بسم ا... ژن روسی انعطاف پذیر رونمایی از تی-72بی3 مود2022 / تی-72بی3ام2/ تی-72بی4 در اوایل نوامبر 2022 خبری در رسانه های نظامی منتشر شد که درآن ادعا شده بود صنایع دفاعی روسیه درحال اجرای یک بروزرسانی جدید بر روی سری تانکهای تی72بی3 موجود است که قرار است با شناسه T-72 B-3.Obr.2022 مورد شناسایی قرار گیرد . این روند در شرکت مادرتخصصی اورال واگن زاوود که در نیژنی تاگیل مستقر است در حال انجام بود و براساس آخرین اخبار در دسامبر2022 نخستین سری نمونه های بروزشده در حال ارسال به اوکراین هستند .به اعتقاد تحلیلگران نظامی ارتقاء نمونه بی-3 براساس تجربیات بدست آمده از هشت ماه جنگ در اوکراین ، مستلزم افزایش سطح حفاظت زرهی و نصب سامانه های جدیدتر است که بطور خاص بخش جلویی (گلگیر) نمونه جدید به ماننده تی-90 محافظت زرهی بیشتری را بخود می بیند ( شماره 1 ) سایت تصویرساز حرارتی سوسنا-یو حفاظ توپ ( محل اتصال توپ به برجک ) نیز به زره های واکنش پذیر انفجاری کنتاکت-1 مجهز شده ( شماره 2 ) و بلوک های فوق الذکر به موازات لوله نصب شده که برخی معتقدند که دراین حالت امکان مقابله موثر با پرتابه های خرج گود را به این بلوک های زرهی نداده و درصورت فعال شدن مکانیزم آن ، ممکن است باعث آسیب به لوله سلاح نیز شود . آرایش نصب زره های واکنش پذیر روی برجک به تقریب شباهت زیادی با نمونه های قدیمی تر تی-72بی ( شماره 3 ) دارد ،در حالی که سامانه سوسنا-یو ( تصویرسازحرارتی شرکت فرانسوی تالس) نیز بر روی بخش فوقانی برجک ( شماره 4 ) نصب شده است . تی-72بی-3 در خط ارتقاء/ بهینه سازی شرکت اورال واگن زاوود /نوامبر 2022 در همین رابطه تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که قبل از اعمال چنین تغییراتی ، مهندسین این شرکت روسی می بایست چهارپیچ پنل محافظتی تصویر سازحرارتی تانک را از روی آن باز می کردند ، چرا که پیش ازاین ، چنین پیکربندی بشدت مورد انتقاد قرار گرفته بود . علاوه بر این گفته می شود که تنها مزیت سامانه سوسنا-یو توانایی زوم 12 برابری آن است در حالی که تنها دو گزینه زوم 4 و 12 برابری برای آن درنظر گرفته شده ، ضمن اینکه امکان ارسال داده های تصویرسازحرارتی را به چشمی خدمه ندارد و برای آن یک نمایشگر جداگانه تعبیه شده است . مضاف براین تی-72بی3مود2022 یک حسگر ناشناخته جدیدی را دریافت نموده ( شماره 5 ) . https://www.aparat.com/v/sEd0e به گفته آن دسته از تحلیلگران نظامی که روند ارتقاء تجهیزات زرهی روسی را دنبال می کنند ، نمونه های تی-72بی3ام که در ماه های اخیر ، خطوط بروزرسانی شرکت اورال واگن زاوود را ترک کرده اند ، به بسته های حفاظتی جدید مجهز شده اند که برخی عقیده دارند که این تانکها تا حدودی به قابلیت های تی -90 ام نیز دست یافته اند . این بسته ارتقاء جدید سطح حفاظت از تانک را تا حدودی افزایش داده که قابل توجه ترین این بهینه سازی ، در بخش زره های جانبی تانک است . در بخش میانی و فوقانی برجک نیز نصب شبکه فلزی مشبک ( در ویدئوی منتشر شده بدلیل تاریکی محیط این بخش چندان قابل تشخیص نیست ولی شباهت زیادی به نمونه های بکار رفته در مرکاوا دارد ) و پرتاب کننده های نارنجک های دودزا قابل مشاهده است . در مجموع ، تفاوت های مشخصی بین این نمونه و نسخه های قبلی وجود دارد که به اعتقاد برخی اعطاء شناسه T-72B4 یا T-72B3M2 آن را تا حدودی به تی-90 ام نزدیک می کند . https://www.aparat.com/v/8RfiM بدیهی است که تغییرات اعمال شده براساس تجربیات بدست آمده در جریان جنگ دراوکراین صورت گرفته ولی برخی معتقدند که تردیدهایی در خصوص اثرگذاری این بروزرسانی برای دفاع دربرابر مهمات ضد زره نظیر جاولین وجود دارد . در این میان برخی مدعی اند که مشکل اصلی همه نسخه های عملیاتی در ارتش روسیه ، عدم رعایت اصل جداسازی میان محل استقرار خدمه و بخش نگهداری مهمات این تانک است و اگر به مانند تی-90 ام این روند در مابقی نسخه های موجود اعمال شود ، می توان تا حدودی جان خدمه را در صورت وقوع حادثه نجات داد . با این وصف ، اگر آزمایش این نمونه ها در شرایط رزمی موفقیت آمیز باشد ، شرکت مسئول می تواند آن را بسرعت بر روی بیشتر از 1000 دستگاه تانک تی-72 نصب کند . راست : تی-72 بی3مود2022 چپ: تی-90ام پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2

سلام حقیقت اش دیدم یک مقداری چهره اش آشناست ولی هرقدر فکر کردم که این چه کسی هست ، به ذهن نیامد ... که خوب شما خوشبختانه یادآوری کردید

بسم ا... جنگ دراوکراین – روز دویست و هشتادم الی دویست و هشتاد و ششم یکم دسامبر الی هفتم دسامبر 2022 استغفرا.... پدر روحانی .... ! شما هم ...!!!! صحنه جنگ در اوکراین – یکم دسامبر 2022 1-الکساندر لوکاشنکو در تازه ترین موضع خود ، شرایطی را برای عدم ورود به درگیری ها به نفع روسیه برای جنگ علیه اوکراین ، اعلام کرده است . وی با متهم کردن لهستان و ناتو درخصوص افزایش تحرکات نظامی در امتداد مرزهای بین دو کشور ، مدعی شده که اوکراین تلاش می کند تا یگان های ناتو را وارد جنگ در اوکراین کند . در ادامه این اظهارات ، وزیر دفاع بلاروس اعلام نموده که هیچ طراحی برای عملیات تهاجمی وجود ندارد ولی بلاروس برای دفاع از خاک خود آماده است . این روند بدان معناست که مینسک به مسکو اطلاع داده که ارتش بلاروس برای دفاع از خاک بلاروس باید در خاک این کشور باقی بماند و این به نوعی مقاومت دربرابر خواسته مسکو برای مشارکت این کشور در جنگ به نظر می رسد . هر روز که از جنگ می گذرد ، روسها نمونه جدیدی از تی-72 را رونمایی می کنند !!! گفته شده ارتش روسیه در حال انتقال گردان های زرهی مجهز به تانکهای T-72 B-3.Obr.2022 به صحنه عملیات رزمی در اوکراین است 2- واحدهای روسی همچنان در امتداد محور سواتوو- کرمینا در حالت آفندی قرار دارند . 3- به گفته منابع غربی ، ارتش روسیه برخلاف هفته های قبل ، اکنون در حال پیشروی در محور باخموت و محور آودیوکا- دونتسک است . 4- تحرکات ارتش روسیه در ساحل شرقی دنیپرو ادامه دارد . خمپاره انداز فرانسوی آر.تی-61 کالیبر 120 م.م در ارتش اوکراین 5- برخی رسانه های غربی گزارش داده اند که بررسی سازمان رزمی ارتش روسیه در استان زاپوروژنیه نشان میدهد که این واحدها احتمالا توان دفاعی قابل توجهی را در برابر حملات احتمالی ارتش کیف نخواهند داشت . 6- ارتش روسیه در حال تقویت دپوهای تسلیحاتی و تدارکاتی خود در کریمه به منظور پشتیبانی از عملیات نظامی در زاپوروژنیه و ساحل شرقی دنیپرو است . بدون شرح ...!!! صحنه جنگ در اوکراین – دوم دسامبر 2022 1- براساس ادعای منابع غربی ، مسکو تلاش می کند تا بر روی تمایل رهبران غربی برای ورود به روند مذاکره ای که در آن احتمال می رود یکسری امتیازات اولیه به مسکو داده شود ، سرمایه گذاری نماید . 2- وزیرامورد خارجه روسیه مدعی شده که مسکو همان خواسته هایی که قبل از حمله 24 فوریه ،آنها را بیان نموده ، را مجددا دنبال می کند و حاضر است براساس این موارد وارد مذاکره شود . 3- اگرچه واحدهای دفاع هوایی اوکراین در صحنه نبرد موفقیتهایی را ثبت نموده اند اما حملات روسها زیرساختهای اوکراین را تهدید می کند . دیدار رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران و جانشین وزیر دفاع روسیه در تهران 4- برخی منابع غربی مدعی شده اند که تحویل سامانه های جدید دفاع هوایی ، کیفیت عملیات نیروی هوایی روسیه را علیه اوکراین زیر سئوال می برد . در همین رابطه ، چند میل بلاگر روسی خاطرنشان کرده اند که تقویت دفاع هوایی اوکراین ، حملات روسها را به زیرساختهای اوکراین پیچیده تر خواهد کرد به همین دلیل به کرملین پیشنهاد داده شده که حملات موشکی خود را تشدید کند . به گفته این میل بلاگرها ، حملات موشکی به عقبه ارتش اوکراین تاثیر بسیار اندکی را بر خطوط مقدم خواهد گذاشت مگر اینکه کرملین حماقت فعلی خود را کنار گذاشته و فشار را بر زیرساختهای حیاتی کیف تشدید نماید . 5- روسها شرایطی را برای غیرنظامی کردن نیروگاه هسته ای زاپوروژنیه اعلام کرده اند ولی این شرایط شامل عقب نشینی واحدهای ارتش این کشور از نیروگاه فوق نمی شود . 6- ارتش اوکراین در جنوب غربی و شمال غربی کرمینا دست به پیشروی زده است . 7- ارتش روسیه همچنان در محور باخموت در حال پیشروی است و این روند در محور آودیوکا-دونتسک ادامه دارد . غلاف راکت انداز بی-8 که با شمایل جدید روی خودروی هاموی ارتش اوکراین سوار شده ... کاری از جهادخودکفایی ارتش کیف صحنه جنگ در اوکراین – سوم دسامبر 2022 1-گزارش های موجود از جنوب اوکراین نشان می دهد که ارتش اوکراین در حال محکم کردن سرپل های خود در ساحل شرقی دنیپرو در محور خرسون است . 2- مکرون در مصاحبه 3 دسامبر خود با تلویزیون ملی فرانسه اعلام نمود که روسها روند عملیات اطلاعاتی خود را برای کسب داده های مورد نیاز در خصوص ضمانتهای امنیتی که غرب قرار است در مذاکرات احتمالی خود به روسیه دهد ، افزایش داده است . 3- به گفته برخی ناظران نظامی ، با فرارسیدن زمستان ،وضعیت زمین عملیات برای ادامه عملیات نظامی درشرق اوکراین بهبود می یابد. یک میل بلاگر روسی در سوم دسامبر اعلام نمود که زمین در امتداد خط کرمینا- سواتوو یخزده و انتظار می رود که واحدهای اوکراینی سرعت حملات خود را افزایش دهند . پیش از این گفته شده بود که در اوایل دسامبر ( هفته جاری ) هوای سرد باعث خواهد شد تا زمین سراسر منطقه درگیری یخ زده و این روند مشکل گل و لای مشهور اوکراین را تا حدودی حل می کند و این بدان معناست که نه روسها و نه کیف بهترین زمان سال برای رزم مکانیزه را متوقف نخواهند کرد . جابه جایی مرزهای ابتکار و خلاقیت در اوکراین نصب تیغه های تجهیزات کشاورزی بر روی یک قبضه توپ ضد هوایی ZU-23 4- وزرای دفاع روسیه و بلاروس برای تقویت مناسبات دوجانبه با یکدیگر دیداری داشته اند . 5- دپارتمان های استانی و ستاد کل گارد ملی روسیه اعلام نموده اند که بسیج محدود علیرغم اعلام پایان رسمی در 31 اکتبر ، همچنان ادامه دارد . صحنه جنگ در اوکراین – چهارم و پنجم دسامبر 2022 1- مقامات ارشد ارتش اوکراین اعلام کرده اند که به ضدحملات خود در زمستان 2022 ادامه خواهند داد. در همین راستا ، سخنگوی گروه رزمی ارتش اوکراین در شرق این کشور در 4 دسامبر اعلام نمود که یخ زدن زمین ، حرکت خودروهای چرخدار و شنی دار را تسهیل نموده و ارتش این کشور در حال آماده کردن این تجهیزات برای عملیات زمستانی هستند. به گفته وی ارتش روسیه شامل واحدهای واگنر و نیروهای تازه بسیج شده روسی توانایی عملیات نظامی در این شرایط را ندارند . این در حالی است که وزارت دفاع اوکراین در اظهارنظری بی سابقه اعلام نموده که قصد دارد در زمستان پیش رو بسمت کریمه پیشروی نماید ، چرا که هرگونه توقف به معنای اجازه دادن به روسها برای تقویت نیروها و مواضع خود است . اما بر خلاف این اظهارنظرها ، مقامات آمریکایی معتقدند که ارتش اوکراین می بایست حملات خود را در بهار سال 2023 ادامه دهد . مدیر اطلاعات ملی ایالات متحده در 3 دسامبر اعلام نمود که روند جنگ در زمستان کاهش پیدا خواهد کرد و هر دوطرف وارد مرحله بازسازی و تامین نیروی بیشتر خواهند شد . این اخوی ما ، همون خلبان هفت جان فالکروم اوکراینی است که به قصد شکار شاهد-136 رفته بود ولی سرنگون شد که برای دومین بار مجبور شد از جنگنده خودش خروج اضطراری کند با این حساب هنوز 5 جان دیگر دارد 2- به گفته ناظران نظامی ، توانایی اوکراین در حفظ ابتکارعمل نظامی موجود خود به نحوه ادامه عملیات نظامی در زمستان 2023-2022 بستگی خواهد داشت . به گفته برخی تحلیلگران نظامی ، روسها ابتکارعمل نظامی خود را در تابستان سال 2022 بتدریج از دست دادند و متقابلا ارتش اوکراین ازاوت سال 2022 این ابتکار را بدست گرفته و از آنزمان تاکنون یک سلسله عملیاتهای موفق را ثبت نموده است و اکنون نیز در حال فراهم کردن شرایط برای اعمال فشارهای بیشتر است . برخی از تحلیلگران نظامی معتقدند که موفقیت آمیز بودن مجموعه ضدحملات ارتش اوکراین از اوت 2022 تا کنون بیشترناشی از مهارت قابل توجه برنامه ریزان نظامی ارتش اوکراین و آگاهی از نقاط قوت و ضعف هنر عملیاتی ارتش روسیه است ( البته نویسنده این متن بطور کامل پشتیبانی اطلاعاتی آشکار و نهان کشور متبوع خودش را انکار کرده و چشم بر روی این واقعیت بسته که بهترین برنامه ریزان نظامی ، بدون اطلاعات ، مهارتی بیشتر از یک سرگروهبان تدارکات ندارند ) درواقع امر ، هنر عملیاتی ارتش روسیه براین نکته تاکید می کند که ارتش ها اهداف استراتژیک خود تنها با اجرای یک سلسله عملیاتهای موفق می توانند بدست آورند و این بدون توقف عملیات رزمی بین این عملیاتها قابل دستیابی است . حملات بدون سرنشین های انتحاری روسی به رادار ارتش اوکراین -دسامبر 2022 https://www.aparat.com/v/bu7jc با این حال ، زمستان سال 2023-2022 یک چهارچوب زمانی مشخصی را برای ارتش کیف فراهم می کند تا ضمن ادامه جنگ مانوری خود ، با حداقل وقفه ، روند دراختیار داشتن ابتکار عمل رزمی را ادامه دهد . اما اگر متحدان اروپایی و آمریکایی کیف بطور موقت دست از حمایت نظامی خود بردارند ، همانطور که از اظهارات مقامات امریکایی برآمده ، این روند تا بهار سال 2023 به تعویق خواهد افتاد و به روسها یک امتیاز قابل توجه را اعطاء خواهد نمود ، بدین معنی که ارتش روسه یک فرصت 4 ماه را بدست می آورد تا برای دور جدید عملیات نظامی خود آماده شود . وضعیت واحدهای روسی در خطوط مقدم نبرد یک مقداری نمایشی به نظر می رسد این عکس ها ....!!!!!! صحنه جنگ در اوکراین – ششم دسامبر 2022 1- کرملین پس از مدتها سکوت ، شایعات مربوط به موج دوم بسیج محدود را پاسخ داد و به گفته مقامات این مساله تنها شایعه است ولی برخی نشانه ها وجود دارد که این امر احتمالا محقق خواهد شد . به گفته تحلیلگران نظامی امور روسیه ، کرملین به گونه ای رفتار می کند تا با شرطی سازی افکار عمومی ، روند جذب نیرو در ماه های آینده را تسهیل نماید . در همین راستا ، استان های بلگورود و کورسک در حال کسب آمادگی برای تشکیل گردان های دفاع ارضی هستند و در کنار آن ، کارزارهای جذب نیروی داوطلب که پیش ازاین تنها در استان های دورافتاده صورت می گرفت را بتدریج به شهرهای بزرگتر منتقل نموده اند . تصمیم پوتین برای آغاز موج دوم بسیج محدود و یا حتی بسیج عمومی و اعلام رسمی جنگ با اوکراین ، احتمالا محدودیتهای فعلی ارتش روسیه را برطرف نخواهد کرد . بدین معنی که وزارت دفاع روسیه بطور همزمان تنها می تواند 130 هزار سرباز را در دو مقطع و بطور سالانه جذب کند . در سمت مقابل ، فرمانده نیروی زمینی اوکراین نیز مدعی شده که واحدهای که اکنون به اوکراین اعزام می شوند نسبت به دور اول بسیج آموزش های بهتری را دریافت کرده اند و این بدان معناست که این واحدها پس از سه ماه آموزش به این درجه از آمادگی دست یافته اند . ایگور گرکین در خط مقدم نبرد رسانه ای ...!!!!!!! 2- ایگور گیرکین ، فرمانده سابق شبه نظامیان روسی و صدای برجسته منتقد ارتش روسیه در فضای رسانه ای ، پس از نزدیک دوماه حضور در خطوط مقدم نبرد ، مجددا روند گزارش از صحنه را از سر گرفت . صحنه جنگ در اوکراین – هفتم دسامبر 2022 1- پوتین برای دستیابی به پیروزی در اوکراین که به گفته وی مدت زمان زیادی طول می کشد ، شرایطی را اعلام نمود . وی در جریان دیدار با شورای ریاست جمهوری روسیه برای توسعه جامعه مدنی و حقوق بشر ، اعلام نمود که عملیات ویژه در اوکراین یک فرآیند طولانی می شود و این روند برای روسیه به معنای دستیابی به قلمروهای جدید است . وی در سخنرانی خود اعلام نمود که روسها مجددا دریای آزوف را تحت کنترل خود دارند که پیش از این پترکبیر برای آن جنگیده بود . براساس داده های موجود ، فضای رسانه ای روسیه نسبت به این اظهارت واکنش مثبتی داشته و برخی با یادآوری صحنه نبرد درسوریه ، مدعی شده اند که ارتش روسیه هنوز پیروزی معناداری را در جنگ کسب ننموده است . این بدان معناست که روسها بدنبال آتش بس یا مذاکره نیستند و پوتین هنوز حاضر نیست تا حتی برای مدت کوتاهی عملیات نظامی در اوکراین را متوقف نماید . این تی-72-1989 ارتش روسیه هم گرفتار یک عدد مین ضد تانک اوکراینی شده و به این روز افتاده ... 2- دبیرکل ناتو مدعی شد که توقف عملیات نظامی در اوکراین در زمستان 2023-2022 به نفع روسها خواهد بود . 3- ارتش روسیه برای اولین بار در سه هفته گذشته ، مجددا شاهد-136را وارد عملیات نظامی نمودند . 4- ارتش روسیه سرعت ضدحملات خود را در شرق خارکف و غرب لوهانسک افزایش می دهد . 5- ماریوپل در حال تبدیل شدن به یک مرکز لجستیکی برای ارتش روسیه است . تبدیل شاهد-136 در اوکراین به تمبر پستی پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

