با سلام    خوب ، بنده ، برادر دینی شما ،  هموطن شماو شاید همشهری شما . همه ما دغدغه وجود سازمان مسلح کارآمد ، مدرن ، هوشمند ، قدرتمند  را درهمه عرصه ها در جمهوری اسلامی ایران داریم ، کسانی که با توجه به اِلمان های گفته شده ، بتوانند از تمامیت ارضی این کشور که یک دوره زمانی بیش از 300000 انسان ، برای حفظ آن ، عزیز ترین دارایی خودشون (زندگی ) را تقدیم کردند ، دفاع کنند .و صد البته ، اگر این نقد و بیان نواقص ، با احترام و منطق مستدل باشد ، بطور مسلم تاثیرگذار تر هست .    :rose:  :rose:  :rose: 

  با سلام   یک نکته جالب ، کمیته  دولتی امنیت ( به روسی KGB) در چارت سازمانی خودش ، یک مدرسه ای داشت که در دورترین نقطه اتحاد شوروی ( سیبری ) مستقر بود . این مدرسه ، یک وظیفه بسیار مهم داشت ، آموزش عوامل اطلاعاتی با فرهنگ و ساختار فکری دشمن اتحاد شوروی ( غرب )  ، به شکلی که فارغ التحصیل این مدرسه ، روی زبان ، فرهنگ ، ساختارهای اقتصادی ، ساختارهای نظامی ، امنیتی و .... دشمنانشان ( به تفکیک هر کشور ) می بایست مسلط شوند . ( هر چند در یک مورد ، فارغ التحصیل این مدرسه به اداره محافظت از قانون اساسی فدرال (BND) پناهنده شد و کاررا خراب کرد ولی  در کار خودش آدم مسلطی بود .)   کیفیت کار این مدرسه چنان بود که در پایان هر دوره ، عامل اطلاعاتی ، چنان ساختار نظامی / امنیتی خودی و دشمن را نقد می کرد که یک لحظه تصور بر این می شد که این فرد ، سالها در آن سازمان کار کرده  .   ما باید یاد بگیریم از دریچه چشم دشمن ، به مشکلات و نواقص خودمون ، نگاه کنیم ( البته با رعایت ملاحضاتی ) . همه بخوبی ، تعریف و تمجید را بلدند ، اما وقتی نقد درست ، با رعایت احترام متقابل و.... صورت گیرد ، آن وقت هست که باید به پیشرفت امیدوار باشیم .

  با سلام    فرموده شما کاملاً صحیح هست ، ولی این احتمال را باید در نظر گرفت که دشمن بطور مداوم سیستم های پدافندی ما را رصد می کند( پروازهای منظم در یک فاصله استاندارد از مرزها در کنار وجود پست های شنود )  و  علاوه برآن ، حتی اگر این مساله صرفاً برای نشان دادن ارتقاء صورت گرفته بر روی سامانه اس-200  باشد ، بازهم در زمان خطر یا حمله ، مشکلی را حل نمی کند( شاید در کوتاه مدت و به شکل جزیی بشود روی آن مانور تبلیغاتی کرد )  ، چون این سامانه ، در صورت هر ارتقاء ایجاد شده در آن  ، بازهم محدودیتهای خاص خودش را دارد ، چون فقط نقاط مشخصی هست که  سایت این سامانه را می شود در آن ایجاد کرد ، شکل استقرار رادارها ، آتشبارها ، پست های فرماندهی  ، منابع تامین برق و .... کاملاً قابل پیش بینی هست ( بدلیل حجیم بودن آن ).    در کل ، برای مقابله با تهدیدهای قرن بیست و یکم ، زیاد نباید روی آن حساب باز کرد .       سامانه حجیم اس-200 ( در اینجا ، بانکر نگهداری موشک و شکل انتقال آن از لانچر به پناهگاه در ارتش آلمان شرقی سابق )    در صورت درگیری با اهداف سریع و مانور پذیر ، در بهترین حالت ، پس از نخستین شلیک ، سایت ، بسیار آسیب پذیر خواهد شد .

