بسم ا.... گفته شده نسخه بومی کراسنوپل هست (بصیر )

هرکول شناور برنامه ام سی-130 جی و تبدیل ناوگان هرکولسهای عملیاتی به یک هواگرد آبخاکی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بعنوان یکی از چند کاربر بزرگ هواگردهای ترابری تاکتیکی سی-130 درصدد است تا در قالب یک برنامه بروزرسانی ، هرکولسهای در خدمت را به قابلیت دوگانه برخاست و فرود از روی آب یا زمین مجهز نماید . در همین راستا ، برنامه جدید پیشنهادی برای ناوگان فوق ، اضافه نمودن توانمندی برخاست و فرود از روی آب است که این امر ، شعاع عملیاتی این ناوگان را به نسبت افزایش خواهد داد که به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، این پروژه ، عمدتا برای افزایش قابلیتهای رزمی عناصر نیروهای عملیات ویژه ارتش بوده و قرار است تا چند سال آینده تکمیل شود . گونه پایه MC-130J تلاشی جدید برای احیاء نقش هرکولس درسالهای نه چندان دوری که از آغاز عملیاتی شدن هواگردهای ترابری تاکتیکی هرکولس می گذرد ، تلاش های مکرری برای طراحی گونه نشست و برخاست آبخاکی هرکولس انجام شده که مجموعه این برنامه ها ، شامل طراحی مجدد بدنه بصورت یک وسیله شناور یا اضافه نمودن یکسری شناورهای ویژه به بدنه اصلی هرکولس می شد ،اما بدلایل مختلف ، این برنامه ها، از مرحله آزمایشهای اولیه فراتر نرفت و درنهایت ، تا اواخر دهه 90 میلادی ،تمامی این برنامه ها متوقف شد . فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده اما برای ارائه یک گونه جدید از نسخه آبخاکی هرکولس ، تلاش مجددی از ماه مه سال 2021 آغاز گردید که تنها در میانه سپتامبر همین سال جزئیات آن اعلام شد . براساس داده های منتشر شده ، این برنامه به پیشنهاد فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (AFSOC) کلید زده شده که تعدادی از سازمان های نظامی و غیرنظامی این کشور با مشارکت درآن ، درصدند تا امکان معرفی یک هواگرد ترابری تاکتیکی آبخاکی را با استفاده از فناورهای پیشرفته فعلی بررسی نمایند . بااین حال ، این پروژه که بیشتر برای رفع نیاز واحدهای عملیات ویژه در حال توسعه است ، یک هواگرد ترابری تاکتیکی ام سی-130 جی را بعنوان پیکربندی آزمایشی در نظر گرفته که با توجه به هدف این برنامه ، شناسه MC-130J MAC (Amphibious Capability/MAC) به آن داده شده است . اما هدف اصلی این برنامه بطور دقیق ب چه فلسفه ای پایه گذاری شده ؟ به اعتقاد برنامه ریزان یگان عملیات ویژه نیروی هوایی ، چیزی در حدود 70 درصد سطح کره زمین را آب فراگرفته و در راهبرد فعلی پنتاگون ، مبداء آغاز هرگونه عملیات رزمی برای نیروهای ویژه ، خطوط ساحلی و جزایر است و با توجه به اینکه هواگردهای ترابری سی-130 به شکل پایه ، قابلیت پرواز در همه گونه شرایط آب و هوایی و حتی قابلیت نشست و برخاست از روی عرشه ناوهواپیمابر را دارند ، اما تا کنون توانمندی اصلی مورد نیاز ، یعنی تجهیز این هواپیما به سامانه های نشست و برخاست از روی آب ، بدان اضافه نشده است . بر همین اساس و به منظور گسترش و اضافه شدن این توانمندی ، تقویت سازه هواپیما و برخی تغییرات در سیستم های اصلی می بایست در اولویت قرارگیرد . درواقع ، با اضافه شدن این پتانسیل به سی-130 ، این هواپیما خواهد توانست تا محموله های استاندارد نیروی هوایی را در هرنقطه ای از جهان ، از جمله گستره وسیع اقیانوسها تحویل داده و از این بابت ، وابستگس نیروی هوایی را به فرودگاه های زمینی کاهش دهد که این امر بطور طبیعی ، ثبات عملیات رزمی را در میدان جنگ افزایش می دهد. اقدامات برنامه ریزی شده در عمل طبق آخرین گزارشهای موجود ، کار بر روی برنامه MAC با مشارکت چند سازمان دولتی و تجاری در حال انجام است که به 5 مرحله اصلی ، از مطالعات اولیه تا ساخت و آزمایش در شرایط واقعی تقسیم می گردد . بر همین اساس ، این روند نزدیگ به 17 ماه طول خواهد کشید که اگر وقفه ای در این برنامه ایجاد نشود ، به احتمال بسیار زیاد ، برنامه فوق در اوایل سال 2023 رونمایی می گردد . با این حال ، شکل ظاهری این نمونه جدید قبلا مشخص شده ، چنانکه در ماه مه هواپیمای MC-130J برروی شناورهای بزرگ به نمایش گذاشته شد ، در حالی که اخیر ، واحد عملیات ویژه نیروی هوایی ، تصاویر جدیدی را منتشر نموده است .در این تصاویر ، از تجربیات و پیشرفتهای لاکهید- مارتین که در گذشته مجموعه ای از شناورهای سازگار شده با بدنه هرکولس را طراحی نموده ، استفاده می گردد که این امر ضمن کاهش هزینه ها ، روند اجرای پروژه را تسریع می نماید . مشکلات فنی درصورتی که تحلیل در این زمینه ، براساس داده های موجود صورت پذیرد ، واحد عملیات ویژه نیروی هوایی و سایر مشارکت کنندگان ، احتمالا گزینه تغییر بدنه اصلی را کنار خواهند گذاشت و راه حل ساده تری را برخواهند گزید که همانا شناورهای قابل جداشدن از بدنه است که تاکنون دو طرح دراین زمینه ارائه شده که هرکدام ویژکی خاص خود را دارند . اولین گونه ارائه شده برای این برنامه ، حذف ارابه های فرود از سازه هواپیماست که به جای آن ، پایه ها و خرپاهای متصل به شناورها ، به جای آنها نصب می شود ،در حالی که در طرح دومی ، تمامی اجزاء حفظ شده ولی ابعاد شناور متناسب با نیاز تغییر می یابد . در این طرح ، شناورهای اضافه شده به بدنه ، نزدیک به دو سوم از طول بدنه هرکولس را در بر می گیرند ، در حالی که برای حرکت روی باند های متعارف خشکی ، یکسری ارابه های فرود در زیر این شناورها تعبیه شده که قابلیت جابه جایی را از آب به خشکی ، بدان خواهند داد. با تمامی این فرض ها ، تحلیلگران واحد عملیات ویژه نیروی هوایی معتقدند که این پروژه ، پتانسیل بسیار بالایی را در اختیار دارد و فرماندهی نیرو نیز تمامی تلاش خود را برای تحقق آن بکار بسته است . اما آنچه که واضح است ، برنامه نوسازی هرکولس برای نیل به هدف فوق ، با محدودیتهای جدی روبرو است و مشکلات قابلی توجهی وجود دارند که می بایست حل شوند . بعنوان مثال ، شناورهایی که بتوانند وزن سی-130و محموله های آن را که گاهی به چند تن خواهد رسید را تحمل کنند ، می بایست با دقت بالایی طراحی و تولید شوند که این ، از میزان حمل بار استاندارد هرکولس خواهد کاست . علاوه بر این ، حجم بزرگ شناورهای فوق الذکر به شکل جدی کاراکترهای آیروداینامیک هواپیما را تضعیف می کند ، چراکه مساحت کل هواپیما با نصب این شناورها ، افزایش می یابد که نتیجه اصلی آن افزایش مقاومت هواست . مضاف بر آن ، بازآموزی خذمه هواپیما و پرسنل فنی مطابق با نیازمندیهای جدید ، هزینه ای به مراتب افزون تر را به نیروی هوایی تحمیل خواهد کرد . آینده مبهم اگر چه عزم نیروی هوایی برای تبدیل هرکولس ها به یک هواپیمای آبخاکی ، جدی به نظر می رسد ، اما نتایج آن قابل پیش بینی نیست . این برنامه یکسری معایب بسیار جدی را بخود می بیند که میتواند عملکرد مورد نیاز را دچار اخلال کند . با این وصف ، در یکسال و نیم آینده ، اجرایی بودن این برنامه مشخص خواهد شد . هرکولس های نیروی هوایی هم اکنون شصت و پنجمین سال خدمت خود را پشت سر می گذارند و در طول این سالها ، ارتقاء های قابل ملاحضه ای را بخود دیده اند و حتی گونه های کاملا جدیدی از آنها بصورت عملیاتی بکار گرفته شده است ، اما باید دانست که قابلیتهای این پرنده نیز یکسری محدودیتها را بخود می بیند. پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

