گردبادی از شمال اروپا برنامه ریزی بریتانیا برای توسعه یک جت رزمی جدید تا سال 2030 لندن : گاوین ویلیامسون ، وزیر دفاع بریتانیا در هفته جاری ( 16 ژوییه 2018) از یک مدل مفهومی مربوط به یک جت رزمی نسل جدید که به شکل اختصاصی در بریتانیا توسعه پیدا نموده است ، پرده برداری نمود . تمپست (Tempest / طوفان ) در قالب برنامه جت رزمی آینده نیروی هوایی بریتانیا ، طبق برنامه ریزی های صورت گرفته میتواند ظرف 2 دهه آینده جایگزین گونه های اولیه جنگنده تایفون شود که هم اکنون در سازمان رزم این نیرو مشغول خدمت است . گاوین ویلیامسون رونمایی از این جت رزمی که نخستین برنامه نظامی بومی بریتانیا پس از خروج این کشور از اتحادیه اروپا (Brexit ) محسوب میشود ، بدنبال توقف همکاری راهبردی مشترک میان این کشور و فرانسه ( شرکت داسو ) برای توسعه یک جت رزمی بدون سرنشین صورت پذیرفت . مارشال هوایی ، ال. اس . تایلور ، جانشین رییس ستاد در حوزه بررسی و تحلیل قابلیتهای رزمی ارتش، معتقد است که این برنامه پیش از موعد مقرر به پایان رسید ، چراکه دو طرف به این نتیجه رسیده بودند که فناوری موجود برای تولید یک جنگنده بدون سرنشین هنوز به دوران بلوغ خود نرسیده است . با توجه به اینکه دو کشور ، مسیر مطلوب خود را در این حوزه دنبال می کنند ، اما هردو مجدد طراحی جتهای رزمی سرنشین دار را مجددا در دستور کار خود قرار دادند ، کما اینکه فرانسه ، برنامه مشابهی را بصورت مشترک با ایرباس دنبال می کند . با این حال ، تصمیم لندن برای توسعه یک جنگنده بومی ، الزاما" به معنای دنبال نمودن این برنامه به شکل انفرادی نخواهد بود . وزات دفاع ایالات متحده نیز ، بطور همزمان با ایجاد یک کارگروه اختصاصی در حوزه به اشتراک گذاری تجربیات رزم هوایی ، قصد تا دارد پایان سال جاری به یک شریک بین المللی برای بریتانیا تبدیل گردد. از سوی دیگر شرکت سوئدی " ساب" نیز میزتواند یک نامزد جدی برای ورود به این پروژه باشد . بخشی از توجیه سرمایه گذاری بر روی این پروژه ، ناشی از حفظ برتری فناورانه بریتانیا در حوزه رزم هوایی است که گردش مالی سالیانه بیش از 6 میلیارد پوند را شامل میشود و بیش از 80 درصد صادرات دفاعی این کشور را طی 10 سال گذشته در برمی گیرد و بیش از 180000 شغل را که شامل پرسنل ماهر و متخصص میشود را تضمین نموده است . در حال حاضر ، تنها شرکتهای بریتانیایی نظیر لئوناردو ، BAE سیستمز ، MBDA و رولز رویس در این برنامه مشارکت داشته اند که در قالب مجموعه " قابلیتهای سریع" نیروی هوایی سلطنتی ، همکاری خواهند نمود . این مجموعه توانایی های پیشرفته ای را در چهار حوزه از فناوری های کلیدی شامل سامانه های رزم هوایی پیشرفته ( از شرکت BAE سیستمز ) ، سامانه های قدرت و پیشرانه ( رولز رویس ) ، سامانه های الکترونیک و اویونیک و حسگرهای پیشرفته ( لئوناردو ) و در نهایت سامانه های پیشرفته تسلیحاتی (MBDA ) با یکدیگر ترکیب خواهد نمود . بدین ترتیب ، تصمیم اولیه در خصوص چگونگی طراحی نهایی و تولید جت تمپست تا پایان سال مالی 2020 اتخاذ شده و تصمیم مربوط به سرمایه گذاری قطعی نیز تا 2025 گرفته خواهد شد ، پس از آن ، پیکربندی نهایی این جت رزمی برای دستیابی به قابلیتهای عملیاتی تا سال 2035 مشخص خواهد شد . در سال 2015 ، فرانسه و بریتانیا برنامه ای را به ارزش 1.5 میلیارد یورو برای توسعه یک ناوگان رزمی از جتهای بدون سرنشین آغاز نمودند و هدف بلند مدت آنها ، این بود که تا سال 2030 این توانایی قابل توجه را به منصه ظهور برسانند . دوطرف ، در مجموع توافق کرده بودند تا ریسک توسعه فناوریهای لازم و حمایت از آن را نیز به شکل مساوی میان خود تقسیم نمایند .به همین دلیل در بخش بریتانیایی این برنامه ، پروژه ای تحت عنوان "ابتکار فناورانه سامانه های رزم هوایی آینده " (FCAS-TI) شکل گرفت . با این حال ، با آغاز برنامه "تمپست " ، کل مبلغ سرمایه گذاری شده در این برنامه ، فراتر از میزانی است که در پروژه مشترک انگلیسی – فرانسوی تصویب شده بود . وزیر دفاع بریتانیا تاکید می کند که طبق آنچه که انگلستان متعهد شده ، تا سال 2025 سرمایه ای در حدود 2.5 میلیارد پوند به پروژه FCAS-TI می بایست اختصاص داده میشد که پس از لغو این برنامه ، همه منابع بسمت توسعه پروژه "تمپست" روانه می گردد . پی نوشت : 1- این متن را با دقت بیشتری مطالعه بفرمایید (بخصوص موارد رنگی شده ) 2- به سن وزیر دفاع بریتانیا دقت کنید ، یک نیروی جوان تا چه اندازه میتواند در پیشبرد امور دفاعی کمک کند ؟؟!!!! 3- انصافا"و بدون پیش زمینه قبلی ، این رونمایی را با رونمایی قاهر مقایسه کنید !!!!! 4- ظاهرا این دومین جنگنده ای در بریتانیا هست که به شناسه تمپست (طوفان / گرباد ) شناخته می شود . نمونه نخست در جنگ دوم وارد خدمت شده بود هاوکر تمپست صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم با توجه به اینکه هنوز در مرحله طراحی مفهومی قرار دارد ، طرح های مختلفی را در BAE سیستمز پیشنهاد دادند که در نوع خودش جالب هست