با سلام خدمت دوستان    نمی شود عنوانی برای این پست نوشت        زمانی فرا می رسد که جنگ تمام می شود و رزمندگان امروز به سه دسته تقسیم می‏شوند:      دسته ای به مخالفت با گذشته خود بر می خیزند و از گذشته خود پشیمان می‏شوند.    دسته ای راه بی تفاوتی می‏گزینند و در زندگی مادی خود غرق می‏شوند و همه چیز را فراموش می‏کنند.   دسته سوم به گذشته خود وفادار می‏مانند و احساس مسئولیت می‏کنند که از شدت مصائب و غصه ها، دق خواهند کرد.   پس از خدا بخواهید که با وصال شهادت، از عواقب زندگی بعد از جنگ در امان بمانید!     سردار شهید ، حمیدباکری 

  با سلام    البته خود این خبر زیاد باعث مسرّت و خوشحالی نیست ، اصولاً سامانه اس-200 ، برای هدف قرار دادن اهداف بزرگ و سنگین و با مانور پذیری پایین طراحی شده ، هدف قرار دادن پهپاد با قیمت چند هزار دلاری  با یک موشک چند صد هزار دلاری ، مقرون به صرفه نیست . مثل این می ماند که با پُتک ، یک پشّه را از بین برد .    در حال حاضر ، ارتفاع پروازی پهپادها روز به روز دارد افزایش پیدا می کند ( ارتفاع 20000 پایی ) ، که برای هدف قرار دادن آنها ، سامانه های خاصی تعریف شده ، نه اینکه  به سبک  جنگ سرد قصد داشته باشیم ، این تجهیزات را با اس-200 ، هدف قرار دهیم . چرا که در این بین ، عامل هزینه ، خودش یک معضل هست . در حالی که دشمن توانایی تولید انبوه پهپادهای مختلف را در کلاس های مختلف دارد ، بعنوان مثال آیا ما توانایی تولید اس-200 را در مقیاس انبوه داریم  ؟؟؟ ( در صورت وجود این توانایی در داخل کشور )  که فرضاً قصد داشته باشیم تک تک آنها را با اس-200 هدف قرار دهیم ؟؟؟    با سلام  البته تا جایی که یادم هست ، متحرک سازی هاوک ، ناشی از تجربه تلخ هدف قرار گرفتن تعدادی از انها توسط موشکهای ضد رادار عراقی بود . برای هدف قرار دادن فاکس بت ، هاوک را به ارتفاعات هم منتقل کرده بودند ، اما براساس اطلاعات منتشر شده ، ظاهراً نتیجه ای گرفته نشد 

با سلام مجدد      نکته جالب در خصوص پدافند هوایی این هست که ما تجربه نسبتاً جالب از متحرک سازی هاوک را داریم ، ولی علت خرید سامانه های نیمه متحرک اس-200 را هنوز متوجه نمی شوم   

  با سلام    خمپاره انداز 60 م.م فاتح  (حدید HM)                 اطلاعات بیشتر http://www.military.ir/forums/topic/7649-معرفی-چند-نمونه-خمپاره-انداز-ساخت-داخل/?p=77709

  با سلام    در حوزه  عدم تحرک مجموعه پرتاب کننده  و همچنین عدم مانور پذیری موشک  و همچنین ، فلسفه ساخت این سیستم پدافندی .       کل مجموعه سامانه اس-200 ( موشک با کلاهک هسته ای )  برای مقابله با گروه بمب افکن های استراتژیک ایالات متحده در جنگ سرد ( نظیرB-52 ) طراحی و بکار گرفته شد و اصولاً استفاده از آن علیه اهداف مانور پذیر در قرن 21 ، چیزی شبیه به شوخی هست .    علاوه برآن ، تجربه جنگ با عراق (1367-1359) ، جنگ آمریکا با عراق ( سال 1370 ) و جنگ یوگسلاوی ، نشان داد که دوره آتشبارهای ثابت دفاع هوایی به اتمام رسیده .    قبل از حمله متحدین به عراق در ژانویه 1990 ، وابسته نظامی اتحاد شوروی در بغداد ( سرهنگ ویکتور )  ، در گفتگویی با صدام ، به وی هشدار دادکه ورود به جنگ با سامانه های سام-3 و سام-2 ( بعنوان ستون فقرات دفاع هوایی عراق) بیشتر شبیه به خودکشی است .    این شکل هم شد ، 100000 سورتی پرواز نیروی های ائتلاف ، در مقابل ادعای عراق در ساقط کردن 80 فروند هواپیما ( که این رقم ، خودش جای سئوال و ابهام دارد ) 