بسم ا... هنوز قابل تایید نیست ولی ظاهرا روند حضور جدی تر ما در قفقاز دارد شروع می شود ؟!!!

استراتوفورترس های بهینه شده !!!! نخستین تحلیل ها در خصوص جدیدترین برنامه ارتقاء بمب افکن های بی-52 مقایسه نمای ظاهری بمب افکن B-52H با طرح دیجیتالی منتشر شده از نسخه به روزرسانی شده در میانه سپتامبر 2022 طراحی دیجیتالی جدیدی از برنامه ارتقاء بمب افکن های بی-52 در رسانه های نظامی جهان منتشر گردید که گفته میشود بستر جدیدی را برای ادامه عمر ناوگان استراتوفورترس های سری H فراهم می کند . برهمین اساس ، شرکت بوئینگ پیش از این اعلام کرده بود که نسخه بعدی این هواگرد رزمی ، شناسه B-52J یا B-52K را دریافت خواهد کرد و اولین تغییر صورت گرفته درآن ، بهینه سازی غلاف موتور آن است قرار است تا پیشرانه رولزرویس اف-130 را در خود جای دهد . اما تحلیل های موجود نشان میدهد که این برنامه بسیار فراتر از تغییر پیشرانه بوده و گفته می شود که قرار است تا استراتوفورترس جدید ، کارآمدتر باشد . راست : بی-52 اچ چپ : بی-52 جِی / کا در این رابطه ، مجله رسمی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نخستین رسانه ای بشمار می آمد که این طرح دیجیتالی را عمومی نمود و برخی معتقدند که این طرح احتمالا با آن چیزی که قرار است در نهایت اجرا شود ، شباهت بسیار زیادی خواهد داشت . به گفته تحلیلگران نظامی ، غلاف طراحی شده برای پیشرانه جدید بخشی از یک تلاش گسترده تر بوده و شرکت بوئینگ نیز در سپتامبر 2022 ویدئویی حاوی نماهایی از نمونک مورد آزمایش در تونل باد با غلاف های جدید را منتشر نمود . این نمونک در اندازه کامل به یک جفت غلاف جدید برای پیشرانه های جدید اف-130 بوده و به شکل عمومی در انجمن سالانه نیروی هوایی در سپتامبر 2022 به نمایش گذاشته شد . . نمونک تونل باد که توسط بوئینگ منتشر گردید در روندی که به شکل داده های خام در دسترس قرار دارد ، برنامه مهندسی جدید شامل مجموعه ای از تغییرات در بخش داخلی بمب افکن بخصوص نصب سامانه های کنترل رقومی پیشرانه است که گفته می شود یکی از مهمترین بروزرسانی های بی-52 های نیروی هوایی در چند دهه اخیر محسوب می شود . بااین حال ، تغییر پیشرانه های توربوفن پرات اندویتنی تی اف-33 و انتخاب پیشرانه های جدید اف-130 به معنای دقیق کلمه موجب افزایش برد ، بهبود عملکردهای پروازی ، بهبود مصرف سوخت و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری می شود . غلاف پیشرانه رولزرویس اف-130 نسخه بروزرسانی شده بی-52 استخوان بندی اصلی برنامه ارتقاء بی-52 نصب پیشرانه رولزرویس اف-130 است که برد بیشتر ، وزن کمتر ، مصرف سوخت بهینه تر و درنهایت عملکرد پروازی افزون را برای بی-52 های جدید فراهم می آورد در حوزه تغییرات ایجاد شده در بخش بدنه و بخصوص دماغه این بمب افکن ، طرح دیجیتالی منتشر شده اصلاح این بخش را به نمایش می گذارد بطوریکه یک جفت زائده زیر بخش دماغه بطور کامل حذف شده که این بدان معناست که استراتوفورترس بتدریج به طراحی کلاسیک خود برمی گردد . این سازه های بیرون زده در دهه هفتاد میلادی با معرفی نسخه های G و H به دماغه بی-52 اضافه شد تا سامانه های الکترواپتیکال AN/ASQ-151(EVS) (سمت چپ ) و سامانه هیوز AN/AAQ-6 را در خود جای دهد. سامانه مادون قرمز (FLIR) و سامانه دید تلویزیونی در محیط های کم نور وستینگهاوس AN/AVQ-22 نیز بعدها به این بخش اضافه شده بود . هدف اصلی از اضافه شدن سامانه EVS کمک به خدمه برای پرواز ایمن در ارتفاع پائین بود ولی توانمندی های نظارتی و شناسایی محدودی را نیز در اختیار این بمب افکن قرار می داد . راست : نمای نزدیک از دماغه بی-52 جدید بوئینگ . اگر این تغییرات سازه ای رخ دهد ، نیروی هوایی بازگشتی به نمونه های بی-52جی را تجربه خواهد کرد چپ : غلاف جدید طراحی شده برای بی-52 که گفته می شود جانمایی جدید برای حمل سامانه های نشانه گذار خواهد بود. با این حال سامانه فوق الذکر در نسخه H بی-52 تاحدودی از رده خارج شده و غلاف های هدفگیری پیشرفته تری نظیر لاکهید مارتین " اسنایپر" و یا نورثروپ- گرومن "لایتینینگ " جایگزین آن شد که در اغلب موارد روی یک غلاف ویژه زیر بال سمت چپ نصب می گردید در حالی که پس از جنگ سرد ، ماموریتهای نفوذ در ارتفاع پائین ناوگان بی-52 ها تا حدودی کاهش پیدا نموده بود . دراین میان ، مقامات ارشد نیروی هوایی در گذشته بارها اعلام کرده بودند که درصدد جانمایی مجدد محل نصب این غلاف هستند ولی طاح جدید منتشر شده چندان با این علاقه مندی قدیمی مطابقت ندارد. ولی بررسی های بیشتر نشان میدهد که بخش دماغه بی-52 در بروزرسانی جدید احتمالا به رادار آرایه فازی AN/APG-79 مجهز شده که گفته می شود نوع مینیاتوریزه شده رادار استاندارد جتهای رزمی سوپرهورنت و گراولر ( نسخه پشتیبانی الکترونیک هورنت ) است . به گفته ناظران نظامی ، این رادار در حوزه هایی نظیر برد ، قابلیت اطمینان ، مقاومت دربرابر اخلال ، افزایش آگاهی محیطی خدمه ابزار قابل توجهی محسوب شده و امکان تبادل داده با غلاف هدفگیری بی-52 را نیز دارد . بروزرسانی بی-52 اچ تا سال 2018 به گفته تحلیلگران نظامی ، تصویر دیجیتالی منتشر شده از این بمب افکن بهینه سازی شده ، اضافه شدن این را رادار را به نمایش نمی گذارد ولی حذف سامانه های قدیمی و بازطراحی دماغه نشان میدهد که ممکن است این اتفاق رخ دهد که برخی معتقدند این بازطراحی، بازگشت نمونه های اولیه بی-52 را در شکل ظاهری ، یادآور است . علاوه براین ، دو برآمدگی جدید در بخش فوقانی این بمب افکن قابل مشاهده است که هنوز مشخص نیست که بلحاظ ماهیتی چه وظیفه ای را برعهده دارد ولی برخی معتقدند که این دو برآمدگی ناشناس ، می بایست با سامانه های ارتباط ماهواره ای در باند بالا مرتبط شوند که با توجه به سابقه نصب سامانه های جی پی اس در بی-52 های سری اچ از سال 2018 ، این امکان را باید در نظر گرفت که زیرسامانه هایی نظیر بخش ارتباط داده ای لینک-16 ، آنتن های مخابراتی فرکانس بسیار پائین (VLF) و پائین (LF) نیز قراراست به تجهیزات جدید بی-52 اضافه شوند . راست : بیرون زدگی های بخش فوقانی بدنه استراتوفورترس های جدید احتمالا بدلیل اضافه شده سامانه های ارتباط ماهواره ای جدید است . چپ: غلاف جدید سمت راست نمونه بروز شده بی-52 که احتمالا برای نصب موشک مافوق صوت درنظر گرفته شده است . در حوزه تسلیحات جدید ، تصویر منتشر شده هنوز فاقد جزئیات لازم به منظور تحلیل توانایی های جدید استراتوفورترس است ، ولی برخی معتقدند که نیروی هوایی درصدد بوده که با اصلاح غلاف های قدیمی ، توان حمل مهمات مافوق صوت AGM-183A را به بی-52 ها ببخشد که این مساله وقتی در کنار خبر اعلام نیازمندی نیروی هوایی به غلاف های جدید با ظرفیت حمل بار بیشتر تا 20000 پاوند گذاشته شود ، میتوان به نتایج جالبی رسید . راست : طرح احتمالی کابین جدید خدمه بی-52 چپ: کابین بمب افکن بی-52 اچ برخی از منابع رسانه ای رسمی نیروی هوایی ، خبراز اجرای یکسری اصلاحات داخلی را در نمونه جدید بی-52 داده اند که مهمترین آن، طرح جدید کابین خدمه محسوب می شود و قرار است تا دو صفحه نمایش دیجیتال چندمنظوره بزرگ و دو نمایشگر کوچکتر به جای نشان های آنالوگ قدیمی تر نصب شوند . علاوه براین ، گفته شده که قرار است ، سامانه تنظیم قدرت پیشرانه ، ضبط کننده داده های موتور و اعلام خطر خودکار نیز جایگزین نمونه های قدیمی گردد . جایگاه فعلی نصب غلاف نشانه گذار لایتینینگ در مجموع ، بمب افکن های بی-52 سری H به گونه ای در حال بروزرسانی است که امکان ادامه عملیات تا سال 2050 ( و به گفته برخی منابع ، حتی فراتر از 2050 ) را بدست آورد و این بدان معناست که استراتوفورترس هشتاد سال در خدمت خواهد بود . این در حالی است که یکسری برنامه های ارتقاء در مقیاس کوچکتر نیز در دستور کار قرار دارد که البته طرح مطالعاتی آن فعلا آغاز شده است . این تغییرات که در سطح وسیعی قرار است رخ دهد ، باعث شده تا نیروی هوایی روند اداری تغییر نام این بمب افکن ها را به پیش ببرد . در دهه شصت میلادی ، آخرین بروزرسانی انجام گرفته باعث تولد بی-52 اچ شد که آخرین فروند آن در سال 1962 از خط تولید بوئینگ خارج گردید که نمونه بروز شده نسخه G محسوب می شد و به پیشرانه های جدید تی اف-33 مجهز می گردید . گفته شده نسخه جدیدی از رادار AN/APG-79 قرار است در بخش بازطراحی شده بی-52 های جدید نصب شود انتشار طرح دیجیتالی جدید از بی-52 گرچه باعث امیدواری برای بروزرسانی ناوگان بمب افکن های استراتژیک ایالات متحده شد ،اما نیروی هوایی هنوز مطمئن نیست که که چگونه باید باقی مانده ناوگان استراتوفورترس را ارتقاء دهد، چراکه اضافه شدن رادار AN/APG-79 نیازمند تغییرات جدید در دستورالعمل ها و آموزش خدمه است و به شکل خودکار افزایش هزینه های را موجب می شود ،اما روند تا حدودی مشخص به نظر می رسد ، بدین معنی که بی-52 ها قبل از مجهز شدن به پیشرانه های جدید ، سامانه های الکترونیک و رادار را دریافت خواهند کرد که دراین صورت نامگذاری بصورت B-52J می شود دوزائده بخش دماغه بی-52 اچ که محل نصب سامانه EVS محسوب می شود و قرار است در نسخه جدید بطور کامل از این محل حذف شود ولی اگر ارتقاء ها بصورت همزمان صورت بگیرد ( موتور+ الکترونیک ) نیروی هوایی بمب افکن های جدید را با شناسه B-52K خواهدشناخت .اما در مجموع ، آنچه که اهمیت دارد این است که جوان ترین بمب افکن بی-52اچ ، چیزی درحدود 60 سال از تاریخ ساخت آن می گذرد که پس از دریافت این ارتقاءها ، ظاهر به روز تر و سامانه های پیشرفته تری را بخود می بیند . پی نوشت : 1- ادامه دارد... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش سوم و پایانی پیش زمینه پروژه بی-21 قبل از رونمایی بمب افکن-21 در تاسیسات نورثروپ گرومن ( پالمدیل / کالیفرنیا ) نخستین پیش فرض ها در خصوص این سخت افزار جدید عموما ماهیتی پرابهام داشته و تحلیلگران بطور دقیق اطلاع نداشتند که با چه چیزی قرار است روبرو شوند . در همین راستا ، پس از انعقاد قرار داد اولیه برای توسعه این بمب افکن در سال 2015 تعداد بسیار محدودی از طرح های دیجیتالی مرتبط با حدسیات صورت گرفته ، منتشر شده بود . این طرح ها ، بیشتر ناشی از این ایده اولیه بود که بی-21 میراثدار ژن سلف خود یعنی بی-2 است با این تفاوت که بمب افکن جدید برای عملیات در ارتفاع بالاتر بهینه شده و البته ابعاد کوچکتری را نیز بخود خواهد دید . آیا بی-2 از خدمت خارج خواهدشد ؟؟؟ کتی واردن ( مدیرعامل فعلی نوثروپ- گرومن ) در مصاحبه ای که قبل از رونمایی محصول جدید این شرکت صورت داد ، مدعی شده بود که برد اولیه و قابلیتهای پنهانکاری بی-21 بسیار بیشتر از آن چیزی است که نیروی هوایی بدان نیاز دارد . معماری باز سامانه های طراحی شده برای آن نیز به گونه صورت گرفته که مسیر برای ارتقاء و بروزرسانی های مورد نیاز در آینده ، آسان تر می گردد ، پایداری پروازی بهتری برای ماهیواره بال پرنده فراهم شده و در مجموع با فناوری بسیار پیشرفته ای روبرو خواهیم شد. طرح های دیجیتالی از کابین و پیشرانه های بی-52 آیا درصورت محقق شدن برنامه بروزرسانی استراتوفورترس ، این بمب افکن هفتاد ساله همچنان به خدمت خود در کنار بی-21 ها ادامه خواهد داد ؟!!!! با توجه به این موارد ، بازاریابهای نوثروپ گرومن براین مساله که بمب افکن بی-21 اولین هواگرد رزمی رادارگریز واقعی نسل ششم است بطور دائم تاکید می کنند و به شکل خاص معتقد هستند که امضای راداری این بمب افکن با زیرسامانه هایی که زیر پوسته بدنه اصلی جانمایی شده ، ارتباط مستقیم دارد . علاوه براین ، برخلاف اف-117 و بی-2 که هزینه تعمیر و نگهداری آنها بواسطه استفاده از مواد جاذب امواج رادار بسیار بالا بوده و سازه این هواگردها بدلیل پیچیدگی بیش از حد نرخ های دسترسی بسیار بالایی را طلب می کردند ، بی-21 قصد دارد تا این پیشینه ذهنی را شکسته و عصر جدیدی را آغاز نماید . اگرچه این موارد را می توان در حال حاضر تنها در قالب یک "ادعا" ارزیابی کرد ، ولی وقتی روند تحلیل ها بسوی طیف کاملی از قابلیتهای رزمی این بمب افکن حرکت می کند ، در مرحله نخست ، سئوالات بسیار زیادی در ذهن مخاطب ، نظیر قابلیتهای جدید کم پیدایی بی-21 در چه سطحی قابل ارزیابی است ، یا اینکه بمب افکن برای اجرای ماموریت خود تا چه اندازه به خلبان یا سامانه های خودکار خود می تواند وابستگی داشته باشد ، بوجود می آید . درواقع ، قابلیت و توانایی عملیات در حالت خودکار ( بدون دخالت خدمه ) یکی از الزامات کلیدی بود که نیروی هوایی برای برنامه بمب افکن ضربتی برد بلند (LRS-B) که بی-21 براساس آن توسعه پیدا نمود ، بر آن تمرکز داشت . آخرین طرح دیجیتالی از بمب افکن بی-21 که درسال 2021 منتشر شده بود در همین زمینه ، مدتهاست که تحلیلگران معتقدند که بی-21 قبل از اینکه یک بمب افکن ضربتی برد بلند باشد ، یک سکوی چندماموریته محسوب می شود که امکان اجرای عملیات جنگ الکترونیک ، کسب اطلاعات سیگنالی ، نظارت و شناسایی ، رله مخابراتی را نیز دراختیار دارد . علاوه براین ، برخی به شکل کاملا جدی متقدند که نیروی هوایی توانایی هدایت پهپادهای تهاجمی را بصورت صورت بندی 4 تایی و شبکه شده با درجات بالایی از اجرای عملیات خودکار نیز به این بمب افکن اضافه نموده است . با این وصف ، بخش قابل ملاحضه ای از سامانه های این بمب افکن با طبقه بندی کاملا محرمانه مشخص شده اند ولی گمانه زنی هایی در خصوص استفاده از سامانه های مشابه و مشتق شده از اف-35 یا هواگردهای مشابه برای بی-21 نیز موجود است . علاوه براین ، گفته می شود که درآینده ، نیروی هوایی قصد دارد تا سامانه های دفاعی ضد موشکی لیزری را در این بمب افکن به کار گیرد و این مساله با توجه به ادعای گرومن در خصوص قابلیت بالای بهینه سازی بی-21 می تواند جالب توجه باشد . اما چیزی که بطور قطع اطلاع نداریم این است که آیا بی-21 جانشین بی-2 محسوب می شود یا اینکه بی-21 درواقع نسخه 0-2 بمب افکن بی-2 خواهد بود . یکی از جنبه های پراهمیت بی-21 ، قرار گرفتن آن در برنامه JADC2 (فرماندهی و کنترل چند دامنه ای مشترک) محسوب می شود که بطور مستقیم برای مقابله با کشورهایی نظیر کره شمالی ، روسیه ، چین و ایران طراحی شده است به گفته کتی واردن ، بی-21 دوران جدیدی از انعطاف پذیری فناورانه و قابلیتهای رزمی را به نمایش می گذارد و این بواسطه یکپارچه سازی سامانه های انتقال داده ، تسلیحات و حسگرها بدست آمده است . این ادعا تا بدانجاست که رئیس دپارتمان هوانوردی گرومن در مصاحبه اعلام نموده که توانمندی بی-21 تا اندازه ای بالاست که میتواند حتی فراتر از مکانیزم هایی که هم اکنون در برنامه فرماندهی و کنترل چند دامنه ای مشترک ( JADC2) دیده شده ، عمل نماید . بدون نیاز به شرح بیشتر ....!!! در حوزه تسلیحاتی ، نیروی هوایی به صراحت اعلام نموده که بی-21 بخشی از یک طرح گسترده تر برای بکارگیری یک سامانه یکپارچه حملات ضربتی دوربرد است که برنامه آن طبقه بندی محرمانه داشته و قابل انتشار نیست . با این حال ، تسلیحات جدیدی که نیروی هوایی قرار است آن را دریافت کند ، نظیر موشکهای کروز هسته ای دورایستای بردبلند (LRSO) که بی-52 و بی-21 مشترکا می توانند آن را حمل وشلیک کنند ، را می توان در این برنامه قرارداد ولی هنوز مشخص نیست که این فناوری تا چه اندازه ای توسعه پیدا نموده است ولی صرف نظر از همه این موارد ، می توان پیش بینی نمود که بی-21 قراراست برای دهه های آینده ، در کنار ناوگان بی-52 های بازسازی شده و ارتقاء یافته ، به استخوان بندی نیروی بمب افکن استراتژیک نیروی هوایی ارتش ایالات متحده تبدیل گردد . پیش ازاین ، مقامات ارتش نیروی هوایی اعلام کرده بودند که بی-21 تضمین کننده برتری در برابر توان رو به رشد زرادخانه چین است تا توان ضد دسترسی / منع منطقه ای چینی ها را در اقیانوس آرام خنثی نماید . یکسال پس از اعلام مناقصه LRSB ، نیروی هوایی سامانه های تسلیحاتی مورد نیاز برای این برنامه را نیز معرفی نمود اگر این تحلیل مبناءقرار گیرد ، نیروی هوایی درسالهای آینده همه بمب افکن های بی-2 را از خدمت خارج کرده و بی-21 را جانشین آن خواهد کرد . اگر روند تحویل این بمب افکن از میانه دهه بیست قرن 21 ( حدود 2025 ) آغاز شود ، اولین اسکادران از آن در پایگاه هوایی الزورث ( داکوتای جنوبی ) مستقر خواهد شد و مابقی نیز احتمالا به پایگاه وایتمن ( میسوری ) و پایگاه هوایی دایس ( تکزاس ) منتقل می شوند . هر چند هنوز تعداد سفارش برای بی-21 مشخص نیست ولی برخی معتقدند که میانگین قیمت هر فروند به 550 میلیون دلار می رسد که پیش از این در سال 2010 میلادی در چهارچوب برنامه LRS-B تعیین شده بود . با این وصف ، براساس گزارش وب سایت بلومبرگ ، ارزش هر فروند بی-21 نباید بیشتر از 692 میلیون دلار درسال مالی 2022 شود . کل ارزش قرارداد بی-21 در حدود 203 میلیارد دلار برای سال مالی 2019 تخمین زده شده که 25 میلیارد دلار هزینه توسعه ، 64 میلیارد دلار برای تولید و حدود 114 میلیارد دلار برای 30 سال خدمت به تفکیک مشخص شده است . اگر بحث روند تورم در آمریکا در این محاسبه وارد شود ، ارزش قرارداد تا 240 میلیارد دلار دسال 2022 نیز می رسد .نیروی هوایی طبق برخی داده ها ،امکان خرید حدود 145 فروند بی-21 را مطرح کرده بود که تاثیر قابل توجهی بر هزینه کل برنامه و هزینه خرید هر فروند بمب افکن خواهد گذاشت که البته مباحث مربوط به تاخیرها و مشکلات فنی نیز می بایست مورد توجه قرار گیرد . پی نوشت : 1- منبع1 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش دوم لوید آستین وزیر دفاع اظهارات لوید آستین ، وزیر دفاع ایالات متحده 1-وزیر دفاع ایالات متحده در جریان سخرانی خود بر روی برد و کارایی رزمی بی-21 تاکید خاصی داشت و مدعی شد که " این بمب افکن نیازی به حضور در نزدیک صحنه نبرد " یا " دراختیار داشتن پشتیبانی لجستیکی خاص برای پرواز بسوی هدف های بشدت محافظت شده " ندارد . البته وی حرفی در خصوص این مساله که آیا برای قرار دادن هدف ، زیر ضربه ، بی-21 نیازمند سوخت گیری هوایی است یا اینکه برد اضافی مد نظر وی ناشی از عملیاتی شدن موشکهای کروز برد بلند آینده ( LRSO) بوجود آمده ، بیان ننمود . با این وصف ، واضح است که بی-21 برد قابل توجهی دارد و ترکیب سازه ( بدنه ) و میزان حمل سوخت آن نیز در حد قابل قبولی قرار می گیرد. 2- لوید آستین مدعی شده که پیشرفته ترین سامانه های پدافند هوایی درخدمت برای شناسایی بی-21 با مشکل روبرو خواهند شد . 3- وی در جریان سخنرانی خود به این نکته اشاره نمود که این بمب افکن با تسلیحات جدیدی که هنوز ابداع نشده اند !!!! از کشور دفاع خواهد کرد که احتمالااین مساله اشاره ای دارد به حوزه نظارت و شناسایی (ISR) و همچنین سامانه های مدیریت نبرد . ژنرال جیمز. هنری دولیتل رهبر نخستین حمله هوایی به توکیو در جنگ دوم جهانی در کنار نمونک ( ماکت ) بمب افکن بی-29 4- به گفته وزیر دفاع آمریکا ، شناسه " مهاجم " (RAIDER) برگرفته از حمله مشهور بمب افکن های شاخه هوایی نیروی زمینی این کشور در جریان جنگ دوم جهانی به توکیو ( ژاپن ) به فرماندهی ژنرال دولیتل بوده و حتی نمونه ای از بمب افکن بی-25 میچل در میان هواگردهای مستقر در صحنه رونمایی وجود داشت . کتی واردن مدیر عامل نورثروپ -گرومن اظهارات واردن ، مدیرعامل نورثروپ-گرومن 1-بمب افکن بی-1 یک الگوی جدید در طراحی ، توسعه و تولید هواگردهای نظامی است که به لطف روش ها و ابزارهای دیجیتال حاصل آمده است . 2- برنامه بی-21 در حال حاضر ، چیزی در حدود 400 تامین کننده در 40 ایالت مختلف دارد و زنجیره ای جدیدی از همکاری طراحی شده و در حال اجراست . 3- طراحی بی-21 ثابت نمود که امکان بکارگیری سریع فناوری های موجود برای منطبق شدن با تهدیدات وجود دارد . 4- وی مدعی شده که فناوری بکار رفته در بی-21 در حال حاضر همتایی بخود نمی بیند. 5- به گفته وی ، بی-21 در زمان رونمایی بعدی ، در حالت پرواز مشاهده خواهد شد ولی پیش از این باید آزمایشهای زمینی بسیاری صورت گیرد . بخشی ازاین آزمایشها در شب انجام خواهد شد ولی دور نگه داشتن چشمان کنجکاو نیز بسیار سخت به نظر می رسد . آدمیرال کریستوفر گریدی جانشین رئیس ستاد مشترک ارتش اظهارات جانشین رئیس ستاد مشترک ارتش : 1- بی-21 تضمین خواهد کرد که ناوگان بمب افکن های نیروی هوایی ایالات متحده بعنوان یک نیروی بازدارنده برتر به حیات خود ادامه میدهد . 2- بمب افکن جدید به ارتش این اجازه را می دهد که روند " نفوذ بر سرنوشت میدان جنگ " را به نفع ایالات متحده بازگرداند . 3- به گفته وی ، بی-21 توانایی اجرای عملیات مشترک با نیروهای هم پیمان در عملیات های آینده را خواهد داشت و این بدان معناست که گزینه های بازدارندگی و حملات متعارف در محیطهای متراکم دفاع هوایی هم اکنون در اختیار امریکا قرار گرفته است . درواقع ، این بمب افکن ، اطمینان کافی برای سبقت گرفتن ارتش ایالات متحده و حفظ منافع این کشور و درنهایت دراختیار داشتن لبه فناوری آفندی را بوجود آورده است . اظهارات یکی از دست اندرکاران پروژه بی-21 1- بی-21 پیشرفته ترین هواگرد رزمی پنهانکاری است که به اکنون تولید شده است . 2- تمامی تجربه های چند دهه عملیات با بمب افکن بی-2 و اف-117 در کنار نیازمندی های پیش بینی شده برای آینده موجب شد تا طرح بی-21 به این شکل تولید شود . 3- استفاده قابل توجه از روشها و ابزارهای مهندسی رقومی ، امکان اصلاح سریع معایب درطراحی را در طول فرآیند توسعه فراهم نمود و زمان لازم را برای اجرای آزمایشهای زمینی بیشتر را بوجود آورد . 4- استفاده از روشهای مهندسی رقومی باعث شد تا طرح روی کاغذ بیشترین شباهت را به هواگرد تولیدی داشته باشد و این به معنای صرفه جویی در هزینه ها و کاهش خطرپذیری روند طرح شد . 5- ماموریت اصلی بی-21 ، اجرای نقش ضربتی و نفوذ به درون متراکم ترین شبکه های دفاع هوایی است . 6- بی-21 تجسم میزان بالایی از مرگ آوری ، بقاپذیری رزمی ، انعطاف پذیری نظامی ، چابکی محسوب می شود . 7- برد رزمی بی-21 و توانایی آن در حمل مهمات در کنارطرح پنهانکارآن ، مزیتهای قابل توجهی را برای کاربر به منظور نفوذ به درون شبکه های یکپارچه دفاع هوایی و اجرای ماموریتهای رزمی با ضریب موفقیت بالا بوجود می آورد . 8- قابلیت های بسیار پیشرفته به اشتراک گذاری داده های رزمی در بی-21 بخشی از توان بسیار مهم نیروی هوایی برای طراحی عملیات های دوربرد و با دقت بالاست . 9- سامانه های بی-21 بصورت مدولار و با معماری باز است که یکپارچه سازی سامانه های جدید و ارتقا ء یافته ای که قرار است در آینده روی آن نصب شود را تسهیل خواهد کرد تا امکان منطبق کردن آن با تهدیدات جدید وجود داشته باشد . 10- قابلیت معماری باز در بی-21 بدان معناست که این بمب افکن برای 30 تا 50 سال آینده در خدمت باقی می ماند . 11- استفاده از مواد جدید و بکاربردن فرآیندهای جدید تولید در مقایسه با بی-2 ، سطح پنهانکاری بیشتری را به بی-21 می بخشد در عین اینکه حوزه تعمیر و نگهداری آن را ساده تر نموده است . 12- همه پرسنل درگیر در پروژه بی-21 دارای مجوزهای امنیتی خاص هستند و حیطه بندی اطلاعاتی بطور کامل رعایت می شود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