250 میلیون پوند دیگر برای توسعه طرح مفهومی هاوکر تمپست وزارت دفاع بریتانیا پس از مدتها بررسی نزدیک به 250 میلیون پوند ( 348 میلیون دلار) دیگر را برای سریع تر کردن طراحی و توسعه جنگنده هاوکر تمپست که در قالب سیستم هوایی رزمی آینده بریتانیا (FCAS) تعریف نموده بود ، اختصاص داد . به اعتقاد وزیر دفاع بریتانیا ، اختصاص این پول گام بسیار مهمی در حرکت بسوی مرحله بعدی تقویت نیروی هوایی بریتانیاست . به گفته وی ، با تقویت صنعت هوایی ضمن ایجاد هزاران شغل جدید در سراسر انگلستان ، پیشگامی این کشور در قرن جدید برای در دست گرفتن برتری هوایی تضمین خواهد شد . برنامه سیستم رزمی هوایی آینده بریتانیا براساس برنامه ریزی ها قرار است تا سالانه 20000 شغل را در بازه زمانی 2026 تا 2050 ایجاد کند که این مساله رقمی در حدود 25 میلیارد پوند به اقتصاد بریتانیا کمک خواهد کرد . این قرارداد که توسط شرکت BAEسیستمز به امضاء رسیده در حال حاضر مرحله توسعه مفهومی و ارزیابی برنامه را طی می کند. تیم طراحی این هواگرد جدید ترکیبی از مهندسین طراحی BAE سیستمز ، وزارت دفاع ، شرکت لئوناردو و رولزرویس است که برخی شرکای بین الملی را نیز بخود می بیند . این نیم مشغول ارزیابی وضعیت برای تولید یک جنگنده جدید به رهبری بریتانیاست . به گفته ناظران نظامی ، این قرارداد جدید طیف وسیعی از مفاهیم دیجیتالیزه شده رزم هوایی ، ابزارها و روشهای جدید برای طراحی ، ارزیابی و شکل گیری الزامات نهایی جنگنده تمپست را در بر می گیرد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- تجمیع پستهای مرتبط با طرح تمپست ...یازدهم مرداد سال هزار و چهارصد خورشیدی

FT-7 AIRGUARD

بسم ا... با تشکر از برادر عزیز ، جناب @archersarash پاد تالیسمان نصب شده بر روی هواگرد آموزشی- رزمی یاک-130