با سلام خدمت دوستان    اصولاً پدافند هوایی را  به معنی دفاع در برابر هجوم یا تک هوایی تعریف می کنند که  شامل مجموعه اقداماتی می‌شود که به منظور انهدام٬خنثی‌سازی و یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها٬ موشک‌های بالستیکی و سایر انواع موشک‌های دشمن درهوا انجام می‌گردد.    این مساله عمدتاً بصورت عامل و غیر عامل انجام می شود که دراینجا بحث دفاع عامل مورد توجه هست .        در حوزه پدافند هوایی زمین پایه ، دو اصل باید در نظر گرفته شود :   1- تجهیزات راداری ، شامل رادارهای OTH ، رادارهای ضد موشک بالستیک ، رادارهای اخطار اولیه ، رادارهای کشف برد متوسط و کوتاه و رادارهای غیرفعال    2- تجهیزات موشکی و توپخانه ، شامل سامانه های توپخانه ای با مهمات هوشمند ، پدافند موشکی ارتفاع کم ، ارتفاع متوسط و بلند ( متحرک ) و سامانه های موشکی دوش پرتاب    در حوزه پدافند هوایی ، هواپایه ، هم 3 عامل باید مورد توجه قرار گیرد :   1- منطقه درگیری پرنده های شکاری FLIGHT ENGAGEMENT ZONE 2- منطقه درگیری موشکهای زمین به هوا MISSILE ENGAGEMENT ZONE 3- منطقه درگیری توپخانه ضد هوایی WEAPON ENGAGEMENT ZONE    نکته مهم : دو محدوده بالا ، باید همدیگر را پوشش دهند ، در غیر اینصورت ، شبکه پدافندی به مانند پنیر سویسی ، شکاف پیدا کرده و برای مهاجمان ، عبور از آن کار آسانی خواهد بود . ( دره بقاع ، سوریه ، 1982 )          محدوده برد درگیری آتشبارهای ضد هوایی از کالیبر 75 م.م  تا آتشبارهای موشکی نایت هرکولس        برش عرضی محدوده ی شبکه پدافند هوایی    محدوده برد آتش جنگ افزار پیاده نظام (کالیبر 7.62 م.م )    محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند نیمه سنگین ( کالیبر 12.7 م.م تا 37 م.م )   محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند سنگین ( کالیبر 57 م.م تا 85م.م )   محدوده برد آتش جنگ افزارهای پدافند فوق سنگین ( کالیبر 100 م.م تا 130م.م )     حالا با توجه به این توضیحات و نمودارها ، شبکه پدافندی ما را تحلیل کنید .   منبع :   جزوات و کتابهای منتشر شده پدافند هوایی  ، کتب سری FM و اطلاعات پراکنده در دسترس ، از تحلیل گران آژانس امنیت ملی ایالات متحده  :winking:    پی نوشت :   دلیل اصرار بر ناکارآمد بودن سامانه هایی نظیر اس-200 و تعجب از اصرار عزیزان در بکارگیری این شکل سامانه ها ، تجاربی است که در تاریخ نظامی به ثبت رسیده و برای مواجه نشدن با تجارب تلخ گذشته ، مطالعه آنها ضروری است .   نقل قول این مطلب ، با ذکر منبع (MILITARY.IR) ، موجب امتنان خواهد بود . 

با سلام خدمت دوستان    "ترن" 1964         در تابستان سال 1944 با نزدیک شدن نیروهای متفقین به پاریس، سرهنگ فرانس فون والدهایم دستوراتی دریافت می کند مبنی بر جمع آوری آثار هنری یک موزه و انتقال آن به آلمان. اما با درز خبر این سرقت، نهضت مقاومت تلاش می کند مانع این اقدام گردد و...     نکاتی که احتمالا درباره « ترن» نمی دانید :     پیش از اینکه فرانک هایمر به عنوان کارگردان فیلم « ترن » بر سر کار بیاید، آرتور پن تمام مراحل پیش تولید را گذرانده بود و حتی برای فیلمبرداری اولین سکانس آماده می شد اما پس از مخالفت برت لنکستر با دیدگاه او برای ساخت فیلم، آرتور پن از پروژه کنار گذاشته شد و جان فرانک هایمر جایگزین وی شد.   فرانک هایمر گفته بود که اعتقاد دارد تمام لحظات فیلم باید واقعی باشد و همینطور هم شد. در سکانس برخورد دو ترن با یکدیگر، آن ترن ها واقعی هستند!   فرانک هایمر برای حمل و نقل تجهیزات فیلمبرداری، یک ترن اختصاصی کرایه کرده بود تا وسایلشان را جابجا کند.   پی نوشت :   اگر چه فیلم در سال 1964 و بصورت سیاه وسفید تهیه شده ، اما به شکل تعجب آوری ، همه جزییات ( یونیفرم ها ، ، مکان ها و... ) درست رعایت شده است . به اعتقاد برخی ، بهترین سکانس این فیلم ، صحنه های آخر آن بشمار می رود ، زمانی که سرهنگ فون والدهایم ، پس از متوقف شدن قطار حامل اشیاء هنری ، یک ستون موتوری ورماخت حامل  مجروحین جنگی را به قصد مصادره کامیون ها متوقف کرده و برای بدست آوردن آن به زور متوسل می شود ، اما ، معاون وی ، به او یادآوری می کند که آلمان درجنگ شکست خورده و چاره ای برای آن وجود ندارد . 

