با سلام      پاسخ به این فرموده شما ، مثبت هست . (با توجه به فعل و انفعالات صورت گرفته در صحنه و پشت صحنه سیاسی جنگ )     در پاسخ به این سئوال شما باید احتیاط کرد تا زمانی که اسناد بیشتری منتشر شوند ، و به  ضرس قاطع نمی شود این مساله را رد یا تایید کرد . اما یک نکته  در اینجا جالب توجه هست ،  زمان عکس العمل فرماندهان مسئول در واکنش به عدم غافلگیری دشمن( نیمه هوشیار بودن عراق در خصوص اجرای عملیات )  ( اصل نخست برای اجرای تمام عملیاتهای طراحی شده در دفاع مقدس )  ، متوقف کردن اجرا ی عملیات رزمی ، عقب کشیدن نیروها  و  حفظ سازمان رزم برای عملیات بعدی ( کربلای 5) 

  با سلام    از همه دوستان بابت جدّیت و بدون تعارف بودن در چنین موضوعاتی عذر خواهی می کنم ، ولی برخی احادیث را باید بارها تکرار کرد    امير مؤمنان علي عليه السلام نيز آنان را كه از راه اعتدال به سوي افراط و تفريط كشانده مي شوند، جاهل مي خواند و مي فرمايد:   لا تَرَي الجاهِلَ إِلّا مُفرِطا او مُفرِّطاً؛   "هميشه جاهل را نمي بيني جز اينكه يا زياده روي مي كند يا كم مي آورد"

با سلام ضمن تشکر از دوست بسیار عزیز ، جناب مصطفی ، از همه دوستان فاضل و دانشمند ، تقاضا دارم ، بدون وارد شدن به حواشی و بدون شکستن حرمت فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران ، صرفاً این عملیات را براساس اِلمان های نظامی تحلیل بفرمایند . ارادتمند - MR

با سلام خدمت دوستان    ضمن تسلیت تاسوعای حسینی    گستره وب ، حقیقتاً فضای بسیار تعجب برانگیزی برای نسل دهه 50 و 60 شمسی بشمار می آید ، چرا که دسترسی به ساده ترین اطلاعات و یا حتی تصاویر ، آنچنان بعید بود که در اختیار داشتن ساده ترین منابع ( در نگاه امروز)  ، کار بسیار مشکلی می نمود .    با این حال ، در دهه شصت شمسی ، یکی از مطبوعات پیشرو در این زمینه ، مجله " دایره المعارف علمی اسلحه " از انتشارات مولوی ، بشمار می آمد که در کنار تولید محتوا در موضوعات نظامی ، دست به انتشار آلبوم های نظامی نیز می زد . در همین راستا ، دو نمونه  از تولیدات این انتشارات ، برای یاد آوری این دو دهه سخت ، اما پُر خاطره ، خدمت دوستان معرفی می گردد .            این هم یک تصویر زیبا از گربه دوست داشتنی گرومن    ( ازهمین آلبوم )   

با سلام خدمت دوستان میراژ / اگزوست نیروی هوایی ارتش بعث عراق ، با کمک های اطلاعاتی و فناورانه کشورهای غربی ، بویژه فرانسه ، از اواخر سال دوم جنگ تا پایان آن، بتدریج توانست موفقیت های تاکتیکی جالب توجهی را در جنگ علیه ایران بدست آورد . این مهم ، عمدتاً توسط جنگنده - بمب افکن های سوپر اتاندارد و پس از خروج آنها از صحنه نبرد ، توسط اسکادرانهای میراژ اف-یک ادامه پیدا نمود . میزان این موفقیت تا جایی ادامه پیدا کرد که در اواخر نبرد با ایران ، نیروی هوایی ارتش بعث ، به راحتی ، کاروان ها و تاسیسات جمهوری اسلامی ایران را در دهانه تنگه هرمز مورد حمله قرار می داد . این نقشه بخوبی ، مسیر حمله میراژهای عراقی به جنوبی ترین نقطه ای که در طول جنگ بدان دست یافتند را نشان می دهد . مسطتیل قرمز رنگ موقعیت سوخت گیری میراژهای عراقی را که بطور مسلم با هماهنگی قطر اجرا شده را نشان می دهد ژنرال براک عبدالله الحاج هنتا فرمانده وقت تیپ 66 نیروی ویژه ارتش عراق در جنگ با ایران

با سلام     نقش پر رنگ نیروی هوایی آماده ، سرحال و قبراق ، اینجا خودش را به عینه نشان می دهد ( فرض کنید روسها تعداد بیشتری بالگرد در صحنه نبرد داشتند و تعداد سورتی های رزمی انجام شده بیشتر بود )       لازمه ورود به این بحث ، بررسی تاکتیکهای قبضه های توپخانه است ، تا انجا که اطلاع دارم ، عراق ( تاکتیک شلیک براساس دکترین روسی ) برای تحت فشار قرار دادن ما در زمان هجوم (دفاع مقدس ) ترکیبی از دو تاکتیک " شلیک ردیفی- افقی " ، " شلیک ستونی - عمودی " برای توپخانه متعارف و برای MRLS ها ، از شلیک ضربدری استفاده می کرد . ( البته این مساله را باید با تصویر نشان داد تا درک بهتری ایجاد شود )   حالا برای زدن قرارگاه ها و نقاط سخت سازی شده ، ماسوره های ضد بتن و ضربتی  و برای هدف قرار دادن تجمعات پیاده ، از مهمات شدید الانفجار و  ترکش شونده و علی الظاهر ،" مهمات زمانی " استفاده می شد . البته یک نکته مهم  ، میزان آتشباری هم هست که بطور مستقیم ، هزینه ها را زیاد می کند ، مخصوصاً برای راکت اندازهای چندگانه موجود .   اگر بحث انسانی یا غیر انسانی استفاده از مهمات خاص  را کنار بگذاریم ، این "مهمات زمانی " از عناصر پیاده ، تلفات بالایی را می گیرد که در جای خودش قابل بحث هست .     یکی از مهمترین عوامل کلیدی موفقیت در چنین جنگهایی ، میزان تحرک طرفین هست ، به هراندازه ای ، تحرک واحدهای رزمی بیشتر باشد ، به همان اندازه ، موفقیت بیشتری حاصل می شود .