بخش سوم و پایانی : نتیجه گیری : نیروی هوایی – نیروی زمینی ، ترکیب برنده صحنه رزم آینده نیروی هوایی ، به شکل ذاتی ، یک نیروی مسلط بر صحنه نبرد بشمار می آید و مدافعان کاربرد این نیرو در صحنه رزم براین اعتقاد قرار دارند که بدون وجود نیروی زمینی ، چنین قدرتی می تواند تاثیرات استراتژیک را بر صحنه درگیری از خود برجای گذارد . با این حال ، بخش قابل توجهی از استدلال های موجود ، درصورتی که این قدرت بطور دقیق مورد استفاده قرار گیرد ، صحیح به نظر می رسد .علاوه براین بخش غیر رزمی قدرت هوایی ( شامل پرنده های جمع آوری اطلاعات تصویری ، سیگنالی و ... ) ارزش فوق العاده ای برای همه شاخه های یک ارتش دارند و نقش آنها در شناسایی و کشف گروه های مسلح غیر رسمی ، شورشی یا تروریستی و حتی توانمندی های نظامی کشورهای متخاصم قابل توجه است . اما بررسی های صورت گرفته بر روی روند عملیات نیروی هوایی ائتلاف بر فراز آسمان یوگسلاوی سابق نشان داده که این نیرو با عدم موفقیتهای قابل توجهی نیز برای وادار کردن یک کشور متخاصم که از زیرساختهای اقتصادی و نظامی وسیع بهره می برد ، روبرو شده ، چنانکه میلوسویچ تنها وقتی در معرض اجرای حملات زمینی قرارگرفت ، بدین نتیجه رسید که تلاش وی برای نیل هدف اش با شکست روبرو خواهد شد و این مساله نشان می دهد که نگرانی از ادامه بقاء سیاسی یک دولت را وادار می کند تا مطمئن ترین راه را برای دستیابی به اهداف استراتژیک انتخاب کند . اما افزایش طرفداران تئوری ایجاد " اشتراک" بین شاخه های مختلف ارتش ، بخصوص برای مواجه با شرایط استراتژیک کشوری در مقیاس ایالات متحده که از عدم دست یافتن به پیروزی قطعی در عراق و افغانستان ، هوشیار شده است ، نشان از یک فضیلت ذاتی در یک نیروی مسلح دارد . به نظر میرسد که آنچه پس از پایان جنگ سرد بصورت " عملیات رزمی تک قطبی دقیق " برای ارتش ایالات متحده تعریف گردید ، به تقریب ، پایان یافته و این کشور بصورت احمقانه ای ، با افزایش قدرت نظامی چین و روسیه روبرو شده است . اما جدا ازاین مساله ، یک حقیقت بسیار ساده در پس پرده این تحولات وجود دارد که درآن اثبات گردیده که نیروی هوایی در نهایت برای حفظ شرایط استراتژیک صحنه نبرد ، نیازمند ورود جدی نیروی زمینی است . بدین معنی که فرماندهان نیروی زمینی ، درصورت پذیرفتن سطح خطر و تلفات بیشتر ، می توانند بدون حضور نیروی هوایی وارد صحنه نبرد شوند و بالعکس ، کاربرد نیروی هوایی بدون حضور نیروی زمینی و اجرای تاکتیک " بمباران برای نیل به پیروزی " تنها اجرای یک سلسله عملیاتهای هزینه بر بدون دستیابی به پیروزی قطعی بشمار می رود . دراین میان ، نیروی زمینی ارتش ایالات متحده و متحدانش ، برای چندین دهه ، با این فرض که آسمان صحنه نبرد تحت تسلط نیروی خودی است و تلاش آنها برای حفظ برتری هوایی متمرکز شده است وارد جنگ گردیدند ، اما جنبه پیچیده تر این پیش فرض ، تلاش مشترک این دو برای تبدیل کردن موفقیتهای تاکتیکی بدست آمده در کوتاه مدت برای دستیابی به موفقیتهای طولانی تر در سطح راهبردی است . از این نظر ، اتکاء بیش از حد ارتش ایالات متحه به قدرت هوایی ایجاد شده خود ، حضور گسترده واحدهای رزمی این کشور در اقصی نقاط دنیاست که وجود یک نیروی هوایی قدرتمند را ضرورت می بخشد ( که البته این مساله برای کشورهای کوچکتر با قدرت نظامی محدودتر ، به شکل کاملا متفاوتی قابل تعریف و بررسی است . م ) . همانطور که دکتر جان فارکوار چنین پیشنهاد می کند : " نیروی هوایی می بایست در یک نقشه جامع استراتژی سیاسی مورد استفاده قرارگیرد ، به این معنی که قدرت هوایی به تنهایی ، بخصوص در مورد قدرت هوایی رزمی نمی تواند جایگزین سیاست صحیح گردد " اگر چه ممکن است بحث هایی در خصوص اتکاء به نیروی هوایی برای نیل به اهداف راهبردی نظیر شکست قطعی دشمنان نظیر آنچه که بر علیه داعش مورد استفاده قرار گرفت وجود داشته باشد ،اما این مساله به شکل خاص با مفهوم مرکز ثقل سیاسی ( حکومت) در بخش قابل توجهی از کشورهای توسعه نیافته مرتبط خواهد بود . بدین معنی که از منظر استراتژیک ، یکی از اهداف دولت سازی در کشورهای اشغال شده ای نظیر عراق ، ایالات متحده بیشتر بصورت حداقلی بواسطه حضور مشاوران نظامی ، آتش پشتیبانی هوایی و ... حضور پیدا نمود تا از ارتش عراق حمایت نماید . چنین رویکردی ، سیاستمداران مستقر در بغداد را بالاجبار بسوی اتخاذ استراتژی هایی فراتر از فکر کردن به ادامه بقاء خود روانه نمود و این به شکل خودکار به معنای کاربرد حداکثری قابلیتهای نظامی ارتش عراق بود . این روند ، علیرغم ایجاد یک تهدید بسیار جدی در فاصله 8 مایلی از فرودگاه بغداد از سوی عناصر داعش در اکتبر 2014 ، با اصرار بر ورود یگانهای ارتش عراق حل گردید ( ظاهرا نویسنده این مطلب بخشی از تاریخ مورد نظر را بصورت عمد نادیده گرفته ، در حالی که همگان از نقش ایران در پس زدن عناصر داعش از حومه بغداد اطلاع دارند . م ) بدین ترتیب ، اثبات شد که حتی حضور نیروی هوایی نمی تواند عواملی را که سبب مخدوش شدن ساختار قدرت سیاسی می گردند را برطرف کند ،اما حضور واحدهای رزمی نیروی زمینی بعنوان یک مکانیزم اطمینان بخش ، هنگام از میان رفتن وضعیت عادی ، می تواند مثمر ثمر باشد . چنین روندی ، بطور دقیق تکرار تجربه حضور واحدهای حافظ صلح سازمان ملل به رهبری ناتو در کوزوو از سال 1999 است . این بدان معنی است که استقرار یک نیروی مشابه به رهبری ایالات متحده در عراق ممکن است برای چند دهه به منظور تقویت جناح های سیاسی و جلوگیری از تجزیه عراق ضرورت پیدا کند .در مجموع ، امروز می بایست سئوالات سخت تری در خصوص ماهیت و چگونگی پشتیبانی هوایی از روند عملیات نیروی زمینی در صحنه های نبرد خاورمیانه ، آفریقا ، آسیا مطرح گردد و پاسخ به انها نیز در موفقیت یا عدم موفقیت ایالات متحده در آینده تاثیر گذار خواهد بود . اما صرف نظر از این مساله ، نیروی زمینی همچنان یک جزء اصلی در حوزه کسب موفقیتهای راهبردی برای آمریکا بشمار می رود . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... خوب ، بد ، زشت بلوندی (ایستوود ) خطاب به توکو ( والاچ ) : توی دنیا دو جور آدم وجود داره !!!! اونا که اسلحه دستشونه و اونا که زمین را می کَنَن !!!