با سلام    البته دوستان عزیزی که در زمینه شناخت سلاح های انفرادی ، تجربه بیشتری دارند ، باید نظر تخصصی خودشون را بفرمایند ، اگر قصد  داشته باشیم نیمه خالی لیوان را مشاهده کنیم ،  رّدپای دو کشور مصر و جمهوری خلق چین در سلاح های به نمایش گذاشته شده در رزمایش امروز به چشم می خورد :       مجموعه قنداق و قبضه رولوری ساخت جمهوری خلق چین        جنگ افزار AK-74 ساخت جمهوری خلق چین      در مورد سلاحی که در اختیار یکی از شرکت کنندگان در رزمایش بود ، به نظرم بیشتر شبیه جنگ افزار انفرادی MAADI ساخت کشور مصر هست . نمونه اصلی این سلاح با کالیبر 39*7.62 به ریل استاندارد اولتیماک ACR-2 SL مسلح هست که به جای قنداق استاندارد ، از قنداق سلاح M-16 استفاده کرده است .  اگر همین سلاح ، در اختیار نیروهای مسلح باشد ، گزینه بدی نیست ، ولی امتیاز ساخت ( در صورت وجود )  از کجا آمده ؟؟

با سلام خدمت دوستان    قسمت چهاردهم       توسعه جنگنده های رزم هوایی در ارتفاع بالا :   با وارد شدن رزم هوایی به مراحل حساس خود در  جنگ دوم جهانی ، کورت تانک در جستجوی یک راه حل اساسی برای حل مشکل مانور پذیری جنگنده اش در ارتفاع بالا بود . به همین دلیل ، وی در سال 1941 به لوفت وافه پیشنها داد تا نمونه های بهبود یافته از این جنگنده ، مجهز به پیشرانه های جدید  و توبورشارژها ( به جای سوپر شارژها )  جایگزین مدل های قدیم شوند . در نتیجه ، نمونه های ذیل متولد شدند :   FW-190 V.12 نسخه وی-12 فوکه ولف ، یک مدل ارتقاء یافته  از نمونه A.10 بشمار می رفت که در نهایت باشناسه B نامگذاری گردید.       FW-190 V.13  نمونه نخست از سری C جنگنده FW-190      FW-190 V.15 این پرنده با رجیستر 0036 ، دومین نمونه از سری C  بحساب می آمد .       FW-190 V.16 سومین نسخه اولیه از سری C  فوکه ولف        FW-190 V.18 چهارمین  نسخه اولیه از سری C  فوکه ولف          FW-190 B.0 فوکه ولف در یک طرح آزمایشی ، به منظور افزایش قدرت پیشرانه BMW-801 ، یک توربوشارژ را جایگزین سوپرشارژ های مورد استفاده نمود .        FW-190 B.1 این مدل ، بلحاظ پیشرانه و استفاده از توربوشارژر ، شبیه به نمونه B.0 بود ، با این تفاوت که  آرایش تسلیحاتی آن ، به شکل اساسی تغییر یافت . با این حال ، در طرح اولیه ، نمونه B.1 به 4 قبضه تیربار 7.92م.م MG-17 و دو قبضه توپ 20م.م MG/FF مسلح گردید ، اما دومین فروند بدلیل نیاز به قدرت آتش بیشتر ، به دو قبضه تیربار MG-17  ، دو قبضه توپ 20م.م MG-151 ، دو قبضه توپ  20م.م MG/FF مجهز شد . با این وجود ، پس از خروج آخرین فروند از خط تولید ( رجیستر811) ، بدلایل مختلف ، مونتاژ قطعات بعدی ، متوقف شد .     FW-190 C همانطور که در سطور پیشین تشریح شد ، نسخه C فوکه ولف ، برای دستیابی به قدرت رانش بیشتر ، به توربوشارژر DB-603 مجهز گردید . برای حفظ مرکز ثقل این پرنده رزمی ، مساحت سکان عمودی آن افزایش یافت . عملکرد این پرنده آنچنان بود که نمونه های ارتقاء یافته آن با شناسه V.18/U.1، V-29 ، V.30 ، V-32 ، V.33 نیز وارد سازمان رزم لوفت وافه گردید.        ادامه دارد ................

