MR9

Forum Admins
  • تعداد محتوا

    8,882
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    1,467

تمامی ارسال های MR9

  1. بسم ا... یکی از نمونه های خوب (با کمی مشکلات فنی در محتوا ) در انتقال فرهنگ دفاع مقدس به نسل آینده حمله به اچ3
  2. بسم ا... اعطاء درجه دریاداری به فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش ، دریادار شهرام ایرانی آرزوی موفقیت برای فرمانده محترم جدید نیروی دریایی https://www.aparat.com/v/IPiD6
  3. چشم انداز بهینه سازی سامانه توپخانه ای کالیبر 152 م.م Msta-S رسته توپخانه نیروی زمینی ارتش روسیه با دراختیار داشتن سابقه ای طولانی در بکارگیری توپهای کالیبر سنگین در دهه های گذشته ، امروز به طیف متنوعی از جنگ افزارهای توپخانه ای خودکشش با قابلیتهای متفاوت مسلح است ، با این حال ، در میان چنین طیف متنوعی از جنگ افزارهای سنگین ، بخش قابل توجهی از سازمان رزم رسته توپخانه این ارتش ، به توپهای کالیبر 152 م.م 2 اس-19 مسلح شده است که باید بمدت طولانی در خدمت فعال قرارداشته باشند ، به همین منظور ، برنامه مدونی برای بهینه سازی این سلاح ها در نظر گرفته شده است که روند آن مورد بررسی قرار می گیرد . فرآیند نوسازی این توپ سنگین روسی ، از اواخر دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق گردید ،اما تولید انبوه آن بتدریج از اوایل دهه نود میلادی آغاز شد ، با این حال پس از فروپاشی شوروی ، نمونه های تحویلی میان ارتشهای جمهوری های استقلال یافته تقسیم گردید ، در حالی که تولید این توپ در سرزمین اصلی روسیه ، ادامه پیدا کرد . بدین ترتیب ، براساس داده های موجود ، تا حال حاضر ، چیزی در حدود 1100 دستگاه از این توپ با چند تغییر ، تولید و در اختیار کاربران قرار گرفته است . اما فرآیند بهینه سازی این سلاح بلافاصله پس از عملیاتی شدن آن ، آغاز گردید . در طول دهه نود میلادی ، پروژه 2S19M یا بعبارت بهتر aKa2S33 معرفی شد و سپس در نیمه دوم دهه نخست قرن جدید نیز نسخه 2S19M1 برای خدمت عملیاتی به ارتش روسیه تحویل گردید که براساس استاندارد نامگذاری نیروی زمینی روسیه ، شناسه M1 برای این توپهای خودکششی به معمای تعمیر و بهینه سازی شده نمونه های موجود بود . با این حال ، کار به این جا ختم نشد و شرکت سازنده ، برنامه جدیدی را با هدف بهینه تر کردن این توپ با شناسه 2S19M2 یا Msta-SM کلید زد که شامل بروزرسانی های مختلف از جمله سامانه کنترل آتش ، سلاح ها و ... میشد . دوسال نخست دهه دوم قرن 21 ( 2012 و 2013 ) بازه زمانی آزمایش این بهینه سازی ها در شرایط واقعی میدان نبرد بود و با موفقیت آمیز بودن این آزمایشها ، تولید انبوه این گونه در دستور کار قرار گرفت که شامل ارتقاء سخت افزارهای موجود یا تولید پیکربندی های جدید می شد .بدین ترتیب ، براساس گزارش های نشریه میلیتاری بالانس 2021 ، نیروی زمینی ارتش روسیه ، در حال حاضر ، چیزی در حدود 820 دستگاه از گونه Msta-S را پس از اجرای بهینه سازی های برنامه ریزی شده در اختیار دارد ، در حالی که تحلیلگران این نشریه تاکنون براین اعتقادند که حداقل 500 دستگاه از این توپها ، شامل 2S19و 2S19M1 را شمارش کرده اند ، در حالی که حداقل 320 دستگاه از گونه 2S19M2 نیز در اختیار ارتش روسیه قرار گرفته ، که این رقم در کنار حدود 150 دستگاه توپ که در حالت ذخیره قرار دارد ، رقم قابل توجهی را به نمایش می گذارد . گونه 2S19M1 با