امکان اعزام افسران ارشد برای طی دوره های فرماندهی و ستاد به کشورهای پیشرفته وجود ندارد ) و اجبار به این مساله که افسران  دو نیرو ، باید با هم دوره های ستاد را بگذرانند ( اگر چنین چیزی وجود نداشته باشد ) و صدها پیشنهاد دیگر .    ضمناً ، نکته مهم ، استفاده از پتانسیل های حوزه غیر نظامی است . کاری که در کشورهای پیشرفته با تشکیل مخازن فکر ( THINK TANK )  سالهاست دارد انجام می شود    نظر شخصی بنده ، ایجاد یک اندیشکده به  سبک اندیشکده RAND هست که می شود بطور خاص آن را برای انجام پروژه های مورد نظر ، بومی سازی کرد .    مشکل ما اینجاست که برای برگزاری یک سیمنار دهان پرکن ، حاضریم صدها میلیون خرج کنیم ، ولی وقتی صحبت از انجام پروژه هایی می شود که بازده آنها در طولانی مدت ، مشخص می شود ، دچار کمبود بودجه می شویم  .      پی نوشت :   منظور از منابع به روز ، صرفاً ترجمه آیین نامه های دیگران نیست . بلکه  در وهله اول ، تامین خوراک اولیه با ترجمه و در مرحله بعدی ، منطبق کردن آنها با شرایط بومی است که اگر این روند بدون وقفه انجام شود ، آن وقت در یک بازه زمانی مشخص ، شاهد ایجاد یک منبع بزرگ اطلاعاتی برای رفع نیازها خواهیم بود . 

  خوب ، قرار نیست فرماندهان قدیمی ، تا ابد در پستهای مدیریتی قرار داشته باشند ، دوره کاری مشخص هست . وقتی عرض می کنم ، آینده نگری ، یعنی با استدلال جلو رفتن ، حتی اگر طرف مقابل ، قصد نداشته باشد تغییری در خودش احساس کند . مخصوصاً در کشورهایی نظیر کشور ما .       خوب ، اشتباه می کنید ، ولی مشکل این انجمن این هست که چون 99 درصد پستها در چنین حوزه هایی ، با ادبیات توهین آمیز ارائه می شود ، دوستان رغبت نمی کنند آنها را مطالعه کنند .    شخصاً چند بار قصد داشتم ، یکسری از عزیزانی که دید نسبتاً بازتری داشتند را دعوت کنم ، حتی از اساتید دفاع مقدس در هر سه حوزه ، ولی چون متاسفانه  یکسری پیش فرض ها ، مثل گذاشتن احترام ، رعایت نمی شود ، منصرف شدم . والا عزیزانی هستند که در فضای مجازی هم حضور دارند ولی عملکردها و ادبیات را مقایسه کنید با جایگاه این عزیزان .   تجربیاتی که این عزیزان دارند ، با میلیاردها پول ( با هر واحد سنجش ) قابل معاوضه نیست ، ولی ....................

  خوب ، این منطق را منافقین در اوایل انقلاب هم داشتند ( البته  با یک نیت دیگر ) که خوب ، این منطق در هر دو حال ، رد می شود          اصولاً رادیکالیسم ، نتیجه ای جز هرج  و مرج ندارد . ارتش ، ماموریتهای خاص خودش را دارد که سپاه تجربه و نیروی لازم برای آن را ندارد و برعکس . نتیجه طبیعی آن ، ایجاد تغییرات در بلند مدت و مطابق با تهدیدات هست . برکناری یا بازنشست کردن یک یا دو افسر ارشد هم چاره کار نیست. بعنوان یک پیشنهاد ، بتدریج باید محتوای دروس دانشکده های سه گانه را مورد بازبینی قرار داد . تا زمانی که آیین نامه های 40 سال پیش تدریس می شود و اساتید محترم دانشکده نیروی زمینی ، سلاح ژ-3 را بهترین سلاح انفرادی می دانند ، وضعیت همین شکلی هست .    وقتی محتوا تغییر پیدا کرد ، ماهیت نگاه تغییر پیدا می کند و در طول یک نسل ، فرماندهانی تربیت می شوند که هیچ شباهتی بلحاظ ماهیت نگاه به ماموریتهای تخصصی ، نسبت به پیشینیان خودشون ندارند . در عین اینکه اطاعت و فرمانبرداری که اصل اساسی وجود ارتش هست ، تغییری کند          اتفاقاً بعد از جنگ سوریه و حوادث چند ماهه اخیر ( بویژه 6 ماهه اخیر ) ، نوع نگاه به ماموریتها تغییر کرده ( حداقل در نیروی زمینی سپاه )  ولی این روند باید مستمر و ادامه دار باشد .        وقتی استدلال شما منطقی و بدون اهانت باشد ، مطمئناً کسی منفی نخواهد داد .