خودروی رزمی بدون سرنشین Mission Master XT راین متال مسلح به موشک هدایت شونده بریمستون

در باب شایعات !!! من عاشق شایعاتم ....!!!! حقایق ، ممکن هست گمراه کننده باشند ... ولی شایعات ، درست یا غلط ، همیشه آشکار کننده اند !!!!!!!!!! سرهنگ اس اس .. هانس لاندا حرامزاده های لعنتی !! 2009

سی ویکم شهریور 1359 - سی و یکم شهریور 1400 ... چهل و یکمین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و چهل ویکمین سالگرد آغاز مقاومت مردمی در برابر تهاجم خارجی گرامی

بسم ا... هر روز ، بدتر از روز گذشته سئوال اینجاست ، چرا مسئول این قبیل فجایع را مجازات نمی کنند ؟؟!! یعنی نویسنده این متن و سردبیر این سایت ، متوجه ستاره داوود روی بدنه هواپیما ( بال ) نشده !!! ( فرض بگیریم نوع هواپیما را هم تشخیص نداده باشد ) بن پایه

نمایشگاه راهبردی خودکفایی و الحاق تجهیزات چک و خنثی‌سازی سپاه بن پایه

تیزر فیلم sky با موضوع ساقط شدن بمب افکن سوخو-24 روسیه در جنگ داخلی سوریه https://www.aparat.com/v/lCj1U پی نوشت : وقتی یک نیروی هوایی پا به رکاب داشته باشید ، حتی از شکست ها و عدم موفقیت ها هم می شود یک ابزار قدرتمند تبلیغاتی ایجاد کرد که میزان نفوذ آن در بین مخاطب داخلی و حتی خارجی ، بیشتر از برد مهمات و موشکهای هدایت شونده دقیق باشد ..