توجه به این ارقام ، تعداد توپهای خانواده 2S19 بتدریج از تعداد توپهای عملیاتی قدیمی تر 2S3 که کالیبر مشابهی را در اختیار دارد ، فراتر رفته که درنهایت ناظران نظامی ، رقم 800 دستگاه توپ عملیاتی و 1000 دستگاه توپ در حالت ذخیره را بعنوان استخوان بندی اصلی توپخانه خودکششی ارتش روسیه محاسبه نموده اند . نرخ تولید با انتشار خبر تولید انبوه گونه 2S19M2 توسط شرکت Uraltransmash که با مشارکت چند شرکت زیر مجموعه که وظیفه تامین قطعات و مونتاژ نهایی را بر عهده داشتند ، ارتش روسیه آماده شد تا بتدریج این سامانه های جدید را در اختیار بگیرد . در واقع ، اولین دسته از نمونه های جدید این توپ خودکششی شامل 35 دستگاه ، در ژوئن سال 2013 به واحدهای رزمی تحویل گردید و بسرعت به جنوب روسیه اعزام گردید تا سازمان رزمی یگانهای مربوطه ، برای اجریا عملیات نظامی ، تکمیل گردد . با توجه به نیاز گسترده روسها به این سلاح ، سرعت تولید این توپ بتدریج افزایش خواهد یافت تا تحویل منظم سامانه های تسلیحاتی و همچنین قطعات یدکی مورد نیاز تضمین گردد . با این وجود ، 5 ماه پس از انتشار این خبر ، یعنی در 31 ماه مه 2013 ، شرکت روسی Rostec اعلام نمود که کار تولید جدیدترین نمونه ازاین توپ ، یعنی 2S19M2 برای سال مالی 2021- 2019 برنامه ریزی شده و به احتمال بسیار زیاد ، روند تولید و نوسازی این سامانه توپخانه ای همچنان ادامه پیدا خواهد نمود . از جمله برنامه های این شرکت برای افزایش بقاء این سیستم رزمی در میدان نبرد ، بهینه سازی سطح حفاظت آن است که بطور قابل توجهی ، پتانسیل آتش نیروی زمینی را افزایش خواهد داد . ویژگی های فنی با شروع تولید گونه 2S19M2 و تحویل آن به کاربران مورد نظر ، روند نوسازی این نمونه جدید و گونه های قدیمی تر ، بدلیل ایجاد قابلیت جایگزینی قطعات قدیمی با جدید ، فرصتی جدید را برای نیروی زمینی روسیه فراهم می آورد که بدون ایجاد تغییرات زیاد در ساختار این توپ ، بتوانند توانمندی های آن را تا حد پیشرفته ترین نمونه های موجود در بازارهای تسلیحاتی ارتقاء دهند . درواقع ، برای تمامی نمونه های تولیدی تا امروز ، از یک شاسی استفاده شده ولی بنا بر نیازمندهای میدان نبرد ، یک سامانه هشدار برای خدمه به این توپ اضافه گردید تا همواره اطلاعات دقیقی از وضعیت آمادگی سلاح در دسترس قرار داشته باشد . در عین حال ، تغییرات اصلی صورت گرفته در گونه Msta-SM در بخش رزمی قابل مشاهده است ، جایی که توپ 152 م.م 2A64M2 برای آن درنظرگرفته شده که این نمونه جدید بدلیل یکسری بهینه سازی ها ، نواخت آتش افزون تری در حدود 10 تیر در دقیقه را بدست آورده است . گونه 2S19M2 در حوزه هدایت آتش ، نسخه های جدید این توپ روسی ، به یک سامانه ناوبری با قابلیت استفاده از نقشه های رقومی ( دیجیتال ) و همچنین جی پی اس ( احتمالا گلوناس ) مجهز شده است . علاوه براین ، حسگرهای هواشناسی با نمونه ها ی پیشرفته تر جایگزین شده اند که بطور خودکار کارایی توپ را افزایش خواهد داد ، تا جایی که امکان کنترل روند هدایت آتش از خودروی فرماندهی جداگانه نیز بوجود آمده است . در بخش پرتابه های سازمانی این توپ ، شرکت Uraltransmash ،مدعی طراحی نمونه های جدیدی از مهمات شده که گفته میشود بهبود قابل توجهی در عملکرد این توپ خواهد داشت . آینده سامانه توپ خودکششی 152 م.