با سلام    جناب اسکای هاوک عزیز    "قانع کننده نبود "

با سلام     سوپراتاندارد / اگزوست و خلیج پارس             سروان خلبان " کمال حسین کاظم الانصاری " ( با یونیفرم سبز رنگ در میانه تصویر )   روایت ارتش عراق :   این خلبان زبده نیروی هوایی عراق ، که بطور قطع آموزشهای کیفی بالایی را در تولوز فرانسه دیده بود ، به سال 1983 و در جریان یک ماموریت ضد کشتی ، و در زمان شلیک موشک به سمت هدف تعیین شده ، بعلت ارتفاع پایین و چرخش ناگهانی به سمت چپ ، با سطح آب برخورد کرده و ساقط می شود ( این روایت نیروی هوایی ارتش بعث عراق هست )   اما حقیقت ماجرا :   فرماندهان نیروی هوایی عراق ، در بازه زمانی فوق ، بتدریج متقاعد شده بودند که سروان " کمال حسین کاظم الانصاری " ، توسط یکفروند جنگنده ایگل سعودی هدف قرار  گرفته و ساقط شده است ( با توجه به سابقه نیروی هوایی سعودی در حمله به پرنده های عراقی ، زمانی که خلبانان ارتش عراق برای ناوبری دقیقتر به سواحل عربستان نزدیک می شدند ) . اما حقیقت ماجرا این بود که گیرنده RWR سوپراتاندارد این خلبان بخت برگشته عراقی ، بواسطه امواج رادار پرقدرت تامکت اشباع شده بود و بطور مشخص هیچ شانسی در برابر نزدیک شدن یک تیر موشک فامد AIM-54 ایرانی نداشت . :winking:     پی نوشت :   این موضوع ، شاید به یک تاپیک مستقل تبدیل شود ( انشا... )

با سلام - ضمن تشکر از شما          صرفاً برای ثبت در تاریخ        از قدیم گفتند ، دود از کُنده بلند می شود    نتیجه طبیعی این رویداد این هست :    هیچ وقت با یک گربه دو دُم شوخی نکنید ( حتی در حالت غیر مسلح )    :winking:  :winking:  :rose:  :rose:

با سلام البته حرف در مورد عملیات نصر زیاد هست و بعضی تحلیل ها بطور قطع این سوء تفاهم را بوجود خواهد آورد نویسنده قصد دارد فرماندهی و نحوه کنترل عملیاتی ارتش را زیر سئوال ببرد . با این حال سطور ذیل ( بطور خلاصه ) تحلیل یک افسر ارشد زرهی ارتش ایالات متحده از ناکامی ارتش ایران در این عملیات و از دست دادن استخوان بندی زرهی خود است : چیفتن های ایرانی و احتمالاً کویتی در پایگاه التاجی عراق 1- عدم برآورد درست اطلاعاتی از توان رزم ارتش عراق 2- ایجاد یک تله (دام) سه طرفه توسط ارتش عراق 3- عجله در طراحی عملیات و عدم توجه به زمین عملیات 4- ضعف تانکهای چیفتن در حرکت در مناطق باتلاقی 5- ایراد اساسی پیشرانه ساخت لیلاند تانک چیفتن 6- عدم وجود تعمیر و نگهداری تانکهای چیفتن ، ام-47 ، ام-48 و ام-60 وچند مساله دیگر که فعلاً صلاح نیست بیان شود ادعای ارتش عراق ، در به غنیمت گرفتن یا انهدام 214 دستگاه تانک و اینکه ارتش ایران در همان زمان فقط انهدام و به غنیمت در آمدن 88 دستگاه تانک را پذیرفت . با این حال ، ارتش عراق در یک اقدام تبلیغاتی ، چیزی در حدود 100 دستگاه تانک و نفربر ارتش ایران را در یک نمایشگاه عمومی در معرض دید قرار داد و با اعزام خبرنگاران به منطقه نبرد ، در حدود 40 دستگاه تانک و نفربری که هنوز در گل و لای منطقه گیر کرده بودند را به آنها نشان داد . پی نوشت : 1- دفاع مقدس ، حقیقتاً نکات مبهم بسیار زیادی دارد که جای بررسی و بحث بیشتری را می طلبد . 2- سطور فوق ، بخشی از مجموعه بررسی کاربرد واحدهای زرهی در جنگ ایران و عراق از نگاه کارشناسان نظامی خارجی است که در حال تدوین است . 3- به اعتقاد بنده ، شاید یکی از دلایل عدم توجه به ارتقاء وضعیت زرهی ارتش ، وجود همین تجربه تلخ هست . هرچند در صورت وجود چنین دیدگاهی ، باید آن را تصحیح کرد . 4- این را هم بعنوان تعدیل کننده جنبه ناراحت کننده این پست مطالعه کنید : تانک چیفتن در میان خدمه نیروی زمینی ایران به " سماور" مشهور بود یا هست ، چرا که در دمای بالای دشت خوزستان ، پیشرانه این تانک زود جوش آورده و مانع از حرکت تانک می شد ( دقیقاً براساس همان گزارش مشهوری که از لشکر 92 زرهی اهواز به ستاد ارتش در قبل از انقلاب ارسال شد که موتور این تانک قابلیت سازگاری با محیط خوزستان را ندارد ) البته به گفته یکی از دوستان ، بعدها برای رفع این مشکل " ترموستات " جدیدی خریداری و نصب گردید که تا حدودی مشکل رفع گردید .

  این سئوال بشدت جالب و بشدت پیچیده است ولی تا وقتی که شما " برتری اطلاعاتی" را در میدان نبرد را در اختیار داشته باشید ، این مساله  در کنار برخورداری از " برتری آتش " موجب محو شدن تفاوتها خواهد شد . البته این را هم عرض کنم که  تئوری این دست مطالب بسیار سهل و آسان هست ولی برای تبدیل کردن آن به عرصه عمل ، نیازمند یک ساختار به روز ، هوشمند ، یادگیرنده ، انعطاف پذیر خواهد بود .       پی نوشت :   اینجاست که مطالعه چند منبع در خصوص دانش " جغرافیای نظامی " بسیار حیاتی است . تسلط بر ویژگی های جغرافیای منطقه نبرد ، خودش یک مطالب جداگانه  خواهد بود .