با سلام خدمت دوستان   "در باب اتخاذ استراتژی نامتقارن "       "وقتی دشمن پیشروی می کند ، ما عقب نشینی می کنیم "   "وقتی دشمن باز می ایستد ، ما او را به ستوه می آوریم"   "وقتی دشمن از مبارزه اجتناب می کند ، ما حمله می کنیم "   "وقتی دشمن عقب نشینی می کند ، ما او را تعقیب می کنیم "   "مائو"   پی نوشت :    شخصیت ، عملکرد و بیلان وی ، قابل تایید نیست ، اما منطق نظامی فوق الذکر ، به شکل جالب توجهی با شرایط امروز منطقه تطابق دارد.

با سلام   علی الظاهر ، ورود به خدمت بمب افکن های TU-22 به نیروی هوایی عراق ، چندان بدون حادثه نبوده است ، چرا که به تاریخ  29 ژانویه 1981 ، در جریان یک پرواز آموزشی در پایگاه هوایی زیابروفکا اتحاد شوروی ، یک فروند بمب افکن TU-22U ( به رجیستر سکان عمودی :RED 39) ساقط گردید و خلبان و ناوبر نیروی هوایی عراق کشته شدند .                                                                                                                        افسرپرواز (ناوبر)  " الف.س. واعد"                                                   افسر خلبان " ر.جواد"       

با سلام    وحشت از یک جنگ بزرگ ، موتور محّرک سازمان های مسلح         در خصوص ویروس بوروکراسی در سازمانهای مسلح چنین اعتقادی وجود داشت :    "تاریخ  نشان داده است که ، تنها وحشت از بروز یک جنگ بزرگ می تواند چرخ های بوروکراتیک سازمانهای مسلح تصمیم گیر را سریع تر از حد معمول ، به حرکت در آورد "   سرهنگ دوم ارنست  سوئینتون (1951-1868) ایده پرداز اصلی سپاه تانک ارتش سلطنتی بریتانیا

با سلام خدمت دوستان    قسمت شانزدهم      نسخه های تهاجم زمینی : FW-190 F ترکیب بندی نسخه F فوکه ولف ، که پروژه آن از ماه مه 1942 آغاز گردید ، در اصل براساس مدل آزمایشی FW-190 A.0/U.4 ساخته شد و در تمامی نمونه های تولیدی ، به دو مقر حمل بمب در زیر بالها و یک مقر مرکزی در زیر بدنه  مجهز گردید .         FW-190 F.1 نخستین نمونه از تبدیل شده از نسخه FW-190 A.4/U.3          FW-190 F.2 این مدل ، در حقیقت نمونه تغییر یافته  FW-190 A.5/U.17 بشمار می آمد که به یک مقر استاندارد ETC-501 مجهز شده بود .     FW-190 F.3 نسخه F.3 در کنار برخورداری از ویژگی های نمونه F.2 ، به دو مقر استاندارد ETC-501 برای حمل مخازن سوخت خارجی 300 لیتری مجهز می شد . در مجموع ، 432 فروند از نمونه F.3 از خط تولید خارج گشت .          نسخه های FW-190 F.4 الی FW-190 F.7 برای اجرای پروژه های خاص به مشتریان آن ، تحویل گشت .      FW-190 F.8 با اعلام نیازمندی لوفت وافه برای ارتقاء نمونه های قدیمی ، نسخه F.8 که مدل دوباره طراحی شده A.8 بشمار می رفت ، متولد گردید. این نسخه ، به  یک انژکتور بهبود یافته  برروی کمپرسور مجهز می بود که بدان اجازه می داد تا برای چند دقیقه ، عملکرد بهتری در ارتفاع بالا داشته باشد . این پرنده به 2 قبضه توپ 20م.م MG-151/20 در ریشه بال و دو قبضه تیربار 13م.م MG-131  ، در بخش فوقانی پیشرانه  ، مسلح شد .        FW-190 F.8/U.1 نیروی هوایی آلمان برای افزایش پایایی رزمی جنگنده های خط مقدم خود ، درخواست ارتقاء نسخه پایه F.8 را به شرکت فوکه ولف تسلیم نمود که این مدل  به مقرهای استاندارد V-MITT SCHOLB برای حمل دو مخزن سوخت خارجی 300 لیتری و مقر ETC-503 مجهز گردید که  به آن اجازه می داد تا یک تیر مهمات SC-250 را در بخش مرکزی بدنه حمل نماید .     FW-190 F.8/U.2 با شروع رزم در دریا میان طرفهای درگیر ، فوکه ولف یک مدل جدید از این پرنده را که با نصب یک مقر استاندارد ETC-503 ، در زیر هربال و یک مقر ETC-501 در زیر بخش مرکزی موجب پدید آمدن یک  اژدر افکن گردید. این مدل ، برای اجرای حملات ضد کشتی ، به یک سایت هدفگیری با شناسه TSA.2A تجهیز گردید که آن را قادر می ساخت با استفاده از اژدرهای 700 کیلویی (1500 پاوندی ) BT-700 ، به اهداف سطحی و زیرسطحی حمله نماید .         مقر ( پایلون ) استاندارد  لوفت وافه  با شناسه ET-503   FW-190 F.8/U.3 با مشاهده عملکرد موفقیت آمیز مدل F.8/U.2 ، نمونه سنگین تر آن نیز وارد خدمت لوفت وافه شد . این مدل به تجهیز به مقرهای ETC-502 ، قادر بود تا با یک تیر اژدر سنگین 1400 کیلوگرمی (3100 پاوندی ) با شناسه BT-1400 ، به اهداف دریایی حمله کند .        اژدرهای سری BT ، در اینجا ، خانواده BT-400 و BT-700       به شکل طبیعی ، بعلت درازای اژدرفوق ، طراحان بالاجبار ، چرخ دم را اندکی به عقب انتقال دادند و علاوه برآن ، برای مانورپذیری بیشتر ، پیشرانه قوی تر BMW-801 بدان اختصاص داده شد و سکان عمودی TA-152 ، جایگزین سکان استاندارد آن گردید.      پی نوشت :   صرف نظر از ایدئولوژی نازیسم ، باید یاد گرفت  که چگونه یک سلاح  به مرور زمان توسعه پیدا کرده و نیازهای سازمان مورد نظر را برآورده می کند ، به این فرآیند ، یک آینده نگری معقولانه گفته می شود 