خانواده میل هایند/هاوک برای مشاهده اندازه اصلی روی عکس های کلیک کنید

بی -52 برای اندازه اصلی روی عکس کلیک کنید

سلام علیکم مقصر نویسنده است طرح های ابداعی از بی-21 برای مشاهده در اندازه واقعی روی عکس کلیک کنید

بسم ا... این بمب افکن بی-21 است ....!!!! پس از مدتها کش و قوس و در یکی از مورد انتظارت ترین رویدادهای تاریخ هوانوردی نظامی ، همکاری میان شرکت نورثروپ-گرومن و نیروی هوایی ایالات متحده نتیجه داد و سرانجام نقاب از ترکیب ظاهری بمب افکن پنهانکار بی-21 برداشته شد. نمونه ای که اکنون با شناسه تی-1 یا بمب افکن شماره 001 شناخته می شود ، رونمایی گردید ، در حال گذراندن آزمایش های زمینی بوده و قرار است اولین پرواز خود را در سال آینده میلادی (2023 ) انجام دهد و به گفته منابع مختلف ، پنج فروند بمب افکن دیگر نیز در خط تولید قراردارد . متن ذیل ، مجموعه ای از دانسته ها و مجهولات در خصوص این محصول جدید محسوب می شود . تحلیل اولیه : 1-همانطور که انتظار می رفت ، بمب افکن جدید نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، یک ماشین جنگی با ظاهری آینده نگر بوده که بطور مستقیم ، از ایده بمب افکن بی-2 نظیر فناوری کم پیدایی (رادارگریز) نشات گرفته و گفته می شود نشانه هایی قابل توجهی از تجربیات گذشته نورثروپ گرومن نظیر وای اف-23 ، ایکس بی-47 بی درآن قابل مشاهده است . 2- ابعاد کلی این بمب افکن در مقایسه با سلف خود یعنی بی-2 به شکل قابل توجهی کوچکتر بوده ، بخصوص اینکه ناظر زمینی ، آن را از روبرو مورد بررسی قرار دهد که البته براساس فلسفه ای که این بمب افکن بر روی آن طراحی شده ، چندان تعجب آور نبوده و قطعا توان حمل مهمات کمتری را خواهد داشت . 3- یکی از شاخص های بسیار مهم در خصوص بی-21 ، ارابه فرود آن است که طراحی تک ردیفه ارابه های جلویی و عقبی ( دو لاستیک برای هر ارابه فرود به جایی طراحی 4 تایی ) که پیش ازاین در بی-2 دیده می شد . 4- درب ارابه های فرود دماغه این بمب افکن با بی-2 تفاوتهای آشکاری را به نمایش می گذارد و برخلاف اسپیرت ، همه درب ها ، به طرفین باز می شود و به مانند بی-2 شکل طراحی آنها دندانه دار نیست . 5- پس از دقت در طراحی صورت گرفته بخش جلویی این بمب افکن ، مشاهده شد که شیشه جلویی ، برخلاف تصاویری اولیه ای که منتشر گردید ، در واقعیت ، به شکل قابل ملاحضه ای کوچکتر بوده و دید بهتری را برای خدمه در دو زاویه " روبه بالا" و "جلو" فراهم می آورد . به گفته تحلیلگران نظامی ، این نوع طراحی در زمان سوخت گیری هوایی منطقی به نظر می رسد ولی دید به طرفین احتمالا کمتر است . پنجره های طرفین تاحدودی بصورت منحنی طراحی شده اند و این احتمالا برای افزایش قابلیت پنهانکاری این بمب افکن صورت گرفته که چنین فلسفه ای را می بایست به بحث های اولیه میان مهندسین گرومن در دهه هشتاد میلادی جستجو نمود که اعتقادی به وجود دید به طرفین برای خدمه بمب افکن بی-2 نداشتند ، چرا که امکان طراحی و نصب قاب داخلی برای خلبان و کمک خلبان به منظور حفاظت دربرابر تشعشعات ناشی از انفجار هسته ای ، سخت وهزینه بر می بود . 6- رنگ اصلی این بمب افکن ، تاحدودی خاکستری بسیار روشن بوده که به گفته تحلیلگران هوانوردی نظامی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است ، چرا که این بمب افکن می بایست در ماموریتهای رزمی که بیشتر آن در زمان روشنایی خورشید رخ میدهد ، شرکت کند ولی این احتمال که پس از اتمام آزمایشهای زمینی و اجرای پروازهای آزمایشی ، این رنگ دچارتغییر گردد نیز وجود دارد . ولی در مجموع ، برخی معتقدند که دوران تمرکز بر اجرای عملیات شبانه برای بمب افکن های رادار گریز به زودی پایان خواهد یافت . نمای بُرش خورده بمب افکن بی-2 دهلیز داخلی حمل مهمات ، خروجی پیشرانه ها 7- براساس نشانه های ظاهری ، ابعاد کلی این بمب افکن به گونه ای محاسبه گردیده که برخی معتقدند که اجزاء مختلف آن به شکل غیرقابل باوری ، به "آرامی " با یکدیگر ترکیب شده اند . در همین ارتباط گفته شده که طراحان تلاش نموده اند که سازه اصلی به گونه ای بر روی هم قرار گیرد که ارتفاع هواگرد از سطح زمین به حداقل ممکن کاهش یافته و علاوه برآن ، ورودی های هوای پیشرانه که گفته می شود در زمان طراحی ، یک چالش بسیار بزرگ برای تیم مهندسی نورثروپ گرومن بشمار می آمد ، نیز به نظرمی رسد ، بصورت یکپارچه در اعماق بال مکان گزینی شده که علاوه براینکه خط دید آن به حداقل می رسد ، به تقریب هیچگونه اختلالی در جریان هوایی که باید به پیشرانه برسد ، ایجاد نمی کند تا جایی که وقتی از فاصله نزدیک به آن نگریسته می گردد ، شکاف منتهی به موتور با سختی بسیار قابل مشاهده است که درمقایسه با بی-2 طراحی متفاوتی را بخود می بیند . 8 – مشاهدات صورت گرفته نشان میدهد که برای حسگرهای اصلی ، حسگرهای هوایی و حتی آرایه های ارتباطی هیچ روزنه ای قابل مشاهده نیست که این بدان معناست که شکاف هایی که در هواگردهای غیرپنهانکار در دریچه های دسترسی وجود دارد ، در بدنه بی-21 وجود ندارد ولی به شکل استثناء ، این شکافها در محیط اطراف پنجره های کابین خدمه و چند قسمت دیگر دیده می شود که در مقایسه با بی-2 به حداقل ممکن کاهش پیدا نموده است . این کاهش شکافهای ناشی از وجود دریچه های دسترسی بدان معناست که مهندسین شرکت سازنده این بمب افکن ، اکنون می توانند اجزاء بدنه که از مواد مرکب ساخته شده را در ابعاد بزرگ تولید کرده و ضمن کاهش تعداد قطعات ، شکاف های ناشی از اتصال این قطعات به هم را نیز حداقل سازی کنند . . 9- به گفته ناظران نظامی ، در طراحی بدنه بی-21 به تقریب هیچ لبه تیزی وجود ندارد ، در عوض به نظر می رسد اجزا بیشتری از بدنه با طراحی مستقیم ( صاف ) در امتداد سازه فوقانی این بمب افکن بکار رفته تا کیفیت پنهانکاری به حداکثر خود ارتقاء پیدا کند . 10- با تمامی این اوصاف ، این رونمایی تنها جنبه ظاهری بی-21 را دربرگرفته ، به همین دلیل داستان های بیشتری برای تحلیل وجود دارد . درواقع هنوز اطلاعات کاملی در خصوص سازه این بمب افکن وجود ندارد ولی برخی معتقدند که می توان بخش درونی این بمب افکن را به طرح های اولیه پروژه ATB که به بی-2 منجر گردید ، نسبت داد . ارابه های فرود چهارتایی عقبی بمب افکن بی-2 به همراه شکل ویژه خروجی پیشرانه شکل خروجی های پیشرانه بی-2 ، مهمترین عامل در حوزه پنهانکاری محسوب می شود که شکل آنها هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد . اگر چه هنوز مشخص نیست که نمونه پروازی درواقع امر چه ترکیب بندی را بخود می بیند ولی احتمالا با روند رو به جلوی برنامه ، تغییرات فیزیکی بیشتری را در این بخش باید انتظار داشت . اگر چه نورثروپ- گرومن تاکید نموده که این نمونه اولیه بوده و هنوز مشخص نیست که چه چیزهایی واقعا تغییر خواهد کرد و این که اصولا چه سامانه هایی در این بمب افکن نصب شده است . 11- براساس اظهارنظرهای موجود از تحلیلگران صاحب نظر ، طراحی این بمب افکن در نگاه اول ، کارآمد به نظر می رسد که بطور طبیعی می بایست با ماموریتهای محوله بدان سازگار باشد . درواقع ، حجم دهلیزهای داخلی این بمب افکن جدید و همچنین میزان سوخت قابل حمل که تعیین کننده برد رزمی این هواگرد است نیز از نکات مجهول بشمار می آید . به گفته برخی ناظران نظامی ، این بمب افکن به احتمال بسیار زیاد می بایست توانایی حمل یک تیر مهمات GBU-57B یا حدود نیمی از توان حمل مهمات بی-2 را به ارث برده باشد . واضح است که برای این کار ، فضای داخلی قابل توجهی در درون سازه این بمب افکن می بایست درنظر گرفته شود ، در عین توجه به این مساله که حجم مهمات قابل حمل ، رابطه مستقیمی با میزان سوخت نیز دارد که دو مولفه اصلی در حوزه برد رزمی بی-21 است . در نگاه اول ، سازه بی -21 به مانند دو نعلبکی است که از جلو به هم دیگر متصل شده ولی در مقایسه با بی-2 کوچکتر بوده و اگر چه به مانند خواهر بزرگترش ، بصورت بال پرنده طراحی شده ولی دُم دندانه دار آن شاید از بی-2 بزرگتر باشد . ولی بلحاظ ابعاد از روبرو ، کوچکتر از بی-2 به نظر می رسد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

این موردی که فرمودید دیگر خیلی تخصصی هست و امکان تشریح آن به شکلی که بشود صد درصد به آن مطمئن بود را ندارم ولی اگر درست بخاطر بیارم ، در حوزه پیشرانه ، ما 2 دو شیوه را می تونیم رصد کنیم ... یکی بازکردن موتور براساس دستورالعمل های شرکت سازنده ( برنامه ریزی شده ) دوم روند برنامه ریزی نشده ( مثل صدمات ناشی از برخورد اشیاء خارجی مثل پرنده یا مشکلاتی که ممکن هست به هر دلیلی در کارکرد نرمال موتور ایجاد اختلال کند ) . در حالت نرمال ، (براساس استاندارهای غربی ) به ندرت پیش می آید که موتور جنگنده را زیر 1000 ساعت برای TBO پائین بیاورند . توی دستور العمل های نیروی هوایی کشورهای غربی ، اگر درست بخاطر بیارم ، موتورها بیشتر از 1000 ساعت هم کار می کنند ( مثل اف-110 ) و چون حالت غیرنرمالی در آن دیده نمی شود نیازی به جدا کردن کامل آن از پرنده نیست ، حتی برای تعویض نازل خروجی موتور هم چنین کاری نمی کنند . مثال می زنم ، موتور F100-PW-229 سیکل 6000 را برای خودش ثبت کرده ، در مقایسه با موتور اف-100 که سیکل 4300 را داشته . البته این مدت به نوع استفاده از پرنده هم بستگی دارد . یعنی اگر پرسنل فنی شما ماهر باشند می تونند این عددها را افزایش هم بدند .

بسم ا... اصطلاح time between overhauls یا به شکل خلاصه TBO در این مورد معمولا بکار گرفته می شود که بطور مثال برای پیشرانه میگ-29 حدود 500 ساعت ، برای تی اف-30 حدود 700 ساعت و همین طوری بقیه پیشرانه های موجود با این حال یک مساله ای هم هست ، باید بین جتهای رزمی تک موتوره و دو موتوره یک تفاوت اساسی وجود داشته باشد .. مثلا خدمه زمینی اف-16 براساس چیزهایی که خودشون منتشر کردند ، زیر 1000 ساعت اصلا نیازی نمی بینند که موتور را از جنگنده جدا کنند و ببرند برای تعمیرات اساسی ، یعنی ممکن هست که پره های توربین را تعویض کنند که می شود تعمیر و نه تعمیر اساسی . معمولا بعد از 600 ساعت پرواز ، پیشرانه اف-16 نیازمند یک بررسی اولیه هست ولی بطور مثال در اف-15 این عدد یک مقداری بالاتر می رود .

بخش سوم پیشرانه برای جت های رزمی در دهه هشتاد میلادی ، چین بخشی از تلاش برای نوسازی توان نظامی خود را بر روی توسعه فناوری پیشرانه های بومی قرار داد تا حوزه بسیار عقب مانده پیشرانه های هوایی را تا حدودی سروسامان دهد . در راستای همین امر ، اولین تلاش برای تولید روگرفتی از پیشرانه های آر-13-300 روسی که برای جنگنده های سری MIG-21MF استفاده می شد و همچنین پیشرانه آر-29-300 برای جنگنده MIG-23MS/BN و متقابلا پیشرانه J-79-GE-17A جنگنده اف-4 صورت پذیرفت که تنها مهندسی معکوس پیشرانه آر-13-300 تا حدودی موفقیت آمیز بود و نمونه های اصلاح شده آن نیز در جنگنده جی-7 نصب گردید . راست : آر-29-300 چپ : آر-13-300 اما مشکل اینجا بود که چینی ها امکان مهندسی معکوس پیشرانه های بسیار پیچیده تری که نیروی محرکه جنگنده های میگ-23 و فانتوم را فراهم می کردند ، نداشتند که این بدلیل ضعف شدید در حوزه فنی و علمی آنها بود . دراین زمان شرکتهای چینی به شکل مستقل موفق نشدند تا برای بمب افکن خط مقدم خود (JH-7) یک موتور را طراحی و تولید کنند به همین دلیل اولین سری تولیدی این بمب افکن به پیشرانه های بریتانیایی رولزرویس مارک-202 اسپی مجهز شدند که دراواخر دهه هفتاد میلادی دریافت شده بود . J-79-GE-17A نیروی هوایی بریتانیا در زمان عقد قرارداد با شرکت مک دانل درخواستی داشتند که موتورهای بومی این کشور روی اف-4 ها نصب بشود ، به همین سبب ، اف-4 هایی که می بایست از روی ناوهای هواپیمابر انگلیسی وارد عمل می شدند ، ( اف-4 کا ) پیشرانه رولزرویس را بر روی خود می دیدند که بدلیل مصرف هوای بیشتر ، می بایست ورودی هوای هواپیما تا حدودی دچار تغییر می شد که این امر روی وضعیت آیرودینامیک فانتوم های انگلیسی تا حدودی تاثیر گذاشته بود . راست : رولزوریس مارک-202 اسپی چپ : جنگنده - بمب افکن های F-4K با این وجود ، در زمان نصب این موتور روی هواگرد چینی ، مشخص شد که اطمینان پذیری رزمی این پیشرانه که در چین شناسه WS-9 را گرفته بود ، چندان بالا نیست و مدت کوتاهی پس از ورود به خدمت این بمب افکن ها ، چند فروند هواپیما بدلیل نقص فنی موتور ساقط شده و از میان رفتند . این مساله نشان داد که موتورهای بریتانیایی برای هواگردهایی مافوق صوت اصلا گزینه جذابی محسوب نمی شود ولی به این دلیل که گزینه دیگری وجود نداشت ، خرید آن ادامه پیدا نمود هر چند این بمب افکن خط مقدم ، اولین طرح مستقل چینی بود که به موتور غربی مجهز می گردید . در این میان ، گرچه شرکت رولزرویس ، اسناد فنی این موتور را بطور کامل در اختیار چینی ها قرار داده بودند ، اما نیروی هوایی چین تا سال 2003 موفق نشد تا بر تولید این پیشرانه مسلط شود به همین دلیل در سال 2001 تعداد 90 دستگاه موتور جدید در اختیار چین قرار گرفت تا امکان عملیاتی نمودن همه هواگردهای JH-7 فراهم شود . نمای بُرش خورده پیشرانه غیرنظامی CFM56-2 ارتش چین براساس تجربه های بدست آمده از همکاری نظامی با شوروی ، همواره استراتژی چندمسیری را برای کسب فناوری دنبال می نماید ، در نتیجه همزمان با آغاز مذاکرات با بریتانیا ، از اوایل دهه هشتاد میلادی ، مذاکراتی را با شرکتهای تولید کننده موتور های غیرنظامی آمریکایی آغاز نمود که نتیجه آن ، تحویل دو دستگاه پیشرانه CFM56-2 به این کشور بود و اگر چه این موتور بعنوان پیشرانه اصلی هواگردهای مسافربری دی سی-8 استفاده می شد اما بدلیل وجود اجزای مشترک نظیر کمپرسور فشارقوی ، محفظه احتراق و توربین های فشار قوی با پیشرانه اف-110 ( جتهای اف-15 و اف-16 ) باعث شد تا مسیر جدیدی برای قوی کردن دانش طراحی موتوردر چین باز شود . نمای بُرش خورده پیشرانه اف-110 اگر چه پنتاگون بشدت مخالف تحویل این موتورها به چین بود ولی دولت ریگان به امید ادامه ضدیت چین با اتحاد شوروی و با این شرط که این موتورها بصورت مهر و موم شده تحویل شده و فقط در حضور نمایندگان آمریکا باز شوند ، با این تحویل موافقت کرد . اما چینی ها به این شروط عمل نکرده ، موتورها را باز کردند ، قطعات آن را جدا کرده و مورد مطالعه قرار دادند و با این بهانه که موتورهای فوق در یک آتش سوزی از میان رفته اند ، از تحویل مجدد آنها به ایالات متحده ، سرباز زدند . راست : WS-10 چپ : AL-31F بدین ترتیب ، براساس تحلیل منابع آمریکایی ، آشنایی چینی ها با پیشرانه غیرنظامی CFM-56-2 موجب شد تا پایه اصلی برای تولید موتور WS-10 گذاشته شود که بعدها توسط موسسه 606 تحقیقاتی چین در شن یانگ ، تولید گردید . بااین حال ، تا مدتها ، رسانه های روسی مدعی بودند که WS-10 روگرفتی از موتور AL-31F است ولی بازدید ها از این موتور در موزه هوانوردی پکن و مقایسه آن باعث میشود این ادعا قابل رد باشد . WS-10B درواقع امر ، نخستین نمونه های موتور WS-10 بلحاظ مشخصات فنی ، از نمونه های روسی پائین تر بودند تا جایی که میانگین عمر تعمیرات اساسی این نمونه از 40 ساعت بیشتر نمی شد ، ولی از این زمان به بعد ، با افزایش دانش چین در حوزه تولید موتور این رقم بتدریج افزایش پیدا نمود تا جایی که در جریان مصاحبه ای با نماینده موسسه 606 شن یانگ ، وی مدعی شد که میانگین عمر تعمیر اساسی موتورهای WS-10B که بر روی جتهای جی-11بی نصب شده ، به 500 ساعت افزایش پیدا نموده و نسخه های اخیر با درصد بیشتری از مواد مرکب ساخته می شوند . به گفته این نماینده ، مواد مرکب ، بر روی وزن موتور تاثیر قابل توجهی گذاشت و به لطف تولید آلیاژ های نسوز برای پره های توربین ، این موتور می توانست برای مدت طولانی تری کار کند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- ادامه دارد ....