  با سلام    بنده دیشب خدمت جناب مقدم هم عرض کردم ، ارائه این نمودار صرفاً با هدف بازکردن یک باب جدید در انجمن هست برای دوستانی که  با ساختارهای جدید رزمی آشنایی کمی دارند . نکته مستتر در ارتباط با این نمودار نه  واژه های  پیچیده آن ، بلکه توجه به آشنایی با مفاهیم جدید در حوزه رزم است . بدین معنی که برای بهبود عملکرد رزمی بدون شک ساختارها باید متناسب با تهدید جدید تغییر کند .   در یک جمله ، رمز موفقیت در صحنه رزم در قرن 21 ، ایجاد قابلیتهای رزم مشترک بشمار می رود . این نمودار ، فقط مربوط به چگونگی " استفاده از عنصر آتش پشتیبانی " برای افزایش تاثیر آن در میدان نبرد هست . چیزی که عنصر گمشده در جنگ علیه شورشیان بشمار می رود .   بعنوان مثال : باید " عنصر فرماندهی گروه رزمی مشترک  در مرکز نمودار و زیر مجموعه هایش " را ابتدا مورد دقت قرار دهید ( اهمیت 3 مجموعه  " طرح ریزی آتش " / " هدایت آتش " / " هدفیابی و هدفگیری ") { نیازمند مرور جزوات دانشکده توپخانه ارتش یا سپاه ، بدلیل اینکه هر کدام از 3 مفهوم فوق ، یک سیلابس درسی در این دانشکده ها بشمار می روند  } و پس از آن اهمیت وجود " یک مرکز هماهنگی آتش " { در ایران این مجموعه با شناسه مرکز تطبیق آتش شناخته می شود } مورد کنکاش قرار گیرد .   پس از آن اهمیت وجود طیف متنوع پشتیبانی آتش ( به ترتیب اهمیت " هوایی / زمینی / دریایی ) است که این هم خود طیف وسیعی از تسلیحات و تاکتیکها ( از خمپاره اندازهای  قابل استفاده توسط  پیاده نظام تا توپهایی خودکششی ، راکت اندازهای چند گانه  ، طیف متنوع هواگردهای پشتیبانی نزدیک و حتی استفاده از آتش توپهای شناورهای نیروی دریایی را در برمی گیرد ) قابل بررسی است .      و سرانجام وجود یک گروه رزمی مشترک عملیات ویژه برای اجرای حملات زمینی  ( در اصطلاح حملات جراحی شده { به مانند عملکرد تیغ جراحی )       و در نهایت :   الف: وجود یک مرکز  متمرکز جمع آوی و تحلیل اطلاعات ( که بدون شک می بایست طیف وسیعی از اطلاعات و تحلیل گران را در اختیار داشته باشد )   ب: وجود هماهنگی کامل میان عناصر عمل کننده رزمی ( بخصوص زمانی که نیروهای عمل کننده از چند کشور مختلف با آیین نامه های رزمی متفاوت باشند )   ج: و از همه مهمتر ، چهار عنصر پایانی ( از j-2 تا j-8) بعنوان مکمل ساختار فوق      پی نوشت :   1- مجدداً تاکید می کنم ، این نمودار صرفاً مختص " آتش پشتیبانی " است و فقط یکی از چند ده ساختاری است که باید در کنار هم مورد بررسی قرار گیرد  .   2- خوشبختانه یا متاسفانه  برای این نمودار ، مصداق تاریخی وجود ندارد  ولی نسخه های قبلی آن که مربوط به تجربیات جنگ ویتنام و حتی تجربیات ارتش عراق و ما در دفاع مقدس هست ، قابل بررسی بیشتر هست .    3- یک نمونه استفاده درست از آتش توپخانه در والفجر8 ( جایی که 80 درصد یگانهای عراقی قبل از ورود به صحنه رزم در جاده  فاو- البحار توسط یگانهای توپخانه ارتش و سپاه متلاشی شدند و بعد از این عملیات { حداقل تا جایی که بنده اطلاع دارم } چنین آتش موثری را اجرا نکردیم . ( البته اِلمان های جنگ کلاسیک با آنچه که اکنون در سوریه دارد اتفاق می افتد ، شاید متفاوت باشد )   4- بعنوان یک راهنمایی ، به نوع ارتباطات میان عناصر موجود در این نمودار دقت کنید .

با سلام    چرا مفهوم پشتیبانی آتش هماهنگ شده ، تبدیل به فصل مشترک همه  موفقیت ها و عدم الفتح های محور مقاومت در سوریه و عراق شده ؟؟    جواب در نمودار ذیل داده شده است        فصل مشترک و واژه ای که به مناسبتهای مختلف در این یکسال و چند روز عضویت در انجمن ارائه کردم ، این بود " دکترین عملیات مشترک " . حالا این دکترین عملیات مشترک ، دهها زیر مجموعه دارد که یکی از آنها ، تبدیل به گره کور اوضاع و احوال سوریه شده ، وجود " پشتیبانی آتش هماهنگ ، دقیق و ON-TIME " خواهد بود . باشد که حداقل از تجارب دیگران برای بهبود روند پاکسازی سوریه ، استفاده شود .     پی نوشت :   البته زیاد امیدوار نیستم که چنین چیزی اتفاق بیافتد ، با این حال ، حداقل وظیفه ما ، روشنگری است .

با سلام    تاکتیکهای آتش  ارابه شیطان در سوریه       بدنبال آغاز حملات یگانهای ارتش سوریه  در شمال این کشور ، که با پشتیبانی واحدهای توپخانه و هوانیروز ارتش روسیه صورت گرفت ، انتشار ویدئوهای  مربوط به این تهاجم بخوبی نشان می دهد بالگردهای توپدار هایند ارتش روسیه ، ماموریت سرکوب واحدهای متحرک شورشیان را بر عهده دارند .     این بالگرد که در اوایل دهه 70 میلادی  به دنیای بالگردهای رزمی معرفی گردید ، در تعداد قابل توجهی به ارتشهای عرب همپیمان اتحاد شوروی سابق ، بویژه ارتش عربی سوریه  تحویل داده شد . اگر چه برخی منابع ادعا می کنند که بالگردهای هایند موجود در ویدئوها متعلق به ارتش سوریه است ، اما شواهد از حضور مستقیم هایندهای ارتش روسیه در درگیری های رزمی حکایت دارد ، بخصوص توجه ویژه به پیکربندی تسلیحاتی ( توپ دماغه) صحت این مساله را اثبات می کند.     یکی از مهمترین نشانه های حضور مستقیم بالگردهای هایند با خدمه روسی در محیط رزمی ، منشاء روسی تاکتیکهای به کار گرفته شده توسط این بالگردهاست . این تاکتیکها که عمدتاً به شناسه " پرواز سینه مال " شناخته می شوند ، تاکتیک اصلی روسها برای حمله به مواضع زمینی بشمار می آیند و در جریان آن ، بالگرد در حالی که فقط چند متر با سطح زمین فاصله دارد بسوی هدف حرکت و آن را زیرآتش توپ و راکتهای هدایت ناپذیر خود می گیرد .     این تاکتیک ، یعنی پرواز و سپس درگیر شدن با اهداف ، پس از آنکه تلفات  یگان بالگردی ارتش سرخ بواسطه استفاده افغان ها از موشکهای دوش پرتاب بتدریج افزایش یافت ، تصویب و به اجرا گذاشته شد . قبل از ظهور تهدید موشکهای دوش پرتاب در افغانستان ، خدمه روس با استفاده از یک شیرجه ملایم بر روی اهداف ، آنها را آماج مهمات محمول خود قرار می دادند .   در ژانویه 1985 ، مقاله ای توسط سرهنگ دوم نیروی هوایی   آر . نلسون ، در مجله دانشکده هوایی به رشته تحریر در آمد که در آن اذعان شده بود که خدمه روس ، تاکتیکهای خود برای حمله به اهداف زمینی را بطور کامل تغییر داده ، به شکلی که  براساس دستورالعمل های ابلاغی ، استفاده از توپ یا راکت ها می بایست در یک خط مستقیم به فاصله 200 فوتی  علیه اهداف مورد نظر صورت گیرد .   در ویدئوهای  منتشر شده از هایندها در سوریه ، بخوبی شلیک فلرها ، مدت کوتاهی پس از آغاز حملات دیده می شود تا بعنوان یک اقدام احتیاطی ، از اصابت موشکهای ضد هوایی دوش پرتاب ، جلوگیری بعمل آید . البته این بدان معنا نیست که شورشیان  الزاماً از این جنگ افزار علیه آنها استفاده می کنند ، بلکه صرفا بعنوان یک اقدام احتیاطی ، همانند همتایان خود در عراق و افغانستان  ، برای جلوگیری از حوادث ناخواسته ، صورت می گیرد .   ویژگی اصلی این بالگرد ، در کنار استفاده از مهمات سنگین  توپ ، راکت و برخی اوقات مهمات سقوط آزاد غیر هدایت شونده ، توانایی آن در حمل نیم دو جین سرباز برای اجرای عملیات سریع در پشت خطوط دفاعی شورشیان است .   به اعتقاد نویسنده این سطور ، بالگرد هایند ، اگر چه  در قسمتهای زیرین خود بخوبی از زره های حفاظتی برخوردار است ، اما همچنان توپهای ضد هوایی ، بویژه توپهای کالیبر 14.5 و با لاتر ، یک تهدید متعارف علیه آنها بشمار می روند .        توماس  گیبون - نف ، عضو هیئت تحریریه  واشنگتن پست و تفنگدار سابق نیروی دریایی ایالات متحده     پی نوشت :   این شکل تحلیل ها در سطح وب الی ماشا.. وجود دارند . این فقط یکی از صدها نمونه تحلیلی است که صورت می گیرد بدون اینکه ارزش سخت افزار ( ساخت روسها یا هر کشور دیگری ) زیر سئوال رود و فقط براساس شواهد ، اتفاقات آنالیز می شود ، چیزی که ما باید آن را یاد بگیریم 