https://www.aparat.com/v/OUM8Z

بسم ا.... عملیات پنجه عقاب به روایت مستند سازان خارجی عملیات پنجه عقاب / Operation Eagle Claw که در ایران با عنوان عملیات طبس مشهور شده، تلاش نافرجام نیروهای ویژه دلتای آمریکا برای نجات گروگان‌های سفارت آمریکا در ایران بود. در جریان این عملیات نیروهای آمریکایی قصد داشتند پس از فرود در صحرای طبس با کامیون به تهران رفته پس از نجات گروگان‌ها با انتقال آن‌ها به استادیوم فوتبال واقع در رو به روی سفارت و با استفاده از هلیکوپترهایی که آنجا فرود آمده‌اند آنها را فراری دهند. اما این عملیات نشان داد که حتی به بهترین نقشه‌های نظامی نیز نمی‌توان اعتماد کرد. با برخورد یکی از هلیکوپترها با یکی از هواپیماهای ترابری سی-130 جهنمی از آتش در دل طبس شکل گرفت که آمریکایی‌ها را مجبور کرد عملیات را به طور کامل لغو و به عمان بازگردند. پس از آنکه یک جاسوس اسرائیلی که به عنوان روزنامه نگار معرفی شده، مکالمات رادیویی آمریکایی‌ها را که شنود کرده بود منتشر کرد نقش مصر و بحرین در این عملیات افشا شد. https://www.aparat.com/v/a1rv6/

IRIAF MIG-29 UB

سلام علیکم و رحمت ا... در متن ، عبارت مینیاتوریزه شدن را استفاده کرده .... روسها یک وقتهایی زیاد حرف می زنند ، این متن هایی هم که برگردان میشود تنها منعکس کننده نظرات مشخصی است و اگر دوستان ، سایر نظرات را هم ترجمه و در تاپیک قرار بدند موجب امتنان هست

پایان دهنده ای به پایان دهنده ها !!!!!!!!!!! ارزیابی مقدماتی از قابلیتهای جنگنده سوخو، چکمیت پس از رونمایی جدیدنرین هواگرد رزمی روسیه در نمایشگاه ماکس 2021 ، برخی تحلیلگران نظامی براساس داده های موجود به این نتیجه رسیده اند که نیروی هوایی روسیه احتمالا از سال 2026 این جنگنده را عملیاتی خواهد کرد که این رویداد پس از فروپاشی اتحاد شوروی و نزدیک به 51 سال پس از پیوستن جنگنده ضربتی میگ-27 به نیروی هوایی شوروی به سال 1975 ،در نوع خود قابل توجه به نظر می رسد . پیش بینی های پس از رونمایی این نمونه جدید نشان میدهد که چکمیت ، ششمین هواگرد رزمی پس از اف-22 ، اف-35 ،جی-20 ، سوخو-57 ودرنهایت جت رزمی FC-31 است که با قابلیتهای نسل پنجم احتمالا بخدمت وارد خواهد شد و در یک طبقه بندی جداگانه ، دومین جنگنده نسل خود است که پس از اف-35 با آرایش تک پیشرانه تولید شده و به همین دلیل در مقایسه با هم نسل های خود هزینه های تعمیر و نگهداری کمتری را طلب می کند . در حال حاضر جی-20 و اف-35 تنها جنگنده های نسل پنجم حاضر در خطوط تولید هستند ( خط تولید اف-22 تنها چهارسال پس از آغاز به کار متوقف گردید ) و سوخو-57 نیز بصورت محدود در حال تحویل است که طبق اطلاعات موجود تا پایان سال 2021 تنها 5 فروند آن تحویل خواهد شد . مدتها قبل از رونمایی از این هواگرد جدید ، پیش بینی می شد که منابع سرمایه ای لازم برای این طرح بصورت خصوصی و بدون حمایت دولت روسیه تامین می گردد ، در حالی که پس از مدتی شایعاتی در خصوص حمایت یک دولت خارجی از این طرح که گفته شده امارات متحده عربی است ، نیز به گوش رسید . بر همین اساس ، برخی ناظران نظامی بر این عقیده اند که شرکت سازنده برای تولید 300 در مرحله نخست ، اعلام آمادگی نموده که دراین صورت بازارصادرات جنگنده های رزمی شاهد جهش قابل توجهی خواهد شد و بطور طبیعی جتهای قدیمی تر نظیر میگ-29 ، اف-16 ، میگ-21 و 23 نیز بتدریج در بازه زمانی 2025 تا 2035 بازنشسته شده و گونه های جدید ، جای آنها را خواهند گرفت . با این حال این محصول جدید روسی ویژگی های متمایزی را داراست که می بایست مورد توجه قرار بگیرد : احتمال تسلیح چکمیت به مهمات هوابه هوای دوربرد آر-37 ام : موشک هوابه هوای آر-37 سریعترین و دوربرد ترین موشک هوابه هوای فعلی در جهان است که با سرعتی در حدود 6 ماخ ، زمان پاسخ به تهدیدات هوایی را به کمترین مقدار خود رسانده که در اصل برای جتهای رهگیر میگ-31 نیروی هوایی روسیه تولید میشود . این موشک درواقع نسخه کوچک شده ای از مهمات آر-77 محسوب میشود که این نیز به نوبه خود نسخه پیشرفته تر موشک آر-27 روسی