با سلام پروژه " دولفین "

  با سلام   این سئوال شما ، نیاز به یک بحث جداگانه در خصوص تاریخچه و تاکتیکهای این شکل مهمات ( از جنگ دوم تا حال حاضر ) دارد ، با این حال :     مهمات موسوم به MOP  یا (Massive Ordnance Penetrator)   میزان نفوذ در بتن ، 18 متر میزان نفوذ در صخره های سخت ، 12 متر     از چپ به راست ، نحوه عملکرد سه نوع مهمات برای هدف قرار دادن سازه های زیرزمینی  : مهمات مارک 84 ، مهمات GBU-28 ، مهمات هسته ای B-61-11     نمای برش خورده یک سازه زیرزمینی و نحوه عملکرد مهمات نفوذ کننده     یک دیاگرام ساده از نحوه عملکرد مهمات نفوذ کننده

  با سلام خدمت دوست بسیار عزیز جناب کرشتی    اصولاً یکی از اصلی ترین بنیادهای حوزه پدافند غیر عامل برای مجموعه ای که فاقد دست برتر در هوا است ، همین استفاده از "دیکوی ها " یا بعبارت بهتر ، فریب دهنده هایی است که ماموریت اصلی آنها ، بالابردن هزینه  و ریسک حمله به این سازه ها بشمار می رود .   تجربه بسیار طولانی ( دقیقاً از جنگ نخست جهانی - درچهارچوب نبردهای مدرن ) در این زمینه وجود دارد . البته استفاده از فریب دهنده ها ، الزامات و مهارتهای ضروری را می طلبد ، بدلیل اینکه فریب دهنده ها ، می بایست دقیقاً مشابه سازه های واقعی به نظر آیند تا افسران شناسایی که بطور خاص برای شناخت این سازه ها از روی تصاویر هوایی و ماهواره ای آموزش دیدند ، تفاوت آنها را با سازه های اصلی تشخیص ندهند .     بعنوان مثال ، در جریان جنگ سرد ، افسران NRO ، در تصاویر ماهواره ای ، بخوبی قادر بودند تا پایگاه های پرتاب روسها ( تصویر فوق که یک سایت گاید لاین را نشان می دهد ) را از سایر سازه های نظامی تشخیص دهند ، چرا که روسها همواره محیط اطراف این موقعیت ها را بواسطه سیم های خاردار یا سایر موانع ، محصور می کردند . اما برای شناسایی  پایگاه پرتاب جمهوری خلق چین ، همواره دچار مشکل می شدند ، چرا که چینی ها با زرنگی هر چه تمام تر ، به محیط اطراف این موقعیت ها دست نزده و حتی الامکان از برهم زدن یکنواختی محیط خودداری می کردند .     تصویر ماهواره ای مرکز آزمایش هسته ای چین ( لاپ نور ) که در جریان یک ماموریت محرمانه توسط ماهواره جاسوسی KH-4 در هشتم اکتبر 1964 برداشته شده است . البته این مرکز ، محل آزمایش موشکی نبود ، اما همانطور که مشاهده می کنید ، مانعی در اطراف این مرکز دیده نمی شود .