بسم ا... جنگ دراوکراین – روز دویست و هفتاد و چهارم الی دویست و هفتاد و نهم 24 الی 30 نوامبر 2022 سلام علیکم .... !!!! صحنه جنگ در اوکراین – 24 و 25 نوامبر2022 1-منابع غربی به شکل مستمر ازروند کاری نیروهای تازه بسیج شده روسی در حال تهیه گزارش هستند و بشدت بر روی رفتار این نیروها متمرکز شده و معتقدند که درصد نیروهای فراری از خدمت درواحدهایی که این نیروها در آن خدمت می کنند افزایش پیدا نموده است . یک نمای بسته استحکامات و موانع ضد تانک ارتش روسیه در ولیکابلاهوویشنکا / نوامبر 2022 2- پوتین طی جلسه ای با مادران نیروهای بسیج شده روسی ملاقات نمود ، در حالی که منابع غربی مدعی شده اند که این تعداد خانواده ها ، دست چین شده اند . باخموت - نوامبر 2022 3- مجله فوربس طی بررسی های خود بدین نتیجه رسیده که جنگ دراوکراین ، تاثیر مالی قابل توجهی را بر بودجه سالیانه فدراسیون روسیه از خود برجای نهاده است . 4- وزارت دفاع روسیه در حال بررسی افزایش روند تبادل اسرا با اوکراین است که میزان نارضایتی در فضای رسانه ای روسیه کاهش پیدا کند . خطوط دفاعی خندقی ارتش روسیه در محور نووترتسکویه - نوامبر 2022 5- یک مقام اوکراینی مدعی شده که ارتش این کشور موقعیت استقرار مستشاران نظامی ایرانی را درکریمه مورد اصابت قرار داده و تعدادی از این نیروها در جریان این حملات کشته شده اند و تهدید نمود که موقعیت استقرار نظامیان ایرانی را درخاک اوکراین بیشتر هدف قرار خواهد داد . الکسی دانیلوف دبیرشورای امنیت ملی اوکراین در مصاحبه ای با گاردین در 24 نوامبر این مساله را مدعی شده ولی آماری از این تلفات ارائه ننمود ،اما جروزالم پست در 10 اکتبر این رقم را 10 نفر اعلام کرده و منابع امریکایی نیز تایید کرده اند که پرسنل نظامی ایران در کریمه حضور دارند تا به روسها در تولید و هدایت پهپادهای رزمی کمک کنند . خطوط دفاعی ارتش روسیه در استپنه / نوامبر 2022 6- برخی رسانه های غربی مدعی شدند که در آینده ممکن است برخی نهادهای نظامی روسی سندی را منتشر کنند که درآن ادعا خواهد شد که برای پیروزی در اوکراین ، باید 5 میلیون سرباز بسیج شود . هواگرد ضربتی سوخو-24 ام نیروی هوایی اوکراین که گفته میشود سکان عمودی اش عاریتی از یک نمونه مشابه بوده ..!!! 7- ارتش روسیه همچنان در حال اجرای ضدحملات مستمر برای بازپسگیری مواضع از دست رفته در شمال غربی سواتوو هستند و منابع اوکراینی نیز مدعی شده اند که حملات ارتش کیف در محور کرمینا ادامه دارد . سرهنگ سابق ارتش و میل بلاگر مشهور روسی ، ایگور گرکین 8- روند حملات روسها در باخموت و آودیووکا ادامه دارد ولی هنوز رخداد قابل توجهی دراین محور دیده نشده است . 9- واحدهای مهندسی ارتش روسیه همچنان به فعالیت خود برای تقویت خطوط دفاعی در جنوب رودخانه دنیپرو و همچنین مسیرهای لجستیکی که کریمه را به جنوب خرسون متصل می کند ، ادامه میدهند . سایت شلیک بی تی آر-82 10- مقامات روسی به گفته منابع غربی در حال آماده کردن شرایط سازمانی به منظور آغاز دور دوم بسیج نظامی هستند در حالی که همچنان این موارد در رسانه ها تکذیب می شود . واحدهای مهندسی ارتش روسیه در حال تعریض و بازسازی جاده آربات اسپیت هستند چرا که مسیر موجود از آرمیانسک زیر پوشش آتش سامانه های هیمارس بوده و برای تدارک کردن واحدهای ارتش خطرناک به نظر می رسد صحنه جنگ در اوکراین – 26 نوامبر2022 1- به گفته رسانه های غربی ، سرعت عملیات نظامی در هفته آینده ( روزهای اول ماه دسامبر ) احتمالا افزایش پیدا خواهد کرد چرا که روند یخزدگی زمین بتدریج در حال آغاز شدن است . پانزرهابیتز-2000 هم باشید ، باز هم تهدیدات میدان نبرد ، شامل حالتان می شود 2- ارتش روسیه در حال تخلیه مردم ساکن در مناطق تصرف شده به درون خاک اصلی روسیه هستند . 3- برخی منابع غربی مدعی شده اند که تعدادی از مقامات ارشد روسی درصدد هستند تا با روند صعودی نفوذ پریگوژین مقابله کنند و این کار از طریق ارتقای سازمان های نظامی رسمی روسیه قرار است صورت گیرد . رونمایی از هویتزرهای 155 م.م FH-70 تحویلی از سوی ایتالیا به ارتش اوکراین که توسط کامیون های ایویکو-آسترا کشیده می شود این در حالی است که قبلا این هویتزرهای توسط کامیون های مان اهدایی از استونی جابه جا می شدند 4- منابع اوکراینی مدعی شده اند که ارتش روسیه بتدریج در حال استفاده از موشک های kh-55 برعلیه اهداف و زیرساختهای کیف هستند که پیش از این تنها برای حمل کلاهک های هسته ای طراحی و بخدمت گرفته شده بود . وزارت دفاع بریتانیا در 26 نوامبر گزارشی را منتشر نمود که درآن ، ارتش روسیه در حال جدا سازی کلاهکهای هسته ای از موشک های kh-55 و تبدیل آنها به مهمات متعارف برای هدف قرار دادن زیرساختهای اوکراین است . با این حال این گزارش مدعی شده که برخی ازاین موشکها فاقد کلاهک بوده و بیشتر برای جلب توجه پدافند ارتش اوکراین شلیک خواهند شد . پیش ازاین منابع اوکراینی خبر داده بودند که روسها در حال آماده سازی موشکهای kh-555 برای شلیک بسوی اهداف از پیش تعیین شده هستند . نقشه خطوط دفاعی ارتش روسیه در خرسون شرقی 5- واحدهای روسی به حملات خود در امتداد محور کرمینا- سواتوو ادامه میدهند و همزمان این حملات در محور باخموت و آودیووکا نیز ادامه دارد . بدون شرح ...!!! 6- ارتش روسیه همچنان در حال ایجاد استحکامات نظامی در شرق استان خرسون است . راست : هر چقدر جنگ جلوتر می رود ، اندازه مهمات مورد استفاده دوطرف هم بزرگتر می شود !!!!!! این اخوی ما در تصویر رسما روبروی یک مهمات خمپاره انداز در مقیاس مهمات سقوط آزاد جتهای رزمی نشسته !!!!! چپ : اسب کاری ارتش روسیه میل-8/17 صحنه جنگ در اوکراین – 27 نوامبر2022 1-براساس تحلیل های کارشناسان نظامی غربی ، ارتش روسیه احتمالا اطلاع دارد که ارتش اوکراین اینک می تواند از دنیپرو عبور کرده و روند ضدحملات خود را در شرق خرسون ادامه دهد و این تمامی خطوط لجستیکی روسها را از کریمه تا خاک اصلی روسیه تهدید خواهد کرد . به همین دلیل از ابتدای اکتبر 2022 روند عملیات مهندسی در شرق خرسون آغاز شد و این بطور طبیعی بدان معناست که روسها قصد دارند دست به یک عملیات تاخیری در سطح استراتژیک بزنند و این به معنای آغاز یک عملیات دفاعی طولانی مدت در شرق خرسون خواهد بود و البته فرصت مناسبی برای ارتش اکراین تا مواضع خود را در ساحل شرقی دنیپرو قویت کند . با این حال هنوز نشانه هایی از تلاش کیف برای عبور از دنیپرو دیده نمی شود . منابع غربی معتقدند که ارتش اوکراین تلاش برای تقویت واحدهای خود در محور باخموت- دونتسک نمی کند به همین حدس اولیه این است که تلاش تهاجمی بعدی کیف در جنوب صورت گیرد 2- تصاویر ماهواره ای ثبت شده از مواضع ارتش روسیه در شرق خرسون نشان میدهد که نیروهای روسی در حال آماده شدن برای مقابله با ضدحملات کیف دراین محور هستند . درواقع امر ، تلاش های مهندسی برای حفر مواضع ثابت ، ایجاد خطوط دفاعی بتونی ( دندان اژدها ) در ساحل شرقی دنیپرو که دراولویت قرار گرفته اند ، موید این تحلیل است . به گفته برخی ناظران نظامی ، محورهای موجود در ملیتوپل و زاپوروژنیه از نظر روسها بااهمیت تلقی شده و گفته میشود تمامی مواضع دفاعی درست عمود بر مسیرهای لجستیکی ساخته شده اند که ماهیت آنها را بیشتر به یکسری موانع اولیه دفاعی می رساند تا خطوط دفاعی منسجم . یک بررسی اولیه نشان می دهد که خطوط لجستیک روسها در جنوب فشرده تر از قبل شده ( بدلیل عقب نشینی از خرسون و ساحل غربی دنیپرو ) این مساله ممکن است عملیات دفاعی روسها در شرق خرسون را دچار مخاطره کند علاوه براین ، گفته شده که یک نوار به عرض 3 کیلومتر توسط روسها بشدت مستحکم شده است و این به معنای احساس تهدید از سراسر ساحل دنیپرو است . بدین ترتیب ، ارتش روسیه با تشخیص سمت اصلی ضد حمله احتمالی کیف ، قصد دارد از ورود مهاجمان به منطقه اصلی استان خرسون و همچنین حملات آبخاکی جلوگیری بعمل آورد . شکل مواضع لایه لایه ارتش روسیه نیز نشان می دهد که در صورت سقوط یک خط ، لایه های بعدی دست نخورده باقی می مانند . به گفته منابع اوکراینی ، ارتش این کشور به یک پل راه آهن در Starobohdanivka حمله برده که این بدان معناست که روسها اینک برای تدارکات نظامی خود تنها به مسیرهای جاده ای متکی هستند 3- به گفته ناظران نظامی ، مواضع دفاعی روسها در جنوب اوکراین به شکلی طراحی شده اند که تنها از مسیرهای لجستیکی اصلی دفاع کرده و واحدهای محدودی را در زمین های باز مستقر نموده اند . با این حال ظاهرا ارتش اوکراین با استفاده از تجربیات قبلی خود در محورهای بالاکلیا- ایژیوم – کوپیانسک درصدد هستند تا مجددا موفقیتهای چند ما پیش را اینباردر جنوب تکرار کنند . سامانه های راک انداز چندگانه ام-270 / مارس-2 ( بهینه شده توسط آلمان ) در اوکراین ظاهرا هنوز وقت نکردند استتار جنگلی را به استتار زمستانی تغییر بدند !!! 4- برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که اگرچه مواضع دفاعی روسها در خرسون شرقی برای دفاع در برابر ضدحملات ارتش کیف تقویت شده ، ولی بخش قابل ملاحضه ای از این خطوط دفاعی از طرفین خود آسیب پذیری نشان میدهند و بدلیل نزدیک بودن به جاده ها ،دوطرف خطوط به اندازه ای باز است که به نیروهای مستقر درآن اجازه نمی دهد تا دربرابر حمله از جناحین یا پشت سر ، از خود دفاع نمایند . علاوه براین ، سازه های بتونی دفاعی ، به اندازه کافی گسترش نیافته که از تحرک واحدهای مکانیزه و زرهی ارتش کیف جلوگیری بعمل آورد . بنابراین ، اگر ارتش اوکراین بتواند از دنیپرو ، حدفاصل بین شهر خرسون و نوواکاخوفکا عبور کند و امکان انتقال واحدهای مکانیزه خود را از این محور داشته باشد ، امکان حمله به جناحین و محاصره نیروهای روسی وجود دارد . راسپوتیتزا ( گل و لای ناشی از زمستان ) - اوکراین - نوامبر 2022 https://www.aparat.com/v/nz6AX 5- در سمت مقابل ، برخی ناظران نظامی معتقدند که ارتش روسیه به جای دفاع کامل ، قصد دارد تا بااجرای عملیات تاخیری ، زمان بیشتری را برای ارسال نیروهای کمکی بدست آورد . با این وصف ، اجرای عملیات تاخیری تاکتیکی بدان معناست که خطوط دفاعی به قدر کافی نگه داشته شود تا امکان اعزام نیروهای بیشتر فراهم گردد ، ولی اگر عملیات تاخیری در سطح استراتژیک هدف اصلی فرماندهی ارتش روسیه باشد ، بدان معناست که روسها قصد دارند تا با مشغول کردن ارتش کیف در جنوب ، در سایر محورها ، دست به پیشروی بزنند . بااین وصف ، این روند احتمالی تنها درصورتی است که ارتش اوکراین به دلایل مختلف موفق نشود تا بسرعت از خطوط دفاعی ارتش روسیه عبور کند . اما برعکس ، اگر نیروهای اوکراینی بتواند به جای چند ماه ، تنها در عرض چند هفته ، از این خطوط عبور کنند ، ارتش روسیه آینده بسیار سختی را پیش روی خود خواهد دید و این به معنای افزایش تعداد نیروهای نظامی درجنوب اوکراین خواهد بود . درصورتی که اطلاعات موجود صحیح باشد ( استقرار نیروهای کمتر آموزش دیده در خطوط اول و قرار گرفتن نیروهای حرفه ای تر در خطوط دوم و سوم ) احتمالا روند پیشروی ارتش کیف در حالت دوم قرار خواهد گرفت . 6- در مجموع ، روند تقویت واحدهای روسی در جنوب اوکراین ، چه قوی و چه ضعیف صورت گرفته باشد ، اهمیت اساسی را در آینده جنگ اوکراین دارد . مسیرهای لجستیکی موجود در این محور ، تماما برای ادامه عملیات روسها در جنوب اوکراین ضروری است و از دست دادن آنها می تواند عملیات نظامی در محور زاپوروژینه را نیز به خطر اندازد. 7- بر اساس آخرین تحلیل های موجود ، ارتش روسیه احتمالا از محور آربات اسپیت بعنوان سومین مسیر لجستیکی بین کریمه و جنوب اوکراین استفاده می کنند که درصورت بسته شدن این مسیرها ، ماریوپول ، ملیتوپل و روستوف در معرض تهدید ارتش کیف قرار خواهند گرفت . تصاویر هوایی از خطوط دفاعی ارتش روسیه در دونتسک صحنه جنگ در اوکراین – 28 نوامبر2022 1- به گفته منابع غربی ، تصرف چند روستای کوچک در حومه باخموت به معنای محاصره این شهر نباید تلقی شود . 2- ارتش روسیه در حال تشدید روند استقرار خود در بلاروس بوده و این به معنای افزایش ظرفیت آموزشی این ارتش خواهد بود . 3- وزارت دفاع روسیه محدودیتهای بیشتری را برای واردات کالاهای دومنظوره ایجاد نموده و این باعث انتقاد میل بلاگرهای روسی شده است . این محدودیتها که برای ورود محصولاتی نظیر کواد کوپتر ، لباس های گرم ، دوربین های حرارتی و کفش اعمال شده ، به دولت روسیه کمک می کند تا اقلام فوق الذکر را به جبهه اختصاص دهد . خطوط دفاعی ارتش روسیه در محور سواتوو . این خطوط تا نوامبر 2022 حدود 50 کیلومتر گسترش پیدا نموده و این روند همچنان ادامه دارد 4- اطلاعات جدید نشان میدهد که ارتش روسیه احتمالا در هفته آینده ، موج جدیدی از حملات موشکی را علیه زیرساختهای اوکراین آغاز خواهد کرد . 5- ارتش روسیه موفق شده تا در جنوب باخموت روند پیشروی خود را افزایش دهد در حالی که بطور همزمان استحکامات خود را شرق خرسون تقویت می کند . ستون های زرهی ارتش روسیه ( شامل تانکهای تی-80یو ) با استتار برفی صحنه جنگ در اوکراین – 29 نوامبر2022 1-ارتش روسیه در حومه باخموت ، پیشروی های جدیدی را ثبت نموده ولی سرعت پیشروی در این محور هنوز با ابهاماتی روبرو است . بقایای راکتهای شلیک شده توسط توپخانه ارتش روسیه در خارکف 2- وزارت دفاع بریتانیا گزارش داده که ارتش روسیه اعزام واحدهای رزمی موسوم به گردان های تاکتیکی را به صحنه نبرد متوقف نموده است . به گفته این منبع ، کمبود نیرو انسانی ، توزیع غیرمتمرکز آتش توپخانه ، محدود بودن اختیارات رزمی فرماندهی این واحدها باعث شده تا موفقیت آنها تا اندازه ای در پرده ای از ابهام قرار گیرد . این منابع معتقدند که از آوریل 2022 یعنی اوج حملات به کیف ، ماریوپل ، سوردونتسک و لیسیچانسک ، این واحدها دچار خسارت های عمده ای شده اند و تلاش برای بازسازی آنها نیز با موفقیت کمی همراه شده است . از آن زمان به بعد ، ترکیب نیروهای باقی مانده و نیروهای تازه بسیج شده ، استانداردهای بالای گردان های تاکتیکی ارتش روسیه را تا حدودی تنزل داده و این امر می تواند برای وزارت دفاع این کشور دردسرآفرین باشد . خودروی ارتباط ماهواره ای R-441 ارتش روسیه که در بصورت منهدم شده در فرودگاه خرسون رصدشد صحنه جنگ در اوکراین – 30 نوامبر2022 1-تلاش های نیروهای روسی در محور باخموت نشان میدهد که ارتش روسیه هنوز از هزینه کردن توان رزمی خود برای تصرف شهرکهای بی اهمیت !!!!!!! درس نگرفته است . 2- عملیات تهاجمی ارتش روسیه در امتداد خط سوواتوو- کرمینا و باخموت ادامه دارد . موقعیت یابی مواضع استقرار توپخانه ارتش روسیه پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6