  منظور بنده این بود که به جای پستهای یک خطی و زدن حرفهای تکراری که در تاپیکهای مختلف ، به شکل های مختلف تکرار شده ، یک مقدار فکر کرده ، یک راه کار پیشنهاد کرده یا یک الگوی موفق را بررسی کنید . نصف این تاپیک شده اسپم .     سابقه عملیاتی ارتش = جنگ    // اگر منظور رزمایش هست ، که خوب ، کار از جای دیگری نقص دارد که رزمایشها تبدیل به چیز دیگری می شود .        خوب ، فکر کنید ، یک مقدار در حوزه مکانیابی مقرهای نظامی مطالعه کنید و بعد یک راه کار علمی و براساس آخرین فناوری های ارائه بدید. اتفاقاً آینده نگری از همین چیزهای به قول شما بی اهمیت شروع می شود .      خوب ، این هم روشن هست ، وقتی ساختار به روز نباشد ، مشخصاً پرسنل به روز را نیاز ندارد . و این ، مشخصاً راه  حل دارد . بارها هم عرض کردم ، صرفاً در حوزه فناوری متوقف نشوید      پی نوشت :   شخصاً با یک افسر توپخانه ارتش ( فرمانده آتشبار M-109) آشنایی دارم که پس از .... سال از بازنشستگی ، هنوز در حوزه تخصصی خودش مطالعه دارد و بنده از آشنایی با ایشان حقیقتاً لذت بردم  . در ساختار ارتش ، افسران به روز وجود دارند ، اما سئوال این هست که چرا قصد تغییر وجود ندارد یا اینکه روند کند هست !!!! 

                  این تصویر ، 10 فناوری حیاتی که تاثیر بسزایی در پیشرفت صنعت هوانوردی در حوزه های حمل و نقل تجاری ، نظامی  داشته اند ،را  به نمایش گذاشته است . مرکز توسعه فناوری " مواد ترکیبی " ناسا ، به شکل جداگانه  و ترکیبی ، فناوریهایی که تا کنون ، موجب یک انقلاب اساسی  درصنعت حمل و نقل هوایی  غیر نظامی و نظامی  شده است را به صورت گذرا ،  بررسی نموده است .   این 10 فناوری عبارتند از :       1- توسعه دینامیک  محاسباتی سیالات : در طول دهه 70 میلادی ، ناسا ، کدهای رایانه ای پیچیده ای را توسعه داد که  این مرکز را قادر می ساخت تا با دقت بالایی ، جریان یک سیال را با استفاده از شبیه سازی های پیچیده ، به مانند بررسی و پیش بینی شکل جریان یافتن هوا بر روی بال هواپیما یا شکل حرکت سوخت پیشرانه اصلی شاتل ، پیش بینی نماید . مجموعه هایی که از کدهای دینامیک محاسباتی سیالات یا به عبارت  بهتر  ، CFD استفاده نمودند ، امروزه ، آن را به عنوان یک ابزار حیاتی برای مطالعه دینامیک سیالات ، بشمار می آورند . توسعه فناوری CFD ، تا حد زیادی ، زمان مورد نیاز برای آزمایش و تولید هواگردها را کاهش داده است .         2-ساختارهای  موسوم به "مواد مرکب " ( کامپوزیت ):   ناسا برای نخستین بار در دهه 70 میلادی ،  با همکاری شرکتهای فناور محور خصوصی ، تحقیقات گسترده ای را در زمینه توسعه مواد غیر فلزی  با استحکام بالا ،  که می توانست جایگزین  فلزات سنگین و آلومینیوم در ساختار هواگردها شود را کلید زد . مواد مرکب بتدریج جایگزین فلز در بخش هایی از سکان عمودی هواگردها ، بال ، بدنه ، پوشش موتور و درب ارابه فرود گردید . استفاده از مواد مرکب ، وزن کلی یک هواگرد را به شکل شگفت آوری کاهش می داد و به شکل طبیعی موجب کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره وری پرنده می گردید .           