سرنیزه های پرکاربرد سازمان های نظامی براساس کشور و قاره اگرچه کاربرد سرنیزه بعنوان یک سلاح در منازعات نوع بشر ،از قدمت بسیار طولانی برخوردار است ، اما امروزه ،تنها به ابزاری برای ادای احترام تبدیل شده و به ندرت در صحنه عملیات نظامی استفاده می شود . در گذشته های نه چندان دور ، این سلاح قدیمی ، بیشتر در نبردهای تن به تن که درآن پیاده نظام دو طرف متخاصم ، یکدیگر را با قنداق سلاح های انفرادی و در برخی موارد با سرنیزه مورد حمله قرار می دادند ، معنا پیدا می نمود ، اما امروزه ، هر چند پیشرفته ترین سلاح های تهاجمی ( از جمله سلاح های اتوماتیک پیش ماشه / بولپاپ ) نیز به سرنیزه مجهز هستند ، اما تنها در مراسمات نظامی میتوان آنها را مشاهده نمود ، ضمن اینکه کاربردهای محدودتری نظیر کنترل بازداشت شدگان یا اسرای جنگی بعنوان آخرین راه حل ، قبل از اجرای تیر مستقیم را نیز برای آن می توان متصور شد . علاوه براین ، برخی از صاحبنظران تاریخ نظامی براین اعتقاد قرار دارند که سرنیزه ، ابزار بسیار مناسبی برای آموزش رفتار تهاجمی در سربازان جوان بوده که تحلیل منطقی نیز بشمار می رود . از یک نظر ، سرنیزه های پیشرفته ای که امروز مورد استفاده قرار می گیرد ، به نوعی چاقوهای محسوب می شوند که میتوان با آنها ، درب بطری ها را باز ، جیره جنگی را تکه تکه ، موانع ایذایی نظیر سیم خاردار را برش دادو در صورت نیاز آن رابسمت هدف پرتاب کرد . این بدان معناست که تولید سرنیزه بعنوان یک ابزار چند منظوره ، سود بیشتری نسبت به گونه های تک منظوره دارد . در نتیجه ، داستانی که قرار است گفته شود ، بررسی سرنیزه های چند منظوره ای است که امروز درارتش های شاخص در 5 قاره مورد استفاده قرار می گیرد . ارتش جمهوری خلق چین هنگامی که ارتش چین در دهه 50 میلادی سازمان رزم خود را تجدید و سلاح های انفرادی جدیدی را بخدمت می گرفت ، به منظور یکسان نمودن روند تامین و تهیه اقلام لجستیکی سهل الوصول ، تصمیم گرفته شد تا روگرفت ( کپی ) سلاح تهاجمی AK-47 روسی با شناسه تایپ-56 دراختیار یگان های مسلح این کشور قرار گیرد . در این خصوص ، ارتش چین عمدتا از سرنیزه AKM TYPE-II برای کاربرد های فوق الذکر استفاده می کند ، در حالی که آخرین نمونه های معرفی شده سلاح تهاجمی QBZ-95 چینی به سرنیزه هایی مشابه نمونه آمریکایی ام-9 مجهز هستند . بلژیک سلاح تهاجمی مشهور اف ان – فال ( FN FAL) امروزه قابلیت تجهیز به دو نوع مشخص از سرنیزه را دارد . اولین گونه ، نوع سنتی و متعارفی است که از گذشته به تعداد انبوه تولید شده ، ولی نوع دوم ( گونه موسوم به C) در دهه شصت قرن بیستم معرفی گردید که دسته آن توخالی بوده و میتوان آن را روی لوله سلاح سوار نمود و شکاف تیراندازی آن نیز با شکاف های استاندارد ناتوی این سلاح منطبق می شد ، در حالی که مکان تیغه جابه جا شده تا به گلوله های سلاح اجازه عبور دهد . بریتانیا ارتش بریتانیا برای سلاح های هجومی آنفلید L3A1 خود سرنیزه ای شبیه به نوه C سلاح بلژیکی ( مورد قبلی معرفی شده ) را استفده می کند که با دسته توخالی خود ، قابلیت نصب بر روی لوله سلاح SA-80/L85 را داشته و شکاف شلیک آن با شعله پوش منطبق است و می توان از آن بعنوان یک چاقوی متعارف یا ابزاری برای برش سیم خاردار استفاده نمود . این سرنیزه ، به قابلیتهای بیشتری مثل سنگ چاقوتیزکن و یک تیغه اره مانند تاشو نیز مجهز می گردد . آلمان سلاح هجومی هکلرکخ ژ-3 نیز قابلیت استفاده از دو نوع سرنیزه متفاوت را بخود می بیند که هر دو گونه مورد نظر ، در بخش انتهایی لوله ، نصب می شوند . سرنیزه استاندارد ژ-3 تیغه ای مشابه سرنیزه ام-7 آمریکایی دارد ،در حالی که گونه دوم ، نمونه ای ترکیبی چاقو- سرنیزه با شناسه EICKHORN KCB-70 بوده و مجهز به یک تیغه اره ای شکل است . دسته این سرنیزه ، به شکل مسطتیل طراحی شده است . برای سلاح هجومی هکلرکخ G-36 نیز سرنیزه ای اصلاح شده با تیغه ای مشابه سرنیزه های AKM که در ارتش آلمان شرقی سابق ، کاربرد گسترده ای داشت استفاده می شود ،با این تفاوت که در طراحی جدید ، حلقه واسط بین دسته و تیغه حذف و به جای آن یک حلقه جدید با قطر بزرگتر جوش داده شده است . اتریش سلاح هجومی پیش ماشه (بولپاپ) سری اشتایر AUG نیز از دوسری سرنیزه متفاوت استفاده می کند . اولین و به اصطلاح محبوب ترین گونه سرنیزه برای این سلاح ، سرنیزه آلمانی EICKHORN KCB-70 بوده که شباهت بسیار زیادی به سرنیزه سلاح ام-16 آمریکایی دارد . اما دومین گونه ، که بلحاظ طراحی پیشرفته تر به نظر می رسد ، گونه Glock Feldmesser78 یا چاقوی رزمی 78 و همچنین گونه Glock Feldmesser81 یا چاقوی رزمی 81 بوده که بطور همزمان سرنیزه و چاقوی بقاء ( survival knife) است که در یک جمله می توان آن را یک سلاح همه کاره دانست . این بدان معناست که نقش سرنیزه برای این مدل ، یک نقش ثانویه به نظر می رسد . فرانسه ارتش فرانسه برای تجهیز سلاح های هجومی فاماس ( FAMAS) از سرنیزه مدل M1949 / 56 را همچنان در خدمت دارد ،در حالی که برای سلاح جدید هکلرکخ H&K 416F یک نمونه ترکیبی سرنیزه / چاقو چندکاره به شیوه نمونه "tanto" Eickhorn "SG 2000 WC-F توسعه یافته است . وزن این گونه جدید به 320 گرم می رسد . طول این ابزار حدود 30 سانتی متر است که 17 سانتی متر آن را تیغه تشکیل می دهد . دسته این سرنیزه پلاستیکی بوده و روکش محافظتی آن در برابر الکتریسته ای به توان 10 ولت محافظت را برای دست فراهم می کند . اتحاد جماهیر شوروی سابق نام سلاح هجومی AK-47 با ارتش شوروی در تاریخ نظامی جهان ، در هم آمیخته شده است ،اما این سلاح درآغاز ، سرنیزه چندان جالب توجهی را بخود ندید . ولی با