  با سلام   به هیچ عنوان فرموده شما منفی نگری نیست ، به همین دلیل هست که اعتقاد دارم icon_arrowd     به همین دلیل سه مرحله یا سه قسمت مجزا برای واکنش وجود دارد ،   1- محل ذخیره اصلی که تحت هیچ شرایطی نشان داده نمی شود (وضعیت سفید )   2- دپوی تاکتیکی برای زمانی که بطور مثال ، وضعیت در حالت زرد ( خطر یا پیش بینی حمله ) قرار داشته باشد .( ایجاد یک شرایط امن برای آماده سازی موشک ) (با توجه به زمان مورد نیاز برای آماده سازی این موشکها ، سوخت گیری ( شارژ افقی یا عمودی ) و ....   3- نقطه شلیک اصلی که موشکها پس از سوخت گیری و مسلح شدن کلاهک  ، برای اجرای عملیات به آن نقطه می روند .   این سه مرحله منطقی به نظر می رسد و علی الظاهر برای افزایش ضریب اطمینان بخشی برای جهت عدم کشف موقعیت استقرار لانچر و موشک قبل از پرتاب (با توجه به اینکه دشمن سیستمهای کشف را در هوا و فضا در اختیار دارد و یک برتری راهبردی را به آن می دهد )  طراحی شده است . ( شاید طراحی این مراحل ، در نتیجه درس گرفتن از تجربه عراق در سال 1990 و کم رنگ کردن توانایی حریف در حوزه نیروی هوایی باشد )   پی نوشت :   1- یگان های موشکی ارتش عراق در جنگ سال 1991 ، بلافاصله پس از شروع درگیری در صحرای غربی این کشور پراکنده شدند و تا آخر جنگ با موفقیت ( حداقل در شلیک و نه اصابت دقیق ) ماموریتهای خودشون را انجام دادند ( هرچند این موفقیت بیشتر تاکتیکی بود تا اینکه روی نتیجه جنگ تاثیری بگذارد  )  . اینکه گفته می شود موفقیت تاکتیکی ، بدین دلیل هست که فرماندهان ائتلاف علیرغم استفاده از سیستمهای مختلف کشف ( از پرنده های جی - استارز تا ماهواره های مجهز به حسگرهای مادون قرمز برای کشف حرارت ناشی از شلیک  ) همواره از اینمساله شکایت داشتند که پیدا کردن لانچرهای عراقی به مانند جستجو در انبار کاه برای یافتن سوزن هست .   2-  تجربه عراق و ائتلاف     محدوده برد موشکهای اسکاد ، الحسین و العباس در جریان جنگ 1990     نقشه پراکندگی لانچرهای عراقی در جنگ 1991و ماموریتهای هوایی ائتلاف برای شکار لانچرها     آمار رسمی از شلیک موشکهای عراقی  و تعداد سورتی های انجام شده ائتلاف برای شکار TEL های عراقی   17ژانویه  تا 28 فوریه      3- فرمانده وقت یگان موشکی عراق ، ادعا می کرد ، تمامی لانچرهای عراقی ، در تمام دوره جنگ ، بطور مداوم در حرکت و جابه جایی بودند و طبیعی است ، این حرکت و جابه جایی مداوم ، شلیک و سپس ترک موقعیت پرتاب ، موجب گردید تا پرنده های شکارچی از زمان دریافت هشدار تا رسیدن به محل ، زمان کمی را در اختیار داشته باشند .     4- اظهار نظر بعضی از کاربران در خصوص بررسی" همه نظرات" :   من صحبتهای آقای عراقچی رو در برنامه گفتگوی ویژه خبری تقریبا کامل دیدم ، "نمیدونم چی بگم "باید نظرات مخالف" هم گوش داد تا به نتیجه درست رسید" و......   " اینکه عده ای ، صرفاً نمایش بازی می کنند ، با این جملات و عملکردهای بعدی شان نشان می دهد ، چقدر تحمل مطالعه نظرات دیگران را دارند

  با سلام   این اصول شما ، نقص بزرگ ما را به شکل جالبی آشکار می کند   1- چرا خبرگزاری هایی که مدافع نظام و انقلاب هستند ، از کارشناسان نظامی خبره برای تحلیل مسائل نظامی -  امنیتی استفاده نمی کنند ؟؟ مگر نه اینکه روزانه n تعداد بازدید کننده دارد و خوراک خبری برای جامعه فراهم می کنند ؟؟  (وقتی که بطور مشخص ، عیان هست که نویسنده این شکل مطالب در این رسانه ها ، حتی از بدیهی ترین اصول در حوزه امنیتی - دفاعی اطلاع ندارد یا کم اطلاع هست ، زمانی که ادبیات استفاده شده ، به مانند سایتهای درجه چندم خبری است ، انتظار دیگری ، جز سطح پایین تحلیل ها نمی رود )   - همه شبکه های خبری مشهور دنیا ، عموماً از نظامیان و کارشناسان خبره نظامی در تحلیل های خودشون استفاده می کنند ولی ما چه می کنیم ؟؟؟ کارشناس درجه چندم سیاسی را برای تحلیل تخصصی ترین مفاهیم نظامی دعوت می کنیم که بطور مشخص ، بازخورد آن معلوم خواهد بود )   2- شما از کجا اطلاع دارید که کاربرانی که این سطور را مطالعه می کنند ، در حوزه نظامی نیستند ( بدین معنی که حتماً باید معرفی شوند تا مقبول بیافتد ؟؟)   3- شما از کجا اطلاع دارید که تحلیل های تخصصی ( و نه اسپم ها ) از روی حّب و بغض هست ؟؟ ( بدین معنی که حتماً باید از یک ادبیات خاص برای تحلیل پدیده ها استفاده کرد تا مشخص شود ، نویسنده مطلب ، مدافع نظام و انقلاب هست ؟؟ )   4- ساختار نیروی های مسلح ایران (سپاه ، ارتش ، نیروی انتظامی و... )  ، به مانند سایر ساختار مسلح در دنیای امروز ، یکسری نقاط قوت دارد و یکسری نقاط ضعف ، منطق نظامی حکم می کند که نقاط قوت ، تقویت شود و نقاط ضعف ، برطرف گردد .   5- چه کسی در این تاپیک ادعا کرده که فرماندهان نیروی های مسلح ..... هستند ؟؟؟   6- راه کارهای تخصصی هم به شکل قاطعی وجود دارد ،  به شرط اینکه  کسانی وجود داشته باشند که با حذف حواشی  ، به نقدها توجه کنند .       حالا ما با هر جمله ای که میگیم داریم تیری شلیک میکنیم باید حواس مون باشه قلب نظام رو با حرفهای الکی ( چه مثبت چه منفی ، چه مشرق بازی چه منفی بازی !) هدف قرار ندیم   انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران ، به سادگی بدست نیامده که قصد داشته باشیم آن را بسادگی از دست بدهیم ، انسانهای عزیزی ، برای ادامه پیدا کردن این انقلاب  ، فدا شدند تا امروز شاهد این اقتدار باشیم و این اقتدار با نقد درست و دلسوزانه  مستحکم تر می شود . بدون شک ، کسی در این انجمن قصد ندارد تا قلب نظام را هدف بگیرد ، همه ما خواستار نیروی های مسلح مقتدری هستیم که این اقتدار از زیر سایه نقد درست عبور خواهد کرد     پی نوشت :   شاهد از غیب رسید ، به متن خبر دقت کنید ، نویسنده حتی به خودش زحمت نداده ، جستجو کند و تفاوت ظاهری بین فالکون آمریکایی و سوخوی روسی را ببیند و بعد تیتر خبر و متن را تنظیم کند . از این دست موارد آنقدر زیاد هست که قابل شمارش و کتمان نیست   http://www.yjc.ir/fa/news/5359993/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82-%D8%A7%D8%B2-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%AE%D9%8830-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4