در زمان جنگ سرد بود . به ترتیب از راست : آر-37 ، آر-77 ، آر-27 اما در حالی که بخش قابل توجهی از کاربران جتهای روسی هنوز آر-27 را بعنوان یکی موشکهای قبل اعتماد مورد استفاده قرار میدهند ، برخی تحلیلگران براین اعتقادند که جنگنده جدید روسی با توجه به تجهیز احتمالی به پیشرفته ترین رادار آرایه فازی و بدست آوردن قابلیت شلیک فامد ، تنها به آر-37 مجهز خواهد شد که در این صورت ، تمامی اهداف در یک برد 400 کیلومتری در حوزه تهدید چکمیت قرارخواهد گرفت . در حالی که تا حال حاضر ، ایالات متحده با تولید موشک AIM-120D تنها دریک برد 180 کیلومتری می تواند وارد درگیری فامد شود ، ضمن اینکه متحدین این کشور نیز تنها با در اختیار داشت نسخه C این مهمات ، صرفا در یک برد 105 کیلومتری می توانند وارد عمل شوند. این مساله ، حداقل بر روی کاغذ ، یک برتری قابل توجه را در بردهای فرابصری به چکمیت خواهد داد . مقایسه ورودی هوایی سوخو-57 و وای.اف-23 پنهانکاری : چکمیت بعنوان یک هواگرد نسل پنجم ، از ویژگی های پنهانکاری بهره خواهد برد و به همین دلیل با تاکید بر روی سطح مقطع کاهش یافته خود ، گفته میشود در مقایسه با رقیبانش از توانایی بهتری در این زمینه برخوردار خواهد شد . براساس تصاویر منتشر شده ، ورودی هوایی چکمیت درست در زیربدنه و بصورت گوشه دار طراحی شده که برخی معتقدند یک ورودی هوای فراصوتی با کمترین میزان بازتابش است که این امر علاوه بر جلوگیری از کاربرد سامانه های پیچیده مکانیکی ، جریان هوای مستمر به درون پیشرانه را تضمین می نماید . علاوه براین ، طراحی این ورودی ، بخش جلویی پره های پیشرانه را تا حد بسیار زیادی در برابر امواج ارسالی رادار محافظت می نماید تا ویژگی پنهانکاری آن افزون تر گردد . این مساله در ترکیب با موشکهای آر-37 و یک مجموعه حسگرهای قدرتمند ، موجب خواهد شد تا رهگیری آن برای جنگنده های حریف تبدیل به یک مشکل جدی گردد . هزینه های پایین نگهداری : جتهای رزمی تک موتوره ، معمولا بدلیل نیاز به تعمیر و نگهداری پایین تر ( به استثنای اف -35 ) از محوبیت بیشتری برخوردار هستند و چکمیت نیز احتمالا همین سنت را ادامه خواهد داد .اشتراک طراحی چکمیت و سوخو-57 برای کشورهایی که احتمالا کاربر آن خواهند شد ، جذابیت بیشتری دارد و با توجه به پیشینه مطلوب جتهایی نظیر میگ-21 و اف-16 ، پایین بودن هزینه نگهداری و سهولت در تعمیرات دوره ای آن ، که بصورت خودکار افزایش نرخ آماده به رزم بودن ناوگان را در پی دارد ، باعث میشود تا کاربران برای خرید آن بیشتر ترغیب شوند . قابلیت ابر پیمایشی و ابرمانورپذیری : گزارشهای موجود نشان میدهد که قابلیت ابرپیمایشی به چکمیت اجازه میدهد تا مسافت طولانی تری را بدون نیاز به استفاده از پس سوز بپیماید که پیش ازاین ، تنها در اختیار اف-35 قرار داشت ،در حالی که طرح جدید روسی علیرغم داشتن یک موتور ، پس از میگ-31 با آرایش دوموتوره میتواند چنین قابلیتی را به نمایش گذارد . علاوه براین ، درصورتی که چکمیت پس از سال 2022 به خروجی های بردار رانش 3 بُعدی مجهز شود ، این مساله توانمندی ابرمانورپذیری را بدان خواهد داد که امروز تنها سوخو-35 ، سوخو-57 و جی-10سی چینی در اختیار دارند . نشست وبرخاست کوتاه : بر خلاف جتهای رهگیر سنگین جنگ سرد نظیر میگ-25 که نیازمند مسافتهای طولانی برای برخاست و فرود بود ، ورود سوخو-57 و توانایی آن در اجرای عملیات از باندهای کوتاه باعث شده تا چکمیت نیز چنین قابلیتی را از برادر بزرگترش به ارث ببرد که این مساله در زمان حملات دشمن به پایگاه های هوایی خودی قابل توجه خواهد بود . درواقع این یک مزیت مشخص و سرنوشت ساز برای بقاء نیروی هوایی ارتش مدافع دریک جنگ در مقیاس گسترده خواهد بود . پی نوشت : 1- بن پایه 2- -استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا.... لطفا" تاپیک را اصلاح بفرمایید، در غیر اینصورت ، این مطلب به بایگانی انجمن ارسال میشود الف: آغاز با نام پروردگار ( بسم ا... الرحمن الرحیم ) ج: استفاده از تصویر / نمودار / داده نما و..... " قوانین تدوین و ارسال موضوعات "