  با سلام    جنگ = لجستیک ( آماد و پشتیبانی رزمی )          چهارچوب محیط دکترین عملیات مشترک (  JOD)  آماد و پشتیبانی رزمی 

با سلام   غزال عراقی در چنگال پدافند           ستوان خلبان ،" محمد راضی جعفر"   تاریخ مرگ : 1986 ، شبه جزیره فاو   جمعی اسکادران چهارم هوانیروز نیروی زمینی ارتش بعث عراق   وی در زمان عملیات والفجر8 ، مشغول اجرای عملیات شناسایی مقدماتی و فیلمبرداری از صحنه نبرد بود که با آتش پدافند نیروی های خودی سرنگون و در دم کشته شد .     پی نوشت :  براساس اطلاعات منتشر شده ، بالگرد وی ، یکفروند BO-105 آلمانی بوده و مراد  از بکاربردن واژه غزال ، چالاکی و سرعت آن است 

با سلام      بسم الله الرحمن الرحیم    یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اِذَا لَقیتُم فِئَهً فَاثبتُوا وَ ذکُرُوا اللهَ کَثیراَ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ.   آیه شریفه 45 از سوره مبارکه انفال   ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامی که با گروهی برخورد می کنید، استوارباشید و خدا را بسیار یاد کنید تا شاید رستگار شوید     "بسیار کوتاه و مختصر "   بنده کمتر دوستان را مورد خطاب قرار می دهم ، با این حال ، اگر دو دوست عزیز ، جناب چکا و جناب اسکای هاوک ، برای دوستان خودشان ، احترام قائل هستند ، بدون توجه به گذشته ، مسئولیتی را که برعهده شان گذاشته شده ادامه دهند .    والسلام - ارادتمند -MR9     پی نوشت :   این جمله هم نخست یادآوری برای بنده و سپس سایر دوستان :    آرمانخواهی انسان ، مستلزم صبر بر رنجهاست ، پس برادر خوبم ، برای جانبازی در راه آرمانها ، یاد بگیر که در این سیّاره رنج ، صبورترین انسان ها باشی .

  با سلام   چند نکته ای را در خصوص ماهیت نگاه رصد کنندگان خارجی ، بخصوص کسانی که به شکل تخصصی اخبار نیروی های مسلح در آسیای جنوب غربی را پیگیری و تحلیل می کنند باید گفت :   1- اصولاً برخلاف برخی از دوستان و تحلیل گران داخلی ، نوع نگاه آنها 0 یا 100 نیست . آنها بطور سیستماتیک و نظام مند ، اطلاعات را جمع آوری کرده و براساس اطلاعات جمع آوری شده و مستند ما را تحلیل می کنند ( البته بحث پروپاگاندا و مواردی نظیر ایران هراسی و  شیعه هراسی و سپاه هراسی و... را باید جدا دانست )   ( این اطلاعات شامل اطلاعات انسانی ، اطلاعات سیگنالی ، تصاویر ماهواره ای ، رصد اخبار داخلی و.... )   2- در خصوص چند کشور موجود در این منطقه ، ( رژیم صهیونیستی ، عراق { زمان صدام} ، ج.ا.ایران ) حساسیتها بیشتر هست و بیشتر در حوزه رصد قرار داشته و دارند . آنها به کل مجموعه نگاه می کنند و براساس خروجی ها و کنار هم گذاشتن پازلهای اطلاعاتی یک مجموعه اطلاعاتی را تدوین می کنند و این مجموعه از فیلترهای مختلف می گذرد تا صحّت و سقم آن تایید شود . (بر خلاف دوستان داخلی که با یک غوره سردی می کنند و با یک مویز ، گرمی )     جامعه اطلاعاتی ایالات متحده       3- برای اینکه اطلاع داشته باشیم ، ساختار اطلاعاتی ایالات متحده چگونه کار می کند ، باید از اجزاء آن شناخت کافی را بدست بیاوریم        رنگ قرمز :حوزه مسئولیتی  اطلاعات غیر نظامی    رنگ نارنجی : حوزه مسئولیتی  اطلاعات نظامی    رنگ اُخرایی : حوزه مسئولیتی امنیت داخلی ( هوملند سیکوریتی )    رنگ سبز: حوزه مسئولیتی جنگ نامتقارن    رنگ آبی : حوزه مسئولیتی فناوری تسلیحاتی    رنگ بنفش : حوزه مسئولیتی مدیریت و پشتیبانی اطلاعاتی      بعنوان مثال ، NRO ، بعنوان نهاد ملی شناسایی ، در حوزه های مسئولیتی قرمز ، نارنجی ، آبی و بنفش ماموریتهای خودش را انجام می دهد و الی آخر .     تشریح این نمودار بسیاروقت گیر هست ولی 3 اصل ثابت و بدون تغییر در این 45 سازمان وجود دارد ، " هیچ وقت دشمنت را دست کم نگیر " ، " همیشه آن را تحت نظر داشته باش" و در نهایت ، وجود عامل بسیار مهم " عملیات مشترک "     پی نوشت :   متاسفانه بدلایل مختلف نمی شود مباحث تئوریک مربوط به حوزه " اطلاعات نظامی " را تشریح کرد والا ، اگر ذره ای امکانش وجود داشت ، می شد ، به نتایج بهتری نسبت به مطالبی که در 3 صفحه اخیر مشاهده می کنیم ، ( به غیر از چند پست آموزنده ) رسید . 