  با سلام   برخی از نظراتی که در نقد ایشان ارائه شده غیر قابل قبول هست و یک بخشی هم قابل قبول . اما بحث اینجاست که تا قبل از پست ایشان ، چه کسی این دستاورد ها را  زیر سئوال برد ؟؟؟ حرمت چه کسی شکسته شد ؟؟؟ جز اینکه هر کاربری در محدوده مطالعات خودش ، نظرش را ارائه کرد !!!!!   متاسفانه  سقوط آزاد از دوطرف پشت بام ، رسم زمانه ما شده و حالا شما با برچسب روشنفکری ، سعی در توجیه این عمل دارید ، خود دانید و نظر شما هم محترم خواهد بود .     در مورد مدیریت فضای نبرد هم ، منظور این چیزی که شما فرمودید ، نبود ، " مدیریت فضای نبرد " بخشی از معادله جنگ در قرن بیست و یکم هست که شامل اِلمان های مختلف رزمی می شود ، حالا این مساله بنابر تحلیل دوستان ، تبدیل به پُز روشنفکری شده ، باید آن را بیشتر بررسی کرد .       رونمایی یا عدم رونمایی یک سلاح و جنگ افزار ، به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد و نه به آرزوهای ما . سطح تحلیل ها را اینقدر پایین نیاورید که مخاطب ، یا به عرش پرواز کند و از فضای واقعی دور شود و یا اینکه  تا فرش پایین آمده و همه چیز را از دست رفته بداند .

  با سلام    ضمن تشکر  :rose:  :rose:    ذکر دو نکته قابل توجه هست :   1- ما در حوزه بررسی های نظامی ، دو تا مسیر کلی را داریم ، یا وارد فضای شعاری شویم که خوب ، مشخص هست که  صرفاً در حوزه تبلیغات و چنگ و دندان نشان دادن هست و بیشتر از این کارایی ندارد و این کار را سایتهای خبری  به شکل روزمره دارند انجام می دهند و چون براساس اصول نیست ، گاهاً اثر معکوسی دارد (  قضیه مهمات اسنیک آی چند سال پیش در خبرگزاری فارس ، یک آبروریزی مطلق بشمار می رفت )    2- مسیر دوم ما ، آنالیز دقیق دستاوردهاست و بررسی آنها بدون وارد شدن به فضای شعاری  و هجمه به حرمت نیروی های مسلح ،  براساس اطلاعات منتشر شده و نه اطلاعات طبقه بندی شده است ،  که صرفاً در محدوده حدس و گمان  خواهد بود .  چون دسترسی به اسناد یا موارد طبقه بندی شده وجود ندارد و اگر هم وجود داشت ، اجازه  انتشار آن وجود نداشت .    دوستان عزیز در نیروی های مسلح باید این حقیقت را درک کنند که با توجه به جمیع جهات ، دهه 90 شمسی ، با دهه 80 به قبل تفاوت عمده ای دارد و آن دسترسی به اطلاعاتی است که تا سالها ، در کنج کتابخانه های نظامی در حال پوسیدن بود . در همین انجمن ، عزیزانی هستند که تحلیل های آنها ،قابل پذیرش تر و به حقیقت نزدیکتر هست و این بدلیل مطالعه مستمر در حوزه های مورد علاقه است .      اگر این دوستان ، توانایی استفاده از همین پتانسیل بالقوه را داشته باشند ، دیگر شاهد برخی اتفاقات ناخوشایند در مراسمات عمومی و ریشخند شدن در افکار عمومی و  صاحبان  نظر شهروندان سایر کشورها نخواهیم بود. ( که بخش مهمی از روند دیپلماسی دفاعی است )    تجربه های موفقی در این زمینه وجود دارد ( مخصوصاً تجربه های داخلی که نمونه بارز آن شهید حسن باقری است که سابقه کاری این شهید عزیز قبل از رسیدن به معاونت اطلاعات سپاه و بعدها فرمانده نیروی زمینی این نیرو ، موید همین مساله است )    تعارف را باید کنار گذاشت ، ویژگی اصلی سازمانهای مسلح  در قرن 21 ، یادگیرندگی مستمر و استفاده از تجارب پیشین برای ایجاد مسیر پیشرفت هست . حالا اگر در فضای واقعی چنین امکانی وجود ندارد و یا بسیار محدود است  ، استفاده مفید و درست از فضای مجازی ، را ه حل جایگزین خواهد بود .    وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى

  با سلام  بحث آمادگی شاید زیاد مهم نباشد ، این مقرهای زیرزمینی بطور کامل توسط شرکتهای غربی ( یوگسلاو ، بریتانیایی ، آلمانی ، فرانسوی و... ) ساخته شده بودند وبطور مشخص قبل از شروع حملات هوایی ، شناخت کافی به نقاط  قوت و ضعف آنها بعمل آمده بود که  موجب بمباران دقیق گردید . البته این مساله شاید زیاد در مورد ما صادق نباشد ، اما وقتی مبحث بسیار جدی تسلط بر فضای نبرد وارد معادلات می شود ، آن وقت چینش فاکتورها در دو طرف معادله  مقداری تغییر خواهد کرد .

  با سلام    صرفاً تا حال حاضر اطلاعات در این حد منتشر شده که  شلیک ها آنقدر دقیق بوده که  تمامی ورودی ها و خروجی های پرسنل بعلاوه منافذ تهویه کاملاً مسدود شده و پس از چندین ساعت که راه  ورود باز شد ، همه پرسنل کشته شده بودند. البته این را هم در نظر بگیرید که شرایط در حالت جنگی بود ، بغداد زیر آماج موشکهای کروز و بمباران های شدید قرار داشت که همین مساله کار را مشکل میکرد .

با سلام خدمت دوستان    " در مذّمت استحکامات ثابت صحرایی "     ژنرال جورج . اس . پاتون ، درجریان طراحی عملیات اورلرد ، ( با توجه به نوظهور بودن قدرت هوایی و ابداع بمباران استراتژیک ) چنین اعتقاد داشت :   " استحکامات ثابت صحرایی ، گورستان احمق هایی خواهد بود که  به آنها اتکاء دارند"      پی نوشت :    1- تشکر ویژه از دوست عزیز ، جناب مصطفی ، بابت یاد آوری این جمله .   2- به شکل مشخص ، این مساله هیچ ارتباطی با استراتژی های  دفاعی جمهوری اسلامی ایران ندارد و صرفاً یک یاد آوری تاریخی است . 

با سلام مجدد    نکته مقدماتی  : البته اگر بعدها تحلیل نکنند که فلانی ، قصد دارد دستاوردهای نیروی های مسلح را زیر سئوال ببرد ، یا عامل جنگ روانی ارتش ایالات متحده است :mrgreen:    با این حال ذکر یک نکته قابل توجه هست :     تاسیسات ثابت نظامی ( تاسیسات مستقر در سطح زمین و زیرزمین ) بدون وجود یک حفاظت کامل ( پدافند زمین پایه و هواپایه ) بشدت آسیب پذیر هستند ، ( حتی در صورت رعایت سخت ترین استانداردهای پدافند غیر عامل ) نمونه بارز این مساله :        تاسیسات موشکی موصل ( قبل و بعد از حمله )            مجموعه مقر کنترل / فرماندهی ارتش عراق ( قبل و بعد از بمباران ) که احتمالاً مقر زیرزمینی جایگزین ، ( تشریح شده در پست قبلی ) در زیر همین مجموعه قرار داشت که بصورتی که گذشت ، مورد حمله قرار گفت .    پی نوشت :   هدف از ارائه این پست ، یاد آوری یک تجربه ذیقیمت در خصوص ، داشتن نگاه متوازن به ماهیت جنگ افزارهای نظامی است 

  با سلام    به اعتقاد بنده ، این موقعیت ، حداقل در ظاهر ، سایت دپو نیست ، اگر این مکان ، به همین شکل ساخته شده باشد ، ( با توجه به تجهیزات و میزان کار انجام شده روی دیواره تونل ) بیشتر شبیه به یک سایت تاکتیکی برای زمانی هست که لانچرها از محل اصلی دپو به اینجا منتقل و پس از سوخت گیری به موقعیت اصلی شلیک روانه سازی خواهند شد . احتمالاً شبیه به کاری است که در فرودگاه ها با عنوان Dispatching ، شناخته می شود . ( حالا شاید قیاس درستی نباشد ولی نزدیکترین معنی را دارد )     ضمنا" در خصوص نشت آب و.... ، نه بلحاظ تخصصی ، یک فرضیه وجود و آن ، با توجه به شرایط خاص توپوگرافی ایران ( پراکندگی ارتفاعات )  نقاط خاصی برای ایجاد تونل به منظور کاربری نظامی وجود دارد ، چون جنس ارتفاعات موجود در ایران ، در همه جا ، یکسان نیست .( هر چند دو رشته کوه  البرز و زاگرس و ارتفاعات پراکنده فلات داخلی ایران ، بلحاظ سنّی ، جوان هستند ، اما ساختارهای متفاوتی دارند )     در ضمن ، تجربه عراق در سال 1991 هم پیش روی ما قرار دارد که چگونه سایتهای ثابت ، هدف قرار گرفت و سایت های متحرک هم توسط  ماهواره های اسپات رهگیری و توسط واحدهای کوچک کماندویی ، هدف قرار گرفت  .   همه این فاکتورها ، موجب می شود تا گمانه زنی های زیادی در خصوص این سایتها شکل بگیرد .   