معرفی سرنیزه AKM Type I به سال 1959 ، یک پیشرفت انقلابی در طراحی سرنیزه برای این سلاح مشهور صورت پذیرفت . گونه فوق الذکر ، به یک تیغه جدید به سبک clip-point با لبه دندانه دار در امتداد بخش پشتی سرنیزه بود که میتوانست بطور همزمان بعنوان یک چاقوی بقاء و هم بعنوان برش دهنده سیم خاردار بکار رود . طراحی این سرنیزه ،انچنان مورد پسند سایر ارتشها قرار گرفت که بسرعت توسط سایر کشورها کپی شد و حتی ارتش ایالات متحده نیز از این طرح برای طراحی سرنیزه ام-9 استفاده نمود . پس ازاین نیز ، سرنیزه تولید شده برای گونه AK-74 به سال 1983 نیز نمونه ای اصلاح شده از مدل قبلی بود . پیکربندی تیغه برای این نمونه ، تا حدودی جدیدتر بود و دسته پلاستیکی آن نیز اصلاح گردید تا بعنوان یک چاقوی رزمی ، موثرتر عمل کند . کاربرد مواد عایق در این سرنیزه ، نه تنها به کاربر اجازه می داد تاموانع ایذایی را با سرعت بیشتری بش دهد ، بلکه اکنون قابلیت برش رشته سیم های ضخیم الکتریکی نیز بدان افزوده شده بود . ایالات متحده مشهورترین سلاح هجومی ارتش ایالات متحده در قرن بیستم را میتوان در خانواده ام-16 جستجو نمود که سرنیزه ام-7 را بعنوان گونه توسعه یافته ای از مدلهای ام-6/5/4 دانست که همه اینها از نمونه ام-3 برگرفته شده بودند . با این حال نمونه ام-9 در جدیدترین گونه معرفی شده ، در بخش پشتی تیغه خود یکسری زبانه های دندانه دار دارد که میتوان از آن بعنوان یک ابزار برای برش استفاده نمود .بااین حال ، نیروی دریایی این کشور ، گونه متفاوتی از سرنیزه با شناسه OKC-3S را در اختیار دارد که بیشتر به تغییر نگرشها نسبت به این سلاح از انتهای جنگ اول جهانی تا کنون مرتبط است . برهمین اساس ، ارتش ( نیروی زمینی ) در بازه زمانی فوق الذکر بیشتر بدنبال بکارگیری سلاح های هجومی با طول زیاد و سرنیزه های سوزنی شکل بود ، اما این ترکیب در جنگ سنگرها و در مواضع دفاعی با فضای محدود حرکتی ، حملات شبانه یا گشت های شناسایی مسلح ، و یا حتی در هنگام حمله که پیاده نظام کلاسیک می بایست به حالت " به دو رو " ( نوعی پیاده روی سریع ) حرکت کند ، کاستی های بسیاری را پدید می آورد و در مرحله عمل نیز به عینه تجربه شد . در جریان جنگ میان روسیه و ژاپن ( 1905) نیز ارتش ژاپن با رونمایی از تاکتیک خود ( ایجاد صورتبندی های 2 ردیفی که درآن ردیف نخست مسلح به سرنیزه ، ردیف دوم بصورت چمباتمه ) وارد عمل می شدند ، تا حدودی نقاط ضعف ترکیب فوق الذکر را به نمایش گذاشت . اما در عصر کاربرد تسلیحات شیمیایی ، شعله افکنها ، تانک و سیم خاردار و مهم تر از همه ، تیربار ، هیچ فرصتی برای نبرد تن به تن وجود نداشت و با ابداع سلاح های کمری و در بدترین حالت ، کاربرد بیل ، تبر ، چماق های خاردار و نارنجک های دستی ، عملا سرنیزه به محاق رفت . مضاف بر این ، کاربرد شمشیرهای سنگین که جرم و طول بسیار زیاد داشتند و پیاده نظام را در صحنه نبرد ناکارآمد می نمودند ، باعث شد تا بطور کامل در این زمینه تجدید نظر گردد . به همین دلیل ، ارتشهای متخاصم ، به جای استفاده از سرنیزه های بلند ، بتدریج ابزارهای جدید تری نظیر کارد سنگری ، سلاح کمری ، نارنجک را رواج دادند .در حال حاضر نیز سرنیزه ها بصورت کوتاه طراحی می شوند تا کاربردهای بیشتری پیداکنند . جنگ دوم جهانی نیز روند کوتاه شدن این سلاح قدیمی را شدت بخشید و بصورت امروزین تبدیل نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تکرار فاجعه سایگون آپریل 1975 نیروی هوایی و پرداخت هزینه سنگین سقوط دولت و ارتش افغانستان بخش دوم و پایانی فراز و فرود روند خروج از کابل با تمامی شرایط فوق الذکر ، مجموعه ای از هواگردهای سی-130 و سی-17 با اضافه شدن هواپیماهای خطوط هوایی بین المللی به صورت متراکمی سعی داشتند تا با استفاده از تک باند قابل استفاده در فروگاه بین المللی کابل ، عملیات خروج را ادامه دهند . این در حالی بود که توان رزمی نیروی هوایی و سپاه تفنگداران ، شامل جتهای اف-16 ، هواگردهای پشتیبانی AC-130 ، بمب افکن های بی-52 و همچنین بدون سرنشین های ام کیو-9 در کنار جنگنده های F/A-18 و AV-8B حفاظت از آسمان این منطقه را برعهده گرفته بودند .از یک نظر ، با توجه به حجم کاری که قرار بود صورت گیرد ، عملیات تخلیه در نوع خود قابل توجه به نظر می رسید ،در واقع ، بین 5000 تا 9000 نیروی آمریکایی در افغانستان در کنار 20000 افغان دارای ویزای خروج بعلاوه همسران و فرزندان و در کل بیشتر از 70 هزار نفر می بایست به خارج از این کشور منتقل می شدند . اما تنها رسیدن به منطقه فررودگاهی کابل خود یک چالش بشمار می رفت . . پس از اشغال کابل بدست طالبان ، این گروه یکسری نقاط بازرسی در خارج از موقعیت فوق الذکر ایجاد نموده بودند و تنها به پرسنل نظامی ، وزارت امورخارجه اجازه خروج داده می شد و بقیه می بایست پس از بررسی وارد فرودگاه میشدند که این بدان معنی بود که در هر 60 دقیقه ، حدود 400 تا 500 نفر می بایست مورد بررسی قرار می گرفتند . با این همه ، براساس برنامه ریزی های صورت گرفته ، نیروی هوایی مجبور بود برای تسریع در عملیات خروج ، روزانه تا 5000 نفر را جابه جا کند که این امر با اضافه شدن تعداد بیشتری هواپیمای سی-130 و سی-17 به 4500 نفر در روز رسید ،در حالی که بیشتر از 2000 نفر مسئولیت تامین امنیت فرودگاه را در حوزه های مختلف بر عهده داشتند . این مساله تا بدانجا اهمیت داشت که ژنرال میلی معتقد بود که تا زمان خروج کامل ، احتمالا تلفات مشخصی به ثبت خواهد رسید ،اما تا زمان انتشار این مقاله ، موردی در این زمینه منتشر نگردید. تجربه افغانستان ، یک گام به جلو !! به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، فروپاشی