3- بالچه ها :   در طول دهه های 70 و 80 میلادی ، ناسا مطالعات گسترده ای را در خصوص کاربرد بالچه ها که امروزه در قسمت انتهایی بال  اکثر هواگردهای نظامی ( بالگردها ) و هواگردهای غیر نظامی دیده می شود ، به انجام رساند . این نوآوری  ، توسط پژوهشگر ارشد ناسا ، ریچارد وایتکومب ، در مرکز تحقیقاتی لانگلی که در آن زمان ریاست شعبه آیرودینامیک فراصوت  در همپتون  را برعهده داشت ، صورت گرفت . بالچه ها ، موجب کاهش جریان گردابه ای و در نتیجه بهبود جریان هوا و کاهش مصرف سوخت شده و عملکرد کلی هواگرد را افزایش می دهند . نخستین پرنده ای که با این فناوری یکپارچه شد ، جت های تجاری  کوچک بودند . در اواسط دهه 80 میلادی ، شرکت بوئینگ ، با استفاده از این فناوری در نسخه پرنده افسانه ای 747 سری 400 ، برد  جمبوجت های  خود را افزایش داد و این خبر خوبی برای شرکتهای حمل و نقل هوایی بشمار می آمد . در بازه زمانی 1980-1979 ناسا ، آزمایشهای متعددی  را با هدف اثبات کار آمدی این فناوری ، در مرکز پژوهش های درایدن ، و پایگاه هوایی ادواردز با استفاده از یکفروند نمونه نظامی بوئینگ 707 به انجام رساند که  نتایج بدست آمده از این آزمایشات ، بخوبی نشان دادکه علیرغم افزایش دو برابری  مسافت طی شده ، مصرف سوخت صرفاً 6.5 درصد ، افزایش داشته است .     4- ایجاد استانداردهای حفاظت در مقابل رعد و برق:   در طول دو دهه 70 و 80 میلادی ، سازمان فضایی ایالات متحده ، تحقیقات و تست های گسترده ای را با هدف شناسایی شرایط متغییر جوّی و بویژه رعد و برق ،  طیف گسترده جریانات القایی به هواگردها و همچنین بررسی سطح تهدیدات به انجام رساند . دادهای حاصله از این پژوهش های گسترده ، منجر به تدوین دستورالعمل هایی در حوزه طراحی هواگردهای جدید و همچنین دستورالعمل ای پروازی با هدف حفاظت از سیستم های رقومی حیاتی گردید .     ریچارد وایتکومب           5- قاعده منطقه فراصوت:   در طول دهه 50 میلادی  ، یکی از انقلابی ترین فناوریهایی که در حوزه هوانوردی بوجود آمد ، قانون یا قاعده " منطقه یا ناحیه فراصوتی " بود که توسط ریچارد وایتکومب پایه گذاری گردید . این قاعده ، مفهومی است که به کمک آن ، طراحان هواگردها ، با شکل دهی خاص به نقطه اتصال بال به بدنه ، از ایجاد اختلال در جریان هوا جلوگیری می کنند .وایتکومب پس از طی فرآیند تحقیقاتی خود ، بدین نتیجه رسید که حذف بخشی از سطح مقطع بال که به بدنه متصل می شود ، موجب بهبود توزیع جریان هوا در سراسر طول بدنه هواگرد می شود . طراحان هواپیما با استفاده از این قاعده ، هواگردهایی را از میز نقشه کشی به مرحله عملیاتی  رساندند که می توانستند بالاتر ، سریعتر و دورتر  پرواز کنند .       6- شناسه توربو AE:   در طول دهه 90 میلادی ، ناسا با تولید یک شناسه رایانه ای ، موفق شد تا مشکلات بالقوه آئروالاستیک بوجود آمده در تیغه های توربین های جت را با استفاده از یک شبیه سازی دو بعدی مورد شناسایی قرار دهد . این مشکلات در صورت عدم شناسایی به موقع که ناشی از خستگی فلز تیغه های کمپرسور بود ،  موجب  ایجاد استال یا شکستگی تیغه ها می گردید .با استفاده از این شبیه سازی ، شرکتهای سازنده  پیشرانه های جت قادر بودند تا تیغه های کمپرسور را با ضخامت کمتر وسبک تر را طراحی نموده و بالطبع ، پیشرانه هایی با آلودگی و صدای کمتر وارد خطوط تولید شوند .       