م روسی 2S19 در همه ابعاد ، بلحاظ کیفی از تمامی نمونه های قبلی خود برتر به نظر می رسد ، در حالی روند تولید انبوه آن نیز ادامه دارد ، که این دو در مجموع ، پیامدهای مثبت آشکاری را به نمایش می گذارد . گونه 2S35 از یکسو ، روسها در حال آزمایش یک توپ خودکششی جدید با شناسه 2S35 هستند که بطور طبیعی ، تولید انبوه آن مدت زمان زیادی بطول خواهد انجامید ، بنابراین ، 2S19 با دریافت ارتقاءهای فوق الذکر ، در طول زمان ، جایگاه ثابت خود را در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش روسیه بدست خواهد آورد و بتدریج استاندارد SM را نیز بخود خواهد دید . اما شواهد حاکی از آن است که حتی با وجود دریافت تعداد قابل توجهی از گونه 2S35 ، بسیار بعید خواهد بود که ارتش روسیه ، نمونه 2S19 را براحتی از خدمت خارج نماید ، چرا که ترکیب قابلیتهای این دو توپ ، انعطاف پذیری قابل توجهی را در اختیار روسها قرار خواهد داد ، ضمن اینکه حفظ این توپ ، ذخیره بزرگی را برای ارتش روسیه فراهم می کند تا در زمان بحران ، پشتیبانی آتش مطلوبی را برای یگانهای پیاده خود فراهم کند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک ، سی و یکم مرداد سال 1400 خورشیدی 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .
  4. تصاویری جدیدی از ماک آپ بمب افکن اچ-20 در تونل باد
  5. سپر صحرا : بررسی شبکه دفاع هوایی ارتش عربستان سعودی
  6. ناتو و اس-200 داستان دراماتیک تنفر از یک سامانه دفاع هوایی برد بلند روسی سامانه دفاع هوایی زمین پایه برد بلند اس-200 یکی از چند سامانه دفاع هوایی راهبردی ارتش سرخ در طول جنگ سرد بشمار می آمد که بلحاظ برخورداری از یکسری شاخص های رزمی ، نقش اساسی در شبکه دفاع هوایی اتحاد شوروی سابق برعهده داشت . با توجه به این مساله ، از سال 1982 بازار سلاح شاهد حضور این سامانه برای خدمت در ارتشهای خارجی بود و این روند تاکنون ادامه پیدا کرده است . در واقع ، کشورهایی نظیر کره شمالی ، سوریه ، ایران ، لهستان و بلغارستان هنوز سامانه های خریداری شده از دهه نودمیلادی را بصورت عملیاتی در اختیار دارند و کاربرانی نظیر ازبکستان ، قراقستان ، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان نیز پس از فروپاشی اتحاد شوروی بصورت خودکار ، وارث تعدادی از این آتشبارها بوده اند . این سیستم در نقش اصلی خود ، به گونه ای طراحی شده تا بتواند از اهدافی با ارزش بالای نظامی در برابر طیف متنوعی از تهدیدات هوایی محافظت نماید . بدین ترتیب ، اس-200 بعنوان همتای پیشرفته تری سامانه دفاع هوایی سام-2 (اس-75 دوینا ) که از سال 1957 وارد سازمان رزمی ارتش شوری و همپیمانانش شده بود ، بحساب آمده و نزدیک به شش سال پس از این سیستم ، یعنی از سال 1966 بصورت فعال وارد خدمت گردید و تا سال 1996 که نزدیک به 200 آتشبار از آن تولید شد ، در خدمت ارتش سرخ و سپس ارتش روسیه قرار داشت . این سیستم پس از ورود بخدمت ، در 18 سایت پرتاب با بکارگیری بیشتر از 342 لانچر تا پایان سال 1966 استقرار پیدا نمود و بدلیل عملکرد قابل توجه ، تا انتهای سال 1969 ، چیزی در حدود 60 سایت و در میانه دهه هشتاد میلادی با یک افزایش قابل توجه به 130 سایت ، در نهایت با 2030 لانچر وظیفه دفاع از آسمان اتحاد شوروی را بر عهده داشت . این موشک در بخش قابل توجهی از زمان پرواز خود بسوی هدف ، از هدایت رادیویی با قابلیت تصحیح مسیر ، قبل از مرحله پایانی که رادار نیمه فعال آن بکار می افتاد ، استفاده می نمود . سرجنگی این موشک ، شامل یک کلاهک ترکش شونده 217 