بسم ا... سی وسومین سالگرد عملیات مرصاد مرداد 1367- مرداد 1400 https://www.aparat.com/v/hH27S پی نوشت : 1- ناگفته های نقش پدافند هوایی و سایت «سوباشی» در عملیات «مرصاد»

بسم ا... حالا در تاپیک اف-5 بحث بسمت بالستیک نباید برود ، ولی در آن موقع با توجه به محدودیتها ، همون برد 300 کیلومتری یک ابزاری مرگ آور بود .. حالا این کیتها دریافتی بود از کره شمالی یا ساخت داخل ، مرتب برد انها در حال افزایش بود و هست و کسی نمیتواند آن را انکار کند که بالستیکهای ما از 150 تا 200 کیلومتر شروع شد و الان حداقل در برد 2000 کیلومتر یا بیشتر قرار دارد . در نتیجه این استدلال قابل پذیریش نیست . بطور طبیعی استدلال خودمون را هم عرض کردیم . ضمن این عزیزان اگر از همه چیز مطلع هستند ، باید با صراحت بیشتری دلایل خودشون را می فرمودند ، ضمن اینکه به فرموده خود شما ، هیچ اجبار حکومتی هم درکار نبود ( که حتی با این استدلال شما در پست قبلی اتون هم موافق نیستم ، مستندهای ساخته شده در ارتباط با نقش نیروی هوایی در جنگ هر چند رضایت بخش نیستند ولی برای شروع قابل قبول بشمار می روند ) سی سال پیش به فرموده شما ، اسراییل جتهای اف-15 را بطور عملیاتی در اختیار داشت ، ترکها ، جنگنده های اف-16 را عملیاتی کرده بودند ، سعودی هم به تدریج جنگنده های ایگل خودش را تحویل می گرفت ، عراق قبل از جنگ با ائتلاف ، با بیش از 500 فروند جنگنده به روز ، آماده رزم بود ، در نتیجه به شکل یقین ، اضافه شدن قابلیت سوختگیری به تایگرهای ایرانی تهدید قابل توجهی برای این کشورها نبود که ما را تحت فشار سیاسی قرار بدند برای توقف پروژه . این استدلال برای پذیرش عموم ونه متخصصین امر ، نیازمند محکمات و مستندات هست و براساس یک گفتگوی به فرموده شما خانوادگی قابلیت استناد ندارد . چون ما اینجا قرار هست براساس مستندات صحبت کنیم حتی برای این عزیزان که صاحب تجربه هستند بخش مراجعه به روسها برای اصلاح پروژه را سالها قبل ، به نقل از یکی از بازنشسته های نیرو در یکی از نمایشگاه های هوایی تهران شنیده بودم که مستقیم بابت این مساله که چرا روسها دست رد به سینه ما زدند بشدت ناراحت بود اگر دقت کرده باشید ، عرض نشد بی خبر باشند یک نکته در اینجا باید مورد توجه قرار بگیرد که خدمه پرواز الزاما همیشه در ریز مسائل فنی وارد نمیشوند ، چون کار آنها چیز دیگری است و باید روی مهارتهای پرواز و مدیریت حوادث ناگهانی متمرکز باشند . در نتیجه ، با احترام به سابقه این عزیزان ، نمیشود قاطع در خصوص صلاحیت آنها در خصوص مسائل تخصصی فنی اظهار نظر کرد و نتیجه گیری نمود . ضمن اینکه بخش قابل توجهی از اصلاحات فنی در ردیف مسائل طبقه بندی شده قرار می گیرند و به همین علت منطق حکم می کند که خدمه پروازی ، صرفا در چهارچوب وظیفه ای که به انها محول شده ، چنین اطلاعاتی را آن هم بصورت محدود در اختیار داشته باشند ضمن این که چنین امری مسبوق به سابقه هست .. آدولف گالاند اولین فرمانده اسکادران های جت جنگنده در خاطرات خودش به صراحت بیان می کند که پس از الحاق جنگنده های جت ، دستورالعمل چنین می گفت که خدمه پروازی نیازی به دانستن جزییات موتور جت ندارند و فقط باید عملکرد کلی برای اینها تشریح بشود . علاوه براین ، خدمه پروازی با علم به این که قبل از شروع به پرواز با یک تایپ خاص ، کلاسهای زمینی را طی می کنند که یک بخش آن آشنایی با مسائل فنی هواگرد مورد بحث هست ولی این آشنایی در حد مسئولیتهای این خدمه هست و فراتر از آن ، در حوزه مسئولیت خدمه زمینی یا تکنسین های شرکت سازنده که مسئول آرایش های فنی روی هواپیما هستند قرار دارد . اصولا ما اینجا هستیم که به اصطلاح ، مو را از ماست بکشیم ... در همین گفتگوهای دوستانه ، مسائلی مطرح میشود که باید به نقد گذاشته شود تا صحت و سقم آن مشخص بشود ... در خصوص مسائلی مثل علت توقف برنامه تجهیز تایگرها به لوله سوخت رسانی ، خطرناک بودن آنها در زمان خودش برای همسایگان و نظایری از این دست ... به شکل متعارف ، وقتی قرار هست در یک جایی مثل رسانه ملی چیزی در خصوص یک واقعه تاریخی بیان شود ، اصولا مقداری محافظه کاری ایجاد می شود ، که این امر دلایل خودش را هم دارد ، مثل ما که بنا برشرایط در خصوص یک واقعه خاص توانایی صحبت کردن در خصوص آن را نداریم و باید بررسی آن را به وقت مناسب تری واگذار کرد ولی در خصوص یک گفتگوی اینترنتی که مصداق " هر چه دل تنگت آید بگو " هست شرایط کامل متفاوت هست و این مسائل را باید در نظر گرفت

تحلیل سرلشکر خلبان عبدالحسین مینوسپهر در خصوص علت خرید جنگنده های اف-14 به جای اف-15 https://www.aparat.com/v/Mo8JI

سلام علیکم تایگرهای نیروی هوایی سلطنتی سعودی ( نسخه های RF-5 و E و F ) قابلیت سوخت گیری را داشتند

بسم ا... عجالتا عدم پخش این گفتگوها از رسانه ملی ، آسیب های خودش را دارد و الزاما به معنای درست بودن این گفتگوها یا نادرست بودن انها نیست . در متعارف ترین حالت ، میشود این صحبتها را در کنار سایر تحلیل ها مورد توجه قرار داد یکی از دلایلی که میشود به این صحبتها شبهه وارد کرد این هست که روی روال منظمی جلو نمی رود و به اصطلاح " از هر دری صحبت کردن " و پس و پیش مطرح کردن رویدادها و .... باعث میشود که مخاطب نتواند درست نتیجه گیری کند یک نکته در اینجا باید مورد توجه قرار بگیرد که خدمه پرواز الزاما همیشه در ریز مسائل فنی وارد نمیشوند ، چون کار آنها چیز دیگری است و باید روی مهارتهای پرواز و مدیریت حوادث ناگهانی متمرکز باشند . در نتیجه ، با احترام به سابقه این عزیزان ، نمیشود قاطع در خصوص صلاحیت آنها در خصوص مسائل تخصصی فنی اظهار نظر کرد و نتیجه گیری نمود . ضمن اینکه بخش قابل توجهی از اصلاحات فنی در ردیف مسائل طبقه بندی شده قرار می گیرند و به همین علت منطق حکم می کند که خدمه پروازی ، صرفا در چهارچوب وظیفه ای که به انها محول شده ، چنین اطلاعاتی را آن هم بصورت محدود در اختیار داشته باشند برنامه نصب سامانه سوخت رسانی روی میگ-29 هم با مشکلات فنی روبرو شد و برخلاف فرموده شما ، موفقیت محدودی داشت و در این رابطه به روسها مراجعه شد که آنها هم از اصلاح آن سرباز زدند .. برای همین ادامه پیدا نکرد جنگنده اف-5 ئی تایگر-2 اصولا در نیروی هوایی ایالات متحده وارد خدمت نشد ، و تنها در قالب نسخه تی-38 کار آموزش دوره پیشرفته جت را عهده دار گردید .. بخش قابل توجهی از دوره خدمتی این جنگنده در کشورهایی صورت گرفت که قابلیت نگهداری یک نیروی هوایی پیشرفته را نداشتند و در خصوص ایران هم همین مساله تا قبل از افزایش قیمت نفت صدق می کند . تنها در یکی دو دهه اخیر هست که برخی کشورها بدلیل پایین بودن هزینه تعمیر و نگهداری آن ، و رفع نیازمندی های جاری تا قبل از خرید جتهای پیشرفته تر ، اقدام به بروزرسانی آن کردند . جمهوری اسلامی تحت فشار به تقریب همه کشورها ، برد موشکهای خودش را مرتب دارد افزایش میدهد ، در نتیجه این استدلال که نیروی هوایی تحت فشار سیاسی از ادامه این برنامه دست کشید ، در هیچ صورتی قابل پذیرش نیست مگر به حکم ارائه مستندات محکم