ساختار دولت- ارتش درافغانستان شاید با دقت پیش بینی نشده باشد ، اما احتمالا روندی اجتناب ناپذیر بشمار می آمد . در این خصوص ، دفتر مرکزی بازرسی ارتش ویژه افغانستان در یازدهمین و آخرین گزارش خود با عنوان " درسهای برگرفته از بازسازی ، که در 18 اوت 2021 و تنها در 140 صفحه ، قبل از تسلط کامل طالبان بر افغانستان منتشر گردید ، تسلیم شدن ارتش افغانستان را بصورت تلویحی پیش بینی نموده بود . این گزارش ، ضمن بیان نشانه های آشکار از روند ده ساله عقب نشینی ایالات متحده از ماموریت خود در افغانستان ، به این نکته اشاره می کند که دولت افغانستان ، قابلیت پیشرفت به جلوی خود را از دست داده و برنامه 145 میلیارد دلاری بازسازی افغانستان بلحاظ زمان بندی و اهداف غیر واقعی به نظر می رسد . در انتهای این گزارش چنین آمده: " اگر هدف اصلی بازسازی و پشت سرگذاشتن کشوری بود که بتواند را امنیت خود را حفظ کرده و برای منافع ایالات متحده ، تبدیل به تهدید نشود ، می توان گفت که تصویری مبهم از این هدف در حال حاضر ایجاد شده است " به اعتقاد نویسندگان این گزارش ، دلیل شکست راهبرد ایالات متحده مشخص به نظر می رسد ، چرا که با آغاز روند عقب نشینی از 10 سال پیش تا کنون ، دولت افغانستان نشان داد که چقدر وابسته و آسیب پذیر است . این دفتر در گزارش خود خاطرنشان نموده که طالبان در حد فاصل سال 2020تا 2021 بتدریج مناطق بیشتری را به زیر سلطه خود در آورده بود و علیرغم پرداخت هزینه ای در حدود 83 میلیارد دلار برای بازسازی نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان ، سطح امنیت بتدریج بدتر می شد . به همین دلیل ، نویسنده گزارش اعتقاد داشت که فقدان استراتژی جامع برای نیل به هدف علت اصلی بروز چنین روندی بوده است . براساس مندرجات این گزارش ، دولت ایالات متحده درصدد بود تا بطور همزمان در نقاط مختلف سرکوب سلولهای القاعده را پیش ببرد ، بستر استقرار گروه های تروریستی در خاک افغانستان را از میان بردارد ، نیروهای امنیتی افغان را توانمند کند و در نهایت به دولت غیر نظامی کمک کند تا مشروعیت خود را برای جلب اعتماد افغان ها ، بدست آورد. برهمین اساس ، تصور اولیه این بود که پس از اتمام هرکدام از مراحل فوق ، ارتش می تواند خود را یک گام بسمت خروج کامل نزدیک نماید . اما در عوض ، پس از یک دهه تشدید عملیات نظامی ، ارتش ایالات به این نتیجه رسید که باید مسیر خود را تغییر داده و هزینه های خود را کاهش دهد که این امر از سال 2011 آغاز شد . داگلاس لوت در همین راستا ، داگلاس لوت ، هماهنگ کننده استراتژی افغانستان در شورای امنیت ملی از سال 2007 چنین اعتقاد دارد" در ساختار تصمیم سازی ایالات متحده که می بایست استراتژی واحدی برای افغانستان طراحی کند ، یک شکاف اساسی وجود داشت و آن طراحی اهداف مبالغه آمیز ، اعتماد بیش از حد به ارتش و عدم درک مناسب از منابع مورد نیاز برای پیشبرد اهداف بود " با این حال ، ژنرال میلی در 18 اوت 2021 براین نکته که هیچکدام از اطلاعاتی که وی و سایر فرماندهان نظامی بررسی کرده اند ، نشانی از فروپاشی ارتش و دولت در افغانستان تنها در 11 روز نداشت .درواقع ، فرماندهان ارشد و رییس جمهور انتظار داشتند که ارتش افغانستان بسرعت وارد یک درگیری تمام عیار با طالب ها شود. این درحالی است که یک گزارش منتشر شده در ژانویه 2014 نشان میداد که روند عقب نشینی ارتش در افغانستان نشان میدهد که پیشرفتهایی ادعایی در حوزه تامین امنیت ، چقدر توخالی بوده و سرزمین هایی که با صرف هزینه مادی و انسانی ، پاکسازی شده و تحویل دولت می شدند ، بسرعت در اختیار نیروهای طالب قرار می گرفت . بازتابهای یک خروج الگویی که در افغانستان تجربه شد ، از یک نظر ، مشابه بسیاری از مشکلاتی که ارتش ایالات متحده در ویتنام آن را تجربه نموده بود ، بشمارمی رفت .بلحاظ یادآوری تاریخی ژنرال جان جامپر ، رئیس وقت ستاد نیروی هوایی که در روزهای منتهی به 11 سپتامبر 2001 بدین سمت منصوب شد و تا سال 2005 خدمت نمود ، وضعیت ارتش را بصورت تکان دهنده ای توصیف می نمود : ژنرال جان جامپر "برای کسانی که دریک رده سنی خاصی قرار دارند ، تصویر هرج و مرج در افغانستان ، حس سیاه تکرار سال 1975 را زنده می کند که یک غافلگیری ناشی از شکست استراتژیک هزینه شده از اعتبار ایالات متحده ،بشمار می رفت ." به اعتقاد وی ، در طول 20 سال گذشته ، مردان و زنان یونیفرم پوش ارتش در ماموریتهای جنگی علیه القاعده انجام وظیفه نمودند تا ملت سازی !!!!!!!!! کاملی برای افغان ها فراهم آورند . با این حال ، ژنرال جامپر ، تهدید و فرصت بدست آمده از این شکست را بطور همزمان تحلیل می کند . به اعتقاد وی ، درسها حاصله از ویتنام ،تغییرات بسیاری در روند حرکتی ارتش ایجاد نمود ، ما از دهه هفتاد تا کنون ، ارزش بکارگیری پنهانکاری ، حملات دورایستا ، دقت مهمات را درک و پذیرفتیم ، اینکه می بایست در صحنه نبرد ، بصورت مشترک وارد عمل شد و از توان دیجیتالی برای افزایش کارایی فرماندهی و کنترل در زمان واقعی استفاده کرد . اما وی ادامه داد که: " جنگ افغانستان ، درسهای جدیدی نظیر بازگشت به بررسی دشمنان هم تراز و تجدید نظر در ایجاد نیروی فضایی عملیاتی و تسلیحات سایبری پیشرفته و تامل بیشتر در خصوص گستره تهدیدهایی که تمایز تاکتیکی قابل توجهی را نشان نمی دهند و همچنین ایجاد سطوح مشترک عملیاتی و استراتژیک را به ما گوشزد نمود" پی نوشت : 1- بن پایه :2021 Air Force Magazine -SEPTEMBER 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... گفته شده ، سامانه کشف مین و مهمات کناره جاده ای (IED) ایرانی هست با شناسه نامعلوم ...