کیلوگرمی یا یک کلاهک هسته ای تاکتیکی 25 کیلوتنی بود که در مورد اخیر ، انفجار تنها با ارسال یک سیگنال خاص صورت می گرفت . با این حال بدلیل پیشرفت سریع فناوری و بهبود روشهای دفاع در برابر حملات هوایی ، میان سامانه های اس-200 تولید شده در دهه شصت میلادی با همتایان اش در دهه هشتاد ، اختلافات قابل توجهی وجود داشت ، بدین ترتیب که در گونه اس -200 دی ، محدوده درگیری رقمی در حدود 300 کیلومتر را نشان می داد که در مقایسه با نسخه اس-200 ای با برد 175 کیلومتر تفاوت چشمگیری را به نمایش می گذاشت ، در حالی که سقف ارتفاع درگیری تا 40 کیلومتر نیز می رسید . در این میان ، گونه های بهبود یافته ، به اعتقاد برخی تحلیلگران ، توانایی درگیر شدن با اهداف بالستیک را نیز داشتند که این مساله با توجه به سرعت 6 ماخ نمونه های جدید در مقایسه با سرعت 4 ماخ گونه های قدیمی ، جای چندان تعجبی از خود برجای نمی گذاشت . علاوه براین ، برد کشف بهبود یافته نمونه های جدید در برابر اهداف بالستیک تا 600 کیلومتر و اضافه شدن جستجوی اهداف در ارتفاعی بیشتر از 45000 متر نیز برای مقابله با موشکهای بالستیک بسیار مطلوب ارزیابی می شد . هر گردان از سامانه دفاع هوایی اس-200 به شش لانچر تک ریلی و رادار کنترل آتش مخصوص به خود مجهز می بود و اگر چه ماموریت اصلی آن مقابله با دسته های بمب افکن های مهاجم و موشکهای بالستیک می بود ، اما ساقط کردن جتهای رزمی درابعاد کوچکتری نظیر ای-4 نیروی دریایی ایالات متحده و اف-16 نیروی هوایی اسراییل نیز در کارنامه رزمی آن دیده می شود . اما علیرغم قابلیتهای چشمگیر این سیستم از جمله برد درگیری آن که هنوز هیچ سیستم دفاع هوایی غربی موفق نشده رقم مشابهی را به ثبت برساند و امروزه تنها موشکهایی نظیر 40N6E که در سامانه های روسی اس-400 و اس-300وی .4 مورد استفاده قرار دارد ، از آن پیشی گرفته ، اس-200 بر خلاف سامانه های جدیدتر که به سلول های شلیک عمودی مجهز بوده و به تقریب ، قابلیت جابه جایی مستمر را دارند ، بدلیل حجم بالای سامانه های مورد نیاز ، تنها می تواند از موقعیتهای ثابت مورد بهره برداری قرار گیرند و همین امر نیز باعث شده تا بلافاصله پس از استقرار ، توسط سامانه ها شناسایی متخاصم ، بسرعت کشف شده و این امر ، هدفگیری و انهدام آنها را بسیار ساده تر می نماید . بدین ترتیب ، با توجه به گسترش سریع سامانه های پیشرفته تر که از تحرک پذیری بالاتری برخوردار هستند ، بخصوص با تکثیرسامانه های اس-300 از دهه نود میلادی ، اس-200 بتدریج از خدمت خارج خواهد شد ، اما شبکه دفاع هوایی ایران علیرغم بخدمت گیری سیستم های جدیدتری نظیر اس-300 و نمونه های بومی نظیر 15 خرداد ، بعنوان یکی از کاربران سامانه اس-200 ، بدلیل سرمایه گذاری بر روی ارتقاء سامانه های موجود و حتی بنابر برخی داده های منتشر شده ، متحرک سازی این سیستم ، وجه بسیار متمایزی را به نمایش گذاشته است . بر همین اساس ،برخی تحلیلگران معتقدند که اس-200 های ایرانی ، احتمالا برای مقابله با شلیک های بالستیک برد بلند و همچنین انهدام اهداف پروازی استراتژیک نظیر هواگردهای نظارتی باسرعت بالا ارتقاء های جالب توجهی را بخود دیده اند و انتظار می رود که حتی پس از سال 2020 که بخش قابل توجهی از سیستم های مشابه ، از خدمت خارج شوند ، همچنان در مدار خدمت قرار داشته باشند . https://www.aparat.com/v/ASVqN پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .
  7. MR9

    IRIAF & F-4

    پی نوشت :  بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک گالری شکاری - بمب افکن اف-4 فانتوم-2 /29 مرداد 1400 خورشیدی
  8. "سریع ترین شبح قرن بیستم" بخش نخست برنامه مشترک نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و نیروی هوایی رژیم صهیونیستی با هدف ارتقاء پرنده های جنگنده – بمب افکن F-4 و افزایش سرعت پیمایشی آن به 3.2 ماخ برای اجرای ماموریت های شناسایی در ارتفاع بالا و سرعت فراصوت فاکس بت وارد می شود : در ششم نوامبر 1971 ، پرنده های شناسایی بلندپرواز MIG-25 R نیروی هوایی ارتش اتحاد شوروی ، جمعی یگان مستقل شناسایی شصت و پنجم ، به درخواست رییس جمهور وقت جمهوری عربی مصر و با هدف اجرای ماموریتهای شناسایی بر فراز سرزمین های اشغالی ، آشیانه های مستحکم خود در قلمرو اتحاد شوروی را ترک و پس از چند ساعت پرواز ، وارد یک پایگاه ناشناس نیروی هوایی ارتش مصر در نزدیکی قاهره شدند و بلافاصله به آشیانه های سخت سازی شده ای که ویژه این پرنده های محرمانه ساخته شده بود ، انتقال یافتند . خفاش مکار روسی نسخه RB در یکی از پایگاه های هوایی نیروی هوایی مصر در نزدیکی قاهره (1973) بدلیل حساسیت شرایط برای ارتش مصر ، روسها بهترین خلبانان شناسایی موجود در نیروی هوایی ارتش سرخ را به همراه فرمانده پرتجربه این یگان ، یعنی سرهنگ الکساندر وژنوتز ( دارنده مدال قهرمانی ارتش سرخ ) به مصر اعزام نموده بودند . فاکس بتهای شناسایی روسی که سریعترین پرنده شناسایی موجود در سازمان رزم ارتشهای بلوک شرق بشمار می آمدند ، بلافاصله و بسرعت ، پس از فرود و با هدف جلوگیری از افشاء هویت واقعی ، به علائم استاندارد نیروی هوایی عربی مصر در آمده و خدمه پروازی نیز با ایجاد یک حصار امنیتی ، بشدت تحت حفاظت قرار گرفتند . فاکس بت به رجیستر RED 41 اما ورود این پرنده های سریع السیر از چشم کارشناسان اطلاعاتی نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی دور نماند ، چرا که با وجود فوق محرمانه بودن حضور این هواپیماها ، به محض آنکه نخستین پرواز شناسایی با سرعت بالا و درارتفاع 75000 فوتی بر فراز صحرای سینا و بخصوص ،گذرگاه استراتژیک " میتلا" انجام گرفت ، کارشناسان نظامی IAF با توجه به متغییرهای پروازی ، نسبت به حضور این پرنده ها ، آگاهی یافتند .با توجه به حساسیت این مساله برای IAF و همچنین اطلاع خلبانان روس از ناتوانی رهگیرهای مستقر در سرزمین های اشغالی و همچنین پدافند هوایی این رژیم که موجب بی پروایی آنان در زمان اجرای ماموریتهای شناسایی می گردید ، مقابله با این تهدید جدید ، در دستور کار قرار گرفت . اما پس از چند مرحله رهگیری ناموفق که موجب ناامیدی فرماندهان وقت IAF را فراهم آورد ، این بار ، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی عزم خود را جزم نمود تا حساب خود را با فاکس