تانک موزه ای هست ، ولی همین نسخه را توی عملیات رزمی هم دیدم ، کفشک لاستیکی نداشت !!!

مرکاوا مارک-4 Walk Around بخش پنجم و پایانی پی نوشت : پایان برای مشاهده تصاویر در ابعاد واقعی ، روی آنها کلیک کنید ...

بسم ا.. تنها تصاویری که از تایگر های مجهز به لوله سوخت گیری وجود دارد . علت اینکه ادامه پیدا نکرد هم تا جایی دیگران تحلیل کردند ، خطر آن برای کشورهای همسایه نبود ، دلایل فنی داشت.

حمله به اچ-3 کارگردان : شهریار بحرانی سال 1373

ویدئوی تبلیغاتی به مناسبت 325 سالگرد تاسیس نیروی دریایی روسیه https://www.aparat.com/v/CLzkJ

بازگشت تزار دریایی آیا یاک-141 (یاک-41) به خط پرواز نیروی دریایی روسیه باز خواهد گشت ؟ با ظهور و عملیاتی شدن هواگردهای بال ثابت عمودپرواز در سازمان رزمی کشورهای عضو بلوک غرب ، دفتر طراحی یاکوولف اتحاد شوروی به منظور تجهز شناورهای سبک هواپیمابر کلاس کیف (Kiev Class) خود ، جنگنده ضربتی عمودپرواز (VTOL) یاک-38 فورجر را طراحی و به نیروی دریایی این کشور تحویل داد . این جنگنده از سال 1976 وارد خدمت شد و تا سال 1991 که 4 فروند شناور کلاس کیف که بدلیل محدودیتهای مالی از خدمت عملیاتی ارتش این کشور خارج شدند ، به پروازهای رزمی خود ادامه داد . فورجر بعنوان تنها پرنده دریاپایه فراصوت نیروی دریایی شوروی ، قادر بود تا با سرعت نزدیک به 1 ماخ و در ارتفاع 11هزار متری مبادرت به عملیات نماید ، هر چند بدلیل برخورداری از تنها 4 جایگاه حمل سلاح ، قابلیت حمل بمب ، موشک و راکت محدودی را دارا بود ، با این حال تجربه طراحی فورجر برای دفتر طراحی یاک فرصتی بی نظیری را فراهم آورد تا بتواند با استفاده از نقاط قوت و ضعف برآمده از این برنامه ، هواگرد جدیدی را به ارتش شوروی تحویل دهد . در نتیجه این روند ، نیروی دریایی روسیه انتظار داشت تا پیکربندی جدید این شرکت در عین داشتن توانمندی مهم نشست و برخاست عمودی ، پتانسیل رزمی مشابهی با جنگنده های خط مقدم نیروی هوایی روسیه ( شامل میگ-29 و سوخو-27 ) را ارائه نماید که بر همین اساس ، شرکت حتی قبل از تحویل اولین نمونه یاک-38 به نیروی دریایی ، کار بر روی طرح جدید را آغاز نمود . بدین ترتیب ، هواگرد جدید این شرکت که با شناسه یاک-141 یا یاک-41 نیز شناخته می شد ،نخستین پرواز خود را 11 سال بعد به سال 1987 به ثبت رساند . این جنگنده جدید ، به شکل قابل توجهی ، در مقایسه با یاک-38 ، سریعتر ، مانورپذیر تر ، برد زیاد تر ، ارتفاع پروازی بالاتر و درنهایت مسلح تر بود و براساس تعارف صورت گرفته در طراحی مفهومی اولیه آن ، می توانست پیشرفته ترین موشکهای هوابه هواو ضدکشتی روسی را که بطور همزمان توسط جتهای اولیه نسل چهارم روسی حمل می شد را مورد استفاده قراردهد . در واقع امر ، برنامه یاک-141 با تلاشهای گسترده ارتش شوروی برای گسترده نمودن توان دریایی خود من جمله طراحی و آغاز به ساخت ابرحامل های کلاس اولیانوفسک که در آن زمان با شناورهای هواپیمابر کلاس نیمیتز مقایسه میشد ، همزمان گردید . به همین دلیل دفتر طراحی یاک ، 10 مهندس ارشد خود را به این پروژه اختصاص داد تا بیشتر از 50 طرح پیشنهادی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند . بدین ترتیب ، پس از طی چند ماه پس از انتخاب طراح نهایی ، این جنگنده دریایی جدید در سپتامبر 1991 ، درست چند ماه قبل از فروپاشی اتحاد شوروی نخستین فرود عمودی خود را برروی شناور رزمی آدمیرال گورشکف ثبت نمود . با این حال ، بدلیل از میان رفتن اتحاد شوروی و متعاقب آن ، فروپاشی اقتصادی پیش آمده برای این کشور که از سال 1992 تا 1997 بطول انجامید ، شرکت یاک نیز بودجه موردنیاز برای ادامه برنامه را از دست داد ،در حالی که حداقل 4 نمونه اولیه در مراحل مختلف مونتاژ قرار داشتند . با توجه به این وضعیت ، از سال 1991 تا کنون این برنامه به حال خود رها شد و اگر چه شرکت لاکهید مارتین برای مدت کوتاهی با شرکت یاک همکاری نمود و گفته میشود که فناوریهای بسیار مهمی در