با سلام    البته خارج از موضوع هست ، ولی در مورد کمربند بحران برژینسکی یا بعبارت بهتر کمربند جنوبی بحران برژینسکی ، یک نکته جالب وجود دارد      در این کمربند که از جنوب شرق آسیا تا جنوب اروپا کشیده شده ، بیشتر از 90 ناحیه بحرانی شناسایی شده که بخش اعظمی از درگیری های خونین پس از دومین جنگ جهانی ، در این کمربند رخ داده است که همانطور که مشاهده می کنید ، جمهوری اسلامی ایران هم در این کمربند قرار دارد . این  کمربند در چارچوب Greater Middle East project توسط گروهی از اندیشکده های غربی ، مورد بررسی قرار گرفته  که توضیخ و تشریح آن ، باید به زمانی دیگر موکول شود .   پی نوشت :   در حال حاضر ، همین را خدمت دوستان عرض کنم که خوابهای بسیار بدی برای ما دیده شده ، که امیدوارم ، تعبیر  نشود. 

  با سلام - مشخصاً همین طور هست ، اما اگر بتوانید با همین شرایط ، روسها را وادار کنید که سخت افزار یا فناوری مورد نیاز ما ( نه آنچه که انها خواستار آن هستند ) را به ما بفروشند ، با توجه به سابقه نسبتاً مناسب ما در تعمیر و نگهداری سخت افزار غربی ، می شود به یک راه حل میانه رسید . ( هرچند بسیار مشکل هست ولی ظاهراً مجبورهستیم )      ظاهراً با ورود ناوگان پرنده های رزمی شرقی ، پرسنل نیروی هوایی ، یک برنامه و دستور العمل جامع را برای  تطبیق تعمیر و نگهداری همزمان ناوگان غربی و شرقی ، به اجرا گذاشته است .    هر چند برای ما این مساله هزینه های زیادی داشته ، دارد و خواهد داشت . ولی وقتی شما بتوانید سیاست گذاری خودتون را در بخش سیاسی و نظامی ، هماهنگ کنید ، آن وقت امتیاز گیری از دو طرف (  روسها و غربی ها ) ممکن می شود ، کاری که هند بطور همزمان با روسها و بریتانیایی ها انجام داد (  بعنوان یک کشور به اصطلاح غیر متعهد )       نکته جالبی که وجود دارد این هست که خود روسها در اوایل دهه90 ، به این سیاست دوران اتحاد شوروی ، معترض بودند ، بعنوان مثال ، معاون یک شرکت تسلیحاتی روسی ، به این نکته اشاره  می کرد که "   " در حالی که مشتری از ما خمپاره انداز 80 م.م  در خواست می کرد ، ما ( روسها)  به انها خمپاره انداز 82 م.م  می فروختیم ، این یعنی  در نظر نگرفتن نیاز مشتری . حالا اگر مشتری ، یک کشور جهان سومی بود ، شاید این مساله زیاد اهمیت نداشت ولی برای کشورهایی در حوزه های بحران زا ، ( کمربند بحران برژینسکی )  این مساله حیاتی است . "   بنابراین ، روسها ، به این مساله معترفند ، پس هوشمندی خریدار هست که چگونه با برگهای برنده ای که دارد ، بازی کند تا بتواند ، امتیاز لازمه را بگیرد . 

  با سلام ،   یک طرف ماجرا روسها هستند ،   اما طرف دوم که ما باشیم ، بدلیل عدم استفاده از کارشناسان مجرب برای تنظیم قرارداد و بهانه تراشی های مختلف ( مورد بسیار جالب ، بحث تولید پیشرانه میگ-29 در ایران )  و همچنین ، تغییر مداوم خواسته ها ونیازها و همچین چانه زنی بی دلیل بر سر قیمت  ( به همان دلیل قبلی و به گفته یکی از دست اندرکارانی که در این حوزه مسئول بوده  ) ، عملاً دست روسها را برای عمل نکردن به وعده های خودشون ، باز گذاشتیم .   در اینکه روسها ، سعی می کنند که کمتر به ما فناوری بفروشند و بیشتر با فروش سخت افزار دست چندم ، مارا بخودشون وابسته کنند ، شکی نیست ، اما ظاهراً این ما هستیم که در موضع خریدار قرار داریم و ما باید با انتخاب درست هیات اعزامی ، برمبنای نیازهای واقعی و نه معاملات سیاسی ، نیروی های مسلح کشور را تقویت کنیم .