با سلام     سرنوشت شمشیرباز عراقی       درجریان جنگ دوم خلیج پارس ، بخش عمده ای توان رزمی نیروی هوایی ارتش بعث عراق بدلایل پیدا و پنهان ، به ایران فرستاده شدند . بااین وصف ، بدلیل شرایط وخیم رزمی ، تعدادی از این هواپیماها بعلت کمبود سوخت یا اشتباه خلبان در ناوبری ، ساقط شده و از میان رفتند . در میان پرنده های سرنگون شده ، حداقل یکفروند فنسر عراقی نیز دیده می شد .   سروان خلبان " محمد علی عبدالله المفرجی "   تاریخ مرگ : 26 ژانویه 1991   نوع هواپیما : سوخو-24 فنسر    اسکادران 121 جمعی پایگاه هوایی البکر   علت : در جریان پرواز بسوی ایران بدلیل عجله بیش از حد ، ناوبری نادرست و ارتفاع پروازی پایین  ، در زمان عبور از ارتفاعات کرمانشاه ، به کوه برخورد نمود . سروان خلبان المفرجی ، فارغ التحصیل دوره چهل و یکم کالج نیروی هوایی عراق بشمار می رفت .

  با سلام    در حقیقت برای تشریح جریان گردابه ای ، باید اصول و ماهیت شکل جریان هوا روی بال هواگردها را بطور کامل عرض کنم و این نیازمند تسلط کامل روی دانشی هست که بنده فاقد آن هستم ( بدلیل ماهیت  سیر مطالعاتی بنده  که فنی نیست ) با این حال به شکل محدود خدمت شما عرص می کنم .     1- اینکه گفته می شود پروردگار ، خالق آسمان ها وزمین است و این بشر ناچیز و ضعیف ، با الهام از خلقت  و آفرینش خداوند ، فناوری مورد نیاز خودش را توسعه می دهد ، شکی در این نیست          این پرنده شکاری ، با توجه به آیرودینامیک بی نظیرش ، ساعتها و با صرف کمترین انرژی قادر به پرواز در ارتفاعات و سرعتهای مختلف است ، عمدتاً به دلیل زاویه قرار گیری بال به کالبد اصلی و همچنین زاویه قرار گیری شاهپرهای اصلی در نوک بال است ( باشد که انسان از این شاهکار طبیعت که خالق آن پروردگار بزرگ است ، پند گیرد )    2- برای بررسی جریان هوای روی بال ، شما باید مساحت بال ، سازه هوایی ( ایرفویل ) ، دهانه بال ( وینگ اسپن) ، نسبت منظری ، نسبت مخروطی ، زاویه نصب بال ( عقبگرد یا جلوگرد) ، پیچش ، زاویه نصب بال را بدانید .                                                                بالک ابزاری است که در نوک بال‌های هواپیما  استفاده می‌شود. بالک یک سطح عمودی اضافی روی نوک بال است که یک گوشه آن به سمت بالا است و ممکن است زاویه درونی یا بیرونی داشته باشد و در اندازه‌ها و شکلهای گوناگون برای کارایی‌های متفاوت طراحی می‌شود. این ابزار معمولاً از ۵۰ درصد نوک بال نصب می‌شود زیرا شارش هوا از ۵۰ درصد لبه حمله به سمت لبه فرار منحرف می‌شود و ایجاد عارضه‌ای به نام  جریان گردابی  یا گردابه می‌کند. این عارضه در اطراف بال که از زیر بال به سطح کوژی (camber) بالک برخورد می‌کند یک نیرویی تولید می‌کند که زاویه درونی و کمی رو به جلو دارد شبیه به بادبان قایق بادبانی . این گردابه‌ها باعث ایجاد پسا می‌شود که در نتیجه هواپیما نیاز به نیروی برآی بیشتری پیدا می‌کند. بالک موجب می‌شود جریان گردابی لبه بال به اندازه قابل توجهی کاهش یابد و بازده بال ثابت، بیشتر شود. بالک جریان هوای نزدیک نوک بال را اصلاح می‌کند و نیروی پسا را کاهش می‌دهد. همچنین ابزار Wing tip می‌توانند خصوصیات سطوح کنترل را افزایش داده و در نتیجه ایمنی را بالا ببرند. بالک اثر Aspect Ratio را افزایش می‌دهد بدون آنکه Wing span را افزایش دهد زیرا در بعضی مواقع span زیاد باعث عدم عبور هواپیما از درهای آشیانه فرودگاه می‌شود. اما با این وجود در بعضی مواقع افزایش span سودمندترین راه است. بالک جریان هوایی را که از روی بال عبور می-کند و نزدیک به نوک بال است، صاف می‌کند و پسا را کاهش می‌دهد. این امر موجب صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود. در Glider سرعت حرکت در مسافت ، را افزایش می‌دهد. مطالعات هوانوردی آمریکا نشان می‌دهد که یک بهبودی در بهره‌وری سوخت، مستقیماً با افزایش نسبت نیروی برآر  به پسار رابطه دارد. (L/D). بالک وارد نه یک نوع دیگر از ضایع‌کننده‌ها انرژی در بالک گردابه‌ای است تا به hrust کمک کند. این همکاری اگر چه کم ولی در افزایش عمر یک هواپیما بسیار با ارزش است. بالک مقاومت جریان گردابی را نیز کم می‌کند. این خصیصهٔ بسیار خوبی است زیرا این جریان turbolance می‌تواند باعث فقدان کنترل و نهایتاً تصادف به ویژه در نزدیکی های فرودگاه شود. جریان گردابی در جائیکه سرعت هواپیما آهسته و نزدیک به باند فرود می‌شود و یا انحراف سرعت زیاد است، قوی‌تر است و کمترین فضای مورد نیاز بین هواپیما و فرودگاه وجود دارد. بالک کوچک گشت‌زنی و سفر در فواصل طولانی مناسبتر است زیرا مصرف سوخت اقتصادی‌تر می‌شود.       پی نوشت : اگر نقص یا کمبودی در این زمینه هست ، دوستان تصحیح کنند . 