ضربه جدید به دفاع ضد بالستیکی شرق آسیا احتمال وجود قابلیت شلیک موشک های مافوق صوت از روی حامل ریلی کره شمالی با انتشار خبر دو شلیک جدید ارتش کره شمالی در 15 سپتامبر 2021 ، رسانه های این کشور با پخش ویدئویی از یک حامل ریلی ، این مساله را که نیروی موشکی کره شمالی می تواند اهدافی را در بردهای بیشتر مور اصابت قرار دهد ، فاش نمودند . تصاویری که از قطار حامل موشک ، چند ثانیه پس از خروج از تونلی در مکانی نامعین از رسانه های کره شمالی در مورخ 16 سپتامبر به نمایش درآمد ، موجب شد تا گمانه زنی های جدیدی از توان آفندی ارتش کره شمالی پدید آید مارشال پارک جونگ چون بر همین اساس ، به گفته مارشال پارک جونگ چون از ارتش خلق کره ، سامانه موشکی نصب شده بر روی حامل ریلی ، یک سامانه رزمی پدافندی کارآمد بشمار می رود که قابلیت وارد آرودن یک ضربه چند جانبه شدید را به نیروی مهاجم در اختیار ارتش خواهد گذاشت . وی با تشریح توانمندی های این سیستم جدید در خصوص برنامه آینده ارتش برای گسترش هنگ های موشکی حامل ریلی در مقیاس یک تیپ موشکی درآینده نزدیک اشاره نمود و براین اعتقاد قرار داشت که تمرینات فشرده و مستمری برای انتقال تجربه رزمی در شرایط جنگ واقعی به پرسنل در حال اجراست . وی بعنوان ناظر اصلی در اجرای این آموزشها ، بطور همزمان عضو هیئت رئیسه دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کارگران کره و دبیر مرکزی حزب بشمارمی رود که نشاندهده اهمیت تمرینات صورت گرفته ، تحت نظارت وی است . براساس داده های منتشر شده از سوی خبرگزاری کره شمالی ، نخستین هنگ بالستیک حامل ریلی در هشتمین کنگره حزب در ژانویه 2021 با هدف افزایش قابیلتهای ایراد ضربه به نیروی های مهاجم در فواصل طولانی همزمان با وقوع درگیری مسلحانه در مرزهای هوایی ، دریایی و زمینی سازماندهی گردیده و آخرین آزمایش صورت گرفته نیز با هدف ارزیابی میزان آمادگی هنگ تازه سازماندهی شده در اجرای ماموریتهای محوله بوده است . موشک مورد آزمایش در یک برد 800 کیلومتری شلیک شد، هر چند تحلیلگران معتقدند که حداکثر برد این موشک به مراتب می تواند بیشتر از این رقم باشد . لانچر این موشک با یک حامل ریلی منطبق شده و پس از باز شدن سقف یکی از واگن ها ، لانچر کمی به بالا آمده تا حرارت ناشی از شلیک به بیرون منتقل گردد . این آزمایش ، تنها 72 ساعت پس از رونمایی از موشک کروز جدید خود با بردی در حدود 1500 کیلومتر صورت پذیرفت . برخی ناظران نظامی معتقدند که زیرساختهای ریلی کره شمالی پس از حوادث طبیعی دهه نود و همچنین تلاش غرب برای ایجاد بحران اقتصادی در این کشور ، بطور قابل ملاحضه ای از میان رفته ولی برخی گزارشهای نشان میدهد که این کشور تا سال 2010 بخش قابل توجهی از این زیرساختها را مرمت نموده و احتمالا گسترش داده است . در واقع ، کره شمالی تا کنون حامل های دریاپایه و زمین پایه متنوعی را برای شلیک سامانه های بالستیک و کروز خود تولید نموده ولی این مساله در حوزه هوایی هنوز با محدودیتهای مهمی روبرست . در این میان ، موشکهای مورد استفاده در این حامل جدید هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد ، اما تصور می شود که گونه ای خاص از موشک KN-23 که با شناسه KN-26 شناخته میشود و در سال 2018 رونمایی شد ، با بردی بیشتر از 800 کیلومتر روی این پرتابگرهای ریلی استقرار یابد . برخی منابع معتقدند که خانواده موشک KN-23 یک موشک مافوق صوت بوده و می تواند یک چالش بسیار جدی برای سامانه های دفاع هوایی AEGIS و سیستم هایی که قرار است در آینده رونمایی شود ، را فراهم آورد . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تست شلیک موشک بالستیک کره شمالی از روی حامل ریلی ( قطار) در جریان جنگ سرد ، دو طرف درگیر یعنی ایالات متحده و شوروی برای جلوگیری از غافلگیر شدن توسط هم ، بخشی از بمب افکن های حامل مهمات هسته ای و همچنین موشکهای بالستیک قاره پیمای هسته ای خود را همواره درحالت آماده باش و بخشی را هم بصورت شیفتی در مناطقی که اصطلاحا" مناطق انتظار"نامیده می شدند ، در حال اجرای اجرای ماموریتهای گشتی - رزمی به پرواز در آورده یا مستقر می نمودند. در این خصوص ، ایالات متحده در اوایل دهه هشتاد میلادی ( 1983 ) در جریان بررسی های کمیسیون موسوم به کمیسیون اسکاکراف ، طرح متحرک سازی حامل های موشکهای بالستیک زمین پایه را مطرح نمود که با اصرار دولت ریگان ، موشکهای پیس کیپر به گونه ای طراحی گردید که بطور همزمان قابلیت شلیک از سیلو های ثابت زیرزمین و همچنین حامل های ریلی را داشته باشد . در همین زمان هم روسها ، علیرغم پهناور بودن سرزمین شوروی سابق ، با معرفی گونه بالستیک قاره پیمای ss-24 که قرار بود جایگزین اس اس -18 بشود ، بسرعت مقدمات لازم برای استقرار این موشک را بر روی لانچرهای ریلی فراهم نمود . در سال 2021 نیز ، کره شمالی با رونمایی از لانچر شلیک بر روی حامل ریلی ، یکی از جذاب ترین و در عین حال ، عاقلانه ترین تاکتیکهای موجود برای حفظ توان بازدارندگی / تهاجمی بالستیکی خود را به نمایش گذاشت . https://www.aparat.com/v/URiwb پی نوشت : با توجه به وضعیت نیروی هوایی در حوزه دفاع از فضای آسمان کشور و تک پایه بودن راهبرد فعلی دفاعی مملکت ، حداقل سعی کنند تنوع بیشتری به حامل های موشکهای بالستیک موجود بدهد تا در زمان مقتضی ، مشکلی در ارائه پاسخ متقابل به یک تهاجم بوجود نیاید .