  با سلام   در حدود 8 یا 10 سال پیش ، مقاله ای در یکی از نشریات روسی به چاپ رسید مبنی بر اینکه کل پروژه میگ1.44 یک فریبکاری بزرگ از سوی شرکت میگ-ماپو و نیروی هوایی روسیه برای جذب بودجه بیشتر از سوی وزارت دفاع این کشور بوده است ، حتی گفته می شد سرخلبان آزمایشی شرگت میگ-ماپو ، بدلیل عدم موافقت برای شرکت در این فریبکاری از سمت چندین ساله اش استعفا ( اخراج ) گردید .   یکی از موارد بسیار عجیب در مورد این جنگنده ، سطوح بسیار بزرگ پروازی که بیشترین سطح مقطع راداری را برای آن ایجاد می کنند بود که فلسفه طراحی آن را زیر سئوال می برد ، با این حال در همان زمان شایعات بسیار جدی در خصوص استراتژی متفاوت روسها نسبت به غربی ها در حوزه پنهان سازی پرنده های رزمی وجود داشت . بدین معنی که اگر راهبرد آمریکایی ها برای ساخت پرنده های پنهانکار ، استفاده از مواد جاذب امواج رادار و یا استفاده از شکل های هندسی در بدنه هواپیما بود ، روسها برای پایین آوردن هزینه تولید و نگهداری ، راه حل متفاوتی را برگزیده بودند . بدین معنی که پرنده روس ، برای اختفاء از دید رادار ، به یک سامانه تولید حباب پلاسمایی به وزن تقریبی 100 کیلوگرم مجهز می شد و در زمان نزدیک شدن به نقاط بشدت حفاظت شده ، این سامانه با تولید این حباب ، بطور تقریبی ، پرنده را از دید شبکه پدافند هوایی دشمن پنهان نگاه می داشت .     کنترل کننده های سطوح بزرگ پروازی، یکی از نقاط مبهم طراحی میگ1.44 بشمار می رفت   با این روش ، حتی بمب افکن های بزرگی نظیر بلاک جک یا TU-95 بدون دیده شدن در رادار ، براحتی به اهداف خود نزدیک می شدند . اما وجود این سامانه و فناوری ، در همان زمان مورد تردید قرار گرفت و پرونده آن بایگانی شد .     پی نوشت :   اگر چه ما از روسها سابقه ذهنی بسیار نامناسب و بدی  را در خصوص عمل به مفاد قرار دادها داریم ، اما این نباید باعث شود تا ضعف خودمون را در این زمینه نادیده بگیریم . دقت در مفاد قراردادهای خرید فالکروم ، فنسر ، اس-300 و... این ضرب المثل مشهور روسها را به ما یاد آوری می کند . " به آدم خسیس ، چیزی نمی رسد " .

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ   لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ   به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانیش هميشگى است،جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ.   با سلام خدمت دوستان در حقیقت مدیریت محترم انجمن ، یکی از مهمترین اصول 9 تا 12 گانه جنگ  ، را بخوبی استفاده می کنند و امروز که وارد انجمن شدم ،  دچار غافلگیری شدم . البته با وجود عزیزانی که به مراتب ، از بنده سابقه ، تجربه و دانش بیشتری دارند ، این انتخاب شاید یک مقدار عجیب باشد ،ولی به هر ترتیب ، مسئولیتی هست که بر عهده بنده گذاشته شده و از این اعتماد متشکرم . مشخصاً این مسئولیت سنگینی هست و امیدوارم ، با همکاری همه عزیزان ، _ مدیریت محترم ، مدیران بسیار عزیز بخش ها ، عزیزان عضو و در مجموع ، همه عزیزانی که عضویت انجمن را دارند ، در راه اعتلای اخلاقی ، علمی انجمن تلاش کنیم .   ارادتمند - MR9 :rose: :rose: :rose: :rose:  

  خیر- غرب گرا بودن یا شرق گرا بودن ، یا چیزهایی شبیه به این ( البته به غیر از یک استثنا ) ، جایی در تحلیل ها ندارد ، وقتی عرصه قدرت را در قرن 21 و در سطوح مختلف ، بررسی بفرمایید ، آن وقت ، این شکل نگاه ها ، موضوعیت پیدا نمیکند .

  با سلام -    یک لیست بلند بالا در همین ارتباط را در ارتباط با آمریکایی ها ، اتحادیه اروپا و ... هم وجود دارد . اما حوزه سیاست خارجی ، حوزه تخیلات نیست ، عرصه واقعیت ها و عمل گرایی است . البته عملگرایی واقع بینانه . بنابراین ، این ضد روس بودن ، ضد عرب بودن ، و...... ، صرفاً بازی های بچه گانه ای است که خریداری ندارد .   البته خدمت شما جسارت نشده باشد ، ولی باید براساس واقعیت ها پیش رفت . روسها یک واحد سیاسی هستند که حق دارند منافع ملی خودشون را پیگیری کنند ، همانطور که ما این حق را داریم . ولی آنچه که در این زمینه پنهان هست ، بحث شناخت " ماهیت قدرت " در قرن بیست و یکم است ، که باید ، مورد توجه قرار گیرد .   پیشنهاد می کنم ، برای مطالعه در این زمینه ، کتاب زیر را تهیه کرده و آن رابررسی بفرمایید .   سنجش قدرت در عصر فرا صنعتی     http://www.military.ir/forums/topic/19647-کتاب-هایی-که-باید-خواند/?p=438374   :rose: :rose:

  با سلام   در حوزه سیاست خارجی ، چیزی به اسم دوست و دشمن وجود ندارد ، آنچه که هست ، وجود منافع ملی دائمی است که 191 کشور موجود در حوزه جغرافیای سیاسی جهان ، بدنبال محقق کردن آنها هستند ، حالا منافع ملی زمانی ایجاب می کند که کشوری را دشمن خطاب کنیم و زمانی هم لازم هست که آن را دوست بنامیم . البته تقریباً  همه این مفاهیم ، ( دوست و دشمن ) نسبی هستند و کشورها براساس آنچه که تجربیات تاریخی ، اقتصاد ، ژئوپلیتیک ، نظام سیاسی ، نظام ایدئولوژیک  ، قدرت نظامی و.... نامیده می شوند ، جهت گیری خودشان را نسبت به سایر واحدهای سیاسی مشخص می کنند که همه اینها بطور خلاصه " روابط بین الملل" نامیده می شود .   پی نوشت :   البته در مورد جمهوری اسلامی ایران ، دو استثنا وجود داشت و دارد  ( یکی رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی که منحل شد و دیگری ، رژیم صهیونیستی که وضعیتش مشخص هست و نیازی به توضیح بیشتر وجود ندارد)

با سلام خدمت دوستان             "برای نابود کردن فرهنگ ، نیازی نیست کتابها سوزانده شوند ،   کافی است کاری کنید تا مردم آنها را نخوانند "   ویکتور هوگو   پی نوشت :   http://www.military.ir/forums/topic/19647-کتاب-هایی-که-باید-خواند/?p=466284

با سلام خدمت دوستان     "فرار بزرگ"       این فیلم که براساس یک داستان واقعی ساخته شده، در زمان جنگ جهانی دوم رخ می دهد. در آن روزها گروهی از نظامیان متفقین در یک اردوگاه زندانیان در آلمان نگهداری می شدند. با توجه به خبرهایی که از جنگ به گوش می رسید، به نظر نمی رسید که این جنگ به این زودی ها قصد به پایان رسیدن داشته باشد، به همین دلیل دسته ایی از زندانیان تصمیم می گیرند تا با حفر تونلی مخفی، از این اردوگاه بگریزند و...   نکات جالب در مورد این فیلم :   استیو مک کوئین علاوه بر اینکه تمام سکانس های موتور سواری اش را در این فیلم خودش انجام داده بود، در صحنه ایی که سربازان آلمانی با موتور در تعقیب او بوده اند، به جای یکی از سربازان آلمانی هم موتورسواری کرده بود! البته این صحنه ها به خوبی تدوین شدند تا مشکلی برای کار بوجود نیاید.   تعدادی از بازیگران این فیلم در در خلال جنگ جهانی دوم واقعاً مدتی را در اردوگاه اسیران سپری کرده بودند. به عنوان مثال، دونالد پلیسنس در اردوگاه آلمانی ها، هنس مسمر در اردوگاه شوروی و تیل کیو و هانس ریزر هم در آمریکا گرفتار زندان بوده اند!   چارلز برانسون پیش از آنکه بازیگر شود در معدن زغال سنگ کار می کرده، به همین دلیل برانسون برای کارگردانی صحنه های تونل در این فیلم به استراگس مشاوره داد ، چرا که  زمانی که در معدن کار می کرد، دچار نوعی بیماری " ترس از فضای باریک " شد. نقشی که او در این فیلم بازی می کند نیز به این بیمار دچار است!   در صحنه ایی که سرباز موتورسوار آلمانی به سیمی که هیلتز در جاده قرار داده برخورد می کند و واژگون می شود، آن موتور سوار آلمانی خودِ استیو مک کوئین است!   « فرار بزرگ » براساس یک داستان واقعی ساخته شده اما چیزی به عنوان موتورسواری در آن وجود نداشت و این سکانس ها به پیشنهاد استیو مک کوئین در فیلم قرار داده شده است.   ریچارد آتنبورو  در زمان جنگ جهانی دوم خلبان بود، دقیقاً مانند شخصیتی که در فیلم بازی کرده.   می گویند نقشی که جیمز گارنر در این فیلم ایفا کرده بود، دقیقاً همانی بود که او در زمان جنگ کره، در زندگی واقعی اش انجام داده بود .   پی نوشت :   اگر چه به مانند اکثر فیلم های مربوط به جنگ دوم جهانی ، نظامیان آلمانی ، افرادی غیر حرفه ای به تصویر کشیده شده اند ، اما در یک نگاه جامع ، فیلم خوش ساختی به نظر می رسد .