با سلام      در قدمت استانداردهای تدوین شده توسط NACA همین بس که لبه  فناوری لوفت وافه در میانه های جنگ ، یعنی جنگنده افسانه ای FW-190  از استانداردهای این مجموعه  استفاده می کرد    مفاهیم اولیه برای طراحی جنگنده    استاندارد مورد استفاده فوکه ولف      " دهانه بال جنگنده جدید فوکه ولف ، به 5/9 متر ( 31 فوت و 2 اینچ  ) رسید و مساحت آن به 15 متر مربع (  161 فوت مربع )  بالغ شد . بال جنگنده جدید آلمانی  ، براساس استاندارد NACA 23015/3 در ریشه بال و استاندارد NACA 23009 ، در نوک بال ، طراحی گردید "     پی نوشت :   سالها پیش ، در بولتن عمومی وزارت دفاع ( مجله صنایع هوایی ) مقاله جذابی در خصوص تاریخچه NACA و تبدیل آن به NASA مطالعه کرده بودم  و گستره و حجم سرمایه گذاری های علمی که این دو مجموعه برای پیشبرد صنعت هوانوردی انجام داده بودند ، حقیقتاً جای تعجب داشت .    عجیب نیست که صنعت هوانوردی و بخصوص هوانوردی نظامی ، مادر پیشرفت فناوری در حوزه های مختلف بشمار میرود . 

    با سلام   در یک نظر  ، همین شکلی هست که فرمودید و شکی در آن نیست ، اما اگر مبنای ما نظریات ژئوپلیتیکی باشد ، شرایط یک مقدار متفاوت خواهد بود .   در سالهای پس از جنگ سرد ، نظریه ای تحت عنوان نظریه 1+4 مطرح شد که در آن ایالات متحده بعنوان قطب نظامی و اقتصادی در یک کفه ترازو و چهار کشور ژاپن ، بریتانیا ، فرانسه و آلمان بعنوان کفه دیگر مطرح شدند . بنیاد اصلی نظریه فوق ، این هست که این 5 کشور هیچ گاه و تحت هیچ شرایطی علیه هم وارد جنگ نمی شوند ( بطور مشخص نامی از روسیه و چین برده نشده ) و در هر جای کره زمین ، منافعی وجود داشته باشد ، ( با توجه به سابقه نفوذ این 5 کشور در ادوار گذشته )  این 5 کشور هستند که تعیین کننده بشمار می روند .   بقیه کشورها ( حالا در اینجا نظیر استرالیا و کشورهای حاشیه اقیانوس آرام نظیر فیلیپین ، ویتنام و.... ) بلحاظ کد ژئوپلیتیکی که دارا هستند ، تاثیر گذاری ناچیزی در ساختار ایجاد شده خواهند داشت و بیشتر بعنوان بازیگران فرعی محسوب می شوند .   غرض این نوشتار ، آن بود که اگر چه شبکه اقتصادی ایجاد شده ، مانع مهمی در خصوص احتمال بروز درگیری نظامی بشمار می رود ، اما در زمان بروز حوادث غیر قابل پیش بینی ( بعنوان مثال وقوع درگیری نظامی بین دو کره ) یا جنگ بر سر تصاحب جزایر موجود در دریای چین جنوبی یا دریای  ژاپن و.... ، طرفهای ذینفع در منطقه ، بی طرف نخواهند ماند و له یا علیه یک سمت ماجرا ، وارد صحنه خواهند شد .

باسلام ضمن تشکر ،مجلس سنای ژاپن شهریور ماه قانون شرکت در جنگهای فراسرزمینی رو تصویب کرده بود ، البته شاید بیشتر برای خثنی کردن و رفع تهدید کره شمالی که از نظر غرب یاغی محسوب می شه و در معادلات جهانی سهمی برا ی اون قائل نیستن ولی در دنیایی که کشورها مثل دانه های تسبیح یا شبیه به تارهای عنکبوت به وسیله بازار و سرمایه به یکدیگر متصل هستن ، به نظر بنده باور وتحلیلش مقداری سختهست که قدرتهای بزرگ مثل ایالات متحده و ژاپن و چین مستقیما وارد نبرد نظامی تمام عیاری بشن،وقتی که سرمایه گذاری آمریکا باعثحرکت اقتصاد چین شده و یا سرمایه های چین در ایالات متحده و ژاپن باعث رونق اقتصاد وثبات سیاسی این کشورهاست شاید هر درگیری و اعمال قدرت سختی بی معنا باشه حتی اگر شانس پیروزی نظامی یکی از طرفین بالا باشه . با سلام فرموده شما صحیح است بلحاظ مرتبط بودن کشورها بلحاظ سرمایه گذاری های سنگین متقابل ، اما این را هم در نظر بگیریم که در حوزه علوم استراتژیک و در بررسی های راهبردی ، احتمال 1% هم احتمال بالایی محسوب می شود و باید در محاسبات گنجانده شود . وضعیت در شرق آسیا ، بر خلاف نظرات و ظاهر عادی آن ، بشدت دچار حساسیت شده و این حساسیت با قرار گرفتن تشنجات سیاسی در کنار ادعاهای ارضی کشورهای این حوزه ( از استراالیا تا ژاپن ، جمهوری خلق چین و حتی کره شمالی و روسیه و حتی کشورهای به ظاهر کم اهمیت تر ی نظیر ویتنام و.... ) و اختلافات اقتصادی وبعضا" ایدئولوژیک و همچنین رقابتهای شدید نظامی ، این منطقه را تبدیل به یک بشکه باروت کرده که حتی یک جرقه کوچک ، موجب تغییر محاسبات و اعمال قدرت نظامی خواهد شد . یادمان باشد ، حوزه اقیانوس آرام ، به شکل سنتی ، حوزه نفوذ و قدرت ایالات متحده است و در سالهای قبل از جنگ دوم نیروی دریایی سلطنتی ژاپن و از دهه 70 میلادی به این سو ، نیروی دریایی چین ، یک رقیب سرسخت برای این قدرت سنتی حوزه پاسیفیک بشمار می آمدند و می آیند و هرگونه کنش و واکنش بدون منطق ، جرقه ای هست بر انبار باروت شرق آسیا . این سه داده نما ، به شکل نسبی وضعیت آرایش راهبردی شرق آسیا را نشان می دهد ، این بگذارید در کنار استراتژی بلندمدت ایالات متحده ( در یک بازه زمانی 232 ساله ) در پاسیفیک تا میزان حساسیت ها بهتر درک گردد. در موردژاپنی ها هم معتقدم ، سیاستگزاران این کشور ، هنوز برای تغییر ماهیت استراتژی نظامی خود در تردید هستند ولی در بلند مدت ناچارند ، قابلیتهای تهاجمی را ارتقاء بدهند ، بویژه در حوزه نیروی هوایی و دریایی . البته این افزایش قابلیتها نیازمند وجود فاکتورهای متعدد است که بحث زیادی را می طلبد .