با سلام    شخصاً تجربه ای در حوزه مهندسی عمران ندارم ، اما با بعضی از دوستان که در این حوزه متخصص هستند ، در حوزه پدافند غیرعامل پروژه هایی را کار کردم که در این پست ، بیشتر جنبه نظامی آن مورد توجه هست .    1-  به احتمال زیاد ، این تاسیسات ، بیشتر به تاسیساتی که هنوز در مراحل ابتدایی ساخت قرار دارد ، شباهت دارد که این مساله با توجه به سیاست رونمایی هایی که درسالهای اخیر انجام شده و به شکل طبیعی آن چیزی که سالها قبل (بطور مثال 2005) ، روی آن کار شده و به نمایش گذاشته می شود  ، تطابق دارد ( که البته یک نظر شخصی است ) . درنتیجه هدف از این پرده برداری را باید در جاهای دیگر دنبال کرد .    2- بطور مشخص ، این قبیل استحکامات ، با توجه به وضعیت توپوگرافی منطقه ، سطح آبهای سطحی و زیرزمینی ، میزان نفوذپذیری خاک ، شرایط اقلیمی ، تراکم جنس زمین ، مسیرهای ارتباطی ، وضعیت گسل ها و میزان زلزله خیزی ، مکان یابی و احداث می شوند . در نتیجه با توجه به تهدیدات ، نواحی مشخصی قابلیت ایجاد چنین سازه هایی را دارند (با توجه به اینکه درازای لانچرهای ایرانی مشخص هست که این مساله بطور مستقیم با ماهیت جاده های  دسترسی به تونلها ، ارتباط دارد ) ( بعنوان مثال پیچ جاده ای که پرتابگر اسکاد باید از آن عبور کند با پیچ جاده ای که  بعنوان مثال پرتابگر شهاب یا پرشینگ یا توپول از آن عبور می کند ، متفاوت هست ( چه روی زمین و چه در زیرزمین )    3- در کنار ایجاد تاسیسات اصلی ، بطور مسلم براساس اصول CCD، مواردی نظیر پراکندگی ، همگون سازی ، مخفی سازی ، تغییر ماهیت ، ایجاد اهداف دروغین ، ایجاد عوارض مصنوعی  نیز رعایت خواهد شد .    4- در یک دسته بندی خاص ، تاسیسات زیر زمینی به 3 دسته تقسیم می شوند که تاسیسات معرفی شده در رده تاسیات نوع سوم قرار می گیرد که حداقل در عمق 20 متری و حداکثر1000 متری ایجاد می شود که اغلب از پهلوی یک ارتفاع مشخص ، حفر شده و یا اینکه تونل ها یا غارهای طبیعی را برای هدف مورد نظر گسترش داد ( که این هم بطور مجدد ، مکان های ایجاد شده را به نقاط خاص محدود می کند )    5- اما اکر بخواهیم این تاسیسات را نه بعنوان یک سایت نگهداری ، بلکه بعنوان یک سایت نگهداری - پرتاب ، تفسیر کنیم ، شاید تصویر  ذیل راهنمای ما باشد      6-  نحوه تفسیر افسران NRO یا NSA از تاسیسات زیرزمینی کشور هدف ( در اینجا نطنز )       7- به شکل مشخصی ، عمق 500 متری ، ویا اگر گفته می شد 1000 متر ، جای تعجب نبود ، چرا که ایجاد سازه های زیرزمینی نوع سوم ، در همین استاندارد صورت می گیرد .      8- اما زیاد نباید به چنین تاسیساتی اتکاء داشت . زمانی که دشمن برتری هوایی را در دست داشته باشد ، این تاسیسات بدلایل مختلف ، آسیب پذیر هستند ( دلایل آن هم طولانی است  که در این پست نمی گنجد ( اما بعنوان مثال :     چنین تاسیساتی ، بطور مسلم ورودی و خروجی های متعددی دارند و علاوه برآن ، برای تامین هوای پرسنل ، نیاز به ایجاد سامانه های تهویه خواهد بود که این دو تبدیل به نقاط ضعف آن خواهد شد : - ورودی ها و خروجی ها ( در صورت یکی بودن آسیب پذیری شدید و در صورت جداگانه بودن ، آسیب پذیری کمتر خواهد بود )  نیاز به جاده دارند و جاده عبور خودروهای حامل موشک به شکل خاصی باید طراحی و احداث شوند که با توجه به اینکه دشمن در حوزه استفاده از هوا و فضا ( با سرنشین و بدون سرنشین برتری دارد و اینکه  احتمالاً شروع حمله هم با او خواهد بود )  با شناسایی مدخل ها ، قطعاً درصدد از کار انداختن آنها بر خواهد آمد .    9- یک مثال خوب از ایجاد چنین تاسیساتی ، کره شمالی هست :     10- ارتش چین هم ید طولانی در ساخت چنین تاسیساتی دارد :     11- بطور مشخص ، یکی از موفقترین تجربیات در ساخت تاسیسات زیرزمینی با قابلیت استقرار موشکهای بالستیک ، پروژه  M-X ارتش ایالات متحده  است : ( با این توضیح که تاسیسات ام- ایکس کاملاً در شرایط توپوگرافیکی مسطح احداث شد )          12- در نهایت و بر خلاف نظر بعضی از دوستان ، ایجاد مشابه چنین تاسیساتی برای نیروی هوایی ، بسیار ضروری خواهد بود  ( کاری که قرار بود برای تاسیسات فرماندهی - کنترل نیروی هوایی صورت بگیرد که از سرنوشت ادامه آن خبری در دست نیست )      13-  به طور معمول ، تاسیات زیرزمینی به روشهای مختلفی نظیر لرزه سنجی  ، ثقل سنجی ، روشهای ژئوالکتریک ،رادارهای ویژه سنجش سطح زمین (GPR) و.... قابل کشف است که باید دید برای جلوگیری از این مساله چه اقداماتی انجام شده است . پی نوشت :   1- این پست بسیار خلاصه بود ، چون مطالب و تحلیل های بهتری وجود دارد که شاید در وقت مناسب تقدیم گردد .  2- یک تجربه جالب از جنگ  نخست خلیج فارس  براساس ادعاهای یک افسر ارشد عراقی ، ارتش عراق با پیش بینی احتمال بمباران مراکز فرماندهی رو زمین ، یک ستاد کنترل زیرزمینی را پیش بینی نمود که در جریان جنگ ، نیروی هوایی آمریکا فقط با مورد اصابت قرار دادن ورودی /خروجی و خروجی هواکش های این مقر ، موجب شد تا افسران کنترلر بدون  شلیک حتی یک گلوله ، از خفگی ناشی از کمبود اکسیژن کشته شوند . نتیجه طبیعی این هست که بدون ایجاد یک برتری هوایی و یا حداقل موازنه نسبی هوایی در برابر حریف ، این شکل استحکامات از آسیب پذیری نسبتا" قابل توجهی برخوردارند . 