بتهای روسی تصفیه کند . بدین منظور ، نیروی هوایی با هدف مقابله با این تهدید ، یک جفت جنگنده مک دانل داگلاس F-4E موجود در سازمان رزم خود را که توسط صنایع هوا- فضای این رژیم ، بصورت ویژه ای ارتقاء یافته و به موشکهای AIM-7E مسلح گردیده بود را برای اجرای عملیات رهگیری ، همواره در شرایط آلرت نگهداری می نمود . خفاش های مکار روسی در نهایت پنهانکاری وارد مصر شدند ، اما شبکه ضد اطلاعاتی ارتش رژیم صهیونیستی با استفاده از عوامل خود و ثبت اطلاعات پروازی پرنده هایی که برفراز صحرای سینا به پرواز در می آمدند ، بلافاصله از حضور این جنگنده ها آگاه شدند . با چنین آماده سازی هایی ، در جریان یکی از ماموریتهای شناسایی فاکس بتها بر فراز صحرای سینا ، به محض اطلاع از ورود پرنده های مهاجم به فضای هوایی سرزمین های اشغالی ، دو فروند فانتوم فوق الذکر ، بلافاصله از پایگاه مبداء برخاسته و بسرعت خود را به ارتفاع مناسب جهت اجرای عملیات رهگیری ( 44000 فوتی ) رسانده و بدون تعلل ، مهمات هدایت شونده خود را بسوی اهداف مورد نظر شلیک نمودند .اسپاروهای شلیک شده ، مراحل شلیک را پشت سرگذاشته و سرجنگی موشک نیز در برد موثر خود ، بخوبی عمل نمود . اما میگ های شناسایی روسی که قبلاً از ورود فانتوم ها ، آگاه شده بودند ، با استفاده از دو ویژگی خود ، یعنی سرعت و ارتفاع پروازی بالا ، شتاب گرفته و از منطقه خطر دور شدند ، هرچند اگر اسپاروها به میگ ها هم می رسیدند ، با توجه به ارتفاع پرواز فاکس بتها ، احتمالاً ماسوره مجاورتی آنها بخوبی عمل نمی نمود . علیرغم اینکه فانتوم های موجود در سازمان رزم IAF ، تقریباً لبه فناوری موجود در آن زمان بودند ، اما در مقابل خفاش های شناسایی روسی ، شانس چندانی ( به جهت اجرای موفق عملیات رهگیری ) نداشتند . ناتوانی فانتومهای رهگیر در کنار عدم برد کافی سامانه های پدافندی هاوک ، بدان معنی بود که نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ، هیچ برگ برنده و چاره ای در مقابل میگ های بلندپرواز روسی در اختیار ندارد ، بنابراین ، وجود چنین تهدیدی ، آنان را مجبور نمود تا به دفاتر طراحی متوسل شوند . اهمیت این تهدید جدید ، آنچنان بود که "کنست" ( مجلس قانونگذاری رژیم صهیونیستی ) در ماه مارس 1971 ، برای بحث و چاره جویی و چگونگی پاسخ به پروازهای شناسایی نیروی هوایی مصر ، حداقل دوبار جلسه اضطراری برگزار نمود و علاوه برآن ،یک یگان عملیات ویژه ، برای بررسی دقیق تر پایگاه محل استقرار این پرنده های شناسایی ، به عمق خاک مصر اعزام شدند . علاوه برآن ، عناصر وابسته به اطلاعات نظامی ارتش این رژیم موفق شدند تا با ایجاد یک خط ارتباطی میان خود و خدمه پرواز فاکس بتها ، رشوه یک میلیون دلاری و خرید یک ویلا در ساحل مدیترانه رابه خلبانان روسی پیشنهاد دهند که همه این تلاش ها به شکست انجامید . ادامه دارد ....................