با سلام    البته مدت زمان زیادی از ارائه این مقاله می گذرد ، ولی شرایط  روز به روز برای کشورهای منطقه پیچیده تر می شود        براساس اطلاعات منتشر شده ، نیروی دریایی دفاع از خود ارتش ژاپن ،    ناحیه نظامی یوکوساکا ( ناوگان یکم ) شامل اسکادران های یکم و پنجم    ناحیه نظامی کوره ( ناوگان چهارم )  شامل اسکادرا ن های چهارم و هشتم    ناحیه نظامی سا سه بو ( ناوگان دوم ) شامل اسکادران های دوم و ششم    ناحیه نظامی میازورو ( ناوگان سوم )  شامل اسکادران های سوم و هفتم    ناحیه نظامی اومیناتو      این نیرو را 7 وینگ  هوایی ( شامل پرنده های P-3C  و بالگردهای MH-60J ) و علاوه برآن ، 3 اسکادران دیگر شامل پرنده های اوریون ، سی استالیون و هواگردهای ساخت داخل ، نیز پشتیبانی می کند . زیر سطحی های این نیروی دفاع از خود ، شامل دو ناوگان و پنج اسکادران می شود .     حالا این ناوگان را مقایسه کنید با ناوگان دریای چین جنوبی ارتش خلق چین              جالب هست ، نیروی دریایی ارتش چین ، با داشتن یک ساحل طولانی ، پراکنده کردن پایگاه ها ، گسترش تدریجی ناوگان سطحی و زیر سطحی ،و بخصوص سرمایه گذاری برروی  موشکهای بالستیک برد متوسط ، تمامی پایگاه های نظامی حساس منطقه را زیر آتش دارد .    هر گونه حرکت غیر منطقی ، آتشی بر پا می کند که بطور قطع ، منافع بسیار حیاتی کشورهای منطقه ای و فرا منطقه ای را تحت تاثیر خودش قرار می دهد       و در نهایت اینکه  وجود یک جزیره استراتژیک در قلب دریای چین جنوبی ، به مثابه یک ناو هواپیمابر ثابت ، چه پوئن های مثبتی برای  کشور مالک آن خواهد داشت        تئوری ریملند اسپایکمن ، در چنین موقعیتهایی مصداق پیدا می کند . با اینکه عمر کوتاهی در نظریات ژئوپلیتکی داشت ، اما باید ظهور مجدد کنترل حاشیه اقیانوس آرام را بسیار جدی گرفت .     http://www.military.ir/forums/topic/29526-اخبار-برتر-نظامی-هفته/?p=477286

با سلام خدمت دوستان       درپی تنش های بوجود آمده در دریای چین جنوبی ، پنتاگون ادعا نمود که دو فروند بمب افکن B-52  ، که بر فراز این منطقه  مشغول اجرای یک ماموریت روتین نظامی بوده اند ، از سوی ایستگاه کنترل ارتش جمهوری خلق چین ، هشدارهای کلامی جدی را دریافت نموده اند . این آخرین چالش موجود میان ایالات متحده آمریکا و چین بر سر مناقشه قدیمی این منطقه بر سر مجمع الجزایر اسپراتلی ، بشمار می آید . در ماه گذشته میلادی ، ناوشکن موشک انداز USS Lassen نیز در زمان عبور از آبهای مجاور این جزایر ، با واکنش یگانهای چینی مستقر در این منطقه روبرو شده بودند         ناوشکن موشک انداز USS Lassen   DDG-82 فرمانده فعلی این ناوشکن ، کاپیتان رابرت . سی . فرانسیس     .   مجمع الجزایر اسپراتلی ، سالهاست به محل مناقشه ژئواستراتژیک میان قدرتهای شرق آسیا تبدیل شده است     فرمانده " بیل اوربان " ، سخنگوی پنتاگون در خصوص این حادثه چنین گفت :   " در یک پرواز روتین که در 8 و 9 نوامبر صورت گرفت ، دو فروند بمب افکن B-52 در یک پرواز عبوری ، در حریم هوایی بین المللی مجاور جزایر اسپراتلی ، دو هشدار کلامی را از سوی کنترل کنندگان زمینی چینی دریافت نمود مبنی براینکه حریم هوایی 15 مایلی این جزایر شکسته شده و بمب افکن ها نیز بسرعت خط سیر خود را تغییر دادند . به گفته این افسر ارشد نظامی ، هر دو بمب افکن ، بدون هیچ حادثه ای ، به مسیر خود ادامه داده و به پایگاه مبداء خود در گوام بازگشتند.     پی نوشت :   1- از جایی به دشمن حمله کن که انتظار آن را نداشته باشد   2- در حوزه مفاهیم راهبردی ، آنقدر مسائل جذاب برای بررسی  وجود دارد که متمرکز شدن روی دو یا چند مساله که درنهایت منجر به توهین به  کاربران می شود ، جای تعجب خواهد داشت .   3-  در درجه نخست ، نقش نیروی هوایی و در درجه دوم نقش نیروی دریایی در اجرای ماموریتهای دوربرد و قدرت نمایی در ماوراء اقیانوسها ، جالب توجه هست .   4- علی الظاهر ، نیروی هوایی ایالات متحده ، قصد ندارد این پیرمردهای جنگ سرد را بازنشسته کند .

با سلام    با اجازه دکتر عزیز  :rose:    در تقسیم بندی تسلیحات نامتعارف غیر هسته ای ، یکی از مهمترین دسته ها و درعین حال ناشناخته ترین آنها ، " ناتوان کننده ها"  بشمار می روند که در یک تقسیم بندی شامل ( عوامل اشک آور ، تهوع آور و ناتوان کننده ) خواهند شد .    این ناتوان کننده ها ، 5 زیرمجموعه دارند که شامل :   1- عامل BZ ( در ارتش عراق ، این عامل به عامل  15 مشهور بود و ظاهراً هم استفاده شده )    2-  لیزرژید (LSD) ( که به وفور در جنگ ویتنام استفاده شد )   3- تترا هیدروکانابیتول    4- مسکالین     5- پسیلوسیبین    خواهند بود        عامل BZ           عامل LSD         در ارتباط با عامل BZ ، نکته بسیار جالبی وجود دارد . ژنرال بوریس گروموف  ( فرمانده ارشد ارتش سرخ در افغانستان ) در کتاب خود  که با همین موضوع ( جنگ افغانستان ) به رشته تحریر در آمده ، با کنایه به استفاده از این عامل برای بیرون راندن افغان ها ، از تونل های پیچ در پیچ " دره پنجشیر" اعتراف می کند که عمدتاً توسط بالگردهای هایند که برای اجرای این ماموریت به 4 مخزن ویژه مسلح شده بودند ، صورت می گرفت .  