بسم ا... اضافه شدن توپ خودکششی کوکسان به لیست بخش سامانه های نظامی باغ -موزه دفاع مقدس

دلواپسی از نوع عبری ایا اسراییل نگران توانمندی جدید موشکی ایران خواهد بود ؟ اما ناظران براین باورند که این موشک به شکل اختصاصی برای حمله به اهداف کلیدی دو دشمن اصلی منطقه ای ایران ، یعنی اسراییل و عربستان سعودی ، طراحی و احتمالا به تولید انبوه رسیده است . گذشته از حواشی ماجرا ، این نخستین بار است که تهران سامانه موشکی در کلاس موشکهای کروز را رونمایی میکند که میتواند از عمق خاک ایران ، اهداف مد نظر را مورد هدف قراردهد . بهمن سال 1397

ونوس سرخ تست موشک کروز برد بلند با قابلیت احتمال حمل کلاهک هسته ای توسط کره شمالی در بحبوبه حوادث افغانستان و شایعات مربوط به سلامت کیم جونگ اون ، ارتش کره شمالی با فرارسیدن 13 سپتامبر 2021 ، نخستین آزمایش بزرگ موشکی خود را در چند ماه گذشته ، با شلیک جدیدترین موشک کروز دوربرد خود اعلام نمود . رسانه های دولتی کره شمالی مستقر در پیونگ یانگ ، با اعلام " اهمیت راهبردی بالای " این موشک جدید ، مدعی شدند که این موشک جدید پس از شلیک با طی 1500 کیلومتر مسیر برنامه ریزی شده ، قبل از برخورد به هدف ، در آبهای سرزمینی این کشور فرود آمده است . بالافاصله پس از انتشار این خبر ، تحلیلگران غربی در مقیاسی گستدره به این نتجیه رسیده اند که این موشک جدید می تواند بعنوان حاملی برای انتقال کلاهک های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد که این امر برنامه دفاع موشکی ایالات متحده و شرکای منطقه ای آن را که هم اکنون شبکه دفاع هوایی خود را برمبنای خنثی سازی موشکهای بالستیک کره شمالی آرایش داده اند ، دچار مشکل نماید . پیش از این ، کره شمالی در سال 2017 با آزمایش سامانه Kumsong-3 نشان دادکه به پیشرفتهای قابل توجهی در قابلیتهای رزمی خود در حوزه کروز دست یافته است . این سامانه ، یک جنگ افزار موشکی ضد کشتی است که با قابلیت حمل کلاهکهای متعارف ، ضمن برخورداری از مانور بالا ، دقت بالایی را در انهدام اهداف مورد نظر داشت . در این میان ، ارتش کره شمالی از سال 2017 بتدریج آزمایش های موشکی خود را تا حد قابل توجهی کاهش داد ، که تست این موشک جدید ، دومین آزمایش یک جنگ افزار راهبردی از آن زمان بشمار می رود که این امر نشان میدهد ، به احتمال زیاد کره شمالی در حال نوسازی زرادخانه هسته ای خود می باشد . به اعتقاد ناظران نظامی ، تست این موشک کروز و نقش راهبردی آن در دکترین نظامی کره شمالی ، به احتمال بسیار زیاد ، با هدف جبران بخشی از نقطه ضعف این کشور در حوزه هوایی بوده که بعنوان یک جایگزین مقرون به صرفه محاسبه شود . در این میان ، گرچه در برخی تحلیل ها ، تسلیحات متعارف می تواند بعنوان یک جنگ افزار راهبردی نیز در نظر گرفته شود ، اما در اغلب موارد ، کاربرد واژه راهبردی ، اشاره به قابلیت نامتعارف و بخصوص هسته ای دارد و این مساله بعنوان یک نشانه برای ماموریت اتمی این موشک جدید ، قابل تفسیر است . از آنجایی که موشکهای کروز ، کلاهک های نامتعارف مینیاتوریزه شده ای را حمل می کنند ، این امر نشاندهنده پیشرفت قابل ملاحضه صنعت دفاعی کره شمالی در کوچک سازی کلاهکهای هسته ای است . فرماندهی اقیانوس هند و آرام ارتش ایالات متحده (INDOPACOM) در این میان ، فرماندهی اقیانوس هند و آرام ارتش ایالات متحده (INDOPACOM) ضمن محکوم نمودن این آزمایش !!!!!!!!! در کنفرانسی مطبوعاتی ،براین اعتقاد قرار داشت که فعالیت متمرکز کره شمالی در توسعه برنامه نظامی موجبات اعمال تهدید علیه همسایگان این کشور است !!!!کره شمالی و ایالات متحده ، بیش از 70 سال است که بلحاظ تکنیکی ، در جنگ قرار دارند و این کشور بطور مداوم ، با هرگونه اقدام این کشور در تقویت قابلیتهای نظامی خود ، بشدت مخالفت می کند !!!در آن سوی جبهه ، رسانه های کره شمالی با پخش مستمر مراحل این آزمایش ، بر اهمیت راهبردی آن تاکید می کنند و آن را ابزاری بازدارنده برای تضمین امنیت دولت این کشور می دانند . در همین راستا ، برخی تحلیلگران معتقدند که پرتابگر این موشک ، گونه ای مشتق شده از سامانه های توپخانه موشکی است که درسال 2019 رونمایی شد و احتمال استقرار نمونه زیردریایی پرتاب نیز برای این موشک محتمل است . اهمیت این آزمایش تا بدانجاست که جفری لوئیس ، با واکنش به این تست ، معتقد است که این سامانه موشکی برای پرواز زیر خط دید رادارها و سامانه های دفاع هوایی طراحی شده و به نوعی یک جنگ افزار تهاجمی محسوب می گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تکرار فاجعه سایگون آپریل 1975 نیروی هوایی و پرداخت هزینه سنگین سقوط دولت و ارتش افغانستان در 21 ژوئیه 2021 ، ژنرال مارک. ای . میلی در جریان یک جلسه توجیهی به خبرنگاران حاضر اعلام نمود که برنامه خروج ایالات متحده از افغانستان تا 95 درصد کامل شده و در حالی که عناصر طالب در حال پیشروی سریع در گستره افغانستان بودند ، وی براین اعتقاد قرار داشت که با روند موجود ( درآن زمان ) مابقی برنامه خروج احتمالا تا تابستان 2021 به اتمام خواهد رسید . اما کمتر از یکماه پس از این تاریخ ، واحدهای مسلح طالبان در حالی وارد پایتخت افغانستان شدند که انبوهی از هواگردهای ترابری سنگین و سبک نیروی هوایی ایالات متحده برای خارج کردن عناصر نظامی و غیر نظامی نیروهای ائتلاف و متحدان افغان خود در فرودگاه کابل تجمع نمودند و تصاویر ثبت شده از این مقطع زمانی ، یادآور روزهای آخر حضور ارتش ایالات متحده در ویتنام جنوبی ( سایگون ) در نزدیک به 50سال پیش بود . این روند در 15 اوت 2021 با خروج اشرف غنی از این کشور ، به یک هرج ومرج کامل تبدیل شد ، تا جایی که عناصر مسلح طالبان با به غنیمت گرفتن خودروهای زرهی هاموی و دیگر تجهیزات به جامانده از نیروهای ائتلاف از یگان های رسمی ارتش افغانستان ، کاخ ریاست جمهوری را به تصرف خود درآورند ، در حالی که بالگردهای نیروی هوایی پرسنل سفارتخانه های متحدین را از میانه شهر کابل به فرودگاه این شهر برای اعزام به مقصد اصلی ، منتقل می نمودند که در مجموع ، وضعیتی ناامید کننده را برای هر مشاهده گری به نمایش می گذاشت . شدت هرج و مرج ناشی از سقوط کابل ، بدانجا رسید که غیرنظامیان افغان از حصارهای فرودگاه عبور کرده و برای خارج شدن از این کشور ، در خزشراه های فرودگاه ، جایی که هواپیماهای ترابری مشغول رفت و آمد بودند حضور پیدا کرده و صحنه های خطرناکی را بوجود می آورند . نقطه اوج این فرآیند وحشت آور ، در 15 اوت بود که در جریان آن ،، یک فروند هواگرد ترابری راهبردی سی-17 با علامت ثبت RCH871 در حالی که قراربود 823 نفر مرد ، زن و کودک افغان را با خود به محلی امن منتقل کند ، پس از فرود و تخلیه تجهیزات پشتیبانی از تخلیه ، مورد هجوم قرار گرفت که این امر باعث شد تا خدمه فورا از هواپیما خارج شوند . علاوه براین ، غیرنظامیان افغان در اوج ناامیدی ، هواگردهای در حال خزش بسوی باند یا در حال شتاب گیری را تعقیب و تعدادی وارد دهلیز ارابه های فرود شدند که درجریان این واقعه ، یک نفر بلافاصله کشته و دیگری نیز پس از برخاستن هواپیما از روی زمین ، بدلیل جریان شدید هوا به زمین سقوط نمود ، در حالی که بقایای اجساد تعداد دیگری از این افراد ، پس از فرود هواپیما در پایگاه العدید قطر ، در دهلیز ارابه فرود پیدا شد . علیرغم پرواز مستمر هواگردهای ترابری ، هنوز جمعیت بسیار زیادی در فرودگاه حضور داشت که تنها بوسیله چند رشته سیم خاردار ، سدی از خودروهای زرهی از بخش پروازی جدا می شدند ودر حالی که همچنان عناصری از واحدهای نظامی ارتش ترکیه ، ایالات متحده برای پاکسازی کامل فرودگاه در تلاش بودند ، جو بایدن رییس جمهوری وقت ایالات متحده در میان ناباوری عمومی ، اعلام نمود که هرگز زمان مناسبی مثل امروز برای خروج از افغانستان بوجود نیامده و وی در تصمیم خود برای خروج کامل ، قاطع است . وی چنین اعتقاد داشت که این رویداد ، "سریعتر از زمانی که انتظار می رفت !!!!!!!" رخ داده ، اما نفس تصمیم به خروج ، کاملا درست تشخیص داده شده . وی در سخنرانی خود براین اعتقاد بود که "ما طولانی ترین جنگ ایالات متحده در قرن اخیر را شاهد بودیم و باید به این خونریزی پایان می دادیم !!!!!! وقایعی که امروز شاهد آن هستیم ، متاسفانه اثبات می کند که افغانستان ، همانگونه که شهرت دارد ، گورستان امپراطوری هاست. آنچه که در حال حاضر اتفاق افتاده ، ممکن بود به راحتی در 5 یا 15 سال پیش رخ می داد و ایالات متحده در طی دوران 20 ساله ماموریت خود در افغانستان ، گام های اشتباه زیادی برداشته است و این باید اصلاح شود !!! با این حال ، از جمله واحدهایی که در جریان این دوره ، بدانها دستور بازگشت داده شد ، گروه 821 و 921 واکنش اضطراری ، جمعی پایگاه هوایی تراویس (کالیفرنیا ) بود که فقط چند هفته پیش سازماندهی شده بودند تا دریک بازه کوتاه مدت ، برای ایفای ماموریت خود به افغانستان اعزام شوند . این دوگروه ، شامل افسران رابطی بود که می بایست وظیفه ایجاد هماهنگی میان نیروی زمینی و نیروی هوایی ، تامین امنیت فرودگاه ها ، بارگیری و تخلیه هواگردهای رزمی و غیر رزمی را بر عهده می گرفتند . سرهنگ دانیل مولیس ، فرمانده گروه رزمی هفتاد و چهارم ارتش و جانشین گروه واکنش اضطراری با مقایسه عملیات خروج از افغانستان و سوپربال (مسابقه سالانه فوتبال آمریکایی قهرمانی لیگ فوتبال ملی آمریکا ) در اوایل اوت 2021 چنین اعتقاد داشت که بلحاظ فنی ، این کار در توان این واحد خواهد بود . اما با دستور ناگهانی جوبایدن مبنی بر خروج سریع نیروها از آوریل ، تمامی دستورات قبلی تنها در عرض 72 ساعت تغییر نمود و مدت حضور آنها در افغانستان ، به 10 روز محدود گردید و این با وجود ابتلاء برخی عناصر این واحد به ویروس کووید-19 به فرآیندی سخت تبدیل شد . به اعتقاد این فرمانده نیروی هوایی ، انجام چنین ماموریتی در حالت عادی ، چندان سخت نبود ، چرا که یگان از آمادگی لازم برخوردار می بود ، اما نحوه صدور دستور و غافلگیری ایجاد شده باعث شد تا روند دچار مشکل شود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ....................... 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... جالب بود ، ام- یک گاراند در گارد تشریفات