بخش دوم بدین ترتیب ، پس از شروع تولید انبوه و بهسازی های بومی انجام گرفته ، بخصوص تطبیق موشک پی ال-11 ( نسخه داخلی موشک هوابه هوای اسپایدمارک-1 ایتالیایی ) نمونه تولیدی با شناسه جی-8دی ( J-8IID) نام گرفت و برای اجرای ماموریتهای رهگیری هوایی ، آرایش دوتیر موشک پی ال-11 ( هدایت نیمه فعال راداری )و دو تیر موشک پی ال-8 برای آن درنظر گرفته شد . راست : اسپاید مارک-1 چپ: پی ال -11 علاوه براین ، نیروی هوایی چین که ضعف خود را در حوزه کسب خبر و اطلاعات از صحنه نبرد به عینه مشاهده می کرد ، برای بخدمت گرفتن رادارهای پرنده نیز دست به کار شد تا ناوگان پرنده های مجهز به رادار و ضد زیردریایی خود را نیز کامل کند . در همین رابطه ، ارتش چین موفق شد در اوایل دهه هشتاد میلادی ، رادارهای آمریکایی AN/APS-504 را دریافت کند که بر روی هواگردهای وای-8 (روگرفت چینی آنتونوف-12 ) نصب گردید . این رادار با اسکن نیمکره تحتانی خود می توانست اهدافی را در فاصله حدود 370 کیلومتری کشف کند . این روند با تبدیل بخشی از ناوگان وای-8 به هواگردهای جنگ الکترونیک و همچنین شناسایی الکترونیک با نصب دوربینها ، حسگرهای مادون قرمز ، مغناطیس سنج ها ، سونارهای شناور ، سامانه های مخابراتی غربی و چیدامان داخلی این هواگردها به مانند همتایان غربی ادامه پیدا نمود . بدین ترتیب ، با تجهیزات دریافتی ، گفته میشود حداقل 4 فروند وای-8 از این گونه ساخته شد و هنوز این هواپیماها برای اجرای گشت های رزمی در دریای چین شرقی ، جنوب چین و در امتداد سواحل چین و ژاپن استفاده می گردد . این روند برای ارتش چین همچنان ادامه پیدا کرد ، بطوریکه در اوت سال 1996 ، شرکت راکال بریتانیا ، با دور زدن تحریم های نظامی علیه چین ، هشت دستگاه رادار را به این کشور به قیمت 66 میلیون دلار عرضه نمود که می توانست پریسکوپ زیردریایی را از فواصل دور شناسایی کند ( حدود 7000 متری ) ، در حالی که این رقم برای اهداف هوایی باارتفاع پروازی کم به 80 کیلومتر می رسید که در مجموع امکان شناسایی همزمان 90 هدف هوایی و 5 هدف سطحی را به کاربرانش می داد . هواگردهایی وای-8 که برای نصب این رادارها انتخاب شدند ، شناسه Y-8J را دریافت کردند و براساس ادعای ارتش چین ، از این تجهیزات برای مقابله با قاچاقچیان و کاوش در اقیانوس ها استفاده می شد ،در حالی که برای افزایش مدت زمان پرواز ، مخازن سوخت اضافی برای این دسته هواپیماها درنظر گرفته شد و خدمه اکنون می توانستند تا 11 ساعت مستمر و با سرعت 470 کیلومتر بر ساعت ، ماموریتهای محوله را اجرا نمایند. در همین رابطه ، ناظران نظامی غربی معتقدند که وای-8جی ، به رغم برخی محدودیتها ، اولین رادار پرنده چینی است که امکان هدایت جنگنده های نیروی هوایی را بسمت اهداف مشخص شده در اختیار دارد . اکنون ، نیروی هوایی چین به توانایی اولیه برای ایجاد برتری هوایی در ساده ترین حالت خود ، دست یافته بود ولی کار به اینجا خاتمه نیافت ، چرا که با پیگیری های مستمر ، اتحاد شوروی در اواخر دهه هشتاد میلادی ، نمونه صادراتی ای وکس A-50E را با ساده ترین آرایش فنی و بدون تجهیزات پیشرفته مخابراتی به چین پیشنهاد داد ولی نیروی هوایی این کشور با انتخاب پیکربندی IL-76TD و سامانه های الکترونیک عبری قصد داشتند تا نمونه های مدرن تری را بخدمت درآورند . بدین ترتیب ، پس از رایزنی های متعدد ، درسال 1997 تصمیم گرفته شد تا نمونه مورد درخواست با شناسه A-50I با همکاری شرکتهای التا ( عبری ) ، یک شرکت روسی و نیروی هوایی چین تولید شود با این تبصره که رادار EL/M-205 فالکون و سامانه های مخابراتی پیشرفته به استخوان بندی اصلی این برنامه تبدیل گردید . فرودگاه بن گوریون / آوریل 1999 این پروژه ، برخلاف نمونه های روسی ، به یک آنتن ثابت با قطر حدود 11.5 متر ( که بزرگتر از رادار روسی نیزبود ) که می بایست بصورت یک مثلث متساوی الساقین نصب می گردید و می توانست در محدوده فرکانسی 1.2 تا 1.4 گیگاهرتز عمل کند . براساس ادعای شرکت سازنده ، این رادار می توانست موشک های کروز و جتهای با قابلیتهای پنهانکاری را کشف و شناسایی کند . هزینه تولید این هواگرد درآن زمان ، با تجهیزات ساخت شرکتهای عبری ، حدود 250 میلیون دلار می شد و نیروی هوایی چین قصد داشت تا 4 فروند از این نوع را سفارش دهد . قرارداد سه جانبه میان شرکتهای روسی ، چینی و عبری از سال 1999 آغاز شد ،به شکلی که یکفروند A-50 نیروی هوایی روسیه به شماره بدنه 44 پس از حذف سامانه های راداری و مخابرایت و تعمیرات اساسی پیشرانه ، به فرودگاه بن گوریون وارد شد . براساس برنامه طراحی شده ، قرار بود تا انتهای سال 2000 اولین نمونه مورد نظر پس از مجهز شدن به رادار ، سامانه های جمع آوری اطلاعات الکترونیک و تجهیزات ارتباطی ، به چین تحویل داده شود ولی در تابستان سال 2000 با اعلام خروج شرکتهای عبری از برنامه ، این روند به ناگاه قطع گردید . اما داده های موجود نشان میدهد که این خروج تنها ظاهری بوده و نیروی هوایی ارتش چین موفق شد تا ایجاد مسیرهای جایگزین ، کمکهایی را از این شرکتها دریافت کند ، بطوریکه گفته می شود ، مقامات ارشد عبری با دور زدن تحریم های نظامی چین ، اسناد فنی و تجهیزات لازم را برای تکمیل اولین نمونه از رادار پرنده KJ-2000 در اختیار پکن قرار دادند . بدین ترتیب ، داده های موجود نشان میدهد که این رادار می تواند اهدافی را در یک برد 400 کیلومتری شناسایی و همزمان 100 هدف هوایی و سطحی را ردیابی کند . علاوه براین ، هواگرد فوق الذکر امکان ایفای نقش تله متری به منظور بهبود عملکرد موشکهای بالستیک و محاسبه مسیر پرواز آنها را نیز در اختیار دارد تا جایی که گفته می شود این هواپیما می تواند یک موشک بالستیک را از فاصله 1000 متری شناسایی نماید . اما برخلاف همتایان روسی ، رادارپرنده چینی از ابتدا قابلیت سوختگیری هوایی نداشت و این مساله با توجه به مصرف بسیار بالای موتورهای این هواپیما تبدیل به معضل جدیدی شد تا جایی که گفته می شود حداکثر زمان پرواز برای این هواگرد چیزی در حدود 2/5 ساعت است . بدین سان ، در مجموع 4 فروند ای وکس برای نیروی هوایی چین تولید شد که حضور آنها در استان های شرقی این کشور بخصوص در نزدیکی مرزهای تایوان ملموس بود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- ادامه دارد ....

بله ... درست هست ... یکی از چند دلیلی که معتقدم اگر امکانش وجود می داشت ، همه اف-5 های موجود را بگذاریم کنار و این نمونه را بعنوان یک هواگرد مناسب برای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک ( همون نقشی که اف-5 درزمان جنگ برعهده داشتند ) را بکار بگیریم ، همین هست با توجه به آب و هوای کشوری که شرکت سازنده درآن مستقر هست و قابلیتهای که دراین نمونه برای عملیات در شرایط آب و هوایی نامناسب ، وجود دارد ، گزینه مناسبی به نظر می رسد که خوب فعلا دور از دسترس قرار دارد

سلام واحد سوخت رسانی که مشخص هست ، آن موردی که فرمودید ( مولد هوای فشرده خارجی ) هم که بعنوان استارتر خارجی عمل می کند با توجه به ابعادی که دارد می تواند دریکی از همین خودروها ، نصب شده باشد ( مثلا در تصویر سمت راست ، خودروی موجود در پشت تانکر ) https://www.aparat.com/v/mTCnq

بسم ا... قابلیت نیروی هوایی سوئد در استفاده از زیرساختهای غیرنظامی برای پروازهای رزمی مطالعه موردی جنگنده گریپن https://www.aparat.com/v/1RpqW

بسم ا... ارتباط چینی از نوع سوم !!!! تاریخچه همکاری فنی – نظامی غرب و چین در حوزه هوانوردی نظامی در اواخر دهه هفتاد میلادی ، صنعت هوانوردی نظامی چین بدلیل افزایش اختلافات با اتحاد شوروی ، بعنوان مهمترین تامین کننده فناوری هوانوردی نظامی با رکورد قابل توجهی مواجه شده بود و این مساله بخصوص در حوزه هواگردهای رزمی ، بیشتر خودنمایی می نمود . درآن زمان ، استخوان بندی جنگنده های نیروی هوایی شامل جتهای جی-5 ، جی-6 و جی-7 محسوب می شد که به ترتیب از روی نمونه های میگ-17 ، میگ-19 و میگ-21 اف13 الگوبرداری شده بود ، هر چند مطابقت جنگنده مافوق صوتی چینی ، یعنی جی-8 که نمونه ای تغییر یافته ازپیکربندی دو نمونه سوخو-9 و سوخو-11 روسی بشمار می آمد ، بسیار دشوار می بود . به ترتیب درجهت خلاف حرکت عقربه های ساعت : جی5/جی-6 /جی-7 وجی-8 تا قبل از خاتمه همکاری های نظامی میان چین و اتحاد شوروی ، متخصصین چینی عمدتا درگیر منطبق کردن محصولات روسی با شرایط محیطی این کشور بواسطه ایجاد یکسری تغییرات جزیی درطراحی هواپیما و مناسب سازی روند موجود در خطوط تولید و همچنین شرایط عملیاتی منطقه ای خود بودند ،اما ایجاد اختلاف میان دوکشور و سپس تشدید آن منجر به توقف توسعه فناوری هوانوردی نظامی در چین شد ،در حالی که بواسطه عدم وجود یک پایگاه علمی و طراحی مستقل دراین کشور ، امکان تجمیع و استفاده از فناوری های بومی به منظور تولید جتهای رزمی پیشرفته در کلاس جهانی نیز امکانپذیر نشد . جی-7سی اما پس از برقراری روابط دیپلماتیک با ایالات متحده و نزدیک شدن پکن و واشنگتن که از دید آمریکایی ها ، ماهیتی ضد روسی داشت ، چین موفق شد تا به طیف متنوعی از محصولات دفاعی بخصوص در حوزه هوانوردی ، دسترسی پیدا کد تا جایی که شرکتهای چینی موفق شدند تا به شکل مستقیم ، فناوری های جدید در حوزه هایی نظیر اویونیک ، رادار ، پیشرانه ، سلاح و حتی خرید نمونه های کامل پروازی و مجموعه ای منحصر بفرد از اسناد فنی مربوطه را بدست آورند . علاوه براین ، شرکتهای غربی بتدریج وارد قراردادهای نوسازی جنگنده های چینی شده و کارشناسان فنی این کشور نیز به کشورهای غربی اعزام شدند تا دوره های آموزشی ویژه ای را پشت سر گذارند ، در حالی که بطور همزمان ، خرید گسترده ماشین ابزار و خطوط تولید قطعات الکترونیکی نیز درجریان بود . روند فوق بتدریج و درطول زمان ، بستری را فراهم نمود تا صنعت دفاعی چین در حوزه کیفیت ، پیشرفتهای قابل توجهی را بخود دیده و زمینه ارتقاء قابلیتهای نیروی هوایی این کشور را فراهم آورد . پس از تیره شدن روابط مصر و اتحاد شوروی ، موجودی فناوری نیروی هوایی این کشور بخصوص ، ناوگان میگ-21 و میگ-23 به منبعی ارزشمند برای بررسی کارشناسان نظامی غربی و چینی شد مسیر جایگزین ، مصر ... تا میانه دهه هفتاد میلادی ، ارتش و نیروی هوایی مصر یکی از بزرگترین دریافت کنندگان تسلیحات روسی محسوب می شد ولی انورسادات ، رئیس جمهوری وقت مصر در سال 1978 پایان روابط و همکارهای دفاعی میان مصر و اتحاد شوروی سابق را اعلام نمود و تلاش کرد ساختار ارتش مصر را به استاندارهای غربی تغییر دهد . این مسله با انعقاد قرارداد صلح با رژیم عبری و حضور نظامی ایالات متحده در این کشور ، ابتدا نظامیان غربی و سپس همتایان چینی آنها این فرصت ارزشمند را بدست آوردند تا بطور کامل با فناوری های روسی آشنایی پیدا کنند . راست : رادار سافیر-21 و پیشرانه آر-13-300 با این وصف ، چند سال قبل از این رخداد ( دهه 60 میلادی ) چین موفق شده بود تا از اتحاد شوروی سابق ، یک مجموعه مدارک فنی را بصورت کامل برای جنگنده MIG-21F.13 و همچنین کیت های کامل برای مونتاژ این جنگنده دریافت کند که بعدها با شناسه جی-7 وارد خدمت عملیاتی نیروی هوایی چین گردید . اما با وقوع انقلاب فرهنگی در این کشور ، تولید انبوه جی-7 متوقف گردید و تنها با آغاز دهه هشتاد میلادی ، دنیای هوانوردی نظامی شاهد نسخه چینی شده میگ-21 شد . این نسخه ، که به شکل گسترده در نیروی هوایی ارتش چین بکار گرفته شد ، نسبت به نمونه روسی ، بهبودهای چشمگیری را بخود می دید و حتی چینی ها با خرید چند فروند MIG-21MF از مصر ، موفق شدند تا با الگوبرداری از توپ GSH-23 ، پیشرانه آر-13-300 و رادار سافیر-21 ، محصول خود را تا حدودی ارتقاء دهند . این نسخه جدید که به سال 1984 رونمایی شد ، به یک پیشرانه قوی تر ، رادار جدید ، توپ 23 م.م و امکان حمل 4 تیر موشک پی ال-2 ( روگرفت از کا-13 روسی ) و نمونه جدیدتر پی ال-5 مجهز می شد . چیزی در حدود 4 سال بعد ، یعنی درسال 1988 خط تولید نمونه جی-7دی راه اندازی گردید که با نصب رادار JL-7A که می توانست یک بمب افکن توپولف-16 را از فاصله 13 کیلومتری شناسایی کند که این هواگرد ، گونه ای کاملا قابل توجه برای ارتش بشمار می آمد و خط تولید آن نیز تا سال 1996 همچنان فعال می بود . نیروی هوایی چین در دهه شصت و هفتاد میلادی از منابع متعددی از جمله نیروی هوایی مصر ( میگ-23 و21 ) و ویتنام ( جتهای اف-5 ای و لاشه هواگردهای ساقط شده آمریکایی ) امکان بررسی فناوری های به روز را پیدا نمود در این میان ، شرکتهای هواپیماسازی چینی تلاش های ناموفقی را برای طراحی و تولید نسل جدیدی از هواگردهای رزمی به شکل مستقل ترتیب می دادند و در میان نمونه های موجود ، جنگنده های MIG-21MS و جنگنده- بمب افکن های MIG-23BN که در نیروی هوایی مصرنیز وجود داشت ، بعنوان الگو انتخاب شده بود . در این میان ، اصرار چینی ها برای تولید یک جنگنده بال متغییر و پنهان نگاه داشتن آن از دید عموم ، یا بررسی جتهای F-5A که قبل از تیره شدن روابط میان ویتنام و چین ،به این کشور منتقل شده بود ، از موارد جالب محسوب می شود . اما در سالهای اخیر ، داده های منتشر شده نشان میدهد که نیروی هوایی مصر در اواخر دهه هفتاد میلادی ، حداقل دوفروند از موجودی فلاگرهای خود ( شامل میگ-23 بی ان و نسخه دوکابینه میگ-23 یوبی ) را در اختیار نیروی هوایی چین گذاشته و با توجه به اینکه طراحی جنگنده های ضربتی بال متغییر در دهه هفتاد میلادی ، ایده بسیار محبوبی بشمار می رفت ، چین تصمیم گرفت تا براساس طرح اولیه فلاگر ، یک جت ضربتی را از ابتداطراحی و سپس تولید کند با این تبصره که پیشرانه و تسلیحات آن از نمونه روسی میگ-23 به عاریت گرفته می شد . جنگنده- بمب افکن کیو-6 پس از بررسی های اولیه بر روی فلاگرهای مصری ، نیروی هوایی چین بر روی یک نمونه برگرفته از آن با شناسه Q-6 سرمایه گذاری نمود که به یک پیشرانه آر-29-300 ، مسافت یاب لیزری ، سامانه تعقیب کننده عوارض زمین و سامانه های ناوبری پیشرفته مجهز می گردید و این مساله برای ستاد نیروی هوایی چین ،راه تنفس جدیدی را بوجود می آورد که ماهیت طراحی که روسها آن را در پیش گرفته بودند ، برای کارشناسان این کشور ، قابل فهم تر گردد تا تولید یک جت ضربتی به شکل مستقل در کوتاه ترین زمان ممکن ، اجرایی گردد . اما بدلایل مختلف ازجمله ابتدایی بودن فناوری های در دسترس چین ، امکان تولید مجموعه بال و سامانه های مربوط به تغییر زاویه آن با درجه بالایی از کیفیت ، ممکن نگردید و همزمان ، تلاش های مستمر برای دریافت امتیاز تحت مجوز پیشرانه آر-29-300 و سامانه های هدفگیری و ناوبری نیز به شکست انجامید . اویونیک غربی برای نیروی هوایی چین در دهه هشتاد میلادی ، نیروی هوایی ارتش چین بدلیل شکست درطراحی یک جنگنده ضربتی به صورت مستقل ، تمامی تلاش خود را بر روی بهبود قابلیتهای رزمی جنگنده جی-7 متمرکز نمود ، هر چند نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و اتحاد شوروی بتدریج جتهای نسل چهارم خود را وارد خدمت می کردند ، ولی چینی ها ، هواگرد بهتری در مقایسه با جتهای میگ-21 خود نداشته و این زنگ خطری برای آنها محسوب می شد . رادار جی-7 با توجه به این مساله ، ارتش این کشور تصمیم گرفت تا باب همکاری با سایر تولید کنندگان نظامی را باز کند و به همین دلیل ، جنگنده J-7E که نخستین پرواز خود را در سال 1987 انجام داد ، از اویونیک بریتانیایی ، سامانه های کنترل آتش عبری و موشکهای هوابه هوای پی ال-8 که نمونه برگرفته از موشک پایتون-3 عبری بود ، استفاده می نمود . این روند همچنان ادامه پیدا نمود تا اینکه درسال 2001 ، آخرین و پیشرفته ترین بروزرسانی بر روی ناوگان جی-7 های این نیرو با معرفی J-7G رونمایی گردید که به یک رادار هوابرد KLJ-6E ( نمونه بومی رادار گریفو-2500 ایتالیایی ) که امکان کشف اهداف هوایی در یک برد 55 کیلومتری را داشت و همچنین نمایشگرهای سربالای TYPE-7A که امکان نمایش اطلاعات پروازی بر روی آن پیش شده بود و درنهایت سایت هدفگیری روی کلاه پروازی را مجهز می گردید . این نسخه پس از طی کردن دوره آزمایشی به شکل رسمی درسال 2004 وارد خدمت گردید ، در حالی که روند بهینه سازی نسخه های عملیاتی J-7E/G هنوز در حال انجام است . راست : پایتون-3 چپ: پی ال-8 درحدود یک دهه پیش از این فعالیتها ، نیروی هوایی ارتش چین فاقد جنگنده – بمب افکن های خط مقدمی که می بایست با مجهز شدن به رادارهای ایمن دربرابر اخلال دشمن ، هدفهای خود را فراتراز حوزه چشمان غیرمسلح خلبان ، شناسایی و بدان حمله ور می شدند ، بود ، به همین دلیل این نیرو امکان طراحی و اجرای حملات آفندی را در شب و بدون کمک رادارهای زمینی در اختیارنداشت . با توجه به اهمیت وجود این قابلیت ، موسسات هوانوردی چین موظف شدند تا با بررسی رادارهای سری AN/APQ-113 که از بمب افکن های تاکتیکی اف-111 و همچنین رادار AN/APQ-120 جنگنده – بمب افکن اف-4 فانتوم-2 ساقط شده در ویتنام ، بدست آمده بود ، این قابلیت را در اختیار نیروی هوایی بگذارند . این روند با جمع آوری نمونه های مختلفی از این سامانه که درمیان بقایای لاشه فانتوم های ساقط شده قرار داشت ، آغاز شد ولی درنهایت ، کارشناسان چینی به این نتیجه رسیدند که امکان تولید نیمه هادی های موجود در این رادارها که پایه اصلی کارکرد آنهاست ، نمی باشند . رادار هوابرد AN/APQ-120 اما این مساله باعث نشد تا کار متوقف بشود و تحقیقات روی این سامانه ها ادامه پیدا کرد ، تا در میانه دهه هشتاد میلادی که چین موقعیت خود را بعنوان نیروی سدکننده هژمون کمونیسم روسی در شرق دور را تثبیت کرده بود ، موفق شد تا به شکل قانونی ، اسناد و نمونه های فنی رادار AN/APQ-120 را بدست آورد ، در حالی که این فناوری ، در ایالات متحده ، منسوخ شده بود . این موفقیت باعث شد تا نیروی هوایی چین موفق شود تا براساس اطلاعات فوق الذکر ، رادار تایپ-232 اچ را بصورت بومی تولید کند . این رادارها پس از طی نمودن مراحل آزمایشی خود ، بر روی نمونه های اولیه جنگنده- بمب افکن JH-7 نصب گردید که میتوانست هواگردی در ابعاد میگ-21 را از فاصله 75 کیلومتری و یک هدف زمینی را از فاصله 160 کیلومتری کشف نماید . جنگنده - بمب افکن JH-7 پلنگ پرنده چینی در این میان ، گرچه JH-7 در کدگذاری نیروی هوایی چین ، یک جنگنده -بمب افکن محسوب می شد ، اما این هواگرد دراصل یک بمب افکن خط مقدم بشمارمی آمد که برای جایگزینی بمب افکن های منسوخ شده اچ-5 ( نمونه چینی بمب افکن روسی IL-28 بیگل ) طراحی شده بود . این هواگرد برای اولین باردرسال 1994 تولید شد و نمونه بروزشده آن نیز به سال 1998 پرواز نمود و به JH-7A مشهور گردید . رادار هوابرد AN/APG-66 نیروی هوایی چین ، در حوزه رهگیرهای خط مقدم نیز با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می نمود ، به همین دلیل ، از سال 1985 تولید جنگنده J-8II در دستور کارقرارگرفت ، ولی این واقعیت که صنعت هوانوردی نظامی چین ، امکان مجهز نمودن این جنگنده به سامانه های پیشرفته را نداشت ، دست به کار غیرمتعارفی زد و در چهارچوب همکارهای دفاعی با ایالات متحده به سال 1986 ، قراردادی به ارزش 500 میلون دلار برای نوسازی این هواگردها با شرکتهای آمریکایی منعقد گردید . این برنامه که درآن زمان به " مروارید صلح" مشهور شد ، هنوز با جزئیات بالایی در دسترس عموم قرار نگرفته ولی برخی منابع معتقدند که شرکتهای آمریکایی ، فناوری رادارهای هوابرد AN/APG-66(V) ، سامانه استاندارد MIL-STD-1553B ، سامانه کنترل آتش ، نمایشگرهای چندمنظوره ، نمایشگرهای سربالای پیشرفته ، تجهیزات ناوبری و مخابراتی پیشرفته و درنهایت فناوری صندلی های پرتاب شونده مارتین -بیکر را در اختیار چینی ها قرار داده اند . راست : کابین جی-8 چپ : کابین جی-8 نسل1 سه سال بعد ، یعنی درسال 1989 ، دوفروند جنگنده J-8II از خط تولید شرکت چینی شن یانگ ، به مرکز آزمایش های پروازی نیروی هوایی ایالات متحده در پایگاه هوایی ادوادز منتقل شدند تا تست های رزمی روی این جنگنده صورت گیرد و در همین راستا گفته می شود نیروی هوایی چین موفق شده تا حداقل 24 فروند ازاین جنگنده ها را به سامانه های فوق الذکر مجهز کند ولی پس از وقوع حادثه میدان تیان آن من ، همکارهای نظامی میان دوکشور محدود شد و نیروی هوایی ارتش چین نیز مجبور گردید تا این روند را به تنهایی ادامه دهد . J-8II اگرچه مدت زمان همکاری میان دوکشور بسیار کوتاه بود ، اما چینی ها موفق شدند تا چیزهای زیادی از آمریکایی ها یادبگیرند و به همین دلیل ، پس از قطع روابط دفاعی ، ارتش چین موفق شد با استفاده از همین تجربیات ، نسخه پیشرفته تر J-8IIB را رونمایی کند که به رادار ارتقاء یافته SL-8A با برد کشف حدود 70 کیلومتر ، نمایشگرهای چند منظوره و سامانه های ناوبری به روز مجهز می شد ولی درمقایسه با نمونه ای که قرار بود با همکاری ایالات متحده معرفی شود ، قابلیتهای کمتری داشت ولی در هرصورت تولید انبوه آن شروع شد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- ادامه دارد ....