  با سلام   اسکای هاوک عزیز   توانایی تحلیل این تصاویر وجود دارد ، ولی بحث بر سراین هست که آیا اطلاعاتی که ارائه می شود ، قابل نشر هست یا خیر ، چرا که به اندازه تاپیک نبرد هوا- زمینی ( بیشتر از 10 صفحه تحلیل خالص )  ، در مورد ساختار ، ویژگی ها ، شکاف ها ، نواقص ، سیستم پدافند هوایی ایران اطلاعات وجود دارد ولی بدلایل مختلف ، که جنابعالی هم کاملاً به آن اشراف دارید ، قابل بحث نیست . در حالی که منابعی  وجود دارد که با قرار دادن آنها در کنار صحبتهای درگوشی ، شایعات، تصاویر و.  .... و تبدیل آنها به یک intelligence pack ، می شود تحلیل های جذاب و با درجه حساسیت بالایی  را ارائه نمود . :winking:

  با سلام ، دقیقاً برمبنای navigation map خلبانهای شکاری ، نسخه سال ..... . عجیب تطابق دارد . :winking:   سرعت ، سمت ، ارتفاع ، فاصله ، حداقل برای نمایش اینها ، یک دقتی می کردند 

با سلام خدمت دوستان عزیز     "عقابهای طلایی لوفت وافه "       1- ورنر مولدرز ، ( خلبان برتر لوفت وافه در نبرد فرانسه با 25 پیروزی هوایی و تکخال جنگ داخلی اسپانیا با 14 پیروزی هوایی )   2- هلموت ویک ( تکخال خلبان در نبرد بریتانیا ، با 42 پیروزی  هوایی )   3- هاینز ولفگانگ شاونفر ( تکخال جنگنده های رزم شبانه ، با 121پیروزی هوایی )   4- شوالیه موطلایی لوفت وافه ، اریش هارتمن ( 352 پیروزی هوایی )   5- هانس یواخیم مارسیل ( تکخال خلبان جبهه شرقی ، 158 پیروزی هوایی )       6- جورج پیتر ادر ( تکخال خلبان جنگنده های دو موتوره لوفت وافه ، با 36 پیروزی هوایی )   7- هانس یواخیم برینکر ( تکخال شکار جنگنده IL-2 اشتورماویک ، با 88 پیروزی هوایی )   8- هانس گنزن ، ( نخستین تکخال خلبان لوفت وافه در جنگ جهانی دوم)   9- امیل لانگ ( رکورد دار شکار در یک روز ، 18 شکار )   10- مارتین بکر ( رکورد دار شکار در یک شب ، 9 شکار )       11- اریش رودلفر ( رکورد دار شکار هوایی در یک ماموریت ، 13 شکار )   12- والتر کورت ( تکخال خلبان جت ، 29 شکار )       پی نوشت :   اگر کمی به تاکتیک های رزم هوایی مورد استفاده  این 12 نفر ،  دقت شود ، بخوبی ، تصویر ناشیانه و نادرستی که از خلبانان لوفت وافه در فیلمهایی نظیر " دم قرمزها" ارائه شده است ، نقش بر آب خواهد شد .