به خداوند اعتماد می کنیم ..... و دیگران را تحت نظر می گیریم توضیح : گفته می شد در دهه نود میلادی و پس از رونمایی رسمی از گردان های پروازی بمب افکن پنهانکار F-117 نایت هاوک ، جمله فوق به شعار اصلی این واحدها تبدیل شد ، اما ظاهرا یک شعار رسمی در نیروهای مسلح ارتش ایالات متحده محسوب میشود !

رونمایی از قابلیتهای جدید سلاح هجومی آینده ارتش عبری براساس گزارشهای منتشر شده ، شرکت البیت سیستمز که با ماموریت توسعه و نوسازی تسلیحاتی مشغول فعالیت است ، از توسعه یک سامانه هوش مصنوعی یکپارچه شده باسلاح های هجومی طراحی شده برای نیروی زمینی ارتش عبری خبر داده است . این سامانه جدید که با سامانه بصری الکترواپتیکال سلاح و همچنین مجموعه نصب شده بر روی کلاه خود نیروی انسانی یکپارچه شده ، با شناسه ARCAS ( راه حل رایانه ای برای جنگ افزارهای هجومی ) مورد شناسایی قرار می گیرد . به گفته تحلیلگران نظامی ، هوش مصنوعی بکار رفته در این سامانه جدید ، با تجزیه و تحلیل محیط نبرد ، اطلاعات بدست آمده را براساس نیاز کاربرسلاح درزمان واقعی (real time) ارائه می نماید . درواقع ، توسعه این فناوری جدید ، سلاح های هجومی نیروی زمینی را به یک جنگ افزار هوشمند تبدیل خواهد نمود که این نیز به نوبه خود، مرگ آوری ، افزایش اثر بخشی وظایف محوله به سلاح و در نهایت درصد بقاء پیاده نظام را در محیط درگیری افزایش می دهد . در واقع ، هوش مصنوعی مورد استفاده در این سلاح ها ، قابلیتهایی نظیر اندازه گیری دقیق فاصله تا هدف ، تصحیح خودکار سیر بالستیکی پرواز گلوله ، تعیین دقیق نقطه شلیک ، توانمندی گوشه زنی ، تشخیص دوست از دشمن ( نظیر سامانه های IFF در هواگردهای رزمی ) و درنهایت تعداد گلوله های باقی مانده در خشاب را در اختیار پیاده نظام قرار می دهد که تا پیش از این ، یک رویاء بشمار می رفت . با توجه به این داده ها ، به نظر می رسد که نوآوری فوق ، با استفاده از نصب یک رایانه در بخش جلویی سلاح آینده پیاده نظام ارتش عبری بدست آمده که با در اختیار داشتن نرم افزارهای کاربردی ، داده های جمع آوری شده از سامانه های پایشگر میدان نبرد را تجزیه و تحلیل کرده و در اختیار کاربر قرار میدهد . این اطلاعات بر روی یک نمایشگر که بر روی سامانه الکترواپتیکی سلاح نصب شده ، کاربر را از آنچه که در محیط رزمی در حال رخ دادن است ،آگاه می کند. پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

Persian Sh-3 Sea King "احتمالا عملیات خیبر"

سلام علیکم یحتمل باید تیربار PKT روسی باشد که در نسخه MIL-8 AMTsh در رمپ دماغه بالگرد قابل جاگذاری هست

بسم ا... به بهانه انتشار مجدد خبر خرید هواپیمای مسافربری سوپرجت-100 https://www.aparat.com/v/ez8b6 برای مشاهده در اندازه اصلی کلیک کنید

هاوک و خانواده داخلی اش / راپییر که قبل از انقلاب ( و نمونه های بهبود یافه بومی اش ) بعد از انقلاب تحویل شدند ، اس-200 و اس-300 و اف ام-80 را که بعد از جنگ خریدند ، می ماند نمونه های داخلی که تلاشی هست برای تکمیل شبکه با حداقل اتکاء به منابع غیر بومی . نکته جالب اینجاست که در این داده نما فقط سخت افزارهای ارتش هست و اصلا از نمونه های توسعه یافته سپاه حرفی زده نشده !!!! که اگر انها هم عنوان میشد ، تنوع شبکه بسیار بالا می رفت . که البته باید بررسی کرد هدف از پراکنده کردن سرمایه ها در حوزه دفاع هوایی چی هست اصولا!!!!!

کاربر محترم ، قبل از ایجاد تاپیک جدید ، قوانین را مطالعه بفرمایید ، یکبار پستهای شما منتقل شد ولی دوباره تاپیک جدید ایجاد کردید و این خلاف قوانین هست http://www.military.ir/forums/topic/29841-قوانین-تدوین-و-ارسال-موضوعات/