نورسیده اوکراینی شهپاد میکولا-3 میکولا-3 رسانه های اوکراینی در خبری کوتاه اعلام کرده اند که هزینه هر شهپاد تولید شده میکولا-3 حداقل 10 میلیون گریونا ( واحد پول اوکراین ) یا معادل 16/3 میلیون روبل است و در همین راستا ، یونایتد24 ( ابتکار جمع آوری کمک مالی زلسنکی ) که خود را به اصطلاح ، قُلک داوطلبانه برای ناسیونالیستهای اوکراینی معرفی نموده ، پیش از این برای ده فروند از این شهپادها کمک مالی دریافت نموده است . به این ترتیب ، اوکراین از اواخرنوامبر 2022 شروع به مونتاژ شهپادهای انتحاری خود می نماید تا از قلمرو دریایی خود ، دربرابر موشکهای کروز روسی که از روی شناورهای نیروی دریایی روسیه مستقر در دریای سیاه بسمت اهدافی در داخل اوکراین شلیک می شود ، محافظت نماید و علاوه براین ، یک دالان برای حرکت شناورهای حامل غلات بسوی تنگه بسفر باز کند . دوربین نصب شده در دماغه شهپاد میکولا-3 در حالی که امکان تصویربرداری حرارتی نیز برای آن فراهم شده ، امکان ارسال تصاویر با کیفیت HD را در یک برد 400 کیلومتری با استفاده از سیگنالهای استارلینک دارد مضاف براین خبر ، یک ویدئوی تبلیغاتی نیز منتشر گردید که درآن ، ادعا شده صنعت نظامی اوکراین می تواند چنین محصول پیچیده ای را تولید کند و برای اثبات این مدعی ، کارگران مستقر دریک خط تولید را در حال کار بر روی محصولات فولادی به نمایش درآورده است . دراین ویدئو ، یک پیشرانه بنزینی محصول شرکت اتریشی روتاکس ( احتمالا سری ACE900) که قدرتی در حدود 300 اسب بخار را تولید می کند ، قابل مشاهده است . برای هدایت این شهپاد ، از یک نرم افزار منبع باز ArduPilot استفاده شده که گفته می شود توسط شرکت چینی فوجیان جین هوا تولید می گردد ، در حالی که این شرکت بعنوان تولید کننده لوازم الکترونیکی ، درسال 2018 بدلایل امنیتی از سوی ایالات متحده در فهرست تحریم ها قرار گرفته است . در این ویدئو ، کیف ادعا نموده که نخستین ناوگان شهپاد انتحاری در جهان را در اختیار دارد . پیشرانه 300 اسب بخاری روتاکس اتریشی شهپاد میکولا-3 این شهپاد انتحاری که مردم اوکراین ، از آن بعنوان میکولا-3 نام می برند ، در حملات 29 اکتبر 2022 به سواستپول شرکت داشت ،در حالی که برخی منابع معتقدند که نیروی دریایی اوکراین از این شهپادهای انتحاری برعلیه شناورهای تجاری روسی که در چهارچوب برنامه "معامله غلات" مشارک داشتند نیز استفاده نموده و زلنسکی نیز در جریان یک سخنرانی به این مساله تا حدودی اعتراف نمود. با این وصف ، این شهپاد از هر منشاء خاصی سرچشمه گرفته شده باشد ، با عنوان میکولا-3 شناخته شده ( در حالی که هنوز نمونه های میکولا-1 و میکولا-2 معرفی نشده اند / البته برای ما ناظران نظامی در ایران که به رونمایی های عجیب و غریب عادت کردیم ، این نامگذاری اصلا عجیب نیست و احتمالا نمونه های اولیه این شهپاد ، شناسه های 1و 2 را دریافت کرده اند .م ) بلحاظ تاکتیکی ، تا حدودی خطرناک به نظر می رسد و برخلاف پرنده های بدون سرنشین ، شناسایی آنها ، آسان نبوده و محوله انفجاری آن نیز تا حدودی بسیار بالا ارزیابی می شود . با این وصف ، مولفه خارق العاده ای در طراحی این شهپاد قابل مشاهده نیست . این جنگ افزار ، یک شناور 5.5 متری با وزن ناخالص حدود 1000 کیلوگرم که می تواند با سرعت حداکثر 80 کیلومتر درساعت و حدود 60 ساعت ماندگاری دردریا ، وارد عمل شود . محموله این شهپاد ، تا 200 کیلوگرم مواد منفجره بوده ولی بسته به نوع هدف و فاصله ای که قرار است طی شود ، ممکن است این عدد کم یا زیادتر باشد . پیش ازاین ، شهپادهایی از این دست که درساحل کریمه شناسایی شده بودند ، چیزی در حدود 50 تا 60 کیلوگرم مواد منفجره را با خود حمل می کردند و این باعث می شود تا حدس اولیه در خصوص شهپادهای مهاجم به سواستوپول بدین صورت باشد که چیزی در همین حدود ( 50-60 کیلوگرم مواد منفجره ) رابا خود حمل می نمودند . نازل ( خروجی ) پیشرانه میکولا-3 منابع اوکراینی در این خصوص مدعی هستند که این شهپاد می تواند سیگنالهای ویدئویی را به یک گیرنده در فاصله حداکثر 400 کیلومتری با کیفیت HD مخابره نماید که این مساله تنها درصورتی ممکن خواهد بود که یک پایانه استارلینک بر روی این شهپاد نصب گردد که رسانه های اوکراینی به شکل بسیار عجیبی ، این ویژگی را از روی همه تحلیل های منتشر شده در خصوص این سلاح ، حذف کرده و می کنند ( قابل توجه حضرات ، میل بلاگرها و سوپرتحلیلگرهای نظامی ایرانی که برای انتشاراطلاعات محرمانه یا آن دسته از داده هایی که از دید دشمن دور مانده ، با هم مسابقه سرعت می گذارند .م ) در همین رابطه ، ایلان ماسک ، که اگرچه اکنون به شکل تمام وقت ، درگیر اداره توئیتر است ، اما به شکل کلاسیک ، کاراکتر شخصیتی بسیار پیش بینی ناپذیری دارد ولی با توجه به اینکه خبرهایی در خصوص قطع اینترنت ماهواره ای به شکل دائم در حال انتشار است ، در صورتی که میکولا-3 با این روش هدایت شود ، ممکن است خبرچندان خوبی برای ارتش اوکراین نباشد ، هر چند هرنوع خبر در خصوص استفاده نظامی از محصولات شرکت اسپیس ایکس ، موجب عصبی شدن مالک آن ، حتی برای اوکراین شده ، ولی کارشناسان نظامی غربی با استفاده از عبارت " سامانه ترکیبی مخابراتی که در مقابل جنگ الکترونیک دشمن بشدت محافظت می شود " از این سلاح نام می برند . علیرغم تمامی تکذبیه های رسمی و غیر رسمی ، تصاویر منتشر شده از این شهپاد نشان میدهد که یک آنتن مسطتیل شکل که شباهت بسیار زیادی با پایانه دریافت سیگنالهای ماهواره ای استارلینک دارد ، بر روی آن نصب شده است . براساس شواهد موجود ، این شهپاد به شکل کامل از قطعات غیرنظامی ( به استثنای بدنه زرهی ، مواد منفجره و یک جفت ماسوره تماسی در پیشانی شهپاد ) استفاده می کند . در همین رابطه ، فهرست قطعات غیرنظامی این شهپاد ، حتی نمونه های نازل ( خروجی ) جت اسکی های تفریحی وجود دارد که احتمالا از نمونه Sea-Doo اخذ شده است و این نشان میدهد که اوکراین اکنون توانایی تبدیل شناورها و جت اسکی های تفریحی به شناورهای نظامی را دارد که تروریستهای چندملیتی می توانند براحتی بدان دست پیدا کنند و تنها چیزی که مابین آنها و این سلاح وجود دارد ، مبلغی در حدود 10 میلیون گریونا است . به گفته منابع اوکراینی ، ناوگان در حال توسعه این شهپادها ، نه تنها امکان شرکت در ماموریتهای رزمی را دارد ، بلکه درآینده می توان از آنها برای نظارت بر فعالیتهای ساحلی و حتی تنظیم آتش توپخانه نیز استفاده نمود . کمکهای فنی غرب ، بودن یا نبودن !!! درواقع امر ، فهرست کشورهای دارای فناوری لازم برای سرهم نمودن چنین ابزاری بسیار کوتاه و شامل ایالات متحده ، روسیه ، نروژ ، رژیم عبری ، انگلیس و چین است . در همین رابطه و قبل از رونمایی ازاین سلاح ، ایالات متحده ، شهپاد تی-12 مانتیس را به ارتش کیف تحویل داده بود که درآوریل 2022 در صحنه نبرد رصد گردید ، هرچند تعداد تحویلی هنوز افشاء نشده ولی گفته می شود مبلغ اختصاص یافته به این محصول در حدود 800 میلیون دلار است و برخی رسانه ها نیز مدعی هستند که این شهپادها در بازپسگیری جزیره مار ، نقش اساسی را ایفا نموده اند و ارتش اوکراین با مشاهده کارایی این نمونه ، مبادرت به پیگیری برنامه میکولا-3 نموده است با این تفاوت که درطراحی جدید ، میزان قابل حمل محموله جنگی از 63.5 کیلوگرم به 200 کیلوگرم افزایش یافته ، ضمن اینکه برخی رسانه های مدعی هستند که اوکراین تنها روند مونتاژ را برعهده دارد و قطعات از مسیرها و منابع مختلف به کارگاه های کوچک ارسال می شوند . با تمامی این اوصاف ، کاربرد شهپاد برعلیه ناوگان نیروی دریای روسیه ، تجربه منحصربفردی است چرا که کیف با استفاده از قطعات وارداتی و مربیان خارجی دست به طراحی حملات نظامی برعلیه شناورهای نظامی و غیرنظامی می زند . این بدان معناست که ناتو در حال کسب تجربه در خصوص شیوه کاربرد شهپادهای انتحاری و بررسی جوانب مثبت و منفی ان آست و نتیجه این امر را می توان در حملات گذشته و احتمالا آینده به زیرساختهای نظامی و غیرنظامی روسیه مشاهده نمود . این مساله با علم افزایش تعداد این شهپادها در دریای سیاه و آزوف باعث می شود تا میزان خطر برای روسها افزایش پیدا نموده و حتی انهدام مرکز یگان 73 عملیات ویژه نیروی دریایی اوکراین در اوچاکوو ( پادگانی که کاربران این شهپاد درآن آموزش می دیدند ) نیز موضوع را حل نمی کند ، چراکه این سلاح ها ، حتی با یک لب تاپ از هرجایی در نزدیکی هدف قابل کنترل بوده و بلحاظ تئوری ،سازماندهی حملات نباید چندان مشکل باشد . درسمت مقابل ، نیروی دریایی روسیه ، دو راه حل اصلی را پیش روی خود می بیند ، نخست به مانند رقابت میان مهمات ضد زره و تانک که درآن مهمات ضد زره ، بدلیل تحرک بیشتر وسرعت شلیک دست برتر را در اختیار دارد ، اکنون ابتکار عمل در اختیار باقی مانده نیروی دریایی اوکراین است و هزینه طرف روسی به شکل نامتناسبی افزایش پیدا خواهد نمود و دوم ، تخریب روشمند مسیرهای تامین این تجهیزات و جستجوی روشهای تازه برای مسدود کردن سیگنالهای استارلینک است . پی نوشت : 1- منبع 2-منبع2 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