با سلام خدمت دوستان     تست موفقیت آمیز پیشرانه  F-135 ، خبری خوب برای اسباب بازی جدید پنتاگون       تست گرم پیشرانه  F-135  ساخت شرکت پرات اند ویتنی که نیروی محرکه اصلی جنگنده چند منظوره F-35 را فراهم می کند ، به حداکثر شتاب طراحی شده رسید و با موفقیت کامل در مرکز توسعه مهندسی آرنولد ، آزمایش گردید.     این برنامه آزمایشی که با حمایت بی وقفه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده با هدف بهبود عملکرد کلی پیشرانه فوق و اجزای آن صورت گرفت ، به شکل خاص بر روی عملکرد این پیشرانه جدید در سرعتهای مختلف ، بویژه در زمان برخاست و فرود جهت استفاده بر روی نمونه نخست این جنگنده (F-35A) متمرکز شده بود . این برنامه آزمایشی ، به اعتقاد کارشناسان ، یک نقطه عطف در برنامه این پرنده رزمی بشمار می آید .     مایکل آستاهوف ، مسئول شعبه CIP نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در اینباره می گوید : با توجه به وجوه مشترک فراوان میان سه پیشرانه مورد استفاده در برنامه F-35 ، درسهای آموخته شده از این برنامه آزمایشی ، کل هزینه های مصرف شده برای ناوگان سفارش داده شده را به شکل چشم گیری برای نیروی هوایی ایالات متحده و کشورهای متقاضی ،  کاهش خواهد داد .     پیشرانه فوق الذکر ، در مجموع ، 5210 چرخه آزمایش را دربازه زمانی هفت ساله ( جمعاً 235 روز) پشت سر گذاشته است که معادل 1200 سورتی پرواز برای این پرنده رزمی جدید، بشمار می آید . این تستها ، عمدتاً برای ارزیابی قابلیت اطمینان و نگهداری پیشرانه به مورد اجرا گذاشته می شوند و علاوه بر آن ، در جریان این آزمایشها ، مشکلاتی که ممکن است برای خدمه فنی پیش آید ، شناخته شده و دستور العمل های فنی برای آن ایجاد خواهد شد .

جنگ دوم جهانی ،یکی از نقاط عطف تاریخ نظامی مدرن بشمار می رود که ابداعات و نوآروی های پدید آمده در آن ، هنوز موجب تعجب موّرخان نظامی است . در این میان ، صنعت هوانوردی نظامی آلمان و کاربراصلی تجهیزات ساخت این صنایع ، یعنی لوفت وافه ، بعنوان یکی از پیشگامان حوزه هوانوردی نظامی ، نقش مهمی را در پیشبرد فناوری هوایی ایفا نمودند . مجموعه پیش رو ، بررسی نسبتاً مفصلی در خصوص جنگنده چند ماموریته FW-190 بشمار می رود که شاهکار مهندس کورت تانک و شرکت فوکه ولف بحساب می آید . این بررسی ، مجموعاً در 3 بخش خدمت دوستان ارائه می شود . بخش نخست ، مقدمه ای است در ارتباط با این پرنده رزمی بخش دوم ، معرفی 76 نسخه از این پرنده ( شامل نمونه های تولید انبوه و آزمایشی ) بخش سوم ، یک مقایسه جالب میان جنگنده آلمانی و رقبای معاصرش امید است مورد توجه دوستان قرار گیرد ارادتمند - MR9 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- پیش در آمد : سپهبد هوایی ، سر شالتو داگلاس ، فرمانده یگان شکاری نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در تاریخ 17 ژوئیه 1942 طی نامه ای رسمی به معاون وزیر کشور در امور هوانوردی ، چنین نوشت : " بندرت بر من لازم گشته که بر این نکته تاکید کنم که در تولید جنگنده ها ، کیفیت ، مهمتر از کمیت خواهد بود . در آغاز جنگ ، جنگنده های ما بلحاظ فنی از دشمن سرتر بودند ، ولی ما بتدریج این برتری را از دست دادیم . از نظر من و خلبانانم ، دیگر تردیدی باقی نمانده است که FW-190 ، بهترین جنگنده چند ماموریته دنیای امروز است " مقدمه : جنگنده فوکه ولف FW-190 ، ( شناسه انگلیسی : شرایک) ، جنگنده تک سرنشینه ، تک موتوره آلمانی بشمار می رود که در اواخر دهه سی میلادی ، توسط مهندس کورت تانک ، طراحی و در خط تولید قرار گرفت و به شکل گسترده ای در سازمان رزم لوفت وافه به کار گرفته شد . این جنگنده همه کاره ، به همراه همتای مشهورش ، مسراشیمت BF-109 ، تبدیل به ستون فقرات نیروی هوایی ارتش آلمان در جنگ دوم جهانی گردید . جنگنده کورت تانک ، از یک پیشرانه BMW-801 نیرو می گرفت که به نسبت پیشرانه DB-601 جنگنده BF-109 ، رانش بیشتری تولید می نمود و این ویژگی ، بدان اجازه می داد تا طیف وسیعی از ماموریتهای محوله ، شامل جنگنده برتری هوایی ، جنگنده- رهگیر ، جنگنده روزپرواز ، جنگنده شب پرواز ، جنگنده- بمب افکن همه گونه شرایط جوی ، اژدر افکن و جنگنده پشتیبانی نزدیک را بخوبی اجرا نماید . با اتمام مراحل طراحی و ساخت ، نخستین تجربه رزمی FW-190 در جریان نبرد فرانسه و در اوت 1941 رقم خورد و ورود این جنگنده به عرصه رزم هوایی ، بسرعت ، موجب تثبیت برتری هوایی لوفت وافه بر آسمان منطقه نبرد ( بعنوان رکن اصلی تاکتیک بلیتزگریک ) گردید . اما این برتری ، عمدتاً در برابر جنگنده های خط مقدم آن روزهای متفقین و نیروی هوایی سلطنتی (RAF) یعنی اسپیت فایرمارک پنج ، بویژه در ارتفاع پایین و متوسط بدست آمده بود . بدین ترتیب ، شاهکار فوکه ولف ، تا ژوئیه 1942 که جنگنده بی نظیر اسپیت فایر مارک 9 وارد سازمان رزم نیروی هوایی سلطنتی گردید ، برتری آسمان منطقه نبرد را در اختیار داشت . در جبهه شرقی نیز ، نخستین ماموریت این پرنده رزمی ، در نوامبر 1942 رقم خورد و موفقیتهای بسیار زیادی را در برابر نیروی هوایی ارتش سرخ و خصوصاً ، علیه اهداف زمینی بدست آورد . براساس اطلاعات موجود ، اگر چه خلبانان نیروی هوایی ارتش سرخ ، جنگنده ساخت مسراشمیت را تهدید خطرناکتری بشمار می آوردند ، اما پرنده فوکه ولف با تکیه بر دو عامل مهارت خلبانان و رانش بیشتر پیشرانه V-12 خود ، به راحتی در جریان داگفایت ها پر زد و خورد ، در پشت جنگنده های روسی قرار گرفته و به لطف قدرت آتش بی همتای این پرنده ، و مانور پذیری بهتر در ارتفاع کم ، خطر بزرگی را برای روسها ، ایجاد می نمود . اما علیرغم وجود این ویژگی ها ، این پرنده کار آمد ، هرگز بطور کامل ، جایگزین محصول مسراشمیت نگردید. با تولید انبوه جنگنده سری FW-190 A و بیلان غیر قابل قبول آن در ارتفاعات بالا ( در آن زمان ، بیشتر درگیری های هوایی در ارتفاع 6000 متری " 20000 فوت " از سطح زمین رخ می داد) ، موجب شد تا لوفت وافه و فوکه ولف ، ارتقاء این نسخه را در دستور کار خود قرار دهد . این توسعه ، بویژه با معرفی پیشرانه های خطی JUMO-213 و ظهور نسخه FW-190D در سپتامبر 1944 ، سرعت بیشتری به خود گرفت و ورود آن به عرصه رزم هوایی ، موجب ایجاد توازن در برابر جنگنده های جدید خط مقدم متفقین گردید. در یک جمع بندی مقدماتی ، فوکه ولف FW-190 ، بنابر گفته های بسیاری از خلبانانش ، یک دوست خوب برای آنها بشمار می آمد ، چنانکه بسیاری از تکخالهای آلمانی ( شامل خلبانان مشهوری نظیر اتو کایتل ، والتر نووتنی و اریش رودلفر ) که افتخار پرواز با این پرنده را داشتند ، براین ادعای خود اصرار می ورزیدند که بسیاری از شکارهای خود را با پرنده اعجاب انگیز کورت تانک به ثبت رسانده اند . از راست به چپ : اریش رودلفر ، والتر نووتنی ، اتو کایتل ادامه دارد .................................... این مجموعه با صرف زمان ، از منابع گوناگون ، ترجمه و گرد آوری شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . در غیر اینصورت ، برداشت کننده ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود . مترجم و گرد آورنده : MR9