7- شبکه تحلیل ساختاری ناسا :   در دهه 60 میلادی ، مرکز فضایی ایالات متحده ، با همکاری شرکتهای خصوصی ، یک نرم افزار ویژه را توسعه داد که مهندسان به کمک آن ، قادر بودند ساختار های متنوعی ازجمله فضاپیماها و هواگردهای نظامی و غیر نظامی را تجزیه و تحلیل نمایند . امروزه این نرم افزار ، یک ابزار استاندارد صنعتی برای تحلیل سازه هابه کمک رایانه بشمار می آید .       8-سیستم پرواز با سیم  رقومی :   در طول دهه 60 و70 میلادی ، محققان مرکز درایدن ، تحقیقات گسترده ای را برای توسعه سیستم پرواز باسیم رقومی ، که نسبت به سیستم های هیدرولیک سنگین و غیر قابل اعتماد ، قابل اطمینان تر محسوب می شدند به انجام رساندند . در این سیستم ، با استفاده از یک رایانه  ، دستورات خلبان به سطح کنترل هواپیما ، از طریق شبکه ای از سیم ها انتقال می یافت . این پروژه تحقیقاتی در سالهای دهه 70 میلادی ( 1973-1972) که با استفاده از یکفروند جنگنده F-8 انجام می شد  ، مفاهیم اساسی سیستم های کنترل تمام الکتریکی را پدید آورد که در حال حاضر ،  تقریباً در تمامی پرنده های مدرن بلند پرواز تجاری و نظامی مورد استفاده قرار می گیرند . شاتل های فضایی ، پیشرو استفاده از چنین سیستم هایی محسوب می شوند .         9-کابین شیشه ای :   در طول دهه 70 و 80 میلادی ، ناسا بعنوان یک مجموعه پیشرو ، فناوری استفاده از یک یا چند  صفحه نمایش پیشرفته در کابین خلبان که می بایست  جایگزین تعداد بی شماری از نشانگرهای آنالوگ می شد را توسعه داد . این فناوری که از همان ابتدا به " کابین شیشه ای" مشهور شد ، رویکردی نوآورانه بشمار می آمد که  با استفاده از صفحات نمایش LCD ، تصویری یکپارچه از وضعیت همه سیستمهای هواپیما را در اختیار خلبان قرار می داد . کابین شیشه ای  تدریجاً به یک عنصر جدانشدنی در طراحی هواگردهای تجاری ، نظامی و حتی ناوگان شاتل های فضایی شد.     10 – سازه هوایی فوق بحرانی :   در طول دهه 60 و 70 میلادی ، ریچارد وایتکومب، رهبری گروهی از محققان ناسا را برای توسعه و تست یکسری  سازه های هوایی منحصر به فرد ( شامل بال و بدنه )  با هدف طراحی  هواگرد  تجاری مافوق صوت را جهت تسهیل حمل و نقل و همچنین کاهش پسا را برعهده داشت . این تستها در نهایت منجر به تولید سازه های هوایی فوق بحرانی شد . طراحی این سازه ها به گونه ای بود که برای کاهش  پسا ، بال بصورت یکپارچه با بدنه طراحی می گردید که این مساله موجب بهبود عملکرد هواگرد در سرعتهای پیمایشی می شد . این سازه ها در مقایسه با بال های متعارف ، پهن تر بوده و سطوحی که در معرض برخورد با جریان هوا بودند ( بعنوان مثال لبه فرار ) با خصوصیات آیرودینامیکی بهتری طراحی می شدند . این آزمایشات که در مرکز تحقیقات درایدن به انجام می رسید ، بخوبی نشان داد که هواگردهای طراحی شده با ویژگی های فوق ، به نسبت طراحی سنتی ، سرعت پیمایشی بیشتر و 15 درصد کاهش مصرف سوخت را دارا هستند . به همین دلیل ، استفاده از سازه های هوایی فوق بحرانی ، برای طراحی هواگردهای تجاری مافوق صوت ، بهترین گزینه بشمار می آیند .     منبع : www.nasa.gov