کمان-12

بسم ا.. راکت انداز چندگانه TRLG-230 در اوکراین جنگ در اوکراین به لحظات حساس خود رسیده و دوطرف پس از فروکش کردن نسبی درگیری ها ، در حال بازسازی توان رزمی خود هستند که دراین میان ، ارتش اوکراین که در هشت ماه اخیر به اعتقاد برخی از منابع ، نزدیک به 900 دستگاه انواع مختلفی از سامانه های راکت انداز چندگانه خود را از دست داده ، اکنون با تلاشی همه جانبه درصدد است که بخشی ازاین تلفات را با دریافت سیستمهای تسلیحاتی جدید جبران کند . در آخرین تلاش های صورت گرفت ، ویدئوهای منتشر شده حاکی از تحویل سامانه راکت انداز TRLG-230 محصول ترکیه است که گرچه هنوز اطلاعات دقیقی از روند توسعه این سلاح وجود ندارد ولی داده های موجود امکان یک تحلیل مقدماتی را فراهم آورده است . در 21 نوامبر سال 2022 یکی از رسانه های غربی ، مقاله مفصلی را در خصوص روند همکاری های نظامی میان ترکیه و اوکراین ، بخصوص پس از شروع عملیات ارتش روسیه در خاک اوکراین ، منتشر نمودند که نمونه های مختلفی ازتسلیحات تحویلی به ارتش اوکراین در آن فهرست شده بود . در این گزارش آمده بود که ارتش اوکراین در تابستان سال 2022 سامانه راکت انداز TRLG-230 را به شرکت راکتسان این کشور سفارش داده بود و اگر چه اطلاعات دقیق تری منتشر نگردید ، ولی ارزیابی های به نسبت جالبی در خصوص روند عملیات این راکت انداز ترک با همکاری پهپادهای شناسایی و ضربتی این کشور صورت گرفت . در همین بین ، اطلاعات اولیه مربوط به این سیستم جنگ افزاری توسط رسانه های اوکراینی تایید گردید ولی ویدئوهای موجود از صحنه نبرد نشان می داد که یک دستگاه سامانه TRLG-230 در منطقه جنگی مستقر شده و مبادرت به اجرای آتش می نماید . زمان و مکان این ویدئو هرگز مشخص نشد در نتیجه ، این ویدئو ، تنها مستند موجود در خصوص واقعیت تحویل چنین سامانه ای به ارتش کیف است . علاوه براین ، گزارشی در خصوص انهدام چنین سامانه ای نیز منتشر نگردید ولی اگر تجربه ماه های اخیر مبناء قرار گیرد ، احتمالا این سیستم وارد عملیات رزمی شده ، اما نتایج عملکرد آن و یا حتی احتمال هدف قرار گرفتن آن هنوز قابل تایید نیست . یک راه حل پیشرفته صنعت دفاعی ترکیه که در سالهای اخیر با محصولات شرکت راکتسان ، خودنمایی می کند ، تجربه قابل توجهی در خصوص تولید یا بهینه سازی سامانه های راکتی دارد که پس از چند برنامه کوچک ، معرفی محصول TRLG-230 به گل سرسبد این نوع تسلیحات در ترکیه تبدیل گردید که پس از حدود ده سال بررسی در نمایشگاه IDEF-2021 رونمایی شد .درواقع امر ، سامانه راکت انداز چندگانه TRG-230 یک سامانه توپخانه راکتی متحرک پیشرفته محسوب می شود که امکان حمل و شلیک مهمات هدایت لیزری را نیز به خود می بیند . این راکت انداز /موشک انداز ، در ژانویه سال 2022 موفق شد تا نخستین مشتری جدید خود را از ارتش بنگلادش پیدا نماید و گفته می شود که تاکنون چند دستگاه نیز به مشتری تحویل شده است . با این وصف ، در چند ماه اخیر ، سفارش خارجی دیگری برای این جنگ افزار وجود نداشت و ارتش ترکیه نیز چندان رغبتی برای خرید آن از خود نشان نمی داد ، ولی درنهایت مشخص گردید که از چند ماه پیش ، حداقل یک سیستم به ارتش اوکراین تحویل شده است . قابلیت های فنی معماری کلی سامانه TRG-230 به تقریب تفاوتی با سایر نمونه های مشابه محصول ترکیه ندارد ، به شکلی پرتابگر این سامانه بر روی یک خودروی رزمی خودکششی چرخدار نصب شده و این مساله ، جابه جایی آن را درصحنه نبرد ، سریع تر و راحت تر می نماید . این سیستم که بر روی کشنده روسی چهارمحوره کاماز ساخته شده ، که بخش پرتابگر و مکانیزم هدایت آتش آن در عقب خودرو قرار می گیرد که در مجموع ، شش جعبه حاوی موشک کالیبر 230 م.م را در خود جای میدهد . مهمات هدایت شونده این سامانه با شناسه THR-230 به وزن 215 کیلوگرم در جعبه ای با اندازه های مشابه قرار می گیرد ، در حالی که بخش هدایت و کلاهک ، در بخش سر موشک نصب شده و بقیه فضای مهمات نیز به سوخت و پیشرانه سوخت جامد اختصاص پیدا می نماید . موشک مورد استفاده در این سامانه ، به دو روش اصلاح مسیر در زمان پرواز و هدایت شونده بسمت هدف روانه می شود که درمورد نخست ، ناوبری به شکل اینرسیایی و ماهواره ای ( که احتمالابا استفاده از سیگنالهای گلوناس خواهد بود ) و در مورد دوم ، نصب یک جستجوگر لیزری پیش بینی شده و گفته می شود دقتی در حدود 10 متر را دارد . هردو نوع موشک مورد استفاده دراین سیستم ، به یک کلاهک ترکش شونده شدید الانفجار به وزن 42 کیلوگرم مسلح می شوند که میتواند اهداف مورد نظر را در شعاعی به طول 50 تا 55 متر در معرض تهدید قرار دهد ، در حالی که با تنظیم ماسوره راکت ، می توان سرجنگی را درست در بالای هدف و در یک ارتفاع معین به کار انداخت . مزایا و معایب به گفته تحلیلگران نظامی سامانه راکت انداز / موشک انداز چندگانه TRG / TRLG-230 یک نمونه بسیار جالب محسوب می شود که بطور همزمان یکسری مزایا و معایب را از خود به نمایش می گذارد . درواقع امر ، هر نوع مهمات مورد استفاده دراین محصول ، بشدت به راکتهای مورد استفاده در سامانه روسی اوراگان شباهت دارند ، در حالی که با برد حدود 70 کیلومتری ، میتوان آنها را با مهمات مورد استفاده در سامانه اسمرچ مقایسه نمود . با این وصف ، مشکل اصلی این سیستم ، کلاهک جنگی آن است که با وزن حدود 42 کیلوگرم ، درمقایسه با سامانه هاریکن روسی و علیرغم کالیبر کوچک تر ، به کلاهکی به وزن 90 کیلوگرم ، تفاوت معنا داری را به نمایش می گذارد . اما در مقابل ، مهمات محصول راکتسان ، بدلیل استفاده از سامانه های تصحیح مسیر ، دقت بیشتری داشته که درمجموعا ، مزیت معناداری را در اختیار کاربر قرار نمی دهد . علیرغم این موضوع ، مهمات هدایت لیزری این راکت انداز ، موضوع پراهمیت تری است ، چرا که طراحان شرکت راکتسان با معرفی این مهمات ، تلاش داشتند تا با افزایش دقت ، ضعف در کلاهک جنگی را تا حدودی جبران نمایند . آوردگاه تبلیغاتی بلحاظ فنی ، محصول شرکت راکتسان ، نمونه ای با قابلیت های جذاب محسوب می شود که می تواند نظر خریداران بالقوه را بسوی خود جلب نماید ، در حالی که بطور همزمان ، وجود تجربه های رزم در صحنه واقعی می تواند براین جذابیت بیافزاید . به اعتقادبرخی از ناظران نظامی ، این احتمال وجود دارد که ترکیه در راستای یک عملیات تبلیغاتی ، چند دستگاه ازاین سامانه را به ارتش اوکراین تحویل دهد تا عینا به مانند بدون سرنشین بیرقدار ، بازاریابی موفقیت آمیزتری را دنبال کند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2

بسم ا... مجهز شدن کوسه پرنده به پیشرانه های جدید جی-15 ناونشین نیروی دریایی چین ، تائیدیه نصب پیشرانه های WS-10B را دریافت نمود جنگنده ناونشین جی-15 که بتدریج در حال تبدیل شده به استخوان بندی ناوگان هوایی نیروی دریایی چین است ، پس از مدتها کش و قوس ، تاییدیه نهایی دریافت ونصب پیشرانه جدید WS-10B را دریافت نمود . این روند ، به گفته ناظران نظامی ، نقطه عطفی برای نیروی دریایی چین و همچنین صنعت تولید پیشرانه های نظامی دراین کشور محسوب می شود و بر همین اساس ، تمامی پیشرانه های روسی از این جنگنده ها حذف و به جای آن ، نمونه های بومی نصب خواهد شد . جنگنده ناونشین جی-15 برای اولین بار درسال 2012 بعنوان نمونه دریاپایه جی-11بی وارد خدمت شد در حالی که هم نمونه زمین پایه و هم نمونه دریاپایه ، از پیشرانه های روسی استفاده می کردند . ولی داده های موجود نشان میدهد که ارتش چین قصد دارد همه ناوگان عملیاتی موجود را بروزرسانی و به پیشرانه های جدید مجهز کند . اگر چه این مساله برای جی-10 و جی-11 بی نیز قرار است رخ دهد ولی آنچه که این خبر را پراهمیت می کند ، حوزه عملیاتی کوسه پرنده نیروی دریایی چین است که می بایست الزامات ایمنی بیشتری را پشت سر گذاشته و توانایی عملیات در شرایط آب و هوایی سخت تر (دریا ) که میزان خوردگی فلز درآن بسیار بیشتر است را داشته باشد . این بدان مناست که اطمینان پذیری این پیشرانه ها به حد قابل قبولی رسیده و ارتش چین موفق شده تا این شکاف را با فناوری موجود روسیه تا حد زیادی پُر کند . امروز ، چیزی درحدود 70 فروند جی-15 در خدمت نیروی دریایی چین قرار دارد و تصور نیز می شود این تعداد با ورود و گسترش ناوگان دریایی ارتش چین بازهم افزایش پیدا کند . علاوه براین ، نسخه کاملا بروز شده این جنگنده ، یعنی جی-15بی نیز در حال تولید است ( خط تولید در استان شنیانگ ) و انتظارمی رود که این جنگنده ها به نیروی محافظ و تهاجمی ابرناوها هواپیمابر تایپ003 نیروی دریایی این کشور تبدیل گردد که قرار است در سال 2022 رونمایی گردد . پی نوشت : منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... پیشرانه های جدید برای اژدهای چینی جایگزینی پیشرانه WS-10 به جای نمونه های روسی نیروی هوایی ارتش آزادی بخش چین (PLA) برنامه تعویض پیشرانه های جنگنده جی-10بی خود را از نمونه روسی به نسخه بومی WS-10B آغاز نموده و تصمیم گرفته تا موتورهای AL-31 را که از شرکتهای روسی تحویل و در جتهای جی-10 نصب کرده بود ، پیش از موعد مقرر بازنشسته نماید . این خبر ، بدنبال انتشار داده های جدید در ژانویه 2022 در خصوص تعویض پیشرانه های جنگنده جی-11 بی بعنوان همتای سنگین تر و بر بلند تر جی-10بی اعلام شده است . ورود جنگنده جی-11بی در میانه سال 2008 نقطه عطفی در صنعت هوانوردی چین محسوب می شد که به گفته تحلیلگران نظامی ، به یک همترازی عملکرد با نمونه های روسی رسیده ، تا جایی که گفته می شد روند واردات فناوری و سخت افزار بتدریج کاهش یافته و این روند همچنان ادامه دارد . صنعت آینده طراحی و تولید پیشرانه های نظامی هوایی در چین به تقریب از سال 2010 شروع شد ولی علیرغم سرمایه گذاری به نسبت قابل توجه ، میزان دستیابی به فناوری های جدید این صنعت همچنان پشت سر رقبای خود باقی مانده بود و این مساله اتکای نیروی هوایی چین به پیشرانه های AL-31 را روز به روز بیشتر می نمود . این مساله هشداری به ارتش چین محسوب می شد ، و درست به همین دلیل ، دور جدیدی از تلاش ها برای تامین پیشرانه بومی برای جتهای جی-10 و جی-11 آغاز گردید . ازسویی دیگر ، پیشرانه AL-31 که اولین بار در سال 1985 وارد سازمان رزمی نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی سابق شد ، به تقریب قدرتمندترین پیشرانه ای محسوب می گردید که در دوره جنگ سرد بر روی یک جنگنده عملیاتی نصب می گردید و سوخو-27 نیز اولین هواگرد رزمی محسوب می شد که این موتور با آن منطبق شد و همین امر ، یک جنگنده سنگین را به گونه ای توانمند نمود که اجرای پیچیده ترین مانورهایی هوایی رزمی با آن ممکن شد . امروزه نیز تقریبا نیروی هوایی روسیه از مشتقات این پیشرانه استفاده می کند در حالی روند طراحی نمونه های جدیدتر بدلیل فروپاشی شوروی تا حدی متوقف گردید . اما روند ادغام پیشرانه WS-10B با جی-11 با اطمینان کامل شروع نشد و نیروی هوایی چین زمان نیاز داشت که بتواند با درصد آمادگی بالا مدعی شود تا این پیشرانه از اطمینان پذیری کاملی برای جایگزینی نمونه های روسی برخوردارند . این مساله برای جی-10 به خطرپذیری بالاتری به احتمال زیاد در جریان قرار گرفته ، چرا که این جنگنده برخلاف جی-11 ، تک موتوره بوده و همین امر موجب می شد تا روند با احتیاط بیشتری دنبال گردد . به گفته تحلیلگران نظامی ، نیروی هوایی چین از اوایل سال 2011 برنامه های مفصلی را برای تطبیق WS-10 با جنگنده جی-10 آغاز نمود و این مساله با سرمایه گذاری بیشتر چین بر روی دستیابی به فناوری های تولید پیشرانه همراه شد و با توجه به سابقه این کشور در تولید موتورهای توربوجت برای جنگنده های جی-7 ، اکنون چینی ها به درجه ای از اعتماد نائل شده اند که مدعی کنار گذاشتن کامل فناوری های روسی هستند . این روند با معرفی پیشرانه WS-10C روند روبه جلوی خود را همچنان ادامه میدهد و اگر چه برخی مدعی اند که این موتور ، درحال دستیابی به میزان 91 درصد رانش در مقایسه با پیشرانه اف-119 جنگنده اف-22 است ولی قابلیتهای سوپرکروز و اطمینان پذیری بالاتر آن نسبت به نمونه های پیشین ، باعث گردید تا این نسخه به پیشران اصلی جنگنده های جی-20 تبدیل شده و اکنون جی-20 می تواند بدون استفاده از پس سوزهای خود ، سرعت مافوق صوت را تجربه نماید . بدین ترتیب ، حذف تدریجی پیشرانه های روسی AL-31 از جنگنده های جی-10 و استانداردسازی ناوگان این جنگنده با سایر هواگردهای عملیاتی نیروی هوایی چین شامل جی-16 ، جی-11 ، و حتی ورود نمونه های WS-10B و نصب آنها بر روی جنگنده های جی-15 و گسترش زیرساختهای تعمیر و نگهداری ، در کنار افزایش طول عمر این پیشرانه ها و نیاز کمتر به تعمیر و نگهداری در مجموع توان عملیاتی نیروی هوایی چین را افزایش داده و این برای ناوگان پرتعداد جی-10 نیروی هوایی چین یک خبر بسیار خوب محسوب می شود . با این حال برخی منابع معتقدند که نسخه های قدیمی تر جی-10 این بروزرسانی را دریافت نخواهند کرد ولی نمونه های جی-10بی و جی-10سی با توجه به نشانه های موجود این پیشرانه ها را دریافت و بروزرسانی خواهندشد . همزمان با این تحولات ، نیروی هوایی چین با سرعت بیشتری بر روی پیشرانه WS-15 کار می کند تا جایگزین خوبی برای پیشرانه های WS-10B موجود گردد که هم کارآمدتر ، هم قابل اطمینان تر ، قدرتمندتر و بازه زمانی تعمیر و نگهداری آن نیز کوتاه تر است . پی نوشت : منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9