  9. بسم ا... https://www.aparat.com/v/hqgNt پی نوشت : بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک ، بیست و نهم مرداد سال 1400 خورشیدی
  10. MR9

    IRIAF & F-4

    پیرمرد 53 ساله نیروی هوایی ایران
  11. بسم ا... رزمایش نیروهای مسلح ایران پس از واقعه حمله به کنسولگری ایران در مزار شریف 17 مرداد 1377 https://www.aparat.com/v/KPurD
  12. ژ-3 قنداق تاشو (G-3 A-1) تولید سال 1350 - بازار سلاح عراق
  13. سورتمه رهگیر رهگیر YF-12A به رجیستر 6934-60 . گروم لیک . نوادا درسال 1965 ، نیروی هوایی ایالات متحده برای رهگیری جنگنده های مهاجم روسی سفارش خرید 93 فروند جنگنده- رهگیر لاکهید F-12B را برای فرماندهی پدافند هوایی آمریکای شمالی ( نوراد) ارائه نمود ،اما بدلایلی نامعلوم ، رابرت مک نامارا (وزیر وقت دفاع ) بطور مستمر از اختصاص بودجه مصوب شده کنگره برای این خرید خودداری می نمود . این روند آنچنان طولانی شد که قرارداد توسعه سامانه کنترل آتش این رهگیر با شرکت هیوز لغو گردید . اما در جریان آزمایشهای صورت گرفته توسط نیروی هوایی ، یکفروند YF-12A در حالی که با سرعت 3.2 ماخ و درارتفاع 74000 پا ( حدود 22555 متر ) پرواز می نمود با یک تیر موشک فالکون یک هدف پروازی را که همزمان در ارتفاع 500 پایی از سطح زمین حرکت می نمود را با موفقیت رهگیری و منهدم کرد .
  14. بسم ا... البته برای ما هم علیرغم یکسری مخالفتها ، به همین ترتیب بود ، بخصوص وقتی که جنگ شروع شد بلحاظ سابقه ، نیروهای مسلح ایران ، از تمامی ارتش های منطقه ( پاکستان ، ترکیه ، عراق و.... ) در این زمینه ، پرسابقه تر هست ، تنها چیزی که می بایست مورد توجه قرار بگیرد ، دمیدن یک روح تازه به کالبد این سازمان رزمی است .
  15. بسم ا... سابقه فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران براساس فرموده جناب @powerman1 سنندج کردستان بعنوان محل تولد فرمانده جدید نیروی دریایی صحیح است .
  16. MR9

    IRIAF & F-14A

    تصویر متعلق به شبیه ساز هست پی نوشت :  اصلاح تاپیک گالری شکاری - رهگیر اف-14 تامکت - 27 مرداد 1400 خورشیدی
  17. بسم ا... برنامه کمک نظامی (سخت افزاری ) به ارتش افغانستان بازه زمانی 2021- 2001 پی نوشت : انتشار این داده نما ، با ذکر نام انجمن میلیتاری ، مجاز است
  18. متشکرم - محبت بفرمایید ، شما و سایر کاربران محترم برای اطلاع رسانی تحلیل ها و نظرهای دیگران ، تنها خلاصه ای در حد یک پاراگرف +لینک منبع را در انجمن میلیتاری قرار بدید
  19. لطفاً متنها را کپی نکنید . یک خلاصه دو خطی + لینک
  20. بسم ا.... احتمالا این تصاویر از نیروهای طالبان گرفته شده که به تازگی از یونیفرم های واحدهای امنیت شهری ارتش سابق افغانستان استفاده می کنند !!!!! راست : تانک تی-54/55 به غنیمت گرفته شده توسط طالبان احتمالا پی.آر.سی-150
  21. بسم ا... کی.سی-767 نیروی هوایی ارتش ایتالیا آماده برای انتقال 54 عضو سفارت این کشور در کابل (شامل اعضای بومی سفارت این کشور در افغانستان ) چند روز پیش در بروزرسانی عرض شد ، پاکستان از زمان استقلال از هند در هیچ زمانی نقش سازنده در منطقه نداشته ، اگر چه شاید این نقشه ، کار دیگران باشد ولی اگر چنین چیزی صحت پیدا کند ، با توجه به ذات وجودی این کشور ، تهدید جدیدی علیه هند و بعد از آن برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد خواهد شد بازار عکس یادگاری با تجهیزات ارتش سابق افغانستان همچنان داغ هست !!!! احتمالا محل سقوط ای-29 های نیروی هوایی سابق افغانستان در خاک ازبکستان ردیف بالگردهای میل-17 (راست ) و هواگردهای سبک سسنا- 208 ( احتمالا فرودگاه کابل )
  22. همچنان ادامه دارد .... تی-34 همچنان در نبرد تاخت و تاز می کند ، بعد از سوریه ، اینبار در افغانستان
  23. بسم ا... بطور مستمر ، به یاد داشته باشید "دشمن همواره در حال گوش دادن هست " Allied-2016