با سلام     الیوین دوایت   شرکت جنگ افزارسازی لاکهید مارتین ، پس از طی مذاکرات فشرده ، موفق شد تا قرارداد تامین مهمات (JASSM ( Joint Air-to-Surface Standoff Missile را با نیروی هوایی لهستان منعقد نماید . موشکهای کروز هواپایه فوق الذکر ، به شکل مشخص برای تسلیح جنگنده - بمب افکن های F-16 C/D بلاک52 این نیرو خریداری خواهد شد و بدین ترتیب ، نیروی هوایی لهستان ، پس از فنلاند و استرالیا ، سومین نیرویی بشمار می رود که این مهمات هدایت دقیق را در اختیار خواهد گرفت .     موشک هوا به زمین دورایستای مشترک (JASSM) که در ردیف پیشرفته ترین مهمات موجود در زرداخانه نیروی هوایی ایالات متحده قرار گرفته است ، وزنی در حدود 2000 پاوند (910 کیلوگرم ) داشته که از سال 2009 وارد سازمان رزم این نیرو شده است و فنلاند و استرالیا نیز این جنگ افزار را از سال 2014 وارد خدمت نموده اند .       این موشک دورایستا که  به یک کلاهک خوشه ای مجهز است ، از قابلیت پنهانکاری برخوردار بوده  و علاوه بر آن ، به یک جستجوگر پیشرفته مادن قرمز ، سامانه ضد اخلال GPS مجهز می شود . این مهمات هدایت دقیق ، پس از ورود به نیروی هوایی ایالات متحده ،  قابلیت سازگاری و حمل توسط طیف وسیعی از هواگردهای موجود شامل F16 / B-52/ B-2/B-1 / F-15E را پیدا نمود . علاوه بر آن ، پس از صدور مجوز صادرات این جنگ افزار ، جنگنده/ بمب افکن های  F/A-18 A /B و F/A-18 C/D نیز توانایی حمل و شلیک آن را بدست آوردند .   کاربردهای وسیع این مهمات هدایت دقیق باعث شد تا شرکت سازنده ، با افزایش برد این مهمات دورایستا ، نسخه AGM-158B JASSM-ER را در سال 2014 ، به بازار تسلیحاتی معرفی نماید .     با این وصف ، قرار داد منعقد شده با نیروی هوایی لهستان ، برای تحویل 40 تیر از این مهمات ، در حدود 500 میلیون دلار ارزش دارد که شامل تست های اولیه ، آموزش خدمه و ارتقاء فالکون های این نیرو خواهد بود . با انعقاد این قرارداد ، آمار موشکهای فروخته شده به 4 نیروی فوق ، به 1700 تیر رسید .

با سلام       جت رزمی بدون سرنشین QF-4E     بث استیونسون ، لندن    نیروی هوایی ایالات متحده در نظر دارد پس از مدتها بحث و تبادل نظر ، بهره برداری از  ناوگان هدف های پرنده QF-4  خود را درژانویه 2017 ، متوقف  و در اواسط همان سال ، تمامی هدفهای پرنده فوق الذکر را از خدمت خارج کند .        QF-4E های نیروی هوایی در خط پرواز    این اهداف پرنده بدون سرنشین که هم اینک در پایگاه هوایی هالومن در نیومکزیکو استقرار دارند بتدریج با نسخه های نخست جنگنده اف-16 (با شناسه QF-16) جایگزین خواهند شد که از اواسط  سال 2017 برایاستفاده  به پایگاه هوایی تیاندال تحویل داده می شوند .  پایگاه هوایی تیاندال که  تاسیسات اصلی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای استفاده از جتهای رزمی بدون سرنشین  بشمار می رود تا ماه مه 2015 ، با استفاده از QF-4 ها و در قالب وینگ 53 به همراه اسکادران 82 اهداف پرنده مستقر در پایگاه هوایی هالومن ، تست های متعدد رزمی را در میدان تیر موشکی وایت سندز به اجرا می گذاشت .      QF-4G     باقی مانده اهداف پرنده QF-4 ، تا 31 دسامبر 2016 به پروازهای آزمایشی خود برای وزارت دفاع ایالات متحده و همچنین تست های پروازی پرنده های صادراتی ادامه خواهد داد .     QF-16C     آماندا فار ، سخنگوی وینگ53 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در این باره می گوید :   انتظار می رود تا باقی مانده QF-4 ها ، در تست های شلیک ، مورد استفاده قرار گیرد و در صورتی که  پرنده ای تا اول ژانویه 2017  مورد استفاده قرار نگیرد ، به خریداران غیر نظامی فروخته خواهد شد . براساس اسناد منتشر شده ، تا نوامبر 2013 ، بیشتر از 300 فروند هدف پرنده QF-4 به این دو اسکادران تحویل داده شده است و این تصمیم ، راه را برای ورود نمونه QF-16  هموار خواهد نمود .         صرف نظر از ایده جالب تبدیل جتهای رزمی به اهداف پرنده بدون سرنشین ، به میدان دید 360 خلبان در کابین فالکون دقت فرمایید .      انتظار می رود که در مرحله نخست ، 13 فروند از جت های رزمی تغییر یافته QF-16 ،  طی یک قرارداد رسمی ، در ماه مارس به این اسکادران تحویل داده شود و براساس نیاز نیروی هوایی ، این تعداد قابل افزایش به 210 فروند خواهد بود .   در ماه مارس 2010 ، یک قرار داد طولانی مدت با بویینگ برای تبدیل نسخه های اولیه شاهین آسمان ( شامل بلوک های 15 ، 25 و30 - فالکون های A تا C) در پایگاه هوایی دیویس مونتان  آریزونا منعقد شده بود .     پی نوشت :    "در صورتی که  پرنده ای تا اول ژانویه 2017  مورد استفاده قرار نگیرد ، به خریداران غیر نظامی فروخته خواهد شد " با توجه به وضعیت نیروی هوایی ، انتظار نداریم که چنین طرح هایی به اجرا گذاشته شود ، اما حداقل نباید شاهد اتفاقاتی نظیر آنچه که بر سر اف-86 های نیروی هوایی ( پایگاه بوشهر ) آمد ، باشیم .