  با سلام - ضمن تشکر از توجه شما   در مورد سئوال نخست باید به یک نکته اشاره کرد ( چون دلایل متعددی در این زمینه وجود دارند )   1- حجم فناوری های حساسی که به عراق داده شد ، بیشتر از تصور دولتهای اروپایی و ایالات متحده بود ، که فقط یک قلم آن جریان ابرتوپ عراق بشمار می آید . بعد از پایان جنگ با ایران ، این حجم عظیم سرمایه گذاری روی صنایع نظامی ، بار سنگینی روی دوش عراق بود و همزمانی آن با کاهش قیمت نفت و بدگمانی صدام به کشورهای عربی ، در نهایت موجب حمله به کویت شد . بنابراین فاصله کم زمانی میان پایان جنگ با ایران و حمله به کویت ، اجازه نداد تا ارتش عراق بطور کامل از سرمایه گذاریهای خودش استفاده کند . ولی همان زیرساختهای بالقوه ، خطر زیادی برای کشورهای فوق الذکر بشمار میرفت و شاید همین مساله علت واکنش شدید در قالب عملیات طوفان صحرا گردید .       در پاسخ به این سئوال هم ، یک مساله به ذهنم می رسد و آن ، جمله مشهور وفیق السامرایی پس از پایان جنگ با ایران هست . وی درکتابش ادعا می کند که در یک ارزیابی بدین نتیجه رسیدند که عراق بدون کمک خارجی ،حتی قادر به تولید چوب کبریت هم نیست و این مساله  یعنی وابستگی بیش از حد متعارف برای سرپا نگه داشتن ماشین جنگی ارتش عراق ، با قطع کمکها ، موجب دردسر بزرگی شد . در این زمینه مثال و نمونه زیادهست . مثلاً عراق بعلت تحریم قادر به وارد کردن لاستیک برای خودروهای نظامی نبود و لجستیک ارتش عملاً برای مدتی متوقف شد (بعد از جنگ 1991 ) و یا در جریان قیام مردم جنوب عراق ، انبارهای ارتش آنچنان دچار مضیقه شد که برای سرکوب ، این ارتش مجبور به خرید بیشتر از 2000000 تیر مهمات AK-47 به شکل قاچاق از بازار سیاه (احتمالاً اردن )  گردید.     پی نوشت :   1- در مورد کمبود لاستیک یک نکته جالب به ذهن رسید . جایی مطالعه می کردم که به دلیل فوق الذکر سربازان مامور در کویت قادر به رساندن خود در زمان مقرر به واحدهای تابعه نبودند و چندین مورد گزارش در خصوص تنبیه سربازان (بریدن قسمتی از گوش ) به ثبت رسیده است . icon_eek   2- کتاب سوداگری مرگ   از تحلیلگر آمریکایی ، کنت تیمرمن ، شرح جالبی در خصوص تجهیز ، تسلیح و پشتیبانی از عراق ارائه داده که علیرغم قدیمی بودن ، مطالعه آن جالب خواهد بود .

با سلام     در ارتباط با شرکت مستقیم میراژهای2000 نیروی هوایی مصر در جنگ با ایران مطلبی را تا حال حاضر مطالعه نکردم . البته شاید یک تداخل اطلاعات باشد ، چرا که در بلند مدت قرار بود تا عراق در مجتمع سعد 16 ، توانایی اورهال کامل میراژهای اف- یک، پس از آن تولید کامل پیشرانه این هواپیما و درنهایت مونتاژ میراژهای 2000 را بدست آورد .   در خصوص شرکت میراژهای مصری هم ، یحتمل این پرنده ها از نمونه MIRAGE -5 SD بشمار می آمدند که برای از کارانداختن سامانه های دفاع هوایی ایران (بویژه MIM-23)  به یک غلاف جنگ الکترونیک Selenia AN/ALQ-234 مجهز شده بودند که البته گزارشهای مبهمی در خصوص ساقط شدن یک فروند از این پرنده ها وجود دارد .   در خصوص فلاگرها هم یک نکته جالب وجود دارد که علاوه بر این پرنده ها ، تعدادی از فیشبدهای عراقی هم برای ارتقاء به یوگسلاوی ارسال شدند که  علی الظاهر در همانجا باقی ماندند .