خصوص شیوه های برخاست کوتاه و نشست عمودی (STOVL) میان این دو مبادله شد تا جت رزمی اف-35 بی مراحل توسعه خود را زودتر از زمان ممکن به اتمام رساند ، اما چشم انداز بسیار مبهمی در خصوص ادامه برنامه شرکت یاک وجود دارد . علیرغم این مساله ، تحولات قابل توجهی که در اقتصاد روسیه و سپس در ارتش این کشور رخ داده ، موجب گردیده که این احتمال ، یعنی احیای برنامه یاک-141 قوت بگیرد . درواقع ، روند بهبود وضعیت اقتصادی روسیه که از سال 2000 آغاز گردید ، موجب شد تا این کشور برنامه مدرنیزاسیون ارتش خود را با شتاب بیشتری پیگیری نماید . به همین دلیل ، تعدادی از برنامه های نیمه کاره دوران شوروی ، تکمیل شده تا جایی که رییس وقت ستاد کل ارتش روسیه ( ژنرال نیکولای ماکاروف ) بر بخدمت گیری حامل های هواپیمابر سبک را برای نیروی دریایی از انتهای دهه نخست قرن جدید تاکید مینمود ، به همین دلیل یک برنامه مشترک نظامی با فرانسه به منظور خرید 4 فروند شناور رزمی منعقد شد که نهایتا درسال 2014 ملغی گردید . اما این مساله مانع از برنامه ریزی بومی برای روسها نگردید و نیروی دریایی این کشور بلافاصله طرح جدیدی را ارائه داد که کار ساخت نخستین حامل سبک هواپیمابر برای روسیه از سال 2020 آغاز گردید و گفته میشود که تناژ گونه های سنگین آن تا 40000 تن نیز خواهد رسید .بدین سان ، با احیای برنامه حامل های سبک هواپیمابر روسی ، نیروی دریایی روسیه برای اولین بار پس از سقوط اتحاد شوروی به جنگنده های عمود پرواز جدید نیازمند خواهد شد . با توجه به اینکه نیروی دریایی ایالات متحده ، ژاپن و ایتالیا پس از دریافت نسخه های صادراتی اف-35 ،آنها را بر روی شناورهای رزمی خود ( ایزومو کلاس برای ژاپن ، واسپ و آمریکا کلاس برای ایالات متحده و درنهایت گاریبالدی کلاس برای نیروی دریایی ایتالیا ) عملیاتی خواهند نمود ، روسیه نیز می بایست بدین کار مبادرت ورزد . در چنین شرایطی ، با توجه به اینکه برنامه یاک-141 قبل از توقف، در مرحله پرواز نمونه اولیه قرار داشت ، هزینه های تحقیق و توسعه برای بروزسانی آن بشدت کاهش پیدا خواهد کرد و مضاف براین ، یاک-141 برای کشورهایی نظیر چین ، تایلند و کره جنوبی بدلیل در اختیار داشتن حامل های سبک ، می توانند به مشتری بالقوه این جنگنده تبدیل شوند . در این مورد ، نیروی دریایی چین با عملیاتی کردن شناور آبخاکی تایپ075 خود که تناژی در حدود 40000 تن را داراست و میتواند چیزی در حدود 30 فروند هواپیما را با خود حمل کند ، شروع مجدد برنامه یاک – 141 باعث خواهد شد تا پکن به مشتری اصلی این هواگرد تبدیل گردد که این امر آغاز برنامه یاک-141 را مقرون به صرفه تر خواهد کرد . مهمات هوابه هوای دوربرد R-77 بدین سان ، این جنگنده ها پس از خروج از خط تولید ، به مهمترین هواگرد ضربتی نیروی دریایی ارتش روسیه تبدیل خواهد شد که پس از مسلح شدن ، خواهد توانست در یک برد قابل توجه با اهداف متخاصم درگیر شود . در این میان ، محصول جدید شرکت یاک ، احتمالا به موشکهای دوربرد R-77 مسلح خواهد شد که بابردی نزدیک به 193 کیلومتر ، به خطرناکترین سلاح هوابه هوای مستقر در دریا برای روسها تبدیل خواهد شد . در حوزه تسلیحات ضدکشتی ، نیروی دریایی روسیه احتمالا برای مسلح نمودن این جنگنده عمودپرواز از مهمات پیشرفته خود نظیر KH-41با برد 300 کیلومتر و سرعت 3 ماخ و همچنین KH-35U و P-800 استفاده خواهد کرد که میتواند حامل های هواپیمابر سبک را به یک تهدید نامتقارن مرگبار ، حتی با یک گروه کوچک از جتهای یاک-141 تبدیل نماید . بدین ترتیب ، تجهیز این جنگنده با رادارهای پیشرفته آرایه فازی نظیر آنچه که در میگ-35 یا سوخو-57 به کاربرده شد ، می تواند قابلیتهای این جنگنده را نسبت به گذشته ، به مراتب افزایش دهد .بنابراین ، پتانسیل بالای صادراتی برای یاک-141 و نیازمندی ارتش روسیه برای تجهیز حامل های در دست ساخت خود ، باعث شده تا نگاه ها مجددا به این برنامه معطوف گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .